KIO 3542/21 KIO 3552/21 WYROK dnia 22 grudnia 2021 r.

Stan prawny na dzień: 08.06.2022

Sygn. akt: KIO 3542/21 

KIO 3552/21 

WYROK 

z dnia 22 grudnia 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 

Przewodniczący:   Anna Osiecka 

Protokolant:   

Aldona Karpińska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 

2021 r., w Warszawie, odwołań wniesionych  

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 6 grudnia 2021 r.: 

A. 

przez 

Zakłady 

Wielobranżowe 

„Renoma” 

Spółka 

ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Sopocie (sygn. akt KIO 3542/21) 

B. 

przez 

CPW  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Poznaniu 

(sygn. akt KIO 3552/21) 

postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Zarząd  Transportu  Publicznego  

w Krakowie 

przy  udziale  Rewizor 

Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  

w  Gdyni

,  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego w sprawie o sygn. akt KIO 3452/21 oraz KIO 3552/21 

orzeka: 

Oddala odwołanie o sygn. akt KIO 3542/21. 

Odrzuca odwołanie o sygn. akt KIO 3552/21. 

Kosztami  postępowania odwoławczego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3542/21  obciąża 

Zakłady  Wielobranżowe  „Renoma”  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z 

siedzibą w Sopocie i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 

zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Zakłady 

Wielobranżowe  „Renoma”  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  

w Sopocie 

tytułem wpisu od odwołania, 


Kosztami  postępowania odwoławczego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3552/21  obciąża 

CPW  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Poznaniu  i  zalicza  

w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  CPW  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Poznaniu tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  i  art.  580  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) na niniejszy wyrok   -  w terminie 14 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  

do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:   ………………………………………. 


Sygn. akt KIO 3542/21, KIO 3552/21 
 

U z a s a d n i e n i e 

Zarząd  Transportu  Publicznego  w  Krakowie,  dalej  „Zamawiający”,  prowadzi  w trybie 

przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn. 

Kontrola  dokumentów  przewozu  oraz  kontrola  stosowania  warunków  przewozu  zwierząt  i 

rzeczy  w  pojazdach  Komunikacji  Miejskiej  w  Krakowie. 

Postępowanie  prowadzone  jest  na 

podstawie przepisów ustawy z dnia z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz.  U. z  2021  r.  poz.  1129  ze  zm.)

, dalej „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało 

opubli

kowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  24  sierpnia  2021  r.  pod 

numerem 2021/S 163-429107. 

W  dniu  6  grudnia  2021  r.  wykonawca 

Zakłady  Wielobranżowe  „Renoma”  Spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Sopocie,  dalej  „Odwołujący”  lub  „Renoma”, 

wni

ósł odwołanie, zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 224 ust. 1 i 2 oraz art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp 

polegające na: 

a. 

błędnej ocenie złożonych przez Rewizor Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z 

siedzibą  w  Gdyni,  dalej  „Rewizor”,  wyjaśnień  w  zakresie  założonej  przez  Rewizor 

skuteczności  w  nakładaniu  opłat  dodatkowych  i  uznaniu,  że  skuteczność  w  tym  zakresie 

będzie  wystarczająca  dla  zapewnienia  opłacalności  wykonania  zamówienia  przez  tego 

wykonawcę za zaoferowaną przez niego łączną cenę, 

b. 

błędnym  uznaniu,  w  wyniku  oceny  złożonych  przez  wykonawcę  Rewizor  wyjaśnień, 

że  część  składowa ceny  oferty  tego  wykonawcy,  obejmująca  wynagrodzenie  za  kontrolę  w 

kwocie netto 14.977.548,00 zł (cena jednostkowa netto 16,22 zł), nie jest rażąco niska, a w 

konsekwencji  nieodrzucenie  oferty  Rewizor,  pomimo  że  zawiera  ona  rażąco  niską  cenę  w 

stosunku do przedmiotu zamówienia; 

art.  239  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  przez  dokonanie  wyboru  oferty  Rewizor  oraz 

zaniechanie wyboru  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej,  w  sytuacji,  w  której  oferta 

Rewizor  powinna  zostać  odrzucona,  a  oferta  Odwołującego  byłaby  jedyną  (a  zatem 

najkorzystniejszą)  nieodrzuconą  ofertą,  zaś  Zamawiający  mógł  zwiększyć  kwotę,  jaką 

zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, do ceny oferty Odwołującego. 

Odwołujący    wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości,  nakazanie 

Zamawiającemu:  


dokonania czynności odrzucenia oferty Rewizor; unieważnienia czynności Zamawiającego w 

postaci  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  oraz  badania  i  oceny  ofert; 

dokonania  czynności 

powtórnego  badania  i  oceny  ofert;  ponownego  przeprowadzenia      wyboru  oferty 

najkorzystniejszej. 

W  dniu  6  grudnia 

2021  r.  również  spółka  CPW  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Poznaniu, dalej „Odwołujący”, wniosła odwołanie (sygn. akt 

KIO 355

2/21), zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

art. 226 ust. 1 pkt 2) w związku z art. 128 ust. 1, art. 128 ust. 5 oraz art. 116 ustawy 

