KIO 100/20 WYROK dnia 30 stycznia 2020 r.

KIO 100/20 

Sygn. akt KIO 100/20 

WYROK 

z dnia 30 stycznia 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:      Klaudia Szczytowska-Maziarz 

Członkowie:   

Monika Szymanowska 

Ryszard Tetzlaff 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  30  stycznia  2020 

r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Kra

jowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  20  stycznia  2020  r.  przez 

wykonawcę  Inea  S.A.,  ul.  Klaudyny  Potockiej  25,  60-211  Poznań  w  postępowaniu 

prowadzonym przez 

Wielkopolski Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia 

w Poznaniu, ul. Grunwaldzka 158, 60-

309 Poznań 

przy  udziale  wykonawcy  Suntar  Sp.  z  o.o.,  ul.  Boya-

Żeleńskiego  5b,  33-100  Tarnów, 

zgłaszającego przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  oddala 

odwołanie, 

kosztami postępowania obciąża wykonawcę Inea S.A., ul. Klaudyny Potockiej 25,  

211 Poznań i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7 500  zł  00  gr 

(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę                     

Inea  S.A.,  ul.  Klaudyny  Potockiej  25,  60-

211  Poznań  tytułem  wpisu  od 

odwołania, 

zasądza  od  wykonawcy  Inea S.A.,  ul.  Klaudyny  Potockiej  25,  60-211 Poznań 

na  rzecz  wykonawcy  Suntar  Sp.  z  o.o.,  ul.  Boya-

Żeleńskiego  5b,                        

100 Tarnów kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero 

groszy) 

z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

KIO 100/20 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 poz. 1843)  na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Poznaniu. 

Przewodniczący:  …………………………………... 

Członkowie:        …………………………………... 

…………………………………... 

KIO 100/20 

U z a s a d n i e n i e 

W  odniesieniu  do  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

prowadzonym  w  trybie  przetargu  nieograniczon

ego  na  „Zakup  kompleksowej  usługi                               

w zakresie telefonii stacjonarnej dla Wielkopolskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego 

Funduszu Zdrowia

" przez Wielkopolski Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia 

w Poznaniu, ul. Piekary 14/15, 61-

823 Poznań (dalej „zamawiający”) wykonawca INEA S.A.,                                            

ul.  Klaudyny  Potockiej  25,  60-

211  Poznań  (dalej  „odwołujący”)  złożył  odwołanie  wobec 

czynności  zamawiającego,  polegającej  na  wyborze  oferty  SUNTAR  sp.  z  o.o.  z  siedzibą                           

w  Tarnowie  (dalej  „przystępujący”)  jako  najkorzystniejszej  w  następstwie  braku  odrzucenia 

oferty złożonej przez tego wykonawcę, zarzucając zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 

pkt 2 ustawy z dnia 29 styc

znia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 poz. 

1843)  [dalej  „ustawa  Pzp”],  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty    przystępującego 

pomimo, że nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „ustawa 

Pzp). 

Z ostrożności, na okoliczność braku uwzględnienia przez Izbę powyższego zarzutu 

odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  (zarzut  ewentualny)  naruszenie  art.  87  ust.  1  ustawy 

Pzp,  poprzez  zaniechanie  wyjaśnienia  przez  zamawiającego  istotnych  elementów  treści 

oferty  złożonej  przez  przystępującego,  które  to  elementy  przesądzają  o  braku  zgodności 

treści  oferty  przystępującego  z  SIWZ  i  stanowią  podstawę  do  odrzucenia  oferty  tego 

wykonawcy, a mianowicie brak wyjaśnienia: 



czy  przystępujący,  składając  ofertę  założył,  że  „ciała  droga  przyłączeniowa",                       

o której mowa w Formularzu ofertowym, stanowiącym załącznik nr 1 do SIWZ, przy 

opisie  i  parametrach  technicznych  oferowanych  łączy  dostępowych  z  podziałem  na 

łączy  oraz  w  załączniku  nr  1  do  umowy  jest  ograniczona  do  odcinka  przyłącza 

telekomunikacyjnego  w  rozumieniu  ustawy  Prawo  telekomunikacyjne,  czy  też 

obejmuje odcinek dłuższy, a jeśli tak to jaki, 



czy  zgodnie  z  treścią  oferty  przystępującego  wykonawca  ten  do  wykonywania 

zamówienia  będzie  korzystać  z  telekomunikacyjnej  infrastruktury  kablowej  osób 

trzecich, a jeśli tak to w jakim dokładnie zakresie, 



czy  przystępującemu  przysługuje  prawo  własności  całości  telekomunikacyjnej 

infrastruktury  kablowej,  na  której  ma  być  oparte  dedykowane  łącze  podkładowe 

Ethernet w techno

logii światłowodowej, służące wykonywaniu zamówienia, pomiędzy 

lokalizacjami  zamawiającego  w  Poznaniu  na  odcinku  pomiędzy  ul.  Piekary  14/15                     

i Grunwaldzka 158? 

Odwołujący  zarzucił  także  zamawiającemu,  w  konsekwencji  działań  i  zaniechań 

KIO 100/20 

zamawiającego  naruszenie  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  poprzez  prowadzenie  postępowania                

w  sposób  utrudniający  konkurencję  i  nierówne  traktowanie  wykonawców,  polegające 

zwłaszcza  na  zaniechaniu  odrzucenia  oferty  przystępującego,  której  treść  nie  odpowiadała 

wymaganiom  SIWZ,  a  nadto  art.  7  ust.  3  ustawy  Pzp,  poprzez  dokonanie  niezgodnie                           

z  przepisami  wyboru  oferty  przystępującego  jako  najkorzystniejszej,  podczas  gdy  oferta  ta 

podlegała odrzuceniu i tym samym, poprzez zaniechanie wyboru oferty odwołującego, mimo 

że  była  to  oferta  najkorzystniejsza  w  porównaniu  do  wszystkich  ofert  złożonych                                

w postępowaniu, niepodlegających odrzuceniu. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienia  w  całości  i  nakazanie  zamawiającemu 

unieważnienia czynności zamawiającego polegającej na: 



wyborze oferty złożonej przez przystępującego jako najkorzystniejszej, 



ponowieniu czynności badania i oceny ofert, 



odrzuceniu oferty przystępującego, 



wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  wskut

ek  czego  oferta  odwołującego  zostanie 

wybrana jako najkorzystniejsza w postępowaniu. 

