KIO 2277/20 WYROK dnia 2 października 2020 r.

Stan prawny na dzień: 31.12.2020

Sygn. akt: KIO 2277/20 

WYROK 

z dnia 2 

października 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Protokolant:             Piotr Kur 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

1  października  2020  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Pr

ezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  11  września  2020  r.  przez 

wykonawcę Wrocławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA S.A. we Wrocławiu  

postępowaniu prowadzonym przez Związek Międzygminny „Pilski Region Gospodarki 

Odpadami K

omunalnymi” z siedzibą w Pile 

przy  udziale  wykonawcy 

Alvater  Piła  sp.  z  o.o.  w  Pile,  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

umarza postępowanie odwoławcze w części dotyczącej zarzutów nr 1-4 oraz 7-14 

odwołania, 

uwzględnia  częściowo  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  nr  15  odwołania  i  nakazuje 

zamawiającemu  dokonanie  modyfikacji  SIWZ  przez  wprowadzenie  we  wzorze 

umowy 

mechanizmu gwarancyjnego, zgodnie z którym jeżeli z przyczyn leżących 

po  stronie  dotychczaso

wego  wykonawcy  nie  dojdzie  do  ustaleń  Wykonawcy  z 

dotychczasowym wykonawcą  na  temat  zasad i  terminów usunięcia  pojemników i 

wstawienia nowych pojemników, które umożliwiałyby Wykonawcy wywiązanie się 

z  obowiązków  umownych,  to  na  wniosek  Wykonawcy  niezbędnych  ustaleń  z 

dotychczasowym  wykonawcą  dokona  Zamawiający  i  poinformuje  o  nich 

Wykonawcę, 

w pozostałym zakresie oddala odwołanie, 

4.  k

osztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Wrocławskie  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania  ALBA  S.A.  we  Wrocławiu  w  części  2/3  i  Związek  Międzygminny 

„Pilski Region Gospodarki Odpadami Komunalnymi” z siedzibą w Pile w części 1/3 

i: 


zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnastu  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  ALBA  S.A.  we  Wrocławiu 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od Związku Międzygminnego „Pilski Region Gospodarki Odpadami 

Komunalnymi”  z  siedzibą  w  Pile  na  rzecz  wykonawcy  Wrocławskiego 

Przedsiębiorstwa Oczyszczania ALBA S.A. we Wrocławiu kwotę 6.200 zł 00 

gr 

(słownie: sześciu tysięcy dwustu złotych zero groszy). 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Poznaniu. 

Przewodniczący:      ………………….… 


Sygn. akt: KIO 2277/20 

U z a s a d n i e n i e 

Związek  Międzygminny  „Pilski  Region  Gospodarki  Odpadami  Komunalnymi”  z 

siedzibą  w  Pile,  zwany  dalej  „zamawiającym”,  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1843  ze  zm.),  zwanej  dale

j  „ustawą  Pzp”,  którego 

przedmiotem  jest 

„odbiór,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych 

zmieszanych  i  selektywnie  zbieranych,  powstałych  na  terenie  Gmin  Związku 

Międzygminnego „Pilski Region Gospodarki Odpadami Komunalnymi” w 2021”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 

1 września 2020 r., nr 2020/S 169-409556. 

1 września 2020  r.  zamawiający  zamieścił  na  swej  stronie internetowej  specyfikację 

istotnych warunków zamówienia (SIWZ). 

Wobec 

czynności zamawiającego polegającej na: 

opisaniu przedmiotu zamówienia, 

postanowień wzoru umowy w sprawie zamówienia publicznego, 

3)  opisaniu 

warunków udziału w postępowaniu 

wykonawca 

Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  ALBA  S.A.  we Wrocławiu,  zwany 

dalej  „odwołującym”,  wniósł  11  września  2020  r.  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu: 

1.  naruszenie art. art. 22 ust. 1 a ustawy Pzp w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 

7  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  41  ustawy  o  odpadach  (t.j.  Dz.U.  z  2020  r.  poz.  797) 

poprzez  wymaganie  od  wykonawcy  przedstawienia  zezwolenia  na  zbieranie  i 

przetwarzanie  odpadów  co  jest  obowiązkiem  nieadekwatnym  do  przedmiotu 

zamówienia,  nieproporcjonalnym,  nieznajdującym  uzasadnienia  w  obiektywnych 

potrzebach  Zamawiającego  ani  powszechnie  obowiązujących  przepisach  prawa,  co 

utrudnia uczciwą konkurencję;  

2.  naruszenie art. 22 ust. 1 a ustawy Pzp w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 

ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  48a  ust.  1  ustawy  o  odpadach  poprzez  stawianie 

wykonawcom  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  wniesienia  zabezpieczenia 

roszczeń na pokrycie kosztów wykonania decyzji dotyczących usunięcia odpadów, który 

to warunek jest nieadekwatny do przedmiotu zamówienia, nieproporcjonalny, jak również 

nie znajduje uzasadnienia w obiektywnych potrzebach Zamawiającego ani powszechnie 

obowiązujących przepisach prawa, co utrudnia uczciwą konkurencję;  


3.  naruszenie art. 22 ust. 1 a ustawy Pzp w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 

ust. 1 ustawy Pzp 

w zw. z art. 6d ust. 4 pkt. 5) ustawy o utrzymaniu czystości i porządku 

w  gminach  (t.j.  Dz.  U.  2020  r.  poz.  1439)  poprzez  stawianie  wykonawcom  warunku 

udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  dysponowania  instalacją  lub  instalacjami 

komunalnymi 

zdolnymi  do  przetwarzania  odpadów  komunalnych  oraz  instalacją  lub 

instalacjami  zdolnymi  do  przetwarzania  odpadów  zbieranych  selektywnie,  który  to 

warunek stoi w sprzeczności z łagodniejszymi wymaganiami wynikającymi z art. 6 d ust. 

4  pkt  5  ustawy  o  utrzym

aniu  czystości  i  porządku  w  gminach,  a  w  konsekwencji  jest 

nieadekwatny  do  przedmiotu  zamówienia,  nieproporcjonalny,  jak  również  nie  znajduje 

uzasadnienia  w  obiektywnych  potrzebach  Zamawiającego,  co  utrudnia  uczciwą 

konkurencję;  

4.  naruszenie art. 29 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 35b ust. 2 ustawy o odpadach poprzez 

niewyczerpujące  opisanie  przedmiotu  zamówienia,  które  pomija  możliwość  korzystania 

przez  wykonawcę  z  instalacji  przeznaczonej  do  termicznego  przekształcania  odpadów 

komunalnych  lub  odpadów  pochodzących  z  przetwarzania  odpadów  komunalnych, 

podczas  gdy  Zamawiający  dopuszcza  w  SIWZ  termiczne  przekształcanie  odpadów  i 

pozostałości po nich;  

naruszenie art. 29 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez niewzięcie 

pod  uwagę  wszystkich  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty,  tj. 

określenie  terminu  rozpoczęcia  usługi  na  dzień  1  stycznia  2020  roku,  podczas  gdy 

ogłoszenie o przetargu zostało opublikowane 1 września 2020 roku i istnieją wątpliwości, 

czy  tak  niedaleki  ter

min  rozpoczęcia  usługi  pozwoli  na  przeprowadzenie  całego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  zawarcie  umowy  na  wykonanie 

zamówienia publicznego  i  przygotowanie wykonawcy  do  rozpoczęcia realizacji  usług  w 

przewidzianym terminie;  

6.  naruszenie  art.  29  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez 

wadliwe  opisanie  przedmiotu  zamówienia  polegające  na  nieokreśleniu  minimalnego, 

gwarantowanego  poziomu  zamówienia  w  zakresie  ilości  odpadów,  który  zostanie  na 

pewno rozliczony;  

7.  naruszenie  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  25  ust.  1  ustawy  Pzp  i  art.  87  ust.  1 

ustawy Pzp w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz. 

U.  z  2019  r.  poz.  1010)  poprzez  nałożenie  na  wykonawcę  obowiązku  sporządzenia 

szczeg

ółowej kalkulacji kosztów, która jest obowiązkiem nieproporcjonalnym na danym 

etapie postępowania przetargowego i narusza zasadę zachowania uczciwej konkurencji 

w  sytuacji,  gdy  wykonawca  ujawnić  ma  informacje  o  kalkulacji  kosztów,  które  to 

informacje  stano

wią  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  bowiem  jako  całość  w  takim 


zestawieniu  posiadają  wartość  gospodarczą  i  nie  są  powszechnie  znane  ani  łatwo 

dostępne;  

8.  naruszenie art. 29 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 6f ust. 3 i ust. 4 ustawy o utrzymaniu 

czystości  i  porządku  w  gminach  poprzez  niejednoznaczny  opis  wynagrodzenia 

wykonawcy 

–  sprzeczne  postanowienia  SIWZ  i  wzoru  umowy  w  zakresie  naliczania 

wynagrodzenia  wykonawcy,  które  powinno  być  naliczane  jako  stawka  za  1  Mg 

odebranych/zagospodarowanych odpadów komunalnych;  

naruszenie  art.  29  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  nieprecyzyjne  określenie  odległości 

wyjazdów  interwencyjnych  bez  określenia,  od  jakiego  punktu  należy  liczyć  10-

kilometrową  odległość  takiego  wyjazdu  i  jakie  będą  skutki  wyjazdu  przekraczającego 

odległość 10 kilometrów;  

naruszenie  art.  29  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  nieprecyzyjne  (wewnętrznie  sprzeczne) 

określenie ilości pojazdów przeznaczonych do obsługi części 5 zamówienia;  

11.  naruszenie  art.  29  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez 

nieprecyzyjne wskazanie ilości odbieranych odpadów odmiennie określone w SIWZ i w 

formularzu  ofertowym  w  zakresie  ilości  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  oraz 

odpadów  wielkogabarytowych,  co  uniemożliwia  wykonawcom  przygotowanie 

konkurencyjnej oferty; 

12.  naruszenie art. 29 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 3 ust. 1 

pkt  34  ustawy  o  odpadach  poprzez  nieprecyzyjne  wskazanie,  że  przedmiotem 

zamówienia  jest  zbieranie  odpadów  oraz  pominięcie  odbioru  odpadów  w  treści  wzoru 

umo

wy  (Załącznik  nr  8),  podczas  gdy  z  Opisu  przedmiotu  zamówienia  ani  z  dalszej 

treści SIWZ nie wynika obowiązek zbierania odpadów. Jednocześnie we wzorze umowy 

pominięto  odbiór  odpadów,  co  prowadzi  do  niemożności  złożenia  konkurencyjnej  i 

należycie  skalkulowanej  oferty,  bowiem  wykonawca  nie  ma  pewności,  czy  tak  istotna 

część usługi w kontekście prawa odpadowego zostanie mu zlecona;  

13.  naruszenie art. 29 ust. 2 ustawy Pzp w zw. z art. 22 ust. 1a i 1b ustawy Pzp w zw. z art. 

