KIO 142/21,143/21, 161/21, 162/21, 165/21, 168/21 WYROK dnia 12 marca 2021 r.

Sygn. akt: KIO 142/21,143/21, 161/21, 162/21, 165/21, 168/21 

WYROK 

z dnia 12 marca 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: Robert Skrzeszewski 

Małgorzata Matecka 

                                                                                             Katarzyna Prowadzisz 

               Protokolan

t: Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 19 lutego 2021r. i na rozprawach w dniach 26 

lutego 2021r. i 5 marca 2021r.  

w Warszawie odwołań wniesionych do Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej: 

A. w dniu 11 stycznia 2021 r. przez 

wykonawcę REMONDIS sp. z o.o. z siedzibą w 

Warszawie w sprawach o sygn. akt KIO 142/21, KIO 143/21; 

B.  w  dniu  11  stycznia  2021 

r.  przez  wykonawcę  W.  B.  prowadzącego  działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  BYŚ W.  B.  z  siedzibą  w Warszawie  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO 

161/21, KIO 162/21; 

C.  w  dniu  11  stycznia  2021 

r.  przez  wykonawcę  J.  Z.  prowadzącą  działalność 

gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe LEKARO J. Z. 

Wola Ducka 70A, 05-408 Glinianka w sprawach o sygn. akt KIO 165/21, KIO 168/21 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  Miejskie  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. 

z siedzibą w Warszawie 

przy udziale: 

A.  wykonawcy 

J. 

Z. 

prowadzącej  działalność  gospodarczą  pod  nazwą 

Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowo-Usługowe  LEKARO  J.  Z.  Wola  Ducka 

70A,  05-408  Glinianka 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego o sygn. akt KIO  142/21, KIO 143/21, KIO 161/21, KIO 162/21 po 
stronie odwołującego;  

B.  wykonawcy  PN-WMS  sp.  z  o.o., 

Międzyleś  1,  05-326  Poświętne  zgłaszającego 

swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 161/21 i KIO 
162/21 po stronie odwołującego 

orzeka: 

1.  oddala wszystkie 

odwołania w sprawach o sygn. akt: KIO 142/21, KIO 143/21, KIO 

161/21, KIO 162/21, KIO 165/21, KIO 168/21;  

2. kosztami postępowania obciąża wykonawców: REMONDIS sp. z o.o. z siedzibą w 

Warszawie  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  142/21,  KIO  143/21  i  W.  B. 

prowadzącego 

działalność gospodarczą pod nazwą BYŚ W. B. z siedzibą w Warszawie w sprawach o sygn. 

akt  KIO  161/21,  KIO  162/21  oraz  J.  Z. 

prowadzącą  działalność  gospodarczą  pod  nazwą 

Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe LEKARO J. Z. Wola Ducka 70A, 05-408 

Glinianka w sprawach o sygn. akt KIO 165/21, KIO 168/21 i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  90  000  zł  00  gr 

(słownie:  dziewięćdziesiąt  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców: 
REMONDIS  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  142/21,  KIO 

143/21 i W. B. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą BYŚ W. B. z siedzibą w 

Warszawie  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  161/21,162/21  oraz  J.  Z.  pro

wadzącą  działalność 

gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe LEKARO J. Z. 

Wola  Ducka  70A,  05-408  Glinianka  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  165/21,  KIO  168/21 

– 

tytułem wpisów od odwołań; 

zasądza  od  wykonawcy  REMONDIS  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  w 

sprawach  o  sygn.  akt  KIO  142/21,  KIO  143/21  na  rzecz  Miejskiego 

Przedsiębiorstwa 

Oczyszczania  w  m.st.  Warszawie  sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  w  Warszawie  kwotę  7  200  zł  00  gr 

(słownie:  siedem  tysięcy  dwieście  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania 
odwoławczego poniesione z tytułu zwrotu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika; 

2.3  zasądza  od  wykonawcy  W.  B.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod 

nazwą BYŚ W. B. z siedzibą w Warszawie w sprawach o sygn. akt KIO 161/21, KIO 162/21 

na rzecz Miejskie

go Przedsiębiorstwa Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. z siedzibą 

w  Warszawie 

kwotę  7  200  zł  00  gr  (słownie:  siedem  tysięcy  dwieście  złotych  zero  groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  zwrotu  kosztów 
wynagrodzenia pełnomocnika; 

2.4  zasądza  od  wykonawcy  J.  Z.  prowadzącej  działalność  gospodarczą  pod  nazwą 

Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe LEKARO J. Z. Wola Ducka 70A, 05-408 

Glinianka  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  165/21,  KIO  168/21  na  rzecz  Miejskiego 

Przedsiębiorstwa Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie kwotę 

00  zł  00  gr  (słownie:  siedem  tysięcy  dwieście  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  zwrotu  kosztów  wynagrodzenia 
pełnomocnika. 

Stosownie do art. 579 ust.1 i 580 ust.1 i 2 ustawy 

z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2019 wraz z późn. zm.) na niniejszy wyrok - 

w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia  - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa 
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący…………………… 

…………………… 

…………………… 

Sygn. akt: KIO 142/21,143/21, 161/21, 162/21, 165/21, 168/21 

U z a s a d n i e n i e 

KIO 142/21,143/21 

Zamawiający: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. 

wszczął  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest 
„Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 
Warszawy  w  planowanej  ilości  maksymalnej  86  000  Mg”,  numer  referencyjny: 
DZA.ZOZ.27.66.2020.LK (Sygn. akt postępowania odwoławczego: KIO 142/21). 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  dniu  31  grudnia  2020  r.  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  2020/S  255-641348,  w  tej  samej  dacie  na  stronie 
internetowej  Zamawiającego  została  zamieszczona  Specyfikacja  Istotnych  Warunków 
Zamówienia, zwana dalej SIWZ (Sygn. akt postępowania odwoławczego: KIO 142/21). 

Zamawiający: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. 

wszczął  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzonym  w  trybie 
przetargu  nieograniczonego,  którego  przedmiotem  jest  „Zagospodarowanie  odpadów 
komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy  w  planowanej  ilości 

maksymalnej  502 

500  Mg”,  numer  referencyjny:  DZA.ZOZ.27.65.2020.LK  (Sygn.  akt 

postępowania odwoławczego: KIO 143/21). 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  dniu  31  grudnia  2020  r.  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  2020/S  255-641353,  w  tej  samej  dacie  została 
opublikowana Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia, zwana dalej SIWZ (Sygn. akt 
postępowania odwoławczego: KIO 143/21). 

Nie zgadzając się z niektórymi postanowieniami SIWZ Odwołujący: REMONDIS sp. z 

o.o. z siedzibą w Warszawie w dniu 11 stycznia 2021 r. wniósł dwa odwołania o powyższych 
sygnaturach  akt  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  na  podstawie  art.  513  pkt  1  i  2 
ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 11 września 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 2019 z 
późn. zm.), zwanej dalej ustawą Pzp. 

Je

dnocześnie  Odwołujący  wskazał,  że  na  podstawie  art.  90  ust.  1  przepisów 

wprowadzających ustawę - Prawo zamówień publicznych z dnia 11 września 2019 r. (Dz.U. z 

2019  r.  poz.  2020): 

„Do  postępowań  o  udzielenie  zamówienia,  o  których  mowa  w  ustawie 

uchylanej  w 

art.  89,  wszczętych i  niezakończonych przed  dniem  1  stycznia 2021  r.  stosuje 

się przepisy dotychczasowe.” (tj. ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.). 

Jednakże zgodnie z art. 92 ust. 2 ww. przepisów wprowadzających: „Do postępowań 

odwoławczych oraz postępowań toczących się wskutek wniesienia skargi do sądu, o których 

mowa  w  ustawie  uchylanej  w  art.  89, 

wszczętych  po  dniu  31  grudnia  2020  r.,  dotyczących 

postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed dniem 1 stycznia 2021 r., stosuje się 

przepisy ustawy, 

o której mowa w art. 1.” (tj. ustawy z dnia 11 września 2019 r.). 

Biorąc powyższe pod uwagę, Odwołujący przyjął jako podstawę wniesienia odwołań 

przepisy  ustawy  Prawo zamówień  publicznych z  dnia 11  września 2019 r.  (Dz.U.  z  2019 r. 
poz. 2019 z późn. zm.), niemniej jednak zgodnie z art. 90 ust. 1 przepisów wprowadzających 
ustawę  -  Prawo  zamówień  publicznych  z  dnia  11  września  2019  r.  (Dz.U.  z  2019  r.  poz. 
2020) zarzuty sformułował przyjmując za podstawę przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 
r. Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 z późn. zm.). 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  w  tych  dwóch  odwołaniach,  że  w  toku 

przedmiotowego postępowania naruszono następujące przepisy ustawy: 

1.  art.  29  ust.  1  i  2  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo 

zamówień  publicznych,  zwanej  dalej  starą  ustawą  Pzp  poprzez  sformułowanie  wymagań 
opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieprecyzyjny  i  niejednoznaczny,  nie  znajdujący 

uzasadnieni

a  w  obiektywnych  potrzebach  Zamawiającego  oraz  nieuwzględniający 

wszystkich  wymagań  i  okoliczności  mających  wpływ  na  sporządzenie  i  wycenę  oferty,  a 
także  w  sposób  naruszający  zasadę  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 
wykonawców, w zakresie w jakim Zamawiający w: 

a) 

pkt 5 część II SIWZ - Opis przedmiotu zamówienia (dalej: „OPZ”) dopuścił 

możliwość przetworzenia zmagazynowanych odpadów  nie później  niż  w  terminie 30  dni  po 
terminie realizacji zamówienia określonym w pkt 2 OPZ, co jest nieuzasadnione biorąc pod 
uwagę, że przepisy ustawy o odpadach dopuszczają magazynowanie odpadów zmieszanych 

przez okres 1 roku; 

b) 

pkt  6 OPZ  określił,  że  odpady  do  zagospodarowania  będą  przekazywane 

sukcesywnie  w  ilościach  zależnych  od  ilości  wytworzonych  przez  mieszkańców 

pos

zczególnych dzielnic Bemowo, Wola bez jednoczesnego określenia, na jakich zasadach 

Zamawiający będzie przekazywał odpady do zagospodarowania w ramach poszczególnych 
zadań,  co  uniemożliwia  wykonawcom  ustalenie  czy  posiadają  odpowiednie  zasoby  do 

realizacji 

zamówienia  oraz  uniemożliwia  należyte  oszacowanie  kosztów  realizacji 

zamówienia i uwzględnienie ich w cenie oferty; 

c) 

pkt  14  OPZ  podał  szacowany  procentowy  udział  rodzajów  odpadów  w 

strumieniu przewidzianym do zagospodarowania w okresie realizacji zamówienia w każdym 
z  zadań  i  jednocześnie  zastrzegł,  że  wskazany  procentowy  udział  rodzajów  odpadów  w 

strumieniu  przewidzianym  do  zagospodarowania  stanowi  jedynie  dane  szacunkowe  i  nie 

może stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń wykonawcy, co w praktyce oznacza, że 
wszelkie  zmiany  szacowanego  procentowego  udziału  rodzajów  odpadów  w  strumieniu 
obciążają  wykonawcę,  co  w  konsekwencji  uniemożliwia  należyte  oszacowanie  kosztów 
realizacji zamówienia i uwzględnienie ich w cenie oferty; 

d) 

pkt 17 akapit 7 OPZ wymaga, że w przypadku, gdy stacja przeładunkowa 

dla danego rodzaju odpadów  zlokalizowana będzie w mniejszej odległości niż instalacja do 
przetwarzania  odpadów  tego  rodzaju,  wykonawca  zobowiązany  jest  do  zapewnienia 
możliwości przyjęcia odpadów do stacji przeładunkowej (odległość liczona od granic dzielnic 
Bemowo,  Wola  po  najkrótszej  drodze  w  linii  prostej),  a  zatem  Zamawiający  pozbawił 
wykonawców  możliwości  decydowania  gdzie  będą  kierowane  odpady,  co  uniemożliwia 
wykonawcom  ustalenie  czy  posiadają  odpowiednie  zasoby  do  realizacji  zamówienia  oraz 
uniemożliwia  należyte  oszacowanie  kosztów  realizacji  zamówienia  i  uwzględnienie  ich  w 

cenie  oferty.  Ponadto,  przedmiotowe  postanowienie  OPZ  jest  niejednoznaczne  i 

nieprecyzyjne w zakresie, w jakim nie określa, w jaki sposób będą ustalane granice dzielnicy; 

e) 

pkt 20 OPZ wymaga, aby w przypadku wystąpienia awarii instalacji wskazanych 

w  oświadczeniu  potwierdzającym  miejsce  zagospodarowania  odpadów  objętych 
przedmiotem  zamówienia  lub  innej  przyczyny  uniemożliwiającej  przyjmowanie  odpadów, 
odpady  były  dostarczane  do  pierwotnie  wskazanej  lokalizacji  (instalacji  lub  stacji 
przeładunkowej)  przez  okres  30  dni  od  dnia  akceptacji  nowej  instalacji.  Przywołane 
postanowienie  OPZ  jest  niejednoznaczne  i  nieprecyzyjne,  gdyż  nie  wynika  z  niego  między 
innymi jak należy rozumieć sformułowanie „pierwotnie wskazana lokalizacja 

f) 

pkt  22  OPZ  wymaga,  aby  kwit  wagowy  zawierał  każdorazowo  czytelny  podpis 

osoby przyjmującej odpady i czytelny podpis osoby odbierającej odpady; 

g) 

pkt 24 OPZ wskazał, że wykonawca zobowiązany jest do przyjęcia odpadów  w 

dni robocze oraz w soboty i nie wyłączył przy tym realizacji tego obowiązku w dniu uznane 

ustawowo za wolne od pracy; 

h) 

pkt 28 OPZ zadeklarował realizację zamówienia w minimalnym zakresie podając 

minimalną ilość odpadów do zagospodarowania w ramach każdego z zadań i zastrzegł sobie 
prawo  do  realizacji  pozostałego  zamówienia  na  zasadach  prawa  opcji,  bez  jednoczesnego 
uregulowania  jak  będzie  traktowana  sytuacja,  w  której  do  zagospodarowania  zostanie 
przekazana  mniejsza  ilość  odpadów  niż  minimalne  ilości  podane  przez  Zamawiającego  w 

tym punkcie OPZ; 

i) 

pkt  35  OPZ  wymaga,  aby  wykonawca  przedstawił  sprawozdanie  kwartalne 

potwierdzające  zagospodarowanie  odpadów,  a  co  za  tym  idzie  faktycznie  wyłącza 
możliwości magazynowania odpadów przez  wykonawcę. Ponadto zakres danych żądanych 

przez Zamawiającego, jako integralna część sprawozdań kwartalnych jest tak szeroki, że nie 
znajduje  uzasadnienia  w  obiektywnych  potrzebach  Zamawiającego,  a  pozyskanie  tych 
danych przez Zamawiającego może doprowadzić do naruszenia uczciwej konkurencji, gdyż 
Zamawiający, który jest podmiotem konkurencyjnym w stosunku do wykonawców (działa na 
tym  samym  rynku)  w  wyniku  realizacji  zamówienia  wejdzie  w  posiadanie  informacji  o 
istotnym znaczeniu dla wykonawców, których nie byłby w stanie uzyskać w inny sposób (nie 
są to informacje powszechnie znane ani łatwo dostępne). 

2.  art.  353

oraz  art.  487  §2  Kodeksu  cywilnego  w  zw.  z  art.  7  ust.  1 starej  ustawy 

Pzp,  art.  14  ust.1  starej  ustawy  Pzp  oraz  art.  139  ust.  1  starej  ustawy  Pzp  poprzez 

sporządzenie  części  V  SIWZ  -  Istotne  Postanowienia  Umowy  (wzór  umowy)  dla  Zadania  1 
(9.1) do Zadania 4 (9.4), dalej jako: „wzór umowy” w sposób naruszający zasady współżycia 
społecznego, zasady uczciwej konkurencji i uniemożlwiający oszacowanie ceny / oferty, a w 
konsekwencji  mogący  prowadzić  do  nieporównywalności  ofert  w  zakresie,  w  jakim 
Zamawiający w: 

a) 

§1 ust. 4 oraz §1 ust. 5 wzoru umowy określił, że ma prawo do przeprowadzania 

kontroli  sposobu  i  prawidłowości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  przez  wykonawcę  i 
podwykonawcę  na  zasadach  określonych  w  tych  postanowieniach  umowy,  które  są 
niejednoznaczne i nieprecyzyjne, a sam wymóg prowadzenia przez Zamawiającego kontroli 

w tak szerokim zakresie jest nieuzasadniony: 

Zamawiający  uprawniony  jest  do  prowadzenia  kontroli  instalacji  oraz  działalności 

wykonawcy  oraz  jego  podwykonawców  w  sytuacji,  kiedy  sam  prowadzi  działalność 
gospodarczą  w  analogicznym  zakresie  i  występuje  na  rynku,  jako  podmiot  konkurencyjny, 
bez  jednoczesnego  określenia  odpowiednich  i  proporcjonalnych  wymogów  po  stronie 
Zamawiającego,  co  do  zasad  przeprowadzenia  kontroli,  sposobu  jej  prowadzenia,  zakresu 
informacji, jakich  żądać może Zamawiający  od wykonawcy  i  podwykonawców,  sposobu ich 

przetwarzania,  wykorzystania  i  czasu,  w  jak

im  zamawiający  będzie  informacje 

przechowywał.  W  wyniku  realizacji  czynności  kontrolnych,  Zamawiający  może  wejść  w 
posiadanie  informacji  o  istotnym  znaczeniu  dla  wykonawców,  których  nie  byłby  w  stanie 
uzyskać w inny sposób (nie są to informacje powszechnie znane ani łatwo dostępne), 

Zamawiający  nie  wprowadził  do  wzoru  umowy  postanowień  odnoszących  się  do 

rozwiązań  stanowiących  zabezpieczenie,  że  Zamawiający  zachowa  w  tajemnicy  i  nie 
wykorzysta  w  celach  innych  niż  związane  z  realizacją  umowy  albo  nie  przekaże  dalej, 
informacji  uzyskanych  w  wyniku  ewentualnie  prowadzonych  kontroli  dotyczących  danych 
handlowych lub technologicznych, a w przypadku gdyby dane takie zostały ujawnione, a ich 
nieuprawnione wykorzystanie wywołało szkodę po stronie wykonawcy lub podwykonawców, 
postanowień  określających  zasady  odpowiedzialności  Zamawiającego,  co  pozwoliłoby  na 
zachowanie  odpowiednich  proporcji  pomiędzy  uprawnieniami  Zamawiającego  i  jego 
obowiązkami, a uzasadnionym interesem wykonawcy i podwykonawców; 

Zamawiający  nie  wprowadził  żadnych  postanowień  określających  zasady 

prowadzenia kontroli tj. odpowiedniego sposobu i terminu informowania o niej, precyzyjnego 

określania osób uprawnionych do udziału w niej (z dopuszczeniem osób trzecich), czasu jej 

prowadzenia  oraz  uregu

lowania  postępowania  i  podejścia  Zamawiającego  w  przypadku 

prowadzenia w tym samym czasie innych kontroli np. organów administracji publicznej, co w 
świetle  precyzyjnego  uregulowania  zasad  kontroli  przez  to  ostatnie  podmioty  w  ustawie 
Prawo  przedsiębiorców,  w  przypadku  kontroli  prowadzonej  przez  podmiot  prywatny,  nie 
gwarantuje  przejrzystości  uprawnień  i  odpowiedzialności  Zamawiającego,  jak  również  nie 
jest  proporcjonalne  do  uprawnień  organów  publicznych  w  tym  zakresie  oraz  obowiązków 

wykonawcy na gruncie prawa publicznego; 

Zamawiający  nie  wprowadził  do  wzoru  umowy  postanowień  regulujących  zasady 

gwarantujące  przestrzeganie  przez  Zamawiającego  zasad  bezpieczeństwa  podczas 
prowadzonych kontroli, jak również zasad odpowiedzialności Zamawiającego i wykonawcy w 
przypadku wypadków lub zdarzeń niepożądanych, gdyby takie zaszły w czasie kontroli; 

b) 

§3  ust.  5  akapit  drugi  wzoru  umowy  ustalił,  że  jeżeli  w  trakcie 

obowiązywania umowy wystąpią okoliczności mające wpływ na uzgodnioną masę odpadów 
przyjętych  do  zagospodarowania,  a  tym  samym  na  wysokość  wypłaconego  wykonawcy 
wynagrodzenia,  Zamawiający  jest  uprawniony  do  żądania  zwrotu  nadpłaconej  kwoty. 
Postanowienie  to  jest  nieprecyzyjne  i  niejednoznaczne  (Zamawiający  nie  wyjaśnił  o  jakie 
okoliczności chodzi) oraz uniemożliwia należyte oszacowanie kosztów realizacji zamówienia 
i  uwzględnienie  ich  w  cenie  oferty,  a  także  narusza  równowagę  stron  stosunku 
zobowiązaniowego,  gdyż  we  wzorze  umowy  nie  przewidziano  odpowiednika  tego 

postanowienia  dla  wykonawcy  (tj.  nie  przewidziano 

postanowienia,  które  uprawniałoby 

wykonawcę  do  żądania  podwyższenia  wynagrodzenia  w  przypadku,  gdy  uzgodniona  masa 
odpadów uległa zmianie na niekorzyść wykonawcy); 

c) 

§6 wzoru umowy, nie wprowadził żadnego ograniczenia procentowego lub 

kwotowego łącznej wysokości kar umownych, jakie mogą zostać nałożone na wykonawcę w 
toku  obowiązywania  umowy,  co  uniemożliwia  oszacowanie  ryzyka  związanego  z  realizacja 
przedmiotu umowy i uwzględnienia go przy szacowaniu ceny oferty; 

d) 

§6  ust.  3  pkt  4  wzoru  umowy,  przewiedział  rażąco  wygórowana  karę 

umowną za uniemożliwienie realizacji uprawnień Zamawiającego przewidzianych w §1 ust. 4 
i 5 wzoru umowy dotyczących wykonywania umowy przez wykonawcę lub podwykonawcę. 

Odwołujący  wnosił  o  uwzględnienie  odwołań  i  nakazanie  Zamawiającemu 

zmodyfikowanie treści SIWZ oraz załączników do SIWZ i wzoru umowy poprzez: 

1.  w odniesieniu do SIWZ: 

a) 

wskazanie  w  pkt  5  OPZ,  że  Zamawiający  dopuszcza  możliwość 

przetworzenia zmagazynowanych (także w procesach R13 i D15) odpadów nie później niż w 

terminie  1  r

oku  po  terminie  realizacji  zamówienia  określonym  w  pkt  2  OPZ,  co  pozostanie 

bez wpływu na cenę jednostkową określoną w formularzu ofertowym; 

b) 

jednoznaczne  określenie  w  pkt  6  OPZ  zasad,  na  jakich  Zamawiający 

będzie przekazywał odpady do zagospodarowania w ramach poszczególnych zadań poprzez 
wskazanie, że strumień odebranych odpadów będzie równomiernie (w równych części ach) i 
jednocześnie przekazywany wszystkim wykonawcom, z którymi zostanie zawarta umowa na 
zadania obejmujące przedmiot zamówienia; 

c) 

wskazanie 

w  pkt  14  OPZ  wartości  procentowej,  o  jaką  może  odbiegać 

szacowany  procentowy  udział  rodzajów  odpadów  w  strumieniu  przewidzianym  do 
zagospodarowania w okresie realizacji zamówienia w każdym z zadań, której przekroczenie 
spowoduje  zmianę  cen  jednostkowych  zaoferowanych  przez  wykonawcę  w  Formularzu 

ofertowym; 

d) 

zmodyfikowanie  pkt  17  akapit  7  OPZ  poprzez  wskazanie,  że  po 

przekroczeniu progu 50% minimalnej ilości odpadów komunalnych do zagospodarowania dla 
danego  zadania  określonej  w  pkt  28  OPZ,  wykonawca  będzie  podejmował  decyzję  co  do 
tego, gdzie mają trafić odpady - bezpośrednio do instalacji czy do stacji przeładunkowej; 

e) 

wskazanie  w  pkt  20  OPZ,  że  w  przypadku  wystąpienia  awarii  instalacji 

wskazanych w oświadczeniu potwierdzającym miejsce zagospodarowania odpadów objętych 
przedmiotem  zamówienia  lub  innej  przyczyny  uniemożliwiającej  przyjmowanie  odpadów, 
odpady  będą  dostarczane  do  stacji  przeładunkowej  przez  okres  30  dni  od  dnia  akceptacji 

nowej instalacji; 

f) 

wykreślenie  w  pkt  22  OPZ  wymogu,  aby  kwit  wagowy  zawierał  każdorazowo 

czytelny podpis osoby przyjmującej odpady i czytelny podpis osoby odbierającej odpady; 

g) 

dodanie  na  końcu  pkt  24  OPZ  sformułowania  „z  wyłączeniem  dni  uznanych 

ustawowo za wolne od pracy”; 

h)  dodanie  w  p

kt  28  OPZ,  że  w  przypadku,  gdy  w  ramach  danego  zadania  do 

zagospodarowania zostanie przekazana mniejsza ilość odpadów niż minimalne ilości podane 
przez Zamawiającego w tym punkcie OPZ, wykonawcy będzie przysługiwało wynagrodzenie 

ustalone  na  podstawie  cen  jednostkowych  podanych  w  Formularzu  ofertowym  i  liczby  Mg 

brakującej  do  osiągnięcia  ilości  określonych  przez  Zamawiającego  jako  minimalna  ilości 
odpadów komunalnych do zagospodarowania w ramach danego zadania; 

i) 

zmodyfikowanie  pkt  35  OPZ  poprzez  wskazanie,  że  wykonawca  będzie 

zobowiązany  przedstawić  Zamawiającemu  sprawozdanie  kwartalne  obejmujące  informacje 
określone  w  art.  9oa  ust.  1  2  ustawy  z  dnia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu  czystości  i 
porządku w gminach; 

Biorąc pod uwag, że część z w/w postanowień OPZ została powtórzona we wzorze 

umowy, również wzór umowy będzie wymagał odpowiedniego dostosowania w tym zakresie. 

w odniesieniu do wzoru umowy: 

a) 

zmodyfikowanie §1 ust. 4 oraz ust. 5 wzoru umowy poprzez określenie w sposób 

jednoznaczny i niebudzący wątpliwości: 

odpowiednich i proporcjonalnych wymogów po stronie Zamawiającego, co do zasad 

przeprowadzenia  kontroli,  sposobu  jej  prowadzenia,  zakresu  informacji,  jakich  żądać  może 
Zamawiający od wykonawcy i podwykonawców, sposobu ich przetwarzania, wykorzystania i 
czasu, w jakim Zamawiający będzie informacje przechowywał,  

rozwiązań  stanowiących  zabezpieczenie,  że  Zamawiający  zachowa  w  tajemnicy  i 

nie  wykorzysta  w  celach  innych  niż  realizacja  przedmiotu  umowy  albo  nie  przekaże  dalej, 

informacji  uzyskanych  w  wy

niku  ewentualnie  prowadzonych  kontroli  dotyczących  danych 

handlowych lub technologicznych, a w przypadku gdyby dane takie zostały ujawnione, a ich 
nieuprawnione wykorzystanie wywołało szkodę po stronie wykonawcy lub podwykonawców, 
postanowień  określających  zasady  odpowiedzialności  Zamawiającego,  co  pozwoliłoby  na 
zachowanie  odpowiednich  proporcji  pomiędzy  uprawnieniami  Zamawiającego  i  jego 
obowiązkami oraz uzasadnionym interesem wykonawców i podwykonawców, 

-  zasady  prowadzenia  kontroli  tj.  odpowiedniego  sposobu  i  terminu  informowania  o 

niej, precyzyjnego określania osób uprawnionych do udziału w niej (z dopuszczeniem osób 
trzecich),  czasu  jej  prowadzenia  oraz  uregulowania  postępowania  i  podejścia 
Zamawiającego w przypadku prowadzenia w tym samym czasie innych kontroli np. organów 

administracji publicznej, 

zasad gwarantujących przestrzeganie przez Zamawiającego zasad bezpieczeństwa 

podczas  prowadzonych  kontroli,  jak  również  zasad  odpowiedzialności  Zamawiającego  i 
wykonawcy w przypadku wypadków lub zdarzeń niepożądanych, gdyby takie zaszły w czasie 

kontroli; 

b) 

wykreślenie postanowienia 53 ust. 5 akapit drugi i trzeci wzoru umowy; 

c) 

wprowadzenie 

w  §6  wzoru  umowy,  postanowienia  zgodnie  z  którym 

maksymalna łączna wysokość kar umownych jakie mogą zostać nałożone na wykonawcę w 
okresie realizacji umowy nie może przekroczyć 30% łącznego wynagrodzenia określonego w 

53 ust. 1 umowy; 

d) 

obniżenie  kary  umownej  określonej  w  56  ust.  3  pkt  4  wzoru  umowy,  do 

0,05% łącznego wynagrodzenia określonego w 53 ust. 1 umowy powiększonego o podatek 
od  towarów  i  usług  VAT  naliczony  zgodnie  z  przepisami  obowiązującymi  w  dniu  naliczenia 

kary. 

W  ramach  zarzutu  dotyczące  opisu  przedmiotu  zamówienia  wskazał,  że  zgodnie  z 

treścią  art.  29  ust.  1  ustawy  przedmiot  zamówienia  opisuje  się  w  sposób  jednoznaczny  i 
wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniając 
wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty.  

Według  Odwołującego  -  szereg  postanowień  dotyczących  opisu  przedmiotu 

zamówienia zostało w przedmiotowym postępowaniu sformułowanych przez Zamawiającego 
w  sposób  niejednoznaczny  i  niewystarczający  do  sporządzenia  prawidłowej  oferty  i 
oszacowania jej kosztów, co stanowi naruszenie art. 29 ust. 1 ustawy Pzp. 

Zwrócił uwagę, że odnośnie postanowień SIWZ dotyczących przetworzenia odpadów 

komunalnych  (pkt  5  OPZ)  Zamawiający  ustanowił  wymaganie,  że  „Wykonawca  jest 

zobowi

ązany  do  przetworzenia  odpadów  komunalnych  w  terminie  realizacji  zamówienia 

określonym w pkt. 2. Zamawiający dopuszcza możliwość przetworzenia zmagazynowanych 
(także  w  procesach  R13  i  D15)  odpadów  nie  później  niż  w  terminie  30  dni  po  terminie 

realizacji za

mówienia określonym w pkt. 2, co pozostanie bez wpływu na cenę jednostkową 

określoną  w  formularzu  ofertowym,  zawartym  w  załączniku  nr  2  do  Umowy,  za  odpady 
przetworzone  po  terminie  wskazanym  w  zdaniu  poprzedzającym  Wykonawca  nie  otrzyma 
wynagrodzenia.”. 

W

edług  Odwołującego  -  ograniczenie  możliwości  przetworzenia  odpadów 

komunalnych jedyne do 30 dni po terminie realizacji zamówienia nie znajduje uzasadnienia, 
zwłaszcza,  jeśli  wziąć  pod  uwagę,  że  przepisy  ustawy  o  odpadach  dopuszczają 
magazynowanie odpadów zmieszanych przez okres 1 roku. 

Zauważył, że w art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tj. z dnia 

16 kwietnia 2020 r., Dz.U. z 2020 r. poz. 797 z późn. zm.) wskazano, że odpady mogą być 
magazynowane,  jeżeli  konieczność  magazynowania  wynika  z  procesów  technologicznych 
lub  organizacyjnych  i  nie  przekracza  terminów  uzasadnionych  zastosowaniem  tych 
procesów, nie dłużej jednak niż przez: 

„1)  1  rok  -  w  przypadku  magazynowania  odpadów  niebezpiecznych,  odpadów 

palnych, niesegregowanych (zmieszany

ch) odpadów komunalnych i odpadów pochodzących 

z przetworzenia odpadów komunalnych; 

2) 3 tata - 

w przypadku magazynowania pozostałych odpadów. ”. 

Dalej, wywodził, że zgodnie z kolei z ust. 5 przywołanego powyżej przepisu, odpady 

przeznaczone  do  składowania  mogą  być  magazynowane  wyłącznie  w  celu  zebrania 
odpowiedniej ilości tych odpadów do transportu na składowisko odpadów, nie dłużej jednak 
niż przez rok. 

W związku z tym stanął na stanowisku, że brak jest uzasadnienia dla wprowadzania 

przez  Zamawiającego  bardziej  restrykcyjnych  rozwiązań  niż  dopuszczają  to  przepisy  rangi 

ustawowej. 

Odnośnie  zagadnienia  przekazywanie  odpadów  do  zagospodarowania  (pkt  6  OPZ) 

wskazał,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych 
pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy.  Odpady  komunalne  objęte 
przedmiotem  zamówienia  pochodzić  będą  z  dzielnic  Bemowo,  Wola.  Zamówienie  zostało 
podzielone przez  Zamawiającego  na  4  części: Zadanie 1 (9.1),  Zadanie 2 (9.2),  Zadanie 3 
(9.3) i Zadanie 4 (9.4). Przedmiot zamówienia będzie realizowany przez okres 12 miesięcy 
od dnia rozpoczęcia realizacji umowy. 

Zaznaczył  przy  tym,  że  dla  każdego  z  zadań,  w  pkt  4  OPZ,  Zamawiający  podał 

maksymalną  planowaną  ilość  odpadów  komunalnych  do  zagospodarowania.  Zamawiający 
zadeklarował  również  w  pkt  28  OPZ  minimalne  ilości  odpadów  komunalnych  do 

zagospodarowan

ia  oraz  zastrzegł  sobie  prawo  do  realizacji  pozostałego  zamówienia  na 

zadach prawa opcji. 

Zarzucił,  że  Zamawiający  nie  podał  jednak  żadnych  dziennych  limitów  minimalnych 

lub  maksymalnych ilości  odpadów,  jakie mogą zostać  przekazane do  zagospodarowania  w 

ramach danego zadania. 

Podniósł, że w pkt 6 OPZ, Zamawiający wskazał, że „Odpady do zagospodarowania 

będą  przekazywane  sukcesywnie  w  ilościach  zależnych  od  ilości  odpadów  wytworzonych 
przez mieszkańców dzielnic Bemowo, Wola”. 

Zdaniem  Odwołującego  -  przedmiotowe  postanowienie  OPZ  jest  nieprecyzyjne  i 

niejednoznaczne,  gdyż  nie  wynika  z  niego  na  jakich  zasadach  Zamawiający  będzie 
przekazywał  odpady  do  zagospodarowania  w  ramach  poszczególnych  zadań,  co 
uniemożliwia  wykonawcom  ustalenie  czy  posiadają  odpowiednie  zasoby  do  realizacji 
zamówienia  oraz  uniemożliwia  należyte  oszacowanie  kosztów  realizacji  zamówienia  i 
uwzględnienie ich w cenie oferty. 

Zwrócił  uwagę,  że  maksymalna  planowana  ilość  odpadów  komunalnych  do 

zagospodarowania to 21 500 Mg w ramach każdego zadania czyli 86 000 Mg dla 4 zadań.  

Na podstawie obecnego brzmienia OPZ nie sposób ustalić – według Odwołującego - 

jak  będzie  przekazywany  strumień  odpadów  w  przypadku,  gdy  na  każde  zadanie  zostanie 
zawarta  umowa  z  innym  wykonawcą.  Czy  Zamawiający  będzie  najpierw  przekazywał 
strumień odpadów do wykonawcy Zadania 1, aż do wykorzystania maksymalnej planowanej 
ilości  odpadów  do  zagospodarowania  i  dopiero  po  jej  wykorzystaniu  będzie  przekazywał 
odpady  do  wykonawcy  Zadania  nr  2,  czy  też  będzie  równomiernie  i  jednocześnie 
przekazywał strumień odpadów wykonawcom wszystkich 4 zadań. 

Dla  Odwołującego  wątpliwości  w  tym  zakresie  nie  rozwiewa  również  odpowiedź 

udzielona  przez  Zamawiającego  na  pytanie  nr  7  (wyjaśnienia  do  treści  SIWZ  z  dnia  7 

stycznia 2021 r.), gdyż Zamawiający nie doprecyzował w niej co będzie stanowiło podstawę 
ustalenia proporcjonalnego podziału (proporcjonalnie do czego będą rozdzielane odpady?). 

„Pytanie 7: 
Zamawiający  nie  określa  przedziałów  czasowych  na  realizację  poszczególnych 

zadań.  W  przypadku  wyboru  różnych  Wykonawców  na  poszczególne  zadania,  jak  będzie 
podzielony strumień odpadów oraz jakie będą zasady rozdzielania odpadów w danym czasie 
pomiędzy  wykonawców?  Czy  np.  Zamawiający  będzie  przekazywał  w  pierwszej  kolejności 
odpady  z  zadania  nr  1  aż  do  jej  wyczerpania  tylko  do  jednego  Wykonawcy,  czy 
proporcjonalnie i równocześnie ze wszystkich zadań do wszystkich Wykonawców, z którymi 
została podpisania Umowa? 

Odpowiedź na pytanie nr 7: 
Zamawiający  wyjaśnia,  że  będzie  przekazywał  odpady  proporcjonalnie  i 

równocześnie do wszystkich Wykonawców z którymi zostaną zawarte umowy.”. 

Zauważył,  że  określenie  jednoznacznych  i  precyzyjnych  zasad  przekazywania 

strumienia odpadów  w  ramach  realizacji  przedmiotu  zamówienia jest  istotne  z perspektywy 
możliwości  oceny  przez  wykonawców  czy  posiadają  odpowiednie  zasoby  do  realizacji 
przedmiotu  zamówienia.  Zarówno  decyzje  na  przetwarzanie  odpadów  dla  instalacji  jak  i 
zezwolenia na zbieranie odpadów dla stacji przeładunkowych lub pozwolenia zintegrowane, 
których  Zamawiający  wymaga  na  potwierdzenie,  że  oferowane  usługi  odpowiadają 
wymaganiom określonym przez Zamawiającego, określają maksymalne ilości odpadów, jakie 
mogą  zostać  przetworzone  w  instalacji  lub  zebrane  w  stacji  przeładunkowej.  Ilości  tam 
podane  stanowią  maksymalne  ilości  odpadów,  jakie  mogą  zostać  przetworzone  przez 
instalację nie tylko w ramach tej umowy, ale ogólnie w ramach wszystkich umów zawartych 
przez  podmiot  prowadzący  instalację  lub  stację  przeładunkową.  Brak  informacji  o  tym  jak 
będzie  podzielony  strumień  odpadów  uniemożliwia  wykonawcy  ocenę,  czy  ilości  odpadów, 
jakie  zostały  mu  do  wykorzystania  w  ramach  decyzji/zezwoleń,  biorąc  pod  uwagę  również 
inne zobowiązania kontraktowe wykonawcy pozwala na zagwarantowanie należytej realizacji 
przedmiotu zamówienia. Nie można oczekiwać od wykonawców „zablokowania” zasobów do 
maksymalnych  planowanych  ilości  odpadów  komunalnych  do  zagospodarowania,  jeśli  nie 
mają  oni  jednocześnie  żadnej  pewności,  co  do  tego  jaki  zakres  zamówienia  na  pewno 
zrealizują. 

Dalej,  argum

entował,  że  Zamawiający  określił,  co  prawda  maksymalne  i  minimalne 

ilości  odpadów  komunalnych  do  zagospodarowania,  ale  jednocześnie  nie  uregulował  w 
żaden  sposób  tego,  co  się  stanie,  jeśli  ilość  odpadów  przekazanych  wykonawcy  do 
zagospodarowania  nie  osiągnie  minimalnych  ilości  określonych  w  pkt  28  OPZ.  Powyższe 
powoduje,  że  nie  jest  możliwe  oszacowanie  kosztów  realizacji  zamówienia  i  ustalenie  czy 

koszty  poniesione  przez  wykonawcę  na  potrzeby  przygotowania  do  świadczenia  usług 
zostaną  pokryte  przez  wynagrodzenie  uzyskane przez  niego  z  tytułu świadczenia  usług  na 
rzecz Zamawiającego. 

W ocenie Odwołującego - brak określenia zasad przekazywania strumienia odpadów 

w  rozbiciu  na  poszczególne  zadania  uniemożliwia  również  ustalenie  bieżących  kwestii 

technicznych z

wiązanych z realizacją przedmiotu zamówienia.  

Wskazał, że § 6 ust. 3 pkt 7 wzoru umowy, Zamawiający przewidział karę umowną za 

każdy stwierdzony przypadek oczekiwania pojazdu powyżej 30 minut na wjazd i rozładunek 
odpadów  z  przyczyn  leżących  po  stronie  Wykonawcy  -  w  wysokości  500,00  zł  za  każde 
rozpoczęte kolejne 30 minut oczekiwania każdego pojazdu, z zastrzeżeniem że oczekiwanie 
pojazdu  na  wjazd  i  rozładunek  odpadów  powyżej  90  minut  z  przyczyn  leżących  po  stronie 
wykonawcy  traktowane  będzie  jak  odmowa  przyjęcia  odpadów  przez  wykonawcę  i 
skutkować będzie naliczeniem kary wyłącznie zgodnie z pkt. 3), czyli kary w wysokości  - w 
wysokości  0,1%  łącznego  wynagrodzenia  określonego  w  §  3  ust.  1  powiększonego  o 
podatek  od  towarów  i  usług  VAT  naliczony  zgodnie  z  przepisami  obowiązującymi  w  dniu 

naliczenia kary. 

W  dalszej  części  przekonywał,  że  jeżeli  cały  strumień  odpadów  z  dzielnic  Bemowo, 

Wola będzie trafiał w pierwszej kolejności do wykonawcy Zadania nr 1, a zatem wykonawca 
tego  zadania  będzie  zmuszony  przyjąć  w  dużo  krótszym  okresie  odpady  przewidziane  na 
okres  12  miesięcy  może  się  okazać,  że  dotrzymanie  wymogów  w  zakresie  oczekiwania 
pojazdów  na  wjazd  jest  technicznie  niemożliwe  do  wykonania  (każdy  pojazd  musi  zostać 
zważony  na  wjeździe,  opróżniony,  a  następnie  zważony  na  wyjeździe).  Problematyczne 
może  okazać  się  również  osiągnięcie  dziennych  mocy  przerobowych  instalacji  i  stacji 
przeładunkowych. 