Pzp 

przez  niewłaściwą  ocenę  zdolności  technicznej  i  zawodowej  Rewizor  oraz  brak 

odrzucenia oferty  Rewizor, 

pomimo że wskazany wykonawca nie spełnia warunków udziału 

w  postępowaniu  w  zakresie  wymaganego  doświadczenia,  złożone  przez  niego  referencje 

zawierają  informacje  niezgodne  ze  stanowiskiem  faktycznym/błędy,  a  Zamawiający  nie 

wezwał wykonawcy do wyjaśnienia nieprawidłowości, 

 art. 109 ust. 1 pkt 8) oraz art. 111 pkt 5) ustawy Pzp przez brak wykluczenia Rewizor 

na okres 2 lat, 

mimo iż przedłożył on wadliwe referencje/niezgodne ze stanem faktycznym i 

w  sposób  zamierzony  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  co  do  spełniania  warunków 

przetargu,  co  miało  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego  w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  a  nadto  Rewizor  zataił  informacje  dotyczące 

okazanych przez niego referencji, 

art. 224 ust. 6 oraz art. 226 ust. 1 pkt 8) w związku z art. 224 ust. 5 oraz w związku z 

art.  16  ust.  1  ustawy  Pzp 

polegające  na  uznaniu,  że  Rewizor  podołał  wykazaniu,  iż  cena 

złożonej przez niego oferty nie jest rażąco niska, a w konsekwencji braku odrzucenia oferty 

Rewizor z uwagi na rażąco niską cenę lub koszt, 

art. 16 w związku z art. 224 ust. 1 oraz art. 224 ust. 5 ustawy Pzp, tj. zasady uczciwej 

konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  polegające  na  wielokrotnym  wzywaniu 

wykonawcy  Rewizor  do  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  oraz  uznaniu,  że  Rewizor  podołał 

wykazaniu, że cena złożonej przez niego oferty nie jest rażąco niska, 

art.  99  ustawy  Pzp 

przez  niewłaściwy  i  nieprecyzyjny  opis  przedmiotu  zamówienia 

oraz  załączników,  a  w  szczególności  niewłaściwe  sformułowanie  sposobu  obliczania  ceny, 

co uniemożliwiło wykonawcom prawidłowe wskazanie ceny w ofercie, 

art. 18 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 3, art. 16 pkt 1 ustawy Pzp i art. 11 ust. 2 ustawy z 

dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji przez zaniechanie uznania za 

bezskuteczne zastrzeżenia całości informacji zawartych w wyjaśnieniach udzielonych przez 

Rewizor 

w przedmiocie rażąco niskiej ceny, pomimo niespełnienia przesłanek z art. 11 ust. 2 

ww. ustawy, 

określającego definicję legalną pojęcia „tajemnica przedsiębiorstwa”; 


art.  239  ust.  1  w  zw.  z  art.  16  ustawy  Pzp 

przez  dokonanie  wyboru  oferty  złożonej 

przez  Rewizor  jako  najkorzystniejszej  w  postępowaniu,  podczas  gdy  oferta  ta  powinna 

zostać odrzucona, a Rewizor wykluczony z postępowania. 

Odwołujący  wniósł o uwzględnienie odwołania w całości, nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  wykluczenia  Rewizor  z  uwagi  na 

zamierzone  wprowadzen

ie  Zamawiającego  w  błąd  w  zakresie  spełnienia  warunków 

przetargu,  co  miało  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego  w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  a  nadto  zatajenie  przez  Rewizor  informacji 

dotyczących okazanych przez niego referencji, odrzucenia oferty Rewizor z uwagi na to, że 

oferta  złożona  przez  Rewizor  zawiera  rażąco  niską  cenę  oraz  koszt,  a  wykonawca  nie 

spełnia  warunków  przetargu  w  zakresie  wymaganych  zdolności  technicznych,  w 

konsekwencji 

unieważnienia postępowania. 

Do 

postępowań  odwoławczych  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  wykonawca 

Rewizor Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gdyni, dalej „Przystępujący”. 

 Pismami  z  dnia  16  grudnia 

2021  r.  Zamawiający  złożył  odpowiedzi  na  odwołanie, 

wnosząc o ich oddalenie.  

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska 

stron,  oraz  uczestników  postępowania  odwoławczego,  złożone  w  pismach 

procesowych, jak też podczas rozprawy, Izba stwierdziła, iż odwołanie o sygn. akt KIO 

/21  podlega  oddaleniu,  natomiast  odwołanie  o  sygn.  akt  KIO  3552/21  podlega 

odrzuceniu. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania,  

w  szczególności:  z  postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  pytań  i 

odpowiedzi  w  zakresie  treści  SWZ,  ofert  złożonych  przez  wykonawców,  wyjaśnień 

składanych  przez  wykonawców  w  toku  postępowania,  informacji  o  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty

.  Izba  wzięła  również  pod  uwagę  stanowiska  wyrażone  w 

odwołaniach,  odpowiedziach  na  odwołania,  a także  oświadczenia  i  stanowiska  stron  oraz 

uczestników  postępowania  odwoławczego  wyrażone  ustnie  do  protokołu  posiedzenia 

i rozprawy w dniu 17 grudnia 

2021 r. wraz z dowodami przedłożonymi na rozprawie.  

Izba  nie  wzięła  pod  uwagę  dokumentów  przysłanych  przez  Przystępującego  do 

sekretariatu  Izby  drogą  mailową  w  dniu  21  grudnia  2021  r.  o  godz.  21:47,  tj.  dokumentów 

przesłanych po zamknięciu rozprawy. Zgodnie z art. 552 ust. 1 ustawy Pzp wydając wyrok, 

Izba  bierze  za  podstawę  stan rzeczy  ustalony  w toku  postępowania  odwoławczego,  a  więc 


stan rzecz ustalony na moment zamknięcia rozprawy. Zresztą, przesłane dokumenty zostały 

wysłane przez podmiot nieuprawniony, o czym poniżej. 

