KIO 209/21 WYROK dnia 10 lutego 2021 r.

Stan prawny na dzień: 12.04.2021

Sygn. akt KIO 209/21 

WYROK 

z dnia 10 lutego 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 

Przewodniczący:     Anna Packo 
 

Protokolant:             

Mikołaj Kraska  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2021 

r., w Warszawie, odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 18 stycznia 2021 r. przez wykonawcę  

RAF-MAR 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Lutczy 

w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego 

Gminę Dukla 

orzeka: 

uwzględnia odwołanie i nakazuje Gminie Dukla: unieważnienie czynności wyboru oferty 

najkorzystniejszej,  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  wykonawcy  RAF-MAR 

Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny 

ofert, w tym wezwanie wykonawcy RAF-

MAR Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 

do  wyjaśnienia  treści  oferty  zgodnie  z  wymaganiami  art.  90  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych, 

kosztami postępowania obciąża Gminę Dukla i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10  000  zł  00  gr 

słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez RAF-MAR Spółkę 

z ograniczoną odpowiedzialnością tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Gminy  Dukla  na  rzecz  RAF-MAR  Spółki  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  kwotę  13  600 zł  00  gr  (słownie:  trzynaście  tysięcy  sześćset 

złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione 

z tytułu wpisu i wynagrodzenia pełnomocnika. 


Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  art.  580  ust.  1  i  2 

ustawy z dnia 11 września 2019 r.  – Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  poz.  2019  ze  zm.)  w  związku  z  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  

11  września  2019  r.  Przepisy  wprowadzające  ustawę  –  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U  

z  2019  r.  poz.  2020)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  – 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………..… 


Sygn. akt: KIO 209/21 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Gmina Dukla  prowadzi  postępowanie o  udzielenie zamówienia publicznego 

na „przebudowę skweru zielonego przy ul. Trakt Węgierski w Dukli” na podstawie ustawy z 

dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 z późn. 

zm.), w trybie przetargu nieograniczonego

. Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone  

9  grudnia  2020  r.  w 

Biuletynie  Zamówień  Publicznych  pod  numerem  764135.  Wartość 

zamówienia  jest  mniejsza  niż  kwoty  określone  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych. 

II Stanowisko Odwołującego 

Odwołujący  –  RAF-MAR  Sp.  z  o.o.  wniósł  odwołanie  zarzucając  Zamawiającemu 

naruszenie: 

1. art. 89 ust. 1 pkt 1 oraz art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień 

publicznych poprzez  ich nieprawidłowe  zastosowanie oraz  odrzucenie oferty  Odwołującego 

ze  względu  na  to,  że  w  opinii  Zamawiającego  wysokość  stawki  za  roboczogodzinę,  którą 

zaoferował  Odwołujący,  jest  niezgodna  z  treścią  rozporządzenia  Rady  Ministrów  z  dnia  

10  września  2019  r.  w  sprawie  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  oraz 

wysokości  minimalnej  stawki  godzinowej  w  2020  r.,  podczas  gdy  przywołane  podstawy 

faktyczne  i  prawne  odrzucenia  oferty  Odwołującego  są  błędne,  oferta  Odwołującego  jest 

zgodna  z  ustawą  Prawo  zamówień  publicznych,  zaś  zaoferowana  stawka  została  ustalona 

zgodnie  z  przepisami  powszechnie  obowiązującego  prawa,  w  tym  zgodnie  z 

rozporządzeniem w sprawie stawki minimalnej, 

2.  art.  7  ust.  1  i  ust.  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  prowadzenie 

postępowania  w  sposób  naruszający  zasady  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania 

wykonawców  oraz  przejrzystości,  w  szczególności  w  związku  z  odrzuceniem  oferty 

Odwołującego  w  oparciu  o  błędne  podstawy  faktyczne  i  prawne  oraz  zaniechaniem  jej 

wyboru  jako  najkorzystniejszej  w  postępowaniu,  podczas  gdy  oferta  Odwołującego  nie 

powinna zostać odrzucona oraz jest ofertą najkorzystniejszą w postępowaniu, 

3.  art.  92  ust.  1 pkt  3 ustawy  Prawo  zamówień  publicznych poprzez  brak  podania pełnego  

i poprawnego uzasadnienia faktycznego przyczyn odrzucenia oferty Odwołującego, podczas 

gdy Zamawiający zobowiązany był do ich wskazania, 

oraz jako zarzuty ewentualne: 


4.  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  brak  wezwania  do  złożenia 

wyjaśnień  treści  oferty  w  zakresie  stawki  za  roboczogodzinę  zaoferowanej  przez 

Odwołującego,  podczas  gdy,  jeżeli  Zamawiający  miał  jakiekolwiek  wątpliwości  co  do 

prawidłowości tej stawki (w szczególności co do tego czy jest to stawka netto czy brutto), to 

zobowiązany był do ich wyjaśnienia, 

5. art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez brak wezwania do wyjaśnienia 

rażąco niskiej ceny w zakresie stawki za roboczogodzinę zaoferowanej przez Odwołującego, 

podczas  gdy  w  sytuacji,  w  której  Zamawiający  podejrzewał,  że  zaoferowana  stawka  jest 

rażąco niska, zobowiązany był wezwać Odwołującego do jej wyjaśnienia. 

Odwołujący wniósł o: 

1. rozpatrzenie odwołania i uwzględnienie go w całości oraz nakazanie Zamawiającemu: 

a)  unieważnienia  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego, 

b) dokonania ponownego badania i oceny ofert, 

c) dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej w postępowaniu, 

ewentualnie, w przypadku nieuwzględnienia powyższych żądań: 

d)  wezwania  Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  treści  oferty  lub  w  zakresie 

ceny dotyczących stawki za roboczogodzinę. 

2. dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów na okoliczności wskazane w treści odwołania, 

3.  zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  zwrotu  kosztów  postępowania 

odwoławczego. 

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że zgodnie z postanowieniami specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia  i  wzoru  mowy,  wynagrodzenie  za  realizację  przedmiotu 

z

amówienia ma charakter ryczałtowy. 

Zgodnie  z  z

ałącznikiem  nr  1  do  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  –  formularz 

o

ferty  wykonawcy  zobowiązani  byli  do  złożenia  w  tym  formularzu  oświadczenia  woli  o 

następującej treści: „1. Oferuje/my/ wykonanie przedmiotu zamówienia za: 1) cena brutto: … 

PLN (słownie złotych: … / 100), 2) … % VAT – … zł, 3) cena netto: … PLN (słownie złotych: 

… 

4)  w  tym: 

a)  przebudowa  skweru:  …  zł  brutto,  b)  wykonanie  instalacji  sanitarnych:  …  zł 

brutto, 

c) wykonanie instalacji elektrycznych: … zł brutto. 

2. Okres gwarancji na roboty budowlane wynosi: … miesięcy. 

3. Stawka roboczogodzi

ny wynosi: … zł/h.” 

Zamawiający  ustanowił  dwa  kryteria  oceny  ofert,  tj.  cenę  (60%)  oraz  okres  gwarancji  na 

roboty budowlane (40%). 


