KIO 3221/20 WYROK dnia 31 grudnia 2020 r.

WYROK

z dnia 31 grudnia 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:  

Monika Kawa-

Ogorzałek 

Protokolant: 

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  29 

grudnia  2020  r.  w  Warszawie,  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  7  grudnia  2020  r.  przez 

wykonawcę  "MAK"  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Toruniu,  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

Centrum  Obsługi  Kancelarii  Prezydenta  Rzeczypospolitej  Polskiej,  ul.  Wiejska  10,  00-902 

Warszawa, 

przy  udziale  wykonawcy  Marcova  Sp.  z  o.o.  s.k.  z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

1.  umarza postępowanie odwoławcze  w  zakresie  zarzutów  numer  1,  3  oraz  5 odwołania  w 

związku z wycofaniem ich przez Odwołującego, 

2. uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty 

najkorzystniejszej  ponowną  ocenę  i  badanie  ofert  w  tym  odrzucenie  oferty  złożonej  przez 

wykonawcę Marcova Sp. z o.o. s.k. z siedzibą w Warszawie na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy Prawo zamówień publicznych, 

3.  kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Marcova  Sp.  z  o.o.  s.k.  z  siedzibą  w 

Warszawie zgłaszającego sprzeciw i: 

3.1 zalicza 

w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr. (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  wykonawcę  "MAK"  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Toruniu tytułem wpisu od odwołania, 

3.2.  zasądza  od  wykonawcy  Marcova  Sp.  z  o.o.  s.k.  z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz 

wykonawcy  "MAK"  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Toruniu  kwotę  18  600  zł  00  gr.  (słownie: 

osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony 

poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika, 

3.3.  zasądza  od  wykonawcy  Marcova  Sp.  z  o.o.  s.k.  z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz 

Zamawiającego:  Centrum  Obsługi  Kancelarii  Prezydenta  Rzeczypospolitej  Polskiej,  ul. 

Wiejska 10, 00-

902 Warszawie kwotę 3 600 zł 00 gr. (słownie: trzy tysiące sześćset złotych 

zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  z  2019 r.,  poz.  1843  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący: ……..…………………………………… 

UZASADNIENIE 

Zamawiający    -  Centrum  Obsługi  Kancelarii  Prezydenta  Rzeczypospolitej  Polskiej  w 

Warszawie  prowadzi  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (tekst  jednolity:  Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843  ze  zm.;  dalej  „Pzp”) 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego pn. 

„Zakup  wraz  z  sukcesywną  dostawą  materiałów  eksploatacyjnych  do  drukarek,  urządzeń 

wielofunkcyjnych, kserokopiarek i faksów – na okres 30 miesięcy (urządzenia na gwarancji)”. 

Odwołujący  -  MAK  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Toruniu  w  dniu  7  grudnia  2020r.  wniósł 

odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

1)  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  oraz.  art.  87  ust.  2  pkt  1  Pzp 

–  poprzez  zaniechanie 

poprawienia  w  ofercie  O

dwołującego  innych  omyłek  polegających  na  niezgodności  oferty 

Odwołującego  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  (dalej:  SIWZ), 

niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, jak również  zaniechanie poprawienia tych 

omyłek jako omyłek pisarskich;  

2) art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp 

– poprzez nieuprawnione dokonanie 

poprawy  w  ofercie Marcova Sp.  z  o.  o.  Sp. k. (dalej:  „Marcova”)  błędów  zakwalifikowanych 

przez  Zamawiającego,  jako  inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ, 

niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści  oferty,  przy  równoczesnym  uznaniu,  że  podobne 

omyłki w ofercie Odwołującego nie podlegają poprawie na podstawie przepisu art. 87 ust. 2 

pkt 3 Pzp 

– co stanowi rażące naruszenie zasady równego traktowania wykonawców;  

3) art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp 

– poprzez błędne przyjęcie, że treść oferty Odwołującego nie 

odpowiada treści SIWZ i w konsekwencji bezpodstawne odrzucenie oferty Odwołującego;  

4) art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp 

– poprzez zaniechanie odrzucenia 

oferty  Marcova,  który  w  swojej  ofercie  zaoferował  produkty  nieodpowiadające  treści 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  przy  równoczesnym  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego z tej przyczyny – co stanowi rażące naruszenie zasady równego traktowania 

wykonawców;  

5)  art.  91  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  3  Pzp 

–  poprzez  zaniechanie  wyboru  oferty 

Odwołującego  jako  najkorzystniejszej,  pomimo,  że  po  prawidłowym  poprawieniu  omyłek 

oferta Odwołującego byłaby ofertą najkorzystniejszą.  

 W oparciu o tak 

przedstawione zarzuty Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania 

oraz o nakazanie Zamawiającemu:  

unieważnienia czynności wyboru oferty Marcova jako najkorzystniejszej;  

unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego;  

- dokonania ponownego ba

dania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty Odwołującego 

w  taki  sposób,  że  omyłki  w  pozycjach  97  oraz  102  formularza  cenowego  oferty 

Odwołującego zostaną poprawione przez Zamawiającego na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 

Pzp 

– jako inne omyłki;  

względnie,  w  przypadku  oddalenia  odwołania  w  zakresie  odrzucenia  oferty 

Odwołującego, nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty Marcova, 

jako najkorzystniejszej oraz odrzucenia tej oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, jako 

nieodpowiadającej treści SIWZ.  

Uzasadniając zarzuty dotyczące naruszenia przepisu art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp oraz art. 

87 ust. 2 pkt 3 Pzp, a także naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp Odwołujący wskazał, 

że Zamawiający pismem z dnia 30 września 2020 r. wezwał go, działając na podstawie art. 

