KIO 73/20 WYROK dnia 28 stycznia 2020 roku

Sygn. akt: KIO 73/20 

WYROK 

z dnia 28 stycznia 2020 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Katarzyna Prowadzisz 

Protokolant:            

Rafal Komiń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie,  w  Warszawie,  w  dniu  27  stycznia  2020  roku  odwo

łania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  13  stycznia  2020  roku  przez 

wykonawcę  A.  P.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  Przedsiębiorstwo 

Wielobranżowe „Multikom” A. P. z siedzibą w Bydgoszczy  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  Komendę  Wojewódzką  Policji  

w Rzeszowie  

przy udziale wykonawcy W. B. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą „Neoprint” 

W. 

B. 

z 

siedzibą 

w 

Stalowej 

Woli 

zgłaszającego 

przystąpienie  

do postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 73/20 po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

2.  K

osztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  A.  P.  prowadzącego  działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  Przedsiębiorstwo  Wielobranżowe  „Multikom”  A.  P.  i  z 

siedzibą w Bydgoszczy  i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie: 

siedem 

tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  A.  P. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Wielobranżowe 

„Multikom” A. P. z siedzibą w Bydgoszczy tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  wykonawcy  A.  P.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą 

Przedsiębiorstwo Wielobranżowe „Multikom” A. P. z siedzibą w Bydgoszczy na rzecz 

Zamawiającego  Komendy  Wojewódzkiej  Policji  w  Rzeszowie    kwotę  3  600  zł  00  gr 

(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania 

odwoławczego poniesione tytułem wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2013  r.,  poz.  907  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

O

dwoławczej do Sądu Okręgowego w Rzeszowie.  

Przewodniczący:      ………………………………. 

Sygn. akt: KIO  73/20 

U Z A S A D N I E N I E 

Zamawiający – Komenda Wojewódzka Policji w Rzeszowie - prowadzi postępowanie 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  w  przedmiocie  

sukcesywne dostawy materiałów eksploatacyjnych do drukarek komputerowych, telefaksów  

i urządzeń wielofunkcyjnych dla Komendy Wojewódzkiej Policji w Rzeszowie  

O

głoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych w dniu 

26 listopada 2019 roku pod numerem 627105-N2019. 

13 stycznia 2020 roku 

działając na podstawie art. 179 ust. 1 w zw. z art. 180 ust. 2 

pkt. 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku - 

Prawo zamówień publicznych Prawo zamówień 

publicznych 

(Dz.  U.  z  2019  roku,  poz.  1843;  dalej:  „Pzp”  lub  „ustawa”)  Odwołujący  wniósł 

odwołanie  wobec  odrzucenia oferty Odwołujące z  postepowania i  zarzucił  Zamawiającemu 

naruszenie: 

  art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy przez odrzucenie oferty odwołującego, 
  art.  26  ust.  3  i  4  ustawy  przez  zaniechanie  wezwania  wykonawcy  do  uzupełnienia 

oświadczeń  lub  dokumentów  brakujących,  zawierających  błędy  lub  budzących 

wątpliwości, 

  art.  7  ust.  1  i  2  ustawy  przez  naruszenie  zasady  zachowania  uczciwej  konkurencji 

oraz równego traktowania wykonawców,  

  ewentualnie  art.  87  ust.  2  pkt.  3  ustawy  oraz  naruszenie  innych  przepisów 

wskazanych bądź wynikających z treści odwołania.  

Odwołujący  wnosi  o  uwzględnienie  odwołania  oraz  nakazanie  Zamawiającemu  

unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  dokonania  ponownego  badania 

ofert z uwzględnieniem oferty odwołującego, zasądzenie od Zamawiającego zwrotu kosztów 

postępowania odwoławczego. 

