KIO 207/22 WYROK dnia 24 lutego 2022 r.

Sygn. akt KIO 207/22 

WYROK 

z dnia 24 lutego 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodnicząca:      Monika Kawa-Ogorzałek 

Maksym Smorczewski 

Ryszard Tetzlaff 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2022 r. w Wa

rszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  25  stycznia  2022  r.  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Konsorcjum:  Tevitel  sp.  z  o.o.  

z  siedzibą  w  Bydgoszczy  oraz  Telenergia  sp.  z  o.o.,  sp.  k.  z  siedzibą  w  Bydgoszczy  

w postępowaniu prowadzonym przez Tauron Sprzedaż sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie 

oraz Tauron Sprzedaż GZE sp. z o.o. z siedzibą w Gliwicach 

przy  udziale  wykonawcy  Call  Center  Poland  S.A. 

z  siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami postępowania obciąża Odwołującego i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania. 

zasądza  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  3  600  zł  00  gr  (słownie: 

trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  zwrot  kosztów  poniesionych 

tytułem wynagrodzenia pełnomocnika. 

Sygn. akt KIO 207/22 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1129  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  

w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia  - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………………………….. 

Członkowie:   

…………………………… 

……………………………. 

Sygn. akt KIO 207/22 

UZASADNIENIE 

Zamawiający  -  Tauron  Sprzedaż  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakowie  oraz  Tauron 

Sprzedaż  GZE  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gliwicach  prowadzi  postępowanie  na  podstawie 

przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. – Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2019r., 

poz.  1843  ze  zm.;  dalej:  „Pzp”)  na  zawarcie  umowy  realizacyjnej  na  usługi  pośrednictwa 

sprzedaży  dla  Gospodarstw  Domowych  nr  G/AI/059  na  Kampanię  Sprzedażową  (4600 

przedsprzedaży)  PRĄD  w  ramach  Umowy  Ramowej  na  usługi  pośrednictwa  sprzedaży  dla 

Gospodarstw Domowych z dnia 24 lipca 2020 r. 

Odwołujący  –  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  – 

Konsorcjum  firm:  Tevitel  sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  w  Bydgoszczy  oraz  Telenergia  sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Bydgoszczy wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wobec:  

czynności  Zamawiającego  polegającej  na  wyborze  oferty  wykonawcy  CALL 

CENTER POLAND S.A. (dalej: 

„Przystępujący”, „CALL CENTER POLAND” lub „CCP”) jako 

najkorzystniejszej, w wyniku bezzasadnego zaniechania przez Zamawiającego:  

a) 

odrzucenia  oferty  CALL  CENTER  POLAND  na  podstawie  przesłanki 

okre

ślonej przez Zamawiającego w pkt. 3 lit. t) pkt. 4 SIWZ, mimo tego, że CCP w okresie 

ostatnich 6 miesięcy od terminu składania ofert podczas realizacji umów wykonawczych na 

rzecz Zamawiającego nie zrealizował jednego z celów jakościowych i/lub ilościowych;  

b) 

odrzucenia  oferty  wykonawcy  CALL  CENTER  POLAND  na  podstawie  art.  89 

ust.  1 pkt.  1 Pzp, mimo tego, że została złożona  w  wyniku naruszenia art.  7  ust.  1  Pzp,  w 

szczególności w wyniku naruszenia zasady równego traktowania wykonawców, zachowania 

uczciwej 

konkurencji oraz przejrzystości;  

c) 

wezwania  wykonawcy  CALL  CENTER  POLAND  do  udzielenia  wyjaśnień,  w 

tym złożenia dowodów, dotyczących wyliczenia ceny (rażąco niska cena);  

2)  zaniechania  Zamawiającego  unieważnienia  wyżej  wskazanego  postępowania 

Realizac

yjnego  ze  względu  na  fakt,  że  jest  ono  obarczone  niemożliwą  do  usunięcia  wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  

Odwołujący wyżej wskazanym czynnościom Zamawiającego zarzucił naruszenie:  

art. 89 ust. 1 pkt. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp poprzez bezzasadne zaniechanie 

przez  Zamawiającego  odrzucenia  oferty  CCP  mimo  tego,  że jest  ona  niezgodna  z  ustawą, 

bowiem została złożona w wyniku istotnego naruszenia art. 7 ust. 1 Pzp, w szczególności w 

wynik

u  naruszenia  zasady  równego  traktowania  wykonawców,  zachowania  uczciwej 

konkurencji oraz przejrzystości poprzez bezpodstawne faworyzowanie wykonawcy CPP;  

Sygn. akt KIO 207/22 

art. 89 ust. 1 pkt. 2 Pzp w zw. z pkt. 3 lit. t) ppkt. 4 SIWZ poprzez bezzasadne 

zaniechanie  prze

z  Zamawiającego  odrzucenia  oferty  CCP,  mimo  tego,  że  CCP  w  okresie 

ostatnich 6 miesięcy od terminu składania ofert podczas realizacji umów wykonawczych na 

rzecz  Zamawiającego  nie  zrealizował  jednego  z  celów  jakościowych  i/lub  ilościowych,  co  z 

perspektywy 

treści  SIWZ  powinno  powodować  odrzucenie  oferty  CCP,  a  czemu 

Zamawiający uchybił;  

w przypadku nie uwzględnienia zarzutów z lit. a) lub b) zarzucił naruszenie art. 

90  ust.  1  w  zw.  z  art.  89  ust.  1  pkt.  4  oraz  art.  art.  7  ust.  1  Pzp  poprzez  bezpodstawne 

zaniechanie przez Zamawiającego wezwania CCP do udzielenia wyjaśnień, w tym złożenia 

dowodów,  dotyczących  wyliczenia  ceny  pod  kątem  możliwości  wystąpienia  ceny  rażąco 

niskiej, mimo tego, że okoliczności ujawnione w toku postępowania realizacyjnego wskazują, 

że  cena  zaoferowana  przez  CCP  wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia i budzi wątpliwości co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie 

z wymaganiami określonymi przez Zamawiającego i wynikającymi z odrębnych przepisów;  

)  jednocześnie  w  przypadku  nie  uwzględnienia  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą 

wyżej wskazanych zarzutów z pkt. 1 lit. a)-c), z ostrożności procesowej Odwołujący podniósł 

zarzut ewentualny dotyczący naruszenia przez Zamawiającego art. 7 ust. 1 w zw. z art. 93 

ust.  1  pkt.  7  w  zw.  z  art.  146  ust.  6  Pzp  poprzez  bezzasadne  zaniechanie  przez 

Zamawiającego  unieważnienia  Postępowania  Realizacyjnego,  mimo  tego,  że  w  wyniku 

przygotowania i prowadzenia przez Zamawiającego Postępowania Realizacyjnego w sposób 

istotnie na

ruszający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców oraz 

przejrzystości  poprzez  faworyzowanie  wykonawcy  CPP,  Zamawiający  doprowadził  do 

powstania  niemożliwej  do  usunięcia  wady  Postępowania  Realizacyjnego  uniemożliwiającej 

zawarcie niep

odlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego.  

W oparciu o tak sformułowane zarzuty odwołania, Odwołujący wniósł o: 

w przypadku uwzględnienia przez Izbę zarzut z rozdziału III ust. 1 lit. a) lub b) 

Odwołania  Odwołujący  wnosi  o  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  wykonawcy  CCP 

jako najkorzystniejszej, a następnie odrzucenia oferty wykonawcy CCP;  

w przypadku nieuwzględnienia przez Izbę zarzutu z rozdziału III ust. 1 lit. a) i 

b) Odwołujący wnosi w zakresie zarzutu określonego w rozdziale III ust. 1 lit. c) o wezwanie 

wykonawcy CCP do udzielenia wyjaśnień, w tym złożenia dowodów, dotyczących wyliczenia 

ceny pod kątem możliwości wystąpienia ceny rażąco niskiej w Postępowaniu Realizacyjnym;  

w przypadku nieuwzględnienia przez Izbę zarzutów z rozdziału III ust. 1 lit. a) i 

b)  Odwołujący  wnosi  w  zakresie  zarzutu  określonego  w  rozdziale  III  ust.  2  o  nakazanie 

Zamawiającemu  unieważnienie  Postępowania  Realizacyjnego  na  podstawie  art.  93  ust.  1 

pkt. 7 Pzp.  

