KIO 1836/19 Sygn. akt KIO 1852/19 WYROK dnia października 2019 r.

Sygn. akt KIO 1836/19 

Sygn. akt KIO 1852/19 

WYROK 

        z dnia 

3 października 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Magdalena Grabarczyk 

                       Protokolant:            

Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

3  października  2019  r.  w  Warszawie  odwołań 

wniesionych 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniach 19 i 20 września 2019 r. przez 

wykonawcę Studiotech Poland Sp. z o.o. w Warszawie w postępowaniu prowadzonym przez 

zamawiającego Telewizję Polską S.A. w Warszawie 

orzeka: 

uwzględnia odwołania i nakazuje Telewizji Polskiej S.A. w Warszawie zmianę specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia przez: 

1.1.  skreślenie pkt 17.2 i 17.3 SIWZ; 

1.2.  wprowadzenia  postanowienia,  zgodnie  z  którym  złożenie  specyfikacji  cenowej  nastąpi 

na zasadach wskazanych w art. 26 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych; 

1.3.  dostosowanie  pozostałych  postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

oraz ogłoszenia o zamówieniu do zmian nakazanych w pkt 1.1. i 1.2.; 

2. kosztami postępowania obciąża Telewizję Polską S.A. w Warszawie i: 

1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  kwotę  30.000  zł  00  gr  (słownie:  trzydzieści 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Studiotech  Poland  Sp.  z  o.o.  w  Warszawie 

tytułem  wpisów  od  odwołań,  w  kwocie  15.000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych 

zero groszy) od 

każdego z odwołań; 

2.2. zasądza od Telewizji Polskiej S.A. w Warszawie na rzecz Studiotech Poland Sp. z o.o. w 

Warszawie  kwotę  37.234  zł  00  gr  (słownie:  trzydzieści  siedem  tysięcy  dwieście  trzydzieści 

cztery złote zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu 

wpisu  od  odwołania,  wynagrodzenia  pełnomocnika  oraz  opłaty  skarbowej  od 

pełnomocnictwa,  w  kwocie  18.617  zł  00  gr  (osiemnaście  tysięcy  sześćset  siedemnaście 

złotych zero groszy) od każdego z odwołań. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………… 

Sygn. akt KIO 1836/19 

Sygn. akt KIO 1852/19 

  Uzasadnienie 

Zamawiający  –    Telewizja  Polska  S.A.  w  Warszawie  –  prowadzi  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  roku  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2018 r. 

poz. 1986 ze zm.), dalej jako: „ustawa” lub „Pzp” postępowania 

o  udzielenie  zamówienia,  którego  przedmiotem  są:  zakup  komponentów  w  ramach 

rozbudowy  Systemu  Dystrybucji  Treści  (sygn.  akt  KIO  1836/19)  oraz  wdrożenie  linii 

technologicznej  do  rekonstrukcji  archiwalnych  materiałów  filmowych  w  ramach  projektu 

„Digitalizacja  Regionalnego  Dziedzictwa  Telewizyjnego  i  Filmowego  z  Archiwum  TVP  S.A. 

(sygn.  akt  KIO  1852/19).   

Ogłoszenia  o  zamówieniu  opublikowane  zostały  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej odpowiednio w dniach 9 oraz 11 września 2019 r. pod numerami 

2019/S  173 

–  421697  i  2019/S  175  -  425743. Wartość  każdego  z  zamówień  jest  większa  niż 

kwota wskazana w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

W  dniach    19  i  20  września  2019  r.  wykonawca  Studiotech  Poland  Sp.  z  o.o.  w 

Warszawie wniósł odwołania.  Zachowany został termin ustawowy i obowiązek przekazania 

zamawiającemu kopii odwołania.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu rażące naruszenie art. 46 ust. 5 pkt 3 ustawy w 

związku z art. 58 § 1 i 2 k.c., art. 61 k.c. i art. 535 k.c. w związku art. 14 ust. 1 ustawy oraz w 

związku  z  art.  89  ust.  1  pkt  2,  art.  46  ust.  1  i  art.  36  ust.  1  pkt  10  ustawy  polegające  na 

stworzeniu  nieuczciwego  mechanizmu  przez  zastosowanie  17.3  SIWZ  w  związku  z  10.3 