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania,  gdyż  jego  oferta 

jest  najkorzystniejsza  w  kryterium  oceny  ofert.  Poprzez  nieuzasadnione  odrzucenie  oferty 

P.W.  Multikom  A.  P. 

pozbawiono  Odwołującego  możliwości  uzyskania  zamówienia,  a  tym 

samym  zostały  spełnione  przesłanki  wniesienia  środka  odwoławczego  przewidziane  w  art. 

180 ust. 1 w zw. z art. 179 ust. 1 ustawy. 

Odwołujący następująco uzasadnił przedstawione w odwołaniu zarzuty 

Pismem  z  dnia  8  stycznia  2020  roku 

Zamawiający  poinformował  Odwołującego  o 

odrzuceniu jego oferty  na  podst.  art.  89  ust.  1 pkt.  2 ustawy,  gdyż  jej  treść nie odpowiada 

treści istotnych warunków zamówienia. W uzasadnieniu wskazał, że w poz. 37, 50 oraz 74-

formularza  asortymentowo  cenowego  Odwołujący  zaproponował  tonery  o  gorszych 

parametrach wydajności od oryginału. 

Odwołujący  w  dniu 10  stycznia  2020  roku  przesłał  Zamawiającemu zawiadomienie na  ww. 

czynność,  które  nie  zostało  jednak  rozpatrzone.  Decyzja  ta  nie  była  słuszna  w  ocenie 

Odwołującego, a Zamawiający naruszył przywołane przepisy z następujących powodów: 

1)  Naruszenie art. 26 ust. 3 ustawy  

Odwołujący  podał,  że  zgodnie  z  pkt.  6  ppkt.  3 SIWZ  w  celu  potwierdzenia  równoważności 

oferowanych  prod

uktów  w  zakresie  wydajności  drukowania  w  stronach,  Zamawiający 

wymaga  od  Wykonawcy  dostarczenia  dla  wszystkich  oferowanych  zamienników  kartridży 

czarnych  i  kolorowych  do  drukarek  atramentowych  potwierdzenie  zgodności  parametrów 

technicznych, w tym  wydajności określonych na podstawie normy ISO 24711 (dla kartridży 

czarnych)  i  normy  ISO  24712  (

dla  kartridży  kolorowych)  wystawione  i  podpisane  przez 

producenta  zamienników  oraz  certyfikat  bezpieczeństwa CE  -  oznakowany  znakiem  CE,  w 

przypadku  gdy  dostarczane  mat

eriały  zawierają  układy  elektroniczne  i  podlegają  pod 

dyrektywę  EMC  -  wystawione  i  podpisane  przez  producenta  materiałów  równoważnych. 

Oświadczenie producenta mogło zostać wystawione na grupę lub kilka rodzajów kartridży. 

Odwołujący  złożył  stosowne  dokumenty,  jednak  dla  poz.  37,  50  oraz  74-77  wskazał 

wydajności zawierające błędy. Instytucja uregulowana w art. 26 ust. 3 ustawy wskazuje, że 

Zamawiający  wzywa  wykonawcę  do  uzupełnienia  brakujących  lub  zawierających  błędy 

dokumentów  w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy,  czego  zaniechał.  Stosownie  do  dyspozycji 

przywołanego przepisu jeżeli wykonawca nie złożył oświadczenia, o którym mowa w art. 25a 

ust. 1, oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 

ust.  1,  lub  innych  dokumentów  niezbędnych  do  przeprowadzenia  postępowania, 

oświadczenia  lub  dokumenty  są  niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą  wskazane  przez 

zamawiającego  wątpliwości,  zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub 

poprawienia lub do udzielania wyjaśnień w terminie przez siebie wskazanym, chyba że mimo 

ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  udzielenia  wyjaśnień  oferta  wykonawcy 

podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby  unieważnienie  postępowania.  Potwierdzeniem 

powyższego może być wskazał Odwołujący na wyrok Izby sygn. akt KIO/UZP 566/08.  

