KIO 3229/21 WYROK dnia 23 listopada 2021 roku

Sygn. akt: KIO 3229/21 

WYROK

z dnia 23 listopada 2021 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie:

Przewodniczący:           Ewa Sikorska 

Protokolant:                  

Adam Skowroński

po  rozpoznaniu  na  rozprawie,  w 

Warszawie,  w  dniu  18  listopada  2021  roku,  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  2  listopada  2021  roku  przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: PORR Spółka akcyjna w 

Warszawie,  PKE  Polska  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie  w 

postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego – Rejonowy Zarząd Infrastruktury z w 

Olsztynie

orzeka: 

1. oddala odwołanie, 

2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia: PORR Spółka akcyjna w Warszawie, PKE Polska Spółka z ograniczoną 

odpowiedzialnością w Warszawie i:

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  PORR  Spółka  akcyjna  w 

Warszawie,  PKE  Polska  Sp.  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie 

tytułem wpisu od odwołania,

2.2.  zasądza  od  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  PORR 

Spółka akcyjna w Warszawie, PKE Polska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w 

Warszawie na rzecz 

Rejonowego Zarządu Infrastruktury z w Olsztynie kwotę 3 600 zł 00 

gr 

(słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  koszty  postępowania 

odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 579 ust. 1 i 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1129),  na  niniejszy  wyrok,  

w  terminie  14  dni  od 

dnia jego doręczenia,  przysługuje skarga,  za pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej, do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:   ………………………………….. 

Sygn. akt: KIO 3229/21 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Rejonowy  Zarząd  Infrastruktury  z  w  Olsztynie  –  prowadzi 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest budowa hali 

remontowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą w Łomży. 

Postępowanie  prowadzone  jest  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  11  września 

2019  roku 

–  Prawo zamówień  publicznych  (Dz. U.  z  2021  roku,  poz.  1129  ze zm.),  zwaną 

dalej ustawą P.z.p. 

W 

dniu 2 listopada 2021 roku przez wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie 

zamówienia:  PORR  Spółka  akcyjna  w  Warszawie,  PKE  Polska  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  w  Warszawie  (dalej:  odwołujący)  wnieśli  odwołanie  wobec 

następujących czynności podjętych przez zamawiającego:

(1) wykluczenia odwołującego z postępowania; 

(2)  odrzucenia  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  złożonego  przez 

odwołującego; 

(3) zaniechania zaproszenia odwołującego do złożenia oferty. 

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów  ustawy 

P.z.p.: 

(1) art. 109 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 395 ust. 1 pkt 1 lit. a w zw. z art. 110 ust. 2 i 3 w zw. z art. 

111 pkt 4 w zw. z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne uznanie, że 

odwołujący  przeprowadził  procedurę  samooczyszczenia  w  związku  z  okolicznościami,  o 

których mowa  w  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.,  gdy  tymczasem,  z  przedłożonej  przez 

odwołującego dokumentacji jednoznacznie wynika, że taka procedura nie miała miejsca, co 

doprowadziło do nieuzasadnionego wykluczenia odwołującego z postępowania i odrzucenia 

jego wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu; 

(2)  art.  395  ust.  1  pkt  1 lit.  a  w  zw.  z  art.  109  ust.  3  oraz  405  ust.  8  ustawy  P.z.p.  poprzez 

wadliwą  ich  interpretację,  polegającą  na  przyjęciu,  że  skoro  do  zamówień  w  dziedzinach 

obronności  i  bezpieczeństwa  nie  stosuje  się  art.  110  ust.  2  i  3  P.z.p.,  to  uzasadniony  jest 

automatyzm  w  postaci  zastosowania  sankcji  wykluczenia  w  stosunku  do  wykonawcy,  który 

przeprowadził  procedurę  samooczyszczenia,  gdy  tymczasem  art.  395  ust.  1  pkt  1  lit.  a 

ustawy  P.z.p.  wskazuje  jedynie  na  niestosowanie  przepisów  o  samooczyszczeniu  (nie 

generuje  sankcji  w  postaci  automatycznego  wykluczenia  z  postępowania),  z  kolei  art.  109 

ust.  3  ustawy  P.z.p.  (obligatoryjnie)  oraz  art.  405  ust.  8  ustawy  P.z.p.  (fakultatywnie) 

wskazują  na  konieczność  poprzedzenia  decyzji  o  wykluczeniu  z  postępowania  dodatkową 

analizą w zakresie proporcjonalności (art. 109 ust. 3 ustawy P.z.p.) oraz interesu ogólnego 

(art. 405 ust. 8 Pzp), której to analizy zamawiający nie przeprowadził; 

(3)  ewentualnie,  art.  128  ust.  4  ustawy  P.z.p.  poprzez  zaniechanie  przeprowadzenia 

procedury  wyjaśniającej  w  zakresie  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  109  ust.  1  pkt  7 

ustawy P.z.p.; 

a w konsekwencji  

(4)  art.  16  ust.  1  ustawy  P.z.p.  poprzez  przeprowadzenie  postępowania  w  sposób 

niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców, 

proporcjonalności i przejrzystości. 

Na  podstawie  art.  554  ust.  3  pkt  1  lit.  a  oraz  b  ustawy  P.z.p.  odwołujący  wniósł  o 

rozpatrzenie i uwzględnienie odwołania oraz nakazanie zamawiającemu: 

(1) unieważnienie czynności wykluczenia odwołującego z postępowania; 

(2) unieważnienie czynności odrzucenia wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu 

złożonego przez odwołującego; 

(3)  dokonanie  ponownego  badania  i  oceny  wniosków  (z  uwzględnieniem  wniosku 

odwołującego) oraz zaproszenia odwołującego do złożenia oferty; 

(4) ewentualnie; przeprowadzenia procedury wyjaśniającej w zakresie okoliczności, o których 

mowa w art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p.; 

Na  podstawie  art.  534  ust.  1  w  zw.  z  art.  535  ustawy  P.z.p. 

odwołujący  wniósł  o 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  załączonych  do  odwołania,  wnioskowanych  w 

odwołaniu  lub  przedstawionych  na  rozprawie,  na  okoliczności  wskazane  w  uzasadnieniu 

pisemnym bądź ustnym. 

Na  podstawie  art.  573  ustawy  P.z.p.  odwołujący  wniósł  o  zasądzenie  od 

zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kosztów  postępowania  odwoławczego,  w  tym 

kosztów zastępstwa procesowego, według norm przewidzianych przepisami prawa zgodnie z 

fakturą przedstawioną na rozprawie.  

Odwołujący podniósł, że ma interes w uzyskaniu zamówienia będącego przedmiotem 

postępowania. Odwołujący złożył wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, który, 

gdyby  zamawiający  nie  wykluczył  odwołującego,  skutkowałby  zaproszeniem  odwołującego 

do złożenia oferty w postępowaniu. Bezpodstawne czynności zamawiającego uniemożliwiają 

zatem  odwołującemu  uzyskanie  zamówienia.  Tym  samym  odwołujący  legitymuje  się 

interesem w złożeniu odwołania, o którym mowa w art. 505 ust. 1 ustawy P.z.p. 

Odwołujący  wskazał,  że  nie  przeprowadził  procedury  samooczyszczenia  w 

odniesieniu  do  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.  Stwierdził,  że  decyzja  zamawiającego  o 

wykluczeniu odwołującego z postępowania jest podjęta w oparciu o błędnie zinterpretowany 

stan  faktyczny,  a  w  szczególności,  bazując  na  rzekomym  przeprowadzeniu  przez 

odwołującego procedury samooczyszczenia w kontekście art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p., 

która to okoliczność nigdy nie miała miejsca.  

Odwołujący  stwierdził,  że  wraz  z  wnioskiem  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  złożył  wyjaśnienia  odnoszące  się  do  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p. 

Wyjaśnienia te zostały (skutecznie) objęte tajemnicą przedsiębiorstwa. 

Odwołujący zauważył, że okolicznością kluczową w kontekście niniejszej sprawy jest 

to,  że  samooczyszczenia,  jako  procedura sanacyjna  (naprawcza) ma  zastosowanie jedynie 

do  tych  przypadków,  w  których  zachodzi  podstawa  do  wykluczenia  wykonawcy  z 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Stanowisko  to  było  wielokrotnie 

wyrażane przez składy orzekające Krajowej Izby Odwoławczej, np. w wyroku z dnia 3 lutego 

2017 r. (sygn. akt: KIO 139/17).   

