KIO 243/21 WYROK dnia 19 lutego 2021 r.

Sygn. akt KIO 243/21 

WYROK 

z dnia 19 lutego 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:  

Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Marek Koleśnikow  

Beata Konik 

  Protokolant: Konrad Wyrzykowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  16  lutego  2021  r.  w  Warsz

awie  odwołania  wniesionego 

21 stycznia 2021 r. do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej  

przez 

wykonawcę: Sanito sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Dostawa  i  montaż  instalacji 

fotowoltaicznych  na  terenie  Miasta  Zamość  w  ramach  projektu  pn.  „Budowa  instalacji 

odnawialnych  źródeł  energii  na  domach  jednorodzinnych  w  Mieście  Zamość” 

(nr 

postępowania IM-ZP.272.37.2020.MT) 

p

rowadzonym przez zamawiającego: Miasto Zamość 

przy  udziale  wykonawcy:  Solartime  sp.  z 

o.o.  z  siedzibą  w  Rzeszowie  –  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego  

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża  Odwołującego  i  zalicza  w  poczet  kosztów 

postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy 

złotych zero groszy) uiszczoną przez niego tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.  U.  poz.  2019  ze  zm.)  w  zw.  z  art.  92  ust.  2 

ustawy  z  dnia  11  września 

2019 r.  Przepisy 

wprowadzające ustawę ‒ Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2020 

ze zm.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga 

za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu  Okręgowego 

w Warszawie. 

Sygn. akt KIO 243/21 

U z a s a d n i e n i e 

Miasto  Zamość  {dalej:  „Zamawiający”}  prowadzi  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29 

stycznia 2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.) {dalej 

również:  „ustawa  pzp”,  „pzp”}  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie 

o 

udzielenie  zamówienia  na  roboty  budowlane  pn.  Dostawa  i  montaż  instalacji 

fotowoltaicznych  na  terenie  Miasta  Zamość  w  ramach  projektu  pn.  „Budowa  instalacji 

odnawialnych  źródeł  energii  na  domach  jednorodzinnych  w  Mieście  Zamość” 

(nr po

stępowania IM-ZP.272.37.2020.MT) 

Ogłoszenie o tym zamówieniu 23 września 2020 r. zostało opublikowane w Dzienniku 

Urz

ędowym Unii Europejskiej nr 2020/S_185 pod poz. 446021. 

Wartość  tego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych 

na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

11  stycznia  2021 

r.  Zamawiający  zawiadomił  drogą  elektroniczną  o  rozstrzygnięciu 

powyższego postępowania – wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Solartime 

sp. z o.o. z siedzibą w Rzeszowie {dalej również: „Solartime” lub „Przystępujący”}. 

21 stycznia 2021 r. 

Sanito sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie {dalej również: „Sanito” 

lub 

„Odwołujący”}  wniósł  w  formie  elektronicznej  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

odwołanie od zaniechania odrzucenia przez Zamawiającego oferty złożonej przez Solartime. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 

1 i 3 ustawy pzp przez bezpodstawne zaniechanie odrzucenia tej oferty

, pomimo że jej treść 

nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  {dalej:  „SIWZ”}  z  uwagi 

m.in. na to, że:  

1.  U

rządzenia  nie  spełniają  minimalnych  parametrów  wymaganych  przez  Zamawiającego 

i 

zawierają nieodpowiednio dobrane względem projektów inwertery.  

Istnieje  rozbieżność  w  nazwie  modułu  fotowoltaicznego  pomiędzy  formularzem 

ofertowym a wyjaśnieniami złożonymi na wezwanie Zamawiającego. 

3.  Nie  przedstawiono 

wszystkich  dokumentów,  których  złożenie  było  wymagane 

dla stwierdzeni

a zgodności treści oferty z treścią SIWZ. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

2.  Ponownego badania i oceny ofert. 

3.  Odrzucenia oferty Solartime. 

4.  Wyboru oferty Sanito jako najkorzystniejszej. 

Sygn. akt KIO 243/21 

Odwołujący  sprecyzował  powyższe  zarzuty  przez  podanie  następujących 

okoliczności faktycznych i prawnych dla uzasadnienia wniesienia odwołania. 

{ad 

zarzutów z pkt 1.} 

Zgodnie  z  pkt  4.3.3. 

„Falownik sieciowy” dokumentacji projektowej z załącznika nr 1 

do  SIWZ 

pn.  „Dokumentacja  techniczna  1-fazowa  1  połać”  Zamawiający  wymagał  dwóch 

niezależnych wejść MPPT dla inwertera, czyli możliwość podłączenia dwóch stringów. 

Zamawiający  potwierdził  to  w  zawartej  w  „Wyjaśnieniach  i  zmianie  treści  SIWZ  (2)” 

z 

23 października 2020 r. odpowiedzi (Należy  zastosować falownik  zapewniający poprawną 

pracę  instalacji  na  dwóch  połaciach)  na  pytanie  nr  40  (Prosimy  o  dopuszczenie  falownika 

jednofazowego z 1 MPPT). 

Zgodnie  z  zawartymi  w 

„Wyjaśnieniach  i  zmianie  treści  SIWZ  (3)”  z  9  listopada 

wyjaśnieniami  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  12  Zamawiający  wymagał  dla  falowników  3  kW 

jednofazowych m.in. maksymalnego napięcia wejściowego 600 V. 

Zgodnie z pkt 4.3.3. „Falownik sieciowy” dokumentacji projektowych z załącznika nr 1 

do SIWZ pn.  „Dokumentacja techniczna 3-fazowa 1 połać” oraz „Dokumentacja techniczna 

3-fazowa  2  po

łacie”  Zamawiający  wymagał  napięcia  minimalnego/początkowego  napięcia 

wejściowego odpowiednio <150W / <180V. 

Znak „<”  znajdujący  się w  projekcie oznacza wartości  mniejsze od  150 dla napięcia 

minimalnego. 

Inwertery wskazane w tabeli formularza ofertowego Solartime: 

1)  Afore HNS3000TL-1 (instalacja jednofazowa 

– jedna polać) – w wierszu nr 1; 

2)  Afore HNS3000TL (instalacja jednofazowa 

– dwie połacie) – w wierszu nr 2; 

Afore  BNT003KTL  (instalacja  trójfazowa  –  jedna  połać,  instalacja  trójfazowa  –  dwie 

połacie) – w wierszach nr 3 i 4. 

Na  skutek  wezwania  przez  Zamawiającego  w  trybie  art.  26  ust.  1  pzp  do  złożenia 

certyfikatów oraz kart technicznych modułu fotowoltaicznego inwertera, których Zamawiający 

zażądał  w  pkt  8.7.3  SIWZ,  Solartime  złożył  m.in.  karty  katalogowe  dla  wszystkich  trzech 

modeli oferowanych inwerterów. 

Ze złożonych następnie kart katalogowych dla tych inwerterów, wynika, co następuje. 

ad 1) inwerter Afore HNS3000TL-1 (karta katalogowa Afore HNS3000TL-1-sig): 

- jest przeznaczony do instalacji 1-stringowych [Lic

zba MPPT / Liczba stringów / szt. 1/1] 

- maksymalne na

pięcie wynosi 500 V,  

Zgodnie  z  postanowieniem  z  pkt  4.4. 

„Rozwiązania  równoważne”  wykonawca  może 

Sygn. akt KIO 243/21 

zastosować  materiały  lub  urządzenia  równoważne,  lecz  o  parametrach  technicznych 

i 

jakościowych  podobnych  lub  lepszych.  W  tym  przypadku  500  V  jest  wartością  gorszą  od 

wymaganej. 

ad 3) inwerter Afore BNT003KTL 

– w karcie katalogowej Afore BNT003KTL-sig nie występuje 

jednoznaczne potwierdzenie napięcia minimalnego mniejszego od 150 V, widnieje informacja 

o zakresie napięcia MPPT zaczynającym się od 150 V oraz napięciu startowym, które równe 

jest 150 V. 