7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez nieade

kwatne do przedmiotu zamówienia warunki udziału w 

postępowaniu  polegające  na  ograniczeniu  możliwości  wykorzystania  pojazdów 

pozostających w dyspozycji wykonawcy w różnych sektorach, co ogranicza konkurencję 

i wpływa na wzrost kosztów obsługi danego Zamawiającego;  

14.  naruszenie art. 14 ustawy Pzp i art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 353

k.c.,  art.  415  k.c.  oraz  art.  29  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp 

poprzez  nadużycie  uprzywilejowanej  pozycji  Zamawiającego  wobec  wykonawcy  i 

wprowadzenie do wzoru umowy zapisów dotyczących zakresu odpowiedzialności, które 

rodzą  po  stronie  wykonawców  wątpliwości,  w  jakich  sytuacjach  wykonawcy  będą 

ponosić  odpowiedzialność,  co  jednocześnie  nie  pozwala  na  skalkulowanie  w  cenie 


ofertowej 

ryzyka z tym związanego, poprzez obciążenie wykonawcy odpowiedzialnością 

za  wszelkie  szkody  powstałe  niezależnie  od  winy  wykonawcy  co  jest  sprzeczne  z 

wyrażoną w art. 415 k.c. zasadą winy, sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i 

naturą łączącego je stosunku. Jednocześnie działanie takie stanowi naruszenie przepisu 

art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

utrudniając konkurencję i tworząc po stronie wykonawców stan 

niepewności, który może skutkować złożeniem nieporównywalnych ofert; 

15.  naruszenie art. 29 ust. 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez nałożenie 

na  Wykonawcę  obowiązku  ustalenia  z  dotychczasowym  wykonawcą  zasad  i  terminów 

usunięcia i wstawienia pojemników, który to obowiązek jest niezależny od woli samego 

wykonawcy  i  może  być  niemożliwy  do  spełnienia  przy  braku  woli  współpracy 

dotychczasowego wykonawcy, co utrudnia uczciwą konkurencję. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  zamawiającemu  dokonania  stosownej  modyfikacji 

SIWZ oraz załączników do SIWZ i ogłoszenia o zamówieniu poprzez:  

a) 

zmianę punktu XVII  ust.  3 SIWZ  poprzez  nadanie mu następującej  treści:  „Wykonawca 

przed  zawarciem  umowy  przedłoży  Zamawiającemu  potwierdzone  za  zgodność  z 

oryginałem  odpowiednie  zezwolenie  na  zbieranie  odpadów  lub  zezwolenie  na 

przetwarzanie  odpadów  komunalnych  zmieszanych  objętych  zamówieniem  i  odpadów 

zbieranych  selektywnie  (jeśli  korzystać  będzie  z  własnej  instalacji)  lub  umowę/y  z 

instalacją  komunalną,  wpisaną  na  listę  prowadzoną  przez  Marszałka  Województwa, 

spełniającą  wymagania  określone  w  art.  35  ust.  6  ustawy  o  odpadach  zlokalizowaną  z 

zachowaniem wymagań zawartych w art. 20 ust. 2 tej ustawy i umowę/y z instalacjami na 

zagospodarowanie  lub  przetwarzanie  odpadów  zbieranych  selektywnie.  Jeżeli 

wykonawca  zamierza  przedstawić  umowę  lub  umowy  z  instalacjami  na  zbieranie 

odpadów lub przetwarzanie odpadów, to do umowy należy załączyć odpowiednią decyzję 

wydaną dla tych instalacji odpowiednio na zbieranie lub przetwarzanie odpadów.”  

b) 

wykreślenie  z  pkt.  VII  ust.  2  pkt.  2)  ppkt.  ba)  SIWZ  treści:  „wniósł  zabezpieczenie 

roszczeń na pokrycie kosztów wykonania decyzji dotyczących usunięcia odpadów.”; a w 

konsekwencji  

c) 

zmianę  pkt.  VII  ust.  2  pkt  1  zdanie  ostatnie  SIWZ  poprzez  zastąpienie  spójnika  „oraz” 

spójnikiem „albo” i nadanie następującej treści temu postanowieniu: „Spełnienie warunku 

zostanie  ocenione  na  podstawie  wpisu  do  rejestru  działalności  regulowanej 

prowadzonego przez Związek, na zasadzie spełnia/nie spełnia”;  

d) 

zmianę  pkt.  VII  ust.  2  pkt.  2  ppkt  bb)  SIWZ  poprzez  nadanie  mu  następującego 

brzmienia:  „dysponują  lub  będą  dysponować  instalacją  lub  instalacjami  zdolnymi  do 

przetwarzania  odpadów  komunalnych  zmieszanych  oraz  instalacją  lub  instalacjami 

zdolnymi  do  przetwarzania  odpadów  zbieranych  selektywnie  lub  wskażą  w  ofercie 


instalacje,  do  których  będą  obowiązane  przekazywać  odebrane  odpady  na  podstawie 

umowy zawartej, lub która będzie zawarta, między wykonawcą a instalacją”;  

e)  z

mianę  pkt  V  ust.  4  ppkt.  10)  SIWZ  poprzez  nadanie  mu  następującego  brzmienia: 

przekazania  do  zagospodarowania  zebranych  odpadów  komunalnych  zmieszanych  do 

instalacji komunalnych (zgodnie z art. 35 ust. 6 pkt. 1 ustawy o odpadach) wpisanych na 

listę  prowadzoną  przez  Marszałka  Województwa  –  zgodnie  z  zasadą  postępowania  z 

odpadami określoną w art. 20 ust. 2 ustawy o odpadach lub do instalacji przeznaczonej 

do  termicznego  przekształcania  odpadów  komunalnych  lub  odpadów  pochodzących  z 

przetwarzania odpadów komunalnych”;  

f) 

zmianę  terminu  rozpoczęcia  świadczenia  usług  w  punkcie  VI.  1)  i  2)  oraz  4)  SIWZ 

poprzez określenie go następująco:  

1)  rozpoczęcie  wykonywania  przedmiotu  zamówienia  –  w  terminie  nie  krótszym  niż  30 

dni od dnia zawarcia umowy między Zamawiającym a Wykonawcą i nie dłuższym niż 60 

dni od dnia jej zawarcia;  

2)  realizacja  zamówienia  polegająca  na  odbiorze  i  zagospodarowaniu  odpadów 

komunalnych  po

wstałych  na  nieruchomościach  zamieszkałych  oraz  PSZOK-ach 

położonych  na  terenie  Związku  wykonywana  będzie  w  terminie  12  miesięcy  od  dnia 

rozpoczęcia  wykonywania  przedmiotu  zamówienia,  z  zastrzeżeniem  że  czynności 

przygotowawcze  (np.  wyposażenie  nieruchomości  w  nowe  pojemniki,  worki, 

harmonogramy)  Wykonawca  może  rozpocząć  30  dni  przed  terminem  rozpoczęcia 

wykonywania przedmiotu zamówienia;  

4)  dostarczanie  worków  w  12-miesięcznym  okresie  od  dnia  rozpoczęcia  wykonywania 

przedmiotu zamówienia  

a  w  konsekwencji 

zmianę  punktu  II.2.7  Okres  obowiązywania  zamówienia,  umowy 

ramowej lub dynamicznego systemu zakupów w ogłoszeniu o przetargu;  

g) 

określenie w punkcie V ust. 2.1. pkt 3), ust. 2.2. pkt. 3) ust. 2.3. pkt. 3) 2.4 pkt 3), ust. 2.5 

pkt  3  SIWZ  minimalnego,  gwaran

towanego  poziomu  zamówienia  w  zakresie  ilości 

odpadów, który zostanie na pewno rozliczony i od którego naliczone zostanie minimalne 

wynagrodzenie Wykonawcy;  

h) 

wykreślenie Załącznika nr  1a  do  SIWZ (Szczegółowa kalkulacja kosztów)  i  zaniechanie 

obowiązku 

przedstawiania 

szczegółowej 

kalkulacji 

kosztów 

stosownie 

do 

zaproponowanego Załącznika nr 1a; 

i) 

zmianę  §  14  ust.  1  i  2  wzoru  umowy  (Załącznik  nr  8)  poprzez  następujące  określenie 

miesięcznego wynagrodzenia:  

Miesięczne  wynagrodzenie  netto  należne  Wykonawcy  z  tytułu  wykonania  usługi  w 

zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów liczone będzie jako suma:  