Odnośnie  zarzutu  związanego  z  szacowanym  procentowym  udziałem  odpadów  w 

strumieniu odpadów (pkt 14 OPZ) podniósł, że w pkt 14 OPZ Zamawiający podał szacowany 
procentowy udział rodzajów odpadów w strumieniu przewidzianym do zagospodarowania w 
okresie realizacji zamówienia w każdym z zadań.  

Jednocześnie  Zamawiający  zastrzegł,  że  wskazany  procentowy  udział  rodzajów 

odp

adów  w  strumieniu  przewidzianym  do  zagospodarowania  stanowi  jedynie  dane 

szacunkowe  i  nie  może  stanowić  podstawy  do  jakichkolwiek  roszczeń  wykonawcy,  co  w 
praktyce  oznacza,  że  wszelkie  zmiany  szacowanego  procentowego  udziału  rodzajów 
odpadów w strumieniu obciążają wykonawcę.  

W  opinii  Odwołującego  -  takie  ukształtowanie  postanowień  OPZ  uniemożliwia 

należyte oszacowanie kosztów realizacji zamówienia i uwzględnienie ich w cenie oferty, a w 

konsekwencji stanowi naruszenie art. 29 ust. 1 Pzp. 

Zaznaczył, że Zamawiający nie określił żadnego marginesu zmian jaki może wystąpić 

w odniesieniu do udziału poszczególnych frakcji odpadów w ramach zadania.  

Według Odwołującego - informacja w tym zakresie jest o tyle istotna, że jak już wyżej 

wskazywano,  każdy  z  wykonawców  posiada  określone  w  decyzjach  i  zezwoleniach  moce 
przerobowe instalacji, a przekroczenie tych mocy (dostępnych zasobów) naraża wykonawcę 
na kary administracyjne mogące skutkować cofnięciem zezwolenia ze względu na przyjęcie i 
przetworzenie większej ilości odpadów niż wskazana w posiadanej decyzji/zezwoleniu. 

Brak  podania  tych  informacji  czyni  również  niemożliwym  należyte  oszacowanie 

kosztów realizacji zamówienia.  

Zauważył,  że  koszty  zagospodarowania  poszczególnych  frakcji  odpadów  znacznie 

się  różnią  między  sobą,  a  każda  różnica  występująca  w  udziale  procentowym 
poszczególnych  frakcji  w  strumieniu  odpadów  powoduje,  że  istotnie  zmienia  się  kalkulacja 
kosztów realizacji przedmiotu zamówienia. 

Podkreślił,  że  w  ramach  przedmiotowego  postępowania  Zamawiający  realizuje 

zadania powierzone przez UM Warszawa na podstawie umowy wykonawczej.  

W  związku  z  powyższym,  Zamawiający  jest  w  stanie  określić  w  sposób  bardziej 

precyzyjny  ilości  odpadów  przekazanych  do  zagospodarowania  wraz  z  uwzględnieniem 

ewentual

nych  wahań  w  tym  zakresie  w  ramach  poszczególnych  frakcji  odpadów,  na 

podstawie chociażby  sprawozdań miesięcznych,  jakie składają  do  UM Warszawa podmioty 
odbierające odpady. 

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  lokalizacji  stacji  przeładunkowej  (pkt  17  akapit  7 

OPZ) zwrócił uwagę, że w pkt 17 OPZ, Zamawiający wymaga, aby wykonawca przyjmował 
„odpady zmieszane” bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych 
do  termicznego  przekształcania  odpadów  komunalnych.  Zamawiający  dopuszcza  w  tym 

zak

resie możliwość skorzystania ze stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone 

w art. 23 ust. 10 pkt 2) ustawy o odpadach. W zakresie pozostałych odpadów Zamawiający 
również dopuszcza możliwość korzystania ze stacji przeładunkowej/stacji przeładunkowych. 

Koszt  transportu  odpadów  ze  stacji  przeładunkowej  do  instalacji  będzie  pokrywany  przez 
wykonawcę. Lokalizacja stacji nie może ulec zmianie w trakcie obowiązywania umowy. Ilości 
i  rodzaje  odpadów,  które  będą  dostarczane  do  poszczególnych  instalacji  i/lub  stacji 
przeładunkowych  zostaną  uzgodnione  w  trybie  roboczym  przez  koordynatorów  realizacji 

umowy. 

„W przypadku gdy stacja przeładunkowa dla danego rodzaju odpadów zlokalizowana 

będzie  w  mniejszej  odległości  niż  instalacja  do  przetwarzania  odpadów  tego  rodzaju, 
Wykonawca  zobowiązany  jest  do  zapewnienia  możliwości  przyjęcia  odpadów  do  stacji 
przeładunkowej  (odległość  liczona  będzie  od  granic  dzielnic  Bemowo,  Wola  po  najkrótszej 
drodze  w  linii  prostej).  W  przypadku  gdy  instalacja  do  przetwarzania  odpadów  danego 
rodzaju  zlokalizowana  będzie  w  mniejszej  odległości  niż  stacja  przeładunkowa  dla  tego 
rodzaju  odpadów,  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  zapewnienia  możliwości  przyjęcia 
odpadów  do  tej  instalacji  (odległość  liczona  będzie  od  granic  dzielnic  Bemowo,  Wola  po 
najkrótszej drodze w linii prostej).”. 

Podsumowując,  Zamawiający  z  jednej  strony  dopuszcza  możliwość  przekazywania 

odpadów  bezpośrednio  do  instalacji,  ale  jednocześnie  dopuszcza  możliwość  korzystania 
przez wykonawców ze stacji przeładunkowych.  

Niem

niej  jednak  zauważył,  ze  jeśli  stacja  przeładunkowa  zlokalizowana  będzie  w 

mniejszej  odległości  niż  instalacja  do  przetwarzania  odpadów  tego  rodzaju,  wykonawca 
zobowiązany  jest  do  zapewnienia  możliwości  przyjęcia  odpadów  do  stacji  przeładunkowej, 

zamiast b

ezpośredniego skierowania ich do instalacji. 

Wobec  tego 

–  w  przekonaniu  Odwołującego  -  Zamawiający  pozbawił,  zatem 

wykonawców  możliwości  decydowania  gdzie  będą  kierowane  odpady,  co  uniemożliwia 
wykonawcom  ustalenie  czy  posiadają  odpowiednie  zasoby  do  realizacji  zamówienia  oraz 
uniemożliwia  należyte  oszacowanie  kosztów  realizacji  zamówienia  i  uwzględnienie  ich  w 

cenie oferty. 

Podkreślił,  wykonawcy  działają  w  oparciu  o  decyzje/zezwolenia,  które  określają 

maksymalne  ilości  odpadów,  jakie  mogą  zostać  przetworzone  w  instalacji  lub  zebrane  w 
stacji  przeładunkowej.  Brak  możliwości  decydowania  przez  wykonawców  o  tym,  gdzie  w 

pierwszej 

kolejności  mają  trafić  odpady  -  do  instalacji  czy  do  stacji  przeładunkowej, 

uniemożliwia  wykonawcom  rozplanowanie  mocy  przerobowych  instalacji  i  stacji  w  taki 
sposób,  aby  zapewnić  jak  najbardziej  efektywne,  a  jednocześnie  należyte  wykonanie 

przedmiotu zam

ówienia przy zachowaniu limitów określonych w decyzjach/zezwoleniach.  

Zdaniem  Odwołującego  -  takie  ukształtowanie  postanowień  OPZ  uniemożliwia 

wykonawcom  realną  ocenę  czy  będą  w  stanie  zrealizować  przedmiot  zamówienia,  biorąc 
pod  uwagę  umowy,  jakie  posiadają  z  innym  podmiotami  na  świadczenie  analogicznych 
usług.  W  efekcie  taka  sytuacja  może  wpływać  na  ograniczenie  konkurencji,  gdyż  w 
postępowaniu nie wezmą udziału wykonawcy, którzy byliby  w stanie zrealizować przedmiot 
zamówienia,  jednak  odstąpią  od  złożenia  oferty  z  uwagi  na  brak  możliwości  oszacowania 
zasobów niezbędnych do realizacji zamówienia. 

Zauważył, że na strumień odpadów trafiający do przetworzenia, składają się różnego 

rodzaju  odpady,  których  ilości  zostały  określone  przez  Zamawiającego,  jako  szacunkowe. 
Zamawiający  oczekuje,  aby  oferta  zawierała  pewną  i  niezmienną  cenę  przetworzenia 
odpadów  przez  cały  czas  trwania  umowy.  Jak  pokazuje  doświadczenie  Odwołującego  z 
realizacji innych umów o podobnym przedmiocie na rzecz Zamawiającego, podawane przez 
niego  ilości  odpadów  określane,  jako  szacunkowe  odbiegają  od  tych  wartości  w  daleki 
sposób.  

Biorąc powyższe pod uwagę, umowa – w ocenie Odwołującego - powinna zawierać 

odpowiedni  mechanizm  pozwalający  na  weryfikację  ceny,  a  na  pewno  na  możliwość 

podejm

owania przez wykonawcę decyzji umożliwiających mu rozstrzyganie o tym, gdzie (do 

której instalacji lub stacji przeładunkowej) będą trafiały odpady.  

Doświadczenie  Odwołującego  ze  współpracy  z  Zamawiającym  pokazuje,  że różnice 

w  ilości  poszczególnych  rodzajów  odpadów  (określane  jako  szacunkowe)  sięgać  mogą 
nawet  kilkudziesięciu  procent.  W  przypadku,  gdy  posiadanie  pozwolenia  na  zbieranie  lub 
przetwarzanie odpadów, stanowi wymóg, w ramach którego wykonawca lub podwykonawcy 
muszą  mieć  możliwość  zbierania,  magazynowania  lub  przetwarzania  ściśle  określonych 
przez  Zamawiającego  rodzajów  i  ilości  odpadów,  to  określanie  ilości  i  rodzajów  odpadów, 
jakie mają  zostać  zagospodarowane  na  zlecenie  Zamawiającego  poprzez  posługiwanie  się 
szacunkami stanowi niewspółmiernie dalece idące obowiązki. Co więcej w umowie brak jest 
jakichkolwiek  postanowień,  które  pozwalałyby  wykonawcy  reagować  na  przekazywanie 
odpadów  niezgodnie  z  szacunkami  Zamawiającego  w  stopniu,  który  prowadzi  np.  do 
zmuszenia  wykonawcy  lub  podwykonawców  do  naruszenia  warunków  posiadanych 
pozwoleń  z  uwagi  na  to,  że  rodzaje  ilości  odpadów  faktycznie  mających  podlegać 
zagospodarowaniu  istotnie  odbiegają  od  tych  wskazywanych  przez  Zamawiającego,  jako 

szacunkowe. 

Wywodził,  że  jeśli  uznać  za  uprawnione  określenie  przez  Zamawiającego  opisu 

przedmiotu  zamówienia  poprzez  podanie  szacunkowych  ilości  poszczególnych  rodzajów 
odpadów przekazanych do zagospodarowania, to tym bardziej wykonawcom powinno zostać 

przyznane  uprawnienie  do  decydowania  o  miejscu  przyjmowania  odpad

ów  (instalacja  lub 

stacja  przeładunkowa).  Zwłaszcza,  jeśli  uwzględnić  fakt,  że  dotychczasowy  sposób 
przyjmowania odpadów stwarza zagrożenie naruszenia warunków pozwolenia albo generuje 
po stronie wykonawcy niewspółmierne koszty. 

Ponadto,  zarzucił,  że  przedmiotowe  postanowienie  OPZ  jest  niejednoznaczne  i 

nieprecyzyjne  w  zakresie,  w  jakim  nie  określa  jak  Zamawiający  będzie  ustalał  granicę 
dzielnicy  (np.  czy  będzie  to  najdalej  wysunięty  punkt  dzielnicy  w  stosunku  do  instalacji  lub 
stacji przeładunkowej lub jakiś z góry określony punkt dzielnicy, dla którego będzie mierzona 
odległość od instalacji i stacji). 

W odniesieniu do zarzutu związanego z awarią instalacji wskazanych w oświadczeniu 

(pkt 20 OPZ) wskazał, że zgodnie z pkt 20 OPZ „W przypadku wystąpienia awarii instalacji 
wskazanych w oświadczeniu potwierdzającym miejsce zagospodarowania odpadów objętych 
przedmiotem zamówienia lub innej przyczyny uniemożliwiającej przyjmowanie  odpadów, 
Wykonawca jest zobowiązany do zapewnienia zagospodarowania odpadów w innej instalacji 
na  własny  koszt.  W  takim  przypadku  Wykonawca  zobowiązany  jest  w  trybie 
natychmiastowym  do  poinformowania  Zamawiającego  o  zaistniałej  sytuacji,  złożenia 
wyczerpujących  wyjaśnień,  złożenia  zaktualizowanego  oświadczenia  o  miejscu 

zagospodarowani

a  odpadów,  oświadczenia  o  tym,  że  nowa  instalacja  spełnia  wymagania 

prawa  umożliwiające  przyjmowanie  przez  nią  odpadów  do  zagospodarowania  oraz 
przedłożenia nie później niż  w terminie do 2 dni roboczych od powiadomienia kompletnych 
dokumentów potwierdzających uprawnienie nowej instalacji do zagospodarowania odpadów 
zgodnie  z  wymaganiami  prawa.  Odpady  będą  dostarczane  do  pierwotnie  wskazanej 
lokalizacji (instalacji lub stacji przeładunkowej) przez okres 30 dni od dnia akceptacji nowej 

instalacji.  Wskazany  ok

res  może  ulec  zmianie,  o  czym  Zamawiający  poinformuje 

Wykonawcę  pisemnie.  (...)  Odpady  przekazane  do  instalacji,  która  nie  została 
zaakceptowana przez Zamawiającego, uznaje się za zagospodarowane niezgodnie z umową 
i nie przysługuje za nie wynagrodzenie.”. 

Według  Odwołującego  -  przywołanie  postanowienie  OPZ  jest  niejednoznaczne  i 

nieprecyzyjne,  gdyż  nie  wynika  z  niego  jak  należy  rozumieć  sformułowanie  „pierwotnie 
wskazana instalacja”. Jeśli rozumieć je jako instalację, która została wskazana w ofercie, a 

k

tóra uległa awarii lub która nie może przyjmować odpadów z innych przyczyn, to brak jest 

uzasadnienia dla dostarczania do niej odpadów przez okres 30 dni od dnia akceptacji nowej 
instalacji,  zwłaszcza  że  Zamawiający  nie precyzuje co  miało by  się stać  z  odpadami, które 

trafią do takiej instalacji i nie zostaną do niej przyjęte z uwagi na awarię instalacji. Jest to tym 
bardziej  nieuzasadnione,  jeśli  wziąć  pod  uwagę,  że  Zamawiający  dopuszcza  jednocześnie 
korzystanie ze stacji przeładunkowych. 

Kolejny  zarzut  d

otyczył  Kwitu  wagowego  uregulowanego  w  pkt  22  OPZ,  gdzie 

Zamawiający wskazał, że „Wykonawca zobowiązany jest każdorazowo potwierdzić przyjęcie 
odpadów  kwitem  wagowym  z  legalizowanej  wagi  Wykonawcy  znajdującej  się  na  terenie 

instalacji  do  przetwarzania  odpa

dów  lub  stacji  przeładunkowej.  Kwit  wagowy  powinien 

zawierać  między  innymi  datę,  godzinę  wjazdu  i  wyjazdu  pojazdu,  nr  rejestracyjny  pojazdu, 
rodzaj  dostarczonych  odpadów,  nazwę  podmiotu  dostarczającego  odpady  objęte 
przedmiotem  zamówienia,  wagę  brutto,  wagę  tarę,  wagę  netto  tj.  ilość  dostarczonych 
odpadów,  nr  kwitu  Wagowego,  nr  zadania,  czytelny  podpis  osoby  przyjmującej  odpady  i 
czytelny podpis osoby przekazującej odpady.”. 

Biorąc  pod  uwagę  obecnie  panującą  sytuacje  epidemiologiczną,  jak  również 

specyfikę  świadczonych  usług  i  wymagania  narzucone  przez  Zamawiającego,  chociażby  w 
zakresie  czasu  oczekiwania  pojazdów  na  wjazd,  wymaganie,  aby  kwit  wagowy  zawierał 
czytelny podpis osoby przyjmującej odpady i czytelny podpis osoby przekazującej odpady, - 

zdaniem  O

dwołującego  -  jest  nadmierne  i  nieuzasadnione.  Nie  znajduje  ono  podstaw  w 

obiektywnych potrzebach Zamawiającego. 

W  zakresie  zastrzeżeń  Odwołującego  dotyczącego  uregulowań  dni  przyjmowania 

odpadów, gdzie zgodnie z pkt 24 OPZ, wykonawca zobowiązany jest do przyjęcia odpadów 
w dni robocze od poniedziałku do piątku w godzinach 6:00-22:00 oraz w soboty w godzinach 

22:00,  podniósł,  że  Zamawiający  nie  wyłączył  w  sposób  jednoznaczny  i  niebudzący 

wątpliwości obowiązku przyjmowania przez  wykonawcę odpadów  w dniu wolne od pracy w 

rozumieniu  ustawy  z  dnia  18  stycznia  1951  r.  o  dniach  wolnych  od  pracy  (tj.  z  dnia  27 

października 2020 r., Dz.U. z 2020 r. poz. 1920).  

W związku z tym Odwołujący doszedł do wniosku, że Zamawiający może oczekiwać 

od  wykonawców  przyjmowania  odpadów  również  w  te  dni,  co  jest  nieuzasadnione  -  nie 
znajduje uzasadnienia w obiektywnych potrzebach Zamawiającego, a ponadto uniemożliwia 
wykonawcom  zorganizowanie  i  zaplanowanie  działań  związanych  z  realizację  przedmiotu 
zamówienia  (konieczność  zapewnienia  po  stronie  wykonawców  odpowiednich  środków 

technicznych i personelu). 

W  części  odnoszącej  się  do  minimalnych  ilości  odpadów  do  zagospodarowania 

zauważył,  że  w  pkt  4  OPZ,  Zamawiający  podał  maksymalne  planowane  ilości  odpadów 

komunalnych do zagosp

odarowania z podziałem na poszczególne zadania. 

Natomiast, w pkt 28 OPZ, Zamawiający wskazał, ze deklaruje realizację zamówienia 

w minimalnym zakresie, podając minimalną ilość odpadów do zagospodarowania w ramach 
każdego z zadań i zastrzegł sobie prawo do realizacji pozostałego zamówienia na zasadach 
prawa opcji. Dla każdego z 4 zadań na której jest podzielone postępowanie, minimalna ilość 
odpadów komunalnych do zagospodarowania wynosi 13 975 Mg, podczas gdy maksymalna 
ilość odpadów, jaka może zostać przekazana przez Zamawiającego do zagospodarowania w 
ramach każdego z tych zadań wynosi 21 500 Mg. 

Zaznaczył,  że  zgodnie  z  zastrzeżeniem  zawartym  pod  tabelą  z  minimalnymi 

planowanymi  ilościami  odpadów  komunalnych  do  zagospodarowania,  decyzja  o  usługach 
objętych  prawem  opcji  uzależniona  będzie  od  decyzji  Zamawiającego,  podczas  gdy  na 
wykonawcę  nałożony  w  ten  sposób  zostaje  obowiązek  realizacji  usług  do  ustalonego  w 

ramach  prawa  opcji  poziomu  maksymalnego  na  warunkach  zawartej  umowy,  bez 

konieczności negocjacji między stronami. 

Odwołujący stwierdził, że analiza pkt 28 OPZ w połączeniu z informacjami podanymi 

w  pkt  4 OPZ,  mogłaby  doprowadzić  do  błędnego  wniosku,  że  Zamawiający  określił  zakres 
zamówienia,  jaki  zostanie zrealizowany  przez  wykonawcę wyznaczając zarówno  minimalne 
jak  i  maksymalne  ilości  odpadów,  jakie  zostaną  przekazane  wykonawcom  do 

zagospodarowania. 

Zdaniem  Odwołującego  -  określenie  przez  Zamawiającego  minimalnego  poziomu 

zamówienia,  jaki  zostanie  zrealizowany  przez  wykonawcę  -  minimalnej  ilości  odpadów  do 

zagospodarowania  - 

ma  charakter  iluzoryczny,  gdyż  Zamawiający  w  żadnym  miejscu  OPZ 

ani  wzoru  umowy,  nie  uregulował  jak  będzie  traktowana  sytuacja,  w  której  do 
zagospodarowania  zostanie  faktycznie  przekazana  mniejsza  ilość  odpadów  niż  minimalne 
ilości podane w OPZ. 

W  związku  z  tym  zwrócił  uwagę  na  fakt,  że  zgodnie  z  §3  ust.  8  wzoru  umowy 

„Wykonawca  otrzyma  wynagrodzenie  za  dany  okres  rozliczeniowy  wyłącznie  za  odpady 

przetworzone,  natomiast  za  odpady  zmagazynowane  w  danym  okresie, 

także w  procesach 

R13 i 015, 

rozliczenie nastąpi w momencie udokumentowania przetworzenia tych odpadów, 

z 

zastrzeżeniem § 2 ust. 6.”. Tym samym, wykonawca otrzyma wynagrodzenie wyłącznie za 

te odpady, które zostały przez niego faktycznie przetworzone. 

Podsumowując, Odwołujący stwierdził, że Zamawiający może przekazać wykonawcy 

do  zagospodarowania  mniejsze  ilości  odpadów  niż  określone  w  umowie,  a  wykonawcy  nie 
będzie przysługiwało w tym zakresie żadne roszczenie w stosunku do Zamawiającego. Takie 
ukształtowanie postanowień OPZ pozostaje w sprzeczności z dyspozycją art. 29 ust. 1 Pzp, 
gdyż  powoduje,  że  wykonawcy  nie  są  w  stanie  w  należyty  sposób  skalkulować  kosztów 
realizacji  przedmiotu  zamówienia  i  uwzględnić  ich  w  cenie  oferty  w  taki  sposób,  aby 

wynagrod

zenie,  jakie  osiągną  z  tytułu  realizacji  przedmiotu  umowy,  pozwalało  na  ich 

pokrycie. 

Kolejny zarzut dotyczył sprawozdań kwartalnych, gdzie Zamawiający w pkt 35 OPZ, 

postanowił, że integralną część sprawozdań kwartalnych stanowią: 

„1) karty ewidencji odpadów komunalnych (KEOK) przekazane na nośniku danych w 

formie  elektronicznej  w  formacie 

„pdf"  dla  odpadów  przyjętych  przez  stację  przeładunkową 

lub  instalację;  z  zastrzeżeniem,  że  informacje  zawarte  w  KEOK  nie  mogą  być 
zanonimizowane. Nazwa pliku „pdf” powinna odpowiadać numerowi KEOK nadanemu przez 

system BDO; 

potwierdzone  za  zgodność  z  oryginałem  dokumenty  transgranicznego 

przesyłania/  przemieszczania  odpadów  do  instalacji  poza  granice  terytorium 

Rzeczypospolitej  Polskiej,  z 

zastrzeżeniem, że informacje zawarte w tych dokumentach nie 

mogą być zanonimizowane; 

potwierdzone  za  zgodność  z  oryginałem  oświadczenie  podmiotu 

eksploatującego  instalację  o  wytworzonych  odpadach  z  odpadów  przyjętych  do 
przetworzenia,  przekazanych  do  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  oraz 
przekazanych do składowania albo do termicznego przekształcania. Oświadczenie powinno 
zawierać:  kod  i  rodzaj  odpadów  wytworzonych,  masę  wytworzonych  odpadów  (Mg), 
ostateczny  proces  zagospodarowania  odpadów,  tj.  proces  odzysku  i  unieszkodliwiania,  o 
których mowa w załącznikach nr 1 i 2 do ustawy o odpadach, oraz nazwę instalacji, do której 

przekazano wytworzone odpady. 

UWAGA:  w  przypadku  gdy  odpady  wytworzone  przez  Wykonawcę,  są  przez  niego 

przekazane  do  dalszego  zagospodarowania  w  procesie  R12  lub  przekazane  podmiotowi 

prowadzącemu  zbieranie,  wówczas  Wykonawca  obowiązany  jest  do  przedłożenia 
potwierdzonych  za  zgodność  z  oryginałem  oświadczeń  podmiotów  posiadających 
uprawnienia  w  zakresie  zbierania  lub  przetwarzania  odpadów  lub  oświadczeń  własnych  w 
imieniu  podmiotów  posiadających  uprawnienia  w  zakresie  zbierania  lub  przetwarzania 
odpadów  o  przekazaniu  odpadów  do  ostatecznego  procesu  zagospodarowania.  Przez 
ostateczny  proces  zagospodarowania  odpadów  należy  rozumieć  proces  odzysku  (R)  i 

unie

szkodliwiania  (D),  o  których  mowa  w  załącznikach  nr  1  i  2  do  ustawy  o  odpadach,  z 

wyjątkiem procesów R12, R13, D14 i D15.”. 

W  przekonaniu 

Odwołującego 

wymagając 

sprawozdania  kwartalnego 

potwierdzającego  zagospodarowanie  odpadów,  Zamawiający  w  nieuzasadniony  sposób  de 

facto 

wyłącza możliwość magazynowania odpadów. Stosownie natomiast do cytowanego już 

powyżej  art.  25  ust.  4  ustawy  o  odpadach,  odpady  mogą  być  magazynowane,  jeżeli 
konieczność magazynowania wynika z procesów technologicznych lub organizacyjnych i nie 
przekracza terminów uzasadnionych zastosowaniem tych procesów, nie dłużej jednak niż w 
okresie 1 roku lub 3 lat w zależności od rodzaju frakcji magazynowanych opadów. 

Ponadto  zakres  danych  żądanych  przez  Zamawiającego,  jako  integralna  część 

spra

wozdań  kwartalnych  jest  tak  szeroki,  że  nie  znajduje  uzasadnienia  w  obiektywnych 

potrzebach  Zamawiającego.  Pozyskanie  tych  danych  przez  Zamawiającego  może 
doprowadzić  do  naruszenia  uczciwej  konkurencji,  gdyż  Zamawiający,  który  jest  podmiotem 

konkurencyjnym 

w stosunku do wykonawców (działa na tym samym rynku - odbiera odpady 

z  nieruchomości  niezamieszkałych  oraz  bierze  udział  w  szeregu  postępowań  na  odbiór  i 
zagospodarowanie  odpadów)  w  wyniku  realizacji  zamówienia  wejdzie  w  posiadanie 

informacji o istotnym z

naczeniu dla wykonawców, których nie byłby w stanie uzyskać w inny 

sposób (nie są to informacje powszechnie znane ani łatwo dostępne). 

Przy  tak  szeroko  określonym  zakresie  informacji  wymaganych  w  sprawozdaniach 

kwartalnych,  Zamawiający  poweźmie  wiedzę  np.  o  tym,  jakiemu  podmiotowi  przekazano 
odpady  do  przetworzenia  i  w  jakiej  ilości,  a  zatem  pozna  szczegóły  relacji  handlowych 
łączące  wykonawcę  z  innymi  podmiotami.  Z  kolei  żądając  kart  przekazania  odpadów 
komunalnych (KEOK), Zamawiający poweźmie wiedzę o wszystkich odpadach przyjętych do 
instalacji  wykonawcy,  a  zatem  również  o  odpadach  przyjętych  w  ramach  realizacji  przez 
wykonawcę  innych  umów,  co  pozwoli  Zamawiającemu  uzyskać  informację  o rzeczywistych 
mocach przerobowych wykonawcy, a w konsekwencji umożliwić ocenę tego czy wykonawca 
będzie  w  stanie  ubiegać  się  o  udzielenie  zamówień  publicznych  w  ramach  innych 
postępowań  (którymi  z  racji  prowadzonej  działalności  Zamawiający  również  może  być 

zainteresowany) i w jakim zakresie. 

Zwrócił uwagę, że obowiązki informacyjne podmiotu prowadzącego instalację zostały 

określone  w  art.  9  oa  ust.  1  i  ust.  2  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach, 
zgodnie z którym: 

„1.  Prowadzący  instalację  komunalną  jest  obowiązany  przekazać  przedsiębiorcy 

odbierającemu  odpady  komunalne  od  właścicieli  nieruchomości  lub  gminie,  z  którymi  ma 
zawarte  umowy,  informację  o  odpadach  przekazanych  mu  przez  tego  przedsiębiorcę  lub 
gminę,  które  poddał  procesowi  przygotowania  do  ponownego  użycia,  recyklingu  lub 
przekazał w tym celu innemu posiadaczowi odpadów. 

Informacja  o  odpadach  pochodzących  z  odpadów  komunalnych  z  terenu  danej 

gminy zawiera dane o: 

1) rodzajach 

i masie odpadów papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła poddanych 

recyklingowi  i  przygotowanych do  ponownego użycia lub  przekazanych  w  tym  celu innemu 
posiadaczowi  odpadów  wraz  ze  wskazaniem  procesu  odzysku,  któremu  został  poddany 

odpad; 

2)  rodzajach  i  m

asie  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady 

komunalne przygotowanych do ponownego użycia, poddanych recyklingowi oraz poddanych 
innym  formom  odzysku  lub  przekazanych  w  tym  celu  innemu  posiadaczowi  odpadów  wraz 

ze  wskazaniem  procesu  odzysku

,  któremu  został  poddany  odpad  masie  wytworzonych  i 

poddanych  składowaniu  pozostałości  z  sortowania  i  pozostałości  z  mechaniczno-
biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych.”. 

Porównanie  przez  Odwołującego  regulacji  umownej  i  ustawowej  w  tym  zakresie, 

jednoznacznie  doprowadziło  go  do  wniosku,  że  żądania  Zamawiającego  w  zakresie 
sprawozdawczości  kwartalnej  są  nieuzasadnione  i  znacznie  wykraczają  poza  wymagania 
stawiane przez ustawę podmiotom prowadzącym instalację. 

Odnośnie zarzutów dotyczących wzoru umowy zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 139 

ust. 1 Pzp, do umów w sprawach zamówień publicznych, stosuje się przepisy ustawy z dnia 

23  kwietnia  1964  r.  - 

Kodeks  cywilny,  jeżeli  przepisy  ustawy  nie  stanowią  inaczej. 

Postanowienia  przyszłej  umowy  o  zamówienie  publiczne  należy  zatem  rozpatrywać,  o  ile 
ustawa  Pzp  nie  stanowi  inaczej,  w  świetle  art.  353

Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym 

strony  zawierające  umowę  mogą  ułożyć  stosunek  prawny  według  swego  uznania,  byleby 
jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom 
współżycia społecznego.  

Odwołujący zaskarżył również uprawnienia kontrolne Zamawiającego uregulowane w 

§ 1 ust. 4 i ust. 5 wzoru umowy, gdzie zgodnie z §1 ust. 4 wzoru umowy „Zamawiający ma 

prawo  do  przepro

wadzania  kontroli  sposobu  i  prawidłowości  wykonania  przedmiotu 

zamówienia przez Wykonawcę. Kontroli podlegają w szczególności zgodność wykonywania 
przedmiotu  zamówienia  z  postanowieniami  umowy  oraz  z  przepisami  prawa,  sposób  i 
prawidłowość  utrzymania  i  eksploatacji  instalacji  oraz  stacji  przeładunkowej.  Zamawiający 
przeprowadza kontrolę, po uprzednim poinformowaniu Wykonawcy o terminie i przedmiocie 
kontroli,  nie  później  jednak  niż  na  24  godziny  przed  planowaną  kontrolą.  Zamawiający 

zastrzega  sobie  prawo  ud

ziału  w  kontroli  podmiotów  trzecich  upoważnionych  przez 

Zamawiającego.”. 

Zauważył,    że  stosownie  z  kolei  do  postanowień  §1  ust.  4  wzoru  umowy  „W 

przypadku  gdy 

Wykonawca  realizuje  umowę  przy  pomocy  podwykonawców,  uprawnienie 

Zamawiającego  do  przeprowadzenia  kontroli  i  żądania  przedstawienia  informacji  lub 
dokumentów  w  terminie  wyznaczonym  przez  Zamawiającego  dotyczy  również 
podwykonawców, z zastrzeżeniem, że kontrola podwykonawcy jest prowadzona przy udziale 

Wykonawcy.

”. 

W  związku  z  powyższym  zarzucił,  że  powyższe  zasady  prowadzenia  kontroli 

wykonawcy  lub  podwykonawcy  nie  zostały  precyzyjnie  określone  przez  Zamawiającego. 
Określenie  we  wzorze  umowy,  że  kontrola  dotyczyć  może:  „...w  szczególności  zgodność 

wykonywania  przedm

iotu  zamówienia  z  postanowieniami  umowy  oraz  z  przepisami  prawa, 

sposób  i  prawidłowość  utrzymania  i  eksploatacji  instalacji  oraz  stacji  przeładunkowej.” 
skutkuje możliwością powoływania się przez Zamawiającego na prawo do jej prowadzenia w 
nieokreślonym bliżej zakresie.  

Brak  precyzyjnych  regulacji  w  tym  zakresie,  w  sytuacji  gdy  Zamawiający  prowadzi 

działalność  konkurencyjną  względem  wykonawcy  i  podwykonawców  może  prowadzić  do 
naruszenia  ich  interesów.  Okoliczności  te  należy  powiązać  z  tym,  że  Zamawiający  nie 
wprowadził  do  wzoru  umowy  żadnych  szczególnych  postanowień  stanowiących  gwarancję 
dla wykonawcy i podwykonawcy, że dane i informacje pozyskane w wyniku kontroli nie będą 
wykorzystywane czy przekazywane innym podmiotom w sposób mogący pociągać za sobą 

n

egatywne  skutki  dla  wykonawcy  lub  podwykonawcy.  Środkami  takimi  mogą  być  zapisy  w 

postaci  kar  umownych  dla  Zamawiającego  w  przypadku  nieuprawnionego  wyjawienia 
danych, obowiązek zniszczenia danych dot. kontroli po ustaniu umowy. 

Zdaniem  Odwołującego  -  skoro  Zamawiający  dopuszcza  prawo  kontroli  wykonawcy 

lub podwykonawcy i jest w stanie szczegółowo określić obowiązki dla tego ostatniego, to w 
przypadku  dopuszczenia  we  wzorze  umowy  możliwości  udziału  w  kontroli  osób  trzecich 

powinien,  dla  zabezpieczenia  inte

resów  wykonawcy  i  podwykonawcy,  określić  kogo  należy 

rozumieć jako osoby trzecie. Co więcej Zamawiający oczekując od wykonawcy, iż będzie on 
gwarantował  za  podwykonawców  np.  przestrzegania  przepisów  oraz  posiadania  pozwoleń 

przez  czas  trwania  umowy  winien 

złożyć  podobne  zapewnienia,  iż  osoby  trzecie  biorące 

udział w kontroli zachowają w tajemnicy informacje uzyskane z udziału w kontroli (we wzorze 
umowy  w  części  dotyczącej  zasad  poufności  brak  jest  odpowiednich  postanowień  w  tym 

zakresie). 

Według  Odwołującego  -  wzór  umowy  nie  wprowadza  żadnych  postanowień 

określających  zasady  prowadzenia  kontroli  w  odniesieniu  do  obowiązków  zachowania 

odpowiednich  zasad  bezpieczeństwa  (np.  BHP  czy  PPOŻ)  obowiązujących  u  wykonawcy 
czy podwykonawcy. We wzorze umowy zabrakło postanowień, które dają pewność, że sam 
Zamawiający,  jak  i  ewentualne  osoby  trzecie  będą  posiadali  odpowiednie  przeszkolenie, 
zapoznają  się  z  zasadami  bezpieczeństwa  obowiązującymi  na  terenie  kontrolowanych 
zakładów,  jak  również  będą  posiadali  odpowiednią  odzież  i  przygotowanie  do  prowadzenia 
kontroli  w  specyficznych  warunkach  (instalacja/stacja  przeładunkowa).We  wzorze  umowy 
zabrakło również postanowień pozwalających ustalić zasady odpowiedzialności, która może 
zaistnieć na skutek nieprzewidzianych zdarzeń podczas kontroli takich jak np. wypadki.  

Argumentował,  że  mając  na  uwadze,  fakt,  że  Zamawiający  może  angażować  na 

potrzeby  kontroli  osoby  trzecie  kwestia  ustalenia  zasad  odpowiedzialności  za  te  osoby, 
mimo,  że  będą  miały  prawo  wstępu  na  instalację  wykonawcy  lub  podwykonawców,  jest 
całkowicie, nie tylko poza wpływem tych ostatnich, ale również poza wiedzą, jak kwestie te 
zostały uzgodnione. 

W  przekonaniu  Odwołującego  -  zaproponowana  we  wzorze  umowy  konstrukcja  nie 

daje żadnego prawa wykonawcy lub podwykonawcy skutecznego żądania zastosowania się 
do  określonych  zasad  bezpieczeństwa,  jakie  obowiązują  u  tych  podmiotów.  Nie  rozstrzyga 
również  o  kosztach,  jakie  mogą  powstać  na  skutek  różnego  rodzaju  zdarzeń  w  związku  z 

prowadzonymi kontrolami. 

Dodatkowo,  zazna

czył,  że  we  wzorze  umowy  brak  jest  również  regulacji,  które 

rozstrzygają  zasady  prowadzenia  kontroli  w  przypadku,  gdy  u  wykonawcy  lub 
podwykonawcy  trwa  kontrola  organów  administracji  publicznej  uprawnionych  do  jej 

prowadzenia na podstawie ustawy Prawo prze

dsiębiorców. 

Wskazując  na  tę  ustawę  podniósł,  że  na  jej  podstawie  uprawnienia  kontrolne 

przysługujące  władzy  publicznej  zostały  precyzyjnie  określone  z  uwzględnieniem  takich 
kwestii, jak sposób i termin powiadamiania, czas prowadzenia i trwania kontroli, uprawnienia 
i  obowiązki  kontrolującego,  itp.  W  przypadku  postanowień  wzoru  umowy,  mimo,  że 
Zamawiający  powołuje  się  na  fakt  zlecania  zadania  publicznego,  nie  można  doszukać  się 
postanowień, które pozwalają na ustalenie jasnych zasad prowadzenia kontroli, jak również 
kwestii z nią powiązanych, takich jak chociażby bezpieczeństwo i odpowiedzialność. 

Odnośnie  zarzutu  dotyczącego  możliwości  żądania  przez  Zamawiającego  zwrotu 

nadpłaconej  kwoty  wynagrodzenia,  wskazał,  że  w  §3  ust.  5  wzoru  umowy  wymagano,  że 
„Jeżeli w trakcie obowiązywania umowy wystąpią okoliczności mające wpływ na uzgodnioną 
masę odpadów przyjętych do zagospodarowania, a tym samym na wysokość wypłaconego 

Wykonawcy  wynagrodzenia, 

Zamawiający  jest  uprawniony  do  żądania  zwrotu  nadpłaconej 

kwoty.  Za

mawiający  jest  uprawniony,  wedle  własnego  wyboru,  do  pomniejszenia  kolejnej 

płatności  lub  kolejnych  płatności  należnych  Wykonawcy  o  stwierdzoną  różnicę 
wynagrodzenia  i/lub  pokrycia  roszczeń  z  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy, 

czego  Wykonawca  nie  k

westionuje  i  na  co  wyraża  zgodę.  Niedoręczenie  Zamawiającemu 

skorygowanych  sprawozdań  miesięcznych  oraz  faktur  korygujących  zgodnych  ze 
skorygowanymi  sprawozdaniami  miesięcznymi  pozostaje  bez  wpływu  ani  nie  ogranicza 
realizacji  uprawnień  Zamawiającego  określonych w  niniejszym  ustępie, w  szczególności  do 
potrącenia  nadpłaconego  wynagrodzenia  z  kolejnej  lub  kolejnych  płatności  i/lub  pokrycia 
roszczeń  z  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy,  czego  Wykonawca  nie 
kwestionuje i na co wyraża zgodę.”. 

W  kontekście  tego  zarzutu  koniecznym  dla  Odwołującego  jest  wskazanie,  że  do 

określania pewnych praw i obowiązków Zamawiający podchodzi z dużą tolerancją opierając 
się  na  dopuszczenia  nieprecyzyjnych  danych  w  postaci  szacunków.  Taka  sytuacja  ma 

miejsce  w  odniesieniu 

np.  do  ilości  i  rodzajów  odpadów,  które  mają  być  przetwarzane.  Na 

podstawie  ich  oszacowania  wykonawca  ma  określić  cenę.  W  tym  przypadku  brak  jednak 
żadnego mechanizmu korygującego tą cenę, gdy faktyczny skład i ilości odpadów odbiegają 

od szacowanego. Jed

nocześnie Zamawiający po swojej stronie wprowadza niejasny i dający 

w zasadzie możliwość jednostronnego zastosowania, mechanizm weryfikacji masy odpadów 
przyjętych  do  zagospodarowania,  co  stanowi  rażące  naruszenie  zasady  równości  stron 
stosunku zobowiązaniowego. 

Kolejny  zarzut  odwołania  dotyczył  braku  ograniczenia  łącznej  maksymalnej 

wysokości  kar  umownych,  jakie  mogą  zostać  nałożone  na  wykonawcę  w  okresie  realizacji 
zamówienia (§6 wzoru umowy), który to brak uniemożliwia oszacowanie ryzyka związanego 

z  re

alizacją  przedmiotu  umowy  i  uniemożliwia  odpowiednie  szacowaniu  ceny  oferty,  co 

oznacza rażącą nierówność stron umowy i prowadzi do nadużycia pozycji Zamawiającego.  

Odwołujący  zauważył,  że  waga,  jaką  ustawodawca  przykłada  do  problemu  braku 

ograniczenia k

ar umownych przewidzianych w umowach w sprawie zamówienia publicznego 

znalazła  odzwierciedlenie  w  postanowieniach  obowiązującej  od  dnia  1  stycznia  2021  r. 
ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2019 
z  późn.  zm.).  Zgodnie  bowiem  z  art.  436  pkt  3  tej  ustawy,  jednym  z  obligatoryjnych 
postanowień  jakie  musi  zawierać  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego  są 
postanowienia  regulujące  „łączną  maksymalną  wysokość  kar  umownych,  których  mogą 
dochodzić strony”. 