W tych okolicznościach Odwołujący zarzucił, że: 

1)  inwerter  Afore  HNS3000TL-

1  ma  jedno  wyjście  MPPT  zamiast  wymaganych  dwóch 

{dalej ja

ko „zarzut 1.1) lub „zarzut 1)”} 

2)  inwerter  Afore  HNS3000TL-

1  obsługuje  maksymalnie  napięcie  500  V  zamiast 

wymaganego 600 V {dalej jako „zarzut 1.2) lub „zarzut 2)”} 

3)  inwerter 

Afore  BNT003KTL  nie  obsługuje  wymaganego  napięcia  minimalnego 

mniejszego niż 150 V. {dalej jako „zarzut 1.3) lub „zarzut 3)”}. 

{ad zarzutu z pkt 2.} 

Moduł  zaoferowany  przez  Wykonawcę  w  ofercie  to  Phono  Solar  PS315M-20U, 

natomiast  w  złożonych  na  wezwanie  Zamawiającego  kartach  katalogowych  i  certyfikatach 

widnieje inne oznaczenie modelu: PS315M-20/LT. 

Zamawiający  zaniechał  zbadania  tej  rozbieżności,  pomimo  że  z  obecnego  stanu 

rzeczy  nie  wynika,  że  dokumenty  złożone  przez  Solartime  dotyczą  zaoferowanych  przez 

niego urządzeń.  Oznacza to,  że oferta Solartime  powinna  zostać odrzucona, gdyż  jej treść 

nie odpowiada treści SIWZ. 

{ad zarzutu z pkt 3.} 

Zgodnie z 

pkt 8.7.3. „Falownik sieciowy” załącznika nr 1 do SIWZ pn. „Dokumentacja 

techniczna 1-

fazowa 1 połać” zakres napięcia AC powinien wynosić 180-280 V. 

W dokumentach złożonych w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego nie wskazano 

zakresu napięcia AC. 

Odwołujący zarzucił, że nie sposób stwierdzić, czy Solartime zaoferował urządzenia, 

które spełniają wymogi określone przez Zamawiającego. 

Sygn. akt KIO 243/21 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  Solartime, 

wnosząc o oddalenie odwołania. 

W piśmie z 15 lutego 2021 r. Przystępujący w szczególności następująco odniósł się 

do poszczególnych zarzutów. 

{ad zarzutów z pkt 1.} 

Z pisma P

rzystępującego wynikają następujące okoliczności faktyczne. 

{ad zarzutu 1)} 

Wyjaśnienia treści  SIWZ  z  23  października 2020  r.  udzielone w  związku z  pytaniem 

nr 

40  dotyczyły  wyłącznie  sytuacji  rozmieszczenia  paneli  na  dwóch  połaciach  dachu 

o 

różnych  azymutach  i  kątach  nachylenia  i  są  podłączone  do  dwóch  stringów  (po  5 

modułów), co wymaga dwóch podłączeń MPPT.  

W

yjaśnienia  treści  SIWZ  z  9  listopada  2020  r.  udzielone  przez  Zamawiającego 

w 

związku z pytaniem nr 7. 

[Pytanie nr 7] 

Proszę o informację, ile będzie instalacji PV wg poniższych układów: 

• 

8 modułów PV – instalacja 1 fazowa – jeden string (czy wymagany jest falownik o dwóch 

MP

PT, skoro do drugiego MPPT nie będzie podłączony żaden moduł PV?) 

• 

12 modułów PV – instalacja 1 fazowa – dwa stringi po 6 modułów PV 

• 

8 modułów PV – instalacja 3 fazowa – jeden string (czy wymagany jest falownik o dwóch 

MPPT, 

skoro do drugiego MPPT nie będzie podłączony żaden moduł PV?) 

• 

12 modułów PV – instalacja 3 fazowa – dwa stringi po 6 modułów PV 

Czy  istnieje  możliwość przypisania  poszczególnych  w/w  układów  do  zestawienie  lokalizacji 

ujętych  w  dokumencie:  WYJAŚNIENIE  I  ZMIANA  TREŚCI  SPECYFIKACJI  ISTOTNYCH 

WARUNKÓW ZAMÓWIENIA (nr 1). 

Odpowiedź] 

Projekt przewiduje montaż paneli fotowoltaicznych zarówno przy instalacjach jednofazowych 

jak  i  trójfazowych  na  jednej  lub  dwóch  połaciach  w  zależności  od  rodzaju  danego  dachu 

na 

budynku.  Jeżeli  panele  zmieszczą  się  na  jednej  połaci  dachu  o  tym  samym  kącie 

nachylenia to projektowana jest instalacja 1-

stringowa /10 modułów/ oraz inwerter z jednym 

MPTT. 

Jeżeli  panele  są  rozmieszczone  na  dwóch  połaciach  dachowych  o  różnych 

azymutach  i  kątach  nachylenia  to  panele  podłączane  są  do  2  stringów  /po  5  modułów/ 

i inwertery winny 

posiadać 2 MPTT. 

Odpowiednio 

do  powyższych  wyjaśnień  treści  SIWZ  została  skonstruowana  tabela 

wzoru  formularza  ofertowego 

(załącznik  nr  3  do  SIWZ)  pn.  „Instalacje  montowane 

Sygn. akt KIO 243/21 

na 

dachach budynków mieszkalnych osób fizycznych”, gdzie:  

- lp. 1 dotyczy zesta

wów o mocy min. 3,1 kWp (instalacja jednofazowa i jedna połać); 

- lp. 2 

dotyczy zestawów o mocy min. 3,1 kWp (instalacja jednofazowa i dwie połacie). 

W lp. 1 

tabeli Solartime zaoferował Afore HNS3000TL-1, czyli falownik przeznaczony 

do instalacji jednofa

zowej na jednej połaci dachu, który posiada jedno wejście MPPT.  

{ad zarzutu 2)} 

Falowniki Afore o oznaczeniu modelu HNS3000TL-1 

są dostępne w trzech wersjach 

różniących się obsługiwanym maksymalnym napięciem wejściowym (500, 550 albo 600 V). 

Nazewnictwo poszczeg

ólnych modeli falowników marki Afore wskazuje jedynie: 

jednofazowość (seria „HNS”) albo trójfazowość (seria „BNT”), 

- moc znamio

nową AC  („3000” oznacza moc 3000 W itd.). 

Zamawiający  wymagał  podania  w  formularzu  ofertowym  wyłącznie  producenta 

i modelu  inwer

tera,  natomiast  nie  wymagał  i  nie  przewidział  miejsca  na  podanie 

jakichkolwiek parametrów oferowanych inwerterów. 

Solartime  po 

złożeniu  oferty,  w  wyniku  pomyłki Afore  Polska  sp.  z  o.o.,  oficjalnego 

dystrybutora marki Afore na ter

enie Polski, otrzymał niewłaściwą kartę katalogową dotyczącą 

wersji falownika obsługującej maksymalnie napięcie wejściowe 500 V, którą następnie złożył 

Z

amawiającemu w odpowiedzi na wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 pzp. 

{ad zarzutu 3)} 

Złożona  przez  Solartime  karta  katalogowa  nie  zawiera  żadnych  informacji 

o 

minimalnym  napięciu  wejściowym  dla falownika Afore  BNT003KTL,  gdyż  zarówno  zakres 

napięcia MPPT, jaki i napięcie startowe stanowią odrębne parametry. 

Minimalne  napięcie  wejściowe  to  minimalna  wartość  napięcia  wejściowego,  przy 

którym  falownik  może  pracować  i  przetwarzać  prąd  stały  na  przemienny.  Jeżeli  napięcie 

z 

modułów  fotowoltaicznych  spadnie  poniżej  minimalnego  napięcia  wejściowego,  falownik 

przestanie  pracowa

ć,  a  nawet  wyłączy  się,  gdyż  jest  wzbudzany  przez  prąd  stały  (DC) 

płynący z modułów fotowoltaicznych. Dlatego też część producentów falowników minimalne 

napięcie  wejściowe  określa  jako  napięcie  wyłączania,  gdyż  poniżej  tego  napięcia  falownik 

wyłącza się. 