1)  iloczynu  ceny  jednostkowej  netto  za  odbieranie  i  zagospodarowanie  zmieszanych 


odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  zamieszkałych  oraz  ilości  Mg 

odebranych i zagospodarowanych z

mieszanych odpadów komunalnych, 

2)  iloczynu  ceny  jednostkowej  netto  za  odbieranie  i  zagospodarowywanie 

segregowanych  odpadów  komunalnych  stanowi  oraz  ilości  Mg  odebranych  odpadów 

komunalnych poszczególnych frakcji, przy czym wynagrodzenie nie może być niższe niż 

wynika to z minimalnej gwarantowanej przez Wykonawcę ilości Mg odpadów; 

j) 

zmianę punktu V. ust. 5 pkt 19 SIWZ poprzez dodanie w nim miejsca, od którego liczona 

jest  odległość  10  kilometrów,  lub  poprzez  określenie  skutków  wyjazdów,  których 

odległość będzie przekraczała 10 kilometrów liczonych o wskazanego miejsca; 

k) 

zmianę  punktu  VII.  ust.  2  pkt.  bc)  tiret  piąte  poprzez  wskazanie,  czy  wykonawca  ma 

zapewnić  20  czy  21  pojazdów,  a  jeśli  20,  to  z  którego  pojazdu  wymienionego 

szcze

gółowo rezygnuje;  

l) 

zmianę  SIWZ  poprzez  sprecyzowanie  poszczególnych  ilości  odpadów  w  tabelach  w 

punkcie V ust. 2.1., ust. 2.2. ust. 2.3., ust. 2.4, ust. 2.5 i wykazanie tych samych danych 

liczbowych w formularzu ofertowym (Załącznik nr 1 do SIWZ); 6 / 21  

m) 

zmianę § 2 ust. 1 pkt 1 wzoru umowy (Załącznik nr 8) poprzez wykreślenie z niego usługi 

zbierania  a  dodanie  usługi  odbioru  i  nadanie  temu  postanowieniu  następującego 

brzmienia:  

1)  odbiór,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  zmieszanych, 

selek

tywnie  zbieranych  wskazanych  w  umowie,  powstałych  na  nieruchomościach  na 

terenie Gmin Sektora, zgodnie z umową, Specyfikacją Istotnych Warunków Zamówienia 

(dalej  SIWZ

),  która  stanowi  integralną  część  niniejszej  umowy,  aktami  prawa 

miejscowego oraz przepisa

mi powszechnie obowiązującymi,  

n) 

zmianę  punktu  V  ust.  7  pkt  16)  SIWZ  nadając  mu  brzmienie:  Wykonawca  będzie 

zobowiązany  do  naprawy  lub  ponoszenia  kosztów  napraw  szkód  wyrządzonych  z  winy 

Wykonawcy w wyniku realizowania usługi.  

o) 

zmianę  §  16  ust.  1  wzoru  umowy  (Załącznika  nr  8)  poprzez  nadanie  mu  brzmienia: 

Wykonawca  ponosi  odpowiedzialność  za  szkody  wyrządzone  z  jego  winy  w  wyniku 

wykonywania przedmiotu Umowy.  

p) 

wykreślenie z punktu VII. ust. 2 pkt 2) ppkt bc) SIWZ następującego zdania „Pojazdy nie 

mogą być wykorzystywane do obsługi innych sektorów”.  

q) 

zmianę  §  4  ust.  3  wzoru  umowy  (Załącznik  nr  8  do  SIWZ)  poprzez  nadanie  mu 

następującego  brzmienia:  „Zamawiający  ustali  z  dotychczasowym  wykonawcą  zasady  i 

terminy  usunięcia  jego  pojemników  i  wstawienia  nowych  pojemników  dogodne  dla 

Wykonawcy.

” 


W  uzasadnieniu,  co  do  poszczególnych  zarzutów  odwołujący  przedstawił  następującą 

argumentację.  

Zarzut  5.  Zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  1  ustawy  Pzp 

–  nierealny  termin  rozpoczęcia 

wykonywania przedmiotu zamówienia  

Odwołujący podniósł, że termin wykonania zamówienia powinien być realny, jednakże w 

miarę  możliwości  nieodległy  w  stosunku  do  daty  zawarcia  umowy,  a  ponadto  nie  może  on 

zostać  określony  w  sposób  naruszający  podstawowe  zasady  udzielania  zamówień 

publicznych,  tj.  za

sadę  zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców.  Podkreślał,  iż  na  gruncie  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  zakazane  jest  ustalanie 

terminu realizacji zamówienia w odniesieniu do danego wykonawcy. Powinien on zostać tak 

określony,  aby  każdy  wykonawca,  także  nie  posiadający  niezbędnej  infrastruktury,  był  w 

stanie zrealizować zamówienie. Ponadto, termin ten powinien być adekwatny w odniesieniu 

do każdej technologii wykonania zamówienia dopuszczonej przez zamawiającego.  

Odwołujący  argumentował,  że  termin  rozpoczęcia  świadczenia  usług  powinien  być  tak 

określony, aby dawał możliwość wywiązania się ze zobowiązania zarówno podmiotom, które 

dotychczas  świadczyły  tego  rodzaju  usługi  na  rzecz  Zamawiającego  i  posiadają  pełną 

infrastrukturę,  jak  i  tym  wykonawcom,  którzy  w  celu  realizacji  umowy  muszą  wykonać 

dodatkowe czynności, np. zawrzeć umowy z instalacjami, zgromadzić i podstawić pojemniki 

itp. Chociaż każdy zainteresowany podmiot może być potencjalnie w stanie wykonać usługę 

na rzecz Zamawiającego, to jednak wymaga to czasu związanego nie tylko z koniecznością 

wykonania  niezbędnych  prac,  ale  także  wynikającego  z  uwarunkowań  formalnych 

związanych  z  wymaganiami  określonymi  w  SIWZ,  ustawie  o  odpadach,  czy  ustawie  o 

utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  oraz  regulaminem  utrzymania  czystości  i 

porządku w gminie.  

Odwołujący argumentował, że ogłoszenie przetargu nastąpiło dopiero 1 września 2020 r., 

termin  składania  ofert  mija  5  października  2020  r.,  Wykonawca  związany  jest  ofertą  przez 

kolejne  60  dni,  czyli  do  5  grudnia  2020  r.

,  a  w  międzyczasie  nie  wykluczone,  że  zostaną 

złożone  odwołania  na  wybór  najkorzystniejszej  oferty.  Zdaniem  odwołującego  już  z  tego 

uproszczonego harmonogramu postępowania wynika, że termin 1 stycznia 2021 roku – jako 

termin  rozpocz

ęcia  realizacji  zamówienia  –  jest  na  wstępie  zagrożony.  Jednocześnie 

Odwołujący wskazał, że w SIWZ powinno zapewnić się czas niezbędny na przygotowanie do 

rozpoczęcia  realizacji  usługi,  w  tym  czas  na  podstawienie  pojemników,  ich  oczipowanie, 

ustalenie  harm

onogramów,  dostarczenie  harmonogramów  do  mieszkańców,  który  nie 

powinien  być  krótszy  niż  30  dni,  co  pozwoli  na  sprawne  przystąpienie  wykonawcy  do 

realizacji  zamówienia  w  terminie.  Poza  czynnościami  wskazanymi  w  Umowie  wykonawcy 

muszą  mieć  czas  odpowiedni  na  przygotowanie  zaplecza  logistycznego,  pojemników, 

naklejek,  czipów,  zainstalowanie  wymaganych  kamer  na  pojazdach,  zatrudnienie 


pracowników, którzy będą realizować usługę. Wszyscy wykonawcy powinni mieć jednakową 

możliwość  przystąpienia  do  realizacji  takiego  zamówienia  niezależnie  od  tego,  czy  już 

świadczą usługi na rzecz Zamawiającego, czy też będą świadczyć te usługi po raz pierwszy.  

Wobec powyższego, odwołujący wniósł o zmianę terminu rozpoczęcia świadczenia usług 

w punkcie VI. 1) i 2) oraz 4) SIWZ pop

rzez określenie go:  

1)  rozpoczęcie  wykonywania  przedmiotu  zamówienia  –  nie  krótszym  niż  30  dni  od  dnia 

zawarcia umowy między Zamawiającym a Wykonawcą i nie dłuższym niż 60 dni od dnia jej 

zawarcia;  

2)  realizacja  zamówienia  polegająca  na  odbiorze  i  zagospodarowaniu  odpadów 

komunalnych powstałych na nieruchomościach zamieszkałych oraz PSZOK-ach położonych 

na  terenie  Związku  wykonywana  będzie  w  terminie  12  miesięcy  od  dnia  rozpoczęcia 

wykonywania  przedmiotu  zamówienia,  z  zastrzeżeniem  że  czynności  przygotowawcze  (np. 

wyposażenie  nieruchomości  w  nowe  pojemniki,  worki,  harmonogramy)  Wykonawca  może 

rozpocząć 30 dni przed terminem rozpoczęcia wykonywania przedmiotu zamówienia.  

4)  Dostarczanie  worków  w  12-miesięcznym  okresie  od  dnia  rozpoczęcia  wykonywania 

przedm

iotu  zamówienia. W  konsekwencji  zmianie powinien  ulec  również  punkt  II.2.7  Okres 

obowiązywania  zamówienia,  umowy  ramowej  lub  dynamicznego  systemu  zakupów  w 

ogłoszeniu o przetargu.  

6. Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

– brak 

minimalnego, gwarantowanego poziomu zamówienia w zakresie ilości odpadów.  

Odwołujący podniósł, że w opisie przedmiotu zamówienia w SIWZ [punkt V ust. 2.1. pkt 

3), ust. 2.2. pkt. 3) ust. 2.3. pkt. 3) 2.4 pkt 3), ust. 2.5 pkt 3] Zamawiający podał  wyłącznie 

przewidywane  do  odbioru  ilości  odpadów,  nie  podając  natomiast,  jakie  ilości  będą  przez 

niego  zagwarantowane  (precyzyjnie  wskazane). 

Zdaniem  odwołującego  taki  sposób 

określenia przedmiotu zamówienia stanowi naruszenie art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 1 

ustawy  Pzp. 

Zdaniem  odwołującego  niedopuszczalną  praktyką  jest  brak  wskazania  nawet 

minimalnej  ilości,  czy  wartości,  którą  Zamawiający  na  pewno  wyda  na  potrzeby  realizacji 

przedmiotu  zamówienia.  Według  odwołującego  należy  precyzyjnie  określić  poziom 

zamówienia, który zostanie przez zamawiającego zrealizowany, co pozwala wykonawcom na 

prawidłowe dokonanie wyceny oferty.  

