KIO 1048/22 WYROK dnia 6 maja 2022 r.

Stan prawny na dzień: 07.09.2022

Sygn. akt: KIO 1048/22 

WYROK 

z dnia 6 maja 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:   Agnieszka Trojanowska 

Protokolant:   

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 4 maja 

2022 r. odwołania wniesionego do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 19 kwietnia 2022 r. przez wykonawcę Remon-

dis 

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, ul. Zawodzie 18  

w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Miejskie Przedsiębiorstwo Oczysz-

czania Miasta Stołecznego Warszawy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z sie-

dzibą w Warszawie, ul. Obozowa 43 

przy udziale 

wykonawcy ZUO International spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z 

siedziba  w  Kunowicach,  ul.  Słubicka  50  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  w  sprawie 

sygn. akt KIO 1048/22 po stronie odwołującego  

orzeka: 

Oddala odwołanie, 

kosztami postępowania obciąża wykonawcę  Remondis  spółka z  ograniczoną  od-

powiedzialnością z siedzibą w Warszawie, ul. Zawodzie 18 i:   

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę 

Remondis 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  War-

szawie, ul. Zawodzie 18 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od wykonawcę Remondis spółka z ograniczoną odpowiedzialno-

ścią  z  siedzibą  w  Warszawie,  ul.  Zawodzie  18  na  rzecz  zamawiającego 

Miejskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  Miasta  Stołecznego  Warszawy 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  ul. 

Obozowa 43 

kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero 

groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 


wydatków pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia 

11  września  2019  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1129  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w 

terminie  14  dni  od  dnia  jego  d

oręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:…………………………. 


 
Sygn. akt KIO 1048/22 

Uzasadnienie 

Postępowanie o udzielenie zamówienia w trybie przetargu nieograniczonego na „Zagospoda-

rowanie odpadów komunalnych z terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości 

maksymalnej  295 000  Mg 

zostało  wszczęte  ogłoszeniem  zamieszczony  w  Dzienniku  Urzę-

dowym Unii Europejskiej z dnia 8 kwietnia 2022 r. za numerem 2022/S 070-185537. 

W dniu 19 kwietnia 2022 r Remondis 

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w 

Warszawie 

wniósł odwołanie. Odwołanie zostało wniesione przez pełnomocnika działającego 

na  podstawie  pełnomocnictwa  z  dnia  7  maja  2021  r.  udzielonego  przez  członka  zarządu  i 

prokurenta 

odwołującego ujawnionych w KRS i upoważnionych do reprezentacji. Odwołanie 

zostało przekazane zamawiającemu w dniu 19 kwietnia 2022 r.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy: 

art. 99 ust. 1, 2 i 4  ustawy w zw. z art. 16  ustawy przez 

opisanie przedmiotu zamó-

wienia w  sposób  nieproporcjonalny  i  nieadekwatny  do  przedmiotu zamówienia oraz  prowa-

dzący do nieuzasadnionego ograniczenia konkurencyjności postępowania i naruszający ucz-

ciwą  konkurencję  w  zakresie,  w  jakim  w  Części  Il  SWZ  -  Opis  Przedmiotu  Zamówienia 

(„OPZ”) w pkt 17 w zakresie Zadania 1 (2.1) i Zadania 2 (2.2) oraz w zakresie Zadania 3 (4) i 

Zadania 4 (7) z

amawiający wymaga, aby w przypadku, gdy instalacja do przetwarzania od-

padów „bio” i „odpadów zielonych” zlokalizowana będzie w odległości większej niż 40 km od 

granic dzielnic Zadania, w

ykonawca posiadał stację przeładunkową dla tych odpadów znaj-

dującą się w odległości do 40 km od granic dzielnic zadania. 

art. 439 ust. 1 w zw. z art. 439 ust. 2 pkt 1) i 4) ustawy w zw. z art. 353 1 oraz art. 5 kc 

w zw. z art. 8 ust. 1  ustawy przez 

określenie warunków zamówienia w sposób naruszający 

ww.  przepisy  i  prowadzący  do  naruszenia  równowagi  stron  umowy  oraz  nieumożliwiający 

zapewnienia  ekwiwalentności  świadczeń  stron  umowy  i  zniwelowania  ryzyk  związanych  ze 

zmianami kosztów wykonania zamówienia publicznego w zakresie, w jakim: 

a. 

§ 3 ust. 12 Części IV SWZ - wzór umowy dla Zadania 1 (2.1), Zadania 2 (2.2) oraz 

Zadania 3 (4

) i Zadania 4 (7) (dalej jako: „Umowa”) zastrzeżono, że wysokość maksymalna 

zmiany  wynagrodzenia  wykonawcy 

w  wyniku waloryzacji może  wynieść  2%  wartości  brutto 

umowy 

mimo, że z uwagi na aktualny poziom inflacji jest wysoce prawdopodobne, że wzrost 

kosztów związanych z wykonaniem Zamówienia przekroczy zakładany przez zamawiającego 

próg, co przy utrzymaniu ww. ograniczenia, pozbawiałoby wykonawcę prawa do waloryzacji 

umowy, co jest wprost sprzeczne z dyspozycją art. 439 ust. 1 ustawy; 


b. 

§ 3 ust. 12 umowy (dla wszystkich Zadań), wskazano możliwość zmiany wynagro-

dzenia  wykonawcy 

w przypadku wzrostu cen rzeczywiście ponoszonych kosztów, gdy wiel-

kość  wzrostu  wartości  wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych,  publikowanego 

przez prezesa GUS mierzona w cyklu 

miesięcznym i odpowiadająca temu samemu miesią-

cowi w roku poprzednim, przekroczy 5,5%, co stanowi próg zbyt wysoki dla faktycznej sku-

teczności zastosowania waloryzacji i prowadzi do niezgodności z dyspozycją art. 439 ust. 1 

ustawy;   

c. 

§ 3 ust. 13 umowy (dla wszystkich Zadań), zamawiający zastrzegł, że wykonawca 

ma prawo ubiegać się o zmianę wysokości wynagrodzenia (waloryzację ze względu na po-

ziom  inflacji)  dopiero  po  upływie  12  miesięcy  od  dnia  podpisania  umowy  oraz  dopuszcza 

tylko jednorazową możliwość waloryzacji wynagrodzenia. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu dokonania zmia-

ny  warunków  zamówienia,  w  sposób  uwzględniający  argumentację  odwołania  zawartą  w 

Uzasadnieniu, w zakresie dotyczącym każdego z Zadań, tj.: 

 Zmi

anę  pkt  17  OPZ  (oraz  §2  ust.  7  umowy  i  odpowiednio  pozostałych  postanowień  SWZ) 

przez 

usunięcie  wymagania,  aby:  „W  przypadku,  gdy  instalacja  do  przetwarzania  odpadów 

„bio” i „odpadów zielonych” zlokalizowana będzie w odległości większej niż 40 km od granic 

dzielnic Zadania, z

amawiający wymaga, aby wykonawca posiadał stację przeładunkową dla 

tych odpadów znajdującą się w odległości do 40 km od granic dzielnic zadania. "; 

2.  Zmianę zasad przeprowadzania zmian  wysokości  wynagrodzenia  wykonawcy  (waloryza-

cja) przewidzianego w 

§3 ust. 12 i 13 umowy w sposób umożliwiający rzeczywistą realizację 

wymagań  ustawowych  dotyczących  obowiązku  przewidzenia  możliwości  zmiany  wynagro-

dzenia, w szczególności przez: 

a. 

zwiększenie  wysokości  maksymalnej  zmiany  wynagrodzenia  wykonawcy  w  wyniku 

waloryzacji do 30% wartości brutto umowy, 

b. 

obniżenie  poziomu  wielkości  wzrostu  wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyj-

nych,  publikowanego  przez  prezesa  GUS  mierzona  w  cyklu  miesięcznym  i  odpowiadająca 

temu  samemu  miesiącowi  w  roku  poprzednim,  którego  przekroczenie  uprawnia  do  zmiany 

wynagrodzenia wykonawcy (waloryzacji) do 2%; 

c. 

zmianę § 3 ust. 13 umowy przez określenie, iż wykonawca ma prawo ubiegać się o 

zmianę wysokości wynagrodzenia, o której mowa w ust. 12, po upływie 6 miesięcy od dnia 

podpisania umowy 

oraz przez 

usunięcie zastrzeżenia, że „Zamawiający dopuszcza jednorazową możliwość wa-

loryzacji  wynagrodzenia  w  trakcie  Okresu  obowiązywania  umowy”  i  określenie,  że  zmiana 

wynagrodzenia  na  podstawie 

§  3  ust.  12  umowy  może  być  dokonywana  w  trakcie  Okresu 

obowiązywania umowy nie częściej niż co 6 miesięcy. 


Odwołujący  wskazał,  że  ma  interes  we  wniesieniu  odwołania.  W  wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego  ww.  przepisów  ustawy,  interes  odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  do-

znał  uszczerbku,  gdyż  objęta  odwołaniem  czynność  zamawiającego  (ukształtowane  w  po-

stępowaniu  warunki  zamówienia)  uniemożliwia  odwołującemu  ubieganie  się  o  udzielenie 

zamówienia i przygotowanie prawidłowej oferty, a tym samym wybór jego oferty i uzyskanie 

przedmiotowego zamówienia może okazać się niemożliwe. Wskazał, iż uwzględnienie odwo-

łania doprowadzi do eliminacji dokonanego przez zamawiającego nadmiernie rygorystyczne-

go  i  nieproporcjon

alnego  do  przedmiotu  zamówienia  ograniczenia  kręgu  potencjalnych  wy-

konawców, w tym odwołującego, którzy będą mogli złożyć ofertę z realną szansą na uzyska-

nie zamówienia. Odwołujący ma interes we wniesieniu odwołania, gdyż sprzeczna z ustawą 

ww.  czynność  zamawiającego  w  sposób  negatywny  oddziałuje  na  możliwość  uzyskania 

przed 

odwołującego przedmiotowego zamówienia. 

Odwołujący przedstawił poglądy doktryny i orzecznictwa co do znaczenia prawidłowego opi-

su przedmiotu zamówienia oraz rozkładu ciężaru dowodowego w zarzucie wadliwego opisu 

przedmiotu zamówienia. 

Zarzut dotyczący stacji przeładunkowych dla „odpadów zielonych” i „bio” (III. 1) 

W odniesieniu do każdego z Zadań objętych zamówieniem, zamawiający ustanowił w opisie 

przedmiotu zamówienia (pkt 17) szczególne wymaganie (powtórzone również w postanowie-

niach wzoru umowy) dla usługi zagospodarowania odpadów „bio” i „odpadów zielonych”. W 

przeciwieństwie  do  pozostałych  frakcji  odpadów,  wykonawcy  zobowiązani  są  wskazać  w 

ofercie instalacje przetwarzania odpadów lub stacje przeładunkowe znajdujące się w obrębie 

40 km od granicy zadania. 

Zamawiający nie przewidział możliwości transportu tych odpadów w obrębie danego zadania 

do stacji przeładunkowych lub instalacji innych niż położone w odległości 40 km od granicy 

za

dania (w linii prostej), wskazując również wyraźnie w pkt 20.4.2 części I SWZ, że transport 

ten  nie  będzie  generował  kosztów  transportu  zgodnie  z  ustalonym  przez  zamawiającego 

sposobem obliczania ceny oferty. 

Jednocześnie, zgodnie z pkt 17 OPZ, w przypadku odpadów „bio” i „odpadów zielonych” sta-

cja  przeładunkowa  musi  spełniać  wymagania  art.  23  ust.  10  pkt  3  ustawy  o  odpadach,  tj. 

zgodnie  z  brzmieniem  tego  przepisu:  stacja  przeładunkowa  musi  być  prowadzona  przez 

prowadzącego instalację do przetwarzania bioodpadów. 

Oznacza to, że nawet jeśli wykonawca może wskazać instalację przetwarzania dla tych frak-

cji odpadów odległą o więcej niż 40 km od granicy danego zadania, w dalszym ciągu zobo-

wiązany jest do zapewnienia stacji przeładunkowej w tym obszarze i stacja ta musi funkcjo-

nować w związku z posiadanymi uprawnieniami instalacji do przetwarzania bioodpadów. 

Tak  określone  wymaganie  powoduje  daleko  posunięte  ograniczenie  kręgu  wykonawców 

zdolnych do realizacji zamówienia i w sposób istotny utrudnia uczciwą konkurencję i fawory-


zuje tych wykonawców, którzy posiadają instalacje do przetwarzania bioodpadów w odległo-

ści 40 km od granic danego zadania, gdyż w tym obszarze takich instalacji, z których wyko-

nawcy mogliby korzystać jest zaledwie kilka. 

Wymóg posiadania stacji przeładunkowej w odległości 40 km od granicy zadania nie został 

określony w odniesieniu do pozostałych frakcji odpadów podlegających zagospodarowaniu w 

ramach tego zamówienia. Jednocześnie, udział frakcji „bio” „odpadów zielonych”, zgodnie z 

szacunkami za

mawiającego przedstawionymi w pkt 13 OPZ, jest w każdym z Zadań niewiel-

ki  - 

na  poziomie  nie  przekraczającym  14%  w  ramach  Zadań  1  (2.1)  i  2  (2.2)  oraz  jeszcze 

niższy (do 10%) w Zadaniach 3 (4) i 4 (7). 