Przedłożone przez firmę Multikom wydajności zawierają błędy, w związku z powyższym na 

podstawie  art.  26  ust,  3  ustawy  Z

amawiający  winien  wezwać  wykonawcę  do  uzupełnienia 

brakujących lub zawierających błędy dokumentów. Odwołujący wskazał jako przykładowe na 

takie  działanie  orzeczenie  Izby  -  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  25  października 

2012 r. sygn. akt: KIO 2176/12 oraz orzeczenie o sygn. akt KIO 1662/11

, w którym Izba, że 

katalogi  potwierdzające,  że  oferowane  produkty  spełniają  wymagania  zamawiającego, 

można  uzupełniać.  Katalogi  producenta  zawierające  określone  parametry  są  typowymi 

dokumentami,  których  celem  jest  potwierdzenie  spełniania  przez  oferowane  dostawy 

wymagań określonych przez zamawiającego, a więc są dokumentami, o których mowa w art. 

25 ust. 1 pkt 2 ustawy. 

2)  Naruszenie art. 7 ust. 1 i 2 ustawy. 

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  ma  obowiązek  traktować  wykonawców  

w  postępowaniu  przede  wszystkim  równo,  z  poszanowaniem  zasad  wskazanych  

w  art. 

7  ustawy  również  podczas  badania  ofert  i  korzystania  z  instrumentu  wskazanego  

w  art.  26  ust. 

3  ustawy.  Skoro  Zamawiający  wezwał  wykonawcę  Zeto  Rzeszów  Sp.  z  o.o.  

do 

uzupełnienia  brakujących  dokumentów,  to  niedopuszczalne  jest  zaniechanie  wezwania 

O

dwołującego do uzupełnienia tych samych dokumentów. W przypadku braków lub błędów 

w  tego  rodzaju  dokumentach  zamawiający  zobowiązany  jest  wezwać  wszystkich 

wykonawców do ich uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 ustawy, niezależnie od faktu czy ich 

nie było w ofercie czy zawierały błędy. Przedłożenie prawidłowych dokumentów nie będzie 

prowadziło  w  takim  przypadku  do  zmiany  treści  oferty,  ponieważ  nie  spowoduje 

zaoferowania  innego  niż  pierwotnie  przedmiotu  zamówienia.  W  wyniku  uzupełnienia 

wykonawca  potwierdzi  jedynie  zgodność  zaoferowanego  przedmiotu  zamówienia  

z wymaganiami postawionymi przez Zamawiającego w SIWZ (tak wyrok KIO z 7 lutego 2012 

r. sygn. akt KIO 154/12).  

Odwołujący  podał,  że  wpisanie  wydajności  innych  (błędnych)  od  rzeczywistych 

spowodowana  była  wyłącznie  ich  dużą  ilością  do  wpisywania.  Sam  Zamawiający  wpisał 

błędne wydajności w zawiadomieniu o wyborze oferty najkorzystniejszej. W poz. 50, 74, 75, 

76,  77  oryginalne  wkłady  drukujące  mają  mniejszą  wydajność  niż  ta,  którą  podał 

Zamawiający. 

Po przeprowadzeniu r

ozprawy z udziałem Stron postępowania oraz uczestnika 

postępowania  odwoławczego  na  podstawie  zebranego  materiału  w  sprawie  oraz 

oświadczeń i stanowisk Stron i uczestnika postępowania odwoławczego Krajowa Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

I. 

Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  art. 

189  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych    (Dz.  U.  z  2018  roku,  poz.  1986  ze  zm.; 

dalej: „Pzp” lub „ustawa”), skutkujących odrzuceniem odwołania. Odwołanie zostało złożone 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  13  stycznia  2020  roku  oraz  została  przekazana  

w  ustawowym  terminie  kopia  odwołania  Zamawiającemu,  co  Strony  potwierdziły  

na posiedzeniu z ich udziałem.  

II. 

Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy – Środki 

ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym  dziale  przysługują  wykonawcy,  uczestnikowi 

konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy  -  to  jest  posiadania  interesu  w  uzyskaniu 

danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody.  

III. 