Odwołujący  zauważył,  że  obszerne  wyjaśnienia,  które  załączył  do  złożonego 

wniosku,  pozwalają  na  jednoznaczne  stwierdzenie,  że  w  stosunku  do  odwołującego  nie 

zachodzą przesłanki z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. Na str. 3 wyjaśnień (pkt II ppkt 1) wskazane 

zostało: „PORR podkreśla, że w stosunku do spółki nie wystąpiły podstawy do zastosowania 

art. 109 ust. 1 pkt 7 nPzp, tj. nie miała miejsce sytuacja, w której z przyczyn leżących po jego 

stronie,  w  z

nacznym  stopniu  lub  zakresie  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał  albo 

długotrwale  nienależycie  wykonywał  istotne  zobowiązania  wynikające  z  wcześniejszej 

umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  lub  umowy  koncesji”.  Identycznej  treści 

informacja znalazła się na kolejnej stronie wyjaśnień (pkt II ppkt 4). W dalszej części pisma 

wykazane  zostały  szczegółowo  okoliczności  przemawiające  za  brakiem  ziszczenia  się  w 

stosunku do Odwołującego przesłanek wykluczenia z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. Już zatem w 

oparciu  o  po

wyżej  przywołane  okoliczności  uznać  należy,  że  stanowisko  zamawiającego 

oparte jest na całkowicie wadliwej tezie (zgodnie z którą odwołujący przeprowadził procedurę 

samooczyszczenia w odniesieniu do art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p.).  

Odwołujący wskazał na adnotację ujętą w oświadczeniu składanym na podstawie art. 

125  ust.  1  ustawy  P.z.p.  (załącznik  nr  1e  do  s.w.z.).  W  jego  treści  rzeczywiście  zawarta 

została informacja o podleganiu wykluczeniu w oparciu o art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p. 

Odwołujący wyjaśnił, że informacja ta została zawarta omyłkowo. Pozostaje ona w całkowitej 

sprzeczności z wyjaśnieniami, które do wniosku załączył odwołujący (a z których wynika brak 

spełnienia  się  przesłanek  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.).  Oświadczeniu  przeczą 

również  czynności  podejmowane  przez  odwołującego  (w  szczególności  brak 

przeprowadzenia  procedury  samooczyszczenia).  Z  ostrożności  odwołujący  podkreślił,  że, 

jeśli zamawiający miał wątpliwości w związku ze sprzecznymi oświadczeniami odwołującego 

względem  zaistnienia  podstawy  do  zastosowania  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.,  to 

wątpliwości  te  powinien  wyjaśnić  w  ramach  procedury,  o  której  mowa  w  art.  128  ust.  4 

ustawy  P.z.p.  (co  czyni  zasadnym  również  ewentualny  zarzut  postawiony  w  tym  zakresie). 

Odwołujący  wskazał,  że  samo  oświadczenie  o  podstawach  wykluczenia  jest  okolicznością 

irrelewantną  z  perspektywy  zasadności  wykluczenia  odwołującego.  Zamawiający  wskazał 

bowiem w uzasadnieniu wykluczenia na art. 395 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy P.z.p., a przepis ten 

mówi jedynie o braku zastosowania art. 110 ust. 2 i 3 ustawy P.z.p. (a zatem, niezależnie od 

treści  składanego  oświadczenia  w  zakresie  podstaw  wykluczenia,  nadal  kluczowe  jest 

ustalenie czy wykonawca przeprowadził procedurę samooczyszczenia).  

Odwołujący  stwierdził,  że  w  treści  wyjaśnień  składanych  wraz  z  wnioskiem 

szczegółowo wyjaśnił motywacje, jakimi kierował się składając oświadczenie w zakresie art. 

109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.  (zostały  one  szczegółowo  wykazane  również  w  piśmie 

skierowanym do Zamawi

ającego w związku z wnioskiem o rewizję decyzji). Mówiąc najkrócej 

–  oświadczenie  to  podyktowane  było  wytycznymi  wynikającymi  z  części  orzecznictwa  Izby 

oraz  sądów  powszechnych,  z  którego  wynika  obowiązek  restrykcyjnego  traktowania 

oświadczeń składanych zamawiającym w kontekście przeszłości kontraktowej wykonawców. 

Zgodnie  z  tym  orzecznictwem  wykonawca  powinien  umożliwić  zamawiającym  samodzielne 

zbadanie  czy  dane  okoliczności  (związane  z  trudnościami  w  realizacji  historycznych 

kontraktów)  skutkują  zasadnością  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego.  W  myśl  tych  wyroków  –  to  nie  do  wykonawcy  należy  ocena  czy 

negatywna historia kontraktowa wyczerpuje przesłanki z art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p., 

obowiązkiem  wykonawcy  jest  złożenie  zamawiającemu  informacji  pozwalających 

przeprowadzić ocenę w tym zakresie. Jest to szczególnie istotne w kontekście prawdziwości 

informacji przedstawianych zamawiającemu i ryzyka wykluczenia z postępowania z uwagi na 

brak  notyfikowania  zamawiającym  istotnych  okoliczności  z  przeszłości  kontraktowej 

wykonawcy.  

Odwołujący  podkreślił  dodatkowo,  że  tezie  zamawiającego,  zgodnie  z  którą 

odwołujący  przeprowadził  self-cleaning  w  stosunku  do  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p. 

całkowicie  przeczą  również  czynności  podejmowane  (a  raczej  nie  podejmowane)  przez 

odwołującego.  Jak  wynika  bowiem  z  art.  110  ust.  2  ustawy  P.z.p.,  wykonawca 

przeprowadzający  procedurę  samooczyszczenia  musi  podjąć  szereg  działań,  w  tym,  w 

szczególności,  przedsięwziąć  konkretne  środki  techniczne,  organizacyjne  i  kadrowe.  Jeśli 

zatem odwołujący przeprowadziłby self-cleaning w stosunku do art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy 

P.z.p.,  to  możliwe  byłoby  zidentyfikowanie  tych  działań.  Tymczasem  z  treści 

przedstawionych zamawiającemu dokumentów nie wynika, aby jakiekolwiek działania w tym 

zakresie  (pozwalające  na  postawienie  tezy  o  przeprowadzeniu  przez  odwołującego  self-

cleaningu 

w  stosunku  do  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.)  zostały  podjęte.  Tym  samym 

stanowisko zamawiającego uznać należy za błędne i nieuzasadnione. 

Odwołujący podkreślił, że za niedopuszczalną uznać należy rozszerzającą wykładnię 

przepisów  dotyczących  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego.  Zamawiający  zdaje  się  zapominać,  że  czynności  takie  jak  wykluczenie  z 

postępowania,  odrzucenie  oferty  czy  wniosku  najdalej  ingerują  w  interes  wykonawcy, 

pozbawiają  go  bowiem  możliwości  uzyskania  zamówienia.  Oznacza  to,  że  wszelkie 

okoliczności mające znaczenie w kontekście zastosowania tak daleko idącej sankcji muszą 

zostać  ustalone  ponad  wszelką  wątpliwość  (a  ewentualne  wątpliwości  w  tym  zakresie 

rozstrzygać  należy  na  korzyść  wykonawcy).  Analiza  okoliczności  zaistniałych  w 

postępowaniu  prowadzi  do  wniosku,  że  zamawiający  w  sposób  dowolny  i  rozszerzający 

traktuje  p

odstawy  prawne  regulujące  sankcję  wykluczenia  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego. Kluczowe w tym kontekście pozostaje, wykazane powyżej, błędne 

ustalenie  zamawiającego  w  zakresie  przeprowadzenia  w  postępowaniu  procedury 

samooczyszczenia.  Od

wołujący  podkreślił,  że  stanowisko  zamawiającego  jest  błędne 

również z innego powodu. Uzasadniając decyzję o wykluczeniu odwołującego, zamawiający 

powołał się na brzmienie art. 395 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy P.z.p. Przepis ten stanowi, że do 

zamówień  w  dziedzinach  obronności  i  bezpieczeństwa  stosuje  się  przepisy  działu  II 

(postępowanie  o  udzielenie zamówienia  klasycznego  o  wartości  równej  lub  przekraczającej 

progi  unijne)  z  wyjątkiem  m.  in.  art.  110  ust.  2  i  3  Pzp  (a  więc  przepisów  o 

samooczyszczeniu). Zama

wiający pomija jednak, że z przepisu tego (ani z żadnego innego) 

nie  wynika,  że  konsekwencją  niestosowania  przepisów  o  samooczyszczeniu  jest 

automatyczne  wykluczenie  wykonawcy  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego.  

