KIO 498/19 WYROK dnia 10 kwietnia 2019 r.

Sygn. akt: KIO 498/19 

WYROK 

z dnia 10 kwietnia 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Członkowie:   

Katarzyna Brzeska 

Agata Mikołajczyk 

Protokolant:           

Marcin Jakóbczyk 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  10  kwietnia  2019  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Pr

ezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  22  marca  2019  r.  przez 

wykonawc

ę Media sp. z o.o. w Katowicach 

w 

postępowaniu prowadzonym przez Komendę Główną Policji w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy  Matic  S.A.  w  Warszawie, 

zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego, 

w pozostałym zakresie odwołanie oddala, 

kosztami postępowania obciąża Komendę Główną Policji w Warszawie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnastu  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Media sp. z o.o. w Katowicach 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Komendy  Głównej  Policji  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawcy 

Media  sp.  z  o.o.  w  Katowicach 

kwotę  18.739  zł  00  gr  (słownie:  osiemnastu 

tysięcy  siedmiuset  trzydziestu  dziewięciu  złotych  zero  groszy),  stanowiącą 

uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania, 

wynagrodzenia pełnomocnika oraz dojazdu na rozprawę. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Członkowie:   

…………………….. 

…………………….. 

Sygn. akt: KIO 498/19 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Komenda  Główna  Policji  w  Warszawie  –  prowadzi  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1986  ze zm.),  zwanej  dalej  „ustawą Pzp”, 

którego  przedmiotem  jest  „zakup  serwera,  licencji  typu  serwer  i  klient,  oprogramowania  do 

analizy  danych  retencyjnych  w  komunikacji  GSM  wraz  z  przeprowadzaniem  szkoleń  dla 

użytkowników końcowych w ramach realizacji projektu nr: PL/2017/PR/0010”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 22 stycznia 2019 r. , nr 2019/S 015-030501. 

13  marca  2019 

r.  zamawiający  przesłał  wykonawcy  Media sp.  z  o.o.  w  Katowicach, 

zwanemu 

dalej  „odwołującym”,  zawiadomienie  o  odrzuceniu  oferty  złożonej  przez 

odwołującego. 

Wobec 

czynności  odrzucenia  swej  oferty  odwołujący  wniósł  22  marca  2019  r. 

odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art.  89  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp 

przez  wadliwe  uznanie,  że  oferta  złożona  przez 

odwołującego  jest  nieważna,  gdyż  w  błędnej  ocenie  zamawiającego  została  złożona 

przez osobę nieuprawnioną i nienależycie umocowaną; 

2)  art.  104  k.c. 

przez  uznanie,  że  oferta  złożona  przez  odwołującego  została  podpisana 

przez osobę nieposiadającą umocowania do działania w imieniu spółki i że czynność ta 

jest nieważna, 

3)  art.  26  ust.  3a  ustawy  Pzp 

przez  jego  zastosowanie  i  wezwanie  do  złożenia 

pełnomocnictwa, podczas gdy załączony do oferty dokument był oryginałem dokumentu 

elektronicznego, a zatem pełnomocnictwo zostało prawidłowo złożone wraz z ofertą; 

4)  art. 78

§ 1 k.c. przez uznanie, że nie została dochowana forma elektroniczna czynności 

prawnej  w  postaci  udzielenia  pełnomocnictwa,  podczas  gdy  dla  jej  zachowania 

wystarczające  jest  złożenie  oświadczenia  woli  w  postaci  elektronicznej  i  opatrzenie  go 

kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym,  co  miało  miejsce  w  przypadku 

pełnomocnictwa udzielonego panu T. T. 

§ 5 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2017 r. w sprawie 

użycia  środków  komunikacji  elektronicznej  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  oraz  udostępniania  i  przechowywania  dokumentów  elektronicznych,  przez 

jego  zastosowanie  i  uznanie,  że  załączone  pełnomocnictwo  to  elektroniczna  kopia 

dokumentu poświadczona za zgodność z oryginałem, podczas gdy pełnomocnictwo było 

oryginalnym  dokumentem  elektronicznym,  podpisanym  za  pomocą  bezpiecznego 

podpisu  elektronicznego  przez  osoby  udzielające  upoważnienia  do  działania  w 

postępowaniu,  zatem  oświadczenie  woli  pochodziło  od  tych  samych  osób  i  nie  można 

mówić o kopii dokumentu; 

art.  3  pkt  2  ustawy  z  dnia  17  lutego  2005  r.  o  informatyzacji  działalności  podmiotów 

realizujących zadania publiczne (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 570), przez wadliwe przyjęcie, 

że  skan  pełnomocnictwa  podpisanego  elektronicznie  przez  osoby  podpisane  na 

pełnomocnictwie  to  kopia,  a  nie  oryginał,  podczas  gdy  zgodnie  z  ww.  przepisem 

dokumentem elektronicznym jest „stanowiący odrębną całość znaczeniową zbiór danych 

uporządkowanych  w  określonej  strukturze  wewnętrznej  i  zapisany  na  informatycznym 

nośniku danych", 

7)  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp 

przez  zaniechanie  wyboru  oferty  odwołującego  jako 

najkorzystniejszej. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienia czynności odrzucenia oferty odwołującego, 

dokonania badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty odwołującego, 

3)  wyboru oferty o

dwołującego jako najkorzystniejszej spośród wszystkich złożonych ofert. 

W  uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  podniósł,  że  13  marca  2019  r.  został 

poinformowany  przez  z

amawiającego  o  odrzuceniu  jego  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1 

pkt 8 ustawy Pzp. Zamawiający podał, że oferta jest nieważna, gdyż została złożona przez 

osobę  nieupoważnioną  do  działania  w  imieniu  wykonawcy,  gdyż  pan  T.  T.  nie  jest 

upoważniony do samodzielnego działania w imieniu Media sp. z o.o., a załączone do oferty 

pełnomocnictwo  nie  jest  oryginałem  dokumentu  elektronicznego,  tylko  jego  elektroniczną 

kopią. W ocenie zamawiającego spowodowało to, że oferta jest nieważna na podstawie art. 

104 Kc. 

Kwestionując  stanowisko  zamawiającego  odwołujący  stwierdził,  że  narusza  ono 

podstawowe zasady prawa zamówień publicznych, jak również przepisy Kodeksu cywilnego. 

Odwołujący  podniósł,  że  złożył  wraz  z  ofertą  upoważnienie  dla  pana  T.  T.  podpisane 

elektronicznie przez pana S. M. - prezesa z

arządu (osobny plik XADES z dopiskiem prezesa 

z

arządu)  i  przez  pana  P.  K.  (osobny  plik  XADES  z  dopiskiem  członka  zarządu).  Zdaniem 

o

dwołującego  podpisanie  podpisem  kwalifikowanym  przez  upoważnioną  osobę  pliku,  który 

zawiera wyraźne oświadczenie woli, wpisuje się w normę wyznaczoną w art. 78

 Kc. Zgodnie 

z art. 78

§ 1 Kc do zachowania elektronicznej formy czynności prawnej wystarcza złożenie 

oświadczenia  woli  w  postaci  elektronicznej  i  opatrzenie  go  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym. Wszystkie te wymagania zostały przez odwołującego spełnione.  