Ostatecznie,  Odwołujący  podważał  zasadność  postanowień  dotyczących  rażąco 

wygórowanej  kary  umownej  za  uniemożliwienie  realizacji  uprawnień  Zamawiającego 
przewidzianych w §1 ust. 4 i 5 wzoru, gdzie w §6 ust. 3 pkt 4 wzoru umowy, Zamawiający 
wskazał,  że  może  naliczyć  wykonawcy  karę  umowną  „za  uniemożliwienie  realizacji 
uprawnień Zamawiającego przewidzianych w § 1 ust. 4 i 5 umowy dotyczących wykonywania 
umowy przez Wykonawcę tub podwykonawcę - w wysokości 0,1% łącznego wynagrodzenia 
określonego  w  S  3  ust.  1  powiększonego  o  podatek  od  towarów  i  usług  VAT  naliczony 
zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary”. 

Biorąc  pod  uwagę,  przedstawioną  powyżej  argumentację  dotyczącą  możliwości 

prowadzenia  przez  Zamawiającego  kontroli  Odwołujący  doszedł  do  wniosku,  że  kara 
przewidziana  w  tym  postanowieniu  umowy  jest  rażąco  wygórowana  i  może  stanowić 
mechanizm  nacisku  na  wykonawców  umożliwiający  pozyskanie  przez  Zamawiającego  w 
ramach  kontroli  informacji  o  kluczowym  znaczeniu  dla  wykonawców,  których  Zamawiający 
nie  byty  w  stanie  uzyskać  inną  drogą.  Tak  wysoka  kara  umowna  (nieproporcjonalna  do 
naruszenia,  za które  została  przewidziana)  traci  swój  dyscyplinując  charakter,  a  może  stać 
się dodatkowym źródłem dochodu dla Zamawiającego. 

W  dniu  19  stycznia  2021  r.  w 

powyższych  dwóch  postępowaniach  odwoławczych 

zgłosił  przystąpienie  po  stronie  Odwołującego  wykonawca  J.  Z.  prowadząca  działalność 
gospodarczą  pod  firmą:  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowo-Usługowe  LEKARO  J.  Z. 

Wola Ducka 70A, 05-408 Glinianka. 

KIO 161/21, 162/21 

Zamawiający: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m. st. Warszawa sp. z o.o. 

wszczął  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzonego  w  trybie 

przetargu nieograniczonego pn. 

„Zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z 

terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 502 500 Mg” (Sygn. 
akt postępowania odwoławczego: KIO 161/21). 

Ogłoszenie  o  przedmiotowym  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  suplemencie  do 

Dziennika  Urzędowego  Unii  Europejskiej  w  dniu  31  grudnia  2020r.  pod  numerem  641353-

PL,  w  tej  samej  dacie  została  opublikowana  Specyfikacja  Istotnych  Warunków 

Zamówienia, zwana dalej SIWZ (Sygn. akt postępowania odwoławczego: KIO 161/21). 

Zamawiający: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. 

wszczął  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest 
„Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 

Warszawy  w  planowanej  ilości  maksymalnej  86  000  Mg”,  numer  referencyjny: 

D

ZA.ZOZ.27.66.2020.LK (Sygn. akt postępowania odwoławczego: KIO 162/21). 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  dniu  31  grudnia  2020  r.  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  2020/S  255-641348,  w  tej  samej  dacie  na  stronie 

internetowej 

Zamawiającego  została  zamieszczona  Specyfikacja  Istotnych  Warunków 

Zamówienia, zwana dalej SIWZ (Sygn. akt postępowania odwoławczego: KIO 162/21). 

Nie  zgadzając  się  z  niektórymi  postanowieniami  ogłoszenia  i  SIWZ  Odwołujący:  W. 

B.

, prowadzący działalność gospodarczą nazwą BYŚ W. B. z siedzibą w Warszawie w dniu 

11  stycznia  2021  r.  wniósł  dwa  odwołania  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wobec 
czynności  Zmawiającego  polegającej  na  dokonaniu  w  Postępowaniu  niezgodnego  z 

przepisami  ustawy  - 

Prawo  zamówień  publicznych  opisu  przedmiotu  zamówienia  oraz 

ustaleniu kryteriów wyboru oferty, które nie prowadzą do wyboru oferty najkorzystniejszej, tj. 
wobec  niegodnych  z  przepisami  ustawy  zapisów  SIWZ  i  ogłoszenia  o  zamówieniu 
wskazanych w treści odwołań. 

Zaskarżonym czynnościom Zamawiającego zarzucił naruszenie: 

art.  29  ust.  1  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004r.  -  Prawo 

zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2019r., poz. 1843, dalej: „Pzp”) poprzez dokonanie opisu 
przedmiotu zamówienia w sposób, który nie uwzględnia wszystkich wymagań i okoliczności 
mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty,  tj.  poprzez  pominięcie  w  opisie  przedmiotu 
zamówienia  wymogu  poniesienia  przez  wykonawców,  którzy  zamierzają  wykorzystać  do 
realizacji  zamówienia  instalacje  położone  w  dalszej  odległości  od  Miasta  Stołecznego 
Warszawy,  kosztów  transportu  odpadów  do  tych  instalacji,  co  jednocześnie  stanowi  o 

naruszeniu: 

art.  29  ust.  2  Pzp  oraz  art.  7  Pzp  poprzez  dokonanie  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  może  utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Zwolnienie 
części  wykonawców  z  obowiązku  ponoszenia  kosztów,  które  ponosiliby  w  warunkach 
rynkowych  (kosztów  transportu  odpadów  do  ich  instalacji)  lub  które  odpowiednio 
decydowałby  o  wyborze  ich  oferty  jako  najkorzystniejszej  powoduje  naruszenie  zasad 

uczciwej  k

onkurencji,  eliminując  lub  co  najmniej  istotnie  utrudniając  części  wykonawców 

możliwość ubiegania się o niniejsze zamówienie; 

art.  29  ust.  2  Pzp  oraz  art.  7  Pzp  poprzez  dokonanie  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  może  utrudniać  uczciwą  konkurencję,  tj.  poprzez 
nałożenie  na  wykonawców,  którzy  do  realizacji  zamówienia  zamierzają  wykorzystać 
instalacje  położone  poza  granicami  kraju,  w  szczególności  wykonawców  zagranicznych, 
obowiązku posiadania stacji przeładunkowej, mimo iż obowiązek taki nie istnieje względem 

wykonawców  krajowych  oraz  poprzez  niezwolnienie  ich  z  kosztów  transportu  odpadów  do 

instalacj

i,  mimo  iż  zwolnienie  takie  zamawiający  zastosował  względem  wykonawców 

zamierzających korzystać z instalacji krajowych. Taki opis przedmiotu zamówienia w sposób 
niezgodny  z  prawem  różnicuje  sytuację  wykonawców  krajowych  i  wykonawców 
pochodzących  z  innych  krajów  UE,  zaburzając  swobodę  przepływu  towarów  i  usług,  co 
stanowi  naruszenie  zasad  traktatowych,  w  tym  w  szczególności  art.  56  Traktatu  o 

funkcjonowaniu Unii Europejskiej; 

art. 91 ust. 1 Pzp w zw. z art. 91 ust. 2 pkt 3 Pzp oraz w zw. z 

art. 7 Pzp oraz w związku z art. 44 ustawy z dnia 29 sierpnia 2009r. o finansach publicznych 
(tj.  Dz.  U.  z  2019r.,  poz.  869,  dalej:  „Ufp”)  oraz  motywu  2  i  90  dyrektywy  Parlamentu 
Europejskiego  i  rady  nr  2014/24/UE  z  dnia  26  lutego  2014r.  w  sprawie  zamówień 
publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE z dnia 26 lutego 2014 r. (Dz. Urz. UE L Nr 
94,  str.  65,  dalej:  „dyrektywa  zamówieniowa”),  poprzez  ustanowienie  kryteriów  oceny  ofert, 
które  nie  prowadzą  do  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  ekonomicznie  i  naruszają  zasady 
efektywnego  wydatkowania  środków  publicznych.  Pominięcie  przy  ocenie  ofert  kosztów 
transportu  odpadów  do  instalacji  do  zagospodarowania  odpadów  może  bowiem  mieć  ten 
skutek, że oferta wybrana w niniejszym Postępowaniu w oparciu wyłącznie o kryterium ceny 
będzie - po doliczeniu kosztów transportu, które będą musiały zostać poniesione w ramach 
przetargu na odbiór odpadów komunalnych przez Miasto Stołeczne Warszawa - droższa niż 
oferta,  która  w  niniejszym  Postępowaniu  będzie  miała  wyższą  cenę  za  zagospodarowanie, 
ale niższe lub zerowe koszty transportu. Przyjęcie ceny jako jedynego kryterium oceny ofert 
dodatkowo ma ten skutek, że pomija całkowicie aspekt środowiskowy realizacji zamówienia, 
w tym wynikającą z art. 20 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach (tj. Dz. U. z 
2020r., poz. 797, dalej: „Uo”) zasadę bliskości. Oferta wybrana z pominięciem tych zasad nie 
tylko  może  okazać  się,  po  doliczeniu  kosztów  transportu,  droższa  od  ofert  zakładających 
wykorzystanie instalacji zlokalizowanych w bliskiej odległości względem Miasta Stołecznego 
Warszawa,  ale  będzie  ofertą  o  niższej  jakości,  tj.  będzie  powodowała  większe  emisje  do 
środowiska związane z koniecznością transportu odpadów na dalsze odległości; 

art.  9  ust.  1  i  2  pkt.  3  i  5  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007r.  o 

ochronie  konkurencji  i  konsumenta  (tj.  Dz.  U.  z  2020r.,  poz.  1076,  dalej:  „Uokik”)  poprzez 
naruszenie  przez  Zamawiającego,  wskutek  dokonania  opisu  przedmiotu  zamówienia  w 
sposób zakwestionowany w powyższych punktach, pozycji dominującej na rynku, przy czym 
naruszenie  to  polega  na  przeciwdziałaniu  ukształtowaniu  się  warunków  niezbędnych  do 
powstania  bądź  rozwoju  konkurencji,  co  winno  skutkować  stwierdzeniem,  że  zapisy  SIWZ, 
stanowiące oświadczenie woli Zamawiającego, są nieważne na podstawie art. 58 § 1 ustawy 

z dnia 23 kwietnia 1964r. - 

Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 2020, poz. 1740, dalej: „Kc”), a sam 

Zamawiający kształtując je w taki sposób naruszył przepis art. 7 ustawy Pzp; 

art. 3 ust. 1 i art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993r. o 

20-40 km

30 pkt

40-100 km

20 pkt

100 -200 km

10 pkt

200-300 km

5 pkt

powyżej 300 km

0 pkt

alternatywnie: 

zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (tj.  Dz.  U.  z  2020,  poz.  1913,  dalej:  „Uznk”)  poprzez 
ukształtowanie  zapisów  SIWZ  (wskazanych  w  niniejszym  odwołaniu)  w  sposób,  który 
narusza  dobre  obyczaje  i  zagraża  interesom  Odwołującego,  utrudniając  mu  możliwość 
dostępu  na  rynek,  co  winno  skutkować  stwierdzeniem,  że  zapisy  SIWZ,  stanowiące 
oświadczenie  woli  Zamawiającego,  są  nieważne  na  podstawie  art.  58  §  1  Kc,  a  sam 
Zamawiający kształtując je w taki sposób naruszył przepis art. 7 ustawy Pzp. 

W oparciu o przedstawione wyżej zarzuty wnosił o uwzględnienie odwołań w całości i 

nakazanie Zamawiającemu zmiany zapisów SIWZ poprzez: 

a) 

Wprowadzenie dodatkowego kryterium oceny ofert „Odległość 

instalacji  od  miejsca  wytworzenia  odpadów"  o  wadze  40%,  zakładającego  przyznanie 
wykonawcom dodatkowych punktów w ramach oceny ofert w sytuacji korzystania przez nich 
przy  realizacji  zamówienia  z  instalacji  przeznaczonych  do  przetwarzania  odpadów 
zmieszanych,  zlokalizowanych  najbliżej  miejsca  ich  wytworzenia,  zgodnie  z  następującym 
założeniem: 

Odległość instalacji od miejsca wytworzenia odpadów będzie liczona w km od granic 

zadania  na  odbiór  odpadów  komunalnych,  po  drogach  dla  pojazdów  ciężarowych,  do 
instalacji do zagospodarowania odpadów zmieszanych wskazanej przez wykonawcę w jego 
ofercie lub odpowiednio stacji przeładunkowej, jeżeli będzie się ona znajdowała bliżej m. st. 

Warszawy.  W  przypadku  wsk

azania  w  ofercie  Wykonawcy  większej  liczby  instalacji/stacji, 

odległość,  o  której  mowa,  zostanie  ustalona  jako  średnia  odległość  do  wszystkich 
wskazanych  przez  Wykonawcę  instalacji/stacji.  Punkty  w  niniejszym  kryterium  zostaną 
przyznane według następujących zasad: 

Odległość instalacji w km liczona od granic zadania:  Ilość przyznanych  

punktów: 

0-10 km 

40 pkt 

10-20 km 

35 pkt 

b) 

Wprowadzenie  do 

SIWZ  zapisu,  zgodnie  z  którym  w  celu 

zapewnienia  porównywalności  ofert,  na  etapie  oceny  ofert,  do  ceny  zaoferowanej  przez 
danego  wykonawcę  zostaną  doliczone  koszty  transportu  odpadów  zmieszanych  do 
instalacji/stacji  przeładunkowej  wskazanej  przez  wykonawcę  w  jego  ofercie  (o  ile  wystąpi 
konieczność  transportu  odpadów  na  odległość  dłuższą  niż  40  km  liczonych  od  granicy 
zadania na odbiór odpadów) - współczynnik korygujący. 

Wysokość  współczynnika  korygującego,  doliczanego  do  danej  ceny  ofertowej, 

zostanie ust

alona w następujący sposób: 

Odległość do instalacji/stacji przeładunkowej x dopłata za 1 km transportu odpadów, 

gdzie: 

Odległość do instalacji/stacji przeładunkowej będzie liczona w km od granic zadania 

na  odbiór  odpadów  komunalnych,  po  drogach  dla  pojazdów  ciężarowych,  do  instalacji  do 
zagospodarowania  odpadów  zmieszanych  wskazanej  przez  wykonawcę  w  jego  ofercie  lub 
odpowiednio stacji przeładunkowej, jeżeli będzie się ona znajdowała bliżej m. st. Warszawy. 
W  przypadku  wskazania  w  ofercie  Wykonawcy  większej  liczby  instalacji/stacji 
przeładunkowych,  odległość,  o  której  mowa,  zostanie  ustalona  jako  średnia  odległość  do 
wszystkich wskazanych przez Wykonawcę instalacji/stacji. 

Koszt  transportu  zostanie  ustalony  w  przeliczeniu  na  1  km  w  oparciu  o  dopłaty  z 

tytułu  transportu,  jakie  do  ceny  za  odbiór  odpadów  wyliczone  zostaną  na  podstawie  cen 
obowiązujących  w  umowach  zawartych  przez  Miasto  Stołeczna  Warszawa  w  wyniku 
postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Odbiór  odpadów  komunalnych  z 

terenu nierucho

mości położonych w m.st. Warszawie, od 1 stycznia 2019 r.”, postępowanie 

znak: ZP/GP/271/IV-

172/18, zgodnie z następującym założeniem: 

Obliczenie współczynnika korygującego koszty zagospodarowania o odległość od 

granicy  zadania  na  odbiór  odpadów  do  instalacji  zagospodarowania  odpadów/stacji 
przeładunkowej zgodnie z wzorem z umów na odbieranie odpadów 

Wzór z umowy na odbieranie odpadów: 

C20-40+0,2%*C20-40*(L-40) 

alternatywnie: 

c) 

Wprowadzenie 

do 

SIWZ 

wymogu  korzystania 

przez 

wykonawców przy realizacji zamówienia ze stacji przeładunkowej zlokalizowanej na terenie 
województwa mazowieckiego. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  w  Mieście  Stołecznym  Warszawa  usługa  odbioru  i 
zagospodarowania  odpadów  komunalnych  została  rozdzielona,  tj.  usługa 
zagospodarowania  odpadów  komunalnych  została,  w  trybie  przepisów  ustawy  o 
gospodarce komunalnej, powierzona spółce miejskiej - MPO w m. st. Warszawa sp. z 
o.o.  (Zamawiający  w  niniejszym  Postępowaniu),  która  częściowo  usługę  tą realizuje 
samodzielnie,  a  częściowo  realizację  jej  powierza  podmiotom  trzecim  wybranym  w 
postępowaniu przetargowym. 

Wyjaśnił  przy  tym,  że  usługa  odbioru  odpadów  nadal  realizowana  jest  przez  Miasto 

S

tołeczne Warszawa „samodzielnie”, tj. Miasto jej wykonawców wybiera samodzielnie 

Nr zadania na odbiór odpadów 

zł netto 

cena dla 

odległości 

C20-40 

dopłata  za  każdy 

km  ponad  40  km 

od 

granicy 

zadania 

Wyliczenie wg oferty z 

przetargu  na  odbiór 
odpadów 

złożonej 

przez: 

Zadanie 1 Bielany Żoliborz 

509,26 zł 

1,02 zł 

BYŚ W. B. 

Zadanie 2 Białołęka, Targówek  414,81 zł 

0,83 zł 

PARTNER 

Z

adanie 3 Mokotów 

361,11 zł 

0,72 zł 

Remondis sp. z o.o. 

Zadanie 

Ochota, 

Ursus, 

Włochy 

545,37 zł 

1,09 zł 

MPO 

w 

m 

st. 

Warszawa sp. z o.o. 

Zadanie 5 Praga Płd i Płn 

435,19 zł 

0,87 zł 

PPHU Lekaro 

Zadanie  6  Rembertów,  Wawer, 
Wesoła 

440,50 zł 

0,88 zł 

PPHU Lekaro 

Zadanie 7 Śródmieście 

545,37 zł 

1,09 zł 

MPO 

w 

m 

st. 

Warszawa sp. z o.o. 

Zadanie 8 Ursynów, Wilanów 

407,41 zł 

0,81 zł 

SUEZ sp. z o.o. 

Zadanie 9 Wola, Bemowo 

545,37 zł 

1,09 zł 

MPO 

w 

m 

st. 

Warszawa sp. z o.o. 

w  postępowaniu  przetargowym.  Wykonawcy  obecnie  realizujący  usługę  odbioru 
odpadów  komunalnych  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawa  zostali  wybrani  w 
wyniku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Odbiór  odpadów 
komunalnych  z  terenu  nieruchomości  położonych  w  m.st. Warszawie,  od  1  stycznia 
2019 r.", postępowanie znak: ZP/GP/271/IV-172/18. 

Według  Odwołującego  -  usługa  zagospodarowania  odpadów,  w  zakresie  który  nie 
może  być  zrealizowany  samodzielnie  przez  MPO  sp.  z  o.o.  i  nie  jest  objęta  innymi 
zamówieniami,  ma  w  wyniku  niniejszego  postępowania  zostać  powierzona 
wykonawcy zewnętrznemu względem MPO sp. z o.o.  

Z

auważył,  że  Zamawiający  wymaga,  aby  Wykonawca  zapewnił  realizację 

zamówienia  w  zakresie  „odpadów  zmieszanych”  przy  użyciu  instalacji  komunalnej,  o  której 

mowa wart. 38b ust. 1 pkt 1 ustawy o odpadach i/lub instalacji przeznaczonej do termicznego 

przekształcania odpadów komunalnych zgodnie z przepisami ustawy o utrzymaniu czystości 
i  porządku  w  gminach  oraz  ustawy  o  odpadach,  prowadzonej  przez Wykonawcę. Wymogu 
realizacji  zamówienia  przy  użyciu  instalacji  komunalnej  nie  stosuje  się  dla  instalacji 
znajdujących się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (pkt 15). 

Z

aznaczył przy tym, że Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „odpady 

zmieszane" 

bezpośrednio  do  instalacji  komunalnych  i/lub  instalacji  przeznaczonych  do 

termicznego przekształcania odpadów komunalnych oraz odpady „bio” i „odpady zielone” do 
instalacji do przetwarzania bioodpadów. Zamawiający dopuszcza w tym zakresie możliwość 
skorzystania ze stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust 10 pkt 

2)  ustawy o odpadach w 

przypadku „odpadów zmieszanych” oraz w art. 23 ust 10 pkt 3) w 

przypadku  odpadów  „bio”  i  „odpadów  zielonych”.  W  zakresie  pozostałych  odpadów 
Zamawiający  również  dopuszcza  możliwość  korzystania  ze  stacji  przeładunkowej/stacji 
przeładunkowych.  Wymogu  realizacji  zamówienia  przy  użyciu  instalacji  komunalnej  nie 
stosuje się dla instalacji znajdujących się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 

Dodatkowo,  wyjaśnił,  że  w  sytuacji,  gdy  instalacje  wskazane  w  oświadczeniu 

potwierdzającym  miejsce  zagospodarowania  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia 
będą  znajdowały  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej,  Wykonawca  zobowiązany 
jest do posiadania stacji przeładunkowej zlokalizowanej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. 

Przy  czym 

Koszt  transportu  odpadów  ze  stacji  przeładunkowej  do  instalacji  będzie 

pokrywany  przez  Wykonawcę,  a  lokalizacja  stacji  nie  może  ulec  zmianie  w  trakcie 
obowiązywania  umowy.  (...)  W  przypadku  gdy  stacja  przeładunkowa  dla  danego  rodzaju 

odpadów  zlokalizowana  będzie  w  mniejszej  odległości  niż  instalacja  do  przetwarzania 
odpadów  tego rodzaju, Wykonawca zobowiązany  jest  do  zapewnienia możliwości  przyjęcia 
odpadów do stacji przeładunkowej (odległość Uczona będzie od granic dzielnic wskazanych 
w przypadku poszczególnych zadań, o których mowa w pkt 4 po najkrótszej drodze w Unii 
prostej).  W  przypadku  gdy  instalacja  do  przetwarzania  odpadów  danego  rodzaju 
zlokalizowana  będzie  w  mniejszej  odległości  niż  stacja  przeładunkowa  dla  tego  rodzaju 
odpadów, Wykonawca  zobowiązany  jest  do  zapewnienia  możliwości  przyjęcia  odpadów  do 
tej  instalacji  (odległość  Uczona  będzie  od  granic  dzielnic  wskazanych  w  przypadku 
poszczególnych zadań, o których mowa w pkt. 4 po najkrótszej drodze w Unii prostej), (pkt 

Zdaniem Odwołującego – w świetle powyższego: 

Wykonawca  zamówienia  nie  musi  dysponować  stacją  przeładunkową  dla  odpadów 

zmieszanych (ani żadnych innych), chyba że korzysta z instalacji do przetwarzania odpadów 

zlokalizowanej  poza  granicami  kraju.  W  tym  drugim  przypadku,  wykonaw

ca  ma  obowiązek 

posiadania stacji pr

zeładunkowej w granicach Polski, 

Wykonawca  ponosi  koszty  transportu  odpadów  zmieszanych  (oraz  pozostałych)  między 

stacją przeładunkową a instalacją, w której zamierza zagospodarować odpady, 

Jeśli  wykonawca  nie  zamierza  korzystać  ze  stacji  przeładunkowej  (a  możliwość  taka 

istnieje  w  odniesieniu  do  wykonawców  korzystających  z  instalacji  „krajowych”),  tj.  odpady 
będą  przekazywane  bezpośrednio  do  instalacji,  wykonawca  w  ogóle  nie  będzie  ponosił 
kosztów  transportu  odpadów.  Koszty  związane  z  transportem  odpadów,  które  w  przypadku 
dłuższych  odległości  mogą  wynosić  nawet  kilkaset  złotych  na  1  Mg,  poniesie  Miasto 
Stołeczne Warszawa (dopłata do ceny za odbiór odpadowi. o czym szerzej poniżej, 

Zamawiający  dostrzega,  że  koszty  transportu  odpadów  mogą  być  istotne,  ale  w  celu  ich 

zmniejszenia  wprowadza  wyłącznie  zasadę,  iż  koszty  transportu  są  ponoszone  przez 
wykonawcę od miejsca bliższego względem Miasta Stołecznego Warszawy (niezależnie od 
tego, czy miejscem tym będzie stacja przeładunkowa, czy instalacja), 

Wobec  takich  zapisów  SIWZ,  w  interesie wykonawcy,  który  zamierza zagospodarowywać 

odpady  zmieszane  w  instalacji  komunalnej  zlokalizowanej  przykładowo  w  Rzeszowie, 
Szczecinie,  czy  Wrocławiu  nie  leży  korzystanie  ze  stacji  przeładunkowej  zlokalizowanej  w 
bliskiej  odległości  od  Warszawy.  W  przypadku  korzystania  z  takiej  stacji  przeładunkowej, 
zgodnie  z  SIWZ  wykonawca  musiałby  zapewnić  przyjęcie  odpadów  do  tej  stacji  i  kolejno 
pokryć koszty transportu odpadów ze stacji do instalacji. W sytuacji, gdy taki wykonawca nie 
zaoferuje  realizacji  zamówienia  z  wykorzystaniem  stacji  przeładunkowej,  nie  poniesie 
żadnych kosztów związanych z transportem odpadów do jego instalacji, niezależnie od tego, 

gdzie jego instalacja jest zlokalizowana. 

Według  Odwołującego  -  koszty  transportu  odpadów,  jeżeli  instalacje  wskazane  w 
ofercie  wykonawcy  będą  oddalone  od  Miasta  Stołecznego  Warszawy,  tymczasem 
powstaną  i  to  w  przypadku  dalszych  odległości  będą  to  koszty  znaczące.  Koszty  te 
poniesie przy tym Miasto Stołeczne Warszawa. 

Zgodnie  z  opisem  przedmiotu  zamówienia  pn.  „Odbiór  odpadów  komunalnych  z 
terenu  nieruchomości  położonych  w  m.st.  Warszawie,  od  1  stycznia  2019  r.", 
postępowanie  znak:  ZP/GP/271/IV-172/18,  obowiązkiem  wykonawców  jest  odbiór 
odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  i  ich  przetransportowanie  do 
stacji  przeładunkowej  lub  instalacji  wskazanej  przez  Zamawiającego  -  Miasto 
Stołeczne  Warszawa,  przy  czym  wykonawcy  w  tym  postępowaniu  mieli  zaoferować 
trzy ceny za odbiór odpadów komunalnych odpowiednio: 

Cena ryczałtowa brutto za odbiór 1 Mg odpadów komunalnych dla odległości do 10 

km 

Cena  ryczałtowa  brutto  za  odbiór  1  Mg  odpadów  komunalnych  dla  odległości 

powyżej 10 km do 20 km 

Cena  ryczałtowa  brutto  za  odbiór  1  Mg  odpadów  komunalnych  dla  odległości 

p

owyżej 20 km do 40 km. 

W ślad za tym, zaznaczył, że w umowach na odbiór odpadów zawartych przez Miasto 
Stołeczne  Warszawa  przyjęto  następujący  mechanizm  wyliczenia  wynagrodzenia 
wykonawcy usługi odbioru odpadów (§ 6 ust. 2): 

Wynagrodzenie,  o  którym  mowa  w  ust  1  wypłacane  będzie  Wykonawcy  od  dnia 

rozpoczęcia  realizacji  przedmiotu  Umowy  i  stanowić  będzie,  za  dany  okres  rozliczeniowy, 
sumę: 

1) iloczynu wyrażonej w Mg Masy Bezspornej oraz ceny ryczałtowej brutto za odbiór 

1 Mg odpadów komunalnych, w zależności od odległości od granicy Zadania do instalacji łub 
stacji przeładunkowych, o których mowa w § 38  OPZ, liczonej po najkrótszej drodze w  linii 

prostej, tj.: 

a) 

zł za  1 Mg (słownie złotych: .. )  -  dla  odległości  do  10 

km, 

b) 

zł za  1 Mg (słownie złotych: .. ) – dla odległości powyżej 

10 do 20 km, 

c) 

zł za  1 Mg (słownie złotych: .. .) – dla odległości powyżej 

20 do 40 km, 

d) 

dla odległości powyżej 40 km w wysokości obliczonej wg wzoru: 

C20-40 + 0,2% x C2)-40 x(L- 40), gdzie: C20-40 

jest równe stawce określonej w lit c, a L jest 

równe odległości od granicy Zadania do instalacji łub stacji przeładunkowej. 

Jako dowód powołał się na wyciąg z SIWZ dot. postępowania pn. „Odbiór odpadów 

komunalnych z terenu nieruchomości położonych w m.st. Warszawie, od 1 stycznia 2019 r.", 

po

stępowanie znak: ZP/GP/271/IV-172/18. 

Dalej, wyjaśnił, że w przypadku, gdy instalacja/stacja przeładunkowa wskazana przez 

Miasto Stołeczne Warszawa znajduje się w odległości do 10 km od granic zadania,  Miasto 
Stołeczne  rozlicza  się  z  wykonawcą  usługi  odbioru  odpadów  po  pierwszej  ze  wskazanych 
cen,  co  w  praktyce  oznacza,  że  nie  musi  dopłacać  wykonawcy  za  dodatkowy  transport 

o

dpadów.  W  sytuacji,  gdy  instalacja/stacja  przeładunkowa  są  bardziej  oddalone,  Miasto 

Stołeczne Warszawa rozlicza się z wykonawcą usługi odbioru odpadów po cenie drugiej lub 
trzeciej. W sytuacji natomiast, gdy odległość do instalacji/stacji przeładunkowej jest większa 
niż 40 km wynagrodzenie wykonawcy za odbiór odpadów wyliczane jest wg. wzoru z § 6 ust. 

2  lit  d)  umowy,  co  w  praktyce  ozna

cza  konieczność  dopłacenia  przez  Miasto  Stołeczne 

Warszawa  do  podstawowej  ceny  za  odbiór  odpadów  (dalej:  „dopłata  z  tytułu  kosztów 
transportu” lub „dopłata za transport odpadów”). Przy średniej cenie za odbiór 1 Mg odpadów 
na  poziomie  500  zł/1Mg,  koszt  dopłaty  za  transport  odpadów  na  odległość  powyżej  40  km 
może być  nawet  równy  cenie za odbiór  odpadów. W przypadku, gdy  instalacja  wykonawcy 
znajduje się na terenie Warszawy  lub  w  jej sąsiedztwie (tak jest  np.  w  przypadku instalacji 
Odwołującego) dopłata, o której tu mowa w ogóle nie wystąpi. 

Nadto,  stwierdził,  że instalacja wskazana przez  wykonawcę,  którego  oferta zostanie 

wybrana  jako  najkorzystniejsza  w  niniejszym  p

ostępowaniu  (odpowiednio  stacja 

przeładunkowa), zostanie kolejno przez Miasto Stołeczne Warszawa wskazana wykonawcy 
zamówienia  publicznego  na  odbiór  odpadów  komunalnych,  który  będzie  zobowiązany 
(niezależnie od jej lokalizacji) przetransportować do niej odebrane przez siebie odpady, zaś z 
Miastem Stołecznym Warszawa rozliczy się wg jednej z powyższych cen jednostkowych lub 
odpowiednio  wg  wzoru  z  §  6  ust.  2  lit  d)  umowy.  Miasto  Stołeczne  Warszawa,  jeśli 

instalacja/stacj

a  przeładunkowa  będzie  znajdowała  się  w  dalszej  niż  40  km  odległości  od 

Warszawy  do  każdej  tony  odbieranych  odpadów  będzie  musiało  wykonać  dopłatę 
odpowiadającą kosztom transportu odpadów do tej instalacji/stacji przeładunkowej. 

Przypomniał, że w poprzednich latach Miasto Stołeczne Warszawa kosztów dopłaty z 

tytułu transportu odpadów na dłuższe odległości w zasadzie nie ponosiło, bowiem MPO sp. z 
o.o.  konsekwentnie  wymagało,  by  wykonawca  ubiegający  się  o  zamówienie  na 
zagospodarowanie  odpadów  posiadał  instalację  lub  odpowiednio  stację  przeładunkową  na 
terenie województwa mazowieckiego. Cena liczona z uwzględnieniem lokalizacji tej instalacji 
lub odpowiednio stacji przeładunkowej nie wymagała wyliczenia dopłaty wg § 6 ust. 2 lit d) 

umowy,  względnie  dopłaty  te  były  minimalne.  Koszt  transportu  odpadów  do  instalacji/stacji 
przeładunkowej  spoza  województwa  ponosił  wykonawca  przetargu  na  zagospodarowanie 
odpadów. 

Przyznał, że w niniejszym postępowaniu wymóg taki nie występuje, a co za tym idzie 

chcąc ustalić ostateczny koszt zagospodarowania odpadów komunalnych przetwarzanych w 
instalacjach  zlokalizowanych  w  odległości  większej  niż  40  km  od  Miasta  Stołecznego 
Warszawa  należy  uwzględnić  cenę  za  zagospodarowanie  odpadów  oraz  dopłatę  z  tytułu 
kosztów  transportu,  jaką  Miasto  Stołeczne  Warszawa  będzie  musiało  wypłacić  wykonawcy 
usługi na odbiór odpadów.  

Zdaniem  Odwołującego  -  dopiero  suma  tych  dwóch  kosztów  wskazuje  na  całkowity 

koszt ponoszony przez gminę, czego zaskarżone postanowienia SIWZ nie uwzględniają. 

Odnośnie  zarzutu  naruszenia  zasady  uczciwej  konkurencji  i  błędnego  opisu 

przedmiotu  zamówienia  wskazał,  że  obecnie  obowiązujące  przepisy,  w  odróżnieniu  od 
obowiązujących  poprzednio,  nie  nakazują  wykonawcom  zagospodarowania  odpadów 
zmieszanych  w  instalacji  komunalnej  zlokalizowanej  w  określonym  regionie  Polski. 
Wykonawca może więc zagospodarowywać odpady, o których tu mowa, w każdej instalacji 
zlokalizowanej  na  terenie  Polski  (oraz  odpowiednio  za  granicą  oraz  w  instalacjach 
termicznego przetwarzania odpadów). 

Co  przy  tym  istotne 

zaznaczył,  że  w  zasadzie  każda  instalacji  komunalna  w  Polsce 

spełnia  tożsame  standardy  „jakościowe”  (jakość  rozumiana  jako  sposób  prowadzenia 
procesów technologicznych).  

Z

wrócił  przy  tym  uwagę,  że  zgodnie  z  art.  35  ust.  6  ustawy  o  odpadach,  instalacją 

komunalną  jest  bowiem  instalacja  do  przetwarzania  niesegregowanych  (zmieszanych) 
odpadów komunalnych lub pozostałości z przetwarzania tych odpadów, określona na liście, 
o której mowa w art. 38b ust. 1 pkt 1, spełniająca wymagania najlepszej dostępnej techniki 

(BAT), 

o  której  mowa  w  art.  207  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  -  Prawo  ochrony 

środowiska,  lub  technologii,  o  której  mowa  w  art.  143  tej  ustawy,  zapewniająca 

mechaniczno-

biologiczne  przetwarzanie  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów 

komunalnych  i  wydzielanie  z  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych 
frakcji  nadających  się  w  całości  lub  w  części  do  odzysku.  Każda  instalacja  komunalna  w 
kraju  prowadzi  taki  sam  proces  przetwarzania  odpadów,  musi  spełniać  te  same  standardy 
BAT,  musi  uzyskać  takie  same  zezwolenia  i  podlega  tym  samym  regulacjom  prawnym 
określającym zasady funkcjonowania takich instalacji. 

P

odniósł,  że  w  tej  sytuacji  instalacje  komunalne  konkurują  między  sobą  wyłącznie 

kosztami  zagospodarowania  odpadów,  z  tym  wszak  zastrzeżeniem,  że  dla  odbiorcy  usługi 
koszt zagospodarowania odpadów stanowi w istocie koszt transportu odpadów do instalacji 

(ni

ezależnie od tego, czy poniesie go dostawca samodzielnie, czy zostanie on doliczony do 

ceny zagospodarowania) i zagospodarowania odpadów w tej instalacji. Dopiero tak ustalony 
koszt  całkowity  pozwala  na  ustalenie,  w  której  instalacji  koszt  zagospodarowania  odpadów 
będzie dla danego dostawcy rzeczywiście najniższy. 

Według  Odwołującego  -  podmiot  zarządzający  instalacją  komunalną,  który  chce 

pozyskać  dostawców  z  dalszych  lokalizacji,  konkuruje  więc  z  podmiotami  posiadającymi 
instalacje  komunalne  w  bliższych  względem  dostawców  lokalizacjach  nie  tylko  kosztami 
zagospodarowania odpadów, ale i kosztami ich transportu do instalacji. 

 
Zdaniem  Odwołującego  -  model  konkurencyjny,  jaki  funkcjonuje  na  rynku  -  poprzez 

zaskarżone  zapisy  SIWZ  -  zostaje  zaburzony,  bowiem  Wykonawcy  z  dalszych  lokalizacji 
względem Warszawy (dot. lokalizacji instalacji) nie ponoszą w świetle zapisów SIWZ kosztów 
transportu  odpadów  do  własnych  instalacji  komunalnych,  a  co  za  tym  idzie  nie  muszą 
kosztów tych uwzględniać w swojej cenie ofertowej, mimo iż w warunkach rynkowych byłoby 

to konieczne. 

W  ocenie  Odwołującego  -  Zamawiający,  zwalniając  niektórych  wykonawców  z 

konieczności ponoszenia kosztów, które w warunkach rynkowych ponosiliby w celu realizacji 
zamówienia  (lub  które  odpowiednio  musiałby  być  uwzględnione  przez  dostawcę  odpadów 
przy wyborze instalacji), powoduje uprzywilejowanie jednych wykonawców względem innych, 
naruszając  zasady  uczciwej  konkurencji  między  wykonawcami,  sam  zaś  opis  przedmiotu 
zamówienia staje się niezgodny z przepisem art. 29 ust. 1 Pzp, nie uwzględniając wszystkich 
okoliczności i wymagań, które są istotne dla sporządzenia oferty. 

W  opinii  Odwołującego  -  Zamawiający,  sam  zagospodarowując  odpady  zmieszane, 

jak  z  uwagi  na  to,  że  od  kilku  lat  organizuje  przetargi  na  zagospodarowanie  odpadów 
zmieszanych, doskonale zdaje sobie sprawę, że taki opis przedmiotu zamówienia eliminuje z 
rynku  określonych  wykonawców,  tj.  wykonawców,  którzy  dysponują  instalacjami 
komunalnymi zlokalizowanymi najbliżej m. st. Warszawy.  

Podkreślił,  że  koszty  prowadzenia  instalacji  komunalnej  na  terenie  m.  st. Warszawy 

lub  w  jego  bezpośrednim  sąsiedztwie  są  bowiem  najwyższe  w  Polsce,  co  wynika  z  kilku 
czynników.  

Po pierwsze, na tym terenie są bardzo wysokie koszty pracy.  

Po  drugie,  instalacje  tu  zloka

lizowane  ponoszą  bardzo  wysokie  koszty 

zagospodarowania  pozostałości  z  procesów  przetwarzania  odpadów  zmieszanych,  co 
wynika z faktu, iż brak jest w bliskiej lokalizacji instalacji przetwarzających takie pozostałości. 
Podstawową  grupą  pozostałości  z  procesów  przetwarzania  odpadów  zmieszanych  są 
odpady  tzw.  frakcji  wysokokalorycznej,  które  nie  mogą  zostać  zeskładowane.  Instalacje 
zajmujące się przetwarzaniem takich odpadów, w szczególności cementownie, znajdują się 
przede  wszystkim  na  południu  Polski  oraz  na  Lubelszczyźnie.  W  okolicach  Warszawy 
występuje  również  deficyt  składowisk.  W  konsekwencji  podmioty  takie,  jak  Odwołujący 
ponoszą bardzo wysokie koszty transportu pozostałości z procesów przetwarzania odpadów 

zmieszanych do miejsc ich ostatecznego odzysku 

lub unieszkodliwiania, co istotnie podraża 

koszty całego procesu zagospodarowywania tych odpadów. 

Odwołujący  zaznaczył  przy  tym,  że  mimo  relatywnie  wyższych  kosztów 

zagospodarowania odpadów w warunkach rynkowych jest w stanie efektywnie konkurować z 

wykon

awcami, których instalacje są zlokalizowane w dalszych lokalizacjach względem m. st. 

Warszawy.  

Tytułem 

przykładu 

wskazał, 

że 

Odwołujący 

obecnie 

realizuje 

usługę 

zagospodarowania  części  odpadów  z  Zadania  4  (Ochota,  Ursus,  Włochy)  przetargu  na 
odbiór  odpadów  komunalnych  za  cenę  982,80  zł/1Mg  brutto.  Dla  porównania,  jeśli 
Zamawiający  zdecyduje  się  na  wybór  w  przetargu  pn.:  Zagospodarowanie  odpadów 
komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy  w  planowanej  ilości 

maksymalnej  70  000  Mg, 

postępowanie  nr  DZA.ZOZ.27.36.2020.LK  (przetarg  na 

zagospodarowanie  odpadów  pochodzących  z  Zadania  8  przetargu  na  odbiór),  ofert  z 
najniższymi  cenami  spośród  cen  zaoferowanych/  całkowity  koszt  zagospodarowania 
odpadów (tj. koszt uwzględniający koszty zagospodarowania odpadów i dopłaty z tytułu ich 
transportu) może sięgnąć nawet 1.120,80 zł/1Mg brutto.  

Z  uwagi  na  podział  tego  zamówienia  na  kilka  części,  w  niektórych  częściach  i  przy 

instalacj

ach  bliżej  położonych  względem  Warszawy  koszt  ten  może  być  niższy,  jednak 

wskazany  przykład  potwierdza  -  zdaniem  Odwołującego,  że  zagospodarowanie  odpadów 

zmieszanych  w  jego  instalacji

,  mimo  wyższych  kosztów  zagospodarowania,  może  finalnie 

być  dla  Zamawiającego  tańsze.  Uwzględnienie  kosztów  transportu  odpadów  jest  zaś 
konieczne  by  wykonawcy  tacy,  jak  Odwołujący  w  ogóle  mogli  konkurować  o  niniejsze 
zamówienie. 