SIWZ  i  Załącznikiem  nr  1  lit.  a)  -  e)  do  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  dalej 

jako  „SIWZ”,  podstawy  do  zatrzymania  przez  zamawiającego  wadium  z  uwagi  na 

niezgodność oferty z SIWZ stwierdzaną już po wyborze tej oferty jako najkorzystniejszej ze 

skutkiem w postaci automatycznego uznania, że „Wykonawca odmówił podpisania umowy w 

sprawie  zamówienia  publicznego  na  warunkach  określonych  w  ofercie  lub  że  zawarcie 

umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  stało  się  niemożliwe  z  przyczyn  leżących  po 

stronie  Wykonawcy”,  w  sytuacji,  w  której  zamawiający  na  etapie  składania  ofert  nie  żąda 

żadnych  danych  technicznych  przedmiotu  oferty  i  w  konsekwencji  uchyla  się  od  badania 

zgodności ofert z SIWZ przed wyborem najkorzystniejszej oferty, a w przypadku stwierdzenia 

tej  niezgodności  przed  wyborem  najkorzystniejszej  oferty  i  odrzucenia  oferty  sprzecznej  z 

SIWZ  zamawiający  byłby  zobowiązany  do  zwrotu  wadium  w  pełnej  wysokości  wykonawcy, 

którego oferta została odrzucona.  

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienia punktu 17.3 SIWZ w zw. z 10.3 SIWZ i Załącznikiem nr 2 lit. a) - d) do 

SIWZ, 

względnie  zmiany  treści  tego  punktu  dostosowującej  do  obowiązujących  przepisów 

prawa  w  szczególności  przez  zastrzeżenie,  że  w  razie  zastosowania  tego  punktu 

zamawiający będzie zobowiązany do zwrotu wadium wykonawcy w pełnej wysokości; 

obciążenie zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego. 

W  uzasadnieniu  odwołujący  podniósł,  że  wbrew  przepisom  prawa  i  zasadom  ich 

stosowania,  wynikającym  z  cywilnoprawnego  charakteru  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  a  zatem  spełniając  przesłankę  z  art.  58  §  1  k.c.  nieważności  czynności,  jako 

sprzecznej  z  prawem,  zamawiający  przyjął,  że  niedostarczenie  specyfikacji  cenowej  lub  jej 

sprzeczność z opisem przedmiotu zamówienia będzie równoznaczne z odmową podpisania 

umowy w sprawie zamówienia publicznego lub zawarcie takiej umowy stało się niemożliwe z 

przyczyn  leżących  po  stronie  wykonawcy.  Wywiódł,  że  żaden  z  przepisów  ustawy  nie 

zawiera  postanowień  zrównujących  niedostarczenie  wskazanych  dokumentów  lub 

sprzeczności ich treści z SIWZ ze skutkami określonymi w przytoczonych art. 46 ust. 5 pkt 3 

oraz art. 94 ust. 3 ustawy. 

Odwołujący  wskazał,  że  treść  punktu  17.3  SIWZ,  wykorzystywana  przez 

zamawiającego  w  SIWZ  we  wszystkich  postępowaniach  w  sprawie  udzielenia  zamówienia 

publicznego,  może  nasuwać  podejrzenie  stworzenia  przez  zamawiającego  mechanizmu 

pozwalającego na uzyskiwanie, w sposób być może niezamierzony, dodatkowych dochodów 

z  samej  procedury  przeprowadzania  zamówień  publicznych.  Zamawiający  bowiem  może 

uznać, iż wykonawca odmawia zawarcia umowy lub nie jest możliwe zawarcie takiej umowy 

z przyczyn leżących po stronie tegoż wykonawcy, skutkiem, czego w myśl art. 46 ust. 5 pkt 3 

zamawiający zyskać miałby uprawnienie do przejęcia wadium, wpłaconego wcześniej przez 

wykonawcę  i  powyższą  operacje  może  zastosować  do  wszystkich  kolejnych  wykonawców. 

Takie  działanie  nie  zasługuje  na  ochronę  i  jeżeli  nawet  byłoby  zgodne  z  treścią  przepisów 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  (a  tak  zdaniem  odwołującego  nie  jest),  to  jest 

oczywiście  niezgodne  z  zasadami  współżycia  społecznego.  Na  wzmocnienie  stanowiska 

odwołujący  powołał  stanowisko  doktryny  i  orzecznictwa  dotyczące  rozumienia  pojęcia 

zasady współżycia społecznego. 