Odwołujący  podkreślił,  że  stosownie  do  definicji  dokumentu  elektronicznego 

sformułowanej  w  art.  3  pkt  35  rozporządzenia  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  (UE)  nr 

910/2014  z  dnia  23  lipca  2014  r.  w  sprawie  identyfikacji  elektronicznej  i  usług  zaufania  w 

odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 

1999/93/V/E  (Dz.U.UE.L  z  2014  r.  Nr  257.  str.73)  za  dokument  elektroniczny  n

ależy  uznać 

każdą  treść  przechowywaną  w  postaci  elektronicznej,  w  szczególności  tekst  lub  nagranie 

dźwiękowe, wizualne lub audiowizualne. Zgodnie zaś z definicją dokumentu elektronicznego 

znajdującą  się  w  art.  3  pkt  2  ustawy  o  informatyzacji  działalności  podmiotów  realizujących 

zadania publiczne dokument elektroniczny to stanowiący odrębną całość znaczeniową zbiór 

danych  uporządkowanych  w  określonej  strukturze  wewnętrznej  i  zapisany  na 

informatycznym  nośniku  danych.  Zdaniem  odwołującego  wszystkie  te  wymogi  dokumentu 

elektronicznego spełnia załączone do jego oferty pełnomocnictwo. 

Odwołujący wskazał, że kwestię prawidłowości pełnomocnictwa potwierdziła również 

Krajowa Izba Odwoławcza, w wyroku z 8 lutego 2019 r. sygn. KIO 119/19, która w ślad za 

poglądem Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt I PK 58/09, 

podkreśliła,  że  forma  będzie  zachowana,  jeżeli  treść  oświadczenia  woli,  wytworzona  w 

dowolny sposób, zostanie opatrzona podpisem, podkreślając iż to czy treść jest sporządzona 

własnoręcznie,  stanowi  kopię,  czy  wydruk  jest  bez  znaczenia.  Analogicznie  więc  sposób 

sporządzenia dokumentu elektronicznego nie może przesądzić o tym czy ma on prawidłową 

formę  (elektroniczną)  czy  też  nie.  Istotne  również,  że  pełnomocnictwo  jest  dokumentem 

poch

odzącym od  wykonawcy, zatem jest oświadczeniem, o którym mowa w art. 10a ust. 1 

ustawy Pzp. 

W  ocenie  o

dwołującego  z  ewentualną  kopią  pełnomocnictwa  mielibyśmy  do 

czynienia, jeśli zostałaby ona podpisana elektronicznie przez pana T. T., a nie przez pana P. 

K.  i  pana  S.  M.

.  W  takiej  sytuacji  nie  sposób  mówić  o  kopii  oświadczenia,  gdyż  właśnie 

złożenie  przez  członków  zarządu  podpisów  elektronicznych  na  pliku  z  pełnomocnictwem 

spowodowało wytworzenie oświadczenia woli w formie elektronicznej zgodnie z art. 78

§ 1 

Kc. 

Odwołujący  dodał,  że  najnowsze  orzecznictwo  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wprost 

dopuszcza  możliwość  złożenia  skanu  oferty  podpisanej  elektronicznie  i  stwierdził,  że 

analogicznie  zapatrywania  Izby  co  do  samej  prawidłowości  oferty  złożonej  w  ten  sposób, 

należy  odnieść  do  formy  pełnomocnictwa.  Skoro  skan  oferty  podpisanej  elektronicznie 

należy zgodnie z orzeczeniami KIO traktować jako jej elektroniczny oryginał to samo zatem 

dotyczy  pełnomocnictwa  do  jej  złożenia.  Odwołujący  przywołał  tezy  wyrażone  w 

uzas

adnieniu  wyroków  Izby  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  119/19,  KIO  277/19  oraz  KIO 

Odwołujący  podniósł,  że  skoro  złożenie  skanu  dokumentu  podpisanego 

elektronicznie jest złożeniem oryginału dokumentu, w szczególności jeśli na skanie widnieją 

podpisy osób, które następnie opatrzyły skan podpisem elektronicznym, to należy stwierdzić, 

że  pan  T.  T.  w  chwili  składania  oferty  był  prawidłowo  umocowany  do  działania  w  imieniu 

Odwołującego  oraz  załączył  do  oferty  elektroniczny  oryginał  pełnomocnictwa.  Odwołujący 

z

aznaczył,  że  nawet  w  postępowaniu  przed  Izbą  (sygn.  akt  KIO  268/19),  zostało  złożone 

pełnomocnictwo  elektroniczne  w  postaci  skanu  podpisanego  bezpiecznym  podpisem  i 

zostało ono uznane przez Izbę za prawidłowy oryginał w formie elektronicznej. 

Zdaniem  o

dwołującego,  stanowisko  zamawiającego  o  złożeniu  kopii  dokumentu 

pełnomocnictwa  poświadczonej  za  zgodność  przez  pana  P.  K.  i  pana  S.  M.,  jest  błędne. 

Podpisanie  skanu  pełnomocnictwa  podpisem  elektronicznym  trudno  utożsamiać  z 

poświadczeniem dokumentu za zgodność z oryginałem, gdyż oznaczałoby to, że wykonawca 

potwierdza  autentyczność  własnych  dokumentów  (i  własnych  podpisów).  Skoro  art  78

  Kc 

dla  zachowania  elektronicznej  formy  czynności  prawnej  wymaga  jedynie  złożenia 

oświadczenia  woli  w  postaci  elektronicznej  i  opatrzenia  go  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym,  to  za  kluczowe  należy  uznać  przekazanie  oświadczenia  woli  przy  pomocy 

systemu elektronicznego, niezależnie od tego w jaki sposób i jakiej formie stworzono plik (tj. 

czy  w  pliku  edytowalnym  czy  też  nieedytowalnego  skanu).  Zdaniem  odwołującego  skan 

dokumentu jest jego formą elektroniczną, w szczególności jeśli podpis elektroniczny należy 

do  tej  samej  osoby  co  podpis  na  skanie.  Odwołujący  zaznaczył,  że  intencją  ustawodawcy 

unijnego  obligującego  do  wprowadzenia  przepisów  o  elektronizacji,  było  uproszczenie 

procedur, a zatem usuwanie a nie tworzenie dodatkowych formalizmów proceduralnych. 

Odwołujący podniósł ponadto, że podstawą odrzucenia oferty nie mogą być również 

niezgodności  oferty  z  formą  narzuconą  w  SIWZ,  o  ile  obowiązek  zachowania  określonej 

formy  nie  wynika  wprost  z  przepisów  prawa.  Na  potwierdzenie  swojego  stanowiska 

o

dwołujący przywołał pogląd wyrażony przez Izbę w sprawie o sygn. akt KIO/UZP 1029/08, 

że  zamawiający  nie  ma  kompetencji  do  formułowania  wymogów  co  do  formy,  które  nie 

wynikają z przepisów prawa. Jeśli zaś to robi, nie może to rodzić negatywnych skutków dla 

wykonawców. 

