KIO 555/19 WYROK dnia 11 kwietnia 2019 r.

Sygn. akt KIO 555/19 

WYROK 

z dnia 11 kwietnia 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:      Klaudia Szczytowska-Maziarz 

Członkowie:   

Bartosz Stankiewicz 

Monika Szymanowska 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu  11 kwietnia 

2019 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 marca 2019 r. przez wykonawcę Arriva Bus 

Transport  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Toruniu  (87-100)  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez  Mie

jskie  Przedsiębiorstwo  Komunikacyjne  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  we  Wrocławiu                

orzeka: 

umarza  postępowanie  odwoławczego  w  zakresie  zarzutów  oznaczonych  w  odwołaniu:  1c,  1d 

oraz 3a, w pozostałym zakresie oddala odwołanie,  

kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Arriva  Bus  Transport  Polska  Sp.  z  o.o.                           

z siedzibą w Toruniu (87-100)  i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  Arriva  Bus  Transport 

Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Toruniu (87-100) tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  wykonawcy  Arriva  Bus  Transport  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Toruniu                     

kwotę  85  zł  00  gr  (słownie:  osiemdziesiąt  pięć  złotych  zero  groszy)  z  tytułu  opłat 

skarbowych.  

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(t.j.  Dz.  U.  z  2018  poz.  1986  ze  zm.)    na  niniejszy  wyrok  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu 

Okręgowego we Wrocławiu. 

Przewodniczący:  …………………………………... 

Członkowie:          …………………………………… 

…………………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

W  odniesien

iu  do  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  prowadzonego                   

w  trybie  przetargu  nieograniczonego  przez  Miejskie  Przedsiębiorstwo  Komunikacyjne                       

sp.  z  o.o.,  ul.  Bolesława  Prusa  75-79,  50-316  Wrocław  (dalej  „zamawiający”)  na  zadanie                    

pn

.  „Świadczenie  usług  w  zakresie  przewozu  osób  i  bagażu  podręcznego  w  autobusowym 

transporcie  zbiorowym, 

organizowanym  przez  Gminę  Wrocław,  na  terenie  Wrocławia" 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej                   

z  dnia  19  marca  2019  r.,  numer  ogłoszenia  2019/S  055-128085]  wykonawca  Arriva  Bus 

Transport  Polska  sp.  z  o.o.,  ul.  Dąbrowskiego  8/24,  87-100 Toruń (dalej  „odwołujący  ”)  złożył 

odwołanie, zarzucając zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy 

z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 poz. 1986 ze zm.) 

[dalej  „ustawa  Pzp”]  oraz  art.  5  ust.  3  Rozporządzenia  WE  nr  1370/2007  Parlamentu 

Europejskiego 

i  Rady  z dnia 23  października 2007  dotyczącego  usług  publicznych  w  zakresie 

kolejowego 

i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG)                       

nr  1191/69  i  (EWG)  nr  1107/70  (dalej  „Rozporządzenie  1370/2007”),  polegające  na  opisaniu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieprecyzyjny  i  niejednoznaczny  oraz  utrudniający  uczciwą 

konkurencję, bez uwzględnienia wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na 

sporządzenie oferty, poprzez: 



  pkt  1  lit.  a):  wskazanie  te

rminu  rozpoczęcia  świadczenia  usługi  przewozowej  sztywną 

datą kalendarzową (od dnia 1 września 2019 r.) – pkt 8 SIWZ oraz § 6 w związku z § 1 

ust 2 wzoru umowy 

– co w powiązaniu z nieznaną datą zakończenia postępowania oraz 

nieznaną  datą  zawarcia  umowy  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  skutkuje 

niepewnością  wykonawców  odnośnie  do  długości  okresu  na  przygotowanie  do 

świadczenia  usługi  i  prawidłowego  skalkulowania  oferty  oraz  niepewnością  co  do 

terminu realizacji zamówienia, 



  pkt  1  lit.  b):  wyznaczenie  zbyt 

krótkiego  okresu  między  datą  złożenia  ofert                                     

w  postępowaniu  to  jest  7  maja  2019  r.  a  dniem  rozpoczęcia  świadczenia  usług                       

(tj.  1  września  2019  r.)  –  nawet  przy  założeniu,  że  postępowanie  zakończyłoby  się  do 

końca maja 2019 i nie wykroczyło poza datę 1 września 2019 roku, okres 3 miesięcy na 

uruchomienie  usługi,  biorąc  pod  uwagę  przedmiot  zamówienia  i  wymagania 

zamawiającego jest niewystarczający, 



  pkt  1  lit.  c): 

określenie  terminu  rozpoczęcia  świadczenia  usług  przewozowych 

autobusami  podstawowymi  sztywnymi  datami  kalendarzowymi  (nie  wcześniej  niż  od 

dnia  1  września  2019  r.  i  nie  później  niż  od  dnia  1  lipca  2020  r.)  –  pkt  18.4  SIWZ                       

w związku z pkt 8 ppkt 2 SIWZ i § 1 ust. 2 wzoru umowy – co w powiązaniu z nieznaną 

datą  zakończenia  postępowania  oraz  nieznaną  datą  zawarcia  umowy  o  udzielenie 

zamówienia publicznego (nie można przy tym wykluczyć, że czas trwania postępowania 

wykroczy poza datę 1 września 2019 r.), skutkuje niepewnością wykonawców odnośnie 

do  długości  okresu  jaki  wykonawca  będzie  mieć  na  pozyskanie  (proces  produkcji 

autobusów)  nowych  autobusów,  a  tym  samym  brakiem  możliwości  prawidłowego 

przygotowania oferty, szczególnie, że daty wprowadzenia autobusów nowych stanowią 

jedno 

z kryteriów oceny ofert, 



  pkt  1 lit. d): 

opisanie w pkt 18.4 SIWZ jednego z kryteriów oceny ofert to jest kryterium 

wprowadzania  autobusów  podstawowych  w  sposób  niejednoznaczny  i  nieprecyzyjny, 

poprzez  powiązanie  i  uzależnienie  wskaźnika  „P"  od  terminu  rozpoczęcia  świadczenia 

usług  przewozowych  autobusami  podstawowymi  określonych  datami  sztywnymi  –  (od                

1  września  2019  r.  do  1  lipca  2020  r.),  co  w  powiązaniu  z  nieznaną  datą  zakończenia 

postępowania  oraz  nieznaną  datą  zawarcia  umowy  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  (nie  można  przy  tym  wykluczyć,  że  czas  trwania  postępowania  wykroczy 

poza datę 1 września 2019 r.), skutkuje niepewnością wykonawców, odnośnie długości 

okresu  jaki  wykonawca  będzie  mieć  na  pozyskanie  (proces  produkcji  autobusów) 

no

wych  autobusów,  a  tym  samym  brakiem  możliwości  prawidłowego  przygotowania 

oferty, szczególnie, że opóźnienie w dostarczeniu autobusów podstawowych w stosunku 

do  dat  wskazanych  w  ofercie  przez  wykonawcę  skutkuje  bardzo  wysokimi  karami 

umownymi. 

Odwołujący zarzucił także zamawiającemu naruszenie art. 29 ust. 1 w związku z art. 36 

ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp 

–  pkt  2  lit.  a)  –  polegające  na  niejednoznacznym  określeniu  czasu 

trwania  zamówienia,  poprzez  określenie  czasu  trwania  zamówienia  sztywnymi  datami 

kalendarz

owymi to jest od dnia 1 września 2019 r. do dnia 28 lutego 2025 r. – pkt 8 SIWZ oraz 

§ 6 w związku z § 1 ust 2 wzoru umowy w sytuacji, gdy data zakończenia postępowania nie jest 

znana i tym samym nie jest też znana data podpisania umowy oraz naruszenie art. 36 ust 1 pkt 

3  ustawy  Pzp 

–  pkt  4  lit.  a)  –  poprzez  zawarcie  wymogu  posiadania  skomplikowanego 

wyposażenia  pojazdów  tymczasowych,  jak  również  cech  przedmiotowych  pojazdów 

nieadekwatnych do ich zaangażowania w toku realizowanego zamówienia publicznego. 

