Sygn. akt KIO 2579/19
POSTANOWIENIE
z dnia 30 grudnia 2019 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Ernest Klauziński
Protokolant:
Aldona Karpińska
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron w dniu 30 grudnia 2019 r.
w Warszawie
odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu
19 grudnia 2019 r. przez wykonawcę Luxury Medical Care Sp. z o.o. Sp. K z siedzibą
w Warszawie w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego: Uniwersytecki Szpital
Kliniczny im. Jana Mikulicza
– Radeckiego z siedzibą we Wrocławiu,
postanawia:
1. umarza
postępowanie odwoławcze;
2. nakazuje
zwrot z rachunku bankowego Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz
wykonawcy
Luxury Medical Care Sp. z o.o. Sp. K z siedzibą w Warszawie kwoty
zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczonej tytułem
wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986) na niniejsze postanowienie
– w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący: ………………………………
Sygn. akt KIO 2579/19
Uzasadnienie
Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. Jana Mikulicza
– Radeckiego z siedzibą we Wrocławiu
(dalej: Zamawiający), prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie przepisów
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz.
1986, dalej Pzp)
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn. „Świadczenie usług
transportu sanitarnego w zakresie transportu sanitarnego rozumianego jako przewóz
pacjentów (transport na dializoterapię, konsultacje i badania diagnostyczne, przekazanie
p
acjenta do innego podmiotu leczniczego, transport do domu) i innych wynikających
z działalności Zamawiającego przez całą dobę (24 h)/7 dni w tygodniu/ przez okres
12 miesięcy”, numer postępowania: USK/DZP/PN-376/2019.
Szacunkowa wartość przedmiotowego zamówienia jest wyższa od kwot wskazanych
w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
pod numerem 2019/S 237-581652 w dniu 9 grudnia 2019 r.
W dniu 19 grudnia 2019 r. wykonawca
Luxury Medical Care Sp. z o.o. Sp. K z siedzibą
w Warszawie
(dalej: Odwołujący DMK) złożył odwołanie wobec treści Specyfikacji istotnych
warunków zamówienia (Dalej SIWZ) zarzucając Zamawiającemu naruszenie następujących
prze
pisów:
1. art. 353
Kodeksu cywilnego (Dalej Kc) oraz art. 484
§ 2, art. 5 Kc w zw. z art. 7
ust. 1, art. 14 oraz art. 139 Pzp
przez wykorzystanie pozycji dominującej
Zamawiającego i uprzywilejowanie pozycji Zamawiającego wobec wykonawcy,
polegające na nałożeniu w SIWZ rażąco wygórowanych i nieadekwatnych kar
umownych na wykonawcę;
2. art. 7 ust. 1 Pzp w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 Pzp oraz art. 5 Kc w zw. z art. 14 Pzp
oraz art. 139 Pzp poprzez opisanie kar umownych w sposób niejednoznaczny
i niedookreślony.
Maj
ąc powyższe na uwadze Odwołujący wniósł o:
uwzględnienie odwołania w całości;
przeprowadzenie zmian w dokumentacji postępowania, które spowodują usunięcie
wszystkich naruszeń wskazanych w treści odwołania, w tym w szczególności
nakazanie Zamawiającemu zmiany treści SIWZ oraz Ogłoszenia wraz z załącznikami
przez
modyfikację kar umownych i wprowadzenie adekwatnych wysokości
za konkretne, opisane w umowie naruszenia zgodnie z uzasadnieniem
odwołania;
zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego od Zamawiającego.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał m. in.:
Zamawiający we wzorze umowy, stanowiącym Załącznik nr 4 do SIWZ (identyczny
dla każdego pakietu) opisał w § 16 umowy kary umowne. W § 16 ust. 1 umowy Zamawiający
wskazał, iż wykonawca zapłaci Zamawiającemu karę umowną za nieuzasadnione
niedotrzymanie warunków umowy, co do terminów realizacji świadczeń w następującej
wysokości: 20% wartości poszczególnej usługi transportowej brutto za każde rozpoczęte 20
minut spóźnienia realizacji zleceń określonych w § 2 umowy.
Odwołujący podniósł, że wysokość kar umownych określonych przez Zamawiającego jest
rażąco wygórowana i niedostosowana do rzeczywistej szkody, jaką potencjalnie mógłby
ponieść Zamawiający w wyniku niewłaściwej realizacji zamówienia. W ocenie Odwołującego
wysokość kary umownej za każde 20-minutowe opóźnienie w realizacji poszczególnego
transportu ustalonej w wysokości 20% wartości poszczególnego transportu jest rażąco
wygórowana przede wszystkim z uwagi na fakt, iż w sytuacji opóźnienia wynoszącego jedną
godzinę (np. w przypadku niezależnej od wykonawcy sytuacji na drodze) doprowadzi
do sytuacji, w której Zamawiający może obciążyć wykonawcę karą umowną o równowartości
usługi już przy godzinnym opóźnieniu, natomiast w przypadku dłuższego opóźnienia,
w
ykonawca nie tylko nie otrzymałby swojego wynagrodzenia za wykonany przejazd,
ale dodatkowo w przypadku przedłużającego się opóźnienia musiałby jeszcze zapłacić karę
um
owną w wysokości nawet kilkukrotnie przewyższającej wartość przejazdu. Dodatkowo
biorąc pod uwagę ilość transportów, które realizowane będą w ramach przedmiotowego
Zamówienia oraz fakt, iż siedziba Zamawiającego znajduje się we Wrocławiu — piątym
pod względem powierzchni mieście w Polsce, uznać należy, iż istnieje wysokie
prawdopodobieństwo wystąpienia w 12-miesięcznym okresie obowiązywania umowy
losowy
ch i nieplanowanych opóźnień w transportach.
