KIO 2963/21 KIO 2998/21 WYROK dnia 2 listopada 2021 r.

Sygn. akt: 

KIO 2963/21 

KIO 2998/21 

WYROK 

z dnia  2 listopada 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Magdalena Rams 

Protokolant:   

Adam Skowroński    

po  rozpoznaniu  na  rozpr

awie  z  udziałem  stron  w  dniu  27  października  2021  r.  odwołań 

wniesionych do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej: 

A.  w  dniu 

7  października  2021  r.  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie zamówienia konsorcjum: Wrotom sp. z o.o., z siedzibą w Krakowie oraz 

Tom-Marg ZPCH Sp. z o.o. 

z siedzibą w Krakowie (KIO 2963/21); 

B.  w  dniu 

11  października  2021  r.  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie  zamówienia  konsorcjum:  Praxima  Krakpol  Sp.  z  o.o.,  z  siedzibą  w 

Trzebinie oraz ARS Medica Sp. z o.o. 

z siedzibą we Wrocławiu (KIO 2998/21), 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Szpital  Specjalistyczny  im.  Stefana  Żeromskiego 

SPZOZ w Krakowie, 

przy  udziale  wykonawc

ów  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  konsorcjum: 

Citonet - 

Kraków Sp. z o.o., z siedzibą w Krakowie oraz Toruńskie Zakłady Materiałów 

Opatrunkowych S.A. 

z siedzibą w Krakowie zgłaszającego przystąpienia do postępowań 

odwoławczych o sygn. akt: KIO 2963/21, KIO 2998/21 po stronie zamawiającego,  

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  o  sygn.  akt:  KIO  2963/21  oraz  odwołanie  o  sygn.  akt:  KIO 

2998/21 w zakresie zarzutu naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 16 ustawy 

Pzp 

i 

nakazuje 

Zamawiającemu 

unieważnić 

czynność 

wyboru 

oferty 

najkorzystniejszej  oraz  odrzucić  ofertę  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie zamówienia konsorcjum: Citonet-Kraków sp. z o.o., z siedzibą w Krakowie 

oraz  Toruńskie  Zakłady  Materiałów  Opatrunkowych  S.A.,  z  siedzibą  w  Krakowie  na 

podstawie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp.  

W pozostałym zakresie oddala odwołanie o sygn. akt: KIO 2963/21 oraz odwołanie o 

sygn. akt KIO 2998/21.  

Kosztami postępowania w sprawie o sygn. akt: KIO 2963/21 obciąża zamawiającego 

Szpital 

Specjalistyczny im. Stefana Żeromskiego SPZOZ w Krakowie i: 

3.1 zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę    15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia konsorcjum: Wrotom sp. z o.o., 

z  siedzibą  w  Krakowie  oraz Tom-Marg  ZPCH  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakowie 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  zamawiającego  na  rzecz  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie zamówienia konsorcjum: Wrotom sp. z o.o., z siedzibą w Krakowie oraz 

Tom-

Marg ZPCH Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie kwotę 9 225 zł 00 gr (słownie: 

dziewięć  tysięcy  dwieście  dwadzieścia  pięć  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu 

kosztów wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika.    

Kosztami postępowania w sprawie o sygn. akt: KIO 2998/21 obciąża zamawiającego 

Szpital 

Specjalistyczny im. Stefana Żeromskiego SPZOZ w Krakowie i: 

4.1 zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę    15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  konsorcjum:  Praxima  Krakpol 

Sp.  z  o.o.,  z  siedzibą  w  Trzebinie  oraz  ARS  Medica  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  we 

Wrocławiu  tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  zamawiającego  na  rzecz  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie  zamówienia  konsorcjum:  Praxima  Krakpol  Sp.  z  o.o.,  z  siedzibą  w 

Trzebinie oraz ARS Medica Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu  kwotę 9 715 zł 00 

gr 

(słownie:  dziewięć  tysięcy  siedemset  piętnaście  złotych  zero  groszy)  tytułem 

zwrotu kosztów wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika.    

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z 2019  r.,  poz.  2019  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  – 

w 

terminie 14  dni  od  dnia jego doręczenia  -  przysługuje skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………………………. 

Sygn. akt: 

KIO 2963/21 

KIO 2998/21 

UZASADNIENIE 

Sygn. akt: KIO 2963/21 

W  dniu 7 października 2021 r.  do  Prezesa Krajowej  Izby Odwoławczej  wpłynęło odwołanie 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia konsorcjum Wrotom sp. z 

o.o.,  z  siedzibą  w  Krakowie  oraz  Tom-Marg  ZPCH  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakowie  (dalej 

„Odwołujący  1”)  zarzucając  zamawiającemu  Szpitalowi  Specjalistycznemu  im.  Stefana 

Żeromskiego SPZOZ w Krakowie (dalej „Zamawiający”) dokonanie czynności niezgodnych z 

przepisami  ustawy  Pzp    tj.  niezasadnego  odrzucenia 

oferty  Odwołującego  1  jako 

zawierającej  rażąco  niską  cenę  oraz  od  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  Toruńskich 

Zakładów Materiałów Opatrunkowych S.A. 

Odwołujący  1  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  art.  226  ust.  1  pkt  8  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych poprzez uznanie, że Odwołujący 1 zaproponował rażąco niską cenę 

oraz  art.  239  ust.  1  ustawy  Pzp 

przez  wybór  oferty  Toruńskich  Zakładów  Materiałów 

Opatrunkowych  S.A.  jako  przedstawiających  najkorzystniejszą  ofertę,  pomimo,  że 

przedsiębiorca  ten  nie  przedstawił  samodzielnie  żadnej  oferty  w  przedmiotowym 

postępowaniu  o  zamówienie  publiczne;  z  ostrożności  procesowej,  w  razie  uznania  przez 

Izbę,  że  ogłoszenie  o  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty  Toruńskich  Zakładów 

Materiałów Opatrunkowych S.A. było prawidłowe, naruszenie treści art. 16 pkt 1 ustawy Pzp 

poprzez  wybranie  jako  najkorzystniejszej  oferty  zawierającej  błędy  w  obliczeniu  ceny 

polegające  na  niezastosowaniu  w  cenie  obowiązującego  podatku  od  towarów  i  usług  w 

stawce  23%, 

co  spowodowało  naruszenie  zasady  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania 

wykonawców,  w  konsekwencji  naruszenie  treści  art.  226  ust.  1  pkt  10  poprzez 

wybranie oferty 

zawierającej błędy w obliczeniu ceny.  

Odwołujący 1 wniósł o uwzględnienie odwołania, nakazanie unieważnienia czynności wyboru 

oferty Toruńskich Zakładów Materiałów Opatrunkowych, w przypadku uznania przez Izbę, że 

o

głoszenie  o  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty  Toruńskich  Zakładów  Materiałów 

Opatrunkowych  S.A.  może  się  ostać  w  obrocie  prawnym,  nakazanie  unieważnienia 

czynności  wyboru  oferty  Konsorcjum  Citonet-Kraków  sp.  z  o.o.  oraz  Toruńskie  Zakłady 

Materiałów  Opatrunkowych  S.A.  oraz  dokonanie  wyboru  oferty  Odwołującego  1  jako 

najkorzystniejszej, 

zasądzenia  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  1  uiszczonej 

opłaty od odwołania oraz kosztów zastępstwa procesowego. 

W uzasadnieniu podniesionych zarzutów Odwołujący 1 wskazał, że pismem datowanym 30 

września  2021  r.,  Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyborze  najkorzystniejszej 

oferty  złożonej  przez  Toruńskie  Zakłady  Materiałów  Opatrunkowych  S.A.  Odwołujący  1 

wskazał,  że  przedsiębiorca  ten  nie  występował  samodzielnie  w  omawianym  postępowaniu. 

Zamawiający  nie  mógł  zatem  dokonać  wyboru  jego  oferty,  gdyż  ten  nie  przedstawił  żadnej 

indywidualnej  oferty. 

Wybór  ten  nie  może  ostać  się  w  obrocie  prawnym,  albowiem 

naruszyłoby  to  elementarne  zasady  procedowania  zamówień  publicznych  poprzez 

dokonanie  wyboru  oferty  przedsiębiorcy  spoza  kręgu  wykonawców  dopuszczonych  do 

udziału  w  procedurze  o  zamówienie  publiczne.  Odwołujący  1  wskazał,  że  w  postępowaniu 

jako wykonawca procedowało Konsorcjum Citonet-Kraków sp. z o.o. oraz Toruńskie Zakłady 

Materiałów Opatrunkowych S.A. Nie można również uznać skarżonego wyboru za oczywistą 

omyłkę pisarską. W ocenie Odwołującego 1 pozostawienie w obrocie prawnym dokonanego 

przez Zamawiającego wyboru implikuje oczywiste i poważne następstwa prawne.  

Ponadto Odwołujący  1 wskazał,  że  Zamawiający  w  piśmie datowanym 17  sierpnia  2021  r., 

wezwał  Odwołującego  1,  na  podstawie art.  224 ust.  1  ustawy  Pzp  do  wyjaśnień,  albowiem 

uznał,  że  zaproponowana  cena  jest  rażąco  niska.  Odwołujący  1  przedstawił  uzasadnienie 

oferowanej  ceny.  Zawarł  w  tym  uzasadnieniu  wszystkie  wymagane  prawem  okoliczności 

implikujące podaną cenę. Dla Odwołującego 1, powzięcie przez Zamawiającego podejrzeń, 

że  proponowana  cena  jest  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  lub  budzi 

wątpliwości  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  jest  zaskoczeniem, 

albowiem Odwołujący 1 oferuje permanentnie takie właśnie ceny. W orzecznictwie Krajowej 

Izby  Odwoławczej  ugruntował  się  pogląd,  że  „Cena  rażąco  niska  to  cena  nierealna, 

niepozwalająca  na  realizację  zamówienia  z  należytą  starannością,  wskazująca  na  zamiar 

realizacji  zamówienia  poniżej  kosztów  własnych  wykonawcy,  niepozwalająca  na 

wygenerowanie  przez  niego  zysku,  znacznie  odbiegająca  od  cen  rynkowych  innych,  takich 

samych  lub  podobnych  rodzajów  zamówień.  wskazującą  na  możliwość  wykonania 

zamówienia poniżej kosztów wytworzenia usługi” (patrz: wyroki KIO o sygn. 992/19, 616/16, 

Odwołujący 1 przedłożył w załączeniu do odwołania kopie umów 

zawartych  i  realizowanych  w  ostatnim  czasie,  w  których  podane  są  ceny  zbieżne  z 

oferowanymi w niniejszym zamówieniu publicznym. Odwołujący 1 wskazał, że nie jest i nigdy 

nie był przedsiębiorcą działającym charytatywnie. Tom-Marg ZPCH sp. z o.o. funkcjonuje na 

rynku  od  1989 r. 

( dowód; wpis do KRS). W ocenie Odwołującego 1, Zamawiający nie zna 

cen  rynkowych  i  dokonuje  wyboru  ofert,  które  w  zakresie  ceny  są  nierynkowe,  narażając 

finanse  szpitala  na  zupełnie  nieuzasadniony  uszczerbek.  Odwołujący  1,  jak  wskazał  w 

zarzutach, z ostrożności procesowej, odnosi się również do materii zaoferowanej, i uznanej 

przez  zamawiającego  za  prawidłową  ceny  zaproponowanej  przez  konsorcjum  Citonet-

Kraków  sp.  z  o.o.  oraz  Toruńskie  Zakłady  Materiałów  Opatrunkowych  S.A.  w  kontekście 

naruszenia konkurencyjności podmiotów oraz zarzutu nieprawidłowo obliczonej ceny. Istota 

rozstrzygnięcia,  aczkolwiek  nie  werbalizowana  przez  Zamawiającego  w  uzasadnieniu, 

polega  na  zastosowaniu  przez  odwołującego  w  oferowanej  cenie  obowiązującego  podatku 

od towarów i usług w stawce 23% w przeciwieństwie do drugiego oferenta, który podał, że 

dysponuje zwolnieniem z tego podatku. Odwołujący 1 wskazał,  że Konsorcjum: CITONET-

WARSZAWA  sp.  z  o.o.,  TORUŃSKIE  ZAKŁADY  MATERIAŁÓW  OPATRUNKOWYCH  S.A. 

nie  dysponują  ani  razem  wzięci,  ani  każdy  z  osobna  takim  zwolnieniem.  W  dokumentach 

omawianego zamówienia publicznego znajduje się pismo Odwołującego 1 datowane 15 lipca 

r., w którym poinformował on Zamawiającego, że oferta złożona przez Konsorcjum nie 

spełnia  ustawowych  warunków  prawidłowego  obliczenia  ceny  oraz  narusza  standardy 

równego traktowania wykonawców (Dowód: kopia pisma z dnia 15 lipca 2021 r.) Odwołujący 

1  wskazał,  że  obowiązek  badania  prawidłowości  ustalenia  przez  oferenta  ceny,  w  tym 

stosowania w niej podatku od towarów i usług oraz rozważenia, czy brak uwzględnienia tego 

podatku  w  oferowanej  cenie  narusza  standardy  uczciwej  konkurencji,  leży  po  stronie 

zamawiającego.    Odwołujący  1  powołał  się  na  wyrok  SN  o  sygn.  III  CZP  52/11  z  dnia  20 

października 2011 r.  

Ponadto Odwołujący 1 wskazał, że Zamawiający pomimo znanej mu Interpretacji Ogólnej nr 

PTI  .8101.5.2017.PSG.622  Ministra  Rozwoju  i  Finansów  z  dnia  29  grudnia  2017r. 

promulgowanej  w  Dzienniku  Urzędowym  Ministra  Rozwoju  i  Finansów  z  dnia  9  stycznia 

2018r. poz. 5 dokon

ał wyboru, jako najkorzystniejszej cenowo oferty Konsorcjum: CITONET-

WARSZAWA sp. z o.o., TORUŃSKIE ZAKŁADY MATERIAŁÓW OPATRUNKOWYCH S.A. i 

uznał,  że  Konsorcjum  to  jest  zwolnione  ze  stosowania  podatku  od  towarów  i  usług  przy 

wykonywaniu usług prania bielizny szpitalnej. W ocenie Odwołującego 1, takie stanowisko w 

sposób oczywisty narusza zasady oceny ofert wskazane ww. wyroku SN. Zamawiający nie 

wziął pod uwagę, iż zasady stosowania podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług 

będących przedmiotem omawianego postępowania o zamówienie publiczne są powszechnie 

znane,  bowiem  wielokrotnie  były  przedmiotem  indywidualnych  interpretacji  podatkowych 

oraz wspomnianej wcześniej interpretacji ogólnej. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 

marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej 

dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej 

„podatkiem”,  podlegają  odpłatna  dostawa  towarów  i  odpłatne  świadczenie  usług  na 

terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 

ust. 1 pkt 1

, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (… 

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust.  1 

pkt 1 

, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki 

organizacyjnej  niemającej  osobowości  prawnej,  które  nie  stanowi  dostawy  towarów  w 

rozumieniu  art.  7  (

…).  W  treści  ustawy  jak  i  w  przepisach  wykonawczych  do  niej, 

ustawodawca  przewidział  opodatkowanie  niektórych  czynności  stawkami  obniżonymi  bądź 

zwolnienie  od  podatku.  Na  podstawie  art.  43  ust.  1 

pkt  18  ustawy  o  VAT,  zwalnia  się  od 

podatku  usługi  w  zakresie  opieki  medycznej,  służące  profilaktyce,  zachowaniu,  ratowaniu, 

przywracaniu  i  poprawie  zdrowia  oraz  dostawę  towarów  i  świadczenie  usług  ściśle  z  tymi 

usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. 