Na  podstawie  art.  191  ust.  2  ustawy  wydając  wyrok,  Izba  bierze  za  podstawę  stan 

rzeczy  ustalon

y  w  toku  postępowania.  Na  podstawie  art.  190  ust.  1  ustawy  –  Strony  

i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  

do  stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Dowody  na  poparcie  swych 

twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej  strony  i  uczestnicy  postępowania 

odwoławczego  mogą  przedstawiać  aż  do  zamknięcia  rozprawy.  Przepis  ten  nakłada  na 

Strony  postępowania  obowiązek,  który  zarazem  jest  uprawnieniem  Stron,  wykazywania 

dowodów na stwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne. Podkreślenia wymaga 

w  tym  miejscu,  że  postępowanie  przed  Izbą  stanowi  postępowanie  kontradyktoryjne,  czyli 

sporne,  a  z  istoty  tego  postępowania  wynika,  że  spór  toczą  Strony  postępowania  i  to  one 

mają obowiązek wykazywania dowodów, z których wywodzą określone skutki prawne.  

Mając  na  uwadze,  że  stosunki  z  zakresu  prawa  zamówień  publicznych  mają  charakter 

cywilnoprawny, powołując w tym miejscu na regulację art. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 

roku 

–  Kodeks  cywilny,  zgodnie  z  którym  kodeks  reguluje  stosunki  cywilnoprawne  między 

osobami  fizycznymi  i  osobami  prawnymi,  przechodząc  do  art.  6  Kodeksu  cywilnego,  który 

stanowi,  że  ciężar  udowodnienia  faktu  spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego  wywodzi 

skutki prawne należy wskazać, że właśnie z tej zasady wynika reguła art. 190 ust 1 ustawy. 

Przepis  art.  6  Kodeksu  cywilnego  wyraża  dwie  ogólne  reguły,  a  mianowicie  wymaganie 

udowodnienia  powoływanego  przez  stronę  faktu,  powodującego  powstanie  określonych 

skutków prawnych oraz usytuowanie ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z 

faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne;  ei  incubit  probatio qui  dicit  non qui  negat  (na  tym  ciąży 

dowód kto twierdzi a nie na tym kto zaprzecza).  

Izba  wskazuje,  że  postępowanie  odwoławcze  jest  odrębnym  od  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  postępowaniem,  które  ma  na  celu  rozstrzygnięcie  powstałego 

pomiędzy  Stronami  sporu.  W  trakcie  postępowania  odwoławczego  to  Odwołujący 

kwestionuje  podjęte  przez  Zamawiającego  decyzje  w  zakresie  oceny  ofert  i  wykonawców  

w  postępowaniu,  nie  zgadza  się  z  podjętymi  czynnościami  lub  zaniechaniem  określonych 

działań, tak więc zgodnie z regułą płynącą z art. 190 ustawy to na Odwołującym ciąży ciężar 

dowiedzenia,  że  stanowisko  Zamawiającego  jest  nieprawidłowe.  Izba  wskazuje  w  tym 

miejscu na wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 roku sygn. akt X Ga 

32/09,  w  którym  to  orzeczeniu  Sąd  wskazał  między  innymi  Ciężar  udowodnienia  takiego 

twierdzenia  spoczywa  na  tym  uczestniku  postępowania,  który  przytacza  twierdzenie  

o 

istnieniu  danego  faktu,  a  nie  na  uczestniku,  który  twierdzeniu  temu  zaprzecza  (…).  

