KIO 3389/21 WYROK dnia 02 grudnia 2021 r.

Sygn. akt: KIO 3389/21 

WYROK 

z dnia 02 grudnia 2021  r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Emil Kawa 

Protokolant:            

Aldona Karpińska 

p

o  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  2  grudnia  2021  roku  w  Warszawie,  odwołania 

wn

iesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 18.11.2021 r. przez wykonawcę 

Netprint  s.c.  J.  W.,  B.  S.,  ul.  Unii  Europejskiej  10,  32-

600  Oświęcim  w  postępowaniu 

prowadzonym  przez 

2  Wojskowy  Oddział  Gospodarczy,  ul.  Obornicka  100-102,  50-984 

Wrocław. 

przy  udziale  wykonawcy 

Przedsiębiorstwo  Wielobranżowe  MULTIKOM  A.P.,  ul. 

Fabryczna  15,  85-741  Bydgoszcz 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego. 

                                                                                Orzeka 

Uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  pierwszego  i  nakazuje  zamawiającemu 

unieważnienie  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  dokonania  odrzucenia  oferty 

wykonawcy Przedsiębiorstwa Wielobranżowego MULTIKOM A. P., ul. Fabryczna 15, 85-741 

Bydgoszcz oraz nakazuje ponowne badanie i ocenę ofert 

Kosztami postepowania obciąża zamawiającego i odwołującego po połowie 

zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000,00 (piętnaście tysięcy) złotych 

uiszczona przez odwołującego tytułem wpisu od odwołania 

zasądza  od  zamawiającego  2  Wojskowy  Oddział  Gospodarczy,  ul.  Obornicka  100-

984  Wrocław  na  rzecz  odwołującego  –  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie zamówienia - Netprint s.c. J. W., B. S., ul. Unii Europejskiej 10, 32-600 Oświęcim 

kwoty  9  300,00  (dziewięć  tysięcy  trzysta  )  złotych  tytułem  zwrotu  po  ½  kwoty  wpisu  od 

odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

2.3  zasadza  od  odwołującego  na  rzecz  zamawiającego  kwotę  1800,00  (tysiąc  osiemset) 

złotych tytułem zwrotu połowy kosztu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień publicznych (tj. Dz. U.  z 2021 poz. 1129) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni 

od  dnia  jego  do

ręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący   ……………………… 

Sygn. KIO 3389/21 

                                                          UZASADNIENIE 

2  Wojskowy  Oddział  Gospodarczy,  ul.  Obornicka  100-102,  50-984  Wrocław  zwany  dalej 

„zamawiającym”  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

prowadzonego  w  trybie  podstawowym,  na  dostawę  materiałów  eksploatacyjnych  do 

drukarek,  faksów,  urządzeń  wielofunkcyjnych  oraz  drobnego  sprzętu  i  taśm.  Oznaczenie 

sprawy:  nr  ref  INF  353/2021. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej: Numer- 2021/S 164-430461. 

Zamawiaj

ący dokonał wyboru najkorzystniejszej oferty za którą została uznana oferta 

złożona  przez  przystępującego  do  tego  postępowania  wykonawcy  Przedsiębiorstwa 

Wielobranżowego MULTIKOM A. P., ul. Fabryczna 15, 85-741 Bydgoszcz. 

Od  takiej  czynności  zamawiającego  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia Netprint s.c. J. W., B. S., ul. Unii Europejskiej 10, 32-600 Oświęcim, zwany dalej 

„odwołującym” wnieśli odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.  

We wniesionym odwołaniu zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 16 pkt 1-3 Pzp w 

zw. z art. 99 ust. 6 Pzp w zw. z art. 101 ust. 6 Pzp w zw. z art. 105 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 

107 ust. 1-3 Pzp w zw. z art. 223 ust. 1 Pzp w zw. z art. 226 ust. 1 pkt 2 lit c oraz art. 226 ust. 