Sygn. akt KIO 207/22 

 Dodatkowo  w  przypadku  zawarcia 

przez  Zamawiającego  umowy  realizacyjnej 

(wykonawczej)  z  wykonawcą  CALL  CENTER  POLAND  w  wyniku  postępowania 

Realizacyjnego 

Odwołujący wniósł na podstawie art. 554 ust. 3 pkt. 2 lit. a w zw. z art. 577 w 

zw. z art. 457 pkt. 2 

ustawy z dnia 11 września 2019r. – Prawo zamówień publicznych (Dz.U. 

z 2021r., poz. 1129 ze zm.; dalej: „Pzp z 2019r.”) o unieważnienie zawartej umowy.  

Uzasadniając zarzuty odwołania, Odwołujący wskazał, że Zamawiający w pkt. 3 lit. t) 

ppkt.  4  SIWZ 

postanowił, że: „oferta może podlegać odrzuceniu, jeśli w okresie ostatnich 6 

miesięcy  od  terminu  składania  ofert  Wykonawca  podczas  realizacji,  którejś  z  umów 

wykonawczych nie zrealizował przynajmniej jednego z celów jakościowych i/lub ilościowych”.   

Natomiast  w  pkt.  3  lit.  t)  ppkt.  5  zost

ało  wskazane,  że  Zamawiający  unieważnia 

postępowania o udzielenie zamówienia, jeżeli zajdzie którakolwiek z przesłanek określonych 

w art. 93 Pzp.  

Podkreślił, że w dniu 20 stycznia 2022 r. Zamawiający przekazał za pośrednictwem 

Platformy Zakupowej informa

cję o wyborze najkorzystniejszej oferty. Jako najkorzystniejsza 

została  wybrana  przez  Zamawiającego  oferta  wykonawcy  CCP.  Tego  samego  dnia 

przedstawiciel Odwołującego - D. S. w trakcie rozmowy z przedstawicielem Zamawiającego 

Ł.  G.  na  temat  prac  związanych  z  wdrażaniem  systemów  u  partnerów  Zamawiającego 

uzyskał  informację,  iż  w  grudniu  2021  r.  u  wykonawcy  CALL  CENTER  POLAND  został 

wdrożony  przez  Zamawiającego  system  do  obsługi  Call  Center  firmy  Pirios.  Ponadto  z 

uzyskał  on  informacje,  z  których  wynika,  że  w  tym  samym  okresie  system  do  obsługi  Call 

Center został przez CALL CENTER POLAND przetestowany i wykonawca CCP jest gotowy 

do użycia tego nowego systemu od początku stycznia 2022 r. 

Według  Odwołującego  Zamawiający  w  wiążącej  Zamawiającego  oraz  wykonawców 

treści SIWZ, stanowiącej załącznik do zaproszenia do składania ofert przewidział przesłankę 

odrzucenia oferty wykonawcy, jeżeli ten w okresie ostatnich 6 miesięcy od terminu składania 

ofert  podczas  realizacji  umów  wykonawczych  na  rzecz  Zamawiającego  nie  zrealizował 

jednego  z  celów  jakościowych  i/lub  ilościowych.  Jak  wyjaśnił,  z  posiadanych  przez  niego 

informacji  wynika,  że  CCP  w  istotnym  zakresie  nie  zrealizował  celów  jakościowych  oraz 

ilościowych  w  ramach  umów  wykonawczych  realizowanych  na  rzecz  Zamawiającego,  w 

szczególności w ostatnim kwartale 2021 r. Podkreślił, że w celu dodatkowego potwierdzenia 

wyżej wskazanej okoliczności zwrócił się do Zamawiającego w trybie ustawy o dostępie do 

informacji  publicznej  o  udostepnienie  przedmiotowych  informacji,  jednak

że  mimo  upływ  już 

kilku dni Zamawiający pozostaje w tym zakresie w bezczynności.  

Sygn. akt KIO 207/22 

Odwołujący  podkreślił,  że  wyżej  przywołana,  przewidziana  przez  Zamawiającego  w 

SIWZ przesłanka odrzucenia musi podlegać odpowiedniej wykładni uwzględniającej „ducha” 

i  cel  za

mówień  publicznych,  a  w  szczególności zasadę  równego  traktowania wykonawców, 

zachowania uczciwej  konkurencji oraz  transparentności.  Tym  samym  należy pamiętać,  aby 

wykładać postanowienia SIWZ w taki sposób, aby odzwierciedlić zasady i cel postępowań o 

udzie

lenie  zamówienia  przede  wszystkim  wynikające  z  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych. 

Całkowitym zaprzeczeniem celu Pzp byłoby – według Odwołującego - przyjęcie 

i  akceptacja  istnienia  szerokiej  i  nieskrępowanej  uznaniowości  Zamawiającego  w  zakresie 

odrzucenia 

ofert  wykonawców.  Pozostawienie  uznaniowości  po  stronie  Zamawiającego  w 

zakresie  procedury  badania  i  oceny  ofert  jest  również  stanowczo  negowana  w  ramach 

orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej. W związku z powyższym Odwołujący stwierdził, że 

przewidziana  p

rzez  Zamawiającego  przesłanka  w  zakresie  odrzucenia  oferty  z  powodu  nie 

zrealizowania  przez  wykonawcę  CCP  jednego  z  celów  jakościowych  i/lub  ilościowych  w 

okresie  ostatnich  6  miesięcy  powinna  mieć  obligatoryjne  zastosowanie,  a  nie  podlegać 

zastosowaniu  w  z

ależności  od  swobodnej,  niczym  nie  skrępowanej  woli  Zamawiającego. 

Bowiem doszłoby do sytuacji, w której Zamawiający w stosunku do wybranych przez siebie 

wykonawców  zastosowałby  tę  przesłankę  odrzucenia  oferty,  a  w  stosunku  do  innych  nie. 

Tym  samym  oferta 

wykonawcy  CCP  powinien  podlegać  odrzuceniu  na  wyżej  wskazanej 

podstawie prawnej.  

W  ocenie  Odwołującego  zaoferowania  przez  Call  Center  Poland  cena  jednostkowa 

sprzedaży produktu prąd (wraz z usługą) w Kampanii Sprzedażowej w procesie zawierania 

umów przez telefon oraz poza siedzibą sprzedawcy istotnie odbiega od realiów rynkowych, 

stanowiąc  stawkę  zaniżoną,  a  wręcz  dumpingową.  Wyjaśnił,  że  Zamawiający  w  związku  z 

planowanym  wzrostem  kosztów  w  2022  r.  zwiększył  maksymalny  budżet  na  Postępowanie 

Realizacyjne. 

Wzrost ten wynosi 5,27%. Natomiast wykonawca Call Center Poland, który w 

r. 

2021 złożył ofertę zawierającą cenę jednostkową wynoszącą 72,11 zł brutto, w obecnym 

postępowaniu na zawarcie umowy realizacyjnej złożył ofertę zawierającą stawkę cenową na 

poziom

ie  59,50  brutto.  Oznacza  to,  że  wskazany  wykonawca  obniżył  swoją  stawkę  o 

18,32%. W związku z powyższym zaoferowana przez wykonawcę Call Center Poland stawka 

jednostkowa w ramach przedmiotowego postępowania konkurencyjnego jest nierealna tj. nie 

gwarantuje 

Zamawiającemu wykonania umowy realizacyjnej w sposób prawidłowy i zgodny z 

powszechnie obowiązującymi przepisami przy zachowaniu rentowności tego przedsięwzięcia 

dla wykonawcy Call Center Poland. P

owyższe stanowisko wynika z faktu, że obecnie mamy 

do  czyn

ienie  z  gwałtownym  wzrostem  kosztów  wykonania  usług  na  rzecz  Zamawiającego. 