Odwołujący  zauważył,  że  biorąc  pod  uwagę  przywołaną  powyżej  dyrektywę 

zakazującą  dokonywania  rozszerzającej  wykładni  przepisów  regulujących  wykluczenie 

wykonawcy  z  postępowania,  art.  395  ustawy  P.z.p.  nie  powinien  być  traktowany  jako 

podstawa  do  zastosowania  sankcji  wykluczenia.  Prz

epis  ten  należy  traktować  jedynie  jako 

nakaz  pominięcie  procedury  samooczyszczenia.  O  tym  jednak  czy  wykonawca  podlega 

wykluczeniu  zamawiający  powinien  zdecydować  w  oparciu  o  pozostałe  przepisy  działu  II 

ustawy  P.z.p.,  a  także  odrębne  regulacje,  które  znajdą  zastosowanie  do  postępowań  w 

dziedzinach obronności i bezpieczeństwa.  

Odwołujący zauważył, że zamawiający zobligowany był do przeprowadzenia badania 

podstaw wykluczenia w świetle art. 109 ust. 3 ustawy P.z.p., zgodnie z którym w przypadku, 

o którym mowa w ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p., zamawiający może nie wykluczać wykonawcy, 

jeżeli  wykluczenie  byłoby  w  sposób  oczywisty  nieproporcjonalne.  Na  uwagę  zasługuje,  że 

zamawiający był najwyraźniej świadomy istnienia tej normy, wszak w treści s.w.z. przytoczył 

jej 

treść (Rozdział VII, str. 10 s.w.z.). Nic nie wskazuje jednak, aby przeprowadził jakąkolwiek 

analizę  w  tym  zakresie.  Po  drugie,  odwołujący  wskazał,  że  przepisy  ustawy  P.z.p.  w 

dziedzinach  obronności  i  bezpieczeństwa  wyznaczają  autonomiczną  podstawę  prawną 

umożliwiającą  odstąpienie  od  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania.  Zgodnie  bowiem  z 

art.  405  ust.  8  ustawy  P.z.p.,  zamawiający  może  odstąpić  od  odrzucenia  wniosku  o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  lub  oferty  wykonawcy,  w  stosunku  do  którego 

zachodz

ą  podstawy  wykluczenia,  jeżeli  stosowne  zastrzeżenie  zostało  przewidziane  w 

ogłoszeniu o zamówieniu i jest to uzasadnione interesem ogólnym. Zamawiający przewidział 

taką  możliwość,  nie  zbadał  jednak,  czy  w  stosunku  do  odwołującego  nie  zachodzą 

okoliczności  uzasadniające  odstąpienie  od  wykluczenia  z  postępowania.  Po  trzecie, 

odwołujący zarzucił  zamawiającemu,  iż ten  postępuje  w  sposób  niekonsekwentny.  Z jednej 

bowiem  strony  posługuje  się  automatyzmem  w  zakresie  podejmowania  decyzji  o 

wykluczeniu  odwołującego  z  postępowania  (uznając,  że  wykluczenie  to  jest  uzasadnione 

przeprowadzeniem procedury samooczyszczenia 

– która zresztą w ogóle nie miała miejsca). 

Z  drugiej  natomiast  pomija,  że  z  opracowanej  przez  siebie  dokumentacji  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  wynika,  że  wystąpienie  przesłanek  z  art.  109  ustawy 

P.z.p.  nie  powinno  skutkować  automatycznym  wykluczeniem.  Z  treści  oświadczenia 

składanego  na  podstawie  art.  125  ust.  1  Pzp  (załącznik  nr  1e  do  s.w.z.)  wprost  wynika 

bowiem,  że  wykonawca  może  złożyć  informację  o  wystąpieniu  jednej  z  przesłanek 

wykluczenia: „Oświadczam/-y, że zachodzą w stosunku do mnie/nas podstawy wykluczenia 

z  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  podstawie  art. 

……….…….  ustawy  Pzp  (należy  podać  mającą  zastosowanie  podstawę  wykluczenia 

spośród  obligatoryjnych  podstaw  wykluczenia  wymienionych  w  art.  108  ust.  1  ustawy  Pzp 

oraz art. 108 ust. 2 ustawy Pzp i spośród fakultatywnych podstaw wykluczenia wymienionych 

w art. 405 ust. 2 pkt 2-7 ustawy Pzp oraz art. 109 ust. 1 pkt 1, 2a, 2b, 3-4, 6-

10 ustawy Pzp)”. 

Skoro  więc  zamawiający  dopuszcza  złożenie  oświadczenia  tej  treści,  to  logiczne  jest,  że 

wskazany powyżej automatyzm uznać należy za niedopuszczalny. W przeciwnym razie tak 

skonstruowany  formularz  uznać  należałoby  za  nielogiczny  (a  zamawiający  powinien  żądać 

jednoznacznego  oświadczenia  o  braku  zaistnienia  podstaw  do  wykluczenia  wykonawcy  z 

postępowania). Treść opracowanego przez zamawiającego formularza w sposób bezsporny 

koresponduje zatem z przywołanymi powyżej przepisami (art. 109 ust. 3 oraz art. 405 ust. 8 

ustawy  P.z.p.)  i,  w  przypadku  stwierdzenia  przez  zamawiającego,  że  wykonawca 

przeprowadził  procedurę  samooczyszczenia,  powinna  skłonić  zamawiającego  do  zbadania 

zasadności  wykluczenia  takiego  wykonawcy  z  postępowania.  W  ocenie  odwołującego, 

niezależnie  zatem  od  błędnego  ustalenia  w  zakresie  procedury  samooczyszczenia,  które 

poczynił  zamawiający,  dopuszcza  się  on  również  wadliwej  (oraz  sprzecznej  z  opracowaną 

przez siebie dokumentacją) interpretacji przepisów ustawy P.z.p. 

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z dnia 18 listopada 2021 roku wniósł o: 

oddalenie odwołania, 

przyznanie od odwołującego na rzecz zamawiającego kosztów postępowania, w tym 

kosztów zastępstwa procesowego, zgodnie z fakturą złożoną na rozprawie. 

Zamawiający wskazał, że przesłanki fakultatywne to podstawy wykluczenia wykonawców 

z  postępowania,  mające  zastosowanie  tylko  wtedy,  gdy  zostały  przewidziane  przez 

zamawiającego  w  dokumentacji  postępowania.  Zatem  zastosowanie  przesłanek 

fakul

tatywnych  zależy  od  decyzji  zamawiającego.  Dobrowolne  podstawy  wykluczenia  z 

postępowania powinny zostać wskazane przez zamawiającego w ogłoszeniu o zamówieniu 

lub  dokumentach  zamówienia  (np.  specyfikacji  warunków  zamówienia).  W  niniejszym 

postępowaniu  Zamawiający  przewidział  możliwość  wykluczenia  wykonawców  z  uwagi  na 

zaistnienie  przesłanki  fakultatywnej  (m.in.  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.).  Kiedy 

zamawiający  podejmie  decyzję  o  wprowadzeniu fakultatywnych  przesłanek  wykluczenia,  to 

„dobrowolność”  w  korzystaniu  z  nich  zostaje  ograniczona.  Skoro  bowiem  wykonawca 

podlega wykluczeniu w oparciu o przesłankę ustawowo nieobowiązkową, ale przewidzianą w 

dokumentacji  postępowania,  zamawiający  powinien  go  wykluczyć.  W  przeciwnym  razie 

zasadne  byłoby  postawienie  zamawiającemu  zarzutu  niezachowania  uczciwej  konkurencji  i 

równego  traktowania  wykonawców  —  jednej  z  zasad,  na  których  opiera  się  system 

zamówień publicznych. 

Zamawiający  zauważył,  że  wbrew  twierdzeniom  odwołania  do  odrzucenia  wniosku 

odwołującego  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  nie  doszło  z  powodu 

przeprowadzenia  procedury  samooczyszczenia,  a  z  uwagi  na  stwierdzenie  przez 

zamawiającego, że w stosunku do odwołującego zachodzi przesłanka wykluczenia, o jakiej 

mowa w art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.

z.p. Wbrew twierdzeniom odwołania, zamawiający nie 

przyjął  automatyzmu  w  postaci  zastosowania  sankcji  odrzucenia  wniosku  w  stosunku  do 

wykonawcy, który zastosował procedurę samooczyszczenia. 