W  myśl  natomiast  art.  43  ust.  1  pkt  18a  ustawy  o  VAT,  zwalnia  się  od  podatku  usługi  w 

zakresie  opieki  medycznej,  służące  profilaktyce,  zachowaniu,  ratowaniu,  przywracaniu  i 

poprawie  zdrowia  oraz  dostawę  towarów  i  świadczenie  usług  ściśle  z  tymi  usługami 

z

wiązane,  świadczone  na  rzecz  podmiotów  leczniczych  na  terenie  ich  przedsiębiorstw,  w 

których  wykonywana  jest  działalność  lecznicza.  Stosownie  do  art.  43  ust.  17  ustawy, 

zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, 

nie  mają  zastosowania  do  dostawy  towarów  lub  świadczenia  usług  ściśle  związanych  z 

usługami podstawowymi, jeżeli: a. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, 

zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-

24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub b. ich głównym 

celem  jest  osiągnięcie  dodatkowego  dochodu  przez  podatnika,  przez  konkurencyjne 

wykonywanie  tych  czynności  w  stosunku  do  podatników  niekorzystających  z  takiego 

zwolnienia. W myśl art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 

26,  28,  29  i  33  lit.  a,  mają zastosowanie  do  dostawy  towarów  lub świadczenia usług  ściśle 

związanych  z  usługami  podstawowymi,  dokonywanych  przez  podmioty  świadczące  usługi 

podstawowe. W ocenie 

Odwołującego 1 z powyższych przepisów wynika, że zwolnieniu od 

podatku  podlegają  usługi  opieki  medycznej,  które  spełniają  określone  warunki  —  służą 

profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone są przez 

konkretne,  wymienione  przez  ustawodawcę  podmioty  lecznicze  lub  inne  podmioty 

wykonujące  te  usługi  na  rzecz  podmiotów  leczniczych  na  terenie  ich  przedsiębiorstw,  w 

których  wykonywana  jest    działalność  lecznicza.  Odwołujący  1  wskazał,  że  powyższe 

zwolnienie odnosi  się do  usług  w  zakresie opieki  medycznej  oraz dostawy  towarów  i  usług 

ściśle  z  tymi  usługami  związanych  wykonywanych  w  ramach  działalności  leczniczej  przez 

podmioty lecznicze (pkt 18) oraz świadczonych na rzecz podmiotów leczniczych na terenie 

ich  przedsiębiorstw,  w  których  wykonywana  jest  działalność  lecznicza  (pkt  18a).  Zatem, 

zwolnienie  od  podatku  usług  w  zakresie  opieki  medycznej  ma  charakter  podmiotowo  — 

przedmiotowy.  Na  mocy  art.  2  ust.  1  pkt  4  ustawy  z  15  kwietnia  2011  r.,  o  działalności 

leczniczej (Dz. U. z 2021 r. poz. 711 ze zm.), podmiot lecznic

zy niebędący przedsiębiorcą to 

podmiot leczniczy wymieniony w art. 4 ust.  1 pkt 2, 3 i 7. Z kolei, na podstawie art. 2 ust.  1 

pkt  5  ww.  ustawy,  podmiot 

wykonujący  działalność  leczniczą oznacza podmiot  leczniczy,  o 

którym mowa w art. 4, oraz lekarza, pielęgniarkę lub fizjoterapeutę wykonujących zawód w 

ramach  działalności  leczniczej jako  praktykę zawodową,  o  której  mowa  w  art.  5.  Zgodnie  z 

art.  2  ust.  1 

pkt  10  ww.  ustawy,  świadczenie  zdrowotne  to  działania  służące  zachowaniu, 

ratowaniu,  przywracaniu  lub  popr

awie  zdrowia  oraz  inne  działania  medyczne  wynikające  z 

procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania. W świetle 

art. 3 ust. 1 ww. ustawy, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. 

Świadczenia  te  mogą  być  udzielane  za  pośrednictwem  systemów  teleinformatycznych  lub 

systemów  łączności.  W  myśl  art.  4  ust.  1  pkt  2  ww.  ustawy,  podmiotami  leczniczymi  są 

samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej. One i tylko one, zgodnie z obowiązującym 

prawem,    mogą  stosować  omawiane  zwolnienie  z  podatku  od  z  tym  zastrzeżeniem,  iż  nie 

mogą  tego  czynić  w  celu  uzyskania  dodatkowego  dochodu  naruszając  zasady  uczciwej 

konkurencji. 

Odwołujący  wskazał,  że  przy  definiowaniu  zwolnienia  usług  w  zakresie  opieki 

medycznej, oprzeć należy się na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, 

które  wskazuje,  że ze  zwolnienia  będą  generalnie  korzystać  tylko  te  czynności,  które  mają 

charakter  diagnostyczny  lub  terapeutyczny  (leczniczy).  Jeśli  świadczenie  nie  będzie  służyć 

prof

ilaktyce,  zachowaniu,  ratowaniu,  przywracaniu  i  poprawie  zdrowia,  to  wówczas  nie 

będzie objęte zwolnieniem od podatku VAT. Ponadto, jak wskazuje TSUE, pojęcia dotyczące 

zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa 

od  ogólnej  zasady,  zgodnie  z  którą  podatkiem  VAT  objęta  jest  każda  usługa  świadczona 

odpłatnie  przez  podatnika.  Z  orzecznictwa  Trybunału  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej 

jednoznacznie wynika,  że pojęcie „opieka medyczna”  odnosi  się  do  świadczeń,  które  służą 

diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi 

medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia. Jeżeli z kontekstu wynika, że 

jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to 

wówczas  zwolnienie  nie  będzie  miało  zastosowania.  Innymi  słowy,  aby  świadczenie  mogło 

podlegać  zwolnieniu  powinno  mieć  cel  terapeutyczny.  Tym  samym  liczy  się  nie  charakter 

usługi, ale jej cel. Ponadto, z orzecznictwa Trybunału wynika, że pojęcia „opieka medyczna” i 

„działalność  ściśle  związana  z  opieką  szpitalną  i  medyczną  (leczeniem  szpitalnym  i 

medycznym)”, należy interpretować w ten sam sposób w obu przypadkach, ponieważ oba te 

przepisy  mają  na  celu  uregulowanie  ogółu  zwolnień  z  opodatkowania  świadczeń 

medycznych w  ścisłym znaczeniu:  które  służą  diagnozie,  opiece  oraz,  w  miarę możliwości, 

leczeniu  chorób  lub  zaburzeń  zdrowia.  W  rozumieniu  art.  13  część  A  ust.  1  lit:  b)  VI 

Dyrektywy  Rady  77/388/EWG  z  dnia  17  maja  1977  r.  w  sprawie  ha

rmonizacji  przepisów 

dotyczących  podatków  obrotowych  —  wspólny  system  podatku  od  wartości  dodanej: 

ujednolicona  podstawa  wymiaru  podatku  (Dz.  Urz.  UE  L  1977.145.1  ze  zm.)  (obecnie  art. 

132  Dyrektywy  2006/112/WE),  pojęcia  te  nie  obejmują  świadczeń,  które  nie  przedstawiają 

żadnego związku z opieką szpitalną nad odbiorcami tych świadczeń ani z opieką medyczną 

świadczoną  ewentualnie  na  ich  rzecz.  Usługi  są  ściśle  związane  z  opieką  szpitalną  i 

medyczną  (leczeniem  szpitalnym  i  medycznym)  jedynie  wówczas,  gdy  są  rzeczywiście 

świadczone  jako  usługi  pomocnicze  względem  stanowiącej  świadczenie  główne  opieki 

szpitalnej  nad  odbiorcami  lub  opieki  medycznej  świadczonej  na  rzecz  odbiorców. 

Świadczenie  może  być uznane za  pomocnicze względem  świadczenia głównego, jeżeli  nie 

stanowi  celu  samego  w  sobie,  lecz  środek  służący  jak  najlepszemu  skorzystaniu  ze 

świadczenia  głównego  usługodawcy.  W  odniesieniu  do  świadczeń  medycznych  Trybunał 

stwierdził,  że  zważywszy  na  cel  zwolnienia  przewidzianego  w  art.  13  część  A  ust.  1  lit.  b) 

Szóstej  Dyrektywy,  jedynie  świadczenie  usług,  które  logicznie  wpisują  się  w  ramy 

dostarczania  usług  opieki  szpitalnej  i  medycznej  i  które  w  procesie  świadczenia  tych  usług 

stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym te ostatnie służą, mogą 

stanowić  „działalność  ściśle  (…)  związaną”  w  rozumieniu  tego  przepisu.  Odwołujący  1 

wskazał,  że  pojęcie  działalności  „ściśle  związanej”  z  „opieką  szpitalną  i  medyczną”  nie 

obejmuje  świadczeń,  które  nie  przedstawiają  żadnego  związku  z  opieką  szpitalną  nad  

odbiorcami  tych  świadczeń  ani  z  opieką  medyczną  świadczoną  ewentualnie  na  ich  rzecz. 

Zatem  dokonując  ustalenia,  czy  dana  usługa  podlega  zwolnieniu  od  podatku  VAT,  należy 

ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki. Należy podkreślić, że ani przytoczone 

powyżej przepisy Dyrektywy 2006/112/WE, ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE 

nie  dają  podstaw  do  tego,  aby  zakresem  opieki  medycznej  podlegającej  zwolnieniu  objąć 

wszystkie  działania  medyczne  wynikające  z  procesu  leczenia.  Zatem  czynności,  których 

zasadniczym  celem  nie jest  ochrona  zdrowia,  nie  mogą  być  uznane za świadczenia  opieki 

medycznej  i  nie  mogą  podlegać  zwolnieniu  od  podatku  od  towarów  i  usług.  Jak  zauważył 

Rzecznik  Generalny  w  sprawie  C-

262/08  „Cel  usługi  medycznej  określa,  czy  powinna  ona 

korzystać ze  zwolnienia;  jeżeli  z  kontekstu  wynika,  że  jej  głównym  celem  nie  jest  ochrona, 

utrzymanie  bądź  przywrócenie  zdrowia,  lecz  inny  cel,  to  wówczas  zwolnienie  nie  będzie 

miało  zastosowania”.  Ponadto  Rzecznik  wskazał,  że  „działalność,  którą  uznano  za  części 

składowe  opieki  medycznej  (leczenia  medycznego),  obejmuje:  opiekę  terapeutyczną  jako 

część  usługi  ambulatoryjnej  świadczonej  przez  wykwalifikowane  pielęgniarki;  leczenie 

psychoterapeutyczne  świadczone  przez  wykwalifikowanych  psychologów;  prowadzenie 

badań  lekarskich  bądź  pobieranie  krwi  lub  innych  próbek  do  badania  pod  kątem 

występowania  choroby,  na  rzecz  pracodawców  lub  ubezpieczycieli,  albo  poświadczanie 

zdolności  medycznej  do  odbycia  podróży,  jeżeli  celem  tych  usług  zasadniczo  pozostaje 

ochrona zdrowia zainteresowanych osób; oraz badania medyczne umożliwiające obserwację 

i zbadanie pacjentów, zanim zajdzie konieczność diagnozowania, rozciągnięcia opieki bądź 

leczenia  potencjalnej  choroby,  zlecone  przez  internistów  i  wykonywane  przez  zewnętrzne 

laboratoria prywatne”. Dodatkowo Rzecznik zauważa, że „usługi są ściśle związane z opieką 

szpitalną  i  medyczną  (leczeniem  szpitalnym  i  medycznym)  jedynie  wówczas,  gdy  są  one 

rzeczywiście  świadczone  jako  usługi  pomocnicze  względem  takiej  opieki  świadczonej 

pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób 

w  ramy  świadczenia  tejże  opieki  i  stanowią  w  procesie  świadczenia  tejże  opieki  niezbędny 

etap,  aby  osiągnąć  cele  terapeutyczne,  którym  służą,  gdyż  jedynie takie  usługi  mogą  mieć 

wpływ  na  koszty  opieki  zdrowotnej,  która  staje  się  dostępna  w  drodze  zwolnienia  od 

podatku”.  Pojęcie  „opieki  medycznej”  —  przewidziane  w  art.  43  ustawy  o  podatku  od 

towarów  i  usług —obejmuje  zatem świadczenia medyczne  wykonywane  w  celu ochrony,  w 

tym  zachowania  lub  przywrócenia  zdrowia  osób,  a  zatem  pojęcie  to  obejmuje  zarówno 

diagnozę, leczenie, jak i profilaktykę.  W ocenie Odwołującego uwzględniając powyższe tezy 

orzecznictwa  wskazać  należy,  że  opieka  medyczna  w  rozumieniu  zespołu  czynności 

funkcjonalnie  skierowanych  na  utrzymanie  bądź  przywrócenie  dobrego  stanu  zdrowia 

stanowi ciąg czynności — których celem jest utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu 

zdrowia 

—  obejmujący  na  wstępie  czynności  polegające  na  obserwacji  i  badaniu,  a 

na

stępnie ewentualnie na diagnozie i leczeniu. Jednakże, aby wykonywane czynności miały 

status  opieki  medycznej  muszą  być  podejmowane  w  stosunku  do  konkretnego  pacjenta  w 

procesie  prowadzonej  lub  planowanej  terapii.  Należy  również  wskazać,  że  jak  stwierdził 

Trybunał  w  wyroku  z  dnia  6  listopada  2003  r.  w  sprawie  C-45/01  Dornier,  prawo 

wspólnotowe  nie  zawiera  definicji  świadczeń  „ściśle  związanych”  z  opieką  szpitalną  i 

medyczną,  jednak  z  postanowień  przepisów  wspólnotowych  wynika,  że  nie  obejmuje  ona 

świadczeń,  które  nie  przedstawiają  żadnego  związku  z  opieką  szpitalną  nad  odbiorcami 

usług, ani z opieką medyczną, jaką mogliby uzyskać. Świadczenia wchodzą w zakres pojęcia 

„działalności  ściśle  (...)  związanej”  z  opieką  szpitalną  i  medyczną  tylko  wówczas,  gdy  są 

do

starczane  jako  usługi  pomocnicze  względem  stanowiącej  świadczenie  główne  opieki 

szpitalnej nad ich odbiorcami lub świadczonej na ich rzecz opieki medycznej. Jednocześnie 

usługą pomocniczą jest taka usługa, która nie stanowi dla odbiorcy celu samego w sobie, ale 

jest  środkiem  dla  lepszego  wykorzystania  usługi  zasadniczej  (tak  TSUE  m.in.  w  wyroku  z 

dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie C-76/99 Komisja przeciw Francji). Z kolei w wyroku z dnia 

grudnia 2005 r. w sprawach połączonych C-394/04 i C-395/04 Diagnostiko & Therapeftiko 

Kentro  Athinon-

Ygeia  AE  przeciwko  Ypourgos  Oikonomikon  TSUE  wskazał,  że  jedynie 

świadczenie usług, które logicznie wpisują się w ramy dostarczania usług opieki szpitalnej i 

medycznej, które w procesie świadczenia tych usług stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć 

cele  terapeutyczne,  którym  te  ostatnie  służą,  mogą  stanowić  „działalność  ściśle  (...) 

związaną” w rozumieniu tego przepisu. Jedynie tego rodzaju usługi mogą bowiem wpływać 

na koszt opieki zdrowotnej, którą omawiane zwolnienie czyni dostępną dla osób prywatnych. 