Za wyrokiem z dnia 21 stycznia 2012 roku Krajowej Izby Odwoławczej sygn. akt KIO 54/12: 

Zgodnie  z  art.  190  ust.  1  ustawy  p.z.p.  strony  są  obowiązane  wskazywać  dowody  dla 

stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c. 

w  zw.  z  art.  14  ustawy  p.z.p.  spoczywa  na  osobie,  która  z  danego  faktu  wywodzi  skutki 

prawne.  Ciężar  dowodu  rozumieć  należy  z  jednej  strony  jako  obarczenie  strony  procesu 

obowiązkiem  przekonania  sądu  (w  tym  przypadku  Krajowej  Izby  Odwoławczej)  dowodami  

o  słuszności  swoich  twierdzeń,  a  z  drugiej  konsekwencjami  zaniechania  realizacji  tego 

obowiązku,  lub  jego  nieskuteczności,  zaś  tą  konsekwencją  jest  zazwyczaj  niekorzystny  dla 

strony wynik postępowania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II 

CSK  293/07).  Postępowanie  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  toczy  się  z  uwzględnieniem 

zasady kontradyktoryjności, zatem to strony obowiązane są przedstawiać dowody a Krajowa 

Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron w jego wypełnianiu 

(wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07, wyrok Sądu 

Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN 406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego z 

dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok KIO 1639/11). 

IV.  

Skład  orzekający  Izby  rozpoznając  sprawę  uwzględnił  akta  sprawy  odwoławczej,  

w 

skład  których  zgodnie  z  par.  8  ust.  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  22 

marca 2018 roku w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. 

z  2018  r.  poz.  1092)  wchodzą  odwołanie  wraz  z  załącznikami  oraz  kopia  dokumentacji 

po

stępowania o udzielenie zamówienia publicznego, a także inne pisma składane w sprawie 

oraz pisma przekazywane przez Izbę w związku z wniesionym odwołaniem. 

Izba  uwzględniła  stanowiska  i  oświadczenia  Stron  złożone  ustnie  do  protokołu  jak  również 

stanowisko 

Zamawiającego  zaprezentowane  w  piśmie  z  dnia  24  stycznia  2020  roku 

„Odpowiedź Zamawiającego na odwołanie”.   

Izba  dopuściła  dowody  zawnioskowane  i  złożone  wraz  z  odwołaniem  oraz  złożone  i 

zawnioskowane 

na rozprawie przez Odwołującego: 

  dowód  nr  1  –  wydruk  (2  karty)  informacji  technicznych  dla  poz.  37  i  dla  poz.  50 

Oświadczenia  

  dowód nr 2 – (3 karty) raport z badań testów wydajności dla poz. 37, poz. 54 i 74-77 

potwierdzające uzyskanie wydajności wymaganej przez Zamawiającego. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

V. 

W zakresie  zarzutów odwołania odnoszących się do naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2, 

art. 26 ust. 3 i 4 ustawy oraz art. 7 ust. 1  ustawy  w odniesieniu do pozycji 37, 50, 74-77  - 

Izba uznała zarzuty za zasadne. 

Na  wstępie  Izba  wskazuje,  że  zgodnie  ze  Specyfikacją  Istotnych  Warunków  Zamówienia 

(dalej: SIWZ) § 10 pkt 2 oferta w postepowania musiała zostać sporządzona według wzoru 

stanowiącego załącznik  nr  2 do  SIWZ  – Wzór  oferty.  Natomiast  zgodnie z  punktem  3  tego 

samego paragrafu wykonawcy mie

li dołączyć do oferty dokumenty wskazane w tym punkcie, 

w tym między innymi określone w ppodpunkcie 3 dokumenty potwierdzające równoważność 

oferowanych produktów w zakresie wydajności drukowania w stronach, gdzie w lit. b) podał 

Zamawiający, że „dla wszystkich oferowanych zamienników kadridży czarnych i kolorowych 

do  drukarek  atramentowych  potwierdzenie  zgodności  parametrów  technicznych,  w  tym 

wydajności określonych na podstawie normy ISO 24711 (dla kadridży czarnych), i normy ISO 

24712  (dla  kadridży  kolorowych)  wystawione  i  podpisane  przez  producenta  zamienników 

oraz  certyfikatów  bezpieczeństwa  CE  –  (…)  –  wystawione  i  podpisane  przez  producenta 

materiałów równoważnych. Oświadczenie producenta może zostać wystawione na grupę lub 

kilka rodzajów kadridży;” 