Powoduje  to,  że  o  kręgu  wykonawców,  którzy  mogą  zrealizować  zamówienie  w  każdym  z 

Zadań, decyduje wymaganie odnoszące się do zaledwie ułamkowej części całego zamówie-

nia.  Dodatkowo  wskaza

ł,  że przedmiotowy  wymóg  posiadania stacji  przeładunkowej  lub  in-

stalacji w odległości 40 km od granicy zadania, nie występował w poprzednim postępowaniu 

o udzielenie zamówienia obejmującym analogiczny zakres usług dla dzielnic Ursynów i Wila-

nów.   Natomiast w postępowaniu z 2020 r. na zagospodarowanie odpadów z dzielnic Ocho-

ta,  Ursus,  Włochy,  gdzie  zawarto  podobne  ograniczenie,  złożono  wyłącznie  dwie  oferty,  z 

których jedna została zweryfikowana negatywnie pod kątem spełniania tego wymagania, zaś 

druga  nie  podlegała  weryfikacji  pod  kątem  zgodności  z  wymaganiami  zamawiającego  (po-

stępowanie unieważniono ze względu na przekroczenie budżetu przewidzianego na sfinan-

sowanie zamówienia). 

W  takich  okolicznościach,  wymaganie  odnośnie posiadania  stacji  przeładunkowej  odpadów 

„bio” i „odpadów zielonych” w promieniu 40 km od granicy zadania należy uznać za nadmier-

ne i nieproporcjonal

ne do przedmiotu zamówienia. W szczególności, biorąc także pod uwagę 

okoliczności rynkowe i udział tych frakcji odpadów w całości szacowanego strumienia odpa-

dów  objętych  usługą  w  każdym  z  Zadań.  W  związku  z  powyższym,  wnosimy  o  usunięcie 

wymagania posiadan

ia stacji przeładunkowej dla odpadów „bio” i „odpadów zielonych” zloka-

lizowanej  w  odległości  nie  większej  niż  40  km  od  granicy  danego  zadania,  w  sytuacji  gdy 

instalacja przetwarzania odpadów znajduje się w większej odległości niż 40 km od tej grani-

cy. 

Zarz

ut dotyczący klauzul waloryzacyjnych (111.2 a-c). 

Zamawiający w § 3 ust. 12 i 13 wzoru umowy dla każdego z Zadań objętych postępowaniem 

przewidział klauzulę waloryzacyjną, ustalając jej warunki w następujący sposób: 

„12.  Zamawiający  wskazuje  możliwość  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  wykonawcy  w 

przypadku  wzrostu  cen  rzeczywiście  ponoszonych  kosztów,  gdy  wielkość  wzrostu  wartości 

wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych,  publikowanego  przez  prezesa  Głównego 

Urzędu Statystycznego mierzona w cyklu miesięcznym i odpowiadająca temu samemu mie-

siącowi w roku poprzednim, przekroczy 5,5 %. W takim przypadku wykonawca może zwrócić 


się o zmianę wynagrodzenia w wysokości różnicy wzrostu wartości ww. wskaźnika i wartości 

wskazanej przez 

zamawiającego w zdaniu poprzedzającym. Zamawiający zastrzega, że wy-

sokość  maksymalna  zmiany  wynagrodzenia  wykonawcy  może  wynieść  2%  wartości  brutto 

umowy. 

13. Zamawiający zastrzega, że wykonawca ma prawo ubiegać się o zmianę wysokości wy-

nagrodzenia, o której mowa w ust. 12, po upływie 12 miesięcy od dnia podpisania umowy. 

Zamawiający dopuszcza jednorazową możliwość waloryzacji wynagrodzenia w trakcie Okre-

su obowiązywania umowy. ” 

Wskazany  przez 

zamawiającego  próg  waloryzacji,  tj.  poziom  wzrostu  inflacji  umożliwiający 

jej  zastosowanie,  ja

k  i  limit  zmiany  wynagrodzenia  oraz  możliwość  wyłącznie  jednorazowej 

waloryzacji  po  upływie  12  miesięcy  od  dnia  podpisania  umowy,  zostały  ustalone  na  pozio-

mach faktycznie uniemożliwiających  realizację  celów  waloryzacji  i  zapewnienie ekwiwalent-

ności świadczeń umowy w warunkach zmiennego otoczenia. W związku z powyższym, mimo 

pozornego  wypełnienia  wymagań  ustawowych,  zawarta  w  Umowie  klauzula  waloryzacyjna 

narusza art. 439 ustawy. 

Jak trafnie wskazuje się w doktrynie, stosowanie klauzul waloryzacyjnych w umowie w spra-

wie zamówienia publicznego pozwala na zachowanie równowagi ekonomicznej stron umowy 

w  stosunku  do  stanu  na  dzień  złożenia  oferty  przez  wykonawcę,  minimalizując  ryzyko  po-

krzywdzenia obu stron umowy na skutek zmiany siły nabywczej pieniądza w okresie realiza-

cji  zamówienia.  Klauzule  te  zapewniają  bowiem  konieczną  elastyczność  w  kształtowaniu 

kosztów związanych z realizacją zamówienia w dłuższym okresie, umożliwiając jednocześnie 

bieżące dostosowanie stosunku zobowiązaniowego łączącego zamawiającego z wykonawcą 

do  zmiany  okoliczności.  Obligatoryjne  stosowanie  klauzul  waloryzacyjnych  w  umowach  za-

wieranych  na  okres  dłuższy  niż  12  miesięcy  zdejmuje z  wykonawcy  ciężar  jednostronnego 

ponoszenia ryzyka późniejszej zmiany stosunków gospodarczych. Waloryzacja wynagrodze-

nia wykonawcy jest również korzystna dla zamawiających, gdyż umożliwia ponoszenie przez 

nich rzeczywistych kosztów wykonania zamówienia, bez wliczania ryzyka ich wzrostu już w 

cenę oferty. Wreszcie wskazuje się, że stosowanie klauzul waloryzacyjnych zapobiega rów-

nież powstawaniu sytuacji, kiedy wykonanie zamówienia przestaje być opłacalne, a tym sa-

mym  sprzyja  trwałości  stosunku  umownego,  co  niewątpliwie  jest  korzystne  dla  obu  stron 

umowy [por. M. Jaworska, Prawo zamówień publicznych. Komentarz, komentarz do art. 439, 

Warszawa  2021  oraz  A.  Matusiak,  Waloryzacja  umów,  Zamówienia  Publiczne.  Doradca. 

2021, nr 9]. 

Dodatkowo, jak słusznie zwrócił na to uwagę Urząd Zamówień Publicznych, „klauzule walo-

ryzacyjne  zyskują  na  znaczeniu  zwłaszcza  w  aktualnej  sytuacji  gospodarczej,  w  której  ob-

serwujemy m.in. znaczny wzrost cen materiałów i robót budowlanych, braki kadrowe i sprzę-

towe,  wstrzymanie  dostaw  produktów,  komponentów  produktu  lub  materiałów,  trudności  w 


dostępie do sprzętu czy też w realizacji usług transportowych. Wskazane przykładowo czyn-

niki zewnętrzne wywierają wpływ na opłacalność realizowanego zamówienia i mogą znaczą-

co ograniczać płynność przedsiębiorstw, stąd niezmiernie istotne dla uczestników rynku za-

mówień  publicznych  jest  prawidłowe  kształtowanie  oraz  stosowanie  waloryzacji  umownej. 

Klauzula  waloryzacyjna  sformułowana  w  sposób  precyzyjny,  z  poszanowaniem  interesów 

stron kontraktu publicznego, pozwoli ochronić interesy finansowe wykonawcy, zaś zamawia-

jącemu zapewni należytą, terminową i bezpieczną realizację zamówienia publicznego. ” 

Określenie  poziomu  zmiany  wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  (potocznie 

zwanego „inflacją”) uprawniającego wykonawcę do waloryzacji na poziomie 5,5% nie pozwa-

la  na  zrealizowanie  celu  art.  439  ust.  1  ustawy, 

bowiem  nie  zapewnia  równowagi  stron  na 

wystarczającym poziomie. Opisane powyżej zasady waloryzacji wynagrodzenia powodowa-

łyby  bowiem,  że  wykonawca  mógłby  liczyć  na  zmianę  wynagrodzenia  dopiero  po  tym,  gdy 

koszty związane z realizacją umowy wzrosną o ponad 5,5% w stosunku do poziomu wskaź-

nika w danym miesiącu w roku poprzednim. Taki poziom zmian kosztów oznacza, że przed 

możliwą  waloryzacją,  dojdzie  do  „pochłonięcia”  niemalże  całej  marży  zakładanej  przez  wy-

konawców w tego rodzaju kontraktach, bez możliwości uzyskania rentowności kontraktu na-

wet już po wykonaniu waloryzacji (świadczenie zatem „po kosztach” albo poniżej ich aż do 

końca  obowiązywania  umowy).  Tym  bardziej,  że  dochodzone  zwiększenie  wynagrodzenia 

dotyczy  wyłącznie  wartości  stanowiącej  różnicę  między  faktycznym  poziomem  wzrostu 

wskaźnika, a wartością ustaloną przez zamawiającego. 

Oznaczałoby  to  więc,  wbrew  intencji  ustawodawcy,  przerzucenie  całego  lub  istotnej  części 

ryzyka  związanego  ze  wzrostem  kosztów  realizacji  zamówienia  na  Wykonawcę.  Jest  więc 

oczywistym,  że  takie  uwarunkowanie  zasad  waloryzacji  wynagrodzenia nie  pozwala  na  za-

pewnienie  ekwiwalentności  świadczeń  stron  umowy  o  zamówienie  oraz  nie  niweluje  ryzyk 

związanych ze zmianami kosztów wykonania zamówienia publicznego, ponieważ przy aktu-

aln

ym  poziomie  inflacji  oraz  poziomie  marżowości  kontraktów  na  zagospodarowanie  odpa-

dów komunalnych, zmiana ww. wskaźnika o wartość wynoszącą nawet 1% w bardzo istotny 

sposób przekłada się na utrzymanie rentowności wykonania umowy. Z uwagi na powyższe 

okolicz

ności, zasadne jest dokonanie przez zamawiającego zmiany poziomu zmiany wskaź-

nika,  która  uzasadniać  będzie  uruchomienie  mechanizmu  waloryzacji  zgodnie  z  wnioskiem 

zawartym w petitum odwołania.  Odwołujący podkreślił, że mechanizm ten będzie korzystny 

również dla zamawiającego, który w przypadku deflacji będzie mógł liczyć na obniżenie cen 

z tytułu realizacji zamówienia. Poza tym, zgodnie z przytaczanymi powyżej poglądami, spo-

woduje to obniżenie cen ofertowych, gdyż wykonawcy nie będą zakładać z góry konieczno-

ści  przyjęcia  zdecydowanie  wyższego  poziomu  marży  (potencjalnie  wyższego  niż  wzrost 

wynagrodzenia, który nastąpiłby w wyniku zastosowania waloryzacji) w celu pokrycia wzro-

stu kosztów i zabezpieczenia w ten sposób rentowności kontraktu. 


Poza  ww.  poziomem, 

od jakiego stosuje  się mechanizm  waloryzacji  wynagrodzenia,  zama-

wiający  wskazał,  że  maksymalna  zmiana  wartości  wynagrodzenia  wykonawcy  w  związku  z 

zastosowaniem  postanowień  dotyczących  waloryzacji  może  wynieść  2%  wartości  brutto 

umowy

.  Tymczasem,  biorąc  pod  uwagę,  aktualny  poziom  inflacji,  jest  bardzo  możliwe,  że 

konieczna będzie  zmiana na  wyższym  poziomie,  gdyż już  w  pierwszych miesiącach rozpo-

częcia świadczenia usługi (co nastąpi zgodnie z aktualnymi przewidywaniami dopiero za 4-6 

miesięcy) zmiana kosztów może przewyższyć ustalony przez zamawiającego limit i wzrost o 

tak niewielki procent nie zniweluje utraty rentowności kontraktu ze względu na wzrost inflacji. 

Utrzymanie ograniczenia zmiany wynagrodzenia do zaledwie 2%, pomimo wzrostu kosztów 

uzasadniających  znacznie wyższą waloryzację,  faktycznie pozbawiałoby wykonawcę prawa 

do waloryzacji i jest wprost sprzeczne z dyspozycją art. 439 ust. 1 ustawy. 

Ograniczenie maksymalnej zmiany wartości wynagrodzenia musi być dokonane z uwzględ-

nieniem  aktualnej i przew

idywanej sytuacji rynkowej, oraz mieć charakter realny i rzeczywi-

ście  kompensujący  wykonawcy  zmiany  w  otoczeniu  biznesowym,  tak  aby  wprowadzone 

klauzule  waloryzacyjne  nie  miały  jedynie  na  celu  zachowania  pozornej  zgodności  z  przepi-

sami  ustawy.  Odwołujący  wniósł  zatem  o  zmianę  ograniczenia  wskazanego  w  §3  ust.  12 

umowy 

z 2% na 30% wartości umowy. 