Powodem takiego stanu rzeczy jest przede wszystkim:  

dynamiczna inflacja,  

Sygn. akt KIO 207/22 

wzrost  kosztów  wynagrodzeń  dla  pracowników,  zleceniobiorców  i 

usługodawców,  którzy  wykonują  swoje  obowiązki  w  celu  realizacji  zamówienia  publicznego 

dla Zamawiającego,  

rozszerzenie i wzrost składki zdrowotnej,  

wejście w życie pozostałych zmian w przepisach prawa od 1 stycznia 2022 r. , 

powodujących  większe  obciążenia  po  stronie  przedsiębiorców,  również  w  zakresie 

dotyczącym realizacji przedmiotowego kontraktu,  

nagły  i  dynamiczny  wzrost  cen  prądu,  czy  też podzespołów  komputerowych, 

niezbędnych do wykonania usługi na rzecz Zamawiającego.  

Powyższe  czynniki  oraz  okoliczności  wskazane  w  załączniku  nr  1  do  odwołania 

wskazujące na zmianę polityki sprzedażowej Zamawiającego oznaczają, że wykonawca Call 

Center  Poland  nie  jest  w  stanie  realizować  w  sposób  należyty  umowy  realizacyjnej 

zmniejszając  stawkę  jednostkową  z  poprzedniego  r.  o  18,32%.  Takie  działanie  jest 

niemożliwe w obecnych realiach.  

Odwołujący podkreślił ponadto, że on zaoferował stawkę o 3,67 zł wyższą od stawki 

zaoferowanej  przez  wykonawcę  CCP,  bowiem  zgodnie  z  treścią  umowy  ramowej  oraz 

złożoną  przez  Odwołującego  ofertą  w  celu  zawarcia  umowy  ramowej  maksymalna,  stawka 

jaką Odwołujący mógł zaoferować to właśnie 63,17 zł (w ramowej umowie była stawka 60,45 

zł, ale w poprzednim r. uległa waloryzacji do 63,17 zł). Gdyby Odwołujący miał możliwość z 

perspektywy treści umowy ramowej to z pewnością zaoferowana przez niego stawka byłaby 

wyższa,  bowiem  obecna  zapewnia  mu  tylko  minimalny  zysk.  Jednocześnie  podkreślił,  że 

wraz  z  ofertą  złożył  Zamawiającemu  oświadczenie  o  konieczności  dokonania  przez 

Zamawiającego  waloryzacji  jego  wynagrodzenia,  w  tym  zaoferowanych  cen  jednostkowych 

również w  zakresie dotyczącym  umowy  realizacyjnej  na  usługi  pośrednictwa sprzedaży dla 

Gospodarstw  Domowych  (nr  postępowania  G/AI/059),  począwszy  od  1  stycznia  2022  r. 

Natomiast  CCP  złożył  zaoferował  Zamawiającemu  w  ofercie  poprzedzającej  zawarcie 

umowy ramowej stawkę wynoszącą 76,00 zł brutto, co oznacza, że CCP ten miał możliwość 

zaoferowania wyżej stawki jednostkowej, pozostającą w zgodzie z treścią umowy ramowej. Z 

posiadanych  przez  Odwołującego  informacji  wynika,  że  w  poprzednich  postępowaniach 

stawka  oferowana  przez  CCP  oscylowała  na  maksymalnie  dopuszczalnym  z  perspektywy 

umowy  ramowej  poziomie.  W  związku  z  tym  obecnie  zaoferowana  przez  CCP  stawka  o 

blisko  22%  niższa  od  stawki  zaoferowanej  przez  tego  samego  wykonawcę  1,5  r.  temu  w 

postępowaniu  poprzedzającym  zawarcie  umowy  ramowej  nie  zapewnia  możliwość 

wykonania  umowy,  zgodnie  z  wymogami  Zamawiającego,  a  także  obowiązującymi 

przepisami  w  szczególności  w  zakresie  minimalnego  wynagrodzenia.  Wręcz  przeciwnie 

Sygn. akt KIO 207/22 

zaoferowana 

przez CCP stawka nie zapewnia mu rentowności realizowanej umowy, lecz jest 

przyjętą  przez  Przystępującego  agresywną  strategią  mającą  na  celu  wyeliminowanie  z 

udziału  w  postępowaniach  ostatniego  konkurencyjnego  wykonawcę  -  Odwołującego.  Jeżeli 

to się  powiedzie,  to  wówczas  Przystępujący  nie  będzie  miał  żadnej  konkurencji  w  zakresie 

postępowań konkurencyjnych, a co za tym idzie będzie mógł w następstwie tego stosować 

maksymalne  stawki  nie  obawiając  się  o  udzielenie  przez  Zamawiającego  zamówienia 

publicznego. 

Biorąc  pod  uwagę,  że  z  umowy  ramowej  wynika  wykonywanie  przez 

wykonawców  przedmiotowych  usług  na  wyłączność,  to  uzyskanie  przez  CCP  wszystkich  3 

zamówień publicznych w ramach I kwartału 2022  r. może spowodować, że Odwołujący nie 

będzie  w  stanie  ponosić  stałych  kosztów  związanych  z  pozostawaniem  w  gotowości  do 

wykonania  umowy  (np.  koszty  pracownicze),  a  w  konsekwencji  spowoduje  to  brak 

możliwości dalszej działalności Odwołującego i uczestnictwa w postępowaniach mających na 

celu zawarcie i realizację umów wykonawczych. Zachowanie Zamawiającego w tym zakresie 

wydaje  się  irracjonalne,  bowiem  ograniczając  konkurencję,  a  właściwie  wspierając 

monopolistyczne tendencje wykonawcy CCP na płaszczyźnie umowy ramowej Zamawiający 

postępuje  wbrew  nie  tylko  interesowi  publicznemu  oraz  zasadom  Prawa  zamówień 

publicznych, ale również wbrew swojemu interesowi ekonomicznemu, ale nie tylko. Bowiem 

z  uzyskanych  przez  Odwołującego  informacji  wynika,  że  wykonawca  CCP  miał  w  ostatnim 

czasie  istotne  problemy  z  należytą  realizacją  umów  wykonawczych,  mimo  tego,  że 

obowiązywała  w  tych  umowach  znacznie  wyższa  stawka  jednostkowa,  co  pozwala 

przypuszczać,  że  w  oparciu  o  niższą  stawkę  i  biorąc  pod  uwagę  istotny  wzrost  kosztów 

wykonania  usług,  wykonawca  CCP  nie  będzie  w  stanie  należycie  realizować  umowy 

wykonawczej zawartej w wyniku Postępowania Realizacyjnego.  

W  opinii  Odwołującego  zaoferowana  przez  wykonawcę  CCP  cena  jednostkowa  nie 

może  być  tłumaczona faktem,  iż  Zamawiający  dokonał  bezprawnej  faworyzacji  wykonawcy 

CCP  wdrażając  u  niego  zakupiony  przez  Zamawiającego  system  do  obsługi  call  center, 

stanowiący  podstawę  do  świadczenia  usług  w  ramach  umów  realizacyjnych.  Po  pierwsze 

takie  działania  jako  bezprawne  nie  mogą  być  brane  pod  uwagę  w  zakresie  uzasadnienia 

zaoferowanej  stawki.  Po  drugie 

nawet  fakt  wdrożenia  przez  Zamawiającego  wyżej 

wskazanego  systemu  u  wykonawcy  CCP  ułatwiającego  realizację  umowy  nie  stanowi 

uzasadnienia do obniżenia przez wykonawcę CCP stawki jednostkowej do poziomu 59,50 zł 

brutto. Nadal stawka ta jawi się jako nierealna.  

W związku z powyższym Odwołujący stwierdził, że Zamawiający na podstawie art. 90 

ust. 1 Pzp winien był skierować do Przystępującego wezwanie do wyjaśnienia zaoferowanej 

stawki.  