87  ust.  1 Pzp,  do  udzielenia wyjaśnień  dotyczących pozycji  102 w  formularzu cenowym,  w 

którym  Zamawiający  wymagał  taśmy  kolorowej  Magicard  YMCKO  na  300  wydruków  do 

drukarki  Magicard  300.  Zamawiający  wskazał,  że  w  pozycji  102  Odwołujący  zaoferował 

produkt  MAGICARD/XX300YMCKO/300  wydruków,  który  w  ocenie  Zamawiającego  nie 

pasuje  do  urządzenia  przez  niego  wskazanego,  ponieważ  jest  to  taśma  dedykowana  do 

drukarek Magicard Pronto, Enduro i Rio Pro.   

Odwołujący  wyjaśnił,  że  w  odpowiedzi  na  powyższe  wezwanie,  pismem  z  dnia  7 

października  2020  r.,  złożył  wyjaśnienia  z  których  wynikało,  że  w  pozycji  102  formularza 

ofertowego  został  wyceniony  poprawny  materiał  pasujący  do  wskazanego  urządzenia,  tzn. 

drukarki  Magicard  300.  Odwołujący  wskazał,  że  w  tej  pozycji  został  wpisany  symbol 

materiału XX300YMCKO zamiast MC300YMCKO/S, co stanowi oczywistą omyłkę pisarską, 

powstałą  podczas  przepisywania  kodów  z  katalogu.  Odwołujący  podkreślił  także,  że  do 

wskazanego  przez  Zamawiającego  modelu  pasuje  tylko  jedna  taśma  kolorowa  na  300 

wydruków, więc Odwołujący po prostu nie mógł zaoferować innej.  

Kolejno  Odwołujący  wskazał,  że  pismem  z  dnia  2  listopada  2020  r.  Zamawiający 

ponownie  wezwał  go  na  podstawie  art.  87  ust.  1  Pzp,  do  udzielenia  wyjaśnień  w  zakresie 

pozycji 97 formularza cenowego, wskazując, że wymagał pojemnika na zużyty toner Develop 

ineo  +250i,  natomiast  w  pozycji  97  Odwołujący  zaoferował  produkt  DEVELOP/406511  o 

symbolu  wskazującym  na  producenta  Konica-Minolta.  Zamawiający  wskazał,  że  w  jego 

ocenie Odwołujący zaoferował produkt niezgodny z wymaganiami i zapisami SIWZ, również 

dlatego, że ww. produkt jest wycofany z produkcji i nie jest już dostępny.   

W  odpowiedzi  na  powyższe  pismo  Odwołujący,  w  dniu  6  listopada  2020  r.,  złożył 

wyjaśnienia  wskazując,  że  podany  błędny  kod  wynika  z  oczywistej  omyłki  pisarskiej  i 

potwierdził, że dostarczy pojemnik na zużyty toner o symbolu AAVAWY1 w cenie podanej w 

formularzu ofertowym, który jest w pełni kompatybilny z urządzeniem Develop ineo +250i, a 

także jest aktualnie produkowany i nie został wycofany z rynku.   

Zamawiający nie uznał wyjaśnień Odwołującego i pismem z dnia 26 listopada 2020 r. 

odrzucił  jego  ofertę,  uznając  niezgodności  oferty  Odwołującego  z  SIWZ  za  jednoznaczne  i 

oczywiste oraz stwierdzając również, że charakter owych niezgodności wyklucza możliwość 

uznania ich za omyłki i zastosowania dyspozycji wynikających z przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 

Pzp.  Zamawiający  próbował  zakwalifikować  wskazane  niezgodności  z  zastosowaniem 

przepisu art. 87 ust. 2 pk

t 3 Pzp, dotyczącego tzw. innych omyłek.  

Odwołujący  podkreślił,  że  w  jego  ocenie  omyłki  powstałe  przy  tworzeniu  formularza 

cenowego  stanowią  omyłki  pisarskie.  Zauważył,  że  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  omyłki  pisarskie  to  omyłki,  które  są  widoczne  gołym  okiem,  np.  rozbieżności 

pomiędzy wartościami zapisanymi słownie oraz liczbowo (np. wyrok KIO z dnia 15 kwietnia 

2019  r.,  sygn.  KIO  587/19),  na  pominięciu  określonego  zapisu,  w  szczególności  przez 

techniczne,  często  komputerowe  i  automatyczne  przesunięcie  tekstu,  czy  też  pominięcie 

fragmentu tekstu (np. wyrok KIO z dnia 31 marca 2009 r., sygn. KIO/UZP 319/09, KIO/UZP 

320/09,  KIO/UZP  321/09).  Zdaniem  Odwołującego  w  przypadku  omyłki  w  pozycji  nr  102 

formularza  cenowego,  polegającej  na  wpisaniu  symbolu  XX300YMCKO,  zamiast 

MC300YMCKO, wydaje się niewątpliwe, że można ją zakwalifikować jako omyłkę pisarską, 

ponieważ  oba  symbole  różnią  się  zaledwie  dwiema  pierwszymi  literami.  Omyłka  powstała 

przy  przepisywaniu  kodów  z  katalogu  do  formularza  ofertowego.  Jej  oczywistość  i 

bezsporność  wynika  ponadto  z  faktu,  że  do  wskazanego  przez  Zamawiającego  modelu 

pasuje  tylko jedna taśma kolorowa na  300 wydruków,  więc Odwołujący po  prostu  nie mógł 

zaoferować innej. Odwołujący stwierdził, że również omyłka popełniona przez Odwołującego 

w  pozycji  nr  97 formularza cenowego ma podobny  charakter.  Powstała przy  przepisywaniu 

kodów  z  katalogu  do  formularza,  w  którym  była  konieczność  wyceny  aż  107  pozycji. 