W ocenie Odwołującego kara umowna w tym postanowieniu winna być określona
w
następujący
sposób:
„Wykonawca
zapłaci
Zamawiającemu
karę
umowną
za nieuzasadnione niedotrzymanie warunków umowy, co do terminów realizacji świadczeń,
w tym czas, który upłynął od zleconej przez Zamawiającego godziny odbioru pacjenta
do momentu fizycznego odebrania pacjenta przez Wykonawcę z miejsca wskazanego
w zleceniu. Za opóźnienie w realizacji zleceń określonych w § 2 naliczana będzie za każde
20 minut opóźnienia w wysokości 20% wartości transportu i nie przekroczy wartości danej
usługi”.
Zamawiający nie wniósł odpowiedzi na odwołanie, nie stawił się również na posiedzeniu
Krajowej Izby Odwoławczej 30 grudnia 2019 r.
Zamawiający 27 grudnia 2019 r. opublikował na swojej platformie zakupowej informację
o zmianie Załącznika nr 4 do SIWZ, tj. wzoru umowy. Wprowadzona zmiana dotyczyła
§ 16 wzoru umowy i polegała na nadaniu § 16 ust. 1 wzoru umowy następującej treści:
„Wykonawca zapłaci Zamawiającemu karę umowną za nieuzasadnione niedotrzymanie
warunków umowy, co do terminów realizacji świadczeń, w tym czas, który upłynął
od zleconej przez Zamawiaj
ącego godziny odbioru pacjenta do momentu fizycznego
odebrania pacjenta przez Wykonawcę z miejsca wskazanego w zleceniu. Za opóźnienie
w realizacji zleceń określonych w § 2 naliczana będzie za każde 20 minut opóźnienia
w wysokości 20 % wartości transportu i nie przekroczy wartości danej usługi”. Tym samym
Zamawiający w pełni zrealizował żądanie odwołania.
W ocenie Izby zachowanie Zamawiającego świadczy o dokonaniu przez niego czynności,
które de facto stanowiły uwzględnienie zarzutów odwołania w całości. Zamawiający nie
skorzystał przy tym z prawa do zajęcia stanowiska wobec zarzutów odwołania, nie
polemizował z twierdzeniami Odwołującego wyrażonymi w treści odwołania.
Art. 186 ust. 2 Pzp stanowi, że „W przypadku uwzględnienia przez zamawiającego w całości
zarzutów przedstawionych w odwołaniu Izba może umorzyć postępowanie na posiedzeniu
niejawnym bez obecności stron oraz uczestników postępowania odwoławczego, którzy
przystąpili do postępowania po stronie wykonawcy, pod warunkiem że w postępowaniu
odwoławczym po stronie zamawiającego nie przystąpił w terminie żaden wykonawca.
W takim przypadku zamawiający wykonuje, powtarza lub unieważnia czynności
w postępowaniu o udzielenie zamówienia zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu”.
W ocenie Izby zachowanie Za
mawiającego w zakresie zarzutów odwołania daje podstawy
do uznania, że Zamawiający uwzględnił odwołanie w całości. Tym samym art. 186 ust. 2 Pzp
ma zastosowanie.
Do postępowania odwoławczego nie przystąpił żaden wykonawca.
W tym stanie rzeczy Izba umorzyła postępowanie odwoławcze, o czym orzekła
postanowieniem na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie drugie Pzp. O kosztach orzeczono
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp.
Zamawiający uwzględnił w całości zarzuty wniesionego odwołania przed rozpoczęciem
posiedze
nia Izby, a do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego nie przystąpił
żaden wykonawca. Zachodziły zatem podstawy do orzeczenia zwrotu odwołującemu kwoty
uiszczonego wpisu, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 1a Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia
15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania
oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 972), który stanowi, że w przypadku umorzenia postępowania
odwoławczego przez Izbę, jeżeli uczestnik postępowania odwoławczego, który przystąpił
po stronie zamawiającego, nie wniósł sprzeciwu wobec uwzględnienia w całości zarzutów
przedstawionych w odwołaniu, a zamawiający uwzględnił zarzuty przedstawione
w odwołaniu w całości przed otwarciem rozprawy – Izba orzeka o dokonaniu zwrotu
odwołującemu z rachunku Urzędu kwoty uiszczonej tytułem wpisu.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
w zw. z art. 187 ust. 8 zdanie drugie Pzp oraz § 5 ust. 1 pkt 3 lit. a i b rozporządzenia
o kosztach.
Przewodniczący: ………………………………