Oświadczył,  że  w  sytuacji,  gdy  wykonawcy,  którzy  mają  instalacje  w  dalszych 

lokalizacjach  nie będą  ponosić kosztów  transportu odpadów  (będą  przez Zamawiającego  z 

nich  zwolnieni), 

Odwołujący  nie ma realnych szans  na  uzyskanie niniejszego  zamówienia  - 

zostaje on wyeliminowany z walki kon

kurencyjnej o niniejsze zamówienie.  

 
Przyznał,  że  wobec  wysokich  kosztów  prowadzenia  działalności,  nie  może 

zaoferować  cen  za  zagospodarowanie  odpadów  choćby  zbliżonych  do  cen  oferowanych 
przez  wykonawców  z  innych  regionów  Polski.  Eliminacja  taka  narusza  zasady  uczciwej 
konkurencji, nadto zaś nie ma żadnego ekonomicznego uzasadnienia, skoro mimo wyższych 
kosztów  zagospodarowania  odpadów  w  instalacjach  zlokalizowanych  w  sąsiedztwie  m.  st. 
Warszawy  instalacje  te,  po  uwzględnieniu  kosztów  transportu  odpadów  lub  odpowiednio 
faktu, że koszty te nie powstaną, nadal mogą być tańsze dla Zamawiającego niż instalacje 
mające niższe koszty zagospodarowania odpadów, ale położone dalej od Warszawy. 

Zdaniem Odwołującego -  brak konkurencji  ze strony  podmiotów  mających instalacje 

w  m.  st.  Warszawy  lub  jej  sąsiedztwie  może  przy  tym  stanowić  zachętę  do  podwyższania 

cen ofertowych prz

ez wykonawców mających instalacje komunalne w dalszych lokalizacjach. 

Doda

tkowo  odnotował,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  sporządzony  przez 

Zamaw

iającego różnicuje w sposób nieuprawniony również sytuację wykonawców mających 

instalację  komunalną  w  Polsce  i  wykonawców  zagranicznych,  mających  instalację 
przeznaczoną  do  zagospodarowywania  odpadów  komunalnych  w  innym  Państwie  (w  tym 
Państwie  UE).  Wykonawcy  polscy,  jeśli  nie  korzystają  ze  stacji  przeładunkowej,  poprzez 
przywołane  powyżej  zapisy  SIWZ  zostają  całkowicie  zwolnieni  od  ponoszenia  kosztów 
transportu odpadów do swoich instalacji. Wykonawcy zagraniczni z kosztów tych natomiast 
nie  są  zwolnieni  i  muszą  ponieść  je  choćby  w  części,  tj.  od  stacji  przeładunkowej,  którą 
muszą w  Polsce zorganizować,  do  własnej  instalacji  za granicy.  Dodatkowo ponoszą koszt 
związane  z  organizacją  stacji  przeładunkowej,  którą  w  świetle  zapisów  SIWZ  muszą  -  w 
odróżnieniu od wykonawców polskich - posiadać. 

W opinii Odwołującego - opis przedmiotu zamówienia stawia więc w gorszej sytuacji 

wykonawców spoza Polski, w tym tych pochodzących z UE. Wykonawcy ci muszą ponieść 
dodatkowe  koszty  wykonania  usługi  objętej  zamówieniem,  których  to  kosztów  nie  ponoszą 
wykonawcy krajowi/wykonawcy zakładający wykorzystanie instalacji krajowych. Zamawiający 
bowiem tylko tych drugich wykonawców zwalnia całkowicie z kosztów transportu odpadów i 
kosztów związanych z zapewnieniem stacji przeładunkowej.  

W  przekonaniu  Odwołującego  -  taki  opis  przedmiotu  zamówienia  narusza 

podstawowe zasady traktatowe, w tym wynikającą z art. 56 Traktatu o funkcjonowaniu Unii 
Europejskiej zasadę swobodnego przepływu usług. 

Odwołujący  stwierdził,  że  nawet  jeśli  w  celu  realizacji  zamówienia  chciałby  wejść  w 

kooperację  z  podmiotem  zagranicznym  i  tak  nie  jest  w  stanie  na  równych  zasadach 
konkurować  z  wykonawcami  krajowymi  mającymi  niższe  koszty  zagospodarowania 
odpadów, ale jednocześnie wyższe koszty transportu. 

Naruszeni

e  zasady  efektywności  -  opis  przedmiotu  zamówienia  i  przyjęte  przez 

Zamawiającego  kryteria  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  nie  gwarantują  –  w  ocenie 
Odwołującego - wyboru oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. 

O

dnosząc  się  do  przyjętego  przez  Zamawiającego  opisu  przedmiotu  zamówienia 

przypomniał,  że  nie  jest  tak,  że  koszty  transportu  do  instalacji  nie  powstaną.  Koszty 
powstaną  i  będą  obciążały  Miasto  Stołeczne Warszawę,  a  w  efekcie  końcowym  właścicieli 
nieruchomości  z  terenu  Warszawy,  którzy  zobowiązani  są  do  ponoszenia  kosztów 
zagospodarowania odpadów komunalnych. 

Odwołujący  stanął  na  stanowisku,  że  koszt  transportu  odpadów  zmieszanych  do 

instalacji  zostanie  przerzucony  do  kosztów  odbioru  odpadów  komunalnych,  mimo  iż  w 

warunkach  rynkowych  ten  koszt 

decydowałby  o  wyborze  instalacji,  w  której  zostaną 

zagospodarowane  odpady  (a  wiec  byłby  elementem  kosztów  zagospodarowania  odpadów, 
co opis przedmiotu zamówienia powinien odzwierciedlać). 

Dalej,  argumentował,  że  bez  znaczenia  pozostaje  przy  tym,  że  koszt  transportu 

odpadów  zmieszanych  nie  zostanie  ostatecznie  poniesiony  przez  MPO  sp.  z  o.o.  jako 
Zamawiającego,  lecz  przez  Miasto  Stołeczne  Warszawa,  bowiem  MPO  sp.  z  o.o.  nie 
realizuje zadań własnych, lecz zadania Miasta Stołecznego Warszawy powierzone mu przez 
Miasto  i  występuje  względem  Miasta  Stołecznego  Warszawa  jako  jego  tzw.  podmiot 
wewnętrzny. 

Koszty związane z odbiorem i zagospodarowaniem odpadów, w tym ich transportem, 

ostatecznie  ponosi  ten  sam  podmiot  - 

gmina,  która  jest  organizatorem  systemu 

gospo

darowania  odpadami,  niezależnie  od  tego,  czy  wydatkuje  je  pośrednio  (poprzez 

utworzoną  w  tym  celu  spółkę  -  MPO  sp.  z  o.o.)  czy  bezpośrednio.  Zwiększenie  kosztów 
systemu, a taki może mieć skutek zwolnienie podmiotów zagospodarowujących odpadów z 

ponoszenia 

kosztów  ich  transportu  do  swoich  instalacji,  wpłynie  natomiast  na  wysokość 

opłat, jakie będą ponosili właściciele nieruchomości. 

Odnosząc się do kosztów transportu odpadów do instalacji dodatkowo wskazał, że w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  Zagospodarowanie  odpadów 
komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy  w  planowanej  ilości 
maksymalnej  70  000  Mg  (zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z  dzielnicy  Ursynów  i 
Wilanów  -  Zadanie  8  na  odbiór  odpadów),  postępowanie  nr  DZA.ZOZ.27.36.2020.LK, 
zorganizowane przez MPO sp. z o.o. wykonawcy zaoferowali wykonywanie zamówienia przy 

wykorzystaniu instalacji znacznie oddalonych od Warszawy.  

W  swoim  odwołaniu  przedstawił  zestawienie  tych  instalacji  wraz  ze  wskazaniem 

odległość od W-wy w km liczonych po drogach. 

Jednocześnie  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  zamówienie  na  zagospodarowanie 

odpadów, o którym tu mowa, zostało podzielone na 7 Zadań.  

Odwołujący  przyjął  założenie,  że  w  każdym  zadaniu  jako  najkorzystniejsza  zostanie 

wybrana 

oferta  z  najniższą  zaoferowaną  ceną  (w  postępowaniu  tym  nie  dokonano  jeszcze 

wyboru oferty najkorzystniejszej).   

W  związku  z  tym  w  swoim  odwołaniu  przedstawił  symulowane,  całościowe 

zestawienie  kosztów  zagospodarowania  odpadów  (z  uwzględnieniem  dopłaty  z  tytuł 
transportu odpadów). 

W

edług  Odwołującego  -  wysokość  dopłaty  z  tytułu  transportu  odpadów  (kosztów 

transportu)  do  instalacji  wskazanych  w  ofertach  wy

konawców  sięga  nawet  462,00  zł/1Mg, 

przy czym w większości przypadków wynosi praktycznie połowę kosztów zagospodarowania 
odpadów. 

Stwierdził  przy  tym,  że  gdyby  opis  przedmiotu  zamówienia  w  niniejszym 

p

ostępowaniu  został  sporządzony  w  sposób,  który  nie  zaburza  konkurencji  między 

wykonawcami, wykonawcy chcąc konkurować o niniejsze zamówienie musieliby uwzględnić 
nie  tylko  koszty  zagospodarowania  odpadów,  ale  i  koszty  transportu  odpadów  do  swojej 
instalacji,  i  konsekwentnie,  chcąc  złożył  ofertę  najkorzystniejszą,  musieliby  dążyć  do 
obniżenia kosztów w obu tych obszarach. 

Zdaniem  Odwołującego  -  przy  obecnych  zapisach  SIWZ,  wykonawcy  nie  muszą 

konkurować  kosztami  transportu,  w  efekcie  czego  Miasto  Stołeczne  Warszawa,  a  finalnie 
właściciele  nieruchomości,  do  każdej  tony  odpadów  zagospodarowywanych  w  instalacjach 

istotnie oddalonych od Warszawy  będą  dopłacali  nawet  462,00  zł,  przy  czym  Zamawiający 
wybierając ofertę najkorzystniejszą w niniejszym postępowaniu nie będzie mógł ocenić, czy 

oferta - 

po dopłacie za transport - będzie najbardziej korzystna z ofert, które mógłby uzyskać 

na rynku.  

Według  Odwołującego  -  po  doliczeniu  dopłat  z  tytułu  transportu  może  się  bowiem 

okazać,  że  oferta  wybrana  jako  najkorzystniejsza  w  przetargu  na  zagospodarowanie 
odpadów z racji konieczności poniesienia dodatkowych kosztów transportu będzie finalnie (w 
ujęciu  całościowym)  droższa,  niż  gdyby  Zamawiający  wybrał  ofertę  z  wyższą  ceną  za 
zagospodarowanie odpadów, ale z niższym kosztem transportu. Oferty złożone w niniejszym 
postępowaniu będą więc nieporównywalne. 

O

dwołujący  także uznał,  że opis  przedmiotu  zamówienia oraz  przyjęte w  niniejszym 

p

ostępowaniu kryteria oceny  oferty  (cena 100%)  nie pozwalają  więc na  wybór  oferty, która 

będzie  w  istocie  ofertą  najkorzystniejszą  z  punktu  widzenia  interesu  publicznego  i 
efektywnego wydatkowania środków publicznych. Przy takim opisie przedmiotu zamówienia 
nie  zostanie  osiągnięty  podstawowy  cel  postępowania,  jakim  jest  wybór  oferty 

najkorzystniejszej - 

najbardziej efektywne wydatkowanie środków publicznych. 

Nadto, Odwołujący przypomniał motyw 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 

nr  2014/

24/UE  z  dnia  26  lutego  2014r.  w  sprawie  zamówień  publicznych,  uchylająca 

dyrektywę  2004/18/WE  z  dnia  26  lutego  2014  r.  (Dz.  Urz.  UE  L  Nr  94,  str.  65,  dalej: 
„dyrektywa  zamówieniowa”),  zgodnie  z  którym  zamówienia  publiczne  odgrywają  kluczową 
rolę  w  strategii  „Europa  2020”  zawartej  w  komunikacie  Komisji  z  dnia  3  marca  2010  r. 
zatytułowanym  „Europa  2020  Strategia  na  rzecz  inteligentnego  i  zrównoważonego  rozwoju 

sprzyja

jącego  włączeniu  społecznemu"  („strategia  Europa  2020  na  rzecz  inteligentnego  i 

zrównoważonego  rozwoju  sprzyjającego  włączeniu  społecznemu")  jako  jeden  z 
instrumentów  rynkowych  wykorzystywanych  w  celu  osiągnięcia  inteligentnego,  trwałego 
wzrostu  gospodarczego  sprzyjającego  włączeniu  społecznemu,  przy  jednoczesnym 

zagwarantowaniu najbardziej efekty

wnego wykorzystania środków publicznych. 

Z

aznaczył,  że  z  kolei  w  motywie  90  dyrektywy  zamówieniowej  jest  mowa,  że 

zamówienia  powinny  być  udzielane  na  podstawie  obiektywnych  kryteriów  zapewniających 
przestrzeganie  zasad  przejrzystości,  niedyskryminacji/równego  traktowania,  z  myślą  o 
zagwarantowaniu  obiektywnego  porównania  relatywnej  wartości  ofert,  tak  aby  ustalić  -  w 

warunkach efektywnej konkurencji - 

która z ofert jest najkorzystniejsza ekonomicznie. 

Argumentował,  że

p

rzepisy  prawa  wspólnotowego  jednoznacznie  przesądzają,  że 

celem  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest  efektywne  wydatkowanie 

środków  publicznych.  Pojęcie  „oferty  najkorzystniejszej”  powinno  być  rozumiane  przez 

pryzmat  tego  celu  - 

za  ofertę  najkorzystniejszą  nie  sposób  więc  uznać  oferty,  której  niska 

cena  wynika  z  faktu  nieuwzględnienia  części  kosztów  wykonywania  usługi.  Kosztów,  które 
będą musiał być poniesione, by usługę objętą ofertą, wybraną w danym postępowaniu jako 
oferta najkorzystniejsza, wykonać. 

W  opinii 

Odwołującego  -  reżimy  ustawy  ZamPubiU  oraz  ustawy  o  finansach 

publicznych  nie  mogą  być  traktowane  jako  konkurencyjne,  przeciwnie  -  system  zamówień 
publicznych  jest  jednym  z  narzędzi  mających  zapewnić  prawidłowe  wydatkowanie  środków 
publicznych.  Zamawiający  nie  może  -  powołując  się  na  spodziewane  oszczędności  - 
stwarzać wybranym wykonawcom znacznie korzystniejszych warunków ofertowania.  

Zauważył  przy  tym,  że  założenia  co  do  tych  oszczędności  wcale  nie  muszą  się  w 

praktyce  sprawdzić  -  wykonawca,  który  ma  takie  preferencyjne  warunki  stworzone,  nie  ma 
bowiem obowiązku złożenia oferty ze znacznie niższą ceną, a sytuację tę może wykorzystać 

w  celu  maksymalizacji  zysku. 

To  właśnie  prowadzenie  postępowania  z  poszanowaniem 

zasad udzielania zamówień publicznych ma zapewnić, że Zamawiający uzyska jak najlepsze 
efekty przy możliwie najmniejszych nakładach. 

W 

związku z powyższym stwierdził, że w niniejszym postępowaniu Zamawiający, jak 

wskazano  powyżej,  stwarza  wybranym  wykonawcom  znacznie  korzystniejsze  warunki 

ofert

owania,  zwalniając  ich  z  konieczności  uwzględnienia  w  cenie  ofertowej  kosztów 

transportu  odpadów,  jednocześnie  taki  opis  przedmiotu  zamówienia  prowadzi  do  tego,  że 
nawet  jeśli  Zamawiający  uzyska  relatywnie  niskie  ceny  za  zagospodarowanie  odpadów, 

efektywni

e może zapłacić więcej za całą usługę (a więc wliczając również koszty transportu), 

co będzie świadczyło o braku realizacji celu, jakiemu służyło postępowanie.  

Przyznał,  że  w  przepisach  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych zasada efektywności nie stanowi co prawda samodzielnej, wprost wyrażonej w 
przepisach  ustawy  zasady,  jednak  fakt  jej  obowiązywania  wywieść  należy  z  całości 
przepisów  tej  ustawy  wykładanych  z  uwzględnieniem  powołanych  powyżej  przepisów 
wspólnotowych oraz przepisów krajowych, w tym przepisów ustawy o finansach publicznych. 

Na  marginesie  powyższego  wskazał  na  stanowisko,  jakie  MPO  sp.  z  o.o. 

prezentowało w sprawie o sygn. akt KIO 1716/20, gdzie w odpowiedzi na odwołanie złożone 
w  tamtej  sprawie,  Zamawiający  podkreślił,  że  jego  obowiązkiem,  jako  strony  umowy 
wykonawczej  w  sprawie  świadczenia  usług  publicznych  w  zakresie  gospodarki  odpadami 
(umowy  doprecyzowującej  zasady  powierzenia  MPO  przez  Miasto  Stołeczne  Warszawa 

wykonywania  zadań  z  zakresu  zagospodarowywania  odpadów  -  przypis  autora),  jest 
zachowanie  należytej  staranności  wymaganej  od  profesjonalisty,  przy  zapewnieniu  jak 
najwyższej jakości usług i optymalizacji kosztów świadczenia usług.  

W  ocenie  Odwołującego  –  w  niniejszym  postępowaniu  od  tej  optymalizacji 

Zamawiający  w  zasadzie  odstępuje,  dopuszczając  sytuację,  w  której  wybrana  przez  niego 
oferta, w ujęciu całościowym, nie będzie najkorzystniejszą. 

Uzupełniająco  dodał,  że  Zamawiający  (MPO  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie)  w 

postępowaniu pn.: Odbiór odpadów komunalnych z terenu nieruchomości położonych w m.st 

Warszawie,  od  1  stycznia  2019  r., 

postępowanie  znak:  ZP/GP/271/IV-172/18,  występował 

jako jeden z wykonawców, którzy ubiegali się o zamówienie i ostatecznie jego oferta została 

wybrana jako najkorzystniejsza w ramach Zadania 4, 7 i 9. 

Co  przy  tym  istotne, 

wyjaśnił,  że  MPO  sp.  z  o.o.  w  Zadaniach,  w  których  uzyskało 

zamówienie  na  odbiór  odpadów,  zaoferowało  bardzo  wysokie  ceny  za  odbiór  odpadów 
komunalnych i ich transport na dalsze odległości. Kosztu transportu odpadów  w Zadaniach 
realizowanych  przez  MPO  sp.  z  o.o.  są  najwyższe  spośród  wszystkich  ofert  i  -  w  ocenie 
Odwołującego - istotnie przewyższają koszty rynkowe tego typu usługi. 

W

yjaśnił,  że  przypadku,  gdy  MPO  sp.  z  o.o.  jako  Zamawiający  w  przetargach  na 

zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  wymagał  od  wykonawców  posiadania  stacji 
przeładunkowej na terenie województwa mazowieckiego okoliczność ta nie miała większego 
znaczenia.  Każdy  z  wykonawców,  którzy  składali  oferty  na  zagospodarowanie  odpadów  w 
cenie  ofertowej  uwzględniał  koszty  transportu  odpadów  do  własnej  instalacji  z  terenu 

wojew

ództwa  mazowieckiego.  Po  zmianie  stosowanego  przez  MPO  sp.  z  o.o.  modelu 

zlecenia  usługi  zagospodarowania  odpadów,  MPO  sp.  z  o.o.  może  uzyskiwać  dodatkowe, 
istotne  przychody  z  umowy  na  odbiór  odpadów  komunalnych  z  terenu  Miasta  Stołecznego 

Warszawa. 

Podni

ósł,  że  w  sytuacji,  gdy  dla  Zadań  w  zakresie  odbioru  odpadów,  które  obecnie 

obsługuje  MPO  sp.  z  o.o.  jako  oferta  najkorzystniejsza  w  obszarze  zagospodarowania 
zostanie  wybrana  oferta  wykonawcy,  który  wskaże  instalację  zlokalizowaną  w  znacznej 
odległości  od  Warszawy  (co  wobec  powołanych  powyżej  okoliczności  wskazujących  na 
niższe  koszty  funkcjonowania  instalacji  spoza  Warszawy  wydaje  się  być  bardzo 
prawdopodobne), wynagrodzenie za transport do tej instalacji uzyska właśnie MPO sp. z o.o.  

W 

swoim odwołaniu przedstawił w formie tabelarycznej wysokość tego dodatkowego 

wynagrodzenia (dopłaty z tytułu transportu odpadów) jako symulację wyliczenia dopłat, jakie 

poniesie Miasto Stołeczne Warszawa za odbiór odpadów z terenu m.st. Warszawy wyliczoną 

przy  zastosowani

u  wzoru  obliczenia  dopłaty  do  ceny  ryczałtowej  brutto  za  odbiór  1Mg 

odpadów  komunalnych  przy  odległości  instalacji  powyżej  40  km  od  granic  zadania, 
zawartego  w  §  6  pkt  2.1.d)  umowy  zawartej  w  wyniku  rozstrzygnięcia  postępowania  na 
„Odbiór odpadów komunalnych z terenu nieruchomości położonych w m.st. Warszawie, od 1 

stycznia 2019 r"- numer sprawy ZP/CG/271/IV-172/1

8”. 

Powyższe obliczenia Odwołujący wykonał na przykładzie odbioru odpadów z zadania 

4, 7, 9 realizowanego przez M

iejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m.st. Warszawie Sp. 

z  o.o.  zgodnie  ze  wzorem  z 

§ 6 pkt 2.1.d) umowy  zawartej w postępowaniu numer sprawy 

ZP/CG/271/IV-172/18. 

W  przekonaniu  Odwołującego  -  opis  przedmiotu  zamówienia  służy  więc  dodatkowo 

interesom samego Zamawiającego, dotując jego działalność w innym obszarze, w którym nie 
występuje on jako zamawiający publiczny, a działa na zasadach konkurencyjnych, a zatem 

r

ozwiązanie  zastosowane  w  SIWZ  zaburza  więc  dodatkowo  konkurencję  na  rynku  odbioru 

odpadów. 

Zarzucił Zamawiającemu pominięcie aspektów środowiskowych realizacji zamówienia 

i n

aruszenie zasady bliskości. 

Powołał  się  na  motyw  (90)  dyrektywy  zamówieniowej,  który  jednoznacznie 

przesądza,  że  ofertę  najkorzystniejszą  ekonomicznie  powinno  się  oceniać  na  podstawie 

najlepszej  relacji 

jakości  do  ceny  co  zawsze  powinno  obejmować  element  cenowy  lub 

kosztowy. 

Art. 67 ust. 2 dyrektywy zamówieniowej nie pozostawia przy tym wątpliwości, że 

„jakość” obejmuje również cechy (aspekty) środowiskowe realizacji zamówienia. 

Zdaniem  Odwołującego  -  aspekty  te  w  niniejszym  postępowaniu  zostały  całkowicie 

przez  Zamawiającego  pominięte,  w  szczególności  zaś  Zamawiający  pominął  wymogi 
płynące z art. 20 ust. 1 i 2 Uo, zgodnie z którymi to przepisami, odpady, z uwzględnieniem 
hierarchii  sposobów  postępowania  z  odpadami,  w  pierwszej  kolejności  poddaje  się 

przetwarzaniu w miejscu ich powstania. 

Zwrócił  uwagę,  że  odpady,  które  nie  mogą  być  przetworzone  w  miejscu  ich 

powstania,  przekazuje  się,  uwzględniając  hierarchię  sposobów  postępowania  z  odpadami 
oraz najlepszą dostępną technikę, o której mowa w art. 207 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 

r.  - 

Prawo  ochrony  środowiska,  lub  technologię,  o  której  mowa  w  art.  143  tej  ustawy,  do 

najbliżej położonych miejsc, w których mogą być przetworzone. 

W

edług  Odwołującego  –  w  niniejszej  sprawie  opis  przedmiotu  zamówienia  został 

dokonany  w  sposób,  który  całkowicie  pomija  aspekt  lokalizacji  instalacji,  w  której  będą 
przetwarzane  odpady,  względem  miejsca  ich  wytworzenia.  Zamawiający  tymczasem, 
kierując  się  art.  20  Uo,  okoliczność  tą  ma  obowiązek  uwzględnić,  dokonując  opisu 
niniejszego zamówienia. 

Przekonywał,  że  obowiązek  uwzględnienia  tej  okoliczności  wynika  również  z 

powołanych  powyżej  przepisów  prawa  wspólnotowego  i  krajowego  odnoszących  się  do 
efektywności  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  i  konieczności  wyboru 
oferty,  która  będzie  przedstawiała  najlepszy  bilans  ceny  względem  jakości,  rozumianej 
również przez pryzmat aspektów środowiskowych realizacji zamówienia. 

W 

ocenie  Odwołującego  –  w  sytuacji,  gdy  Zamawiający  wybierze  w  niniejszym 

p

ostępowaniu  jako  najkorzystniejszą  ofertę,  która  zakłada  zagospodarowanie  odpadów  w 

instalacji  oddalonej  od  Warszawy  o  kilkaset  kilometrów,  być  może  uzyska  cenę  za 
zagospodarowanie  odpadów  niższą  niż  w  okolicach  Warszawy,  ale  jednocześnie  będzie 
musiał ponieść dodatkowe koszty transportu (aspekt ekonomiczny), a oddziaływanie takiego 
procesu  gospodarowania  odpadami  na  środowisko  (aspekt  środowiskowy)  będzie 
zdecydowanie  większe  niż  gdyby  odpady  miały  zostać  zagospodarowane  w  miejscu 
bliższym ich wytworzenia. 

Argumentował,  że  biorąc  pod  uwagę  ilości  odpadów  objętych  zamówieniem,  ilość 

transportów na znaczne odległości, jaka będzie do wykonania w ramach zamówienia będzie 
duża, a każdy taki transport będzie wiązał się z dodatkowymi emisjami do środowiska. 

Dokonany przez Zamawiającego opis przedmiotu zamówienia i wybrane przez niego 

kryteria  wyboru oferty  najkorzystniejszej mogą więc doprowadzić  –  według Odwołującego - 
do  tego,  że  Zamawiający  uzyska  droższą  ofertę  (po  uwzględnieniu  kosztów  transportu  — 
dopłat z tego tytułu), która dodatkowo będzie ofertą o niższej jakości z uwagi na okoliczność, 
iż jej realizacja będzie wiązała się z dodatkowymi emisjami do środowiska (emisje związane 
z dużą ilością transportów odpadów na duże odległości). 

Wskazał,  że  aspekt  środowiskowy  również  powinien  być  uwzględniany  w  „bilansie” 

oferty,  co  przy  zwiększonych  emisjach  do  środowiska  przy  transporcie  na  duże  odległości 
powoduje,  że  oferta  zakładająca  taki  transport  również  z  tego  względu  nie  będzie  dla 
Zamawiającego najkorzystniejszą. 

Kolejny  zarzut  dotyczył  naruszenia  przepisów  ustawy  o  ochronie  konkurencji  i 

konsumentów w opisie przedmiotu zamówienia.  

Podkreślił,  że  zgodnie  z  art.  9  ust.  1  Uokik  zakazane  jest  nadużywanie  pozycji 

dominującej  na  rynku  właściwym  przez  jednego  lub  kilku  przedsiębiorców.  Natomiast 
zgodnie z art. 9 ust. 2. pkt 5 Uokik nadużywanie pozycji dominującej polega w szczególności 
na  przeciwdziałaniu  ukształtowaniu  się  warunków  niezbędnych  do  powstania  bądź  rozwoju 

konkurencji. 

Uk

ształtowanie  SIWZ,  jak  w  niniejszym  postępowaniu,  spowoduje  –  według 

Odwołującego  -  zaburzenie  prawidłowego  funkcjonowania  konkurencji  na  rynku  właściwym 

poprzez: 

a) 

Ograniczenie działalności (konkurencji) u przedsiębiorców mających 

instalację w okolicach Warszawy, którzy z uwagi na wyższą bazę kosztową i subsydiowanie 
istotnej części kosztów usługi (transportu) u innych przedsiębiorców (kosztów, które powinny 
być ponoszone przez tych wykonawców, a który to koszt u Odwołującego nie wystąpi), nie 
będą mogli konkurować o niniejsze zamówienie; 

b) 

Zmniejszenie  konkurencji  na  rynku  odbioru  odpadów,  na  którym 

czynnym  uczestnikiem  jest  MPO;  Podmioty  przetwarzające  odpady  z  okolic  Warszawy  z 
zasady  konkurują  również  z  Zamawiającym  (MPO  sp.  z  o.o.)  na  rynku  odbioru  odpadów. 
Osłabiając pozycję konkurentów na rynku przetwarzania odpadów, MPO sp. z o.o. poprawia 
swoją pozycję na rynku odbioru odpadów, 

c) 

Subwencjonowanie  działalności  podmiotu,  który  w  normalnych 

warunkach  nie  miałby  szans  na  podjęcie  się  zadania  lub  musiałby  np.  istotnie  obniżyć 
oczekiwany  zysk  z  tytułu  realizacji  zamówienia.  Poprzez  pokrycie  przez  Zamawiającego 
części  kosztów  związanych  ze  świadczeniem  usługi  przez  podmioty  spoza  Warszawy, 
podmioty te uzyskują de facto dodatkową pomoc od Zamawiającego. 

d) 

Usługa  transportu  po  całej  Polsce  sztucznie  kreuje  dla 

Zamawiającego  (MPO  sp.  z  o.o.)  dochód,  który  pozwoli  mu  na  finasowanie  swojej 
działalności  w  innych  obszarach,  gdzie  wprost  konkuruje  na  rynku  z  innymi  podmiotami 
(subsydiowanie skrośne). 

Wywodził,  że  przejęcie  przez  Zamawiającego  jako  jednostkę  podległą  samorządu 
odbioru  odpadów  i  zlecenie  przetwarzania  odpadów  bez  względu  na  koszty 
transportu  (odległość  do  instalacji  przetwarzania)  jest  w  istocie  subsydiowaniem 
działalności  przedsiębiorców,  których  instalację  znajdują  się  daleko  od  Warszawy. 
Gdyby  tacy  przedsiębiorcy  konkurowali  na  równych  zasadach,  z  uwzględnieniem 
kosztu transportu,  ich  oferta mogłaby  być  droższa  niż  oferta  Odwołującego.  Jednak 

dzięki  subwencjonowaniu  działalność  polegającej  na  transporcie  ich  oferta  jest 
tańsza. 

Zarzucił,  że  MPO  sp.  z  o.o.  jako  regulator  i  organizator  rynku  zagospodarowania 
odpadów  komunalnych  na  terenie  Miasta  Stołecznego  Warszawa  posiada  na  nim 
pozycję  dominującą  w  powiązaniu  z  Miastem  Stołecznym  Warszawa,  gdy  mowa  o 
rynku odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych łącznie - oba te podmioty 
posiadają wspólnie pozycję dominującą w rozumieniu ustawy o ochronie konkurencji i 
konsumentów  (kolektywna  pozycja  dominująca).  Miasto  Stołeczne  Warszawa  zleca 
odbiór  odpadów  komunalnych,  natomiast  MPO  zleca  przetwarzanie  odpadów 
komunalnych,  a  dodatkowo  konkuruje  z  Odwołującym  i  innymi  wykonawcami  na 
rynku  odbioru  odpadów  na  terenie  Miasta  Stołecznego  Warszawy.  Oba  podmioty, 

ja

ko  posiadające  kolektywną  pozycję  dominującą,  naruszają  ustawę  o  ochronie 

konkurencj

i i konsumentów w szczególności poprzez naruszenie art. 9 ust. 1 i 2 pkt, 5 

Uokik.  Podmioty  te  sterują bowiem rynkiem  w  taki  sposób  by  wyeliminować z  niego 
wykonawców  takich  jako  Odwołujący,  poprzez  uniemożliwienie  im  efektywnego 
konkurowania  o  zamówienie  na  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  i 
utrudnienie im konkurencji w postępowaniu na odbiór odpadów (poprzez przyznanie 
dodatkowego  finansowania  MPO  sp.  z  o.o.  jako  wykonawcy  ubiegającemu  się  o  to 
zamówienie). 

Kolejny 

zarzut  dotyczył  naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy  o 

zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji

,  jako,  że  MPO  sp.  z  o.o.  występuje  nie  tylko  jako 

Zamawiający w tym postępowaniu, ale równocześnie jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 2 

Uznk. 

Odwołujący wskazał, że Zgodnie z art. 3 ust. 1 Uznk czynem nieuczciwej konkurencji 

jest  działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub  narusza 

interes inn

ego przedsiębiorcy lub klienta. 

Z

daniem Odwołującego - zaproponowany SIWZ tworzy sytuacje, w której: 

a) 

wygra  podmiot  z  najniższą  ceną  za  przetwarzanie  odpadów  (niską 

bazą kosztową), czyli taki, który prowadzi działalność daleko od wielkich ośrodków miejskich. 
Co z zasady oznacza konieczność transportu odpadów na duże odległości; 

b) 

opłacalność przedsięwzięcia będzie możliwa tylko przy założeniu, że 

podmiot  publiczny  poniesie  niebagatelne  koszt

y  transportu  odpadów  do  instalacji.  Co 

prowadzi do wniosku, że działalność jest subsydiowana (niedozwolona pomoc publiczna); 

c) 

im  dalszy  transport  do  instalacji  tym  MPO  otrzyma  od  Miasta 

Stołecznego Warszawy wyższe wynagrodzenie za transport; 

d) 

transport  samochodowy  odpadów  na  dalekie  odległości  będzie 

elementem  ich  zagospodarowania  i  paradoksalnie  przyczyni  się  do  zwiększenia 
zanieczyszczenia środowiska. 

Zwrócił  uwagę,  że  przepisy  Uznk  nie  zawierają definicji  legalnej  dobrych  obyczajów 
jednak  za  sprzeczne  z  dobrymi  obyczajami  należy  uznać  takie  ukształtowanie 
warunków  stosunków  cywilnoprawnych,  które  stoją  w  jaskrawej  sprzeczności  z 
wartościami,  jakim  miały  służyć  przepisy  dotyczące  przetwarzania  odpadów  oraz 
interesem  publicznym,  jakim  jest  dbałość  o  ochronę  środowiska  (art.  5,  68,  74,  86 

Konstytucj

i).  Co  więcej  sprzeczne  z  dobrymi  obyczajami  jest  stwarzanie  realnie 

lepszych warunków  przedsiębiorcom  przy  użyciu  środków  publicznych,  co docelowo 
nie  doprowadzi  do  zmniejszenia  wydatków  publicznych  ani  nie  poprawi  stanu 
środowiska  naturalnego.  Zagrożenie  interesów  Odwołującego  jest  w  tej  sytuacji 

oczywiste. 

Odwołujący  zarzucił  niedozwolone  prawem  wspólnotowym  dotowanie  działalności 

niektórych wykonawców. 

N

aruszenia zasad uczciwej konkurencji poprzez zaskarżone zapisy SIWZ Odwołujący 

upatrywał  m.  in.  w  tym,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  zwalnia  niektórych  wykonawców  z 
ponoszenia  kosztów  (kosztów  transportu  odpadów),  które  w  warunkach  rynkowych 
musiałyby  zostać  przez  nich  poniesione.  Koszty  te  przy  tym  obiektywnie  powstają,  ale  są 

przerzucane na podmiot publiczny - 

gminę Miasto Stołeczne Warszawa. 

Powyższe  doprowadziło  go  do  wniosku,  że  na  skutek  udzielenia  zamówienia  w 

wyniku  niniejszego  p

ostępowania cześć wykonawców  działających na  rynku  może uzyskać 

niedozwolone wsparcie finansowe (niedozwoloną pomoc publiczną). 

Zaznaczył  przy  tym,  że  sam  fakt  udzielenia  zamówienia  w  trybie  przetargowym  nie 

powoduje,  że  wsparcie  udzielone  przez  organy  publiczne  będzie  zgodne  z  prawem 
wspólnotowym. 

Zwrócił również uwagę, że w przypadku, gdy organy publiczne kupują aktywa, towary 

i 

usługi, 

wszelkie 

warunki 

szczegółowe 

dotyczące 

przetargu 

powinny 

być 

niedyskryminacyjne  oraz 

ściśle  i  obiektywnie  związane  z  przedmiotem  i  konkretnym  celem 

ekonomicznym  zamówienia.  Powinny  one  umożliwiać  wybranie  oferty  najkorzystniejszej 

ekonomicznie,  która  odpowiada  wartości  rynkowej.  Kryteria  należy  zatem  określić  w  taki 
sposób,  aby  umożliwić  faktycznie  konkurencyjne  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia, 
które  zapewni  zwycięskiemu  oferentowi  normalną  stopę  zwrotu,  ale  nic  więcej  [...] 
(Zawiadomienie  Komisji  w  sprawie  pojęcia  pomocy  państwa  w  rozumieniu  art.  107  ust.  1 

Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dz. Urz. C 262, punkt 96). 

Zauważył  również,  że  w  punkcie  92  ww.  Zawiadomienia  stwierdza  się  także 

„Niedyskryminujące traktowanie wszystkich oferentów na wszystkich etapach procedury oraz 
obiektywne  kryteria  wyboru  i  udzielenia  zamówienia  określone  z  wyprzedzeniem  przed 
rozpoczęciem  procedury  stanowią  niezbędny  warunek  zapewnienia  zgodności 

przeprowadzonej  w 

jej  wyniku  transakcji  z  warunkami  rynkowymi.  Aby  zapewnić  równe 

traktowanie,  kryteria  udzielenia  zamówienia  powinny  umożliwiać  porównanie  i  obiektywną 
ocenę ofert.”. 

Zaznaczył przy tym, że Komisja stwierdziła następnie, że procedura przetargowa jest 

uważana  za  konkurencyjną,  przejrzystą,  niedyskryminacyjne  i  bezwarunkowe,  jeżeli 
spełnione są następujące warunki (decyzja Komisji 2013/435 / UE z dnia 2 maja 2013 r. w 
sprawie pomocy państwa SA.22843, pkt 42): 

a) 

W 

procesie 

mogą 

uczestniczyć 

wszyscy 

zainteresowani i uprawnieni oferenci. 

b) 

Procedura 

jest 

przejrzysta, 

aby 

wszyscy 

zainteresowani  oferenci  byli  jednakowo  i  należycie  poinformowani  na  każdym  etapie 
postępowania 

przetargowego.  Informacje  są  dostępne  i  zapewniono  wystarczającą  ilość  czasu 

zainteresowanych  oferentów,  kryteria  wyboru  i  udzielenia  zamówienia  są  jasne,  a  oferta 
wystarczająca dobrze upubliczniona, aby wszyscy potencjalni oferenci mogli ją zauważyć. 

c) 

Niedyskryminacyjne  traktowanie  wszystkich  oferentów  na  wszystkich 

etapach  procedury  i  selekcji,  a  kryteria  udzielenia  zamówienia  są  obiektywne  i  określone 
przed rozpoczęciem procesu. 

d) 

Oferta jest bezwarunkowa, na przykład potencjalny nabywca nie powinien 

być zobowiązany do przejęcia szczególnych obowiązków na korzyść władz publicznych lub 
w ogólnym interesie publicznym, których prywatny sprzedawca by nie zażądał  - inne niż te 
wynikające z ogólnych zasad prawa krajowego lub decyzja organów. 

Powyższe  doprowadziło  Odwołującego  do  wniosku,  że  ustalenie  kryteriów  wyboru 
oferty  najkorzystniejszej  lub  innych  warunków  zamówienia,  w  sposób  który  nie 
pozwala  na  wybór  oferty  najkorzystniejszej  ekonomicznie  i  odpowiadającej  wartości 

rynkowej  zama

wianej  usługi,  a  z  taką  sytuacją  mamy  do  czynienia  w  niniejszej 

sprawie,  stanowi  o  naruszeniu  zasad  konkurencyjności,  a  jednocześnie  może 
skutkować przyjęciem, że wsparcie, jakie wykonawca zamówienia uzyskuje na skutek 
niekonkurencyjnego sposobu ukształtowania postępowania (tu: zwolnienie z kosztów 
transportu odpadów), jest de facto niedozwoloną pomocą publiczną. 

Dodał  również,  że  również  fakt,  iż  środek  nie  jest  skierowany  do  określonych 
odbiorców  z  góry  i  jest  sformułowany  w  sposób  ogólny  i  obiektywny  nie  wyklucza 
uznania  go  za  środek  selektywny  (Confederación  Espahola  de  Transporte  de 
Mercancias (CETM) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, T- 55/99): 
„Fakt,  że  pomoc  nie  jest  skierowana  do  jednego  lub  kilku  określonych  z  góry 

określonych  odbiorców,  ale  podlega  serii  obiektywnych  kryteriów,  zgodnie  z  którymi  może 
zostać  przyznana  w  terminie  w  ramach  z  góry  określonego  ogólnego  przydziału  środków 
budżetowych  na  nieokreśloną  liczbę  beneficjentów,  którzy  nie  zostali  początkowo 

indywidualnie  zidentyfikowani, 

nie  może  wystarczyć  do  zakwestionowania  selektywnego 

charakteru środka i w związku z tym jego kwalifikacji jako pomocy państwa w rozumieniu art. 
92(1)  [obecnie  107  ust.  1]  Traktatu.  Okoliczność  ta  oznacza  co  najwyżej,  że  przedmiotowy 
środek nie stanowi pomocy indywidualnej. Nie wyklucza jednak, że środek publiczny należy 
uznać  za  system  pomocy  stanowiący  środek  selektywny,  a  zatem  szczególny,  jeżeli  dzięki 
kryteriom  regulującym  jego  stosowanie  zapewnia  korzyść  niektórym  przedsiębiorstwom  lub 

produkcji niek

tórych towarów z wyłączeniem innych”. 