Odwołujący  wywiódł,  że  wprowadzenie  zmiany  dotyczącej  podania  minimalnej  ilości 

odpadów,  która  zostanie  rozliczona,  jest  konieczne,  by  określić  przedmiot  zamówienia  w 

sposób  jednoznaczny  i  zmniejszyć  ryzyko  błędnej  kalkulacji  oferty  po  stronie  wykonawcy. 

Zamawiający  powinien  zmniejszyć  ryzyko  niedoszacowania  ceny  ofertowej  z  tytułu 

wykonywania  zamówienia  w  zmieniającej  się  sytuacji  faktycznej,  w  przeciwnym  wypadku 


może okazać się, że wykonawca nie będzie miał szansy na osiągnięcie choćby minimalnego 

zysku z realizacji zamówienia, a wysokie pozostaje ryzyko poniesienia straty ze względu na 

fakt,  iż  wszystkie  koszty  wykonania  usługi  (koszty  leasingu  pojazdów,  koszty  pojemników, 

koszty pracy są przeliczane na ilość odpadów wskazaną przez Zamawiającego, w przypadku 

braku  ilości  wskazanych  w  SIWZ  nie  tylko  zysk,  lecz  także  koszty  wykonanie  usługi  mogą 

zostać niepokryte).  

Wobec p

owyższego, odwołujący podniósł, że zasadne jest wprowadzenie zmiany punktu 

V ust. 2.1. pkt 3), ust. 2.2. pkt. 3) ust. 2.3. pkt. 3) 2.4 pkt 3), ust. 2.5 pkt 3 poprzez określenie 

w nich gwarantowanej minimalnej ilości odbieranych odpadów.  

15.  Zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  2  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  - 

obowiązek  ustalenia  z  dotychczasowym  wykonawcą  zasad  i  terminów  usunięcia  i 

wstawienia pojemników.  

Zdaniem  odwołującego nałożenie na  wykonawcę obowiązku samodzielnego  ustalenia z 

dotychczas

owym  wykonawcą  zasad  i  terminów  usunięcia  i  wstawienia  pojemników  jest 

obowiązkiem,  którego  wykonawca  może  nie  być  w  stanie  zrealizować.  Realizacja  tego 

obowiązku z § 4 ust. 3 wzoru umowy (załącznik nr 8 do SIWZ) zależy od woli niezależnego 

podmiotu  konkur

encyjnego.  To  Zamawiający  powinien  zapewnić  wykonawcy  odpowiednie 

terminy  usunięcia  i  wstawienia  pojemników,  ponieważ  to  jego  wiąże  stosunek  umowny  z 

dotychczasowym  wykonawcą.  Zamawiający  jest  zobowiązany  do  współdziałania 

niezbędnego  do  umożliwienia  wykonawcy,  by  ten  realizował  swoje  usługi.  Według 

odwołującego nałożenie takiego obowiązku nie dość, że może być nierealne do wykonania, 

jest nieadekwatne do przedmiotu zamówienia, ponieważ w zakresie zamówienia wykonawca 

ma wyłącznie obowiązek podstawienia pojemników, wiec usunięcie poprzednich pojemników 

nie  leży  w  zakresie  jego  zadań.  Zdaniem  odwołującego  obowiązek  ten  jest  sprzeczny  z 

zasadami  konkurencyjności,  ponieważ  może  doprowadzić  do  obstrukcji  działań  nowego 

wykonawcy  przez  dotychczasowego  wykonawcę.  Wobec  powyższego  odwołujący  wniósł  o 

zmianę  §  4  ust.  3  wzoru  umowy  (załącznik  nr  8  do  SIWZ)  poprzez  nadanie  mu 

następującego  brzmienia:  „Zamawiający  ustali  z  dotychczasowym  wykonawcą  zasady  i 

terminy  usunięcia  jego  pojemników  i  wstawienia  nowych  pojemników  dogodne  dla 

Wykonawcy.

”  

Uzasadnienie  faktyczne  zarzutów  nr  1-4  oraz  7-13  nie  zostanie  przytoczone  jako 

bezcelowe, 

gdyż zarzuty nie podlegały merytorycznemu rozpoznaniu przez Izbę z uwagi na 

częściowe  umorzenie  postępowania  odwoławczego  wskutek  uwzględnienia  ww.  zarzutów 

przez  zamawiającego. Uzasadnienie faktyczne zarzutu nr 14 nie zostanie przytoczone jako 

bezcelowe, 

gdyż  zarzut  nie  podlegał  merytorycznemu  rozpoznaniu  przez  Izbę  z  uwagi  na 


częściowe  umorzenie  postępowania  odwoławczego  wskutek  wycofania  tego  zarzutu  przez 

odwołującego. 

Pismem  procesowym  z  dnia  30  września  2020  r.  odwołujący  wycofał  odwołanie  w 

zakresie zarzutu nr 14. 

Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie  z  dnia  28  września  2020  r.,  w  której 

oświadczył,  że  uwzględnia  zarzuty  opisane  nr  1,  2,  3,  4,  7,  9,  10,  11,  12,  13  odwołania. 

Dodatkowo w trakcie posiedzenia Izby, przed otwarciem rozprawy oświadczył, że uwzględnia 

zarzut opisany w pkt 8 odwołania. W pozostałym zakresie wniósł o oddalenie odwołania. 

Do postępowania odwoławczego, w zakresie dotyczącym zarzutów 1, 3, 4, 5 odwołania, 

zachowując  termin  ustawowy  oraz  wykazując  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  rzecz 

zamawiaj

ącego  zgłosił  przystąpienie  wykonawca  Alvater  Piła  sp.  z  o.o.  w  Pile.  Nie  wniósł 

sprzeciwu  wobec  uwzględnienia  przez  zamawiającego  zarzutów  nr  1,  3,  4.  Wniósł  o 

oddalenie odwołania w zakresie zarzutu nr 5. W trakcie rozprawy przedstawił uzasadnienie 

faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  protokół  postępowania,  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (SIWZ),  modyfikacje  treści  SIWZ, 

odpowiedzi  na  wnioski  o  wyjaśnienie  treści  SIWZ,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia,  stanowiska  i  dokumenty  złożone  przez  strony  i  uczestników 

postępowania  w  trakcie  posiedzenia  i  rozprawy,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  ustaliła  i 

zważyła, co następuje: 

Izba  postanowiła  umorzyć  postępowanie  odwoławcze  w  części  dotyczącej  zarzutów 

nr 1-4 oraz 7-13  

odwołania. 

Zam

awiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  z  dnia  28  września  2020  r.  oraz  na 

posiedzeniu  Izby 

oświadczył,  iż  uwzględnia  ww.  zarzuty  przedstawione  w  odwołaniu. 

Wykonawca

, który przystąpił do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, w 

części dotyczącej zarzutów 1, 3, 4, 5 w trakcie posiedzenia Izby z udziałem stron oświadczył, 

że nie zgłasza sprzeciwu wobec częściowego uwzględnienia przez zamawiającego zarzutów 

nr  1,  3,  4 

przedstawionych  w  odwołaniu.  Zgodnie  z  art.  186  ust.  4  ustawy  Pzp,  jeżeli 

uczestnik 

postępowania  odwoławczego,  który  przystąpił  do  postępowania  po  stronie 

zamawiającego,  wniesie  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w 

odwołaniu  w  całości  albo  w  części,  gdy  odwołujący  nie  wycofa  pozostałych  zarzutów 


odwołania, Izba rozpoznaje odwołanie. Jak wynika z powyższego, obowiązujące przepisy w 

takiej sytuacji uzależniają rozpoznanie odwołania od wniesienia sprzeciwu, co nie nastąpiło. 

Izba postanowiła umorzyć postępowanie odwoławcze także w zakresie zarzutu nr 14.  

piśmie  procesowym  z  30  września  2020  r.  odwołujący  oświadczył,  że  cofa 

odwołanie  w  tej  części.  Zgodnie  z  art.  187  ust.  8  ustawy  Pzp,  odwołujący  może  cofnąć 

odwołanie  do  czasu  zamknięcia  rozprawy;  w  takim  przypadku  Izba  umarza  postępowanie 

odwoławcze.  W  przywołanym  przepisie  ustawodawca  przyznał  odwołującemu  prawo  do 

cofnięcia  w  całości  środka  ochrony  prawnej.  Skoro  zatem  wykonawca  może  cofnąć 

odwołanie  w  całości,  to  na  zasadzie  wnioskowania  a  maiori  ad  minus,  należy  uznać,  że 

odwołujący może zrezygnować z popierania jedynie części odwołania. W orzecznictwie Izby 

nie jest kwestionowana możliwość skutecznego cofnięcia odwołania w części. Odwołujący w 

piśmie  oświadczył,  że  nie  popiera  już  tych  zarzutów,  wobec  powyższego  postępowanie 

odwoławcze  w  tej  części  podlegało  umorzeniu.  Dostrzec  należy,  że  Izba  związana  jest 

oświadczeniem  odwołującego  o  cofnięciu  części  odwołania,  czego  skutkiem  wynikającym 

wprost  z  art.  187  ust.  8  ustawy  Pzp  jest  obowiązek  umorzenia  przez  Izbę  postępowania 

odwoławczego w zakresie wycofanych zarzutów. 

Ro

zstrzyganie w  przedmiocie zarzutów,  które  okazały  się niesporne  jest bezcelowe. 

Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  umorzeniu  postępowania  odwoławczego 

musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. W art. 196 ust. 

4  us

tawy  Pzp,  określającym  w  sposób  wyczerpujący  elementy  treści  uzasadnienia  wyroku 

wydanego  przez  Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości  zamieszczenia  w 

uzasadnieniu  wyroku  jakiegokolwiek  rozstrzygnięcia.  Na  powyższe  zwrócono  uwagę  w 

uchwale  Sądu  Najwyższego  z  dnia  17  lutego  2016  r.  III  CZP  111/15.  Sąd  ten  uznał  za 

wadliwą  praktykę  Izby  orzekania  w  uzasadnieniu  wyroku  a  nie  w  jego  sentencji  o  części 

zarzutów i żądań zawartych w odwołaniu.  