Za

mawiający  w  Załączniku  nr  2  do  SIWZ  –  ofercie  zawarł  tabelę,  którą  uzupełniał 

wykonawca  składający  ofertę  w  postępowaniu.  Izba  zaznacza,  że  w  treści  tej  tabeli 

Zamawiający nie wymagał podania żadnych informacji dotyczących wydajności określonych 

w  oparciu 

o  wskazane  normy.  Tym  samym  Zamawiający  nie  wymagał  od  wykonawcy 

podania jakiegokolwiek oświadczenia woli w tym zakresie w złożonej ofercie – nie oczekiwał 

podania  takich  informacji.  Brak  wymagania  podania  takich  informacji  w  oświadczeniu 

wykonawcy skutkuj

e tym, że podane przez Odwołującego w Oświadczeniu z dnia 4 grudnia 

2019  roku  wydajności  nie  mogą  być  oceniane  w  kontekście  treści  oferty  stanowiącej 

oświadczenie wykonawcy, lecz ich ocena musi być dokonywana w kontekście dokumentów 

jakie składane są na potwierdzenie spełnienia wymagań przez oferowane produkty, których 

żądania dopuszcza treść art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy. Izba zaznacza, że w kontekście oceny 

dokumentów  potwierdzających  spełnienie  przez  oferowane  dostawy  wymagań  określonych  

w  specyfikacji  is

totnych  warunków  zamówienia  ambiwalentne  pozostaje  czy  dokumenty  

te  składane  są  w  odniesieniu  do  materiałów  oryginalnych  czy  też  równoważnych  

do  opisanych  w  dokumentacji  postępowania.  Sformalizowana  procedura  udzielenia 

zamówienia publicznego nie dopuszcza możliwości żądania przez Zamawiającego innych niż 

opisane ww. przepisie ustawy oraz 

w § 13 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 

2016 roku  

w sprawie rodzaju dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy  

w  postępowaniu  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  dokumentów  potwierdzających 

spełnienie przez oferowane dostawy wymagań określonych przez Zamawiającego.  

W rozpoznawanej sprawie, w odniesieniu do oferowanych przez Odwołującego produktów w 

ofercie w pozycjach 37, 50, 74-77  tabeli 1 

– podzadanie nr 1 Izba zaznacza, że wykonawca 

w  tym  przypadku  jest  jednocześnie  producentem.  Fakt,  że  wykonawca  jest  jednocześnie 

producentem  oferowanych  materiałów  nie  zmienia,  i  nie  może  zmieniać  sposobu  oceny 

informacji  zawartych  w  Oświadczeniu  z  dnia  4  grudnia  2019  roku,  które  to  oświadczenie 

złożone jest  w  tym  wypadku  przez  producenta, a nie wykonawcę składającego  ofertę.  Inny 

sposób  oceny  dokumentu  Oświadczenia  –  taki  jak  dokonał  Zamawiający  –  prowadziłby  do 

naruszenia  zasad  prawa  zamówień  publicznych  i  nierównego  traktowania  wykonawców, 

gdzie  w  przypadku  różnych  wykonawców  w  różny  sposób  dokonywana  byłaby  ocen 

założonych dokumentów. 

Zamawiający  nieprawidłowo  dokonał  oceny  dokumentów  i  w  sposób  nieuprawniony 

potraktował treść Oświadczenia z dnia 4 grudnia 2019 roku, treść oświadczenia producenta, 

jako 

treść oferty wykonawcy. Zamawiający w ocenie Izby, mógł skorzystać z procedury art. 

26 ust. 4 i wyjaśnić zaistniała okoliczność co do wydajności, a w konsekwencji  powinien był 

wezwać wykonawcę do złożenia dokumentów potwierdzających spełnienie przez oferowane 

dostawy  wymagań  określonych  przez  Zamawiającego.  Tym  samym  doszło  do  naruszenia 

art.  26  ust.  3  i  4  ustawy,  przy  czym  podkreślenia  wymaga,  że  procedura  z  art.  26  ust.  3 

ustawy jest obligatoryjna. 