Termin składania ofert został wyznaczony na 5 stycznia 2021 r. W terminie tym oferty złożyło 

trzech  wykonawców  z  cenami:  Odwołujący  –  401.055,37  złotych  brutto,  GOR-BUD  s.c.  – 

złotych brutto, Usługi Wysokościowe K2 D. M.– 406 943,36 złotych brutto. 

Po  złożeniu  ofert  Zamawiający  nie  wzywał  Odwołującego  do  wyjaśnienia  treści  jego  oferty  

w trybie art. 87 ust. 1 

ustawy Prawo zamówień publicznych ani do wyjaśnienia rażąco niskiej 

ceny  w  trybie  art.  90  ust.  1 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  lecz  odrzucił  ofertę 

Odwołującego  i poinformował,  że za najkorzystniejszą została uznana oferta złożona przez 

wykonawcę Usługi Wysokościowe K2, D. M. . 

Zamawiający  przedstawił  następujące  uzasadnienie  odrzucenia  oferty  Odwołującego: 

„Złożona  oferta  jest  niezgodna  z  ustawą  –  Prawo  zamówień  publicznych,  gdyż  wskazana  

w  ofercie  stawka  godzinowa,  której  wartość  przyjęto  do  ustalenia  ceny  jest  niższa  od 

minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonej  na  podstawie  Rozporządzenia  Rady  Ministrów  z 

dnia  10  września  2019  r.  w  sprawie  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  oraz 

wysokości  minimalnej  stawki  godzinowej  w  2021  r.  Minimalna  stawka  godzinowa 

obowiązująca od 1 stycznia 2021 r. wynosi 18,30 zł.” 

Odwołujący  nie  zgodził  się  z  odrzuceniem  jego  oferty  ze  względów  podanych  przez 

Zamawiającego. 

Zamawiający jako podstawę odrzucenia oferty wskazał art. 89 ust. 1 pkt 1 oraz art. 90 ust. 1 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Już  sama  podstawa  faktyczna  i  prawna  odrzucenia 

oferty Odwołującego budzi sprzeciw, bo art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych 

dotyczy procedury wyjaśniania rażąco niskiej ceny i nie może stanowić podstawy odrzucenia 

oferty.  Wskazanie  art.  90  ust.  1  jest  tym  bardziej  niezrozumiałe,  że  w  stosunku  do 

Odwołującego  Zamawiający  nie  przeprowadził  procedury  wyjaśniania  rażąco  niskiej  ceny, 

zaś  przytoczona  druga  podstawa  prawna,  tj.  89  ust.  1  pkt  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych, 

także nie dotyczy rażąco niskiej ceny, lecz niezgodności oferty z ustawą. 

Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  1 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  zamawiający  odrzuca 

ofertę,  jeżeli  jest  niezgodna  z  ustawą.  Tymczasem  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty 

Zamawiający  powołał  się  na  art.  89  ust.  1  pkt  1  i  niezgodność  oferty  Odwołującego  nie  

z ustawą, lecz z rozporządzeniem w sprawie stawki minimalnej, które to rozporządzenie nie 

zostało  wydane  na  podstawie  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  i  nie  odnosi  się  do 

ustawy 

Prawo zamówień publicznych. 

W orzecznictwie KIO oraz w 

doktrynie ugruntowany jest pogląd, iż art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  dotyczy  niezgodności  oferty  z  ustawą  Prawo  zamówień 

publicznych oraz aktami wykonawczymi do tej ustawy, a nie jakimikolwiek innymi ustawami. 

Tym samym nawet ewentualne za

stosowanie przez wykonawcę wynagrodzenia niższego od 

przewidzianego  w  ustawie  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę,  nie  może  stać  się 


podstawą  odrzucenia  jego  oferty  w  oparciu  o  art.  89  ust.  1  pkt  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych. 

Zamawiający zatem nie mógł odrzucić oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 

ustawy Prawo zamówień publicznych za niezgodność z rozporządzeniem w sprawie stawki 

minimalnej i j

uż z tego powodu czynność odrzucenia oferty Odwołującego jest nieprawidłowa 

i powinna zostać unieważniona. 

W  uzasadnieniu 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  Zamawiający  powołał  też  błędny  akt 

prawny

,  wskazał  bowiem  na  rozporządzenie  Rady  Ministrów  z  dnia  10  września  2019  r.  w 

sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki 

godzinowej  w  2021  r.,  tymczasem  prawid

łowa  nazwa  to  rozporządzenie  Rady  Ministrów  z 

dnia  10  września  2019  r.  w  sprawie  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  oraz 

w

ysokości  minimalnej  stawki  godzinowej  w  2020  r.,  natomiast  rozporządzenie  to  określało 

stawkę minimalną w roku 2020, która jest niższa niż stawka minimalna obowiązująca w roku 

2021 r.  

Odwołujący zakłada, że intencją Zamawiającego mogło być powołanie się na rozporządzenie 

Rady 

Ministrów  z  dnia  15  września  2020  r.  w  sprawie  wysokości  minimalnego 

wynagrodzenia  za  pracę  oraz  wysokości  minimalnej  stawki  godzinowej  w  2021  r.,  które 

zaczęło  obowiązywać  od  1  stycznia  2021  r.  Zgodnie  z  §  2  tego  rozporządzenia  od  dnia  1 

stycznia 2021 r. minimalna stawka godzinowa wynosi 18,30 zł brutto, co po przeliczeniu daje 

ok 13,40 zł netto. 

Stanowisko  Zamawiającego  jakoby  oferta  Odwołującego  była  niezgodna  z  ww. 

r

ozporządzeniem  w  sprawie  stawki  minimalnej  w  2021  r.  musi  zatem  wynikać  z  błędnego 

przyjęcia,  że  stawka  wskazana  przez  Odwołującego  w  formularzu  ofertowym  była  stawką 

brutto, podczas gdy Odwołujący zaoferował stawkę 17 zł netto, co po przeliczeniu daje ok. 

23 zł brutto, a więc więcej niż wynika to z rozporządzenia. 

Z  roz

działu  XII  ust.  1  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  wynika,  że  wykonawca 

określa  cenę  realizacji  zamówienia  poprzez  wskazanie  w  formularzu  ofertowym 

sporządzonym  według  wzoru  stanowiącego  załącznik  nr  1  do  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  ceny  ofertowej  netto  i  brutto  za  realizację  przedmiotu  zamówienia. 

Natomiast  w  ust.  3  formularza  ofertowego  wykonawcy  mieli  wskazać  stawkę  za 

roboczogodzinę, przy czym ani formularz, ani specyfikacja istotnych warunków zamówienia 

nie wskazywały, że ma być to cena brutto. Obowiązek podania ceny netto i brutto dotyczył 

zatem  wyłącznie  ceny  ofertowej,  a  nie  stawki  za  roboczogodzinę.  Odwołujący,  zgodnie  z 

wymogiem 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  wskazał  cenę  ofertową  netto  oraz 

brutto,  natomiast  n

ie  miał  obowiązku  rozróżniania  ceny  netto  i  brutto  dla  stawki  za 

roboczogodzinę.  Skoro  przy  wszystkich  pozycjach  cenowych,  z  wyjątkiem  stawki  za 

roboczogodzinę, Zamawiający wskazał wymóg podania ceny brutto, to logicznym wydaje się, 


że  w  ust.  3  formularza  wykonawcy  mieli  wskazać  wartość  netto.  A  contrario,  gdyby 

Zamawiający  oczekiwał  podania  ceny  brutto  za  roboczogodzinę,  ujawniłby  taki  wymóg 

wprost  w 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  w  formularzu  ofertowym  lub  we 

wzorze umowy stanowiącym załącznik nr 5 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia, 

tak jak to zrobił w przypadku pozostałych elementów cenowych. 