O

dwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  oraz  o  nakazanie  zamawiającemu 

dokonanie modyfikacji ogłoszenia o zamówieniu oraz SIWZ wraz z załącznikami w taki sposób, 

aby: 

data  rozpoczęcia  świadczenia  usługi  określona  została  przez  wskazanie  liczby  miesięcy 

(ewentualnie  tygodni/dni)  licząc  od  daty  podpisania  umowy,  wynoszącej  co  najmniej                             

5 miesięcy, 

terminy  rozpoczęcia  świadczenia  usług  przewozowych  autobusami  podstawowymi,                          

w oparciu o które wyliczane są wartości punktowe kryterium oceny ofert – termin wprowadzenia 

autobusów podstawowych – znaczenie 10%, wskazane w tabelach zawartych w pkt 18.4 SIWZ 

oraz  część  II  załącznika  nr  1.1  do  Formularza  ofertowego  (tj.  załącznik  nr  1  do  IDW)  były 

ujmowane  w  oparciu  o 

daty  rozpoczęcia świadczenia usługi  określonej zgodnie z    pkt  1 lit,  to 

jest  poprzez  określenie  ich  nie  datami  sztywnymi,  ale  liczbą  miesięcy/tygodni/dni  od  dnia 

rozpoczęcia świadczenia usługi, 

określenie najpóźniejszego terminu rozpoczęcia świadczenia usług przewozowych autobusami 

podstawowymi 

–  pkt  18.4  ppkt  1)  SIWZ  i  §  1  ust  2  wzoru  umowy  zamiast  sztywną  datą 

kalendarzową (1 lipca  2019 r.)  liczbą  miesięcy/tygodni/dni  –  w każdym  razie nie krótszą niż  5 

miesięcy od dnia rozpoczęcia świadczenia usługi, 

4.  okr

eślenie  w  załączniku  nr  1  do  wzoru  umowy  następujących  wymogów  dla  autobusu 

przegubowego  w  stanie  używanym  oraz  dla  autobusu  jednoczłonowego  w  stanie  używanym 

(część A odpowiednio pkt I i pkt II): 



pkt  2.  Wymiary  zewnętrzne  –  długość  całkowita  od  17,5  do  18,75m  (dla  autobusu 

przegubowego), od 11,50 do 12,50m (dla autobusu jednoczłonowego), 



pkt 3. Liczba miejsc pasażerskich w autobusie – co najmniej 30 (autobus przegubowy) oraz co 

najmniej 25 (autobus jednoczłonowy), 



pkt  4.  Kolorystyka Zewnętrzna  (lakierowanie i  kolorystyka)  –  zniesienie wymogu dopasowania 

kolorystyki do wymagań zamawiającego, 



pkt  5.4  Wymóg  posiadania  co  najmniej  2  –  dla  autobusu  jednoczłonowego  i  3  dla  autobusu 

przegubowego drzwi pasażerskich bez wymogu określania ich szerokości; drzwi mają umożliwić 

swobodną, wymianę pasażerską, 



pkt 5.5 Wnętrze autobusu – usunięcie odniesienia do poszycia wewnętrznego pojazdu, 



  pkt 5.8 Okna 

– zniesienie wymogu posiadania otwieranych okien przy zastosowaniu klimatyzacji 

autobusu, 



  pkt  12.4  (Miejsce  na  informacje 

dla  pasażerów  (ramka  z  osłoną  przednią  z  bezbarwnego 

przeźroczystego  tworzywa  sztucznego)  i  zapis  12.5  (Miejsca  na  reklamę):  zniesienie  wymogu 

montażu ramek pod informację dla pasażerów oraz reklamy, 



Załącznik  nr  1  do  części  A.  Szczegółowe  wymagania  w  zakresie  posiadania  przez  kierowcę 

systemu  służącego  do  kontroli  realizacji  rozkładu  –  usunięcie  załącznika  (rezygnacja                         

z posiadania tego typu systemu w autobusach tymczasowych), 



Załącznik nr 3 do części A. Szczegółowe wymagania dotyczące komputera pokładowego wraz       

z  modułami  komunikacyjnymi  –  ograniczenie  funkcjonalności  autokomputera  podkładowego 

wyłącznie do sterowania tablicami z informacją pasażerską oraz komunikacji z system ITS, 



Załącznik nr 4 do części A. Wymagania dotyczące modułu zapowiedzi głosowych  – usunięcie 

załącznika (rezygnacja z wyposażenia autobusów w system zapowiedzi głosowych). 

Skład orzekający Izby ustalił, że zarzuty: 



określenia  terminu  rozpoczęcia  świadczenia  usług  przewozowych  autobusami  podstawowymi 

sztyw

nymi  datami kalendarzowymi  (nie wcześniej  niż  od  dnia  1 września 2019 r.  i  nie później 

niż od dnia 1 lipca 2020 r.) – pkt 18.4 SIWZ w związku z pkt 8 ppkt 2 SIWZ i § 1 ust 2 wzoru 

umowy 

–  co  w  powiązaniu  z  nieznaną  datą  zakończenia  postępowania  oraz  nieznaną  datą 

zawarcia umowy 

o udzielenie zamówienia publicznego (nie można przy tym wykluczyć, że czas 

trwania  postępowania  wykroczy  poza  datę  1  września  2019  r.),  skutkuje  niepewnością 

wykonawców odnośnie do długości okresu jaki wykonawca będzie mieć na pozyskanie (proces 

produkcji  autobusów)  nowych  autobusów,    a  tym  samym  brakiem  możliwości  prawidłowego 

przygotowania  oferty,  szczególnie,  że  daty  wprowadzenia  autobusów  nowych  stanowią  jedno                 

z kryteriów oceny ofert [oznaczony w odwołaniu jako 1 lit. c)], 



opisania  w  pkt  18.4  SIWZ  jednego  z  kryteriów  oceny  ofert  to  jest  kryterium  wprowadzania 

autobusów  podstawowych  w  sposób  niejednoznaczny  i  nieprecyzyjny,  poprzez  powiązanie                   

i  uzależnienie  wskaźnika  „P"  od  terminu  rozpoczęcia  świadczenia  usług  przewozowych 

autobusami  podstawowymi  określonych  datami  sztywnymi  –  (od  1  września  2019  r.  do                 

1  lipca  2020  r.),  co  w  powiązaniu  z  nieznaną  datą  zakończenia  postępowania  oraz  nieznaną 

datą zawarcia umowy o udzielenie zamówienia publicznego (nie można przy tym wykluczyć, że 

czas  trwania  postępowania  wykroczy  poza  datę  1  września  2019  r.),  skutkuje  niepewnością 

wykonawców,  odnośnie  długości  okresu  jaki  wykonawca  będzie  mieć  na  pozyskanie  (proces 

produkcji  autobusów)  nowych  autobusów,  a  tym  samym  brakiem  możliwości  prawidłowego 

przygotowania  oferty,  szczególnie,  że  opóźnienie  w  dostarczeniu  autobusów  podstawowych                  

w  stosunku  do  dat  wskazanych  w  ofercie przez  wykonawcę  skutkuje  bardzo  wysokimi  karami 

umownymi [oznaczon

y w odwołaniu jako 1 lit. d)], 



ukształtowania  kary  umownej  za  opóźnienie  w  wprowadzeniu  autobusów  podstawowych                          

w terminie określonym w ofercie wykonawcy w  wysokości 10000 zł za każdy pojazd za każdy 

dzień opóźnienia, tj. w wysokości rażąco wygórowanej [oznaczony w odwołaniu jako 3 lit. a)] 

zostały  cofnięte  przez  odwołującego  na  posiedzeniu,  toteż  w  tym  zakresie  postępowanie 

odwoławcze zostało umorzone, co znalazło odzwierciedlenie w sentencji wyroku (pkt. 1). 

Pozostałe zarzuty odwołania – oznaczone w odwołaniu jako pkt 1 lit. a), pkt 1 lit. b), pkt 2 

lit.  a),    pkt  4  lit.  a) 

–  zostały  przez  skład  orzekający  Izby  skierowane  do  rozpoznania  na 

rozprawie. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  z  pkt.  1  lit.  a)  oraz  lit.  b)  odwołania  odwołujący  wskazał,  że 

zgodnie  z  zasadą  równego  traktowania  wykonawców,  zamawiający  na  każdym  etapie 

postępowania  zobowiązany  jest  traktować  wykonawców  jednakowo,  bez  stosowania 

przywilejów i środków dyskryminujących, stosownie zaś do art. 29 ustawy Pzp zamawiający nie 

może  opisywać  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  mógłby  (wystarczy  już  sama 

możliwość) utrudnić uczciwą konkurencję.  