Podsumowując  odwołujący  stwierdził,  że  wymóg  zachowania  formy  elektronicznej 

pełnomocnictwa  zostanie  zachowany  zawsze  wtedy,  gdy  oświadczenie  woli  zostanie 

opatrzone  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym,  niezależnie  od  tego  w  jaki  sposób 

wytworzony  został  opatrywany  podpisem  plik.  Oświadczenie  woli  może  równolegle 

funkcjonować  w  kilku  formach:  elektronicznej,  pisemnej  czy  dokumentowej.  Opatrzenie 

kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym  oświadczenia  funkcjonującego  wcześniej  jedynie 

w  formie  dokumentowej  lub  pisemnej  powoduje  skutek  prawny  w  postaci  złożenia 

oświadczenia  o  tożsamej  treści  w  nowej  formie.  Zarówno  wymóg  formy,  jak  i  sposób  jej 

dochowania,  wynikają  z  przepisów  prawa  powszechnie  obowiązującego  (art.  10a  ust.  5 

ustawy  Pzp  oraz  art.  78

§  1  Kc),  a  zamawiający  nie  może  formułować  dodatkowych 

warunków. 

Zamawiający wniósł o odrzucenie, względnie o oddalenie odwołania. W posiedzenia i 

rozprawy przed Izbą, przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego,  zachowując  termin 

ustawowy  oraz  wskazując  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  zamawiającego 

zgłosił przystąpienie wykonawca Matic S.A. w Warszawie. Wniósł o odrzucenie, względnie o 

oddalenie odwołania. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  protokół  postępowania,  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia 

specyfikacji  istotn

ych  warunków  zamówienia  (SIWZ),  ofertę  złożoną  przez 

odwołującego, wezwanie zamawiającego do uzupełnienia dokumentu pełnomocnictwa 

z  dnia  1  marca  2019  r.,  oświadczenie  odwołującego  z  4  marca  2019  r.  wraz  z 

załącznikami,  zawiadomienie  o  odrzuceniu  oferty  odwołującego  z  13  marca  2019  r., 

odw

ołanie, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia, dokumenty i stanowiska stron 

oraz uczestnika postępowania złożone w trakcie posiedzenia i rozprawy, Krajowa Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

W  pierwszej 

kolejności  ustalono,  że  odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych  oraz 

został uiszczony od niego wpis.  

Izba  postanowiła  dopuścić  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  w  charakterze 

uczestnika  postępowania  po  stronie  zamawiającego  wykonawcę  Matic  S.A.  w  Warszawie 

uznając,  że  zostały  spełnione  wszystkie  przesłanki  formalne  zgłoszenia  przystąpienia 

wynikające  z  art.  185  ustawy  Pzp,  zaś  przystępujący  wykazał  interes  w  uzyskaniu 

rozstrzygnięcia na korzyść zamawiającego. 

N

ie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem odwołania na 

podstawie  art.  189  ust.  2  ustawy  Pzp. 

Izba  postanowiła  oddalić  wniosek  zamawiającego  o 

odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. W trakcie posiedzenia 

Izby  zamawiaj

ący  podniósł,  że  o  okolicznościach  faktycznych,  które  stanowiły  podstawy 

zarzutów odwołujący powziął informację już w dniu 1.03.2019 r. Wskazywał, że w tym dniu 

z

amawiający  wystosował  do  odwołującego  wezwanie  do  uzupełnienia  pełnomocnictw  w 

trybie  art.  26  ust.  3a  ustawy  Pzp. 

Argumentował,  że  w  wezwaniu  tym  przedstawił 

o

dwołującemu swoją ocenę skuteczności pełnomocnictw załączonych do oferty. Podniósł, że 

j

eżeli  odwołujący  nie zgadzał  się z  tą oceną,  to miał  prawo wnieść odwołanie wobec treści 

wezwania.  Zamiast  tego  w  odpowiedzi  na  wezwanie  o

dwołujący  przy  piśmie  z  dnia 

4.03.2019 r.

, przedstawił zestaw tych samych pełnomocnictw. 

Stosownie  do  art.  189  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp 

Izba  odrzuca  odwołanie,  jeżeli 

stwierdzi,  że  odwołanie  zostało  wniesione  po  upływie  terminu  określonego  w  ustawie.  W 

myśl  zaś  art.  182  ust.  1  pkt  1  ustawy  Pzp,  odwołanie  wnosi  się  w  terminie  10  dni  od  dnia 

przesłania  informacji  o  czynności  zamawiającego  stanowiącej  podstawę  jego  wniesienia  – 

jeżeli zostały przesłane w sposób określony w art. 180 ust. 5 zdanie 2 albo w terminie 15 dni 

– jeżeli zostały przesłane w inny sposób – w przypadku, gdy wartość zamówienia jest równa 

lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8. Nie było 

sporne miedzy stronami, że wartość zamówienia przekracza kwoty określone w art. 11 ust. 8 

ustawy  Pzp.  Izba 

stwierdziła  ponadto,  że  odwołanie  –  zgodnie  z  jego  treścią  -  zostało 

skierowane 

w  zasadniczej  części  wobec  czynności  zamawiającego  polegającej  na 

odrzuceniu  oferty  odwołującego,  a  nie tak  jak  utrzymywał  zamawiający  –  wobec  czynności 

wezwania  do  uzupełnienia  pełnomocnictw.  O  zaskarżonej  czynności  zamawiający 

poinformował  odwołującego  w  dniu  13  marca  2019  r.,  przesyłając  mu  stosowne 

zawiadomienie  drogą  elektroniczną.  W  tej  sytuacji  10  -  dniowy  termin  na  wniesienie 

odwołania  wobec  czynności  odrzucenia  upływał  odwołującemu  w  dniu  25  marca  2019  r. 

(uwzględniając regulację z art. 185 ust. 8 ustawy Pzp). Termin ten został zachowany, gdyż 

odwołanie zostało wniesione do Prezesa Izby w dniu 22 marca 2019 r. Wobec powyższego 

wniosek zamawiającego podlegał oddaleniu. 

Izba stwierdziła, że wypełnione zostały przesłanki dla wniesienia odwołania określone 

w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  posiadanie  przez  odwołującego  interesu  w  uzyskaniu 

danego  zam

ówienia  oraz  możliwości  poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego  przepisów  ustawy.  Oferta  odwołującego  została  odrzucona,  lecz  może  być 

wybrana  jako  najkorzystniejsza

.  Odwołujący  domagał  się  nakazania  zamawiającemu 

unieważnienia czynności  odrzucenia jego oferty. Ustalenie,  że zamawiający  z  naruszeniem 

przepisów ustawy Pzp odrzucił ofertę odwołującego skutkowałoby koniecznością nakazania 

zamawiającemu  unieważnienia  takiej  czynności,  czego  efektem  może  być  wybór  oferty 

odwołującego,  jako  najkorzystniejszej.  Powyższe  wyczerpuje  dyspozycję  art.  179  ust.  1 

ustawy Pzp. 

Ustalono,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  zakup  serwera,  licencji  typu  serwer  i 

klient,  oprogramowania  do  analizy  danych  retencyjnych  w  komunikacji  GSM  wraz  z 

przeprowadzaniem  szko

leń  dla  użytkowników  końcowych  w  ramach  realizacji  projektu  nr: 

PL/2017/PR/0010. 