O  zwolnieniu  od  podatku  VAT  usług  w  zakresie  opieki  medycznej  decyduje  przede 

wszystkim  cel,  w  jakim  podjęte  zostały  świadczenia.  Jeśli  zatem  z  okoliczności,  w  których 

dane świadczenie zostało podjęte wynika, że miało ono inny cel niż ochrona (przywrócenie) 

zdrowia  ludzkiego,  zwolnienie  nie  będzie  przysługiwać.  Biorąc  pod  uwagę  obowiązujące  w 

tym  zakresie  przepisy  prawa  podatkowego,  a  także  istniejące  orzecznictwo  TSUE  należy 

stwierdzić,  że  usługi  prania wykonywane  przez  Konsorcjum  na  rzecz  podmiotu  leczniczego 

będące usługami pozostającymi w ścisłym związku z usługą medyczną służącą profilaktyce, 

zachowaniu,  ratowaniu,  przywra

caniu  i  poprawie  zdrowia  wykonywaną  przez  podmiot 

leczniczy nie będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy 

o  VAT.  Należy  bowiem  mieć  na  uwadze  przepis  art.  43  ust.  17a  ustawy  o  VAT,  zgodnie  z 

którym, zwolnienie o którym mowa w ust.  1 pkt 18a ma zastosowanie do dostawy towarów 

lub  świadczenia  usług  ściśle  związanych  z  usługami  podstawowymi,  dokonywanych  przez 

podmioty  świadczące  usługi  podstawowe  jeśli  nie  czynią  tego  w  celu  uzyskania 

dodatkowego  dochodu  naruszając  zasady  uczciwej  konkurencji.  dowód:  interpretacja 

indywidualna  z  dnia  21  czerwca  202  Ir.  dotycząca  tego  samego  Konsorcjum 

sygn.0111KDIB3-2.4012.191.2021.2.ASZ. 

Odwołujący  1  wskazał,  że  w  wyjaśnieniach  pisemnych  składanych  przez  Konsorcjum  w 

omawianym  p

ostępowaniu  o  zamówienie  publiczne  Konsorcjum  twierdziło,  że  nie  działa  w 

celu  uzyskania  dodatkowego  dochodu.  W  akt

ach  postępowania  nie  ma  śladu  badania  tej 

kwestii  przez  Zamawiającego.  Nie  można  racjonalnie  przyjąć,  że  członkowie  Konsorcjum 

będący jeden spółką akcyjną a drugi spółką z ograniczoną odpowiedzialności realizują swe 

zadania w innym celu niż zarobkowy. Konotacja słów "zarobek" z tej ustawy oraz "dochód" z 

art. 

43  ust.  17  lit.  b  jest  taka  sama.  Chodzi  o  normalną  działalność  gospodarczą  w  celu 

osiągnięcia  zarobku/dochodu.  Przyjęcie  wiarygodności  subiektywnego  oświadczenia 

wykonawcy, że nie działa w celu osiągnięcia dodatkowego dochodu musi być uzasadnione. 

Zamawiający  mając  świadomość  wagi  problemu  nie  zadał  tych  pytań.  Nie  wykonał  zatem 

rzetelnie  swojego  obowiązku,  o  którym  mówi  ustawa  oraz  przytoczona  uchwała  Sądu 

Najwyższego.  W  ocenie  Odwołującego  1,  Zamawiający  nie  rozważył  również  swoistej 

konstrukcji  konsorcjum  Citonet-Krak

ów  sp.  z  o.o.  oraz  Toruńskich  Zakładów  Materiałów 

Opatrunkowych  S.A.  Nie  można  nie  zauważyć,  że  Citonet-Kraków  sp.  z  o.o.  jest  liderem 

Konsorcjum i jest we władaniu pralni przemysłowej natomiast Toruńskie Zakłady Materiałów 

Opatrunkowych  S.A.  realizują  w  swej  działalności  usługi  medyczne  podstawowe  natomiast 

nie  dysponują  pralnią.  Lider  Konsorcjum  wystawia  faktury.  Odwołujący  1  podkreślił,  że 

p

olskie  prawo  podatkowe  nie  dopuszcza  możliwości  wystawiania  faktur  za  inny  podmiot 

gospodarczy.  Zwolnienie  przedmiotowe  z  podatku  od  towarów  i  usług  wskazane  w  art.  43 

ust. 1 

pkt 18a może dotyczyć tylko konkretnego podmiotu gospodarczego. Takim, zgodnie z 

art. 

43  ust.  17a,  może  być  tylko  podmiot  realizujący  usługi  podstawowe.  Citonet  takim  nie 

jest. Nie może zatem wystawić faktury bez podatku VAT. Jeśli zaś liderem byłyby Toruńskie 

Zakłady  Materiałów  Opatrunkowych  S.A.  to  aczkolwiek  są  przedsiębiorcą  realizującym 

zadania medyczne podstawowe, to nie dysponują pralnią i nie wykonują usług prania. Warto 

zadać  pytanie,  jaki  cel  miało  założenie  przedmiotowego  Konsorcjum?  Z  jakiego  powodu 

Citonet dysponujący pralnią przemysłową wiąże się z przedsiębiorcą, który nie może mu w 

żaden  racjonalny  gospodarczo  sposób  pomóc  w  realizacji  zamówienia  na  usługę  prania? 

Odpowiedź  jawi  tylko  jedna,  którą  musiał  zauważyć  Zamawiający.  Te  dwa  podmioty 

zawiązały  konsorcjum  celem  uzyskania  dodatkowego  dochodu  poprzez  zindoktrynowanie 

Zamawiającego tezą, że Citonet jako lider Konsorcjum będzie mógł zaproponować cenę bez 

podatku VAT, bowiem wykonuje zadanie z pomocą podmiotu realizującego medyczne usługi 

podstawowe, nadto nie po to ażeby osiągnąć dodatkowy dochód. W ocenie Odwołującego 1 

w 

omawianej  sytuacji,  pomimo  przytaczanych  interpretacji  ogólnej  i  oraz  indywidualnych,  a 

także  wyrazistości  obowiązujących  przepisów  podatkowych  jak  również  przytoczonej 

uchwały Sądu Najwyższego, bez wątpienia znanych Zamawiającemu, a nadto rzucającej się 

w  oczy  kombinacji  zmierzającej  do  konkurencyjnego  pokrzywdzenia  innych  oferentów 

dokonałby  on  skarżonego  wyboru.  Taka  decyzja  Zamawiającego  nie  mogłaby  się  ostać  w 

obiegu  prawnym.  To  nie  jest  bowiem  jednostkowy  prob

lem  incydentalnej  usługi. 

Rozstrzygnięcie  KIO  w  tej  sprawie  będzie  we  wszystkich  podobnych  rzeczowo 

zamówieniach publicznych przytaczane jako precedens. Utrzymanie zaś wyboru oferty przez 

Zamawiającego  utrwali  antykonkurencyjny  pogląd,  że  tylko  wybrani  wykonawcy  mogą 

startować w procedurze zamówień publicznych. 

Sygn. akt: KIO 2998/21 

W dniu 11 października 2021 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  konsorcjum  Praxima 

Krakpol 

Sp.  z  o.o.,  z  siedzibą  w  Trzebinie  oraz  ARS  Medica  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  we 

Wrocławiu (dalej „Odwołujący 2”) zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

art. 226 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 16 i 17 stawy Pzp przez wadliwe odrzucenie oferty 

Odwołującego 2 jako zawierającej błąd w obliczeniu ceny, mimo, że:  

a) 

oferta Odwołującego 2 została skalkulowana z zastosowaniem prawidłowych stawek 

podatku VAT i nie zawiera błędu a obliczeniu ceny;   

b) 

do  zamówienia,  zgodnie  z  przepisami  prawa  podatkowego  znajdują  zastosowanie 

różne stawki podatku VAT a nie jedna stawka podatku VAT;  

art.  253  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  art.  art.  226  ust.  1  pkt  10  oraz  art.  16  i  17  stawy  Pzp 

poprzez  jego  niezastosowanie  i  zaniechanie  podania  jednoznacznego,  zrozumiałego  i 

wyczerpującego    uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego  odrzucenia  oferty  Odwołującego  2, 

pomimo, 

że podanie uzasadnienia faktycznego i prawnego odrzucenia oferty jest czynnością 

obligatoryjną  i stanowi warunkiem sine qua non skutecznego odrzucenia oferty;  

art. 239 ust. 1 i 2 w zw. z art. 253 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. art. 226 ust. 1 pkt 10 oraz 

art.  16  i  17  u

stawy  poprzez  wadliwy  wybór  oferty  najkorzystniejszej  tj.  poprzez  wybór  jako 

najkorzystniejszej  w  postępowaniu  oferty  zawierającej  błąd  polegający  na  zastosowaniu  do 

obliczenia  ceny  ofertowej  jednolitej  stawki  podatku  VAT  tj.  wybór  jako  najkorzystniejszej 

oferty podlegającej odrzuceniu i zaniechanie odrzucenia oferty wybranego wykonawcy mimo, 

że oferta ta zawiera błąd w obliczeniu ceny;  

zaniechanie wyboru jako najkorzystniejszej w postępowaniu oferty Odwołującego 2  i 

wybór  jako  najkorzystniej  w  postępowaniu  oferty  złożonej  przez  innego wykonawcę,  mimo, 

że  oferta  Odwołującego  2  zawiera  najkorzystniejszy  bilans  z  oceny  kryteriów  ustalonych  w 

postępowaniu  i  nie  zawiera  błędu;    została  sporządzona  zgodnie  z  przepisami  prawa 

podatkowego  oraz  zgodnie  z  wymogami  SWZ  i  tym  samym  nie  ma  podstaw  odrzucenia 

oferty  Odwołującego  2  oraz  przeszkód  do  wyboru  oferty  Odwołującego  2  jako 

najkorzystniejszej w postępowaniu.  

Odwołujący 2 wniósł o uwzględnienie odwołania w całości oraz nakazanie Zamawiającemu 

unieważnienia  i  uchylenie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  unieważnienia  i 

uchylenie  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  2,  ponowne  przeprowadzenie 

czynności  badania  i  oceny  ofert  złożonych  w  postępowaniu,  ponowne  dokonanie  wyboru 

oferty najkorzystniejszej w postępowaniu, odrzucenie oferty wykonawcy: Konsorcjum Citonet 

–  Kraków  Sp.  z  o.o.  i  Toruńskie  Zakłady  Materiałów  Opatrunkowych  S.A.  jako  oferty 

zawierającej błąd w obliczeniu ceny;  wyboru oferty Odwołującego 2 jako najkorzystniejszej 

w postępowaniu, obciążenie kosztami postępowania odwoławczego Zamawiającego, w tym 

zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołującego 2 kosztów zastępstwa przed Krajową 

Izbą Odwoławczą.  

W uzasadnieniu podniesionych zarzutów Odwołujący 2 wskazał, że Zamawiający prowadzi w 

trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.: 

Świadczenie  usług  pralniczych  wraz  z  usługami  logistycznymi  oraz  dzierżawą  asortymentu 

(znak postępowania: ZP/8/2021).  Zamawiający w dniu 30.09.2021 r. przekazał i opublikował 

informację  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  wraz  z  informacją  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego 2.  W ocenie Odwołującego 2, ww. czynności są niezgodne z ustawą Prawo 

zamówień  publicznych    i  skutkują  bezpodstawnym  i  wadliwym  wyborem  oferty 

najkorzystniejszej,  a 

nadto  pozbawiają  Odwołującego  2  wyboru  jego  oferty  jako 

najkorzystniejszej i w konsekwencji możliwości zawarcia umowy.     

Odwołujący  2  wskazał,  że  w  decyzji  o  odrzuceniu  jego  oferty  Zamawiający  nie  zawarł 

uzasadnienia  swojego  stanowiska. 

Zamawiający  odrzucił  ofertę  Odwołującego  2 

uzasadniając, że: Wykonawca w formularzu ofertowym stanowiącym załącznik nr 2 do SWZ 

zastosował,  niezgodnie  z  aktualnie  obowiązującymi  stawkami  podatku  Vat  w  Polsce,  

mieszaną  stawkę  vat    dla  każdej  pozycji  oferowanego  asortymentu  wpisując  w  kolumnę  

stawka  Vat  określenie:  „  23%  i    „zw”.”  Zamawiający  wymagał  podania  stawki  vat  w  kol  6 

formularza  ofertowego.  Wykonawca  powinien  podać  stawkę  adekwatną  do  świadczonej 

usługi    zgodnie  z  ustawą  z  dnia  11  marca     2004  r.    o podatku  od  towarów  i  usług  (Dz.U. 

2004 Nr 54 poz. 535), tj. 0% lub 8%, lub 23%. 

W związku z powyższym Zamawiający  ofertę 

odrzucił,  na  podstawie  Art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  z  dnia  11  września  2019r.  Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2021r. poz. 1129).   

Odwołujący 2 wskazał, że zgodnie z art. 253 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp informacja o odrzuceniu 

oferty  powinna  zawierać  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne.  W  ocenie  Odwołującego  2, 

zawarte  w  informacji  o  odrzuceniu  je

go  oferty  sformułowania,  że:  wykonawca  (…) 

zastosował,  niezgodnie  z  aktualnie  obowiązującymi  stawkami  podatku  Vat  w  Polsce,  

mieszaną  stawkę  vat    dla  każdej  pozycji  oferowanego  asortymentu  (…)  oraz  Wykonawca 

powinien podać stawkę adekwatną do świadczonej usługi  zgodnie z ustawą z dnia 11 marca   

2004 r.  o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 Nr 54 poz. 535), tj. 0% lub 8%, lub 23% 

stanowiące  jedyne  i  wyłączne  uzasadnienie  unieważnienia  postępowania  nie  spełniają 

wymogów przywołanego przepisu Ustawy. Uzasadnienie to nie posiada cech pozwalających 

zakwalifikować je jako uzasadnienie faktyczne  i prawne, o którym mowa w art. 253 ust. 1 pkt 

2 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Zdaniem  Odwołującego  2,  uzasadnienie  faktyczne  zawiadomienia  o  odrzuceniu  oferty 

p

owinno wyczerpująco obrazować, jakie przyczyny legły u podstaw decyzji Zamawiającego, 

tak  aby  wykonawca,  gdy  oceny  Zamawiającego  nie  podziela,  mógł  do  wskazanych  przez 

Zamawiającego  uchybień  ustosunkować  się,  wnosząc  odwołanie.  Wykonawcy  nie  mogą 

domyślać  się  podstaw  decyzji  Zamawiającego  ani  domniemywać  zakresu  stwierdzonych 

przez  niego  nieprawidłowości.  Na  Zamawiającym  spoczywa  obowiązek  szczegółowego 

przytoczenia  w  swoim  uzasadnieniu  faktycznych  okoliczności,  które  wskazują  powody 

unieważnienia  postępowania.  Zamawiający  zaniechał    ww.  obowiązków.  (podobnie  w 

wyrokach: wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 stycznia 2010 r. w 

sprawie C-406/08 Uniplex; wyrok z dnia 17 czerwca 2015 r., KIO 1117/15;  wyrok z dnia 11 

maja  2015  r.,  KIO  885/

15,  z  dnia  10  lipca  2014  r.,  KIO  1316/14,  wyrok  z  dnia  9  września 

2014  r.,  KIO  1745/14,  z  dnia  17  października  2014  r.,  KIO  2028/14wyrok  z  dnia  25  maja 

2015; KIO 946/15, KIO 947/15; wyrok z dnia 20 lipca 2015 r. KIO 1429/15; wyrok z dnia 19 

maja 2014 r.; KIO 866/14; wyrok z dnia 6 marca 2017 r., KIO 351/17). 