Doprecyzował, że zapisy SIWZ powinny być obiektywne i sprecyzowane w taki sposób, 

który nie eliminuje z góry pewien krąg podmiotów ubiegających się o zamówienie publiczne.  

Uzupełnił,  że  stosownie  do  art.  5  ust  3  Rozporządzenia  1370/2007  procedura 

przetargowa  jest  otwarta  dla  każdego  podmiotu,  sprawiedliwa  i  zgodna  z  zasadami 

przejrzystości oraz niedyskryminacji. 

W  ocenie  odwołującego  analiza  treści  ogłoszenia  i  SIWZ  wraz  z  załącznikami                          

w  niniejszym  postępowaniu  uzasadnia  wniosek,  że  zamawiający  ww.  zasady  prowadzenia 

postępowania naruszył. 

Podał, że stosownie do treści pkt 8 SIWZ oraz § 6 w związku z § 1 ust. 2 wzoru umowy 

rozpoczęcie  świadczenia  usługi  ma  nastąpić  od  dnia  1  września  2019  r.  W  okresie  do  dnia 

zadeklarowanego przez wykonawcę w ofercie (określonego datą sztywną), nie dłużej jednak niż 

do  dnia  30  czerwca  2020  r.  wykonawca  może  realizować  usługi  przewozu  osób  autobusami 

tymczasowymi.  

Podkreślił,  że  powyższe  postanowienia  SIWZ  należy  analizować  w  kontekście  skali 

przedsięwzięcia i jego zakresu – przedmiot zamówienia ma być realizowany przy wykorzystaniu 

łącznie  40  autobusów  miejskich  w  tym  4  rezerwowych,  których  parametry  techniczne  w  tym 

wyposażenie  zamawiający  szczegółowo  określił  w  załącznikach  do  SIWZ,  a  realizacja 

przedmiotu  zamówienie  wymaga  zatrudnienia  co  najmniej  120  pracowników,  w  tym  105 

kierowców. 

Podniósł, że termin zakończenia postępowania o udzielenie zamówienia jest zdarzeniem 

przyszłym  i  nie  pewnym  –  wykonawca  nie  ma  wiedzy  na  temat  faktycznego  zakończenia 

postępowania i faktycznego terminu podpisania umowy.  

W  ocenie  odwołującego  określenie  przez  zamawiającego  terminu  rozpoczęcia 

świadczenia  usługi  datą  kalendarzową  powoduje,  że  wykonawca  nie  ma  żadnej  wiedzy  na 

temat tego, czy i jak długim okresem będzie dysponować na przygotowanie się do rozpoczęcia 

świadczenia  usług. Wskazał,  że  wykonawcy  znany  jest  jedynie  termin składania  ofert  (7  maja 

2019  r.),  jednakże  nie  można  przecież  wykluczyć,  że  termin  ten  ulegnie  przesunięciu,                            

np. w konsekwencji skorzystania przez wykonawców z prawa składania wniosków o wyjaśnienie 

treści  SIWZ,  czy  złożenia  odwołania.  Stwierdził,  że  potencjalnie  ów  termin  może  przypadać 

kilka,  a  nawet  kilkanaście  tygodni  po  planowanej  dacie  składania  ofert,  nadto,  że 

niewykluczonym jest, iż ów termin będzie zbliżony do planowanej daty początkowej świadczenia 

usług, tj. 1 września 2019 r., a nawet wykroczy poza nią. 

Oświadczył, że  z jego doświadczeń jako uczestnika licznych analogicznych postępowań 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wynika,  iż  kilkumiesięczny  okres  przedłużenia 

prowadzanego  postępowania,

poprzedzający  zawarcie  umowy  nie  jest  zdarzeniem 

nadzwyczajnym. 

Podał,  że  zamawiający  wszczął  postępowanie  14  marca  2019  r.  z  terminem  składania 

ofert  7  maja  2019  r.  i  terminem  rozpoczęcia  świadczenia  1  września  2019  r.  (termin 

zakończenia na 28 lutego 2025 r.). 

Odwołujący  stwierdził,  że  uruchomienie  usługi  wymaga  wykonania  szeregu  czynności, 

na które potrzeba czasu, a to m.in.: 



zakup  autobusów  tymczasowych  (ogółem  40)  o  parametrach  techniczno-użytkowych 

wskazanych przez zamawiającego, 



zakup  autobusów  podstawowych  (ogółem  40)  o  parametrach  techniczno-użytkowych 

wskazanych przez zamawiającego, 



certyfikacja  autobusów  (zarówno  tymczasowych  jak  i  podstawowych)  zgodnie  z  wymaganiami 

zamawiającego  dokonaną  najpóźniej  na  14  dni  przed  rozpoczęciem  świadczenia  usług 

przewozowych (zgodnie z § 7 ust 3 wzoru umowy), 



zakup urządzeń stanowiących wyposażenie autobusów wymaganych przez zamawiającego, 



przeglądy  techniczne  zakupionych  pojazdów,  dostosowanie  ich  kolorystyki    i  oznakowanie  do 

potrzeb zamawiającego (także w zakresie autobusów tymczasowych), 



montaż urządzeń wymaganych przez zamawiającego, w tym dokonanie testów urządzeń, 



wydzierżawienie 

terenu 

pod 

potencjalną 

zajezdnię 

dla 

autobusów 

(położoną                              

w lokalizacji umożliwiającej prawidłowe świadczenie usług na rzecz zamawiającego), zaplecze 

socjalne  dla  pracowników  itp.  i  przystosowanie  go  do  prowadzonej  działalności  zgodnie                        

z wymogami zamawiającego, 



zatrudnienie  personelu  koniecznego  do  realizacji  zamówienia  (w  tym  co  najmniej  105 

kierowców autobusów oraz mechaników i dyspozytorów, osoby zarządzającej transportem), 



szkolenie kierowców z obsługi pojazdów, 



certyfikacja pracowników wykonawcy zgodnie z wymaganiami zamawiającego, 



dopełnienie  przez  wykonawcę  obowiązków  administracyjno-prawnych  celem  uzyskania 

uprawnień  do  wykonywania  publicznego  transportu  zbiorowego  zgodnie  z  prowadzonym 

postępowaniem o udzielenie zamówienia. 

Odwołujący stanął na stanowisku, że zamawiający opisał przedmiot zamówienia  w taki sposób, 

że  wykonawca  nie  ma  żadnej  wiedzy  na  temat  tego,  czy  i  jak  długim  okresem  będzie 

dysponować  na  wykonanie  ww.  czynności  koniecznych,  aby  rozpocząć  świadczenie  usług, 

podczas  gdy  minimalny  okres  na  uruchomienie  usług  stanowiących  przedmiot  niniejszego 

zamówienia przez wykonawcę wynosi co najmniej 5 (pięć) miesięcy od daty zawarcia umowy. 

Podał,  że  faktem  powszechnie  znanym  na  rynku  przewozów  drogowych  są  problemy                

w pozyskaniu kierowców, posiadających uprawnienia do kierowania autobusami.  

Uzupełnił,  że w  obrębie Wrocławia i  ościennych powiatów  trudności  w  tym  zakresie są 

zdecydowanie  większe  niż  w  innych  częściach  kraju  ze  względu  na  relatywnie  niską  stopę 

bezrobocia  i  niewielką  podaż  kandydatów  posiadających  uprawnienia  w  zakresie  prawa  jazdy 

kategorii D oraz brak chętnych do pozyskania stosowanych uprawnień.  

Stwierdził,  że  opisane  trudności  są  znane  zamawiającemu,  który  wedle  publikacji 

prasowych sam boryka się z brakami kierowców i motorniczych.  

Powołując  się  na  swoje  doświadczenia  stwierdził,  że  przeprowadzenie  procesu 

uzyskania uprawnień przez kandydata na kierowcę autobusu w komunikacji miejskiej wymaga 

co najmniej 4 miesięcy. 

Uznał,  że do  realizacji  przedmiotu  zamówienia konieczne  jest  zatrudnienie co najmniej 

105 kierowców.  