Izba  nie  dopuściła  i  nie  przeprowadziła  dowodu  z  zeznań  świadka.  Materiał 

dowodowy  zgromadzony  w  sprawie  oraz  stanowiska  stron  i  uczestnika  zaprezentowane  na 

rozpraw

ie  są  wystarczające  do  wydania  orzeczenia.  W  ocenie  Izby  relacja  osoby  będącej 

pracownikiem 

Odwołującego  sprowadzałaby  się  w  istocie  do  przedstawienia  bardziej 

szczegółowego stanowiska Odwołującego, które zostało już przedstawione zarówno w treści 

odwołania,  jak  i  w  trakcie  rozprawy.  Z  tych  też  względów  osoba  ta  powinna  raczej 

występować w charakterze pełnomocnika Odwołującego, co też ostatecznie miało miejsce. 

Uwzględniając powyższe, Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  zaszła  żadna  z  przesłanek,  o  których 

stanowi art. 528 ustawy 

Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania w sprawie KIO 3542/21. 

Izba  uwzględniła  wniosek  Przystępującego  o  odrzucenie  odwołania  CPW  Spółka  z 

ograniczon

ą odpowiedzialnością z siedzibą w Poznaniu (KIO 3552/21) jako złożonego przez 

podmiot nieuprawniony. Izba uznała, że odwołanie podlega odrzuceniu na podstawie art. 528 

pkt  2  ustawy  Pzp

,  zgodnie z którym Izba  odrzuca odwołanie, jeżeli  stwierdzi,  że  odwołanie 

zostało  wniesione  przez  podmiot  nieuprawniony.  Krąg  podmiotów  uprawnionych  do 

wniesienia  odwołania  został  określony  w  art.  505  ustawy  Pzp,  który  stanowi,  że  środki 

ochrony prawnej pr

zysługują: wykonawcy, uczestnikowi konkursu oraz innemu podmiotowi, a 

także  organizacjom  wpisanym  na  listę,  o  której  mowa  w  art.  469  pkt  15  ustawy  Pzp,  oraz 

Rzecznikowi  Małych  i  Średnich  Przedsiębiorców  -  okoliczność  bezsporna  -  odwołanie  nie 

dotyczy ogłoszenia wszczynającego postępowanie o udzielenie zamówienia lub ogłoszenia o 

konkursie oraz dokumentów zamówienia. 

Zatem  jedynie  podmioty  wskazane  w  art.  505  ustawy  Pzp 

mogą  zostać  uznane  za 

uprawnione  do  wniesienia  odwołania,  stąd  a  contrario  podmioty  niezaliczające  się  do  tego 

kręgu muszą zostać uznane za nieuprawnione do wniesienia odwołania, a wniesione przez 

nie odwołanie podlega odrzuceniu na podstawie art. 528 pkt 2 ustawy Pzp. 

Biorąc  pod  uwagę  tak  zakreślony  krąg  podmiotów  w  odniesieniu  do  Odwołującego 

CPW Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Poznaniu należy stwierdzić, iż 

nie należy on do żadnej z wyżej wymienionych kategorii.  

Niewątpliwie nie jest  uczestnikiem  konkursu,  gdyż  postępowanie prowadzone jest  w 

trybie  przetargu  nieograniczonego,  a  nie  w  trybie  z  art.  325 

i  następne  ustawy  Pzp,  tj. 

konkursu. Nie można uznać także Odwołującego za inny podmiot, gdyż pod pojęciem innego 

podmiotu  należy  definiować jednostkę  organizacyjną,  czy  osobę  prawną lub  fizyczną,  która 

nie  jest  ani  wykonaw

cą  w  rozumieniu  art.  7  pkt  30,  ani  uczestnikiem  konkursu,  aktywującą 


się  np.  w  zaskarżeniu  ogłoszenia  o  zamówieniu,  zaskarżeniu  SWZ,  zaskarżeniu  wyboru 

trybu postępowania o udzielenie zamówienia przez zamawiającego.  

Odwołujący  nie  jest  też  już  wykonawcą  w  rozumieniu  art.  7  pkt  30  ustawy  Pzp, 

zgodnie  z  którym  przez  wykonawcę  należy  rozumieć  osobę  fizyczną,  osobę  prawną  albo 

jednostkę  organizacyjną  nieposiadającą  osobowości  prawnej,  która  oferuje  na  rynku 

wykonanie  robót  budowlanych  lub  obiektu  budowlanego,  dostawę  produktów  lub 

świadczenie usług lub ubiega się o udzielenie zamówienia, złożyła ofertę lub zawarła umowę 

w sprawie zamówienia publicznego.  

Wymaga  podkreślenia,  że  status  wykonawcy,  zgodnie z  przywołaną  definicją,  wiąże 

się z czynnym uczestnictwem w kolejnych etapach postępowania o udzielenie zamówienia, 

czy też z realizacją samego zamówienia. Podobnie zdefiniowane  było pojęcie „wykonawcy” 

w  ustawie  Prawo  zamówień  publicznych  z  2004  r.,  a  omawiana  przesłanka  odrzucenia 

odwołania  nie  uległa  zmianie.  Sam  fakt  złożenia  oferty  w  postępowaniu  o  udzielnie 

zamówienia publicznego przez Odwołującego nie gwarantował i nie gwarantuje wykonawcy 

zachowania statusu wykonawcy w znaczeniu nadanym temu pojęciu przez ustawodawcę, a 

to  bezpośrednio  wpływa  na  możliwość  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej.  Status 

wykonawcy można nieodwracalnie utracić - przykładowo - w wyniku zaniechania zaskarżenia 

przez wykonawcę, który złożył ofertę, decyzji zamawiającego o odrzuceniu jego oferty. 

