KIO 2343/20 WYROK dnia 27 października 2020 r.

Sygn. akt: KIO 2343/20 

WYROK 

z dnia 27 

października 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Aleksandra Patyk 

Protokolant:             Piotr Kur 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

23  października  2020  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  18  września  2020  r.  przez 

wykonawc

ę  Pollight  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez Miasto Grajewo, 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża  Odwołującego  –  wykonawcę  Pollight  Sp.  z  o.o.  

z siedzibą w Warszawie i: 

.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  – 

wykonawcę  Pollight  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  tytułem  wpisu  od 

odwołania, 

.2.  zasądza  od  Odwołującego  –  wykonawcy  Pollight  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Warszawie  na  rzecz 

Zamawiającego  –  Miasta  Grajewo  kwotę  3  600  zł  00  gr 

(słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnione koszty 

strony poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Łomży. 

Przewodniczący:      ……………………………..   

Sygn. akt: KIO 2343/20 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Miasto  Grajewo  [dalej  „Zamawiający”]  prowadzi  postępowanie  

o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na modernizację 

oświetlenia ulicznego w mieście Grajewo (znak postępowania: GK.271.01.2020).  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 15 czerwca 2020 r. pod numerem 2020/S 114 

– 275960. 

W  dniu 

18  września  2020 r.  wykonawca  Pollight Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

[dalej „Odwołujący”] wniósł odwołanie zamówienia zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty 

w

ykonawcy LUG Light Factory Sp. z o. o. [dalej „LUG”] pomimo, iż wykonawca złożył ofertę, 

której treść jest niezgodna z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w zakresie 

dotyczącym parametrów oferowanych rozwiązań, 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  5  w  zw.  z  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty 

wykonawcy  LUG  pomimo,  iż  wykonawca  przedstawił  Zamawiającemu 

informacje  wprowadzające  Zamawiającego  w  błąd  w  zakresie  dotyczącym  parametrów 

oferowanych rozwiązań. 

Wobec ww. zarzutów Odwołujący wniósł o: 

1. uwzględnienie odwołania, 

oraz nakazanie Zamawiającemu dokonania następujących czynności:   

unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty, 

- odrzucenie oferty wykonawcy LUG,  

wykluczenie z postępowania wykonawcy LUG, 

dokonanie wyboru oferty Odwołującego jako oferty najkorzystniejszej. 

W 

uzasadnieniu odwołania Odwołujący przedstawił stan faktyczny sprawy.  

W zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy LUG jako 

niezgodnej z treścią SIWZ Odwołujący wskazał, iż Zamawiający badając ofertę  wykonawcy 

LUG  nie  zachował  przede  wszystkim  reguł  ustanowionych  w  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia,  w  odniesieniu  do  badania  kwestii  merytorycznych  wynikających  

z  oferty,  tj. 

oceny  czy  oferta  spełnia  parametry  techniczne  określone  w  dokumentacji 

przetargowej. 

Odwołujący  przywołał  postanowienia  punktu  3.6,  8.1.2  oraz  8.1.3  SIWZ. 

Wskazał,  że  z  treści  dokumentów  złożonych  przez  wykonawcę  LUG  wynika,  iż  oferowane 

rozwiązania  są  niezgodne  z  treści  siwz,  a  nadto  uchybienia  zidentyfikowane  w  ofercie 

prowadzą do wniosku, iż wykonawca LUG wprowadził Zamawiającego w błąd. Wykonawca 

LUG  dokonując  obliczeń  fotometrycznych,  o  których  mowa  w  pkt  3.6  siwz  posłużył  się 

programem  komputerowym  do  wspomagania  obliczeń  „Dialux”.  Podkreślenia  wymaga,  iż 

program Dialux, służy do prawidłowego doboru opraw oświetleniowych i do przeprowadzania 

symulacji  oświetlenia na  ulicach  w  oparciu  o normę PN  EN  13201. Wymóg  przedstawienia 

obliczeń  fotometrycznych  z 

zastosowaniem  w/w  programu  jest  powszechne  

w postępowaniach przetargowych, których przedmiotem jest oświetlenie uliczne bowiem jest 

to  narzędzie  do  weryfikacji  poprawności  oferty.  Symulacje  jakie  generuje  Dialux,  mają 

potwierdzić  Zamawiającemu  zgodność  oferowanych  rozwiązań  z  normą  PN  EN  13201. 

Symulacje  dialux  kompletne  przeprowadzone  bez  ingerencji  polegającej  na  ograniczeniu 

zakresu czy wyłączeniu danego parametru wskazują elementy niezbędne dla potwierdzenia, 

że  zaproponowane  przez  wykonawcę  lampy  spełniają  normę  PN  EN  13201.  Zamawiający  

w  dokumentacji  przetargowej,  w  oparciu  o  daną  normę,  określa  dla  poszczególnych  ulic, 

klasy  oświetleniowe  jakie  winny  być  spełnione  przez  wykonawcę.  W  przedmiotowym 

postępowaniu część ulic ma klasę oświetleniową z grupy M (dostępne w grupie są: M1, M2, 

M3, M4, M5, M6) dla ulic o większym natężeniu ruchu oraz wyższej prędkości pojazdów oraz 

klasę  oświetleniową  z  grupy  P  (dostępne:  P1,P2,  P3,  P4,  P5,P6)  dla  ulic  o  mniejszym 

natężeniu ruchu i niższej prędkości pojazdów. 

W  przypadku  kilku  ulic  tj.  ulica  Szkolna,  Geodetów,  PI.  Niepodległości,  Pocztowa, 

Komunalna,  Nowo-

Osiedle,  Baczyńskiego,  Osiedle  Centrum,  Dworna,  Wojska  PL,  Wąska, 

Kolejowa,  Elewatorska,  Świerkowa,  Parkowa,  Kilińskiego,  Ks  J.  Popiełuszki,  Dąbrowskiej, 

Wspólna,  Geodetów,  Świerkowa,  11-go  listopada,  Koszarowa,  Peritza,  Osiedle  południe, 

Legionistów, 

Spokojna, 

Konopki, 

os. 

Broniewskiego, 

Baśniowa, 

Kolektorowa, 

Kochanowskiego,  Polna,  Piaskowa,  Krzyw

a,  Spółdzielcza,  Lawendowa,  Sadowa, 

Konwaliowa,  Gen.  Dąbrowskiego,  Miła,  Ekologiczna  o  klasie  P4  oraz  klasie  P5,  poprzez 

nieprawidłowy dobór oprawy oświetleniowej, Wykonawca LUG nie spełnił normy dla klasy P4 

oraz  P5, 

która  z  kolei  określa  parametry:  Em  oraz  Emin.  Niespełnienie  polega  na 

PRZEKROCZENIU  dozwolonego  przez  klasy  P4  i  P5  parametru  Em 

(natężenie  średnie). 

Wykonawca tym 

samym nie spełnił wymagań, o których mowa w pkt 3.6 siwz, iż obliczenia 

fotometry

czne muszą potwierdzać uzyskanie parametrów oświetleniowych zgodnie z normą 

PN-

EN 13201 określoną w obliczeniach przykładowych. 

Odwołujący uzasadniał, że systemowo w wyniku dokonanego obliczenia za pomocą 

programu  Dialux,  w  przypadku  jak  wyżej  program  ten  domyślnie  informuje  użytkownika  

o  niespełnieniu  normy  poprzez  wyświetlenie  w  podsumowaniu  wyników  znaku  „X”.  