Powołując  się  na  doświadczenie  życiowe  stwierdził,  że  czynności  związane                             

z rekrutacją tak dużej liczby pracowników wymagają czasu, pomijając sam proces poszukiwania 

pracowników  (publikacja  ogłoszeń,  zbieranie aplikacji  w  sprawie przyjęcia do  pracy,  spotkania 

rekrutacyjne  z  kandydatami),  który  już  choćby  z  uwagi  na  wspomniany  wyżej  brak  kierowców 

jest  czasochłonny  –  konieczne  będzie  złożenie  wypowiedzeń  przez  tych  kierowców  w  swoim 

obecnym  miejscu  zatrudnienia  (do  3  miesięcy),  a  następnie  w  odniesieniu  do  wybranych 

kandydatów  weryfikacja  dokumentów  niezbędnych  do  zatrudnienia  (np.  wypełniony  przez 

kandydata  formularz  osobowy,  weryfikacja  dokumentów  dotyczących  uprawnień  koniecznych 

do  wykonywania  pracy  kierowcy)  złożonych  przez  kandydatów  do  pracy  na  stanowisku 

kierowcy, wykonanie czynności związanych ze sporządzeniem umowy o pracę i podpisaniem tej 

umowy,  szkoleniem  w  zakresie  systemów  w  pojazdach,  przygotowania  zgłoszeń  do  ZUS  itp., 

zapoznanie z przebiegiem linii, na których będzie świadczona usługa. Uzupełnił, że dodatkowy 

czas  jest  niezbędny  do  wykonania  obowiązków  certyfikacyjnych  narzuconych  przez 

zamawiającego zgodnie z załącznikiem nr 6 do umowy.  

Stwierdził,  że  przeprowadzenie  certyfikacji  wszystkich  kierowców  (przy  uwzględnieniu 

weryfikacji  kompetencji  wyłącznie  w  dni  robocze  w  ilości  nie  więcej  niż  10  osób)                                

z  uwzględnieniem  negatywnych  wyników  części  kandydatów  wymaga  co  najmniej  3  tygodni 

czasu. 

Wskazał,  że  kolejnym  istotnym  czynnikiem  jest  organizacja  bazy  transportowej 

(położona w  lokalizacji  umożliwiającej  prawidłowe świadczenie usług  na rzecz  zamawiającego 

chociażby  w  zakresie  podstawienia  autobusu  rezerwowego  w  przypadku  awarii)  –  dzierżawa 

terenu  (potencjalnie  monitorowanego),  posiadającego  plac  manewrowo-postojowy  dla  liczby 

autobusów wymaganych przez zamawiającego, warsztaty, zaplecze socjalne dla pracowników.  

Stanął  na  stanowisku,  że  wyszukanie  nieruchomości  spełniającej  opisane  wymagania         

(w  obrąbie  Wrocławia)  jest  mało  prawdopodobne,  wobec  czego  potencjalna  lokalizacja 

zapewne będzie wymagała dodatkowych czasochłonnych inwestycji.  

Podniósł  nadto,  że  nabycie  40  pojazdów  tymczasowych  o  parametrach  zakreślonych 

przez  zamawiającego  również  wymaga  odpowiednio  długiego  czasu  i  nakładu  pracy.  Za 

oczywisty  uznał  fakt,  że  podaż  pojazdów  na  rynku  jest  ograniczona  oraz,  że  gros  z  nich  jest 

wykorzystywana  przez  posiadaczy  do  bieżącej  pracy  eksploatacyjnej  (w  tym  przez  podmioty 

świadczące usługi przewozów osób w komunikacji miejskiej).  

Za  istotny  uznał  w  tym  kontekście  wymóg  zamawiającego  w  zakresie  bardzo 

rozbudowanego  i  zaawansowanego  technologicznie  systemu  informacji  pasażerskiej,  który 

musi w pełni współpracować z obecnie działającymi systemami u zamawiającego.  

Stwierdził, że proces uruchomienia i włączenia systemu do eksploatacji w pojazdach jest 

bard

zo czasochłonny i wymaga dużych nakładów pracy. Dodał, że ze względu na unikatowość 

systemu,  czas  jego  przygotowania,  zapewnienie  jak  najwyższego  stopnia  niezawodności,                         

a  także  łatwości  wdrożenia  wykonawca  musi  opierać  się  na  produktach  firmy  Zakład 

Elektroniczny  SIMS  z  Bydgoszczy.  Podał,  że  szacowany  czas  produkcji  wymaganych  przez 

zamawiającego urządzeń w stosowanej ilości wiąże się z okresem co najmniej 3,5 miesięcy od 

daty  zawarcia  umowy  z  dostawcą  urządzeń.  Uzupełnił,  że  należy  także  uwzględnić  czas 

niezbędny  do  odbioru  systemu  przez  zamawiającego  i  przede  wszystkim  włączenia  go                            

w obecnie działające struktury informatyczne zamawiającego. 

Podkreślił, że data zawarcia umowy z zamawiającym nie będzie znana przed terminem 

złożenia  ofert,  wobec  czego  wszystkie  wskazane  czynności  wykonawca  miałby  wykonać                      

w terminie, którego data początkową nie jest znana.  

Wskazał,  że  realizację  większość  czynności  –  choćby  zatrudnienie  kierowców  na 

podsta

wie  umów  o  pracę,  zamówienie  urządzeń  niezbędnych  do  wyposażenia  pojazdów, 

montaż  tych  urządzeń,  kupno  autobusów  –  wykonawca  może  rozpocząć  najwcześniej  w  dniu 

zawarcia umowy, kiedy będzie mieć gwarancie pozyskania zamówienia. 

Zdaniem  odwołującego  przy  aktualnych  zapisach  SIWZ  nie jest  możliwe  zaplanowanie 

harmonogramu  uruchomienia  usługi,  a  dodatkowo  –  przedłużanie  postępowania  może 

spowodować  nie  tylko  skrócenie  terminu  na  przygotowanie  do  uruchomienia  usługi,  ale  też 

skrócenie  okresu  realizacji  usługi,  przy  czym  nie  jest  wiadome  o  ile;  termin  końcowy 

świadczenia usługi został bowiem określony sztywną datą jako 28  lutego 2025 r.  

Uznał,  że  uzasadnione  jest  oczekiwanie  odwołującego,  aby  okres  świadczenia  usługi 

został uzależniony od daty rozpoczęcia ich realizacji.  

Stwierdził, że we wskazanym zgodnie z SIWZ czasie realizacji usługi (maksymalnie 5,5 

roku),  ze  względu  na  zaangażowanie  nowych  autobusów  zamawiający  nie  uzyska  korzyści 

finansowych  związanych  z  długoterminowym  wykorzystaniem  pojazdów  podstawowych                       

w ramach świadczonych usług. 

Podkreślił, że w sytuacji, gdyby postępowanie o udzielenie zamówienia się przedłużało                    

i nie byłoby możliwe podpisanie umowy na świadczenie usługi przed 1 września 2019 r., data 

rozpocz

ęcia  świadczenia  usługi  musiałaby  być  przedmiotem  „negocjacji"  pomiędzy 

zamawiającym  a  wykonawcą,  co  byłoby  niedopuszczalne  wobec  powinności  równego 

traktowania wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia.  

W  odniesieniu  do  zarzutu  z  pkt.  2  lit.  a) 

odwołania  odwołujący  wskazał,  że  zgodnie                           

z  art.  29  ust.  1  ustawy  Pzp  przedmiot  zamówienia  opisuje  się  w  sposób  jednoznaczny                            

i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniając 

wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. Wskazał też, 

że  zgodnie z przepisem art. 36 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp w treści SIWZ musi być zwarty termin 

wykonania zamówienia. 

Podniósł,  że opis  przedmiotu  zamówienia powinien  pozwolić  wykonawcom  na  podjęcie 

decyzji  w  przedmiocie  złożenia  oferty,  na  przygotowanie  oferty  oraz  obliczenie  ceny                              

z uwzględnieniem wszystkich czynników (w tym wszystkich ryzyk) wpływających na cenę.  