Oferta  Odwołującego,  została  odrzucona  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia, 

natomiast zarzuty odwołania nie odnoszą się do czynności odrzucenia oferty Odwołującego i 

Odwołujący  nie  kwestionuje  tej  czynności  Zamawiającego.  Zarzuty  odwołania  nakierowane 

są  na  nieprawidłową  w  ocenie  Odwołującego  czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej, 

która to oferta w ocenie Odwołującego powinna zostać odrzucona z postępowania, ponieważ 

zawiera szereg 

błędów. Izba stwierdziła, że Odwołujący w żaden sposób nie przeciwdziałał 

eliminacji  oferty  Odwołującego  z  udziału  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia, 

akceptując tym samym ustalenia i ostateczną ocenę oferty dokonaną przez Zamawiającego.  

Odwołujący  status  wykonawcy  w  prowadzonym  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  niewątpliwie  posiadał  (złożył  ofertę,  ubiegał  się  o  zamówienie).  Niemniej  w 

wyniku czynności podjętej w postępowaniu o udzielenie zamówienia przez Zamawiającego, 

polegaj

ącej  na  odrzuceniu  jego  oferty,  której  to  czynności  Odwołujący  nie  zakwestionował 

(przez  podniesienie  w  ramach  tego  od

wołania  zarzutów  w  zakresie  odrzucenia  oferty  lub 

złożenie odwołania w tym zakresie) status aktywnego uczestnika (wykonawcy) postępowania 

o udzielenie zamówienia utracił.  

Czynność  Zamawiającego  polegająca  na  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  z 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wywiera  skutki  prawne,  które  -  wobec 


niewniesienia odwołania - mają charakter nieodwracalny. Przymiot uczestnika postępowania 

Odwołujący  utracił  w  momencie,  gdy  zdecydował  się  nie  kwestionować  czynności 

Zamawiającego  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  z  postępowania,  a  zaskarżyć  jedynie 

czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  innego  wykonawcy.  W  efekcie  Odwołujący 

również  sam  zrezygnował  ze  swojego  statusu  „wykonawcy”  aktywnego  uczestnika 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. 

W  orzecznictwie  Trybunału  Sprawiedliwości  UE,  chociażby  w  wyroku  z  dnia  21 

grudnia 2016 r. w sprawie C-

355/15, Trybunał uznał, że wykonawcy wykluczonemu na mocy 

ostatecznej  decyzji  zamawiającego  można  odmówić  dostępu  do  odwołania  od  decyzji  o 

udzieleniu  zamówienia,  nawet  jeżeli  oferty  złożyli  tylko  ten  wykluczony  wykonawca  i 

wykonawca,  którego  oferta  została  uznana  za  najkorzystniejszą,  a  zdaniem  wykluczonego 

wykonawcy najkorzystniejsza oferta również powinna była zostać odrzucona.  

Przepisu  art.  505  ustawy 

Pzp  nie  można  interpretować  w  sposób  dowolny  i 

przyznawa

ć  prawo  do  składania  środków  ochrony  prawnej  także  wykonawcom,  których 

oferty  zostały  skutecznie  odrzucone.  Stąd  wniesione  przez  Odwołującego  odwołanie 

należało ocenić jako odwołanie wniesione przez podmiot nieuprawniony, co wypełniło normę 

z art. 528 pkt 2 ustawy 

Pzp i skutkowało koniecznością odrzucenia odwołania. 

Po

nadto,  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu  Renoma  (KIO  3542/21)  przysługiwało 

prawo  do  skorzystania  ze  środka  ochrony  prawnej,  gdyż  wypełniono  materialnoprawną 

przesłankę  interesu    w  uzyskaniu  zamówienia,  określoną  w  art.  505  ust.  1  ustawy  Pzp, 

kwalifikowaną  możliwością  poniesienia  szkody,  będącej  konsekwencją  zaskarżonych  w 

odwołaniu  czynności.  Izba  nie  podzieliła  argumentacji  Przystępującego  co  do  braku 

wykazania  interesu  Odwołującego  do  wniesienia  odwołania.  Wykonawca  Rewizor  podnosił 

na  rozprawie,  że  cena  oferty  złożonej  przez  Odwołującego  przekracza  kwotę,  którą 

Za

mawiający  może  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia,  tym  samym  nie  wykazał  on 

interesu we wniesieniu odwołania.  

Izba  wskazuje,  że  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  dotyczy  daty  wniesienia 

odwołania,  zatem  dalsze  hipotetyczne  czynności  zamawiającego,  zmierzające  do 

unieważnienia  postępowania,  w  przypadku  ustalenia,  że  cena  lub  koszt  najkorzystniejszej 

oferty  lub  oferta 

z  najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą  zamawiający  zamierza 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  a  której  to  kwoty  zamawiający  nie  może 

zwiększyć,  nie  pozbawiają  wykonawcy  środków  ochrony  prawnej.  Pojęcie  interesu  należy 

traktować co do zasady szeroko, a działanie podmiotu kwestionującego wybór oferty, nawet 

w  przypadku  gdy  oferta  Odwołującego  przekracza  budżet  Zamawiającego,  prowadzi  do 

zapewnienia prawidłowego przebiegu postępowania.  


Sygn. akt KIO 3542/21 

Izba  ustaliła,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  kontrola  dokumentów  przewozu  oraz 

kontrola  stosowania  warunków  przewozu  zwierząt  i  rzeczy  w  pojazdach  Komunikacji 

Miejskiej  w  Krakowie  (KMK),  pobieranie  opłat  dodatkowych  i  należności  przewozowych, 

rozpatrywanie  skarg  i  reklamacji  pasażerów  dotyczących  czynności  kontrolnych.  Dalej, 

Zamawiający wskazał, że liczba przeprowadzonych kontroli kontrolerów w ciągu miesiąca w 

okresie od września do czerwca nie może być mniejsza niż 27 000, a w okresie od lipca do 

sierpnia 

–  nie  mniejsza  niż  18  900.  Liczba  wystawionych  wezwań  do  zapłaty  w  ciągu 

miesiąca w okresie od września do czerwca nie może być mniejsza niż 6000, a w okresie od 

lipca do sierpnia nie mniejsza niż 5000. W miesiącach, w których wystąpi co najmniej 5 dni z 

bezpłatną  komunikacją,  liczba  przeprowadzonych  kontroli  oraz  wystawionych  nałożeń  nie 

będzie mniejsza niż liczba przeprowadzonych kontroli i wystawionych wezwań do zapłaty w 

miesiącach  wakacyjnych  tj.  lipiec  –  sierpień.  Szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia  i 

warunki  jego  realizacji 

zostały  określone  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  stanowiącym 

załącznik  1  do  specyfikacji  warunków  zamówienia,  dalej  „SWZ”,  oraz  projektowanych 

postanowieniach umowy, 

stanowiących załącznik 2 do SWZ. 