W  przypadku  spełnienia  normy,  wyświetlany  jest  znak  tzw.  fajka  (też  ptaszek,  haczyk  lub 

parafka) - 

symbol zaznaczenia wyboru, służący również do wskazania pojęcia „tak”, „tak, co 

zostało  potwierdzone/sprawdzone”  lub  „tak,  to  jest  poprawna  odpowiedź”.  Zauważanie 

wymaga  przy  tym,  iż  program  posiada  możliwość  wygaszenia  czerwonego  „X”  poprzez 

wyłączenie  prezentacji  pomiaru  wybranego  parametru.  Wówczas  zamiast  niego  pojawia 

znak tzw. „myślnik”. 

W 

ocenie  Odwołującego  Zamawiający  oceniając  złożone  przez  wykonawcę  LUG 

„koncepcje  oświetlenia”  (symulacje)  sporządzone  za  pomocą  programu  Dialux  uznał,  iż 

w

ykonawca  spełnia  wymagania  w  zakresie  ww.  parametrów,  jednakże  pominął  fakt,  iż 

w

ykonawca wyłączył znak „X” i zamiast niego pojawił się w niektórych pozycjach np. Em

tzw. 

„myślnik”.  W  przypadku  nie  wyłączenia  tego  zakresu  w  ostatecznym  wyniku  uwidoczniony 

byłby znak „X” wskazujący niespełnienie parametru, co potwierdza wykonanie tych obliczeń 

bez wyłączania danych zakresów. 

Powyższe jednoznacznie wskazuje,  iż  wykonawca LUG  nie spełnił  wymagań  co do 

parametru  Em  (natężenie  światła),  a  zatem  nie  spełnił  wymagań  z  zakresu  normy  PN  EN 

Odwołujący  do  odwołania  załączył  Załącznik  nr  1  -  dokument  złożony  przez 

w

ykonawcę  LUG  ze  wskazaniem  miejsca,  w  którym  wykonawca  nie  potwierdził  spełnienia 

parametrów.  Dodatkowo  Odwołujący  złożył  Załącznik  nr  2  -  dokument  opracowany  przez 

Odwołującego  w  programie  komputerowym  Dialux,  na  podstawie  wskazanych  przez 

wykonawc

ę  LUG  parametrów.  Ponadto  Odwołujący  zaprezentował  w  odwołaniu  tabelę,  

z treści której wynika, iż wykonawca LUG nie spełnia wymagań w zakresie normy PN 13201, 

stanowiącej zestawienie parametrów, o których mowa w Załączniku nr 1 do odwołania. 

W  zakresie  za

rzutu  dotyczącego  wprowadzenia  Zamawiającego  w  błąd  Odwołujący 

wskazał,  iż  zgodnie  z  pkt  3.6  siwz  obliczenia  fotometryczne  -  Wykonawca  do  obliczeń 

fotometrycznych  winien  przyjmować  klasę  oświetlenia  i  parametry  geometryczne  określone 

w załączonej do SIWZ tabeli inwentaryzacyjnej (Załącznik nr 1 d do SIWZ). W obliczeniach 

należy  przyjąć  klasę  oświetlenia,  współczynnik  konserwacji,  współczynnik  odbicia 

nawierzchni utwardzonych zgodnie z wartościami zawartymi w obliczeniach przykładowych. 

Wykonawca  LUG  składając  ofertę  wskazał,  iż  spełnia  wszystkie  wymagane 

parametry.  Tymczasem  jak  wynika  z  powyższego  Wykonawca  ten  świadomie  wyłączył 

elementy  pomiaru  a  tym  samym  nie  przedstawił  kompletnego  wyniku  pomiaru 

fotometrycznego. 

Z  powyższego  wynika,  iż  wykonawca  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd.  Wskazać 

należy,  iż  informacje  podane  przez  wykonawcę  powinny  być  rzetelne  i  przedstawiać 

prawdziwy  stan  faktyczny.  Przepisy  Pzp  nie  przewidują  bowiem  żadnej  możliwości 

sanowania nieprawdziwej informacji i nie zawierają obowiązku zamawiającego do wzywania 

wykonawcy,  który  przedstawił  informacje  nieprawdziwe  do  złożenia  informacji  prawdziwych 

bądź  niezawierających  błędów.  Informacje  wprowadzające  w  błąd  to  informacje 

nieprawdziwe  lub  błędne.  Znaczenie  ma  więc  różnica  pomiędzy  stanem  faktycznym,  

a informacjami przedstawionymi przez wykonawcę. Podobnie wygląda sytuacja w przypadku 

zmanipulowania  sposobu  przekazu  prawdziwych  informacji.  Wykonawca  w  takiej  sytuacji 

uważnie  dobiera  wybrane  do  przedstawienia  informacje  lub  dokonuje  takiego  jej 

przedstawienia,  by  wywołać  u  Zamawiającego  wyobrażenie,  iż  podane  przez  niego 

informacje  odpowiadają  wymaganiom  wskazanym  w  dokumentacji  przetargowej,  podczas 

gdy w rzeczywistości informacja nieprzetworzona/niemodyfikowana przez wykonawcę w ten 

sposób  wskazywałaby  na  niespełnianie  wymagań  stawianych  w  określonym  postępowaniu. 

W związku z tym, że błędne informacje dotyczą parametrów oferowanych rozwiązań, należy 

zakładać, że gdyby Zamawiający miał rzetelne informacje w tym zakresie, nie mógłby uznać 

of

erty  Wykonawcy  LUG  za  najkorzystniejszą,  a  zastosowałby  sankcję  wykluczenia  go  

z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. 

Odwołujący  wskazał,  że  Wykonawca  LUG  w  obliczeniach  zastosował  klasę 

oświetlenia,  współczynnik  konserwacji,  współczynnik  odbicia  nawierzchni  utwardzonych 

zgodnie  z  wartościami  zawartymi  w  obliczeniach  przykładowych,  natomiast  pominął 

prezentację  pewnej  części  wyników  pomiarowych  (wygasił),  które  potwierdzały  brak 

spełnienia normy. Dotyczy to takich elementów jak wskazane w Złączniku nr 1 do Odwołania 

oraz tabeli zawartej w odwołaniu. Powyższe działanie wskazuje co najmniej na niedbalstwo 

po  stronie  Wykonawcy  LUG.,  które  determinuje  konieczność  wykluczenia  go  

z  przedmiotowego  postępowania.  Ponadto  pominięcie  istotnych  elementów  dotyczących 

parametrów oferowanych rozwiązań należy ocenić jako wprowadzenie w błąd. 