Co  do  konieczności  zamieszczenia  w  sentencji  wyroku  informacji  o  częściowym 

umorzeniu  postępowania  odwoławczego  podzielono  także  stanowisko  opisane  szeroko, 

interesująco i wyczerpująco w wyroku KIO z 24 września 2018 r. sygn. akt KIO 1817/18. 

Odwołanie  w  zakresie  rozpatrywanym  merytorycznie  zasługuje  częściowo  na 

uwzględnienie. 

Art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  stanowi,  że  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji  i  równe  traktowanie wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i 

przejrzystości. 


Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, 

przedmiot zamówienia opisuje się w sposób 

jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, 

uwzględniając  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie 

oferty.  

W  myśl  art.  29  ust.  2  ustawy  Pzp,  przedmiotu  zamówienia  nie  można  opisywać  w 

sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. 

Bezzasadny 

okazał się zarzut nr 5 odwołania. 

Zarzut  nr  5 

dotyczył  postanowień  VI.  1),  2)  i  4)  SIWZ.  Ustalono,  że  zamawiający  w 

postanowieniach VI. 1), 2) i 4) SIWZ 

przewidział, co następuje: 

VI. 

Termin realizacji zamówienia:  

1) rozpoczęcie wykonywania przedmiotu zamówienia – od dnia 01 stycznia 2021r,  

2)  realizacja  zamówienia  polegająca  na  odbiorze  i  zagospodarowaniu  odpadów 

komunalnych powstałych na nieruchomościach zamieszkałych oraz PSZOK-ach położonych 

na terenie Związku wykonywana będzie w terminie do 31.12.2021r.,  

4) dostarczanie worków w terminie od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 r.  

Odwołujący  domagał  się  nakazania  zamawiającemu  zmiany  terminu  rozpoczęcia 

świadczenia usług w punkcie VI. 1) i 2) oraz 4) SIWZ poprzez określenie go następująco:  

1) rozpoczęcie wykonywania przedmiotu zamówienia – w terminie nie krótszym niż 30 dni od 

dnia zawarcia umowy między Zamawiającym a Wykonawcą i nie dłuższym niż 60 dni od dnia 

jej zawarcia;  

2)  realizacja  zamówienia  polegająca  na  odbiorze  i  zagospodarowaniu  odpadów 

komunalnych powstałych na nieruchomościach zamieszkałych oraz PSZOK-ach położonych 

na  terenie  Związku  wykonywana  będzie  w  terminie  12  miesięcy  od  dnia  rozpoczęcia 

wykonywania  przedmiotu  zamówienia,  z  zastrzeżeniem  że  czynności  przygotowawcze  (np. 

wyposażenie  nieruchomości  w  nowe  pojemniki,  worki,  harmonogramy)  Wykonawca  może 

rozpo

cząć 30 dni przed terminem rozpoczęcia wykonywania przedmiotu zamówienia;  

4)  dostarczanie  worków  w  12-miesięcznym  okresie  od  dnia  rozpoczęcia  wykonywania 

przedmiotu  zamówienia  a  w  konsekwencji  zmianę  punktu  II.2.7  Okres  obowiązywania 

zamówienia,  umowy  ramowej  lub  dynamicznego  systemu  zakupów  w  ogłoszeniu  o 

przetargu; 

W od

wołaniu odwołujący argumentował, że ogłoszenie przetargu nastąpiło dopiero 1 

września  2020  roku,  termin  składania  ofert  mija  5  października  2020  r.  Podnosił,  że 

w

ykonawca  związany  jest  ofertą  przez  kolejne  60  dni,  czyli  do  5  grudnia  2020  roku,  a  w 

międzyczasie  nie  wykluczone,  że  zostaną  złożone  odwołania  na  wybór  najkorzystniejszej 


oferty.  Jednocześnie  odwołujący  wywiódł,  że  czas  niezbędny  na  przygotowanie  do 

rozpoczęcia  realizacji  usługi,  w  tym  czas  na  podstawienie  pojemników,  ich  oczipowanie, 

ustalenie  harmonogramów,  dostarczenie  harmonogramów  do  mieszkańców,  powinien  być 

nie  krótszy  niż  30  dni,  co  pozwoli  na  sprawne  przystąpienie  wykonawcy  do  realizacji 

zamówienia w terminie 

Jak  wynikało  z  uzasadnienia  zarzutu  i  towarzyszącemu  mu  żądania  odwołujący 

uważał, że czas na przygotowanie się do realizacji umowy powinien wynosić minimum 30 dni 

od  dnia  podpisania  umowy. 

Ponieważ  zaś  świadczenie  usługi  zgodnie  z  SIWZ  miało  się 

zacz

ąć 1 stycznia 2021 r., to należało zakładać, że zdaniem odwołującego umowa powinna 

być podpisana przed 1 grudnia 2020 r.  

Izba  wzięła  pod  uwagę,  że  zamawiający  wszczął  postępowanie  1  września  2020  r.. 

Na chwilę wyrokowania w sprawie (2 października 2020 r.) termin składania ofert upływał w 

dniu 7 października 2020 r. W tej sytuacji, na moment wyrokowania termin zawarcia umowy 

mający  przypadać  przed  1  grudnia  2020  r.  nie  jest  na  pewno  zagrożony.  Przy  sprawnym 

procedowaniu  za

mawiającego  nawet  ewentualne,  hipotetyczne  zaskarżenie  czynności 

wyboru oferty najkorzystniejszej nie 

uniemożliwi zawarcia umowy przed 1 grudnia 2020 r.  

Przy wyrokowaniu 

wzięto pod uwagę, że zamawiający wykazał potrzebę rozpoczęcia 

świadczenia usługi w dniu 1 stycznia 2021 r., gdyż dotychczasowa umowa wygasa z dniem 

31  grudnia  2020  r.  co  nie 

było  sporne  między  stronami.  Usługa  odbioru,  transportu  i 

zagospodarowania 

odpadów  komunalnych  z  pewnością  zaś,  choćby  ze  względów 

epidemiologicznych wymaga zapewnienia 

ciągłości.  

Izba stwierdziła, że odwołujący nie wykazał w sposób dostateczny, że rzeczywiście – 

jako  nowy  wykonawca 

potrzebowałby  minimum  30  dni  od  podpisania  umowy  na 

przygotowanie  się  do  świadczenia  usługi.  Na  poparcie  swych  twierdzeń  odwołujący 

przedstawił jedynie pisemne oświadczenie własnego zarządu z dnia 1 października 2020 r. Z 

punktu  widzenia  procesowego 

oświadczenie  to  należało  traktować  jako  stanowisko  samej 

strony. 

W  oświadczeniu  członków  zarządu  odwołującego  oszacowano  czas  niezbędny  na 

podstawienie  pojemników  jako  20  dni  roboczych.  Analiza  szacunku  prowadziła  jednak  do 

wniosku, że został on oparty na założeniach, które nie wynikały z postanowień SIWZ. 

oświadczeniu  odwołujący  oszacował  wprawdzie,  że  postawienie  pojemników 

zajmie  mu  20  dni  roboczych,  co  miało  dawać  30  dni  kalendarzowych  niezbędnych  na 

wykona

nie tej czynności. Jednakże, jak słusznie zwrócił uwagę przystępujący na rozprawie, 

szacunek ten oparto 

na założeniu, że wykonawca wykorzysta w celu ustawienia pojemników 

pojazdów.  Z  postanowień  SIWZ  nie  wynikało,  aby  istniały  jakiekolwiek  ograniczenia  w 

liczbie 

pojazdów  służących  do  tego  celu.  W  tej  sytuacji  zwiększenie  liczby  pojazdów  i 


pracowników w celu podstawienia pojemników z pewnością doprowadzi do skrócenia czasu 

wyposażenia nieruchomości w pojemniki. 

Ponadto 

odwołujący  przy  wyliczeniu  zsumował  wszystkie  pojemniki  w  liczbie 

wynikającej  z  załącznika  nr  13  do  SIWZ.  Odwołujący  przy  wyliczeniu  pominął  fakt,  że  z 

pewnością na niektórych posesjach znajdować się będzie więcej niż jeden pojemnik. W ten 

sposób  szacowany  czas  5  minut  na  ustawienie  jednego  pojemnika  skalkulowano 

nieprawidłowo.  Jeśli  w  jednej  lokalizacji  wymagane  będzie  bowiem  postawienie  kilku 

poje

mników, to ich rozstawienie zajmie też 5 minut, a nie wielokrotność tego czasu.  

Bezzasadne 

okazało się także odwoływanie się przez odwołującego na rozprawie do 

postanow

ień  SIWZ,  które  rzekomo  miały  wymuszać  wydłużenie  niektórych  czynności 

przygotowawczych. 

Odwołujący  powołuje  się  na  postanowienie  pkt  V  ust.  10  ppkt  1  strona 

25  siwz  i  argumentował,  że  zamawiający  dopiero  w  dniu  podpisania  umowy  przekaże 

wykonawcy  wykaz  nieruchomości  objęty  odbiorem  odpadów.  Wskazywał,  że  następnie  w 

terminie  14  dni  od  daty  zawarcia  umowy  wykonawca  ma  sporządzić  harmonogram,  który 

będzie zatwierdzany przez zamawiającego. 

Wzięto  pod  uwagę,  że  z  postanowienia  pkt  V  ust.  10  ppkt  1  str.  25  SIWZ  wynikało 

wprost,  że  przekazanie wykonawcy  wykazu  nieruchomości  nastąpi  „nie później”  niż  w  dniu 

podpisania umowy, a nie w dniu podpisania umowy, jak 

utrzymywał odwołujący. Ponadto nic 

nie stoi na przeszkodzie, aby w okresie 

14 dni na sporządzenie harmonogramu wykonawca 

wykonywał  równolegle  wszelkie  czynności  przygotowawcze  do  świadczenia  usługi.  Co 

więcej  niektóre  przygotowania  profesjonalista,  a  takim  jest  odwołujący  jako  spółka  prawa 

handlowego powinien 

czynić już wcześniej. Do takich czynności z pewnością można zaliczyć 

poszukiwanie 

kontrahentów,  którzy  w  razie  potrzeby  zapewnią  na  czas  pojemniki  i  ich 

ustawienie,  poszukiwanie 

podwykonawców  lub  instalacji  i  pozyskiwanie  od  nich  ofert, 

zawieranie  z  nimi  umów  przedwstępnych,  rezerwacyjnych itp.  Biorąc  powyższe  pod  uwagę 

Izba stwierdziła, że zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. 