Zamawiający  podał  w  formularzu  cenowym  nazwę  urządzenia  i  minimalne  wymagania 

wydajności/pojemności,  ale  wymagał  podania  symbolu  nadanego  przez  producenta 

oferowanego  produktu.  Przy  tak  dużej  ilości  pozycji  i  przy  takiej  różnorodności 

asortymentowej  nietrudno  o  takie  omyłki,  jednakże  nadmierny  formalizm  postępowania  nie 

powinie

n  zastępować  głównego  celu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  jakim  jest 

wybór  najkorzystniejszej  oferty.  Należy  podkreślić,  że  w  praktyce  wiele  instytucji 

zamawiających  podaje  orientacyjnie  symbol  materiału  oryginalnego  opatrując  go 

sformułowaniem „lub równoważny”, jednakże w przedmiotowym postępowaniu Zamawiający 

nie  podawał  symboli  i  w  konsekwencji  należało  je  wyszukać  i  dopasować  samodzielnie. 

Nawet mając wieloletnie doświadczenie na rynku w takiej sytuacji omyłki mogą się zdarzyć, a 

duża ilość pozycji w formularzu cenowym zwiększa ich ryzyko. Znajduje to potwierdzenie w 

przedmiotowym  postępowaniu,  w  którym  praktycznie  wszyscy  wykonawcy,  łącznie  z 

wykonawcą,  którego  oferta  bezpodstawnie  została  uznana  za  najkorzystniejszą,  czyli 

Marcova błędnie przepisywali kody swoich dostawców.   

Zdaniem Odwołującego, w przedmiotowym postępowaniu nie było żadnych przeszkód 

prawnych,  aby  Zamawiający  uznał,  że  omyłki  popełnione  przez  Odwołującego  należy 

zakwalifikować jako inne omyłki polegające na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych 

warunków  zamówienia,  niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści  oferty  (art.  87  ust.  2  pkt  3 

Pzp,  gdyż  Odwołujący  nie  popełnił  omyłek  w  pozycjach  nr  97  oraz  nr  102  formularza 

cenowego  w  sposób  celowy,  lecz  obie  omyłki  wynikały  z  błędnego  przepisywania  kodów 

oferowanych produktów.  

Uzasadniając zarzut drugi odwołania, Odwołujący wskazał, że Zamawiający pismem z 

dnia 14 października 2020 r. wezwał Przystępującego Marcova, na podstawie  art. 87 ust. 1 

Pzp,  do  udzielenia  wyjaśnień  w  zakresie  pozycji  97  w  formularzu  cenowym,  w  której 

Zamawiający  wymagał  pojemnika  na  zużyty  toner  Develop  ineo  +250i.  Zamawiający 

wskazał,  że  w  pozycji  97  Przystępujący  zaoferował  produkt  WX-103,  który  nie  pasuje  do 

urządzenia  wskazanego  przez  Zamawiającego  i  w  związku  z  tym  Marcova    zaoferował 

produkt  niezgodny  z  wymaganiami  i  zapisami  SIWZ.    W  odpowiedzi  na  powyższe  pismo 

Marcova  pismem  z  dnia  19  października  2020  r.  wyjaśnił,  że  w  poz.  97  formularza 

ofertowego popełnił inną omyłkę, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp, podając błędny 

symbol WX-

103. Według wyjaśnień Przystępującego bazował on na informacji otrzymanej od 

innej  firmy  drogą  mailową,  która  wskazała  omyłkowo  niewłaściwy  symbol,  który  błędnie 

powtórzył  w  swojej  ofercie.  Marcova  wskazał  również,  że  w  jego  ocenie  możliwe  jest 

zastąpienie w jego ofercie błędnego symbolu WX-103, prawidłowym symbolem WX-107.   

Odwołujący podkreślił, że Zamawiający uznał powyższe wyjaśnienia Przystępującego, 

co w jego ocenie stanowi naruszenie przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp w  zw. z art. 7 ust. 1 

Pzp. Zamawiający naruszył bowiem w sposób rażący jedną z fundamentalnych zasad prawa 

zamówień  publicznych,  jaką  jest  zasada  równego  traktowania  wykonawców.  Podkreślił,  że 

on  w  swojej  odpowiedzi  (z  dnia  6  listopada  2020  r.)  na  w

ezwanie do  złożenia  wyjaśnień  w 

zakresie  pozycji  97  również  wyjaśnił,  że  wskazanie  błędnego  kodu  wynikało  wyłącznie  z 

omyłki  pisarskiej,  która  nastąpiła  podczas  uzupełniania  oferty.  Również  w  wyjaśnieniach  z 

dnia 7 października 2020 r., dotyczących pozycji 102 formularza cenowego wskazał na błąd 

wynikający z przepisywania kodów z katalogu do formularza cenowego, który miał charakter 

omyłki  (symbol  „XX300YMCKO”  zamiast  „MC300YMCKO/S”),  tym  bardziej,  że  Odwołujący 

oferował  jedyny  produkt  na  rynku,  spełniający  wymagania  Zamawiającego.  Jednak  w  obu 

opisanych  sytuacjach  Zamawiający  nie  uznał  wyjaśnień  Odwołującego,  co  w  konsekwencji 

doprowadziło do odrzucenia jego oferty.  