Odwołujący wskazał, że literalna treść złożonych obliczeń fotometrycznych sprawiała 

wrażenie,  że  Wykonawca  LUG  spełnia  wymagania  określone  przez  Zamawiającego,  które 

warunkują  możliwość  realizacji  przedmiotowego  zamówienia.  Tymczasem  w  rzeczywistości 

Wykonawca  LUG  nie  zaoferował  rozwiązań,  które  wpisywałyby  się  w  wymagania 

Zamawiającego,  w  szczególności  w  zakresie  dotyczycącym  uzyskania  parametrów 

oświetleniowych  zgodnie  z  normą  PN-EN  13201.  Niewątpliwie  złożenie  obliczeń 

fotometrycznych  bez  ujawnienia  wszystkich  elementów,  a  tym  samym  modyfikowanych  

w  sposób  nieuprawniony  w  celu  ukrycia  niezgodności  z  wymaganą  normą,  miał  wpływ  na 

decyzje podejmowane przez Zama

wiającego, bowiem ostatecznie Zamawiający zdecydował 

się na wybór oferty Wykonawcy LUG 

Reasumując  Odwołujący  wskazał,  Wykonawca  LUG  po  pierwsze  nie  wykazał,  iż 

oferowane  przez  niego  oświetlenie  jest  zgodne  z  normą  PN-EN  13201,  po  drugie 

przedstawiając jedynie część parametrów  jakie uzyskał  w  wyniku obliczeń fotometrycznych 

wprowadziła  Zamawiającego  w  błąd  co  do  spełniania  przez  niego  wymagań  parametrów 

oświetleniowych zgodnie z ww. normą. 

Zamawiający  w  pisemnej  odpowiedzi  na  odwołanie  z  dnia  23  października  2020  r. 

wniósł o oddalenie odwołania. 

W zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy LUG jako 

niezgodnej z treścią SIWZ Zamawiający wskazał, że jak wynika z wymaganej i zastosowanej 

w  obliczeniach  normy  oświetleniowej  PN-EN  132301-2:2016-2  „Oświetlenie  dróg.  Część  2 

Wymagania  eksploatacyjne”  podstawą  do  uznania  spełnienia  wymogów  normy  jest 

osiągnięcie wskazanych w normie parametrów minimalnych. 

Zamawiający przywołał tabelę (tabela nr 3) ujętą w przywołanej normie dla dróg klasy 

P (PN-EN 132301-2 str. 6 normy Rozdz. 

6 „Wymagania dla pieszych i rowerzystów” pkt. 6.1. 

„Wymagania  ogólne”).  Zamawiający  podał,  że  wartości  wskazane  w  kolumnie  2  i  3  tabeli  

nr 3 dla średniego natężenia oświetlenia (Eśr) oraz najniższego natężenia światła (Emin), są 

wartościami minimalnymi. Wskazał, że żadna z wartości, ani jakakolwiek inna wartość, ujęta  

w  t

abeli  3  nie  jest  definiowana  jako  bezwzględnie  obowiązująca  wartość  maksymalna. 

Oznacza to również, iż spełnienie normy np. w klasie P2 oznacza automatyczne spełnienie 

norm  dla  klas  o  niższych  wymaganiach,  czyli  P3,  P4,  P5  itd.  Odrębną  kwestią  jest 

opłacalność ewentualnego „prześwietlenia” drogi lub chodnika i w konsekwencji ponoszenia 

zbyt  dużych kosztów  na  oświetlenie. Ten  argument  w  przedmiotowym  postępowaniu został 

oczywiście  wzięty  pod  uwagę,  gdyż  Zamawiający  określając  w  SIWZ  maksymalny  poziom 

mocy sumarycznej opraw zabezpieczył się przed zbyt wysokim zużyciem energii. 

Przykładowo  -  dla  dróg  klasy  P4  minimalne  średnie  natężenie  światła  zostało 

okre

ślone  w  normie  na  poziomie  5  luksów  (Ix),  a  minimalne  natężenie  -  poziomie  1  Ix. 

Jednak  ani  z  t

abeli  3,  ani  z  innych  zapisów  normy  PN-EN  132301-2  nie  wynikają 

bezwarunkowe (kategoryczne) ograniczenia odnośnie górnych wartości średniego natężenia. 

Przypis  p

rzy  średnim  minimalnym  natężeniu  „E”  [kolumna  2]  -  odesłanie  „a”  (zaznaczone 

czerwoną  obwódką)  –  w  tłumaczeniu  na  język  polski  stanowi:  „W  celu  zapewnienia 

równomierności  rzeczywista  wartość  utrzymanego  średniego  natężenia  nie  powinna 

przekroczyć półtorakrotności minimalnej wartości natężenia Ě dla danej klasy”. 

Zamawiający  wskazał,  że  błędne  rozumienie  postanowień  normy  PN-EN  132301-2 

przez  Odwołującego,  a  w  konsekwencji  wadliwie  kreowane  zarzuty  i  argumentacja 

spowodowane są przede wszystkim następującymi przyczynami. 

Zamawiający  podał,  iż  wprost  i  bezspornie  wynika  z  treści  odesłania  „a”  ujętego  

w kolumnie drugiej 

„E”, wskazanie w nim odnosi się do kwestii zapewnienia równomierności 

oświetlenia  –  „W  celu  zapewnienia  równomierności...”  czy  też  „Dla  zapewnienia 

równomierności…”. 

Zamawiający  wskazał,  iż  pomijając  aspekt  językowy  oraz  występujące  wątpliwości 

dotyczące  tłumaczenia  odesłania  -  użycie  przez  autorów  normy  czasownika  modalnego 

„shall  not”,  gdy  powszechną  regułą  jest  w  przypadkach  jednoznacznego  zakazu  używania 

czasownika  „must  not”  -  i  przyjmując,  iż  wskazane  w  przypisie  odesłanie  dotyczące 

średniego  natężenia  oświetlenia  nie  powinno  być  większe  niż  półtora  krotność  wartości  E, 

stanowiąc jednoznaczne wskazanie normy (ograniczenie), to nie można oceniać spełnienia 

wymogu wskazanego  tym  przypisem  w  całkowitym  oderwaniu do  wielkości,  z którą zostaje 

on  powiązany.  Skoro  powyższe  wskazanie  zostało  wprowadzone  „w  celu  zapewnienia 

równomierności  oświetlenia”  to  wskazywana  wartości  „1,5*E”,  jako  maksymalna, 

ograniczająca  wartości  średniego  natężenia  oświetlenia,  musi  zostać  powiązana  

z gwarantowanym natężeniem minimalnym. 

Równomierność  oświetlenia  definiowana  jest  jako  iloraz  (stosunek)  natężenia 

minimalnego (najniższego w którymkolwiek punkcie obliczeniowym) do natężenia średniego. 

W  normie  PN-EN  132301-

2  powyższemu  wskaźnikowi  przypisano  symbol  [U

o

„ogólna 

jednolitość  (równomierność)”.  Tak  więc,  wskazana  krotność  wartości  średniego 

rzeczywistego  natężenia,  określona  jako:  „1,5*E”  stanowi  tylko  ograniczenie  dla 

dopuszczonej  nierównomierności  oświetlenia  dla  dróg  klasy  P,  w  powiązaniu  do 

minimalnego natężenia oświetlenia. 

Mając  na  uwadze  sens  i  definicję  równomierności  oświetlenia,  spełnienie  wymagań  

w  tym  zakresie  musi  on  być  zawsze  rozpatrywany  poprzez  powiązanie  dwóch  wartości: 

najniższego  osiąganego  natężenia  oświetlenia  [Emin]  oraz  uzyskiwanego  średniego 

natężenia oświetlenia [Eśr].  