Ustalono  ponadto,  że  zamawiający  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

wskazał, że: 

Dokumenty  lub  oświadczenia,  o  których  mowa  w  rozporządzeniu,  składane  są  w 

oryginale  w  postaci  dokumentu  elektronicznego,  podpisane  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym  lub  w  ich  elektronicznej  kopii,  w  rozumieniu  Rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów z dnia 27 czerwca 2017 r. w sprawie użycia środków komunikacji elektronicznej w 

p

ostępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  udostępnienia  i  przechowywania 

dokumentów elektronicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1320;  

Jeżeli oryginał dokumentu lub oświadczenia, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy 

Pzp,  lub  inne  dokumenty  lub  o

świadczenia  składane  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia,  nie  zostały  sporządzone  w  postaci  dokumentu  elektronicznego,  Wykonawca 

może sporządzić i przekazać elektroniczną kopię posiadanego dokumentu lub oświadczenia. 

Poświadczenia  za  zgodność  z  oryginałem  dokonuje  odpowiednio  Wykonawca, 

podmiot,  na  którego  zdolnościach  lub  sytuacji  polega  Wykonawca,  wykonawcy  wspólnie 

ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  albo  podwykonawca,  w  zakresie 

dokumentów lub oświadczeń, które każdego z nich dotyczą. 

Wszelkie  czynności  Wykonawcy  związane  ze  złożeniem  wymaganych  dokumentów 

(w  tym  m.in.:  składanie  oświadczeń  woli  w  imieniu  Wykonawcy,  poświadczanie  kopii 

dokumentów  za  zgodność  z  oryginałem)  muszą  być  dokonywane  przez  upoważnionych 

przedstawicieli. 

W  przypadku  dokonywania  czynności  związanych  ze  złożeniem  wymaganych 

dokumentów  przez  osobę(y)  nie  wymienioną(e)  w  dokumencie  rejestracyjnym 

(ewidencyjnym)  Wykonawcy  do  oferty  należy  dołączyć  stosowne  pełnomocnictwo  w  formie 

oryginału 

dokumentu 

elektronicznego 

podpisanego 

kwalifikowanym 

podpisem 

elektronicznym  lub  kopię  poświadczoną  przez  notariusza  za  zgodność  z  oryginałem  przy 

użyciu kwalifikowanego podpisu elektronicznego. 

W  przypadku  przekazywania  przez  Wykonawcę  elektronicznej  kopii  dokumentu  lub 

oświadczenia,  opatrzenie  jej  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym  przez  Wykonawcę 

albo  odpowiednio  przez  podmiot,  na  którego  zdolnościach  lub  sytuacji  polega  Wykonawca 

na zasadach określonych w art. 22a ustawy, albo przez podwykonawcę jest równoznaczne z 

poświadczeniem  elektronicznej  kopii  dokumentu  lub  oświadczenia  za  zgodność  z 

oryginałem. 

W  przypadku  przekazywania  przez  wykonawcę  dokumentu  elektronicznego  w 

formacie poddającym dane kompresji, opatrzenie pliku zawierającego skompresowane dane 

kw

alifikowanym  podpisem  elektronicznym  jest  równoznaczne  z  poświadczeniem  przez 

Wykonawcę  za  zgodność  z  oryginałem  wszystkich  elektronicznych  kopii  dokumentów 

zawartych  w  tym  pliku,  z  wyjątkiem  kopii  poświadczonych  odpowiednio  przez  innego 

Wykonawcę  ubiegającego  się  wspólnie  z  nim  o  udzielenie  zamówienia,  przez  podmiot,  na 

którego zdolnościach lub sytuacji polega wykonawca, albo przez podwykonawcę. 

(…) 

Poświadczenie  za  zgodność  z  oryginałem  następuje  w  formie  elektronicznej,  przy 

użyciu kwalifikowalnego podpisu elektronicznego. 

Za  dokumenty  złożone  w  oryginale  lub  w  kopii  poświadczonej  za  zgodność  z 

oryginałem  rozumie  się  dokumenty  złożone  w  formie  elektronicznej  opatrzone 

kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym,  podpisane  przez  osoby  umocowane  do 

reprezentacji. 

W  dalszej  kolejności  ustalono,  że  termin  składania  ofert  upływał  w  dniu  22  lutego 

2019 r. g. 9.50. D

o upływu terminu składania ofert swą ofertę złożył m.in. odwołujący. Oferta 

została złożona w formie elektronicznej i w imieniu Media sp. z o.o. w Katowicach podpisana 

kwalifikowanym podpisem elektronicznym przez pana T. T.. 

Wraz z ofertą złożono 3 szt. tego 

samego  zeskanowanego  dokumentu 

pełnomocnictwa  z  dnia  15  lutego  2019  r. 

upoważniającego  pana  T.  T.  do  złożenia  oferty,  na  którym  widniały  zeskanowane  podpisy 

odręczne  P.  K.  –  członka  zarządu  odwołującego  i  S.  M.  –  prezesa  zarządu  odwołującego. 

Każdy z ww. plików został opatrzony innym kwalifikowanym podpisem elektronicznym: 

1)  pana S. M., w dniu 21 lutego 2019 r. g. 19.43, 

2)  pana P. K., w dniu 22 lutego 2019 r. g. 7.32, 

3)  pana T. T. w dniu 21 lutego 2019 r. g. 10.24. 

Ustalono także, że zamawiający w dniu 1 marca 2019 r., działając na podstawie art. 

26  ust.  3a  ustawy  Pzp, 

wezwał  odwołującego  do  uzupełnienia  pełnomocnictwa,  z  którego 

będzie  wynikało,  ze  pana  T.  T.  posiadał  na  dzień  złożenia  oferty,  umocowanie  do 

reprezentowania  odwołującego.  W  uzasadnieniu  wezwania  zamawiający  wskazał,  że 

odwołujący  załączył  do  oferty  kserokopię  pełnomocnictwa  do  reprezentowania  wykonawcy 

przez  pana  T.  T..  Z

amawiający przypomina,  że zgodnie z  zapisami rozdziału VII ust. 7 ust. 

7.7.  „W  przypadku  dokonywania  czynności  związanych  ze  złożeniem  wymaganych 

dokumentów  przez  osobę(y)  nie  wymienioną(e)  w  dokumencie  rejestracyjnym 

(ewidencyjnym)  Wykonawcy  do  oferty  należy  dołączyć  stosowne  pełnomocnictwo  w  formie 

oryginału 

dokumentu 

elektronicznego 

podpisanego 

kwalifikowanym 

podpisem 

elektronicznym  lub  kopię  poświadczoną  przez  notariusza  za  zgodność  z  oryginałem  przy 

użyciu kwalifikowanego podpisu elektronicznego”. 

Ustalono  również,  że  4  marca  2019  r.  odwołujący  przesłał  zamawiającemu 

oświadczenie,  w  którym  wskazał,  że  załączona  do  oferty  kserokopia  pełnomocnictwa  do 

reprezentowania  wykonawcy  to  dokument  podpisany  elektronicznie,  kwalifikowanym 

podpisem  elektronicznym  przez  dwóch  członków  zarządu  –  pana  S.  M.  i  pana  P.  K.  – 

uprawnionych do reprezentacji spółki, zgodnie z dokumentem rejestracyjnym KRS. Oznacza 

to,  że  jest  to  oryginał  dokumentu  elektronicznego  podpisanego  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym. 