Dodatkowo,  możliwość  waloryzacji  wynagrodzenia  wykonawcy  ograniczono  w  §3  ust.  13 

umowy,  przez 

dopuszczenie  wyłącznie  jednokrotnej  waloryzacji  w  czasie  obowiązywania 

umowy 

i to nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy od dnia jej zawarcia. Ograniczenie to, 

podobnie jak  powyższe,  świadczy  o  pozorności przestrzegania  wymagań ustawowych i  za-

pewnienia  ekwiwalentności  świadczeń  i  podziału  ryzyka  wykonywania  umowy.  Należy  bo-

wiem 

wziąć pod uwagę zarówno  dynamiczne  i  bezprecedensowe zmiany  sytuacji rynkowej 

(wzrost  kosztów),  jak  również  terminy  obowiązywania  umowy.  W  zależności  od  Zadania, 

przy ofertach składanych obecnie (tj. na początku maja) i umowy zawieranej w maju, do roz-

poczęcia realizacji zamówienia dojdzie w sierpniu lub październiku tego roku, przez kolejne 

ponad 1,5 roku (20 miesięcy). Już okres pomiędzy wyceną kosztów zamówienia a rozpoczę-

ciem  świadczenia  usługi  może  charakteryzować  się  istotnym  wzrostem  kosztów  realizacji 

zamówienia. 

Przy czym, wyłącznie jednokrotna możliwość ubiegania się o waloryzację w przeciągu całe-

go  okresu  obowiązywania  umowy,  powoduje,  iż  faktycznie  to  wykonawca  przez  cały  okres 

wykonywania umowy ponosi ryzyko i ciężar finansowy świadczenia usług po zdecydowanie 

wyższych kosztach. Wykonawca nie może bowiem przewidzieć, kiedy dojdzie do kolejnego 

gwałtownego wzrostu wskaźnika i konieczności waloryzacji wynagrodzenia, zatem zmuszony 

jest  „zachować”  możliwość  złożenia  wniosku  o  waloryzację  do  ostatnich  miesięcy  realizacji 

usługi.  Przez  ten  czas,  ekwiwalentność  wynagrodzenia  nie  jest  zapewniona  i  wykonawca 

sam ponosi cały ciężar finansowy, mogąc liczyć wyłącznie na późniejszą akceptację wniosku 


o  zmianę  wynagrodzenia  przez  zamawiającego.  Powoduje  to  utratę  korzystnych  efektów, 

jakie miało przynieść wprowadzenie do ustawy obowiązków w zakresie waloryzacji wynagro-

dzenia,  i 

to  szczególnie  po  stronie  zamawiającego,  gdyż  wykonawcy  uwzględnią  koniecz-

ność zapewnienia sobie pokrycia finansowego wzrastających kosztów realizacji przez okres 

aż do momentu waloryzacji wynagrodzenia, w zwiększonych cenach składanych przez siebie 

ofert, tak aby nie narażać się na ryzyko ponoszenia bieżących strat z prowadzonej działalno-

ści. 

Dla wzmocnienia powołał wyrok z dnia 5 stycznia 2022 r. (sygn. akt KIO 3600/21).  

W dniu 21 kwietnia 2022 r. zamawiający poinformował o wniesieniu odwołania.  

W  dniu  22  kwietnia  2022  r.  do  postępowania  odwoławczego  sygn.  akt  KIO  1048/22  po 

stronie odwołującego zgłosił swój udział wykonawca ZUO International spółka z ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedziba w Kunowicach wnosząc o uwzględnienie odwołania w całości. 

Podniósł, że posiada interes w rozstrzygnięciu odwołania na korzyść odwołującego, tj. przez 

jego 

uwzględnienie  w  całości.  Przystępujący  prowadzi  działalność  polegającą  m.in.  za 

przetwarzaniu  i  zagospodarowaniu  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  oraz 

prowadzi  instalacje  w  województwie  lubuskim  (Kunowice),  która jest  położona  w  odległości 

większej  niż  40  km  od  granicy  dzielnic  m.  st.  Warszawy.  Odwołujący  (podobnie  jak 

p

rzystępujący  w  samodzielnie  wniesionym  odwołaniu)  kwestionuje  postanowienia  OPZ 

zgodnie z którymi, w przypadku instalacji do przetwarzania bio odpadów i odpadów zielonych 

położonej  w  odległości  większej  niż  40  km  od  granic  dzielnic  Warszawy,  zamawiający 

wymaga 

posiadania stacji przeładunkowych w odległości nie większej niż 40 km od granic m. 

st.  Warszawy.  Tak 

sformułowane  wymagania  nie  mają  uzasadnienia  ani  faktycznego,  ani 

prawnego, a jednocześnie prowadzą do ograniczenia konkurencji w postępowaniu. Ofertę w 

postępowaniu będą mogły złożyć wyłącznie podmioty, które posiadają lub dysponują stacją 

przeładunkową  zlokalizowaną  do  40  km  od  granic  dzielnic  m.  st.  Warszawy.  Jednocześnie 

inne podmioty 

– w tym m.in. przystępujący, będą pozbawione możliwości złożenia oferty lub 

ich  oferty  będą  niekonkurencyjne  wobec  inny  wykonawców  posiadających  instalacje  lub 

stacje przeładunkowe w zlokalizowane promieniu do 40 km. W wyniku czynności podjętych i 

przez  z

amawiającego  tj.  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  oraz  projektowanych 

postanowień  umownych  w  sposób  sprzeczny  z  przepisami  PZP  przystępujący  utracił 

możliwość  wzięcia  udziału  w  postępowaniu  oraz  ubiegania  się  o  uzyskanie  zamówienia 

objętego  postępowaniem  oraz  zrealizowania  zakładanego  zysku.  W  związku  z  powyższym 

p

rzystępujący  w  wyniku  wyżej  opisanych  czynności  i  zaniechań  zamawiającego  w 

p

ostępowaniu może ponieść szkodę, co oznacza, że posiada on interes w przystąpieniu po 

stronie  o

dwołującego.  Zgłoszenie  zostało  wniesione  przez  pełnomocnika  działającego  na 

podstawie  pełnomocnictwa  z  dnia  19  kwietnia  2022  r.  udzielonego  przez  prezesa  zarządu 

ujawnionego  w  KRS  i  upoważnionego  do  samodzielnej  reprezentacji.  Do  zgłoszenia 


dołączono dowody przekazania kopii przystąpienia stronom.  

W  dniu  2  maja  2022  r.  zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie  wnosząc  o  jego 

oddalenie,  a  w  przypadku  wycofania  zarzutu 

w  zakresie  odnoszącym  się  do  pkt.  17  OPZ 

przez odwołującego o umorzenie postępowania w tej części. Wniósł o dopuszczenie dowodu 

z  treści  zmiany  ogłoszenia  o  zmianie  ogłoszenia  przekazanego  do  publikacji  w  Dzienniku 

Urzędowym  UE  w  dniu  28  kwietnia  2022  r.  oraz  zamieszczonego  na  stronie  internetowej 

prowadzonego postępowania w dniu 2 maja 2022 wraz z potwierdzeniem jego odbioru oraz 

zmienionej  SWZ  zamieszczonej  na  stronie  internetowej  prowadzonego  postępowania. 

Odnośnie zarzutu dotyczącego pkt 17 OPZ zamawiający poinformował, że podjął decyzję o 

wydzieleniu  z  prowadzonego  postępowania  przedmiotu  zamówienia  polegającego  na 

zagospod

arowaniu odpadów „BIO” i „odpadów zielonych” i o usunięciu wszelkich warunków 

zamówienia donoszących się do tych odpadów, w tym wymogów wynikających z pkt. 17 OPZ 

(część II) oraz par. 2 ust. 7 wzoru umowy (część IV) dotyczących wymogu posiadania punktu 

przeładunkowego dla tych odpadów położonego w odległości do 40 km od granicy zadania w 

przypadku,  gdy  instalacja  do  przetwarzania  odpadów  jest  zlokalizowana  w  odległości 

większej  niż  40  km  od  granic  zadania.  Na  dzień  wyznaczony  jako  termin  rozpoznania 

odwołania  nie  istnieją  sporne  postanowienia  pkt.  17  oraz  par.  2  ust.  7  wzoru  umowy  i  w 

przypadku  podtrzymywania  zarzutów  odnoszących  się  do  tych  postanowień  zamawiający 

wniósł  o  oddalenie  odwołania  z  uwagi  na  brak  substratu  zaskarżenia.  Dla  wzmocnienia 

argumentacji zamawiający powołał orzecznictwo Izby.  

Co do zarzutu dotyczącego par. 3 ust. 12 i 13 warunków umowy, to zamawiający wskazał, że 

dotyczą one części VI, a nie IV jak wskazał to odwołujący. Zamawiający wskazał, że przepisy 

ustaw

y  regulują  uprawnienia  i  obowiązki  zamawiających  dotyczące  umów,  w  tym  także 

obowiązku przewidzenia waloryzacji umów zawieranych na okres dłuższy niż 12 miesięcy – 

art.  439  ustawy.  Skoro  ustawa  reguluje to  zagadnienie,  to  nie ma  podstaw  do  podnoszenia 

zarz

utów opartych na przepisach kodeksu cywilnego, gdyż odesłanie z art. 8 ust. 1 ustawy 

dotyczy  sytuacji  braku  uregulowania  w  Pzp.  Wskazał,  że  również  kognicja  Izby  dotyczy 

„niezgodności  z  ustawą”,  zatem  dla  sięgnięcia  poza  przepisy  ustawy  konieczne  jest 

stwi

erdzenie, że przepisy ustawy nie regulują instytucji waloryzacji umowy, a z drugiej strony, 

że instytucję tę regulują przepisy cywilne. Odwołujący w pierwszej kolejności podniósł zarzut 

naruszenia art. 439 ust. 1 w związku z art. 439 ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy, a tym samym według 

zamawiającego  nie  ma  uzasadnienia  prawnego  dla  stosowania  Kodeksu  cywilnego. 

Zamawiający  podkreślił,  że  stosując  przepis  art.  439  ustawy  ma  obowiązek  uwzględnić 

zasady funk

cjonujące w art. 16 ustawy. Zamawiający wniósł o odrzucenie zarzutu naruszenia 


art. 5 kc oraz art. 357 (1) kc z uwagi na wadliwe sformułowanie jego podstawy prawnej i brak 

właściwości Izby do jego rozpoznania w świetle art. 473 ust. 1 pkt 1, art. 513 ustawy i art. 1 

ustawy. 

Zamawiający przytoczył treść klauzul par. 3 ust. 12 i 13 wzoru umowy i podniósł, że 

przewidział  w  umowie  postanowienia  dotyczące  zasad  wprowadzania  zmian  wysokości 

wynagrodzenia  należnego  wykonawcy,  w  przypadku  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów 

związanych  z  realizacją  zamówienia,  określił  poziom  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów 

uprawniający  strony  do  żądania  zmiany  wynagrodzenia  (5,5%)  oraz  początkowy  termin 

ustalenia  zmiany  wynagrodzenia  (dzień  podpisania  umowy),  co  w  ocenie  zamawiającego 

odpowiada  obowiązkom  wynikającym  z  art.  439  ust.  2  pkt  1  ustawy.  Zamawiający  określił 

maksymalną  wartość  zmiany  wynagrodzenia  jaką  dopuszcza  w  efekcie  zastosowania 

postanowień  o  zasadach  wprowadzania  zmian  wysokości  wynagrodzenia  (2%  wartości 

brutto  umowy),  co  odpowiada  art.  439  ust.  2  pkt  4  ustawy.  W  ocenie  zam

awiającego  nie 

naruszył  on  zatem  art.  439  ust.  2  pkt  1  i  4  ustawy.  Zamawiający  dostrzegł  także,  że 

odwołujący nie oparł  zarzutu  o  przepis  art.  439 ust.  2 pkt  3 ustawy,  zatem jeśli  odwołujący 

kwestionuje  prawidłowość  określania  częstotliwości  zamiany  wynagrodzenia,  to  taki  zarzut 

powinien  być  odrzucony  z  uwagi  na  brak  prawidłowej  podstawy  prawnej.  Zamawiający 

wskazał  również,  że  ustawowy  obowiązek  stosowania  klauzul  waloryzacyjnych  dotyczy 

jedynie  umów  zawieranych  na  okres  dłuższy  niż  12  miesięcy,  nie  jest  zatem  obowiązkowe 

stosowanie  waloryzacji  wynagrodzenia  dla  o

kresów  krótszych,  stąd  żądanie  odwołującego 

przewidzenia waloryzacji dla okresów 6 miesięcznych nie znajduje uzasadnienia w ustawie. 

W konsekwencji uważa, że nie można uznać sformułowanych postanowień za sprzeczne z 

gospodarczo-

społecznym  przeznaczeniem  prawa,  zasadami  współżycia  społecznego  jak  i 

zasadą  swobody  umów.  Jednorazowa  waloryzacja  wynika  z  przyjętego  okresu  realizacji 

zamówienia,  który  wynosi  odpowiednio  na  poszczególnych  zadań  18  lub  20  miesięcy. 

Wprawdzie okres obowiązywania umowy jest dłuższy i wynosi 26 lub 28 miesięcy, ale wynika 

to z konieczności rozliczenia finansowego na co wprost wskazuje pkt. 2 OPZ Część II SWZ. 