W  związku  z  tym  –  według  Odwołującego  -  ocena  selektywności  wydaje  się  mieć 

szeroki  zakres,  ponieważ  obejmuje  nawet  sytuacje,  które  nie  wprowadzają  rozróżnienia 
między  przedsiębiorstwami.  W  tym  względzie  TSUE  konsekwentnie  orzekał,  że  należy 
selektywność  środka  oceniać  na  podstawie  rzeczywistych  skutków  spowodowanych  przez 
środek  w  przeciwieństwie  do  zamiarów  za  tym  środkiem  idących.  TSUE  stosuje  formułę 
„opartą na skutkach", która była sformułowane po raz pierwszy w wyroku Republika Włoska 
przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, sprawa 173-73, par. 13, gdzie TSUE orzekł, że: 

„Celem  artykułu  92  [obecnie  107]  Traktatu  jest  zapobieganie  wpływowi  na  handel 

między państwami członkowskimi korzyści przyznawanych przez  władze publiczne, które w 
różnych formach zakłócają łub grożą zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym 
przedsiębiorstwom łub produkcji niektórych towarów. 

W związku z tym art. 92 [obecnie 107] Traktatu nie wprowadza rozróżnienia między 

prze

dmiotowymi środkami interwencji państwa w odniesieniu do ich przyczyn lub celów, aie 

definiuje je w od

niesieniu do ich skutków (...)”. 

Zdaniem  Odwołującego  -  uniknięcie  kosztów  stanowi  przy  tym  formę  pomocy 

publicznej.  Każdy  środek  państwowy,  który  skutkuje  przyznaniem  korzyści  ekonomicznych 
przedsiębiorstwu i poprawą jego sytuacji finansowej, wchodzi w zakres art. 107 ust. 1 TFUE 
(Ladbroke Racing Ltd przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, T-67/94). W związku z tym 
w  celu  ustalenia,  czy  środek  państwa  stanowi  pomoc,  konieczne  jest  ustalenie,  czy 
przedsiębiorstwo  będące  beneficjentem  otrzymuje  korzyść  gospodarczą  (Syndicat  francais 

de PExpress international (SFEI) i inni przeciwko La Poste i in., C-39/94 ). 

Wyjaśnił, że pojęcie korzyści zdefiniowane w orzecznictwie TSUE obejmuje nie tylko 

przyznawanie  pozytywnych  korzyści  ekonomicznych,  ale  także  zwolnienie  z  obciążeń 

ekonomicznych  w  szerszym  znaczeniu:  w  sprawie  Steenkolenmijnen  (sprawa  30-59), gdzie 

TSUE po raz pierwszy zdefi

niował również pojęcia „dotacja” i „pomoc”, wskazano: 

„Dotacja jest zwykłe definiowana jako płatność w gotówce lub w naturze dokonana na 

rzecz  przedsiębiorstwa,  inna  niż  zapłata  przez  kupującego  lub  konsumenta  za  towary  lub 
usługi, które produkuje. Pomoc jest bardzo podobną koncepcją, która jednak kładzie nacisk 
na  jej  cel  i  wydaje  się  być  specjalnie  opracowana  dla  określonego  celu,  którego  normalnie 
nie można osiągnąć bez pomocy z zewnątrz. Pojęcie pomocy jest jednak szersze niż pojęcie 
dotacji,  ponieważ  obejmuje  nie tylko  korzyści  pozytywne,  takie  jak  same  dotacje,  ale także 
interwencje,  które  w  różnych  formach  zmniejszają  obciążenia,  które  normalnie  obciążają 
budżet przedsiębiorstwa i które: nie będąc zatem dotacjami w ścisłym tego słowa znaczeniu, 
mają podobny charakter i ten sam skutek”. 

Wskazał,  że z  powyższego wyroku TSUE  wynika,  że definicja  „pomocy”  ma  szeroki 

zakres  i  obejmuje  zarówno  korzyści  pozytywne,  jak  i  środki  zwalniające  beneficjenta  z 
kosztów,  które  zwykle  ujęte  są  w  budżecie  przedsiębiorstwa.  Ponadto  pojęcie  pomocy 
pociąga  za  sobą  sytuacje,  w  których  przedmiotowy  środek  skutkuje  złagodzeniem 
istniejących obciążeń zwykle ujęte w budżecie przedsiębiorstwa. 

Argumentował,  że  w  niniejszej  sprawie  koszty  transportu  odpadów  są  zazwyczaj 

kosztami składającymi się na szeroko rozumiane koszty zagospodarowania i co do zasady - 
pośrednio  lub  bezpośrednio  -  obciążają  podmiot  zagospodarowujący  odpady,  bowiem  w 

sytuacji,  gdy  koszt  transportu  na  podstawie  za

wartej  umowy  obciąża  dostawcę,  jest  on 

istotny  dla  wyboru  podmiotu  zagospodarowującego  odpady,  a  więc  jego  wystąpienie  ma 
wpływ na sposób konkurowania przez podmiot zagospodarowujący na rynku. 

Wyeliminowanie  tego  czy

nnika  wpływa  na  sytuację  rynkową  zagospodarowującego 

odpady, co daje mu dodatkowe benefity i zakłóca konkurencję. 

Również  więc  ze  względów  tu  opisanych  zakwestionowany  opis  przedmiotu 

zamówienia i brak kryteriów, które prowadziłby do wyboru oferty faktycznie najkorzystniejszej 
ekonomicznie  i  środowiskowo,  prowadzi  –  zdaniem  Odwołującego  -  do  naruszenia  art.  7 

Pzp. 

Stwierdził, że skonstruował żądania niniejszego odwołania w sposób alternatywny, tj. 

oczekuje  albo  wprowadzenia  dodatkowego  kryterium  oceny  ofert,  uwzględniającego 
możliwość  przyznania  dodatkowych  punktów  wykonawcom,  którzy  zakładają  wykorzystanie 
do realizacji zamówienia instalacji zlokalizowanych najbliżej Miasta Stołecznego Warszawy, 
albo wprowadzenia dla potrzeb porównania ofert współczynnika korygującego, zależnego od 
wysokości  kosztów  transportu,  albo  zmiany  opisu  przedmiotu  zamówienia  polegającej  na 
nałożeniu  na  wszystkich  wykonawców  obowiązku  posiadania  (korzystania)  ze  stacji 
przeładunkowej zlokalizowanej na terenie województwa mazowieckiego. 

Według Odwołującego - realizacja każdego z tych żądań przyniesie podobny efekt, tj. 

pozwoli wykonawcom na konkurowanie w niniejszym p

ostępowaniu na zasadach rynkowych, 

a  Zama

wiającemu  na  wybór  oferty,  która  w  istocie  (w  ujęciu  całościowym)  będzie 

najkor

zystniejsza. Odwołujący wskazał przy tym, że zastosowanie choćby jednego z żądań, 

pozwoli na zaspokojenie interesu Odwołującego. 

Odnośnie  żądania  pierwszego  i  drugiego  -  dodatkowe  kryterium  oceny  ofert  lub 

zastosowanie  współczynnika  korygującego  -  wskazał,  że  ich  zrealizowanie  pozwoli  na 
uwzględnienie  w  pełni  wpływu,  jaki  na  rynek  zagospodarowania  odpadów  mają  koszty 
transportu odpadów do instalacji. Same żądane zapisy SIWZ są jasne i niedyskryminujące, 
w  szczególności  pozwalają  wykonawcy  na  ocenę,  jaki  wpływ  na  uzyskanie  przez  niego 
zamówienia (na ostateczną ocenę jego oferty) będą miały koszty transportu. Zapewniają one 
przy  tym  pełną  porównywalność  ofert,  nie  ograniczając  konkurencji  między  wykonawcami. 

Poza  efektem  ekonomicznym,  ich  zastosowanie  pozwoli 

na  uwzględnienie  w  niniejszym 

p

ostępowaniu 

aspektów 

środowiskowych 

(zasady 

bliskości). 

Odnośnie 

efektu 

ekonomiczne

go  wskazał,  że  przyznanie  temu  kryterium  wagi  40%  i  ustalenie  ilości 

p

rzyznawanych punktów w kryterium w sposób powiązany z kosztami, jakie będą ponoszone 

w  razie  ewentualnego  transportu  odpadów,  pozwoli  na  odtworzenie  warunków  rynkowych  i 

zagwarant

uje  możliwość  realnej  konkurencji  pomiędzy  instalacjami,  które  nie  ponoszą 

ko

sztów  transportu  i  tymi,  które  je  ponoszą.  Jednocześnie  kryterium  to  spowoduje,  że  w 

p

ostępowaniu  będą  promowani  ci  wykonawcy,  którzy  w  sposób  najpełniejszy  gwarantują 

realizacj

ę  zasady  bliskości.  Warto  przy  tym  odnotować,  że  kryterium  odległości  jest 

stos

owane  w  tego  typu  postępowaniach  od  lat,  a  dopuszczalność  jego  zastosowania  nie 

budzi większych wątpliwości. 

Zaznaczył,  że  oba  żądania  nawiązują  do  odpadów  zmieszanych,  bowiem  strumień 

tych  odpadów  jest  największy,  a  uwzględniając  dodatkowo  rynkowe  koszty  ich 
zagospodarowania,  nie  budzi  większych  wątpliwości,  że  to  koszty  zagospodarowania  tych 
odpadów  (ujmowane  całościowo)  są  decydującym  koszem  dla  ustalenia  ceny  ofertowej  w 
tym  postępowaniu,  jak  i  dla  kosztów  całego  systemu  gospodarowania  odpadami 

komunalnymi. 

Odnośnie  żądania  opisanego  jako  trzecie  -  zmiana  opisu  przedmiotu  zamówienia 

polegająca na konieczności posiadania (korzystania) ze stacji przeładunkowej zlokalizowanej 
na terenie województwa mazowieckiego - wskazał, że zmiana ta będzie miała ten skutek, że 
wykonawcy  korzystający  z  instalacji  oddalonych  od  Warszawy  będą  ponosili  koszty 
transportu  odpadów  do  swoich  instalacji  (na  trasie  stacja  przeładunkowa  -  instalacja),  co 
niejako odtworzy warunki, jakie panują na rynku. 

Odwołujący  podkreślił,  że  wymóg  dysponowania  stacjami  przeładunkowymi 

zlokalizowanymi  na  terenie  województwa  mazowieckiego  istniał  w  poprzednio 
organizowanych  przez  Zamawiającego  postępowaniach  o  udzielenie  tego  samego 
zamówienia i nie był przez wykonawców kwestionowany. 

Ostateczni

e  dodał,  że  konieczność  korzystania  ze  stacji  przeładunkowej  istotnie  nie 

podraża  kosztów  zagospodarowania  odpadów,  a  wręcz  przeciwnie  -  poprzez  umożliwienie 
przeładunku  odpadów  z  małych  pojazdów  odbierających  odpady  na  pojazdy  o  większej 
ładowności, istotnie zmniejsza koszty transportu odpadów, powodując zmniejszenie kosztów 
całkowitych.  Pozwala także na  zachowanie odpowiedniego poziomu kontroli  nad odpadami 
zwłaszcza w sytuacji, gdy każdy transport odpadów (transport odpadów na każdym etapie) 

jest  obecnie 

ściśle  ewidencjonowany  (karty  przekazania  odpadów  zawierają  obecnie 

informacje odnośnie nie tylko daty transportu, podmiotów go wykonującego i ilości odpadów, 
ale  i  dane  o  godzinie  wyjazdu/przyjazdu  pojazdów  oraz  środkach  transportu  wykonujących 

transport). 

W dniu 19 stycznia 2021 r. w powyższych dwóch postępowaniach odwoławczych po 

stronie  Odwołującego  zgłosili  przystąpienie  wykonawca  J.  Z.  prowadząca  działalność 
gospodarczą  pod  firmą:  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowo-Usługowe  LEKARO  J.  Z. 

Wola  Ducka  70A,  05-408  Glinianka  oraz  wykonawca  PN-

WMS  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Poświętne. 

KIO 165/21,168/21 

Zamawiający: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m. st. Warszawa sp. z o.o. 

wszczął  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzonego  w  trybie 

przetargu nieograniczonego pn. 

„Zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z 

terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 502 500 Mg” (Sygn. 
akt postępowania odwoławczego: KIO 165/21). 

Ogłoszenie  o  przedmiotowym  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  suplemencie  do 

Dziennika  Urzędowego  Unii  Europejskiej  w  dniu  31  grudnia  2020r.  pod  numerem  641353-

PL,  w  tej  samej  dacie  została  opublikowana  Specyfikacja  Istotnych  Warunków 

Zamówienia, zwana dalej SIWZ (Sygn. akt postępowania odwoławczego: KIO 165/21). 

Zamawiający: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. 

wszczął  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest 
„Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 
Warszawy  w  planowanej  ilości  maksymalnej  86  000  Mg”,  numer  referencyjny: 

DZA.ZOZ.27.66.2020.LK (Sygn. akt po

stępowania odwoławczego: KIO 168/21). 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  dniu  31  grudnia  2020  r.  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  2020/S  255-641348,  w  tej  samej  dacie  na  stronie 
internetowej  Zamawiającego  została  zamieszczona  Specyfikacja  Istotnych  Warunków 
Zamówienia, zwana dalej SIWZ (Sygn. akt postępowania odwoławczego: KIO 168/21). 

Nie zgadzając się z niektórymi postanowieniami ogłoszenia i SIWZ Odwołujący: J. Z. 

prowadząca  działalność  gospodarczą  pod  firmą:  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowo-
Usługowe  LEKARO  J.  Z.  Wola  Ducka  70A,  05-408  Glinianka  w  dniu  11  stycznia  2021  r. 
wniósł  dwa  odwołania  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wobec  treści  Ogłoszenia  o 
Zamówieniu  i  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (oraz  załączników  do  niej)  w 

po

wyższych przetargach.  

Odwołujący czynnościom Zamawiającego zarzucił: 

a. 

naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. w zw. z art. 25 ust. 1 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2004  r.,  nr  19,  poz.  177  wraz  z  późn. 

zmianami - dalej jako 

„ustawa Pzp” lub „PZP”) poprzez ukształtowanie warunków udziału w 

Postępowaniu w sposób sprzeczny z zasadami uczciwej konkurencji i równego traktowania 
wykonawców oraz poprzez brak zachowania zasady proporcjonalności, przez: 

i. 

naruszenie w pkt. 7.3.2.1. SIWZ zasad uczciwej konkurencji, przez brak 

uwzględnienia zasady  bliskości  w  gospodarce  odpadami, której  wyrazem jest  art.  20  ust.  1 

ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o  odpadach  (tekst  jedn.  Dz.  U.  z  2020  r.,  poz.  797  ze 

zmianami), i brak sformułowania wymogu, by: 

instalacja 

komunalna,  z  której  korzysta  wykonawca  na  potrzeby 

realizacji przedmiotu zamówienia (w przypadku gdy do zagospodarowania odpadów objętych 
przedmiotem  zamówienia  Wykonawca  będzie  wykorzystywał  instalacje  własne)  była 
instalacją  położoną  na  ternie  województwa  mazowieckiego  lub  wpisaną  na  listę  instalacji 
komunalnych prowadzoną przez Marszałka Województwa Mazowieckiego, oraz  

stacja  przeładunkowa  (z  której  będzie  korzystał  Wykonawca  na 

potrzeby  realizacji  przedmiotu  zamówienia)  była  położona  na  terenie  województwa 

mazowieckiego, 

ii. 

nieproporcjonalny wymóg w pkt. 7.3.2.1. (w szczególności pkt. 7.3.2.1.1.- 

7.3.2.1.4.) SIWZ, gdyż Zamawiający - w przypadkach opisanych w pkt. 7.3.2.1.1. - 7.3.2.1.4. 

SIWZ  - 

wymaga,  aby  Wykonawca  załączył  do  oświadczenia  potwierdzającego  miejsce 

zagospodarowania odpadów, aktualną decyzję na zbieranie odpadów objętych przedmiotem 
zamówienia lub pozwolenie zintegrowane / pozwolenie wydane na podstawie ustawy Prawo 
Ochrony  Środowiska  -  podczas  gdy  sam  Zamawiający,  w  takich  samych  przetargach  w 
przeszłości, nie wymagał załączania takich decyzji, 

iii. 

nieproporcjonalne  wymogi  dotyczące  eksportu  odpadów  w  ramach 

realizacji przedmiotu zamówienia (pkt. 7.3.2.1.5 i inne SIWZ), 

b. 

naruszenie  art.  43  ust.  2  oraz  ust.  2b  pkt  2)  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP,  przez 

wyznaczenie zbyt krótkiego terminu złożenia ofert, uniemożliwiającego Wykonawcy złożenie 
prawidłowo przygotowanej oferty, 

c. 

naruszenie  art.  91  ust.  2a  PZP  w  zw.  z  art.  58  §  1  Kodeksu  cywilnego,  przez 

przyjęcie  jedynie  jednego  kryterium  -  „Cena  oferty  brutto”  o  wadze  100%  -  podczas  gdy 
środki  wydatkowane  w  ramach  przedmiotowego  Postępowania,  jeśli  miałyby  zostać 
wydatkowane  przez  faktycznego  dysponenta  (m.  st.  Warszawa),  musiałyby  być 
wydatkowane  w  procedurze  z  obowiązkowym  kryterium  poza-cenowym  o  wadze  minimum 

d. 

naruszenie art. 29 ust. 1 oraz ust. 2 PZP oraz art. 353(1) Kodeksu cywilnego w 

zw.  z  art.  14  ust.  1  PZP,  przez  sformułowanie  (wskazanych  szczegółowo  w  uzasadnieniu 
odwołania)  zapisów  Opisu  Przedmiotu  Zamówienia  oraz  Wzoru  Umowy  w  sposób 

nieprecy

zyjny,  wewnętrznie  sprzeczny  oraz  utrudniający  uczciwą  konkurencję,  jak  również 

prowadzący  do  ułożenia  stosunku  prawnego  w  sposób  sprzeczny  z  właściwością  (naturą) 
stosunku, ustawą lub zasadami współżycia społecznego, 

e. 

naruszenie art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust.1 PZP, poprzez opisanie przedmiotu 

zamówienia  w  sposób,  który  utrudnia  uczciwą  konkurencję  poprzez  zaniechanie  podziału 
zamówienia na części przypisane do poszczególnych dzielnicy/dzielnic, tj. z zastosowaniem 

kryterium  geograficznego  (takiego  samego,  jak 

zastosowany  przez  Zamawiającego  w 

przetargu  ZP/GP/271/TV-

172/18),  i  dokonanie  niezasadnego  podziału  ilościowego,  a  tym 

samym  ograniczenie  liczby  wykonawców  uprawnionych  do  ubiegania  się  o  udzielenie 
zamówienia w postępowaniu, co gwarantowałoby Wykonawcy otrzymanie całości strumienia 
odpadów  z  danego  obszaru,  a  tym  samym  na  minimalizację  ryzyka  otrzymania  frakcji 
odpadów o wartości wyższej lub niższej niż średnia wartość, 

f. 

naruszenie  art.  96  ust.  1  pkt  11)  w  zw.  z  art.  36aa  ust.  1  PZP  poprzez 

zaniechan

ie podzielenia zamówienia na części w sposób określony w pkt poprzedzającym - 

pomimo  obiektywnego  braku  podstaw  do  nie  podzielenia  zamówienia  na  takie  części  (w 
analogicznych  przetargach  Zamawiający  przyjął  odmienną  praktykę  niż  przyjęta  w 

przedmiotowym Po

stępowaniu). 

Jednocześnie wnosił o: 

a. 

uwzględnienie odwołania w całości, a tym samym żąda dokonania zmian treści 

SIWZ oraz treści Ogłoszenia o Zamówieniu: 

1) zmian

ę pkt. 7.3.2.1. SIWZ oraz III. I.I. Ogłoszenia o Zamówieniu - w ten sposób, iż: 

o 

w  przypadku  posiadania  i  prowadzenia  przez  Wykonawcę  stacji  przeładunkowej 

(lub korzystania z takiej stacji, w ramach podwykonawca (w zakresie dopuszczonym SIWZ) 

Zamawiający: 

■ 

nie będzie wymagać, aby Wykonawca załączył do oświadczenia 

potwierdzającego  miejsce  zagospodarowania  odpadów,  aktualne  decyzje  na  zbieranie 
odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  lub  pozwolenie  zintegrowane/  pozwolenie 
wydane na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska, oraz 

■ 

zobowiąże  wykonawcę,  na  etapie  realizacji  przedmiotu 

zamówienia, aby ten posiadał: 

• 

(w  odniesieniu  do  stacji  przeładunkowej  Wykonawcy, 

która  powinna  być  położona  na  terenie  województwa  mazowieckiego)  aktualną  decyzję  na 
zbieranie  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  lub  pozwolenie  zintegrowane/ 

pozwolenie  wydane  na  podstawie  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo  Ochrony 

Środowiska, lub 

• 

(w  przypadku  korzystania  przez  Wykonawcę  ze  stacji 

przeładunkowej  w  ramach  instalacji  komunalnej  Wykonawcy,  która  powinna  być  instalacją 
położoną  na  terenie  województwa  mazowieckiego  lub  instalacją  wpisaną  na  listę  instalacji 
komunalnych prowadzoną przez Marszałka Województwa Mazowieckiego): 

o  posiadał  instalację  komunalną  objętą  aktualną  decyzją  na  zbieranie  odpadów 

objętych  przedmiotem  zamówienia  lub  pozwolenie  zintegrowane/  pozwolenie  wydane  na 
podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska, ewentualnie 

o  posiadał  instalację  komunalną  wymienioną  na  liście  instalacji  komunalnych 

prowadzonej przez Marszałka Województwa Mazowieckiego 

■ 

wykreślenie  treści  objętych  pkt.  7.3.2.1.5  SIWZ  (i  odpowiednie 

zmiany z tym związane w Ogłoszeniu o Zamówieniu, OPZ oraz wzorze umowy) 

o  w  przypadku  gdy  do  zagospodarowania  odpadów  objętych  przedmiotem 

zamówienia Wykonawca będzie wykorzystywał instalacje własne, Zamawiający: 

■ 

nie będzie  wymagać,  aby Wykonawca załączył  do  oświadczenia 

potwierdzającego  miejsce  zagospodarowania  odpadów,  aktualne  decyzje  na  zbieranie  i 
przetwarzanie  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  lub  pozwolenie  zintegrowane/ 

pozwolenie  wydane  na  podstawie  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo  Ochrony 

Środowiska, oraz 

■ 

zobowiąże  wykonawcę,  na  etapie  realizacji  przedmiotu 

zamówienia, aby ten posiadał: 

• 

aktualną  decyzję  na  zbieranie  odpadów  objętych 

przedmiotem  zamówienia  lub  pozwolenie  zintegrowane/  pozwolenie  wydane  na  podstawie 
ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo  Ochrony  Środowiska,  dotyczące  instalacji 
komunalnej położonej na terenie województwa mazowieckiego, lub 

• 

instalację  komunalną  wymienioną  na  liście  instalacji 

komunalnych prowadzonej przez Marszałka Województwa Mazowieckiego. 

zmianę  pkt  18.1  SIWZ  oraz  IV.2.7)  Ogłoszenia  o  Zamówieniu,  przez 

przedłużenie terminu złożenia oferty do dnia 27 stycznia 2021 r., 

zmianę  pkt.  20.1.  SIWZ  oraz  11.2.5)  Ogłoszenia  o  Zamówieniu  w  ten 

sposób, iż ustanowione zostaną dwa kryteria oceny ofert: 

„Cena oferty brutto” - waga 60%, 

Odległość  pomiędzy  punktem  odbioru  odpadów  oraz  punktem 

przeładunkowym  lub  miejscem  położenia  instalacji  przetwarzania  zmieszanych  odpadów 

komunalnych - waga 40%. 

zmianę pkt. 2 OPZ oraz II.2.4) Ogłoszenia o Zamówieniu przez wykreślenie 

części dotyczącej eksportu odpadów, 

zmianę  pkt.  4  OPZ  oraz  pkt.  II.1.4)  oraz  II.I.6)  Ogłoszenia  o  Zamówieniu, 

przez 

podzielenie  przedmiot  zamówienia  na  dwa  zadania  -  Zadanie  1  obejmujące 

zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z  dzielnicy  Bielany-Żoliborz  oraz  Zadanie  2 
obejmujące  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z  dzielnicy  Mokotów,  Zadanie  3 
obejmujące  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z  dzielnicy  Praga  Północ-Praga 
Południe,  Zadanie  4  obejmujące  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z  dzielnicy 

Wawer-

Rembertów- Wesoła 

zmianę  pkt.  5  zd.  2  OPZ  przez  nadanie  następującej  treści:  „Zamawiający 

dopuszcza  możliwość  przetworzenia  zmagazynowanych  (także  w  procesach  R13  i  Dl5) 
odpadów  nie  później  niż  w  terminie  1  (jednego)  roku  po  terminie  realizacji  zamówienia 
określonym  w  pkt.  2,  co  pozostanie  bez  wpływu  na  cenę  jednostkową  określoną  w 
formularzu ofertowym, zawartym w załączniku nr 2 do Umowy”. 

zmianę pkt. 6 OPZ przez wskazanie minimalnych i maksymalnych dziennych 

ilości odpadów wytworzonych przez mieszkańców dzielnic Bielany-Żoliborz Mokotów, Praga 
Północ-Praga Południe, Wawer-Rembertów-Wesoła, 

zmianę  pkt.  14  OPZ  przez  wskazanie  minimalnych  i  maksymalnych 

poziomów poszczególnych frakcji odpadów wytworzonych przez mieszkańców w/w dzielnic i 

dostarczonych do Wykonawcy. 

zmianę pkt. 15 OPZ przez usunięcie drugiego akapitu dotyczącego exportu 

odpadów, 

zmianę pkt. 17 OPZ przez usunięcie trzeciego akapitu dotyczącego exportu 

odpadów, 

zmianę  pkt.  18  OPZ  przez  wprowadzenie  wymogu,  by  instalacja  dla 

odpadów „bio” ma mieć przepustowość nie mniejszą niż 1484 Mg rocznie, 

zmianę  pkt.  19  ppkt  1  a  OPZ  przez  zastąpienie  wymogu  wpisem  na  listę 

instalacji komunalnych właściwego Marszałka Województwa, 

zmianę pkt. 19 OPZ przez usunięcie części dotyczącej exportu odpadów, 

zmianę  pkt.  22  OPZ  przez  usunięcie  wymogu  podpisywania  kwitów 

Wagowych, 

zmianę pkt. 24 OPZ przez dopisanie „z wyłączeniem dni ustawowo wolnych 

od pracy i świątecznych”, 

zmianę  pkt.  30  OPZ  przez  wprowadzenie  określonego  (wymaganego  i 

określonego  kwotowo)  poziomu  recyklingu  lub  wprowadzenie  kryterium  cenowego 
dotyczącego  poziomów  recyklingu  w  zakresie  pomiędzy  min  i  max  podanym  przez 
Zamawiającego, 

zmianę pkt. 32 OPZ w ten sposób, by wybór sposobu obliczania poziomów 

był w gestii Wykonawcy, jeśli przepisy ulegną zmianie w czasie trwania umowy, 

zmianę  pkt.  35.  pkt  1  OPZ  przez  usunięcie  wymogu  dotyczącego 

przekazania  KEOK,  gdyż  system  BDO  uniemożliwia  wygenerowanie  KEOK  gdzie  jest  zbyt 
dużo KPOK duża liczba KPOK (system przy próbie wydruku do PDF zawiesza się), 

zmianę pkt. 39 OPZ przez usunięcie tego zapisu, 

zmianę  pkt.  §  4  pkt  1  Wzoru  Umowy  przez  obniżenie  zabezpieczenia 

należytego wykonania umowy do 1 (jeden) % z 3 (trzy) %, 

zmianę  pkt.  §  6  pkt  3  ppkt.  1)  Wzoru  Umowy  przez  usunięcie  treści  tego 

zapisu i zniesienie zawartej w nim kary umownej. 

b. 

jak  również  o  dokonanie  analogicznych  zmian  treści  SIWZ,  Opisu  Przedmiotu 

Zamówienia oraz treści ogłoszenia o zamówieniu  - w zakresie, w jakim wynikają pośrednio 
ze zmian postulowanych przez Wykonawcę w niniejszym odwołaniu, 

c. 

zasądzenia  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  zwrotu  kosztów 

postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego — według właściwych przepisów. 

Odwołujący  na  wstępie  uzasadnienia  odwołania  zapowiedział,  że  pragnie  wykazać, 

między  innymi,  iż  zapisy  SIWZ  oraz  Ogłoszenia  o  Zamówieniu  powodują  znaczące 
ograniczenie  kręgu  potencjalnych  oferentów  —  z  potencjalna  szkodą  nie  tylko  dla  interesu 
prawnego  Wykonawcy,  ale  z  potencjalną  szkodą  interesu  publicznego  w  postaci 
(spodziewanych)  wyższych  cen,  jakie  zostaną  zaoferowane  w  przedmiotowym 

p

ostępowaniu. 

Odwołujący w odniesieniu do pkt. 7.3.2.I. SIWZ podkreślił, iż: 
• 

mamy  do  czynienia  z  precedensową  sytuacją  -  Zamawiający  do  tej  pory  (w 

takich samych postępowaniach) nie żądał tego rodzaju dokumentów od wykonawców, 

• 

wymóg ten nie jest niezbędny dla zapewnienia prawidłowej realizacji przedmiotu 

zamówienia  -  w  szczególności  Zamawiający  ogranicza konkurencję,  eliminując rozwiązania 

dopuszczone przez przepisy, 

• 

wymóg  ten  nie  jest  proporcjonalny  -  Zamawiający  -  w  przypadku  posiadania  i 

prowadzenia  przez  Wykona

wcę  stacji  przeładunkowej  -  wymaga,  aby Wykonawca  załączył 

do  oświadczenia  potwierdzającego  miejsce  zagospodarowania  odpadów,  aktualną  decyzję 
na  zbieranie  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  -  gdy  tymczasem  orzecznictwo 
sądów administracyjnych uznaje art. 23 ust. 10 pkt 2) i 3) ustawy o odpadach za wyjątek w 
stosunku  do  art.  41  tejże  ustawy  (ustanawiającej  obowiązek  uzyskiwania  zezwolenia  na 
zbieranie odpadów). 

Zdaniem  Odwołującego  -  powyższy  wymóg  znajduje  potwierdzenie  we  wzorze 

Oświadczenia potwierdzającego miejsce zagospodarowania odpadów objętych przedmiotem 
zamówienia, zgodnie z którym Wykonawca składa następujące oświadczenie: 

Zgodnie z zapisami SIWZ do niniejszego oświadczenia dołączamy aktualne decyzje, 

o których mowa w pkt 7.3.2 Części I SIWZ. 

Odnośnie pkt. 7.3.2.1 SIWZ Odwołujący wskazał, że Zamawiający wymaga złożenia 

wraz  z  ofertą  „Oświadczenia  potwierdzającego  miejsce  zagospodarowania  odpadów” 
(stanowiące Załącznik nr 2 do SIWZ) wraz z dołączonymi do niego aktualnymi decyzjami na 

przetwar

zanie odpadów objętych przedmiotem zamówienia dla instalacji Wykonawcy i/lub na 

przetwarzanie odpadów objętych przedmiotem zamówienia dla instalacji podwykonawcy lub 
podwykonawców oraz w przypadku posiadania i prowadzenia stacji przeładunkowej decyzji 

Wyko

nawcy i/lub podwykonawcy/podwykonawców na zbieranie odpadów. 

W

edług Odwołującego - wymóg ten należy odczytywać w kontekście cytowanego już 

pkt. 4.12. SIWZ, w myśl z kolei którego: „Zamawiający wprowadza zastrzeżenie wskazujące 
na obowiązek osobistego wykonania przez Wykonawcę kluczowych części zamówienia. Pod 
pojęciem  kluczowe  części  zamówienia  Zamawiający  rozumie  prowadzenie  i  eksploatację 
instalacji do przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych. Jednocześnie w przypadku, 

gdy Wykonawca zadeklaruje korz

ystanie ze stacji przeładunkowej dla zmieszanych odpadów 

komunalnych bądź  w  sytuacji  wskazania instalacji  do  przetwarzania zmieszanych odpadów 
komunalnych  mieszczącej  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej,  kluczową  częścią 
zamówienia jest również posiadanie i prowadzenie stacji przeładunkowej dla tych odpadów 
na  terenie  Rzeczypospolitej  Polskiej.  Wykonawca  może  powierzyć  wykonanie  części 
zamówienia podwykonawcom wyłącznie w pozostałym zakresie.”. 

W  konsekwencji, 

Odwołujący  stwierdził,  że  rozumie  powyższe  zapisy  SIWZ  w  ten 

sposób,  iż  wykonanie  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  zmieszanych  odpadów 

komunalnych wymaga osobistej realizacji w ramach: 

a) 

albo  instalacji  wykonawcy  do  przetwarzania  zmieszanych  odpadów 

komunalnych, 

b) 

albo  -  w  przypadku,  gdy  wykonawca  zadeklaruje  korzystanie  ze  stacji 

przeładunkowej  dla  zmieszanych  odpadów  komunalnych  -  posiadania  i  prowadzenia  stacji 
przeładunkowej dla tych odpadów na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. 

Idąc  dalej,  zauważył  w  zakresie  pkt.  7.3.2.1.1.  -  7.3.2.1.5.  SIWZ,  że  Zamawiający 

doprecyzował  wyżej  opisany  wymóg  dołączenia  aktualnych  decyzji  na  przetwarzanie 
odpadów objętych przedmiotem zamówienia, w szczególności: 

• w przypadku posiadania i prowadzenia przez Wykonawcę stacji przeładunkowej 

Zamawiający wymaga, aby Wykonawca załączył do oświadczenia potwierdzającego miejsce 
zagospodarowania odpadów, aktualną decyzję na zbieranie odpadów objętych przedmiotem 
zamówienia, tj.:  

a. zezwolenie na zbieranie odpadów wydane na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 

2012 r. o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 797 ze zmianami) 

lub 

b.  pozwolenie  zintegrowane/pozwolenie  wydane  na  podstawie  ustawy  z  dnia  27 

kwietnia  2001  r.  Prawo  Ochrony  Środowiska  (tekst  jedn.  Dz.  U.  z  2020  r.,  poz.  1219  ze 
zmianami)  uwzględniające  warunki  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  będących 
przedmiotem  zamówienia,  przy  czym  w  przypadku  decyzji  wydanych  zgodnie  z  art.  43 
ustawy  o  odpadach  w  brzmieniu  zmienionym  ustawą  z  dnia  20  lipca  2018  r.  o  zmianie 
ustawy  o  odpadach  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.U.2018  r.,  poz.  1592  ze  zmianami) 

decyzję  z  dopuszczonymi  do  zbierania  rocznymi  ilościami  odpadów  objętych  przedmiotem 
zamówienia: 

w zakresie Zadań 1-4, o których mowa w pkt 4 Opisu Przedmiotu Zamówienia (dalej: 

OPZ), dla każdego zadania na poziomie nie mniejszym niż określone w treści SIWZ. 

Dodatkowo  w  przypadku  prowadzenia  stacji  przeładunkowej  dla  odpadów 

klasyfikowanych  pod  kodem  20  01  08  (odpady  „bio”  -  dop.  mój)  Wykonawca  zobowiązany 
jest dysponować aktualną decyzją na przetwarzanie tych odpadów, tj.: 

• 

zezwoleniem na przetwarzanie wydanym na podstawie ustawy z dnia 14 

grudnia 2012 r. o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 797 ze zmianami) 

lub 

• 

pozwoleniem  zintegrowanym/  pozwoleniem,  wydanym  na  podstawie 

ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo 

Ochrony Środowiska (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., 

poz.  1219  ze  zmianami)  uwzględniającym  warunki  zezwolenia  na  przetwarzanie  tych 
odpadów. 

•  W  przypadku  gdy  do  zagospodarowania  odpadów  objętych  przedmiotem 

zamówienia  Wykonawca  będzie  wykorzystywał  instalacje  własne,  Zamawiający  wymaga, 
aby  Wykonawca  załączył  do  oświadczenia  potwierdzającego  miejsce  zagospodarowania 
odpadów,  aktualną  decyzję  na  przetwarzanie  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia, 

tj.: 

a) 

zezwolenie 

na  przetwarzanie  odpadów  objętych  przedmiotem 

zamówienia wydane na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tekst jedn. 

Dz. U. z 2020 r., poz. 797 ze zmianami) 

lub 

b) 

pozwolenie  zintegrowane/pozwolenie,  wydane  na  podstawie  ustawy  z 

dnia 27 kwie

tnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 1219 

ze  zmianami)  uwzględniające  warunki  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów  objętych 
przedmiotem  zamówienia,  z  dopuszczonymi  do  przetwarzania  ilościami  odpadów  objętych 

przedmiotem 

zamówienia: 

w  zakresie  Zadań  1-4,  o  których  mowa  w  pkt  4  OPZ,  dla  każdego  zadania  na 

poziomie nie mniejszym niż określone w treści SIWZ.  

W 

związku  z  powyższymi  uregulowaniami  SIWZ  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że 

dotychczasowych w 

przetargach Zamawiający nie stawiał takiego warunku - w analogicznym 

przetargu  na  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta 
Stołecznego  Warszawy”  (ogłoszenie  z  dnia  07.02.2020  r.,  numer  postępowania: 
DZA.ZOZ.27.9.2020.LK),  Zamawiający  -  w  przypadku  posiadania  i  prowadzenia  przez 
wykonawcę  stacji  przeładunkowej  -  nie  wymagał  dołączenia  do  oferty  aktualnej  decyzji  na 
zbieranie  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia.  Jedynie  w  pkt.  16  OPZ  tamtego 

postępowania  Zamawiający  zobowiązał  jedynie  wykonawcę  do  posiadania  punktu/punktów 
przeładunkowych  zapewniających  możliwość  przyjęcia  wszystkich  rodzajów  odpadów 
objętych przedmiotem zamówienia, spełniających wymogi określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) i 

3) ustawy o odpadach.  

Zauważył  również,  że  wymogu  takiego  nie  zastosowano  w  przypadku  umowy  nr 

392/FDA/ZOZ/ZDS/022/2020  z  dnia  04.12.2020  r.  na  „Zagospodarowanie  odpadów 
komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy  w  planowanej  ilości 
maksymalnej 23 000 Mg”, zawartej z FBSerwis Wrocław Spółka z o.o., co potwierdza SIWZ 
(ogłoszenie z dnia 07.02.2020 r., numer postępowania: DZA.ZOZ.27.9.2020.LK), umowa nr 

392/FDA/ZOZ/ZDS/022/2020 z dnia 04.12,2020 r. 

W ocenie Odwołującego - warunek powyższy jest zbędny i nadmiernie ogranicza krąg 

wykonawców - w stosunku do tego, co dopuszczają przepisy prawa. 

Odnośnie  zarzutu  związanego  z  posiadaniem  i  prowadzeniem  przez  wykonawcę 

stacji przeładunkowej zaznaczył, że zgodnie z art. 23 ust. 2 pkt. 5 i 6) ustawy o odpadach, 
zakazuje się zbierania poza miejscem wytwarzania: 

nie

segregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych; 

bioodpadów stanowiących odpady komunalne. 

Podniósł  przy  tym,  że  w  myśl  art.  23  ust.  10  cyt.  ustawy,  powyższego  zakazu  nie 

stosuje się do zbierania odpadów, o których mowa w ust. 2 pkt 5 i 6, w stacji przeładunkowej, 

prowadzonej przez: 

podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości lub 

prowadzącego instalację komunalną lub 

prowadzącego instalację do przetwarzania bioodpadów. 

Wskazał również, że myśl art. 23 ust. 11 cyt. ustawy, powyższego zakazu nie stosuje 

się  do  zbierania  bioodpadów  stanowiących  odpady  komunalne  przez  prowadzącego  punkt 

selektywnego 

zbierania odpadów komunalnych, a zgodnie zaś z art. 9e ust. 1 pkt. 2) ustawy 

z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. Nr 132, poz. 
622  ze  zm.),  podmiot  odbierający  odpady  komunalne  na  podstawie  umowy  z  właścicielem 

nier

uchomości jest obowiązany do przekazywania odebranych od właścicieli nieruchomości - 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  bezpośrednio  do  instalacji 

komunalnej. 

Wywodził,  że  jednakże,  w  myśl  ust.  1c  tego  artykułu,  dopuszcza  się  przekazywanie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  za  pośrednictwem  stacji 

przeładunkowej,  o  której  mowa  w  art.  23  ust.  10  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o 

odpadach. 

W  konsekwencji  zatem,  ustawodawca 

nie  nakłada  obowiązku,  by  przekazywanie 

niesegregowa

nych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  do  instalacji  komunalnej 

następowało zawsze za pośrednictwem stacji przeładunkowej, o której mowa w art, 23 ust. 

10 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. 

Z

daniem  Odwołującego  Zamawiający,  nakładając  jednak  taki  obowiązek  w 

przedmiotowym  p

ostępowaniu,  ogranicza  krąg  potencjalnych  wykonawców  —  z  góry 

wykluczając rozwiązanie dopuszczone przez przepisy. 

Dodatkowo,  wymóg,  by  wykonawca  -  w  przypadku  posiadania  i  prowadzenia  przez 

wykonawcę  stacji  przeładunkowej  -  załączał  do  oświadczenia  potwierdzającego  miejsce 
zagospodarowania odpadów, aktualną decyzję na zbieranie odpadów objętych przedmiotem 
zamówienia, tj.:  

1) zezwolenie na zbieranie odpadów wydane na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 

2012 r. o odpadach, lub  

2)  pozwolenie  zintegrowane/pozwolenie  wydane  na  podstawie  ustawy  z  dnia  27 

kwietnia  2001  r.  Prawo  Ochrony  Środowiska,  jest  –  w  przekonaniu  Odwołującego  - 
nieproporcjonalny i narzuca wykonawcom konieczność posiadania jednego z wymienionych 
zezwoleń/pozwoleń-gdy  tymczasem  w  orzecznictwie  sądów  administracyjnych  wyrażono 
pogląd,  iż  art.  9e  ustawy  z  dnia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w 
gminach  jest  przepisem  szczególnym  w  stosunku  do  przepisów  ustawy  o  odpadach,  stąd 
podmiot,  który  odbiera  odpady  komunalne  od  właścicieli  nieruchomości  nie  ma  obowiązku 
posiadania pozwolenia na zbieranie odpadów. 