Wniósł także o przeprowadzenia dowodów z: 



dokumentów objętych aktami postępowania, w tym oferty przystępującego, wezwania 

zamawiającego  do  złożenia  wyjaśnień  z  dnia  22  sierpnia  2019  r.,  wezwania 

zamawiającego  do  złożenia  wyjaśnień  z  dnia  14  listopada  2019  r.  oraz  pisma 

przystępującego z dnia 19 listopada 2019 r., 



dokumentów objętych aktami postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 1889/19, 

w  tym  w  szczególności  odwołania  przystępującego  z  dnia  23  września  2019  r., 

wyroku KIO z dnia 7 października 2019 r. oraz listu intencyjnego z 29  lipca 2019 r. 

zawartego między Netia S.A. a przystępującym, 



  wydruku  ze  strony  internetowej  encyklopedia.pwn.pl 

przedstawiającego  definicję 

łącza telekomunikacyjnego. 

Odwołujący  stanął  na  stanowisku,  że zamawiający  wymagał  na  podstawie SIWZ, 

aby  infrastruktura  w  oparciu,  o  którą  wybrany  wykonawca  zapewni  zamawiającemu  łącza 

telekomunikacyjne  była  własnością  tego  wykonawcy  na  całej  długości  tej  infrastruktury,                      

w  tym  na  całej  długości  pomiędzy  lokalizacjami  w  Poznaniu  pomiędzy  ul.  Piekary  14/15                           

i ul. Grunwaldzka 158, natomiast przystępujący w odpowiedzi na wezwania zamawiającego 

tak przed wszczęciem postępowania, jak i aktualnie wskazuje, że przysługuje mu własność 

tej infrastruktury zgodnie z załącznikiem nr 1 do umowy, przy czym jednocześnie twierdzi, że 

KIO 100/20 

cała  droga  przyłączeniowa  to  pewien  bardzo  ograniczony  odcinek,  obejmujący  wyłącznie 

przyłącze telekomunikacyjne w rozumieniu ustawy Prawo telekomunikacyjne. 

Odwołujący podał, że jednym z wymagań zamawiającego w zakresie parametrów 

technicznych łącza jest dedykowane łącze podkładowe w technologii światłowodowej będące 

własnością  oferenta  na  całej  drodze  przyłączeniowej,  wskazując,  że  zgodnie  z  definicją 

zawartą w Encyklopedii PWN łącze telekomunikacyjne to zespół urządzeń przeznaczonych 

do  przesyłania  sygnału  między  określonymi  punktami  łańcucha  telekomunikacyjnego                      

(np. sąsiednimi centralami telefonicznymi). 

W  ocenie  odwołującego,  uwzględniając  wykładnię  logiczną  i  celowościową, 

postanowienie  SIWZ,  w  którym  zamawiający  wymaga  symetrycznego;  transparentnego, 

dedykowanego  łącza  podkładowego  Ethernet  w  technologii  światłowodowej  będącego 

własnością  oferenta  na  całej  drodze  przyłączeniowej  pomiędzy  wskazanymi  lokalizacjami 

jest pewnym uproszczeniem, które należy rozumieć w ten sposób, że: a) każdy z oferentów 

składających  ofertę  powinien  zaoferować  dedykowane  łącze  podkładowe  rozumiane  jako 

kanał  transmisyjny  pomiędzy  wskazanymi  lokalizacjami,  gdzie  znajdują  się  urządzenia 

telekomunikacyjne (tak, aby brak było możliwości ingerencji z zewnątrz w ten kanał) oraz b) 

który  to  kanał  transmisyjny  zostanie  jednak  utworzony  przy  użyciu  fizycznej  infrastruktury 

kablowej będącej własnością oferenta na całej długości pomiędzy tymi lokalizacjami (po to, 

aby  minimalizować  negatywne  następstwa  ewentualnych  awarii  infrastruktury,  przy  użyciu 

której  świadczona  jest  mu  usługa,  zmniejszyć  liczbę  pośredników,  przy  usuwaniu  skutków 

takie awarii etc.). 

Uznał,  że definicja łącza telekomunikacyjnego jest szersza niż definicja przyłącza 

telekomunikacyjnego,  które  to  zgodnie  z  ustawa  Prawi  telekomunikacyjne  oznacza  pewien 

fizyczny  fragment  sieci,  ograniczo

ny  ustawowo  do  odcinka  tylko  między  budynkiem                              

a  złączem  na  głównym  odcinku  linii  telekomunikacyjnej,  podczas  gdy  łącze 

telekomunikacyjne to kanał transmisyjny, tworzony przez cały zespół urządzeń służących do 

przesyłu sygnały między określonymi punktami a do punktu b – przyłącze telekomunikacyjne 

wchodzi w skład sieci,  jest jego częścią składową, jednak nie są to pojęcia tożsame. 

Uzupełnił,  że  przyłącze  to  relatywnie  krótki  odcinek  sieci  telekomunikacyjnej, 

łączący  daną  lokalizację  (obiekt  budowlany)  z  „siecią  główną"  (złączem  pozgałęźnym), 

przyłącze spaja jedynie dwie odrębne całości – instalację należącą do sieci, czyli instalację 

zewnętrzną,  oraz  instalację  wewnętrzną,  czego  nie  sposób  powiedzieć  o  „całej  drodze 

przyłączeniowej", która może być bardzo długa. 

Stwierdził, że przystępujący nieprawidłowo, odmiennie od treści SIWZ interpretuje 

pojęcie  „całej  drogi  przyłączeniowej",  co  zostało  potwierdzone  w  treści  odwołania 

przystępującego  od  czynności  pierwszego  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oraz  na 

KIO 100/20 

rozprawie  przez  KIO  w  dniu  7  października  2019  r.  Uzupełnił,  że  w  trakcie  tej  rozprawy 

przystępujący złożył dokumentację, zgodnie z którą przystępujący nie był na dzień składania 

ofert  oraz  nie  jest  właścicielem  łączy  podkładowych  na  całej  drodze  przyłączeniowej. 

Podkreślił, że przystępujący złożył  list intencyjny z dnia 29 lipca 2019 r. między nim a Netia 

S.A.,  przewidujący,  że  do  umowy  sprzedaży  sieci  miedzy  przystępującym  a  Netia  S.A. 

miałoby dojść, jeżeli oferta przystępującego zostanie prawomocnie wybrana. 

Podniósł,  że  list  intencyjny,  zgodnie  z  jego  zapisami,  nie  stanowi  umowy 

zobowiązującej  ani  przedwstępnej  w  rozumieniu  przepisów  Kodeksu  cywilnego,  a  jego 

podpisanie nie rodzi zobowiązań dla stron.  

Uznał,  że  przystępujący,  składając  ten  dokument  pośrednio  potwierdził,  iż                                          

w  momencie  składania  oferty  nie  spełniał  wymagań  postawionych  w  SIWZ,  w  przeciwnym 

bowiem  razie,  w  jakim  celu  miałby  przedkładać  ów  list  jako  dowód  w  pierwszym 

postępowaniu odwoławczym? 