Sygn. akt KIO 207/22 

Uzasadniając  zarzut  dotyczący  naruszenia  podstawowych  i  fundamentalnych  zasad 

udzielania  zamówień  publicznych,  w  tym  w  szczególności  zasady  równego  traktowania 

wykonawców,  zachowania  uczciwej  konkurencji,  praworządności  oraz  przejrzystości 

Odwołujący stwierdził, że w ramach przedmiotowego postępowania konkurencyjnego doszło 

d

o  jaskrawego  przejawu  faworyzowania  przez  Zamawiającego  wykonawcy  CCP,  nie  dając 

wykonawcom  uczestniczącym  w  postępowaniu równych  szans.  Podkreślił,  że  Zamawiający 

planował  zmianę  procesów  sprzedażowych  u  wykonawców  objętych  umową  ramową  na 

systemy  dzwoniące  Zamawiającego  dostarczane  przez  firmę  Pirios.  Praca  na  takim 

oprogramowaniu  zapewnionym  i  wdrożonym  przez  Zamawiającego  powoduje  obniżenie 

kosztów  realizacji  umowy  wykonawczej,  w  szczególności  poprzez  obniżenie  kosztów 

połączeń  telefonicznych.  Dotychczas  koszt  ten  w  całości  był  pokrywany  przez  wykonawcę. 

Jak  się  okazało  w  grudniu  2021  r.  Zamawiający  wdrożył  system  do  obsługi  call  center  u 

wykonawcy  CCP.  Z  powziętej  przez  Odwołującego  informacji  z  dnia  20  stycznia  2022  r. 

jednoznacznie  wynika,  że  system  ten  został  wdrożony  i  przetestowany  przez  pracowników 

Zamawiającego  u  wykonawcy  CCP.  Niniejsze  z  kolei  potwierdza,  że  wykonawca  CCP 

dysponuje  w  ramach  spornych  postępowań  narzędziem,  które  ułatwi  jego  pracę  i  pozwoli 

obniżyć  koszty.  Wykonawca  składając  ofertę  w  ramach  Postępowania  Realizacyjnego 

zakładał  już  wykonanie umowy  realizacyjnej  w  oparciu  o  nowy  system  call  center.  Dlatego 

wykonawca  CCP  w  treści  oferty  mógł  założyć  pracę  na  nowym  systemie.  Dodatkowo 

Zamawiający  przeprowadzając  testy  umożliwił  wykonawcy  CCP  dostosowanie  obsługi 

posprzedażowej (we współpracy z firmą Pirios) do pracy na nowych systemach. Natomiast u 

Odwołującego  taki  proces  wdrożenia,  a  tym  bardziej  testowania  nie  został  do  dnia 

dzisiejszego  przez  Zamawiającego  rozpoczęty.  Tym  samym  Odwołujący  był  zobowiązany 

przyjąć  na  etapie  składania  oferty,  że  będzie  realizował  umowę  wykonawczą  w  oparciu  o 

dotychczasowe,  własne  rozwiązania  w  zakresie  sytemu  call  center.  Tym  samym 

Zamawiający  swoim  zachowaniem  doprowadził  do  nieuzasadnionego  wsparcia  wykonawcy 

CCP  w  zakresie  sposobu  realizacji  zamówienia,  w  istotny  sposób  ułatwiając  mu  realizacje 

przedmiotowego  zamówienia.  Takie  zachowanie  Zamawiającego  stanowi  postawienie 

wykonawców  uczestniczących  w  tym  samym  postępowaniu  w  skrajnie  nierównej  sytuacji. 

Zamawiający  doprowadził  do  dyskryminacji  Odwołującego  stawiając  wykonawcę  CCP  w 

uprzywilejowanej pozycji, zarówno finansowej jak i organizacyjnej.  

Odwołujący mając powyższe na względzie podkreślił, że zasada równego traktowania 

wykonawców, określona w art. 7 ust. 1 Pzp, stanowi jedną z fundamentalnych zasad prawa 

zamówień publicznych. Jest ona kierowana przede wszystkim do Zamawiającego, który jako 

organizator  postępowania  powinien  stać  na  jej  straży,  stwarzając  wszystkim 

zainteresowanym  podmiotom  możliwość  równego  dostępu  do  uzyskania  zamówienia 

Sygn. akt KIO 207/22 

publicznego.  Jest  także  bezpośrednio  związana  z  zasadą  poszanowania  uczciwej 

konkurencji,  proporcjonalności  i  przejrzystości.  Poszanowanie  uczciwej  konkurencji 

zobowiązuje  Zamawiającego  do  traktowania  wszystkich  wykonawców  ubiegających  się  o 

zamówienie  w  sposób  jednakowy,  a  proporcjonalność  i  przejrzystość  do  transparentnego 

stosowania  środków  adekwatnych  do  zamierzonego  celu.  Zamawiający  nie  ma  prawa  w 

jakikolwiek  sposób  uprzywilejowywać  bądź  okazywać  niechęci  jakiemukolwiek  wykonawcy 

biorącemu udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Jego obowiązkiem 

jest  traktowanie  wszystkich  wykonawców  w  identyczny  sposób.  Artykuł  7  Pzp  stanowi 

dostosowanie polskich przepisów do art. 18 dyrektywy 2014/24/UE, rozszerzając jego zakres 

o  zasadę  proporcjonalności  i  przejrzystości.  Zgodnie  bowiem  z  unijną  regulacją:  „Instytucje 

zamawiające zapewniają równe i niedyskryminacyjne traktowanie wykonawców oraz działają 

w  sposób  przejrzysty  i  proporcjonalny”.  Jednocześnie  art.  89  ust.  1  pkt.  1  Pzp  nakazuje 

odrzucenie oferty niezgodnej z ustawą Prawo zamówień publicznych. Według Odwołującego 

w 

związku  z  powyższym  uzasadnione  jest  dokonanie  subsumpcji  wyżej  wskazanych 

okoliczności  do  dyspozycji  wynikającej  z  art.  89  ust.  1  pkt.  1  Pzp  w  związku  ze  skrajnym 

naruszeniem przez Zamawiającego art. 7 ust. 1 Pzp.  

Uzasadniając  zarzut  ewentualny,  Odwołujący  wskazał,  że  w  przypadku  braku 

podzielenia przez Izbę wyżej wskazanej argumentacji Odwołujący z ostrożności procesowej 

podnosi, 

że naruszenie przez Zamawiającego art. 7 ust. 1 Pzp w wyżej wskazanym zakresie 

może  być  potraktowane  jako  istotna  i  niemożliwa  do  usunięcia  wada  postępowania 

uniemożliwiająca  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  Kluczowym 

–  według  Odwołującego  -  argumentem  przemawiającym  za  taką 

możliwością jest fakt, że Zamawiający unieważniając przed zawarciem umowy postępowanie 

o  udzielenie  zamówienia  obarczone  wadą  uprawniającą  Prezesa  Urzędu  Zamówień 

Publicznych do żądania unieważnienia umowy, zapobiega szkodom, jakie mogą powstać w 

związku  z  wykonaniem  lub  częściowym  wykonaniem  umowy.  Oznacza  to,  że  dodatkową 

przesłanką,  jaką  należy  brać  pod  uwagę  przy  dokonywaniu  oceny  dopuszczalności 

unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy, jest wymóg, aby wada 

była  wynikiem  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  które  miało  lub  mogło 

mieć istotny wpływ na wynik postępowania.  

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z dnia 15 lutego 2022r. wniósł o oddalenie 

odwołania w całości, bowiem w jego ocenie żaden ze sformułowanych w odwołaniu zarzutów 

nie zasługuje na uwzględnienie. 

Sygn. akt KIO 207/22 

Zamawiający podkreślił, że prowadził postępowanie zgodnie z zasadami określonymi 

w  art.  7  ust.  1  P

zp,  nie  wstąpiły  podstawy  do  wezwania  Przystępującego  do  złożenia 

wyjaśnień  na  podstawie  art.  90  ust.  1  Pzp  ani  przesłanki  warunkujące  odrzucenie  oferty 

Przystępującego, względnie unieważnienie postępowania. 