Odwołujący  wskazał,  że  nie  kwestionując  uprawnień  zamawiającego  do  wyboru 

momentu oceny zgodności oferty z SIWZ, rozwiązaniem niepozwalającym na pokrzywdzenie 

wykonawcy  powinno  być  unieważnienie  17.3  SIWZ  albo  zobowiązanie  zamawiającego  do 

zwrotu wadium w przypadku zastosowania 17.3 SIWZ. 

Nie zgłoszono przystąpień do udziału w postępowaniu odwoławczym. 

Izba ustaliła, że odwołanie nie podlega odrzuceniu i przeprowadziła rozprawę, podczas 

której    odwołujący  podtrzymał  dotychczasowe  stanowisko.  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie 

odwołania. 

Izba ustaliła, co następuje: 

W rozdziale 17 SIWZ zamawiający ustalił formalności niezbędne do zawarcia umowy. W 

pkt 17.3 SIWZ  stwierdził, że brak przedłożenia Specyfikacji Cenowej, o której mowa w pkt 17.2 

SIWZ lub  wskazanie  w treści  Specyfikacji Cenowej urządzeń  niezgodnych  z  wymogami Opisu 

przedmiotu  zamówienia  lub  podanie  w  Specyfikacji  Cenowej  wartości  rozbieżnych  z 

odpowiednimi  wartościami  podanymi  w  Formularzu  ofertowym,  równoznaczne  będzie  z 

uznaniem, że wykonawca uchyla się od zawarcia umowy odmówił podpisania umowy w sprawie 

zamówienia publicznego na warunkach określonych w ofercie lub że zawarcie umowy w sprawie 

zamówienia  publicznego  stało  się  niemożliwe  z  przyczyn  leżących  po  stronie  wykonawcy.  Pkt 

17.2 SIWZ stanowi, że wykonawca zobowiązany jest niezwłocznie po wyborze oferty przedłożyć 

zamawiającemu bez odrębnego wezwania specyfikację cenową, zgodną w treści z załącznikiem 

nr  2  do  umowy.  Urządzenia  wskazane  w  specyfikacji  cenowej  muszą  odpowiadać  wymogom 

określonym  w  treści  opisu  przedmiotu  zamówienia,  stanowiącym  załącznik  nr  1  do  umowy, 

odpowiednio  dla  danej  części  zamówienia.  Wartości  netto  oraz  cena  brutto  podane  w 

specyfikacji  cenowej  muszą  być  tożsame  z  wartością  netto  oraz  ceną  brutto  podanymi  w 

formularzu oferty do danej części zamówienia.  

Rozdział  10  SIWZ  zamawiający  poświęcił  przygotowaniu  oferty  oraz  dokumentowym 

wymag

anym  w  postępowaniu.  SIWZ  w  obu  badanych  postępowaniach  nie  zobowiązuje 

wykonawcy  do  złożenia  żadnego  oświadczenia  albo  dokumentu  specyfikującego  przedmiot 

oferty lub potwierdzającego zgodność oferty z wymaganiami zamawiającego. 

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołujący  jest  uprawniony  do  wniesienia odwołania zgodnie z  art.  179 ust.  1  Pzp. 

Jest  wykonawcą  zainteresowanym  udziałem  w  obu  postępowaniach,  zatem  ma  interes  w 

uzyskaniu  danych  zamówień.  Zarzucane  zamawiającemu  naruszenia  przepisów  powodują, 

że odwołujący może ponieść szkodę w postaci utraty wadium oraz możliwości uznania jego 

oferty za najkorzystniejszą. 

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

Postępowanie  udzielenie  zamówienia  ma  charakter  ofertowo-eliminacyjny  i  stanowi 

ciąg  sformalizowanych,  sukcesywnie  następujących  po  sobie  czynności  zamawiającego 

prowadzących  do  wyboru  oferty  najkorzystniejszej. Wykonanie tych  czynności  prowadzi  do 

następnie  do  udzielenia  zamówienia,  czyli  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  

Taka konstrukcja postępowania oznacza, że przed wyborem najkorzystniejszej oferty 

zamawiający  powinien  dokonać  badania  pod  względem  wszystkich  przesłanek 

uniemożliwiających wybór tej oferty wskazanych w art. 89 ust. 1 Pzp. Zgodnie z art. 7 ust. 3 