Zamawiający  wymagał  zatrudnienia  przez  wykonawcę  lub  podwykonawcę  na 

podstawie  umowy  o  pracę  osób  wykonujących  następujące  czynności  w  zakresie realizacji 

zamówienia  (co  najmniej  w  zakresie  odpowiadającym  zakresowi  prac  w  ramach  realizacji 

niniejszego  zamówienia):  obsługa  punktu  obsługi  klientów,  obsługa  kasy,  kierowanie 

zespołem,  obsługa  informacji  telefonicznej  dla  pasażerów,  odprawa  kontrolerów  (kontrola 

trzeźwości,  stroju,  sprzętu,  dokumentów  kontroli),  przeprowadzanie  kontroli  wewnętrznej, 

przeprowadzanie  szkoleń  (okresowych  i  wstępnych),  prowadzenie  korespondencji  w 

zakresie  reklamacji,  księgowanie  wpłat,  przekazywanie  środków  na  rachunek 

Zamawiającego,  sporządzanie  sprawozdań  i  raportów,  kontrola  dokumentów  przewozu  - 

tylko  osoby  zatrudnione  w  wymiarze  minimum  35  godzin  tygodniowo,  z  wyłączeniem 

przypadków zatrudnienia przez Wykonawcę w zakresie tych czynności osób mających status 

ucznia  lub  studenta  (status  ucznia  lub  studenta  winien  zostać  udokumentowany  w  sposób 

zgodny z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa). 

Okres wykonania zamówienia ustalono na 36 miesięcy. 

Zamawiający przyjął, zgodnie z treścią Formularza oferty, stanowiącego Załącznik nr 

3  do  SWZ, 

że  wykonawcy  mają  zaoferować  cenę  za  wykonanie  zamówienia  przez 

wskazanie  wynagrodzenia  rozbitego  na  dwa  składniki:  wynagrodzenie  za  kontrolę, 

zak

ładające przeprowadzenie kontroli w wymaganej przez SWZ minimalnej liczbie 923.400, 

ze wskazaniem ceny jednostkowej netto oraz ceny łącznej netto i brutto oraz wynagrodzenie 


za dodatkowe nałożenia, przewidujące limit 210.000 dodatkowych nałożeń, ze wskazaniem 

ceny jednostkowej netto oraz ceny łącznej netto i brutto. 

Wartość szacunkowa zamówienia została ustalona na kwotę 34 809 963,65 zł netto, 

w tym wartość przewidywanych zamówień, o których mowa odpowiednio w art. 214 ust. 1 pkt 

7  oraz w art. 388 pkt 2 lit. c ustawy  Pzp

, została ustalona na kwotę 9 502 736,21 zł netto. 

Według  informacji  zamieszczonej  w  protokole  postępowania,  w  dniu  18.11.2021  r.  została 

dokonana  korekta  Szacunkowej  wartości  zamówienia  (przeliczenie  prawidłowej  wartości 

brutto  na  netto) 

i  Analizy  potrzeb  i  wymagań  (przeliczenie  prawidłowej  wartości  brutto  na 

netto): 

wartość zamówienia wyniosła 36 754 264,23 zł netto, w tym wartość przewidywanych 

zamówień,  o  których mowa odpowiednio w  art.  214  ust.  1 pkt  7 oraz w  art.  388  pkt  2  lit.  c 

ustawy  Pzp

,  została  ustalona  na  kwotę  10  033  508,83  zł  netto.  Podana  przez 

Zamawiającego przed otwarciem ofert kwota, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie 

zamówienia to 32 866 529,14 zł brutto. 

W wyznaczonym terminie złożono trzy oferty: Zakłady Wielobranżowe „Renoma” Sp. 

z  o.o.  z  cen

ą  39  996  729,18  zł  brutto;  CPW  Sp.  z  o.o.  z  ceną  31  974  883,20  zł  brutto; 

Rewizor Sp. z o.o. z cen

ą  32 732 204,04 zł brutto. 

Rewizor wskazał w ofercie, że zamówienie wykona przy wynagrodzeniu za kontrolę w 

ce

nie jednostkowej netto 16,22 zł (razem netto: 14.977.548 zł), natomiast wynagrodzenie za 

dodatkowe  nałożenia  przyjął  w  cenie  jednostkowej  55,40  zł  netto,  co  daje  razem 

11.634.000,00 zł netto. Łączna cena netto oferty wyniosła 26.611.548,00 zł (32.732.204,04 zł 

brutto). 

W  dniu  22 

października  2021  r.  Zamawiający  skierował  do  wykonawcy  Rewizor 

wezwanie na podstawie art. 223 ust. 1 oraz art. 224 ust. 1 ustawy Pzp 

w zakresie wyjaśnień 

rażąco niskiej ceny, podnosząc, że konieczność złożenia wyjaśnień wynika z faktu, że część 

składowa  ceny  oferty  obejmująca  wynagrodzenie  za  kontrolę  wydaje  się  rażąco  niska  w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzi  wątpliwości  Zamawiającego  co  do  możliwości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  w  dokumentach 

zamówienia i wynikającymi z przepisów. Zamawiający wskazywał, że wyjaśnienie w zakresie 

treści oferty musi potwierdzać realność uzyskania liczby nałożeń na poziomie pozwalającym 

zrekompensować niskie dochody z tytułu wynagrodzenia za kontrolę. 