Przykładowo: przy oświetleniu drogi klasy P4, i zapewnieniu Emin=1 Ix (na poziomie 

najniższego  dopuszczonego  normą  natężenie  oświetlenia),  wymagana,  minimalna 

równomierność oświetlenia uzyskiwane jest wówczas, gdy wartość średniego natężenia nie 

jest  wyższa  niż  7,5  lx  (1,5  *  5),  co  wskazuje  na  wartość  tego  parametru  Uo  0,13  (wartość 

ilorazu  1/7,5).  Taka  proporcja  dotyczy  w

szystkich  dróg  klasy  P.  W  takim  też,  granicznym, 

minimalnym  zakresie  stosunku  Emin/Eśr  (równomierności  oświetlenia)  należy  projektować  

i  wykonywać  oświetlenie  dróg,  zwiększając  komfort  i  bezpieczeństwo  użytkowników  dróg, 

poprzez możliwość podnoszenia zarówno poziomu minimalnego oświetlenia, jak i średniego 

natężenia  oświetlenia,  przy  zapewnieniu  (zagwarantowaniu)  wskazanej  minimalnej 

równomierności oświetlenia. 

Zamawiający zwrócił uwagę, iż wymagania normy dotyczące minimalnego średniego 

natężenia  oświetlenia  ujęto  dla  dróg  klasy  C  (strefy  konfliktu)  i  dróg  klasy  P  (drogi  dla 

pieszych  i  rowerzystów),  na  których  znacznie  ważniejsze  jest  zapewnienie  widoczności 

innych  użytkowników  drogi  oraz  przeszkód,  a  nie  „jasność”  oświetlanych  powierzchni  czy 

prowadzenie 

użytkownika, determinowane poziomem luminacji [L] (tak np. klasa M). Trudno 

byłoby  powyższe  przesłanki  racjonalnie  pogodzić  z  poglądem  Odwołującego,  iż  dla  dróg 

klasy  P  norma  PN-EN  132301-

2  bezwzględnie  ogranicza  średnie  natężenie  oświetlania, 

zakazując ich lepszego oświetlania.  

Zamawiający  podkreślał,  że  Odwołujący  wybiórczo  potraktował  zapisy  normy, 

całkowicie  ignorując  istotę  postanowień  normy,  których  brzmienie  jednoznacznie  dowodzi 

braku słuszności zarzutów Odwołującego. 

Z

amawiający  wskazał  na  Rozdział  „Wprowadzenie”  normy  PN-EN  132301-2  (str.4 

przedostatni akapit) o treści: „Każda grupa klas oświetleniowych przedstawia zmniejszające 

się wymagania w swoim uporządkowaniu, oraz formułuje wysokości poziomów oświetlenia”. 

Natomiast  na  stronie  5  normy  PN-EN  132301-

2  (trzeci  akapit  od  końca  strony)  jest  zapis 

całkowicie  przeciwstawny  treściom  sugerowanemu  przez  Odwołującego  rozumienia 

postanowień  normy:  „Z  punktu  widzenia  efektywności  energetycznej  oraz  ochrony 

środowiska,  instalacja  oświetleniowa  powinna  posiadać  poziom  oświetlenia,  który  spełnia 

minimalną  wartość  wymaganą  dla  danej  klasy  oświetleniowej  oraz  powinna  spełniać 

wszelkie  pozostałe  wymagania,  takie jak  na  przykład  równomierność  oświetlenie  obszarów 

przylegających lub dodatkowych klas (np. S.C. lub EV). W tym sensie, poziomy oświetlenia 

wyspecyfikowane  w  tabelach  są  wartościami  docelowymi  dla  minimalnych  poziomów 

utrzymania.  Maksymalne  poziomy  oświetlenia  mogą  zostać  określone  w  specyfikacjach 

przetargowych lub uregulowaniach krajowych”. 

Ponieważ  Zamawiający  nie  wyspecyfikował  poziomów  maksymalnych,  jak  również 

polska  wersja  normy  PN-EN  132301-

2  nie  wprowadziła  ograniczeń  górnych  dla  natężenia 

oświetlenia w poszczególnych klasach oświetleniowych, to bez wątpienia nie można odrzucić 

obliczeń  i  oferty,  która  zapewnia  osiągnięcie  (lub  przekroczenie)  minimalnych  poziomów 

natężenia określonych w normie jako niespełniających normy, gdyż jest dokładnie odwrotnie 

każda wartość równa lub przewyższająca poziom minimalny określony w normie oznacza 

spełnienie wymogów normy w zakresie natężenia oświetlenia.  

Ponadto  Zamawiający  wskazał,  że  obliczenia  dołączone  przez  LUG  do  oferty 

potwierdzają spełnienie wymagań normy oświetleniowej, gdyż w każdej z sytuacji osiągnięte 

są  minimalne  wartości  brzegowe  dla  danej  klasy.  Z  faktu  zwiększenia  natężenia  średniego 

na  niektórych  odcinkach  Zamawiający  może  być  tylko  zadowolony,  gdyż  niewątpliwie 

poprawi  to  komfort  użytkowania  drogi,  chodnika  czy  placu.  Ponieważ  Zamawiający  nie 

zabronił (nie zakazał) zgodnie z brzmieniem normy - osiągania wyższych średnich natężeń 

niż  określone  jako  minimalne  w  normie,  to  argument  Odwołującego  nie  ma  podstawy. 

Podobnie  z  osiągnięciem  równomierności  we  wszystkich  dostarczonych  przez  LUG 

obliczeniach  jest  zachowany  właściwy  poziom  równomierności  oświetlenia,  nie  niższy  niż 

wymagany  normą  oświetleniową  PN-EN  132301-2.  Jeżeli  zaś  chodzi  o  wyłączenie  funkcji 

komparacji obliczonej wartości rzeczywistego minimalnego średniego natężenia oświetlenia 

z wartością przyjętą w programie Dialux przy określonych sytuacjach drogowych, w których 

program  Dialux  wskazywałby  „niespełnienie”  (niespełnienie  czego?  normy?  czy  wartości 

przyjętych  przez  autorów  programu?)  Zamawiający  stwierdził,  że  Dialux  jest  tylko 

narzędziem  wspomagającym  obliczenia.  A  fakt  takiego,  a  nie  innego  -  ustawienia 

parametrów  przez  twórców  programu  -  nie może mieć wpływu na  ocenę  spełniania lub  nie 

spełnienia wymagań normy. 

Zamawiający  wskazał,  iż  załączone  do  oferty  wybranego  wykonawcy  obliczenia 

fotometryczne  dokonane  przy  pomocy  programu  Dia

lux  jednoznacznie  potwierdziły,  iż  

w każdym przypadku wskazanych wymogów eksploatacyjnych osiągnięte zostały minimalne 

progi  wskazane  w  normie  oświetleniowej  oraz  w  żadnym  przypadku  nie  dochodzi  do 

pomniejszenia  wymaganej,  dopuszczalnej  nierównomierności  oświetlenia,  tzn.  w  żadnym 

przypadku wartość ilorazu Emin do wartości 1,5*Eśr nie jest mniejsza niż 0,13.  

Zamawiający  jednoznacznie  stwierdził,  iż  zapisy  w  dokumentach  przetargowych 

wskazywały  na  obowiązek  potwierdzenia  spełnienia  wymagań  normy,  a  nie  potwierdzenia 

spełnienia założeń programu Dialux (Program Dialux, jest tylko narzędziem pomocniczym do 

dokonania obliczeń, podobnie jak inne programy, np. Relux). Reasumując - dokonując oceny 

oferty  wybranego  Wykonawcy  w  tym  zakresie,  Zamawiający  miał  pełny  zakres  danych  

i  informacji,  pozwalających  -  na  podstawie  wyników  dokonanych  obliczeń,  załączonych  do 

oferty - 

zweryfikować spełnienie wymagań i stwierdzenia - czy zostają spełnione wymagania 

normy, 

w  warunkach  eksploatacji  systemu,  zakreślonych  przez  Zamawiającego  

w dokumentach przetargowych. A nie dokonywać oceny, w jaki sposób w danym programie 

(Dialux, Relux itp.) dokonywana jest weryfikacja poprawności wyników obliczeń z przyjętymi 

w algorytmie programu poziomami oświetlenia.  