W  związku  z  powyższym  powołał  się  na  tezę  orzeczniczą  Wojewódzkiego  Sądu 

Administracyjnego  w  Łodzi,  że  z  cyt.  wyżej  przepisów  tych  wynika  w  sposób  oczywisty,  że 
podmiot  odbierający  odpady  komunalne  od  właścicieli  nieruchomości  jest  uprawniony  do 
zbierania  zmieszanych  odpadów  komunalnych  w  posiadanej  przez  siebie  stacji 
przeładunkowej.  

Według  Odwołującego  -  podmiot,  który  odbiera  odpady  komunalne  od  właścicieli 

nieruchomości  może  mieć  ograniczoną  możliwość  w  przedstawieniu  stosownych  pozwoleń 
przez podmioty prowadzące instalacje przetwarzania odpadów komunalnych.  

Powołał  się  przy  tym  na  pogląd  prawny,  że  sama  także  instalacja  RIPOK  działa  na 

podstawie odpowiednich zezwoleń i decyzji, zatem wykonawca i zamawiający musza działać 

w pewnym zaufaniu do nich. 

Ponadto  wykonawca  nie  ma  możliwości  wpłynięcia  na  podmiot  prowadzący 

instal

acje,  aby  ten  przekazywał  mu  tego  rodzaju  dokumenty,  bowiem  jedynym  jego 

ustawowym obowiązkiem jest zawarcie umowy z podmiotem odbierającym odpady z danego 

terenu. 

W  konsekwencji  ten  obowiązek  jest  –  w  ocenie  Odwołującego  -  niemożliwy  do 

wypełnienia przez wykonawców, a także preferuje w sposób niezgodny z zasadami uczciwej 
konkurencji  te  podmioty  które  same  prowadzą  instalacje,  choć  w  rzeczywistości  nie  ma  to 
żadnego przełożenia na jakość świadczonej usługi. 

W  części  dotyczącej  zarzutu  gdy  do  zagospodarowania  odpadów  objętych 
przedmiotem  zamówienia  Wykonawca  będzie  wykorzystywał  instalacje  własne 
podniósł, że jest podobnie - wymogi Zamawiającego, by do oświadczenia załączone 
zostały aktualne zezwolenie/pozwolenie - ogranicza niepotrzebnie krąg potencjalnych 
oferentów.  

Wyjaśnił,  że  dotychczasowa  wieloletnia  praktyka  opierała  się  na  rozwiązaniu,  gdzie 
za  wystarczające  zamawiający  uznawali  fakt,  iż  instalacja  jest  wskazana  na  liście 
instalacji komunalnych właściwego Marszałka Województwa.  

Stwierdził,  że  nie  jest  mu  znany  powód,  dlaczego  Zamawiający  odstąpił  od  swojej 

wieloletniej praktyki. 

Podkreślił,  że  w  tym  zakresie  zastosowanie  znajdują  również  odwołania  do  wyżej 

wskazanych przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku 

w gminach. 

W odniesieniu do pkt. 7.3.2.1.5 SIWZ 

Odwołujący zwrócił uwagę, że postanowienie to 

stanowi nowość w stosunku do dotychczasowej praktyki Zamawiającego - a ponadto naraża 
Zamawiającego  na  ryzyko,  iż  wybrany  wykonawca,  który  w  ten  sposób  „legitymował  się” 

zezwole

niem/pozwoleniem na zbieranie i zagospodarowanie odpadów  w  rzeczywistości nie 

będzie spełniał wymogów SIWZ na etapie realizacji umowy.  

Argumentował  przy  tym,  że  skoro  bowiem  termin  rozpoczęcia  realizacji  będzie 

możliwy nie wcześniej niż po otrzymaniu ostatecznej decyzji Głównego Inspektora Ochrony 
Środowiska (której GIOŚ nie ma obowiązku wydać) zezwalającej na wywóz odpadów poza 

terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej  (o  ile  jest  wymagana) 

—  istnieje  poważne  ryzyko,  że 

podm

iot,  który  wygra  postępowanie,  ostatecznie  nie  uzyska  wymaganej  decyzji  GIOŚ,  co 

przekreśli  (nie  z  winy  takiego  wykonawcy)  możliwość  terminowej  realizacji  przedmiotu 
zamówienia. 

Podsumowując, stwierdził, że Zamawiający wprowadził szereg obostrzeń w sytuacji, 

w  której  instalacje  wskazane  w  oświadczeniu  potwierdzającym  miejsce  zagospodarowania 
pozostałych  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  (własne  lub  podwykonawców) 
będą  znajdowały  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej  Zamawiający,  tj.  obowiązki 

przedstawienia: 

dokumentów w języku polskim dot. uprawnienia podmiotu prowadzącego instalację 

do przetwarzania odpadów, które potwierdzą możliwość przetwarzania odpadu, dla którego 
w oświadczeniu wskazano tą instalację, zgodnie z przepisami kraju, w którym instalacja jest 

prowadzona,  

pisemnej  umowy  pomiędzy  podmiotem,  który  organizuje  przemieszczanie 

(wysyłający)  a  odbiorcą  odpadów,  o  której  mowa  w  załączniku  nr  VII  do  rozporządzenia 
Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  nr  1013/2006  w  sprawie  przemieszczania  odpadów  oraz 

otrzymania  ostate

cznej  decyzji  Głównego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  zezwalającej  na 

wywóz odpadów poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (o ile jest wymagana) 

ostatecznej  decyzji  Głównego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  zezwalającej  na 

wywóz  odpadów  poza  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej  (o  ile  taka  decyzja  jest 

wymagana). 

Zwrócił  również  uwagę,  że  we  wzorze  Umowy  został  sformułowany  §  6  ust.  10, 

zgodnie z którym Zamawiający może odstąpić od umowy w całości lub w części ze skutkiem 

natychmiastowym lub ze skutkiem w 

terminie przez siebie wskazanym, jeżeli - w przypadku 

gdy  instalacje  wskazane  przez  Wykonawcę  w  oświadczeniu  potwierdzającym  miejsce 
zagospodarowania  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  będą  znajdowały  się  poza 

granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej  -  Wy

konawca  w  terminie  6  miesięcy  od  dnia  zawarcia 

umowy  nie  uzyska  ostatecznej  decyzji  Głównego  Inspektora  Ochrony  Środowiska 
zezwalającej  na  wywóz  odpadów  poza  terytorium  Rzeczpospolitej  Polskiej  (o  ile  jest 
wymagana).  Odstąpienie  od  umowy,  o  którym  mowa  w  zdaniu  poprzedzającym  stanowi 
odstąpienie  od  umowy  z  przyczyn  leżących  po  stronie  Wykonawcy  (kwestia  ta  została 
również  poruszona  w  rozdziale  dotyczącym  terminu  i  warunków  realizacji  Umowy  -  §  2 

Umowy). 

Analogicznie Odwołujący uznał, iż powinny ulec zmianie pozostałe zapisy SIWZ oraz 

Ogłoszenia  o  Zamówieniu  -  poprzez  wykluczenie  możliwości  realizacji  przedmiotu 
zamówienia w drodze eksportu odpadów poza granice RP. 

W  zakresie  pkt.  18.1  SIWZ 

zwrócił  uwagę,  że  zgodnie  z  przedmiotowym  punktem 

SIWZ (po zmianie)

, ofertę należy wczytać na Platformie Zamawiającego do dnia 15.01.2021 

r. do godz. 13:00. 

Zdaniem  Odwołującego  -  termin  złożenia  ofert  jest  jednak  zbyt  krótki  -  za  czym 

przemawia fakt, iż: 

a) 

Postępowanie  dotyczy  skomplikowanego  postępowania  o  bardzo  dużej  wartości, 

przy  czym  przygotowanie  oferty  wymaga  szeregu  dokumentów  (części  których,  co  warto 
podkreślić, Zamawiający nie żądał we wcześniejszych postępowaniach), 

b) 

W  okresie  do  dnia  15  stycznia  2021  r.  występuje  szereg  dni  wolnych  od  pracy 

(związanych z okresem Świąt Bożego Narodzenia, Nowego Roku oraz Święta Trzech Króli), 
w  czasie  których  działalność  Wykonawcy  jest  utrudniona,  jak  również  nie  funkcjonują 
instytucje,  w  których  należy  pozyskać  część  dokumentów  wymaganych  przez 
Zamawiającego, 

c) 

tak  krótki  termin  złożenia  ofert  jest  niezasadny  —  jeśli  uwzględnić,  iż  realizacja 

przedmiotu zamówienia miałaby się rozpocząć dopiero od dnia 1 kwietnia 2021 r., 

d) 

w  2020  r.  Zamawiający  prowadził  postępowanie  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego,  gdzie  realizacja  przedmiotu  z

amówienia  miała  następować  od  dnia  01 

kwietnia  2020  r.,  przy  czym  Zamawiający  opublikował  ogłoszenie  07  lutego  2020  r.  i  nie 
stosował  skróconej  procedury  -  mimo  to  postępowanie  zostało  rozstrzygnięte  przed 
terminem zamierzonej realizacji przedmiotu zamówienia. 

Z  powyższych  względów  Wykonawca  wnosił  o  przedłużenie  terminu  złożenia  oferty 

do dnia 27 stycznia 2021 r. 

W  zakresie  pkt.  20.1.  SIWZ 

zauważył,  że  w  ramach  przedmiotowego  punktu  SIWZ, 

Zamawiający przyjął jedynie jedne kryterium „Cena oferty brutto” o wadze 100%. 

Takie rozwiązanie – w opinii Odwołującego - jest sprzeczne zarówno z obowiązującą 

praktyką systemu zamówień publicznych w Polsce i ogólnymi założeniami ustawodawcy  — 
co  jednak  ważniejsze,  takie  rozwiązanie  stanowi  obejście  art.  91  ust.  2a  PZP,  bowiem 

z

godnie z tym przepisem, zamawiający, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 PZP, oraz 

ich związki kryterium ceny mogą zastosować jako jedyne kryterium oceny ofert lub kryterium 
o  wadze  przekraczającej  60%,  jeżeli  określą  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  standardy 

jakościowe  odnoszące  się  do  wszystkich  istotnych  cech  przedmiotu  zamówienia  oraz 
wykażą w załączniku do protokołu w jaki sposób zostały uwzględnione w opisie przedmiotu 
zamówienia koszty cyklu życia, z wyjątkiem art. 72 ust. 2 i art. 80 ust. 3 PZP. 

Podniósł,  że  Zamawiający  de  facto  w  ramach  przedmiotowego  postępowania 

dysponuje  środkami  pochodzącymi  od  m.  st.  Warszawa,  które  spełnia  kryteria  podmiotu  z 
art.  3  ust.  1  pkt.  1  PZP  i  których  wydatkowanie  przez  m.  st.  Warszawa  musiałoby 
następować  z  zastosowaniem  art.  91  ust.  2a  PZP,  a  zgodnie  z  art.  58  §  1  k.c.,  czynność 
prawna  sprzeczna  z  ustawą  albo  mająca  na  celu  obejście  ustawy  jest  nieważna,  chyba  że 
właściwy  przepis  przewiduje  inny  skutek,  w  szczególności  ten,  iż  na  miejsce  nieważnych 

pos

tanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. 

W związku z powyższym Wykonawca wnosił o zmianę pkt. 20.1. SIWZ w ten sposób, 

iż ustanowione zostaną dwa kryteria oceny ofert: 

„Cena oferty brutto” - waga 60%, 

Odległość  pomiędzy  punktem  odbioru  odpadów  oraz  punktem  przeładunkowym 

lub miejscem położenia instalacji przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych- waga 

Przy  czym 

–  w  ocenie  Odwołującego  -  zastosowanie  drugiego  kryterium  znajduje 

uzasadnienie w fundamentalnej zasadzie 

dotyczącej przetwarzania odpadów komunalnych - 

tj. zasadzie blis

kości, której wyrazem są, m.in. art. 20 ust. 1 ustawy o odpadach. 

Ustaw

odawca  posługując  się  terminem  „najbliżej  położonej  instalacji”  wskazuje  na 

konieczność  odnoszenia  przedmiotowego  wymogu  do  odległości  pomiędzy  miejscem 
wytworzenia  odpadów  a  miejscem  ich  unieszkodliwiania.  Przy  czym  zasada  bliskości 
zostanie  spełniona  w  odniesieniu  do  miejsca,  w  którym  będą  unieszkodliwiane  odpady, 
pozostającego w najmniejszej odległości od miejsca ich wytwarzania. 

Zauważył,  iż  w  niektórych  wcześniejszych  przetargach  organizowanych  przez 

Zamawiającego - na analogiczny przedmiot zamówienia - co prawda Zamawiający stosował 
kryterium „Cena” — waga 100%, ale wymogiem przedmiotowym było korzystanie z instalacji 
komunalnej znajdującej się na terenie województwa mazowieckiego - stąd kwestia odległości 
pomiędzy punktem odbioru odpadów oraz punktem przeładunkowym lub miejscem położenia 
instalacji przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych nie miała takiego znaczenia jak 

w przedmiotowym p

ostępowaniu. 

W części dotyczącej zarzutów związanych z Opisem Przedmiotu Zamówienia (OPZ) 

Odwołujący wskazał, iż zmianie powinny ulec następujące zapisy OPZ: 

- pkt2 

Z  uwagi  na  sygnalizowany  już  brak  pewności,  że  podmiot  uzyska  te  zgody  (stąd 

może wygrać przetarg nie spełniając wymogów Postępowania) wnosił o wykreślenie części 
dotyczącej eksportu odpadów. 

- pkt 4 

Wykonawca wskazał, iż dotychczasową, ugruntowana, praktyką Zamawiającego było 

dzielenie  przedmiotu  zamówienia  (w  sytuacji  analogicznej  do  sytuacji  w  przedmiotowym 
Postępowaniu) na zadania obejmujące całość odpadów z wybranej dzielnicy lub dzielnic m. 
st.  Warszawy.  Tytułem  przykładu  w  postępowaniu  DZA.ZOZ.27.9.2020.LK  (ogłoszenie  z 
07.02.2020  r.)  zadanie  1  obejmowało  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z  dzielnic 
Bielany  i  Żoliborz,  a  Zadanie  2  obejmowało  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z 
dzielnic Białołęka i Targówek. 

Było  to  racjonalne  rozwiązanie  -  wykonawca  miał  w  takim  wypadku  faktycznie  cały 

strumień  z  danej  dzielnicy  (obszaru). W  przypadku  podziału  danych  zadań  na  podzadania, 
co  uczynił  Zamawiający,  Wykonawca  nie  ma  żadnej  gwarancji  jakie  poszczególne  frakcje 

odp

adów  trafią  do  niego  od  Odbiorcy  odpadów  (podmiotu  odbierającego  odpady 

wyłonionego  na  podstawie  innego  przetargu  przez  m.st.  Warszawę  i  nie  będącego  stroną 
niniejszego postępowania czy ew. przyszłej umowy). I tak dostawca może w ramach jednego 

podzadania 

dostarczyć  jedynie  odpady  zmieszane  (najdroższe  w  zagospodarowaniu)  a  w 

ogóle  szkła  (najtańszego  w  zagospodarowaniu  odpadu)  co  całkowicie  zmienia  ekonomikę 
przedmiotu zamówienia i koszty jego realizacji. 

Z niezrozumiałych dla Odwołującego powodów – jak stwierdził, Zamawiający porzucił 

w  tym  p

ostępowaniu  dotychczasową  praktykę  i  wyodrębnił  zadania  „ilościowe”,  gdzie 

zadania  są  wyznaczone  maksymalną  planowaną  ilością  odpadów  komunalnych  do 
zagospodarowania, a nie obszarem geograficznym, z którego będą pochodzić takie odpady. 
W  sposób  zupełnie  nieuzasadniony  Zamawiający  dokonał  podziału  zamówienia  na 
podzadania  w  ramach  każdej  dzielnicy,  przyjmując  jako  kryterium  maksymalną  planowaną 
ilość odpadów komunalnych do zagospodarowania. 

W  konsekwencji,  Odwołujący  wskazał,  że  ma  utrudnioną  możliwość  prawidłowego 

skalkulowania oferty (a tym samym treść SIWZ jest sprzeczna z zasadą wynikającą z art. 29 

ust 1 i 2 PZP), a z

arzut jest tym bardziej zasadny, iż Zamawiający zaniechał również podania 

ilości  minimalnych  i  maksymalnych  dziennych  ilości  odpadów  wytworzonych  przez 
mieszkańców poszczególnych dzielnic, jak również zaniechał określenia ilości minimalnych i 
maksymalnych poszczególnych frakcji. 

Wykonawca  wnosi

ł  o  to,  by  Zamawiający  w  punkcie  4  OPZ  podzielił  przedmiot 

z

amówienia  na  zadania  obejmujące  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z 

poszczególnych dzielnic,  tj.  na  4  zadania,  zbieżne z  podziałem  określonym  w  przetargu  na 
odbiór odpadów, obejmujące dzielnice: 

• 

Bielany-

Żoliborz, 

• 

Mokotów, 

• 

Praga Północ-Praga Południe, 

• 

Wawer-

Rembertów-Wesoła. 

Według Odwołującego Zamawiający nie ma pełnej dowolności w podziale zadania na 

części  w  sposób  przez  siebie  przyjęty,  który  powinien  być  racjonalny  i  zgodny  z  zasadą 
wyrażonych  w  przepisie  art.  7  ust,  i  ustawy  Pzp  tj.  zasady  konkurencyjności  i  zasady 
równego traktowania wykonawców. Swoboda zatem zamawiającego o podziale zamówienia 
na części jest ograniczona zasadą uczciwej konkurencji. 

- pkt 5 

Zwrócił  uwagę,  że  w  przedmiotowym  punkcie  OPZ,  Zamawiający  wymaga,  by 

Wykonawca był zobowiązany do przetworzenia odpadów komunalnych w terminie realizacji 
zamówienia  określonym  w  pkt.  2.  Zamawiający  dopuszcza  możliwość  przetworzenia 
zmagazynowanych  (także  w  procesach  R13  i  D15)  odpadów  nie  później  niż  w  terminie  30 
dni  po  terminie  realizacji  zamówienia  określonym  w  pkt.  2,  co  pozostanie  bez  wpływu  na 
cenę  jednostkową  określoną  w  formularzu  ofertowym,  zawartym  w  załączniku  nr  2  do 

Umowy. 

Za  odpady  przetworzone  po  terminie  wska

zanym  w  zdaniu  poprzedzającym 

Wykonawca nie otrzyma wynagrodzenia. 

Tymczasem

,  Odwołujący  wskazał,  że  przepisy  dopuszczają  magazynowanie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  w  okresie  1  (jednego)  roku. 

Zgodnie bowiem z art. 25 ust. 4 oraz ust. 5 ustawy o odpadach: 

odpady mogą być magazynowane, jeżeli konieczność magazynowania wynika 

z procesów technologicznych lub organizacyjnych i nie przekracza terminów uzasadnionych 
zastosowaniem tych procesów, nie dłużej jednak niż przez: 

a. 

1  rok  -  w  prz

ypadku  magazynowania  odpadów  niebezpiecznych,  odpadów 

palnych, niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych i odpadów pochodzących 
z przetworzenia odpadów komunalnych; 

b. 

3 lata - 

w przypadku magazynowania pozostałych odpadów, 

odpady przeznaczone do składowania mogą być magazynowane wyłącznie w 

celu zebrania odpowiedniej ilości tych odpadów do transportu na składowisko odpadów, nie 
dłużej jednak niż przez rok. 

Poza  tym

,  zaznaczył,  że  przetworzenie  odpadów  dostarczonych  ostatniego  dnia 

miesiąca  w  ciągu  30  dni  może  być  problematyczne  -  np.  wysortuje  się  jakiś  odpad,  ale  w 
ciągu 30 dni nie zbierze się ilości transportowalnej (na przykład dla odpadów pod kodem 15 

Wykonawca  wnosi

ł  zatem  o  zmianę,  poprzez  wydłużenie  terminu  i  nadanie 

następującej  treści:  „Zamawiający  dopuszcza  możliwość  przetworzenia  zmagazynowanych 
(także  w  procesach  R13  i  D15)  odpadów  nie  później  niż  w  terminie  1  (jednego)  roku  po 
terminie  realizacji  zamówienia  określonym  w  pkt.  2,  co  pozostanie  bez  wpływu  na  cenę 
jednostkową określoną w formularzu ofertowym, zawartym w załączniku nr 2 do Umowy”. 

- pkt 6 

Odwołujący wskazał, że zgodnie z tym punktem, odpady do zagospodarowania będą 

przekazywane  sukcesywnie  w  ilościach  zależnych  od  ilości  odpadów  wytworzonych  przez 
mieszkańców poszczególnych dzielnic. 

Zarzucił,  że  Zamawiający  zaniechał  podania  ilości  minimalnych  i  maksymalnych 

dziennych  ilości  odpadów  wytworzonych  przez  mieszkańców  dzielnic  Bielany-Żoliborz, 
Mokotów,  Praga  Północ-Praga  Południe,  Wawer-Rembertów-Wesoła  -  co  uniemożliwia 
prawidłowe skalkulowanie oferty i jest tym samym sprzeczne z zasadą wynikającą z art. 29 

ust 1 i 2 PZP. 

Wobec  tego  wykonawca  wnosi

ł  o  to,  by  Zamawiający  w  tym  punkcie  OPZ  wskazał 

minimalne i maksymalne dzienne ilości odpadów wytworzonych przez mieszkańców dzielnic 

Bielany-

Żoliborz,  Mokotów,  Praga  Północ-Praga  Południe,  Wawer-Rembertów-  Wesoła, 

bowiem z 

pewnością Zamawiający posiada takie informacje. 

- pkt. 14 

Zastrzegł,  że  powyższe  uwagi  dotyczą  również  tego  punktu  OPZ  -  „Szacowany 

procentowy udział rodzajów odpadów w strumieniu przewidzianym do zagospodarowania w 
okresie realizacji zamówienia w każdym z zadań kształtuje się następująco: ...”. 

W  ocenie  Odwołującego  -  w  treści  tego  zapisu  nie  doszło  do  określenia  ilości 

minimalnych  i  maks

ymalnych  poszczególnych  frakcji,  a  tymczasem  każdy  odpad  ma  inny 

koszt  zagospodarowania  -

0  nie  jest  możliwe  prawidłowe  skalkulowanie  oferty  bez  podania 

ilości min i max. 

Wykonawca  wnosi

ł  o  to,  by  Zamawiający  w  tym  punkcie  OPZ  wskazał  minimalne  i 

maksymalne  poziomy  poszczególnych  frakcji  odpadów  wytworzonych  przez  mieszkańców 
poszczególnych dzielnic. Z pewnością Zamawiający posiada takie informacje. 

- pkt 15 

Wykonawca  wnosi

ł  o  usunięcie  drugiego  akapitu  dotyczącego  exportu  odpadów 

(argumen

tacja jak powyżej w odniesieniu do pkt. 7.3.2.1.5. SIWZ). 

Wykonawca  wnosi

ł  o  wprowadzenie  obostrzenia  (dla  odpadów  zmieszanych)  - 

tożsamego  jak  w  pkt  17  dla  odpadów  „bio”  -  tj.  by  instalacja  komunalna  była  położona  na 
terenie  województwa  mazowieckiego,  gdyż  to  odpad  zmieszany  stanowi  główną  część 
zamówienia, zgodnie z pkt 14 - 69,10%. 

-pkt 17 

Wykonawca  wnosi

ł  o  usunięcie  trzeciego  akapitu  dotyczącego  exportu  odpadów 

(argumentacja jak powyżej w odniesieniu do pkt. 7.3.2.I.5. SIWZ). 

- pkt 18 

Wykonawca  p

odniósł,  że  skoro  dla  zbierania  odpadów  „bio”  Zamawiający 

sformułował wymóg posiadania decyzji na limit minimum 1484 Mg odpadów „bib” - taki sam 
wymóg  przepustowości  powinien  być  dla  instalacji  „bio”  tj.  musi  mieć  przepustowość  nie 
mniej niż 1484 Mg rocznie. 

Wykonawca wnosi

ł zatem o wprowadzenie wymogu, by instalacja dla odpadów „bio” 

miała przepustowość nie mniej niż 1484 Mg rocznie. 

- pkt 19 ppkt 1 a 

Wykonawca  wnosił  o  zastąpienie  wymogu  wpisem  na  listę  instalacji  komunalnych 

(argumentacja jak w zarzucie 

dotyczącym pkt. 7.3.2.1. SIWZ). 

- pkt 19 

Wykonawca  wnosił  o  usunięcie  części  dotyczącej  exportu  odpadów  (argumentacja 

jak powyżej w odniesieniu do pkt. 7.3.2.I.5. SIWZ). 

- pkt 22 

Z  uwagi  na  zagrożenie  pandemiczne  Wykonawca  wnosił  o  zniesienie  wymogu 

podpisywania kwitów wagowych. 

- pkt 24 

Wykonawca  wnosi

ł  o  dopisek  „z  wyłączeniem  dni  ustawowo  wolnych  od  pracy  i 

świątecznych”. 

-pkt 30 

Wykonawca  wnosi

ł  o  wprowadzenie  określonego  (wymaganego  i  określonego 

kwotowo)  poziomu  recyklingu 

lub  wprowadzenie  kryterium  cenowego  dotyczącego 

poziomów recyklingu w zakresie pomiędzy min i max podanym przez Zamawiającego. 

- pkt 32 

Wykonawca wnosi

ł zmianę treści tego zapisu - tak, by wybór był w gestii Wykonawcy, 

jeśli przepisy ulegną zmianie w czasie trwania umowy. 

- pkt. 35. pkt 1 

Wykonawca  wnosi

ł  o  zniesienie  wymogu  dotyczącego  przekazania  KEOK,  gdyż 

system BDO uniemożliwia wygenerowanie KEOK gdzie jest zbyt dużo KPOK. 

- pkt 39 

Wykonawca wnosi

ł o usunięcie tego zapisu. 

W odniesieniu do zarzutów dotyczących Wzoru Umowy: 

§ 4 pkt 1 

Wykonawca wnosi

ł o zmianę tego zapisu oraz obniżenie zabezpieczenia należytego 

wykonania umowy do 1 (jeden) % z 3 (trzy) %, gdyż w chwili obecnej jest ono zbyt wysokie z 

uwagi na przedmiot (ceny) i czas trwania umowy. 

§ 6 pkt 3 ppkt. 1) 

Wykonawca wnosi

ł o wykreślenie treści tego zapisu i zniesienie zawartej w nim kary 

umownej,  gdyż  Wykonawca  -  w  przypadku  objętym  tym  zapisem  -  i  tak  zostanie  ukarany 
finansowo, poprzez brak zapłaty (gdyż Zamawiający nie zaakceptuje takiego przetworzenia 
w  weryfikacji  sprawozdaniach  miesięcznych  i  kwartalnych,  będących  podstawą  obliczenia 
wynagrodzenia  Wykonawcy).  W  konsekwencji,  Wykonawca  zostanie  podwójnie  „ukarany” 
(brak zapłaty i kara umowna). 

Sygn. akt: KIO 142/21,143/21, 161/21, 162/21, 165/21, 168/21 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje. 

Na  podstawie  zebranego  w  sprawie  materiału  dowodowego,  a  w  szczególności  w 

oparciu o treść akt sprawy odwoławczej, w tym ogłoszeń i Specyfikacji Istotnych Warunków 
Zamówienia,  zwanych  dalej  SIWZ,  złożonych  odwołań,  odpowiedzi  Zamawiającego  na 
powyższe odwołania z dnia 19 lutego 2021 r., z dnia 24 lutego 2021 r., z dnia 26 lutego 2021 

r. 

z wnioskiem o ich oddalenie w całości, pisma procesowego  wykonawcy REMONDIS sp. z 

o.o. z 

siedzibą w Warszawie z dnia 24 lutego 2021 r., pism procesowych wykonawcy W. B. 

prowadzącego działalność  gospodarczą pod  nazwą BYŚ W.  B.  z  dnia 19  lutego 2021 r.,  z 

dnia  24  lutego  2021  r.  i  z  dnia  4  marca  2021  r.,  pisma  procesowego    wykonawcy  J.  Z. 

prowad

zącej działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-

Usługowe  LEKARO  J.  Z.  Wola  Ducka  70A,  05-408  Glinianka  z  dnia  24  lutego  2021  r.,  jak 
również  na  podstawie  złożonych  na  posiedzeniu/rozprawie  wyjaśnień  i  dowodów  Izba 
postanowiła oddalić wszystkie odwołania. 

Odwołania  nie  zawierały  braków  formalnych,  wpis  został  przez  Odwołujących 

uiszczony,  zatem  odwołania  podlegały  rozpoznaniu.  Izba  nie  stwierdziła  przesłanek  do  ich 

odrzucenia.  

Przechodząc do rozpoznania przedmiotowych spraw o sygn. akt KIO 142/21, 143/21 

w  zakresie  zarzutów  odwołań,  należy  wskazać,  że  po  przeprowadzeniu  postępowania 
odwoławczego Izba nie doszukała się w działaniach Zamawiającego naruszenia przepisu art. 

29  ust.1  i  2  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 

2019 r., poz. 1843 ze zm.), zwanej dalej 

ustawą Pzp lub Pzp w związku z art.7 ust.1 ustawy 

Pzp, art.353¹ oraz art.487§ 2 Kodeksu cywilnego w związku z art.7 ust.1, art.14 ust.1, art.139 

ust.1 ustawy Pzp. 

Podobnie 

w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  161/21,  162/21  Skład  Orzekający  Izby  nie 

uznał zarzutów odwołań opartych o przepis art.29 ust.1 i ust.2 w związku z art.7 ustawy Pzp,  

art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  91  ust.  2  pkt  3  Pzp  oraz  w  zw.  z  art.  7  Pzp  oraz  w 

związku  z  art.  44  ustawy  z  dnia  29  sierpnia  2009r.  o  finansach  publicznych  (tj.  Dz.  U.  z 

2019r.,  poz.  869)  oraz  motyw  2  i  90  dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  nr 

2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 

2004/18/WE z dnia 26 lutego 2014 r. (Dz. Urz. UE L Nr 94), art. 9 ust. 1 i 2 pkt. 3 i 5 ustawy z 

dnia 16 lutego 2007r. o ochronie konkurencji i konsumenta (tj. Dz. U. z 2020r., poz. 1076), a 

także art. 3 ust. 1 i art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej 

konkurencji (tj. Dz. U. z 2020, poz. 1913). 

Ostatecznie,  za  równie  bezzasadne  należało  uznać  zarzuty  odwołań  w  sprawach  o 

sygn.  akt  KIO  165/21,  168/21,  które  jako    podstawę  ich  sformułowania  wskazywały 

naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy Pzp, art. 43 ust. 2 oraz ust. 

2b pkt 2) w zw. z art. 7 ust., 1 ustawy Pzp, art. 91 ust. 2a ustawy Pzp w  zw. z art. 58 § 1 

Kodeksu cywilnego, art. 29 ust. 1 oraz 

ust. 2 ustawy Pzp oraz art. 353¹  Kodeksu cywilnego 

w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp, art. 96 ust. 1 pkt 11) w zw. z art. 36aa ust. 1 ustawy Pzp. 

Podstawowym, 

istotnym 

zagadnieniem 

wymagającym 

rozstrzygnięcia 

w 

przedmiotowych sprawach 

była kwestia oceny czy Zamawiający miał dostateczne podstawy 

prawne do opisania przedmiotu zamówienia w sposób objęty zaskarżonymi odwołaniami. 

KIO 142/21,143/21 

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  przedmiotowe  postępowania  przetargowe 

zostały  wszczęte  w  dniu  31  grudnia  2021  r.,  zaś  postępowania  odwoławcze  o  powyższych 
sygnaturach zostały wszczęte wskutek wniesionych odwołań w dniu 11 stycznia 2021 r. 

W  związku  z  tym  wymaga  wskazania,  że  stosownie  do  art.  90  ust.  1  przepisów 

wprowadzających ustawę - Prawo zamówień publicznych z dnia 11 września 2019 r. (Dz.U. z 

2019  r.  poz.  2020)  d

o  postępowań  o  udzielenie  zamówienia,  o  których  mowa  w  ustawie 

uchylanej  w  art.  89,  wszczętych i  niezakończonych przed  dniem  1  stycznia 2021  r.  stosuje 
się przepisy dotychczasowe. (tj. ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.). 

Natomiast  w  myśl  przepisu  art.  92  ust.  2  cytowanych  wyżej  przepisów 

intertemporalnych  d

o  postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań  toczących  się  wskutek 

wniesienia  skargi  do  sądu,  o  których  mowa  w  ustawie  uchylanej  w  art.  89,  wszczętych  po 
dniu  31  grudnia  2020  r.,  dotyczących  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  wszczętych 

przed  dniem  1  stycznia  2021  r., 

stosuje  się  przepisy  ustawy,  o  której  mowa  w  art.  1.  (tj. 

ustawy z dnia 11 września 2019 r.), zwana dalej nową ustawą Pzp. 

Odnosząc  się  do  pierwszego  zarzutu  odwołania  zgłoszonego  na  zasadzie  przepisu 

art.  29  ust.1  i  2  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.7  ust.1  ustawy  Pzp  z  rozbudowaną  przez 
Odwołującego  podstawą  faktyczną  o  okoliczności  wskazane  zarówno  przy  samych 
zarzutach,  jak  również  przy  wnioskach  zawierających  konkretną  treść  normatywną,  Izba 
uznała go za bezzasadny. 

Stosownie do przepisu art. 29 ust.1 ustawy Pzp p

rzedmiot zamówienia opisuje się w 

sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych 

określeń,  uwzględniając  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na 
sporządzenie oferty. 

Jednocześnie ust. 2 powołanego wyżej przepisu stanowi, że przedmiotu zamówienia 

nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. 

W  ocenie  Izby  Odwołujący  nie  udowodnił  naruszenia  przez  Zamawiającego 

powyższych przepisów prawa. 

Izba  ustaliła  w  zakresie  objętym  zaskarżeniem,  że  Zamawiający  w  pkt  5  część  II 

SIWZ postanowił, że Wykonawca jest zobowiązany do przetworzenia odpadów komunalnych 
w  terminie  realizacji  zamówienia  określonym  w  pkt.  2.  Zamawiający  dopuszcza  możliwość 

przetworzenia zmagaz

ynowanych (także w procesach R13 i D15) odpadów nie później niż w 

terminie  30  dni  po  terminie  realizacji  zamówienia  określonym  w  pkt.  2,  co  pozostanie  bez 
wpływu na cenę jednostkową określoną w formularzu ofertowym, zawartym w załączniku nr 

2  do  Umowy.  Za 

odpady  przetworzone  po  terminie  wskazanym  w  zdaniu  poprzedzającym 

Wykonawca nie otrzyma wynagrodzenia. 

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  Zamawiający  w  części  V  SIWZ  –  istotne 

postanowienia  umowy  (  wzór  umowy)  w  §  2  ust.  3  opisującym  termin  i  warunki  realizacji 
umowy  ustanowił  analogiczną  jak  wyżej  regulację,  że  Wykonawca  jest  zobowiązany  do 
przetworzenia opadów  komunalnych w  terminie realizacji  zamówienia określonym  w  ust.  2. 
Zamawiający  dopuszcza  możliwość  przetworzenia  zmagazynowanych,  także  w  procesach 
R13  i  D15,  odpadów,  nie  później  niż  w  terminie  30  dni  po  terminie  realizacji  zamówienia 
określonym  w  ust.  2,  co  pozostanie  bez  wpływu  na  cenę  jednostkową  określoną  w 
formularzu ofertowym, zawartym w załączniku nr 2 do Umowy. Za odpady przetworzone po 

tym terminie Wykonawca nie otrzyma wynagrodzenia. 

Mając  na  powyższe  uwadze  Izba  uznała,  że  Odwołujący  nie  ma  racji  co  najmniej  z 

dwóch powodów.  

Po  pierwsze,  w  piśmie  z  dnia  24  lutego  2021  r.  dokonał  modyfikacji  żądania 

określonego w pkt IV ppkt 1 lit.a) odwołania z dnia 11 stycznia 2021 r. wnioskując o zmianę 

terminu 

z 1 roku do 60 dni, co już samo w sobie czyni ten zarzut za mało wiarygodny z tego 

powodu, 

że 

pierwotnie 

Odwołujący 

zadeklarował 

gotowość 

przetworzenia 

zmagazynowanych  odpadów  przez  okres  do  1  roku,  a  następnie  drastycznie  ten  termin 
zmienił do 60 dni. 

Izba  nie  dostrzegła  również,  iżby  zapłata  Odwołującemu  przez  Zamawiającego 

jedynie za przetworzone 

odpady mogła naruszać cyt. wyżej przepisy prawa. 

Nadto, 

Skład Orzekający Izby doszedł do wniosku, że w tym przypadku modyfikacja 

Odwołującego  żądania  odwołania  jest  pozorna,  bowiem  w  przekonaniu  Izby,  jeżeli 
Odwołujący  zgłosił  zarzut  z  argumentacją  faktyczną,  że  tylko  brzmienie  SIWZ  o  określonej 
treści nie będzie naruszać powołanych na wstępie przepisów prawa, to należało przyjąć, że 
jest to treść zarzutu będąca jednocześnie żądaniem (jest w nim zawarta zarówno podstawa 

faktyczna, jak i 

merytoryczna treść zarzutu odwołania). 

Po  drugie,  Odwołujący  pominął  zupełnie  okoliczność  zmiany  ustawy  Pzp  poprzez 

wejście  w  życie  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.,  gdzie  ustawodawca  w  art.554  ust.  6 

nowej  ustawy  Pzp 

bezwzględnie zadecydował, że Izba nie może nakazać zawarcia umowy 

lub wprowadzenia do umowy postanowienia o określonej treści. 

Jeżeli  zatem,  postanowienie  opisujące  przedmiot  zamówienia  mieści  się  w  treści 

umowy,  to  działanie  przepisu  art.554  ust.6  nowej  ustawy  Pzp  obejmuje  również 
postanowienia części II SIWZ – opis przedmiotu zamówienia. 

Dodatkowo, Izba stwierdziła, że Zamawiający w § 9 ust. 9 w części V SIWZ – istotne 

postanowienia  umowy  (  wzór  umowy)  w  postanowieniach  końcowych  przesądził,  że 

z

ałączniki  do  umowy  stanowią  jej  integralną  część  oraz  jako  pierwszy  z  tych  załączników 

wskazał Opis przedmiotu zamówienia. 

Z  powyższych  względów  Izba  nie  mogła  zatem  przypisać  sobie  kognicji  do 

orzeczenia nakazu wprowadzenia do umowy postanowienia o określonej treści. Wniosek ten 
dotyczy zatem wszystkich postanowień SIWZ, zarówno tych określonych w części V SIWZ – 

istotne  postanowienia  umowy  (

wzór  umowy),  jak  i  tych  z  części  II  SIWZ  –  opis  przedmiotu 

zamówienia, jako, że one również stanowią integralną część umowy. 

Dalej,  Izba  ustaliła,  że  w  pkt  6  części  II  SIWZ  Zamawiający  przyjął,  że  odpady  do 

zagospodarowania  będą  przekazywane  sukcesywnie  w  ilościach  zależnych  od  ilości 
odpadów wytworzonych przez mieszkańców. 

W tym  przypadku Odwołujący  jednak  nie  podał  jakiegokolwiek  zapisu,  który  mógłby 

stanowić materiał do rozważania. 

Wydaje  się,  że  w  powyższym  zakresie  wystarczającym  wyjaśnieniem  do 

zastosowania 

spornego  postanowienia  była  udzielona  przez  Zamawiającego  odpowiedź  na 

pytanie nr 7 z wyjaśnień do SIWZ z dnia 7 stycznia 2021 r., że będzie przekazywał odpady 
proporcjonalnie  i  równocześnie  do  wszystkich  wykonawców,  z  którymi  zostaną  zawarte 

umowy. 

W  dalszej  części,  Izba  przyjęła,  że  Odwołujący  nie  wykazał,  że  na  etapie 

przygotowania  umowy  możliwe  jest  określenie  przez  Zamawiającego  limitów  dobowych 
minimalnych i maksymalnych ilości przekazywanych do zagospodarowania odpadów, skoro 
ilości  te  są  uzależnione  od  wielu  czynników,  jak  choćby  samych  ich  wytwórców 

(m

ieszkańców) w danej lokalizacji, a także innych takich migracje mieszkańców. 

Następnie,  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  pkt  14  części  II  SIWZ  –  opis  przedmiotu 

zamówienia unormował w ten sposób, że szacowany procentowy udział rodzajów odpadów 
w  strumieniu  przewidzianym  do  zagospodarowania  w  okresie  realizacji  zamówienia  w 
każdym z zadań kształtuje się następująco:  

udział poszczególnych frakcji: 

„odpady zmieszane” – (…) % 

„metale i tworzywa sztuczne” – (…)% 
„papier” – (…)% 
„szkło”-  (…) % 
„bio” – ex 20 01 08 (…)% 
„bio” – 20 01 08 – (…) % 
Zamawiający  zastrzega,  że  procentowy  udział  rodzajów  odpadów  w  strumieniu 

przewidzianym do zagospodarowania, wskazany powyżej, stanowi jedynie dane szacunkowe 

i ni

e może stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń Wykonawcy. 

Dodatkowo  w  postępowaniu  na  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych 

pochodzących z terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 502 
500  Mg”  przewidziany  został  również  procentowy  udział  dla  odpadów  wielogabarytowych  i 
odpadów zielonych. 

