KIO 226/19 WYROK dnia 26 lutego 2019 r.

Sygn. akt: KIO 226/19 

WYROK 

z dnia 26 lutego 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Katarzyna Brzeska 

Protokolant:   

Piotr Cegłowski  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2019 

r. w Warszawie odwołania wniesionego 

w  dniu  8  lutego  2019  r.  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia: Betacom S. A. oraz Clarite Polska S. A. z siedzibą dla lidera konsorcjum 

w Warszawie 

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego: Centrum Informatyki 

Resortu Finansów z siedzibą w Radomiu  

przy  udziale  wykonawcy 

Computex  Sp.  z  o.o.  Sp.  K.  z  siedzibą  w  Warszawie 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie 

2.  K

osztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie  zamówienia:  Betacom  S.  A.  oraz Clarite  Polska  S.  A.  z  siedzibą  dla 

lidera konsorcjum w Warszawie i: 

1)  zalicza 

w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr. 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Betacom  S.  A.  oraz 

Clarite  Polska  S.  A.  z  siedzibą  dla  lidera  konsorcjum  w  Warszawie  tytułem 

wpisu od odwołania, 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Radomiu.  

Przewodniczący: 

…………………… 

Sygn. akt KIO 226/19 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawia

jący – Zamawiającego: Centrum Informatyki Resortu Finansów z siedzibą w 

Radomiu  prowadzi  na podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych (zwanej d

alej również „ustawą Pzp”), postępowanie o udzielenie zamówienia na: 

„Usługa  wsparcia  i  Rozszerzonego  Wsparcia  Technicznego  dla  oprogramowania  IBM  oraz 

Usługa Certyfikowanych Warsztatów.".  

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na 

podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.  

Wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  Betacom  S.  A.  oraz 

Clarite  Polska  S.  A.  z  siedzibą  dla  lidera  konsorcjum  w  Warszawie  (zwani  dalej: 

„Odwołującym”)  w  dniu  8  lutego  2019  r.  (data  wpływu  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej)  wnieśli  odwołanie  na  czynność  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy 

Computex  Sp.  z  o.o.  Sp.  K.  z  siedzibą  w Warszawie,  zaniechania  wykluczenia  wykonawcy 

Computex Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w Warszawie oraz zaniechania odrzucenia oferty ww. 

wykonawcy

, zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 22a ust. 3, art. 24 ust. 1 pkt 12 oraz 

pkt 16 w związku z art. 22a ust. 1, 2, 4 ustawy Pzp, art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, art. 26 

ust. 3 ustawy Pzp oraz § 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w 

sprawie rodzajów dokumentów (…), art. 22a ust. 6 ustawy Pzp, art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, art. 

7  ust.  1  ustawy  Pzp. 

Odwołujący  wniósł  o  1.  Uwzględnienie  odwołania,  2.  Nakazanie 

zamawiającemu  unieważnienie  czynności  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty    oraz  3. 

Nakazanie  Zamawiającemu  odrzucenia  oferty  wykonawcy  Computex  Sp.  z  o.o.  Sp.  K.  z 

siedzibą  w  Warszawie,  4.  Nakazanie  Zamawiającemu  wykluczenia  wykonawcy  z 

postępowania lub w przypadku nie uwzględnienia żądania z pkt 3 lub 4 uwzględnienie żądań 

wskazanych w pkt 5 i 6, 5. Nakazanie ponownego zbadania i oceny zdolności podmiotowej 

wykonawcy  poprzez  wezwanie  do  złożenia  stosownych  wyjaśnień  od  wykonawcy  oraz 

podmiotu na rzecz którego referencyjne zamówienie jest wykonywane oraz w przypadku gdy 

złożone  wyjaśnienia  potwierdziły  brak  doświadczenia  innego  podmiotu  nakazanie 

Zamawiającemu  wezwanie  w  trybie  art.  22a  ust.  6  ustawy  Pzp  wykonawcy  do  zastąpienia 

podmiotu  na  zdolnościach,  którego  wykonawca  polega  wykazując  spełnienie  warunku 

doświadczenia  innym  podmiotem  lub  złożenia  zobowiązania  do  osobistego  wykonania 

odpowiedniej części zamówienia, 6. Nakazanie Zamawiającemu powtórnego zbadania treści 

oferty  wykonawcy  poprzez  dokonanie  wezwania  do  udzielenia  wyjaśnień  dotyczących 

wyliczenia  istotnych  części  składowych  zaoferowanej  ceny  lub  kosztu  oferty  za  usługi 

certyfikowanych  warsztatów,  6.  Zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego 

kosztów postępowania w tym kosztów reprezentacji zgodnie z właściwymi przepisami.  