Zamawiający  stwierdził,  że  dokonał  analizy  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu,  w  tym  oświadczenia  wykonawcy  składanego  na  podstawie  art.  125  ust.  1 

ustawy  P.z.p.,  oraz  przyjął,  że  do  procedury  samooczyszczenia  wykonawca  przystąpił 

jedynie  z  „ostrożności”,  gdyż  jak  to  sam  wskazał  w  dokumencie  „Wyjaśnienia  PORR”  — 

stanowiącym  tajemnicę  przedsiębiorstwa  —  miał  obowiązek  notyfikacji  zdarzeń  będących 

konsekwencją  naruszenia  obowiązków  kontraktowych,  które  dają  możliwość  dokonania 

oceny podstaw wykluczenia z postępowania, mimo, że odwołujący „nie czuje się winny” oraz 

jego zdaniem nie wystąpiły przesłanki do zastosowania art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy (str. 2-3 

Wyjaśnień PORR). 

Zamawiający  podniósł,  że  zapoznał  się  z  treścią  każdego  z  punktów  ww.  dokumentu  i 

uznał, że to okoliczności notyfikowane przez odwołującego uzasadniały odrzucenie wniosku 

o  udział  w  postępowaniu,  a  nie  jak  twierdzi  odwołujący  fakt  przeprowadzenia  procedury 

„samooczyszczenia”. 

Zamawiający zauważył, że wykonawca ubiegający się o udzielenie zamówienia powinien 

dawać  gwarancję  rzetelnego  wykonania  zamówienia.  Zdaniem  zamawiającego  odwołujący 

tej gwarancji nie daje. Z informacji udostępnionej w postępowaniu wynika, że w przeszłości 

wielokrotnie nie wykazał się odpowiednią rzetelnością, dlatego trudno, aby dziś można było 

uznać,  iż  sytuacja  się  nie  powtórzy.  W  tych  warunkach  według  zamawiającego  odwołujący 

nie  może  być  dopuszczony  do  udziału  w  postępowaniu,  jeżeli  zamawiający  przewidział 

zastosowanie  wykluczenia  na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.  Wykluczenie 

odwołującego  jest  związane  z  nienależytym  wykonywaniem  zobowiązań  z  wcześniej 

zawartych  umów  w  sprawie  zamówień  publicznych  z  przyczyn  obciążających  wykonawcę. 

Do przyczyn leżących po stronie wykonawcy zalicza się wszelkie działania zawinione, jak też 

takie,  co  do  których  umowa  wskazywała  na  przejecie  za  nie  odpowiedzialności  przez 

wykonawcę.  Zamawiający  zauważył,  że  z  wyjaśnień  odwołującego  wynika,  że  okoliczności 

dotyczą znacznej ilości umów zawieranych w ramach zamówień publicznych. Zauważył, że 

odwołujący  wskazał  także,  że  jego  notyfikacja  nie  wymienia  tych  uchybień,  gdzie  kary 

umowne były niższe, a uchybienia drobniejsze. 

Zamawiający  podniósł,  że  jest  świadomy,  że  nie  każde  nienależyte  wykonanie  będzie 

stanowiło  podstawę  do  wykluczenia,  ale  tylko  takie,  które  wskazuje  na  utratę  rzetelności 

wykonawcy.  Sam  odwołujący wskazuje  jednak  na osiem  przypadków,  gdzie naliczone kary 

umowne są znaczne, jak również są lub były przedmiotem sporów sądowych lub zawarto w 

tym zakresie ugodę. Analiza tych przypadków wskazuje, że nie tylko doszło do nienależytego 

wykonania  zobowiązań  z  powodu  okoliczności  zależnych  od  odwołującego  (doszło  do 

skutecznego  naliczenia  kary  za  sytuacje,  w  których  umowa  przyjmuje  odpowiedzialność 

wykonawcy,  kara  została  potrącona,  ostatecznie  zawarto  ugodę,  lub  ta  jest  procedowana), 

ale  sposób  zakończenia  tych  sporów,  bądź  próba  ich  rozwiązania,  wskazuje  na 

odpowiedzialność wykonawcy co do zasady. Ponadto zamawiający podkreślił, że jak wynika 

z  notyfikacji  odwołującego  w  wyniku  nienależycie  wykonanych  umów  podjęte  zostały 

okr

eślone czynności prawne i zaistniały już określone skutki. Zatem w każdej ze wskazanych 

przez odwołującego sytuacji zamawiający nie miał wątpliwości, że nadają one znaczenia dla 

oceny, czy wobec odwołującego powstały okoliczności uzasadniające zastosowanie art. 109 

ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.  W  konsekwencji  brak  było  podstaw  do  zastosowania  procedury 

wyjaśniającej  z  art.  128 ust.  4  ustawy  P.z.p.  w  zakresie  okoliczności,  o  której  mowa  w  art. 

109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p. Zamawiający zauważył, że podstawa wykluczenia z art. 109 

ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.  jest  odpowiednikiem  poprzednio  obowiązującej  dobrowolnej 

przesłanki  wykluczenia  z  art.  24  ust.  5  pkt  4  sPzp.  Zachodzi  między  nimi  jednak  delikatna 

różnica - otóż od 1 stycznia 2021 r. wykluczenie jest możliwe także w razie „długotrwałego” 

nienależytego  wykonywania  umowy.  Jednak  —  na  co  zwraca  uwaga  doktryna  –  ta 

odmienność  nie  powinna  jednak  powodować  odczuwalnych  różnic  w  stosowaniu  prawa, 

ponieważ  długotrwałe  naruszenia  w  realizacji  umowy  zwykle  przekładają  się  na  znaczne 

(istotne)  jej  naruszenie.  Analiza  notyfikowanych  okoliczności  bez  wątpienia  wskazuje,  że 

mają  one  charakter  istotny,  co  także  przyznaje  sam  odwołujący  w  pkt  Il.  4  (i)  „Wyjaśniań 

PORR”,  skoro  doszło  do  naliczenia  kar  umownych  o  znacznej  wartości.  Ponadto  w 

przeciwieństwie  do  art.  24  ust.  5  pkt  4  sPzp  nie  jest  już  konieczne  zasądzenie 

odszkodowania przez sąd, wystarczy wystąpienie tego skutku w drodze dobrowolnej zapłaty 

odszkodowania, w tym również na podstawie zawartej ugody. 

Zamawiający  wskazał,  że  w  art.  109  ust.  3  ustawy  P.z.p.  przewidziano  uprawnienie 

zamawiającego do tego, by jednak nie wykluczał wykonawcy za którekolwiek z powyższych 

naruszeń,  o  ile  takie  wykluczenie  „byłoby  w  sposób  oczywisty  nieproporcjonalne”.  Artykuł 

109  ust.  3  ustawy  P.z.p.  wskazuje  przykładowe  zdarzenia,  które  czyniłyby  wykluczenie 

wykonawcy  z  postępowania  nieproporcjonalnym,  a  mianowicie  to,  gdy  kwota  zaległych 

podatków  lub  składek  na  ubezpieczenie  społeczne  jest  niewielka  (w  odniesieniu  do 

przesłanki  pierwszej)  lub  gdy  sytuacja  ekonomiczna  lub  finansowa  wykonawcy  jest 

wystarczająca do wykonania zamówienia (w odniesieniu do przesłanki czwartej). Ustawa nie 

odpowiada jednak, ile wynosi „niewiele” zaległości daniny publicznoprawnej ani na podstawie 

jak

ich kryteriów ocenić zdolność wykonawcy do wykonania zamówienia, pomimo ogłoszenia 

jego  upadłości.  Zamiast  tego  przepis  posługuje  się  klauzulą  generalną,  której  granice  są 

trudne do uchwycenia i standaryzacji. Już ustalenie samej nieproporcjonalności jest trudne, a 

ocenę komplikuje to, by ta nieproporcjonalność miała także charakter oczywisty. 

Zamawiający  stwierdził,  że  pomocniczo  warto  w  tym  kontekście  zwrócić  uwagę,  że  o 

„oczywistości”  bogato  wypowiedziała  się  już  Krajowa  Izba  Odwoławcza,  chociaż  miało  to 

miejsce  w  orzecznictwie  odnoszącym  się  do  innej  instytucji:  poprawienia  oczywistej  omyłki 

pisarskiej.  Przykładowo  KIO  stwierdziła,  że  w  pojęciu  oczywistych  omyłek  pisarskich 

mieszczą  się  jedynie  tego  rodzaju  niedokładności,  które  widoczne  są  dla  każdego  bez 

przeprowadzania jakiejkolwiek dodatkowej  analizy.  Zdaniem  zamawiającego z tego rodzaju 

oczywistą nieproporcjonalnością w tym przypadku nie ma do czynienia. Wniosek ten płynie 

ponownie z  analizy  informacji  przekazanych  przez odwołującego.  Wprawdzie odwołujący  w 

odwołaniu  podnosi,  że  jest  stroną  wielu  umów  realizowanych  w  ramach  zamówień 

publicznych, jednak nie zmienia to faktu, że aż w ośmiu kontraktach miały miejsce zdarzenia, 

z  którymi  umowa  wiązała  przejecie  za  nie  odpowiedzialności  przez  odwołującego,  które 

według  samego  odwołującego  nie  mają  charakteru  drobnych  przewinień.  Zdaniem 

zamawiającego  tylko  w  przypadku  tych  drobnych  uchybień  ewentualne  wykluczenie 

wykonawcy za którekolwiek z nich, mogłoby zostać uznane za oczywiście nieproporcjonalne. 