W  ocenie  Odwołującego  2,  brak  należytego  sporządzenia  uzasadnienia  faktycznego 

uniemożliwia prawidłową kontrolę ww. rozstrzygnięcia (odrzucenia oferty). W przedmiotowym 

postępowaniu  Odwołujący  2  nie  ma  dokładnej  wiedzy  dlaczego  w  ocenie  Zamawiającego 

zastosowana przez Odwołującego 2 stawka podatku VAT jest niezgodna z przepisami prawa 

podatkowego.  Zamawiający,  jako  gospodarz  postępowania  nie  dopełnił  ciążących  na  nim 

obowiązków i nie wykazał jednoznacznie, zrozumiale, wyczerpująco  i precyzyjnie na czym 

polega i czego dotyczy ww.  błąd w obliczeniu ceny Odwołującego 2 oraz dlaczego mieszane 

stawki  podatku  VAT  zastosowane  przez  Odwołującego  2  do  obliczenia  ceny  są  wadliwe. 

Zamawiający  poprzestał  na  ogólnikowym  sformułowaniu,  że  do  obliczenia  ceny  ofertowej 

należało zastosować jednolitą stawkę podatku oraz, że w postępowaniu nie była dozwolona 

wycena  poszczególnych  pozycji  formularza  cenowego  przy  zastosowaniu  mieszanej  stawki 

podatku VAT. Uzasadnieni

e to nie wyjaśnia, dlaczego sposób obliczenia ceny zastosowany 

przez Odwołującego 2 jest wadliwy. Odwołujący 2 podkreślił, że Zamawiający nie wskazał w 

ww.  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty,  żadnego    postanowienia  SWZ  lub  przepisu  prawa 

podatkowego,  które  Odwołujący  naruszył  przy  obliczeniu  ceny  ofertowej.  Zamawiający  nie 

wyjaśnił  również  ze  względu,  na  które  przepisy  prawa  podatkowego  uznał,  że  obliczenia 

ceny  ofertowej  znajdowała  zastosowanie  jednolita  stawka  podatku  VAT.  Ponadto 

Zamawiający  w  ww.  uzasadnieniu  nie  podał  dlaczego  wyjaśnienia  Odwołującego  2  co  do 

podstaw  i  przyczyn  zastosowanej  przez  niego  stawki  podatku  VAT  nie  uchyliły  wątpliwości 

Zamawiającego  co  do  błędu  w  obliczeniu  ceny  w  ofercie  Odwołującego  2  i  dlaczego 

wątpliwości te zostały rozstrzygnięte na niekorzyść Odwołującego 2.   

Wobec  powyższego  zdaniem  Odwołującego  2  uzasadnienie  odrzucenia  jego  oferty  jest 

wadliwe,  gdyż  w  zakresie  podstaw  prawnych  odrzucenia  nie  wskazuje,  żadnego  przepisu 

prawa  podatkowego,  który  został  naruszony.    Odwołujący  2  zaznaczył,  że  art.  226  ust.  10 

ustawy  Pzp  nie  stanowi  samodzielnej  podstawy  odrzucenia  oferty  z  powodu  zastosowania 

niewłaściwej stawki podatku VAT. Przepis  art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp, w przypadku, 

gdy błąd polega na zastosowaniu niewłaściwej stawki podatku VAT,  ma zastosowanie o ile 

występuje  w  związku  z określonym  przepisem  prawa podatkowego  -  właściwym  przepisem 

ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług.  Zamawiający  nie  wskazał  ani  wprost  tj.  poprzez 

podanie  konkretnego  przepisu,  ani  w  inny  sposób  np.  poprzez  przytoczenie  treści 

odpowiedniego  przepisu,  który  przepis  podatkowego  Odwołujący  2  naruszył  stosując 

mieszaną stawkę podatku VAT do obliczenia ceny ofertowej.  

Odwołujący 2 podniósł również, że ww. uzasadnienie odrzucenia oferty jest wadliwe również 

dlatego,  że  nie  podaje  okoliczności  faktycznych,  z  powodu,  których  Zamawiający  uznał,  że 

Odwołujący 2 zastosował niewłaściwą stawkę podatku VAT do obliczenia ceny. Zamawiający 

nie  podał  żadnych  elementów  opisu  przedmiotu  zamówienia,  które  uzasadniałby  tezę,  że 

przedmiotem  tegoż  zamówienia  jest  jednolite  i  monolityczne  świadczenie  podlegające 

opodatkowaniu  jednej  stawce  podatku  VAT.  Zamawiający  nie  wskazał  tez  żadnego 

postanowienia  SWZ,  które  nakazywały  stosować  do  obliczenia  ceny  ofertowej  jednolitą 

s

tawkę  podatku  VAT.  Tym  samym  zaprezentowana  przez  Zamawiającego  w  uzasadnieniu 

odrzucenia  teza,  że  do  obliczenia  ceny  oferty  znajduje  jedna  stawka  podatku  VAT  jest 

gołosłowne oraz kreuje treść SWZ co do sposobu obliczenia ceny po terminie otwarcia ofert 

tj

. po upływie terminu, w którym Zamawiający był uprawniony formułować treść SWZ. 

Odwołujący  2  podkreślił,  że  obowiązek  Zamawiającego  w  zakresie  sporządzania  i 

przekazywania uzasadnienia faktycznego i prawnego ma gwarantować ocenę prawidłowości 

działań  Zamawiającego  i  realną  możliwość  skorzystania  ze  środków  ochrony  prawnej. 

Odwołujący 2 podkreślił, że Zamawiający w informacji o odrzuceniu oferty Odwołującego 2, 

nie przedstawił uzasadnienia tejże czynności  w zakresie wymaganym przez przepisy ustawy 

Pzp.  Zama

wiający  nie  wskazał  jakie  konkretnie  przepisy  prawa  podatkowego  naruszył 

Odwołujący 2 oraz nie wskazał, które postanowienia opisu sposobu obliczenia ceny i opisu 

przedmiotu  zamówienia  wymagały  od  Odwołującego  2  zastosowania  jednolitej  stawki 

podatku VAT. W

obec powyższego Odwołujący 2 wskazał, że Zamawiający nie wykazał, aby 

w  sprawie  istniały  jakiekolwiek  podstawy  prawne  i  faktyczne  dla  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  2.  Tym  samym  ww.  odrzucenie  jest  niezgodne  z  Prawem  zamówień 

publicznych i jako takie wymaga uchylenia. 

Dalej Odwołujący 2 wskazał, że złożona przez niego oferta nie zawiera błędu, który mógłby 

skutkować jej  odrzuceniem.    W  ocenie Odwołującego  2  przepisy  ustawy  Pzp nie zawierają 

definicji  legalnej  błędu.  Wobec  powyższego,  zgodnie  z  art.  8  ustawy  Pzp  błąd  należy 

rozpatrywać jako wadę oświadczenia woli  w rozumieniu ustawy Kodeksu cywilny. Zgodnie z 

84  §  2  k.c.  można  powoływać  się  tylko  na  błąd  uzasadniający  przypuszczenie,  że  gdyby 

składający oświadczenie woli nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie 

złożyłby  oświadczenia  tej  treści  (błąd  istotny).  Chodzi  tu  o  błąd  co  do  faktu,  polegający  na 

niezgodnym  z  rzeczywistością  wyobrażeniu  o  istniejącym  stanie  rzeczy  lub  o  treści 

czynności prawnej. Błędem w obliczeniu ceny, w rozumieniu przepisu art. 226 ust. 1 pkt 10 

ustawy  Pzp,  jest  błąd  co  do  prawidłowego  ustalenia  stanu  faktycznego.  Odwołujący  2 

powołał się na uchwałę z dnia 6 marca 2012 r., KIO/KD 25/12 oraz na wyrok KIO z dnia  1 

października 2012 r. o sygn. akt: KIO 1516/12, 1994/12. 

Odwołujący  2  wskazał,  że  złożona  przez  niego  oferta  nie  zawiera  błędu.  Obliczenie  ceny 

ofertowej zostało przez niego dokonane po uprzedniej analizie treści przedmiotu zamówienia 

i  kwalifikacji  podatkowej  zamówienia  oraz  poszczególnych  czynności  składających  się  na 

zamówienie  zgodnie  z  wymogami  prawa  podatkowego.  Odwołujący  2  podkreślił,  że  nie 

działał,    w  mylnym  przekonaniu  co  do  stanu  faktycznego  dotyczącego  przedmiotu 

zamówienia  i  zastosował  się  co  do  poleceń  zwartych  w  SWZ  w  zakresie  dotyczącym 

sposobu obliczenia ceny.   

W  ocenie  Odwołującego  2  treść  Specyfikacji  Warunków  Zamówienia  wyklucza  uznanie 

świadczeń  objętych  Zamówieniem  za  jedną  usługę,  lecz  wskazuje  na  intencje 

Zamawiającego,  aby  zakresem  Zamówienia  objąć  świadczenia  różnego  rodzaju. 

Przesądzają o tym następujące argumenty:  

a. 

po  pierwsze,  już  sam  tytuł  Zamówienia  wskazuje,  że  jego  przedmiotem  są  różne 

świadczenia. W tytule Zamówienia wskazano bowiem na świadczenie usług pralniczych wraz 

z usługami logistycznymi oraz dzierżawą asortymentu. Co za tym idzie sam Zamawiający już 

w  tytule  Zamówienia  wyraźnie  zaznacza,  iż  obok  usług  pralniczych  w  ramach  Zamówienia 

występują także usługi dodatkowe, które w ramach usług prania się nie mieszczą.    

b. 

jednocześnie  w  załączniku  nr  1  do  SWZ  Zamawiający  dokonując  opisu  przedmiotu 

Zamówienia wymienia następujące świadczenia:  

świadczenie  kompleksowych  usług  pralniczych  w  zakresie  prania,  dezynfekcji, 

prasowania,  maglowania  bielizny  pościelowej  (poszwa,  poszewka,  prześcieradło,  podkład), 

kocy,  poduszek, 

kołder,  bielizny  operacyjnej,  materacy,  odzieży  ochronnej  i  innych  (np. 

firanki,  peleryny),  czyszczenie  chemiczne  asortymentu  nie  nadającego  się  do  prania 

wodnego, oraz naprawy krawieckie ww. asortymentu;   

dzierżawa  pościeli  szpitalnej  łącznie  z  praniem,  dezynfekcją,  prasowaniem, 

maglowaniem bielizny pościelowej, oraz naprawami krawieckimi wymienionego asortymentu 

wraz  z    oznakowaniem  pościeli  dzierżawionej  na  koszt  Wykonawcy    ewidencjonowania  

odbieranej i wydawanej pościeli;  

transport wewnętrzny i zewnętrzny na poszczególne oddziały /komórki szpitala;  

najem  pomieszczeń  w  Pawilonie  Kuchnia-Pralnia  celem  przeznaczenia  na 

prowadzenie  Centralnej  Sortowni  bielizny  czystej 

–  „strefa  czysta”,  odbioru/transportu 

bielizny brudnej - 

„strefa brudna”.   

Zdani

em Odwołującego 2 przedstawiony przez Zamawiającego opis przedmiotu zamówienia 

wskazuje  wyraźnie,  że  poza  praniem  asortymentu  wskazanego  przez  Zamawiającego, 

przedmiotem  zamówienia  są  również  świadczenia  obejmujące  swoim  zakresem  w 

szczególności  gospodarkę  bielizną  szpitalną  na  terenie  Zamawiającego  w  związku 

prowadzeniem  centralnej  sortowni  bielizny w  wynajętych pomieszczeniach szpitalnych  oraz 

jej  transportem  wewnętrznym.  Tego  rodzaju  czynności  w  żadnym  względzie  nie  stanowią 

elementu  usługi  prania,  gdyż  nie  mieszczą  się  nawet  w  szerokiej  wykładni  językowej  tego 

pojęcia.  Świadczenia  te  służą  innym  celom  i  zaspokojeniu  innych  potrzeb  Zamawiającego 

(gospodarka  bielizną  na  terenie  szpitala  stanowi  odrębne  zobowiązanie  Wykonawcy, 

realizowane  na  terenie  placówki  Zamawiającego,  a  zatem  poza  pralnią  zewnętrzną  i  nie 

warunkują  wykonania  usługi  prania  jako  takiej).  Fakt  wykonywania  określonych  czynności 

wewnątrz  szpitala wymaga  od  wykonawcy  spełnienia szeregu procedur  obowiązujących  na 

jego  terenie,  a  w  szczególności  zabezpieczenia  do  realizacji  prac  odpowiedniej  ilości 

personelu posiadającego aktualne  badania lekarskie, szczepienia oraz szkolenia z  zakresu 

profilaktyki  zakażeń  szpitalnych.  Wyszczególnienie  wszystkich  tych  czynności  w  ramach 

jednego Zamówienia nie stanowi wystarczającej przesłanki, aby powyższe czynności uznać 

za część usługi prania sklasyfikowanej wg PKWiU 96.01.   

W ocenie Odwołującego 2 z ugruntowanej linii orzeczniczej Trybunału Sprawiedliwości Unii 

Europejskiej,  jednoznacznie  wynika,  iż  kompleksowość  usług,  a  zatem  możliwość  ich 

łączenia  w  jedno  świadczenie  stanowi  wyjątek  od  reguły  i  ma  zastosowanie  w 

odosobnionych  przypadkach  wyraźnie  umotywowanych  okolicznościami  stanu  faktycznego, 

a  co  więcej  nie  może  prowadzić  do  osiągnięcia  celów  sprzecznych  z  ustawą.  Na  gruncie 

podatku od towarów i usług obowiązuje bowiem zasada, że każde świadczenie powinno być 

uznawane za odrębne i niezależne. Za źródło tej zasady przyjmuje się art. 1 ust. 2 Dyrektywy 

Rady  2006/112/WE  z  28  listopada  2006  r.  w  sprawie  wspólnego  systemu  podatku  od 

wartości  dodanej1,  a  na  gruncie  poprzednio  obowiązujących  przepisów  –  art.  2  pkt  1  VI 

Dyrektywy  Rady  77/388/EWG  z  17  maja  1977  r.  w  sprawie  harmonizacji  ustawodawstw 

państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od 

wartości  dodanej,  ujednolicona  podstawa  wymiaru  podatku.  Takie  stanowisko  wielokrotnie 

potwierdzał też Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE), w tym w jednym z 

orzeczeń,  na  które  powołuję  się  KIO  nr  KIO  2601/18.    Odwołujący  2  powołał  się  na  wyrok 

TSUE z dnia 25. lutego 1999 r. sygn. akt: C-349/96.  