Tym  samym  zamawiający  uważa,  że  przepisy  ustawy  i  okresy  umowne  dla  których 

waloryzacja  jest  możliwa  nie  zobowiązują  go  do  dokonywania  przeglądów  umowy  dla 

okresów  krótszych  niż  12  miesięcy.  Odnośnie  wielkości  wskaźnika  wzrostu  cen  towarów  i 

usług (5,5%), to zamawiający wskazuje, że stosowanie tego wskaźnika, jest rekomendowane 

w ustawie, a jak wynika z komunikatu Prezesa GUS ceny 

towarów i usług konsumpcyjnych 

według  szybkiego  szacunku  w  marcu  2022  w  porównaniu  z  analogiczny  miesiącem  w 

ubiegłym roku wzrosły o 10,5%, tym samym zmiana wynagrodzenia w sytuacji 5,5% wzrostu 

wskaźnika  jest  w  pełni  zasadna  i  zapewnia  skuteczność  stosowania  przewidzianej  klauzuli 

waloryzacyjnej.  Z  kolei  wzrost  wynagrodzenia  do  2%  wartości  brutto  umowy  wynika  ze 

specyfiki  realizacji  przedmiotu  zamówienia.  Wykonawca  może  zwrócić  się  o  zmianę 

wynagrodzenia  w  wysokości  różnicy  wzrostu  wartości  ww.  wskaźnika  i  wartości  wskazanej 


przez  zamawiającego  (5,5%),  przy  czym  ta  zmiana  odnosi  się  do  ceny  jednostkowej 

stanowiącej  podstawę  rozliczenia  zawartej  umowy.  Umowa  podlega  rozwiązaniu  w 

przypadku  gdy  przewidziana  kwota  wynagrodzenia  za 

realizację  umowy  powiększona  o 

maksymalnej 2% zostanie wyczerpana (par. 4 ust. 4 wzoru umowy). Tym samym na skutek 

zwiększenia  ceny  jednostkowej,  umowy  mogą  zostać  szybciej  zrealizowane,  co  powoduje 

mniejsze ryzyko braku ekwiwalentności wynagrodzenia. Zamawiający brał także pod uwagę, 

że czynniki mające wpływ na wzrost inflacji mają ograniczony wpływ na wzrost materiałów i 

kosztów  po  stronie  wykonawcy  w  zakresie  usługi  zagospodarowania  odpadów.  Sam  fakt 

wzrostu  inflacji  zdaniem  zamawiającego  nie  oznacza  wzrostu  kosztów  i  materiałów 

ni

ezbędnych do realizacji zamówienia. Głównym czynnikiem wzrostu inflacji są ceny paliw i 

koszty  transportu.  Kosztów  tych  nie  ponosi  wykonawca  albowiem  odpady  są  dowożone  do 

instalacji  wykonawcy  lub  do  stacji  przeładunkowej.  Tym  samym  w  ocenie  zamawiającego 

wykonawca  nie  ponosi  ryzyka  wzrostu  cen  paliwa.  Innymi  czynnikami  mającymi  wpływ  na 

wzrost inflacji są wzrost na rynku mieszkań i wzrost cen żywności, które to czynniki nie mają 

związku z zawieraną umową. Powołał w tym miejscu analizę społeczno gospodarczą kraju w 

I kwartale roku 2022 Źródło danych GUS. Zamawiający zauważył, że powołany w tej analizie 

wzrost  cen  w  zakresie  gospodarowania  odpadami  wyniósł  5,4%,  przy  czym  ten  wzrost  był 

zdaniem zamawiającego znacząco wyższy w zakresie odbioru i transportu odpadów niż ich 

zagospodarowania. 

Zamawiający  zauważył,  że  zastosowana  przez  niego  klauzula 

waloryzacyjna  przewiduje  możliwość  wzrostu  ceny  jednostkowej  dokładnie  na  tym  samym 

poziomie  10,9%-

5,5%  wynosi  5,4%,  a  więc ma  odzwierciedlenie  w  danych  gospodarczych. 

Zamawiający  w  żaden  sposób  nie  wykazał  uzasadnienia  dla  określenia  w  umowie  wzrostu 

wynagrodzenia  o  30%.  Jego  żądanie  jak  i  twierdzenia  nie  zostały  oparte  o  jakiekolwiek 

wiarygodne  dane,  które  mogłyby  stanowić  podstawę  do  zajęcia  innego  stanowiska  przez 

z

amawiającego.  Dla  wzmocnienia  argumentacji  powołała  wyrok  Izby  z  10  września  2021  r. 

sygn. akt KIO 2355/21.  

Odwołujący  na  posiedzeniu  z  udziałem  stron  cofnął  zarzut  dotyczący  pkt.  17  OPZ. 

Podtrzymał zarzuty w pozostałym zakresie.  

Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Izba  dopuściła dowody z  dokumentacji  postępowania to  jest  Specyfikacji Warunków  Zamó-

wienia.  

Na podstawie tego dowodu ustaliła, co następuje: 

CZĘŚĆ  VI  SWZ  -  PROJEKTOWANE  POSTANOWIENIA  UMOWY  –  wzór  umowy  (WZÓR 

UMOWY DLA ZADANIA 1 (2.1*), ZADANIA 2 (2.2*)  


§ 1 

Przedmiot umowy 

1. Przedmiotem umowy jest usługa polegająca na zagospodarowaniu odpadów komunalnych 

z terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 75 000 Mg, zgod-

nie 

z opisem przedmiotu zamówienia w zakresie Zadania nr …., stanowiącym załącznik nr 1 

do umowy oraz ceną określoną w ofercie stanowiącą załącznik nr 2 do umowy dla Zadania 

nr ….. albo ceną wynikającą z ostatniego postąpienia złożonego przez Wykonawcę w trakcie 

aukcji elektronicznej. 

14.  Zamawiaj

ący  deklaruje  realizację  zamówienia  w  minimalnym  zakresie,  tj.  45  000  Mg  w 

okresie 

realizacji  umowy,  określonym  w  §  2  ust. 2 umowy.  Ilość  odpadów  przekazywanych 

do  zagospodarowania  jest  zależna  od  ilości  odpadów  wytwarzanych  przez  mieszkańców 

dzielnic Białołęka, Targówek. Wykonawcy nie przysługują żadne roszczenia odszkodowaw-

cze w 

przypadku, gdy ilość przekazanych do zagospodarowania odpadów w okresie realiza-

cji umowy 

będzie niższa od maksymalnej ilości określonej w ust. 1. 

15.  Deklaracja,  o  której  mowa  w  ust.  14  nie  dotyczy  przypadku  odstąpienia  od  umowy  lub 

rozwiązania umowy lub jej zakończenia z jakiejkolwiek przyczyny przed upływem terminu, na 

jaki została zawarta, w tym w przypadkach określonych w §6 ust. 7-11, § 7 pkt 4 i § 9 ust. 8 

umowy, jak również w przypadkach zawieszenia realizacji umowy (§ 6 ust. 14 umowy) oraz 

w przypadkach, gdy ograniczony zostanie zakres przedmiotowy umowy (§ 9 ust. 6b umowy) 

oraz przypadku wykonania zastępczego, o którym mowa w § 2 ust. 35 umowy. 

§ 2 

Termin i warunki realizacji umowy 

1.  Umowa  obowiązuje  od  dnia  jej  podpisania  do  dnia  ………………..  roku  (Umowa  będzie 

obowiązywała  przez  okres  28  miesięcy  od  dnia  rozpoczęcia  realizacji  umowy  z  uwagi  na 

konieczność rozliczenia umowy (dalej: „Okres obowiązywania umowy”). Informacja ta zosta-

nie  uzupełniona  w  momencie  przygotowania  umowy  do  podpisu  z  wybranym  Wykonawcą 

zgodnie  z  informacjami  w  tym  zakresie  zawartymi  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia.  Z 

uwzględnieniem  ust.  3  poniżej,  w  przypadku  gdy  którakolwiek  z  instalacji  wskazanych  w 

oferc

ie  stanowiącej  Załącznik  nr  2  do  umowy,  będzie  się  znajdowała  poza  granicami  Rze-

czypospolitej  Polskiej,  termin  rozpoczęcia  realizacji  umowy  zostanie  odpowiednio  dostoso-

wany  po  uzyskaniu  wymaganych  uprawnień;  na  dzień  zawarcia  umowy  termin  ten  zostaje 

określony na 38 miesięcy od zawarcia umowy (tj. 28 miesiące plus 6 miesięcy dla instalacji 

wymagających uzyskania ostatecznej decyzji GIOŚ, o której mowa w pkt 2 Opisu przedmiotu 

zamówienia tiret pierwsze) lub 34 miesiące od zawarcia umowy (tj. 28 miesiące plus 2 mie-

siące  –  dla  instalacji  wymagającej  procedury  informowania,  o  której  mowa  w  pkt  2  Opisu 

przedmiotu zamówienia tiret drugie). 


2.  Termin realizacji  zamówienia tj.  zagospodarowanie odpadów  będących przedmiotem  za-

mówienia:  …………………….  do  …………………….  z  zastrzeżeniem  ust.  3  i  4  poniżej. 

(Przedmiot  z

amówienia  realizowany  będzie  przez  okres  20  miesięcy  od  dnia  rozpoczęcia 

realizacji 

zamówienia  (dalej:  „Okres  realizacji  zamówienia”).  Planowany  termin  rozpoczęcia 

Okresu 

realizacji  zamówienia  to  01.08.2022  r.  Termin  ten  może  ulec  przesunięciu,  gdy  w 

wyniku 

przedłużenia się  procedury  przetargowej  umowa zostanie zawarta po  01.07.2022 r. 

W  takim 

przypadku  termin  rozpoczęcia Okresu  realizacji  zamówienia  zostanie  wskazany  w 

umowie, 

z tym, że okres pomiędzy dniem zawarcia umowy a terminem rozpoczęcia Okresu 

realizacji 

zamówienia nie może być dłuższy niż 30 dni. Informacja ta zostanie uzupełniona w 

momencie 

przygotowania  umowy  do  podpisu  z  wybranym  Wykonawcą,  zgodnie  z  informa-

cjami  w tym  zakresie  zawartymi  w  opisie 

przedmiotu zamówienia. Z uwzględnieniem ust. 3 

poniżej, w przypadku, gdy którakolwiek z instalacji wskazanych w ofercie, będzie się znajdo-

wała poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Okres realizacji zamówienia zostanie odpo-

wiednio dostosowany po uzyskan

iu wymaganych uprawnień). 

2a.  Umowa  podlega wznowieniu (przedłużeniu) na  kolejne  6  miesięcy,  pod  warunkiem  zło-

żenia Wykonawcy oświadczenia Zamawiającego o wznowieniu umowy nie później niż na 14 

dni 

przed upływem Okresu realizacji zamówienia, o którym mowa w ust. 2. W okresie wzno-

wienia 

umowy, Wykonawca zobowiązuje się zagospodarowywać odpady komunalne pocho-

dzące z terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości maksymalnej do 22 500 

Mg na warunkach i w cenach jednostkowych przewidzianych dla przedmiotu umowy realizo-

wanego w okresie przed wznowieniem umowy. 

§ 3 Wartość umowy i zasady rozliczeń  

1. Łączne wynagrodzenie należne Wykonawcy z tytułu realizacji niniejszej umowy nie prze-

kroczy 

kwoty  netto ........................... zł  (słownie: ..................................... zł)  powiększonej  o 

podatek 

od towarów i usług VAT naliczony zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu jego 

naliczenia. 

2.  Cena jednostkowa wskazana  w  ofercie stanowiącej  Załącznik  nr  2 do  umowy  albo cena 

jednostkowa  wynikająca  z  ostatniego  postąpienia  złożonego  przez  Wykonawcę  w  trakcie 

aukcji elektronicznej, zawiera w sobie koszty realizacji przedmiotu zamówienia w tym koszty 

ubezpieczeń,  opłaty  celne  i  podatkowe  oraz  wszelkie  inne  koszty  Wykonawcy.  Cena  jed-

nostkowa  nie  może  ulec  zwiększeniu  w  Okresie  obowiązywania  umowy,  z  zastrzeżeniem 

postanowień ust. 10 i § 9 ust. 5 lit. a. 

10. Cena jednostkowa o której mowa w ust. 2, może ulec zmianie o poniesione przez Wyko-

nawcę koszty związane ze zmianą:  

1) stawki podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego;  


2) wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę albo wysokości minimalnej stawki godzi-

nowej, ustalonych na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wyna-

grodzeniu za pracę;  

3)  zasad  podlegania  ubezpieczen

iom  społecznym  lub  ubezpieczeniu  zdrowotnemu  lub  wy-

sokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne;  

4) zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których 

mowa w ustawie z dnia 4 października 2018 r. o  pracowniczych planach kapitałowych (Dz. 

U. poz. 2215 oraz z 2019 poz. 1074 i 1572), - 

jeżeli zmiany te będą miały wpływ na koszty 

wykonania zamówienia przez Wykonawcę.  Ciężar  udowodnienia kwoty  rzeczywiście ponie-

sionych kosztów i ich wpływu na cenę jednostkową w całości spoczywa na stronie, która się 

na nie powołuje.  

11. W celu zmiany wynagrodzenia, o której mowa w ust. 10 powyżej każda ze stron umowy, 

w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie przepisów dokonujących tych zmian, może zwrócić 

się  do  drugiej  strony  z  wnioskiem  w  sprawie  odpowiedniej  zmiany  wynagrodzenia  o  kwotę 

kosztu  poniesionego  przez  wykonawcę,  a  w  przypadku  stawki  podatku  VAT  od  daty  jego 

zmiany.  Do  wniosku  należy dołączyć  szczegółowy  opis  i  wyliczenie wpływu zmian  na  cenę 

jednostkową o której mowa w ust. 2 wraz ze wskazaniem terminu ich zaistnienia. Zamawia-

jący  zastrzega  sobie  prawo  do  żądania  od  Wykonawcy  dodatkowych  wyjaśnień  odnośnie 

wyliczonych  kosztów  oraz  weryfikacji  wyliczeń  dokonanych  przez  Wykonawcę  we  własnym 

zakresie.  