Wskazał,  że  zamawiający  określił  termin  realizacji  umowy  sztywnymi  datami 

kalendarzowymi to jest od dnia 1 września 2019 r. do 28 lutego 2025 r. Podniósł, że z uwagi na 

nieznaną  datę  zakończenia  postępowania  oraz  nieznaną  datę  zawarcia  umowy,  nie  można 

wyk

luczyć,  że  rozpoczęcie  świadczenia  usługi  nie  będzie  możliwe  we  wskazanej  przez 

zamawiającego dacie 1 września 2019 r. wobec czego wykonawca przed datą składania oferty 

nie wie jak długi będzie rzeczywisty okres realizacji umowy, nie jest więc znana odwołującemu 

istotna okoliczność mająca wpływ na kalkulację oferty. 

Uznał,  że  uzasadnionym  jest,  aby  zamawiający  wskazał  okres  świadczenia  usług                       

z  uwzględnieniem,  iż  data  początkowa  świadczenia  usług  przewozu  osób  następuje  w  dniu 

przypadaj

ącym co najmniej 5 miesięcy po dacie zawarcia przedmiotowej umowy. 

W odniesieniu do zarzutu z pkt. 4 lit. a) odwołania odwołujący wskazał, że zamawiający 

zobligowany jest do zawarcia w treści SIWZ opisu przedmiotu zamówienia.  

Podniósł,  że  zamawiający,  określając  wymagany  potencjał  techniczny  w  zakresie 

odnoszącym się do pojazdów tymczasowych naruszył obowiązujące przepisy ustawy, poprzez 

zawarcie  wymogu  posiadania  skomplikowanego  wyposażenia  pojazdów  tymczasowych,  jak 

również  cech  przedmiotowych  pojazdów  nieadekwatnych  do  ich  zaangażowania  w  toku 

realizowanego zamówienia publicznego.  

Podał,  że  zamawiający  w  pkt  5.1  SIWZ  wskazał,  iż  zamówienie  publiczne  będzie 

realizowane przy wykorzystaniu 20 autobusów jednoczłonowych, w tym 2 rezerwowych oraz 20 

autobusów przegubowych, w tym 2 rezerwowych (opisanych w załączniku nr 1 do umowy).  

Uzupełnił,  że  w  okresie  przejściowym  zamawiający  dopuścił  realizację  usług  przy 

pomocy autobusów tymczasowych. 

Wskazał,  że  załącznik  nr  1  do  umowy  (część  III  -  Opis  przedmiotu  zamówienia)                          

w  zakresie  części  A:  Szczegółowe  parametry  techniczne  i  wyposażenie  autobusów 

tymczasowych  zawiera  szczegółowy  opis  wymagań  dla  tych  pojazdów  (tj.  autobusów 

przegubowych w stanie używanym oraz autobusów jednoczłonowych w stanie używanym).  

W  ocenie  odwołującego  zakres  wymagań  narzuconych  przez  zamawiającego                               

w odniesieniu do pojazdów tymczasowych jest nadmierny.  

Podkreślił,  że  pojazdy  mogą  być  eksploatowane  przez  maksymalnie  10  miesięcy  (od 

dni

a  1  września  2019  r.  do  30  czerwca  2020  r.  –  zgodnie  z  treścią  pkt  8  SIWZ  w  związku                     

z   

pkt.  18.4  SIWZ),  co  w  praktyce  oznacza,  że  korzystanie  ze  wskazanych  pojazdów  przez 

wykonawcę najprawdopodobniej będzie krótsze i nie będzie przekraczało okresu kilku miesięcy. 

Stanął  na  stanowisku,  że  w  opisanych  okolicznościach  i  przyjęciu  tymczasowości 

korzystania  z  przedmiotowych  pojazdów  narzucenie  obowiązków  w  zakresie  posiadania 

zaawansowanego  wyposażenia  dodatkowego,  jak  i  również  samych  cech  konstrukcyjnych 

autobusów,  który  nie  ma  możliwości  dostosowania  w  tak  krótkim  okresie  czasu  jest 

nieuzasadnione i rodzi nie tylko trudności logistyczne w krótkotrwałym przygotowaniu pojazdów 

tymczasowych  do  świadczenia  usług,  ale  również  nakłada  na  wykonawcę  nieuzasadnione 

dodatkowe obowiązki.  

Stwierdził, że pomimo szczegółowego określenia wymów dla pojazdów zamawiający nie 

osiągnie  realnych  korzyści  w  tym  zakresie  ze  względu  na  krótkotrwałe  użytkowanie 

przedmiotowych autobusów do świadczenia usług na rzecz zamawiającego. 

Na  podstawie  dokumentacji  przekazanej  przez  zamawiającego  na  informatycznych 

nośnikach danych (płyty CD) przy pismach z  dnia  3 i 9 kwietnia 2019 r., wskazanej w dalszej 

części uzasadnienia, Odpowiedzi na odwołanie (pismo zamawiającego z 10 kwietnia 2019 r.), 

materiałów  złożonych  przez  odwołującego  na  rozprawie,  wskazanych  w  dalszej  części 

uzasadnienia,  a  także  stanowisk  stron  zaprezentowanych  w  toku  rozprawy  skład  orzekający 

Izby ustalił i zważył, co następuje. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących odrzuceniem odwołania w trybie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp i nie stwierdziwszy ich, 

skierował  odwołanie  (w  zakresie  zarzutów,  które  zostały  podtrzymane)  do  rozpoznania  na 

rozprawę. 

Nie budziło także wątpliwości stron i składu orzekającego Izby, że wykonawca wnoszący 

odwołanie  posiada  interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  kwalifikowany  możliwością  poniesienia 

szkody  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa                      

w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.  

Zarzuty z pkt. 1 lit. a) oraz z pkt. 

2 lit. a) odwołania dotyczące: 



  wskazania 

terminu  rozpoczęcia  świadczenia  usługi  przewozowej  sztywną  datą 

kalendarzową  (od  dnia  1  września  2019  r.)  –  pkt  8  SIWZ  oraz  §  6  w  związku                       

z  §  1  ust.  2  wzoru  umowy  –  co  w  powiązaniu  z  nieznaną  datą  zakończenia 

postępowania  oraz  nieznaną  datą  zawarcia  umowy  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  skutkuje  niepewnością  wykonawców  odnośnie  do  długości  okresu  na 

przygotowanie  do 

świadczenia  usługi  i  prawidłowego  skalkulowania  oferty  oraz 

niepewnością co do terminu realizacji zamówienia został oddalony, 



niejednoznacznego  określenia  czasu  trwania  zamówienia,  poprzez  określenie  czasu 

trwania zamówienia sztywnymi  datami kalendarzowymi,  tj.   od dnia 1  września 2019 r. 

do  dnia  28  lutego  2025  r. 

–  pkt  8  SIWZ  w  związku  z  §  1  ust.  2  wzoru  umowy                           

w sytuacji, gdy data zakończenia postępowania nie jest znana i tym samym nie jest też 

znana data podpisania umowy 

zostały oddalone. 

Skład orzekający Izby ustalił, co następuje. 

Postanowienia  SIWZ,  tj.  pkt  8,   

§  6  oraz  §  1  ust.  2  wzoru  umowy,  zakwestionowane 

przez odwołującego w odwołaniu, brzmiały: 



Pkt  8  SIWZ:  „Termin  wykonania  zamówienia:  1)  umowa  w  sprawie  zamówienia 

publ

icznego  będzie  obowiązywać  od  dnia  jej  podpisania  do  dnia  28.02.2025  r.                        

2)  świadczenie  usług  w  zakresie  przewozu  osób  i  bagażu  podręcznego                                 

w  autobusowym  transporcie  zbiorowym  będzie  wykonywane  w  terminie  od  dnia 

01.09.2019 r. do dnia 28.02.20125 r., przy czym realizacja usług przewozowych od dnia 

01.09.2019 r. do dnia zadeklarowanego w ofercie przez Wykonawcę, jednak nie dłużej 

niż do dnia 30.06.2020 r., może być wykonywana autobusami tymczasowemu.” 



§  1  ust.  2  wzoru  umowy:  „Usługi  przewozowe,  o  których  mowa  w  ust.  1  powyżej, 

wykonywane  będą  w  pełni  sprawnymi  technicznie  autobusami,  wyprodukowanymi  nie 

wcześniej  niż  w  2019  r.,  przystosowanymi  do  przewozu  osób  w  komunikacji  miejskiej 

zgodnie  z  charakteryst

yką  usług  przewozowych,  stanowiącą  Załącznik  nr  2  do  umowy 

(autobusy  podstawowe),  przy  czym  realizacja  usług  przewozowych  od  dnia                  

01.09.2019 r. do dnia zadeklarowanego w ofercie przez Wykonawcę, jednak nie dłużej 

niż do dnia 30.06.2020 r., może być wykonywana autobusami tymczasowymi, opisanymi 

w Załączniku nr 1 do umowy.” 