Natomiast w analogicznej sytuacji dotyczącej Marcova Zamawiający uznał przepisanie 

błędnego  kodu  do  formularza  cenowego  za  inną  omyłkę  –  dokonując  jej  poprawy  na 

podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp.  Tym  samym  Zamawiający  w  sposób  bezprawny 

zastosował  różne  standardy  wobec  oferty  Odwołującego  oraz  oferty  Marcova  i  naruszył 

zasadę  równego  traktowania  wykonawców,  uregulowaną  w  przepisie  art.  7  ust.  1  Pzp.  W 

konsekwencji  naruszył  również  zasadę  uczciwej  konkurencji,  której  jednym  z  filarów  jest 

równe  traktowanie  wykonawców.  W  związku  z  powyższym,  zdaniem  Odwołującego, 

Zamawiający powinien dokonać poprawek na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp zarówno w 

ofercie  Odwołującego,  jak  i  Marcova,  co  skutkowałoby  wyborem  oferty  Odwołującego  jako 

najkorzystniejszej, bądź – alternatywnie – odrzucić obie oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 

2 Pzp uznając, zgodnie z zasadą równego traktowania wykonawców, że nieprawidłowości w 

obu ofertach należy potraktować analogicznie. Tylko takie działania Zamawiającego, podjęte 

w  analogicznych  stanach  faktycznych,  mogłyby  zostać  uznane  za  zgodne  z  prawem 

zamówień publicznych.   

Odwołujący stwierdził, że konsekwencją opisanych powyżej zarzutów, jest naruszenie 

przez  Zamawiającego  przepisów  art.  91  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  3  Pzp.  Zgodnie  z 

treścią  przepisu  art.  91  ust.  1  Pzp  Zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na 

p

odstawie kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ. Z kolei przepis art. 7 ust. 3 Pzp odnosi 

się do fundamentalnej wartości prawa zamówień publicznych, jaką jest zgodność z prawem 

udzielanych  zamówień.  Przepis  ten  stanowi  bowiem,  że  zamówienia  udziela  się  wyłącznie 

wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami Pzp. Zamawiający naruszył przepis art. 91 ust. 

1 Pzp w zw. z przepisem art. 7 ust. 3 Pzp, ponieważ z jednej strony w konsekwencji swoich 

bezprawnych  działań  zaniechał  wyboru  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej,  a  z 

drugiej zaś dokonał bezpodstawnego wyboru oferty najkorzystniejszej, przedstawionej przez 

Marcova.  W  przedmiotowym  postępowaniu,  gdyby  Zamawiający  dokonał  prawidłowej 

poprawy  oferty  Odwołującego  w  pozycjach  97  oraz  102  formularza  cenowego,  z 

uwzględnieniem przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp, względnie zaś przepisu art. 87 ust. 2 pkt 1 

Pzp,  to  właśnie  oferta  Odwołującego  byłaby  ofertą  najkorzystniejszą  i  wyboru  tej  oferty 

zobowiązany byłby dokonać Zamawiający.   

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z dnia 29 grudnia 2020r. wniósł o oddalenie 

odwołania  w  zakresie  zarzutów  oznaczonych  nr  1,  3  oraz  5  odwołania  (dotyczących  oferty 

Odwołującego)  oraz  uwzględnił  odwołanie  w  zakresie  zarzutów  oznaczonych  nr  2  i  4 

odwołania (dotyczących oferty Przystępującego). 

Zamawiający wskazał, że w piśmie z dnia 26 listopada 2020r. szczegółowo uzasadnił 

pod  względem  prawnym  i  faktycznym  oraz  zaprezentował  dowody  potwierdzające  brak 

podstaw  do  poprawienia  oferty  Odwołującego  w  zakresie  pozycji  97  i  102  formularza 

cenowego  oraz  niezgodności  jej  treści  w  zakresie  ww.  pozycji,  a  w  konsekwencji 

konieczność odrzucenia tej oferty Odwołującego. W „Informacji o odrzuceniu oferty” wskazał 

bowiem  jednoznacznie,  iż  w  zakresie  poz.  102:  „Zamawiający  wymagał:  Taśmy  kolorowej 

M

agicard  YMCKO  na  300  wydruków  do  drukarki  Magicard  300.  Wykonawca  zaoferował 

produkt MAGICARD/XX300YMCKO/300 wydruków. Taśma ta jest dedykowana do Magicard 

Pronto, Enduro i Rio Pro i nie pasuje do urządzenia wskazanego przez Zamawiającego (na 

potwierdzenie 

załącznik  nr  1  i  2).  Tym  samym  zaoferowano  produkt  niezgodny  z 

wymaganiami i zapisami SIWZ. Zamawiający wskazał, że w zakresie poz. 97: „Zamawiający, 

w  poz.  nr  97  Formularza  cenowego 

—  Opis  przedmiotu  zamówienia  (Załącznik  nr  6  do 

SIWZ)  wymagał  Pojemnika  na  zużyty  toner  Develop  ineo  +250i.  Wykonawca  Zaoferował 

produkt  DEVELOP/4065611  o  symbolu  wskazującym  na  producenta  Konica-Minolta. 

Producent Develop nie ma w swojej ofercie artykułu o wyżej wymienionym symbolu. Ponadto 

Zaoferowany  produkt  nie  pasuje  do  u

rządzenia  wskazanego  przez  Zamawiającego. 

Niezależnie  od  powyższego  zaoferowany  produkt  jest  wycofany  z  produkcji  i  nie  jest  już 

dostępny (na potwierdzenie załącznik nr 3).”. 