Zamawiający  odnosząc  się  do  zarzutu  dotyczącego  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

Przyst

ępującego z powodu braku realizacji celów jakościowych i/lub ilościowych wskazał, że 

Odwołujący  upatruje  naruszenia  przepisów  w  zaniechaniu  odrzucenia  oferty 

Przystępującego, które powinno nastąpić z uwagi na przyjętą przez Odwołującego wykładnię 

pkt 3 lit

. „t” ppkt 4 SIWZ i brzmienie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. Podkreślił, że w kwestionowany 

zapis  SIWZ  ma  brzmienie:  "

oferta  może  podlegać  odrzuceniu  jeśli  w  okresie  ostatnich  6 

miesięcy  od  terminu  składania  ofert  Wykonawca  podczas  realizacji  którejś  z  Umów 

Wyk

onawczych  nie  zrealizował  przynajmniej  jednego  z  celów  jakościowych  i/  lub 

ilościowych".  Równocześnie  w  punkcie  umieszczonym  w  tejże  SIWZ  powyżej  (pkt  3  lit.  „t” 

ppkt 3), stwierdza się: „Oferta podlega odrzuceniu jeśli: (...)”. 

Zamawiający  nie  zgodził  się  z  zaproponowaną  przez  Odwołującego  wykładnią 

jednoznacznego w swej treści i nie budzącego wątpliwości interpretacyjnych pkt 3 lit. t ppkt 4 

SIWZ,  a  ponadto  zakwestion

ował  możliwość  skutecznego  podnoszenia  w  ramach 

niniejszego postępowania zarzutów odnoszących się do rzekomo wadliwego sformułowania 

treści  SIWZ.  W  jego  bowiem  ocenie  Odwołujący  neguje  możliwość  zastosowania  w  SIWZ 

nieobligatoryjnej  do  zastosowania  przez  Zamawiającego  przesłanki  odrzucenia  oferty,  tj. 

takiej, której ziszczenie się tylko mogłoby, acz nie musiałoby, mieć konsekwencje w postaci 

odrzucenia  oferty.  W  świetle  tego  konkretnego  postanowienia  SIWZ,  Zamawiający 

pozostawił  sobie  możliwość  zdecydowania  o  tym,  czy  niedotrzymanie  jednego  z  celów 

poprzednio realizowanych umów miało miejsce w takiej skali, że realnie zagraża dotrzymaniu 

celów przy realizacji kolejnej umowy wykonawczej, czy też takiego ryzyka nie rodzi i nie jest 

proporcjonalne  zastosowanie  środka  tak  daleko  idącego  jak  eliminacja  wykonawcy  z 

postępowania.  Różnica  pomiędzy  przesłankami  bezwzględnie  nakazującymi  odrzucenie 

oferty - obligatoryjnymi - 

(pkt 3 lit. t. ppkt 3) a określoną w pkt 3 lit. t ppkt 4 - fakultatywną - 

jest  w  SIWZ  przedstawiona  jednoznacznie,  wprost  wskazano  w  jakich  sytuacjach 

Zamawiający  ofertę  miał  odrzucać  (musiał  to  zrobić),  a  w  jakich  ofertę  mógł  odrzucić  (nie 

musiał  tego  dokonać,  zważając  na  aspekt  proporcjonalności  zastosowania  takiej 

konsekwencji  do  stopnia  niedotrzymania  przez  wykonawcę  celu  poprzedniej  realizacji). 

Zapisy  SIWZ  w  takim  kształcie  były  Odwołującemu  znane  od  momentu  przesłania  mu  ich 

wraz  z  zaproszeniem  do  składania  oferty  w  dniu  13  grudnia  2021  r.,  a  więc  zarzut 

Odwołującego  w  tym  zakresie  jest  spóźniony.  Na  obecnym  etapie  spraw  dywagacje  co  do 

wykładni  pkt  3  lit.  „t”  ppkt  4  SIWZ,  sprowadzające  się  do  ustalania  jego  odpowiedniego 

Sygn. akt KIO 207/22 

brzmienia,  które  byłoby  zasadniczo  odmienne  od  literalnego  i  jednoznacznego  zapisu, 

pozostają bezprzedmiotowe.  

Nawet 

jednak,  w  ocenie  Zamawiającego,  zastrzeżenia  przedstawione  przez 

Odwołującego  co  do  brzmienia  SIWZ  i  sposobu  wykładni  jej  pkt  3  lit.  t  ppkt  4,  nie  są 

zasadne. Wbrew argumentacji Odwołującego, literalna wykładnia spornego zapisu SIWZ nie 

stoi  w  sprzeczności  z  „duchem”  i  celem  zamówień  publicznych  i  nie  prowadzi  do 

niedopuszczalnej  na  gruncie  Pzp  uznan

iowości  po  stronie  Zamawiającego.  Sporny  zapis 

SIWZ został wprowadzony przez Zamawiającego, by umożliwić Zamawiającemu adekwatną 

reakcję  na  sytuację,  w  której  okazuje  się,  że  w  pewnym  stopniu  cele  poprzedniej  umowy 

wykonawczej  nie  zostały  zrealizowane.  Stopień  niedotrzymania  celów  takiej  umowy 

realizacyjnej  może  być  różny,  podobnie  jak  przyczyny  tego  stanu  rzeczy,  wobec  czego 

sankcja najdalej idąca - pozbawienie wykonawcy możliwości realizacji kolejnego zamówienia 

może być do danej sytuacji nieadekwatna. 

Ponadto, Zamawiający odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, 

wskazał,  że  przepis  ten  statuuje  obowiązek  odrzucenia  oferty  wykonawcy,  jeżeli  treść  tej 

oferty nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Na gruncie art. 89 

ust. 1 pkt 2 pzp, na co trafnie wskazuje się w literaturze: „Treść oferty” to treść zobowiązania 

wykonawcy  do  zgodnego  z  żądaniami  zamawiającego  wykonania  przedmiotu  zamówienia 

publicznego.  Na  tak  rozumianą  treść  oferty  składa  się  formularz  ofertowy  oraz  wszystkie 

dokumenty  dookreślające  i  precyzujące  zobowiązanie  wykonawcy  dotyczące  przedmiotu 

oraz  zakresu  lub  wielkości  zamówienia,  składane  wraz  z  formularzem  ofertowym”  (J.  E. 

Nowicki  [w:]  M.  Kołecki,  J.  E.  Nowicki,  Prawo  zamówień  publicznych.  Komentarz,  wyd.  IV, 

Warszawa  2019,  art.  89).  Nie  może  budzić  wątpliwości,  że  w  niniejszej  sprawie  występuje 

zgodność  zobowiązania  wykonawcy  -  Przystępującego  z  żądaniami  zamawiającego  w 

zakresie  wykonania  przedmiotu  zamówienia.  Skoro  więc  brak  podstaw  do  przyjęcia,  że  w 

zakresie wykonania przedmiotu zamówienia oświadczenie woli Przystępującego (oferta) nie 

pokrywa  się  z  wymaganiami  Zamawiającego,  a  z  drugiej  strony  nie  ma  możliwości 

zastosowania rozszerzającej wykładni przesłanek odrzucenia oferty, to zarzut sformułowany 

w pkt I ppkt 1 lit. „a” / pkt III ppkt 1 lit. „a" odwołania i odpowiadające mu żądanie określone w 

pkt IV ppkt 1 odwołania, nie mogą zostać uznane za uzasadnione, nawet gdyby przyjąć, że 

tak  postawiony  zarzut,  sprowadzający  się  do  kwestionowania  brzmienia  SIWZ,  jest  na 

obecnym etapie postępowania w ogóle dopuszczalny. 