Z  kolei  napięcie  startowe  (wg  terminologii  SIWZ  „początkowe  napięcie  wejściowe”) 

oznacza  minimalne  wymagane  napięcie  dostarczane  przez  panele  fotowoltaiczne,  które 

spowoduje uruchomienie 

się falownika.  

Wreszcie  zakres  napięcia  MPPT  oznacza  napięcie  minimalne  oraz  maksymalne, 

które  może  zostać  przyłączone  do  jednego  wejścia  MPPT,  aby  falownik  mógł  pracować 

prawidłowo.  

Z

akres  napięcia  MPPT  (jego  dolna  granica)  nie  zawsze  jest  tożsamy  z  wartością 

Sygn. akt KIO 243/21 

m

inimalnego  napięcia  wejściowego.  Tak  właśnie  jest  w  przypadku  inwertera  Afore 

BNT003KTL,  dla  którego  minimalne  napięcie  wejściowe  (inaczej  napięcie  wyłączania) 

wynosi  145 

V,  czyli  spełnia  wymóg  SIWZ,  zgodnie  z  którym  minimalne  napięcie  wejściowe 

ma być mniejsze niż 150 V. 

W przypadku 

falowników o wyższej mocy (jak Afore BNT003KTL) parametr napięcia 

startowego  (początkowego  napięcia  wejściowego)  powinien  mieć  większą  wartość 

od 

parametru minimalnego napięcia wejściowego, z którym może pracować falownik. Wynika 

to  zasady  działania  instalacji  fotowoltaicznych.  Falownik  podczas  codziennego  załączania 

do 

pracy mierzy poziom napięcia (falownik nie przetwarza wtedy jeszcze energii). Wówczas 

napięcie  z  generatora  (czyli  połaci  modułów  fotowoltaicznych)  jest  sumą  napięć  jałowych 

poszczególnych modułów fotowoltaicznych. Jeżeli napięcie z generatora przekroczy poziom 

napięcia  startowego,  wówczas  falownik  rozpoczyna  pracę  (moduł  MPPT  w  falowniku 

zaczyna  wyszukiwać  punkt  mocy  maksymalnej).  Następnie  napięcie  na  generatorze  spada 

(wskutek obciążenia wywołanego rozpoczęciem pracy przez falownik) do poziomu napięcia 

będącego  sumą  napięć  znamionowych  (napięć  pracy,  napięć  maksymalnych)  modułów 

połączonych  w  jeden  łańcuch.  Napięcie  to  musi  być  wyższe  niż  minimalne  napięcie 

wejściowe,  gdyż  w  przeciwnym  razie  falownik  nie  podejmie  pracy  i  cała  sekwencja  będzie 

powtarzana aż  do  skutku.  Dlatego też  w  przypadku  inwertera  More  BNT003KTL minimalne 

napięcie  wejściowe  wynosi  145  V,  a  napięcie  startowe  (początkowe  napięcie  wejściowe) 

wynosi 150V. 

W tych okolicznościach Przystępujący wywiódł, co następuje. 

{ad zarzutu 1)} 

Solartime  p

ostąpił  adekwatnie  do  treści  formularza  ofertowego  i  udzielonych 

wyjaśnień. Skoro Zamawiający w lp. 1 ww. tabeli wskazał, że wiersz ten dotyczy zestawów, w 

kt

órych  panele  zmieszczą  się  na  jednej  połaci  dachu,  oczywiste  jest,  że  wymagał  tutaj 

zaoferowana inwertera z jednym MPPT. 

Na  marginesie 

Przystępujący  zauważył,  że  zaoferowanie  w  przypadku  instalacji 

1-stringowej z 

panelami na jednej połaci dachu inwertera z dwoma MPPT byłoby pozbawione 

sensu i po prostu zbędne, a także niepotrzebnie podniosłoby koszty realizacji zamówienia. 

{ad zarzutu 2) i 3)} 

Według  Przystępującego  domaganie  się  odrzucenia  jego  oferty  Przystępującego 

w 

powyższych okolicznościach jest nieuprawione.  

Zgodnie  z  pkt  8.7.3.  lit.  g)  SIWZ  karta  techniczna  to  tzw.  dokument  przedmiotowy, 

czyli 

żądany  w  celu  potwierdzenia  spełniania  przez  oferowane  dostawy  wymagań 

określonych  przez  Zamawiającego,  o  którym  mowa  w  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp.  Zgodnie 

Sygn. akt KIO 243/21 

natomiast  z  art.  26  ust.  3  pzp 

dokumenty  przedmiotowe  podlegają  uzupełnieniu, 

a z

amawiający może odstąpić od wezwania do ich uzupełnienia tylko i wyłącznie wtedy, jeśli 

mimo ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia oferta wykonawcy podlega odrzuceniu albo 

konieczne byłoby unieważnienie postępowania.  

Jednocześnie  Przystępujący  podniósł,  że  skoro  odwołanie  nie  zawiera  ani  zarzutu 

zani

echania  wezwania  Solartime’u  do  uzupełnienia  złożonej  karty  katalogowej,  ani  żadnej 

argumentacji 

co do braku możliwości takiego uzupełnienia, należy je oddalić. 

{ad zarzutu z pkt 2.} 

Z pisma Przystępującego wynikają następujące okoliczności faktyczne. 

W 

formularzu  ofertowym  zamiast  wpisać  „PS315M-20/U”  omyłkowo  wpisał 

„PS315M-20U" (brak znaku „/”).  

Phono  Solar  produkuje  i  ma 

w  swojej  ofercie  moduł  oznaczony  jako  Phono  Solar 

PS315M-

20/U.  W  praktyce  obrotu  zdarza  się,  że  ww.  moduł  występuje  pod  przekręconym 

oznaczeniem  modelu,  np.  PS315M/20U  czy  PS315M-20U,  przy  czym  zawsze  chodzi  o  ten 

sam produkt. 

Przystępujący stwierdził, że popełnił oczywistą omyłkę pisarską, która jak najbardziej 

nadaje  się  do  poprawienia  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  1  pzp.  Kontekst  i  całość  oferty 

jednoznac

znie  wskazują  bowiem,  że  zaoferował  moduły  fotowoltaiczne  PS315M20/U, 

dla 

których  w  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego  przedstawił  stosowne  dokumenty. 

Nie ma zatem mowy o jakiejkolwiek niezgodności treści oferty Solartime’u z treścią SIWZ. 

{ad zarzutu z pkt 3.} 

Z pisma Przystępującego wynikają następujące okoliczności faktyczne. 

W piśmie z 9 listopada 2020 r. Zamawiający udzielił następujących wyjaśnień: 

[pytanie nr 12] 

Z  uwagi  na  fakt,  że  zamawiający  na  wszystkie  pytania  wykonawcy,  odnośnie  parametrów 

falowników  odpowiedział,  że  podtrzymuje  zapisy  SIWZ  bez  zmian,  a  z  wiedzy  wykonawcy 

wynika,  że  nie  ma  na  rynku  falowników,  które  spełniają  wszystkie  parametry,  wykonawca 

ponownie  wzywa  do  zmiany  zakresu  parametrów  falowników.  W  przeciwnym  wypadku 

informujemy  ze  wobec  braku  zachowania  konkurencyjności,  powiadomimy  instytucje 

dofinansowujące  oraz  prezesa  zamówień  publicznych  o  konieczności  przeprowadzenia 

kontroli  prowadzonego  postępowania.  Przypominamy  ze  zamówienie  prowadzone  jest 

Sygn. akt KIO 243/21 

w 

trybie  przetargu  publicznego  w  oparciu  o  ustawę  PZP,  tym  samym  zamawiający 

zobowiązany jest do prowadzenia postępowania z zachowaniem zasad uczciwej konkurencji. 