12.  Zamaw

iający  wskazuje  możliwość  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  Wykonawcy  w 

przypadku 

wzrostu  cen  rzeczywiście  ponoszonych  kosztów,  gdy  wielkość  wzrostu  wartości 

wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych,  publikowanego  przez  prezesa  Głównego 

Urzędu Statystycznego mierzona w cyklu miesięcznym i odpowiadająca temu samemu mie-

siącowi w roku poprzednim, przekroczy 5,5 %. W takim przypadku Wykonawca może zwró-

cić się o zmianę wynagrodzenia w wysokości różnicy wzrostu wartości ww. wskaźnika i war-

tości  wskazanej  przez  Zamawiającego  w  zdaniu  poprzedzającym.  Zamawiający  zastrzega, 

że  wysokość  maksymalna  zmiany  wynagrodzenia  Wykonawcy  może  wynieść  2%  wartości 

brutto Umowy.  

13. Zamawiający zastrzega, że Wykonawca ma prawo ubiegać się o zmianę wysokości wy-

nagrodzenia, o której mowa w ust. 12, po upływie 12 miesięcy od dnia podpisania umowy. 

Zamawiający dopuszcza jednorazową możliwość waloryzacji wynagrodzenia w trakcie Okre-

su 

obowiązywania umowy.  

14. W celu zmiany wynagrodzenia, o której mowa w ust. 12, Wykonawca winien zwrócić się 

do Zamawiającego z pisemnym wnioskiem w sprawie odpowiedniej zmiany wynagrodzenia. 

Do wniosku należy dołączyć szczegółowy opis i wyliczenie wpływu zmian na cenę jednost-

kową o której mowa w ust. 2 wraz ze wskazaniem terminu ich zaistnienia. Zamawiający za-


strzega  sobie  prawo  do  żądania  od  Wykonawcy  dodatkowych  wyjaśnień  odnośnie  wyliczo-

nych  kosztów  oraz  weryfikacji  wyliczeń  dokonanych  przez  Wykonawcę we  własnym  zakre-

sie. 

15. Prawo do zmiany wysokości wynagrodzenia obowiązywać będzie od dnia akceptacji 

przez 

Zamawiającego wniosku Wykonawcy (w formie aneksu), o którym mowa w ust. 11, za 

okres 

od dnia przedłożenia Zamawiającemu wniosku o zmianę wynagrodzenia, potwierdzo-

nego 

przez Zamawiającego datą otrzymania wniosku w formie pisemnej.  

CZĘŚĆ  VI  SWZ  -  PROJEKTOWANE  POSTANOWIENIA  UMOWY  –  wzór  umowy  (WZÓR 

UMOWY DLA ZADANIA 3 (4*), ZADANIA 4 (7*)  

§ 1 

Przedmiot umowy 

1. Przedmiotem umowy jest usługa polegająca na zagospodarowaniu odpadów komunalnych 

z terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości maksymalnej ……… Mg (infor-

macje 

te  zostaną  uzupełnione w momencie przygotowania umowy  do  podpisu z  wybranym 

Wykonawcą  odpowiednio  dla  danego  Zadania,  zgodnie  z  informacjami  w  tym  zakresie  za-

wartymi w opisie przedmiotu zamówienia), zgodnie z opisem przedmiotu zamówienia w za-

kresie Zadania nr …., stanowiącym załącznik nr 1 do umowy oraz ceną określoną w ofercie 

stanowiącą załącznik nr 2 do umowy dla Zadania nr ….. albo ceną wynikającą z ostatniego 

postąpienia złożonego przez Wykonawcę w trakcie aukcji elektronicznej. 

14.  Zamawiający  deklaruje  realizację  zamówienia  w  minimalnym  zakresie,  tj.  …….  Mg  (in-

formacja 

ta  zostanie  uzupełniona  w  momencie przygotowania  umowy  do  podpisu  z  wybra-

nym 

Wykonawcą odpowiednio dla danego Zadania, zgodnie z informacjami w tym zakresie 

zawartymi  w  opisie przedmiotu  zamówienia)  w  okresie realizacji  umowy, określonym  w  § 2 

ust. 

2 umowy.  Ilość  odpadów  przekazywanych do zagospodarowania jest  zależna od  ilości 

odpadów  wytwarzanych  przez  mieszkańców  dzielnic  Zadania.  Wykonawcy  nie  przysługują 

żadne roszczenia odszkodowawcze w przypadku, gdy ilość przekazanych do zagospodaro-

wania 

odpadów w okresie realizacji umowy będzie niższa od maksymalnej ilości określonej 

w ust. 1. 

15.  Deklaracja,  o  której  mowa  w  ust.  14  nie  dotyczy  przypadku  odstąpienia  od  umowy  lub 

rozwiązania umowy lub jej zakończenia z jakiejkolwiek przyczyny przed upływem terminu, na 

jaki została zawarta, w tym w przypadkach określonych w §6 ust. 7-11, § 7 pkt 4 i § 9 ust. 8 

umowy, jak również w przypadkach zawieszenia realizacji umowy (§ 6 ust. 14 umowy) oraz 

w przypadkach, gdy ograniczony zostanie zakres przedmiotowy umowy (§ 9 ust. 6b umowy) 

oraz przypadku wykonania zastępczego, o którym mowa w § 2 ust. 35 umowy. 

§ 2 

Termin i warunki realizacji umowy 

1.  Umowa  obowiązuje  od  dnia  jej  podpisania  do  dnia  ………………..  roku  (Umowa  będzie 

obowiązywała  przez  okres  26  miesięcy  od  dnia  rozpoczęcia  realizacji  umowy  z  uwagi  na 


konieczność rozliczenia umowy (dalej: „Okres obowiązywania umowy”). Informacja ta zosta-

nie  uzupełniona  w  momencie  przygotowania  umowy  do  podpisu  z  wybranym  Wykonawcą 

zgodnie z informacjami w tym zakresie zawartymi w opisie przedmiotu 

zamówienia. 

Z  uwzględnieniem  ust.  3  poniżej,  w  przypadku  gdy  którakolwiek  z  instalacji  wskazanych  w 

ofercie  stanowiącej  Załącznik  nr  2  do  umowy,  będzie  się  znajdowała  poza  granicami  Rze-

czypospolitej  Polskiej,  termin  rozpoczęcia  realizacji  umowy  zostanie  odpowiednio  dostoso-

wany  po  uzyskaniu  wymaganych  uprawnień;  na  dzień  zawarcia  umowy  termin  ten  zostaje 

określony na 38 miesięcy od zawarcia umowy (tj. 26 miesiące plus 6 miesięcy dla instalacji 

wymagających uzyskania ostatecznej decyzji GIOŚ, o której mowa w pkt 2 Opisu przedmiotu 

zamówienia tiret pierwsze) lub 34 miesiące od zawarcia umowy (tj. 26 miesiące plus 2 mie-

siące  –  dla  instalacji  wymagającej  procedury  informowania,  o  której  mowa  w  pkt  2  Opisu 

przedmiotu zamówienia tiret drugie). 

2.  Termin realizacji  zamówienia tj.  zagospodarowanie odpadów  będących przedmiotem  za-

mówienia:  …………………….  do  …………………….  z  zastrzeżeniem  ust.  3  i  4  poniżej. 

(Przedmiot 

zamówienia  realizowany  będzie  przez  okres  18  miesięcy  od  dnia  rozpoczęcia 

realizacji 

zamówienia  (dalej:  „Okres  realizacji  zamówienia”).  Planowany  termin  rozpoczęcia 

Okresu 

realizacji  zamówienia  to  01.10.2022  r.  Termin  ten  może  ulec  przesunięciu,  gdy  w 

wyniku 

przedłużenia się  procedury  przetargowej  umowa zostanie zawarta po  01.09.2022 r. 

W  takim 

przypadku  termin  rozpoczęcia Okresu  realizacji  zamówienia  zostanie  wskazany  w 

umowie, 

z tym, że okres pomiędzy dniem zawarcia umowy a terminem rozpoczęcia Okresu 

realizacji 

zamówienia nie może być dłuższy niż 30 dni. Informacja ta zostanie uzupełniona w 

momencie 

przygotowania  umowy  do  podpisu  z  wybranym  Wykonawcą,  zgodnie  z  informa-

cjami  w tym 

zakresie zawartymi w opisie przedmiotu zamówienia. Z uwzględnieniem ust. 3 

poniżej, w przypadku, gdy którakolwiek z instalacji wskazanych w ofercie, będzie się znajdo-

wała poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Okres realizacji zamówienia zostanie odpo-

wiednio dostosowany 

po uzyskaniu wymaganych uprawnień). 

2a.  Umowa  podlega wznowieniu (przedłużeniu) na  kolejne  6  miesięcy,  pod  warunkiem  zło-

żenia Wykonawcy oświadczenia Zamawiającego o wznowieniu umowy nie później niż na 14 

dni pr

zed upływem Okresu realizacji zamówienia, o którym mowa w ust. 2. W okresie wzno-

wienia 

umowy, Wykonawca zobowiązuje się zagospodarowywać odpady komunalne pocho-

dzące z terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości maksymalnej do …. Mg 

(informacja  t

a  zostanie  uzupełniona  w  momencie  przygotowania  umowy  do  podpisu  z  wy-

branym Wykonawcą odpowiednio dla danego Zadania, zgodnie z informacjami w tym zakre-

sie  zawartymi  w  opisie  przedmiotu  zamówienia)  na  warunkach  i  w  cenach  jednostkowych 

przewidzianych dla przedmiotu umowy realizowanego w okresie przed wznowieniem umowy. 

§ 3 

Wartość umowy i zasady rozliczeń 


1. Łączne wynagrodzenie należne Wykonawcy z tytułu realizacji niniejszej umowy nie prze-

kroczy 

kwoty  netto ........................... zł  (słownie: ..................................... zł)  powiększonej  o 

podatek 

od towarów i usług VAT naliczony zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu jego 

naliczenia. 

2.  Cena jednostkowa wskazana  w  ofercie stanowiącej  Załącznik  nr  2 do  umowy  albo cena 

jednostkowa  wynikająca  z  ostatniego  postąpienia  złożonego  przez  Wykonawcę  w  trakcie 

aukcji elektronicznej, zawiera w sobie koszty realizacji przedmiotu zamówienia w tym koszty 

ubezpieczeń,  opłaty  celne  i  podatkowe  oraz  wszelkie  inne  koszty  Wykonawcy.  Cena  jed-

nostkowa  nie  może  ulec  zwiększeniu  w  Okresie  obowiązywania  umowy,  z  zastrzeżeniem 

postanowień  ust.  10  i  § 9 ust.  5 lit.  a.10.  Cena  jednostkowa o  której  mowa w  ust.  2, może 

ulec zmianie o poniesione przez Wykonawcę koszty związane ze zmianą:  

1) stawki podatku od 

towarów i usług oraz podatku akcyzowego;  

2) wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę albo wysokości minimalnej stawki godzi-

nowej, ustalonych na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wyna-

grodzeniu za pracę;  

3)  zasad  podlegania  u

bezpieczeniom  społecznym  lub  ubezpieczeniu  zdrowotnemu  lub  wy-

sokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne;  

4) zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których 

mowa  w  ustawie  z  dnia 4 

października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. 

U. poz. 2215 oraz z 2019 poz. 1074 i 1572), - 

jeżeli zmiany te będą miały wpływ na koszty 

wykonania zamówienia przez Wykonawcę.  Ciężar  udowodnienia kwoty  rzeczywiście ponie-

sionych kosztów i ich wpływu na cenę jednostkową w całości spoczywa na stronie, która się 

na nie powołuje.  

11. W celu zmiany wynagrodzenia, o której mowa w ust. 10 powyżej każda ze stron umowy, 

w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie przepisów dokonujących tych zmian, może zwrócić 

się  do  drugiej  strony  z  wnioskiem  w  sprawie  odpowiedniej  zmiany  wynagrodzenia  o  kwotę 

kosztu  poniesionego  przez  wykonawcę,  a  w  przypadku  stawki  podatku  VAT  od  daty  jego 

zmiany.  Do  wniosku  należy dołączyć  szczegółowy  opis  i  wyliczenie wpływu zmian  na  cenę 

jednostkową o której mowa w ust. 2 wraz ze wskazaniem terminu ich zaistnienia. Zamawia-

jący  zastrzega  sobie  prawo  do  żądania  od  Wykonawcy  dodatkowych  wyjaśnień  odnośnie 

wyliczonych  kosztów  oraz  weryfikacji  wyliczeń  dokonanych  przez  Wykonawcę  we  własnym 

zakresie.  

12.  Zamawiający  wskazuje  możliwość  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  Wykonawcy  w 

przypadku 

wzrostu  cen  rzeczywiście  ponoszonych  kosztów,  gdy  wielkość  wzrostu  wartości 

wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych,  publikowanego  przez  prezesa  Głównego 

Urzędu Statystycznego mierzona w cyklu miesięcznym i odpowiadająca temu samemu mie-

siącowi w roku poprzednim, przekroczy 5,5 %. W takim przypadku Wykonawca może zwró-


cić się o zmianę wynagrodzenia w wysokości różnicy wzrostu wartości ww. wskaźnika i war-

tości  wskazanej  przez  Zamawiającego  w  zdaniu  poprzedzającym.  Zamawiający  zastrzega, 

że  wysokość  maksymalna  zmiany  wynagrodzenia  Wykonawcy  może  wynieść  2%  wartości 

brutto Umowy.  