Tym  samym 

Zamawiający  błędnie  ocenił  stawkę  Odwołującego  za  roboczogodzinę  jako 

niezgodną z rozporządzeniem w sprawie stawki minimalnej w 2021 r., bowiem stawka 17 zł 

netto za godzinę zaproponowana przez Odwołującego jest o około 4 zł wyższa niż minimalna 

stawka godzinowa netto określona w  tym  rozporządzeniu.  Nadto  wynagrodzenie  wskazane  

w  ofercie  i  wzorze  u

mowy ma charakter ryczałtowy. Zamawiający  wskazuje na to wprost w 

ust.  5  rozdziału  XII  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia:  „umowa  ryczałtowa.” 

Należy  zatem  uznać,  że  wysokość  stawki  za  roboczogodzinę  nie  ma  żadnego  wpływu  dla 

ustalenia wynagrodzenia Odwołującego. 

W  systemie  prawa  za

mówień  publicznych  ugruntowała  się  zasada,  zgodnie  z  którą  zapisy  

w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  muszą  mieć  charakter  precyzyjny  

i  jednoznaczny,  a  wszelkie  wątpliwości  powstałe  na  tym  tle  muszą  być  rozstrzygane  na 

korzyść wykonawcy, a wykonawcy nie mogą ponosić negatywnych konsekwencji w związku  

z  niezastosowaniem  się  do  niejasnych  wymagań,  a  wszelkie  wątpliwości  interpretacyjne  w 

tym  zakresie  winny  być  rozstrzygane  na  korzyść  wykonawców.  Nie  wolno  więc  odrzucić 

oferty  wykonawcy  z  powodu  ni

eprawidłowego  wyliczenia  ceny,  jeżeli  fakt  ten  był 

spowodowany  wyłącznie  winą  zamawiającego,  który  tak  przygotował  specyfikację  istotnych 

warunków zamówienia, że zawarty w nim sposób obliczenia ceny zawiera błędy. Biorąc pod 

uwagę,  że  rozbieżność  interpretacji  ust.  3  formularza  ofertowego  w  zakresie  stawki 

godzinowej  wynika  wyłącznie  z  faktu,  że  Zamawiający  nie  wskazał  w  dokumentacji 

przetargowej, 

czy  oczekuje  podania  wartości  netto  czy  brutto,  wątpliwość  tę  należy 

interpretować na korzyść Odwołującego. 

Ist

otne  znaczenie  ma  również  fakt,  że stawka  za  roboczogodzinę,  choć  ujęta  w  formularzu 

o

ferty,  nie  stanowi  jej  istotnego  elementu.  Można  nawet  zaryzykować  tezę,  że  w  ogóle  nie 

stanowi  ona  elementu  oferty,  bowiem  w  żaden  sposób  nie  kreuje  ona  zobowiązania 

wyk

onawcy.  Skoro  wynagrodzenie  należne  wykonawcy  i  zakres  prac  są  z  góry  określone, 

wynagrodzenie  ma  charakter  ryczałtowy,  a  Zamawiający  nie  przewiduje  realizacji 

dodatkowych  prac  lub  prawa  opcji,  które  byłyby  rozliczane  kosztorysowo  na  podstawie 

stawki  za  ro

boczogodzinę,  to  podanie  tej  stawki  jest  w  istocie  pozbawione  znaczenia  i  ma 

wymiar wyłącznie informacyjny. 

Zamawiający  w  ogóle  nie  odniósł  się  do  całkowitej  ceny  oferty,  lecz  do  stawki  za 

roboczogodzinę,  której  minimalna  wysokość  i  tak  określana  jest  przepisami  powszechnie 

obowiązującego  prawa  i  jest  niezależna  od  woli  wykonawcy.  Zamawiający  pomija  również 


fakt,  iż  rozporządzenie w  sprawie stawki  minimalnej,  na które powołuje się w  uzasadnieniu 

odrzucenia  oferty  Odwołującego,  dotyczy  wynagrodzenia  wypłacanego  wyłącznie  osobom 

fizycznym,  natomiast  Odwołujący  prowadzi  działalność  w  formie  spółki.  Zamawiający  

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  nie  wskazał,  że  stawka  za  roboczogodzinę 

podana w pkt 3 formularza o

ferty ma dotyczyć osób fizycznych zatrudnionych u wykonawcy. 

Należy  zatem  przyjąć,  że  ta  pozycja  formularza  oferty  określa  stawkę  za  roboczogodzinę  

w  ramach  rozliczeń  Odwołującego  z  Zamawiającym,  a  nie  Odwołującego  z  jego 

pracownikami. 

Tym samym zaoferowana przez Odwołującego stawka za roboczogodzinę 17 zł netto (ok. 23 

zł brutto) jest wyższa niż wynika to z rozporządzenia w sprawie stawki minimalnej (tj. 13,40 zł 

netto  i  18,30  zł  brutto),  a  samo  rozporządzenie  to  nie  znajduje  zastosowania  do  punktu  3. 

formularza o

ferty, a zatem Odwołujący teoretycznie mógłby podać tam nawet niższą stawkę 

niż wynika to z treści tego rozporządzenia. 

Wobec  powyższego  sposób  prowadzenia  postępowania  przez  Zamawiającego  narusza 

również  inne  zasady  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  w  szczególności  zasadę 

zachowania 

uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców  oraz  przejrzystości  – 

p

ocząwszy od nieprecyzyjnego sformułowania formularza ofertowego, którego negatywnymi 

skutkami  Zamawiający  próbuje  obciążyć  Odwołującego,  poprzez  lakoniczne,  dwuzdaniowe 

uzasadnieni

e  odrzucenia  jego  oferty,  aż  po  wskazanie  błędnych  podstaw  prawnych  jej 

odrzucenia. 

Takie  postępowanie  nie  tylko  utrudnia  Odwołującemu  złożenie  oferty  w  pełni 

zgodnej z oczekiwaniami Zamawiającego, ale również dochodzenia swoich praw za pomocą 

środków  ochrony  prawnej,  bowiem  to  właśnie  uzasadnienie  decyzji  o  odrzuceniu  oferty 

stanowi dla Odwołującego podstawę do wniesienia odwołania. Uzasadnienie przedstawione 

przez Zamawiającego de facto uniemożliwia Odwołującemu ustalenie prawdziwych podstaw 

faktycznych i prawnych dla odrzucenia jego oferty. 