Podkreślił,  że  zamawiający  żądał,  aby  potencjalni  wykonawcy  oferowali  cztery 

rodzaje  łączy  –  w  punkach  a.  oraz  b.  jest  to  dostęp  dla  lokalizacji  w  Poznaniu                                 

ul. Grunwaldzka 158 oraz ul. Piekary 14/15, punkt c. dotyczy lokalizacji delegatur w Koninie, 

Pile,  Lesznie,  Kaliszy  oraz  punktów  OU  Słupca  i  Rawicz,  domyślnie  biorąc  pod  uwagę 

charakter usługi /łącza SIPTrunk na „całej drodze przyłączeniowej", w punkcie d. natomiast, 

co  kluczowe  w  niniejszej  sprawie  i  co  samodzielnie  uzasadnia  odrzucenie  oferty 

przystępującego  Zamawiający  wskazał  literalnie,  że  wymaga  zaoferowania  dedykowanego 

łącza podkładowego Enthernet w technologii światłowodowej będącego własnością oferenta 

na  całej  drodze  przyłączeniowej  pomiędzy  lokalizacjami  w  Poznaniu  ul.  Grunwaldzka  158                    

i  ul.  Piekary  14/15,  co  oznacza,  że    Zamawiający  wskazał  wprost  na  odcinek,  drogi 

przyłączeniowej, która powinna łączyć dwa punkty adresowe. 

Wskazał, że odległość między ul. Grunwaldzką 158 w Poznaniu a ul. Piekary 14/15 

w Poznaniu wynosi prawie 6 kilometrów, wobec czego nie sposób twierdzić, że taki odcinek 

sieci  może  stanowić  przyłącze  w  rozumieniu  Prawa  telekomunikacyjnego  tym  bardziej                       

w  kilkusettysięcznym  mieście,  jakim  jest  Poznań,  pełnym  sieci  telekomunikacyjnych                            

i różnego typu złączy, punktów styku i innej infrastruktury telekomunikacyjnej, 

Stanął  na  stanowisku,  że  można  zarzucać  jako  okoliczności  istotnej,  że  w  treści 

SIWZ  zabrakło  jednoznacznej  definicji  „całej  drogi  przyłączeniowej",  bowiem  zamawiający, 

chociażby  w  przedstawionym  fragmencie  Formularza  ofertowego  załączonego  do  SIWZ, 

wyraźnie  wskazał,  że  „cała  droga  przyłączeniowa"  nie  jest  tożsama  z  przyłączem 

telekomunikacyjnym, a jest odcinkiem z punktu a do punktu b. 

W ocenie odwołującego definicję „całej drogi przyłączeniowej" należy rozpatrywać 

razem  z  „łączem  podkładowym",  gdyż  właścicielem  tego  łącza  na  całej  drodze 

KIO 100/20 

przyłączeniowej  powinien  być  oferent.  Uzupełnił,  że  biorąc  pod  uwagę  wykładnię 

celowościową postanowień SIWZ, nielogicznym i nieracjonalnym byłoby, żeby zamawiający 

„całą drogę przyłączeniową" rozumiał jako całość trasy jedynie między ul. Grunwaldzką 158 

w  Poznaniu  a  ul.  Piekary  14/15,  a  w  pozostałych  przypadkach  jedynie  jako  przyłącze 

telekomunikacyjne  łączące  punkt  styku  w  budynku  w  danej  lokalizacji  ze  złączem  na 

głównym odcinku linii telekomunikacyjnej. 

Podniósł,  że  trzeba  zważyć  na  kluczowy  i  newralgiczny  rodzaj  działalności 

świadczonej  przez  zamawiającego,  jakim  jest  świadczenie  opieki  zdrowotnej  –  przez  ten 

pryzmat  i  założenie  racjonalności  zamawiającego  należy  interpretować  sporne  wymaganie 

SIWZ.  Wskazał,  że  zamawiający,  jako  gospodarz  postępowania,  wykonujący  wyjątkową 

działalność, miał prawo ukształtować i ukształtował tak wymagania stawiane w SIWZ wobec 

świadczenia  wykonawcy,  by  minimalizować  negatywne  następstwa  ewentualnych  awarii 

infrastruktury, przy użyciu której świadczona jest mu usługa, zmniejszyć liczbę pośredników, 

przy usuwaniu skutków  awarii (co miałoby miejsce w przypadku, gdy wykonawca nie byłby 

właścicielem łącz).  

Uznał, że nie znajduje jakiegokolwiek oparcia w wykładni teleologicznej założenie, 

że  SIWZ  wymagała,  by  wykonawca  był  jedynie  właścicielem  pewnych  odcinków  sieci,  na 

których funkcjonują łącza tj. przyłączy – jaki miałby być bowiem tego sens? 

Zaznaczył,  że  zamawiający  dniu  26  lipca  2019  r.  opublikował  odpowiedzi  na 

pytania, gdzie w ramach odpowiedzi na pytanie numer 21, w którym zainteresowany zapytał, 

czy  łącza  podkładowe  mogą  być  dzierżawione/użyczone  od  innych  operatorów 

telekomunikacyjnych,  zamawiający  wskazał,  że  łącza  podkładowe  nie  mogą  być 

dzierżawione/użyczone od innych operatorów telekomunikacyjnych. 

Podniósł, że zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem orzeczniczym, odpowiedzi na 

pytania wykonawców udzielane w ramach wyjaśnienia treści SIWZ są bezwzględnie wiążące 

dla  wykonawców  i  mogą  zmieniać  specyfikację  –  skoro  wyjaśnienia  składane  przez 

zamawiającego  w  odpowiedziach  na  pytania  bezwarunkowo  wiążą  potencjalnych 

wykonawców,  również  przystępujący  związany  był  odpowiedziami  przedstawionymi  przez 

zamawiającego; w treści odpowiedzi zamawiający potwierdził, że łącza podkładowe powinny 

stanowić  własność  oferenta  (a  contrario  skoro  nie  mogą  być  dzierżawione/użyczone  od 

innych operator

ów).  

Uzupełnił,  że  jeżeli  przystępujący  miał  wątpliwości  co  do  treści  tak 

ukształtowanego  opisu  przedmiotu  zamówienia,  miał  możliwość  złożenia  odwołania  w  tym 

zakresie, czego jednak nie uczynił. 

Dodatkowo  zauważył,  że  po  udzieleniu  odpowiedzi  na  pytania  26  lipca  2019  r. 

zamawiający  wydłużył  termin  składania  ofert  do  dnia  1  sierpnia  2019  r.,  co  tym  bardziej 

potwierdza, że udzielone wyjaśnienia miały wpływ na treść SIWZ, co wymagało zapewnienia 

KIO 100/20 

oferentom dodatkowego czasu na dostosowanie się do jego nowej treści. 