Jeżeli  zamawiający  nie  dokona  zmian  wymienionych  poniżej,  wykonawca  dokona 

skrupulatnej  kontroli  złożonych  ofert  celem  sprawdzenia  czy  spełniają  one  w  100%, 

NIEMOŻLIWE  DO  SPEŁNIENIA  wymagania  określone  w  załączniku  nr  1  do  SIWZ.  Jeżeli 

jednak  zamawiający  stoi  na  stanowisku,  że  zachował  konkurencyjność  prosimy 

o 

potwierdzenie,  że  zamawiający  jest  w  posiadaniu  kart  katalogowych  co  najmniej 

producentów, które spełniają wymagania projektu. 

Wzywamy do zmiany następujących parametrów: 

falowników  jednofazowych:  maksymalna  moc  generatora  fotowoltaicznego  –  4200Wp, 

maksymalne  napięcie  wejściowe  –  500V,  maksymalny  prąd  wyjściowy  –  13,6A,  zakres 

napięcia  AC  –  190-270V;  falowników  trójfazowych:  maksymalna  moc  generatora 

fotowoltaicznego 

– 4500Wp, początkowe napięcie wejściowe ≤ 200V. 

[o

dpowiedź] 

Zamawiający dopuszcza następujące parametry:  

1) Falowniki 3kW jednofazowe: 

- moc maksymalna generatora DC w przedziale: 4000 - 6000Wp, 

maksymalne napięcie wejściowe: 600V, 

prąd wyjściowy minimalny:13A,  

2) Falowniki 3kW trójfazowe: 

- moc maksymalna generatora DC w przedziale: 4300 - 6000Wp, 

3) Napięcie wyjściowe AC zgodnie z kodeksami NC-FRG operatora sieciowego. 

W z

wiązku z wejściem w życie 27 kwietnia 2019 r. przepisów rozporządzenia Komisji 

(UE) 2016/631 z dnia 14 kwietnia 2016 r. ustanawiającego kodeks sieci dotyczący wymogów 

w zakresie przyłączenia jednostek wytwórczych do sieci (tzw. kodeks sieci NC-RFG) każdy 

operator  systemu  dystrybucyjnego  musiał  przygotować  i  zacząć  stosować  dokumenty 

i 

procedury, które regulują obligatoryjne zasady przyłączania jednostek wytwórczych (w tym 

instalacji fotowoltaicznych) do sieci przesyłowej. 

Przystępujący stwierdził, że zarzut odwołania jest bezzasadny, gdyż pomija powyższe 

wyjaśnienia,  po  których  udzieleniu  dopuszczalne  było,  aby  oferowany  falownik  albo  miał 

zakres 

napięcia  wyjściowego  AC  od  180  V  do  280  V,  albo  miał  napięcie  wyjściowe  AC 

zgodne z kodeksami NC-RFG operatora sieciowego. 

Zamawiający nie uznał zasadności żadnego z zarzutów odwołania. 

Sygn. akt KIO 243/21 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego,  sprawa  została  skierowana  do  rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której 

Odwołujący i Przystępujący podtrzymali dotychczasowe stanowiska, a Zamawiający wniósł o 

oddalenie odwołania, ustosunkowując się do zarzutów w sposób analogiczny, jak uczynił to 

Przystępujący. 

Po  przeprowadzeniu  rozp

rawy  z  udziałem  Stron  i  Przystępującego,  uwzględniając 

zgr

omadzony  materiał  dowodowy,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia 

i stanowiska 

wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i  odnotowane  w  protokole,  Izba  ustaliła 

i 

zważyła, co następuje: 

Zaznaczyć  należy,  że  z  uwagi  na  datę  wniesienia  rozpoznawanego  odwołania 

do 

postępowania  odwoławczego  w  tej  sprawie,  zgodnie  z  art.  92  ust.  2  ustawy  dnia  11 

września 2019 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. 

poz.  2020  ze  zm.),  znajdują  zastosowanie  przepisy  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  – 

Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  poz.  2019  ze  zm.)  {dalej:  „nowa  ustawa  pzp” 

lub 

„npzp”}. 

Z 

art.  505  ust.  1  npzp  wynika,  że  legitymacja  do  wniesienia  odwołania  przysługuje 

wykonawcy,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 

W  ocenie  Izby  Odwołujący  wykazał,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia, gdyż złożył ofertę w tym postępowaniu o udzielenie zamówienia. Jednocześnie 

może  ponieść  szkodę  w  związku  z  zarzucanymi  Zamawiającemu  naruszeniami  przepisów 

ustawy  pzp

,  gdyż  zaniechanie  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Solartime  uniemożliwia 

Odwołującemu  uzyskanie  przedmiotowego  zamówienia,  na  co  mógłby  w  przeciwnym  razie 

liczyć. 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Zgodnie  z  pkt  2.  rozdziału  4.  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  {dalej: 

„specyfikacja”  lub  „s.i.w.z.”}  zakres  przedmiotu  zamówienia  obejmuje  w  szczególności: 

1) dostaw

ę i montaż w oparciu o posiadaną przez Zamawiającego dokumentację techniczną 

119  zestawów  instalacji  i  fotowoltaicznych,  każdy  o  mocy  min.  3,1  kWp,  montowanych 

na 

dachach  budynków  mieszkalnych  osób  fizycznych,  2)  montaż  konstrukcji  nośnej 

na dachu,  3) 

montaż  paneli  fotowoltaicznych  na  dachu,  4)  uziemienie  systemu 

Sygn. akt KIO 243/21 

fotowoltaicznego,  5) 

montaż  falownika  i  zabezpieczeń  strony  DC  i  AC,  6)  połączenie 

modułów  z  falownikiem,  7)  podłączenie  instalacji  do  licznika  energii  elektrycznej, 

sprawdzenie  pracy  układu,  9)  wykonanie  pomiarów  na  instalacji,  10)  przeszkolenie 

wszyst

kich  użytkowników  z  zasad  obsługi,  użytkowania,  konserwacji  i  bezpieczeństwa 

związanych  z  użytkowaniem  zainstalowanej  instalacji  PV,  11)  opracowanie  szczegółowych 

instru

kcji  obsługi  i  ich  przekazaniem  użytkownikom,  12)  podłączenie  instalacji  do  sieci 

elektroen

ergetycznej  wraz  ze  zgłoszeniem  przyłączenia  instalacji  do  sieci  dystrybucyjnej 

PGE Dystrybucja S.A. 

na podstawie wytycznych dostępnych na stronie zakładu. 

W  pkt  4.3.  tego  rozdziału  co  do  szczegółowego  zakres  prac  (opisu  przedmiotu 

zamówienia  odesłano  do  załącznika  nr  1  do  s.i.w.z.,  który  składa  się  z  dokumentacji 

technicznych poszczególnych instalacji fotowoltaicznych, oraz projektu umowy stanowiącego 

załącznik nr 2 do s.iw.z. 

Dokum

entacja  techniczna  występuje  w  czterech  wariantach  z  uwagi  na  dwa 

uwarunkowania,  pierwsze  dotyczy  tego,  czy  dany  budynek  ma  ins

talację  elektryczną 

fazową  czy  3-fazową,  drugie  jest  związane  z  tym,  czy  dach  danego  budynku  umożliwia 

zainstalowanie projektowanej instalacji fotowoltaicznej na jednej połaci czy też konieczne jest 

wykorzystanie  dwóch  połaci.  Przy  czym  w  treści  tej  dokumentacji  wprost  opisano,  jaka 

instalacja jest przewidziana z uwagi na te uwarunkowania dla budynku pod danym adresem 

w pkt 4.1. „Stan istniejący”, gdzie w szczególności zamieszczono tabelę, w której wskazano 

połać  lub  połacie  budynku  przeznaczone  do  montażu  paneli,  rodzaj  pokrycia  dachu  oraz 

azymut i kąt pochylenia tych połaci). 