Chybiony okazał się zarzut 6 odwołania.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zw. z 

art.  7  ust.  1  u

stawy  Pzp  poprzez  wadliwe  opisanie  przedmiotu  zamówienia  polegające  na 

nieokreśleniu  minimalnego,  gwarantowanego  poziomu  zamówienia  w  zakresie  ilości 

odpadów, który zostanie na pewno rozliczony. 

Odwołujący  domagał  się  nakazania  zamawiającemu  dokonania  modyfikacji  SIWZ 

przez określenie w punkcie V ust. 2.1. pkt 3), ust. 2.2. pkt. 3) ust. 2.3. pkt. 3) 2.4 pkt 3), ust. 

2.5  pkt  3  SIWZ  minimalnego,  gwarantowanego  poziomu  zamówienia  w  zakresie  ilości 


odpadów,  który  zostanie  na  pewno  rozliczony  i  od  którego  naliczone  zostanie  minimalne 

wynagrodzenie wykonawcy; 

Ustalono, że w postanowieniach punktów V ust. 2.1. pkt 3), ust. 2.2. pkt. 3) ust. 2.3. 

pkt. 3) 2.4 pkt 3), ust. 2.5 pkt 3 SIWZ 

zamawiający podał wykonawcom informacje na temat 

ilości  odpadów  z  podziałem  na  frakcje  przewidywane  do  odbioru  przez  okres  realizacji 

umowy  w  rozbici

u  na  sektory.  Zamawiający  podał  wykonawcom  szacowaną  ilość 

zmieszanych 

odpadów komunalnych z podziałem na sektory. Podano także szacowaną ilość 

odpadów  zbieranych  selektywnie  z  podziałem  na  frakcje:  opakowania  z  papieru  i  tektury 

opakowania z tworzyw s

ztucznych, opakowania ze szkła, bioodpady. Wreszcie zamawiający 

poda

ł  także  wykonawcom  szacowane  ilości  odpadów  komunalnych  zbieranych  selektywnie 

w PSZOK-

ach w poszczególnych miejscowościach z podziałem na: 

a)  odpady niebezpieczne w tym leki, 

b)  o

pakowania z tw. sztucznych, papieru, metali, szkła;  

c)  z

użyte opony, 

d)  ZSEE, 

e) 

zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny, 

f)  o

dpady budowlane i rozbiórkowe, 

g)  odpady wielkogabarytowe, 

h)  inne nie wymienione. 

Zamawiający  przesądził  także  w  ww.  postanowieniach  SIWZ,  że  taką  właśnie  ilość 

odpadów należy przyjąć do wyceny oferty.  

Ponadto 

ustalono,  że  zamawiający  w  postanowieniu  §  14  ust.  2  wzoru  umowy 

zmodyfikowanym w dn

iu 21 września 2020 r. wskazał, że podstawą ustalenia wynagrodzenia 

za  odbieranie  i  zagospodarowanie  zmieszanych  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości  zamieszkałych  stanowić  będzie  stawka  za  1  Mg  odebranych  odpadów 

komunalnych określona przez wykonawcę w ofercie. W § 14 ust. 3 wzoru umowy wskazano 

za

ś,  że  podstawą  ustalenia  wynagrodzenia  za  odbieranie  i  zagospodarowanie 

segregowanych  odpadów  komunalnych  stanowi  stawka  za  1  Mg  odebranych  odpadów 

komunalnych poszczególnych frakcji określona przez wykonawcę w ofercie. Wreszcie w § 14 

ust. 4 wzoru umowy 

zamawiający wskazał, że wynagrodzenie wykonawcy będzie wypłacane 

na  podstawie  faktur  za  każdy  miesiąc  wykonanej  usługi.  Wynagrodzenie  miesięczne 

zostanie ustalone jako suma iloczynów mas rzeczywiście odebranych odpadów (ustalonych 

na  podstawie  wskazań  wagi  z  instalacji,  do  której  odpady  zostały  przekazane)  i  stawek 

jednostkowych za ich odbiór i zagospodarowanie.  

Rzeczywiście,  ma  rację  odwołujący  gdy  twierdzi,  że  zamawiający  podał  wyłącznie 

przewidywane  do  odbioru  ilości  odpadów,  nie  podając  natomiast,  jakie  ilości  będą  przez 


niego  zagwarantowane  (precyzyjnie  wskazane). 

Nie  zostało  jednak  wykazane,  aby  na 

gruncie  tej  specyfikacji  podanie 

minimalnej  ilości  odpadów,  która  zostanie  rozliczona,  było 

niezbędne, by wykonawcy mogli skalkulować cenę ofertową.  

W  pi

erwszej  kolejności  dostrzeżenia  wymagało,  że  odwołujący  w  odwołaniu  nie 

zakwestionował prawidłowości szacunków ilości odpadów podanych przez zamawiającego w 

postanowieniach SIWZ

. Nie twierdził, że szacunki te są nieprawidłowe i że nie odpowiadają 

rzeczywis

tości. Odwołujący dopiero w trakcie rozprawy podniósł, że jego zdaniem szacunki 

są niewiarygodne. 

Izba 

stwierdziła, że skoro zamawiający podał w  SIWZ szacowane ilości  odpadów, a 

następnie nałożył na wykonawców obowiązek uwzględnienia tych szacunków przy kalkulacji 

ceny  jednostkowej,  to  od

wołujący,  jeśli  nie  zgadzał  się  z  czynnością  zamawiającego  w 

terminie  wynikającym  z  art.  182  ustawy  Pzp  miał  prawo  zakwestionować  postanowienia 

SIWZ, a następnie wykazać zasadność zarzutów. Skoro tego nie uczynił, to należało przyjąć, 

że szacowane ilości odpadów podane w SIWZ są prawidłowe. 

Argumentację  przeciwną,  przedstawioną  przez  odwołującego  w  trakcie  rozprawy 

należało  uznać  za  nowy  zarzut,  niedopuszczalny  w  świetle  art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp. 

Zgodnie z art. 192 ust. 7 

ustawy Pzp, Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były 

zawarte w odwołaniu. Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach 

z  29  czerwca  2009  r.  w  spr.  X  Ga  110/09,  „O  tym  jakie  twierdzenia  lub  zarzuty  podnosi 

strona  w  postępowaniu  nie  przesądza  bowiem  proponowana  przez  nią  kwalifikacja  prawna 

ale okoliczności  faktyczne  wskazane przez  tę stronę.  Jeśli więc strona nie odwołuje się do 

konkretnych  okoliczności  faktycznych  to  skład  orzekający  nie  może  samodzielnie  ich 

wprowadzić  do  postępowania  tylko  dlatego,  że  można  je  przyporządkować  określonej, 

wskazanej w odwołaniu kwalifikacji prawnej.”. 

Biorąc powyższe pod uwagę Izba pominęła przy wyrokowaniu dowody złożone przez 

odwołującego: 

a) 

z

estawienie  ilości  odpadów  podane  w  postanowieniach  obecnej  specyfikacji  z 

postanowieniami specyfikacji w 

postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego 2019 r., 

b) 

dokument z kwietnia 2018 r. - Analiza gospodarki odpadami komunalnymi na terenie 

Związku Międzygminnego „Pilski Region Gospodarki Odpadami Komunalnymi” w 2017 r., 

c) 

korespond

encję  mailową  prowadzoną  przez  pracownika  odwołującego  z 

zamawiającym co do przesłania sprawozdań, kwitów wagowych i kart przekazania odpadów. 

Jak  wynikało  z  treści  tych  dokumentów,  zostały  one  złożone  na  okoliczność 

nieprawi

dłowego  oszacowania  przez  zamawiającego  ilości  odpadów  przewidywanych  do 

odebrania w trakcie realizacji 

usługi.  

Wobec  po

wyższego  Izba  zobowiązana  była  rozpoznać  zarzut  z  uwzględnieniem 

okoliczności,  że  szacunki  co  do  ilości  odpadów  podane  przez  zamawiającego  w  SIWZ  są 


prawidłowe, a wykonawca zgodnie z niekwestionowanymi zapisami SIWZ ma je uwzględnić 

przy  wycenie.  W  tej  sytuacji 

należało  stwierdzić,  że  podanie  w  SIWZ  prawidłowych, 

szacunkowych  ilości  odpadów,  które  będą  odbierane  w  trakcie  realizacji  umowy,  pomimo 

niepodania  ilości  minimalnej,  gwarantowanej  do  odbioru,  jest  wystarczające  dla 

skalkulowania ceny oferty.  

W  dalszej 

kolejności  należało  ocenić  zasadność  zarzutu  z  punktu  widzenia 

proponowanego 

żądania.  W  piśmie  procesowym  z  30  września  2020  r.  odwołujący 

zmo

dyfikował  swe  żądanie  wskazując,  że  ostatecznie  domaga  się  określenia  w  pkt  V.2.6. 

maksymalnego poziomu różnicy pomiędzy szacowaną ilością odpadów a rzeczywistą ilością 

odebranych odpadów o nie więcej niż 10 punktów procentowych i zapewnienie wykonawcy, 

że  w  przypadku  ilości  rzeczywiście  odebranych  odpadów  mniejszej  o  ponad  10  punktów 

procentowych  od  szacowanej 

przez  zamawiającego  ilości,  Wykonawca  otrzyma 

wynagrodzenie nie niższe niż stanowiące równowartość iloczynu ceny za 1 Mg odbieranych 

odp

adów i ilości wynoszącej 90% szacowanej przez zamawiającego ilości odpadów danego 

rodzaju pozostawionych do odbioru podanej w punkcie V ust. 2.1 

– 2.5 SIWZ. 