W  odniesieniu  do  naruszenia  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  odwołujący  stwierdził,  że 

wyjaśnienia  składane  przez  przystępującego  w  toku  postępowania,  w  tym  wyjaśnienia 

złożone pismem z dnia 19 listopada 2019 r., jeśli nawet nie byłyby zdaniem zamawiającego 

wystarczające  do  odrzucenia  oferty  przystępującego,  to  powinny  co  najmniej  budzić 

wątpliwości, wobec czego zamawiający winien dążyć do usunięcia wszelkich niepewności.  

W ocenie odwołującego,  jeśli  nawet  zamawiający  nie naruszył  normy  wynikającej           

z  art.  89  ust.  1 pkt  2)  ustawy  Pzp,  to istotnie naruszył  przepis  z  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp, 

ponieważ, mając na względzie znane mu różnice w wykładni treści SIWZ, które ujawniły się 

na wcześniejszym etapie postępowania (w tym w pierwszym postępowaniu przed Izbą), był 

zobowiązany do wezwania przystępującego do złożenia wyjaśnień, formułując pytania w taki 

sposób, aby usunąć jakiekolwiek niepewności odnośnie oferty tego podmiotu.  

Uzupełnił,  że  zamawiający  winien  był  ustalić  z  przystępującym,  jaką  interpretację 

istotnych pojęć przyjmuje na gruncie swoich oświadczeń, a w konsekwencji jakie założenia, 

co do sposobu wykonania świadczenia przyjął formułując ofertę. 

Zauważył,  że  w  treści  wyjaśnień  przystępującego  z  dnia  19  listopada  2019  r.                     

w  nagłówku  pisma  wskazano,  iż  dotyczy  ono  „postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego, prowadzonego w trybie przetargu pn. „Zakup systemu teleinformatycznego dla 

Świętokrzyskiego  Centrum  Onkologii  w  Kielcach"  –  zdaniem  odwołującego,  już  ta 

oko

liczność powinna dyskwalifikować wyjaśnienia złożone 19 listopada 2019 r. i później . 

Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego,  przekazanej  Izbie  przez  zamawiającego  w  kopii  potwierdzonej  za  zgodność                    

z  oryginałem  przy  piśmie  z  dnia  23  stycznia  2020  r.  –  dokumentów  wskazanych  w  dalszej 

części  uzasadnienia,  Odpowiedzi  na  odwołanie  –  pismo  zamawiającego  z  dnia                                                                                                                                

28 stycznia 2020 r., Pisma procesowego 

przystępującego z dnia 30 stycznia 2020 r., „Opinii 

eksperckiej”  Stowarzyszenia  Budowniczych  Telekomunikacji  z  dnia  6  października  2019  r., 

„Opinii  eksperckiej”  Krajowej  Izby  Komunikacji  Ethernetowej  z  dnia  7  października  2019  r.,                   

a  także  oświadczeń  i  stanowisk  stron  oraz  przystępującego  zaprezentowanych  w  toku 

rozprawy skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących odrzuceniem odwołania w trybie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp i nie stwierdziwszy 

ich, skierował odwołanie do rozpoznania na rozprawę. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił  nadto,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

KIO 100/20 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowany  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  wskazanych  w  odwołaniu  przepisów,  o  których  mowa                  

w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

W  złożonym  na  posiedzeniu  piśmie  z  dnia  28  stycznia  2010  r.  –  Odpowiedź  na 

odwołanie, zamawiający uwzględnił odwołanie w całości. 

Przystępujący  –  na  posiedzeniu  –  wniósł  sprzeciw  w  przedmiocie  uwzględnienia 

przez zamawiającego w całości odwołania. 

Złożone  przez  przystępującego  na  rozprawie  opinie  eksperckie  opracowane  na 

zlecenia przystępującego skład orzekający uznał za stanowisko własne przystępującego. 

Zarzut  (pierwszy) 

zaniechania  odrzucenia  oferty  przystępującego  pomimo,  że  treść 

oferty  tego  wykonawcy  nie  odpowiada  treści  SIWZ,  czym  zamawiający  naruszył  przepis                    

art. 89 ust. 1 pkt 2  ustawy Pzp nie potwierdził się. 

Skład orzekający Izby ustalił, co następuje. 

Zgodnie z pkt. 3 „Opis przedmiotu zamówienia” SIWZ „Przedmiotem zamówienia jest 

świadczenie  kompleksowej  usługi  telefonicznej  na  rzecz  Zamawiającego  w  zakresie 

zapewnienia  stałego  dostępu  do  publicznej  sieci  telefonicznej  oraz  dzierżawy  central 

telefonicznych  (serwerów  komunikacyjnych)  (…),  na  zasadach  oraz  zgodnie  z  warunkami 

określonymi  w  następujących  załącznikach  do  umowy:  1)  załączniku  nr  1  –  Przedmiot 

zamówienia:  Świadczenie  usług  telefonicznych  z  dzierżawą  serwerów  telekomunikacyjnych 

(central  telefonicznych),  obsługą  i  serwisem  dla  Wielkopolskiego  Oddziału  Wojewódzkiego 

Narodowego  Funduszu  Zdrow

ia,  2)  załączniku  nr  2  –  Opis  wymagań,  funkcjonalności                         

i  parametrów  technicznych  serwerów  telekomunikacyjnych,  3)  załączniku  nr  3  –  Obsługa                      

i  serwis  Zamawiającego,  4)  załącznik  nr  4  –  Formularz  ofertowy  –  kalkulacja  cenowa,                    

5)  załączniku  nr  5  –  Schemat  połączeń,  6)  załączniku  nr  6  –  Umowa  o  zachowaniu 

poufności.  Szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia  zawiera  projekt  umowy  stanowiący 

załącznik nr 4 do niniejszej SIWZ.” 

Zgodnie  z  pkt.  14  „Opis  sposobu  przygotowania  ofert”  ppkt  4  i  ppkt  5  zamawiający 

zastrzegł, że „Treść oferty musi odpowiadać treści niniejszej specyfikacji. Wykonawca winien 

sporządzić  ofertę  zgodnie  z  treścią  formularza  załączonego  do  SIWZ  zawierającego 

wszystkie  niezbędne  oświadczenia  Wykonawcy:  Wykonawca  może  złożyć  ofertę  na 

własnych  formularzach,  których  treść  musi  być  zgodna  z  formularzami  załączonymi  do 

specyfikacji”,  „Oferta  winna  być  sporządzona  zgodnie  z  treścią  formularza  oferty 

załączonego  do  SIWZ.  Wykonawca  może  złożyć  ofertę  na  własnych  formularzach,  których 

KIO 100/20 

treść musi być  zgodna z formularzami załączonymi do specyfikacji. Uwaga: niezbędne jest 

wypełnienie  załączników  do  Formularza  ofertowego:  a)  Załącznik  nr  1  –  Opis  i  parametry 

techniczne oferowanych łączy dostępowych z podziałem na łącza, b) Załącznik nr 2 – Opis                 

i para

metry techniczne urządzeń, c) Załącznik nr 3 – Kalkulacja cenowa.” 