Do  ww.  oświadczenia  załączono  tożsame  pliki  z  pełnomocnictwami  jak  do 

oferty. 

W  dalszej  kolejności  ustalono,  że  13  marca  2019  r.  zamawiający  przesłał 

odwołującemu  zawiadomienie  o  odrzuceniu  jego  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  8 

ustawy Pzp, z powod

u jej nieważności na podstawie odrębnych przepisów. 

W uzasadnieniu faktycznym czynności odrzucenia zamawiający wskazał, że zgodnie 

z treścią rozdziału VII SI WZ pkt 7.6 wszelkie czynności Wykonawcy związane ze złożeniem 

wymaganych  dokumentów  (w  tym  m.in.:  składanie  oświadczeń  woli  w  imieniu Wykonawcy, 

poświadczanie kserokopii dokumentów, za zgodność z oryginałem) muszą być dokonywane 

przez upoważnionych przedstawicieli Wykonawcy. 

Oferta Wykonawcy została podpisana przez Pana T. T., który zgodnie z dokumentem 

rejestracyjnym filmy, nie jest upoważniony do samodzielnej reprezentacji firmy. Wraz z ofertą 

zostało  złożone  pełnomocnictwo  w  postaci  trzech  egzemplarzy  skanu  tego  samego 

dokumentu podpisanego przez dwóch upoważnionych przedstawicieli Wykonawcy. Każdy z 

trzech  egzemplarzy  dokumentu  został  opatrzony  innym  kwalifikowalnym  podpisem 

elektronicznym: 1. Pana S. M., 2. Pana P. K. oraz 3. Pana T. T.

. Zdaniem Zamawiającego, 

złożone wraz z ofertą pełnomocnictwo w trzech egzemplarzach stanowi elektroniczną kopię 

do

kumentu  i  nie  spełnia  wymogów  ustawowych  oraz  zapisów  SIWZ  w  zakresie  formy 

składania dokumentów. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  Zamawiający  działając  na  podstawie  art.  26  ust.  3a 

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 

t.j.  z  późn.  zm.),  w  dniu  1  marca  br.  wezwał  Wykonawcę  do  złożenia  pełnomocnictwa,  z 

którego  będzie  wynikało  że  Pan  T.  T.  posiadał,  na  dzień  złożenia  oferty,  umocowanie  do 

reprezentowania Wykonawcy. 

Zgodnie  z  wymogami  określonymi  w  rozdziale  VII  SIWZ  pkt  7.7  pełnomocnictwo 

należało złożyć w formie oryginału dokumentu elektronicznego podpisanego kwalifikowanym 

podpisem  elektronicznym  lub  kopii  poświadczonej  przez  notariusza  za  zgodność  z 

oryginałem przy użyciu podpisu elektronicznego za pośrednictwem Platformy zakupowej. 

W  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego,  Wykonawca  w  dniu  4  marca  br.  za 

pośrednictwem  Platformy  przesłał  ponownie  ten  sam  zestaw'  trzech  egzemplarzy 

pełnomocnictwa,  który  został  złożony  wraz  z  ofertą,  podkreślając,  że  „załączone  do  oferty 

pełnomocnictwo  spełniało wymogi  ustawowe  oraz  było  zgodne  z  zapisami  SIWZ  tj.  zostało 

złożone  w  formie  oryginału  dokumentu  elektronicznego  podpisanego  kwalifikowanym 

podpisem  elektronicznym  przez  dwóch  członków  Zarządu  umocowanych  do  działania  w 

imieniu Media Sp. z o. o., zgodnie z zasadami 

reprezentacji ujawnionymi w KRS”. 

W  ocenie  Zamawiającego,  przedstawione  pełnomocnictwo  nie  jest  oryginałem 

dokumentu elektronicznego lecz elektroniczną kopią dokumentu, poświadczoną za zgodność 

z oryginałem przy użyciu kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Zamawiający wymagał w 

SIWZ  (rozdział  VII  pkt  7.7)  złożenia  pełnomocnictwa  w  formie  oryginału  dokumentu 

elektronicznego  podpisanego  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym  lub  kopii 

poświadczonej  przez  notariusza  za  zgodność  z  oryginałem  przy  użyciu  kwalifikowanego 

podpisu elektronicznego. Wobec powyższego oferta jest nieważna na podstawie art. 89 ust. 

1 pkt 8) 

— jest niezgodna z zapisami SIWZ. 

W  ocenie  Zamawiającego,  z  przedstawionego  dokumentu  nie  wynika  istnienie 

umocowania do dokonania danej czynności na dzień jej dokonania tj. nie wynika, że Pan T. 

T. 

był  uprawniony  do  złożenia  oferty  w  imieniu  Wykonawcy  w  dniu  22  lutego  2019  r.,  tym 

samym  oferta  została  złożona  przez  osobę  nieuprawnioną  a  więc  podlega  odrzuceniu  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 8) 

— jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów tzn. jest 

nieważna na podstawie art. 104 zd. 1 Kodeksu Cywilnego, gdyż została złożona przez osobę 

nienależycie umocowaną. 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje.  

Odwołanie zasługuje częściowo na uwzględnienie. 

Art. 10a ust. 5 ustawy Pzp stanowi, że  oferty, wnioski o dopuszczenie do udziału w 

postępowaniu  oraz  oświadczenie,  o  którym  mowa  w  art.  25a,  w  tym  jednolity  dokument, 

sporządza  się,  pod  rygorem  nieważności,  w  postaci  elektronicznej  i  opatruje  się 

kwalifikowanym podpisem elektronicznym. 

Art. 99 

§ 1 Kodeksu Cywilnego w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp, stanowi, że jeżeli do 

ważności  czynności  prawnej  potrzebna  jest  szczególna  forma,  pełnomocnictwo  do 

dokona

nia tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. 

Zgodnie z art. 78

§ 1 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp, do zachowania elektronicznej 

formy  czynności  prawnej  wystarcza  złożenie  oświadczenia  woli  w  postaci  elektronicznej  i 

opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym. 

Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp, 

zamawiający  odrzuca  ofertę  jeżeli  jest 

nieważna na podstawie odrębnych przepisów.  

Art.  104  Kodeksu  Cywilnego 

w  zw.  z  art.  14  ust.  1  ustawy  Pzp,  stanowi,  że 

j

ednostronna  czynność  prawna  dokonana  w  cudzym  imieniu  bez  umocowania  lub  z 

przekroczeniem  jego  zakresu  jest  nieważna.  Jednakże  gdy  ten,  komu  zostało  złożone 

oświadczenie woli w cudzym imieniu, zgodził się na działanie bez umocowania, stosuje się 

odpowiednio przepisy o zawarciu umowy bez umocowania. 

I

zba  stwierdziła,  że  czynność  zamawiającego,  polegająca  na  odrzuceniu  oferty 

odwołującego została podjęta z naruszeniem art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp, art. 78

§ 1 KC, 

art. 104 KC i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

Stan  faktyczny  nie  był  sporny  między  stronami.  Nie  ulegało  wątpliwości,  że  oferta 

została złożona w formie elektronicznej i w imieniu Media sp. z o.o. w Katowicach podpisana 

kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym  przez  pana  T.  T.