13. Zamawiający zastrzega, że Wykonawca ma prawo ubiegać się o zmianę wysokości wy-

nagrodzenia, o której mowa w ust. 12, po upływie 12 miesięcy od dnia podpisania umowy. 

Zamawiający dopuszcza jednorazową możliwość waloryzacji wynagrodzenia w trakcie Okre-

su 

obowiązywania umowy.  

14. W celu zmiany wynagrodzenia, o której mowa w ust. 12, Wykonawca winien zwrócić się 

do Zamawiającego z pisemnym wnioskiem w sprawie odpowiedniej zmiany wynagrodzenia. 

Do wniosku należy dołączyć szczegółowy opis i wyliczenie wpływu zmian na cenę jednost-

kową o której mowa w ust. 2 wraz ze wskazaniem terminu ich zaistnienia. Zamawiający za-

strzega 

sobie  prawo  do  żądania  od  Wykonawcy  dodatkowych  wyjaśnień  odnośnie  wyliczo-

nych 

kosztów  oraz  weryfikacji  wyliczeń  dokonanych  przez  Wykonawcę we  własnym  zakre-

sie. 

15. Prawo do zmiany wysokości wynagrodzenia obowiązywać będzie od dnia akceptacji 

przez 

Zamawiającego wniosku Wykonawcy (w formie aneksu), o którym mowa w ust. 11, za 

okres 

od dnia przedłożenia Zamawiającemu wniosku o zmianę wynagrodzenia, potwierdzo-

nego 

przez Zamawiającego datą otrzymania wniosku w formie pisemnej.  

Z Szybkiego szacunku wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych w marcu 202 r. in-

formacje GUS 1 kwietnia 2022 r. wynika, że ceny towarów i usług konsumpcyjnych w porów-

naniu  z  analogicznym  miesiącem  ubiegłego  roku  wzrosły  o  10,9%,  a  w  stosunku  do  po-

przedniego miesiąca o 3,2%, przy czym nośniki energii wzrosły o 23,9% w stosunku rocznym 

i o 4,4 % w stosunku miesięcznym, a paliwa do prywatnych środków transportu o 33,5% w 

stosunku rocznym i 28% w stosunku miesięcznym.  

Z sytuacji społeczno-gospodarczej w kraju w I kwartale 2022 wydanej przez GUS w marcu 

202 wynika, że : 

dostawa  wody;  gospodarowanie  ściekami  i  odpadami;  rekultywacja  marzec  2022  wyniosła 

109,1 w stosunku do marca 2021 

Wzrost cen towarów i usług związanych z mieszkaniem w skali roku wyniósł 15,4% (wobec 

w lutym br.). Za użytkowanie mieszkania lub domu i nośniki energii konsumenci płacili 

o 17,7% więcej niż w marcu ub. roku. Najbardziej wzrosły ceny nośników energii – przecięt-

nie o 24,3%, w tym dużo więcej niż przed rokiem płacono za opał – o 61,3% oraz gaz – o 

49,2%; wyższe w marcu ub. roku były także opłaty za energię cieplną – o 9,1% oraz energię 

elektryczną – o 5,0%. Podniesiono także opłaty za wywóz śmieci – o 11,1%, usługi kanaliza-

cyjne 

– o 8,4%, a także za zaopatrywanie w wodę – o 4,2%.  


Wzrost cen towarów  i  usług  w  zakresie transportu w  marcu  br.  w  skali roku  wyniósł  24,1% 

(miesiąc wcześniej ceny te wzrosły o 9,9%, a w marcu ub. roku o 5,4%). Podniesiono ceny 

paliw  do  prywatnych  środków  transportu  –  o  33,5%  (przed  miesiącem  wzrost  tych  cen  wy-

niósł 11,1%), w tym podrożał olej napędowy – o 41,4%, gaz ciekły i pozostałe paliwa do pry-

watnych środków  transportu  –  o  35,3%  oraz  benzyna  –  o  29,3%.  Wyższe niż  w marcu  ub. 

roku  były  opłaty  za  usługi  transportowe  –  o  8,8%  oraz  ceny  samochodów  osobowych  –  o 

W okresie styczeń–marzec br. ceny produkcji sprzedanej przemysłu wzrosły w skali roku o 

17,4% (przed rokiem notowano wzrost o 2,4%), w tym najbardziej w wytwarzaniu i zaopatry-

waniu w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę – o 31,2%. W górnictwie i wy-

dobywaniu ceny były wyższe o 23,6%, w przetwórstwie przemysłowym  – o 15,3%, a w do-

stawie wody; gospodarowaniu ściekami i odpadami; rekultywacji – o 4,9%. 

W marcu br. tempo wzrostu cen produkcji sprzedanej przemysłu w skali roku wyniosło 20,0% 

(wobec 

16,1% w poprzednim miesiącu). Spośród sekcji przemysłu najbardziej wzrosły ceny 

w  wytwarzaniu 

i zaopatrywaniu w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę  – o 

37,3%. W górnictwie i wydobywaniu ceny podniesiono o 24,2%, w przetwórstwie przemysło-

wym 

– o 17,5%, a w dostawie wody; gospodarowaniu ściekami i odpadami; rekultywacji – o 

Z Projekcji inflacji i wzrostu gospodarczego NBP opublikowanej na stronie NBP w miesiącu 

marcu 2022 wynika, że inflacja na koniec horyzontu projekcji tj. 4 kwartał 2024 ukształtuje się 

nieznacznie poniżej 4%, zaś w 2023 wyniesie 9,0%. 

Z  Analizy  kosztów  gospodarki  odpadami  komunalnymi  Instytutu  Ochrony  Środowiska  Pań-

stwowego Instytutu Badawczego wynika, że stosunkowo duży wpływ na koszty gospodaro-

wania  odpadami  ma  koszt  ich  przetwarzania.  Tezę  tę  potwierdza  Raport  UOKiK,  w  którym 

stwierdzono, że problem wzrostu cen ma charakter systemowy, a kluczowym elementem są 

koszty zagospodarowania odpadów oraz zwiększenie ilości odpadów. Dodatkowo stwierdzo-

no  spadek  liczby  przedsiębiorców  prowadzących  działalność  w  zakresie  gospodarowania 

odpadami.  Wzrost  cen ma charakter  globalny i dotyczy  całego  kraju. Wzrost  kosztów  funk-

cjonowania instalacji 

wystąpił równocześnie w całym kraju, a rosnącym przychodom związa-

nym z ze zwiększeniem ceny przyjęcia odpadów na instalację towarzyszył znaczący spadek 

rentowności badanych przedsiębiorstw. Rentowność sprzedaży ROS mierzona zyskiem net-

to spadła z  poziomu  8,6-  9,2%  w  latach  2015-2016 do  5,9%  w  2018 r. Na wzrost  kosztów 

gospodarowania  odpadami  komunal

nymi  związanych  z  przetwarzaniem  odpadów  mają 

wpływ następujące czynniki: m/\. In. koszt paliwa, energii i kosztów osobowych.  


Z dowodu miesięczne wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych wynika, że średni po-

ziom zmian wskaźnika (średnia arytmetyczna zmian z danego roku) wynosił w 2013 0,90, w 

2014, -0,48, w 2015 

– 0,93, w 2016 – 0,72, w 2017 – 1,97, w 2018 – 1,67, w 2019 – 2,31, w 

– 3,40 w 2021 5,10 w 2022 dane za 3 miesiące – 9,63 

Z artykułu Damiana Słomki z 29 kwietnia 2022 na portalu money.pl Wzrost cen przyśpieszył 

jeszcze  bardziej.  To  najwyższa  inflacja  w  XXI  wieku,  wynika,  że  Ceny  dóbr  i  usług  były  w 

kwietniu  średnio  o  12,  3  proc.  Wyższe  niż  rok  wcześniej  –  wynika  ze  wstępnych  wyliczeń 

opublik

owanych przez GUS. Dla ekonomistów kolejny wzrost inflacji nie jest zaskoczeniem, 

ale skala  podwyżek  przeszła najśmielsze  oczekiwania.  Średnia  prognoz ekspertów  sugero-

wała podwyżki cen w skali roku na poziomie około 11,5%. Skala podwyżek w Polsce kilku-

krotnie przekracza pozi

omy akceptowane przez NBP. To właśnie bank centralny stoi na stra-

ży  stabilności  cen.  Przypomnijmy,  że  celem  banku  jest  utrzymywanie  wskaźnika  inflacji  na 

poziomie 1,5- 3,5 proc. 

Spodziewamy się, że szczyt inflacji nastąpi w sierpniu w okolicy 13 

proc” – ocenia J. R. ekspert Polskiego Instytutu Ekonomicznego. Najmocniej podrożały pali-

wo oraz rachunki za energię. W obydwu przypadkach ceny były ponad 27% wyższe niż rok 

temu.  

Izba zważyła, co następuje: 

Izba  stwierdziła,  że  zgłoszone  przystąpienie  spełnia  wymogi  formalne  określone  w  art.  525 

ust. 1 

– 3 ustawy.  

Izba  nie  dopatrzyła  się  zaistnienia  przesłanek  odrzucenia  odwołania  na  podstawie  art.  528 

ustawy.  

Izba oceniła, że odwołujący wykazał przesłankę materialnoprawną dopuszczalności odwoła-

nia, o której mowa w art. 505 ust. 1 ustawy.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego  art. 99 ust. 1, 2 i 4 ustawy w zw. z art. 16 ustawy 

przez 

opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieproporcjonalny  i  nieadekwatny  do 

przedmiotu  zamówienia  oraz  prowadzący  do  nieuzasadnionego  ograniczenia  konkurencyj-

ności postępowania i naruszający uczciwą konkurencję w zakresie, w jakim w Części Il SWZ 

- Opis P

rzedmiotu Zamówienia („OPZ”) w pkt 17 w zakresie Zadania 1 (2.1) i Zadania 2 (2.2) 

oraz w zakresie Zadania 3 (4) i Zadania 4 (7)  z

amawiający wymaga, aby w przypadku, gdy 

instalacja  do  przetwarzania  odpadów  „bio”  i  „odpadów  zielonych”  zlokalizowana  będzie  w 

odległości większej niż 40 km od granic dzielnic Zadania, wykonawca posiadał stację przeła-

dunkową dla tych odpadów znajdującą się w odległości do 40 km od granic dzielnic zadania. 

Zarzut nie podlegał rozpoznaniu. Na posiedzeniu z udziałem stron odwołujący złożył oświad-

czenie o cofnięciu zarzutu. Dopuszczalność cofnięcia zarzutu została usankcjonowana w art. 


522 ust. 3 

ustawy, w którym wprost ustawodawca dopuścił możliwość cofnięcia odwołania w 

części zarzutów nieuwzględnionych przez zamawiającego. Zgodnie z art. 520 ust. 1 ustawy 

odwołujący może cofnąć odwołanie do czasu zamknięcia rozprawy, a cofnięte odwołanie nie 

wywołuje skutków prawnych, jakie ustawa wiąże z wniesieniem odwołania do Prezesa Izby. 

Stosownie  do  art. 

568 pkt.  1 ustawy Izba  umarza postępowania odwoławcze,  w formie po-

stanowienia,  w  przypadku  cofnięcia  odwołania.  Wobec  braku  wprost  regulacji  dotyczącej 

sytuacji  jednoczesnego  wycofania  części  zarzutów  i  podtrzymania  pozostałych  zarzutów, 

należy zastosować odpowiednio przepis art. 520 ust. 1 i 568 pkt 1 ustawy wiążąc go z art. 

555  u

stawy  nakładającym  obowiązek  rozstrzygnięcia  przez  Izbę  o  zarzutach  zawartych  w 

odwołaniu.  Konsekwencją  tego  odpowiedniego  zastosowania  wskazanych  wyżej  przepisów 

jest konieczność  


umorzenia postępowania w części dotyczącej wycofanego zarzutu.  

Zarzut 

naruszenia  przez  zamawiającego  art.  439  ust.  1  w  zw.  z  art.  439  ust.  2  pkt  1)  i  4) 

ustawy w zw. z art. 353 1 oraz art. 5 kc w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy przez 

określenie warun-

ków zamówienia w sposób naruszający ww. przepisy i prowadzący do naruszenia równowagi 

stron umowy oraz nieumożliwiający zapewnienia ekwiwalentności świadczeń stron umowy i 

zniwelowania ryzyk związanych ze zmianami kosztów wykonania zamówienia publicznego w 

zakresie, w jakim: 

a. 

§ 3 ust. 12 Części IV SWZ - wzór umowy dla Zadania 1 (2.1), Zadania 2 (2.2) oraz 

Zadania 3 (4) i Zadania 4 (7) (dalej jako: „Umowa”) zastrzeżono, że wysokość maksymalna 

zmiany  wynagrodzenia  wykonawcy 

w  wyniku waloryzacji może  wynieść  2%  wartości  brutto 

umowy 

mimo, że z uwagi na aktualny poziom inflacji jest wysoce prawdopodobne, że wzrost 

kosztów związanych z wykonaniem Zamówienia przekroczy zakładany przez zamawiającego 

próg, co przy utrzymaniu ww. ograniczenia, pozbawiałoby wykonawcę prawa do waloryzacji 

umowy, co jest wprost sprzeczne z dyspozycją art. 439 ust. 1 ustawy; 

b. 