Uzasadnienie odrzucenia oferty  Odwołującego zostało zawarte w  trzech  zdaniach,  z  czego 

niemal  połowę stanowi  tytuł  rozporządzenia.  Z  pisma  Zamawiającego  wynika,  że podstawę 

prawną  odrzucenia  oferty  Odwołującego  stanowi  art.  89  ust.  1  pkt  1  oraz  art.  90  ust.  1 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  W  dalszej  części  Zamawiający  zwraca  uwagę,  że 

wskazana 

w  ofercie  stawka  godzinowa  jest  niższa  od  minimalnej  stawki  wskazanej  w 

r

ozporządzeniu,  bowiem  ustawodawca  określił  ją  na  poziomie  18,30  zł.  Uzasadnienie  to 

należy zatem uznać za zbyt lakoniczne. Nadto jest ono błędne oraz wewnętrznie sprzeczne, 

gdyż  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  dotyczy  procedury  wyjaśniania 

rażąco  niskiej  ceny  i  w  żadnym  wypadku  nie  może  stanowić  podstawy  odrzucenia  oferty. 

Ponadto 

w  stosunku  do  Odwołującego  Zamawiający  nie  przeprowadził  procedury 

wyjaśniania  rażąco  niskiej  ceny,  zaś  przytoczona  obok  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo 


zamówień  publicznych  podstawa  prawna,  tj.  89  ust.  1  pkt  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych 

także nie dotyczy rażąco niskiej ceny. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest 

zaś to, że Odwołujący nie zna rzeczywistych powodów odrzucenia jego oferty. 

Zgodnie  z  art.  92  ust.  1  pkt  3 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  Zamawiający  ma 

obowiązek  informować  wykonawców  o  przyczynach  odrzucenia  oferty.  Jak  wynika  

z  jednolitego  w  tym  zakresie  orzecznictwa  KIO,  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  decyzji 

zamawiającego  powinno  wyczerpująco  opisywać  przyczyny  stanowiące  podstawę  decyzji. 

Wykonawca  musi  mieć  możliwość  odniesienia  się  do  argumentów  przedstawionych  

w  uzasadnieniu  w  przypadku  skorzystania  ze 

środków  ochrony  prawnej.  Uzasadnienie 

decyzji  o odrzuceniu oferty  Odwołującego przedstawione przez  Zamawiającego nie spełnia 

wymagań,  jakie  stawia  ustawa  Prawo  zamówień  publicznych.  jest  bardzo  enigmatyczne,  a 

wskazane podstawy prawne błędne i wewnętrznie sprzeczne. 

J

eżeli  Zamawiający  miał  wątpliwości,  czy  wartość  wskazana  przez  Odwołującego  w  ust.  3 

formularza  o

fertowego  jest  wartością  netto  czy  brutto,  zobowiązany  był  do  wezwania 

Odwołującego  do  wyjaśnień  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  

Z  treści  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wypływa  nie  tylko  uprawnienie 

z

amawiającego  do  wyjaśnienia  treści  złożonej  oferty,  lecz  także  zobowiązanie  do  takiego 

działania  w  celu  rzetelnego  przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego. Stanowisko takie znajduje szerokie poparcie w orzecznictwie

, zgodnie z którym 

regulacja  art.  87  ust.  1  ustawy  P

rawo  zamówień  publicznych  powinna  być  rozpatrywana  

w  kategoriach  kompetencji  Zamawiającego,  czyli  prawa  Zamawiającego  do  żądania 

wyjaśnień,  jednakże  połączonego  z  obowiązkiem  zażądania  tychże  wyjaśnień  celem 

wypełnienia  obowiązku  przeprowadzenia  oceny  ofert  w  sposób  staranny  i  należyty. 

Zamawiający  natomiast  odrzucił  ofertę  Odwołującego  z  pominięciem  wezwania  do 

wyjaśnień, co, w ocenie Odwołującego, stanowi rażące naruszenie przepisów. 

Z  uwagi  na  fakt,  że  w  uzasadnieniu  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  pojawił  się 

również  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  można  domniemywać,  iż 

Zamawiający  w  stawce  za  roboczogodzinę  dopatruje  się  rażąco  niskiej  ceny.  Stąd  też,  

z ostrożności, Odwołujący wskazuje, że art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych 

nie  ma  zastosowania  w  kontekście  stawki  za  roboczogodzinę,  gdyż  wynagrodzenie  ma 

charakter  ryczałtowy,  stawka  za  roboczogodzinę  nie  służy  w  żaden  sposób  do  jego 

obliczenia oraz nie jest punktowana w ramach przyjętych kryteriów oceny ofert. Nie jest tym 

samym  istotnym  składnikiem  cenowym.  Stąd,  w  okolicznościach  niniejszej  sprawy  badaniu 

pod  kątem  rażąco  niskiej  ceny  może  podlegać  jedynie  całkowita  cena  oferty  i  ewentualnie 

wyodrębnione  w  formularzu  ofertowym  jej  istotne  elementy,  takie  jak  przebudowa  skweru, 

wykonanie instalacji sanitarnych oraz wykonanie instalacji elektrycznych. 


Niemniej  jednak  gdyby  uznać,  że  stawka  za  roboczogodzinę  może  podlegać  badaniu  pod 

kątem  rażąco  niskiej  ceny,  a  w  przypadku  potwierdzenia,  że  jest  ona  rażąco  niska  – 

prowadzić  do  odrzucenia  oferty  –  Zamawiający  zobowiązany  był  wcześniej  przeprowadzić 

takie  badanie  oraz  wezwać  Odwołującego  do  wyjaśnienia  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy 

Prawo zamówień publicznych. Z przepisu tego wynika bowiem wprost, iż jeżeli zaoferowana 

cena  lub  koszt,  lub  ich  istotne  części  składowe,  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do 

przedmiotu  zamówienia  i  budzą  wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania 

przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub 

w

ynikającymi z odrębnych przepisów, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, w tym 

złożenie  dowodów,  dotyczących  wyliczenia  ceny  lub  kosztu.  W  przypadku  podejrzenia 

rażąco niskiej ceny, kosztu lub ich istotnej części składowej wykonawcy przysługuje szansa 

wyjaśnienia,  jakie  czynniki  wpłynęły  na  podaną  cenę  lub  koszt  oferty,  zanim  zamawiający 

podejmie  ewentualną  decyzję  o  odrzuceniu  jego  oferty.  Zamawiający  nie może  tego  zrobić 

bez  uprzedniego  przeprowadzenia  postępowania  wyjaśniającego.  Zamawiający  natomiast 

podał  wśród  podstaw  prawnych  odrzucenia  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych,  choć  przepis  ten  dotyczy  samej  procedury  wyjaśniania  rażąco  niskiej  ceny,  a 

nie  odrzucenia  oferty 

ze  względu  na  rażąco  niską  cenę,  z  pominięciem  wezwania 

Odwołującego do jakichkolwiek wyjaśnień. Oznacza to, że Zamawiający nie tylko powołał się 

na powyższy przepis bezzasadnie, ale również błędnie go zastosował. 

Podczas  rozprawy  Odwołujący  wyjaśnił,  że  wskazując  na  „cenę  netto/brutto”  miał  na  myśli 

podatek od tow

arów i usług oraz oświadczył, iż jest płatnikiem podatku od towarów i usług.  

Odwołujący  stwierdził  też,  iż  zgodnie  z  przywołanym  rozporządzeniem  kwota  18,30  zł  to 

stawka  do  umowy  zlecenia,  a  nie  umowy  o  pracę.  Kwota  minimalnego  wynagrodzenia 

podzielona  pr

zez  168  godzin  pracy  miesięcznie  daje  wartość  16,66  zł  brutto,  przy  czym  w 

tym  przypadku  „kwota  brutto”  oznacza,  iż  jest  to  stawka  uwzględniająca  wszystkie  koszty, 

np. ZUS. 