W  zakresie  zarzutu  zaniechania  odrzucenia  oferty  wykonawcy  LUG 

pomimo,  iż 

wykonawca 

wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  Zamawiający  stwierdził,  że  nie  doszło  do 

żadnej  próby  wprowadzenia  go  w  błąd  -  dostarczone  przez  wykonawcę  obliczenia 

potwierdziły  spełnienie  minimalnych  wymagań  normy  oświetleniowej  PN-EN  132301-2, 

nawet, jeżeli ustanowione przez autorów programu funkcje programu Dialux nie uznawały ich 

jako prawidłowych wartości. Dodać również należy, iż Zamawiający w żadnym miejscu SIWZ 

nie  wskazał,  iż  obliczenia  mają  spełnić  wymagania  programu  Dialux,  jak  również  w  żaden 

sposób nie odniósł się do możliwości modyfikacji niektórych funkcji programu Dialux. Gdyby 

nawet  taki  zapis  został  zamieszczony  w  SIWZ,  to  jednocześnie  Zamawiający  byłby 

zmuszony  dodać,  że  uzna  wyniki  obliczeń,  jeżeli  pomimo  dokonania  tych  modyfikacji 

rezultaty byłyby sprawdzalne (weryfikowalne) i spełniały wymagania SIWZ. I tak też się stało 

w  przedmiotowej  sprawie.  Pomimo  wyłączenia  przez  wykonawcę  funkcji  sprawdzania  

w  części  obliczeń  dotyczących  minimalnego  średniego  natężenia  oświetlenia  (zgodnie  

z  normą,  ale  nie  zgodnie  z  funkcjami  programu  Dialux),  Zamawiający  mógł  w  sposób 

bezproblemowy  sprawdzić  otrzymane  wyniki,  ocenić  je  w  świetle  wymagań  normy 

oświetleniowej  i  wyłącznie  na  tej  podstawie ocenić  i  stwierdzić,  że jego wymagania zostały 

spełnione. 

Zamawiający oczywiście miał prawo do wezwania wykonawcy w trybie art. 87 ust. 1 

ustawy  Pzp 

do  złożenia  wyjaśnień,  jednak  zgodnie  z  orzecznictwem,  nie  ma  takiego 

obowiązku,  jeżeli  nie  powstaje  potrzeba  wyjaśnienia  treści  oferty  w  spornym  zakresie.  

A  zdaniem  Zamawiającego  taka  potrzeba  nie  zaistniała,  gdyż  Zamawiający  dysponował 

dostatecznymi  informacjami  i  wiedzą,  niezbędnymi  do  dokonania  oceny  dostarczonych 

dokumentów (obliczeń fotometrycznych) bez dodatkowych wyjaśnień ze strony wykonawcy. 

P

o  przeprowadzeniu rozprawy  z  udziałem  Stron  postępowania  odwoławczego, 

na  podstawie  zebranego  materiału  w  sprawie  oraz  oświadczeń  i  stanowisk  Stron, 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których 

stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Izba oceniła, że Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość 

poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez Zamawiającego przepisów 

ustawy  Pzp,  czym  wypełnił  materialnoprawną  przesłankę  dopuszczalności  odwołania,  

o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.   

Zamawiający  w  dniu  22  września  2020  r.  powiadomił  wykonawców  o  wniesionym 

odwołaniu.  

Izba,  na  posiedzeniu niejawnym  po  wysłuchaniu stanowisk  Stron  i  Przystępującego,  

nie 

dopuściła  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawcy  LUG  Light  Factory  

Sp. z o.o. 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego w dniu 25 września 

2020 r. 

po stronie Zamawiającego z uwagi na niezachowanie drogi zgłoszenia. 

Zgodnie  z  art.  185  ust. 

2  ustawy  Pzp,  wykonawca  może  zgłosić  przystąpienie  do 

postępowania  odwoławczego  w  terminie  3  dni  od  dnia  otrzymania  kopii  odwołania, 

wskazując  stronę,  do  której  przystępuje,  i  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść 

strony, do której przystępuje. Zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w postaci 

papierowej  albo  elektronicznej  opatrzone  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym,  a  jego 

kopię  przesyła  się  zamawiającemu  oraz  wykonawcy  wnoszącemu  odwołanie.  Z  kolei 

stosownie do treści § 5 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2010 

r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. z 2020 r. poz. 

1296),  odwo

łanie  wraz  z  załącznikami  oraz  zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania 

odwoławczego  przez  wykonawcę,  wnoszone  w  postaci  elektronicznej  i  opatrzone 

kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym,  oraz  dalsze  pisma  w  sprawie  wnoszone  w  tej 

postaci  przekazuje  się  na  elektroniczną  skrzynkę  podawczą  Urzędu,  przy  użyciu  której 

obsługiwana  jest  korespondencja  Izby.  Prezes  Izby  udostępnia  na  stronie  internetowej 

Urzędu  odnośnik  do  usług  elektronicznych  pozwalających  na  wniesienie  w  postaci 

elektronicznej dokumentów, o których mowa w ust. 1 (§ 5 ust. 2 ww. rozporządzenia). 

W  niniejszej  sprawie 

wykonawca  LUG  złożył  przystąpienie  podpisane  podpisem 

elektronicznym,  ale  uczynił  to  za  pośrednictwem  adresu  e-mail  przypisanego  Izbie 

([email protected]

),  a  nie  przy  użyciu  elektronicznej  skrzynki  podawczej  Urzędu,  przy 

użyciu  której  obsługiwana  jest  korespondencja  Izby.  Mimo,  że  w  przekazanej  wiadomości 

elektronicznej  Przystępujący  powoływał  się  na  błąd  techniczny  na  stronie  internetowej 

www.uzp.gov.pl (brak przekierowania funkcji e-

Puap przystąpienie do odwołania e-Puap), to 

do  przystąpienia  nie  załączył  żadnych  dowodów  potwierdzających  wystąpienie  ww.  błędu 

w  dniu  25  września  2020  r.,  w  którym  upływał  termin  na  zgłoszenie  przystąpienia  do 

postępowania odwoławczego. Z uwagi na powyższe należało uznać, że nie zachowano drogi 

określonej przepisami prawa do zgłoszenia przystąpienia w postępowaniu odwoławczym.  

Przy  rozpoznawaniu  przedmiotowej  sprawy  Izb

a  uwzględniła  dokumentację 

postępowania o udzielenie zamówienia przekazaną przez Zamawiającego, w szczególności 

ogłoszenie o zamówieniu, specyfikację istotnych warunków zamówienia wraz z załącznikami 

oraz  wyjaśnieniami,  ofertę  wykonawcy  LUG,  a  także  zawiadomienie  o  wyborze 

najkorzystniejszej oferty z dnia 

7 września 2020 r. 