Z  ustaleniami  zawartymi  w  poszczególnych  dokumentacjach  technicznych  została 

skorelowana  zamieszczona  we  wzorze  formularza  oferty  (załącznik  nr  3  do  s.i.w.z.)  tabela 

pn.  „Instalacje  montowane  na  dachach  budynków  osób  fizycznych”,  gdzie  określono, 

że instalacji: jednofazowych do zamontowania na jednej połaci jest 9 (lp. 1), jednofazowych 

do zamontowania na dwóch połaciach jest 7 (lp. 2), trójfazowych do zamontowania na jednej 

połaci jest 80 (lp. 3), trójfazowych do zamontowania na dwóch połaciach jest 23 (lp. 4). 

We  wspomnianej  tabeli  przewidziano  również  kolumnę  przeznaczoną  na  wpisanie 

producenta  i  modelu  zarówno  modułu,  jak  i  inwertera  oferowanych  dla  danego  wariantu 

instalacji, pr

zy czym nigdzie w s.i.w.z. nie zdefiniowano, co dokładanie należy rozumieć jako 

„model”, w szczególności na ile oznaczenie to ma indywidualizować przedmiot oferty. 

W pkt 

8.7.3. rozdziału 8 s.i.w.z. Zamawiający zażądał w celu potwierdzenia spełniania 

przez 

oferowane  dostawy  określonych  przez  niego  wymagań:  a)  certyfikatu 

potwierdzającego  pozytywny  wynik  testów  zgodności  modułów  z  normą  IEC  61215 

(lub 

równoważną)  oraz  IEC  61730  (lub  równoważną),  b)  certyfikatu  potwierdzającego 

po

zytywny  wynik  testów  odporności  modułów  na  mgłę  solną  zgodnie  z  norma  IEC  6I701 

Sygn. akt KIO 243/21 

(lub 

równoważną),  c)  certyfikatu  potwierdzającego  pozytywny  wynik  testów  odporności 

modułów  na  amoniak  zgodnie  z  normą  IEC  62716  (lub  równoważną),  d)  certyfikatu 

stwierdzającego  pozytywny  wynik  testów  wytrzymałości  modułów  na  nacisk  6000  Pa, 

e) 

certyfikat  stwierdzającego  pozytywny  wynik  testów  wytrzymałości  modułów  na  ssanie 

wiatru  5400  Pa  {na  zasadzie  art.  30b  ust.  1-4  ustawy  pzp},  f)  karty  technicznej 

modułu 

fotowoltaicznego  obejmującej  informacje  potwierdzające  spełnianie  przez  te  urządzenia 

parametrów zawartych w załączniku nr 1 do s.i.w.z. w pkt 4.3.1. „Moduły fotowoltaiczne” i pkt 

.  „Optimizer  mocy”,  g)  karty  technicznej  inwertera  obejmującej  informacje 

potwierdzające  spełnianie  przez  te  urządzenia  parametrów  zawartych  w  załączniku  nr  1 

do s.i.w.z. w pkt 4.3.3

. „Falownik sieciowy”. 

Z  pkt  8.4.  tego 

rozdziału  s.i.w.z.  wynika,  że  przed  udzieleniem  zamówienia  wezwie 

wykonawcę,  którego  oferta  została  najwyżej  oceniona,  m.in.  do  złożenia  powyższych 

doku

mentów. 

W pkt 11.12. rozdziału 11 s.i.w.z. Zamawiający  wprowadził regułę kolizyjną, zgodnie 

z 

którą  w  przypadku rozbieżności  pomiędzy  treścią SIWZ a  treścią  udzielonych odpowiedzi 

jako  obowiązującą  należy  przyjąć  treść  pisma  zawierającego  późniejsze  oświadczenie 

Zamawiaj

ącego. 

Niesporne było, że:  

-  w  tabelach  nr  4  z  pkt  4.3.3. 

„Falownik  sieciowy”  dokumentacji  projektowych dla instalacji, 

zarówno  1-fazowych,  jak  i  3-fazowych,  przewidujących  montaż  modułów  PV  na  1  połaci 

dachu,  w  ramach  charakterystyki  elekt

rycznej  opisano,  że  inwerter  ma  dysponować 

co 

najmniej dwoma wejściami MPPT; 

Solartime  zaoferował  w  lp.  1  tabeli  formularza  ofertowego  inwerter  Afore  HNS3000TL-1, 

który ma jedno wejście MPPT. 

Z adekwatnie przytoczonych {patrz powyżej} przez Przystępującego wyjaśnień treści 

s.i.w.z. z 9 listopada 2020 r., udzielonych przez Zamawiaj

ącego w związku z pytaniem nr 7, 

jednoznacznie  wynika,  że  w  lokalizacjach,  dla  których  w  dokumentacji  projektowej 

przewidziano  montaż  paneli  PV  na  jednej  połaci  dachu,  przewiduje  się  zastosowanie 

inwertera z jednym MPTT, gdyż będzie to instalacja PV 1-stringowa.  

Z  kolei  z  przytoczonych  {patrz  powyżej}  przez  Odwołującego  wcześniejszych 

wyjaśnień  treści  s.i.w.z.  z  23  października  2020  r.  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  40  wprost 

wynik

a,  że  dotyczyły  one  podtrzymania  wymagania  dwóch  wejść  MPPT  dla  instalacji 

w 

lokalizacjach, dla których przewidziano montaż paneli PV na dwóch połaciach dachu. 

R

easumując, w zakresie zarzutu z pkt 1.1) ustalono, że w drodze udzielonych później 

wyjaśnień  treści  s.i.w.z.  Zamawiający  w  przypadku  instalacji  PV,  w  których  panele  PV 

przewidziano  do  zainstalowania  na  1  połaci,  czyli  instalacji  w  wariancie  z  lp.  1  i  3  tabeli 

Sygn. akt KIO 243/21 

formularza ofertowego, odstąpił od wymagania dwóch wejść MPPT. 

Niesporne  było  również,  że  karty  katalogowe  złożone  przez  Solartime  na  wezwanie 

Zamawiającego w trybie art. 26 ust. 1 pzp:  

-  dla  falownika  wskazanego  uprzednio  w  lp.  1  tabeli  formularza  oferty  jako  Afore 

HNS300TL-

1 maksymalnego napięcia 600 V, gdyż wg tej karty wynosi ono 500 V; 

-  dla  falownika  wskazanego  uprzednio  w  lp.  3  i  4  tabeli  formularza  oferty  jako  Afore 

BNT003KTL ni

e potwierdziła, że minimalne napięcie wejściowe jest niższe niż 150 V, gdyż w 

tej karcie takiego parametru w ogóle nie wyszczególniono.  

Niesporne  było  również,  że  w  powyższym  zakresie  Zamawiający  nie  wzywał 

Solartime’u do uzupełnienia dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 pzp. 

Co  istotne 

–  w  odniesieniu  do  zarzutów  1.2)  i  1.3)  –  odwołanie  nie  zawiera  zarzutu 

zaniechania  wezwania  Solartime’u  do  uzupełnienia  złożonej  karty  katalogowej  w  trybie  art. 

26 ust. 3 pzp.  

Przede  wszystkim  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp 

w  związku 

z 

niespełnieniem  parametru  maksymalnego  napięcia,  czyli  zarzut  1.2),  sprowadza  się 

do 

wskazania  rozbieżności  pomiędzy  parametrem  wymaganym  a  wynikającym  ze  złożonej 

karty katalogowej. Natomiast w ramach tego zarzutu nie sprecyzowano, czy i dlaczego karta 

katalogowa,  czyli  dokument  zażądany  na  zasadzie art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp, miałaby  zostać 

utożsamiona  z  treścią  oferty  i  w  związku  z  tym  nie  podlegać  uzupełnieniu  w  trybie 

przewidzianym  co  do  zasady 

dla  tego  typu  dokumentów.  Podniesienie  takich  twierdzeń 

dopiero w reakcji na stanowisko Przystępującego stanowi rozszerzenie zarzutów zawartych 

w odwołaniu po upływie terminu na jego wniesienie. 