1  pkt  5  Pzp,  poprzez: 

skutkującą  naruszeniem  zasad równego  traktowania,  przejrzystości  i 

proporcjonalności ocenę oferty oraz załączników do oferty P.W. MULTTKOM A. P. z siedzibą 

w Bydgoszczy, polegającą na przyjęciu, że wykonawca ten zaoferował produkty spełniające 

wymagania ok

reślone w SWZ i przedłożył na żądanie Zamawiającego przedmiotowe środki 

dowodowe  w  postaci  raportu  z  testów  wystawionych  przez  podmiot,  o  którym  mowa  w  art. 

105  ust.  2  Pzp,  mające  potwierdzać  spełnienie  przez  zaoferowane  produkty  zamiennych 

kryteriów  zgodności  z  określonymi  normami ISO/IEC,  i  tym  samym  wykazał  równoważność 

oferowanych  produktów,  choć  badania  produktów  szczegółowo  opisanych  w  uzasadnieniu 

przeprowadzone zostały jeszcze przed uzyskaniem przez laboratorium akredytacji Polskiego 

Centrum Akredyt

acji, a zatem nie mogą być traktowane jako odpowiadające normie art. 105 

ust. 1-2 Pzp.  

Nadto  zarzucił,  iż  Raport  z  badania  nr  47/2021.001  (opracowany  01/10/2021)  dla  produktu 

Croton  CGT-L-

L50F2U00,  które  miało  być  przeprowadzone  w  dniach  2021/09/27  - 

/09/28,  wskazuje  na  to,  że  badanie  nie  mogło  być  skutecznie  przeprowadzone  w  tak 

krótkim - dwudniowym - terminie, albowiem wymagało wydrukowania łącznie ponad 180.000 

wydruków na trzech drukarkach (raport z testu wskazuje na użycie tylko jednego komputera), 

czyli  po  ponad  60.000  wydruków  na  jednej  drukarce,  choć  drukarka  użyta  do  badania  ma 

wydajność  maksymalną  47  stron  na  minutę  przy  miesięcznym  przebiegu  nie  większym  niż 

16.000 stron, co z kolei sugeruje, iż raport ten jest nierzetelny. 

Wobec  sformułowania  powyższych  zarzutów  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i 

nakazanie z

amawiającemu Skarbowi Państwa - 2 Wojskowemu Oddziałowi Gospodarczemu 

we  Wrocławiu  uchylenia  czynności  podjętej  w  w/w  postępowaniu  w  postaci  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  oraz  nakazanie  odrzucenia  oferty  P.W.  MULTIKOM  A.  P.  i 

dokonania ponownego wyboru najkorzystniejszej oferty. 

W  zakresie  wniosków  dowodowych  wniósł  o  dopuszczenie  dowodu  z  opinii  biegłego  z 

zakresu informatyki  oraz  sprzętu drukującego i  kopiującego  i  zlecenie mu wydania  opinii  w 

zakresie technicznych 

możliwości dokonania wymaganych przez zamawiającego ilości kopii 

w terminie podanym  w Raporcie. 

W  ocenie  odwołujących  oferta  PW  MULTIKOM  A.  P.  była  dotknięta  nieusuwalnymi 

brakami,  które  powinny  skutkować  jej  odrzuceniem.  Zamawiający  w  SWZ  zażądał,  aby 

wszyscy  wykonawcy  oferujący  produkty  równoważne  (tzw.  zamienniki  do  urządzeń 

drukujących)  wraz  z  ofertą  złożyli  między  innymi  raporty  z  testów  wystawionych  przez 

niezależny  od  producenta  podmiot,  posiadający  akredytację  badawczą  zgodnie  z  art.  105 

ust. 2 ustawy Pzp i przygotowany zgonie z aktualną normą: 

- ISO/IEC 19752 - 

dla wkładów drukujących z tonerem monochromatycznym,  

- ISO/IEC 24711 - 

dla wkładów drukujących z atramentem,  

- ISO/IEC 19798 - 

dla wkładów drukujących z tonerem kolorowym.  