§  6  wzoru  umowy:  „Umowa  zostaje  zawarta  od  dnia  podpisania  umowy  do  dnia                    

28  lutego  2025  r.,  z  zastrzeżeniem  rozpoczęcia  i  zakończenia  realizacji  usług 

przewozowych, zgodnie z zapisem 

§ 1 ust. 1 i 2 umowy.” 

W  dniu  9  kwietnia  2019  r.  (pismem  z  tego  samego  dnia 

–  odpowiedź  na  pytanie  42) 

zamawiający dokonał modyfikacji postanowień SIWZ, tj. pkt 18 oraz § 1 ust. 2 wzoru umowy. 

Nowe postanowienia SIWZ brzmiały jak niżej. 



  Pkt  8 

– „Termin wykonania zamówienia: 1) umowa w sprawie zamówienia publicznego 

będzie obowiązywać od dnia jej podpisania do dnia 28.02.2025 r.  2) świadczenie usług 

w  zakresie  przewozu  osób  i  bagażu  podręcznego  w  autobusowym  transporcie 

zbior

owym  będzie  wykonywane  w  terminie  od  dnia  01.09.2019  r.,  a  w  przypadku  nie 

zawarcia umowy do dnia 30.06.2019 r. w terminie 2 (dwóch)  miesięcy od jej  zawarcia, 

do  dnia  28.02.2025  r.,  przy  czym  usługa  przewozowa  może  być  wykonywana 

autobusami  tymczasowymi,  o

pisanymi  w  Załączniku  nr  1  do  umowy,  do  dnia 

zadeklarowanego w ofercie przez Wykonawcę, jednak nie dłużej niż przez 10 miesięcy 

od dnia rozpoczęcia realizacji usług przewozowych.” 



§  1  ust.  2  wzoru  umowy:  „Usługi  przewozowe,  o  których  mowa  w  ust.  1  powyżej, 

wykonywane  będą  w  pełni  sprawnymi  technicznie  autobusami,  wyprodukowanymi  nie 

wcześniej  niż  w  2019  r.,  przystosowanymi  do  przewozu  osób  w  komunikacji  miejskiej 

zgodnie  z  charakterystyką  usług  przewozowych,  stanowiącą  Załącznik  nr  2  do  umowy 

(autobusy  pods

tawowe),  realizacja  usług  przewozowych  rozpocznie  się  od  dnia 

01.09.2019  r.,  a  w  przypadku  nie  zawarcia  niniejszej  umowy  do  dnia  30.06.2019  r.                       

w terminie 2 (dwóch) miesięcy od jej zawarcia, przy czym usługa przewozowa może być 

wykonyw

ana  autobusami  tymczasowymi,  opisanymi  w  Załączniku  nr  1  do  umowy,  do 

dnia  zadeklarowanego  w  ofercie  przez  Wykonawcę,  jednak  nie  dłużej  niż  przez  10 

miesięcy od dnia rozpoczęcia realizacji usług przewozowych.” 

Skład orzekający Izby zważył, co następuje. 

Z

godnie  z  przepisem  art.  191  ust.  2  ustawy  Pzp  „Wydając  wyrok,  Izba  bierze  za 

podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania.” 

Powyższe  oznacza,  że  skład  orzekający  Izby  zobligowany  był  uwzględnić  przy 

wyrokowaniu, 

co  do  zakwestionowanej  odwołaniem  czynności  zamawiającego  z  dnia                        

19 marca 2019 r. (publikacja SIWZ), 

także te czynności zamawiającego, które ten podjął już po 

wszczęciu  postępowania  odwoławczego,  wywołanego  wniesionym  29  marca  2019  r. 

odwołaniem  –  w  przedmiotowej  sprawie  skład  orzekający  Izby  zobligowany  był  uwzględnić 

czynność  modyfikacji  treści  SIWZ  z  dnia  9  kwietnia  2019  r.,  tj.  w  szczególności  modyfikacji 

postanowień pkt. 8 oraz § 1 ust. 2 wzoru umowy. 

Wobec  powyższego  stwierdzić  należało,  że  zarzut  niejako  „zdezaktualizował  się”, 

ponieważ  treść  SIWZ  nie  zawiera  już  zakwestionowanych  odwołaniem  postanowień,  tym 

samym  postanowienia 

te  nie  mogą  wywierać  żadnych  skutków  w  prowadzonym  przez 

zamawiającego  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Przesądza  to  o  tym,  że 

nawet potwierdzenie się tego zarzutu i przypisanych przez odwołującego naruszeń ustawy Pzp 

nie mo

że  prowadzić do uwzględnienia odwołania. 

Zgodnie  bowiem 

z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp  „Izba  uwzględnia  odwołanie, 

jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć wpływ na wynik 

postępowania o udzielenie zamówienia.” 

Skoro zakwestionowane odwołaniem postanowienia SIWZ zostały wyeliminowane to nie 

mogą  one  mieć  żadnego  wpływu  na  wynik  postępowania,  rozumianego  jako  wybór  oferty 

najkorzystniejszej  (wybór  oferty  najkorzystniejszej  zostanie  dokonany  na  podstawie  innych 

postanowień SIWZ niż zakwestionowanych w odwołaniu). 

Na  marginesie 

skład  orzekający  Izby  zauważa,  że  nawet  pobieżne  porównanie 

pierwotnej  i  obowiązującej  treści  pkt.  18  SIWZ  oraz  §  1  ust.  2  wzoru  umowy  (powiązanego                 

z 

§ 6 wzoru umowy) prowadzi do wniosku, że brzmienie obecne nie daje podstaw do wniosku                   

o  niepewności  co  do  długości  okresu  przygotowania  do  świadczenia  usługi  (od  podpisania 

umowy), ponieważ okres ten wynosi nie mniej niż 2 miesiące w przypadku podpisania umowy 

do  dnia  30  czerwca  2019  r. 

(wówczas rozpoczęcie usługi ma nastąpić od 1 września 2019 r.)                    

i 2 miesiące w przypadku zawarcia umowy 30 czerwca 2019 r. – postanowienia zmodyfikowanej 

SIWZ  uwzględniają  „ruchomy”  charakter  zakończenia  postępowania  i  zawarcia  umowy                            

w sprawie 

zamówienia publicznego. 

W  odniesieniu  do  „niepewności  co  do  terminu  realizacji  zamówienia”  oraz 

„niejednoznacznego określenia czasu trwania zamówienia”, skład orzekający Izby wskazuje, że 

odwołujący  poprzestał  na  stwierdzeniach,  że  „przedłużenie  postępowania  może  spowodować 

nie tylko skrócenie terminu na przygotowanie do uruchomienia usługi, ale też skrócenie okresu 

realizacji  usługi,  przy  czym  nie  jest  wiadome  o  ile”  (str.  10  odwołania,  ostatni  akapit), 

„uzasadnione jest oczekiwanie wykonawcy, aby okres świadczenia usługi został uzależniony od 

daty  rozpoczęcia  ich  realizacji”  (str.  11  odwołania,  pierwszy  akapit)  oraz  „nie  jest  więc  znana 

Odwołującemu  istotna  okoliczność  mająca  wpływ  na  kalkulację  oferty.”  (str.  13  odwołania, 

przedostatni akapit). 

Podkreślenia  wymaga,  że  odwołujący  nie  zaprezentował  żadnej  argumentacji,  która 

przemawiałaby za tym, że odwołujący nie jest w stanie poprawnie skalkulować ceny ofertowej.       

Nie można pominąć, że elementem kluczowym kalkulacji w przedmiotowym postępowaniu jest 

cena za 1 wozokilometr, ponieważ usługa będzie rozliczana według cen za 1 wozokilometr (§ 5 

wzoru umowy). 

Dostrzec  nadto  należy,  że  odwołujący  nie  kwestionował,  zastrzeżonej  przez 

zamawiającego  we  wzorze  umowy,  możliwości  zmniejszenia  w  danym  roku  kalendarzowym 

wielkości usług przewozowych (§ 1 ust. 5 wzoru umowy). 