W 

ocenie  Odwołującego  2  w  przedmiotowej  sprawie  nie  można  jednak  mówić  o  jednej 

(kompleksowej)  usłudze,  na  którą  składają  się  wszystkie  czynności  wykonywane  przez 

wykonawcę na rzecz Zamawiającego. Inny cel i charakter ma bowiem usługa prania bielizny 

szpitalnej  (zapewnienie  czystości),  a  inny  gospodarki  bielizną  szpitalną  na  terenie 

Zamawiającego obejmująca w szczególności sortowanie tej bielizny, jej reperację, transport 

z  punktów  zdawczo-odbiorczych  poszczególnych  oddziałów  (komórek)  Zamawiającego, 

mycie  i  dezynfekcję  wyposażenia  i  powierzchni  pomieszczeń  Centralnej  Sortowni  bielizny 

znajdującej  się  na  terenie  Szpitala  oraz  środków  transportu.  Każda  z  ww.  usług  może  być 

świadczona  odrębnie  i  w  praktyce  generalnie  tak  właśnie  jest  świadczona,  gdyż  czynności 

gospodarki bielizną realizowane na terenie szpitali co do zasady nie są objęte zamówieniem 

na usługi prania i nie są świadczone przez podmioty zapewniające tego rodzaju usługi. Na 

rynku  istnieją  podmioty  zajmujące  się  usługami  prania  jako  takimi,  jak  i  odrębne  od  nich 

podmioty  wyspecjalizowane  w  świadczeniu  tzw.  usług  pomocniczych    (ściśle  związanych  z 

usługami  opieki  szpitalnej)  na  rzecz  szpitali  i  na  ich  terenie.  W  praktyce  zasadniczo  usługi 

prania  kończą  się  zatem  wraz  dostarczeniem  wypranej  bielizny  do  drzwi  szpitala,  a 

czynności  realizowane  na  terenie  samej  placówki  medycznej  przejmuje  personel  szpitalny 

lub  wyspecjalizowany  personel  usługowy,  świadczący  tzw.  usługi  pomocnicze  do  usług 

opieki  medycznej.  Potwierdza  to,  że  poszczególne  usługi  objęte  Zamówieniem  mogą  być 

zlecane  i realizowane odrębnie przez  niezależne i  dowolne  podmioty  a ich rozdzielenie nie 

może  być  uważane  za  mające  charakter  sztuczny.  Dlatego  uznanie,  że  świadczenia 

gospodarki  bielizną  tworzą  z  praniem  jednolitą  usługę  stanowi  w  ocenie  Odwołującego  2 

nadużycie i jest całkowicie nieuprawnione. 

Bior

ąc pod uwagę powyższe, Odwołujący 2 dokonał odrębnej klasyfikacji świadczeń objętych 

zamówieniem, w podziale na:  

a) 

usługę prania sklasyfikowaną wg PKWiU 96.01   

b) 

usługę  gospodarki  bielizną  szpitalną,  wykonywaną  na  terenie  Zamawiającego  i 

mieszczącą się w pojęciu usług ściśle związanych z usługami opieki medycznej.   

W  ocenie  Odwołującego  2  identyfikacja  kilku  różnych  świadczeń  w  ramach  jednego 

Zamówienia implikuje konieczność ich odrębnej wyceny i zastosowania właściwych dla tych 

świadczeń  stawek  VAT.  Nie  ma  w  tym  miejscu  znaczenia,  że  Zamawiający  narzucił  w 

formularzu ofertowym wymóg określenia ceny ryczałtowej i w odniesieniu do poszczególnych 

sztuk  asortymentu. 

Z  całą  pewnością  Zamawiający  nie  może  poprzez  sam  model 

kalkulacyjny  wynagrodzenia  za  usługi  objęte  Zamówieniem  podważyć  ich  odrębności. 

Dopuszczenie  sytuacji,  w  której  Zamawiający  poprzez  model  kształtowania  wynagrodzenia 

może  oddziaływać  na  charakter  świadczenia  i  jego  kwalifikację  podatkową  w  istocie 

zaprzeczałoby  celom  ustawy  podatkowej  i  stanowiło  na  dowolne  kształtowanie  stawek 

podatkowych.    

Ponadto, w ocenie Odwołującego 2, wykluczenie stosowania dwóch różnych stawek VAT w 

sytuacji  dopuszczenia możliwości  złożenia  oferty  przez  Konsorcjum  narusza  zasady  prawa 

podatkowego  z  jeszcze  jednego,  aczkolwiek  istotnego  powodu.  W  istocie  bowiem  usługa 

realizowana  przez  dwa  odrębne  podmioty  nie  może  ze  swej  natury  być  uznana  za 

kompleksową.  Każdego  konsorcjantów  należy    bowiem  traktować  jako  odrębnego  i 

samodzielnego  podatnika  VAT,  który  działa  jako  niezależny  przedsiębiorca  w  zakresie 

wykonywanych  przez  siebie  usług.  Konsekwentnie,  skoro  każdy  z  uczestników  konsorcjum 

jest oddzielnym  podatnikiem  VAT, to powinie

n on rozliczyć świadczoną przez siebie usługę 

samodzielnie  i  udokumentować  wykonanie  usługi  wystawioną  przez  siebie  fakturą.  Jak 

wskazał  NSA    z  jednym  z  wyroków,  sama  wola  stron  umowy,  że  celem  transakcji  jest 

nabycie  usługi  kompleksowej,  a  nie  poszczególnych  wyodrębnionych  świadczeń,  nie 

decyduje  o  zakresie  opodatkowania  VAT.  Tym  samym  opodatkowanie  VAT  powinno  być 

zgodne z zakresem świadczeń poszczególnych uczestników konsorcjum. 

Odwołujący  2  wskazał,  że  wykonywanie  na  rzecz  Zamawiającego  świadczeń  ściśle 

związanych  z  gospodarką  bielizną  szpitalną  na  terenie  placówki  Zamawiającego  został  w 

ramach  Konsorcjum  dedykowany  wyspecjalizowany  podmiot  tj.  Ars  Medica  Sp.  z  o.  o., 

posiadający  status  podmiotu  leczniczego  w  rozumieniu  ustawy  o  działalności  leczniczej, 

czego  potwierdzeniem  jest  odpowiedni  wpis  w  Rejestrze  Podmiotów  Wykonujących 

Działalność Leczniczą. Ars Medica Sp. z o.o. rozpoznaje świadczone przez siebie usługi jako 

usługi, które w sensie gospodarczym tworzą jedną całość z procesem terapeutycznym oraz 

są realizowane z zachowaniem wytycznych i przepisów z zakresu prawa ochrony zdrowia, a 

tym  samym  wypełniają  definicję  usług  ściśle  związanych  z  usługami  opieki  medycznej,  o 

których mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług. 

Wskazanych cech nie posiada natomiast usługa prania, która jako usługa nazwana, została 

objęta odrębnym, właściwym sobie kodem PKWiU, dla którego ustawodawca podatkowy nie 

przewidział możliwości zastosowania zwolnienia z VAT. Usługa prania będzie realizowana w 

ramach Konsorcjum przez Praxima Krakpol Sp. z o.o.   

Odwołujący  2  wskazał,  że  przypisanie  odpowiednich  stawek  podatku  VAT  zostało  przez 

poszczególnych  Konsorcjantów  dokonane  po  uprzedniej  analizie  treści  przedmiotu 

z

amówienia  i  kwalifikacji  podatkowej  poszczególnych  czynności  składających  się  na  to 

Zamówienie  zgodnie  z  wymogami  prawa  podatkowego.  Odwołujący  2  powołał  w  tym 

zakresie  treść  Interpretacji  Ogólnej  wydanej  przez  Ministra  Rozwoju  i  Finansów  w  dniu  29 

grudnia 2017 r., znak: PT1.8101.5.2

017.PSG.622 (dalej: Interpretacja ogólna). Interpretacja 

ogólna  stanowi  akt  mający  na  celu  zapewnienie  jednolitego  stosowania  przepisów  prawa 

podatkowego  przez  organy  podatkowe,  zaś  przepisy  Ordynacji  podatkowej  (dalej:  OP)  

wiążą  z  jej  stosowaniem  moc  ochronną  także  dla  podatników,  dlatego  respektowanie 

wyrażonej  w  niej  wykładni  stanowi  zasadniczy  warunek  bezpiecznego  prowadzenia 

działalności  w  przedmiocie  objętym  postępowaniem.  Ponadto  Odwołujący  2  powołał  się  na 

wyrok  NSA  z  dnia  19  grudnia  2018  r.  oraz  z 

dnia 28 października 2020 r., sygn. akt I FSK 

W ocenie Odwołującego 2 z uwagi na objęcie zamówieniem obok usług pralniczych również 

świadczeń  niemieszczących  się  w  pojęciu  „prania”,  zgodnie  z  przepisami  prawa 

podatkowego  do  wyceny  przedmiotu  Zam

ówienia  należało  zastosować  dwie  różne  stawki 

VAT- 

stawkę  23%  w  odniesieniu  do  usług  prania  oraz  zwolnienie  z  VAT  w  stosunku  do 

świadczeń  gospodarki  bielizną  realizowanych  na  terenie  szpitala.  Dlatego  w  ocenie 

Odwołującego  2,  Zamawiający  dokonał  wyboru  oferty  Konsorcjum  CITONET-WARSZAWA 

sp. z o.o., Toruńskie Zakłady Materiałów Opatrunkowych S.A. zawierającej błąd polegający 

na zastosowaniu zwolnienia w odniesieniu do wszystkich świadczeń, pomimo braku podstaw 

prawnych  do  takiego  działania.  Odwołujący  2  zwrócił  uwagę,  że  w  istocie  usługa  prania 

stanowi  usługę  wyraźnie  sklasyfikowaną  w  przepisach  prawa  podatkowego,  dla  której 

ustawodawca  przewidział  23%  stawkę  VAT.  Dla  takiej  odrębnej  usługi  nie  ma  zatem 

możliwości  stosowania  zwolnienia.  Powyższy  wniosek  wynika  także  z  orzecznictwa  TSUE 

np.  w  sprawie  Idealmed,  w  którym  podkreślono,  że  zwolnienie  usług  opieki  medycznej  i 

ściśle  związanych  jest  uzależnione  od  spełnienia  warunku,  że  usługi  są  świadczone  na 

warunkach  socjalnych  porównywalnych  do  stosowanych  w  odniesieniu  do  instytucji  prawa 

publicznego.  O  ile  znajduje  zatem  uzasadnienie  stosowanie  zwolnienia  do  czynności 

gospodarki bielizną szpitalną, gdyż bez względu na podmiot wykonujący te czynności (szpital 

czy też usługodawca zewnętrzny) są one wykonywane w taki sam sposób, przy zachowaniu 

tych  samych  procedur  i  w  ramach  procesów  szpitalnych,  o  tyle  w  przypadku  świadczenia 

usług  prania,  świadczonych  poza  szpitalem  uprawniony  jest  zarzut,  iż  realizacja  tych 

czynności  obejmuje  zakres  rodzajowo  podobny  do  pralni  i  bezpośrednio  dla  niej 

konkurencyjny, a nie do szeroko pojętej działalności szpitalnej.   

Izba ustaliła co następuje: 

Izba ustaliła, że Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego 

pn.  „Świadczenie  usług  pralniczych  wraz  z  usługami  logistycznymi  oraz  dzierżawą 

asortymentu

” (dalej „Postępowanie”).  

Izba ustaliła, że na przedmiot zamówienia składały się następujące elementy: 

Świadczenie  kompleksowych  usług  pralniczych  w  zakresie  prania  suszenia, 

prasowania  i  poddawania  dezynfekcji  chemiczno  termicznej  w  procesie  prania 

zgodnie z obowiązującymi wymogami, w tym wymogami epidemiologicznymi;  

2.  D

zierżawa pościeli szpitalnej; 

3.  T

ransport wewnętrzny i zewnętrzny; 

4.  N

ajem pomieszczeń z przeznaczeniem na prowadzenie centralnej sortowni bielizny.  

W rozdziale 21 „Sposób obliczenia ceny” Zamawiający zawarł następujące informacje: 

W  ofercie  Wykonawca  zobowiązany  jest  podać  cenę  za  wykonanie  całego 

przedmiotu zamówienia w złotych polskich (PLN), z dokładnością do 1 grosza, tj. do dwóch 

miejsc po przecinku. 

W  cenie  należy  uwzględnić  wszystkie  wymagania  określone  w  niniejszej  SWZ  oraz 

wszelkie koszty, jakie poniesie Wykonawca z tytułu należytej oraz zgodnej z obowiązującymi 

przepisami  realizacji  przedmiotu  zamówienia,  a  także  wszystkie  potencjalne  ryzyka 

ekonomiczne, jakie mogą wystąpić przy realizacji przedmiotu zamówienia. 

Rozliczenia  między  Zamawiającym  a  Wykonawcą  prowadzone  będą  w  złotych 

polskich z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. 

Wykonawca  zobowiązany  jest  zastosować  stawkę  VAT  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami ustawy z 11 marca 2004 r. o  podatku od towarów i usług. 

Jeżeli  złożona  zostanie  oferta,  której  wybór  prowadziłby  do  powstania  u 

Zamawiającego obowiązku podatkowego zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o podatku od 

towarów  i  usług,  dla  celów  zastosowania  kryterium  ceny  Zamawiający  doliczy  do 

przedstawionej w tej ofercie ceny kwotę podatku od towarów i usług, którą miałby obowiązek 

rozliczyć. 

Wykonawca składając ofertę zobowiązany jest: 

poinformo

wać Zamawiającego, że wybór jego oferty będzie prowadził do powstania u 

Zamawiającego obowiązku podatkowego; 

wskazać  nazwę  (rodzaj)  towaru  lub  usługi,  których  dostawa  lub  świadczenie  będą 

prowadziły do powstania obowiązku podatkowego; 

wskazać  wartości  towaru  lub  usługi  objętego  obowiązkiem  podatkowym 

Zamawiającego, bez kwoty podatku; 

wskazać  stawkę  podatku  od  towarów  i  usług,  która  zgodnie  z  wiedzą  Wykonawcy, 

będzie miała zastosowanie. 

Izba  ustaliła,  że  w  postępowaniu  oferty  złożyło  trzech  wykonawców  –  Odwołujący  1, 

Odwołujący 2 oraz Konsorcjum Citonet.  

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  1  w  formularzu  cenowym  podając  cenę  za  realizację 

zamówienia, wskazał, że zastosował stawkę VAT 23%. 

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  2  w  formularzu  cenowym  podając  cenę  za  realizację 

zamówienia, wskazał, że zastosował stawkę VAT 23% oraz „zw”.  

Izba  ustaliła,  że  Konsorcjum  Citonet  w  formularzu  cenowym  podając  cenę  za  realizacje 

zamówienia wskazało, że zastosowało stawkę VAT „ZW”. 

Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  pismem  z  dnia  9  lipca  2021  r.  wezwał  Odwołującego  1, 

Odwołującego 2 oraz Konsorcjum Citonet do złożenia wyjaśnień dotyczących zastosowanej 

stawki VAT do usług jakie będą świadczone w ramach realizacji zamówienia.  

Izba  ustaliła,  że  pismem  z  dnia  15  października  wyjaśnienia  złożył  Odwołujący  1. 

Wykonawca 

odwołał się do art. 43 ustawy VAT,  w tym m.in. do art. 43 ust. 1 pkt 18 i 18a 

oraz ust. 17. Wykonawca wskazał, że nie ma możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 

ust. 