Firma PW MULTIKOM A. P. 

złożyła dla wszystkich zaoferowanych produktów równoważnych 

raporty przygotowane przez laboratorium Centrum Badawcze NAVOR PPHU InterCom Plus 

D.  L. 

z  siedzibą  w  Nowym  Sączu.  Z  informacji  dostępnej  publicznie  na  stronie  Polskiego 

Centrum  Akredytacji  wynika,  że  laboratorium  to  uzyskało  akredytację  w  zakresie 

prowadzenia badań dopiero w dniu 10.08.202lr.  

W  ocenie  odwołujących  oznacza  to,  że  raporty  te  nie  spełniają  wymogów  opisanych  w  art. 

105 ust. 1 i 2 Pzp, a zatem n

ie odpowiadają także wymaganiom SWZ. Trudno jest zakładać, 

że podmiot, który  nie posiada jeszcze akredytacji  do  prowadzenia badań,  przeprowadza  te 

badania,  a  następnie  -  już  jako  podmiot  akredytowany  -  wystawia  dokument,  tj.  raport  z 

badań,  wskazujący,  że  badanie  wykonane  zostało  przez  uprawnione,  niezależne  i 

akredytowane laboratorium badawcze w sytuacji kiedy 

prezentowane badania miały miejsce 

kilka miesięcy wcześniej. 

Podkreślił,  że  jak  długo  laboratorium  nie  posiadało  akredytacji,  tak  długo  nie  ma  żadnej 

pewności, że badanie zostało faktycznie przeprowadzone zgodnie z normami ISO/IEC.  

Raport  taki  nie  może  też  korzystać  z  domniemania  prawnego  opisanego  w  art.  10  ust.  1 

ustawy z 13.04.2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz.U.2021.514 t.j.).  

O nierzetelności przeprowadzonych badań można wnioskować chociażby z faktu, iż raport z 

badania  nr  47/2021.001 (opracowany  01/10/2021)  dla  produktu  Croton  CGT-L-L50F2U00  o 

wydajności 20 tys stron, które miało być przeprowadzone w dniach 2021/09/27 - 2021/09/28, 

wskazuje, iż do jego przeprowadzenia użyto: - jednego komputera połączonego z drukarką 

przez kabel USB, - trzech drukarek LEXMARK Ms610dn, gdzie producent drukarki wskazuje, 

iż maksymalna prędkość wydruku to 47 stron na minutę, a maksymalne obciążenie to 16.000 

wydruków miesięcznie.  

Badanie  wymagało  dokonania  pełnego  zużycia  trzech  wkładów  (tonerów)  o  deklarowanej 

wydajności 20.000 stron każdy, na każdej z trzech użytych drukarek.  

Oznacza to, że każda z drukarek musiała wydrukować łącznie ponad 60.000 stron (bo wynik 

testu  wskazał,  że  średnia  wydajność  wyniosła  20.167  stron/wkład),  a  łącznie  -  ponad 

180.000 stron. 

Jeśliby przyjąć, że jedna drukarka pracowała w trybie ciągłym, to znaczy bez 

żadnych przerw, to zgodnie z deklaracjami producenta sprzętu mogłaby wydrukować 67.680 

stron  na  dobę.  Trzeba  jednak  pamiętać,  że  jest  to  założenie  wymagające  ciągłej,  24-

godzinnej pracy. Tymczasem - 

każda drukarka nagrzewa się w toku pracy, jej ciągłe użycie 

przez  kilkadziesiąt  godzin  wedle  wiedzy  odwołujących  jest  technicznie  niemożliwe,  - 

drukarka  wymaga  ładowania  papieru  (zasobnik  nie  mieści  wszak  60.000  stron,  tylko 

maksymalnie  kilkaset),  - 

drukarka  wymaga  obsługi  przez  pracownika  (ładowanie  papieru, 

odbieranie  wydruków  z  tacy,  by  zapobiec  „zapchaniu  się”),  -  omawiany  raport  z  testów 

wskazuje, że raport opracował J. L., czyli jeden człowiek. 