Dodatkowo w pkt. 14 ppkt 6 SIWZ zamawiający wskazał inne wymagane dokumenty 

w tym Formularz ofertowy wraz z wymaganymi załącznikami. 

Załącznikiem nr 1 do Formularza Ofertowego, będącego załącznikiem nr 1 do SIWZ  

był „Formularz Ofertowy” – Opis i parametry oferowanych łączy dostępowych z podziałem na 

łącza: 

a. 

1 x dostęp SIP Trunk (90 kanałów ) dla lokalizacji w Poznaniu, ul. Grunwaldzka 158 

wraz  z  dedykowanym  łączem  podkładowym  w  technologii  światłowodowej  będącym 

własnością oferenta na całej drodze przyłączeniowej przez kanał IP VPN 50/50 Mbit/s, 

b. 

1 x dostęp S)P Trunk ( 90 kanałów ) dla lokalizacji w Poznaniu, ul. Piekary 14/15 wraz 

z  dedykowanym  łączem  podkładowym  w  technologii  światłowodowej  będącym  własnością 

oferenta na i:ałei drodze przyłączeniowej przez kanał IP VPN 50/50 Mbit/s, 

c. 

6 x dedykowane łącze podkładowe w technologii światłowodowej będące własnością 

oferenta  na  całej  drodze  przyłączeniowej  przez  kanał  IP  VPN  20/20  Mbit/s  dla  lokalizacji 

delegatur w Koninie, Pile, Lesznie, 

Kaliszu oraz punktów OU Słupca i Rawicz, 

d. 

1  x  symetryczne,  transparentne 

dedykowane  łącze  podkładowe  Ethernet                                

w  technologii  światłowodowej  będące  własnością  oferenta  na  całej  drodze  przyłączeniowej                   

o  przepustowości  50/50  Mbit/s  pomiędzy  lokalizacjami  w  Poznaniu,  ul.  Grunwaldzka  158                     

i ul. Piekary 14/1

5.” 

Załącznik nr 5 do umowy to rysunek, w którego części centralnej znajduje się romb – 

opisany  jako 

„operator  telekomunikacyjny”,  od  którego  odchodzi  (w  dół  od  rombu)  6  linii 

prostych,  których  zakończenie  stanowią  po  trzy  „dyski”  opisane  kolejno  (od  lewej): 

Delegatura  Leszno,  Delegatura  Piła,  Delegatura  Kalisz,  Delegatura  Konik,  Delegatura 

Rawicz, P

OU Rawicz, POU Słupca. Dodatkowo każdą linie opisano „2020”. 

W górę od rombu odchodzą dwie linie, których zakończenie stanowią po trzy „dyski” 

opisano  (od  lewej)”  IPPABX  Oddział  Grunwaldzka,  IPPABX  Piekary.  Linią  opisaną  „Łącze 

dzierżawione 50x50 Mbit FO” połączono dyski – oddziały (Grunwaldzka i Piekary). 

Pismem z dnia 26 lipca 2019 r. zamawiający udzielił  wyjaśnień treści SIWZ w tym na 

pytanie:  „Czy  łącza  podkładowe  mogą  być  dzierżawione/użyczone  od  innych  Operatorów 

Telekomunikacyjnych 

” 

odpowiedział: 

„Łącza 

podkładowe 

nie 

mogą 

być 

dzierżawione/użyczone od innych Operatorów Telekomunikacyjnych.” 

Przystępujący, jako integralną część Formularza Ofertowego  złożył Załącznik nr 1 – 

Opis  i  parametry  techniczne  oferowanych  łączy  dostępowych  z  podziałem  na  łącza, 

KIO 100/20 

korzystając ze wzoru opracowanego przez zamawiającego, z tym odstępstwem, iż  

w  kolumnie  „Oferowane  Dostawca/typ  i  parametry  techniczne/opis/lokalizacja”  nie  powielił 

opisu  wymaganych  parametrów  o  treści  „będącym  własnością  oferenta  na  całej  drodze 

przyłączeniowej”. 

Pismem  z  dnia  22  sierpnia  2019  r.  zamawiający  zwrócił  się  do  przystępującego,                    

z  powołaniem  się  na  przepis  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  m.in.  o  wyjaśnienie  treści  oferty, 

formułując cztery pytania odnośnie do załącznika nr 1 do Formularza ofertowego dotyczące 

w  szczególności  własności  łączy/braku  własności  łączy  na  dzień  składania  ofert                               

w lokalizacjach zamawiającego. 

Udzielając  odpowiedzi,  przy  piśmie  z  dnia  26  sierpnia  2019  r.,  przystępujący 

stwierdził m.in. że „pytania zadane przez Zamawiającego obrazują nieuprawnione przyjęcie 

jakoby  warunki  wykonywania  zamówienia  miałyby  być  zapewnione  przez  potencjalnego 

wykonawcę  już  na  etapie  składania  ofert”  oraz,  że  „Zamawiający  w  żadnym  miejscu  SIWZ 

nie zdefiniował jednoznacznie co rozumie pod pojęciem drogi przyłączeniowej” (str. 3). 

Pismem  z  dnia  14  listopada  2019  r.  zamawiający  ponownie  zwrócił  się  do 

przystępującego, powołując się na przepis art. 87 ust. 1 ustawy Pzp,  o złożenie wyjaśnień, 

py

tając przystępującego czy: 

dla  realizacji  połączenia  telefonicznego  pomiędzy  lokalizacjami  zamawiającego 

będzie wykorzystywał wyłącznie łącza/infrastrukturę będącą jego własnością ? 

zaoferowane połączenie kablowe dla lokalizacji  w Poznaniu przy Grunwaldzkiej 158                  

i Piekary 14/15 jest dedykowane i wykonane wyłącznie pomiędzy tym lokalizacjami ? 

zaoferowane  połączenie  kablowe  pomiędzy  lokalizacjami  w  Poznaniu  przy 

Grunwaldzkiej 158 i Piekary 14/15 posiada punkty styku z siecią operatora ? 

4.  zaof

erowane  połączenie  kablowe  pomiędzy  lokalizacjami  w  Poznaniu  przy 

Grunwaldzkiej 158 i Piekary 14/15 jest realizowane w ramach sieci publicznej ? 