III Stanowisko Zamawiającego 

Ustosunkowując  się  do  przestawionych  zarzutów  Zamawiający  wskazał,  że  w  terminie 

składania  ofert,  który  upłynął  5  stycznia  2021  r.,  złożone  zostały  trzy  oferty:  Odwołującego  

z  ceną  401.055,37  złotych  brutto,  GOR-BUD  s.c.  z  ceną  429.282,72  złotych  brutto,  Usługi 

Wysokościowe  K2  D.  M.  z  ceną  406.943,36  złotych  brutto,  przy  czym  stawka 

roboczogodziny  dla  ofert  wynosi  odpowiednio:  17,00  zł,  19,00  zł  i  18,30  zł.  W  związku  

z powyższym oferta Odwołującego została odrzucona, gdyż od 1 stycznia 2021 roku stawka 

roboczogodziny  wynosi  18,30  złotych,  zgodnie  z  rozporządzeniem  Rady  Ministrów  z  dnia  


15  września  2020  r.  w  sprawie  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  oraz 

wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2021 r. 

Zgodnie  z  wytycznymi  kosztorysowania  w  skład  ceny  robocizny  wchodzą  następujące 

składniki  kosztów  pracy  robotników  zatrudnionych  bezpośrednio  przy  wykonywaniu  robót 

budowlanych:  1)  płace  zasadnicze  według  osobistego  zaszeregowania,  przyjmowane  jako 

średnie ważone,  2)  premie regulaminowe,  3)  płace  dodatkowe (np.  za kierowanie brygadą, 

dodatki funkcyjne, stażowe itp.), 4) płace uzupełniające (np. wynagrodzenia za okres urlopu  

i inne płatne nie obecności w pracy, zasiłki chorobowe nierefundowane przez ZUS, odprawy 

emerytalne, nagrody jubileuszowe), 5) obligatoryjne obciążenia płac, np. z tytułu składek na 

rzec

z  ZUS,  Fundusz  Pracy,  Fundusz  Gwarantowanych  Świadczeń  Pracowniczych,  

6) odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, mieszkaniowy itp. 

Zgodnie  z  rozdziałem  III  opisu  przedmiotu  zamówienia  Zamawiający,  stosownie  do  art.  29 

ust.  3a  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  wymagał  zatrudnienia  przez  wykonawcę  lub 

podwykonawcę  na  podstawie  umowy  o  pracę  osób  wykonujących  czynności  w  zakresie 

realizacji zamówienia, których wykonanie zawiera cechy stosunku pracy, określone w art. 22 

§  1  Kodeksu  pracy.  Zamawiający  wymagał,  aby  czynności  polegające  na  faktycznym 

wykonywaniu robót budowlanych związanych z wykonywaniem całego zamówienia, o ile nie 

są  (będą)  wykonywane  przez  daną  osobę  w  ramach  prowadzonej  przez  nią  działalności 

gospodarczej, były wykonywane przez osoby zatrudnione przez wykonawcę, podwykonawcę 

na  podstawie  umowy  o  pracę  w  pełnym  wymiarze  czasu  pracy.  Rodzaj  czynności 

(niezbędnych  do  wykonania  zamówienia),  co  do  których  wykonania  Zamawiający  wymaga 

zatrudnienia  na  podstawie  umowy  o  pracę  przez  wykonawcę  lub  podwykonawcę,  osób 

wykonujących  czynności  w  trakcie  realizacji  zamówienia:  a)  czynności  pracownika 

budowlanego obejmującego cały zakres rzeczowy robót budowlanych opisanych w projekcie 

budowlano-

wykonawczym,  przedmiarze  robót  i  Szczegółowej  Specyfikacji  Technicznej 

Wykonania i Odbioru Robót. Zapis ten ma przeniesie do załącznika nr 5 – wzór umowy – § 6 

ust. 26. 

W  roku  2021  minimalne  wynagrodzenie  osiągnęło  kwotę  2.800,00  zł  brutto,  wraz  ze 

wzrostem wynagrodzenia minimalnego wzrosła również minimalna stawka godzinowa, która 

od stycznia 2021 roku wynosi 18,30 zł brutto. 

W  rozdziale  XI  ust.  6  pkt  3  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  –  opis  sposobu 

przygotowywania  ofert,  Zamawiający  żądał  od  wykonawców,  aby  kosztorys  ofertowy 

sporządzony  na  podstawie  przedmiaru  robót  zgodnie  z  rozporządzenie  Ministra 

Infrastruktury  z  dnia  18  maja  2004  r.  w  sprawie  określenia  metod  i  podstaw  sporządzania 

kosztorysu  inwestorskiego,  obliczania  planowanych  kosztów  prac  projektowych  oraz 

planowanych  kosztów  robót  budowlanych  określonych  w  programie  funkcjonalno-

użytkowym,  wszelkie  ingerencje  w  pozycje  katalogowe  norm  kosztorysowych  będą 


skutkować  odrzuceniem  oferty  tako  niezgodnej  ze  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Stanowisko  Zamawiającego  znajduje  oparcie  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

m.in. w wyroku z dnia 1 września 2020 r., sygn. akt KIO 1763/20. 

Zamawiający  zobowiązany  jest  przestrzegać  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznyc

h  w  prowadzonych  postępowaniach  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  jak 

również działać zgodnie z literą prawa i przestrzegać pozostałych obowiązujących przepisów 

prawnych. 

Wprowadzenie  przez  ustawodawcę  minimalnej  stawki  godzinowej  spowodowało  wzrost 

ocz

ekiwań  płacowych  pracowników  w  segmencie  m.in.  robót  budowlanych,  realizując 

postulat  godziwego  wynagrodzenia  za  wykonaną  pracę.  Pracownicy,  nawet  nieposiadający 

specjalistycznego przygotowania zawodowego, przestali być zainteresowani wykonywaniem 

pracy  w 

tzw.  szarej  strefie  i  uzyskali  możliwość  zatrudnienia  za  minimalnym 

wynagrodzeniem/ lub minimalną stawką godzinową. Wysokość wynagrodzenia minimalnego 

wynagrodzenia  dla  pracowników  za  godzinę  pracy  mniejsza  od  określonej  obowiązującymi 

przepisami  powoduje, 

że  inni  wykonawcy  stosujący  się  do  tej  regulacji  byli  w  sytuacji 

krzywdzącej,  bowiem  chcąc  dochować  przepisów  obowiązującego  prawa  podali  aktualną 

wysokość  wynagrodzenia  minimalnego  za  godzinę  pracy,  co  z  kolei  sprawiło,  że  oferta 

drugiego  w  rankingu  ofer

t  wykonawcy  była  o  5.887,99  zł  wyższa  od  oferty  wykonawcy 

stosującego  obowiązujące  prawo.  Takie  działanie  sprawia,  że  dwie  kolejne  oferty  nie  są 

równoważne, bowiem nie biorą pod uwagę tych samych podstaw obliczenia ceny. 

III Ustalenia Izby  

Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem 

odwołania, opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, a Odwołujący 

ma interes we wniesieniu odwołania  w  rozumieniu art.  179 ust.  1 ustawy  Prawo zamówień 

publicznych. 