Ta  kon

kluzja  wynika z obowiązku  prowadzenia postępowania w  sposób  proporcjonalny,  do 

czego zamawiający był zobowiązany na podstawie art. 16 pkt 3 ustawy P.z.p. 

Zamawiający  podkreślił,  że  do  wykluczenia  odwołującego  doszło  nie  z  powodu 

przeprowadzenia  procedury  (

z  ostrożności)  samooczyszczenia,  a  wyłącznie  z  powodu 

uznania  przez  zamawiającego,  że  zachodzi  podstawa  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p. 

Zamawiający  dopiero  na  tej  podstawie uznał,  że  wobec  trybu  prowadzonego postępowania 

procedura  sanacyjna  nie  ma  za

stosowania.  Analiza  przesłanek  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  i  10 

ustawy  P.z.p.  wynika  wyłącznie  z  faktu  przyznania  przez  odwołującego,  że  miały  miejsce 

delikty,  które  mogą  zostać  ocenione  w  ten  sposób,  że  wymagają  samooczyszczenia.  I 

pomimo, że odwołujący stwierdza, że w jego ocenie nie zachodzą przesłanki z art. 109 ust. 1 

pkt  7  ustawy  P.z.p.,  to  zamawiający  doszedł  do  przeciwnych  wniosków.  W  pkt  13 

uzasadnienia odwołania odwołujący sam podkreślił, że wskazane informacje miały umożliwić 

zamawiającemu  samodzielne  zbadanie,  czy  dane  okoliczności  skutkują  zasadnością 

wykluczenia  wykonawcy,  bo  to  nie  do  wykonawcy  należy  ocena  czy  negatywna  historia 

kontraktowa wyczerpuje przesłanki z art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p. 

Zamawiający,  odnosząc  się  na  koniec  do  zarzutu  naruszenia  art.  405  ust.  8  ustawy 

P.z.p.,  podniósł,  że  wbrew  twierdzeniom  odwołującego  przeprowadził  analizę  pod  kątem 

tego,  czy  odstąpienie  od  odrzucenia  wniosku  odwołującego  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  byłoby  uzasadnione  interesem  ogólnym.  Na  gruncie  przesłanki  interesu 

ogólnego  w  doktrynie  podkreśla  się,  że  w  istocie  chodzi  o  interes  publiczny.  Zastosowanie 

tego  przepisu  wymaga  jednak  oceny  pod  kątem  zasady  równego  traktowania.  W  tym 

kontekście zdaniem zamawiającego przesłanka interesu ogólnego mogłaby mieć znaczenie 

dla odstąpienia od odrzucenia wniosku odwołującego przykładowo w sytuacji, gdy byłby on 

jedynym  wykonawcą,  który  ubiegał  się  o  udział  w  postępowaniu.  Tymczasem  wnioski  o 

dopuszczenie do udziału w niniejszym postępowaniu złożyło 13 wykonawców, z których aż 

pięciu  uzyskało  maksymalną  liczbę  punktów.  Trudno  zatem  przyjąć,  aby  w  tym  wypadku 

jakikolwiek inny interes niż interes samego odwołującego mógłby przemawiać za rezygnacją 

z  jego  wykluczenia  go  z  postępowania.  W  takiej  sytuacji  zamawiający  byłby  natomiast 

narażony  na  zarzut  naruszenia  zasady  uczciwej  konkurencji  i  nierównego  traktowania  ze 

strony  pozostałych  wykonawców  ubiegających  się  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu. 

Izba ustaliła, co następuje:

Postępowanie  prowadzone  jest  zgodnie  z  Działem  VI  ustawy  P.z.p.  (Zamówienia  w 

dziedzinach obronności i bezpieczeństwa). 

Zgodnie z rozdz. XV ust. 3 s.w.z.: 

Wniosek  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  musi  zawierać  według  poniższej 

kolejności: 

1)  Spis  treści  –  wykaz  dokumentów  zawartych  we  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu (z załącznika do s.w.z.) z podaniem numerów stron wniosku o dopuszczenie 

do udziału w postępowaniu, 

2) Wypełniony wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu (z załącznika do SWZ), 

3)  Oświadczenie  Wykonawcy  składane  na  podstawie  art.  125  ust.  1  ustawy  Pzp  (z 

załącznika do SWZ), 

4) Informacja z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przewidzianym w SWZ, 

5) Oświadczenie Wykonawcy o braku przynależności do tej samej grupy kapitałowej albo o 

przynależności do tej samej grupy kapitałowej (z załącznika do SWZ), 

6) Informacja z Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych, w zakresie art. 108 ust. 

ustawy P.z.p., 

7) Zaświadczenie właściwego naczelnika urzędu skarbowego, 

8) Zaświadczenie albo inny dokument właściwej terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu 

Ubezpieczeń  Społecznych  lub  właściwego  oddziału  regionalnego  lub  właściwej  placówki 

terenowej Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 

9)  Odpis  lub  informacja  z  Krajowego  Rejestru 

Sądowego  lub  z  Centralnej  Ewidencji  i 

Informacji  

o Działalności Gospodarczej, 

10) Oświadczenie Wykonawcy o aktualności informacji zawartych w oświadczeniu, o którym 

mowa w art. 125 ust. 1 ustawy Pzp (z załącznika do SWZ),  

11)  Dokument 

potwierdzający,  że  Wykonawca  jest  wpisany  do  właściwego  rejestru 

zawodowego lub handlowego, 

12)  Aktualna  koncesja  na  prowadzenie  działalności  w  zakresie  usług  technicznej  ochrony 

osób  i  mienia  realizowanych  w  formie  zabezpieczenia  technicznego,  polegającego  na 

montażu elektronicznych urządzeń i systemów alarmowych, 

13)  Dokument  potwierdzający,  że  Wykonawca  jest  ubezpieczony  od  odpowiedzialności 

cywilnej  w  zakresie prowadzonej  działalności  związanej  z  przedmiotem  zamówienia wraz z 

dowodem opłaty składki ubezpieczeniowej, 

14) Informacja banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej,  

15)  Wykaz  osób  skierowanych  przez  Wykonawcę  do  realizacji  zamówienia  publicznego  (z 

załącznika do SWZ) wraz z dokumentami potwierdzającymi informacje zawarte w Wykazie, 

zgodnie z SWZ, 

16) Dokument potwierdzający akredytację bezpieczeństwa systemu teleinformatycznego, 

17)  Wykaz  wykonanych  robót  budowlanych  (z  załącznika  do  SWZ)  wraz  z  dowodami 

potwierdzającymi należyte wykonanie robót budowlanych,  

18)  Oświadczenie  w  zakresie  art.  117  ust.  4  ustawy  Pzp,  składane  przez  Wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego (z załącznika do SWZ), 

19) Oświadczenie podmiotu  udostępniającego zasoby na  zasadach  określonych w  art.  118 

ustawy Pzp, składane na podstawie art. 125 ust. 5 ustawy Pzp (z załącznika do SWZ), 

20) Zobowiązanie podmiotu udostępniającego zasoby do oddania do dyspozycji Wykonawcy 

niezbędnych  zasobów  na  potrzeby  realizacji  zamówienia,  w  przypadku  polegania  na 

zdolnościach lub sytuacji tych podmiotów, 

21) Podmiotowe środki dowodowe dotyczące podmiotu udostępniającego zasoby, zgodnie z 

SWZ, 

22) Pełnomocnictwo do reprezentowania Wykonawcy, jeżeli wniosek składa Pełnomocnik. 

Wśród  fakultatywnych  przesłanek  wykluczenia  z  postępowania  zamawiający  wymienił 

przepisy  z  art.  109  ust.  1,  za  wyjątkiem  art.  109  ust.  1  pkt  5  ustawy  P.z.p.  (Rozdział  VII 

specyfikacji warunków zamówienia s.w.z.). 