Przystępujący, pismem z dnia 19 listopada 2019 r. udzielił następujących wyjaśnień: 

„użytkownik  wyposażony  w  telefon  voip  wykorzystywał  będzie  łącza/infrastrukturę 

będącą własnością Wykonawcy  zgodnie z  wymaganiami wynikającymi  z  Załącznika 

nr 1 oraz Załącznikiem nr 5 do Umowy”, 

„Zaoferowane  połączenie  kablowe  jest  (…)  łączem  (…)  będące  własnością 

Wykonawcy na całej drodze przyłączeniowej, zgodnie z  wymaganiami wynikającymi      

z Załącznika nr 1 oraz Załącznikiem nr 5 do Umowy”, 

Zaoferowane połączenie kablowe pomiędzy (…) nie posiada punktów styku z siecią 

operatora, zgodnie z wymaganiami wynikającymi z Załącznika nr 1 oraz Załącznikiem 

KIO 100/20 

nr 5 do Umowy” 

„Zaoferowane  połączenie  kablowe  jest  (…)  łączem  (…)  będące  własnością 

Wykonawcy na całej drodze przyłączeniowej, zgodnie z  wymaganiami wynikającymi              

z Załącznika nr 1 oraz Załącznikiem nr 5 do Umowy”, 

Pi

smem  z  dnia  26  listopada  2019  r.  zamawiający  po  raz  kolejny  zwrócił  się  do 

przystępującego, powołując się na przepis art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, o udzielenie wyjaśnień 

treści oferty, poprzez udzielenie odpowiedzi na pytania: 

„W  jaki  sposób  będzie  realizowane  połączenie  przy  niedziałających  łączach,  tzn.  braku 

dostępu  do  sieci  publicznej  (…)  pomiędzy  lokalizacjami  Poznań  ul.  Grunwaldzka  158                         

i Poznań ul. Piekary 14/15 ? Proszę o opisanie schematu połączenia.” 

„W  jaki  sposób  będzie  realizowane  połączenie  z  sieci  publicznej  do  lokalizacji  Poznań                         

ul.  Grunwaldzka  158  w  przypadku  niedziałającego  łącza  w  tej  lokalizacji  (…)  Proszę                         

o opisanie schematu tego połączenia.” 

W  piśmie  z  dnia  27  listopada  2019  r.  przystępujący  oświadczył,  że  usługa  będzie 

realizowana  zgodnie  z  wszystkimi  warunkami  przewidzianymi  w  umowie,  w  szczególności 

zgodnie  z  §  5  ust.  2  umowy  oraz  stwierdził,  że  „Przekazywanie  bardziej  szczegółowych 

informacji  nie  znajduje  swojego 

uzasadnienie  w  wymogach, które Zamawiający  przewidział                   

w  dokumentacji  postępowania,  zaś  Wykonawca  w  poprzednich  wyjaśnieniach  potwierdził 

zgodność złożonej oferty z wymaganiami Zamawiającego.” 

Pismem z dnia 9 stycznia 20120 r. zamawiający zawiadomił wykonawców o wyborze 

– jako najkorzystniejszej oferty przystępującego. 

Skład orzekający Izby zważył, co następuje. 

Odwołujący utrzymywał, że niezgodność treści oferty przystępującego z treścią SIWZ 

polega  na  tym,  iż  w  SIWZ  zamawiający  wymagał,  aby  „infrastruktura  w  oparciu,  o  którą 

wybrany  wykonawca  zapewni  Zamawiającemu  łącza  telekomunikacyjne  była  własnością 

tego  wykonawcy  na  całej  długości  infrastruktury,  w  tym  na  całej  długości  pomiędzy 

lokalizacjami  w  Poznaniu  pomiędzy  ul.  Piekary  14/15  i  ul.  Grunwaldzką  158”,  zaś 

przystępujący „w odpowiedzi na wezwania Zamawiającego (…) wskazuje, iż przysługuje mu 

własność  tej  infrastruktury  zgodnie  z  Załącznikiem  nr  1  do  Umowy,  a  więc  „na  drodze 

przyłączeniowej”,  przy  czym  jednocześnie  twierdzi  (…),  że  droga  ta  to  pewien  bardzo 

ograniczony  (jeśli  chodzi  o  długość)  odcinek,  obejmujący  wyłącznie  przyłącze 

telekomunikacyjne w rozumieniu ustawy Prawo telekomunikacyjne

” (str. 8 odwołania). 

KIO 100/20 

Kwestią kluczową dla oceny zgodności treści oferty przystępujący z treścią SIWZ jest 

ustalenie, czego oczekiwał zamawiający, opisując przedmiot zamówienia w SIWZ w zakresie 

własności  łączy  na  całej  drodze  przyłączeniowej.  Innymi  słowy,  jak  należy  rozumieć 

sformułowanie „łącze będące własnością oferenta na całej drodze przyłączeniowej”. 

Bezsprzecznie,  co  podnosił  już  przystępujący  w  wyjaśnieniach  z  dnia                                       

26  sierpnia 2019  r.,  zamawiający  nie  wskazał  w  SIWZ, jak  należy  rozumieć  sformułowanie 

„cała droga przyłączeniowa”. 

Podkreślić  przy  tym  należy,  że  w  treści  SIWZ  zamawiający  nie  posłużył  się 

sformułowaniem „łącze będące własnością wykonawcy na całej długości infrastruktury” (jak 

odwołujący  w  odwołaniu),  ale  sformułowaniem  „łącze  będące  własnością  na  całej  drodze 

przyłączeniowej”. 

Odw

ołujący  stanął  na  stanowisku,  że  użyte  przez  zamawiającego  w  SIWZ 

sformułowanie  jest  pewnym  uproszczeniem,  które  –  przy  uwzględnieniu  wykładni  logicznej                 

i  celowościowej  –  należy  rozumieć  w  następujący  sposób:  „a)  każdy  z  oferentów  (…) 

powin

ien  zaoferować  łącze  podkładowe  rozumiane  jako  kanał  transmisyjny  pomiędzy 

wskazanymi  lokalizacjami 

(…)  (tak,  aby  brak  było  możliwości  ingerencji  z  zewnątrz  w  ten 

kanał)  oraz  b)  który  to  kanał  transmisyjny  zostanie  jednak  utworzony  przy  użyciu  fizycznej 

in

frastruktury  kablowej  będącej  własnością  oferenta  na  całej  długości  pomiędzy  tymi 

lokalizacjami

”  (str.  9  odwołania),  podkreślając  przy  tym  odmienności  w  znaczeniu  pojęć 

„łącze”  (wg  encyklopedii  PWN  –  łącze  to  zespół  urządzeń  przeznaczonych  do  przesyłania 

s

ygnału    między  określonymi  punktami  łańcucha  telekomunikacyjnego)  oraz  „przyłącze”                         

(wg  prawa  telekomunikacyjnego  to  fragment  sieci  ograniczony  do  odcinka  pomiędzy 

budynkiem a złączem na głównym odcinku linii telekomunikacyjnej). 

W ocenie składu orzekającego Izby przy wykładni pojęć i sformułowań użytych przez 

zamawiającego  w  SIWZ,  wobec  braku  wskazania  sposobu  ich  rozumienia  w  SIWZ  przez 

samego zamawiającego, sięgnąć należy do wykładni językowej.  