J

uż  z  tego  względu  za  nic  nie  wnoszącą  do  sprawy  należało  uznać  złożoną 

na 

rozprawie  przez  Odwołującego  instrukcję  obsługi  dla falowników  sieciowych Afore,  gdyż 

w 

oczywisty  sposób  wnioskowany  dowód  wykracza  ponad  zakres  zarzutu  zawartego 

w 

odwołaniu. 

Niezal

eżnie  od  powyższego  Przystępujący  załączył  do  swojego  pisma  kartę 

katalogową  dla  falownika  Afore  HNS300TL-1,  w  której  określono  parametr  maksymalnego 

napięcia  na  poziomie  wymaganym  przez  Zamawiającego,  co  dowodzi,  że  możliwe  jest 

w trybie  art.  26  ust.  3  pz

p  usunięcie  błędu,  który  w  zakresie  tego  parametru  zawiera  karta 

katalogowa złożona na wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 pzp. 

Zaznaczyć  należy,  że  kwestia,  czy  pod  danym  oznaczeniem  modelu  mogą  kryć  się 

urządzenia różniące się nieznacznie w zakresie jednego z wielu parametrów nie jest ani co 

do  zasady,  ani  co  do  produktów  marki  Afore  przedmiotem  powszechnej  wiedzy,  czyli  nie 

stanowi  okoliczności  notoryjnej.  W  sytuacji  braku  zajęcia  w  tej  kwestii  stanowiska 

w 

odwołaniu,  Izba  nie  miała  podstaw,  aby  uznać  za  niewiarygodne  twierdzenia 

Sygn. akt KIO 243/21 

Przystępującego,  poparte  oświadczeniem  Afore  Polska  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gorlicach 

{dalej: „Afore Polska”}, że model falownika Afore HNS3000TL-1 występuje w trzech wersjach 

różniących  się  wartością  parametru  napięcia  wejściowego,  zwłaszcza  wobec  załączenia 

dodatkowo potwierdzających ten fakt kart katalogowych. 

Z kolei zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp 

dotyczący niespełniania parametru 

minimalnego napięcia, czyli zarzut 1.3), sprowadza się skonstatowania braku potwierdzenia 

jego  spełniania  w  złożonej  karcie  katalogowej.  Natomiast  w  ramach  tego  zarzutu  brak 

jednoznacznej  konkluzji, 

czy  i  dlaczego  karta  katalogowa,  czyli  dokument  zażądany 

na zasadzie  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp, 

miałaby  w  tym  przypadku  nie  podlegać  uzupełnieniu 

w 

trybie  przewidzianym  co  do  zasady  dla  tego  typu  dokumentów.  Podniesienie  takich 

twierdzeń  dopiero  w  reakcji  na  stanowisko Przystępującego  stanowi  rozszerzenie zarzutów 

zawartych w odwołaniu po upływie terminu na jego wniesienie. 

Niezależnie  od  powyższego  Przystępujący  załączył  do  swojego  pisma  kartę 

katalogową  dla  falownika  Afore  BNT003KTL  rozszerzonej  o  parametr  napięcia  wyłączania 

wynoszącego 145 V, z załączeniem pisma Afore Polska, w którym wyjaśniono, że jest to inny 

sposób nazwania parametru minimalnego napięcia wejściowego. Skoro parametr ten został 

potwierdzony na poziomie wymaganym prz

ez Zamawiającego, możliwe jest w trybie art. 26 

ust.  3  pzp  usunięcie  braku,  który  w  tym  zakresie  zawiera  karta  katalogowa  złożona 

na wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 pzp. 

Izba  stwierdziła,  że  zarzut  z  pkt  2.  sprowadza  się  do  wywiedzenia  z  rozbieżności 

pomiędzy  oznaczeniem  modelu  modułu  PV  wskazanym  w  formularzu  ofertowym 

a 

wynikającym z następnie złożonych dokumentów, o których mowa w pkt 8.7.3. rozdziału 8 

s.i.w.z, kt

óra sprowadza się do użycia odmiennego znaku oddzielającego dwa ciągi literowo-

liczbowe (w ofercie „-”, w późniejszych dokumentach „/”), wątpliwości, czy chodzi o to samo 

urządzenie,  a  następnie  wyprowadzenia  wniosku,  że  oznacza  to  niezgodność  treści  oferty 

z 

treścią s.i.w.z.  

Odwołujący, który z tak opisanych okoliczności, nie próbując nawet odpowiedzieć na 

pytanie,  czy  zachodzi  jakaś  różnica  znaczeniowa  pomiędzy  tymi  znakami,  postawił  tak 

daleko  idący  zarzut,  nie  sprostał  ciężarowi  wykazania,  że  tak  nieznacznie  różniące  się 

oznaczenia  odnoszą  się  do  dwóch  różnych  modeli  modułów  fotowoltaicznych. Wobec  tego 

już z tego powodu należało uznać, że jest to oczywiście nieistotna różnica w oznaczeniu. 

Niezależenie  od  powyższego  Natomiast  Zamawiający  przedstawił  oświadczenie 

producenta  (Phono  Solar  Technology  Co.,  Ltd.  z  siedzibą  w  Nankinie  w  Chinach), 

że zarówno  oznaczenie  PS315M/20U,  jak  i  oznaczenie  PS315-20U  odnoszą  się  do  tego 

samego modelu modułu PV, przy czym to drugie jest najbardziej poprawne. 

Niesporne  było,  że  w  tabelach  nr  4  z  pkt  4.3.3.  „Falownik  sieciowy”  dokumentacji 

Sygn. akt KIO 243/21 

projekt

owych dla instalacji, zarówno 1-fazowych, jak i 3-fazowych, zarówno przewidujących 

montaż  modułów  PV  na  jednej  połaci,  jak  i  dwóch  połaciach  dachu,  w  ramach 

charakterystyki elektryc

znej określono na 180-280 V zakres obsługiwanego napięcia AC. 

Z  adekwatnie  przytoczonych 

{patrz  powyżej}  zarówno  przez  Odwołującego, 

jak i 

Przystępującego  wyjaśnień  treści  s.i.w.z.  z  9  listopada  2020  r.,  udzielonych  przez 

Zamawiaj

ącego  w  związku  z  pytaniem  nr  12,  jednoznacznie  wynika,  że  w  odpowiedzi 

na 

pytanie,  które  stanowiło  w  istocie  wniosek  o  złagodzenie  wymaganych  dla  falowników 

parametrów,  w  tym  przypadku  o  zmianę  zakresu  napięcia  AC  na  190-270V,  Zamawiający 

zdecydował  się  ostatecznie  na  określenie  tego  parametru  jako  napięcia  wyjściowego  AC 

zgodnego z kodeksami NC-RFG operatora sieciowego. 

Z  kolei  niesporne  było,  że  w  odpowiedzi  na  wezwanie  w  trybie  art.  26  ust.  1  pzp 

Solartime  złożył  deklarację  zgodności  z  24  kwietnia  2029  r.  dla  wszystkich  modeli 

oferowanych falowników,  w której  ich  producent (Afore  New  Energy Technology  Co.,  Ltd.  z 

siedzibą w Szanghaju w Chinach) oświadczył, że produkty te odpowiadają m.in. dyrektywie 

2016/631  NC  RfG  (kodeksowi  sieci  dotyczącemu  wymogów  w  zakresie  przyłączania 

je

dnostek wytwórczych do sieci. 

Izba  nie  mogła  wziąć  pod  uwagę  w  ramach  stanu  rzeczy  ustalonego  w  toku 

postępowania,  o  którym  mowa  w  art.  552  ust.  1  npzp,  złożonych  na  rozprawie  przez 

Przystępującego  kart  katalogowych,  które  miałyby  zostać  złożone  Zamawiającemu,  gdyby 

wystosował do Solartime’u wezwanie w trybie art. 26 ust. 3 pzp, gdyż Zamawiający zaniechał 

takiej  czynności.  W  konsekwencji  nie  sposób  również  antycypować,  jak  te  dokumenty 

zostałyby ocenione przez Zamawiającego, który do tego celu powołał komisję przetargową. 