.  Wraz  z  ofertą  przesłano 

zamawiającemu  elektronicznie  3  szt.  tego  samego,  zeskanowanego  dokumentu 

pełnomocnictwa z dnia 15 lutego 2019 r. upoważniającego pana T. T. do złożenia oferty, na 

którym widniały zeskanowane podpisy odręczne P. K. – członka zarządu odwołującego i S. 

M. 

–  prezesa  zarządu  odwołującego,  uprawnionych  do  dwuosobowej  reprezentacji 

odwołującego.  Każdy  z  ww.  plików  z  zeskanowanym  dokumentem  pełnomocnictwa  został 

opatrzony innym kwalifikowanym podpisem elektronicznym: 

1)  pana S. M., w dniu 21 lutego 2019 r. g. 19.43, 

2)  pana P. K., w dniu 22 lutego 2019 r. g. 7.32, 

3)  pana T. T. w dniu 21 lutego 2019 r. g. 10.24. 

Spór  pomiędzy  stronami  dotyczy  formy  złożonych  pełnomocnictw.  Zamawiający 

utrzymywał,  że  złożono  mu  jedynie  elektroniczne  kopie  dokumentu  papierowego, 

potwierdzone  elektronicznie 

za  zgodność  z  oryginałem.  Z  kolei  odwołujący  utrzymywał,  że 

złożone pliki pełnomocnictw należy traktować jako oryginalne pełnomocnictwa elektroniczne. 

Nie  było  sporne  między  stornami,  że  jeżeli  chodzi  o  formę  pełnomocnictwa  do 

złożenia oferty to znajduje zastosowanie konstrukcja tzw. formy pochodnej pełnomocnictwa. 

Konstrukcja ta wynika z art. 99 KC w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp. Istota tej konstrukcji polega na 

tym, że pełnomocnictwo do dokonania czynności prawnej, która dla swej ważności wymaga 

formy szczeg

ólnej, powinno być udzielone w tej samej formie. Nie ulega również wątpliwości, 

że  ustawodawca  dla  czynności  złożenia  oferty  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego, zastrzegł pod rygorem nieważności formę elektroniczną. W tej sytuacji również 

p

ełnomocnictwo do dokonania takiej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.  

W  dalszej  kolejności  dostrzeżenia  wymagało,  że  w  piśmiennictwie  i  orzecznictwie 

wskazuje się na skutki niezachowania wymaganej formy pełnomocnictwa. Przy czym można 

mówić  o  dwojakich  skutkach:  dla  samej  czynności  prawnej,  jak  i  skutkach  dla  samego 

pełnomocnictwa. Jeżeli chodzi o skutki dla udzielenia pełnomocnictwa, to w piśmiennictwie i 

orzecznictwie  sądów  powszechnych  dominuje  pogląd,  że  niezachowanie  wymaganej  formy 

pe

łnomocnictwa  pociąga  za  sobą  jego  nieważność.  Jedynie  tytułem  przykładu  można 

wskazać: 

Kodeks Cywilny. Komentarz, dr hab. Konrad Osajda, wyd. 21, za Legalis 

Choć  komentowany  artykuł  zastrzega  rygor  nieważności  tylko  dla  pełnomocnictwa 

ogólnego udzielonego bez zachowania formy pisemnej, skutkiem niezachowania wymaganej 

formy  udzielenia  pełnomocnictwa  wynikającej  z  komentowanego  artykułu  będzie  zawsze 

nieważność  pełnomocnictwa.  Jeśli  dla  czynności  prawnej,  która  ma  być  dokonana  przez 

pełnomocnika  zastrzeżona  jest  forma  pisemna  pod  rygorem  nieważności,  pełnomocnictwo 

rodzajowe  lub  szczegółowe  do  dokonania  tej  czynności  udzielone  być  powinno  na  piśmie 

pod  rygorem  nieważności.  Na  gruncie  wykładni  literalnej  można  bronić  poglądu,  zgodnie  z 

którym,  ponieważ  rygor  nieważności  zastrzeżony  jest  tylko  dla  udzielenia  pełnomocnictwa 

ogólnego  bez  zachowania  formy  pisemnej,  udzielenie  pełnomocnictwa  rodzajowego  lub 

szczególnego bez zachowania formy pisemnej powinno być oceniane z perspektywy art. 73 

§  1  KC,  a  zatem  wymóg  zachowania  formy  należałoby  uznać  za  zastrzeżony  ad 

probationem.  Zdaniem  autora  komentarza  rygor  nieważności  czynności  prawnej  dokonanej 

bez  zachowania  wymaganej  formy  dotyczy  także  pełnomocnictwa  do  dokonywania  tego 

rodzaju czynności. 

2.  Kodeks  Cywilny.  Komentarz,  dr  h

ab.  Mariusz  Załucki,  Wydawnictwo  C.H.  Beck 

Warszawa 2019 wyd. 1, za Legalis 

Sankcja  w  razie  niezachowania  wymogu  formy  pochodnej.  We  wszystkich 

wymienionych  przypadkach  do  dokonania  danej  czynności  prawnej  ustawa  wymaga 

zachowania  określonej  formy  pod  rygorem  nieważności.  Należy  przyjąć,  że  forma 

pełnomocnictwa  do  dokonania  którejkolwiek  z  wymienionych  czynności  prawnych  również 

została zastrzeżona pod rygorem nieważności, choć wniosek taki nie wynika bezpośrednio z 

treści  art.  99  § 1  KC (przepis  ten mówi wyłącznie o tym,  że pełnomocnictwo do  dokonania 

danej  czynności  powinno  być  udzielone  w  tej  samej  formie,  która  została  zastrzeżona  pod 

rygorem  nieważności  dla  dokonania  innej  czynności  prawnej,  jednak  brak  jest 

postanowienia, z którego wynikałoby wprost, że także dla formy pełnomocnictwa wymaga się 

zachowania  określonej  formy  pod  rygorem  nieważności).  Poleganie  w  tym  przypadku  na 

wykładni językowej nie wydaje się jednak wystarczające, bowiem prowadzi do rezultatu nie 

do pogodzenia z celem regulacji 

zawartej w art. 99 § 1 KC. 

3.  Kodeks Cywilny. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2017, wyd. 8, prof. 

dr hab. Edward Gniewek, prof. dr hab. Piotr Machnikowski, za Legalis  

Skutki  niedochowania  formy  pochodnej.  Jeżeli  oświadczenie  woli  o  udzieleniu 

pełnomocnictwa  nie  czyni  zadość  formie  szczególnej  wymaganej  dla  ważności  czynności 

prawnej,  do  której  pełnomocnictwo  miało  umocowywać,  czynność  udzielenia 

pełnomocnictwa jest nieważna 

Stanowisko 

to  jest  także  prezentowane  w  orzecznictwie.  Zawierający  umowę 

spr

zedaży  nieruchomości  pełnomocnik  powinien  legitymować  się  pełnomocnictwem 

notarialnym  (art.  99 

§  1  KC  w  związku  z  art.  158  KC),  jednakże  niezachowanie  tej  formy 

pełnomocnictwa  nie  powoduje  nieważności  umowy  zawartej  w  formie  prawem  przepisanej. 