§ 3 ust. 12 umowy (dla wszystkich Zadań), wskazano możliwość zmiany wynagro-

dzenia  wykonawcy 

w przypadku wzrostu cen rzeczywiście ponoszonych kosztów, gdy wiel-

kość  wzrostu  wartości  wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych,  publikowanego 

przez prezesa GUS mierzona w cyklu miesięcznym i odpowiadająca temu samemu miesią-

cowi w roku poprzednim, przekroczy 5,5%, co stanowi próg zbyt wysoki dla faktycznej sku-

teczności zastosowania waloryzacji i prowadzi do niezgodności z dyspozycją art. 439 ust. 1 

ustawy;   

c. 

§ 3 ust. 13 umowy (dla wszystkich Zadań), zamawiający zastrzegł, że wykonawca 

ma prawo ubiegać się o zmianę wysokości wynagrodzenia (waloryzację ze względu na po-

ziom  inflacji)  dopiero  po  upływie  12  miesięcy  od  dnia  podpisania  umowy  oraz  dopuszcza 

tylko jednorazową możliwość waloryzacji wynagrodzenia. 

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie.  

Izba  nie  podziela  wprawdzie  stanowiska  zamawiającego  co  do  wadliwości  sformułowania 

zarzutów odwołania przez odwołanie się do klauzuli generalnej kodeksu cywilnego zawartej 

w  art.  5  kc  czy  też  do  przepisów  ogólnych  prawa  zobowiązań  z  art.  353  (1)  kc.  Zauważyć 

bowiem należy, że odwołujący zarzuca zamawiającemu, że przewidziana przez niego walo-

ryzacja umowna nie zapewni ekwiwalentności świadczeń. Niewątpliwie zamówienie publicz-

ne jest umową odpłatną zawieraną pomiędzy zamawiającym, a wykonawcą, której przedmio-

tem  jest  nabycie  przez  zamawiającego  od  wybranego  wykonawcy  robót  budowlanych,  do-


staw lub usług – art. 7 pkt. 32 ustawy. Jest to zatem umowa wzajemna, w której wykonawca 

ma, jak w niniejszej sprawie, świadczyć na rzecz zamawiającego opisaną usługę zagospoda-

rowania  odpadów,  a  zamawiający  ma  za  tę  usługę  zapłacić  umówione  wynagrodzenie. 

Ustawa nie reguluje zasad dotyczących wzajemnych świadczeń stron umowy. Ustawodawca 

uregulował jedynie kwestię współdziałania stron umowy – art. 431 ustawy, jak również zasa-

dę  efektywności  w  art.  17 nakazując  zamawiającemu  zapewnienie najlepszej jakości  otrzy-

mywanych usług, w ramach środków, które zamawiający może przeznaczyć na jej realizację 

oraz uzyskanie najlepszych efektów. Ustawa jednak nie stanowi o tym, w jaki sposób odpłat-

ność  świadczona  przez  zamawiającego  ma  odpowiadać  świadczonej  usłudze,  o  tym  nato-

miast stanowi art. 487 par. 1 kodeksu cywilnego, który wskazuje, że umowa jest wzajemna, 

gdy obie strony zobowiązują się w taki sposób, że świadczenie jednej z nich ma być odpo-

wiednikiem świadczenia drugiej. Zasada ekwiwalentności świadczeń nie posiada odpowied-

nika na gruncie ustawy, co więcej ustawa nie reguluje też sytuacji, kiedy dojdzie do przekro-

czenia granic zasady ekwiwalentności skutkującego nawet nieważnością umowy. Takie ure-

gulowanie występuje natomiast w kodeksie cywilnym w art. 388 kc, który reguluje instytucję 

wyzysku.  Do  wyzysku  dochodzi  bowiem  wówczas,  gdy  jeżeli  jedna  ze  stron,  wyzyskując 

przymusowe położenie, niedołęstwo lub niedoświadczenie drugiej strony, w zamian za swoje 

świadczenie przyjmuje albo zastrzega dla siebie lub dla osoby trzeciej świadczenie, którego 

wartość  w  chwili  zawarcia  umowy  przewyższa  w  rażącym  stopniu  wartość  jej  własnego 

świadczenia,  druga  strona  może  żądać  zmniejszenia  swego  świadczenia  lub  zwiększenia 

należnego  jej  świadczenia,  a  w  wypadku  gdy jedno  i  drugie  byłoby  nadmiernie  utrudnione, 

może ona żądać unieważnienia umowy. Nadto od 30 czerwca 2022 r. ustawodawca zdecy-

dował się również określić, kiedy zachodzić będzie domniemanie, świadczenia przewyższa-

jącego  wartość  świadczenia  wzajemnego  w  stopniu  rażącym,  wskazując,  że  taka  sytuacja 

będzie  miała  miejsce,  jeżeli  wartość  świadczenia  jednej  ze  stron  w  chwili  zawarcia  umowy 

przewyższa co najmniej dwukrotnie wartość świadczenia wzajemnego.  

Na gruncie ustawy nie ma analogicznych przepisów, ale właśnie z delegacji ustawowej art. 8 

ust. 1 ustawy wynika, że skoro ustawodawca nie zdecydował się uregulować odmiennie cha-

rakteru zamówienia niż reguluje to umowa wzajemna na gruncie KC, to możliwe jest odesła-

nie do art. 487 par. 1 kc i wskazanie na konieczność oceny umowy przez pryzmat odpowia-

dania sobie świadczeń wzajemnych i oceny naruszenia tej równowagi także w taki sposób, 

który jest sprzeczny ze społeczno – gospodarczym przeznaczeniem tego prawa i zasadami 

współżycia  społecznego  również  nie  pochwalającymi  nadużycia  prawa  prowadzącego  do 

nierównej  pozycji  stron  umowy  wzajemnej.  Z  tego  też  względu Izba  nie  uznaje  zasadności 

argumentacji zamawiającego, że skoro waloryzacja została uregulowana w ustawie i uregu-

lowane zostały zasady zamówień publicznych w art. 16 ustawy, to odwołujący nie może po-

woływać  się  na  przepisy  kodeksu  cywilnego.  Przeciwnie  Izba  stoi  na  stanowisku,  że  skoro 


ustawodawca w ustawie nie określił, że świadczenia zamawiającego i wykonawcy nie mają 

być  ekwiwalentne,  a  jednocześnie  nie  uregulował  zasady  ekwiwalentności  świadczeń  wza-

jemnych w ustawie, to konieczne jest odwołanie się kodeksu cywilnego i uregulowanej w nim 

zasady  ekwiwalentności.  W  przeciwnym  bowiem  wypadku  brak  byłoby  jednoznacznego 

miernika  porównywalności  świadczeń  zamawiającego  i  wykonawcy  przez  pryzmat,  którego 

można byłoby ocenić czy klauzula waloryzacyjna przewidziana przez zamawiającego pozwa-

la  na 

zachowanie  tej  równowagi  w  przypadku  zmiany  cen  materiałów  lub  kosztów  związa-

nych z realizacją zamówienia. Izba nie znajduje też podstawy prawnej dla odrzucenia zarzu-

tu,  dla  którego  nie  wskazano  podstawy  prawnej  lub  wskazano  wadliwą  podstawę  prawną. 

Odrzuc

enie  przede  wszystkim  reguluje  art.  528  ustawy,  który  zawiera  katalog  zamknięty  i 

odnosi się do całego odwołania, a nie poszczególnych jego zarzutów. Nadto w ocenie Izby 

niepodanie podstawy prawnej pry jednoznacznie określonej podstawie faktycznej zarzutu nie 

stanowi 

o braku zarzutu. Przede wszystkim art. 516 ust. 1 pkt. 8 ustawy nakłada obowiązek 

zwięzłego przedstawienia zarzutu, który powinien opisywać fakt, którego zaistnienie rodzi po 

stronie wykonawcy roszczenie o ochronę prawną. Jest to zgodne z paremią da mihi factum, 

dabo tibi ius. Oczywiście przywołanie podstawy prawnej jest celowe i świadczy o profesjona-

lizmie wykonawcy, jednak jeśli fakt opisany jest dostatecznie, a podstawa prawna nie została 

wskazana lub została wskazana błędnie, to w ocenie Izby możliwie jest nadanie odwołaniu 

biegu i jego rozpoznanie, co oczywiście nie oznacza, że Izba dany zarzut uzna za zasadny. 

Tym samym Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia zarzutu wadliwego określenia momen-

tu powstania prawa do wystąpienia z wnioskiem o waloryzację, a także częstotliwości wystę-

powania z takim wnioskiem.  

Przechodząc  do  merytorycznego  rozpoznania  postawionych  zarzutów  Izba  stwierdza,  że 

zamawiający nie uchybił obowiązkowi przewidzianemu w art. 439 ust. 1 ustawy nakazujące-

mu  wprowadzenie  kl

auzuli  waloryzacyjnej  do  umowy,  której  przedmiotem  są  usługi  (usługa 

zagospodarowania odpadów), którą zamawiający projektuje zawrzeć na czas dłuższy niż 12 

miesięcy. Zamawiający przewidział taką klauzulę w par. 13 ust. 12 – 14 umowy. Odwołujący 

tego  faktu 

nie  kwestionuje,  co  więcej,  jak  sam  przyznał  na  rozprawie,  nie  kwestionuje  też 

zastosowania  przez  zamawiającego  wybranej  przez  zamawiającego  metody  waloryzacji, 

która  w  ocenie  Izby  jest  metodą  indeksacji  uproszczonej,  która  zakłada  jednakowy  sposób 

zmiany 

wynagrodzenia za wykonanie całości jak i części przedmiotu zamówienia. Odwołują-

cy  stwierdził,  że  kwestionuje  poziom,  którego  osiągnięcie  uprawnia  go  do  wystąpienia  z 

wnioskiem  o  zmianę  wynagrodzenia,  a  więc  możliwość  zmiany  wysokości  wynagrodzenia 

wykonawcy  w  przypadku 

wzrostu  cen  rzeczywiście  ponoszonych  kosztów,  gdy  wielkość 

wzrostu wartości wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych, publikowanego przez pre-

zesa Głównego Urzędu Statystycznego mierzona w cyklu miesięcznym i odpowiadająca te-

mu  samemu  mies

iącowi  w  roku  poprzednim,  przekroczy  5,5  %.  Przy  czym  odwołujący  do-


maga się obniżenia tego progu do poziomu 2%. W ocenie Izby w sytuacji, gdy zamawiający, 

zgodnie z art. 439 ust. 2 pkt. 1 ustawy określił poziom zmiany ceny materiałów lub kosztów 

uprawniający  strony  umowy  do  żądania  zmiany  wynagrodzenia,  to  na  odwołującym  ciążył 

obowiązek  wykazania,  że  poziom  ten  nie  zapewnia  ekwiwalentności  świadczeń  w  sytuacji 

zmiany cen materiałów lub kosztów. Art. 534 ust. 1 ustawy wskazuje, że strona jest obowią-

zana wsk

azywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzi skutki prawne. Odwołu-

jący  określa  skutek  jako  nierealność  waloryzacji  niezapewniająca  równego  rozkładu ryzyk  i 

odpowiedniości świadczeń. Odwołujący powołuje także dowody niestety z dowodów tych nie 

s

posób ustalić, że poziom 2% jest poziomem właściwym i dobranym prawidłowo, a poziom 

5,5% nie. Sam odwołujący wskazał, że z artykułu prasowego na stronie money.pl wynika, że 

celem  Narodowego  Banku  Polskiego  jest  utrzymanie  inflacji  na  poziomie  1,5-3,5%,  a  w

ięc 

mogącej  przekraczać  2%,  co  więcej  odwołujący  sam  wyliczył  w  dowodzie  „miesięczne 

wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych”, że średni poziom zmian wskaźnika inflacji 

w roku 2022 wyniósł 5,10%, a więc był to poziom zbliżony do progu określonego przez za-

mawiającego, a który był do przewidzenia przez wykonawców w dacie ogłoszenia zamówie-

nia.  Izba  zauważa,  że  odwołujący  jako  profesjonalista  powinien  w  dacie  składania  oferty 

uwzględnić  bieżącą  sytuację  rynkową,  natomiast  klauzule  waloryzacyjne  mają  służyć  do-

puszczeniu  możliwości  zmiany  umowy  w  zakresie  wynagrodzenia  w  związku  ze  zmianami 

cen materiałów i kosztów następującymi już po dacie zawarcia umowy. Tym samym Okolicz-

ność istnienia inflacji na poziomie ponad 5% nie jest zaskoczeniem dla odwołującego i jest to 

jak  słusznie  zauważył  zamawiający  poziom,  który  prawdopodobnie  utrzyma  się  do  końca 

realizacji umowy umożliwiając stronom dokonanie zmiany wynagrodzenia z uwzględnieniem 

przyjętego sposobu zmiany wynagrodzenia. Izba dostrzega i nie pomija argumentacji odwo-

łującego,  co  do  tego,  że  koszty  wynagrodzeń,  paliwa  czy  energii  elektrycznej  wzrosły  zna-

cząco,  a  dwóch  ostatnich  czynników  w  sposób  praktycznie  3  krotnie  wyższy  niż  poziom 

wskaźnika  ogłaszanego  w  komunikacie  Prezesa  Głównego  Urzędu  Statystycznego,  jednak 

argumentacja ta, 

aby mogła okazać się skuteczna, powinna być poparta dowodami nie tylko 

na wysokość zmian tych wskazanych kosztów, ale także powinna zmierzać do wykazania, że 

udział  tych  kosztów  w  przedmiocie  usługi  jest  tak  istotny,  że  ich  zmiana  oddziałuje  na  ren-

towność świadczenia wykonawcy. Odwołujący nie przedstawił choćby dowodów księgowych 

wskazujących na wpływ tych kosztów na prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą 

w zakresie objętym przedmiotem świadczenia, ani nie wykazał że w ogóle odczuł wzrost in-

flacji.  Oczywiście  Izba  nie  neguje  tego,  że  zapewne  taki  wpływ  istnieje,  jednak  nie  może 

uznać zasadności roszczenia odwołującego jedynie w oparciu o jego twierdzenia. Nadto jeśli 

znaczący wzrost  kosztów  energii  elektrycznej,  paliwa i  kosztów  osobowych miałby uzasad-

niać zmianę poziomu zmiany cen materiałów lub kosztów, to być może wadliwe było zanie-

chanie przez odwołującego kwestionowania metody waloryzacji. Skoro odwołujący twierdzi, 


że  wzrost  kosztów  poszczególnych  składników  cenotwórczych  składających  się  na  usługę 

zagospodarowania  odpadów  powoduje  konieczność  urealnienia  klauzuli  waloryzacyjnej,  to 

nie  powinien  godzić  się  na  metodę  indeksacji  uproszczonej,  w  której  nie  będą  wyróżnione 

zmiany cen poszczególnych materiałów lub kosztów, ale ulegną one spłaszczeniu zgodnie z 

metodyką  ustalania  wybranego  wskaźnika  inflacji.  Jeśli  odwołujący  oczekiwał,  że 

zamawiający  skupi  się  na poszczególnych  elementach  kosztowych,  właśnie z  uwagi  na  ich 

istotność w całości kosztów związanych z realizowaną usługą oraz z uwagi na ich znaczące 

wahania  wykraczające  rażąco  poza  przyjęty  wskaźnik  zmiany  cen,  to  powinien  dążyć  do 

zmiany  metody  albo  na  metodę  indeksacji  szczegółowej,  albo  indeksacji  koszykowej 

stosowanej 

np.  przed  GDDKiA  czy  PKP  PLK,  a  także  wynikającej  z  klauzul  FIDIC.  Izba 

zatem  uznała  za  nieudowodnioną  tezę,  że  poziom  5,5%  jest  poziomem  nierealnym,  a 

prawidłowym poziomem powinien być poziom 2%.  

Przechodząc do maksymalnej wartości zmiany wynagrodzenia, jaką zamawiający dopuszcza 

w  efekcie  zastosowania  postanowień  o  zasadach  wprowadzania  zmian  wysokości 

wynagrodzenia, to Izba zauważa, że zamawiający takie maksimum określił na poziomie 2% 

wartości  brutto  umowy,  a  odwołujący  domagał  się  zmiany  na  30%  wartości  brutto  umowy. 

Zamawiający  zatem  przewidział  zgodnie  z  wymogiem  ustawowym  art.  439  ust.  2  pkt  4 

wymagane  maksimum,  a  odwołujący  kwestionował  prawidłowość  jego  ustalenia.  Ponownie 

Izba  uznała  zarzut  za  nieudowodniony.  Nawet  z  przedstawionej  przez  odwołującego 

zakładanej  zmiany  wynagrodzenia  nie  wynika,  że  wartość  urealnienia  dla  zapewnienia 

ekwiwalnetności świadczeń musi wynieść 30%, bowiem wykazał, że 2% nie pokryje kosztów 

na  poziomie  ok 

324  tys.  złotych,  co  jest  wartością  zdecydowanie  niższą  niż  30%  wartości 

brutto  zamówienia  Nawet  gdyby  przyjąć  tak  jak  odwołujący,  że  wyliczenie  dotyczy  połowy 

określonej do zagospodarowania ilości odpadów i przyjąć pozostałe założenia odwołującego, 

ale  odnosić  je  do  maksymalnej  ilości  odpadów  wskazanej  przez  odwołującego  jako  72 000 

Mg, to zaniższenie nie przekroczyłoby nawet 6% wartości brutto (72 000 Mg x 633 zł/Mg = 

–  43 200 000  =  2 376 000,  a  6%  z  43 200 000  =  2 592 000),  stąd  nawet 

symulacja  sporządzona  przez  samego  odwołującego  nie  uzasadnia  żadania  zmiany 

maksymalnej wartości zmiany wynagrodzenia do poziomu 30% wartości brutto umowy. Tym 

samym  nie 

tylko  nie  wykazał,  ale  także  nawet  jego  wyliczenia  mające  potwierdzać 

zasadność  zarzutów  nie  wskazują,  że  oczekiwana  przez  niego  wartość  maksymalnego 

wzrostu  wy

nagrodzenia  jest  prawidłowa.  Nie  wykazał  także,  że  po  stronie  zamawiającego 

takie  zwiększenie  jest  możliwe  w  świetle  sposobu  finansowania  zamawiającego.  Sam  fakt, 

że niektóre elementy kosztowe jak np. energia mogą wzrastać o ponad 30% w stosunku do 

wcześniejszych  okresów,  w  ocenie  Izby  nie  powoduje,  że  żądanie  założenia  wzrostu 

wynagrodzenia  na  takim  poziomie  jest  uzasadnione. 

W  tym  miejscu  warto  powołać  - 

postanowienie SN - Izba Cywilna z dnia 24-04-2019 sygn akt I CSK 640/18

, które wprawdzie 


totyczy art. 

371 (1) kc, ale w sytuacji, gdy odwołujący domaga się ingerencji Izby w przyszły 

stosunek  umowny  stron  wyrok  ten  stanowi  wytyczną  interpretacyjną,  ajk  podchodzić  do 

oceny zaistnienia przesłanek do takiej ingerencji: 

Nadzwyczajna zmiana stosunków jako podstawa ingerencji w umowę przez sąd 

Hipotezą  art.  357(1)  KC  objęte  są  tylko  zdarzenia  nadzwyczajne  o  charakterze 

powszechnym,  niezależne  od  woli  stron,  wykraczające  poza  typowe  ryzyko  gospodarcze. 

Ocena,  czy  określone  okoliczności  przez  ich  wpływ  na  zobowiązanie  umowne  mogą  być 

zakwalifikowane  jako  nadzwyczajna 

zmiana  stosunków,  należy  każdorazowo  do  sądu 

orzekającego.  Brzmienie  art.  357(1)  KC  jednoznacznie  wskazuje  na  to,  że  wystąpienie 

nadzwyczajnej  zmiany  stosunków  nie  musi  oznaczać,  iż  sąd  zaingeruje  w  stosunek 

zobowiązaniowy  łączący  strony.  Ustawodawca  określił  bowiem  dalsze  przesłanki  tej 

ingerencji,  którymi  są  interesy  obu  stron  oraz  zasady  współżycia  społecznego.  Te  ogólne 

klauzule  wymagają  uzupełnienia  konkretną  treścią  na  gruncie  poszczególnych  stanów 

faktycznych,  podlegających  rozważeniu  przez  sądy,  i  trudno  w  odniesieniu  do  nich 

formułować  rozstrzygnięcia  o  znaczeniu  systemowym  i  uniwersalnym.  To,  że  podmioty 

obrotu  gospodarczego  prowadzą  działalność  w  celu  osiągnięcia  zysku,  nie  oznacza  przy 

tym,  że  każde  przedsięwzięcie,  w  jakim  uczestniczą,  musi  im  zagwarantować  jego 

osiągnięcie. Przed skorzystaniem z kompetencji przewidzianych  w art. 357(1) KC sąd musi 

rozważyć nie tylko interes powołującego się na nadzwyczajną zmianę stosunków, ale i jego 

kontrahenta. 

Kierunek  interpretacji  uwzględniający  także  interes  zamawiającego  wskazuje  również 

uzasadnienie  projektu  ustawy  z  dnia  11  września  2019r  .  zgodnie  z  którym  zamawiający 

wprowadzając  do  umowy  odpowiednią  klauzulę  ma  pozostawioną  swobodę  określenia  jej 

elementów, mając na względzie w szczególności: specyfikę zamówienia (np. w zakresie jakie 

elementy  materiałów  i  kosztów  są  kluczowe  i  w  praktyce  podlegają  dużym  wahaniom), 

dostępność  wiarygodnych  i  aktualizowanych  podstaw  ustalenia  zmiany  ceny  (np. 

odpowiednie wskaźniki Prezesa GUS), planowane możliwości finansowe zamawiającego co 

do przewidywanych zmian wynagrodzenia.  

Tym  samym  Izba  mu

siała  wziąć  pod  uwagę  twierdzenia  zamawiającego,  że  projektowane 

przez niego maksymalne zwiększenie wynagrodzenia wynika z jego planowanych możliwo-

ści finansowych, zwłaszcza, że odwołujący nie próbował nawet wykazać tezy przeciwnej.  

Izba wprawdzie nie zga

dza się z tezą zamawiającego, że przepis art. 439 ust. 1 ustawy ze-

zwala  mu  na  przewidzenie  możliwości  wystąpienia  z  wnioskiem  o  waloryzację  dopiero  po 

upływie 12 miesięcy obowiązywania umowy. Przepis art. 439 ust. 1 ustawy wskazuje jedynie 

przesłanki,  obowiązkiem  zamawiającego  jest  wprowadzenie  do  umowy  postanowień  doty-

czących  zasad  wprowadzania  zmian  wysokości  wynagrodzenia  należnego  wykonawcy,  w 

przypadku zmian cen materiałów lub kosztów. Te przesłanki są dwie: 


- pierwsza dotyczy przedmiotu umowy 

– roboty budowlanej lub usługi 

- druga minimalnego czasu trwania umowy 

– więcej niż 12 miesięcy.  

Przepis  ten  nie  określa  natomiast  momentu,  w  którym  wykonawca  po  raz  pierwszy  może 

wystąpić z żądaniem i okresów, w których może następować taka zmiana. Przeciwnie z art. 

439 ust. 2 pkt 1 wynika, że to zamawiający w umowie określa początkowy termin ustalenia 

zmiany wynagrodzenia i z art. 439 ust. 2 pkt 3 ustawy wynika, że zamawiający określa okre-

sy, w których może następować zmiana wynagrodzenia wykonawcy. Ustawodawca pozosta-

wił sposób regulacji zamawiającemu. Przy czym ustawodawca nie ustanowił nakazu jedno-

krotności zmiany wynagrodzenia przeciwnie w art. 439 ust. 2 pkt 3 ustawy użył pojęcia okres 

w liczbie mnogiej, co oznacza, że dopuścił możliwość zmiany wynagrodzenia więcej niż raz. 

Tym samym możliwe jest zarówno szybsze określenie początkowego terminu uprawniające-

go do zmiany, niż upływ 12 miesięcy od zawarcia umowy – o czym świadczy choćby art. 439 

ust. 3 ustawy, który wskazuje, że jeśli od upływu terminu składania ofert do momentu zawar-

cia umowy upłynęło 180 dni, to początkowym terminem ustalenia zmiany wynagrodzenia jest 

dzień  otwarcia  ofert,  a  zamawiający  może  określić  nawet  dzień  wcześniejszy.  Tym  samym 

początkowy termin uprawniający do zmiany nie musi nastąpić po podpisaniu umowy, może 

być terminem wcześniejszym, może być także krótszy niż 12 miesięcy (180 dni to przecież 6 

miesięcy  przy  przyjęciu,  że  miesiąc  liczony  będzie  jako  30  dni).  Nie  mniej  jednak  ustawo-

dawca  pozostawił  zamawiającemu  prawo  do  określenia  tego  terminu  początkowego,  jak  i 

okresów,  w  których  będzie  następować  zmiana  wynagrodzenia.  Zamawiający  te  terminy 

określił  na  12  miesięcy  od  zawarcia  umowy  i  jednokrotnie  w  tej  dacie,  odwołujący  domaga 

się zaś zmiany na początek po upływie 6 miesięcy i co 6 miesięcy, jednak w żaden sposób 

zasadności  swoich  twierdzeń  nie  wykazał.  Tym  samym  Izba  nie  miała  podstaw,  aby 

uwzględnić ten element zarzutu odwołania.  

Mając powyższe na uwadze Izba oddaliła odwołanie na podstawie art. 553 ust. 1 ustawy.  

O  kosztach  p

ostępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 574 i 575 ustawy, tj. 

stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień  Rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Ministrów  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  z 

dnia  30  grudnia  2020  r.  (Dz.U.  z  2020  r.  poz.  2437)  na  podstawie  par.  8  ust.  2  pkt  1  cyt. 

rozporządzenia  obciążając  kosztami  uiszczonego  wpisu  odwołującego  i  zasądzając  od 

odwołującego  na  rzecz  zamawiającego  zwrot  kosztów  postępowania  obejmujących 

uzasadnione koszty strony obejmujące wydatki pełnomocnika w maksymalnej dopuszczonej 

wysokości tj. 3 600zł., zgodnie ze złożonym rachunkiem.  


Przewodniczący: ………………………