Zamawiający  stwierdził,  że  „opisane  powyżej  niezgodności  są  jednoznaczne  i 

oczywiste,  a  ich  charakter  wyklucza  możliwość  uznania  ich  za  omyłki  i  zastosowanie 

dyspozycji wynikających z art. 87 ust. 2pkt 3 ustawy Pzp”. Zamawiający podkreślił ponadto, 

że:  „niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między  Zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji 

d

otyczących  złożonej  oferty  oraz  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  jej  treści”,  z 

zastrzeżeniem  ust.  2  ustaw)    Pzp,  który  w  omawianych  okolicznościach  nie  zachodził 

zarówno w wariancie oczywistej omyłki pisarskiej z art. 87 ust. 1 pkt 1 Pzp, jak również innej 

omyłki z przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. 

Podkreślił, że działając w celu ustalenia okoliczności popełnienia omyłki, jej charakteru 

i  sposobu  jej  poprawienia 

—  wystąpił  m.in.  do  Odwołującego  z  wezwaniem  do  złożenia 

wyjaśnień w powyższym zakresie w trybie przepisu art. 87 ust. 1 Pzp. Niestety, wyjaśnienia 

złożone  przez  Odwołującego  oparte  były  wyłącznie  na  deklaracjach  Odwołującego  i  nie 

potwierdzały żadnych obiektywnych okoliczności, które Zamawiający mógłby zakwalifikować 

na  okoliczność  samodzielnego  i  zgodnego  z  przepisami  Pzp  poprawienia  w  ofercie 

Odwołującego omyłek, jako innej omyłki z art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp, a tym bardziej oczywistej 

omyłki  pisarskiej  z  art.  87  ust.  2  pkt  1  Pzp.  Zdaniem  Zamawiającego  w  okolicznościach 

przedmiotowej sprawy, nie mo

że budzić najmniejszych wątpliwości, że omyłki popełnione w 

ofercie Odwołującego nie mają charakteru oczywistej omyłki pisarskiej. Ponadto wyjaśnił, że 

przyczyną braku poprawienia omyłki w ofercie Odwołującego, na podstawie przepisu art. 87 

ust.  2  pkt  3  Pz

p  był  przede  wszystkim  stwierdzony  przez  Zamawiającego  (oraz 

niekwestionowany w odwołaniu przez Odwołującego) fakt, że Odwołujący wpisał w pozycji nr 

97  i  102  formularza  ofertowego  symbole  dotyczące  istniejących  produktów,  mających 

zastosowanie  do  innych  d

rukarek  niż  określone  w  OPZ  drukarki  posiadane  przez 

Zamawiającego.  Ponadto,  Zamawiający  nie  otrzymał  od  Odwołującego  żadnych 

udowodnionych  wskazówek  pozwalających  Zamawiającemu  na  samodzielne  i  obiektywnie 

uzasadnione poprawienie oferty Odwołującego w celu zapewnienia jej zgodności z SIWZ (w 

oparciu  o  treść  SIWZ  i  oferty  Odwołującego).  Tym  samym  również,  Zamawiający  nie  mógł 

samodzielnie  i  obiektywnie  ustalić  rzeczywistej  woli  Odwołującego,  istniejącej  w  chwili 

przygotowywania  oferty,  a  w  konsekwencji  dopr

owadzić  zapisów  oferty7  Odwołującego  do 

pełnej  zgodności  z  treścią  SIWZ.  Stwierdził  także,  że  poprawienie  w  powyżej  ustalonych 

okolicznościach  omyłki  w  ofercie  Odwołującego  oraz  przyjęcie  wyjaśnień  Odwołującego 

przez  Zamawiającego  miałoby  charakter  niedozwolonego  przez  przepis  art.  87  ust.  1  Pzp 

negocjowania  treści  tej  oferty,  w  celu  doprowadzenia  do  jej  zgodności  z  postanowieniami 

SIWZ,  jak  również  zmiany  treści  oferty  wykraczającej  poza  katalog  dopuszczalnych  przez 

Pzp  w  art.  87  ust.  2  Pzp  poprawek  omyłek  w  treści  oferty  składanej  w  postępowaniu  o 

zamówienie publiczne. 

Zamawiający  odnosząc  się  do  uwzględnienia  zarzutów  2  i  4  wyjaśnił,  że  po 

szczegółowej  analizie  odwołania  podzielił  pogląd,  iż  omyłka  popełniona  przez 

Przystępującego  ma  charakter  tożsamy  z  omyłkami  popełnionymi  w  ofercie  Odwołującego 

(oraz  ofertach  pozostałych  3  Wykonawców,  których  oferty  zostały  odrzucone  w 

przedmiotowym postępowaniu), gdyż:  

)  dotyczy  wpisania  innego  istniejącego  produktu  niespełniającego  wymagań 

Zamawiającego, 

(-)  Zamaw

iający  samodzielnie  i  obiektywnie,  na  podstawie  treści  oferty  i  SIWZ 

Zamawiający nie wskaz\wał w SIWZ, jakie materiały spełniają jego oczekiwania, a z innych 

elementów  oferty  Wykonawcy  nie  wynika,  że  chciał  zaoferować  produkt  zgodny  z  SIWZ  i 

Zamawiający nie jest w stanie poprawić tej oferty, 

) jak również Zamawiający nie jest w stanie ustalić rzeczywistą wolę Wykonawcy lub 

dostawcy  Wykonawcy  w  zakresie  oferowanego  w  ofercie  Wykonawcy  (podwykonawczej) 

pojemnika,  w  szczególności  w  zakresie  woli  zaoferowania  oryginalnego  produktu  albo 

zamiennika. 