Skład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę  również  stanowiska  i  oświadczenia  Stron 

postępowania  odwoławczego  złożone  w  pismach  oraz  ustnie  do  protokołu  posiedzenia 

i rozprawy w dniu 

23 października 2020 r.  

Izba  zaliczyła w  poczet materiału sprawy  dowody  złożone przez  Odwołującego  przy 

odwołaniu oraz wyciąg z normy PN EN 13201 zawierający tabelę nr 3, jak również dowody 

złożone  przez  Zamawiającego,  tj.:  1)  opinię  w  sprawie  interpretacji  zapisów  normy  PN-EN 

2:2016  w  zakresie  dotyczącym  wymagań  dla  klas  oświetlenia  P  z  dnia  

13  października  2020  r.,  2)  zestawienie  własne  Zamawiającego  zawierające  parametry 

osiągnięte  przez  wykonawcę  LUG  oraz  3)  obliczenia  fotometryczne  wykonane  przez 

Zamawi

ającego  w  programie  Relux  na  podstawie  parametrów  przyjętych  przez  LUG  

w ofercie.   

Izba ustaliła, co następuje: 

Zgodnie  z  punktem  3.2.3.  SIWZ 

pn.  „Obliczenia  fotometryczne”,  poprawność 

dokonanego  przez  Wykonawcę  doboru  opraw,  oferowanych  do  realizacji  modernizacji 

oświetlenia  ulicznego,  musi  zostać  potwierdzona  obliczeniami  fotometrycznymi  oraz  zostać 

przedstawiona w tabeli zgodnej z Tabelą Inwentaryzacyjną oświetlenia ulicznego (Załącznik 

nr  1d  do  SIWZ),  w  której  należy  podać  producenta,  typ  i  moc  proponowanych  opraw.  Do 

oferty  należy  dołączyć  obliczenia  fotometryczne  i  tabelę  doboru  opraw  zgodną  z  Tabelą 

Inwentaryzacyjną oświetlenia ulicznego.  

Do  oblicze

ń  fotometrycznych  należy  przyjmować  klasę  oświetlenia  i  parametry 

geometryczne określone w załączonej do SIWZ tabeli inwentaryzacyjnej (Załącznik nr 1d do 

SIWZ).  W  obliczeniach  należy  przyjąć  klasę  oświetlenia,  współczynnik  konserwacji, 

współczynnik  odbicia  nawierzchni  utwardzonych  zgodnie  z  wartościami  zawartymi  

w obliczeniach przykładowych. Długość wysięgu wysięgnika nie może być większa niż 1,5 m. 

Obliczenia  muszą  zawierać  wszystkie  parametry,  jakie  określa  norma  PN-EN  13201 

Oświetlenie  dróg  -  Część  2:  Wymagania  eksploatacyjne  dla  określonej  klasy  oświetlenia 

ulicznego. 

Obliczenia 

fotometryczne 

musz

ą  potwierdzać  uzyskanie  parametrów 

oświetleniowych zgodnie z normą PN-EN13201 określoną w obliczeniach przykładowych.  

Przedstawione  w  obliczeniach  wielkości  parametrów  oświetleniowych  zostaną 

zweryfikowane  pomiarami  fotometrycznymi,  po  zgłoszeniu  przedmiotu  zamówienia  do 

odbioru końcowego,  dla co najmniej 10 odcinków dróg wskazanych przez Zamawiającego. 

Pomiary wykona Wykonawca zapewniając odpowiednie urządzenia pomiarowe, a protokoły 

z pomiarów dołączone zostaną do dokumentacji powykonawczej.  

Do  obl

iczeń  Wykonawca  załączy  dane  techniczne  rozsyłu  światła  opraw 

oświetleniowych  tj.  całej  bryły  światłości  w  formie  elektronicznej  bazy  danych  (np.  plików 

LDT),  umożliwiających  na  ich  podstawie  dokonanie  wyliczeń  parametrów  oświetleniowych 

drogi  w  ogólnie  dostępnym  programie  komputerowym  do  wspomagania  obliczeń  (np. 

RELUX,  DIALUX  lub  inny),  dla  potwierdzenia,  że  obliczenia  zostały  wykonane  prawidłowo. 

Dotyczy to wyłącznie opraw wymienionych w ofercie przetargowej. 

Zgodnie  z  punktem  8.1  SIWZ,  do  oferty  wykona

wca  zobowiązany  był  dołączyć 

aktualne na dzień składania ofert: 

8.1.2  Obliczenia  fotometryczne  i  tabelę  doboru  opraw  zgodną  z  Tabelą  Inwentaryzacyjną 

oświetlenia ulicznego (Załącznik nr 1d do SIWZ) oraz dane techniczne rozsyłu światła opraw 

oświetleniowych  tj.  całej  bryły  światłości  w  formie  elektronicznej  bazy  danych  

(np.  plików  LDT),  umożliwiających  na  ich  podstawie  dokonanie  wyliczeń  parametrów 

oświetleniowych  drogi  w  ogólnie  dostępnym  programie  komputerowym  do  wspomagania 

obliczeń  (np.  RELUX,  DIALUX  lub  inny  wskazany  przez  Wykonawcę  w  ofercie),  dla 

potwierdzenia,  że  obliczenia  zostały  wykonane  prawidłowo.  Dotyczy  to  wyłącznie  opraw 

wymienionych w ofercie przetargowej, 

8.1.3  Karty  katalogowe,  deklaracje  CE  dla  proponowanych  do  realizacji  zamówienia  opraw 

oświetlenia  ulicznego  i  oświetlenia  parkowego  w  celu  potwierdzenia,  że  oferowane  oprawy 

odpowiadają  wymaganiom  określonym  przez  Zamawiającego,  zgodnie  z  tabelą  zawartą  

w PFU (zał. Nr 1a). 

W  załączniku  nr  1D  do  SIWZ  –  Tabela  inwentaryzacja  Zamawiający  podał  klasy 

oświetleniowe dla poszczególnych ulic, w tym klasę oświetleniową z grupy P (m.in. P4 i P5). 

Wykonawca  LUG 

do  oferty  załączył  obliczenia  fotometryczne  wykonane  

w  programie  komput

erowym  do  wspomagania  obliczeń  Dialux.  Wykonawca  złożył  wraz  

z ofer

tą tabelę doboru opraw oświetleniowych dla poszczególnych sytuacji drogowych. 

W  dniu 

8  września  2020  r.  Zamawiający  uznał  za  najkorzystniejszą  ofertę  złożoną 

przez LUG. Na drugim miejscu w rankingu ofert uplasowała się oferta Odwołującego.  

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. 

Nie  zasługiwał  na  uwzględnienie  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  w  zw.  

z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy LUG pomimo, 

iż  wykonawca  złożył  ofertę,  której  treść  jest  niezgodna  z  treścią  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia w zakresie dotyczącym parametrów oferowanych rozwiązań. 

Odwołujący  oparł  ww.  zarzut  na  twierdzeniu,  iż  wykonawca  LUG  dla  części  ulic  

o  klasach  P4  oraz  P5  dobrał  nieprawidłowe  oprawy  oświetleniowe  niespełniające  normy  

w  zakresie  parametru  E

śr (natężenie średnie), przez co nie spełnił wymogu SIWZ, zgodnie  

z  którym  obliczenia  fotometryczne  muszą  potwierdzać  uzyskanie  parametrów 

oświetleniowych  zgodnie  z  normą  PN-EN  13201  określoną  w  obliczeniach  przykładowych. 