Wykonawca  Rewizor 

złożył  obszerne  wyjaśnienia  oraz  dowody  na  poparcie  swoich 

twierdzeń  oraz  oświadczył,  że  cena  jego  oferty  nie  jest  rażąco  niska  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia, jest realna oraz pokrywa nie tylko koszty realizacji zamówienia, lecz 

tak

że  zapewnia  zysk.  Szczegółowe  informacje  dotyczące  ceny  oferty  Przystępujący 

przedstawił w dalszej części pisma, którą zastrzegł jako tajemnicę przedsiębiorstwa.  


Pismem  z  dnia  11  listopada  2021  r.  Rewizor  przedstawił  dodatkowe  wyjaśnienia  w 

odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego. 

W dniu 26 listopada 2021 

r. Zamawiający poinformował wykonawców o  wyborze jako 

najkorzystniejszej oferty Rewizor. 

Zdaniem  Odwołującego  skalkulowana  przez  Rewizor  stawka  jednostkowa  dla 

pierwszej części ceny, wynosząca 16,22 zł netto, winna być uznana za rażąco niską, bowiem 

osiągnięcie takiej stawki, mając na względzie realia rynkowe oraz charakter czynności, które 

mają  być  wykonywane  w  ramach  tego  zadania,  nie  jest  realne  z  ekonomicznego  punktu 

widzenia. 

Izba  uznała,  że  nie  potwierdził  się  zarzut  dotyczący  zaniechania  odrzucenia  oferty 

Przystępującego  na  podstawie  art.  224  ust.  1  i  2  oraz  art.  226  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp. 

Stosownie  do  art.  224  ust.  1  ustawy  Pzp j

eżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne 

części składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia lub budzą 

wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z 

wymaganiami  określonymi  w  dokumentach  zamówienia  lub  wynikającymi  z  odrębnych 

przep

isów,  zamawiający  żąda  od  wykonawcy  wyjaśnień,  w  tym  złożenia  dowodów  w 

zakresie  wyliczenia  ceny  lub  kosztu,  lub  ich  istotnych  części  składowych.  Zgodnie  z  ust.  2 

art. 224 ustawy Pzp w 

przypadku gdy cena całkowita oferty złożonej w terminie jest niższa o 

co  najmniej  30%  od 

1) wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i 

usług, ustalonej przed wszczęciem postępowania lub średniej arytmetycznej cen wszystkich 

złożonych  ofert  niepodlegających  odrzuceniu  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  1  i  10, 

zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  o  których  mowa  w  ust.  1,  chyba  że 

rozbieżność wynika z okoliczności oczywistych, które nie wymagają wyjaśnienia; 2) wartości 

zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  i  usług,  zaktualizowanej  z 

u

względnieniem  okoliczności,  które  nastąpiły  po  wszczęciu  postępowania,  w  szczególności 

istotnej  zmiany  cen  rynkowych,  zamawiający  może  zwrócić  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  o 

których  mowa  w  ust.  1.  Zgodnie  z  art.  226  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp  zamawiający  odrzuca 

ofertę, jeżeli zawiera rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia.  

Ustawa  Pzp  nie  definiuje  rażąco  niskiej  ceny,  niemniej  punktem  odniesienia  winien 

być przedmiot zamówienia. Zatem, należy przyjąć, że rażąco niska cena to taka, która jest 

nierealistyczna, niewiarygodna w kontekście aktualnej sytuacji rynkowej. Nie wystarczy więc, 

aby  cena  zasadniczo  odbiegała  od  wartości  zamówienia  lub  średniej  arytmetycznej  cen 

pozostałych  ofert  złożonych  w  postępowaniu.  Istotne,  aby  była  to  cena  taka,  że  przy 

zachowaniu reguł rynkowych wykonanie umowy przez wykonawcę byłoby nieopłacalne. Musi 

to  być  cena  rażąco  niska  w  stosunku  do  konkretnego  przedmiotu  zamówienia, 

uwzględniającego  specyfikę  rynku,  w  tym  przypadku  specyfikę  świadczenia  usługi.  Jak 


podkreślał  Zamawiający  głównym  elementem  kosztów  przy  realizacji  przedmiotowego 

zamówienia  jest  wynagrodzenie  pracowników  wykonujących  usługi,  w  szczególności 

kontrolerów.  

Izba  ustaliła,  że  wyjaśnienia  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  złożone  przez  Rewizor 

zostały  uznane  przez  Zamawiającego  jako  wystarczające.  Wobec  tego  ciężar  dowodu 

wykazania, że złożone przez niego wyjaśnienia wraz z dowodami nie są wystarczające dla 

obalenia  domniemania  rażąco  niskiej  ceny  spoczywa  na  wykonawcy  wnoszącemu 

odwołanie.  

W z

akresie zarzutów odnoszących się do rażąco niskiej ceny oferty, należy rozróżnić 

potrzebę  uwiarygodnienia  podnoszonego  zarzutu  od  ciężaru  dowodowego  wykazania,  że 

zaoferowana w ofercie cena nie jest rażąco niska. Zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w 

Warsza

wie z dnia 5 listopada 2018 r., sygn. akt XXIII Ga 423/18, który pozostaje aktualny w 

obecnym  stanie  prawnym,  na  oferencie  spoczywa  ciężar  wykazania,  że  jego  oferta  nie 

zawiera  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny.  Odwrócony  w  ramach  oceny  zaoferowanej  ceny 

ciężar  dowodu  nie  zwalnia  jednak  strony  kwestionującej  realność  ceny  konkurenta  i  jego 

wyjaśnienia  ceny  od  obowiązku  wykazania  i  udowodnienia  okoliczności,  które  czyni 

podstawą swoich zarzutów.  