Odnosząc  się  do  powyższego  wyjaśnił,  że  Przystępujący  w  swojej  ofercie  w  poz.  97 

formularza  ofertowego  zaoferował  produkt  o  symbolu:  „WX-103”,  zamiast  produktu 

wymaganego  przez  Zamawiającego  o  symbolu:  „WX-107  (AAVAWY1)”,  a  jak  ustalił,  na 

rynku  oferowany  jest  również  produkt  o  symbolu:  „WX-103”,  który  nie  spełnia  jednak 

wymagań określonych w SIWZ. 

W  opinii  Zamawiającego  na  uwzględnienie  nie  zasługiwały  tłumaczenia  Marcova,  że 

omyłka  została  popełniona  przez  inny  podmiot,  który  w  przekazanej  mu  korespondencji 

mailowej wskazał omyłkowo niewłaściwy symbol, a on opierając się na powyższej informacji 

powtórzył  nieumyślnie  tą  omyłkę  w  swojej  ofercie.  Podkreślił,  że  wykonawca  ponosi 

odpowiedzialność za wszystkie osoby (np. pracowników, zleceniobiorców, podwykonawców, 

dostawców itp.), którymi posłużył się do przygotowania oferty.  

W  związku  z  powyższym,  stosownie  do  brzmienia  przepisu  art.  87  ust.  2  Pzp  oraz 

zasady równego traktowania Wykonawców z przepisu art. 7 ust. 1 Pzp, nie ma podstaw do 

poprawienia  błędu  w  ofercie  Marcova  a  zatem  treść  tej  oferty  w  poz.  97  jest  niezgodna  z 

treścią SIWZ, a w konsekwencji podlega odrzuceniu na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 

2 ustawy Pzp. 

Przystępujący na posiedzeniu Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 grudnia 2020r. z 

udziałem  stron  postępowania,  oświadczył,  że  wnosi  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  przez 

Zamawiającego zarzutów odwołania numer 2 oraz 4. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  jak  również  oświadczenia, 

stanowiska stron złożone w trakcie rozprawy, ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. 

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek 

ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 Pzp.  

Następnie  Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  Pzp 

przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu zamówienia, 

a  

zarzucane naruszenie przez Zamawiającego przepisów Pzp może spowodować poniesienie 

przez niego szkody, polegającej na nieuzyskaniu zamówienia. Izba nie podzieliła stanowiska 

Przystępującego, że po wycofaniu przez Odwołującego zarzutów kwestionujących czynność 

odrzucenia  jego  oferty  nie  posiada  on  już  interesu  we  wniesieniu  odwołania,  bowiem  jego 

oferta  nie  zostanie  wybrana  ofertą  najkorzystniejszą  w  postępowaniu.  Skład  orzekający 

stwierdził, że nawet okoliczność, iż wykonawca na skutek wniesionego odwołania dążyłby do 

unieważnienia  postępowania,  to  tak  długo  jak  wykonawca  ubiega  się  o  udzielenie 

zamówienia i dąży do zawarcia umowy, to posiada interes i może dążyć do wyeliminowania 

wszystkich wykonawców i unieważnienia postępowania, tak aby móc wystartować w nowym 

postępowaniu.  Tym  samym  Izba  uznała,  że  Odwołujący  posiada  interes  we  wniesieniu 

odwołania,  bowiem  z  treści  odwołania  w  tym  z  punktu  4  żądań  wprost  wskazywał,  że  w 

przypadku  oddalenia  zarzutów  dotyczących  punktów  1  i  3  odwołania,  wnosi  o  nakazanie 

Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  Marcova,  jako  najkorzystniejszej 

oraz  odrzucenia  tej  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp,  jako  nieodpowiadającej 

SIWZ,  co  w  okolicznościach  niniejszej  sprawy  będzie  wiązało  się  z  koniecznością 

unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 Pzp.  

Izba  dopuściła  do  udziału  w  postępowaniu  wykonawcę  Marcova  sp.  z  o.o.,  sp.  k.  z 

siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego 

po stronie 

Zamawiającego. 

Izba  postanowiła  nie  dopuszczać  do  udziału  w  postępowaniu  wykonawcy  –  A.  P. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  P.W.  Multikom  A.  P..  Wskazać  należy,  że 

oferta ww. wykonawcy została odrzucona przez Zamawiającego w dniu 26 listopada 2020r., 

o czym wykonawca został powiadomiony w tym samym dni. Jak ustaliła Izba, co potwierdził 

Zamawiający  na  posiedzeniu  z  udziałem  stron  postępowania  w  dniu  29  grudnia  2020r., 

wykonawca  Multikom  nie  zaskarżył  czynności  odrzucenia  jego  oferty,  co  powoduje,  że 

czynność  odrzucenia  jego  oferty  jest  prawomocna.  W  konsekwencji  skoro  zgłaszający 

przystąpienie  wykonawca  Multikom  został  skutecznie  wyeliminowany  z  przedmiotowego 

postępowania,  to  uznać  należy,  że  w  dacie  wniesienia  przystąpienia,  tj.  w  dniu  10  grudnia 

2020r. nie był już wykonawcą w rozumieniu art. 2 Pzp, zaś zgodnie z art. 185 ust. 2 i 3 Pzp 

prawo do wniesienia przystąpienia przysługuje wykonawcy.  

Izba umorzyła postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutów nr 1, 3 oraz 5 cofniętych 

na posiedzeniu prz

ez Odwołującego. 