Ponadto  badanie  wymagało  takich  wydruków  na  3  drukarkach.  Jeśli  więc  użyto  do  pracy 

jednego komputera (jak wynika z raportu), połączonego z drukarką kablem USB, to nie jest 

nawet hipotetycznie możliwe, by 3 drukarki przetestowano w ciągu zaledwie 48 godzin. Co 

ciekawe,  do  badań  w  tym  samym  laboratorium przyjęto w  dniu 24.09.2021 produkty  objęte 

następnie  raportami  o  numerach:  47/2021.001  51.2021.001  50/2021.001  48/2021.001 

49/2021.001  Powyższe  raporty  zostały  zatwierdzone  na  dzień  przed  upływem  terminu 

składania  ofert,  tj.  7-10-202lr.  Wszystkie  te  badania  przeprowadzono  w  dniach  pomiędzy 

6.10  2021  r.,  czyli  w  ciągu  10  dni.  Dane  z  tych  raportów  wskazują,  że  łącznie 

wydr

ukowano  w  toku  tych  testów  528  481  kartek  papieru.  Jeśliby  nawet  przyjąć  średnią 

prędkość  „pracy”  każdej  z  testowych  drukarek  na  poziomie  45  stron  na  minutę,  to 

oznaczałoby to wymóg nieprzerwanej pracy, przez 24 godziny na dobę przez ponad 8 dni [!]. 

Wszys

tkie badania przeprowadził ta sama jedna osoba J. L.  

Wszystko to wskazuje, że nasuwają  się w  pełni  uzasadnione wątpliwości  co do rzetelności 

przedłożonych raportów. 

Odwołujący  podkreślił,  że    w  jego  ocenie  uwzględnienie  odwołania  możliwe  jest  już 

na  pods

tawie  pierwszego  z  podniesionych  zarzutów,  tj.  po  uznaniu,  że  w/w  laboratorium 

prowadząc zakwestionowane badania nie spełniało wymogów z art. 105 ust. 1 i 2 Pzp, czyli 

nie posiadało akredytacji w chwili przeprowadzania testów. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  wniósł  o  oddalenie  odwołania  jako 

niezasadnego. 

Nadto wniósł o dopuszczenie dowodów a w szczególności notatki służbowej 

sporządzonej  przez  Kierownika  Sekcji  Zamówień  Publicznych  Zamawiającego.  W  zakresie 

odniesienia  się  do  zarzutu  pierwszego  (którego  dotyczy  ww.  pismo)  podniósł,  że  w  toku 

czynności  zamawiającego  dnia  18.11.2021  r.  przeprowadzono  rozmowę  telefoniczną  z 

przedstawicielem firmy Centrum Badawcze NAVOR PPHU InterComPlus D. L. 

z siedzibą w 

Nowym  Sączu  (dalej  „Centrum  Badawcze").  Przedmiotem  rozmowy  była  weryfikacja,  czy 

ww. laboratorium było uprawnione do wykonywania testów zgodnie z odpowiednimi normami 

ISO  przed  dniem  10.08.2021  r.  (wg  oficjalnej  strony  Polskiego  Centrum  Akredytacji 

laboratorium  otrzymało akredytację  dnia 10.08.2021 r.  -  nr  akredytacji  AB  1796).  Podał,  że 

p

rzedstawiciel Centrum Badawczego podczas rozmowy telefonicznej poinformował, że mimo 

wystawienia  akredytacji  dnia  10.08.2021  r.  uprawniony  był  do  prowadzenia  badań  już  od 

03.03.2021  r.,  tak  więc  przed  dniem  wykonania  każdego  raportu,  potwierdzającego 

zgodność  zaoferowanych  produktów  z  wymaganiami  Zamawiającego.  Przedstawiciel 

Centrum  Badawczego  kilkukrotnie  zapewnił,  iż  posiada  na  tę  okoliczność  stosowny 

dokument od PCA (uprawnienie do wykonywanie badań). 