Biorąc powyższe pod uwagę, skład orzekający Izby oddalił zarzuty. 

Zarzut 

z  pkt.  1  lit.  b)  odwołania  dotyczący  wyznaczenia  zbyt  krótkiego  okresu  między 

datą  złożenia  ofert  w  postępowaniu  to  jest  7  maja  2019  r.  a  dniem  rozpoczęcia  świadczenia 

usług,  tj.  1  września  2019  r.  –  nawet  przy  założeniu,  że  postępowanie  zakończyłoby  się  do 

końca  maja  2019  i  nie  wykroczyło  poza  datę  1  września  2019  roku  okres  3  miesięcy  na 

uruchomienie usługi, biorąc pod uwagę przedmiot zamówienia i wymagania zamawiającego jest 

niewystarczający został oddalony. 

Skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje. 

Z

amawiający,  co  wskazano  w  ramach  ustaleń  w  odniesieniu  do  zarzutów  powyżej, 

dokonał  modyfikacji  SIWZ,  które  –  w  zakresie  czasu  na  „uruchomienie  usługi”  liczonego  od 

czasu zawarcia umowy 

–  sprowadzają się do tego, że wykonawcy mają zagwarantowany czas 

w wymiarze 2 miesięcy. 

Odwołujący, składając odwołanie zakwestionował czas na uruchomienie usługi i założył, 

że będą to 3 miesiące, twierdząc, że jest to czas niewystarczający, ponieważ „minimalny okres 

na  uruch

omienie  usług  stanowiących  przedmiot  niniejszego  zamówienia  przez  wykonawcę, 

wynosi co najmniej 5 (pięć) miesiące od daty zawarcia umowy” (str. 9 odwołania pierwszy akapit 

ostatnie zdanie). 

Przypomnieć  należy,  że  zgodnie  z  art.  190  ust.  1  ustawy  Pzp  „Strony  i  uczestnicy 

postępowania  odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  dla  stwierdzenia  faktów,                  

z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Dowody  na  poparcie  swoich  twierdzeń  lub  odparcie 

twierdzeń  strony  przeciwnej  strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  mogą 

przedstawiać aż do zamknięcia rozprawy”. 

Skład orzekający Izby uznał, że odwołujący, składając na rozprawie: 

Harmonogram przygotowań do świadczenia usług, 

2.  p

lik  wydruków  z  internetu  –  artykuły:  „MPK  kusi  nowych  kierowców  i  motorniczych 

wyższymi zarobkami”, „Kierowcy miejskich autobusów pracują miesiącami bez przerwy. 

Mają  dość,  poszli  do  inspekcji  pracy”  oraz  oferty  pracy  dla  kierowców  autobusów                       

z okresu styczeń 2018 – kwiecień 2019, 

3.  k

orespondencję  e-mail  z  osobą  z  Działu  Sprzedaży  Autobusów  Miejskich  i  Zamówień 

Publicznych  Daimler  Buses  EvoBus  Sp.  z  o.o.  z  Wolicy  oraz  z 

osobą  z  SOR  Poland              

Sp. z o.o. z Warszawy 

dotyczącą dostępności autobusów nowych i używanych, 

4.  k

orespondencję  e-mail  z  osobą  z  Zakładu  Elektronicznego  SiMS  Sp.  z  o.o.  Sp.k.                       

z Bydgoszczy dotyczącą czasu wyprodukowania i zamontowania systemu do pojazdów 

tymczasowych, 

5.  k

orespondencję  e-mail  z  osobą  z  Exim  oraz  z  Promax  II  s.c.  z  Wrocławia  dotyczącą 

czasu oklejania autobusów, 

6.  o

głoszenie  o  zamówieniu  Zarządu  Transportu  Miejskiego  w  Warszawie  z  dnia                          

26  stycznia  2018  r.  na  „Świadczenie  usług  przewozu  regularnego  na  liniach 

autobusowych  nadzorowanych  przez  ZTM,  funkcjonujących  w  ramach  systemu 

komunikacj

i  miejskiej  przy  wykorzystaniu  50  autobusów  o  długości  ok.  18  metrów”, 

stronę  tytułową  i  czwartą  SIWZ  na  „Świadczenie  usług  w  zakresie  publicznego 

transportu  zbiorowego  w  ramach  sieci  komunikacyjnej  Miejskiego  Zarządu  Dróg                          

i Komuni

kacji w Radomiu”, stronę tytułową i 3 SIWZ na „Świadczenie usług komunikacji 

miejskiej w Olsztynie w zakresie przewozów autobusowych w latach 2015-2025” 

nie udowodnił, że minimalny niezbędny czas na  uruchomienie usług stanowiących przedmiotu 

niniejszego po

stępowania przetargowego wynosi 5 miesięcy. 

Plik  ww.  wydruków  z  internetu  odwołujący  złożył  na  potwierdzenie  trudności                          

w pozyskaniu kierowców z obecnego rynku pracy. Skład orzekający Izby uznał, że fakt ten nie 

wymagał  dowodu,  ponieważ  niedobór  na  obecnym  rynku  zasobów  pracowniczych  w  wielu 

branżach (od branży budowlanej począwszy) jest powszechnie znany. 

W  ocenie  składu  orzekającego  Izby  to  jednak  nie  sama  trudność  w  pozyskaniu 

kierowców  ma  w  tym  przypadku  znaczenie,  ile  to,  w  jakim  czasie,  pomimo  takich  trudności, 

możliwe  jest  pozyskanie  kierowców  w  takiej  liczbie,  która  umożliwi  realizację  przedmiotu 

zamówienia, czego odwołujący nie wykazał, poprzestając  na podaniu w swoim Harmonogramie 

liczby  dni, 

w  szczególności  dotyczących  ogłoszeń  o  pracę,  rozmów  rekrutacyjnych, 

podpisywania  listów  intencyjnych,  szkoleń  bez  jakiegokolwiek  uzasadnienia  przyjęcia  takich,                   

a nie innych terminów. 

Odnosząc się w dalszej kolejności do przyjętego przez odwołującego czasu pozyskania 

autobusów tymczasowych (korespondencja z pkt. 3), skład orzekający Izby wskazuje: 



  p

o  pierwsze,  trudno  uznać  za  miarodajną  dla  oceny  dostępności  na  rynku  autobusów 

używanych korespondencję pochodzącą jedynie od 2 podmiotów z rynku polskiego, tym 

bardziej w 

sytuacji, gdy nie jest znana skala działalności tych podmiotów, 



po  drugie,  udzielone  w  ramach  korespondencji  odpowiedzi  dotyczą  autobusów                  

o  parametrach  i  wymogach  wskazanych  w  nieaktualnych  już  w  dużej  mierze 

postanowieniach  SIWZ 

–  odpowiedzi  udzielono  8  kwietnia  2019  r.,  tj.  jeszcze  przed 

modyfikacjami dokonanymi przez zamawiającego po tej dacie, 



po  trzecie,  sam  odwołujący  na  rozprawie  odwoływał  się  do  pozyskania  autobusów 

używanych  z  zagranicy,  stwierdzając  jedynie,  że  „byłoby  to  dla  wykonawcy  „nie  lada 

wyzwaniem

””; odwołujący nie przedstawił jednak w tym zakresie żadnych dowodów. 

Odnosząc  się  do  korespondencji  dotyczącej  czasu  wyprodukowania  i  zamontowania 

systemu do pojazdów tymczasowych firmy SiMS (korespondencja z pkt. 4), podnieść należy, że 

korespondencja  dotycz

y  wyłącznie  produktu  ww.  firmy,  podczas  gdy  zamawiający                              

w  zmodyfikowanych  w  dniu  9  kwietnia  2019  r. 

postanowieniach  SIWZ  dopuścił  systemy 

równoważne, tj. systemy innych firm, których dostępność produktów nie jest znana. 