Niespełnienie  wymagań  zdaniem  Odwołującego  polegało  na  przekroczeniu  ww.  parametru 

dla części sytuacji drogowych. 

Stosownie  do  treści  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp,  zamawiający  odrzuca  ofertę, 

jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  

z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3. Zgodnie z utrwalonym już orzecznictwem Krajowej Izby 

Odwoławczej,  interpretacja  ww.  przepisu  nakazuje  odniesienie  normy  tego  przepisu  do 

merytorycznego aspektu zaoferowanego przez wykonawców świadczenia, a także wymagań 

postawionych  przez  zamawiającego  w  dokumentacji  postępowania,  w  szczególności  co  do 

zakre

su,  ilości,  jakości,  warunków  realizacji  i  innych  elementów  istotnych  dla  wykonania 

zamówienia  (tak  KIO  w  wyroku  z  dnia  24  stycznia  2017  r.  sygn.  akt:  KIO  50/17). Innymi 

słowy nie chodzi o rozważania w zakresie formy oferty, które z reguły także są zamieszczane  

w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, ale dotyczące jej treści. 

Izba  wskazuje,  iż  spór  w  niniejszym  postępowaniu  odwoławczym  skoncentrował  się 

na  interpretacji  treści  normy  PN-EN  13201,  w  szczególności  parametru  Eśr  (średnie 

natężenie światła). Odwołujący stał na stanowisku, że norma PN-EN 13201 dla dróg klasy P, 

w  tym  P4  i  P5,  zawiera  w  tabeli  nr  3  minimalne  oraz  maksymalne  wart

ości  dla  natężenia 

średniego  (Eśr),  tj.  dla klasy  P4  min.  5,00  lx  oraz  max  7,50  lx,  a  dla  klasy  P5 min.  3,00  lx 

ora

z max 4,5 lx. Maksymalną wartość natężenia średniego Odwołujący wywodził z adnotacji 

zawartej  pod  tabelą  nr  3  o  treści  „Dla  zapewnienia  odpowiedniej  równomierności, 

rzeczywista  wartość  średniego  natężenia  oświetlenia  nie  może  przekraczać  1,5-krotnej 

wartości  Eśr  dla  danej  klasy”.  Z  kolei  Zamawiający  wskazywał,  że  wartości  podane  w  ww. 

tabeli  dotyczące  średniego  natężenia  oświetlenia  (Eśr)  oraz  najniższego  natężenia  światła 

(Emin) są wartościami minimalnymi.  

Izba  wskazuje,  że  konfrontując  stanowiska  zaprezentowane  przez  Strony 

postępowania  odwoławczego  zarzuty  odwołania  należało  uznać  za  niewykazane.  

Odwołujący  nie  odparł  twierdzeń  Zamawiającego,  który  wskazywał,  że  z  wymaganej  

i  zastosowanej  w  obliczeniach  normy  oświetleniowej  PN-EN  13201-2:2016-2  „Oświetlenie 

dróg.  Część  2  Wymagania  eksploatacyjne”  wynika,  że  podstawą  do  uznania  spełnienia 

wymogów  normy  jest  osiągnięcie  wskazanych  w  normie  parametrów  minimalnych.  

W  szczególności  Odwołujący  nie  odniósł  się  do  prezentowanego  przez  Zamawiającego 

sposobu rozumienia od

esłania zawartego przy parametrze dotyczącym średniego natężenia 

oświetlenia  (Eśr)  „Dla  zapewnienia  odpowiedniej  równomierności  (…)”,  a  w  konsekwencji 

twierdzeń,  że  definicja  równomierności  musi  być  rozpatrywana  poprzez  powiązanie  dwóch 

wartości,  tj.  najniższego  osiąganego  natężenia  oświetlenia  (Emin)  oraz  uzyskiwanego 

średniego  natężenia oświetlenia  (Eśr).  Inaczej rzecz  biorąc  Zamawiający  twierdził,  iż  zwrot 

„w celu zapewnienia równomierności oświetlenia” oznacza, że wartość 1,5 x Eśr musi zostać 

powiązana z gwarantowanym natężeniem minimalnym. Zamawiający stał na stanowisku, iż 

równomierność  oświetlenia  definiowana  jest  jako  iloraz  natężenia  minimalnego  (Emin)  do 

natężenia średniego (Eśr) oraz że w ww. normie parametr ten ma symbol Uo (np. dla klasy 

P4  1lx/7,5

lx=  0,13  Uo),  w  konsekwencji  czego  1,5  krotność  wartości  średniego  natężenia 

stanowi  tylko  ograniczenie  dla  dopuszczonej  równomierności  oświetlenia  dla  dróg klasy  P,  

w  powiązaniu  do  minimalnego  natężenia  oświetlenia.  Z  powyższym  stanowiskiem 

Zamawiającego nie polemizował Odwołujący. W szczególności odwołujący się Wykonawca 

nie  za

kwestionował  przedstawionej  przez  Zamawiającego  definicji  dotyczącej  parametru 

równomierności  oświetlenia,  do  którego  to  odwołuje  się  adnotacja  („dla  zapewnienia 

odpo

wiedniej równomierności…” czy „w celu zapewnienia odpowiedniej równomierności…”) 

zamieszczona 

pod  tabelą  trzecią  referująca  do  średniego  natężenia  (Eśr),  jak  również 

twierdzeń  o konieczności  powiązania obu wartości, tj.  Eśr  oraz  Emin w kontekście definicji 

równomierności  oświetlenia.  Odwołujący  nie  przedstawił  także  własnego  sposobu 

rozumienia i znaczenia określenia „dla zapewnienia odpowiedniej równomierności”.  

Powyższe stanowisko Zamawiającego dotyczące interpretacji zapisów normy PN-EN 

13201-2  w  zakresi

e  wymagań  dla  klas  oświetlenia  P  zostało  poparte  złożonym  dowodem  

w  postaci  opinii  prywatnej 

z  dnia  13  października  2020  r.,  mającej  formalnie  status 

procesowy  stanowiska  strony  i  tak  ocenionej

.  Jak  wskazano  bowiem  w  ww.  dowodzie  „na 

podstawie  zapisów  normy  oraz  powyższego  komentarza  stwierdzam,  że:  jeżeli  w  projekcie 

uzyskano średnią wartość natężenia oświetlenia przekraczającą 1,5 krotność dla wymaganej 

klasy  oświetlenia  stosunek  minimalnej  wartości  do  wartości  średniej  nie  powinien  być 

mniejszy niż 0,13. Dodatkowo należy podkreślić, że norma określa minimalne wartości jakie 

należy  spełnić  w  celu  zagwarantowania  odpowiednich  warunków  oświetleniowych. 

Zapewnienie  wyższych  wartości  natężenia  średniego  przy  zachowaniu  odpowiedniej 

równomierności  nie  narusza  wymagań  zawartych  w  normie  PN:EN  13201:2    2016”.  W  tym 

miejscu  podkreślić  należy,  iż  Odwołujący  nie  poparł  prezentowanego  stanowiska  żadnym 

materiałem  dowodowym,  który  potwierdziłby  prawidłowość  interpretacji  zapisów  normy  

PN-

EN 13201 w zakresie dotyczącym wymagań dla klas oświetlenia P. 