Powyższe okoliczności spowodowały, iż zamawiający postanowił podtrzymać swoją decyzję 

o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  przyjmując  wyjaśnienia  przedstawiciela  Centrum 

Badawczego,  akredytowanego  przez  Polskie  Centrum  Akredytacji  jako  wiarygodne  i 

wystarczające. 

N

awiązując do treści SWZ oraz udzielonych wykonawcom wyjaśnień podał, że z tych 

wyjaśnień  jednoznacznie  wynika,  że  zamawiający  nie  dopuszczał  zbiorczego  certyfikatu 

zawierającego  tylko  symbol  (kod)  produktu  oraz  wydajność.  Wskazał,  że    etapie  badania 

ofert z

amawiający wezwał wykonawcę Multikom do uzupełnienia szczegółowych raportów z 

testów  dla  każdego  produktu  do  czego  nie  był  uprawniony,  gdyż  w  ofercie  znajdował  się 

prawidłowy  certyfikat  zbiorczy  zawierający  wszystkie  informacje,  tj.  symbol  (kod)  produktu, 

wydajność  oraz  kompatybilność.  Niemniej  w  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego 

zostały  przesłane  szczegółowe  raporty  z  badań.  Do  każdego  zaoferowanego  produktu 

równoważnego został dołączony raport z testów wystawiony przez niezależny od Producenta 

podmiot

,  posiadający  akredytację  badawczą  zgodnie  z  art.  105  ust.  2  ustawy  PZP  i 

przygotowany zgodnie z normą odpowiednio: 

a) 

ISO/IEC 19752 - 

dla wkładów drukujących z tonerem monochromatycznym, 

b) 

ISO/IEC 24711 - 

dla wkładów drukujących z atramentem, 

c) 

ISO/IEC 19798 - 

dla wkładów drukujących z tonerem kolorowym. 

Wszystkie  badania  zostały  przeprowadzone  po  pozytywnym  audycie  przez  PCA,  który 

potwierdził możliwość przeprowadzenia badań przez Centrum Badawcze NAVOR, a raporty 

zostały wystawione po otrzymaniu Certyfikatu Akredytacji Centrum Badawczego. 

Natomiast  w  zakresie  drugiej  grupy  zarzutów  dotyczących  braku  możliwości 

wykonania  w  tak  krótkim  terminie  wymaganych  zgodnie  z  normą  ISO  badań  to  podał,  że 

o

dwołujący nie wykazał, że jest nierealne przeprowadzenie badania dla 1 typu tonera w tak 

krótkim  terminie  oraz  przeprowadzenie  wszystkich  testów  w  ciągu  10  dni.  Są  to  jedynie 

spekulacje  oraz  domniemania,  nie  poparte  dowodami  będące  życzeniowym  wyrazem  woli 

składającego  odwołanie.  Odwołujący  nie  posiada  wiedzy  na  temat  organizacji  czasu  pracy 

Centrum  Badawcze  NAVOR  oraz  ilości  personelu  biorącego  udziału  w  badaniu  wydajności 

zleconych tonerów marki Croton. Z żadnego dokumentu nie wynika również, że jedna osoba 

(D. L.

) przeprowadzała wszystkie badania. Natomiast z prostego wyliczenia wynika, że skoro 

użyta  do  testów  drukarka  ma  wydajność  47  stron  na  minutę  to  wydrukowanie  20000  stron 

zajmie z przybliżeniu 7 godzin, a wydrukowanie 60000 str. jest możliwe w ciągu 21 godzin. 

Jeżeli tonery były badane przez 2 dni to osoby przeprowadzające testy miały 27 godzin na 

dodatkową  obsługę  techniczną  tj.  wymianę  papieru  czy  przerwy  w  drukowaniu  w  celu 

chłodzenia urządzenia. Ponadto 1 komputer  wystarczy  do  obsługi  3 drukarek jednocześnie 

l

ub do uruchamiania wydruków przez komputer jeden po drugim co zajmuje ok. 1 minuty. 