Warto  w  tym  miejscu  przypomnieć  uchwałę  Sądu  Najwyższego  z  dnia                                   

10 grudnia 2009 r., III CZP 110/09, zgodnie z którą: „W ramach dyrektyw preferencji metod 

wykładni na czoło wysuwa się powszechnie akceptowana w orzecznictwie i w piśmiennictwie 

zasada  pierw

szeństwa  wykładni  językowej  oraz  subsydiarności  wykładni  systemowej                         

i  funkcjonalnej.  Zasada  pierwszeństwa  wykładni  językowej,  choć  nie  ustala  absolutnego 

porządku  preferencji,  to  jednak  dopuszcza  odstępstwa  od  wyniku  jej  zastosowania  tylko 

wówczas,  gdy  wynik  ten  prowadzi  albo  do  absurdu,  albo  do  rażąco  niesprawiedliwych  lub 

irracjonalnych konsekwencji. Nie zawsze więc zachodzi konieczność posłużenia się kolejno 

KIO 100/20 

wszystkimi  rodzajami  wykładni;  nie  ma  w  szczególności  potrzeby  sięgania  po  dyrektywy 

celowościowe  wówczas,  gdy  już  po  zastosowaniu  dyrektyw  językowych  albo  językowych                     

i  systemowych  uda  się  uzyskać  właściwy  wynik  wykładni.  Jak  ujął  to  Sąd  Najwyższy                               

w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 1 marca 2007 r., III CZP 94/06 (OSNC 2007, nr 7-

8,  poz.  95),  odstępstwo  od  jasnego  i  oczywistego  sensu  przepisu  wyznaczonego  jego 

jednoznacznym  brzmieniem  mogą  uzasadniać  tylko  szczególnie  istotne  i  doniosłe  racje 

prawne, społeczne, ekonomiczne lub moralne; jeśli takie racje nie zachodzą, należy oprzeć 

się na wykładni językowej (por. też uzasadnienie uchwały pełnego składu Izby Cywilnej Sądu 

Najwyższego z dnia 14 października 2004 r., III CZP 37/04, OSNC 2005, nr 3, poz. 42, wyrok 

Sądu Najwyższego z dnia 21 lipca 2004 r., V CK 21/04, OSNC 2005, nr 7-8, poz. 137 oraz 

uchwała  Sądu  Najwyższego  z  dnia  20  lipca  2005  r.,  I  KZP  18/05,  OSNKW  2005,  nr  9,                    

poz. 74). Wykładnia językowa wymaga uwzględnienia dyrektyw języka potocznego, a zatem 

przypisania  zawartym  w  normie  prawnej  wyrażeniom  podstawowego  i  powszechnie 

przyjętego znaczenia.” 

Odwołujący pominął wykładnię językową, sięgając po inne rodzaje wykładni (logiczną 

i celowościową), co skład orzekający Izby, w świetle powyższej uchwały Sądu Najwyższego, 

uzna

ł za błąd, który nie mógł prowadzić do prawidłowych wniosków. 

Odwołując  się  do  znaczenia  słowa  „przyłączać”  na  gruncie  języka  polskiego, 

stwierdzić  należy,  że słowo to rozumie  się  jako  –  zespolić  coś  z  czymś  w  całość,  czy  jako 

zespole

nie instalacji wewnętrznej założonej w budynku z elementem układu ogólnego. 

Uwzględniając  powyższe  rozumienie  słowa  „przyłączać”,  stwierdzić  należy,  że  cała 

droga  przyłączeniowa,  której  właścicielem  ma  być  wykonawca  to  ten  fragment  łącza,  który 

stanowi in

stalację wewnętrzną, ten fragment łącza, który po zespoleniu z innym fragmentem 

łącza stanowi całość łącza.  

Pozostaje  to  w  zgodzie  ze  wskazanym  przez  odwołującego  rozumieniem  łącza 

telekomunikacyjnego  jako  zespołu  urządzeń  przeznaczonych  do  przesyłu  sygnału  między 

określonymi  punktami  łańcucha  telekomunikacyjnymi  (str.  9  odwołania)  –  na  łącze  jako 

całość składają się po prostu różne zespolone ze sobą fragmenty łącza. 

W  przypadku  łącza  opisanego  w  załączniku  nr  1  do  Formularza  ofertowego                        

lit. d 

zamawiający, inaczej niż w przypadku łącz opisanych pod lit. a – c, wskazał, że jest to 

łącze będące własnością oferenta na całej drodze przyłączeniowej, ale jednocześnie, że jest 

to łącze pomiędzy dwoma lokalizacjami w Poznaniu (ul. Grunwaldzka oraz ul. Piekary). 

Koniecznym w tym miejscu jest także podkreślenie różnicy w opisie łączy wynikające       

z  załącznika  nr  5  do  umowy.  O  ile  bowiem  opis  graficzny  wszystkich  łączy  z  lit.  a  –  d jest 

tożsamy  –  linie  łączą  daną  lokalizację  z  „punktem”  operatora  telekomunikacyjnego,                   

KIO 100/20 

o tyle w przypadku dwóch lokalizacji w Poznaniu (ul. Grunwaldzka i ul. Piekary) zamawiający 

oczekuje  dodatkowo 

łącza  pomiędzy  tymi  lokalizacjami.  Jednak,  co  istotne  –  linia  łącząca 

obie lokalizacje zostało opisana jako „łącze dzierżawione”.  

Uwzględniając  ustalone  powyżej  (z  zastosowaniem  wykładni  językowej)  znaczenie 

sformułowania „cała droga przyłączeniowa”, stwierdzić należy, że sformułowanie to w ogóle 

nie może odnosić się do łącza pomiędzy samymi lokalizacjami, ponieważ w tym przypadku 

brak  zespolenia 

z  „punktem”  operatora  telekomunikacyjnego  (z  układem/siecią  ogólną) 

wobec  czego  stwierdzić  także  należy,  że  zamawiający  nie  postawił  wykonawcom  wymogu 

własności łącza pomiędzy lokalizacjami przy ul. Grunwaldzkiej i ul. Piekary w Poznaniu. 

Potwierdzeniem  tego  jest  opis 

łącza pomiędzy  tymi  lokalizacjami ujęty  w  załączniku 

nr  5  do  umowy  (zarówno  załącznik  nr  1,  jak  i  załącznik  nr  5  do  umowy  stanowił,  zgodnie                            

z  pkt.  3  ppkt  1  SIWZ, 

„równorzędny” opis przedmiotu zamówienia co do zasad i warunków 

świadczenia  usługi)  –    zamawiający  wskazał,  że  jest  to  łącze  dzierżawione,  a  nie  będące 

własnością wykonawcy. 