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, w tym w szczególności treść ogłoszenia o zamówieniu oraz 

postanowienia  SIWZ 

oraz ofertę wykonawcy Computex Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w 

Warszawie, 

jak  również  oświadczenia  i  stanowiska  stron  postępowania  złożone 

w 

trakcie rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje:  

Odwołanie,  wobec  nie  stwierdzenia  na  posiedzeniu  niejawnym  braków  formalnych 

oraz w związku z uiszczeniem przez Odwołującego wpisu, podlega rozpoznaniu. Ze względu 

na  brak  przesłanek  uzasadniających  odrzucenie  odwołania  Izba  przeprowadziła  rozprawę 

merytorycznie je rozpoznając.  

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  legitymuje  się  uprawnieniem  do  korzystania  

ze środków ochrony prawnej, o których stanowi przepis art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.  

Izba ustaliła również, że wezwanie do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym 

miało miejsce w dniu 8 lutego 2019 r.  

Izba  ustaliła,  że  do  niniejszego  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zama

wiającego w dniu 11 lutego 2019 r.  zgłosił przystąpienie wykonawca Computex Sp. z 

o.o. Sp. K. z siedzibą w Warszawie.  

Izba  potwie

rdziła  skuteczność  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie  Zamawiającego  wykonawcy  Computex  Sp.  z  o.o.  Sp.  K.  z  siedzibą  w  Warszawie 

(zwany dalej również: „Przystępującym”).    

Krajowa Izba 

Odwoławcza ustaliła, co następuje: 

Przedmiotem  zamówienia  jest:  „Usługa  wsparcia  i  Rozszerzonego  Wsparcia 

Technicznego dla oprogramowania IBM oraz Usługa Certyfikowanych Warsztatów ".  

/dokumentacja postępowania: Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia, str. 1/.  

W  dniu  29  stycznia  2019  r. 

Zamawiający  dokonał  wyboru  najkorzystniejszej  oferty 

wykonawcy 

Computex Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w Warszawie.  

/dokumentacja 

postępowania:  Zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej  oferty  z  dnia  29 

stycznia 2019 r./.  

Od  niniejszej  czynności  Zamawiającego  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o 

udzielenie  zamówienia:  Betacom  S.  A.  oraz  Clarite  Polska  S.  A.  z  siedzibą  dla  lidera 

konsorcjum w Warszawie 

wnieśli odwołanie w dniu 8 lutego 2019 r.  

/dokumentacja 

postępowania:  Odwołanie  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie  zamówienia:  Betacom  S.  A.  oraz  Clarite  Polska  S.  A.  z  siedzibą  dla  lidera 

konsorcjum w Warszawie wnieśli odwołanie w dniu 8 lutego 2019 r./.  

Pismem  z  dnia  19  lutego  2019  r.  Zamawiający  unieważnił  czynność  wyboru 

najkorzystniejszej oferty z dnia 29 stycznia 2019 r. 

/dokumentacja 

postępowania:  Unieważnienie  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  z 

dnia 19 lutego 2019 r. /.  

Krajowa Izba 

Odwoławcza zważyła, co następuje:  

Biorąc  pod  uwagę  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  oświadczenia 

i  stanowiska  stron  oraz  uczestnika 

postępowania  przedstawione  podczas  rozprawy,  Izba 

uznała, iż  odwołanie podlega oddaleniu.  