Odnosząc  się  do  zarzutu  dotyczącego  zaniechanie  wezwania  Przystępującego  do 

wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  Zamawiający  wskazał,  że  Odwołujący  sugeruje 

stosowanie  przez  Przys

tępującego  dumpingu,  agresywnej  strategii  mającej  na  celu 

wyeliminowanie z udziału w realizacji zamówień Odwołującego, monopolistyczne tendencje 

Sygn. akt KIO 207/22 

Przystępującego - i w tym kontekście ocenia czynności podejmowane przez Zamawiającego 

jako irracjonalne. Równocześnie jednak Odwołujący musi mieć świadomość, że okoliczności 

takie  nie  mają  znaczenia  dla  rozpoznania  przez  Izbę  zarzutu  dotyczącego  kwestii  rażąco 

niskiej  ceny.  Odwołujący  nie  sformułował  zarzutu  dotyczącego  złożenia  oferty  jako  czynu 

nieuczciwej  konkur

encji,  gdzie  kwestie  wskazane  powyżej  mogłyby  mieć  znaczenie. 

Natomiast w zakresie zarzutu naruszenia art. 90 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 4 P

zp, Odwołujący 

sformułował  wyłącznie  to,  że  Zamawiający  miał  podstawy  sądzić,  że  cena  zaoferowana 

przez  Przystępującego  -  59,50  złotych  brutto  jest  rażąco  niska,  tj.  obiektywnie  nie  jest 

możliwe z zastosowaniem takiego wynagrodzenia należyte wykonanie umowy, zgodnie z jej 

zakresem  i  z  uwzględnieniem  zysku  wykonawcy.  W  ocenie  Zamawiającego  podstawy  do 

wystosowania  do  Pr

zystępującego  wezwania,  o  którym  mowa  w  art.  90  ust.  1  Pzp  nie 

wystąpiły.  Podkreślił,  że  dokonał  szczegółowej  analizy  cen  zaoferowanych  przez 

Przystępującego. W szczególności uwzględnione zostały: 

- c

eny oferowane przez tego Wykonawcę w podobnych postępowaniach, 

-  c

eny  realizacji  podobnych  usług  nabywanych  przez  Zamawiającego  na  podstawie  umów 

ramowych, 

średnia  arytmetyczna  cen  ofert  Wykonawców  złożonych  w  przedmiotowych 

postępowaniach wykonawczych, 

-  w

iedza  Zamawiającego  nt.  kosztów  świadczenia  podobnych  usług  wynikająca  z 

okoliczności związanych z ich szacowanie, 

Zamawiający  podkreślił,  że  w  poprzednich  postępowaniach  prowadzonych  na 

podstawie tej  samej  umowy  ramowej,  Przystępujący,  składając ofertę kilkakrotnie,  oferował 

ceny w zakresie od 29,52 zł do 72,11 zł. Średnia cen oferowanych przez CCP wynosiła ok. 

66 złotych brutto, co oznacza, że oferowane w niniejszych postępowaniach ceny odbiegały 

od  średniej  cen  oferowanych  przez  Przystępującego  o  około  10%.  Równocześnie  od  ceny 

zaoferowanej  przez  Odwołującego,  cena  Przystępującego  w  postępowaniach  będących 

przedmiotem odwołań, była niższa o mniej niż tylko 6%, a od średniej cen ofert złożonych w 

tych  postępowaniach  -  o  około  3%,  Zamawiający  dokonał  drobiazgowej  analizy  cen  z  ofert 

składanych  w  różnych  postępowaniach  objętych  umową  ramową.  W  wyniku  przedmiotowej 

analizy  Zamawiający  uznał,  że  cena  oferty  CCP  złożonej  w  postępowaniu  nie  wydaje  się 

rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  w  rozumieniu  art.  90  ust.  1  Pzp. 

Natomiast  w  o

cenie  Zamawiającego  okoliczności  takie  jak  inflacja  czy  wzrost  kosztów 

zatrudnienia  mogą  i  nawet  powinny  mieć  wpływ  na  kalkulacje  dokonywane  przez 

wykonawców składających oferty w postępowaniach realizacyjnych. Sam jednak Odwołujący 

bardzo  ogólnikowo  podaje  czynniki  mogące  mieć  wpływ  na  ostateczną  cenę  usługi.  Nie 

przedstawia  żadnych  wyliczeń,  które  mogłyby  wykazać,  czy  choć  uprawdopodobnić,  że  za 

Sygn. akt KIO 207/22 

zaoferowaną cenę 59,50 zł / 58,90 zł nie ma obiektywnej możliwości należytego wykonania 

umowy  z  zyskiem.  Jednocześnie  sam  twierdzi,  że  za cenę  wyższą raptem  o  kilka  procent, 

jest  w  stanie  zrealizować  umowę  z  zyskiem,  co  jeszcze  dodatkowo  potwierdza  wniosek 

Zamawiającego,  że  zaoferowana  przez  Przystępującego  cena  jest  adekwatna  do  realiów 

rynkowych.  W  konsekwencji,  zdaniem 

Zamawiającego,  nie  może  być  mowy  o  tym,  by 

Odwołujący  wykazał  wystąpienie  okoliczności  warunkujących  wszczęcie  procedury 

wyjaśnienia  ceny.  O  braku  podstaw  do  wystąpienia  takich  okoliczności,  poza  niewielkimi 

rozbieżnościami  w  cenach  złożonych  w  tych  postępowaniach  ofert  oraz  nieznacznym 

odchyleniu  od  średniej  ceny  ofert  składanych  przez  Przystępującego  w  uprzednich 

postępowaniach wykonawczych, świadczy także to, że: 

zarówno  Przystępujący,  jak  i  Odwołujący  od  lat  świadczą  podobne  usługi  na 

rzecz Zamawiającego i oferują ceny na podobnym poziomie; 

z  każdą  kolejną  realizacją  zamówienia  na  rzecz  Zamawiającego, 

Przystępujący  nabywa  doświadczenie,  które  pozwala  mu  świadczyć  tego  samego  rodzaju 

usługi  na  rzecz  tego  samego  Zamawiającego  bardziej  efektywnie,  zna  bowiem  doskonale 

praktykę realizacji tego typu kontraktów, co pozwala mu optymalnie organizować pracę osób 

zaangażowanych w jego wykonanie; 

usługa, która jest przedmiotem zamówienia, opiera się w pierwszej kolejności 

na  zasobach  ludzkich  - 

na  tym,  że  osoby  zaangażowane  w  jej  świadczenie  posiadają 

odpowiednie  podejście  do  klienta,  zdolności  perswazyjne,  wiedzę  o  specyfice  działalności 

zamawiającego.  Stąd  wiele  usprawnień  po  stronie  wykonawcy,  przekładających  się  na 

ogólny  koszt  usługi  zależy  od  aktualnego  stanu  osobowego  jego  zespołu,  zdolności  do 

zatrzymania  odpowiedniego  pracownika.  Wieloletnie  doświadczenie  Zamawiającego  w 

realizacji tego  typu  usług  na  podstawie podobnych zamówień  wykonawczych,  pokazuje, że 

tego  rodzaju  kwestie  organizacyjne  mogą  uzasadniać  różnice  w  ostatecznej  cenie  usługi, 

tym bardziej różnice tak nieznaczne (kilkuprocentowe); 

wykonawcy  umów  ramowych  na  przestrzeni  roku  oferują  ceny  zawierające 

różną marżę i są skłonni do jej obniżenia na początku roku kalendarzowego, aby zapewnić 

sobie  podstawow

y,  bazowy  przychód,  po  czym  w  kolejnych  postępowaniach  ceny  ofert 

wykonawczych mogą być skalkulowane z uwzględnieniem wyższej marży. 