Przede  wszystkim  posiedzenie  i  rozprawa  przed  Izbą  w  ramach  postępowania 

odwoławczego prowadzonego przed Izbą nie są fazą postępowania o udzielenie zamówienia 

prowadzonego przez Zamawiającego. 

Na marginesie należy zauważyć, że dokument nazywany „kartą katalogową” nie ma 

prawnie  zdefiniowanego  znaczenia,  natomiast  zwykle  rozumie  się  przez  to  zbiór  informacji 

pochodzących  od  producenta  lub  innego  podmiotu  wprowadzającego  do  obrotu  na  temat 

parametrów  technicznych  lub  innych  właściwości  produktu.  Stąd  w  zakresie,  w  jakim  karta 

nie  obejmuje  informacji  dotyczących  parametrów  lub  cech  wymaganych  w  tym 

postępowaniu,  za  dopuszczalne  należałoby  uznać  oświadczenie  uzupełniające  złożone 

przez któryś z tych podmiotów, zwłaszcza w sytuacji, gdy przedmiot oferty obejmuje produkt 

nieznacznie zmodyfikow

any na potrzeby danego zamówienia. 

Sygn. akt KIO 243/21 

Izba stwierdziła, że w tych okolicznościach zarzuty odwołania są niezasadne. 

Dla  oceny  czynności  podjętych  przez  Zamawiającego  znaczenie  mają  przepisy 

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 

1843  ze  zm.),  gdyż  na  jej  podstawie  zostało  wszczęte  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia publicznego 

Izba  rozważyła,  z  uwzględnieniem  okoliczności  dotyczących  tej  sprawy,  zakres 

zastoso

wania art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp, który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej 

treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  z  zastrzeżeniem 

art.  87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

Skład  orzekający  Izby  podziela  utrwalony  w  doktrynie  i  orzecznictwie  pogląd 

{wyrażony  również  w  orzeczeniach  przywołanych  w  odwołaniu},  że  zarówno  treść  s.i.w.z., 

jak i 

treść  oferty  stanowią  merytoryczne  postanowienia  oświadczeń  woli  odpowiednio: 

zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia precyzuje, jakiego 

świadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  oraz 

wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie wyboru złożonej 

przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego 

–  co  do  zasady  –  porównanie 

zaoferowanego przez wykonawcę świadczenia z opisem przedmiotu zamówienia, sposobem 

i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego,  przesądza  o  tym,  czy  treść 

złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna.  

A

by  zapewnić  możliwość  sprawdzenia  zgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z., 

ustawa  pzp  z  jednej  strony  obliguje  zamawiającego,  aby  prowadził  całe  postępowanie 

o 

udzielenie zamówienia w formie pisemnej (art. 9 ust. 1 pzp), w tym przekazał i udostępnił 

spe

cyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (art.  37  ust.  2  pzp),  która  ma  zawierać 

w 

szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  określenie  terminu  wykonania  zamówienia, 

istotne warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego oraz opis sposobu przygotowania 

ofer

t (art. 36 ust. 1 pkt 3, 4, 10 i 16 pzp). Z drugiej strony przepisy zastrzegają pod rygorem 

nieważności dla oferty składanej przez wykonawcę w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

publicznego  formę  elektroniczną  opatrzoną  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym 

(art. 

10a  ust.  5  pzp)  {w  poprzednim  stanie  prawnym  była  to  forma  pisemna  pod  rygorem 

nieważności}, a treść takiej oferty musi odpowiadać treści specyfikacji (art. 82 ust. 3 pzp). 

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjmuje  się  również,  że  rozumienie  terminu  oferta 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na 

odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem  treści oferty będzie 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

Sygn. akt KIO 243/21 

świadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  s.i.w.z.  wymagany 

od 

wykonawcy  zakres  i  sposób  konkretyzacji  oświadczenia  woli,  który  będzie  podstawą 

dla 

oceny zgodności treści złożonej oferty z merytorycznymi wymaganiami opisu przedmiotu 

zamówienia.  W  szczególności  zamawiający  może  wymagać  skonkretyzowania  producenta 

i 

oznaczenia indywidualizującego przedmiot oferty. 

W  konsekwencji  nie  tylko  treść  wynikająca  explicite  ze  złożonej  oferty,  ale  również 

nieskonkretyzowanie jej treści przez wykonawcę w sposób lub w zakresie wymaganym przez 

zamawiającego,  może  być  podstawą  do  stwierdzenia  niezgodności  oferty  z  treścią  s.i.w.z.. 

gdyż  –  co  do  zasady  –  niedopuszczalne  jest  precyzowanie  i  poprawianie  treści  złożonej 

oferty,  w  szczególności  z  uwagi  za  naczelne  zasady  równego  traktowania  wykonawców 

i zachowania uczciwej konkurencji.  

W  zakresie  zastosowania  przesłanki  odrzucenia  oferty  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp 

mieści się bowiem również sporządzenie oferty w inny sposób, niż żądał tego zamawiający, 

o 

ile niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym, 

choć nie może tu chodzić wyłącznie o niezgodność sposobu spełnienia tych aspektów {por. 

J.  Pieróg  w:  Prawo  zamówień  Publicznych.  Komentarz,  wyd.  C.H.  Beck,  Warszawa  2009}. 

Innymi  słowy  niezgodność  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  może  polegać  na  sporządzeniu 

i 

przedstawieniu  oferty  w  sposób  niezgodny  z  wymaganiami  specyfikacji,  z  zaznaczeniem, 

że chodzi  tu  o  wymagania  s.i.w.z.  dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i  potwierdzenia 

zobowiązania  (świadczenia)  ofertowego,  a  więc  wymagania,  co  do  treści  oferty,  a  nie 

wymagania co do jej formy, które również zamieszczane są w s.i.w.z. {por. np. uzasadnienie 

wyroku Izby z 13 listopada 2013 r. sygn. akt KIO 2478/13}. 

W  ramach  wymaganego  od  wykonawcy  sposobu  potwierdzenia  treści  oferty  mieści 

się  również  oparte  na  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp  żądanie  przez  zamawiającego  oświadczeń 

lub 

dokumentów  potwierdzających  spełnianie  jego  wymagań  (określonych  w  s.i.w.z.)  przez 

oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane.  Niezamknięty  katalog  tych  dokumentów 

został  określony  w  § 6  rozporządzenia  Ministra Rozwoju z  dnia 26  lipca  2016  r.  w  sprawie 

rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu 

o 

udzielenie  zamówienia  (Dz.U.  poz.  126)  {dalej:  „rozporządzenie”}.  Dokumenty  te  co  do 

zasady należy rozpatrywać jako kwalifikowaną formę potwierdzenia zgodności oferowanego 

świadczenia  z  wymaganym  przez  zamawiającego.  Zadeklarowana  przez  wykonawcę  treść 

oferty  musi  w  takim  przypadku  dodatkowo  znaleźć  potwierdzenie  w  dokumentach 

pochodzących  co  do  zasady  od  niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu  zewnętrznego 

(co 

wprost wskazano przy określeniu rodzaju dokumentów wyliczonych w § 13 ust. 1 pkt 2-5 

rozporządzenia),  względnie  w  próbkach,  opisach,  fotografiach,  planach,  projektach, 

rysunkach,  modelach,  wzorach,  programach  komputerowych  oraz  innych  podobnych 

Sygn. akt KIO 243/21 

materiałach, których autentyczność musi zostać poświadczona przez wykonawcę na żądanie 

zamawiającego  (rodzaje  środków  dowodowych  wymienione  w  §  13  ust.  1  pkt  1 

rozporządzenia). 