Bezspornym  w  niniejszej  sprawie  jest  to,  że  Odwołujący  wnosił  o  uwzględnienie 

odwołania 

oraz 

nakazanie 

Zamawiającemu 

unieważnienie 

czynności 

wyboru 

najkorzystniejszej oferty oraz wykluczenie oraz odrzucenie 

oferty Przystępującego. 

Zamawiający  –  po  wniesionym  przez  wykonawcę  odwołaniu  –  unieważnił  czynność 

wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  informując  że  jest  w  trakcie  badania  i  oceny  ofert  oraz 

wystąpił  do  Przystępującego  o  wyjaśnienia,  nie  podejmując  decyzji  co  do  ewentualnego 

wykluczenia 

bądź odrzucenia oferty Przystępującego.  

W ocenie Izby, aby rozstrzygnąć spór – w tak zaistniałym stanie faktycznym - należy 

wziąć pod uwagę następujące przepisy ustawy Pzp. 

Zgodnie z art. 180 ust. 1 ustawy Pzp odwołanie przysługuje wyłącznie od niezgodnej 

z  pr

zepisami  ustawy  czynności  Zamawiającego  podjętej  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  lub  zaniechania  czynności,  do  której  Zamawiający  jest  zobowiązany  na 

podstawie ustawy.  

Ponadto zgodnie z art. 191 ust. 1 ustawy Pzp Przewodniczący składu orzekającego 

zamyka  rozprawę  po  przeprowadzeniu  dowodów  i  udzieleniu  głosu  stronom,  a  także  jeżeli 

Izba uzna, że sprawa została dostatecznie wyjaśniona. Zgodnie z ust. 2 wydając wyrok Izba 

bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. 

Mając  na  względzie  treść  niniejszych  przepisów  ustawy  Pzp  należy  dojść  do 

następujących  wniosków:  Po  pierwsze,  aby  Izba  mogła  rozpoznać  wniesione  odwołanie  – 

musi  ono  dotyczyć  czynności  Zamawiającego.  Wobec  powyższego  na  moment  wniesienia 

odwołania musi istnieć substrat zaskarżenia, będący podstawą dla wykonawcy do wniesienia 

środka ochrony prawnej w postaci odwołania. W niniejszej sprawie niewątpliwie substratem 

zaskarżenia  była  czynność  Zamawiającego  z  dnia  29  stycznia  2019  r.  polegająca  na 

wyborze najkorzystniejszej ofer

ty Przystępującego.  

Następnie  należy  również  zwrócić  uwagę  na  treść  przepisu  art.  191  ust.  2  ustawy 

Pzp.  Zgodnie  z  przywołanym  przepisem  ustawy,  Izba  wydając  orzeczenie  –  bierze  pod 

uwagę  stan  rzeczy  ustalony  na  moment  zamknięcia  rozprawy.  Ustawodawca  przewidział 

zatem sytuację, w której może dojść do zmian w toku postępowania o udzielenie zamówienia 

– co Izba zobowiązana jest uwzględnić wydając orzeczenie w sprawie. Zauważenia również 

wymaga 

–  co  jest  istotne  dla  rozstrzygnięcia  niniejszego  sporu  –  że  przepisy  ustawy  nie 

zobowiązują zamawiającego do zawieszenia postępowania o udzielenie zamówienia, wobec 

wniesionego odwołania, co potwierdza – zdaniem Izby - treść przepisu art. 191 ust. 2 ustawy 

Pzp. 

Rolą przepisu art. 191 ust. 2 ustawy Pzp - podobnie jak przy interpretacji art. 316 § 1 

k.p.c. gdzie sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia 

rozprawy 

–  jest  uwzględnienie  aktualnego  stanu  faktycznego  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia.  Ponadto  stan  rzeczy  -  o którym  mowa  jest  w  przepisie  art.  191  ust.  2  ustawy 

Pzp  - 

należy  analogicznie  -  jak  w  art.  316  §  1  k.p.c.  -  interpretować  jako  okoliczności 

faktyczne  ustalone  przed  zamknięciem  rozprawy  oraz  stan  prawny,  t.j.  obowiązujące 

przepisy, które mogą stanowić podstawę rozstrzygnięcia (wyrok SN z dnia 25 czerwca 2015 

r., sygn. akt V CSK 535/14, wyrok Sądu Apelacyjnego ze Szczecina z dnia 13 września 2018 

r., sygn. akt I Aga 159/18).  