W  kons

ekwencji  powyższych  naruszeń  doszło  również  do  naruszenia  zasad  prawa 

zamówień publicznych określonych w art. 7 ust. 1 ustawy.  

Izba za niezasadny uznała zarzut w odniesieniu do naruszenia art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem 

nie  wykazał  Odwołujący  braku  obiektywizmu  i  bezstronności  po  stronie  osób  związanych  

z przygotowaniem i przeprowadzeniem postępowania o udzielnie zamówienia. W ocenie Izby 

nie  można  utożsamiać  bezstronności  i  obiektywizmu  z  nieprawidłowym,  błędnym 

podejmowaniem przez Zamawiającego czynności bądź zaniechania czynności do jakich był 

obowiązany  –  a    do  jakich  to  naruszeń  doszło  w  tej  przedmiotowej  procedurze  o  udzielnie 

zamówienia  publicznego.  Brak  obiektywizmu  i  bezstronności  w  działaniu  osób  musi  być 

wykazany i nie może być domniemywany z sumy innych zarzutów.  

W  odniesieniu  do  zarzutu  ewentualnego,  tj.  naruszenia  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy 

Izba  wskazuje,  że  z  uwagi  na  uwzględnienie  zarzutu  głównego  odwołanie  w  części 

odnoszącej się do zarzutu ewentualnego nie podlega rozpoznaniu. 

Izba  wska

zuje,  że  odwołanie  w  przedmiotowej  sprawie  –  mimo  uwzględnienia 

zarzutów naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 26 ust. 3 i 4 ustawy oraz art. 7 ust. 1 ustawy  

w  odniesieniu  do  pozycji  37,  50,  74-77 

–    zostało  oddalone  z  uwagi  na  to,  że  dokonana 

ocena  zarzu

tów  odwołania,  z  uwagi  na  brak  podniesienia  przez  Odwołującego  zarzutów  

i  argumentacji  w  stosunku  do  wszystkich  podstaw  faktycznych  odrzucenia  jego  oferty  

z  postępowania  o  udzielnie  zamówienia  publicznego,  nie  ma  wpływu  na  wynik 

postępowania. Zgodnie z art. 192 ust. 2 ustawy Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postepowania o udzielnie zamówienia.  

W  przedmiotowej  sprawie  odwoławczej  Odwołujący  we  wniesionym  odwołaniu  nie 

zakwestionował  czynności  Zamawiającego  odrzucenia  oferty  Odwołującego  w  oparciu 

zaoferowany przedmiot zamówienia w pozycji 96 Oświadczenia z dnia 4 grudnia 2019 roku. 

Zamawiający  w  piśmie  z  dnia  8  stycznia  2020  roku  –  Zawiadomienie  o  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty 

wskazał  w  tiret  piata  uzasadnienia  faktycznego  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  uzasadnienia  w  zakresie  niespełnienia  wymagań  przez  oferowany  produkt  

w pozycji 96 w odniesieniu do parametrów wydajności w stosunku do produktu oryginalnego 

produkowanego przez producenta urządzenia. Zamawiający wskazał również, że wydajność 

zaoferowanego  produktu  równoważnego  to  2 500  stron  a  produktu  oryginalnego  to  25 000 

stron.  

W  ocenie  Izby  w  zarzutach  odwołania  jak  również  w  uzasadnieniu  odwołania  brak  jest 

jakiegokolwiek odniesienia do pozycji 96, w tym informacji zawartych w Oświadczeniu z dnia 

4  grudnia  2019  roku.  W  żaden  sposób  Odwołujący  nie  odniósł  się  do  ww.  faktycznej 

podstawy odrzucenia w odniesieniu do bębna światłoczułego, nie przedstawił jakiegokolwiek 

stanowiska,  nie  podał  nazwy  pozycji  czy  jest  numeru,  tak  jak  uczynił  to  w  przypadku 

pozostałych  kwestionowanych  pozycji.  Nie  wyjaśnił  również  dlaczego  nie  odnosi  się  do  tej 

podstawy fatycznej odrzucenia oferty. Samo załączenie do odwołania załącznika w postaci 

Karty katalogowej  produktu  nie stanowi  postawienia zarzutu  odwołania i  jego  uzasadnienia  

i nie może być tak traktowane przez Izbę. 