1  pkt  18  ustawy  o  VAT,  bowiem  usługa  prania  nie  będzie  przez  nas  realizowana  w 

ramach działalności leczniczej jako podmiotu leczniczego. Zwolnienie z art. 43 ust.1 pkt 18a 

również nie ma zastosowania, pomimo że skutek tej usługi znajduje zastosowanie na terenie 

zakładu  leczniczego  i  jest  niezbędny  do  realizacji  celów  zdrowotnych  gdyż  nie  jesteśmy 

podmiotem  świadczącym  usługi  podstawowe.  Wykonawca  wskazał,  ze  potwierdzeniem 

takiego stanowiska jest treść art. 43 ust. 17a ustawy o VAT. Wykonawca wskazał, że nie ma 

żadnych  wątpliwości,  że  przepis  ten  reguluje  materię  konkurencyjności  ogromnie  ważną  w 

zamówieniach publicznych. Ten przepis bezpośrednio związany jest z treścią wspomnianego 

wyżej  art.1  6  pkt  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Te  dwa  przepisy  powodują,  iż 

Zamawiający  nie  może  zapominać  o  ich  treści  w  ramach  ogłoszonego  postępowania  o 

zamówieniu  publicznym  oraz  wykonawca  musi  sobie  zdawać  sprawę  z  konsekwencji 

proponowania  ceny  za  usługę  z  jednoczesnym  oświadczeniem,  że  wykonuje  usługę,  która 

nie powoduje zgodnie z prawem obowiązku naliczenia podatku VAT. Każdy z wykonawców 

uczestniczących  w  postępowaniu  o  zamówienie  publiczne  czyni  to  w  celu  osiągnięcia 

dodatkowego  dochodu.  Proponując  zamawiającemu  cenę  bez  podatku VAT,  choćby  nawet 

uzasadnioną  treścią  art.  43  ust.1  pkt  18  lub  18a  ustawy  o  VAT,  w  ten  sposób  uzyskuje 

przewagę  nad  innymi  wykonawcami,  właśnie  tymi,  którzy  nie  mogą  zastosować 

wspomnianego  zwolnienia,  gdyż  nie  prowadzą  działalności  leczniczej.  Właściwie  takie 

postępowanie  wyklucza  ogromną  większość  wykonawców  zajmujących  się  wyłącznie 

praniem bielizny szpitalnej oraz wykonujących taką usługę perfekcyjnie, stosując najnowsze 

osiągnięcia  nauki  i  praktyki.  Naszym  zdaniem,  intencją  ustawodawcy  wprowadzającego 

cytowane wyżej przepisy, było zrównanie szans wykonawców. Pojęcie uczciwej konkurencji 

przestało  by  istnieć,  jeśli  przetargi  wygrywaliby  wykonawcy  mogący  oferować  niższe  ceny, 

żonglując  w  tym  celu  podatkiem  VAT.    Wykonawca  wskazał,  że  bazą  dla  jego  stanowiska 

jest interpretacja ogólna Ministra Rozwoju i Finansów Nr  PT1.8101.5.2017.PSG.622 z dnia 

29 grudnia 2017 r.  

Izba  ustaliła,  że  w  dniu  14  lipca  2021  r.  wyjaśnienia  złożył  Odwołujący  2.  Treść  wyjaśnień 

została utajniona przez wykonawcę jako informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa. 

Podobn

ie, w dniu 14 lipca 2021 r. wyjaśnienia złożyło Konsorcjum Citonet. Treść wyjaśnień 

również  została  utajniona  przez  wykonawcę  jako  informację  stanowiące  tajemnicę 

przedsiębiorstwa.   

Izba ustaliła, że Zamawiający pismem z dnia 18 sierpnia 2021 r. wezwał Odwołującego 1 do 

złożenia wyjaśnień  dotyczących  zaoferowanej ceny  za realizację zamówienia.  Izba  ustaliła, 

że Odwołujący 1 pismem z dnia 20 sierpnia 2021 r. złożył wyjaśnienia. Wykonawca wskazał: 

„Pralnia  Wrotom  ,  w  której  ma  być  realizowane  dla  Państwa  Szpitala  Zamówienie  nr 

ZP/8/2021  jest  zlokalizowana  blisko  Szpitala    co  minimalizuje  koszty  codziennych 

transportów  z  i  do  pralni.  Ponadto  pralnia  Wrotom  dysponuje  własną  bazą  samochodową  i 

własnymi  kierowcami  co  pozwala  ograniczać  koszty  /np.  pośredników/.  Obie  Firmy 

występujące w Konsorcjum od wielu lat świadczą usługi najmu bielizny szpitalnej i hotelowej 

,co doprowadziło do powstania stałej sieci dostawców tego asortymentu i pozwoliło uzyskać 

korzystne ceny oraz system bonusów. Stwarza to możliwość oferowania  dla potencjalnych 

z

ainteresowanych  dzierżawą  bielizny  najniższych  cen  na  rynku,  dzięki  czemu  np.  koszt 

zakupu asortymentu do tego kontraktu nie przekroczy  20% wartości oferty. Pralnia Wrotom, 

w  której ma być realizowane Zamówienie jest wyposażona  w  nowoczesne  tunele pralnicze 

pozwalające  ograniczać  zużycie  mediów  (woda,  ścieki,  energia  cieplna  i  elektryczna)  w 

procesie  prania  i  dezynfekcji  ,co  jest  istotne  przy  kalkulacji  ceny  usługi  w  planowanym 

okresie 36 miesięcy (zapowiadany jest  wzrost cen mediów w tym okresie). Ponadto dostawy 

energii  cieplnej  i  elektrycznej  mamy    bezpośrednio  od  producenta  tychże  (zlokalizowanego 

po  sąsiedzku)  co  daje  tą  przewagę,  że  nie  ponosimy  kosztów  przesyłu  energii  /  koszt 

przesyłu energii stanowi standardowo od 25-40% kosztów. Pralnia Wrotom wyposażona jest 

również  w  pełni  zautomatyzowane  linie  maglownicze    co  istotnie  obniża  koszty  pracy    i 

pozwala  na  uzyskanie  wyższej  wydajności  .W  przypadku  jednej  linii  pozwala  to  ograniczyć 

obsługę  z  5  do  3  osób  tj.  o  40%.  Pralnia  Wrotom  działając  na  rynku  usług  pralniczych  od 

wielu  lat    (

wcześniej jako PW  Profil  A  Sp. z  o.o.)  posiada  doświadczoną  i  wykwalifikowaną 

załogę,  która  związana  z  Firmą  umowami  o  pracę  stanowi  o  stabilności  personelu  i  nie 

wymaga  szkoleń  i  przyuczeń  co  mogłoby  stwarzać  dodatkowe    koszty.  Pragnę  ponadto 

poinformować,  iż  pralnia  Wrotom  świadczy  usługi  dla  szpitali,  domów  pomocy  społecznej  i 

hoteli , posiadając niezależne linie piorące i maglownicze. W całej strukturze prania  usługi 

dla  hoteli  /głównie  krakowskich  /stanowią  40%  całości  ubioru,  a    przywołane  powyżej 

rozwiązania pozwalają świadczyć  te usługi  na  poziomie  2,30 zł  netto za  1 kg asortymentu. 

Kalkulacja cen przedstawionych w złożonej w dniu 14.06.2021 r. ofercie Przez Konsorcjum 

Firm: Wrotom Sp. z o.o. i Tommarg ZPCH Sp. z o.o. 

opierała się na tej kalkulacji. 

Izba  ustaliła,  że  pismem  z  dnia  7  października  2021  r.  Zamawiający  poinformował 

wykonawców  o  wynikach  postępowania.  Za  najkorzystniejszą  została  uznana  ofertą 

Konsorcjum Citonet. Zamawiający odrzucił ofertę Odwołującego 1 na podstawie art. 226 ust. 

1  pkt  8  ustawy 

Pzp,  wskazując,  że  wykonawca  w  złożonych  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej 

ceny,    nie  udowodnił,  że  złożona  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny.  Zamawiający 

wskazał,  że  wykonawca  w  złożonych  wyjaśnieniach  nie  przedłożył  dowodów  na  wysuwane 

twierdzenia,  że  oferta  została  prawidłowo  wyceniona  ,  w  szczególności  nie  zostały 

uwiarygodnione wyliczenia kosztów: porównania cen transportu między siedzibą wykonawcy 

a  szpitalem, 

dowodów  na  potwierdzenie  dysponowania  własną  bazą  samochodową  i 

własnymi  kierowcami,  wyliczenia  zużycia  mediów/wody,  ścieków,  energii  cieplnej  i 

elektrycznej  w  procesie  prania  i  dezynfekcji  przez  okres  36  miesięcy  obniżenia  kosztów 

pracy  w  przypadku  jednej  linii  piorącej  i    maglowniczej,  wykazania  okresu  zatrudnienia 

personelu  potwierdzającego  doświadczenie  i  kwalifikacje  uzasadniające  brak  kosztów 

związanych ze szkoleniami i  przyuczaniami pracowników. 

Izba ustaliła, że Zamawiający odrzucił również ofertę Odwołującego 2 na podstawie art. 226 

ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp.  Zamawiający  wskazał,  że  wykonawca  w  formularzu  ofertowym 

stanowiącym  załącznik  nr  2  do  SWZ  zastosował,  niezgodnie  z  aktualnie  obowiązującymi 

stawkami  podatku  Vat  w  Polsce,    mieszaną  stawkę  vat    dla  każdej  pozycji  oferowanego 

asortymentu  wpisując  w  kolumnę    stawka  Vat  określenie:  „23%  i    „zw”.”    Zamawiający 

w

ymagał  podania  stawki  vat  w  kol  6  formularza  ofertowego.  Wykonawca  powinien  podać 

stawkę  adekwatną  do  świadczonej  usługi    zgodnie  z  ustawą  z  dnia  11  marca    2004  r.    o 

podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 Nr 54 poz. 535), tj. 0% lub 8%, lub 23%.   

Izba z

ważyła co następuje: 

W  ocenie  Izby  oba  odwołania  okazały  się  zasadne  w  części  tj.  w  zakresie  zarzutu 

dotyczącego błędu w obliczeniu ceny w ofercie Konsorcjum Citonet. W pozostałym zakresie, 

Izba uznała zarzuty za niezasadne.  

Zarzut  dotyczący  nieprawidłowej  stawki  VAT  w  ofertach  Konsorcjum  Citonet  oraz 

Odwołującego 2 

W  ocenie Izby obaj  wykonawcy  wskazali  nieprawidłową stawkę VAT w złożonych  ofertach. 

Tym  samym  Zamawiający  zasadnie odrzucił  ofertę  Odwołującego    2  na podstawie art.  226 

ust.  10  ustawy  Pzp.  Z

arzut  Odwołującego  2  w  tym  zakresie  Izba  uznała  za  niezasadny. 

Na

tomiast zdaniem Izby Zamawiający w sposób nieprawidłowy uznał, że oferta Konsorcjum 

Citonet  nie  podlega  odrzuceniu  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp.  W  ocenie 

Izby, Konsorcjum Citoent również w sposób nieprawidłowy określiło stawkę Vat w ofercie, co 

winno skutkować odrzuceniem oferty wykonawcy na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy 

Pzp.  

Na wstępie wskazać należy, że stosownie do art. 16 ustawy Pzp, zamawiający przygotowuje 

i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie 

uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców, przejrzysty oraz proporcjonalny. 

Stosownie do art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp, 

zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera 

błędy w obliczeniu ceny lub kosztu. 

Art.  239  ust.  1  ustawy  Pzp  stanowi,  że  zamawiający  wybiera  najkorzystniejszą  ofertę  na 

podstawie kryteriów oceny ofert określonych w dokumentach zamówienia. 

Stosownie  do  art.  art.  43  ust.  1  pkt  18a  ustawy  o  VAT, 

zwalnia  się  od  podatku  usługi  w 

zakresie  opieki  medycznej,  służące  profilaktyce,  zachowaniu,  ratowaniu,  przywracaniu  i 

poprawie  zdrowia,  oraz  dostawę  towarów  i  świadczenie  usług  ściśle  z  tymi  usługami 

związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich zakładów leczniczych, 

w których wykonywana jest działalność lecznicza. 

Art. 43 ust. 17 ustawy o VAT stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 

22-24,  26,  28,  29,  31,  32  i 

33  lit.  a,  nie  mają  zastosowania  do  dostawy  towarów  lub 

świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli: 

1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 

pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub 

2)  ich  głównym  celem  jest  osiągnięcie  dodatkowego  dochodu  przez  podatnika,  przez 

konkurencyjne 

wykonywanie 

tych 

czynności 

w  stosunku 

do 

podatników 

niekorzystających z takiego zwolnienia. 

Art. 43 ust. 17a ustawy o VAT stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 

26,  28,  29  i  33  lit.  a,  mają zastosowanie  do  dostawy  towarów  lub świadczenia usług  ściśle 

związanych  z  usługami  podstawowymi,  dokonywanych  przez  podmioty  świadczące  usługi 

podstawowe. 

Jak wynika z przytoczonych przepisów, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 

28,  29  i  33  lit.  a,  mają  zastosowanie  do  dostawy  towarów  lub  świadczenia  usług  ściśle 

związanych  z  usługami  podstawowymi,  dokonywanych  przez  podmioty  świadczące  usługi 

podstawowe. 

Analiza  powołanego  przepisu  prowadzi  do  jednoznacznego  wniosku,  że  aby 

świadczenie usług dodatkowych (czyli jak chce art. 43 ust. 1 pkt 18 a ustawy o VAT – usług 

ściśle związanych z usługami służącymi profilaktyce, zachowaniu i ratowaniu, przywracaniu i 

poprawie  zdrowia)  było  objęte  zwolnieniem,  konieczne  jest  także  m.in.  aby  owe  usługi 

dodatkowe  były  dokonywane  przez  podmioty  świadczące  usługi  podstawowe.  Takie 

stanowisko potwierdza Ministerstwo Finansów w  opinii  z  dnia 19  marca 2018  r.  wydanej  w 

odpowiedzi  na  zapytanie  nr  6924.  W 

stanowisku  tym  Ministerstwo  Finansów  wprost 

wskazało,  że  zakres  zwolnienia  określony  w  art.  43  ust.  1  pkt  18a  ustawy  VAT  jest 

determinowany przez regulację zawartą w art. 43 ust. 17a, który wskazuje, że zwolnienie, o 

którym  mowa  m.in.  w  ust.  1  pkt  18a,  ma  zastosowanie  do  dostawy  towarów  i  usług  ściśle 

związanych  z  usługami  podstawowymi,  dokonywanych  przez  podmioty  świadczące  usługi 

podstawowe.  

Zdaniem  Izby,  Zamawiający  w  analizowanej  sprawie  w  odniesieniu  do  Konsorcjum  Citonet 

nie dostrzegł, że powyższy wymóg nie został spełniony przez wykonawcę, co uniemożliwia 

powołanie  się  przez  tego  wykonawcę  na  zwolnienie  wynikające  z  art.  43  ust.  1  pkt  18a 

ustawy o VAT. 

Należy  wskazać,  że  na  przedmiot  zamówienia  składają  się  usługi  pralnicze,  prasowanie, 

maglowanie  wr

az  z  gospodarką  bielizną  szpitalną  w  związku  z  prowadzeniem  centralnej 

sortowni  bielizny  w  wynajętych  pomieszczeniach  szpitalnych.  Wykonawca  wyłoniony  w 

postępowaniu nie będzie zatem wykonywał jakichkolwiek usług podstawowych, to jest usług 

służących  profilaktyce,  zachowaniu  i  ratowaniu  przywracaniu  i  poprawie  zdrowia.  Izba 

zauważa,  że  w  złożonych  wyjaśnieniach  przez  Konsorcjum  Citonet  w  żaden  sposób  nie 

wykazało,  że  będzie  świadczyło  na  rzecz  Zamawiającego  jakiekolwiek  usługi  podstawowe. 

W  treść  wyjaśnień,  zastrzeżonych,  zdaniem  Izby,  niezasadnie  przez  wykonawcę  jako 

tajemnica  przedsiębiorstwa,  Konsorcjum  Citonet  koncentruje  swoje  wywody  wokół 

wykazania,  iż  usługi  objęte  przedmiotem  zamówienia  są  usługami  ściśle  związanymi  z 

usługami  podstawowymi.  Wykonawca  jednak,  nie  odnosi  do  zasadniczego  wymogu 

skorzystania  ze  zwolnienia  o  którym  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  18a  ustawy  o  Vat  tj. 

konieczności świadczenia również usług podstawowych na rzecz Zamawiającego.  

Konsorcjum  Citonet 

w  treści  odwołania  zajęło  stanowisko,  jakoby  za  prawidłowością 

dokonanej przez niego prawnopodatkowej kwalifikacji miała przemawiać interpretacja ogólna 

Ministra Rozwoju i Finansów nr PT1.8101.5.2017.PSG.622 z dnia 29 grudnia 2017 r. (Dz. U. 