Wobec  tego, 

skoro  Izba  wydając  orzeczenie  zobowiązana  jest  uwzględnić  stan 

rzeczy  ust

alony  w  toku  postępowania,  zatem  zobowiązana  jest  również  uwzględnić 

czynności  Zamawiającego,  które  miały  miejsce  po  wniesionym  odwołaniu  -  do  czasu 

zamknięcia rozprawy. W niniejszej sprawie Zamawiający dokonał unieważnienia czynności – 

po  wniesieniu  przez 

wykonawcę  odwołania,  tj.,  dokonał  czynności  unieważnienia  wyboru 

najkorzystniejszej oferty 

– czynności stanowiącej zasadniczą podstawę wniesionego w dniu 

8  lutego  2019  r. 

środka  ochrony  prawnej.  Tym  samym  w  niniejszej  sprawie  –  czynność 

stanowiąca  podstawę  niniejszego  odwołania  (z  dnia  29  stycznia  2019  r.  -  wybór 

najkorzystniejszej oferty) 

– przestała istnieć na moment zamknięcia rozprawy. Wobec jasno 

brzmiącej  treści  przepisu  art.  191  ust.  2  ustawy  Pzp  należało  uznać,  że  Ustawodawca 

dopuścił  sytuacje,  w  których  stan  rzeczy  –  naruszenia  przepisów  ustawy  na  moment 

zamknięcia  rozprawy  może  różnić  się  od  tego,  który  istniał  w  momencie  wniesienia 

odwołania.  W  rezultacie  treść  rozstrzygnięcia  -  która  opiera  się  na  stanie  rzeczy  z  chwili 

zamknięcia  rozprawy  -  może  być  odmienna  od  treści  rozstrzygnięcia  -  która  opierałaby  się 

jedynie na stanie faktycznym sprawy istniejącym w chwili wniesienia odwołania.  

Wobec  powyższego  nie  ulega  wątpliwości,  iż  rolą  Izby  jest  rozstrzyganie  na  datę 

zamknięcia  rozprawy  -  zgodnie  z  art.  191  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp.  Tym  samym  wobec 

skarżenie  przez  wykonawcę  czynności  wyboru  oferty,  czynności,  która  to  na  moment 

zamknięcia  rozprawy  nie  istniała  –  nie  daje  Izbie  podstaw  prawnych  do  stwierdzenia 

naruszenia 

–  wobec  okoliczności,  że  Zamawiający  jest  w  trakcie  badania  i  oceny  ofert, 

mogąc  jeszcze  dokonać  czynności  odrzucenia  oferty  Przystępującego  –  na  co  wskazał 

również Przystępujący.  

Nadmienić również należy, że w niniejszej sprawie Odwołujący podważył zasadność 

wyboru  oferty  Przystępującego  jednocześnie  zarzucając  zaniechanie  wykluczenia  oraz 

odrzucenia oferty Przystępującego. W ocenie Izby uznać należy, że  w opisanym przypadku 

zaniechanie  wykluczenia/odrzucenia  oferty  najkorzystniejszej  ściśle  związane  jest 

czynnością jej wyboru. Zatem wybór oferty najkorzystniejszej jest zdarzeniem wynikającym z 

zaniechania  wykluczenia  oraz  odrzucenia  oferty  wykonawcy.  Zasadnym  w  tym  miejscu  jest 

powołanie  się  na  uchwałę  Sądu  Najwyższego,  która  przez  pojęcie  „wybór  oferty 

najkorzystniejszej”  rozumie  szereg  zdarzeń  prowadzących  do  wyłonienia  najlepszego 

wykonawcy  w  postępowaniu  (zaniechania  wykluczenia oraz  odrzucenia  oferty  wykonawcy). 