Dalej Izba wskazuje, iż stanowisko zaprezentowane przez Zamawiającego dotyczące 

normy  PN-EN 

13201  było  szersze  niż  przedstawione  przez  Odwołującego.  Odwołujący  

w  istocie  ograniczył  się  do  przedstawienia  tabeli  nr  3  zawartej  w  normie  dla  dróg  klasy  P  

i zawartej pod tabelą adnotacji dotyczącej średniego natężenia. Odwołujący nie przedstawił 

innych  zapisów  ww.  normy,  które  pozwalałyby  uznać  stanowisko  Odwołującego  za 

prawidłowe.  Z  kolei  Zamawiający  przywołał  postanowienie  zawarte  w  Rozdziale 

„Wprowadzenie” normy PN-EN 13201 – 2 (str. 4 przedostatni akapit), w którym wskazano że 

„Każda  grupa  klas  oświetleniowych  przedstawia  zmniejszające  się  wymagania  w  swoim 

uporządkowaniu,  oraz  formułuje  wysokości  poziomów  oświetlenia”  oraz  postanowienie 

zawarte  na  stronie  5  normy  (trzeci  akapit  od  końca  strony)  o  treści  „Z  punktu  widzenia 

efektywności  energetycznej  oraz  ochrony  środowiska,  instalacja  oświetleniowa  powinna 

posiadać  poziom  oświetlenia,  który  spełnia  minimalną  wartość  wymaganą  dla  danej  klasy 

oświetleniowej  oraz  powinna spełniać wszelkie pozostałe wymagania, takie jak  na przykład 

równomierność  oświetlenia  obszarów  przylegających  lub  dodatkowych  klas  (np.  S.C.  lub 

EV).  W  tym  sensie,  poziomy  oświetlenia  wyspecyfikowane  w  tabelach  są  wartościami 

docelowymi dla minimalnych poziomów utrzymania. Maksymalne poziomy oświetlenia mogą 

zostać  określone  w  specyfikacjach  przetargowych  lub  uregulowaniach  krajowych.”  

W  kontekście  powyższego  wskazać  należy,  iż  Zamawiający  nie  określił  w  specyfikacji 

istotnych 

warunków  zamówienia  poziomów  maksymalnych  oświetlenia.  Jednocześnie  jak 

wyjaśnił Zamawiający, a czego nie kwestionował Odwołujący, polska wersja ww. normy nie 

zawiera  górnych  ograniczeń  dla  natężenia  oświetlenia  w  poszczególnych  klasach 

oświetleniowych. 

Mając  na  uwadze  powyższy  stan  rzeczy,  w  tym  okoliczność,  iż  stanowisko 

Zamawiającego w przedmiocie interpretacji treści normy PN EN 13201 -  2 jako zawierającej 

minimalne  wartości  średniego  natężenia  nie  zostało  przez  Odwołującego  podważone  oraz 

wziąwszy  pod  uwagę,  że  Zamawiający  nie  przewidział  w  SIWZ  maksymalnych  poziomów 

średniego natężenia, brak było podstaw do stwierdzenia, iż dołączone przez LUG do oferty 

obliczenia  fotometryczne  nie  potwierdzają  spełnienia  wymagań  ww.  normy  w  spornym 

zakresie

,  a  w  konsekwencji,  że  oferta  ww.  wykonawcy  winna  zostać  odrzucona  jako 

niezgodna  treścią  SIWZ.  Dodatkowo  wskazać  należy,  iż  z  oferty  LUG  wynika,  że  parametr 

równomierności oświetlenia nie jest niższy niż wymagany ww. normą oświetleniową (0,13).  

W 

konsekwencji  powyższego  za  nietrafiony  Izba  uznała  także  zarzut  naruszenia  

art.  89  ust.  1  pkt  5  w  zw.  z  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  polegający  na  wprowadzeniu 

Zamawiającego  w  błąd  przez  wykonawcę  LUG  w  zakresie  dotyczącym  parametrów 

oferowanych  rozwi

ązań,  który  Odwołujący  wywodził  z  pominięcia  (wygaszenia  funkcji) 

prezentacji  pewnej  części  wyników  pomiarowych  w  programie  Dialux,  które  potwierdzały 

brak spełnienia normy PN EN 13201 -  2.  

W świetle art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp, z postępowania o udzielenie zamówienia 

wyklucza  się  wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił 

informacje  wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Odnosząc się  do  powyższego  zarzutu stwierdzić  należy,  iż  gdyby  nawet  przyjąć,  że 

wykonawca  LUG  w  złożonych  obliczeniach  fotometrycznych  wygasił  funkcję  kontroli 

spełniania  danego  parametru  zgodnie  z  ww.  normą  oświetleniową,  to  dostrzec  trzeba,  iż 

wynik  ob

liczeń  badanego  parametru (Eśr) jest  widoczny. Tym samym, rolą Zamawiającego 

na  podstawie 

przedstawionych  przez  LUG  obliczeń  fotometrycznych  była  ocena,  czy 

dobrane przez wykonawcę oprawy oświetleniowe spełniają wymogi określone normą PN EN 

13201  -    2,  w  t

ym  dotyczące  parametru  natężenia  średniego  (Eśr).  Skoro  zatem 

Zamawiający  dysponował  wynikami  obliczeń  dla  poszczególnych  sytuacji  drogowych 

przedstawionymi  przez  LUG  umożliwiającymi  ocenę  zgodności  oferowanego  rozwiązania  

z  treścią  specyfikacji,  to  nie  sposób  uznać,  iż  mamy  do  czynienia  z  informacji  mogącymi 

wywołać u Zamawiającego mylne wyobrażenie o spełnieniu parametrów wynikających z ww. 

normy  oświetleniowej.  Innymi  słowy,  kwestia  ewentualnego  wygaszenia  komentarza  do 

badan

ego parametru pozostawała irrelewantna wobec faktu, iż wynik obliczeń był widoczny  

i  znany  Zamawiającemu,  umożliwiając  tym  samym  ocenę  oferty  wykonawcy  LUG  

w kontekście postawionych w specyfikacji wymogów. 

W  końcu  Izba  wskazuje,  iż  art.  89  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  nie  ma  zastosowania  

w  jednoetapowym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jakim  jest  przetarg 

nieograniczony.  W  trybie  jednoetapowym,  w  przypadku  wykluczenia  wykonawcy  

z  postępowania,  właściwy  jest  przepis  art.  24  ust.  4  ustawy  Pzp,  który  stanowi,  że  ofertę 

wy

konawcy wykluczonego uznaje się za odrzuconą  (por. wyrok KIO z dnia 10 lipca 2020 r. 

sygn. akt: KIO 736/20).  

Podsumowując powyższe Izba  stwierdziła,  że  zarzut  naruszenia art.  89 ust.  1 pkt  5  

w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp nie zasługiwał na uwzględnienie. 

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5 rozporządzenia Prezesa 

Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  oraz  sposobu  pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972 ze zm.) do kosztów postępowania odwoławczego 

Izba  zaliczyła  w  całości  uiszczony  wpis,  zgodnie  z  §  3  pkt  1  rozporządzenia.  Izba  uznała 

wniosek  Zamawiającego  o  zasądzenie  kosztów  w  wysokości  3  690  zł  stanowiącej 

wynagrodzenie  pełnomocnika  na  podstawie  złożonej  akt  faktury  do  wysokości  wynikającej  

z ww. rozporządzenia. 

Prze

wodniczący:      ……………………………..