Skutki niew

ażności odnosiły się tylko do pełnomocnictwa (art. 73 § 2 KC w związku z art. 99 

§ 1 KC), a więc powstałaby przewidziana w art. 103 § 1 KC sytuacja, w której pełnomocnik 

działałby bez umocowania. Wówczas możliwa jest konwalidacja umowy w sposób określony 

w  art.  103 

§  1  KC,  a  taka  możliwość  zastrzeżona  jest  na  korzyść  strony,  w  imieniu  której 

działa  nieumocowany  pełnomocnik.  (wyrok  Sądu  Apelacyjnego  w  Gdańsku  z  dnia  15  maja 

1991 r. I ACr 153/91). 

Kierując  się  powyższymi  rozważaniami,  Izba  stwierdziła,  że  pełnomocnictwo  do 

złożenia oferty udzielone panu T. w dniu 15 lutego 2019 r. było nieważne. Pełnomocnictwo to 

zostało bowiem udzielone w formie pisemnej, zamiast wymaganej pod rygorem nieważności 

formy  elektronicznej. Skoro 

pełnomocnictwo pisemne z 15 lutego 2019 r. było nieważne, to 

jedynym w sprawie 

okazało się pełnomocnictwo udzielone panu T. elektronicznie w dniu 21 

lutego 2019 r. o g. 19.43 przez pana S. M. i w dniu 22.02.2019 r. g. 7.32 przez pana P. K. - 

członków zarządu uprawnionych do dwuosobowej reprezentacji odwołującego. Okoliczność, 

że  podpisy  zostały  złożone  pod  dokumentem,  który  stanowił  skan  nieważnego 

pełnomocnictwa  pisemnego  nie  miała  znaczenia.  Przez  złożenie  wymaganych  podpisów 

elektronicznych  doszło  do  wytworzenia  kolejnych  oryginałów,  tym  razem  oryginalnych 

dokumentów w formie elektronicznej, spełniającej wymogi wynikające z art. 78 

 KC w zw. z 

art.  14  ust.  1  ustawy  Pzp.  Oświadczenia  woli  zostały  bowiem  złożone  w  postaci 

elektronicznej  (pliki  elektroniczne  w  formacie  .pdf)  i  opatrzone  kwalifikowanymi  podpisami 

elektronicznymi  należącymi  do  osób  uprawnionych  do  reprezentacji  odwołującego  (podpisy 

w  formacie  XAdes 

–  wewnętrzny).  Zdaniem  Izby,  opatrzenie  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym  oświadczenia  istniejącego  wcześniej  jedynie  w  formie  pisemnej 

spowod

owało  skutek  prawny  w  postaci  złożenia  oświadczenia  o  tożsamej  treści  w  nowej 

formie. 

Podzielono także stanowisko odwołującego, wywodzone dodatkowo z przepisu art. 3 

pkt  2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. 

o informatyzacji działalności podmiotów realizujących 

zadania  publiczne  (tj.  Dz.U.  z  2017  r.  poz.  570  ze  zm.), 

zgodnie  z  którym  dokument 

elektroniczny to stanowiący odrębną całość znaczeniową zbiór danych uporządkowanych w 

określonej  strukturze  wewnętrznej  i  zapisany  na  informatycznym  nośniku  danych.  Izba 

stwierdziła, że przesłane zamawiającemu dokumenty pełnomocnictwa wypełniały przywołaną 

definicję „dokumentu elektronicznego”. Sporne pliki niewątpliwie stanowiły ustrukturyzowany 

zbiór danych jak również dały się zapisać na informatycznym nośniku danych. 

Brak  było  podstaw  do  przyjęcia,  aby  tłumaczyć  fakt  złożenia  podpisów 

elektronicznych  inaczej  jak 

chęć  udzielenia  panu  T.  elektronicznego  pełnomocnictwa  do 

złożenia  oferty  w  imieniu  odwołującego.  W  szczególności  znikąd  nie  wynikało,  jakoby 

zamiarem podpisujących miało być jedynie poświadczenie za zgodność z oryginałem skanu 

nieważnego  dokumentu  pełnomocnictwa  pisemnego.  Zgodnie  z  art.  65  KC,  oświadczenie 

woli 

należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których zostały 

złożone,  zasady  współżycia  społecznego  i  ustalone  zwyczaje.  Jeżeli  istniały  jakiekolwiek 

wątpliwości,  jak  rozumieć  podpisy  elektroniczne  obu  członków  zarządu  odwołującego,  to  z 

pewnością zostały one wyjaśnione przez odwołującego w oświadczeniu z dnia 4 marca 2019 

r. 

W oświadczeniu tym odwołujący wyraźnie wskazał, że złożenie podpisów elektronicznych 

należy  traktować  jako  zamiar  udzielenia  panu  T.  elektronicznego  pełnomocnictwa  do 

złożenia oferty w imieniu odwołującego.  

Za  pozbawion

y  doniosłości  prawnej  uznano  fakt,  że  członkowie  zarządu 

odwołującego  złożyli  podpisy  elektroniczne  pod  dwoma  odrębnymi  plikami.  Dostrzeżenia 

wymagało, że oba pliki okazały się identyczne co do treści. Izba wzięła także pod uwagę, że 

w  podpisywanych  dokumentach 

znajdowała  się  adnotacja,  iż  podpisy  są  składane  przez 

„osoby  upoważnione  do  reprezentacji  spółki  Media  sp.  z  o.o.”.  Składający  podpisy  mieli 

zatem świadomość w jakim charakterze dokonują tej czynności. Nie miała również znaczenia 

okoliczność,  że  podpisy  te  złożono  w  różnym  czasie.  Biorąc  pod  uwagę  zasadę 

dwuosobowej  reprezentacji  odwołującego,  za  moment  udzielenia  pełnomocnictwa  w 

wymaganej  formie  elektronicznej  należało  uznać  chwilę,  w  której  plik  został  podpisany 

elektronicznie przez drugiego członka zarządu odwołującego. Nie ulegało także wątpliwości, 

że  podpisy  elektroniczne  pod  dokumentami  pełnomocnictw  zostały  złożone  przez  obu 

członków zarządu odwołującego i przekazane zamawiającemu elektronicznie przed upływem 

terminu składania ofert.  

Kierując się powyższymi rozważaniami Izba doszła do przekonania, że przedstawione 

zamawiającemu  pełnomocnictwa  należało  traktować  jako  oryginalne  dokumenty 

elektroniczne,  spełniające  wymogi  z  pkt  7.5.  SIWZ  i  art.  99  w  zw.  z  art.  10a ust.  5  ustawy 

Pzp, art. 78 

 KC w zw. z art. 14 ust. 1. Oferta 

odwołującego nie podlegała zatem odrzuceniu 

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp,  jako 

nieważna  na  podstawie  art.  104  KC. 

Oferta  została  podpisana  przez  pełnomocnika,  który  do  oferty  załączył  wymagane 

elektroniczne 

pełnomocnictwo zgodne z przepisami prawa jak i postanowieniami SIWZ. 

Reasumując  Izba  stwierdziła,  że  czynność  odrzucenia  oferty  odwołującego  musi 

zostać  wyeliminowana  z  obrotu  prawnego  jako  naruszająca  przepis  art.  89  ust.  1  pkt  8 

ustawy Pzp, art. 78

§ 1 i art. 104 KC. W konsekwencji zamawiający naruszył także przepis 

art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  gdyż  z  naruszeniem  zasady  równego  traktowania  wykonawców, 

odrzucił  ofertę  odwołującego,  pomimo  iż  oferta  ta  nie  była  nieważna,  na  podstawie 

odrębnych przepisów. 