Sąd Najwyższy w uchwałach z dnia 17 listopada 2017 r., sygn. akt III CZP 56/17 oraz 58/17 

uznając,  że:  „W  rozdziale  4  działu  drugiego  pzp  –  wybór  najkorzystniejszej  oferty 

unormowane  zostały  zasady składania ofert przez wykonawców, przesłanki ich odrzucenia, 

w  tym  środki  mające  umożliwić  Zamawiającemu  ocenę,  czy  przesłanki  te  zachodzą  oraz 

przesłanki  dokonania  wyboru  oferty,  którą  zamawiający  uznaje  za  najkorzystniejszą  w 

świetle  SIWZ.  Na  ostateczny  wynik  tego  etapu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

składając  się  więc  kolejno  czynności  mające  na  celu  ustalenie  w  odniesieniu  do  każdej  ze 

złożonych  ofert,  czy  nie  powinna  podlegać  odrzuceniu,  a  następnie  ocena  ofert,  które  nie 

zostały  odrzucone  przez  pryzmat  wymagań  określonych  w  SIWZ.  W  przypadku  kiedy  jako 

najkorzystniejsza  zostanie  wybrana  oferta,  co  do  której  powstają  wątpliwości,  czy  nie 

wystąpiły  podstawy  do  jej  odrzucenia,  nie  do  przyjęcia  byłoby  ograniczenie  kontroli 

przesłanek jej wyboru tylko do okoliczności wymienionych w art. 91 pzp, z pominięciem tych, 

które  zamawiający  rozważyć  uprzednio,  uznając  że  oferta  ta  nie  podlega  odrzuceniu. 

Zawężenia pojęcia „wybór najkorzystniejszej oferty” tylko do oceny ofert pod kątem kryteriów 

ustalonych przez zamawiającego w SIWZ, nie znajduje więc oparcia w wykładni systemowej 

ustawy  (…).  W  art.  180  ust.  2  pkt  6  pzp  Ustawodawca  nie  sprecyzował  przesłanek 

uprawniających  do  zakwestionowania  prawidłowości  wyboru  oferty,  nie  ograniczył 

dopuszczalnych  zarzutów  jedynie  do  związanych  z  kryteriami  oceny  ofert  w  świetle  SIWZ. 

Prowadzi  to  do  wniosku,  że  wybór  najkorzystniejszej  oferty  może  zostać  zakwestionowany 

zarówno ze względu na to, że wybrana oferta w ogóle nie powinna zostać poddana ocenie w 

świetle przesłanek określonych w art. 91 pzp, gdyż podlegała odrzuceniu lub też wykonawcę, 

który  ją  złożył  należało  wykluczyć,  jak  i  ze  względu  na  to,  że  formalnie  prawidłowa  oferta 

została  nieprawidłowo  oceniona  w  zakresie  przewidzianym  w  art.  91  pzp  jako 

najkorzystniejsza 

(…)”.   

Skoro  zatem  czynność  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  jest  skutkiem  zaniechania 

wykluczenia  oraz  odrzucenia  oferty  wykonawcy  najkorzystniejszego

,  to  Zamawiającemu 

będącemu w trakcie badania i oceny ofert – wobec unieważnienia czynności wyboru oferty 

najkorzystniejszej 

–  nie  można  zarzucić  naruszenia  przepisów  ustawy  Pzp,  a  nakazanie 

Zamawiającemu  dokonania  określonych  czynności  oraz  kwestionowanie  przez  Izbę 

przyszłych, hipotetycznych czynności - które nie zaistniały jeszcze w tym postępowaniu - nie 

może  mieć  miejsca,  gdyż  wykraczałoby  to  poza  ramy  niniejszego  postępowania 

odwoławczego.  Argumentacja  Izby  wydaje  się  być  tym  bardziej  zasadna  w  świetle 

orzecznictwa  Krajowej  Izb

y  Odwoławczej  –  która  w  przypadku  wniesienia  odwołania  na 

zaniechanie wykluczenia oraz odrzucenia oferty przed jej wyborem - oddala 

takie odwołania 

jako  przedwczesne.  Zatem  w  konsekwencji 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej, 

czynności tej nie ma w postępowaniu (brak substratu zaskarżenia) wobec 

anulowania  jej  przez  Zamawiającego.  Izba  zaś  –  jako  organ  kontrolujący  czynności 

Zamawiającego w postępowaniu – nie może za Zamawiającego (komisję przetargową) bądź 

równolegle  z  nim,  dokonywać  czynności  w  postępowaniu  a  jedynie  badać  prawidłowość 

dokonanych 

już czynności.  