W  tym  przypadku  Odwołujący  również  dokonał  modyfikacji  żądania,  a  w 

konsekwencji również zarzutu, którego natura została wyżej omówiona, bowiem w piśmie z 
dnia  24  lutego  2021  r.  oświadczył,  że  modyfikuje  żądanie  (zdaniem  Izby  jest  to  również 
zmiana zarzutu) określone w pkt IV ppkt 1 lit.c) odwołania między innymi domagając się, aby 
Zamawiający  zmienił  SIWZ  w  pkt  14  postanawiając,  że  szacunkowy  procentowy  udział 
rodzajów  odpadów  w  strumieniu  przewidzianym  do  zagospodarowania  w  okresie  realizacji 
zamówienia w każdym z zadań może odbiegać +/-10% w stosunku do wartości podanych dla 

każdej frakcji w tym punkcie i będzie weryfikowany w okresach kwartalnych przez cały okres 
realizacji umowy.(…). 

Pow

yższe  również  świadczy  o  tym,  że  sformułowany  przez  Odwołującego  zarzut 

odwołania w tym zakresie został przez niego rozszerzony dopiero na etapie prowadzonego 
już postępowania odwoławczego. 

W  tym  miejscu  wymaga  wskazania,  że  stosownie  do  art.  555  ustawy  Pzp  Izba  nie 

może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. 

Niezależnie  od  powyższego  Izba  uznała,  że  informacja  o  danych  szacunkowych  i 

braku  możliwości  dochodzenia  roszczeń  w  przypadku  zmiany  struktury  ilości  odpadów  w 
poszczególnych  frakcjach  nie  jest  niejednoznaczna  i  stanowi  jedną  z  wielu  okoliczności 
mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty. 

Izba  wzięła  również  pod  uwagę  wyjaśnienia  Zamawiającego,  że  wartości  przyjęte 

przez  Zamawiającego  w  2018  r.,  były  prognozą  na  rok  2019  i  nie  miały  odniesienia  do 
rzeczywistych  udziałów  odpadów  w  strumieniu.  Wymaga  wskazania,  że  w  tej  sytuacji 
Zamawiający  był  pozbawiony  możliwości  posłużenia  się  danymi  historycznymi  z  uwagi  na 
zmianę  od  1  stycznia  2019  r.  systemu  odbioru  odpadów.  Wobec  tego  Zamawiający 
opracował powyższe informacje między innymi na podstawie Planu gospodarki odpadami dla 
województwa mazowieckiego 2022 z wykorzystaniem podziału na określone frakcje. 

Z tego powodu Izba uznała dowody Odwołującego (zestaw nr 1 i nr 2) oraz tabela nr 

za niemające istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. 

W odniesieniu do kolejnego zarzutu odwołania Izba stwierdziła, że w pkt 17 części II 

SIWZ 

–  opis  przedmiotu  zamówienia  Zamawiający  wymagał,  aby  Wykonawca  przyjmował 

„odpady zmieszane” bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych 
do  termicznego  przekształcania  odpadów  komunalnych.  Zamawiający  dopuścił  w  tym 
zakresie możliwość skorzystania ze stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone 

w art. 23 

ust. 10 pkt 2) ustawy o odpadach. W zakresie pozostałych odpadów Zamawiający 

również  dopuścił  możliwość  korzystania  ze  stacji  przeładunkowej/stacji  przeładunkowych. 
Wymogu realizacji zamówienia przy użyciu instalacji komunalnej nie stosuje się dla instalacji 
znajdujących  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej.  W  sytuacji,  gdy  instalacje 
wskazane  w  oświadczeniu  potwierdzającym  miejsce  zagospodarowania  odpadów  objętych 
przedmiotem  zamówienia  będą  znajdowały  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej, 
Wykonawca zobowiązany jest do posiadania stacji przeładunkowej zlokalizowanej na terenie 

Rzeczypospolitej  Polskiej.  Koszt  transportu  odpadów  ze  stacji  przeładunkowej  do  instalacji 
będzie  pokrywany  przez  Wykonawcę.  Lokalizacja  stacji  nie  może  ulec  zmianie  w  trakcie 
obowiązywania  umowy.  Ilości  i  rodzaje  odpadów,  które  będą  dostarczane  do 
poszczególnych  instalacji  i/lub  stacji  przeładunkowych  zostaną  uzgodnione  w  trybie 
roboczym  przez  koordynatorów  realizacji  umowy.  W  przypadku  gdy  stacja  przeładunkowa 

dla  da

nego rodzaju odpadów  zlokalizowana będzie w mniejszej odległości niż instalacja do 

przetwarzania  odpadów  tego  rodzaju,  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  zapewnienia 
możliwości  przyjęcia  odpadów  do  stacji  przeładunkowej  Numer  Postępowania:  (…) 
(odległość  liczona  będzie  od  granic  dzielnic  (…)  po  najkrótszej  drodze  w  linii  prostej).  W 
przypadku gdy instalacja do przetwarzania odpadów danego rodzaju zlokalizowana będzie w 
mniejszej  odległości  niż  stacja  przeładunkowa  dla  tego  rodzaju  odpadów,  Wykonawca 
zobowiązany  jest  do  zapewnienia możliwości  przyjęcia odpadów  do tej  instalacji  (odległość 
liczona będzie od granic dzielnic (…) po najkrótszej drodze w linii prostej). 

Zdaniem  Izby 

–  będąca  przedmiotem  sporu  pomiędzy  stronami  definicja  odległości 

liczonej  od  granicy 

dzielnicy  do  instalacji  została  przez  Zamawiającego  opisana  w  sposób 

jednoznaczny 

– będzie ona liczona po najkrótszej drodze w linii prostej. 

Dodatkowo,  wymaga  wskazania,  że  Zamawiający  w  zaskarżonym  postanowieniu 

wymagał  od  wykonawców  jedynie  zapewnienia  możliwości  przyjęcia  odpadów  do  stacji 
przeładunkowej,  bez  użycia  sformułowania  będzie  zobowiązany  do  przyjęcia  odpadów  bez 
ograniczeń. 

Należy  również  zwrócić  uwagę,  że  w  §  2  ust.31  zd.1  umowy  Zamawiający 

przewidział,  że  Koordynatorzy,  o  których  mowa  w  ust.  29  i  30  zostają  powołani  celem 
ustalenia wszelkich szczegółów związanych z realizacją umowy.  

Analiza  tych  postanowień  SIWZ  doprowadziła  Izbę  do  wniosku,  że  kwestie  te  będą 

regulowane  szczegółowo  pomiędzy  tymi  osobami  z  ramienia  Wykonawcy,  jak  i 
Zamawiającego podczas realizacji przedmiotu zamówienia. 

Przechodząc  do  kolejnego  zaskarżonego  pkt  20  części  II  SIWZ  –  opis  przedmiotu 

zamówienia  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  przewidział,  że  w  przypadku  wystąpienia  awarii 

inst

alacji  wskazanych  w  oświadczeniu  potwierdzającym  miejsce  zagospodarowania 

odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  lub  innej  przyczyny  uniemożliwiającej 
przyjmowanie  odpadów,  Wykonawca  jest  zobowiązany  do  zapewnienia  zagospodarowania 
odpadów  w  innej  instalacji  na  własny  koszt.  W  takim  przypadku  Wykonawca  zobowiązany 
jest  w  trybie  natychmiastowym  do  poinformowania  Zamawiającego  o  zaistniałej  sytuacji, 

złożenia  wyczerpujących  wyjaśnień,  złożenia  zaktualizowanego  oświadczenia  o  miejscu 
zagospodarowania  odpadów,  oświadczenia  o  tym,  że  nowa  instalacja  spełnia  wymagania 
prawa  umożliwiające  przyjmowanie  przez  nią  odpadów  do  zagospodarowania  oraz 
przedłożenia nie później niż  w terminie do 2 dni roboczych od powiadomienia kompletnych 
dokumentów potwierdzających uprawnienie nowej instalacji do zagospodarowania odpadów 
zgodnie  z  wymaganiami  prawa.  Odpady  będą  dostarczane  do  pierwotnie  wskazanej 
lokalizacji (instalacji lub stacji przeładunkowej) przez okres 30 dni od dnia akceptacji nowej 
instalacji.  Wskazany  okres  może  ulec  zmianie,  o  czym  Zamawiający  poinformuje 
Wykonawcę  pisemnie.  Przekazanie  odpadów  do  nowej  instalacji  nie  może  powodować 
zwiększenia  kosztów  dla  Zamawiającego  oraz  musi  być  realizowane  z  udziałem  instalacji 
działających na podstawie odpowiednich i aktualnych zezwoleń. Zamawiający w terminie do 
2  dni  roboczych  od  otrzymania  kompletnych  dokumentów  dokona  ich  weryfikacji  i 
poinformuje Wykonawcę o akceptacji lub braku akceptacji dla danej instalacji. W przypadku 
otrzymania niekompletnych dokumentów Zamawiający wezwie Wykonawcę do przedłożenia 
kompletu  dokumentów.  Odpady  przekazane  do  instalacji,  która  nie  została  zaakceptowana 
przez  Zamawiającego,  uznaje  się  za  zagospodarowane  niezgodnie  z  umową  i  nie 
przysługuje za nie wynagrodzenie. 

W  tym  przypadku  Odwołujący  również  dokonał  modyfikacji  (zdaniem  Izby 

rozszerzenia  zarzutu)  w  piśmie  z  dnia  24  lutego  2021  r.  w  ten  sposób,  aby  Zamawiający 
wprowadził zapis, że w przypadku wystąpienia awarii instalacji wskazanych w oświadczeniu 
potwierdzającym  miejsce  zagospodarowania  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia 
lub innej przyczyny uniemożliwiającej przyjmowanie odpadów, odpady będą dostarczane do 
stacji przeładunkowej lub innej instalacji wskazanej przez wykonawcę w ofercie przez okres 

30  dni  od  dnia  akceptacji  nowej  i

nstalacji.  W  przypadku,  gdy  wykonawca  nie  podał  innej 

instalacji w ofercie, odpady będą trafiały do stacji przeładunkowej. 

Wobec  tego  I

zba  nie  mogła  uwzględnić  nowego,  proponowanego  przez 

Odwołującego  brzmienia  SIWZ.  Nadto,  nie  mogło  ujść  uwadze  Izby,  że  analogiczne 
uregulowanie  zostało  zawarte  w  treści  §  2  ust.8  w  części  V  SIWZ  –  istotne  postanowienia 
umowy ( wzór umowy), co powoduje, że nie ma możliwości nakazania wnioskowanej treści 
postanowienia  umownego  i  związanego  z  nim  opisu  przedmiotu  zamówienia  stanowiącego 
integralną część umowy na zasadzie przepisu art.554 ust. 6 ustawy Pzp. 

Ostatecznie 

Izba  przyjęła,  że  określenie  pierwotnie  wskazana  lokalizacja  oznacza 

instalację  lub  stację  przeładunkową  wskazaną  w  ofercie,  które  to  pojęcie  jest  dostatecznie 

precyzyjne. 

Podobnie  za  nieznajdujący  uzasadnienia  Izba  potraktowała  zarzut  Odwołującego 

zmierzający do wykreślenia wymogu z pkt 22 części II SIWZ – opis przedmiotu zamówienia, 
aby  kwit  wagowy  zawierał  każdorazowo  czytelny  podpis  osoby  przyjmującej  odpady  i 
czytelny podpis osoby odbierającej odpady. 

W  tym  przypadku  również  odpowiednie  uregulowanie  znajduje  się  w  §  2  ust.  10  w 

części  V  SIWZ  –  istotne  postanowienia  umowy  (  wzór  umowy),  zgodnie  z  którym, 
Wykonawca  zobowiązany  jest  każdorazowo  potwierdzić  przyjęcie  odpadów  kwitem 
wagowym  z  legalizowanej  wagi  Wykonawcy  znajdującej  się  na  terenie  instalacji  do 
przetwarzania  odpadów  lub  stacji  przeładunkowej.  Kwit  wagowy  powinien  zawierać  między 
innymi  datę,  godzinę  wjazdu  i  wyjazdu  pojazdu,  nr  rejestracyjny  pojazdu,  rodzaj 
dostarczonych  odpadów,  nazwę  podmiotu  dostarczającego  odpady  objęte  przedmiotem 
zamówienia,  wagę  brutto,  wagę tarę,  wagę  netto tj.  ilość  dostarczonych  odpadów,  nr  kwitu 
wagowego, nr zadania, czytelny podpis osoby przyjmującej odpady i czytelny podpis osoby 
przekazującej odpady itp. 

Niezależnie  od  powyższego  Izba  uznała,  że  żądanie  Zamawiającego  złożenia 

czytelnego  podpisu  osoby  przyjmującej  odpady  i  czytelnego  podpisu  osoby  przekazującej 
odpady  nie  jest  wymaganiem  nadmiernym  i  mieści  się  ono  w  uzasadnionym  interesie 
Zamawiającego,  który  to  podmiot  jest  kontrolowany  przez  Miasto  st. Warszawa  w  zakresie 
zagospodarowania odpadów. 

Izba  również  stwierdziła,  że  Odwołujący  w  piśmie  z  dnia  24  lutego  2021  r.  złożył 

oświadczenie,  że  w  związku  z  faktycznym  uwzględnieniem  przez  Zamawiającego  zarzutu 
podniesionego  w  pkt  III  ppkt  1  lit.  g)  odwołania  wnosił  o  umorzenie  postępowania 
odwoławczego w tym zakresie. 

Wobec powyższego, Izba uznała, że pomiędzy stronami nie występuje już przedmiot 

sporu, a okoliczności związane z tym zarzutem należało potraktować jako bezprzedmiotowe i 
nie mające wpływu na rozstrzygnięcie sprawy.  

Odnośnie  pkt.28  części  II  SIWZ  –  opis  przedmiotu  zamówienia  zawierającego 

deklar

ację  Zamawiającego  w  zakresie  minimalnej  ilości  odpadów  komunalnych  do 

zagospodarowania [Mg], które będą dostarczane przy realizacji zamówienia, Izba uznała to 
postanowienie za pomocnicze przy szacowaniu kosztów oferty przez wykonawców. 

W  ocenie  Izby 

–  postanowienie  to  nie  powinno  być  interpretowane,  jako  tworzące 

prawo 

Odwołującego do kary umownej czy dodatkowego wynagrodzenia umownego. 

Przechodząc  do  kolejnego  zaskarżonego  pkt  35  części  II  SIWZ  –  opis  przedmiotu 

zamówienia należy wskazać, że Zamawiający sprecyzował, że integralną część sprawozdań 
kwartalnych stanowią:  

1) karty ewidencji odpadów komunalnych (KEOK) przekazane na nośniku danych w 

formie  elektronicznej  w  formacie  „pdf”  dla  odpadów  przyjętych  przez  stację  przeładunkową 
lub  instalację;  z  zastrzeżeniem,  że  informacje  zawarte  w  KEOK  nie  mogą  być 
zanonimizowane. Nazwa pliku „pdf” powinna odpowiadać numerowi KEOK nadanemu przez 

system BDO;  

2)  potwierdzone  za  zgodność  z  oryginałem  dokumenty  transgranicznego 

przesyłania/przemieszczania odpadów do instalacji poza granice terytorium Rzeczypospolitej 
Polskiej,  z  zastrzeżeniem,  że  informacje  zawarte  w  tych  dokumentach  nie  mogą  być 

zanonimizowane;  

3)  potwierdzone za zgodność  z  oryginałem  oświadczenie podmiotu eksploatującego 

instalację o wytworzonych odpadach z odpadów przyjętych do przetworzenia, przekazanych 
do przygotowania do ponownego użycia i recyklingu oraz przekazanych do składowania albo 
do  termicznego  przekształcania.  Oświadczenie  powinno  zawierać:  kod  i  rodzaj  odpadów 
wytworzonych,  masę  wytworzonych  odpadów  (Mg),  ostateczny  proces  zagospodarowania 
odpadów, tj. proces odzysku i unieszkodliwiania, o których mowa w załącznikach nr 1 i 2 do 
ustawy o odpadach, oraz nazwę instalacji, do której przekazano wytworzone odpady.  

UWAGA:  w  przypadku  gdy  odpady  wytworzone  przez  Wykonawcę,  są  przez  niego 

przekazane  do  dalszego  zagospodarowania  w  procesie  R12  lub  przekazane  podmiotowi 

prowadzącemu  zbieranie,  wówczas  Wykonawca  obowiązany  jest  do  przedłożenia 
potwierdzonych  za  zgodność  z  oryginałem  oświadczeń  podmiotów  posiadających 
uprawnienia  w  zakresie  zbierania  lub  przetwarzania  odpadów  lub  oświadczeń  własnych  w 
imieniu  podmiotów  posiadających  uprawnienia  w  zakresie  zbierania  lub  przetwarzania 
odpadów  o  przekazaniu  odpadów  do  ostatecznego  procesu  zagospodarowania.  Przez 
ostateczny  proces  zagospodarowania  odpadów  należy  rozumieć  proces  odzysku  (R)  i 
unieszkodliwiania  (D),  o  których  mowa  w  załącznikach  nr  1  i  2  do  ustawy  o  odpadach,  z 
wyjątkiem procesów R12, R13, D14 i D15. 

Analogiczne  postanowienia  znalazły  się  w  §  2  ust.19  części  V  SIWZ  –  istotne 

postanowienia umowy ( wzór umowy). 

Wobec  powyższego,  w  świetle  przepisu  art.  554  ust.  6  nowej  ustawy  Pzp  za 

niedopuszczalne  można  byłoby  uznać  nadanie  powyższym  postanowieniom  SIWZ 
zmodyfikowanego  brzmienia  poprzez  wskazanie,  że  wykonawca  będzie  zobowiązany 
przedstawić  Zamawiającemu  sprawozdanie  kwartalne  obejmujące  informacje  określone  w 

art. 9oa ust. 1 i ust.

2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w 

gminach. 

Odnosząc  się  do  drugiego  zarzutu  odwołania  zgłoszonego  przez  Odwołującego  na 

zasadzie przepisu art. 353

oraz art. 487 § 2 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 7 ust. 1 starej 

ustawy  Pzp,  art.  14  ust.1  starej  ustawy  Pzp  oraz  art.  139  ust.  1  starej  ustawy  Pzp,  Izba 

uznała go za nieuzasadniony. 

Zgodnie  z  przepisem  art.  353

  kodeksu  cywilnego 

strony  zawierające  umowę  mogą 

ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się 
właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. 

Natomiast przepis art. 

487 §2 Kodeksu cywilnego stanowi, że umowa jest wzajemna, 

gdy  obie  strony 

zobowiązują  się  w  taki  sposób,  że  świadczenie  jednej  z  nich  ma  być 

odpowiednikiem świadczenia drugiej. 

Izba  dokonując  analizy  tego  zarzutu  i  związanych  z  nim  zgłoszonych  przez 

Odwołującego  okoliczności  faktycznych  opisanych  zarówno  w  samym  odwołaniu,  jak  i  w 
SIWZ, doszła do przekonania, że zasada swobody umów działa erga omnes, co oznacza, że 

do zawarcia um

owy konieczne jest oświadczenie woli dwóch stron stosunku prawnego. 

Zasada ta doznaje jedynie ograniczenia w razie stwierdzenia, że umowa pozostaje w 

sprzeczności  z  właściwością  (naturą)  stosunku,  ustawą  czy  zasadami  współżycia 
społecznego. 

W  ocenie  Izby 

–  Odwołujący  nie  wykazał,  że  wola  Zamawiającego  wyrażona  na 

gruncie 

części V SIWZ – istotne postanowienia umowy ( wzór umowy) narusza właściwość 

(naturę) stosunku, ustawę czy zasady współżycia społecznego. 

To  samo  dotyczy  stwierdzenia  Odwołującego  o  braku  wzajemności  umownej,  gdzie 

Odwołujący w odniesieniu do § 1 ust.4 oraz ust.5 nie wykazał, że sporne świadczenie (prawo 
do  kontroli  wykonania  zamówienia)  ma  charakter  symetryczny,  to  znaczy,  że  podobnej 
kontroli musi być poddany Zamawiający z racji ciążącego na Odwołującym obowiązku wobec 
osoby trzeciej poddania kontroli Zamawiającego. 

Przede wszystkim należy zauważyć, że powyższa instytucja kontroli ma to znaczenie, 

że Zamawiający jest związany z treścią uchwały nr LII/1251/2017 Rady Miasta Stołecznego 

Warszawy  z  dnia  6  lipca  2017  r.  w  sprawie  wyboru  sposobu  i  formy  wykonywania  zadania 

własnego  m.st.  Warszawy  polegającego  na  zagospodarowaniu  odpadów  na  podstawie, 
której to uchwały powierzono mu powyższe zadanie własne Miasta. 

Jednocześnie Zamawiający jest stroną umowy wykonawczej z dnia 12 grudnia 2017 

r. w sprawie świadczenia usług publicznych w zakresie zagospodarowania odpadów zawartą 
z Miastem st. Warszawa, która w § 3 ust.2 pkt 9 przewiduje, że w ramach świadczenia Usług 

Publicznych  MPO  o

dpowiada  również  za  kontrolowanie  sposobu  zagospodarowania 

Odpadów w instalacjach nieprowadzonych przez MPO, a wykorzystywanych do świadczenia 
Usług  Publicznych  –  w  tym  zapewnienie zgodności  tych instalacji  z  zasadami  i  regulacjami 

prawnymi  zgodnie  z  wymog

ami  określonymi  w  dokumentacji  o  zamówienie  publiczne  oraz 

postanowieniami ust.1 pkt 6. 

Podobnego zobowiązania po stronie Odwołującego Izba nie dostrzegła, a wobec tego 

trudno  doszukiwać  się  odpowiednika  świadczenia,  który  mogły  świadczyć  o  braku 

wzajemno

ści umownej.  

Ostatecznie 

–  zdaniem  Izby  -  nie  potwierdził  się  również  ten  zarzut  dotyczący 

pozostałych postanowień umownych. 

Izba  stanęła  na  stanowisku,  że  miarkowanie  zarówno  wysokości  kary  umownej,  jak 

limitu  odpowiedzialności  kontraktowej  z  tego  tytułu,  a  także  wykreślenie  określonej  treści  z 
wzoru  umowy  byłoby  działaniem  naruszającym  przepis  art.554  ust.  6  nowej  ustawy  Pzp, 
który zabrania nakazania wprowadzenia do umowy postanowienia o określonej treści. 

KIO 161/21,162/21 

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  przedmiotowe  postępowania  przetargowego 

zostały  wszczęte  w  dniu  31  grudnia  2021  r.,  zaś  postępowania  odwoławcze  o  powyższych 
sygnaturach zostały wszczęte wskutek wniesionych odwołań w dniu 11 stycznia 2021 r. 

W  zwi

ązku  z  tym  wymaga  wskazania,  że  stosownie  do  art.  90  ust.  1  przepisów 

wprowadzających ustawę - Prawo zamówień publicznych z dnia 11 września 2019 r. (Dz.U. z 

2019  r.  poz.  2020)  d

o  postępowań  o  udzielenie  zamówienia,  o  których  mowa  w  ustawie 

uchylanej  w  art

.  89,  wszczętych i  niezakończonych przed  dniem  1  stycznia 2021  r.  stosuje 

się przepisy dotychczasowe. (tj. ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.). 

Natomiast  w  myśl  przepisu  art.  92  ust.  2  cytowanych  wyżej  przepisów 

intertemporalnych  d

o  postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań  toczących  się  wskutek 

wniesienia  skargi  do  sądu,  o  których  mowa  w  ustawie  uchylanej  w  art.  89,  wszczętych  po 
dniu  31  grudnia  2020  r.,  dotyczących  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  wszczętych 

przed  dniem  1  stycznia  2021  r., 

stosuje  się  przepisy  ustawy,  o  której  mowa  w  art.  1.  (tj. 

ustawy z dnia 11 września 2019 r.), zwanej dalej nową ustawą Pzp. 

Odnosząc się do czterech pierwszych zarzutów odwołania zgłoszonych na zasadzie 

przepisu  art.  29  ust.1  i  art.29  ust.2  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.7  ust.1  ustawy  Pzp  Izba 
uznała je za bezzasadne. 

Stosownie do przepisu art. 29 ust.1 ustawy Pzp 

przedmiot zamówienia opisuje się w 

sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych 
określeń,  uwzględniając  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na 
sporządzenie oferty. 

Jednocześnie ust. 2 powołanego wyżej przepisu stanowi, że przedmiotu zamówienia 

nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. 

W  ocenie  Izby  Odwołujący  nie  udowodnił  naruszenia  przez  Zamawiającego 

powyższych przepisów prawa, a także nie wykazał działania sprzecznego z art. 91 ust. 1 Pzp 

w zw. z art. 91 ust. 2 pkt 3 Pzp oraz w zw. z art. 7 Pzp. 

Według  Izby  –  Zamawiający  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie dokładnych i  zrozumiałych określeń  opisał  w  pkt  20  część I  SIWZ  -  Instrukcja 
dla Wykonawców Kryteria oceny ofert, gdzie w pkt 20.1. postanowił, że przy wyborze oferty 
Zamawiający  będzie  kierował  się  następującymi  kryteriami:  cena  oferty  brutto  z  wagą  – 

Zamawiający postanowił, że ocena ofert dokonana zostanie w następujący sposób:  
W  zakresie  kryterium  „cena  oferty  brutto”  zostaną  przyznane  punkty  wg 

następującego wzoru: C = C min : C of x 100 x 100 % gdzie:  

C- 

wartość punktowa kryterium ceny dla danego zadania  

C min 

– najniższa cena spośród wszystkich ofert złożonych na dane zadanie  

C of 

– cena podana w badanej ofercie dla danego zadania  

W kolejnych postanowieniach również dokonał precyzyjnego opisu w kryterium oceny 

ofert: 

20.2.  Dla 

celów  porównania  ofert  w  zakresie  kryterium  oceny  ofert  „Cena  oferty 

brutto”  w  ramach  danego  zadania  brana  będzie  pod  uwagę  całkowita  wartość  brutto 
zamówienia dla danego zadania, z zastrzeżeniem, że:  

20.2.1. jeżeli złożono ofertę, której wybór prowadziłby do powstania u zamawiającego 

obowiązku podatkowego zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, Zamawiający 
w celu oceny takiej oferty doliczy do przedstawionej w niej ceny podatek od towarów i usług, 
który  miałby  obowiązek  rozliczyć  zgodnie  z  tymi  przepisami. Wykonawca,  składając  ofertę, 
informuje  zamawiającego,  czy  wybór  oferty  będzie  prowadzić  do  powstania  u 
zamawiającego  obowiązku  podatkowego,  wskazując  nazwę  (rodzaj)  towaru  lub  usługi, 
których  dostawa  lub  świadczenie  będzie  prowadzić  do  jego  powstania,  oraz  wskazując  ich 
wartość bez kwoty podatku.  

20.2.2.  w 

przypadku  złożenia  oferty  przez  podmiot  zagraniczny  z  państw  trzecich, 

Zamawiający  doliczy  do  ceny  ofertowej  Wykonawcy  różnicę  w  kwocie  należnego  podatku 
VAT,  obciążającego  Zamawiającego  z  tytułu  realizacji  umowy  oraz  cło.  Cena  oferty  brutto 

Waga 

–  100%  Numer  Postępowania:  (…)  SIWZ  w  postępowaniu  na  „Zagospodarowanie 

odpadów komunalnych pochodzących z terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej 
ilości maksymalnej (…) Mg”  

20.3. Jeżeli Zamawiający nie będzie mógł dokonać wyboru najkorzystniejszej oferty w 

ramach  danego  zadania  ze  względu  na  to,  że  zostały  złożone  oferty  o  takiej  samej  cenie, 
Zamawiający  wezwie  Wykonawców,  którzy  złożyli  te  oferty,  do  złożenia  w  terminie 
określonym przez Zamawiającego ofert dodatkowych.  

20.4. Wykonawcy, składając oferty dodatkowe w ramach danego zadania, nie mogą 

zaoferować  cen  lub  kosztów  wyższych  niż  zaoferowane  w  złożonych  ofertach  w  ramach 

danego zadania.  

20.5.  Za  najkorzystniejszą  w  ramach  danego  zadania  zostanie  uznana  oferta  z 

największą liczbą punktów. 

Wymaga  ws

kazania,  że  w  myśl  przepisu  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  Zamawiający 

wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w 
specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

Natomiast,  s

tosownie do ust.2 powołanego wyżej przepisu kryteriami oceny ofert są 

cena lub koszt albo cena lub koszt i inne kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia, 
w szczególności:  

1) jakość, w tym parametry techniczne, właściwości estetyczne i funkcjonalne;  
2) aspekty społeczne, w tym integracja zawodowa i społeczna osób, o których mowa 

w  art.  22  ust.  2,  dostępność  dla  osób  niepełnosprawnych  lub  uwzględnianie  potrzeb 
użytkowników;  

3) aspekty środowiskowe, w tym efektywność energetyczna przedmiotu zamówienia; 

4) aspekty innowacyjne;  

5)  organizacja,  kwalifikacje  zawodowe  i  doświadczenie  osób  wyznaczonych  do 

realizacji zamówienia, jeżeli mogą mieć znaczący wpływ na jakość wykonania zamówienia;  

6)  serwis  posprzedażny  oraz  pomoc  techniczna,  warunki  dostawy,  takie  jak  termin 

dostawy, spos

ób dostawy oraz czas dostawy lub okres realizacji. 

Mając  na  uwadze,  że  Zamawiający  nie  jest  spółką  prawa  handlowego  i  nie  jest 

podmiotem,  o którym  mowa w  art.  3  ust.  1  pkt 1 i  2,  oraz  ich  związkiem,  a  zatem mógł  on 
zastosować cenę jako jedyne kryterium oceny ofert ( vide: art.91 ust.2a ustawy Pzp). 

Izba  również  dostrzegła,  że  zgodnie  z  art.  91  ust.3  ustawy  Pzp  kryteria  oceny  ofert 

nie  mogą  dotyczyć  właściwości  wykonawcy,  a  w  szczególności  jego  wiarygodności 

ekonomicznej, technicznej lub finansowej. 

Należy  zauważyć,  że  cała  argumentacji  Odwołującego  i  przedstawione  przez  niego 

dowody  zmierzały  do  wykazania  okoliczności,  że  jego  sytuacja  ekonomiczna,  techniczna  i 
finansowa  będzie  go  dyskwalifikować,  w  sytuacji  zastosowania  jedynego  kryterium  oceny 

ofert jakim jest cena. 

Dla  zniwelowania  tego  efektu  Odwołujący  zażądał  zmiany  w  powyższym  kryterium 

oceny  ofert  i  wprowadzenia  dodatkowego  kryterium  oceny  ofert 

o  nazwie  „Odległość 

instalacji od miejsca wytworzenia odpadów” o wadze 40%, lub wprowadzenia współczynnika 
korygującego,  lub  wymogu  korzystania  przez  wykonawców  przy  realizacji  zamówienia  ze 
stacji przeładunkowej zlokalizowanej na terenie województwa mazowieckiego. 

W przekonaniu Izby 

– propozycje te pozostają w kolizji z cytowanym wyżej przepisem 

art.91  us

t.3 ustawy Pzp, bowiem dotyczą one w istocie specyficznej sytuacji Odwołującego 

polegającej  na  tym,  że  ma  on  instalację  własną  w  Warszawie  na  obszarze  na  którym 
świadczone  są  usługi  odbioru  odpadów.  Ten  stan  rzeczy  oznacza  zatem,  że  wnioskowane 
przez Odwołującego kryterium oceny ofert odnosi się do jego właściwości, w szczególności 
do  jego  potencjału  technicznego  zlokalizowanego  w  pobliżu  miejsca  świadczenia  usługi 
odbioru odpadów, a także jego sytuacji ekonomicznej i finansowej. 

W  związku  z  tym,  wszystkie  dowody  złożone  w  tym  postępowaniu  złożone  przez 

Odwołującego na wykazanie następujących okoliczności: 

wyższych kosztów wynagrodzenia na terenie województwa mazowieckiego co 

umożliwia  konkurowanie  ceną  za  zagospodarowanie  odpadów,  gdyż  koszty  składowe  są 
wyższe  (tabela  14  przeciętnego  miesięcznego  wynagrodzenia  brutto  z  informacji 

statystycznej),  

kosztów  zagospodarowania  odpadów  na  składowiskach  na  terenie 

województwa mazowieckiego oraz kosztów zagospodarowania w innych częściach ( wyciąg 
z planu gospodarki odpadami dla województwa mazowieckiego 2024 – str.245-248), 

kosztów  zagospodarowania  odpadów  na  składowiskach  na    terenie 

województwa mazowieckiego oraz kosztów zagospodarowania w innych częściach ( wykaz 
załączników - instalacji na terenie województwa mazowieckiego, załączniki od 1a do 1 k), 

kosztów  zagospodarowania  odpadów  na  składowiskach  na    terenie 

województwa mazowieckiego oraz kosztów zagospodarowania w innych częściach ( wykaz 
załączników - instalacji na terenie województwa mazowieckiego, załączniki od 1a do 1 g), 

należało uznać za nieprzydatne dla oceny naruszenia przez Zamawiającego przepisu 

art. 29 ust.1 i art.29 ust.2 ustawy Pzp w związku z art.7 ust.1 ustawy Pzp. 

Izba  uznała  również  dowody  Odwołującego  nr  1  –  7  (wyciągi  z  SIWZ  z  innych 

postępowań, wyciąg z umowy tabele kosztowe nr 1 i 2, wykaz innych postępowań) złożone 
przy  piśmie  z  dnia  24  lutego  2021  r.,  a także  dowody  złożone  przy  piśmie  z  dnia  6  marca 

2021  r. 

(  wyciągi  z  OPZ,  SIWZ  z  innych  postępowań,  Wykaz  instalacji  komunalnych, 

porównanie  łącznego  kosztu  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów,  lista  instalacji,  Wykaz 
instalacji,  wyciągi  z  ofert,  lista  postępowań,  wniosek  z  dnia  25  listopada  2020  r.  i  zgoda 

Zama

wiającego)  za  nie  związane  bezpośrednio  ze  sprawą,  bowiem  dotyczyły  one  innych 

postępowań i nie przesądzają one – według zapatrywania Izby, że okoliczności wynikające z 
tych  kopii  dokumentów  wpłyną  na  sytuację  cenową  w  tym  postępowaniu,  a  wobec  tego 

koniecznym jest takie 

ukształtowanie kryterium oceny ofert jak wnioskuje Odwołujący.  

Należy  również  zauważyć,  że  przepis  art.91  ust.3  ustawy  Pzp  wymienia  jedynie 

przykładowe okoliczności związane z właściwościami wykonawców. 

Dodatkowo,  Odwołujący  w  swoim  piśmie  procesowym  z  dnia  19  lutego  2021  r. 

oświadczył,  że nie kwestionuje  prawa Zamawiającego  do  ustanowienia ceny  jako jedynego 

kryterium  oceny  ofert  o  wadze  100%  (vide:  str.10)  - 

,  co  w  zasadzie  potwierdza  powyższe 

wnioskowanie Izby. 

Dalej,  zdaniem  Izby 

–  określona  sytuacja  biznesowa  wykonawcy  nie  może 

gwarantować  mu  takiego  ukształtowania  kryterium  oceny  ofert,  które  stawiałoby  go  w 
uprzywilejowanej  pozycji  wobec  wykonawców  posiadających  swój  potencjał  techniczny  w 

innych lokalizacjach oddalonych od miejsca 

świadczenia usługi odbioru odpadów.  

Izba  uznała  również,  że  Odwołujący  nie  wykazał  w  ramach  tego  zamówienia 

okoliczności  dopłaty  do  cen  innych  wykonawców  określonej  kwoty  wynikającej  z  różnic 
kosztów transportu.  

W  związku  z  tym  istotne  jest,  że  inny  podmiot  prawny  Miasto  Stołeczne Warszawa 

ma  uregulowaną  już  odrębną  od  przedmiotowego  zamówienia  umowę  na  usługę  odbioru 
odpadów oraz transport do miejsc ich zagospodarowania, działającą od dnia 1 stycznia 2019 

r.

,  w  której  przewidziano  rozliczenie  kosztów  transportu  do  stacji  przeładunkowej  lub 

instalacji podmiotu realizującego zagospodarowanie odpadów w ramach innej umowy.  

W ocenie  Izby 

– taka sytuacja prawna może wpłynąć na ceny ofert, jednak ma ona 

charakter  obiektywny 

wynikający  z  okoliczności  wykonywania  umów  na  odbiór  odpadów  w 

Warszawie  przez 

Miasto  Stołeczne  Warszawa,  zaś  umowy  na  zagospodarowanie  tych 

odbieranych odpadów będą realizowane przez Zamawiającego, to jest inny podmiot prawny, 

a 

ocena tego stanu rzeczy będzie możliwa – w przekonaniu Izby - jedynie po złożeniu ofert 

przez wykonawców.  

Jednakże – zdaniem Izby – Odwołujący nie przedstawił  żadnego twardego dowodu, 

który  potwierdzałby,  że  nie  będzie  w  stanie  złożyć  oferty,  a  także  tego,  że  inni  oferenci 
uniemożliwią mu złożenie ważnej oferty w warunkach ograniczających konkurencję. 

Poza  tym  Izba  stanęła  na  stanowisku,  że  nie  jest  rolą  wykonawcy  dokonywanie 

analizy  kosztowej  i  oceny  zasadności  określonych  wydatków  innego  podmiotu  (Miasta 
Stołecznego  Warszawy)  nie  będącego  uczestnikiem  przedmiotowego  postępowania  o 
udzielenie zamówienia publicznego. W tym stanie rzeczy powołanie się przez Odwołującego 

na przepis art.44 ustawy o finansach publicznych nie 

jest właściwe. 

Nie  jest  również  adekwatne  opacie  się  Odwołującego  o  motyw  2  i  90  Dyrektywy 

Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień 
publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE z następujących powodów. 

Wymaga  wskazania,  że  motyw  2  Dyrektywy  dotyczy  implementacji  przepisów 

Dyrek

tywy  do  prawa  krajowego  w  taki  sposób,  aby  zwiększyć  efektywność  wydatków 

publicznych, jednak w szczególności w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorców. 

Natomiast  motyw  90  Dyrektywy  odnosi  się  między  innymi  do  osiągnięcia  celu,  aby 

ofertę  najkorzystniejszą  ekonomicznie  oceniać  na  podstawie  najlepszej  relacji  jakości  do 
ceny, co zawsze powinno obejmować element cenowy lub kosztowy. 

Motywy  te  dotyczą  zatem  tych  podmiotów,  które  mają  mniej  znaczącą  sytuację  na 

rynku,  a  także  tego,  by  unikać  sytuacji  takiego  opisu  kryterium  oceny  ofert,  na  podstawie 
którego zostałby wybrany wykonawca, który wprawdzie złożył najkorzystniejszą ofert, jednak 
jakość świadczenia nie byłaby odpowiednia i wystarczająca. 

 
W rozpoznawanej sprawie sprawa jakości świadczenia w ogóle nie była podnoszona 

przez Odwołującego. 

Idąc  dalej,  za  bezzasadne  Izba  potraktowała  wszelkie  argumenty  Odwołującego 

przywołujące określone dane historyczne. Według zapatrywania Izby – nowa formuła SIWZ 
ma  na  celu  najpełniejsze  zaspokojenie  potrzeb  Zamawiającego  poprzez  dopuszczenie  do 
udziału  w  rynku,  również  podmiotów  posiadających  instalacje  i  stacje  przeładunkowe  poza 
województwem mazowieckim. 

Zebrany w sprawie materiał dokumentacyjny wskazuje, że takie podmioty poprzednio 

nie  były  uczestnikami  rynku  zagospodarowania  odpadów,  z  uwagi  właśnie  na  znaczne 
koszty transportu odpadów. 

W związku z tym, Izba wzięła również pod uwagę raport UOKIK „Badanie rynku usług 

związanych  z  zagospodarowaniem  odpadów  komunalnych  w  latach  2014-2019”,  z  którego 

wynika

ło,  że  istniała  ograniczona  ilość  instalacji  w  dawnym  regionie  warszawskim,  co 

powodowało zamknięcie rynku, instalacje te nie musiały zabiegać o klienta i np. konkurować 
ceną.  Jednocześnie  nie  ukształtowały  się  warunki  pozwalające  na  długotrwałą  stabilizację 
cen,  co  umożliwiło  uzyskiwanie  przez  instalacje  ponadprzeciętnych  zysków,  którym 
towarzyszył nadzwyczajny wzrost wydatków po stronie gmin woj. Mazowieckiego i w efekcie 
opłat  płaconych  przez  mieszkańców  Mazowsza  do  poziomów  wyróżniających  się  w  skali 

ca

łego kraju (patrz str.38 raportu). 

Za  mało  przekonywujące  Izba  uznała  argumenty  Odwołującego  odnoszące  się  do 

kryterium  związanego  z  ochroną  środowiska,  wobec  okoliczności,  że  on  sam  wykonuje 
transporty odpadów na długie odległości. 

Nie potwierdziły się również pozostałe zarzuty odwołania pkt 5 i 6. 

Przede  wszystkim  należy  zwrócić  uwagę,  że  przepis  art.  513  ustawy  z  dnia  11 

września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2019 wraz z późn. 

zm.), zwanej dalej 

nową ustawa Pzp stanowi, że odwołanie przysługuje na:  

1) niezgodną z przepisami ustawy czynność zamawiającego, podjętą w postępowaniu 

o  udzielenie  zamówienia,  o  zawarcie  umowy  ramowej,  dynamicznym  systemie  zakupów, 
systemie kwalifikowania wykonawców lub konkursie, w tym na projektowane postanowienie 

umowy;  

)  zaniechanie  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  o  zawarcie 

umowy  ramowej,  dynamicznym  systemie  zakupów,  systemie  kwalifikowania  wykonawców 
lub konkursie, do której zamawiający był obowiązany na podstawie ustawy;  

3)  zaniechanie  przeprowadze

nia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  lub 

zorganizowania  konkursu  na  podstawie  ustawy,  mimo  że  zamawiający  był  do  tego 
obowiązany.  