W  rozdz.  VII  s.w.z  str.  10  zamawiający  wskazał,  że  zgodnie  z  art.  405  ust.  8  ustawy 

P.z.p.,  zamawiający  przewiduje  możliwość  odstąpienia  od  odrzucenia  wniosku  o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  lub  oferty  wykonawcy,  w  stosunku  do  którego 

zachodzą podstawy wykluczenia, o których mowa w art. 405 ust. 1 i 2 ustawy P.z.p., jeżeli 

stosowne  zastrzeżenie  zostało  przewidziane  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  i  jest  to 

uzasadnione interesem ogólnym. 

Zamawiający przewidział, że do złożenia ofert zaprosi maksymalnie pięciu wykonawców 

(Rozdział XIII ust. 2 s.w.z.). W postępowaniu złożonych zostało 13 wniosków o dopuszczenie 

do udziału w postępowaniu. 

Wraz  z  wnioskiem  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  odwołujący  złożył 

oświadczenie  o  niepodleganiu  wykluczeniu  z  udziału  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  w  którym  wskazał,  że  zachodzą  wobec  niego  podstawy 

wyklucze

nia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na podstawie art. 109 ust. 

1 pkt 7. 

Odwołujący jednocześnie złożył wyjaśnienia odnoszące się do art. 109 ust. 1 pkt 7 

Pzp. Wyjaśnienia te zostały objęte tajemnicą przedsiębiorstwa. 

Pismem  z  dnia  13 

października  2021  r.  zamawiający  poinformował  wykonawców  o 

wynikach  oceny  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu.  Zamawiający 

wskazał, co następuje: 

Zamawiający w Specyfikacji warunków zamówienia przewidział możliwość wykluczenia 

Wykonawcy na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 1, 2a, 2b, 3-4, 6-10 w zw. z art. 405 ust. 2 pkt 2-

7 ustawy Pzp. 

Wykonawca  PORR  S.A.,  ul.  Hołubcowa  123,  02-854  Warszawa  –  Lider  Konsorcjum  w 

dołączonym  do  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  Oświadczeniu  o 

niepodle

ganiu wykluczeniu z udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego 

wskazał,  że  zachodzą  wobec  niego  podstawy  wykluczenia  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego na podstawie art. 405 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 109 ust. 1 pkt. 7 i 10 

u

stawy  Pzp.  Wykonawca  dołączył  do  ww.  Oświadczenia  wyjaśnienia  stanowiące  tajemnicę 

przedsiębiorstwa,  przedstawiając  podjęte  środki  naprawcze  i  dokonując  tzw. 

„samooczyszczenia”. 

W  związku  z tym,  że postępowanie prowadzone  jest  zgodnie z  Działem VI  ustawy  Pzp 

(Zamówienia  w  dziedzinach  obronności  i  bezpieczeństwa),  który  w  art.  395  ust.  1  pkt  a 

stanowi, że postanowienia art. 110 ust. 2 i 3 nie mają zastosowania w prowadzeniu tego typu 

postępowań, Wykonawcy nie mogą dokonać „samooczyszczenia” w przypadku stwierdzenia 

przesłanek wykluczenia, o których mowa w art. 109 ust. 1 pkt 7-10 ustawy Pzp. 

Wobec  powyższego  Wykonawca  podlega  wykluczeniu  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  7  i  10  w  zw.  z  art.  111  pkt  4  i  6 

ustawy Pzp. 

Pismem z dnia 22 października 2021 roku zamawiający dokonał korekty informacji z dnia 

13  października  2021  roku  i  poinformował  o  wykluczeniu  odwołującego  i  odrzuceniu  jego 

wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu. 

Zamawiający podał następujące uzasadnienie faktyczne 

Zamawiający  w  Specyfikacji  warunków  zamówienia  przewidział  możliwość  wykluczenia 

Wykonawcy na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 1, 2at 2b, 3-4, 6-10 w zw. z art. 405 ust. 2 pkt 2-

7 ustawy Pzp. 

Wykonawca  PORR  S  A  .  ,  ul,  Hołubcowa  123,  02-854  Warszawa  —  Lider  Konsorcjum  w 

dołączonym  do  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  Oświadczeniu  o 

niepodleganiu wykluczeniu z udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego 

wskazał,  że  zachodzą  wobec  niego  podstawy  wykluczenia  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego na podstawie art. 405 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 109 ust. 1 pkt. 7 i 10 

ustawy  Pzp.  Wykonawca  dołączył  do  ww.  Oświadczenia  wyjaśnienia  stanowiące  tajemnicę 

przedsiębiorstwa:  przedstawiając  podjęte  środki  naprawcze  i  dokonując  tzw. 

„*samooczyszczenia"  

W  związku  z  tym,  że  postępowanie  prowadzone  jest  zgodnie  z  Działem  VI  ustawy  Pzp 

(Zamówienia  w  dziedzinach  obronności  i  bezpieczeństwa),  który  w  art,  395  ust.  1  pkt  a 

stanowi, że postanowienia art. 110 ust. 2 i 3 nie mają zastosowania w prowadzeniu tego typu 

postępowań, Wykonawcy nie mogą dokonać „samooczyszczenia" w przypadku stwierdzenia 

przesłanek wykluczenia, o których mowa w art. 109 ust. 1 pkt 7-10 ustawy Pzp, 

Wobec  powyższego  Wykonawca  podlega  wykluczeniu  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego na podstawie art 109 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 111 pkt 4 ustawy Pzp, 

a  złożony  przez  niego  wniosek  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  podlega 

odrzuceniu na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 ppkt a ustawy Pzp. 

Jako  uzasadnienie  prawne  zamawiający  przytoczył  treść  następujących  przepisów 

ustawy P.z.p.: art. 109 ust. 1 pkt 7, art. 111 pkt 4, art. 110 ust. 1, 2 i 3, art. 395 ust. 1 lit. a, 

art. 146 ust. 1 pkt lit. a.  

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie jest bezzasadne.

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że odwołujący jest uprawniony do korzystania 

ze środków ochrony prawnej w rozumieniu art. 505 ust. 1 ustawy P.z.p. Okoliczność ta nie 

była sporna pomiędzy stronami. 

Dokonując  oceny  zasadności  podniesionych  zarzutów  Izba  pominęła  tę  część 

argumentacji  zamawiającego,  zawartą  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  której  zamawiający  nie 

przytoczył  w  informacji  o  wykluczeniu  odwołującego  i  odrzucenia  jego  wniosku  o 

dopuszczenie do ud

ziału w postępowaniu z dnia 22 października 2021 roku. Izba wskazuje, 

że ocenia zgodność z przepisami ustawy P.z.p. czynności i zaniechań zamawiającego, które 

zostały podane do wiadomości odwołującego, zgodnie z art. 147 ustawy P.z.p. Argumentacja 

zamawiaj

ącego,  która  została  podniesiona  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  w  sposób  znaczny 

wykracza  poza  treść  tej  informacji,  zatem  nie  mogła  zostać  wzięta  pod  uwagę  przy 

rozpoznawaniu odwołania. 

Zgodnie  z  art.  405  ust.  2  pkt  5  ustawy  P.z.p.,  w  postępowaniach  o  udzielenie 

zamówienia  w  dziedzinach  obronności  i  bezpieczeństwa  zamawiający  może  wykluczyć 

wykonawcę, o którym mowa w art. 109. 

Zgodnie z art. 109 ust. 1 pkt 7 (Dział II) ustawy P.z.p., zamawiający może wykluczyć z 

postępowania  wykonawcę,  który  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  w  znacznym  stopniu 

lub zakresie nie wykonał lub nienależycie wykonał albo długotrwale nienależycie wykonywał 

istotne zobowiązanie wynikające z wcześniejszej umowy w sprawie zamówienia publicznego 

lub  umowy  koncesji,  co  doprowadziło  do  wypowiedzenia  lub  odstąpienia  od  umowy, 

odszkodowania, wykonania zastępczego lub realizacji uprawnień z tytułu rękojmi za wady.

Posłużenie  się  przez  ustawodawcę  w  art.  405  ust.  2  ustawy  P.z.p.  sformułowaniem 

„zamawiający  może  wykluczyć”  wskazuje,  iż  zawarte  we  wskazanym  przepisie  przesłanki 

wykluczenia  (w  tym  przesłanka  zawarta  w  pkt.  5)  są  przesłankami  fakultatywnymi,  które 

zamawiający może, lecz nie musi zastosować w prowadzonym przez siebie postępowaniu.  

Zgodnie z art. 109 ust. 2, jeżeli zamawiający przewiduje wykluczenie wykonawcy na 

podstawie  ust.  1,  wskazuje  podstawy  wykluczenia  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  lub 

dokumentach zamówienia. 