MRiF z 9 stycznia 2018 r. poz. 5) 

(„Interpretacja ogólna”). Zdaniem Izby wykonawca dokonał 

błędnej wykładni powoływanej przez siebie Interpretacji ogólnej. Owszem, w interpretacji tej 

organ 

przyznał, że usługi takie jak objęte przedmiotem zamówienia tj. czynności związane z 

gospodarką bielizną i odzieżą szpitalną oraz pościelą mogą być uznane za usługi związane z 

usługami  podstawowymi  (usługami  służącymi  profilaktyce,  zachowaniu  i  ratowaniu, 

przywracaniu i poprawie zdrowia). 

Jednakże Konsorcjum Citonet nie dostrzegło, iż w dalszej 

cz

ęści  omawianej  interpretacji  Minister  Rozwoju  i  Finansów  wyraźnie  zastrzegł,  że  ww. 

wymienione  czynności  dodatkowe  będą  objęte  zakresem  zwolnienia  od  podatku,  pod 

warunkiem,  że  będą  wykonywane  na  rzecz  podmiotu  leczniczego  na  jego  terenie  przez 

odpowiednie podmioty, tj. podmioty świadczące usługi w zakresie opieki medycznej służące 

profilaktyce,  zachowaniu,  ratowaniu,  przywracaniu  i  poprawie  zdrowia  (art.  43  ust.  17a 

ustawy o VAT). 

Również w końcowej części analizowanej interpretacji ogólnej organ po raz 

drugi  wyraźnie  i  jednoznacznie  podkreślił,  że  powyższe  czynności  nie  będą  także  objęte 

zwolnieniem  od  podatku  od  towarów  i  usług  w  sytuacji,  gdy  podmiot  je  wykonujący  nie 

będzie  podmiotem  wykonującym  usług  w  zakresie  opieki  medycznej,  służące  profilaktyce, 

ratowaniu,  przywracaniu  i  poprawie  zdrowia.  Analiza 

przywołanej  Interpretacji  ogólnej 

prowadzi zatem do jednoznacznego wniosku, że świadczenie usług dodatkowych, o których 

mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, pozostaje objęte zwolnieniem od podatku VAT, 

jedynie  w  sytuacji,  gdy  usługi  te  wykonywane  są  przez  podmioty  świadczące  usługi 

podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy o VAT). 

Ponadto  Izba  wskazuje,  że  podnoszona  przez Konsorcjum  Citonet  okoliczność,  że jeden  z 

członków  jego  konsorcjum,  to  jest  Toruńskie  Zakłady  Materiałów  Opatrunkowych  S.A.,  jest 

podmiotem  leczniczym 

uprawnia  go  do  zastosowania  zwolnienia  nie  może  i  nie  stanowi 

prawidłowego uzasadnienia do powoływania się na zwolnienie o jakim mowa w art. 43 ust. 1 

pkt  18a.    Izba  podkreśla,  że  zgodnie  ze  stanowiskiem  Konsorcjum  Citonet,  w  trakcie 

realizacji  umowy  Toru

ńskie  Zakłady  Materiałów  Opatrunkowych  S.A.  nie  będą  wykonywały 

nie  tylko 

usług  podstawowych,  ale  nawet  usług  z  nimi  związanych,  tj.  usług  pralniczych. 

Zgodnie  bowiem  ze  stanowiskiem  wykonawcy, 

usługi  pralnicze  miał  bowiem  odpowiadać 

drugi konsorcjant odwo

łującego Citonet-Kraków sp. z o.o., zaś Toruńskie Zakłady Materiałów 

Opatrunkowych  miały  odpowiadać  jedyne  za  rozliczenia  oraz  nadzorować  świadczenie 

usługi. Tymczasem zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwolnieniem z podatku VAT 

objęte  jest  świadczenie  usług  podstawowych  i  usług  dodatkowych  wykonywane  w  ramach 

działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. W analizowanej sprawie podmiot leczniczy 

Toruńskie  Zakłady  Materiałów  Opatrunkowych  S.A.  nie  będzie  świadczył  żadnej  z  tych 

kategorii  usług  w  ramach  działalności  leczniczej.  Nie  będą  również  świadczyć  usług  ściśle 

związanych  z  usługami  podstawowymi.  Wobec  powyższego  nie  ma  żadnych  podstaw,  aby 

Konsorcjum  powoływało  się  na  zwolnienia,  o  którym  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  18  i  18a 

ustawy o VAT.  

P

odkreślenia  wymagało,  że  identyczne  wnioski  i  rozważania  na  temat  przesłanki 

podmiotowej z art. 43 ust. 17a ustawy o VAT zostały szeroko przedstawione w wyroku NSA 

z dnia 9 czerwca 2017 r. sygn. akt I FSK 1571/15

. W orzeczeniu tym NSA stwierdził, że dla 

zwolnienia  przewidzianego  w  art.  43  ust.  1  pkt  18a  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  roku  o 

podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), oprócz spełnienia 

wymogów wprost w nim tkwiących, niezbędne jest ziszczenie się dodatkowego warunku jego 

stosowania,  który  wynika  z  art.  43  ust.  17a  ustawy.  Według  tego  ostatniego  przepisu, 

analizowane zwolnienie ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle 

związanych  z  usługami  podstawowymi  (tj.  w  przypadku  art.  43  ust.  1  pkt  18a  -  z 

wymienionymi  na  jego  wstępie  -  usługami  w  zakresie  opieki  medycznej  służącymi 

profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia), ale tylko wtedy, gdy 

są one (te dostawy towarów lub świadczenia usług) dokonywane przez takie podmioty, które 

świadczą  owe  usługi  podstawowe.  Jeśli  zatem  te  inne  usługi  nie  są  ściśle  związane  z 

usługami  podstawowymi  (czyli  wymienionymi  we  wstępnej  części  zwolnienia),  lub  są 

świadczone  przez  inne  podmioty  niż  świadczące  usługi  podstawowe,  wówczas  podlegają 

o

ne opodatkowaniu w sposób dla nich właściwy. 

Należy również podkreślić, że przy interpretacji przepisów art. 43 ust. 1 pkt 18a oraz art. 43 

ust. 17a ustawy o VAT 

zachować należy ogólną zasadną prawa podatkowego stanowiącą, iż 

zwolnienie z podatku 

VAT jest wyjątkiem od zasady opodatkowania towarów i usług stawką 

podstawo

wą.  W  tej  sytuacji  przesłanki  zwolnienia  powinny  być  interpretowane  w  sposób 

ścisły,  jako  wyjątek  od  wskazywanej  zasady.  Możliwość  zastosowania  takiego  wyjątku  od 

ogólnej zasady, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT Konsorcjum Citonet nie 

wykazało w treści wyjaśnień złożonych Zamawiającemu w dniu 15 lipca 2021 r.  

Zdaniem  Izby  bezzasadne 

okazało  się  powoływanie  się  przez  Konsorcjum  na  wyrok  NSA 

wydany w sprawie  o sygn.  akt  I FSK 2118/16. 

Izba stwierdziła, że przedmiotem orzeczenia 

była  analiza  przesłanki  związku  czynności  polegających  na  sprzątaniu  szpitala  z  usługami 

podstawowymi,  a  wi

ęc przesłanki przedmiotowej zwolnienia, o której mowa w art. 43 ust. 1 

pkt  18a  ustawy  o  VAT

.  Przedmiotem  tych  orzeczeń  nie  były  jednak  rozważania  na  temat 

przesłanki podmiotowej zwolnienia z art. 43 ust. 17a ustawy o VAT.  

Mając na uwadze przytoczone powyżej okoliczności, Izba uznała, że Zamawiający w sposób 

nieprawidłowy  uznał,  że  Konsorcjum  Citonet  wskazało  prawidłową  stawkę  VAT  w  treści 

złożonej  oferty.  Nie  zostało  w  żaden  sposób  wykazane  przez  wykonawcę,  iż  ma  on 

możliwość  skorzystania  ze  zwolnienia  na  jakie  powołał  się  w  piśmie  z  dnia  15  lipca  2021.  

Izba  w  zakresie  omawianego  zarzutu  w  pełni  zgadza  się  ze  stanowiskiem  wyrażonym  w 

wyroku z dnia 4 października 2021 r. o sygn. akt: KIO 2709/21. Tym samym, zasadny okazał 

się zarzut naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp. Oferta Konsorcjum Citoent zawiera 

błąd w obliczeniu ceny i powinna zostać odrzucona przez Zamawiającego. 

Odnosząc  się  zaś  do  zarzutu  Odwołującego  2  dotyczącego  niezasadnego  odrzucenia jego 

oferty  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  P

zp,  Izba  uznała  zarzut  za  niezasadny. 

Zdaniem  Izby  ze  złożonych  przez  Odwołującego  2  wyjaśnień  nie  wynika  możliwość 

zastosowania  zwolnienia, 

o  którym  mowa  w  art.  43  ust.  18  czy  ust.  18a  ustawy  VAT. 

Niezasadny  również,  zdaniem  Izby,  okazał  się  zarzut  braku  wyczerpującego  uzasadnienia 

faktycznego dotyczącego odrzucenia oferty Odwołującego 2. 

Izba wskazuje, że w decyzji o odrzuceniu oferty Odwołującego 2, Zamawiający wskazał, że 

oferta podlega odrzuceniu, gdyż wykonawca w formularzu ofertowym stanowiącym załącznik 

nr  2  do  SWZ  zastosował,  niezgodnie  z  aktualnie  obowiązującymi  stawkami  podatku  Vat  w 

Polsce,  mieszaną  stawkę  vat  dla  każdej  pozycji  oferowanego  asortymentu  wpisując  w 

kolumnę  stawka Vat określenie: „23% i  „zw”.”  Zamawiający wymagał podania stawki vat w 

kol 6 formularza ofertowego. Wykonawca powinien podać stawkę adekwatną do świadczonej 

usługi  zgodnie z ustawą z dnia 11 marca  2004 r.  o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 

Nr 54 poz. 535), tj. 0% lub 8%, lub 23%.   

Rozstrzygając prawidłowość przyjętej przez Odwołującego 2 stawki VAT, Izba uznała, że bez 

znaczenia  dla  sprawy 

są  wywody  Odwołującego  2  dotyczącego  niezasadnego  przyjęcia 

przez  Zamawiającego,  iż  w  przedmiotowym  postępowaniu  mamy  do  czynienia  ze 

świadczeniem  kompleksowym  podlegającym  opodatkowaniu  jedną  stawką  VAT.  Zdaniem 

Izby, nawet przy 

hipotetycznym przyjęciu, iż Odwołującego 2 dokonał w sposób prawidłowy 

klasyfikacji  świadczeń  objętych  zamówieniem  w  podziale  na:  (a)  usługę  prania  wg  PKWiU 

96.01  opodatkowaną  23%VAT;  oraz  (b)  usługę  gospodarowania  bielizną  szpitalną 

mieszczącą się w pojęciu usług ściśle związanych z usługami opieki medycznej, zwolnioną z 

VAT,  to  i tak  ofer

ta Odwołującego 2 podlega odrzucenia na postawie art. 226 ust. 1 pkt 10 

ustawy Pzp z uwagi na błąd w obliczeniu ceny. Zdaniem Izby, Odwołujący 2 zastosował w 

sposób  niezasadny  zwolnienie  z  art.  43  ust.  1  pkt  18a  w  zakresie  usługi  gospodarowania 

bielizną  szpitalną.  Izba  w  tym  zakresie  w  pełni  podtrzymuje  swoją  argumentację 

przedstawioną  powyżej w  zakresie możliwości  zastosowania zwolnienia z  art.  43  ust.  1  pkt 

18a. Zdaniem Izby z treści złożonych wyjaśnień z dnia 14 lipca 2021 r. w żaden sposób nie 

wynika, że Odwołujący 2 będzie świadczył na rzecz Zamawiającego usługi podstawowe. W 

żaden  sposób  nie  można  zgodzić  się  ze  stanowiskiem  Odwołującego  2,  iż  usługę 

gospodarowania bielizną szpitalną należy uznać, w sensie gospodarczym, za tworząca jedną 

całość z  procesem terapeutycznym. Izba  stoi  na stanowisku,  że  usługa ta nie mieści  się  w 

kategorii usług podstawowych jakie muszą być świadczone na rzecz zamawiającego w celu 

skorzystania ze zwolnienia.  

Zdaniem  Izby  stanowisko  Odwołującego  2  co  do  sposobu  wykładni  treści  Interpretacji 

o

gólnej  jak  i  przywołanych  przez  wykonawcę  orzeczeń  sądowych  uznać  należy  za  błędne. 

Jak  Izba  wskazała  powyżej,  z  treści  ww.  dokumentów,  ich  literalnej  wykładni  wynika,  że  w 

celu skorzystania ze zwolnienia, o jakim mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy Vat konieczne 

jest, aby podmiot 

świadczył usługi podstawowe na rzecz zamawiającego, czego Odwołujący 

2 nie wykonuje. Bez znaczenia dla sprawy są wywody Odwołującego 2 o tym, że uznanie, iż 

Interpretacja  ogólna  wymaga,  aby  w  ramach  outsourcingu  następowało  jednoczesne 

delegowanie  przez  podmiot  leczniczy  do  podmiotu  zewnętrznego  usług  opieki  medycznej 

powoduje, 

że  zwolnienie  z  art.  43  ust.  1  pkt  18a  nie  miałoby  zastosowania  w  obrocie 

gospodarczym.  Izba  wskazuje  po  pierwsze,  iż  co  do  zasady  świadczenia  podlegają 

opodatkowaniu, zaś wszelkie zwolnienia od opodatkowania - jako wyjątek od zasady - należy 

interpretować  ściśle.  Po  drugie,  przepisy  prawa,  w  tym  prawa  podatkowego,  podlegają  w 

pierwszej  kolejności  wykładni  literalnej.  Takiej  wykładni  Izba  dokonała  powyżej.  Z  treści 

spornych  przepisów  ustawy  Vat  wynika  konieczność  świadczenia  usług  podstawowych  na 

rzecz zamawiającego.  Nie ma zatem potrzeby odwoływania się do innych wykładni prawa, a 

tym  bardziej  interpretowania  zwolnień  podatkowych  w  świetle  subiektywnych  opinii 

wykonawcy  o  możliwości  czy  braku  możliwości  zastosowania  zwolnienia  w  obrocie 

gospodarczym.  

Tym samym, zdaniem Izby, 

błąd Odwołującego 2 co do możliwości zastosowania zwolnienia 

o  jakim  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  18a  ustawy  VAT  w  zakresie  usługi  gospodarowania 

bielizną szpitalną stanowi podstawę do odrzucenia oferty wykonawcy na podstawie art. 226 

ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp.  

Odnosząc  się  do  zarzutu  braku  wyczerpującego  uzasadnienia  faktycznego  powodów 

odrzucenia  oferty,  Izba  uznała  zarzut  za  niezasadny.  Uzasadnienie  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  2,  choć  lakonicznie,  zawiera  syntetyczne  wskazanie  powodów  stających  za 

decyzją  Zamawiającego.  Okoliczność  tą  potwierdza  treść  złożonego  odwołania  oraz  pisma 

procesowego  Odwołującego  2,  w  których  zawarł  on  rozbudowaną  argumentację  odnośnie 

zasadności zastosowanych stawek VAT, dokonanej odrębnej klasyfikacji świadczeń objętych 

przedmiotem zamówienia oraz podstaw do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 18a 

ustawy VAT

. Zdaniem Izby, wyczerpujące stanowisko wykonawcy zawarte ww. pismach, jak 

również mając na uwadze treść wyjaśnień złożonych przez Odwołującego 2 w dniu 14 lipca 

2021  r.,  nie  pozostawia  wątpliwości,  że  wykonawca  miał  wiedzę  i  świadomość  przyczyn 

odrzucenia  jego  oferty. 