Izba  uznała,  że  brak  było  podstaw  do  odrzucenia  oferty,  gdyż  niewątpliwie 

wykonawca  złożył  wyjaśnienia,  z  których  zamawiający  wywiódł,  że  pokrywają  koszty 

wykonania zamówienia. Odwołujący nie wykazał, że cena oferty jest rażąco niska, tak niska, 

że  skutkuje  to  brakiem  możliwości  wykonania  zamówienia.  Za  rażąco  niską  cenę  należy 

uznawać  cenę  nierealną,  nieadekwatną  do  rzeczywistego  zakresu  i  kosztów  prac 

składających  się  na  dany  przedmiot  zamówienia,  znacząco  odbiegającą  od  cen  przyjętych 

przez  innych  wykonawców,  wskazującą  na  fakt  realizacji  zamówienia  poniżej  kosztów 

świadczenia usług. 

Izba  poddała  analizie  treść  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  złożonych  przez  Rewizor 

pod  kątem  argumentacji  przedstawionej  w  odwołaniu,  uznając  że  brak  jest  podstaw  do 

podważenia  prawidłowości  oceny  tych  wyjaśnień  dokonanej  przez  Zamawiającego.  Izba 

stwierdziła, iż Przystępujący sprostał spoczywającemu na nim w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia obowiązkowi dowiedzenia, że cena oferty nie jest ceną rażąco niską. 

Przystępujący  przedstawił  analizę  finansową,  zawierającą  szczegółową  kalkulację, 

pokazującą przychody i koszty w rozbiciu na poszczególne lata. Przedłożył analizę kosztów 

rodzajowych,  w  tym  dotyczącą  amortyzacji,  zużycia  materiałów,  założenia  dotyczące  liczby 

osób  będących  zatrudnionych  do  realizacji  zamówienia,  analizę  wynagrodzenia  z  tytułu 

dodatkowych  nałożeń.  Przystępujący  wskazał,  że  same  przychody  z  kontroli  (bez 

przychodów z dodatkowych nałożeń) powinny być wystarczające do pokrycia kosztów z tym 

związanych.  Wyjaśnienia  zawierają  dane  związane  z  wynagrodzeniem  pracowników, 


harmonogram pracy pracowników, doświadczenie z innych kontraktów, analizę wynagrodzeń 

z  dodatkowych  nałożeń,  informacje  dotyczące  kontrahentów,  poziom  zysku.  Do  wyjaśnień 

załączono szereg dowodów, w tym umowy o pracę. 

Przystępujący zadeklarował w ofercie zatrudnienie do realizacji zamówienia 25 osób 

z  orzeczeniami  o  niepełnosprawności.  Odwołujący  w  przedłożonej  kalkulacji  powyższy  fakt 

pominął.  Tymczasem  Przystępujący  uwzględnił  w  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej  ceny 

dofinansowania 

z  Państwowego  Funduszu  Rehabilitacji  Osób  Niepełnosprawnych  do 

każdego etatu osoby z orzeczeniem o niepełnosprawności, co zmniejsza koszty działalności 

wykonawcy. 

Przystępujący  opisał  również  wpływ  własnych  cech  i  obiektywnych,  naturalnych 

przewag  ekonomicznych,  którymi  dysponuje,  a  które  w  procesie  kształtowania  oferty 

pozwoliły  mu  na  zaoferowanie  atrakcyjnej  ceny.  Wyjaśnienia  te  należy  uznać  za 

wystarczające.  W  ocenie  Izby,  na  podstawie  udzielonych  wyjaśnień,  Zamawiający 

uprawniony  był  do  uznania,  że  oferta  nie zawiera  rażąco niskiej  ceny,  a zaoferowana  cena 

jest  ceną  realną,  gwarantującą  prawidłowe  wykonanie  przedmiotu  zamówienia,  przy 

jednocześnie niebagatelnym zysku.  

Ponadto, należy podkreślić, iż z samego faktu, że Przystępujący w odmienny sposób 

skalkulował cenę niż uczynił to Odwołujący, nie sposób postawić zarzutu, tym bardziej że w 

zakresie  tak  specyficznych  usług  brak  jednej  obligatoryjnie  obowiązującej  metody  wyceny. 

Dlatego więc, każda metoda, czy to szacowania wartości zamówienia przez Zamawiającego 

czy  kalkulowania  ceny  oferty  przez  wykonawców,  prowadząca  do  rzetelnej  wyceny 

zamówienia, jest dopuszczalna.  

W  niniejszej  sprawie  Odwołujący  podjął  próbę  wykazania  zasadności  powyższego 

zarzutu. 

Niemniej  odnosił  się  jedynie  do  swoich  kosztów,  swojej  sytuacji  i  swojego 

doświadczenia w  realizacji  usługi.  Jak  wynika  z załączonych  do  odwołania umów  o pracę  i 

list  płac  Odwołujący  konstruuje  umowy  przez  wskazanie  stałego  elementu  wynagrodzenia 

oraz  co  do  zasady 

„premii  frekwencyjnej”,  co  oznacza,  że  kładzie  nacisk  na  obecność 

kontrolerów  w  pracy  i  liczbę  wykonanych  przez  nich  kontroli,  w  żaden  sposób  lub  w 

niewielkim  stopniu  uzależniając  wynagrodzenie  od  liczby  wykonanych  nałożeń. 