Izba  ustaliła  także,  iż  stan  faktyczny  postępowania  w  zakresie  postawionych  zarzutów 

odwołania nie jest sporny między Stronami. Został on opisany powyżej. 

W odwołaniu Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

1. art. 89 u

st. 1 pkt 1 oraz art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień 

publicznych poprzez  ich nieprawidłowe  zastosowanie oraz  odrzucenie oferty  Odwołującego 

ze  względu  na  to,  że  w  opinii  Zamawiającego  wysokość  stawki  za  roboczogodzinę,  którą 

zao

ferował  Odwołujący,  jest  niezgodna  z  treścią  rozporządzenia  w  sprawie  wysokości 

minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w roku 


,  podczas  gdy  przywołane  podstawy  faktyczne  i  prawne  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  są  błędne,  oferta  Odwołującego  jest  zgodna  z  ustawą  Prawo  zamówień 

publicznych,  zaś  zaoferowana  stawka  została  ustalona  zgodnie  z  przepisami  powszechnie 

obowiązującego prawa, w tym zgodnie z rozporządzeniem w sprawie stawki minimalnej, 

2.  art.  7  ust. 

1  i  ust.  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  prowadzenie 

postępowania  w  sposób  naruszający  zasady  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania 

wykonawców  oraz  przejrzystości,  w  szczególności  w  związku  z  odrzuceniem  oferty 

Odwołującego  w  oparciu  o  błędne  podstawy  faktyczne  i  prawne  oraz  zaniechaniem  jej 

wyboru  jako  najkorzystniejszej  w  postępowaniu,  podczas  gdy  oferta  Odwołującego  nie 

powinna zostać odrzucona oraz jest ofertą najkorzystniejszą w postępowaniu, 

3.  art.  92  ust.  1 pkt  3 ustawy  Prawo  zamówień  publicznych poprzez  brak  podania pełnego  

i poprawnego uzasadnienia faktycznego przyczyn odrzucenia oferty Odwołującego, podczas 

gdy Zamawiający zobowiązany był do ich wskazania, 

oraz jako zarzuty ewentualne: 

4.  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  brak  wezwania  do  złożenia 

wyjaśnień  treści  oferty  w  zakresie  stawki  za  roboczogodzinę  zaoferowanej  przez 

Odwołującego,  podczas  gdy,  jeżeli  Zamawiający  miał  jakiekolwiek  wątpliwości  co  do 

prawidłowości tej stawki (w szczególności co do tego czy jest to stawka netto czy brutto), to 

zobowiązany był do ich wyjaśnienia, 

5. art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez brak wezwania do wyjaśnienia 

rażąco niskiej ceny w zakresie stawki za roboczogodzinę zaoferowanej przez Odwołującego, 

po

dczas  gdy  w  sytuacji,  w  której  Zamawiający  podejrzewał,  że  zaoferowana  stawka  jest 

rażąco niska, zobowiązany był wezwać Odwołującego do jej wyjaśnienia. 

P

rzywołane przepisy stanowią: 

Art.  7  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych:  „Zamawiający  przygotowuje  i 

przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie 

uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami 

proporcjonalności i przejrzystości.” 

Art.  7  ust.  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych:  „Zamówienia  udziela  się  wyłącznie 

wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami ustawy.” 

Art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych: „

W toku badania i oceny ofert zamawiający 

może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert. Niedopuszczalne jest 

prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  

z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści.” 

Art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych: „Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jest 

niezgodna z ustawą”. 


Art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych: „Jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich 

istotne części składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzą 

wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  

z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych  przepisów, 

zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących 

wyliczenia ceny lub kosztu, w szcze

gólności w zakresie: 

oszczędności metody wykonania zamówienia, wybranych rozwiązań technicznych, wyjątkowo 

sprzyjających  warunków  wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy,  oryginalności 

projektu  wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie  może  być 

niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę albo minimalnej stawki godzinowej, ustalonych 

na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za 

pracę (Dz.U. z 2018 r. poz. 2177); 

pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów; 

wynikającym  z  przepisów  prawa  pracy  i  przepisów  o  zabezpieczeniu  społecznym, 

obowiązujących w miejscu, w którym realizowane jest zamówienie; 

wynikającym z przepisów prawa ochrony środowiska; 

powierzenia wykonania części zamówienia podwykonawcy.” 

Art. 92 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych: „Zamawiający informuje niezwłocznie 

wszystkich  wykon

awców  o  wykonawcach,  których  oferty  zostały  odrzucone,  powodach 

odrzucenia oferty, a w przypadkach, o których mowa w art. 89 ust. 4 i 5, braku równoważności 

lub  braku  spełniania  wymagań  dotyczących  wydajności  lub  funkcjonalności  –  podając 

uzasadnienie faktyczne i prawne.

” 

Po  zapoznaniu  się  z  przedmiotem  sporu  oraz  argumentacją  Stron,  w  oparciu  o  stan 

faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji postępowania przetargowego przedstawionej 

przez  Zamawiającego  oraz  stanowisk  Stron  przedstawionych  w  pismach  procesowych  i 

podczas  rozprawy  Izba  ustaliła  i  zważyła,  co  następuje:  odwołanie  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

Jak wynika z pisma Zamawiającego z 11 stycznia 2021 r., odrzucił on ofertę Odwołującego 

powołując się na art. 89 ust. 1 pkt 1 oraz art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, 

w uzasadnieniu wskazując, że: „Złożona oferta jest niezgodna z ustawą – Prawo zamówień 

publicznych,  gdyż  wskazana  w  ofercie  stawka  godzinowa,  której  wartość  przyjęto  do 

ustalenia  ceny  jest  niższa  od  minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonej  na  podstawie 

Rozporządzenia  Rady  Ministrów  z  dnia  10  września  2019  r.  w  sprawie  wysokości 

minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2021 

r. Minimalna stawka godzinowa obowiązująca od 1 stycznia 2021 r. wynosi 18,30 zł.” 


Pomimo  przywołania  w  uzasadnieniu  „rozporządzenia  Rady  Ministrów  z  dnia  10  września 

2019  r.  w  sprawie  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  oraz  wysokości 

minimalnej  stawki  godzinowej  w  2021  r.

”  w  opinii  Izby  należy  przyjąć  –  co  zrobił  też 

Odwołujący  –  że  Zamawiający  odnosił  się  do  rozporządzenia  Rady  Ministrów  z  dnia  15 

września 2020 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości 

minimalnej  stawki  godzinowej  w  2021  r.  (Dz.U.  z  2020  r.  poz.  1596). 

Rozporządzenie  to 

wskazuje,  że  od  dnia  1  stycznia  2021  r.  ustala  się  minimalne  wynagrodzenie  za  pracę  w 

wysokości 2800 zł (§ 1) oraz minimalną stawkę godzinową w wysokości 18,30 zł (§ 2). 

Tymczasem  O

dwołujący  w  formularzu  oferty,  w  punkcie  3.  wskazał,  że  „stawka 

r

oboczogodziny wynosi: 17,00 zł/h.” 