Przyczyną tą było błędne określenie stawki  VAT  przez  wykonawcę. 

Izba  ustaliła,  że  niezależnie  od  tego  czy  mamy  do  czynienia  ze  świadczeniem 

kompleksowym  czy  nie,  to  i  tak  Odwołujący  2  w  sposób  nieprawidłowy  zastosował 

zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy Pzp 

do części świadczenia objętego przedmiotem 

zamówienia, co powoduje, że jego oferta podlega odrzuceniu na podstawie art. 226 ust 1 pkt 

10  ustawy  Pzp.    W  tym  zakresie  wykonawca 

przedstawił  wyczerpujące  stanowisko  w 

złożonych  pismach.  Tym  samym,  nawet  jeśliby  uznać,  iż  Zamawiający  błędnie  ustalił 

okoliczności  faktyczne  leżące  u  podstaw  odrzucenia  oferty  wykonawcy  w  zakresie 

kompleksowości  świadczenia,  to  takie  uchybienia  pozostaje  bez  wpływu  na  wynik 

postępowania,  bowiem,  zdaniem  Izby,  Odwołujący  2    w  sposób  nieuprawnione  zastosował 

zwolnienie, 

o  jakim  mowa  powyżej  i  jego  oferta  podlega  odrzuceniu  na  podstawie  art.  226 

ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp.  

Zarzut dotyczący niezasadnego odrzucenia oferty Odwołującego 1 na podstawie art. 226 ust. 

pkt 8 w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy Pzp  

W  ocenie Izby powyższy  zarzut  podniesiony  przez Odwołującego 1 okazał  się niezasadny. 

Zamawiający  prawidłowo  ocenił  wyjaśnienia  Odwołującego  1  złożone  w  dniu  20  sierpnia 

2021 r.  

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 224 ust. 2 ustawy Pzp, w przypadku 

gdy  cena  całkowita  oferty  złożonej  w  terminie  jest  niższa  o  co  najmniej  30%  od  wartości 

zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  i  usług,  ustalonej  przed 

wszczęciem  postępowania  lub  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert 

niepodlegających odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 1 i 10, zamawiający zwraca się 

o  udzielenie  wyjaśnień,  o  których  mowa  w  ust.  1,  chyba  że  rozbieżność  wynika  z 

okoliczności oczywistych, które nie wymagają wyjaśnienia. W ust. 3 ustawodawca wskazał, 

że  wyjaśnienia  mogą  dotyczyć  w  szczególności:  (i)  zarządzania  procesem  produkcji, 

świadczonych usług lub metody budowy; (ii) wybranych rozwiązań technicznych, wyjątkowo 

korzystnych  warunków  dostaw,  usług  albo  związanych  z  realizacją  robót  budowlanych;  (iii)  

oryginalności  dostaw,  usług  lub  robót  budowlanych  oferowanych  przez  wykonawcę;  (iv) 

zgodności  z  przepisami  dotyczącymi  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia 

ceny nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę albo minimalnej stawki 

godzinowej,  ustalonych  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  10  października  2002  r.  o 

minimalnym  wynagrodzeniu  za 

pracę  lub  przepisów  odrębnych  właściwych  dla  spraw,  z 

którymi  związane  jest  realizowane  zamówienie;  (v)  zgodności  z  prawem  w  rozumieniu 

przepisów  o  postępowaniu  w  sprawach  dotyczących  pomocy  publicznej;  (vi)  zgodności  z 

przepisami  z  zakresu  prawa  pracy  i  zabezpieczenia  społecznego,  obowiązującymi  w 

miejscu,  w  którym  realizowane  jest  zamówienie;  (vii)  zgodności  z  przepisami  z  zakresu 

ochrony  środowiska;  (viii)  wypełniania  obowiązków  związanych  z  powierzeniem  wykonania 

części zamówienia podwykonawcy. 

Izba wskazuje, że ustawodawca nakłada na wykonawcę w art. 224 ust. 1 i 2 w zw. z art. 224 

ust. 5 ustawy Pzp 

obowiązek złożenia wyjaśnień, w tym dowodów potwierdzających realność 

zaoferowanej  ceny  lub  jej  istotnych  części  składowych,  wskazując  jednocześnie,  że 

o

bowiązek  wykazania,  że  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny  lub  kosztu  spoczywa  na 

wykonawcy. 

Nie  ulega  wątpliwości,  że  wyjaśnienia  wykonawcy  składane  w  trybie  art.  224 

ust.  2  ustawy  Pzp 

muszą  być  oceniane  w  świetle  okoliczności  faktycznych  konkretnej 

sprawy, mając na uwadze przede wszystkim przedmiot zamówienia w danym postępowaniu. 

Oczywistym  bowiem  jest  to,  iż  określone  twierdzenia  wykonawcy  mogą  podlegać 

obiektywnej  weryfikacji  względem  wymagań  wynikających  z  mających  zastosowanie 

przepisów  prawa  czy  też  na  podstawie  informacji  rynkowych  dostępnych  wykonawcom, 

jednakże  takiej  obiektywnej  wyceny  nie można  przeprowadzić  względem  chociażby  wiedzy 

czy doświadczenia danego wykonawcy.   

W  analizowanym  stanie  faktycznym  Odwołujący  1  złożył  wyjaśnienia  dotyczące  wyceny 

przedmiotu  zamówienia.  Zdaniem  Izby  wyjaśnienia  wykonawcy  są  ogólne,  nie  zawierają 

wyliczeń dotyczących obiektywnie weryfikowanych kosztów realizacji zamówienia, a ponadto 

Odwołujący  1  nie  przedłożył  Zamawiającemu  żadnych  dowodów  na  wykazanie 

prawidłowości przyjętych założeń cenowych.  

Nie ulega wątpliwości, że mając na uwadze przedmiot zamówienia, zasadniczym czynnikiem 

kształtującym  wysokość ceny  ofertowej  są  koszt  pracy  ludzkiej  oraz  koszty  stałe  w  postaci 

zużycia  energii  elektrycznej/cieplnej/mediów/wody  i  koszty  transportu.  Izba  wskazuje,  że  w 

odniesieniu  do  tych  elementów,  Odwołujący  1  nie  przedłożył  żadnych  szczegółowych 

wyliczeń,  na  podstawie których Zamawiający  miałby możliwość zweryfikować prawidłowość 

założeń kalkulacyjnych wykonawcy w okresie 36 miesięcy realizacji zamówienia. Stanowisko 

Odwołującego  1  zawarte  w  wyjaśnieniach  ma  charakter  bardzo  ogólny.  Wykonawca 

ograniczył się do stwierdzenia, iż posiada wykwalifikowaną kadrę, o niskich kosztów przesyłu 

energii  z  uwagi  na  jej  zakup  bezpośrednio  od  producenta,  zautomatyzowanych  liniach 

maglowniczych  pozwalających  ograniczyć  koszty  pracy.  Odwołujący  1  nie  przedstawił  na 

żadną  z  powyższych  okoliczności  dowodów,  zaś  okoliczność  te,  w  tym  wysokość  kosztów, 

jakie  wykonawca  szacuje  w  okresie  36  miesięcy  realizacji  zamówienia,  mogą  być 

obiektywnie  weryfikowalne  czy  to  na  podstawie  zwartych  umów  z  dostawcami  mediów  czy 

też  na  podstawie  umów  o  pracę,  potwierdzających  warunki  zatrudnienia.  Odwołujący  1 

żadnych  takich  dowodów  nie  przedstawił.  Nie  można  uznać,  że  wykonawca  wykazał 

realność  ceny  zaproponowanej  za  realizację  zamówienia wyłącznie na podstawie ogólnych 

zapewni

eń, że posiada doświadczenie, kadrę i odpowiedni sprzęt do wykonania zamówienia. 

Istota weryfikacji wyceny kosztów realizacji zamówienia, wynikająca z art.  224 ustawy Pzp, 

polega  właśnie  na  weryfikacji  ogólnych  zapewnień  wykonawcy  poprzez  przedstawienie 

odpowiednich  kalkulacji,  dowodów,  które  podlegają  analizie  przez  Zamawiającego.  Gdyby 

przyjąć  odmienne  założenie  i  opierać  się  wyłącznie  na  ogólnych  zapewnieniach 

wykonawców,  zbędna  byłaby  regulacja  zawarta  w  art.  224  ustawy  Pzp  zobowiązująca 

wykonawców  do  przedstawienia  dowodów  w  zakresie  wyliczenia  kosztów  realizacji 

zamówienia. 

Odnosząc 

się 

do 

złożonych 

wraz 

z 

odwołaniem 

dowodów 

w 

postaci 

zrealizowanych/realizowanych  umów,  po  pierwsze  Izba  wskazuje,  że  dowody  te  uznać 

należy  za  spóźnione.  Wykonawca  miał  obowiązek  złożyć  takie  dokumenty  wraz  z 

wyjaśnieniami z dnia 20 sierpnia 2021 r.  Po drugie, Izba wskazuje, że o ile zgodzić można 

się z Odwołującym 1, że realizacja innych zamówień przez wykonawcę może stanowić jeden 

z  dowodów  służących  wykazaniu  realności  zaproponowanej  ceny,  o  tyle  obowiązkiem 

wykon

awcy jest również wykazanie, iż umowy takie są realizowane w sposób rentowny, nie 

przynoszą  start  i  nie  zagrażają  płynności  finansowej  wykonawcy.  Zamawiający  musi  mieć 

bowiem  pewność,  że  kolejne  zamówienia  nie  służą  pokrywaniu  start  z  niewłaściwe 

wyceniony

ch  poprzednich  zamówień,  pozornie  tylko  utrzymując  wrażenie  płynności 

finansowej wykonawcy.  

Takich zaś okoliczność, Odwołujący 1 nie wykazał zarówno w treści 

wyjaśnień z dnia 20 sierpnia 2021 r. jak również w podczas rozprawy.  

Mając  na  uwadze  powyższe,  Izba  uznała,  że  Zamawiający  w  sposób  prawidłowy  ocenił 

wyjaśnienia  Odwołującego  1.  Izba  w  pełni  zgadza  się  z  uzasadnieniem  odrzucenia  jego 

oferty

.  Odwołujący  1  w  złożonych  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej  ceny,    nie  udowodnił,  że 

złożona  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny.  Wykonawca  nie  przedłożył  dowodów  na 

wysuwane twierdzenia, że oferta została prawidłowo wyceniona, w szczególności nie zostały 

uwiarygodnione wyliczenia kosztów: porównania cen transportu między siedzibą wykonawcy 

a  szpitalem, 

dowodów  na  potwierdzenie  dysponowania  własną  bazą  samochodową  i 

własnymi  kierowcami,  wyliczenia  zużycia  mediów/wody,  ścieków,  energii  cieplnej  i 

elektrycznej  w  procesie  prania  i  dezynfekcji  przez  okres  36  miesięcy  obniżenia  kosztów 

pracy  w  przypadku  jednej 

linii  piorącej  i  maglowniczej,  wykazania  okresu  zatrudnienia 

personelu  potwierdzającego  doświadczenie  i  kwalifikacje  uzasadniające  brak  kosztów 

związanych ze szkoleniami i  przyuczaniami pracowników. Tym samym, Izba uznała zarzut 

za niezasadny.  

Odnosząc  się  zaś  do  zarzutu  Odwołującego  1  o  tym,  iż  Zamawiający  błędnie  określił 

wykonawcę,  którego  oferta  został  wybrana  jako  najkorzystniejsza,  co  winno  skutkować 

unieważnieniem  wyboru,  Izba  nie  podziela  stanowiska  Odwołującego  1.  Co  prawda 

Zamawiający w decyzji z dnia 30 września 2021 r. wskazał, że za najkorzystniejszą została 

uznana  oferta  wykonawcy 

Toruńskie  Zakłady  Materiałów  Opatrunkowych  S.A.,  nie  zaś 

konsorcjum,  ale  już  w  dalszej  części  pisma,  stanowiącego  uzasadnienie  wyboru, 

Zamawiający  wskazał  całe  konsorcjum  tj.  Citonet  –  Kraków  Sp.  z  o.o.  oraz  Toruńskie 

Zakłady  Materiałów  Opatrunkowych  S.A.  Zdaniem  Izby  powyższe  uchybienie  formalne 

Zamawiającego  nie  ma  żadnego  wpływu  na  wynik  postępowania.  Z  akt  postępowania 

wynika, że oferta została złożona przez Konsorcjum Citonet i ta oferta została wybrana jako 

najkorzystniejsza w decyzji z dnia 30 września 2021 r.  

Mając na uwadze powyższe, Izba orzekła jak w sentencji.  

O kosztach postępowania Izba orzekła stosownie do wyniku na podstawie art. 557 oraz art. 

574 ustawy z 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 

5 pkt 1 oraz § 7 ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 

grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego, 

ich rozliczania oraz w

ysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437). 

W  niniejszej  sprawie  Izba 

–  co  wynika  z  sentencji  orzeczenia  -  częściowo  uwzględniła  i 

częściowo  oddaliła  odwołanie.  W  ocenie  Izby  odwołanie  okazało  się  zasadne  w  zakresie 

jednego zarzutu 

i niezasadne w zakresie drugiego zarzutu. Kosztami postępowania należało 

zatem obciążyć Zamawiającego i Odwołującego 1 oraz Odwołującego 2 w proporcji 1/2 oraz 

1/2,  odpowiednio.  W  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  2963/21,  na  koszty  postępowania 

odwoławczego składał się wpis uiszczony przez Odwołującego 1 w wysokości 15.000 zł oraz 

koszty poniesione przez Odwołującego 1 z tytułu zastępstwa przed Izbą w kwocie 3.600 zł 

oraz koszty Zamawiającego z tytułu dojazdu na rozprawę w wysokości 150 zł., czyli łącznie 

18.750  z

ł.  Odwołujący  1  poniósł  dotychczas  koszty  postępowania  odwoławczego  w 

wysokości 18.600 zł tytułem wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika (15.000 

+ 3.600), tymczasem odpowiadał za nie jedynie do wysokości 9.375 zł. Wobec powyższego 

Izba zasądziła od Zamawiającego na rzecz Odwołującego 1 kwotę 9.225 zł (18.750 – 9.375), 

stanowiącą  różnicę  pomiędzy  kosztami  poniesionymi  dotychczas  przez  Odwołującego  1,  a 

kosztami postępowania, za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku. W sprawie o sygn. akt: 

KIO  29

98/21,  na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez 

Odwołującego  2  w  wysokości  15.000  zł  oraz  koszty  poniesione  przez  Odwołującego  2  z 

tytułu zastępstwa przed Izbą w kwocie 3.600 zł oraz 830.25 zł tytułem kosztów dojazdu na 

rozprawę (15.000 zł + 3600 zł+830,25 zł = 19.430,25 zł) oraz koszty Zamawiającego z tytułu 

dojazdu na rozprawę w wysokości 150 zł., czyli łącznie 19.580,25 zł. Odwołujący 2 poniósł 

dotychczas  koszty  postępowania  odwoławczego  w  wysokości  19.430,25  zł.,  tymczasem 

od

powiadał  za  nie  jedynie  do  wysokości  9.790  zł.  Wobec  powyższego  Izba  zasądziła  od 

Zamawiającego na rzecz Odwołującego 2 kwotę 9.640,25 zł (19.430,25 – 9.790), stanowiącą 

różnicę  pomiędzy  kosztami  poniesionymi  dotychczas  przez  Odwołującego  2,  a  kosztami 

pos

tępowania, za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku. 

Przewodniczący:      …………………………