Pzp    zamówienia  udziela  się  wyłącznie  wykonawcy  wybranemu  zgodnie  z  przepisami 

ustawy,  nie  jest  zatem  prawidłowe  dokonanie  wyboru  oferty,  a  następnie  dopiero  zbadanie 

przez  zamawiającego,  czy  oferta  ta  jest  zgodna  z  jego  wymaganiami.  Ocena  zgodności 

oferty 

z 

wymaga

niami  zamawiającego  następuje  obligatoryjnie  przed  wyborem 

najkorzystniejszej  oferty.  Zamawiający  w  razie  stwierdzenia  wad  oferty,  których  nie  może 

wyjaśnić  na  podstawie  art.  87  ust.  1  Pzp  lub  usunąć  stosownie  do  art.  87  ust.  2  Pzp, 

dokonuje  odrzucenia  ofe

rty. Oferta  niezgodna  z SIWZ  nie może bowiem  zostać  uznana  za 

najkorzystniejszą. 

Na tle omawianej reguły rażące naruszenie przez zamawiającego przepisów ustawy 

jest  bardzo  widoczne.  Mechanizm  przewidziany  przez  zamawiającego  w  SIWZ,  a 

kwestionowany przez 

odwołującego, nie jest zgodny z wymaganiami ustawy.  Zamawiający 

czynności  badania  oferty  pod  względem  zgodności  ze  swoimi  wymaganiami  ma  zamiar 

dokonać  po  wyborze  oferty  najkorzystniejszej,  z  pominięciem  ewentualności  odrzucenia  tej 

oferty  z  powodu  braku 

zgodności  ze  swoimi  wymaganiami  i  naruszając  przepisy  ustawy 

uznaje to za uchylenie się wykonawcy od obowiązku zawarcia umowy.  

Może  wprawdzie  zaistnieć  sytuacja,  w  której  zamawiający  po  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty,  a  przed  podpisaniem  umowy  stwierdz

i,  że wybrana oferta nie jest 

zgodna  z  treścią  SIWZ  lub  zawiera  błędy  w  obliczeniu  ceny.  W  takiej  sytuacji  jednak 

zamawiający powinien unieważnić czynność wyboru najkorzystniejszej oferty, przeprowadzić 

ponowne  badanie  oraz  -    w  razie  stwierdzenia  wad 

–  dokonać  odrzucenia  takiej  oferty. 

Tymczasem  zamawiający  przewidział  sposób  procedowania  niejako  „poza  ustawą”,  co 

dodatkowo  naraża  wykonawców  zainteresowanych  zamówieniem  na  arbitralność  działań 

zamawiającego. 

Kolejno  dostrzec  trzeba,  że  przesłanki  zatrzymania  wadium  zawarte  w  zamkniętym 

katalogu  ustalonym  w  art.  46  ust.  5  Pzp  mają  charakter  iuris  cogentis  oraz  są  przepisami 

sankcyjnymi.  Przepisy  takie  podlegają  zatem  wykładni  ścisłej.  Natomiast  zamawiający  w 

kwestionowanym postanowieniu pkt 17.3 SIWZ dokona

ł niedopuszczalnego rozszerzenia ich 

zakresu przedmiotowego. Zgodnie z art. 14 Pzp do czynności zamawiającego i wykonawców 

podjętych  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  zakresie 

nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy kodeksu cywilnego. Pojęcie „uchylenie się 

od  zawarcia  umowy”  nie  jest  przesłanką  zatrzymania  wadium.  Używane  jest  ono  w  art.  94 

ust.  3  Pzp  i  powinno  być  rozumiane  zgodnie  z  wykładnią  ustaloną  na  gruncie  przepisów 

kodeksu  cywilnego,  w  szczególności  art.  390  k.c.  Dokonał  jej  m.in.  Sąd  Okręgowy  w 