Odnosząc się do wyjaśnień jakich udzielił zamawiający (pismo z dnia 26 lipca 2019 r., 

odpowiedź  na  pytanie  nr  21),  skład  orzekający  Izby  wskazuje,  że  odpowiedź  ta  może  być 

odniesiona  do  tej  tylko 

części  łącza,  którego  wymóg  własności  dotyczy,  tj.  całej  drogi 

przyłączeniowej. 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe,  skład  orzekający  Izby  uznał,  że  przyjęte  przez 

odwołującego  rozumienie  wymogów  zamawiającego  nie  znajduje  oparcia  w  treści 

postanowień  SIWZ,  co  w  dalszej  kolejności  przesądza  o  braku  sprzeczności  pomiędzy 

treścią oferty przystępującego a treścią SIWZ.  

Zarzut  (drugi) 

zaniechania  wyjaśnienia  przez  zamawiającego  istotnych  elementów 

oferty  przystępującego,  które  to  elementy  przesądzają  o  braku  zgodności  treści  oferty 

przystępującego z treścią SIWZ i stanowią podstawę do odrzucenia oferty przystępującego, 

czym zamawiający naruszył przepis art. 87 ust. 1 ustawy Pzp nie potwierdził się. 

W  zakresie  ustaleń,  skład  orzekający  Izby  odwołuje  się  do    ustaleń  poczynionych                                               

w odniesieniu do zarzutu pierwszego. 

Skład orzekający Izby zważył, co następuje. 

Przyst

ępujący, co nie było sporne, złożył wszystkie wymagane przez zamawiającego 

postanowieniami SIWZ dokumenty, co zasadniczo w

inno pozwolić zamawiającemu na ocenę 

oferty tego wykonawcy. 

KIO 100/20 

Z

amawiający trzykrotnie zwracał się do wykonawcy o złożenie wyjaśnień treści oferty 

(pisma z dnia 22 sierpnia 2019 r. oraz z 14 i 26 listopada 2019 r.), 

nie wskazując przy tym, 

która  konkretnie  treść  oferty  przystępującego  budzi  wątpliwości  zamawiającego  (w  piśmie                         

z dnia 22 sierpnia 2019 r. zamawiający jedynie ogólnie podał, że chodzi o załącznik nr 1 do 

Formularza ofertowego, w pozostałych dwóch pismach nie wskazał nawet tegoż), oczekując 

wręcz  przedstawienia  przez  przystępującego  informacji,  które  nie  były  wymagane 

postanowieniami SIWZ („opisanie schematu połączenia” w piśmie z 26 listopada 2019 r.), co 

przystępujący trafnie podkreślił w wyjaśnieniach z dnia 27 listopada 2019 r. 

Przystępujący wyjaśnień takich każdorazowo udzielał. 

Uzupełniająco  zauważyć  należy,  że  udzielenie  wyjaśnień  co  do  treści  oferty,  choć 

stanowi  powszechn

ą  praktykę  wykonawców,  nie  jest  obowiązkiem  wykonawcy.  Brak 

wyjaśnień oznacza tyle tylko, że zamawiający, oceniając ofertę wykonawcy musi poprzestać 

na własnej interpretacji treści oferty.  

Odwołujący,  przypisując  zamawiającemu  zaniechanie  żądania  od  przystępującego 

dalszych wyjaśnień sformułował pytania: 



na które odpowiedzi zostały już przez przystępującego udzielone: sposób rozumienia 

„całej drogi przyłączeniowej” przystępujący podał w piśmie z dnia 26 sierpnia 2019 r. 

– pytanie a) ze str. 3 odwołania 

albo  



które  nie  stanowią  wyjaśnienia  treści  oferty,  ale  oczekiwanie  podanie  nowych 

informacji 

–  pytanie  b)  i  c)  ze  str.  3  odwołania  co  do  korzystania  z  infrastruktury 

kablowej  osób  trzecich  oraz  co  do  własności  (aktualnie)  infrastruktury 

telekomunikacyjnej pomiędzy lokalizacjami w Poznaniu, 

przy  czym 

–  co  kluczowe  –  odpowiedzi  na  te  pytanie  miałyby  zostać  uwzględnione  przez 

zamawiającego  przy  ocenie  zgodności  treści  oferty  przystępującego  z  treścią  SIWZ                          

w rozum

ieniu zaprezentowanym przez odwołującego w odwołaniu, tj. w rozumieniu, które nie   

uzasadniają postanowienia SIWZ (o czym była mowa w odniesieniu do zarzutu pierwszego). 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  skład  orzekający  Izby  stanął  na  stanowisku,  że 

kierowanie 

do przystępującego kolejnych wyjaśnień jest nieuprawnione, skoro wyjaśnienia te 

były  już  składane  i  miałyby  posłużyć  ocenie  zgodności  treści  oferty  przystępującego  nie                    

z 

wymogami  zamawiającego,  wskazanymi  w  SIWZ,  a  z  nieznajdującą  potwierdzenia                       

w brzmieniu dokumentacji postępowania błędną interpretacją odwołującego. 

Gdyby  nawet  przyjąć,  że  postanowienia  SIWZ  nie  były  wystarczająco  jasne  to  nie 

KIO 100/20 

mogłoby  to  prowadzić  do  odrzucenia  oferty  przystępującego  –  niejasności  należałoby 

poczytać na korzyść tego wykonawcy.  

Na marginesie skład orzekający zauważa, że odwołujący oczekuje od zamawiającego 

(żądania ze str. 4 odwołania) wyłącznie odrzucenia oferty przystępującego, nie wnioskując – 

adekwatnie do zarzutu 

– wezwania przystępującego do dalszych wyjaśnień. 

Zarzut  (trzeci)  prowadzenia  postepowania  w  sposób  utrudniający  konkurencję                               

i  nierówne  traktowanie  wykonawców,  polegające  na  zaniechaniu  odrzucenia  oferty 

przystępującego z powodu niezgodności treści oferty tego wykonawcy z  treścią SIWZ oraz 

polegające  na  wyborze  oferty  przystępującego,  czym  zamawiający  naruszył  przepis  art.  7 

ust. 1 i 3 ustawy Pzp nie potwierdził się. 

Zarzut został postawiony jako konsekwencja zarzutu pierwszego. 

Ponieważ tak zarzut pierwszy, jak i drugi nie potwierdziły się, skład orzekający Izby 

uznał, że także ten zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. 

Wobec  tego,  że  nie  potwierdził  się  żaden  z  zarzutów  odwołania,  skład  orzekający 

Izby orzekł jak w sentencji, oddalając odwołanie. 

KIO 100/20 

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp,                    

§  3  pkt  1  lit.  a)  oraz  pkt  2)  lit.  b)  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia                   

15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (t.j.  Dz.  U.                         

z 2018 r. poz. 972). 

Przewodniczący:  …………………………………............ 

Członkowie:          …………………………………............ 

…………………………………............