Przypomnienia 

wymagało, że zgodnie z art. 6f ustawy  z dnia 13  września 1996 r. o 

utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2010 ze zm.): 

3.  Podstawę  ustalenia  wynagrodzenia  za  odbieranie  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości stanowi stawka za 1 Mg odebranych odpadów komunalnych. 

4.  Podstawę  ustalenia  wynagrodzenia  za  zagospodarowywanie  odpadów  komunalnych 

stanowi stawka za 1 Mg zagospodarowanych odpadów komunalnych. 

Jak  wynikało  z  przywołanych  przepisów,  polski  ustawodawca  w  przypadku  takich 

usług, jak będące przedmiotem zamówienia,  ograniczył możliwość rozliczania ryczałtowego 

przes

ądzając, że wynagrodzenie wykonawcy musi być kształtowane w oparciu o stawkę za 

1Mg odebranych (zagospodarowanych

) odpadów.  

Zdaniem  Izby  mechanizm  proponowany 

przez  odwołującego  w  piśmie  z  dnia  30 

września 2020 r. zdawał się być sprzeczny z ww. przepisami ustawy. Istota wnioskowanego 

rozwiązania  prowadziłaby  bowiem  do  sytuacji  w  której  gdyby  rzeczywista  ilość  odebranych 

odpadów  byłaby  mniejsza  o  więcej  niż  10  punktów  procentowych  od  ilości  szacowanej  w 

specyfikacji,  to  de  facto  wynagrodzenie  wykonawcy 

nabierałoby  charakteru  ryczałtowego. 

Niezależnie  bowiem  od  ilości  odebranych  odpadów  otrzymywałby  on  wynagrodzenie  w 

wysokości równej iloczynowi stawki za 1 Mg odpadów z oferty i ilości wynoszącej 90% ilości 

odp

adów  szacowanej  w  specyfikacji.  Tak  ukształtowany  sposób  wynagradzania 

pozostawałby  w  sprzeczności  z  bezwzględnie  obowiązującymi  przepisami  ustawy. 

Oznaczałby także, że zamawiający zmuszony byłby do wynagradzania wykonawcy nawet za 

niezrealizowany 

zakres  zamówienia.  Wobec  powyższego  zarzut  należało  uznać  za 

bezzasadny. 


Zasadn

y okazał się zarzut nr 15 odwołania.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 29 ust. 2 ustawy Pzp w zw. z art. 

7 ust. 1 ustawy Pzp 

przez nałożenie na Wykonawcę obowiązku ustalenia z dotychczasowym 

wykonawc

ą  zasad  i  terminów  usunięcia  i  wstawienia  pojemników,  który  to  obowiązek  jest 

niezależny od woli samego wykonawcy i może być niemożliwy do spełnienia przy braku woli 

współpracy dotychczasowego wykonawcy, co utrudnia uczciwą konkurencję. 

Ustalono, że zamawiający w postanowieniu § 4 ust. 3 wzoru umowy (Załącznik nr 8) 

wskazał: Wykonawca ustali z dotychczasowym wykonawcą zasady i terminy usunięcia jego 

pojemników i wstawienia nowych pojemników. 

Odwołujący  w  odwołaniu  domagał  się  nakazania  zamawiającemu  zmiany  §  4  ust.  3 

wzoru  umowy  poprzez  nadanie  mu  następującego  brzmienia:  „Zamawiający  ustali  z 

dotychczasowym  wykonawcą  zasady  i  terminy  usunięcia  jego  pojemników  i  wstawienia 

nowych pojemników dogodne dla Wykonawcy.” 

Należało  zgodzić  się  z  odwołującym,  że  obowiązek  nałożony  przez  zamawiającego 

na  wykonawców  w  4  ust.  3  wzoru  umowy  był  nadmierny  i  naruszał  zasadę  uczciwej 

konkurencji. 

Kwestionowany zapis okazał się także sprzeczny z zasadą równego traktowania 

wykonawców.  

Sporne  postanowienie  zmus

zało  bowiem  wykonawcę,  którego  nie  łączył  jakikolwiek 

stosunek  prawny  z 

dotychczasowym  wykonawcą,  aby  ustalał  z  nim  zasady  i  terminy 

us

unięcia i wstawienia pojemników. Dostrzeżenia wymaga, że w tej sytuacji wykonawca nie 

dyspo

nował  żadnymi  narzędziami  prawnymi  aby  skłonić  dotychczasowego  wykonawcę  do 

poczynienia  oczekiwanych 

uzgodnień.  Odwołujący  ma  rację  gdy  twierdzi,  że  realizacja 

obowiązku z § 4 ust. 3 wzoru umowy zależeć będzie od dobrej woli niezależnego podmiotu, 

który, co istotne będzie podmiotem konkurencyjnym wobec nowego wykonawcy. Narusza to 

tez 

zasadę  równego  traktowania  wykonawców,  gdyż  z  ryzykiem  niewykonania  spornego 

obowiązku  musi  się  liczyć  dotychczasowy  wykonawca,  konkurujący  z  odwołującym  o 

kontrakt.  Podkreślenia  wymagało,  że  to  zamawiający,  na  podstawie  umowy  zawartej  z 

poprzednim  wykonawcą,  powinien  dysponować narzędziami prawnymi,  które  umożliwiałyby 

wpływanie na ten podmiot.  

W  dalszej  kolejności  Izba  stwierdziła,  że  żądanie  odwołującego  okazało  się  nazbyt 

daleko 

idące. 

Odwołujący  domagał  się  w  odwołaniu,  aby  zamawiający  ustalił  z  dotychczasowym 

wykonawcą  zasady  i  terminy  usunięcia  jego  pojemników  i  wstawienia  nowych  pojemników 

dogodne  dla Wykonawcy.”.  Sformułowanie  „dogodne dla wykonawcy”  jest  niefortunne.  Nie 

ulega 

bowiem  wątpliwości,  że zasady  i  terminy  usunięcia i  wstawienia nowych pojemników 


nie  powinny  być  „dogodne”  dla  nowego  wykonawcy,  ale  takie,  które  gwarantować  będą 

płynne przejęcie sektorów przez nowego wykonawcę. 

W  tej  sytuacji  I

zba  nie  będąc  związana  żądaniami  odwołania,  kierując  się  także 

zasadą  aby  żądanie  zmierzało  wyłącznie  do  usunięcia  naruszania  ustawy  jednocześnie 

minimalizując  ingerencję  w  SIWZ,  Izba  stwierdziła,  że  wystarczające  będzie  wprowadzenie 

dla nowego wykonawcy mechanizmu gwarancyjnego, na wypadku gdyby ustalenia z nowym 

w

ykonawcą się nie powiodły z przyczyn leżących po stronie dotychczasowego wykonawcy.  

Taki  mechanizm  gwarancyjny 

powinien  zapewnić,  że  w  razie  niepowodzenia 

negocjacji  z  dotychczasowym  wykonawc

ą  na  temat  zasad  i  terminów  usunięcia  starych 

pojemników  i  wystawienia  nowych  pojemników,  na  umotywowany  wniosek  wykonawcy 

odpowiedzialność za te ustalenia przejął zamawiający, a po ich zakończeniu poinformował o 

nich 

wykonawcę.  

Kierując  się  tymi  rozważaniami  Izba  nakazała  zamawiającemu  w  sentencji 

wprowadzenie do pos

tanowień wzoru umowy mechanizmu gwarancyjnego, zgodnie z którym 

jeżeli  z  przyczyn  leżących  po  stronie  dotychczasowego  wykonawcy  nie  dojdzie  do  ustaleń 

w

ykonawcy  z  dotychczasowym  wykonawcą  na  temat  zasad  i  terminów  usunięcia  jego 

pojemników  i  wstawienia  nowych  pojemników,  które  umożliwiałyby  wykonawcy  wywiązanie 

się  z  obowiązków  umownych,  to  na  wniosek  wykonawcy  niezbędnych  ustaleń  z 

dotychczasowym wykonawcą dokona zamawiający i poinformuje o nich wykonawcę.  

Izba  na  podstawie  art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp,  po

zostawiła  bez  rozpoznania  nowy 

zarzut zgłoszony przez odwołującego w piśmie procesowym z 30 września 2020 r. 

piśmie tym odwołującym zakwestionował dodatkowo postanowienie § 4 ust. 2 pkt 1 

ppkt  b  wzoru  umowy,  w 

którym  zamawiający  nałożył  na  wykonawcę  obowiązek  zgodnie  z 

którym  „ustawienie  na  danej  nieruchomości  zamieszkałej  pojemnika  przez  wykonawcę  nie 

doprowadzi  do  sytuacji,  w  której  na  tej  samej  nieruchomości  znajdowałyby  się  pojemniki 

dostarczone przez  dwóch  rożnych  wykonawców”. W swym  piśmie  procesowym  odwołujący 

domagał się wykreślenia tego postanowienia SIWZ.  

Izba  stwierdziła,  że  w  żadnym  miejscu  odwołania  odwołujący  nie  zaskarżył 

przywołanego 

obowiązku 

sformułowanego 

przez 

zamawia

jącego. 

Porównanie 

zakwestionowanego 

w odwołaniu postanowienia § 4 ust. 3 wzoru umowy z brzmieniem, jaki 

odwołujący zamierzał mu nadać i uzasadnienie faktyczne zarzutu przedstawione w zarzucie 

15  odwołania  prowadziło  do  wniosku,  że  odwołujący  zmierzał  jedynie  do  zmiany  podmiotu 

dokonującego  określonych  ustaleń,  a  nie  celu,  jaki  w  wyniku  tych  ustaleń  miał  zostać 

osiągnięty. 

Jak wskazano 

wcześniej, odwołujący w odwołaniu zaskarżył jedynie postanowienie § 

4  ust.  3  wzoru  umowy.  Wobec 

powyższego  Izba  nie  mogła  się  odnieść  do  tak 


sformułowanego  nowego  zarzutu  dotyczącego  innego  postanowienia,  a  mianowicie 

postanowienia 

§ 4 ust. 2 pkt 1 ppkt b wzoru umowy.  