Niemniej  jednak  Odwołujący  –  w  przypadku  ponownego  wyboru  oferty 

Przystępującego  –  będzie  posiadał  instrumenty  prawne  umożliwiające  mu  wniesienie 

odrębnego odwołania na czynności, które będą miały miejsce w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia, w tym ewentualny ponowny wybór oferty wykonawcy  Computex Sp. z o.o. Sp. 

K. z siedzibą w Warszawie.  

Wobec  tak  zaistniałego  stanu  faktycznego  Krajowa  Izba  Odwoławcza  nie  znalazła 

podstaw 

do  uwzględnienia  niniejszego  odwołania.  W  konsekwencji  mając  na  względzie 

okoliczności  niniejszej  sprawy,  orzeczono  jak  w  sentencji,  na  podstawie  przepisu  art.  192 

ust. 1 ustawy Pzp. Zatem, odwołanie podlega oddaleniu. 

W  konsekwencji  na  podstawie  art.  192  ust.  1  zdanie  pierwsze  ustawy  Pzp  Izba  w 

punkcie  1  sentencji  orzekła  w  formie  wyroku,  oddalając  odwołanie.  W  punkcie  2  sentencji 

Izba  orzekła  o  kosztach  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp  stosownie  do  jego 

wyniku, 

niemniej  jednak  Izba  nie  zasądziła  kosztów  wynagrodzenia  pełnomocnika 

Za

mawiającemu  w  kwocie  3.600,00  zł  brutto.  Zgodnie  z  zasadami  rozliczania  kosztów  w 

sytuacji  oddalenia  odwołania  Izba  zasądza  na  rzecz  Zamawiającego  koszty,  w  tym  koszty 

w

ynagrodzenia pełnomocnika. Jednak - zgodnie z przepisami rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów 

kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania    -  muszą  to  być 

uzasadnione  koszty  strony.  W  niniejszej  sprawie  oddalen

ie  odwołania  wywołane  zostało 

działaniami  Zamawiającego,  nie  zaś  wynikiem  sprawy  w  postaci  niepotwierdzenia  się 

zarzutów odwołania.  

Zamawiający  dwukrotnie  unieważnił  czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  (po 

wniesionym  odwołaniu),  a  w  tym  przypadku  wezwał  Przystępującego  do  uzupełnień  i 

wyjaśnień,  co  niewątpliwie  zawierało  się  w  żądaniach  Odwołującego.  Zamawiający  nie 

uwzględnił  w  części  zarzutów  odwołania  –  a  czynność  unieważnienia  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  dokonał  po  zapoznaniu  się  z  treścią  odwołania.  Owszem  –  jak 

wskazano  powyżej  –  Zamawiający  uprawniony  jest  do  dokonywania  czynności  w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  po  wniesionym  odwołaniu,  niemniej 

jednak nie może całkowicie uchylać się od skutków i ryzyka procesowego unieważniając - po 

każdym  wniesionym  odwołaniu  –  wybór  najkorzystniejszej  oferty,  jednocześnie  nie 

korzystając  z  instytucji  częściowego  uwzględnienia  odwołania,  narażając  stronę  przeciwną 

na  nieuzasadnione  koszty,  w  tym  koszty 

zastępstwa  procesowego  w  kwocie  3.600,00  zł. 

Wobec tego Izba nie zasądziła kosztów zastępstwa procesowego na rzecz Zamawiającego 

zgodnie  z 

przepisami  Rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  w  sprawie  wysokości  i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwo

ławczym  i  sposobu  ich  rozliczania (analogicznie  jak  postanowienie Sądu Okręgowego 

w Kielcach, VII  Wydział Gospodarczy z dnia 5 maja 2015 r., sygn.. akt VII Ga 61/15).  

Przewodniczący: 

…………………….