Białymstoku w wyroku z dnia 6 października 2005 r., II Ca 460/05 niepubl., który przyjmując 

pogląd  Sądu  Najwyższego  wyrażony  w  wyroku  z  dnia  9  maja  2001  r.,  II  CKN  440/00, 

stwierdził,  że  za  uchylenie  się  od  zawarcia  umowy  należy  rozumieć  tylko  bezpodstawną 

odmowę jej zawarcia. Za odmowę podpisania umowy uznać można tylko oświadczenie woli 

wykonawcy  zawierające  negatywne  stanowisko  w  przedmiocie  zaproszenia  go  przez 

zamawiającego,  ewentualnie  takie  działanie,  z  którego  wynikałaby  dla  zamawiającego 

informacja,  iż  takiego  rodzaju  oświadczenie  woli  rzeczywiście  zostało  złożone.  Odmowa 

podpisania  umowy  jest  tożsama  ze  stanowiskiem  podjętym  świadomie  przez  wykonawcę  i 

przekazanym do wiadomości zamawiającego. Podobnie w wyrokach z 16 grudnia 2005 r., III 

CK 344/05 oraz z 13 stycznia 2011 r. III CSK 116/10  niepubl. 

Sąd Najwyższy stwierdził, że 

przez  uchylanie  się  od  zawarcia  umowy  należy  rozumieć  tylko  bezpodstawną  odmowę 

zawarcia  umowy  przyrzeczonej.  Uchylanie  się  od  zawarcia  umowy  przyrzeczonej,  będące 

przejawem  niewykonania  umowy  przedwstępnej,  powinno  więc  być  rozumiane  jako 

świadome działanie lub zaniechanie, zmierzające do bezpodstawnego nie zawarcia umowy 

przyrzeczonej, a przynajmniej godzenie się z takim skutkiem. 

Przyjmując  te  poglądy  należy  dojść  do  przekonania,  że  uchylanie  się  przez 

wykonawcę od zawarcia umowy może stanowić podstawę zatrzymania wadium wskazaną w 

art. 46 ust. 5 pkt 1 Pzp, zgodnie z którym zamawiający zatrzymuje wadium, jeśli wykonawca, 

którego  oferta  została  wybrana  odmówił  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego  na  warunkach  określonych  w  ofercie.  Za  takie  działanie  wykonawcy  nie  może 

być jednak uznane stwierdzenie przez zamawiającego przed podpisaniem umowy, że oferta 

wykonawcy  nie  odpowiada  jego  wymaganio

m.  Brak  jest  również  jakichkolwiek  podstaw  do 

uznania, że w takiej sytuacji nie doszło do zawarcia umowy z przyczyn leżących po stronie 

wykonawcy,  co  uzasadniałoby  zatrzymanie  wadium  na  podstawie  art.  46  ust.  5  pkt  3  Pzp. 

Przyczyną  niezawarcia  umowy  byłoby  bowiem  w  takim  przypadku  wyłącznie  zaniechanie 

należytego zbadania oferty przez zamawiającego przed dokonaniem jej wyboru. 

W  ocenie  Izby  takie  naruszenie  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  ma  tym 

bardziej charakter rażący, że zamawiający ze swoich zaniechań wywodzi skutek obciążający 

wykonawców.  Odrzucenie  oferty  skutkuje  obowiązek  zwrotu  wadium  przez  zamawiającego 

(art.  46  ust.  1  Pzp  z  zastrzeżeniem  wynikającym  z  art.  46  ust.  4a  Pzp),  a  zamawiający  w 

warunkach uzasadniających dokonanie czynności odrzucenia oferty chce wadium zatrzymać 

w całości.  

Podsumowując  stwierdzić  należy,  że  zamawiający  odstąpił  od  oceny  oferty  na 

właściwym  etapie  postepowania,  nadał  pojęciu  uchylenie  się  od  zawarcia  umowy  inne 

znaczenie niż przyjęte na gruncie k.c. oraz rozszerzył zakres przesłanki zatrzymania wadium 

poza  granice  dopuszczone  ustawą,  pomimo  jej  sankcyjnego  charakteru.  Takie  działanie 

stanowi  nie  tylko  naruszenie  przepisów  ustawy,  ale  również  godzi  w  zasady  współżycia 

społecznego,  które  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  powinny  być 

rozumiane  jako  zasady  uczciwości  kupieckiej,  obowiązujące  nie  tylko  wykonawców,  ale 

również  zamawiającego.  Zasady  te  wyrażają  się  istnieniem  powszechnie  akceptowanych 

reguł  przyzwoitego  zachowania  się  wobec  kontrahenta.  Szczególne  znaczenie  mają  reguły 

uczciwości  i  rzetelności  kupieckiej,  przestrzegania  dobrych  obyczajów,  zasad  uczciwego 

obrotu,  rzetelnego  postępowania  czy  lojalności  i  zaufania.  Poglądy  te  sformułowanie  w 

odniesieniu do wykonywania umowy m.in. w wyroku Sądu Najwyższego z 22 czerwca 2010 

r., IV CSK 555/09 Lex nr 885035 oraz doktrynie prawa cywilnego (vide: A. Janiak, komentarz 

do  art.  58  k.c.,  pkt  31,  w:  Kodeks  cywilny.  Komentarz.  Tom  I  Część  Ogólna,  pod  red.  A. 