Izba dopuściła i przeprowadziła dowody z: 

treści ofert wykonawcy Marcova oraz Odwołującego,  

treści  wezwań  Zamawiającego  skierowanych  do  Odwołującego  w  dniach  30 

września oraz 2 listopada 2002r. wezwań w trybie art. 87 ust. 1 Pzp do złożenia wyjaśnień w 

zakresie pozycji nr 97 oraz nr 102 w załączniku nr 6 do SIWZ,  

treści  udzielonych  przez  Odwołującego  odpowiedzi  na  powyższe  wezwania  (z  7 

października oraz 6 listopada 2020r.), 

treści  wezwania  Zamawiającego  z  dnia  14  października  2020r.  skierowanego  do 

Przystępującego w trybie art. 87 ust. 1 Pzp do udzielenia wyjaśnień w zakresie pozycji nr 97 

załącznika nr 6 oraz udzielonej w dniu 19 października 2020r. odpowiedzi Przystępującego. 

Na  podstawie  ww.  dokumentów  Izba  ustaliła,  że  stan  faktyczny  sprawy  został 

przedstawiony  w  odwołaniu  oraz  w  odpowiedzi  na  odwołanie  adekwatnie  do  treści 

przywołanych  powyżej  dokumentów,  dlatego  Izba  za  niecelowe  uznała  ponowne 

przytaczanie stanu faktycznego sprawy.  

Izba zważyła: 

Kwestią  sporną  wymagającą  rozstrzygnięcia  Izby  jest  okoliczność,  czy  Zamawiający 

dokonując  w  ofercie  Przystępującego  poprawy  jako  innej  omyłki,  błędu  w  pozycji  97 

formularza  cenowego,  naruszył  wynikającą  z  przepisu  art.  7  ust.  1  Pzp  zasadę  równego 

traktowania  wykonawców.  Jak  twierdził  Odwołujący  -  w  tożsamym  stanie  faktycznym 

Zamawiający uznał, że podobne omyłki w ofercie Odwołującego nie podlegają poprawie na 

podstawie  przepisu  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  w  konsekwencji  czego  odrzucił  jego  ofertę  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp

,  natomiast  omyłka  w  ofercie  Przystępującego  została 

przez Zamawiającego poprawiona w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp i w konsekwencji wybrana 

jako  najkorzystniejsza.  Podkreślić  należy,  że  aby  rozstrzygnąć,  czy  Zamawiający  naruszył 

zasadę  równego  traktowania  wykonawców  konieczne  jest  ustalenie,  czy  błąd  w  ofercie 

Odwołującego  miał  tożsamy  charakter  jak  błąd  popełniony  przez  Przystającego,  a 

Zamawiający  –  po  przeprowadzeniu  procedury  wyjaśnień  w  trybie  art.  87  ust.  1  Pzp  -  w 

sposób odmienny potraktował  wykonawców. 

Izba w składzie orzekającym, stwierdziła, że Zamawiający w niniejszym postępowaniu 

naruszył przepis art. 7 ust. 1 Pzp w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 oraz w zw. z art.89 ust. 1 pkt 2 

Pzp.  

Na  wstępie  wskazać  należy,  że  Izba  nie  podzieliła  poglądu  prezentowanego  przez 

Przystępującego  na  rozprawie,  zgodnie  z  którym  sytuacja  faktyczna  dotycząca  oferty 

Przystępującego  i  Odwołującego  nie  była  analogiczna  z  uwagi  po  pierwsze  na  fakt,  że 

Przystępujący popełnił jeden błąd w formularzu cenowym, a Odwołujący dwa, a po drugie, że 

wyjaśnienia Przystępującego udzielone na wezwanie Zamawiającego w trybie art. 87 ust. 1 

Pzp  były  uwiarygodnione  złożonymi  dowodami  i  bardziej  szczegółowe  niż  Odwołującego. 

Skład  orzekający  stwierdził  bowiem,  że  o  tożsamości  stanu  faktycznego  przesądzała 

okoliczność,  że  obaj  wykonawcy  w  formularzu  cenowym  wpisali  inne  istniejące  produkty, 

które  nie  spełniały  wymagań  Zamawiającego,  a  w  wyjaśnieniach  wskazali  nowe  nazwy 

symboli  produktów  właściwych,  które  spełniały  wymogi  SIWZ.  Ponadto,  zarówno  w 

odniesieniu  do  oferty  Odwołującego  jak  i  Przystępującego,  bez  uzyskania  dodatkowych 

wyjaśnień pochodzących od tych wykonawców Zamawiający samodzielnie i obiektywnie, na 

podstawie  treści  złożonych  przez  nich  ofert  nie  miał  możliwości  ustalenia  faktycznie 

zaoferowanego modelu produktu.  

Izba w składzie orzekającym stwierdziła, uwzględniając stan faktyczny sprawy, że w 

rozpoznawanej sprawie brak było podstaw do uznania, że w treści oferty Odwołującego oraz 

Przystępującego  znalazła  się  omyłka,  która  mogłaby  zostać  poprawiona  przez 

Zamawiającego  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp.  Podkreślić  należy,  że  obowiązek 

poprawienia omyłek na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp aktualizuje się w przypadku, gdy 

po  pierwsze  - 

oferta  nie  odpowiada  treści  SIWZ,  po  drugie  -  niezgodność  ta  ma  charakter 

omyłki, po trzecie - poprawienie tej omyłki nie spowoduje istotnych zmian w treści oferty (a 

contrario - 

możliwe jest wprowadzenie do treści oferty zmian innych niż istotne). 

Jednocześnie  w  świetle  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  omyłka  nie  musi  mieć  charakteru 

oczywistego, aby możliwa była jej poprawa, a ogólne sformułowanie tego przepisu wskazuje 

na  pewną  dozę  elastyczności  i  uznaniowości  pozwalającą  odnieść  ją  do  okoliczności  

konkretnego  stanu  faktycznego.  Zauważyć  należy,  że  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  i  sądów  okręgowych  przyjmuje  się  m.in.  możliwość  poprawiania  treści  oferty 

odnoszących  się  bezpośrednio  do  jej  essentialia  negotii.  Dopuszcza  się  więc  możliwość 

poprawienia  samej  ceny  ofertowej  czy  określenia  przedmiotu  świadczenia,  jednakże  pod 

warunkiem ograniczenia zakresowego, ilościowego czy jakościowego tego typu zmian.  