Odnosząc  się  natomiast  do  korespondencji  dotyczącej  czasu  oklejania  autobusów 

(korespondencja z pkt. 5) 

wskazać należy: 



po pierwsze, odwołujący nie wykazał prawdziwości twierdzenia z rozprawy, że „nie jest 

możliwe, ze względu na istniejące w Polsce zaplecze techniczne, przemalowanie  

w  czasie  2  miesięcy  wszystkich  40  autobusów  tymczasowych”,  stąd  przyjęcie  przez 

odwołującego w Harmonogramie, że dostosowanie kolorystyki autobusów używanych do 

wymagań zamawiającego możliwe jest jedynie poprzez ich oklejenie nie jest zasadne, 



po  drugie,  trudno  uznać  za  miarodajną  dla  oceny  czasu  niezbędnego  do  oklejenia 

autobusów używanych korespondencję pochodzącą jedynie od 2 podmiotów z rynku 

polskiego, tym bardziej w sytuacji, gdy nie jest znana sk

ala działalności tych podmiotów, 



po  trzecie,  odpowiedź  z  firmy  Exim  nie  przeczy  możliwości  oklejenia  autobusów                                  

w krótszym niż założony przez odwołującego terminie (prawie 2 miesiące – od 20.07. do 

18.09.), ponieważ nie wskazano na ilu stanowiskach jednocześnie autobusy mogą być 

oklejane, a jedynie, że „Tyle ile będzie stanowisk, tak dużo będzie ekip klejących.” 

Odnosząc  się  wreszcie  do  materiałów  przetargowych  dotyczących  innych  postępowań 

(pkt  6) 

skład  orzekający  Izby  wskazuje,  że  bezrefleksyjne  przenoszenie  wymogów  zawartych 

czy  to  w  ogłoszeniach  o  zamówienie,  czy  to  w  SIWZ,  w  szczególności  w  zakresie  terminu 

rozpoczęcia realizacji usług przewozu, bez znajomości szczegółowych wymagań co do sposobu 

ich  świadczenia  i  uwarunkowań  towarzyszących  poszczególnym  zamawiającym  przy 

wszczynaniu postępowania o udzielenie zamówienia, nie jest zasadne. 

Dodatkowo  skład  orzekający  Izby  zauważa,  że  w  przypadku  ogłoszenia  o  zamówieniu 

Zarządu  Transportu  Miejskiego  w  Warszawie  z  dnia  26  stycznia  2018  r.  należy  przede 

wszystkim zwrócić uwagę na zastrzeżenie zamawiającego, aby rozpoczęcie świadczenia usługi 

nie nastąpiło wcześniej niż wskazana data kalendarzowa [sekcja II.2.4)], co świadczy o tym, że 

zamawiający ów działał w warunkach znacznego wyprzedzenia, co uzasadnia także wskazanie 

upływu 25 tygodni od daty podpisania umowy na rozpoczęcie świadczenia usług. 

Uzupełniająco skład orzekający Izby podnosi, że odwołujący nie przedstawił wiarygodnej 

argumentacji  przemawiającej  za  przyjęciem  minimalnego  czasu  na  przeprowadzenie  rozmów 

rekrutacyjnych  w  wymiarze  20  dni  (20.06.-11.07.), 

za  przyjęciem  minimalnego  czasu  na 

szkolenia  dla 

kierowców  w  wymiarze  prawie  4  miesięcy  (18.07.-15.11.),  czy  czasu  na 

poszukiwanie terenu pod bazę transportową i jej przystosowanie (abstrahując od tego, czy na 

terenie  takiej  bazy  musi  funkcjonować  myjnia  lub  warsztat  naprawczy,  których  zamawiający                   

w SIWZ nie przewidział) w wymiarze prawie 4 miesięcy (od 20.06.-18.10.). 

Uwzględniając  powyższe,  skład  orzekający  Izby  doszedł  do  przekonania,  że 

„Harmonogram”  to  jedynie  odzwierciedlenie  przyjętego  przez  odwołującego  sposobu 

przygotowania do świadczenia usług – stanowi wyliczenie minimalnego czasu niezbędnego dla 

odwołującego  do  przygotowania  się  do  świadczenia  usług  przewozu,  na  podstawie  szeregu 

założeń  własnych  odwołującego,  których  zasadności  odwołujący  nie  wykazał,  a  które  nie 

sposób uznać za założenia, których przyjęcie jest obiektywnie konieczne.  

Biorąc powyższe pod uwagę, skład orzekający Izby oddalił zarzut. 

Zarzut 

z  pkt.  4  lit.  a)  odwołania  dotyczący  zawarcia  wymogu  posiadania 

skomplikowanego 

wyposażenia  pojazdów  tymczasowych,  jak  również  cech  przedmiotowych 

pojazdów  nieadekwatnych  do  ich  zaangażowania  w  toku  realizowanego  zamówienia 

publicznego zost

ał oddalony. 

Skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  wskazać  należy,  że  formułując  swoje  żądania  (lit.  f  na  str. 

odwołania)  odwołujący  wnosił    o  liczne  zmiany  załącznika  nr  1  do  umowy,  opisującego 

wymogi  dla  autobusów  tymczasowych  (używanych),  które  polegałyby  bądź  to  na  rezygnacji  z 

części tychże wymogów, bądź to na ich „liberalizacji”. 

Pomimo  szczegółowego  wskazania  oczekiwanych  zmian,  co  do  konkretnych 

parametrów,  czy  wymogów  odwołujący  w  uzasadnieniu  odwołania  nie  przedstawił  żadnej 

argumentacji,  powiązanej  z  tymi  konkretnymi  parametrami  i  wymogami,  ograniczając  się  do 

wielce ogólnych, zbiorczych twierdzeń. 

Odwołujący  nadmiarowość  wymogów  wyspecyfikowanych  przez  zamawiającego  dla 

pojazdów tymczasowych oprał na twierdzeniu, że „Zamawiający nie osiągnie realnych korzyści 

w  tym  zakresie

” (str.  16 odwołania drugi  akapit, ostanie zdanie),  podkreślając przy  tym  okres,              

w  którym  pojazdy  te  mogą  być  wykorzystywane  w  toku  realizacji  zamówienia  (maksymalnie                  

10 miesięcy). 

Abstrahując  nawet  od  tego,  że  modyfikacjami  postanowień  SIWZ  zamawiający  objął 

także parametry i wymogi uznane przez odwołującego za nadmierne (co czyni w odniesieniu do 

większej  części  tych  parametrów  i  wymogów  zarzut  nieaktualnym),  stwierdzić  należy,  że 

odwołujący nawet nie ujawnił, jak rozumie „realne korzyści” zamawiającego, nie zaprezentował 

także żadnej argumentacji przemawiającej za prawdziwością twierdzenia                         o braku 

korzyści po stronie zamawiającego.  

Odwołujący  zdaje  się  w  istocie  błędnie  zakładać,  niesłusznie  przy  tym  bagatelizując 

wymiar  okresu 

przejściowego    (to  nie  „jedynie  10  miesięcy”,  ale  „aż  10  miesięcy”  !),  że                   

w  okresie  przejściowym  (wykorzystywania  pojazdów  tymczasowych),  zamawiającemu  wolno 

stawiać takie tylko wymogi, które pozwolą mu zapewnić przewóz pasażerów                    i ich 

bagaży  podręcznych  z  punktu  „A”  do  punktu  „B”,  bez  względu  na  to  w  jaki  sposób                       

i w jakich warunkach się to odbędzie, nie bacząc na uwarunkowania po stronie zamawiającego, 

w tym wizerunkowej natury. 

Na marginesie skład orzekający Izby zauważa, że wskazanie przez odwołującego, jako 

podstawy prawnej rozpoznawanego zarzutu, naruszenia przez zamawiającego art. 36 ust. 1 pkt 

3)  ustawy  Pzp, 

jest  o  tyle  niezrozumiałe  i  zaskakujące,  że  przepis  ten  nakłada  na 

zamawiającego  obowiązek  ujęcia w  SIWZ  opisu  przedmiotu  zamówienia, którego  niewątpliwie 

elementem  są  także  parametry  i  wymogi  co  do  taboru,  którym  świadczone  mają  być  usługi 

przewozu. 

Biorąc powyższe pod uwagę, skład orzekający Izby oddalił zarzut. 
 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp,                    

§  3  pkt  1)  lit.  a)  oraz  pkt  2)  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia                                        

15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów 

kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.,                      

poz. 972). 

Przewodniczący:  …………………………………... 
 
 
Członkowie:          …………………………………… 
 
 
                               

……………………………………