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie.  Orzeczenie  Izby

,  o  którym  mowa  w  pkt  2,  3  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny,  gdyż  odnosiło  się  do  częściowego  uwzględnienia  i  oddalenia  odwołania.  Z 

kolei orzeczenie Izby zawarte w pkt  1, 4 

sentencji miało charakter formalny, gdyż dotyczyło 

odpowiednio  umorzenia  cz

ęści  postępowania  odwoławczego  i  kosztów  postępowania,  a 

zatem  było  postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w  wyroku  Izby  jest 

postanowieniem  przesądził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  8  grudnia  2005  r.  III  CZP  109/05 

(OSN  2006/11/182).  Z  powołanego  przepisu  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp  wynika  zakaz 

wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w innej formie aniżeli wyrok. 

Z  uwagi  zatem  na  zbieg  w  jednym  orzeczeniu  rozstrzygnięć  o  charakterze  merytorycznym 

(pkt 2, 3 sentencji) i formalnym (pkt 1, 4 

sentencji), całe orzeczenie musiało przybrać postać 

wyroku.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w  sytuacji,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy,  które miało 

wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia

Stwierdzone  przez  Izbę  naruszenia  ustawy  polegające  na  wadliwym  opisaniu  przedmiotu 

zamówienia mogą mieć istotny wpływ na wynik postępowania.  

W  świetle  art.  192  ust.  3  pkt  1  ustawy  Pzp,  uwzględniając  odwołanie,  Izba  może  - 

jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego nie została zawarta  - nakazać wykonanie 

lub  powtórzenie  czynności  zamawiającego  lub  nakazać  unieważnienie  czynności 

zamawiającego.  W  konsekwencji  Izba  nakazała  zamawiającemu  dokonanie  modyfikacji 

SIWZ  przez  wprowadzenie  we  wzorze  umowy  mechanizmu  gwarancyjnego,  zgodnie  z 

którym  jeżeli  z  przyczyn  leżących  po  stronie  dotychczasowego  wykonawcy  nie  dojdzie  do 

ustaleń  Wykonawcy  z  dotychczasowym  wykonawcą  na  temat  zasad  i  terminów  usunięcia 

pojemników  i  wstawienia  nowych pojemników, które umożliwiałyby Wykonawcy  wywiązanie 

się  z  obowiązków  umownych,  to  na  wniosek  Wykonawcy  niezbędnych  ustaleń  z 

dotychczasowym  wykonawcą  dokona  Zamawiający  i  poinformuje  o  nich  Wykonawcę,  w 

sposób opisany w pkt 2 sentencji. 

Wobec powyższego, na podstawie art. 192 ust. 1 i art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp, 

orzeczono jak w pkt 2 sentencji. 


Odnośnie żądań, których Izba nie podzieliła, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, 

orzeczono  jak  w  pkt  3  sentencji. 

Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  oddaleniu 

odwołania  musi  znaleźć  odzwierciedlenie  w  sentencji  orzeczenia,  a  nie  w  uzasadnieniu. W 

art.  196  ust.  4  ustawy  Pzp,  określającym  w  sposób  wyczerpujący  elementy  treści 

uzasadnienia  wyroku  wydanego  przez 

Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości 

zamieszczenia  w  uzasadnieniu  wyroku  jakiegokolwiek  rozstrzygnięcia.  Na  powyższe 

zwrócono uwagę w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CZP 111/15. Sąd 

ten, wypowiadając się o praktyce Izby oddalania części zarzutów odwołania w uzasadnieniu, 

jednoznacznie  uznał  za  wadliwą  praktykę  Izby  orzekania  w  uzasadnieniu  wyroku  a  nie  w 

jego sentencji o części zarzutów i żądań zawartych w odwołaniu. 

Wobec powyższego, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w pkt 3 

sentencji. 

Odnośnie  części  postępowania  odwoławczego,  która  podlegała  umorzeniu,  na 

podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w pkt 1 sentencji.  

Zgodnie  z  art.  192  ust.  9  ustawy  Pzp, 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego 

stosownie do jego wyniku, z zastrzeżeniem art. 186 ust. 6.  

Jak  wskazuje  się  w  piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów 

postępowania odwoławczego stosownie do wyników postępowania odwoławczego oznacza, 

że  „obowiązuje  w  nim,  analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za 

wynik  procesu,  według  której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę 

„przegrywającą” sprawę (por. art. 98 § 1 k.p.c.)” Jarosław Jerzykowski, Komentarz do art.192 

ustawy - 

Prawo zamówień publicznych, w: Dzierżanowski W., Jerzykowski J., Stachowiak M. 

Prawo zamówień publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

Jak wynika z postanowienia Sądu Okręgowego w Gliwicach z 20 lipca 2016 r. sygn. 

akt X Ga 280/16 

– w przypadku rozstrzygnięcia, w którym część odwołania wniesionego do 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  zostaje  oddalona,  zaś  część  uwzględniona  zasada 

odpowiedzialności za wynik postępowania odwoławczego oznacza obowiązek stosunkowego 

rozdzielenia  kosztów  postępowania  odwoławczego  w  takiej  części,  w  jakiej  odwołanie 

odniosło skutek.  Identyczny  pogląd  wyrażono w  wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 

22  stycznia  2016  r.  sygn.  akt  XXIII  Ga  1992/15,  w  postanowieniu  Sądu  Okręgowego  we 

Wrocławiu z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt X Ga 286/13, wyroku Sądu Okręgowego w 

Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt XXIII Ga 880/16, wyroku Sądu Okręgowego 


we  Wrocławiu  z  17  listopada  2016  r.  sygn.  akt  X  Ga  653/16,  postanowieniu  Sądu 

Okręgowego  w  Warszawie  z  dnia  12  grudnia  2017  r.  sygn.  akt  XXIII  Ga  1886/17, 

postanowieniu Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2018 r. sygn. akt XXIII Ga 

30/18  i  postanowieniu  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  z  dnia  12  października  2018  r. 

sygn.  akt  XXIII  Ga  1123/18.  W  tym  ostatnim  postanowieniu  Sąd  Okręgowy  wskazał,  co 

następuje: „Nie budziło zatem wątpliwości, że odwołanie zostało uwzględnione jak i oddalone 

równych  (co  do  ilości  zarzutów)  częściach,  w  tym  uwzględnione  co  do  obu  zarzutów 

uwzględnionych przez Zamawiającego, co do której to czynności został wniesiony sprzeciw. 

Odwołujący  R.  S.  i  wnoszący  sprzeciw  przystępujący  Wykonawca  TPF  Sp.  z  o.  o.  wygrali 

zatem i jednocześnie przegrali w połowie. 

Sąd  Okręgowy  przychylił  się  do  zarzutu  skargi  na  wyrok  KIO  i  głównej  tezy  jej 

uzasadnienia,  zgodnie  z  którą  wynik  sprawy  winien  być  badany  w  odniesieniu  do  ilości 

uwzględnionych  i  oddalonych  zarzutów.  Na  przyjęcie  takiego  stanowiska,  w  ocenie  Sądu 

Okręgowego,  pozwala  przepis  5  ust.  4  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15 

marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów 

kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania,  zgodnie  z  brzmieniem 

którego  w  przypadkach  nieuregulowanych  w  5  ust.  1-3  Izba  powinna  orzec  o  kosztach 

postępowania  uwzględniając,  że  strony  ponoszą  koszty  postępowania  odwoławczego 

stosownie do jego wyniku. Jednocześnie zauważyć należało, że żaden przepis nie reguluje 

wprost  sytuacji,  w  której  odwołanie  odwołującego  lub  wnoszącego  sprzeciw  zostało 

uwzględnione  dokładnie  w  połowie.  Przepisy  §5  ust.  2  jak  i  ust.  3  rozporządzenia  dotyczą 

bowiem  uwzględnienia  lub  oddalenia  odwołania  w  całości,  a  zatem  nie  mogły  stanowić 

oparcia dla rozstrzygnięcia o kosztach niniejszego postępowania. 

W  tym  stanie  rzeczy  koszty  postępowania  należało  rozliczyć  proporcjonalnie  do 

wyniku  postępowania  wywołanego  odwołaniem  wniesionym  przez  Odwołującego  R.  S.  . 

Takie  rozwiązanie  jest  zgodne  z  art.  192  ust.  10  pzp  ustanawiającym  zasadę  orzekania 

stosownie do wyniku postępowania odwoławczego.”. 

Izba 

–  w  zakresie  rozpoznawanym  merytorycznie  -  częściowo  uwzględniła  i 

częściowo oddaliła odwołanie. Spośród 3 zarzutów rozpoznawanych merytorycznie zasadny 

okazał  się  jeden,  a  dwa  zarzuty  okazały  się  chybione.  Stosunek  zarzutów  zasadnych  do 

niezasadnych  wyniósł  odpowiednio  1/3  do  2/3.  Kosztami  postępowania  obciążano  zatem 

zamawiającego w części 1/3 i odwołującego w części 2/3.  

Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez 

odw

ołującego  w  wysokości  15.000  zł,  koszty  poniesione  przez  odwołującego  z  tytułu 

zastępstwa przed Izbą w kwocie 3.600 zł, ustalone na podstawie rachunku złożonego do akt 

sprawy (łącznie: 18.600 zł). 


Odwołujący  poniósł  dotychczas  koszty  postępowania  odwoławczego  w  wysokości 

18.600 zł tytułem wpisu od odwołania oraz  wynagrodzenia pełnomocnika (15.000 + 3.600), 

tymczasem  odpowiadał  za nie  jedynie do  wysokości  12.400,00  zł  (18.600  zł  x  2/3). Wobec 

powyższego  Izba  zasądziła  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kwotę  6.200  zł 

zł  –  12.400  zł),  stanowiącą  różnicę  pomiędzy  kosztami  poniesionymi  dotychczas 

przez odwołującego a kosztami postępowania, za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  w  sprawie  KIO  2249/19 

orzeczono stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp 

oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 lit. b oraz § 5 ust. 3 pkt 1 oraz § 5 

ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości 

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 

Przewodniczący:      ………………….…