W  ocenie  Izby,  analiza  zakresu  zmian  w  formularzu  cenowym  Przystępującego 

poprzez wprowadzenie do niego nowego symbolu oferowanego produktu (poz. 

97 załącznika 

nr 6) prowadziła do wniosku, że poprawienie omyłki powodowało faktyczną istotną zmianę w 

treści złożonej oferty. Zamawiający bowiem uwzględniając wyjaśnienia Przystępującego, już 

po otwarciu ofert, otrzymałby zupełnie inny produkt niż pierwotnie wskazany w treści swoich 

ofert.  Zmiana  taka  nosi  natomiast  znamiona  zmiany  istotnej  i  w  konsekwencji  jest 

niedopuszczalna w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp.  

W konsekwencji Izba stwierdziła, że w rozpoznawanym stanie faktycznym nie sposób 

uznać,  że  błąd  popełniony  zarówno  przez  Odwołującego  (poz.  97  i  102  formularza 

cenowego) jak i Przystępującego (poz. 97 formularza cenowego) nosił znamiona omyłki, co 

umożliwiałoby  jej  poprawę  na  podstawie  przepisu  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp.  Natomiast 

stwierdzić  należało,  że  treść  udzielonych  przez  Przystępującego  przez  Odwołującego 

wyjaśnień  w  sposób  niebudzący  wątpliwości  potwierdzała,  że  oferty  tych  wykonawców  są 

niezgodne z SIWZ, a więc podlegały odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.  

W związku z powyższym Izba stwierdziła, że odrzucenie przez Zamawiającego oferty 

Odwołującego  było  działaniem  prawidłowym,  natomiast  działaniem  w  sposób  rażący 

naruszającym  zasadę  równego  traktowania  wykonawców  (art.  7  ust.  1  Pzp)  było  przyjęcie 

przez  Zamawiającego  wyjaśnień  udzielonych  przez  Przystępującego,  poprawa  omyłki  w 

trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp,  a  w  konsekwencji  wybór  oferty  Przystępującego  jako 

najkorzystniejszej. Podkreślić jeszcze raz należy, że obaj wykonawcy w formularzu cenowym 

wpisali inne istniejące produkty, które nie spełniały wymagań Zamawiającego, a tym samym 

Zamawiający  winien  był  odrzucić  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  oferty  tych 

wykonawców.  Umożliwienie  natomiast  Przystępującemu  dokonania  zmiany  przedmiotu 

świadczenia poprzez poprawę innej omyłki dokonanej w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp stało w 

sprzeczności  z  zasadą  równego  traktowania  wykonawców  wyrażoną  w  art.  7  ust.  1  Pzp  i 

umożliwiało temu wykonawcy kształtowanie treści oferty już po otwarciu ofert.  

Końcowo wskazać należy, że Izba nie dopuściła i nie przeprowadziła wnioskowanych 

przez Odwołującego dowodów z karty katalogowej produktu WX-103 oraz treści wiadomości 

email, z której wynikało, że produkt WX-103 istnieje na rynku, z uwagi na fakt, że powyższe 

dowody  pozostawały  bez  wpływu  na  wynik  postępowania,  a  ponadto  żadna  ze  stron 

postępowania  nie  twierdziła,  że  produkt  WX-103  nie  jest  dostępny  na  rynku.  Izba  nie 

przeprowadziła  także  dowodu  z  karty  katalogowej  złożonej  przez  Przystępującego 

stwierdzając, że dotyczyła ona zarzutów wycofanych przez Odwołującego.  

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w wyroku. 

Izba  orzekła  o  kosztach  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  stosownie  do  jego 

wyniku,  zaś  zgodnie  z  §  5  ust.  2  pkt  2  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15 

marca 2010 r. 

w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2018r. poz. 972), 

Izba  zasądziła  od  Przystępującego  (jako  wnoszącego  sprzeciw  w  niniejszej  sprawie)  na 

rzecz  Od

wołującego  oraz  Zamawiającego  koszty  strony  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika w kwocie po 3.600 zł dla każdej ze stron. Wyjaśnić należy, że Izba orzekła w 

oparciu  o  §  5  ust.  2  pkt  2  ww.  rozporządzenia,  z  którego  wynika,  że  strona  wnosząca 

sprzeciw  -  w  przypadku  gdy  Izba  nie  podzieli  jej  stanowiska  - 

zobowiązana  jest  ponieść 

koszty  o  których  mowa  w  §  3  pkt  2  ww.  rozporządzenia  (m.  in.  dotyczące  wynagrodzenia 

pełnomocnika)  na  rzecz  Odwołującego  lub  Zamawiającego.  Skoro  w  niniejszym  przepisie 

mamy 

do  czynienia  z  alternatywą  łączną,  gdzie  spójnik  "lub"  oznacza,  że  mogą  być  także 

jednocześnie  spełnione  obie  przesłanki  -  t.j.  wnoszący  sprzeciw  poniesie  koszty  na  rzecz 

Odwołującego  jak  i  Zamawiającego  -  zatem  uzasadnionym  jest  zasądzenie  od 

Przystępującego  zarówno  na  rzecz  Odwołującego  jak  i  Zamawiającego  po  kwocie  3.600  zł 

dla każdej ze stron.  

Przewodniczący:………………………………………