W  rozdziale  III  ust.  1  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  „Opis  przedmiotu 

zamówienia” Zamawiający wskazał, że stosownie do art. 29 ust. 3a ustawy Prawo zamówień 

publicznych,  wymaga  zatrudnienia  przez  wykonawcę  lub  podwykonawcę  na  podstawie 

umowy  o  pracę  osób  wykonujących  czynności  w  zakresie  realizacji  zamówienia,  których 

wykonanie  zawiera  cechy  stosunku  pracy,  określone  w  art.  22  §  1  Kodeksu  pracy. 

Zamawiający  wymaga,  aby  czynności  polegające  na  faktycznym  wykonywaniu  robót 

budowlanych  związanych  z  wykonywaniem  całego  zamówienia,  o  ile  nie  są  (będą) 

wykonywane przez daną osobę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, 

były wykonywane przez osoby zatrudnione przez wykonawcę, podwykonawcę na podstawie 

umowy  o  pracę  w  pełnym  wymiarze  czasu  pracy.  Rodzaj  czynności  (niezbędnych  do 

wykonania  zamówienia),  co  do  których  wykonania  Zamawiający  wymaga  zatrudnienia  na 

podstawie  umowy  o  pracę  przez  wykonawcę  lub  podwykonawcę,  osób  wykonujących 

czynności  w  trakcie  realizacji  zamówienia:  a)  czynności  pracownika  budowlanego 

obejmujące  cały  zakres  rzeczowy  robót  budowlanych  opisanych  w  projekcie  budowlano-

wykonawczym,  przedmiarze  robót  i  Szczegółowej  Specyfikacji  Technicznej  Wykonania  i 

Odbioru Robót.  

Termin sk

ładania ofert upłynął 5 stycznia 2021 r., zamówienie również ma być wykonywane  

w  2021  r.,  zatem  w  chwili  składania  ofert  wykonawcom  znane  były  lub  powinny  być  znane 

powyższe  przepisy,  będą  też  miały  zastosowanie  do  wynagradzania  pracowników 

wykonawcy. 

Za

mawiający,  odrzucając  ofertę,  powołał  się  na  art.  89  ust.  1  pkt  1  i  art.  90  ust.  1  ustawy 

Prawo zamówień publicznych. 

Jak podniósł Odwołujący, z przyjętej interpretacji art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień 

publicznych,  stanowiącego,  że 

z

amawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jest  niezgodna  z  ustawą,


wynika, że określenie „ustawa” odnosi się do ustawy Prawo zamówień publicznych.  Jest to 

stwierdzenie  zgodne  ze  stanowiskiem  orzecznictwa 

i  przyjętą  praktyką,  jakkolwiek  

w  niektórych  przypadkach  w  praktyce  zdarza  się,  że  przepis  ten  rozciąga  się  na  przepisy 

innych  ustaw 

–  jeśli  oferta  nie  może  być  przyjęta  ze  względu  na  swoją  sprzeczność  

z przepisami, a jednocześnie nie zachodzi przesłanka nieważności oferty, o której mowa w 

art.  89  ust.  1  pkt  8  ustawy  Prawo  za

mówień  publicznych,  jak  też  nie  ma  możliwości 

zastosowania innego przepisu ustawy Prawo zamówień publicznych. 

W niniejszej sprawie jednak taka 

okoliczność nie zachodzi. 

Zamawiający bowiem powołał się w uzasadnieniu odrzucenia oferty na art. 89 ust. 1 pkt 1 i 

art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  lecz  z  całości  jego  stanowiska  można 

wywnioskować, że rzeczywistą podstawą odrzucenia oferty jest stwierdzenie przez niego, że 

w związku ze wskazaną w ofercie stawką roboczogodziny 17 złotych uznał, że stawka ta nie 

pokrywa  nawet  kosztów  wynagrodzenia  pracowników,  wskazanych  w  ww.  rozporządzeniu, 

przez  co  cena  oferty  jest  zbyt  niska  w  stosunku  do  rzeczywistych  kosztów,  jakie  powinny 

zostać w niej wycenione, tj. art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo zamówień publicznych.  

Należy jednak przyznać rację Odwołującemu, że, zgodnie z obowiązującą w zamówieniach 

publicznych 

procedurą,  nie  można  odrzucić  oferty  wykonawcy  bez  przeprowadzenia 

procedury  wyjaśniającej  poziom  ceny  oferty  opisanej  w  art.  90  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych.  

Z  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wynika  bowiem  wprost,  że  jeżeli 

zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne części składowe, wydają się (zamawiającemu) rażąco 

niskie 

w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzą  wątpliwości  zamawiającego  co  do 

możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez 

zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych  przepisów  (tu  np.  wskazane  przepisy  ww. 

rozporządzenia),  zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów, 

dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu, w szczególności w zakresie: 

oszczędności metody wykonania zamówienia, wybranych rozwiązań technicznych, wyjątkowo 

sprzyjających  warunków  wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy,  oryginalności 

projektu  wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie  może  być 

niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę albo minimalnej stawki godzinowej, ustalonych 

na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za 

pracę (Dz.U. z 2018 r. poz. 2177); 

pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów; 

wynikającym  z  przepisów  prawa  pracy  i  przepisów  o  zabezpieczeniu  społecznym, 

obowiązujących w miejscu, w którym realizowane jest zamówienie; 

wynikającym z przepisów prawa ochrony środowiska; 

powierzenia wykonania części zamówienia podwykonawcy. 


Użyte  w  przepisie  określenie  „zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień”  jest  tzw.  trybem  pozornie 

opisowym,  który  faktycznie  określa  obowiązek  zamawiającego.  Bez  powyższego  wezwania  do 

wyjaśnień i ich późniejszej oceny zamawiający nie może oferty odrzucić, nawet jeśli cena oferty 

nie tylko wydaje mu 

się rażąco niska i niegodna z przepisami, ale jest o tym przekonany już na 

podstawie samej oferty.  

Na wymóg (obowiązek) wezwania w tym zakresie wskazuje także Trybunał Sprawiedliwości Unii 

Europejskiej w wyroku z  29 marca 2012 r. w sprawie C-599/10

, w którym stwierdza, że „artykuł 

55 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie 

koordynacji  procedur  udzielania  zamówień  publicznych  na  roboty  budowlane,  dostawy  i  usługi 

należy  interpretować  w  ten  sposób,  że,  wymaga  on  istnienia  w  ustawodawstwie  krajowym 

przepisu  (…)  który  przewiduje  zasadniczo,  że  wówczas  gdy  kandydat  proponuje  cenę  rażąco 

niską,  instytucja  zamawiająca  kieruje  do  niego  na  piśmie  żądanie  udzielenia  wyjaśnienia  swej 

propozycji  ceny.  Do  sądu  krajowego  należy  dokonanie  weryfikacji,  czy  w  świetle  całości 

dostępnych  mu  akt  sprawy  żądanie  udzielenia  wyjaśnienia  pozwoliło  danemu  kandydatowi  w 

wystarczającym  stopniu wyjaśnić  składowe elementy  jego  oferty.  Artykuł  55  dyrektywy  2004/18 

sprzeciwia się stanowisku instytucji zamawiającej, wedle którego nie ma ona obowiązku żądania 

od kandydata udzielania wyjaśnienia rażąco niskiej ceny.” Powyższe ma zastosowanie także do 

stanu prawnego ustalonego dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 

lutego 2014 r. w sprawie 

zamówień publicznych, uchylającą dyrektywę 2004/18/WE.  