W  zasadzie,  co  należy  podkreślić,  Odwołujący  nie  zakwestionowała  jednej  z  podstaw 

faktycznych odrzucenia of

erty z postępowania wskazanej przez Zamawiającego.  

Zgodnie  z  art.  180  ust. 1  ustawy  o

dwołanie powinno wskazywać czynność lub zaniechanie 

czynności  zamawiającego,  której  wykonawca  zarzuca  niezgodność  z  przepisami  ustawy, 

zawierać  zwięzłe  przedstawienie  zarzutów,  określać  żądanie  oraz  wskazywać  okoliczności 

faktyczne  i  prawne  uzasadniające  wniesienie odwołania  –  konieczność przedawnienia tych 

wymaganych  ustawą  elementów  uwarunkowana  jest  również  tym,  że  Izba  orzeka  jedynie  

co  do  zarzutów  zawartych  odwołaniu  w  odwołaniu,  co  wynika  z  art.  192  ust.  7  ustawy.  

Tym  samym  jak  nie  ma  jakiegoś  zarzutu  w  odwołaniu,  nie  ma  podniesionej  argumentacji 

Odwołującego to Izba nie może orzekać w tym zakresie, tak jest właśnie w tym przypadku 

Izba  nie  mogła  orzekać  względem  pozycji  96  oferty.  Izba  zaznacza,  co  jest  ugruntowane  

w 

orzecznictwie 

Izby 

oraz 

Sadów 

Powszechnych, 

że 

brak 

podniesienia  

w  odwołaniu  skonkretyzowanego  zarzutu  nie  może  być  wywodzony  z  sumy  innych 

podnoszonych  zarzutów  czy  wskazywanych  naruszeń  prawa,  nie  może  stanowić 

wypadkowej podnoszonych zarzutów czy też zarzut nie może być poszukiwany przez Izbę i 

wywodzony  z  załączników  do  odwołania. W  wyroku  Sąd  Okręgowego  w Warszawie z  dnia 

20 stycznia 2016 roku sygn. akt  XXIII Ga 1875/15 

podał, że  "Zarówno granice rozpoznania 

sprawy  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą,  jak  i  Sąd  są  ściśle  określone  przez  zarzuty 

odwołania,  oparte  na  konkretnej  i  precyzyjnej  podstawie  faktycznej.  Sąd  w  postępowaniu 

toczącym  się  na  skutek  wniesienia  skargi  jest  związany  podniesionymi  w  odwołaniu 

zarzutami i wyznaczonymi przez nie granicami zaskarżenia" (por. wyrok Sądu Okręgowego 

w Rzeszowie z dnia 18 kwietnia 2012 r., I Ca 117/12, niepubl.).  

Brak  wskazania  przez  Odwołującego  w  zasadzie  jakiejkolwiek  argumentacji  w  odniesieniu  

do pozycji 96 oferty i 

Oświadczenia z dnia 4 grudnia 2019 roku  w ocenie Izby doprowadziło 

do  tego,  że  Odwołujący  nie  zakwestionował  w  tym  zakresie  czynności  Zamawiającego 

odrzucenia  oferty  odwołującego.  Tym  samym  nie  mogło to  doprowadzić  do  zmiany  wyniku 

postepowa

nia  o  udzielnie  zamówienia  publicznego,  mimo  zasadności  podniesionych 

zarzutów,  bowiem  pozostała  podstawa  faktyczna  odrzucenia  oferty,  która  nie  była 

kwestionowana.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 

9 oraz 

art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 

3  pkt  2 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.).  

Przewodnic

zący:………………………………………………..