W  konsekwencji  brak  takiego  kwalifikowanego  potwierdzenia  również  jest  podstawą 

do  odrzucenia  oferty  jako  niezgodnej  z 

treścią  s.i.w.z.,  co  przejawiać  się  może  zarówno 

w aspekcie  formalnym 

–  niezgodności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia 

takich  dokumentów,  jak  i  przede  wszystkim  materialnym  –  niewykazaniu  zgodności 

oferowanych produktów z wymaganiami zamawiającego w zakresie parametrów, które miały 

znaleźć  potwierdzenie  w  tych  dokumentach.  Innymi  słowy  niezłożenie  dokumentu,  który 

będzie potwierdzał treść oferty skutkuje odrzuceniem oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy  pzp  jako  nieodpowiadającej  treści  specyfikacji,  co  jednak  musi  być  poprzedzone 

umożliwieniem uzupełnienia dokumentu dotkniętego brakiem w trybie art. 26 ust. 3 pzp. 

Z  art.  26  ust.  3  pzp  wynika  bowiem,  że  jeżeli  wykonawca  nie  złożył  dokumentów 

potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  pzp  (czyli  również 

dokumentów, o których mowa pkt 2, o które chodzi w tej sprawie) lub są one niekompletne, 

zawierają błędy lub budzą wskazane przez zamawiającego wątpliwości, zamawiający wzywa 

do ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia lub do udzielania wyjaśnień w terminie przez 

siebie wskazanym, chyba że mimo ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia lub udzielenia 

wyjaśnień  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby  unieważnienie 

postępowania. 

Izba zważyła, że w powyżej ustalonych okolicznościach zarzut naruszenia art. 89 ust. 

1  pkt  2  pzp  jest  bezzasadny,  gdyż  dla  większości  zarzutów  bezprzedmiotowy  (nie  istnieje 

niezgodność objęta zarzutami). Natomiast w odniesieniu do zarzutów z pkt 1.2) i 1.3) zarzut 

naruszenia te

go przepisu jest przedwczesny, gdyż Solartime’owi przysługuje z mocy art. 26 

ust.  3  pzp  możliwość  uzupełnienia  podnoszonych  w  odwołaniu  braków  złożonych  na 

wezwanie  w  trybie  art.  26  ust.  1  pzp kart katalogowych. 

Jednocześnie ponieważ odwołanie 

nie  zawiera  zarzutu  naruszenia  tego  ostatniego przepisu,  podlega  w 

całości oddaleniu jako 

bezzasadne. O ile Izba nie jest bowiem 

związana żądaniami odwołania, o tyle jest związana 

zarzutami odwołania. W tym przypadku odwołanie nie zawiera alternatywnego w stosunku do 

zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp zarzutu naruszenia art. 26 ust. 3 pzp.  

Jak już powyżej zaznaczono, z uwagi na datę wniesienia rozpoznawanego odwołania 

do 

postępowania  odwoławczego  w  tej  sprawie,  zgodnie  z  art.  92  ust.  2  ustawy  dnia  11 

września 2019 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. 

poz.  2020  ze  zm.),  znajdują  zastosowanie  przepisy  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  – 

Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019 ze zm.) 

Z  jednej  strony 

według  art.  534  ust.  1  npzp  strony  i  uczestnicy  postępowania 

Sygn. akt KIO 243/21 

odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  dla  stwierdzenia  faktów,  z  których 

wywodzą  skutki  prawne,  przy  czym  zgodnie  z  art.  535  npzp  dowody  na  poparcie  swoich 

twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej  można  przedstawiać  do  zamknięcia 

rozprawy.  P

owyższa  regulacja  wprowadzająca  klasyczny  rozkładu  ciężaru  dowodu  w  toku 

postępowania  odwoławczego  musi  być  odczytywana  w  powiązaniu  z  art.  555  npzp 

{poprzednio  identyczną  regulację  zawierał  art.  192  ust.  7  pzp}.  Zgodnie  z  tym  ostatnim 

przepisem  Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu. 

Oznacza  to,  że  niezależnie  od  wskazania  w  odwołaniu  przepisu,  którego  naruszenie  jest 

zarzucane  zamawiającemu,  Izba  jest  uprawniona  do  oceny  prawidłowości  zachowania 

zamawiającego  (podjętych  czynności  lub  zaniechania  czynności),  jedynie  przez  pryzmat 

sprecyzowanych  w  odwołaniu  okoliczności  faktycznych  i  prawnych  uzasadniających  jego 

wniesienie.  Mają  one  decydujące  znaczenie  dla  ustalenia  granic  kognicji  Izby  przy 

rozpoznaniu  sprawy,  gdyż  konstytuują  zarzut  podlegający  rozpoznaniu.  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  wielokrotnie  wypowiadała  się  w  tym  przedmiocie.  W  szczególności  w  wyroku 

z 

1 grudnia 2009 r. (sygn. akt KIO/UZP 1633/09) Izba wskazała, że zarzut odwołania stanowi 

wskazanie czynności lub zaniechanej czynności zamawiającego (arg. z art. 180 ust. 1 pzp) 

oraz okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających jego wniesienie. Trafność takiego 

stanowiska  została  potwierdzona  w  orzecznictwie  sądów  okręgowych,  w  szczególności 

w 

wyroku z 25 maja 2012 r. (sygn. akt XII Ga 92/12) Sąd Okręgowy w Gdańsku wywiódł, że 

Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu,  przy  czym 

stawianego  przez  wykonawcę  zarzutu  nie  należy  rozpoznawać  wyłącznie  pod  kątem 

wskazanego  przepisu  prawa,  ale  również  jako  wskazane  okoliczności  faktyczne,  które 

podważają prawidłowość czynności zamawiającego i mają wpływ na sytuację wykonawcy. 

W  konsekwencji  o  ile  dowody  O

dwołujący  może  przedstawiać  aż  do  zamknięcia 

rozp

rawy,  o  tyle  okoliczności,  z  których  chce  wywodzić  skutki  prawne  musi  uprzednio 

zawrzeć  w  odwołaniu,  pod  rygorem  ich  nieuwzględnienia  przez  Izbę  jako  wykraczających 

poza kognicję Izby. Należy bowiem rozgraniczyć okoliczności faktyczne konstytuujące zarzut, 

czyli określone twierdzenia o faktach, z których wywodzone są skutki prawne, od dowodów 

na  ich  poparcie. 

Stąd  odwołanie,  które  inicjuje  postępowanie  odwoławcze,  zawsze  musi 

zawierać  okoliczności  uzasadniające  zarzucenie  zamawiającemu  naruszenia  przepisów 

ustawy  pzp

.  Przy  czym  nie  może  się  to  sprowadzać  do  samego  twierdzenia,  że  oferta  jest 

niezgodna  z  treścią  s.i.w.z.,  gdyż  należy  skonkretyzować  okoliczności  faktyczne,  które 

w 

danej sprawie pozwalają na wyprowadzenie takiego wniosku.  

W  tej  sprawie  w  odwo

łaniu,  jak  to  powyżej  zrelacjonowano,  w  uzasadnieniu 

odwołania  tak,  a  nie  inaczej  opisano  okoliczności  faktyczne,  które  zdaniem  Odwołującego 

miały  świadczyć  o  tym,  że  Zamawiający  powinien  stwierdzić  niezgodność  treści  oferty 

Sygn. akt KIO 243/21 

Solartime’u  z  treścią  s.i.w.z.  W  konsekwencji  Izba  nie  była  uprawniona  do  rozpatrywania 

rozszerzenia  tych  zarzutów  o  nowe  okoliczności,  na  które  wskazano  dopiero  w  piśmie 

procesowym  Odwołującego,  również  z  tego  względu,  że  ich  podniesienie  nastąpiło 

z przekroczeniem zawitego terminu na 

wniesienie odwołania. 

Reasumując, rozpoznając sprawę w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba 

stwierdziła, że nie doszło do naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp przez Zamawiającego. 

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 553 zd. 1 nowego pzp 

– orzekła, jak w pkt 1. sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono – w pkt 2. sentencji – stosownie 

do  jego  wyniku,  na  podstawie  art.  575  npzp  w  zw.  z 

§  5  pkt  1  oraz  §  8  ust.  2  zd.  1 

rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych 

rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu 

pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437) – obciążając Odwołującego kosztami tego 

postępowania, na które złożył się wpis uiszczony przez niego wpis.