Przystępujący  do  postępowania  wykonawca  Przedsiębiorstwo  Wielobranżowe 

MULTIKOM A. P., 

poprał stanowisko zamawiającego wnosząc o oddalenie Odwołania. Izba 

zauważa,  że  stanowisko  przystępującego  zawarte  w  uzasadnieniu  przystąpienia  stanowi 

„kalkę”  treści  pisma  odpowiedzi  na  odwołanie.  Wobec  powyższego  Izba  uznała 

niezasadność ponownego prezentowania niemalże identycznej treści.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  stron  i  przystępującego,  na  podstawie 

zebranego  mate

riału  dowodowego  w  sprawie  oraz  oświadczeń  i  stanowisk 

zaprezentowanych  na  rozprawie,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  ustaliła  i  zważyła,  co 

następuje – odwołanie w zakresie zarzutu pierwszego jest zasadne, gdyż podniesione 

zarzuty znalazły potwierdzenia w dowodach i dokumentach postępowania. 

Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z ustawowych przesłanek, 

o których stanowi art. 528 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Za  podstawę rozstrzygnięcia Izby został  uznany stan faktyczny sprawy, ustalony  na 

podstawie  dokumentacji  postępowania  przesłanej  przez  zamawiającego,  treści  odwołania, 

pism i dowodów oraz stanowisk stron i przystępującego podanych do protokołu rozprawy. 

Na  wstępie  Izba  wskazuje,  że  pomimo  przywołania  znacznej  liczby  podstaw 

prawnych  z  ustawy 

Pzp,  które  według  odwołującego  zamawiający  miałby  naruszyć  przy 

badaniu  i  ocenie  złożonych  ofert,  to  z  analizy  ich  treści  Izba  wywiodła  i  ustaliła,  że  w 

postepowaniu  odwoławczym  odwołujący  postawił  de  facto  dwa  zarzuty.  Pierwszy  dotyczył 

nie spełnienia wymagań SWZ w zakresie dotyczącym przedłożenia przedmiotowych środków 

dowodowych, gdyż załączone raporty z badań zostały wykonane jeszcze przed uzyskaniem 

certyfikacji 

przez podmiot wystawiający certyfikat. Natomiast drugi dotyczył braku możliwości 

technicznych  wykonania  wymaganych  w  SWZ 

testów,  we  wskazanym  przez  laboratorium 

okresie.  

Przechodząc  do  oceny  zasadności  zarzutu  pierwszego  oraz  oceny  czynności 

zamawiającego podjętych w trakcie badania i oceny ofert Izba uznała, iż zamawiający wbrew 

wyraźnym postanowieniom SWZ rozdział XIII ust.1 pkt 2 uznał za spełnienie  postawionego 

wymagania, pomimo tego, 

iż wykonawca Przedsiębiorstwo Wielobranżowe MULTIKOM A. P.  

nie  przedłożył  raportu  z  testów  wystawionych  przez  niezależny  od  Producenta  podmiot 

posiadający akredytację badawczą. 

Zauważyć należy,  że zamawiający był  w  pełni  zorientowany  o przedmiotowym  braku,  co w 

sposób  jednoznaczny  wskazał  na  str.  3  odpowiedzi  na  odwołanie  –  akapit  1  i  2.  Jednakże 

zamawiający  celem  ustalenia,  że  przedłożone  Raporty  z  badań  zostały  wykonane  przez 

akredytowany  niezależny  podmiot  przeprowadził  –  jak  twierdzi,  rozmowę  telefoniczną  z 

przedstawicielem  PPHU  InterComPlus  celem  uzyskania  potwierdzenia, 

iż  podmiot  ten 

uprawniony  był  do  przeprowadzania  badań  w  dacie  wskazanej  w  przedłożonych  przez  PW 

Multikom raportach 

– tj. w miesiącach maj; czerwiec; lipiec oraz 3 i 9 sierpnia 2021 roku. Z 

rozmowy tej została sporządzona notatka w które zawarto informację, że Centrum Badawcze 

NAVOR PPHU InterComPlus pomimo iż otrzymało akredytacje do badań z dniem 10 sierpnia 

2021 roku to jednak miało już takie uprawnienia od 03 marca 2021 roku. Jednakże żadnego 

w tym zakresie dowodu, co ustalono w trakcie rozprawy nie przedłożono zamawiającemu jak 

i na rozprawie, Izbie. 