Przepis 

art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych zresztą w punkcie 1. wyraźnie odnosi 

się  do  kosztów  pracy  „których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie  może  być  niższa  od 

m

inimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  albo  minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonych  na 

podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  10  października  2002  r.  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za 

pracę”,  do  których  odniósł  się  też  Zamawiający  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty,  jako 

obowiązkowego elementu wyjaśnień. 

Tym  samym,  niezależnie  od  stwierdzenia,  czy  przekonanie  Zamawiającego  o 

nieprawidłowym  obliczeniu  ceny  ze  względu  na  wskazanie  stawki  roboczogodziny  w 

wysokości  17  złotych  jest  uzasadnione,  czy  też  nie,  zobowiązany  jest  on  zastosować 

procedurę  wyjaśnień  określoną  w  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych, 

doko

nać oceny złożonych wyjaśnień, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy Prawo zamówień 

publicznych i dopiero na tej podstawie podjąć decyzję o odrzuceniu lub nieodrzuceniu oferty 

Odwołującego.  Zaniechanie  tej  procedury  jest  istotnym  błędem  proceduralnym,  który  nie 

może zostać zaakceptowany. 

Co  zaś  do  zastosowania  w  tym  przypadku  również  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych, jest to już decyzją Zamawiającego, zależną od tego, o jaki zakres wyjaśnień się 

zwróci  do  Odwołującego,  tj.  czy  będzie  on  dotyczył  samego  poziomu  ceny  (podejrzenia 


wystąpienia  ceny  rażąco  niskiej)  i  nie  będzie  wykraczał  poza  zakres  normowany  art.  90 

ustawy Prawo zamówień publicznych, czy też będzie szerszy. Wyjaśnienia, o których mowa 

w  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  są  bowiem  również  wyjaśnieniami 

treści oferty, lecz wyspecjalizowanymi, tj. odnoszącymi się do poziomu ceny, natomiast art. 

87 ust. 1 ustawy Prawo 

zamówień publicznych dotyczy całości treści oferty. 

Co  zaś  do  zarzutu  naruszenia  art.  92  ust.  1  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  który 

nakłada  na  zamawiającego  obowiązek  informacyjny  w  zakresie  wykonawców,  których  oferty 

zostały  odrzucone  i  powodach  odrzucenia  ofert  oraz  konieczność  podania  uzasadnienia 

faktycznego i prawnego, Izba stwierdzi

ła, że uzasadnienie rzeczywiście jest lakoniczne i zawiera 

wskazane  przez  Odwołującego  błędy  merytoryczne.  Niemniej  jednak  oddaje  intencje 

Zamawiającego i, pomimo postawionych zarzutów w tym zakresie, zostało przez Odwołującego 

zrozumiane. Czym innym bowiem jest fakt, że podstawy odrzucenia – faktyczne lub prawne – są 

nieprawidłowe lub dany wykonawca się z nimi nie zgadza, a czym innym brak jasności wskazania 

prz

ez zamawiającego motywów jego działania.  

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 557 i art. 575 ustawy  

z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych oraz § 2 ust. 2 pkt 2, § 5, § 7 ust. 

pkt  3  lit.  a  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437). 

Zgodnie  z  dyspozycją  art.  557  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  w  wyroku  oraz  

w  postanowieniu  kończącym  postępowanie  odwoławcze  Izba  rozstrzyga  o  kosztach 

postępowania odwoławczego.

  Zgodnie  z  art. 

575 ustawy Prawo zamówień publicznych strony 

o

raz  uczestnik  postępowania  odwoławczego  wnoszący  sprzeciw  ponoszą  koszty  postępowania 

odwoławczego stosownie do jego wyniku. 

Z  §  2  ust.  1  pkt  2  ww.  rozporządzenia  wynika,  że  wysokość  wpisu  wnoszonego  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  na  dostawy  i  usługi  o  wartości  równej  progom 

unijnym  lub  przekraczającej  progi  unijne,  o  których  mowa  w  art.  3  ust.  1  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych, wynosi 15.000 złotych.  

Zgodnie z § 5 rozporządzenia do kosztów postępowania odwoławczego, zalicza się:  

1) wpis, obejm

ujący: 

a) 

wynagrodzenia,  wydatki  i  opłaty  Urzędu  związane  z  organizacją  i  obsługą  postępowań 

odwoławczych, archiwizacją dokumentów oraz szkoleniami członków Izby, 


b) 

wynagrodzenie  i  zwrot  wydatków  poniesionych  przez  biegłych,  jeżeli  dowód  z  opinii 

biegłego  został  dopuszczony  przez  Izbę  z  urzędu,  oraz  tłumaczy,  w  przypadku,  o  którym 

mowa w art. 548 ustawy, 

c) 

koszty  przeprowadzenia  innych  dowodów  w  postępowaniu  odwoławczym  niż  dowód  z 

opinii biegłego, dopuszczonych przez Izbę z urzędu; 

uzasadnione  koszty  stron  postępowania  odwoławczego,  a  w  okolicznościach,  o  których 

mowa odpowiednio w 

§ 7 ust. 2 pkt 2 i 3, ust. 3 i 4, § 8 ust. 2 pkt 2 i 3 oraz § 9 ust. 1 pkt 3 lit. 

i  pkt  4,  koszty  uczestnika  postępowania  odwoławczego,  który  przystąpił  po  stronie 

zamawiającego i wniósł sprzeciw, w wysokości określonej na podstawie rachunków lub spisu 

kosztów, złożonych do akt sprawy, obejmujące: 

a) 

koszty związane z dojazdem na wyznaczone posiedzenie lub rozprawę, 

b) 

wynagrodzenie i wydatki jednego pełnomocnika, jednak nieprzekraczające łącznie kwoty 

3600 złotych, 

c)  wynagrodzenie  bie

głych  oraz  zwrot  poniesionych  przez  nich  wydatków,  jeżeli  dowód  z 

opinii  biegłego  został  dopuszczony  przez  Izbę  na  wniosek  strony  lub  uczestnika 

postępowania odwoławczego, 

d) 

inne  uzasadnione  wydatki,  w  tym  koszty  przeprowadzenia  innych  dowodów  w 

postępowaniu  odwoławczym  niż  dowód  z  opinii  biegłego,  dopuszczonych  przez  Izbę  na 

wniosek strony lub uczestnika postępowania odwoławczego. 

Z  kolei 

§  7  ust.  1  pkt  1  ww.  rozporządzenia  stanowi,  że  w  przypadku  uwzględnienia 

odwołania  przez  Izbę  w  całości,  koszty  ponosi  zamawiający;  w  takim  przypadku  Izba 

zasądza od zamawiającego na rzecz odwołującego równowartość kwoty wpisu oraz koszty, 

o których mowa w § 5 pkt 2 rozporządzenia. 

W związku z powyższym Izba uwzględniła uiszczony przez Odwołującego wpis w wysokości 

00 złotych oraz koszty wynagrodzenia pełnomocnika Odwołującego w wysokości 3.600 

złotych. 

Przewodniczący:      ……………………..…