W  ocenie  Zamawiającego,  przedstawione  w  odwołaniu  ogólnikowe  twierdzenia  i 

sugestie  co  do  przyczyn  zaoferowania  takiej  a  ni

e  innej  ceny  przez  Przystępującego  nie 

mogą  być  uznane  za  wystarczające  do  uznania,  że  istotnie  Zamawiający  powinien  był 

wystosować  wezwanie,  o  którym  mowa  w  art.  90  ust.  1  Pzp.  Zwrócić  należy  uwagę,  że 

Odwołujący nie tylko jako podmiot świadczący profesjonalnie usługi tego typu na rynku, ale 

przede  wszystkim  jako  podmiot  świadczący  od  dawna  dokładnie  takie  usługi  na  rzecz 

Sygn. akt KIO 207/22 

Zamawiającego  miał  wszelkie  możliwości  ku  temu,  by  przedstawić  dokładnie  wyliczenia 

wpływu  poszczególnych  czynników  cenotwórczych  na  ostateczną  cenę  i  wykazać,  że  ta 

zaoferowana przez Przystępującego obiektywnie powinna wydać się Zamawiającemu rażąco 

niska i obiektywnie powinna budzić jego wątpliwości. Temu jednak nie sprostał, wobec czego 

zarzutu nie można uznać za uzasadniony. 

Również  niezasadny  jest  –  zdaniem  Zamawiającego  –  zarzut  dotyczący  braku 

zachowania uczciwej konkurencji, nierównego taktowania wykonawców oraz faworyzowania 

Przystępującego  jako  podstawa  do  odrzucenia  oferty  Przystępującego,  ewentualnie  jako 

wada  postępowania  niemożliwa  do  usunięcia.  Zamawiający  odnosząc  się  do  twierdzeń 

dotyczących stanu faktycznego  wskazał,  że narracja przedstawiona przez  Odwołującego w 

istotnych  punktach  nie  pokrywa  się  bowiem  z  rzeczywistym  stanem  rzeczy.  Po  pierwsze, 

chybione  jest  stwierdzeni

e,  że  Zamawiający  wdrożył  już  u  Przystępującego  system  obsługi 

call  center  (contact  center)  stworzony  przez  firmę  Pirios,  w  czym  Odwołujący  upatruje 

uzyskania  przez  Przystępującego  nieuprawnionej  przewagi.  Zamawiający  wyjaśnił,  że  jak 

dotąd  wykonawcy  umowy  ramowej  świadczą  usługi  w  oparciu o  swoje systemy call  center. 

Wynika to z faktu, że Zamawiający nie posiadał odpowiednio wydolnego systemu, zdolnego 

do  obsługi  call  center  w  takiej  skali.  Wiązało  się  to  z  dotkliwymi  trudnościami  w 

funkcjonowaniu Zamawiaj

ącego, do których Zamawiający zalicza przede wszystkim: 

konieczność  ciągłego  ponoszenia  nakładów  w  celu  zapewnienia 

bezpieczeństwa  transferu  baz  danych  z  nośników  Zamawiającego  do  systemu  call  center 

wykonawców  (technicznie  i  organizacyjnie  znacznie  prostszym  rozwiązaniem  jest 

inkorporowanie  tych  baz  do  własnego  systemu  i  nadawanie  wykonawcom  dostępu  do 

określonych danych zgromadzonych w tym systemie); 

utrudnioną  weryfikację  stopnia  wywiązywania  się  przez  wykonawców  ze 

zobowiązań - o ile przy własnych systemach call center opracowanie kwestii statystycznych 

dotyczących  poziomu  wykonania  umów  bazować  musi  w  znacznej  mierze  głównie  na 

relacjach  (raportach)  samych  wykonawców,  o  tyle  gdy  świadczyć  oni  będą  usługi  z 

wykorzystaniem  systemu  call  center  Zamawi

ającego, proces weryfikacji zostaje praktycznie 

zautomatyzowany. 

Zamawiający  wyjaśnił  także,  że  od  około  dwóch  lat  prowadził  działania  zmierzające 

do wprowadzenia własnych systemów contact center u wykonawców. System contact center 

posiada  dwa  moduły  -  na  pierwszy  składają  się  funkcjonalności  dotyczące  ruchu 

przychodzącego, tj. w uproszczeniu dotyczące przekierowywania połączeń przychodzących 

do  Zamawiającego.  Taki  moduł  został  już  wdrożony  i  funkcjonuje  u  wykonawców 

świadczących  usługi  w  zakresie  ruchu  przychodzącego.  Jednakże  na  gruncie  niniejszej 

Sygn. akt KIO 207/22 

sprawy,  to,  co  kwestionuje  Odwołujący,  to  sposób  działania  Zamawiającego  związany  z 

wdrożeniem  drugiego  modułu  systemu  Pirios  -  modułu  obsługującego  relewantne  dla 

niniejszej  sprawy  połączenia  wychodzące.  Jest  to  zupełnie  inny  moduł,  nowy  i  dopiero 

będący  w  fazie  testów,  nie  funkcjonujący  na  dany  moment  u  żadnego  z  wykonawców 

składających  oferty  w  przedmiotowych  postępowaniach  realizacyjnych.  Oznacza  to,  że 

żaden  z  wykonawców  nie  jest  na  obecną  chwilę  władny  korzystać  z  systemu  Pirios  w 

zakresie  modułu  obsługującego  połączenia  wychodzące.  Co  za  tym  idzie,  żaden  z 

wykonawców  składając  ofertę  nie  mógł  zakładać,  że  będzie  mógł  z  wykorzystaniem  tego 

systemu  rozpocząć  świadczenie  usług  w  jakiejkolwiek  dacie.  Ostateczna  data  pełnego 

wdrożenia systemu Pirios we wskazanym zakresie nie jest bowiem znana z góry, klaruje się 

dopiero  w  końcowej  fazie  testów.  Zamawiający  wyjaśnił  także,  że  posiada  opracowaną 

procedurę  wdrażania  systemu  Pirios  -  modułu  Il  u  wykonawców  świadczących  usługi  call 

center.  Pierwszym  etapem  jest  ustanowienie  łącza  typu  site-to-site  pomiędzy  lokalizacją 

Wykonawcy a wskazaną lokalizacją Zamawiającego, przy czym chodzi tutaj o łącze fizyczne. 

Po tym etapie następuje dopiero etap techniczny, konfiguracyjny, związany z odblokowaniem 

ruchu  sieciowego  pomiędzy  infrastrukturą  IT  Zamawiającego  w  niezbędnym  do  realizacji 

przedmiotu  zamówienia  zakresie.  W  kolejnym  etapie  przeprowadzane  są  testy 

uruchomieniowe  systemu  w  lokalizacji  wykonawcy,  w  której  będzie  świadczona  usługa. 

Później, o ile testy uruchomieniowe systemu wypadają pomyślnie, Zamawiający przystępuje 

do szkoleń wstępnych kadry menadżerskiej oraz pilotażowej grupy konsultantów. W dalszej 

kolejności  przeprowadzane  są  testy  z  wykorzystaniem  spreparowanej  w  tym  celu  kampanii 

marketingowej  (sprzedażowej),  przekazywana  jest  dokumentacja  systemu,  odbywają  się 

szkolenia  wstępne  i  opracowuje  instrukcje  stanowiskowe  dla  doradców  oraz  kadry 

zarządzającej projektem. 

Zamawiający  wyjaśnił  również,  że  w  terminie  składania  ofert  w  przedmiotowym 

postępowaniu,  w  połowie grudnia ubiegłego roku,  opisana wyżej  procedura  wdrożeniowa u 

Przystępującego  była  dopiero  na  etapie  weryfikowania  fizycznego  łącza.  Testy  więc 

faktycznie rozpoczęły się w grudniu, natomiast ze względu na szereg uwag, wiele rozwiązań 

technicznych  jest  wciąż  poprawianych  i  wciąż  nie  można  mówić  o  pełnej  zdolności 

Przystępującego do świadczenia usług w oparciu o system Pirios. 