Wskazać  należy  również  na  dowód  złożony  przez  odwołującego  na  rozprawie  tj. 

pismo Polskiego Centrum Akredytacji (PCA) z dnia 30 listopada 2021 roku w odpowiedzi na 

pytanie odwołującego w zakresie uprawnień   PPHU InterComPlus w zakresie dokonywania 

testów  urządzeń  i  wydawania  raportów  z  badań  podało,  iż  „Laboratorium  PPHU 

InterCom_plus D. L. 

w wyniku przeprowadzonego procesu akredytacji uzyskało akredytację 

w  dniu  10.08.2021  r.  Zgodnie  z  informacjami  zawartymi  w  przedstawionych  przy  Państwa 

wniosku kopiach raportów z badań (zestawienie kluczowych informacji w załączniku) wynika, 

że  wszystkie  próbki  do  badań  zostały  dostarczone  do  laboratorium  oraz  czynności  badań, 

których  wyniki  przedstawiono  w  ww.  raportach  przeprowadzono  w  terminach  przed 

udzieleniem  akredytacji  ww.  podmiotowi. 

Akredytowane  podmioty  mogą  powoływać  się  na 

posiadaną  akredytację  tylko  w  odniesieniu  i  w  zakresie  potwierdzonych  kompetencji, 

przedstawionych  w  ich  aktualnym  zakresie  akredytacji,  wskazującym  między  innymi  okres 

obowiązywania potwierdzenia (termin obowiązywania cyklu akredytacji)”. 

Z  powyższego  jednoznacznie  wynika,  że  PPHU  !nterCom_plus  D.  L.  posiada 

certyfikację  i  akredytację  PCA  dopiero  od  10  sierpnia  2021  roku  i  wszelkie  twierdzenia,  iż 

takie uprawnienia posiadało od 3 marca 2021 roku są nieuprawnione. Tym samym  dopiero z 

dniem  10 sierpnia 2021 roku 

podmiot może dokonywać badań i wykonywania testów, które 

mogą mieć status – jako wydane przez akredytowane laboratorium badawcze, czego w SWZ 

wymagał  zamawiający.  Niewątpliwym  jest,  że  dopiero  z  datą  wydania  akredytacji  taki 

podmiot  może  być  uznany  za  podmiot  akredytowany  uprawniony  do  wykonywania  działań 

badawczych.  

Wpis do Rejestru podmiotów akredytowanych przez PCA ma charakter konstytutywny, gdyż 

taki wpis 

warunkuje powstanie prawa, którego wniosek o wpis dotyczy. Dopiero z momentem 

dokonania  wpisu, 

określone  prawo  podmiotu  uzyskującego  akredytację  do  prowadzenia 

przyznanych  mu 

czynności,  staje  się  prawnie  skuteczne  –  zaczyna  obowiązywać,  a  tym 

samym 

dopiero  od  momentu  dokonania  wpisu  możliwe  jest  powoływanie  się  na  prawo  -

przeprowadzania badań, jako wykonanych przez podmiot akredytowany.  

W przedmiotowym stanie faktycznym przystępujący przedłożył raporty wystawione po 

uzyskaniu  certyfikacji,  ale  niewątpliwym  jest,  że  badania  wskazane  w  Raporcie  zostały 

przeprowadzone przez podmiot, który takiej akredytacji jeszcze nie posiadał.  