Natomiast  art.  1  nowej 

ustawy  Pzp  przyjmuje,  że  ustawa  reguluje  zamówienia 

publiczne, zwane dalej „zamówieniami”, oraz konkursy, w tym określa:  

1) podmioty obowiązane do stosowania przepisów ustawy;  
2) zakres wyłączeń stosowania przepisów ustawy;  
3) zasady udzielania zamówień; 
4) etapy przygotowania i prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia;  

5)  tryby  udzielania 

zamówień  oraz  szczególne  instrumenty  i  procedury  w  zakresie 

zamówień;  

6)  wymagania  dotyczące  umów  w  sprawie  zamówienia  publicznego  oraz  umów 

ramowych;  

7) organy właściwe w sprawach zamówień;  
8) środki ochrony prawnej;  
9)  pozasądowe  rozwiązywanie  sporów  dotyczących  realizacji  umów  w  sprawie 

zamówienia publicznego;  

10) kontrolę udzielania zamówień oraz kary pieniężne. 

 Izba  w  przypadku  postanowień  SIWZ  może  orzekać  jedynie  o  niezgodności 

przepisów ustawy Pzp, a nie innych przepisów materialnych określonych w innych ustawach. 

Dodatkowo,  Izba  nie  ma  podstawy  do  badania  i  oceny  SIWZ  w  zakresie  do  ustawy 

ochronie konkurencji i konsumenta i ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.  

Wobec  tego 

ocena  zgodności  treści  SIWZ  z  ustawą  o  ochronie  konkurencji  i 

konsumenta  i  z  ustawą  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  pozostaje  we  właściwości 

UOKIK. 

Powołany  przy  okazji  przez  Odwołującego  przepis  art.58  §  1  kodeksu  cywilnego, 

zgodnie z którym czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy 

jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na 
miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy 
nie ma w ogóle zastosowania w przedmiotowej sprawie. 

W ocenie  Izby 

– przepis art. 513 nowej ustawy w związku z art.1 nowej ustawy Pzp 

stanowi  lex  specialis  wobec 

art.58  §  1  kodeksu  cywilnego,  bowiem  adresatem  tego 

pierwszego  jest  Krajowa  Izba  Odwoławcza.  Natomiast,  treść  przepisu  art.58  §  1  kodeksu 
cywilnego  stanowiącego  klauzulę  salwatoryjną,  która  może  się  zmaterializować  dopiero  w 
postępowaniu  sądowym  o  ustalenie  w  trybie  przepisu  art.189  kodeksu  postępowania 

cywilnego. 

Mając  powyższe  na  uwadze  należało  przyjąć,  że  zarzuty  opisane  w  pkt  5  i  6 

odwołania są chybione. 

KIO 165/21,168/21 

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  przedmiotowe  postępowania  przetargowe 

zostały  wszczęte  w  dniu  31  grudnia  2021  r.,  zaś  postępowania  odwoławcze  o  powyższych 
sygnaturach zostały wszczęte wskutek wniesionych odwołań w dniu 11 stycznia 2021 r. 

W  związku  z  tym  wymaga  wskazania,  że  stosownie  do  art.  90  ust.  1  przepisów 

wprowadzających ustawę - Prawo zamówień publicznych z dnia 11 września 2019 r. (Dz.U. z 

2019  r.  poz.  2020)  d

o  postępowań  o  udzielenie  zamówienia,  o  których  mowa  w  ustawie 

uchylanej  w  art.  89,  wszczętych i  niezakończonych przed  dniem  1  stycznia 2021  r.  stosuje 
się przepisy dotychczasowe. (tj. ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.). 

Natomiast  w  myśl  przepisu  art.  92  ust.  2  cytowanych  wyżej  przepisów 

intertemporalnych  d

o  postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań  toczących  się  wskutek 

wniesienia  skargi  do  sądu,  o  których  mowa  w  ustawie  uchylanej  w  art.  89,  wszczętych  po 
dniu  31  grudnia  2020  r.,  dotyczących  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  wszczętych 

przed  dniem  1  stycznia  2021  r., 

stosuje  się  przepisy  ustawy,  o  której  mowa  w  art.  1.  (tj. 

ustawy z dnia 11 września 2019 r.), zwanej dalej nową ustawą Pzp. 

W  zakresie  zarzutu  oznaczonego  w  odwołaniu  jako  pkt  II  lit.  a  Izba  ustaliła,  że  w 

Wykazie 

oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających,  że  oferowane  usługi  odpowiadają 

wymaganiom 

określonym przez Zamawiającego, ten w pkt 7.3.2.1. części I SIWZ - instrukcja 

dla wykonawców wymagał on złożenia na wezwanie oświadczenia potwierdzającego miejsce 
zagospodarowania  odpadów  (stanowiące  Załącznik  nr  2  do  SIWZ)  wraz  z  dołączonymi  do 

niego  aktualnymi  decyzjami  na  przetwarzanie  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia 
dla instalacji Wykonawcy i/lub na przetwarzanie odpadów objętych przedmiotem zamówienia 
dla  instalacji  podwykonawcy  lub  podwykonawców  oraz  w  przypadku  posiadania  i 
prowadzenia 

stacji 

przeładunkowej 

decyzji 

Wykonawcy 

i/lub 

podwykonawcy/podwykonawców na zbieranie odpadów. 

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  Zamawiający  w  pkt  7.3.2.1.1.  części  I  SIWZ  - 

instrukcja  dla  wykonawców  postanowił,  że  w  przypadku  posiadania  i  prowadzenia  przez 
Wykonawcę  stacji  przeładunkowej  Zamawiający  wymaga,  aby  Wykonawca  załączył  do 
oświadczenia  potwierdzającego  miejsce  zagospodarowania  odpadów,  aktualną  decyzję  na 
zbieranie odpadów objętych przedmiotem zamówienia, tj.:  

a) zezwolenie na zbieranie odpadów wydane na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 

2012 r. o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 797 ze zmianami) lub  

b)  pozwolenie  zintegrowane/pozwolenie  wydane  na  podstawie  ustawy  z  dnia  27 

kwietnia  2001  r.  Prawo  Ochrony  Środowiska  (tekst  jedn.  Dz.  U.  z  2020  r.,  poz.  1219  ze 
zmianami)  uwzględniające  warunki  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  będących 
przedmiotem zamówienia. 

Ten  samym  wymóg  dotyczył  również  sytuacji  wykorzystywania  przez  wykonawcę 

instalacji  własnej  przy  czym  aktualna  decyzja  miała  dotyczyć  zezwolenia  na  przetwarzanie 
odpadów. 

Odwołujący w swojej argumentacji przede wszystkim podniósł, że powyższe wymogi 

ma

ją charakter precedensowy, dotychczas takich wymagań nie było, nie są on niezbędne do 

zapewnienia prawidłowej realizacji przedmiotu zamówienia i nie są one proporcjonalne. 

Należy wskazać, że Odwołujący oparł swój zarzut o przepis art. 25 ust. 1 ustawy Pzp, 

który  stanowi,  że  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  zamawiający  może  żądać  od 
wykonawców  wyłącznie  oświadczeń  lub  dokumentów  niezbędnych  do  przeprowadzenia 
postępowania. Oświadczenia lub dokumenty potwierdzające:  

1) spełnianie warunków udziału w postępowaniu lub kryteria selekcji,  
2)  spełnianie  przez  oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane  wymagań 

określonych przez zamawiającego,  

3)  brak  podstaw  wykluczenia 

–  zamawiający  wskazuje  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu, 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub zaproszeniu do składania ofert. 

W  ocenie  Izby 

–  cyt.  wyżej  wymaganie  Zamawiającego  wynika  z  treści  art.41  ust.1 

ustawy  o  odpadach,  zgodnie  z  którym  prowadzenie  zbierania  odpadów  i  prowadzenie 

przetwarzania odpadów wymaga uzyskania zezwolenia.  

Z tego powodu należało przyjąć, że wymóg jest adekwatny i związany z przedmiotem 

zamówienia,  dając  Zamawiającemu  informację  czy  wybrany  podmiot  będzie  w  stanie 
realizować  przedmiot  zamówienia  stosownie  do  wymogu  posiadania  odpowiedniego 

zezwolenia. 

Faktu  tego  nie  mogą  zmienić  okoliczności,  że  we  wcześniejszych  przetargach 

podobnego wymagania nie było. 

Podobnie  na  niezasługujące  na  uwzględnienie  Izba  uznała  pretensje  Odwołującego 

odnoszące się do pkt 7.3.2.1.1-7.3.2.1.4. z tych samych przyczyn. 

Izba  ustaliła  również,  że  w  7.3.2.1.5.  części  I  SIWZ  -  instrukcja  dla  wykonawców 

Zamawiający  postanowił,  że  w  przypadku  gdy  instalacje  wskazane  w  oświadczeniu 
potwierdzającym miejsce zagospodarowania odpadów o kodzie 15 01 01; 15 01 06 i 15 01 
07  (własne  lub  podwykonawców)  będą  znajdowały  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej 
Polskiej, Wykonawca ma obowiązek przedłożyć następujące dokumenty w języku polskim:  

−  uprawnienia  podmiotu  prowadzącego  instalację  do  przetwarzania  odpadów 

potwierdzające  możliwość przetwarzania odpadu,  dla którego  w  oświadczeniu wskazano tą 
instalację, zgodnie z przepisami kraju, w którym instalacja jest prowadzona, oraz  

−  pisemną  umowę  pomiędzy  podmiotem,  który  organizuje  przemieszczanie 

(wysyłający)  a  odbiorcą  odpadów,  o  której  mowa  w  załączniku  nr  VII  do  rozporządzenia 
Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1013/2006 w sprawie przemieszczania odpadów. 

Dalej,  Zamawiający  uregulował,  że  w  przypadku  gdy  instalacje  wskazane  w 

oświadczeniu  potwierdzającym  miejsce  zagospodarowania  pozostałych  odpadów  objętych 
przedmiotem zamówienia (własne lub podwykonawców) będą znajdowały się poza granicami 
Rzeczypospolitej  Polskiej  Zamawiający  informuje,  że  termin  rozpoczęcia  realizacji  będzie 
możliwy nie wcześniej niż po otrzymaniu ostatecznej decyzji Głównego Inspektora Ochrony 
Środowiska  zezwalającej  na  wywóz  odpadów  poza  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej  (o 

ile jest wymagana). 

Również w tym przypadku, Izba doszła do przekonania, że powyższe wymaganie jest 

niezbędne  i  wymusza  na  wykonawcy  dokładne  przygotowanie  dokumentacji  umożliwiającej 
otrzymanie  stosownej  decyzji  GIOŚ,  co  dopiero  umożliwia  przemieszczenie  odpadów  do 

zagospodarowania  poza  granicami  RP. 

Powyższa  argumentacja  dotyczy  również 

zaskarżonego  przez  Odwołującego  wymogu  z  pkt  2  Część  II  SIWZ  –  opis  przedmiotu 

zamówienia,  gdzie  Zamawiający  między  innymi  postanowił,  że  w  przypadku,  gdy  instalacje 
wskazane  w  oświadczeniu  potwierdzającym  miejsce  zagospodarowania  odpadów  objętych 
przedmiotem  zamówienia  będą  znajdowały  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej, 
termin  rozpoczęcia  realizacji  umowy  będzie  możliwy:  -  nie  wcześniej  niż  po  otrzymaniu 
ostatecznej  decyzji  Głównego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  zezwalającej  na  wywóz 
odpadów poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (o ile jest wymagana), jednak nie później 
niż  w  ciągu  6  miesięcy  od  dnia  zawarcia  umowy;  lub  -  po  przeprowadzeniu  skutecznie 
procedury  informowania  na  podstawie  art.  18  rozporządzenia  Parlamentu  Europejskiego  i 
Rady nr 1013/2006 w sprawie przemieszczania odpadów, jednak nie później niż  w ciągu 2 
miesięcy  od  dnia  zawarcia  umowy.  Terminy,  o  których  mowa  w  zdaniu  poprzedzającym 
mogą  ulec  wydłużeniu  jedynie  w  wyjątkowych  przypadkach,  gdy  na  skutek  okoliczności 
nieleżących po stronie Wykonawcy nie jest możliwe ich dotrzymanie. Decyzja w tym zakresie 
należy wyłącznie do Zamawiającego, a Wykonawcy nie przysługują żadne roszczenia z tego 
tytułu. 

Dodatkowo, nie uszło uwadze Izby, że mocą ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie 

ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  oraz  niektórych  innych  ustaw

ustawodawca  w  art. 

29a  ust.1  postanowił,  że podmiot  odbierający  odpady  komunalne  od 

właścicieli  nieruchomości  jest  obowiązany  przekazywać  niesegregowane  (zmieszane) 
odpady komunalne do instalacji komunalnej zapewniającej przetwarzanie, o którym mowa w 
art. 35 ust. 6 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 158 ust. 4. 

Z powyższego brzmienia ustawy należy wnioskować, że w chwili obecnej wykonawcy 

mają  prawo  wyboru  instalacji  komunalnej  na  terenie  całego  kraju  i  nie  są  ograniczeni 
regionalnie, które to wcześniejsze rozwiązanie prawne preferowało nieliczne RIPOK. 

W  części  dotyczącej  zarzutu  II  lit.  b  (pkt  18.1.  SIWZ)  -  wyznaczenia  zbyt  krótkiego 

terminu  złożenia  ofert  uniemożliwiającego  wykonawcy  prawidłowe  jej  przygotowanie,  Izba 
uznała  ten  zarzut  za  bezzasadny,  bowiem  wskutek  prowadzonego  postępowania 
odwoławczego zyskał on dodatkowe 60 dni. 

Kolejny  zarzut  II  lit.  c  (pkt  20.1.  SIWZ) 

był  skierowany  przeciwko  opisanemu  przez 

Zamawiaj

ącego kryterium oceny ofert. 

Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  opisał  w  pkt  20  część  I  SIWZ  -  Instrukcja  dla 

Wykonawców  kryteria  oceny  ofert,  gdzie  w  pkt  20.1.  postanowił,  że  przy  wyborze  oferty 
Zamawiający  będzie  kierował  się  następującymi  kryteriami:  cena  oferty  brutto  z  wagą  – 

Zamawiający  postanowił,  że  ocena  ofert  dokonana  zostanie  w  następujący  sposób: 

W  zakresie  kryterium  „cena  oferty  brutto”  zostaną  przyznane  punkty  wg  następującego 

wzoru: C = C min : C of x 100 x 100 % gdzie:  

C- 

wartość punktowa kryterium ceny dla danego zadania  

C min 

– najniższa cena spośród wszystkich ofert złożonych na dane zadanie  

C of 

– cena podana w badanej ofercie dla danego zadania  

W  kolejnych  postanowieniach 

Zamawiający  również  dokonał  precyzyjnego  opisu  w 

kryterium oceny ofert: 

20.2.  Dla  celów  porównania  ofert  w  zakresie  kryterium  oceny  ofert  „Cena  oferty 

brutto”  w  ramach  danego  zadania  brana  będzie  pod  uwagę  całkowita  wartość  brutto 
zamówienia dla danego zadania, z zastrzeżeniem, że:  

20.2.1. jeżeli złożono ofertę, której wybór prowadziłby do powstania u zamawiającego 

obowiązku podatkowego zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, Zamawiający 

w celu oceny takiej oferty doliczy do przedstawione

j w niej ceny podatek od towarów i usług, 

który  miałby  obowiązek  rozliczyć  zgodnie  z  tymi  przepisami. Wykonawca,  składając  ofertę, 
informuje  zamawiającego,  czy  wybór  oferty  będzie  prowadzić  do  powstania  u 
zamawiającego  obowiązku  podatkowego,  wskazując  nazwę  (rodzaj)  towaru  lub  usługi, 
których  dostawa  lub  świadczenie  będzie  prowadzić  do  jego  powstania,  oraz  wskazując  ich 
wartość bez kwoty podatku.  

20.2.2.  w  przypadku  złożenia  oferty  przez  podmiot  zagraniczny  z  państw  trzecich, 

Zamawiający  doliczy  do  ceny  ofertowej  Wykonawcy  różnicę  w  kwocie  należnego  podatku 
VAT,  obciążającego  Zamawiającego  z  tytułu  realizacji  umowy  oraz  cło.  Cena  oferty  brutto 

Waga 

– 100% Numer Postępowania: DZA.ZOZ.27.66.2020.LK 29/86 SIWZ w postępowaniu 

na  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 
Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 86 000 Mg”  

20.3. Jeżeli Zamawiający nie będzie mógł dokonać wyboru najkorzystniejszej oferty w 

ramach  danego  zadania  ze  względu  na  to,  że  zostały  złożone  oferty  o  takiej  samej  cenie, 
Zamawiający  wezwie  Wykonawców,  którzy  złożyli  te  oferty,  do  złożenia  w  terminie 
określonym przez Zamawiającego ofert dodatkowych.  

20.4. Wykonawcy, składając oferty dodatkowe w ramach danego zadania, nie mogą 

zaoferować  cen  lub  kosztów  wyższych  niż  zaoferowane  w  złożonych  ofertach  w  ramach 

danego zadania.  

20.5.  Za  najkorzystniejszą  w  ramach  danego  zadania  zostanie  uznana  oferta  z 

największą liczbą punktów. 

Wymaga  wskazania,  że  w  myśl  przepisu  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  Zamawiający 

wybiera  o

fertę  najkorzystniejszą  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

Natomiast, stosownie do ust.2 powołanego wyżej przepisu kryteriami oceny ofert są 

cena lub koszt albo cena lub koszt i inne kryteria odnos

zące się do przedmiotu zamówienia, 

w szczególności:  

1) jakość, w tym parametry techniczne, właściwości estetyczne i funkcjonalne;  
2) aspekty społeczne, w tym integracja zawodowa i społeczna osób, o których mowa 

w  art.  22  ust.  2,  dostępność  dla  osób  niepełnosprawnych  lub  uwzględnianie  potrzeb 
użytkowników;  

3) aspekty środowiskowe, w tym efektywność energetyczna przedmiotu zamówienia; 

4) aspekty innowacyjne;  

5)  organizacja,  kwalifikacje  zawodowe  i  doświadczenie  osób  wyznaczonych  do 

realizacji zamówienia, jeżeli mogą mieć znaczący wpływ na jakość wykonania zamówienia;  

6)  serwis  posprzedażny  oraz  pomoc  techniczna,  warunki  dostawy,  takie  jak  termin 

dostawy, spos

ób dostawy oraz czas dostawy lub okres realizacji. 

Mając  na  uwadze,  że  Zamawiający  nie  jest  spółką  prawa  handlowego  i  nie  jest 

podmiotem,  o którym  mowa w  art.  3  ust.  1  pkt 1 i  2,  oraz  ich  związkiem,  a  zatem mógł  on 
zastosować cenę jako jedyne kryterium oceny ofert ( vide: art.91 ust.2a ustawy Pzp). 

Izba  również  dostrzegła,  że  zgodnie  z  art.  91  ust.3  ustawy  Pzp  kryteria  oceny  ofert 

nie  mogą  dotyczyć  właściwości  wykonawcy,  a  w  szczególności  jego  wiarygodności 

ekonomicznej, technicznej lub finansowej. 

Komen

tując  dalszą  argumentację  Odwołującego,  Izba  zwróciła  uwagę,  że  zasada 

bliskości,  o  której  mowa  w  art.20  ust.1  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o  odpadach 
przewiduje, że odpady, z uwzględnieniem hierarchii sposobów postępowania z odpadami, w 

pierwszej 

kolejności poddaje się przetwarzaniu w miejscu ich powstania. 

Jednocześnie w myśl ust. 2 cyt. wyżej przepisu ustawy odpady, które nie mogą być 

przetworzone  w  miejscu  ich powstania,  przekazuje się,  uwzględniając hierarchię sposobów 
postępowania  z  odpadami  oraz  najlepszą  dostępną  technikę,  o  której  mowa 

w art. 207 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. 

– Prawo ochrony środowiska, lub technologię, o 

której  mowa  w art. 143   tej  ustawy,  do  najbliżej  położonych  miejsc,  w  których  mogą  być 

przetworzone. 

W myśl ust.3 powołanego wyżej przepisu zakazuje się: 

1) stosowania komunalnych osadów ściekowych, 
2)  unieszkodliwiania  zakaźnych  odpadów  medycznych  i  zakaźnych  odpadów 

weterynaryjnych 

poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. 

Nadto  w  ust.  4  omawianego 

przepisu  ustawodawca  unormował,  że  zakazuje  się 

przywozu na obszar  województwa odpadów, o których mowa w ust. 3, wytworzonych poza 
obszarem tego województwa, do celów, o których mowa w ust. 3. 

Z  zestawienia  powyższych  przepisów  wynika,  że  zakaz  przywozu  odpadów 

wytworzonych poza obszar województwa dotyczy jedynie komunalnych osadów ściekowych 
oraz zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych. 

Natomiast przepis art.20 ust.1 i 2 ma charakter jedynie postulatywny i instrukcyjny, a 

zatem postulat Odwołującego wprowadzenia dodatkowego kryterium premiującego podmioty 
mające instalację w Warszawie lub w okolicach nie znajduje uzasadnienia. 

Jeżeli  chodzi,  o  zarzuty  opisane  przez  Odwołującego  w  pkt  II  lit.  d,  e,  f  skierowane 

przeciwko  opisowi  przedmiotu  zamówienia  Izba  uznała  je  za  nieuzasadnione  z  przyczyn 
opisanych poniżej. 

Odnosząc się do  propozycji  Odwołującego dotyczących pkt  4  części  II  SIWZ  –  opis 

przedmiotu  zamówienia,  Izba  uznała,  że  podział  zamówienia  na  części  związane  z 
zastosowaniem  kryterium  geograficznego  jest  dogodny  dla  Odwołującego,  jednak  nie 
uwzględnia  on  uwarunkowań  podmiotów  mających  mniejszy  potencjał,  którzy  mogą  być 

zaintereso

wani  realizacją  zamówień  w  postaci  zagospodarowania  odpadów  w  mniejszej 

ilości - do maksymalnej planowanej ilości odpadów komunalnych do zagospodarowania [Mg]  

opisanej w SIWZ. 

Izba ustaliła, że Zamawiający w pkt 5 część II SIWZ postanowił, że Wykonawca jest 

zobowiązany  do  przetworzenia  odpadów  komunalnych  w  terminie  realizacji  zamówienia 
określonym w pkt. 2. Zamawiający dopuszcza możliwość przetworzenia zmagazynowanych 
(także  w  procesach  R13  i  D15)  odpadów  nie  później  niż  w  terminie  30  dni  po  terminie 
realizacji zamówienia określonym w pkt. 2, co pozostanie bez wpływu na cenę jednostkową 
określoną  w  formularzu  ofertowym,  zawartym  w  załączniku  nr  2  do  Umowy.  Za  odpady 
przetworzone  po  terminie  wskazanym  w  zdaniu  poprzedzającym  Wykonawca  nie  otrzyma 

wynagrodzenia. 

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  Zamawiający  w  części  V  SIWZ  –  istotne 

postanowienia  umowy  (  wzór  umowy)  w  §  2  ust.  3  opisującym  termin  i  warunki  realizacji 
umowy  ustanowił  analogiczną  jak  wyżej  regulację,  że  Wykonawca  jest  zobowiązany  do 
przetworzenia opadów  komunalnych w  terminie realizacji  zamówienia określonym  w  ust.  2. 
Zamawiający  dopuszcza  możliwość  przetworzenia  zmagazynowanych,  także  w  procesach 
R13  i  D15,  odpadów,  nie  później  niż  w  terminie  30  dni  po  terminie  realizacji  zamówienia 
określonym  w  ust.  2,  co  pozostanie  bez  wpływu  na  cenę  jednostkową  określoną  w 
formularzu ofertowym, zawartym w załączniku nr 2 do Umowy. Za odpady przetworzone po 

tym terminie Wykonawca nie otrzyma wynagrodzenia. 

Mając na uwadze powyższe Izba uznała, że Odwołujący nie ma racji z tego powodu, 

że  rozliczenie  zagospodarowania  odpadów  będących  przedmiotem  umowy  musi  być 
dokonane  w  okresie  obowiązywania  umowy.  Tym  samym  nie  ma  możliwości  otrzymania 
zapłaty za odpady jedynie zmagazynowane. 

 Zaproponowan

e przez Odwołującego przedłużenie okresu magazynowania odpadów 

jest 

niczym  innym  jak  korzystną  dla  niego  jednostronnie  propozycją  kontraktową,  której 

bezzasadność  potwierdzona  została  przy  analogicznym  zarzucie  sformułowanym  przez 
Remondis, który zaproponował wydłużenie terminu umownego jedynie do 60 dni, rezygnując 
z wcześniej zgłoszonego terminu 1 roku. 

Poza  tym

,  Odwołujący  pominął  zupełnie  okoliczność  zmiany  ustawy  Pzp,  gdzie 

ustawodawca  w  art.554  ust.  6  nowej  ustawy  Pzp 

zadecydował  bezwzględnie,  że  Izba  nie 

może  nakazać  zawarcia  umowy  lub  wprowadzenia  do  umowy  postanowienia  o  określonej 
treści. 

Jeżeli  zatem,  postanowienie  opisujące  przedmiot  zamówienia  mieści  się  w  treści 

umowy,  to  działanie  przepisu  art.554  ust.6  nowej  ustawy  Pzp  obejmuje  również 
postanowienia części II SIWZ – opis przedmiotu zamówienia. 

Dalej,  Izba  ustaliła,  że  w  pkt  6  część  II  SIWZ  Zamawiający  przyjął,  że  odpady  do 

zagospodarowania  będą  przekazywane  sukcesywnie  w  ilościach  zależnych  od  ilości 

odpad

ów wytworzonych przez mieszkańców. 

W tym  przypadku Odwołujący  jednak  nie  podał  jakiegokolwiek  zapisu,  który  mógłby 

stanowić materiał do rozważania. 

Wydaje  się,  że  w  powyższym  zakresie  wystarczającym  wyjaśnieniem  do 

zastosowania  spornego  postanowienia 

była  udzielona  przez  Zamawiającego  odpowiedź  na 

pytanie nr 7 z wyjaśnień do SIWZ z dnia 7 stycznia 2021 r., gdzie ten oświadczył, że będzie 
przekazywał  odpady  proporcjonalnie i  równocześnie do  wszystkich wykonawców,  z  którymi 
zostaną zawarte umowy. 

Odwołujący nie wykazał, że na etapie przygotowania umowy możliwe jest określenie 

limitów 

dobowych 

minimalnych 

i 

maksymalnych 

ilości 

przekazywanych 

do 

zagospodarowania  odpadów,  skoro  ilości  te  są  uzależnione  od  ich  wytwórców 
(mieszkańców) w danej lokalizacji. 

Je

dnocześnie  Odwołujący  nie  udowodnił,  że  Zamawiający  posiada  informacje  o 

dziennych minimalnych i maksymalnych ilościach odpadów dla danych dzielnic. 

Następnie,  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  pkt  14  części  II  SIWZ  –  opis  przedmiotu 

zamówienia unormował w ten sposób, że szacowany procentowy udział rodzajów odpadów 
w  strumieniu  przewidzianym  do  zagospodarowania  w  okresie  realizacji  zamówienia  w 
każdym z zadań kształtuje się następująco:  

udział poszczególnych frakcji: 

„odpady zmieszane” – (…) % 

„metale i tworzywa sztuczne” – (…)% 
„papier” – (…)% 
„szkło”-  (…) % 
„bio” – ex 20 01 08 (…)% 
„bio” – 20 01 08 – (…) % 
Zamawiający  zastrzega,  że  procentowy  udział  rodzajów  odpadów  w  strumieniu 

przewidzianym do zagospodarowania, wskazany powyżej, stanowi jedynie dane szacunkowe 
i nie może stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń Wykonawcy. 

Dodatkowo  w  postępowaniu  na  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych 

pochodzących z terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 502 
500  Mg”  przewidziany  został  również  procentowy  udział  dla  odpadów  wielogabarytowych  i 
odpadów zielonych. 

W  tym  przypadku  Izba 

uznała,  że  informacja  o  danych  szacunkowych  i  braku 

możliwości  dochodzenia  roszczeń  w  przypadku  zmiany  struktury  ilości  odpadów  w 
poszczególnych  frakcjach  nie  jest  niejednoznaczna  i  stanowi  jedną  z  wielu  okoliczności 
mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty. 

W  ocenie  Izby 

–  Odwołujący  jako  podmiot  profesjonalny  na  podstawie 

przedstawionych  przez  Zamawiającego  danych  szacunkowych  co  do  ilości  minimalnych  i 
maksymalnych  strumienia  odpadów,  a  także  udziału  procentowego  poszczególnych  frakcji 
odpadów w danej części zamówienia będzie w stanie skalkulować koszty oferty. 

Dalej,  Izba  ustaliła,  że  w  pkt  15  części  II  SIWZ  –  opis  przedmiotu  zamówienia 

Zamawiający  wymaga,  aby  Wykonawca  zapewnił  realizację  zamówienia  w  zakresie 
„odpadów  zmieszanych”  przy  użyciu  instalacji  komunalnej,  o której  mowa  w  art.  38b  ust.  1 
pkt.  1  ustawy  o  odpadach  i/lub  instalacji  przeznaczonej  do  termicznego  przekształcania 
odpadów  komunalnych  zgodnie  z  przepisami  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w 
gminach  oraz  ustawy  o  odpadach,  prowadzonej  przez  Wykonawcę.  Wymogu  realizacji 
zamówienia przy  użyciu  instalacji komunalnej  nie stosuje się  dla instalacji  znajdujących się 

poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 

W odniesieniu do kolejnego zarzutu odwołania Izba stwierdziła, że w pkt 17 części II 

SIWZ 

–  opis  przedmiotu  zamówienia  Zamawiający  wymagał,  aby  Wykonawca  przyjmował 

„odpady zmieszane” bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych 
do  termicznego  przekształcania  odpadów  komunalnych.  Zamawiający  dopuścił  w  tym 
zakresie możliwość skorzystania ze stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone 

w art. 23 ust. 10 pkt 2) ustawy o odpadach. W zakresie pozos

tałych odpadów Zamawiający 

również  dopuścił  możliwość  korzystania  ze  stacji  przeładunkowej/stacji  przeładunkowych. 
Wymogu realizacji zamówienia przy użyciu instalacji komunalnej nie stosuje się dla instalacji 
znajdujących  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej.  W  sytuacji,  gdy  instalacje 
wskazane  w  oświadczeniu  potwierdzającym  miejsce  zagospodarowania  odpadów  objętych 
przedmiotem  zamówienia  będą  znajdowały  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej, 
Wykonawca zobowiązany jest do posiadania stacji przeładunkowej zlokalizowanej na terenie 
Rzeczypospolitej  Polskiej.  Koszt  transportu  odpadów  ze  stacji  przeładunkowej  do  instalacji 
będzie  pokrywany  przez  Wykonawcę.  Lokalizacja  stacji  nie  może  ulec  zmianie  w  trakcie 
obowiązywania  umowy.  Ilości  i  rodzaje  odpadów,  które  będą  dostarczane  do 
poszczególnych  instalacji  i/lub  stacji  przeładunkowych  zostaną  uzgodnione  w  trybie 
roboczym  przez  koordynatorów  realizacji  umowy.  W  przypadku  gdy  stacja  przeładunkowa 
dla danego rodzaju odpadów  zlokalizowana będzie w mniejszej odległości niż instalacja do 
przetwarzania  odpadów  tego  rodzaju,  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  zapewnienia 

możliwości  przyjęcia  odpadów  do  stacji  przeładunkowej  Numer  Postępowania:  (…) 
(odległość  liczona  będzie  od  granic  dzielnic  (…)  po  najkrótszej  drodze  w  linii  prostej).  W 
przypadku gdy instalacja do przetwarzania odpadów danego rodzaju zlokalizowana będzie w 
mniejszej  odległości  niż  stacja  przeładunkowa  dla  tego  rodzaju  odpadów,  Wykonawca 
zobowiązany  jest  do  zapewnienia możliwości  przyjęcia odpadów  do tej  instalacji  (odległość 
liczona będzie od granic dzielnic (…) po najkrótszej drodze w linii prostej). 

W  ocenie  Izby 

–  zarówno  odstąpienie  przez  Zamawiającego  od  obowiązku 

posiadania  instalacji,  jak  i  ustanowienie  obowiązku  posiadania  stacji  przeładunkowej  na 
terenie RP przy przemieszczaniu odpadów jest uzasadnione i nie pozostaje w kolizji z art.29 

ust.1 i ust.2 ustawy Pzp. 

Odnośnie  pkt  18,  pkt  19  lit  a  ppkt  1,  pkt  19  części  II  SIWZ  –  opis  przedmiotu 

zamówienia  Izba  uznała  uzasadnienie  w  tym  zakresie  za  zbyt  lakoniczne,  aby  mogło  być 
uznane za przekonywujące i wystarczające do uwzględnienia jego treści. 

Podobnie Izba 

za nieznajdujący uzasadnienia Izba potraktowała zarzut Odwołującego 

zmierzający do wykreślenia wymogu z pkt 22 części II SIWZ – opis przedmiotu zamówienia, 
aby  kwit  wagowy  zawierał  każdorazowo  czytelny  podpis  osoby  przyjmującej  odpady  i 
czytelny podpis osoby odbierającej odpady. 

W  tym  przypadku  również  odpowiednie  uregulowanie  znajduje  się  w  §  2  ust.  10  w 

części  V  SIWZ  –  istotne  postanowienia  umowy  (  wzór  umowy),  zgodnie  z  którym, 
Wykonawca  zobowiązany  jest  każdorazowo  potwierdzić  przyjęcie  odpadów  kwitem 
wagowym  z  legalizowanej  wagi  Wykonawcy  znajdującej  się  na  terenie  instalacji  do 
przetwarzania  odpadów  lub  stacji  przeładunkowej.  Kwit  wagowy  powinien  zawierać  między 
innymi  datę,  godzinę  wjazdu  i  wyjazdu  pojazdu,  nr  rejestracyjny  pojazdu,  rodzaj 
dostarczonych  odpadów,  nazwę  podmiotu  dostarczającego  odpady  objęte  przedmiotem 
zamówienia,  wagę  brutto,  wagę tarę,  wagę  netto tj.  ilość  dostarczonych  odpadów,  nr  kwitu 
wagowego, nr zadania, czytelny podpis osoby przyjmującej odpady i czytelny podpis osoby 
przekazującej odpady itp. 

Niezależnie  od  powyższego  Izba  uznała,  że  żądanie  Zamawiającego  złożenia 

czytelnego  podpisu  osoby  przyjmującej  odpady  i  czytelnego  podpisu  osoby  przekazującej 
odpady  nie  jest  wymaganiem  nadmiernym  i  mieści  się  ono  w  uzasadnionym  interesie 
Zamawiającego,  który  jest  kontrolowany  przez  Miasto  st.  Warszawa  w  zakresie 

zagospodarowania od

padów. 

Izba  również  stwierdziła,  że  Odwołujący  w  piśmie  z  dnia  24  lutego  2021  r.  złożył 

oświadczenie,  że  cofa  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  podniesionego  punktu  24  OPZ  –  na 
skutek  uwzględnienia  odwołania,  czego  przejawem  była  zmiana  dokonana  przez 
Zamawiającego w dniu 18 lutego 2021 r.  

Skład  Orzekający  dostrzegł,  że  doszło  do  powyższej  modyfikacji  SIWZ  w  spornym 

zakresie  w  powyższej  dacie,  jednak  Zamawiający  nie  złożył  oświadczenia  w  postępowaniu 
odwoławczym o uwzględnieniu odwołania w tej mierze. 

Niemniej  jednak,  wobec  powyższego,  Izba  uznała,  że  pomiędzy  stronami  nie 

występuje  już  przedmiot  sporu,  a  okoliczności  związane  z  tym  zarzutem  należało 
potraktować jako bezprzedmiotowe i nie mające wpływu na rozstrzygnięcie sprawy.  

W odniesieniu do pkt 30, 32 i 39 

części II SIWZ – opis przedmiotu zamówienia Izba 

zauważyła,  że  Odwołujący  nie  przedstawił  żadnego  szerszego  uzasadnienia  dla  swojego 
stanowiska, co powoduje, że nie mogło ono zostać przyjęte do rozstrzygnięcia sprawy. 

Za c

hybione Izba uznała argumenty Odwołującego dotyczące pkt 35 ppkt 1 części II 

SIWZ 

– opis przedmiotu zamówienia, gdzie powołując się na ryzyko wynikające z wadliwego 

działania  BDO  pominął  on  treść  §  6  ust.3  pkt  8  )  części  V  SIWZ  –  istotne  postanowienia 

umow

y ( wzór umowy), gdzie Zamawiający może naliczyć kary umowne za niedotrzymanie 

terminów  składania  sprawozdań,  o  których  mowa  w  §  2  ust.  17  pkt  4)  zawierających 
informacje i dokumenty, o których jest mowa w § 2 ust. 18 i 19 – w wysokości 250,00 zł za 
każdy rozpoczęty dzień opóźnienia. 

W powyższym postanowieniu umownym zastrzeżona kara umowna jest na zasadzie 

winy  i  tylko  w  takim  wypadku  wykonawca  może  ponosić  odpowiedzialność.  Złożony  przez 
pełnomocnika  Odwołującego  dowód  na  okoliczność  wystąpienia  błędu  w  działaniu  sytemu 

informatycznego 

jest  okolicznością  notoryjną  nie  wymagającą  dowodzenia,  bowiem  jest 

powszechnie wiadome, że nie ma takich rozwiązań informatycznych, które nie pociągają za 
sobą ryzyka wystąpienia błędu, co nie oznacza, że należy z nich zrezygnować i korzystać z 
tradycyjnych sposobów gromadzenia i przetwarzania danych. 

Nie  potwierdziły  się  również  pozostałe  zarzuty  odwołania  dotyczące  zastrzeżonych 

kar umownych i ich limitu. 

Przede  wsz

ystkim  należy  zwrócić  uwagę,  że  przepis  art.  513  ustawy  z  dnia  11 

września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2019 wraz z późn. 

zm.), zwanej dalej 

nową ustawa Pzp stanowi, że odwołanie przysługuje na:  

1) niezgodną z przepisami ustawy czynność zamawiającego, podjętą w postępowaniu 

o  udzielenie  zamówienia,  o  zawarcie  umowy  ramowej,  dynamicznym  systemie  zakupów, 
systemie kwalifikowania wykonawców lub konkursie, w tym na projektowane postanowienie 

umowy;  

2)  zaniechanie  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  o  zawarcie 

umo

wy  ramowej,  dynamicznym  systemie  zakupów,  systemie  kwalifikowania  wykonawców 

lub konkursie, do której zamawiający był obowiązany na podstawie ustawy;  

3)  zaniechanie  przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  lub 

zorganizowania  konkursu  na  podsta

wie  ustawy,  mimo  że  zamawiający  był  do  tego 

obowiązany.  

Natomiast  art.  1  nowej 

ustawy  Pzp  przyjmuje,  że  ustawa  reguluje  zamówienia 

publiczne, zwane dalej „zamówieniami”, oraz konkursy, w tym określa:  

1) podmioty obowiązane do stosowania przepisów ustawy;  
2) zakres wyłączeń stosowania przepisów ustawy;  
3) zasady udzielania zamówień; 
4) etapy przygotowania i prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia;  
5)  tryby  udzielania  zamówień  oraz  szczególne  instrumenty  i  procedury  w  zakresie 

zamówień;  

6)  wym

agania  dotyczące  umów  w  sprawie  zamówienia  publicznego  oraz  umów 

ramowych;  

7) organy właściwe w sprawach zamówień;  
8) środki ochrony prawnej;  
9)  pozasądowe  rozwiązywanie  sporów  dotyczących  realizacji  umów  w  sprawie 

zamówienia publicznego;  

10) kontrolę udzielania zamówień oraz kary pieniężne. 

 Izba  w  przypadku  postanowień  SIWZ  może  orzekać  jedynie  o  niezgodności 

przepisów ustawy Pzp, a nie innych przepisów materialnych określonych w innych ustawach. 

Odnosząc  się  do  drugiego  zarzutu  odwołania  zgłoszonego  przez  Odwołującego  na 

zasadzie przepisu art. 353

oraz art. 487 § 2 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 7 ust. 1 starej 

ustawy  Pzp,  art.  14  ust.1  starej  ustawy  Pzp  oraz  art.  139  ust.  1  starej  ustawy  Pzp,  Izba 

uznała go za nieuzasadniony. 

Zgodnie  z  przepisem  art.  353

  kodeksu  cywilnego 

strony  zawierające  umowę  mogą 

ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się 
właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. 

Izba  dokonując  analizy  tego  zarzutu  i  związanych  z  nim  zgłoszonych  przez 

Odwołującego  okoliczności  faktycznych  opisanych  zarówno  w  samym  odwołaniu,  jak  i  w 
SIWZ, doszła do przekonania, że zasada swobody umów działa erga omnes, co oznacza, że 

do  zawarcia  umowy  konieczne  jest 

oświadczenie  woli  dwóch  stron  stosunku  prawnego. 

Zasada  ta  doznaje  jedynie  ograniczenia  w  razie  stwierdzenia,  że  umowa  pozostaje  w 
sprzeczności  z  właściwością  (naturą)  stosunku,  ustawą  czy  zasadami  współżycia 
społecznego. 

W  ocenie  Izby 

–  Odwołujący  nie  wykazał,  że  wola  Zamawiającego  wyrażona  na 

gruncie 

części V SIWZ – istotne postanowienia umowy ( wzór umowy) narusza właściwość 

(naturę) stosunku, ustawę czy zasady współżycia społecznego. Izba stanęła na stanowisku, 
że miarkowanie zarówno wysokości kary umownej, jak limitu odpowiedzialności kontraktowej 
z  tego  tytułu,  a  także  wykreślenie  określonej  treści  z  wzoru  umowy  byłoby  działaniem 
naruszającym przepis art.554 ust. 6 ustawy Pzp, który zabrania nakazania wprowadzenia do 

umowy pos

tanowienia o określonej treści. 

KIO 142/21,143/21, 161/21, 162/21, 165/21, 168/21 

   W  tym  stanie  rzeczy  Izba  na  podstawie  art.  553 

ustawy  Pzp  postanowiła  oddalić 

odwołania.  

O kosztach  postępowania odwoławczego orzeczono na  podstawie art.  574  i  art.576 

ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem 
przepisów  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.   w  sprawie 

szczeg

ółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437)  

Przewodniczący:………………………… 

…………………………. 

………………………….