Za 

spóźniony  uznano  zarzut  naruszenia  art.  26  ust.  3a  ustawy  Pzp.  Zarzut  ten  –  w 

zakresie,  w  jakim  został  skierowany  formalnie  także  wobec  czynności  wezwania  do 

uzupełnienia  pełnomocnictwa  z  dnia  1  marca  2019  r.  -  należało  uznać  za  wniesiony  po 

upływie terminu wyznaczonego w ustawie. W świetle art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, termin 

na  skarżenie  tej  czynności  upłynął  odwołującemu  w  dniu  11  marca  2019  r.,  tymczasem 

odwołanie wniesiono do Prezesa Izby w dniu 22 marca 2019 r. 

Za  chybiony  uznano  zarzut  naruszenia  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  przez  zaniechanie 

czynności  wyboru  oferty  odwołującego  jako  najkorzystniejszej.  Stosownie  do  powołanego 

przepisu, 

zamawiający wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert 

określonych  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Na  podstawie  dokumentacji 

postępowania  przekazanej  przez  zamawiającego  Izba  stwierdziła,  że  zamawiający  nie 

dokonał jeszcze czynności wyboru oferty najkorzystniejszej ani nie unieważnił postępowania. 

Powyższe  oznaczało,  że  zamawiający  nie  zakończył  jeszcze  czynności  badania  i  oceny 

wszystkich  ofert.  Zdaniem  Izby  o  zaniechaniu  wyboru  oferty  odwołującego  można  byłoby 

mówić  najwcześniej  w  momencie  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez 

konkurenta  odwołującego  lub  w  razie  unieważnienia  postępowania.  W  konsekwencji  brak 

było  także  podstaw,  aby  nakazywać  zamawiającemu  wybór  oferty  odwołującego  jako 

najkorzystniejszej,  o  co  wnosił  odwołujący.  Wobec  powyższego  uznano,  że  zarzut  nie 

potwierdził się.  

Izba  postanowiła,  na  podstawie  art.  190  ust.  6  ustawy  Pzp,  oddalić  wniosek 

z

amawiającego o przeprowadzenie dowodu ze skanu oferty Neckerit sp. z o.o. w Warszawie, 

na okoliczność możliwości podpisania tego samego pliku elektronicznego więcej niż jednym 

podpisem  elektronicznym,  uznając,  że  dowód  ten  został  powołany  jedynie  dla  zwłoki. 

Stosownie do art. 190 ust. 5 zd. 2 ustawy Pzp, 

nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku 

postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli Izba uzna, że przyznanie nie budzi wątpliwości 

co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. W trakcie rozprawy odwołujący stwierdził, że 

nie  kwestionuje  tego  faktu,  Izba  zaś  nie  dopatrzyła  się  sprzeczności  przyznania  z 

rzeczywistym stan

em rzeczy. Wobec powyższego wniosek podlegał oddaleniu.  

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie. 

Orzeczenie  Izby,  o  którym  mowa  w  pkt  1  i  2  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny

,  gdyż  odnosiło  się  do  częściowego  uwzględnienia  i  oddalenia  odwołania.  Z 

kolei  orzeczenie  Izby  zawarte  w  pkt  3 

sentencji  miało  charakter  formalny,  gdyż  dotyczyło 

kosztów  postępowania,  a  zatem  było  postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach 

zawarte  w  wyroku  Izby  jest  postanowieniem  przesądził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  8 

grudnia  2005  r.  III  CZP  109/05  (OSN  2006/11/182). 

Z  powołanego przepisu  art.  192  ust.  1 

ustawy Pzp 

wynika zakaz wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w 

innej  formie  aniżeli  wyrok.  Z  uwagi  zatem  na  zbieg  w  jednym  orzeczeniu  rozstrzygnięcia  o 

charakterze merytorycznym i formalnym

, całe orzeczenie musiało przybrać postać wyroku. 

Zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w  sytuacji,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy,  które miało 

wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia. 

Zamawiający  odrzucił  ofertę  odwołującego  z  naruszeniem  art.  89  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp, 

art. 78

§ 1, art. 104 KC i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Naruszenie to może mieć istotny wpływ na 

wynik postępowania o udzielenie zamówienia, gdyż oferta odwołującego może być wybrana 

jako najkorzystniejsza.  

W  świetle  art.  192  ust.  3  pkt  1  ustawy  Pzp,  uwzględniając  odwołanie,  Izba  może  - 

jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego nie została  zawarta - nakazać wykonanie 

lub  powtórzenie  czynności  zamawiającego  lub  nakazać  unieważnienie  czynności 

zamawiającego.  W  konsekwencji  Izba  nakazała  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

odrzucenia oferty odwołującego. 

Wobec pow

yższego, na podstawie art. 192 ust. 1 i art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp, 

orzeczono jak w pkt 1 sentencji. 

Odnośnie żądań, których Izba nie podzieliła, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, 

orzeczono  jak  w  pkt  2  sentencji.  Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  oddaleniu 

odwołania  musi  znaleźć  odzwierciedlenie  w  sentencji  orzeczenia,  a  nie  w  uzasadnieniu. W 

art.  196  ust.  4  ustawy  Pzp,  określającym  w  sposób  wyczerpujący  elementy  treści 

uzasadnienia  wyroku  wydanego  przez  Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości 

zamieszczenia  w  uzasadnieniu  wyroku  jakiegokolwiek  rozstrzygnięcia.  Na  powyższe 

zwrócono uwagę w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CZP 111/15. Sąd 

ten, wypowiadając się o praktyce Izby oddalania części zarzutów odwołania w uzasadnieniu, 

jednoznacznie  uznał  za  wadliwą  praktykę  Izby  orzekania  w  uzasadnieniu  wyroku  a  nie  w 

jego sentencji o części zarzutów i żądań zawartych w odwołaniu. 

Wobec powyższego, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w pkt 2 

sentencji. 

Zgodnie  z  art.  192  ust.  9  ustawy  Pzp, 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego 

stosownie  do  jego  wyniku,  z  zastrzeżeniem  art.  186  ust.  6.  Izba  stwierdziła,  że  w 

analizowanej  sprawie 

odpowiedzialność  za  wynik  postępowania  ponosił  zamawiający, 

dlatego to tę stronę Izba obciążyła całością kosztów postępowania. 

Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  od  odwołania  uiszczony 

przez  odwołującego  w  wysokości  15.000  zł,  koszty  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika  odwołującego  w  wysokości  3.600  zł  i  koszty  dojazdu  pełnomocnika 

odwołującego na rozprawę w wysokości 139 zł, ustalone na podstawie rachunków złożonych 

do akt sprawy (łącznie 18.739 zł). 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do 

wyniku  postępowania  -  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o 

przepis

y § 5 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 lit. a i b oraz § 5 ust. 4 rozporządzenia Prezesa 

Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 

Wobec powyższego, o kosztach postępowania orzeczono jak w sentencji. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Członkowie:   

……………………. 

…………………….