Zamawiający  z  przedmiotowego  pisma  PCA  –  z  ostatniego  akapitu  wywodził,  że  w 

związku  z  tym,  iż  w  przedmiotowym  piśmie  PCA  nie  stwierdziło  nieważności  dokonanych 

badań to pomimo, iż zostały one przeprowadzone przed uzyskaniem certyfikatu badawczego 

to winny być one uznane za prawidłowe. Otóż w tym zakresie Izba zauważa, iż taki wniosek 

jest  nieuprawniony,  gdyż  brak  jest  podstaw,  aby  PCA  oceniało  czynności  podmiotu  przed 

da

tą  otrzymania  akredytacji  i  tym  samym  objęcia  go  nadzorem  w  zakresie  prawidłowości 

prowadzonych badań, czy testów. 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  Izba  uznała,  że  zamawiający  dokonał  wyboru  oferty 

przystępującego,  jako  najkorzystniejszej  w  postępowaniu  z  naruszeniem  postanowień 

rozdziału XII ust. 2 i rozdziału XIII ust.1 pkt 2 oraz przepisów art. 105 ust. 1 i 2oraz 107 ust.2 

Pzp.  Wobec  powyższego  na  podstawie  przepisu  art.  226  ust.1  pkt  2c  i  pkt  5  Pzp  oferta 

przystępującego podlegała odrzuceniu.  

W  zakresie  dru

giego  zarzutu  Izba  uznała  ten  zarzut,  jako  nie  udowodniony  za 

niezasadny. Ze względu na  odrzucenie oferty przystępującego w wyniku potwierdzenia się 

pierwszego  zarzutu  odwołania  to  przedmiotowy  zarzut  niezależnie  od  kierunku 

rozstrzygnięcia  nie  ma  wpływu  na  wynik  postępowania  odwoławczego.  Odwołujący  na 

rozprawie  nie  podtrzymał  wniosku  dowodowego  o  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii 

biegłego. 

Izba  wskazuje,  że  przedmiotowy  zarzut  był  zbudowany  przez  odwołującego  na 

podstawie hipotez, które nie zostały w żaden miarodajny sposób wykazane i udowodnione. 

Stanowisko  odwołującego,  że  danej  czynności    (wykonania  testów)  nie  jest  się  w  stanie 

wykonać  w  wskazanym  w  Raporcie  z  badań  terminie,  nie  jest  dowodem  na  którym  Izba 

mogłaby oprzeć rozstrzygniecie w zakresie zasadności tego zarzutu. Aby Izba mogła oprzeć 

orzeczenie na złożonych dowodach to dowody te muszą być pewne i kategoryczne. Wyrok 

SO  w  Wrocławiu  z  6  lutego  2018  roku  Sygn.  akt  XI  Ga  692/17.  Tutaj  takich  dowodów  nie 

przedstawiono i tym samym zarzut ten podlega

ł oddaleniu. 

Postępowanie  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą toczy  się  z  uwzględnieniem  zasady 

kontradyktoryjności,  zatem  to  strony  obowiązane  są  przedstawiać  dowody,  a  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  nie  ma  obowiązku  wymuszania  ani  zastępowania  stron  w  jego  wypełnianiu 

(wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07, wyrok Sądu 

Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN 406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego z 

dnia  27  maja  2008  r.,  sygn.  akt  V  ACa  175/08,  wyrok  KIO  1639/11).

  Zgodnie  z  art.  6  k.c. 

ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne.  

Biorąc  pod  uwagę,  iż  w  odwołaniu  zostały  postawione  dwa  zarzuty  z  których  Izba 

jeden oddaliła, a drugi uwzględniła to tym samym koszty postępowania pokrywają strony po 

połowie.  Z  powodu  niewykazania  podstaw  do  wypłaty  nie  zasadzono  dla  pełnomocnika 

zamawiającego połowy kosztu zakupu benzyny do samochodu dla wyjazdu na posiedzenie 

przed KIO. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono 

stosownie do jego wyniku, na podstawie art. 557, 574 i 575 Pzp oraz § 5 pkt 1 i 2 lit. b) w zw. 

z  §  8  ust.  2  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w 

sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia 2020 r. (Dz. U. z 2020 

r. poz. 2437). 

Przewodniczący: ………………………..