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy P.z.p., w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 

–5 lub 7, zamawiający może nie wykluczać wykonawcy, jeżeli wykluczenie byłoby w sposób 

oczywisty nieproporcjonalne, w szczególności gdy kwota zaległych podatków lub składek na 

ubezpieczenie  społeczne  jest  niewielka  albo  sytuacja  ekonomiczna  lub  finansowa 

wykonawcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, jest wystarczająca do wykonania zamówienia. 

W  przypadku  wystąpienia  przesłanki,  o  której  mowa  w  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy 

P.z.p.,  ustawodawca w art.  110 ust.  2 ustawy  P.z.p.  przewidział  dla wykonawcy  możliwość 

uniknięcia 

wykluczenia 

z 

postępowania 

poprzez 

wdrożenie 

instytucji 

tzw. 

„samooczyszczenia”.  Zgodnie  z  art.  110  ust.  2  ustawy  P.z.p.,  wykonawca  nie  podlega 

wykluczeniu w okolicznościach określonych w art. 108 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 lub art. 109 ust. 1 pkt 

2‒5 i 7‒10, jeżeli udowodni zamawiającemu, że spełnił łącznie następujące przesłanki: 

1)  naprawił  lub  zobowiązał  się  do  naprawienia  szkody  wyrządzonej  przestępstwem, 

wykroczeniem lub swoim nieprawidłowym postępowaniem, w tym poprzez zadośćuczynienie 

pieniężne; 

2) wyczerpująco wyjaśnił fakty i okoliczności związane z przestępstwem, wykroczeniem lub 

swoim nieprawidłowym postępowaniem oraz spowodowanymi przez nie szkodami, aktywnie 

współpracując  odpowiednio  z  właściwymi  organami,  w  tym  organami  ścigania,  lub 

zamawiającym; 

3)  podjął  konkretne  środki  techniczne,  organizacyjne  i  kadrowe,  odpowiednie  dla 

zapobiegania dalszym przestępstwom, wykroczeniom lub nieprawidłowemu postępowaniu, w 

szczególności: 

a)  zerwał  wszelkie  powiązania  z  osobami  lub  podmiotami  odpowiedzialnymi  za 

nieprawidłowe postępowanie wykonawcy, 

b) zreorganizował personel, 

c) wdrożył system sprawozdawczości i kontroli, 

d)  utworzył  struktury  audytu  wewnętrznego  do  monitorowania  przestrzegania  przepisów, 

wewnętrznych regulacji lub standardów, 

e)  wprowadził  wewnętrzne  regulacje  dotyczące  odpowiedzialności  i  odszkodowań  za 

nieprzestrzeganie przepisów, wewnętrznych regulacji lub standardów. 

Zgodnie  z  art.  395  ust.  1  pkt  1  lit.  a  tiret 

pierwsze,  do  zamówień  w  dziedzinach 

obronności i bezpieczeństwa stosuje się przepisy działu II z wyjątkiem art. 83, art. 87 ust. 2, 

art. 89 ust. 1 i 3, art. 91 ust. 2, art. 92, art. 94, art. 100

–102, art. 110 ust. 2 i 3, art. 115 ust. 2,

art. 125 ust. 2, 3 i 6, art. 126 ust. 1 i 2, art. 127, art. 222 ust. 2

–5, art. 245 ust. 6 i art. 262. 

W 

rozpoznawanym przypadku zamawiający w Rozdziale VII s.w.z. wymienił podstawy 

wykluczenia zawarte w art. 109 ust. 1, za wyjątkiem art. 109 ust. 1 pkt 5 ustawy P.z.p. Tym 

samym  zamawiający  był  uprawniony  do  wykluczenia  wykonawcy,  wobec  którego  zaszły 

okolicz

ności  wskazane  w  art.  109  ust.  1  pkt  7 ustawy  P.z.p.  Jednocześnie  wykonawca  nie 

mógł  uniknąć  wykluczenia  wykorzystując  instytucję  „samooczyszczenia”  wskazaną  w  art. 

110 ust. 2 ustawy P.z.p. 

Zgodnie z  art.  146 ust. 1 pkt  2  lit.  a ustawy  P.z.p.,  zamawiający  odrzuca  wniosek  o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  jeżeli  został  złożony  przez  wykonawcę 

podlegającego wykluczeniu z postępowania o udzielenie zamówienia. 

Odwołujący  podniósł  w  odwołaniu  zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  109 

ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 395 ust. 1 pkt 1 lit. a w zw. z art. 110 ust. 2 i 3 w zw. z art. 111 pkt 4 

w  zw.  z  art.  146  ust.  1  pkt  2  lit.  a  ustawy  P.z.p.  poprzez  bezpodstawne  uznanie,  że 

odwołujący  przeprowadził  procedurę  samooczyszczenia  w  związku  z  okolicznościami,  o 

k

tórych mowa  w  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.,  gdy  tymczasem,  z  przedłożonej  przez 

odwołującego dokumentacji jednoznacznie wynika, że taka procedura nie miała miejsca, co 

doprowadziło do nieuzasadnionego wykluczenia odwołującego z postępowania i odrzucenia 

jego wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu. 

Izba uznała wskazany wyżej zarzut za nieuzasadniony. 

Izba  dokonała  analizy  treści  informacji  z  dnia  22  października  2021  roku  o 

wykluczeniu  odwołującego  i  odrzuceniu  jego  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu. Z dokonanej analizy nie wynika, że podstawą wykluczenia odwołującego był 

fakt  przeprowadzenia  przez  niego  procedury  samooczyszczenia.  Zamawiający  wyraźnie 

wskazał, że podstawą wykluczenia odwołującego jest art. 109 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 11 pkt 

4 ustawy P.z.p., a złożony przez niego wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu 

podlega odrzuceniu na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 ppkt a ustawy P.z.p. Jednocześnie w 

informacji zamawiający podał, że informację o zaistnieniu wobec odwołującego okoliczności 

uzasadniających  wykluczenie  go  z  postępowania  powziął  z  załączonego  do  wniosku 

oświadczenia odwołującego, który wskazał, że zachodzą wobec niego podstawy wykluczenia 

na  podstawie  art.  405  ust.  2  pkt  5  w  zw.  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  i  10  ustawy  P.z.p. 

Zamawiający  w  istocie  podał  w  informacji,  że  odwołujący  dołączył  do  oświadczenia 

wyjaśnienia  stanowiące  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  przedstawiając  podjęte  środki 

naprawcze  i  dokonując  tzw.  „samooczyszczenia”,  do  czego  nie  był  uprawniony  z  uwagi  na 

brak możliwości  dokonania samooczyszczenia w  postępowaniu o udzielenie zamówienia w 

dziedzinach  obronności  i  bezpieczeństwa,  niemniej  jednak  zamawiający  nie  wskazał  tej 

okoliczności jako podstawy wykluczenia odwołującego z postępowania. 

Izba  uznała  za  nieuzasadniony  zarzut  naruszenia art.  395  ust.  1  pkt  1  lit.  a  w  zw.  z 

art. 109 ust. 3 oraz 405 ust. 8 ustawy P.z.p. poprzez wadliwą ich interpretację, polegającą na 

przyjęciu, że skoro do zamówień w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa nie stosuje się 

art.  110  ust.  2  i  3  ustawy  P.z.p.,  to  uzasadniony  jest  automatyzm  w  postaci  zastosowania 

sankcji  wykluczenia  w  stosunku  do  wykonawcy,  który  przeprowadził  procedurę 

samooczyszczenia, gdy tymczasem art. 395 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy P.z.p. wskazuje jedynie 

na  niestosowanie  przepisów  o  samooczyszczeniu  (nie  generuje  sankcji  w  postaci 

automatycznego  wykluczenia  z  postępowania),  z  kolei  art.  109  ust.  3  Pzp  (obligatoryjnie) 

oraz  art.  405  ust.  8  ustawy  P.z.p.  (fakultatywnie)  wskazują  na  konieczność  poprzedzenia 

decyzji o wykluczeniu z postępowania dodatkową analizą w zakresie proporcjonalności (art. 

109  ust.  3  ustawy  P.z.p.)  oraz  interesu  ogólnego  (art.  405  ust.  8  ustawy  P.z.p.),  której  to 

analizy zamawiający nie przeprowadził. 

Jak już wyżej wskazano, Izba nie dopatrzyła się w informacji z dnia 22 października 

2021  roku  podstawy  wykluczenia  odwołującego  z  postępowania  w  postaci  zastosowania 

przez niego procedury samooczyszczenia. W tym zakresie pozostaje aktualna argumentacja 

uzasadniająca oddalenie pierwszego zarzutu odwołania. 