Przystępujący  z  kolei,  jak  wynika  z  wyjaśnień,  stosuje  inny  model  wynagradzania 

pracowników,  w  dużym  stopniu motywujący  do  skutecznej  pracy.  Zgodnie  z  wyjaśnieniem  i 
złożonymi  dowodami  wynagrodzenie  pracowników  będzie  złożone  z  dwóch  składników: 

stałego  na  poziomie  minimalnego  wynagrodzenia  oraz  premiowego.  Ten  drugi  składnik  ma 

być wypłacany w przypadku realizacji nałożeń ponad określone w umowie minimum. Jest to, 

jak  słusznie  zauważył  Zmawiający,  dodatek  o  istotnej  wysokości  (14,25  zł  za  każde 

nałożenie), promujący skuteczność pracowników i pozwalający im osiągnąć wynagrodzenie 

znacznie wyższe od minimalnego. 


Izba zwraca także uwagę na pewną niekonsekwencję w argumentacji prezentowanej 

przez  Odwołującego.  Z  jednej  strony  Odwołujący  neguje  przywoływaną  przez  Rewizor 

skuteczność kontrolerów w Warszawskiej Kolei Dojazdowej, podnosząc, że postępowanie to 

dotyczy  innego  rynku,  tj.  rynku  o: 

innej  liczbie  ludności,  innym  obszarze,  innej  liczbie  linii 

komunikacyjnych  oraz 

odmiennych  środkach  transportu.  Z  drugiej  strony  przedstawia 

korespondencj

ę  Rewizora  z  Miastem  Bydgoszcz,  wskazując  na  pewną  taktykę  wykonawcy 

przejaw

iającą  się  w  nieuwzględnieniu  rzeczywistych  kosztów  wykonywania  usługi  i 

podejmowaniu, 

już  po  uzyskaniu  zamówienia,  prób  przekonania  zamawiającego  do 

podwyższenia  wynagrodzenia.  Niemniej  również  w  tym  przypadku  mamy  do  czynienia  z 

postępowaniem, które dotyczy innego rynku. 

Odnośnie  zaś  wskazanego  w  petitum  odwołania  zarzutu  naruszenia  art.  224  ust.  2 

ustawy  Pzp  Izba  wskazuje,  że  stosownie  do  treści  art.  516  ust.  1  ustawy  Pzp  odwołanie 

powinno wskazywać czynność lub zaniechanie czynności zamawiającego, której zarzuca się 

niezgodność  z  przepisami  ustawy,  zawierać  zwięzłe  przedstawienie  zarzutów,  określać 

żądanie  oraz  wskazywać  okoliczności  faktyczne  i  prawne  uzasadniające  wniesienie 

odwołania.  Tym  samym  należy  podkreślić,  że  właśnie  określone  w  ww.  przepisie  wymogi 

konstrukcyjne  odwołania  przesądzają,  że  treść  zarzutu  nie  jest  ograniczona  wyłącznie  do 

twierdzeń zawartych we wstępnej części odwołania (petitum), a dotyczy również okoliczności 

faktycznych  zawartych  w  sformułowanej  przez  odwołującego  argumentacji.  Odwołanie 

powinno  wyrażać  zastrzeżenia  wobec  dokonanych  przez  zamawiającego  czynności  lub 

zaniechań, co oznacza obowiązek zaprezentowania przez odwołującego nie tylko podstawy 

prawnej  takich  zastrzeżeń,  ale  przede  wszystkim  argumentacji  odnoszącej  się  do 

postulowanej oceny.  

Oznacza to zatem konieczność odniesienia się do elementów stanu faktycznego, jak 

również podjętych czynności lub zaniechań zamawiającego w taki sposób, który pozwoli na 

uznanie,  że  podniesione  zostały  konkretne  zarzuty  wobec  tych  czynności  lub  zaniechań 

przypisanych  zamawiającemu  (tak  Krajowa Izba  Odwoławcza  w  wyroku  z  dnia  26  czerwca 

2017  r.  sygn.  akt:  KIO  1187/17).  Podsumowując  powyższe  Izba  stwierdza,  że  to  na 

wykonawcy,  będącym  profesjonalistą,  spoczywa  ciężar  przedstawienia  w  treści  odwołania 

jasnych  i  szczegółowych  zarzutów  zbudowanych  z  dwóch  warstw,  tj.  prawnej  i  faktycznej, 

które  wyznaczają  granice  rozstrzygnięcia  Izby,  która  może  orzekać  wyłącznie  w  zakresie 

zarzutów  zawartych  w  odwołaniu  (art.  555  ustawy  Pzp).  Izba  stwierdziła  więc,  że  zarzut 
sprowadzający  się  do  ogólnikowego  wskazania,  że  Zamawiający  naruszył  art.  224  ust.  2 

ustawy  Pzp  podlega  oddaleniu.  Samo  powołanie  się  w  treści  odwołania  na  artykuł  ustawy 

Pzp nie tworzy zarzutu, który powinien zostać dookreślony w konkretnym stanie faktycznym. 

W  związku  z  powyższym,  należało  uznać  zarzut  zaniechania  odrzucenia  oferty 

Przystępującego za bezzasadny. 


Reasumując,  Izba  uznała,  że  Zamawiający  prawidłowo  ocenił  wyjaśnienia  rażąco 

niskiej  ceny  Przystępującego,  uznając  że  oferta  wykonawcy  nie  podlega  odrzuceniu  w 

powyższym zakresie, tym samym prawidłowo dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  wyniku  na  podstawie  

art.  575 

ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy §8 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów  

z  dnia  30  grudnia  2020  r. 

w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  

(Dz. U. z 2020 r. poz. 2437).   

Przewodniczący:   ……………………………………….