Kidyby,  WKP  2012)  znajdują  pełne  zastosowanie  do  stosunków  przedkontraktowych 

nawiązywanych  przez  zamawiającego  i  wykonawców  w  toku  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia. 

Do  innej  oceny  nie  może  skłaniać  wskazanie  w  ostatnich  wersach  odwołania,  że 

odwołujący nie kwestionuje momentu oceny zgodności oferty z SIWZ. Jak bowiem wskazano 

wcześniej  ocena  ta  powinna  nastąpić  przed  wyborem  najkorzystniejszej  oferty,  a  jeśli  to 

nastąpiło  wyłącznie  w  ramach  powtórzenia  czynności  przez  zamawiającego.  Przy 

wyrokowaniu  Izba  nie  może  pomijać  obowiązujących  przepisów  prawa  w  zakresie 

okoliczności faktycznych powołanych przez wykonawcę.    

Postanowienie  pkt  17.3.  SIWZ  jest  sprzeczne  z  bezwzględnie  obowiązującymi 

przepisami ustawy, narusza zasady współżycia społecznego i jako nieważne (art. 58 § 1 i 2 

k.c.  w  zw.  z  art.  14 

Pzp)  nie  może wywierać  skutków  prawnych,  zatem Izba  nakazała jego 

skreślenie.  

Nieprawidłowe jest również brzmienie postanowienia pkt 17.2, do którego odsyła pkt 

Formularz  cenowy,  zgodnie  z  brzmieniem  SIWZ  oraz  oświadczeniem  pełnomocnika 

zamawiającego  na  rozprawie,  jest  dokumentem  potwierdzającym  zgodność  oferty  z 

wymaganiami  zamawiającego.  Dokument  taki  zgodnie  z  art.  25  ust.  1 pkt  2  Pzp  oraz  § 13 

ust.  1  pkt  1  rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  z  26  lipca  2016  r.  w  sprawie  rodzajów 

dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  oraz form, w jakich dokumenty te mogą być składane (Dz.U. z 2016 r. poz. 1126 ze 

zm.)  jest  opisem,  który  powinien  być  złożony  przed  wyborem  najkorzystniejszej  oferty 

stosownie do art. 26 ust. 1 Pzp. 

Izba  nie  jest  związana  żądaniami,  lecz  wyłącznie  zarzutami  odwołania  (arg.  a 

contrario 

z  art.  192  ust.  7  Pzp),  celem  jej  orzeczenia  jest  zapewnienie  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  przebiegu  zgodnego  z  prawem.  W  związku  z  tym  skreślenie 

postanowień  pkt  17.2  i  17.3  SIWZ  okazało  się  niezbędne.  Zadośćuczynienie  wymaganiom 

ustawy  wymaga  również  ustalenia  momentu  żądania  przez  zamawiającego  formularza 

cenowego  oraz  jego  oceny  przed  wyborem  najkorzystniejszej  oferty  i  dokonanie  stosownej 

z

miany  SIWZ  Izba  nakazała  zamawiającemu.  Zamawiający  dokonując  tej  zmiany  powinien 

mieć na względzie, że SIWZ powinna być dokumentem spójnym wewnętrznie oraz zgodnym 

z ogłoszeniem o zamówieniu, co zostało podkreślone w pkt 1.3. orzeczenia.  

W  tym  stanie  rz

eczy  Izba  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  2  Pzp  orzekła,  jak  w  pkt  1 

sentencji, 

wydając orzeczenie łączne na podstawie art. 192 ust. 8 Pzp. O kosztach Izba orzekła 

na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp,  uwzględniając  koszty  opłat  skarbowych  od 

pełnomocnictw oraz wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego, z ograniczeniem do kwoty 

3.600 zł, zgodnie z § 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 

2010  r.  w  sprawie  wysokości  oraz  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów 

kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania    (Dz.  U.  z  2018  r.  poz. 

Przewodniczący: