KIO 1084/22 WYROK dnia 12 maja 2022 r.

Sygn. akt: KIO 1084/22 

WYROK 

z dnia 12 maja 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Beata Konik 

Protokolant:            

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  9  maja  2022  r. 

w  Warszawie  odwołania  wniesionego  do 

Prezesa  Kra

jowej  Izby  Odwoławczej  20  kwietnia  2022  roku  przez  odwołującego  Platon, 

Zarządzanie i Finanse spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Wysokiej 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Komendę  Wojewódzką  Policji  w  Olsztynie  przy 

udziale  J.  G. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  J.  G.  G.  Fordewind  z 

siedzibą w Rynie, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie 

Zamawiającego, 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej  w  zadaniu  1,  2,  3,  unieważnienie  czynności  odrzucenia 

oferty O

dwołującego w zadaniu 1, 2, 3 oraz ponowne badanie i ocenę ofert.  

Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Zamawiającego i:  

z

alicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7  500  zł  00  gr 

(słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

O

dwołującego  tytułem  wpisu  od  odwołania  oraz  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy 

tysiące  sześćset  złotych,  zero  groszy),  stanowiącą  koszt  poniesiony  przez 

Odwołującego z tytułu zastępstwa przed Izbą. 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  11  100  zł  00  gr 

(słownie: jedenaście tysięcy sto złotych, zero groszy), stanowiącą zwrot kosztów 

poniesionych  przez 

Odwołującego  z  tytułu  uiszczonego  wpisu  oraz  kosztów 

zastępstwa przed Izbą. 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2019  r.  poz.  2019), tj.  z  dnia  18  maja  2021  r.  (Dz.U.  z 

2021  r.  poz.  1129)  ,  na  niniejszy  wyrok  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący:      ……………………..… 

Sygn. akt: KIO 1084/22 

UZASADNIENIE 

Komenda 

Wojewódzka  Policji  w  Olsztynie,  (dalej:  „Zamawiający”)  prowadzi  w  trybie 

podstawowym,  na  podstawie  art.  275  ust.  1  ustawy  Pzp 

postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  na  dostawę  pn.:  „Wykonanie  trzech  usług  gastronomiczno-

hotelarsko-konferencyjnych  na  potrzeby  szkolenia  w  ramach  realizacji  Projektu  nr 

PL/2020/PR/0112 POWER ON 

– podniesienie kompetencji Policji w zakresie wsparcia ofiar 

przestępstw w terminach 26-28 kwietnia 2022 r., 10-12 maja 2022 r. i 17-19 maja 2022 r.” w 

części I, II i III (znak sprawy: Z-t-P/4/2022).  

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych 

z 29 marca 2022 r. roku pod numerem 2022/BZP 00101299/01.  

Przedmiotowe  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest  prowadzone 

na podstawie ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2019 

r. poz. 2019 ze zm.), tj. z dnia 18 maja 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1129), dalej jako „ustawa 

Pzp”.  

W postępowaniu tym wykonawca Platon, Zarządzanie i Finanse spółkę z ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Wysokiej (dalej: „Odwołujący”) 20 kwietnia 2022 roku złożył 

odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wobec: 

•  odrzucenia  oferty  Odwołującego  w  części  I,  II  i  III,  jako  tej,  która  zawiera  błąd  w 

obliczeniu ceny  

•  naruszenia  zasady  równego  traktowania  wykonawców  ubiegających  się  o 

zamówienie publiczne.  

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów  ustawy 

Pzp: 

1)  art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp

, przez jego błędne zastosowanie w przedmiotowym 

postępowaniu;  

2)  art.  16  pkt  1  ustawy  Pzp 

przez prowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego w sposób uchybiający zasadom równego traktowania wykonawców.   

W 

związku z powyższymi zarzutami, Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i 

nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty z 15 kwietnia 2022 r.  

unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego dokonanej z 15 kwietnia br.  

przeprowadzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  a  także  dokonania  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  w  przedmiotowym  postępowaniu  z  uwzględnieniem  oferty 

Odwołującego;  

zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  w  tym  kosztów  zastępstwa  prawnego  według  norm  określonych  w 

stosownych przepisach.  

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, co następuje.  

W pierwszej kolejności Odwołujący wskazał, że ma interes we wniesieniu niniejszego 

odwołania.  Odwołujący  jest  wykonawcą  biorącym  udział  w  tym  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia.  W  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy  Odwołujący 

może ponieść szkodę.  

Następnie  Odwołujący  wskazał,  że  15  kwietnia  br.  Zamawiający  przekazał 

wykonawcom 

informacj

ę  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  oraz  o  wyborze 

najkorzystniejszej oferty w przedmiotowym postępowaniu, wskazując jako podstawę prawną 

czynności odrzucenia oferty odwołującego art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy PZP, tj. podnosząc 

zarzut, iż oferta odwołującego zawiera błąd w obliczeniu ceny poprzez zastosowanie przez 

odwołującego  niewłaściwej  –  zdaniem  odwołującego  –  stawki  podatku  od  towarów  i  usług 

(podatku VAT).  

Odwołujący  wyjaśnił,  że  Zamawiający  formułując  uzasadnienie  faktyczne  powyższej 

czynności  wskazał,  iż  „w  ocenie  zamawiającego  brak  jest  podstaw  do  zastosowania  przez 

wykonawcę  zwolnienia  podatkowego  VAT  na  przedmiotowe  zamówienie.  Podobne 

stanowisko zostało zajęte przez Kio w wyroku 1044/16 z dnia 30 czerwca 2016 r. Odmienne 

stanowisko zamawiającego naruszałoby zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania 

wykonawców”.  

W ocenie Odwołującego powyższa retoryka zamawiającego jest całkowicie sprzeczna 

z  doktryną  prawa  zamówień  publicznych,  a  także  uchybia  przepisom  ustawy  Pzp, 

nakazującym  zamawiającemu  przeprowadzenie  rzetelnego  badania  i  oceny  ofert.  Zdaniem 

Odwołującego  wszczynając  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

zamawiający de facto zobowiązuje się do zawarcia z wykonawcą, którego oferta, zgodnie z 

przewidzianą  procedurą  udzielania  zamówień,  będzie  ofertą  najkorzystniejszą,  umowy,  a 

wykonawcy przysługuje w stosunku do zamawiającego takie roszczenie wyrażające się m.in. 

możliwością żądania wydania przez sąd orzeczenia, o którym mowa w art. 64 ustawy z 23 

kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.  

Ogłoszenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest  więc  w  ocenie 

Odwołującego porównywane ze złożeniem przyrzeczenie publicznego, o którym mowa w art. 

919 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ze wskazaniem, że przyrzeczenia tego 

należy dotrzymać.  

Zamawiający nie może zatem odrzucić oferty wykonawcy wyłącznie z tego powodu, iż 

w  jego  subiektywnej  opinii  „zachodzi  ryzyko”  naruszenia  pryncypialnych  zasad  systemu 

zamówień  publicznych,  jedynie  dlatego  że  w  całkowicie  innej  i  niezwiązanej  z 

przedmiotowym  postępowaniem  sprawie  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wydała  postanowienie 

niekorzystne  dla  O

dwołującego.  Odwołujący  podkreślił,  że  Zamawiający  całkowicie  pomija 

fakt, iż cytowane przez niego orzeczenie nie rozstrzygało meritum sporu w kontekście wagi, 

jaką  dla  odwołującego  miała  korzystna  dla  niego  interpretacja  podatkowa.  W  cytowanym 

wyroku  Izba  pominęła  fakt,  iż  wykonawca  –  dla  zachowania  ochrony  –  winien  postępować 

konsekwentnie, zgodnie z treścią przedmiotowej interpretacji.   

Nie  można  również,  zdaniem  Odwołującego,  pomijać  faktu,  iż  centralizacja 

administracji skarbowej, której celem jest ujednolicenie orzecznictwa podatkowego nastąpiła 

po  wydaniu  interpretacji  na  której  oparła  się  Izba  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1044/16.  Nie 

może  zatem  dziwić,  iż  dwaj  wnioskodawcy  otrzymali  odmienne  interpretacje  podobnego 

stanu faktycznego.   

Zdaniem Odwołującego nie może to stanowić na niekorzyść Odwołującego w obecnie 

prowadzonym postępowaniu. Co więcej nie może zastąpić rzetelnego badania i oceny ofert.   

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  iż  Zamawiający  nie  wskazał  co  w  jego  opinii  stanowi  o 

błędzie  w  obliczeniu  ceny.  Nie  przedstawił  również  żadnego  argumentu  potwierdzającego 

jego stanowisko,  poza blankietowym stwierdzeniem,  iż  w jego  ocenie brak jest  podstaw  do 

zastosowania  przedmiotowego  zwolnienia.  Zamawiający  nie  podjął  nawet  polemiki  z 

argumentacją  odwołującego  przedstawioną  w  odpowiedzi  na  wezwanie  do  złożenia 

wyjaśnień, nie wskazał co w jego opinii stanowi o owym „braku podstaw”.  

Zdaniem  Odwołującego,  Zamawiający  zdaje  się  również  całkowicie  pomijać 

stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w uchwale z dnia 20 października 2011 r. (sygn. akt 

III CZP 52/11), zgodnie z którym o porównywalności ofert w zakresie zaproponowanej ceny 

można  mówić  dopiero  wówczas,  gdy  określone  w  ofertach  ceny,  mające  być  przedmiotem 

porównywania,  zostały  obliczone  z  zachowaniem  tych  samych  reguł.  Zakres  obowiązków 

kontrolnych zamawiającego i kształt nakazanych ustawą, ujętych chronologicznie, kolejnych 

jego obow

iązków, warunkowany jest treścią dokumentacji zamówienia.   

Odwołujący,  odnosząc  się  do  stanowiska  Zamawiającego,  z  którego  wynika,  że  

„zamawiający nie wskazał w dokumentach zamówienia stawki podatku Vat, co nie oznacza, 

że  pozostawił  wykonawcom  dowolność  w  tym  zakresie.  Wykonawcy  zobowiązani  są 

zastosować  się  do  przepisów  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług.”,  wskazanego  w 

informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty z dnia 15 kwietnia br.

, wskazał, że nie sposób 

nie  odnieść  wrażenia,  iż  Zamawiający  –  odrzucając  ofertę  Odwołującego  –  uczynił  wbrew 

powyższemu  stanowisku.    Z  jednej  strony  zobowiązał  wykonawców  do  poszanowania 

przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a z drugiej strony ukarał Odwołującego za 

stosowanie przepisów ww. ustawy w zakresie związania interpretacją podatkową, całkowicie 

pomijając przy tym przekazane przez odwołującego uzasadnienie.  

Odwołujący nie kwestionuje faktu, iż prawidłowe ustalenie stawki podatku VAT należy 

do  obowiązków  Wykonawcy.  W  przypadku  zastosowania  innej  stawki  VAT,  niż  stawka 

podstawowa, Wykonawca winien wykazać podstawę stosowania innej preferencyjnej stawki 

podatkowej lub możliwość stosowania zwolnień podatkowych, np. przedstawiając w tym celu 

wyjaśnienia  bądź  indywidualną  decyzję  IS.  Takie  stanowisko  przyjęła  Krajowa  Izba 

odwoławcza w wyroku z 13 sierpnia 2021 r. (sygn. akt KIO 2079/21), a odwołujący stosowne 

wyjaśnienia wraz z właściwą interpretacją Zamawiającemu przedłożył.  

Mając na uwadze powyższe, zarzut naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Prawo 

zam

ówień  publicznych  należy  uznać  za  w  pełni  dowiedziony  ponieważ  zamawiający  nie 

wskazał  żadnej  okoliczności,  jaka  przemawiałaby  za  przyjęciem  takiego  stanowiska  w 

przedmiotowym postępowaniu.  

Odwołujący  podniósł  również,  iż  formułując tak lakoniczne  uzasadnienie  odrzucenia 

oferty  odwołującego  zamawiający  uchybił  również  postanowieniom  art.  253  ust.  1  ustawy 

Pzp

.  Przywołany  przepis  nakłada  na  zamawiającego  obowiązek  poinformowania 

wykonawców  o  odrzuceniu  ofert  wskazując  przy  tym  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne.  Jak 

wynika  zarówno  z  szerokiego  orzecznictwa  Izby,  jak  i  z  pragmatyki  prawa  zamówień 

publicznych,  przedmiotowy  obowiązek  stanowi  i  przejrzystości  działań  zamawiającego. 

Bezsporne  jest,  iż  wykonawca  winien  oczekiwać  od  zamawiającego  takiego  uzasadnienia 

swojej  decyzji 

–  zwłaszcza  w  tak  istotnej  kwestii,  jak  odrzucenie  oferty  –  po  to,  aby  w 

przyszłych  postępowaniach  takowego  błędu  nie  popełniać.  Jeżeli  zatem  sam  zamawiający 

nie  jest  w  stanie  obiektywnie,  na  gruncie  przedmiotowego  postępowania,  uzasadnić  swojej 

własnej decyzji w zakresie odrzucenia oferty, to uzasadnione wątpliwości budzi również sam 

fakt  odrzucenia  oferty,  który  swoje  podstawy  znajduje  wg.  zamawiającego  w  realiach 

zupełnie  innego  postępowania.  Zamawiający  mylnie  również  przyjmuje,  iż  w  jakikolwiek 

sposób  i  w  jakimkolwiek  zakresie jest  związany  treścią  wyroku  Krajowej  Izby Odwoławczej 

wydanym  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1044/16.  Zarówno  w  orzecznictwie,  jak  i  w  samej 

ustawie Pzp 

próżno szukać przepisu, który taki obowiązek na zamawiającego by nakładał.   

Uzasadniając z kolei zarzut naruszenia art. 16 pkt 1 ustawy Pzp przez prowadzenie 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  sposób  uchybiający  zasadom 

równego traktowania wykonawców, Odwołujący wskazał, iż do obowiązków zamawiającego 

na

leży  przestrzeganie  ww.  zasady,  a  podejmowane  przez  zamawiającego  czynności 

jednoznacznie wskazują na ich naruszenie.  

Odwołujący  podkreślił,  że  równe  traktowanie  jest  jedną  z  podstawowych  zasad 

państwa  prawa.  Na  niej  opierają  się,  z  niej  są  wywodzone  prawa  i  obowiązki  osób  i 

podmiotów przede wszystkim wobec państwa, ale także wobec siebie nawzajem. Zasada ta 

została wprost wyrażona w art. 32 Konstytucji RP zgodnie z którym wszyscy są wobec prawa 

równi.  Rozumienie  zasady  równości  jest  utrwalone  w  orzecznictwie  zarówno  Krajowej  Izby 

Odwoławczej,  jak  i  sądów  powszechnych,  i  nie  budzi  wątpliwości.  Polega  ono  na  tym,  iż 

podmioty  znajdujące  się  w  takiej  samej  lub  podobnej  sytuacji  należy  traktować  tak  samo, 

natomiast  podmioty znajdujące się w sytuacji odmiennej należy traktować odmiennie.  

Również  orzecznictwo  Trybunału  Sprawiedliwości  UE  wskazuje  na  konieczność 

przestrzegania  tak  rozumianej  zasady  równego  traktowania.  Niedopuszczalne  jest  bowiem 

czynienie  różnic  między  podmiotami  prawnymi  państw  członkowskich,  które  znajdują  się  w 

tożsamych  sytuacjach,  albo  równoprawne  ich  traktowanie,  gdy  znajdują  się  w  sytuacjach 

różnych,  chyba,  że  znajduje  to  obiektywne  uzasadnienie  (por.  wyrok  Europejskiego 

Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 października 1980 r., sygn. akt C-147/79). Z uwagi na 

charakter  orzecznictwa  TSUE,  wyrok  odnosi  się  wprost  do  podmiotów  z  różnych  państw 

członkowskich,  niemniej  sformułowana  w  nim  zasada  ma  również  znaczenie  w  przypadku 

wykonawców pochodzących z tego samego państwa (por. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej 

z 15 listopada 2012 r., sygn. akt KIO 2424/12).  

W  ocenie  Odwołującego  Zamawiający  błędnie  przyjął,  iż  wszyscy  wykonawcy 

składający  ofertę  w  przedmiotowym  postepowaniu  znajdują  się  w  identycznej  sytuacji 

podmiotowej, a w związku z tym należy ich traktować w ten sam sposób.   

Zdaniem Odwołującego Zamawiający całkowicie pominął fakt, iż odwołujący znajduje 

się  w  odmiennej  sytuacji,  ponieważ  posiada  on  wiążącą  i  nieuchyloną  interpretacje  w 

zakresie  możliwości  skorzystania  ze  zwolnienia  z  podatku  od  towarów  i  usług  nawet  w 

sytuacji gdy odwołujący nie świadczy bezpośrednio usługi szkoleniowej, a zapewnia jedynie 

usługi  nierozerwalnie,  ściśle  związane  z  przedmiotowym  szkoleniem,  jak  ma  to  miejsce  w 

przedmiotowym zamówieniu.  

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  winien  był  odnieść  się  szczegółowo  do 

przedłożonych  przez  odwołującego  wyjaśnień,  a  nie  bezrefleksyjnie  odwoływać  się  wyroku 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  30  czerwca  2016  r.  (sygn.  akt  KIO  1044/16),  który  został 

wydany  przy  innym  stanie  faktycznym

,  co  nie  podlega co do  zasady  dalszej  dyskusji,  gdyż 

Izba  nie rozpatruje  podczas jednej  rozprawy  postanowień  lub  sentencji  podjętych  w  innych 

sprawach.  

Powyższe  działania  Zamawiającego  świadczą  zdaniem  Odwołującego  o  nierównym 

traktowaniu  wykonawców,  a  także  o  naruszeniu  przez  zamawiającego  zasady  uczciwej 

konkurencji, tj. fundamentalnych zasad regulujących sferę udzielania zamówień publicznych.   

24 kwietnia 2022 r. wykonawca J. G. 

prowadzący działalność gospodarczą pod firmą 

J.  G.  G. 

Fordewind  z  siedzibą  w  Rynie  (dalej:  „Przystępujący”)  skutecznie  zgłosił 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  w  charakterze  uczestnika  postępowania  w 

zakresie części 1, po stronie Zamawiającego.  

W  odpowi

edzi  na  odwołanie  złożonej  pismem  z  29  kwietnia  2022  r.  Zamawiający 

wniósł o oddalenie odwołania.  

Zamawiający  wskazał,  że  w  jego  ocenie  podniesione  zarzuty  są  lakoniczne  i 

całkowicie  niezasadne.  Zgodnie  z  art.  516  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp,  odwołanie  zawiera 

zwięzłe przedstawienie zarzutów. Odwołanie nie może mieć charakteru ogólnego. Odwołanie 

powinno więc zawierać konkretne zarzuty, nakierowane na uwzględnienie odpowiadających 

im  żądań,  jak  również  wskazywać  okoliczności  faktyczne  i  prawne,  które  pozwalają  na 

dokonanie oceny zasadności tych zarzutów (wyr. KIO z 17.3.2016 r., KIO 330/16, Legalis). 

Przez  zarzut  należy  rozumieć  zaskarżenie  okoliczności  (przyczyn),  z  powodu  których 

wykonawca  zaskarża  czynność  zamawiającego.  Precyzyjne  sformułowanie  zarzutów  i  ich 

należyte  uzasadnienie  jest  bardzo  ważne,  bowiem  w  świetle  art.  555  ustawy  Pzp,  Izba  nie 

może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. W związku z powyższym, 

zdaniem Zamawiającego, nie powinien podlegać ocenie Krajowej Izbie Odwoławczej zarzut 

naruszenia art. 253 ust. 1 ustawy Pzp, gdyż nie został prawidłowo sformułowany, a jedynie 

ubocznie został podniesiony w uzasadnieniu odwołania. Odwołujący ma obowiązek postawić 

konkretne  zarzuty  w  zakresie  niezgodności  z  prawem  czynności  Zamawiającego,  które 

następnie ma obowiązek udowodnić.  

Następnie  Zamawiający  wskazał,  że  w  jego  ocenie  Odwołujący  lakonicznie  podnosi 

zarzut  naruszenia  art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp,  przez  jego  błędne  zastosowanie  w 

przedmiotowym postępowaniu.  Właściwe podniesienie zarzutów  w  treści  odwołania pełni  w 

postępowaniu  odwoławczym  istotne  i  różne  funkcje.  Pozwala  na  zaskarżenie  określonej 

czynności  lub  zaniechania  dokonania  czynności  przez  zamawiającego,  umożliwia 

zamawiającemu  podjęcie  decyzji  w  kwestii  ewentualnego  uwzględnienia  odwołania,  jak 

również umożliwia zamawiającemu i uczestnikom postępowania przygotowanie argumentacji 

i  dowodów  na  odparcie  tez  wskazanych  w  odwołaniu.  Przede  wszystkim  zaś  zakreśla 

granice rozpoznania sprawy przez KIO. Dlatego też właściwe sformułowanie zarzutów i ich 

odpowiednie  uzasadnienie  jest  kluczowe.  Wykonawca,  wnosząc  odwołanie,  ma  obowiązek 

precyzyjnego wyrażenia swoich zastrzeżeń wobec czynności lub zaniechań zamawiającego, 

co oznacza konieczność określenia nie tylko podstawy prawnej zarzutu i żądania, lecz także 

podstawy faktycznej 

– na tyle precyzyjnie, aby umożliwić stronie przeciwnej odniesienie się 

do tych zarzutów, a KIO – ocenę ich zasadności.  

Z  ostrożności  procesowej  w  przypadku,  gdyby  Izba  uznała  prawidłowość 

podniesionych 

zarzutów,  Zamawiający  wskazał,  że  w  przedmiotowym  postępowaniu 

Zamawiający  w  dokumentach  zamówienia  szczegółowo  i  precyzyjnie  opisał  przedmiot 

zamówienia,  którym  jest  wykonanie  kompleksowej  usługi  gastronomiczno-hotelarsko-

konferencyjnej w trzech różnych terminach, stanowiących trzy oddzielne zadania częściowe. 

Wykonawca,  składając  ofertę  przetargową  zobowiązany  został  do  podania  jednej,  łącznej 

ceny ryczałtowej brutto, na którą składa się łączna ryczałtowa cena netto i kwota podatku od 

towarów  i  usług  VAT.  Formularz  cenowy,  stanowiący  załącznik  nr  1  do  SWZ  został  tak 

skonstruowany,  że  w  sposób  jednoznaczny  wskazywał  na  powinność  określenia  łącznej 

ceny ryczałtowej za realizację przedmiotu zamówienia, ale także ceny netto, kwoty podatku 

VAT oraz ceny brutto 

w rozbiciu na poszczególne 3 zadania. Zamawiający podkreślił, że nie 

wskazał  wymaganej  stawki  podatku  VAT,  pozostawiając  to  do  określenia  przez 

Wykonawców  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  prawa  podatkowego.  Zdaniem 

Zamawiającego  niczego  nie  pozostawił  on  dowolności  i  działał  w  tym  zakresie  całkowicie 

zgodnie z przepisami ustawy Pzp. 

Zamawiający  wskazał,  że  w  załączniku  Nr  7a  do  SWZ  Zamawiający  precyzyjnie 

opisał  wymagania  odnośnie  obiektu  hotelowego,  usługi  gastronomicznej,  usługi 

konferencyjnej  w  zakres

ie  zadania  Nr  1.  Identyczny  opis  przedmiotu  zamówienia  był 

określony w załączniku 7 b dla zadania nr 2 i w załączniku nr 7 c dla zadania nr 3. Przedmiot 

zamówienia  został  również  precyzyjnie  określony  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  i  SWZ  za 

pomocą  kodów  słownika  CPV:  Kod  główny:  55120000-7  Usługi  hotelarskie  w  zakresie 

spotkań  i  konferencji.  Kod  dodatkowy:  55300000-3  Usługi  restauracyjne  i  dotyczące 

podawania posiłków. 

Przedmiot zamówienia w żadnym wypadku nie obejmował usług szkoleniowych, które 

wchodzą  w  zakres  zupełnie  innych  usług  (80000000-4  Usługi  edukacyjne  i  szkoleniowe). 

Zgodnie  z  przyjętą  nomenklaturą  usługą  szkoleniową  jest  specjalistyczne  działanie 

świadczone  przez  osoby  o  wysokich  kompetencjach  merytorycznych  i  dydaktycznych, 

mająca  na  celu  nabycie,  potwierdzenie  lub  wzrost  wiedzy,  umiejętności  lub  kompetencji 

społecznych usługobiorcy,  w tym  przygotowującą do  uzyskania kwalifikacji  lub  pozwalającą 

na jego rozwój 

W trakcie postępowania nikt z wykonawców nie zgłosił zapytania do treści ogłoszenia 

o zamówieniu i treści SWZ. 

Następnie Zamawiający wyjaśnił, że po otwarciu ofert okazało się, że Wykonawcy dla 

obliczenia  łącznej  ceny  ofertowej  brutto  zastosowali  różne  stawki  podatku  VAT,  a 

Odwołujący  jako  jedyny  przy  obliczaniu  ceny  ryczałtowej  brutto  w  każdym  zadaniu 

zastosował zwolnienie z podatku VAT. Do wykonawców, którzy zastosowali obniżoną stawkę 

podatku VAT Zamawiający skierował wezwanie do wyjaśnienia treści oferty w tym zakresie. 

Do  firmy  PLATON  Zarządzenie  i  Finanse  Sp.  z  o.  o.  Zamawiający  skierował  wezwanie  do 

złożenia wyjaśnień m. in. w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT. W celu oceny 

zgodności  oferty  z  obowiązującymi  w  tym  zakresie  przepisami,  Zamawiający  wskazał  na 

konieczność uzasadnienia zastosowanego zwolnienia z podatku VAT. 

Odwołujący  wskazał,  że  na  powyższe  wezwanie  w  dniu  14  kwietnia  2022  r. 

Odwołujący złożył pisemną odpowiedź. W odpowiedzi swej ustosunkował się w następujący 

sposób:  „informujemy,  iż  zgodnie  z  art  43  ust  1  pkt  29  lit.  c  ustawy  o  VAT,  nasza  firma 

korzysta ze 

zwolnienia podatkowego w związku ze świadczeniem usług ściśle związanych z 

wykonywaniem  szkoleń/kursów  (podkreślenie  Zamawiającego)  finansowanych  ze  środków 

publicznych.  Dotyczy  to  także  przypadków,  gdy  nie  wykonujemy  bezpośrednio  usług 

kształcenia  i  szkolenia  w  danym  zamówieniu.  Zgodnie  z  przedmiotem  zamówienia 

Przedmiotem  zamówienia  jest  Wykonanie  trzech  usług  gastronomiczno-hotelarsko- 

konferencyjnych  na  potrzeby  szkolenia  w  ramach  realizacji  Projektu  nr  PL/2020/PR/0112 

POWER  ON 

–  podniesienie  kompetencji  Policji  w  zakresie  wsparcia  ofiar  przestępstw.  W 

odpowiedzi  odwołujący  powołał  się  na  Interpretację  Indywidualną  ILPP1/443  752/13-4/AI 

wydaną przez Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 listopada 

2013 r., jako wykładni prawnej dla naszej jednostki oraz wydaną 08.10.2015 roku decyzję nr 

005228 Izby Skarbowej we Wrocławiu w postępowaniu kontrolnym w przedmiocie 

stosowania zwolnienia przedmiotowego naszej jednostki w zakresie art 43 ust 1 pkt 29 lit. c 

ustawy  o  VAT.  Stąd  kwota  netto  jest  równa  kwocie  brutto  zamówienia.”  W  udzielonej 

odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego,  Odwołujący  nie  przedłożył  ww.  indywidulanej 

interpretacji podatkową MF, ani decyzji Izby Skarbowej we Wrocławiu. 

Zamawiający 

wskazał, 

że 

Odwołujący 

podkreśla, 

przez 

wytłuszczenie 

poszczególnych  haseł,  fakt  iż  zamawiane  usługi  mają  bezpośredni  związek  z  organizacją 

szkolenia oraz podnoszeniem kwalifikacji. Z powyższym stanowiskiem Zamawiający się nie 

zgodził, a zaprezentowana przez PLATON Zarządzenie i Finanse Sp. z o. o. opinia nasuwa 

wniosek  o  możliwości  nadużycia  w  zakresie  zastosowania  zwolnienia  z  podatku  VAT.  W 

szczególności dlatego, że przedmiotem zamówienia nie są usługi zorganizowania szkolenia 

czy  przeprowadzenia  warsztatów  podwyższających  kompetencje  funkcjonariuszy  i 

pracowników  Policji,  a  Zamawiający  oczekuje  kompleksowej  usługi  gastronomiczno-

hotelarsko-

konferencyjnej,  a  więc  związanej  z  zapleczem  technicznym  (wyżywienie, 

zakwaterowanie,  sala  konferencyjna)  docelowych  warsztatów.  Zamawiający  sam 

przeprowadzi  szkolenie,  określił  jego  tematykę  i  formułę  zajęć,  we  własnym  zakresie 

nawiąże  współpracę  z  kadrą  szkoleniową,  wyspecjalizowaną  w  zakresie  wiktymologii, 

zorganizuje  materiały  szkoleniowe  i  promocyjne  oraz  opracuje  wyniki  konferencji.  Z 

powyższych  względów  jednoznacznie  wynika,  że  w  sprawie  tej  nie  zachodzi  zwolnienie 

określone w art. 43 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług 

tj.  „zwalnia  się  od  podatku:  usługi  kształcenia  zawodowego  lub  przekwalifikowania 

zawo

dowego  finansowane  w  całości  ze  środków  publicznych”.  Zapewnienie  usługi 

wyżywienia,  zakwaterowania  oraz  udzielenia  sali  konferencyjnej  nie  spełnia  definicji  usług 

kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. 

Zamawiający  nie  zgodził  się  również  z  twierdzeniem  Wykonawcy  zawartym  w 

odpowiedzi  na  wezwanie  do  wyjaśnienia  treści  oferty,  jakoby:  „nasza  jednostka  jest 

podatnikiem podatku VAT i to ona ma obowiązek stosować właściwą stawkę opodatkowania. 

To  naszą  jednostkę  organy  podatkowe  ewentualnie  pociągną  do  odpowiedzialności  z  tego 

tytułu  i  to  jego  od  tej  odpowiedzialności  zwalnia  interpretacja  indywidualna  wydana  przez 

Ministra Finansów.” Zamawiający wskazał, że jest gospodarzem postępowania o udzielenie 

zamówienia  i  to  Zamawiający  kształtuje  reguły  udzielenia  zamówienia,  to  na  nim  ciąży 

obowiązek  stania  na  straży  przestrzegania  obowiązujących  przepisów  prawa  w  procesie 

ubiegania  się  o  zamówienie.  Zamawiający  wskazał,  że  jest  szczególnym  podmiotem  bo 

statio  fisci  Skarbu  Państwa  -  Komendantem  Wojewódzkim  Policji.  Zamawiający  jako 

profesjonalny  podmiot  narzuca  standardy  i  wymogi  prowadzonego  postępowania  tak,  by  w 

przyszłości uniknąć ewentualnych sporów sądowych w tym także roszczeń uzupełniających 

o dopłatę nieuiszczonego podatku VAT na skutek niepoprawnie zastosowanego zwolnienia. 

Obowiązkiem Zamawiającego jest bowiem opłata całkowitej wartości faktury za zamówione 

usługi. 

Zdaniem  Zamawiającego  na  szczególne  podkreślenie  zasługuje  fakt,  że  choć 

odwołujący powołuje się na Indywidualną Interpretację ILPP1/443 752/13-4/AI wydaną przez 

Ministra Finansów – Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 listopada 2013 r., oraz 

wydaną  08.10.2015  roku  decyzję  nr  0201-  15-005228  Izby  Skarbowej  we  Wrocławiu  w 

postępowaniu kontrolnym w przedmiocie stosowania zwolnienia w zakresie art 43 ust 1 pkt 

29  lit.  c  ustawy  o  VAT  to  nie  przedkłada  tych  stanowisk  do  akt  sprawy,  tym  samym 

uniemożliwiając  zapoznanie  się  z  ich  treścią  oraz  przeanalizowanie  poprawności  jego 

twierdzeń.  Tak  więc  choć  wywodzi  skutki  prawne  z  określonych  dokumentów,  to  nie  czyni 

zadość  ciążącemu  na  obowiązkowi  dowodowemu.  Jednocześnie  Zamawiający  wskazał,  że 

są  również  odmienne  od  przedstawionej  przez  Odwołującego  indywidulane  interpretacje 

podatkowe  zgodnie  z  którymi  opodatkowaniu  23  %  stawką  VAT  podlega  kompleksowa 

usługa  świadczona  w  ramach  pakietu  konferencyjnego  (z  dnia  14  listopada  2012  r.  Izba 

Skarbowa  w  Warszawie  z  dnia  14.11.2012  r.  sygn.  akt  IPPP2/443-1095/12-2/KOM).  W 

powyższej  interpretacji  wskazano,  że  zasadniczo  każde  świadczenie  dla  celów 

opodatkowania  podatkiem  od  towarów  i  usług  powinno  być  uznawane  za  odrębne  i 

niezależne,  jednak  w  sytuacji,  gdy  kilka  świadczeń  obejmuje  z  ekonomicznego  punktu 

widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. 

Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika 

na  rzecz  konsumenta  są  tak  ściśle  związane,  że  obiektywnie  tworzą  one  w  aspekcie 

gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te 

świadczenia  lub  czynności  stanowią  jednolite  świadczenie  do  celów  stosowania  przepisów 

ustawy o podatku od towarów i usług. W trakcie postępowania odwoławczego to Odwołujący 

kwestionuje podjęte przez Zamawiającego decyzje w zakresie oceny ofert i wykonawców w 

postępowaniu,  nie  zgadza  się  z  podjętymi  czynnościami  lub  zaniechaniem  określonych 

działań,  zatem  w  myśl  art.  534  w  zw.  z  art.  537  ustawy  Pzp  to  na  odwołującym  ciąży 

obowiązek dowiedzenia, że stanowisko Zamawiającego jest nieprawidłowe. W wyroku Sądu 

Okręgowego  w  Poznaniu  z  dnia  19  marca  2009  roku  sygn.  akt  X  Ga  32/09,  wskazano  że 

ciężar udowodnienia twierdzenia spoczywa na tym uczestniku postępowania, który przytacza 

twierdzenie o istnieniu danego faktu, a nie na uczestniku, który twierdzeniu temu zaprzecza 

Odwołujący  zarzuca  Zamawiającemu,  że  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  powołał 

się na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej o sygn. akt KIO 1044/16. W analogicznej sprawie 

Krajowa Izba Odwoławcza pod sygnaturą akt: KIO 1044/16 wydała w trzyosobowym składzie 

wyrok  z  dnia  30  czerwca  2016  r.  w  którym  oddaliła  odwołanie  podmiotu  PLATON 

Zarządzenie  i  Finanse  Sp.  z  o.  o.  W  ramach  tego  postępowania  ustalono,  że  w  obrocie 

prawnym  funkcjonuje  interpretacja  indywidualna  Dyrektora  Izby  Skarbowej  w  Warszawie 

od

nosząca  się  do  następującego  (analogicznego  do  niniejszej  sprawy)  stanu  faktycznego 

„Wnioskodawca  planuje  prowadzenie  szkoleń  specjalistycznych  i  warsztatów.  W  tym  celu 

Wnioskodawca będzie zawierał umowy z wykonawcami na dostarczenie usług hotelarskich, 

ga

stronomicznych  oraz  konferencyjnych  (zabezpieczenie  sali  i  obsługa)  niezbędnych  do 

realizacji  przedmiotowych  szkoleń.  Z  uwagi  na  specyfikę  i  tematykę  szkoleń  prelegentami 

będą funkcjonariusze/ pracownicy Policji (w ramach obowiązków służbo-wych), wobec czego 

wynagrodzenie  dla  wykonawcy  będzie  obejmowało  usługę  noclegową,  wy-żywienie, 

wynajem  sali  konferencyjnej.  Usługa  wykonywania  przez  wykonawców  nie  będzie 

obejmować prowadzenia szkoleń, a tylko zapewnienie uczestnikom noclegów, wyżywienia i 

Sali  konferenc

yjnej.  W  związku  z  tym  zadano  następujące  pytanie:  prośbę  o  wydanie 

indywidualnej  opinii  w  zakresie  braku  możliwości,  w  aspekcie  obowiązujących  przepisów, 

zastosowania stawki zwolnionej z VAT na dostawę przedmiotowych usług. Organ podatkowy 

udzielił odpowiedzi, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy 

w  sprawie oceny prawnej  opisanego zdarzenia przyszłego jest  prawidłowe.  (…) W  sprawie 

pod  sygnaturą  KIO  1044/16  badając  w/w  zapytanie  przedstawione  przez  zamawiającego 

Izba  stwierdziła,  że  pytanie  to  dotyczy  braku  możliwości  stosowania  stawki  zwolnionej  dla 

usługi  nie  obejmującej  prowadzenia  szkolenia,  a  tylko  zapewnienie  uczestnikom  noclegów, 

wyżywienia  i  sali  konferencyjnej.  Tym  samym  pytanie  to  jest  związane  z  przedmiotem 

zamówienia,  który  dotyczy  świadczenia  usług  hotelarskich,  gastronomicznych  i 

konferencyjnych. Krajowa Izba Odwoławcza, w uzasadnieniu wyroku podkreśliła, że zgodnie 

z art. 110 k.p.a organ wydając decyzję jest nią związany od chwili jej doręczenia, co jednak 

nie  ozna

cza  zasady  związania  organu  administracji  publicznej  decyzją  wydaną  przez  inny 

organ administracji publicznej lub wyrokiem sądowym. Oceniając charakter wydanej decyzji 

ma  ona  znaczenie  i  wartość  dla  postępowań  kontrolnych  prowadzonych  u  Odwołującego, 

natom

iast  nie  służy  udowodnieniu  okoliczności  mających  istotne  znaczenie  dla 

rozstrzygnięcia  w  przedmiotowej  sprawie,  gdyż  ocena  przez  zamawiającego  prawidłowości 

obliczenia ceny w zakresie zastosowanej stawki VAT na potrzeby postępowania o udzielenie 

zamówienia publicznego, nie jest tożsama z wydaniem decyzji administracyjnej w konkretnej 

sprawie  podatkowej,  ani  nie  ma  rozstrzygającego  znaczenia  w  sferze  zobowiązań 

podatkowych odwołującego. 

Zatem  udzielona  odpowiedź  o  braku  możliwości  zastosowania  zwolnienia  jako 

prawidłowej  ocenie  prawnej  pozwala  Izbie  na  ustalenie,  że  w  przedmiotowej  sprawie  pod 

sygnaturą  KIO  1044/16  Zamawiający  zgodnie  ze  zgromadzonym  materiałem  dowodowym 

ocenił, że zastosowanie stawki zwolnionej było nieprawidłowe w świetle art. 43 ust. 1 pkt. 29 

lit. c ustawy o VAT.” 

Zamawiający uznał, że możliwość zastosowania zwolnienia z podatku VAT na usługi 

gastronomiczno-hotelarsko-

konferencyjne  przez  Odwołującego  się  została  już  dogłębnie 

zbadana  w  analogicznej  sprawie  przez  KIO,  od  tego  czasu  nie  zmi

eniły  się  przepisy 

podatkowe w tym zakresie, a Odwołujący w dalszym ciągu powołuje się na te same decyzje 

administracyjne.  W  związku  z  powyższym  Zamawiający  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty 

jako  zawierającej  błąd  w  obliczeniu  ceny  odwołał  się  do  znanego  przecież  Odwołującemu 

orzeczenia  KIO  w  takiej  samej  sytuacji  faktycznej.  Sytuacja  podmiotowa  Odwołującego  nie 

odbiega  od  sytuacji  innych  wykonawców  w  postępowaniu  w  zakresie  obowiązków 

podatkowych. 

Odnosząc się do powołanego w odwołaniu wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 

13  sierpnia  2021  r.  sygn.  akt  KIO  2079/21  na  okoliczność,  że  w  przypadku  zastosowania 

innej  stawki  VAT,  niż  stawka  podstawowa,  wykonawca  winien  wykazać  podstawę 

stosowania  innej  - 

preferencyjnej  stawki  podatkowej  lub  możliwość  stosowania  zwolnień 

podatkowych  (np.  przedstawiając  w  tym  celu  wyjaśnienia  bądź  indywidualną  decyzję  US, 

Zmawiający wskazał, że w jego ocenie powoływanie się na powyższe jest niewłaściwe, gdyż 

taka  teza  została  przedstawiona  jako  zarzut  przez  firmę  ubiegająca  się  udzielenie 

zamówienia  ZP/05/2021,  i  powyższy  zarzut  nie  został  uwzględniony  gdyż  w  Krajowa  Izba 

Odwoławcza, wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2021 r. oddaliła odwołanie. 

W  ocenie  Zamawiającego,  oferta  Odwołującego  zawierała  błąd  w  obliczeniu  ceny, 

w

ynikający  z  zastosowania  przez  niego  zwolnienia  z  podatku  VAT,  a  w  konsekwencji  jego 

oferta  podlegała  odrzuceniu  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  10  Pzp.  Zgodnie  z  Uchwałą 

Sądu  Najwyższego  z  20  października  2011  r.  (sygn.  akt:  III  CZP  52/  11)  „Określenie  w 

ofercie  ceny  brutto  z  uwzględnieniem  nieprawidłowej  stawki  podatku  od  towarów  i  usług 

stanowi  błąd  w  obliczeniu  ceny,  jeżeli  nie  ma  ustawowych  przesłanek  wystąpienia  omyłki 

(art.  89  ust.  1  pkt  6  w  związku  z  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  z  29  stycznia  2004  r.  Prawo 

zamówień  publicznych).  Sąd  Najwyższy  wskazał,  że  określenie  w  ofercie  ceny  brutto  z 

uwzględnieniem nieprawidłowej stawki podatku od towarów i usług stanowi błąd w obliczeniu 

ceny,  jeżeli  brak  jest  ustawowych  przesłanek  wystąpienia  omyłki  (w  aktualnym  stanie 

prawnym art. 226 ust. 1 pkt 10 w zw. art. 223 ust. 2 pkt 3 Pzp). 

Odwołujący  czyni  zarzut  Zamawiającemu,  że  „mylnie  również  przyjmuje,  iż  w 

jakikolwiek  sposób  i  w  jakimkolwiek  zakresie  jest  związany  treścią  wyroku  Krajowej  Izby 

Odwoławczej wy-danym w sprawie o sygn. akt KIO 1044/16. Zarówno w orzecznictwie, jak i 

w  samej  ustawie  PZP  próżno  szukać  przepisu,  który  taki  obowiązek  na  zamawiającego  by 

nakładał”.  Komenda  Wojewódzka  Policji  w  Olsztynie,  jako  Zamawiający  publiczny,  na 

bieżąco  śledzi  i  analizuje  orzecznictwo  Krajowej  Izby  Odwoławczej  i  w  pełni  korzysta  z  jej 

dorobku w zakresie interpretacji i stosowania Prawa zamówień publicznych. 

Odnosząc  się  do  naruszenia  art.  16  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp  przez  prowadzenie 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  sposób  uchybiający  zasadom 

równego  traktowania,  Zamawiający  wskazał,  że  w  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający 

błędnie  przyjął,  iż  wszyscy  wykonawcy  składający  ofertę  w  przedmiotowym  postępowaniu 

znajdują się w identycznej sytuacji podmiotowej, a w związku z tym należy ich traktować w 

ten  sam  sposób.  Odwołujący  zarzuca,  że  Zamawiający  całkowicie  pominął  fakt,  iż 

Odwołujący znajduje się w odmiennej sytuacji, ponieważ posiada on wiążącą i nieuchyloną 

interpretację w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług 

nawet w sytuacji gdy odwołujący nie świadczy bezpośrednio usługi szkoleniowej, a zapewnia 

jedynie  usługi  nierozerwalnie,  ściśle  związane  z  przedmiotowym  szkoleniem,  jak  ma  to 

miejsca  w  przedmiotowym  zamówieniu.  W  uzasadnieniu  Odwołujący  wskazuje  także  na 

naruszeniu  przez  Zamawiającego  zasady  uczciwej  konkurencji.  Powyższy  zarzut  jest 

niezasadny, gdyż zgodnie z art. 16 ustawy Pzp Zamawiający przygotowuje i przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji  oraz  równe  traktowanie  wykonawców;  przejrzysty;  proporcjonalny.  Zasada 

równego traktowania wykonawców oznacza jednakowe traktowanie wykonawców na każdym 

etapie postępowania, bez stosowania przywilejów i środków dyskryminujących wykonawców 

ze  względu  na  ich  właściwości.  Jej  przestrzeganie  polega  na  stosowaniu  jednej  miary  do 

wszystkich  wykonawców  znajdujących  się  w  tej  samej  lub  podobnej  sytuacji.  Wskazywane 

warunki  lub  kryteria  uczestnictwa  w  postępowaniu  nie  powinny  więc  preferować  jedynie 

niektórych  podmiotów.  Wszyscy  wykonawcy  powinni  mieć  zapewniony  równy  dostęp  do 

istotnych dla postępowania informacji w jednakowym czasie, dokonywanie oceny warunków 

oraz  oceny  ofert  powinno  następować  według  wcześniej  sprecyzowanych  i  znanych 

wykonawcom  kryteriów,  na  podstawie  dokumentów  przedłożonych  we  wniosku  o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  i  ofercie,  nie  zaś  na  podstawie  innej  wiedzy 

zamawiającego.  Zgodnie  z  orzecznictwem  błędem  w  obliczeniu  ceny  jest  nieprawidłowe 

określenie  przez  Wykonawcę  stawki  VAT.  Stawka  podatku  VAT  jest  elementem 

cenotwórczym.  Aby  oferty  złożone  w  postępowaniu  mogły  być  porównywalne,  m.in.  ceny 

ofertowe  muszą  być  obliczone  z  zastosowaniem  tych  samych  reguł,  a  w  tym  z 

zastosowaniem  tych  samy

ch  stawek  VAT,  które  są  istotnym  elementem  kalkulacji  ceny 

oferty.  (wyrok  KIO  z  dnia  26.01.2022  r.  sygn.  akt  KIO  44/22). 

Zamawiający  wskazał,  że  w 

przedmiotowym  postępowaniu,  Zamawiający  realizuje  usługi  szkoleniowe  we  własnym 

zakresie,  a  ich  wynagrodzenie 

będzie  obejmować  wyłącznie  zapewnienie  uczestnikom 

noclegów,  wyżywienia i sali  konferencyjnej.  Oznacza to  jednoznacznie, że dla  nabywanych 

przez  Zamawiającego  towarów  i  usług  znajdują  zastosowanie  stawki  podatku  właściwe  dla 

tych  konkretnie  nabywanych  tow

arów  i  usług,  a  nie  stawki  podatku  od  towarów  i  usług 

właściwe  dla  usług  szkoleniowych,  które  nie  są  przedmiotem  nabycia  od  kontrahentów. 

Wyjątkiem od powyższego może być zwolnienie podmiotowe określone w ustawie z dnia 11 

marca  2004 r.  o podatku od  towarów  i  usług,  co nie wystąpiło w  niniejszym  postępowaniu. 

Dlatego to Zamawiający stosując zasadę równego traktowania wykonawców, w informacji o 

wyniku  postępowania  z  dnia  15  kwietnia  2022  r.  podał,  że  odrzucił  ofertę  Odwołującego, 

gdyż  zawiera  błąd  w  obliczeniu  ceny.  W  ocenie  zamawiającego,  brak  jest  podstaw  do 

zastosowania  przez  Wykonawcę  zwolnienia  podatkowego  VAT  na  przedmiotowe 

zamówienie,  jednocześnie  odesłano  do  wyroku  KIO  z  dnia  30  czerwca  2016  r.  (sygn.  akt 

1044/16)  w  analogicznej  sprawie  w  stosunku  do 

Odwołującego.  Mając  na  względzie 

powyższe  należy  zauważyć,  że  także  w  niniejszej  sprawie  Zamawiający  poprawnie  ocenił 

złożone  przez  Odwołującego  dokumenty  i  prawidłowo  ustalił,  że Odwołujący  nie  ma  prawa 

do  zastosowania  zwolnienia  z  podatku  VAT  na  oferowa

ne  usługi.  Zamawiający prawidłowo 

przyjął,  że  zastosowanie  zwolnienia  z  podatku  VAT  stanowi  błąd  w  obliczeniu  ceny. 

Skutkiem  tego  stanu faktycznego  było  prawidłowe  zastosowanie  przez  Zamawiającego  art. 

226 ust. 1 pkt. 10 ustawy Pzp wobec oferty Odwołującego i odrzucenie jej w postępowaniu. 

Zamawiający  zatem  równo  potraktował  wykonawców  nie  dopuszczając  do  oceny  ofert 

podlegających  odrzuceniu.  W  konsekwencji  należy  obalić  zarzut  Odwołującego  jakoby  w 

postępowaniu  tym  doszło  do  nierównego  potraktowania  wykonawców.  Samo  nieczynienie 

zadość oczekiwaniom Wykonawcy nie stanowi nierównego traktowania. 

Mając  na  uwadze  powyższe  wnoszę  o  oddalenie  odwołania  w  całości  jako 

nieudowodnionego i bezzasadnego. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie  

i  uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  stanowiska  stron złożone  na  piśmie  i  podane  do  protokołu 

rozprawy ustaliła, co następuje.  

Odwołującemu  zgodnie  z  treścią  w  art.  505  ustawy  Pzp  przysługują  środki  ochrony 

prawnej, ponieważ ubiega się o to zamówienie publiczne.  

Izba  u

znała,  że  Przystępujący  skutecznie  zgłosił  swoje  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.  

Odwołanie  zostało  rozpoznane  w  granicach  zawartych  w  nim  zarzutów  (art.  555 

ustawy  Pzp),  podtrzymanych  na  rozprawie  z  uwzględnieniem  zasady  kontradyktoryjności 

postępowania (art. 534 ust. 1 ustawy Pzp). Rozpoznając przedmiotowe odwołanie Izba miała 

na  uwadze  treść  akt  postępowania (§8  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  w  sprawie 

postępowania  przy  rozpoznawaniu  odwołań  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  z  dnia  30 

grudnia 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 2453)).   

Izba ustaliła następujące okoliczności faktyczne jako istotne dla rozstrzygnięcia 

sprawy.  

Jak wynika z treści SWZ pkt 33 „Sposób obliczenia ceny”, Zamawiający nie wskazał 

wysokości  stawki  podatku  VAT,  jaka  wykonawcy  byliby  zobowiązani  zastosować  w  tym 

postepowaniu. Obowiązek określenia stawki podatku VAT spoczywał na wykonawcach.   

Jest  okolicznością  między  Stronami  bezsporną,  że  Odwołujący,  składając  ofertę  w 

tym postępowaniu zastosował zwolnienie z podatku VAT.  

Pismem  z  12 kwietnia 2022 r.  Zamawiający  wezwał  Odwołującego  w  trybie art.  223 

ust. 1 ustawy Pzp do wyjaśnienia treści złożonej oferty m.in. co do zastosowanego w ofercie 

zwolnienia  z  podatku  VAT.  Zamawiający  wezwał  Odwołującego  do  wskazania  podstawy 

zastosowanego zwolnienia z podatku.  

W  odpowiedzi  udzielonej  pismem  z  14  kwietnia  2022  r.  Odwołujący  wyjaśnił,  że 

korzysta ze zwolnienia podatkowego w związku ze świadczeniem usług ściśle związanych z 

wykonywaniem  szkoleń/kursów/finansowanych  ze  środków  publicznych.  Jako  podstawę 

prawną Odwołujący podał art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c ustawy o VAT. Odwołujący wyjaśnił, że 

zwolnienie  to  dotyczy  także  przypadków,  gdy  nie  wykonuje  on  bezpośrednio  usług 

kształcenia i szkolenia w danym zamówieniu. Odwołujący wskazał, że na powyższe posiada 

Interpretacj

ę  indywidualną  ILPP1/433  752/13-4/AI  wydaną  przez  Ministra  Finansów  – 

Dyrektora  Izby  Skarbowej  w  Poznaniu  z  dnia  20  listopada  2013  r.  oraz  wydaną  8 

października  2015  r.  decyzję  nr  0201-15-005228  Izby  Skarbowej  we  Wrocławiu  w 

postępowaniu kontrolnym w przedmiocie stosowania zwolnienia przedmiotowego w zakresie 

art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c ustawy o VAT.  

Jak wynika z informacji o wyborze oferty najkorzystniejszej z 15 kwietnia 2022 r., pkt 

6) odrzucenie oferty Odwołującego w zadaniu nr 1, 2 i 3 nastąpiło na podstawie art. 226 ust. 

1 pkt  10)  ustawy  Pzp z następującym  uzasadnieniem: „brak  jest podstaw  do  zastosowania 

przez  Wykonawcę  zwolnienia  podatkowego  VAT  na  przedmiotowe  zamówienie.  Podobne 

stanowisko zostało zajęte przez KIO w wyroku 1044/16 z dnia 30 czerwca 2016 r. Odmienne 

stanowisko Zamawiającego naruszałoby  zasadę  zachowania uczciwej  konkurencji  równego 

traktowania.” 

Izba zważyła co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  wskazuje  na  treść  przepisów  ustawy  Pzp,  będących 

podstawą orzekania w przedmiotowej sprawie.  

art. 253 ust. 1 ustawy Pzp 

1.  Niezwłocznie  po  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  zamawiający  informuje  równocześnie 

wykonawców, którzy złożyli oferty, o: 

1)  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty,  podając  nazwę  albo  imię  i  nazwisko,  siedzibę  albo 

miejsce  zamieszkania,  jeżeli  jest  miejscem  wykonywania  działalności  wykonawcy,  którego 

ofertę  wybrano,  oraz  nazwy  albo  imiona  i  nazwiska,  siedziby  albo  miejsca  zamieszkania, 

jeżeli  są  miejscami  wykonywania  działalności  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty,  a  także 

punktację przyznaną ofertom w każdym kryterium oceny ofert i łączną punktację, 

2) wykonawcach, których oferty zostały odrzucone 

podając uzasadnienie faktyczne i prawne. 

art. 226 ust. 1 pkt 10) ustawy Pzp 

Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli: 

10) zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu; 

art. 16 pkt 1 ustawy Pzp 

Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w 

sposób: 

1) zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców; 

Odwołanie podlegało uwzględnieniu, ponieważ potwierdził się zarzut naruszenia art. 

253  ust.  1  ustawy  Pzp

,  tj.  słusznie  podniósł  Odwołujący,  że  uzasadnienie  decyzji  z  15 

kwietnia  2022  r.  o  odrzuceni

u  oferty  Odwołującego  zostało  sfomułowanie  w  sposób 

lakoniczny, a Zamawiający  powodów  odrzucenia oferty  Odwołującego  w tym  postępowaniu 

upatruje  w  realiach  innej  sprawy  odwoławczej  nie  odnosząc  się  w  sposób  obiektywny  do 

realiów  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Nie  ma  przy  tym 

znaczenia,  że  zarzut  ten  został  podniesiony  w  treści  uzasadnienia  odwołania  a  nie  w  jego 

petitum. 

W pierwszej kolejności podkreślić należy, że zasadność czynności odrzucenia oferty 

podlega  ocenie  Izby  w  kontekście  okoliczności  faktycznych  i  prawnych  przedstawionych 

przez zamawiającego w uzasadnieniu tej czynności. Zgodnie z art. 253 ust. 1 pkt 2 ustawy 

Pzp, niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty zamawiający informuje równocześnie 

wykonawców,  którzy  złożyli  oferty,  o  wykonawcach,  których  oferty  zostały  odrzucone  – 

podając  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne.  Przepis  ten  stanowi  realizację  zasad 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, takich jak jawność postępowania oraz 

równe  traktowanie  wykonawców  i  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  nakłada  na 

zamawiającego obowiązek zakomunikowania wykonawcom, dlaczego uznał, że dana oferta 

podlega odrzuceniu, a po stronie wykonawcy kształtuje prawo do uzyskania pełnej i rzetelnej 

wiedzy  na  temat  przyczyn  odrzucenia  oferty. 

Ma  to  doniosłe  znaczenie  uwzględniając 

okoliczność,  że  na  podstawie  informacji  przekazanej  zgodnie  z  ww.  przepisem  wykonawca 

po pierwsze podejmuje decyzję, czy skorzystać ze środków ochrony prawnej, a po drugie – 

jakie  zarzuty  sformułować  w  odwołaniu  i  w  jaki  sposób  polemizować  ze  stanowiskiem 

zamawiającego. Uzasadnienie faktyczne zawiadomienia o odrzuceniu oferty powinno wobec 

tego 

wyczerpująco obrazować, jakie przyczyny legły u podstaw decyzji zamawiającego, tak 

aby  wykonawca,  gdy  oceny  zamawiającego  nie  podziela,  mógł  się  do  wskazanych  przez 

zamawiającego uchybień odnieść. W związku z powyższym zasadność zarzutów odwołania 

kwestionujących czynność odrzucenia oferty może być oceniana wyłącznie w zakresie tych 

okoliczności,  które  zostały  przez  zamawiającego  przedstawione  jako  uzasadniające 

odrzucenie  oferty. 

Z  tych  względów  ocena  kwestionowanej  czynności  Zamawiającego 

dokonywana przez  Izbę nie może  więc wykraczać  poza uzasadnienie  przedstawione przez 

zamawiającego  i  polegać  na  badaniu  istnienia  podstaw  do  odrzucenia  oferty  w  szerszym 

aspekcie. 

W rozpoznawanej sprawie Zamawiający podał uzasadnienie odrzucenia oferty, które 

nie spełnia powyższych standardów. Zamawiający, uzasadniając tę czynność, ograniczył się 

do 

odwołania  do  ustaleń  Izby  poczynionych  w  wyroku  z  30  czerwca  2016  r.  sygn.  akt  KIO 

,  jednakże  bez  odniesienia  tez  tam  zawartych  do  okoliczności  tego  postępowania. 

Zamawiający  wskazał  w  uzasadnieniu  bowiem  tylko:  „Podobne  stanowisko  zostało  zajęte 

przez  KIO  w  wyroku  1044/16  z  dnia  30  czerwca  2016  r.”.  Zamawiający  nawet  nie  powołał 

stanowiska  Izby,  na  którym  opiera  słuszność  swojej  decyzji,  to  nastąpiło  dopiero  w 

odpowiedzi  na  odwołanie.  Argumentacja  zawarta  przez  Zamawiającego  w  odpowiedzi  na 

odwołanie  jest  znacznie  bardziej  obszerna  od  tej  wskazanej  w  decyzji  uzasadniającej 

odrzucenie  oferty  z  15  kwietnia  2022  r.  i  zdecydowanie  wykracza  poza  okoliczności 

faktyczne  tam  wskazane,  z  tego  powodu  nie  mogła  zostać  wzięta  przez  Izbę  pod  uwagę. 

Samo natomiast odwołanie się przez Zamawiającego w uzasadnieniu czynności odrzucenia 

ofert odwołującego z 15 kwietnia 2022 r. również nie może być uznane za wystarczające z 

następujących  powodów.  Po  pierwsze,  Zamawiający  nie  wyjaśnił  w  decyzji  z  15  kwietnia 

2022 r., dlaczego mimo odmienności stanu faktycznego obu spraw polegającej na tym, że w 

postępowaniu  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1044/16  Zamawiający,  którym  była  Komenda 

Główna  Policji  z  siedzibą  w  Warszawie,  jako  dowód  przedstawił  wydaną  na  jego  rzecz 

indywidualną  interpretację  podatkową  odnoszącą  się  do  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia, którego dotyczyła sprawa odwoławcza KIO 1044/16, zasadnym jest przełożenie 

ustaleń  i  rozstrzygnięcia  Izby  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1044/16  na  realia  tego 

postępowania. Po drugie, w konsekwencji powyższego nie sposób z uzasadnienia decyzji o 

odrzuceniu  oferty  Odwołującego  dowiedzieć  się  dlaczego  zdaniem  Zamawiającego  w  tym 

postępowaniu  adekwatne  jest  zastosowanie  dokonanej  tam  oceny  złożonych  dowodów 

nawet jeśli są to te same dowody, na które Odwołujący powołał się w tym postępowaniu. W 

tym  miejscu  Izba  wskazuje,  że  to  Zamawiający  powinien  ocenić  złożone  mu  wyjaśnienia  i 

dowody,  a  nie  powoływać  się  na  ich  ocenę  dokonaną  przez  innym  podmiot  w  innym 

postepowaniu, w odmiennym stanie faktycznym. 

Następnie słusznie Odwołujący podniósł, że 

Zamawiający  w  ogólnie  pominął  udzielone  przez  Odwołującego  wyjaśnienia  z  14  kwietnia 

2022  r.  Zamawiający  bowiem  w  żaden  sposób  nie  odniósł  się  do  ich  treści  w  decyzji  o 

odrzuceniu oferty Odwołującego.  

Powyższe  przesądziło  o  uwzględnieniu  odwołania,  ponieważ  w  ocenie  Izby 

wyczerpujące  uzasadnienie  czynności  z  15  kwietnia  2022  r.  w  zakresie  w  jakim  odnosi  się 

ona do Odwołującego nastąpiło dopiero w odpowiedzi na odwołanie.  

W  tym  miejscu  Izba  podkreśla,  że  nie  jest  rolą  Izby  wyręczanie  Zamawiającego  w 

prowadzeniu postępowania,  a ocenia  czynności zamawiającego  bądź zaniechania podjęcia 

przez  niego  czynności,  do  których  ustawa  go  obowiązuje,  w  postępowaniu  o  udzielnie 

zamówienia.  Odwołanie  zostało  uwzględnione  w  całości,  jednak  w  tym  miejscu  podkreślić 

należy,  że  zarzut  naruszenia  art.  226  ust.  1  pkt  10)  i  art.  16  ust.  1  ustawy  Pzp  został 

uwzględniony w konsekwencji uwzględnienia zarzutu naruszenia art. 253 ust. 1 ustawy Pzp. 

Z 

uwagi  na  fakt,  iż  Izba  nie  prowadzi  postępowania  za  Zamawiającego,  rozpoznając 

przedmiotowe odwołanie Izba nie poczyniła ustalenia co do tego, czy Zamawiający zasadnie 

uznał  że  oferta  Odwołującego  zawierała  błąd  w  obliczeniu  ceny  skoro  Zamawiający  samej 

czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  nie  dokonał  w  sposób  prawidłowy  bowiem  nie 

spełniała  ona  wymogów  art.  253  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp.  Złożone  przez  Odwołującego 

dowody  nie  przesądziły  wobec  tego  o  uwzględnieniu  odwołania  ani  nie  zostały  poddane 

ocenie przez Izbę z uwagi na podstawę uwzględnienia odwołania, którą było naruszenie art. 

253  ust.  1  ustawy  pkt  2  ustawy  Pzp. 

Zatem  w  okolicznościach  sprawy  zasadnym  było 

nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oraz 

czynności odrzucenia oferty Odwołującego i nakazanie ponownego badania i oceny ofert, w 

ramach której to czynności Zamawiający powinien dokonać oceny oferty Odwołującego wraz 

z udzielonymi wyjaśnieniami z uwzględnieniem materiału dowodowego, którym Zamawiający 

dysponuje. 

W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji.   

O kosztach 

postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 

575 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019  ze 

zm.) oraz § 7 ust. 1 w związku § 5 pkt 1 i 2 lit b) w związku z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Minis

trów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów 

kosztów  postępowania odwoławczego,  ich  rozliczania oraz  wysokości  i  sposobu pobierania 

wpisu wysokości wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437).  

Przewodniczący:      ……………………..…