Odnosząc się do stanowiska odwołującego, iż zamawiający nie dokonał obligatoryjnej 

analizy w zakresie proporcjonalności, do której zobowiązuje go art. 109 ust. 3 ustawy P.z.p., 

Izba wskazuje, że – po pierwsze – decyzja o odstąpieniu od wykluczenia należy do uznania 

zamawiającego.  Zamawiający  może  bowiem,  przy  zaistnieniu  przewidzianego  w  tym 

przepisie  stanu  faktycznego,  dokonać  –  w  ramach  uznania  –  wyboru  jednego  z 

dopuszczalnych  następstw  prawnych.  Wyboru  dokonuje  się  pomiędzy  wykluczeniem  a 

niewykluczeniem z postępowania. 

Zamawiający jednakowoż  obowiązany  jest  ocenić,  czy  wykluczenie  jest w  oczywisty 

sposób nieproporcjonalne. Określenie „w sposób oczywisty nieproporcjonalne” jest zwrotem 

niedookreślonym.  Wystąpienie  tego  pojęcia  nieostrego  pozostawia  po  stronie 

zamawiającego pewien zakres uznania, czy w konkretnym wypadku uznać stan faktyczny za 

istniejący.  Należy  też  zaznaczyć,  że  zamawiający,  zgodnie  z  art.  16  pkt  3  ustawy  P.z.p., 

obowiązany  jest  do  zachowania  proporcjonalności  przez  cały  czas    prowadzenia 

postępowania. 

Odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  zaniechał  oceny,  czy  wykluczenie 

odwołującego  jest  w  oczywisty  sposób  nieproporcjonalne.  Nie  wiadomo  jednak,  na  jakiej 

podstawie  odwołujący  wysnuł  taką  tezę.  Odwołujący  nie  wykazał,  że  badał  dokumentację 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  pod  kątem  zaniechania  takiej  analizy.  Jeżeli  –  w 

ocenie  odwołującego  –  tego  rodzaju  informacja  winna  była  znaleźć  się  w  uzasadnieniu 

czynności  wykluczenia  odwołującego  z  postępowania  i  odrzucenia  jego  wniosku  –  to 

odwołujący  nie  podniósł  zarzutu  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  147  ustawy  P.z.p., 

nakazującego  zamawiającemu  podania  faktycznych  i  prawnych  podstaw  dokonywanych 

przez  niego  czynności.  Wreszcie  –  odwołujący  nie  wskazał,  na  czym  konkretnie  miałoby 

polegać naruszenie proporcjonalności przy wykluczeniu go z przedmiotowego postępowania. 

Izba  nie  podziela  stanowiska  odwołującego,  jakoby  zamawiający  obowiązany  był 

każdorazowo  przed  wykluczeniem  wykonawcy  przeprowadzić  analizę  w  zakresie  interesu 

ogólnego,  o  którym  mowa  w  art.  405  ust.  8  ustawy  P.z.p.  Z  treści  wskazanego  przepisu 

wynika  konieczność  przeprowadzenia  takiej  analizy  wówczas,  gdy  zamawiający  chce 

skorzystać z uprawnienia do odstąpienia od odrzucenia wniosku wykonawcy, wobec którego 

zachodzą przesłanki wykluczenia. Odstąpienie od odrzucenia wniosku nie jest obowiązkiem 

zamawiającego  nawet,  gdy  przewidział  on  stosowne  zastrzeżenie  w  ogłoszeniu  o 

zamówieniu.  Dopiero  zamiar  skorzystania  z  tego  uprawnienia  wymaga  od  zamawiającego 

tego rodzaju badania. 

Izba uznała za nieuzasadniony zarzut ewentualny naruszenia art. 128 ust. 4 ustawy 

P.z.p.  poprzez  zaniechanie  przeprowadzenia  procedury  wyjaśniającej  w  zakresie 

okoliczności, o których mowa w art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p. 

Zgodnie  z  art.  128  ust.  4  ustawy  P.z.p.,  zamawiający może  żądać  od  wykonawców 

wyjaśnień dotyczących treści oświadczenia, o którym mowa w art. 125 ust. 1, lub złożonych 

podmiotowych środków dowodowych lub innych dokumentów lub oświadczeń składanych w 

po

stępowaniu. 

Izba  nie  podziela  stanowiska  odwołującego,  jakoby  złożenie  przez  niego 

oświadczenia, w którym potwierdził on, że zachodzą wobec niego podstawy wykluczenia, o 

których  mowa  w  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  P.z.p.,  było  irrelewantne  z  perspektywy 

w

ykluczenia odwołującego. W ocenie Izby oświadczenie to było kluczowe dla stwierdzenia, 

czy odwołujący podlega wykluczeniu z postępowania. Podkreślić należy, że zamawiający w 

rozdz.  XV  ust.  3  s.w.z.  określił  dokumenty,  jakie  winien  zawierać  wniosek  wykonawcy. 

Zamawiający nie wymagał składania innych dokumentów niż wymienione w tym rozdziale. W 

pkt.  3  zamawiający  wymagał  złożenia  oświadczenia  wykonawcy  składanego  na  podstawie 

art. 125 ust. 1 ustawy P.z.p. (z załącznika do s.w.z.).  

Zgodnie  z  art.  125  ust.  1  ustawy  P.z.p.,

do  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  albo  do  oferty  wykonawca  dołącza  oświadczenie  o  niepodleganiu 

wykluczeniu, spełnianiu warunków udziału w postępowaniu lub kryteriów selekcji, w zakresie 

wskazanym  przez  zamawiającego.  W    konkretnym  postępowaniu  oświadczenie  powinno 

obejmować  tylko  te  informacje,  które  są  konieczne  do  potwierdzenia  braku  podstaw 

wykluczenia  oraz  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub  kryteriów  selekcji  – 

określonych  na  potrzeby  konkretnego  postępowania.  Jak  wynika  z  art.  125  ust.  1  ustawy 

P.z.p.,  oświadczenie  o  niepodleganiu  wykluczeniu,  spełnianiu  warunków  udziału  w 

postępowaniu lub kryteriów selekcji składa się w zakresie wskazanym przez zamawiającego. 

Oświadczenie  to  jest  podmiotowym  środkiem  dowodowym,  który  zamawiający  obowiązany 

jest ocenić zgodnie z ustalonymi przez siebie warunkami przetargu.

Zamawiający  w  przedmiotowym  postępowaniu,  dla  oceny,  czy  wykonawca  nie 

podlega wykluczeniu na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p. nie wymagał złożenia 

żadnego innego dokumentu poza oświadczeniem z art. 125 ust. 1 ustawy P.z.p. Odwołujący 

złożył  oświadczenie,  z  którego  wynika,  że  podlega  wykluczeniu  z  postępowania  na 

podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p. Dodatkowo dołączył dokumenty niewymagane 

w  postępowaniu,  które  miały  wskazywać  na  to,  iż  takiemu  wykluczeniu  nie  podlega. 

Procedura wskazana w art. 128 ust. 4 ustawy P.z.p. dotyczy sytuacji, w której zamawiający 

nie  jest  pewien,  jak  rozumieć  treść  oświadczeń  lub  dokumentów  złożonych  przez 

w

ykonawcę.  Wezwanie  do  wyjaśnień,  inaczej  niż  wezwanie  o  uzupełnienie,  nie  jest 

obowiązkowe.  Ustawodawca  posłużył  się  sformułowaniem  „może  żądać  od  wykonawców 

wyjaśnień”, co jest zmianą w stosunku do art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku 

– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 roku, poz. 1843 ze zm.), w którym posłużono 

się słowem „wzywa”, sugerującym obligatoryjność procedury wyjaśnień. Pomimo tej zmiany 

zamawiający  powinni  korzystać  z  procedury  wyjaśnień  zawsze,  gdy  mają  jakiekolwiek 

wątpliwości  co  do  treści  oświadczeń  lub  dokumentów.  W  rozpoznawanej  sytuacji  Izba  nie 

dopatrzyła  się  nieprawidłowości  po  stronie  zamawiającego,  który  –  wobec  jasnego 

oświadczenia  odwołującego  w  zakresie  istnienia  przesłanek  do  jego  wykluczenia  na 

podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy P.z.p. 

– wykluczył wykonawcę z postępowania. 

Z uwagi na powyższe orzeczono jak na wstępie.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 575 ustawy z 

dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  zamówień  publicznych,  stosownie  do  wyniku 

postępowania oraz na podstawie § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 

dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. 

U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodniczący: 

………………………………