Zamawiający  wyjaśnił,  że  dostrzega  nierównomierność  postępu  czasowego  prac 

wdrożeniowych u Przystępującego i Odwołującego, kategorycznie jednak zaprzecza by była 

ona  rezultatem  - 

jak  twierdzi  Odwołujący  -  nierównego  traktowania  wykonawców  lub 

faworyzowania Przystępującego.  Zamawiający, począwszy  od  trzeciego  kwartału ubiegłego 

roku, zachęcał do przystąpienia wykonawców do wdrożenia modułu połączeń wychodzących 

systemu  Pirios,  niejednokrotnie  zwracając  się  o  poczynienie  przez  nich  w  tym  zakresie 

Sygn. akt KIO 207/22 

odpowiednich przygotowań technicznych. Na dowód powyższego, Zamawiający przedstawia 

korespondencję kierowaną w tym zakresie do Odwołującego, począwszy od 14.09.2021 roku 

oraz  notatkę  ze  spotkania  odbytego  w  dniu  3  listopada  2021r.  z  przedstawicielami 

Odwołującego. Jednak w  ocenie Zamawiającego  przez  długi  okres  Odwołujący  nie wyrażał 

chęci  wdrożenia  systemu  Pirios  w  celu  świadczenia  usług  Zamawiającemu  z  jego 

wykorzystaniem,  pozostawiając  e-maile  dotyczące  niezbędnego  ustanowienia  fizycznego 

łącza  i  konfiguracji  połączenia  bez  odpowiedzi.  Również  podkreślić  należy,  że  nie  tyle 

Odwołujący nie oponował, co sam proponował przesunięcie fazy testowej systemu Pirios na 

styczeń  br.  Skonstatować  więc  należy,  że  to  zachowanie  Odwołującego,  a  nie 

Zamawiającego  czy  Przystępującego,  doprowadziło  do  sytuacji,  w  której  kolejne  etapy 

wd

rożenia  u  niego  systemu  Pirios  -  modułu  dla  obsługi  połączeń  wychodzących,  odbywają 

się u niego po tym, jak miały już miejsce u Przystępującego. 

Zamawiający  nie  podzielił  również  stanowiska  Odwołującego,  jakoby  zastosowanie 

syst

emu  Pirios  dawało  wykonawcy  go  stosującemu  przewagę  nad  wykonawcą 

wykorzystującym  własny  system  do  obsługi  połączeń  wychodzących.  Odwołujący  nie 

wykazał zresztą w czym taka przewaga miałaby polegać i jaki konkretnie wymiar przybierać - 

poza  ogólnikowymi  twierdzeniami,  że  jest  to  narzędzie  ułatwiające  pracę  i  pozwalające 

obniżyć koszty. Nadto Zamawiający zwrócił uwagę, że przy udzielaniu zamówień w oparciu o 

umowę ramową  nie  może  pozwolić  na  to,  by  okazał  się  w  pułapce,  do  której  prowadziłoby 

podzielenie  arg

umentacji  Odwołującego.  Wobec  braku  współdziałania  wykonawców  (bądź 

wobec  niewystarczającego  współdziałania)  we  wdrażaniu  pewnych  rozwiązań,  korzystnych 

dla  Zamawiającego  i  potrzebnych  mu,  Zamawiający  nie  może  nie  realizować  kolejnych 

zamówień  wykonawczych,  czekając  na  wolniej  wdrażających  czy  niewdrażających  nowych 

rozwiązań  wykonawców.  Prowadziłoby  to  paraliżu  działalności  Zamawiającego  wskutek 

zaniechań  choćby jednego  wykonawcy -  wszak zarzut  Odwołującego,  że konkurent ma już 

wdrożone pewne rozwiązania, a Odwołujący jeszcze nie, mógłby być podnoszony zawsze, w 

każdym  z  kolejnych  postępowań  wykonawczych.  Nie  ta  okoliczność  zatem  jest  miarodajna 

dla  wyciągania  wniosków  co  do  równego  traktowania  wykonawców  w  przedmiotowym 

postępowaniu,  a  to  czy  Zamawiający  w  uczciwy,  równy  sposób  proponował  wdrożenie 

rozwiązania  technicznego  wszystkim  wykonawcom,  o  ile  rzeczywiście  to  rozwiązanie 

techniczne uznać za korzystne dla wykonawców. 

Wyżej przedstawione dowody potwierdzają że Zamawiający nie tyle nawet wychodził 

z pro

pozycją wdrożenia u Odwołującego systemu Pirios, a i czynił starania by przyspieszyć 

ten proces. Sam natomiast Odwołujący ignorował korespondencję kierowaną do niego w tej 

sprawie,  a  jeszcze  w  listopadzie  ubiegłego  roku  dążył  do  ustalenia  prowadzenia  testów 

Sygn. akt KIO 207/22 

systemu  (co  bynajmniej  nie  jest  równoznaczne  z  końcową  fazą  wdrożenia)  na  styczeń 

bieżącego roku. 

W świetle powyższego, również zarzuty dotyczące aspektu wdrożenia systemu Pirios 

u Odwołującego nie zasługują na uwzględnienie, zarówno w zakresie wystąpienia podstawy 

do  odrzucenia  w  związku  z  nimi  oferty  Przystępującego,  jak  i  w  zakresie  wystąpienia 

podstawy do unieważnienia postępowania. 

Przystępujący  w  piśmie  procesowym  z  dnia  15  lutego  2022r.  wniósł  o  oddalenie 

odwołania.  

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp wskazał, że 

interpretacja  postanowienia  Odwołującego  zawarta  w  pkt.  3  lit.  t)  ppkt.  4  SIWZ  jest  bardzo 

daleko  idąca  i  zupełnie  bezpodstawna.  Gdyby  wskazana  przesłanka  miała  stanowić 

obligatoryjny  przypadek  odrzucen

ia  oferty/wykluczenia  wykonawcy  zostałaby  ona  w  ten 

właśnie  sposób  wyartykułowana  przez  Zamawiającego  w  SIWZ.  Wywodzenie  przez 

Odwołującego wniosku o wskazanej przez niego treści, ma charakter wyłącznie subiektywny 

i nie ma podstaw w interpretacji przepisów Pzp ani też zasad regulujących postępowania w 

sprawie  zamówień  publicznych.  Przystępujący  podkreślił  także,  że  Odwołujący  nie 

przedstawił  żadnego  dowodu  na  potwierdzenie,  że  przesłanka  dotycząca  braku  realizacji 

celów jakościowych i/lub ilościowych w intencji Zamawiającego była przesłanką obligatoryjną 

np.  komunikaty  ze  strony  Zamawiającego,  wskazanie  postanowień  treści  umowy 

wykonawczej  czy  przykłady  odrzucenia  innych  ofert  z  tego  właśnie  powodu.  Ponadto 

Przystępujący  stwierdził,  że  zarzuty  Odwołującego  dotyczące  pkt  3  lit  t)  ppkt  4  SIWZ  są 

spóźnione.  

W zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania wezwania go przez Zamawiającego do 

złożenia wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny Przystępujący zauważył, że zarzuty te nie 

zostały poparte żadnymi dowodami ani obiektywnymi przesłankami, ani nie mają oparcia w 

stanie  faktycznym.  Podkreślił,  że  oferowanie  przez  niego  cen  powinno  być  rozpatrywane 

wyłącznie w ramach dwóch granic. Oferowana cena nie może być ceną rażąco niską ani też 

nie  może  przekraczać  zaproponowanej  przez  wykonawców  stawki  maksymalnej.  W 

przypadku oferowania cen w przedziale ograniczonym wskazanymi wartościami, wykonawcy 

mają  dowolność  w  zakresie  wyboru  wskazanej  ceny,  którą  mogą  dopasować  do  aktualnej 

polityki  biznesowej  przedsiębiorstwa  oraz  zmieniających  się  okoliczności.  Każdy  z 

wykonawców porusza się w tych samym granicach i posiada taką samą możliwość. Ponadto 

podkreślił, że stawka zaoferowana przez Przystępującego została skalkulowana w oparciu o 

posiadane  zasoby,  bez  uwzględnienia  ewentualnych  udogodnień  (system  Pirios 

Sygn. akt KIO 207/22 

wspominamy  przez  Odwołującego),  które  mogłyby  wpłynąć  na  uzyskanie  większej  marży. 

Uzasadniał,  że  z  uwagi  na  szerokie  i  wieloletnie  doświadczenie  w  prowadzeniu  obsługi 

infolinii  dla wiodących  przedsiębiorców  na  terenie Polski  oraz  wielu podmiotów  publicznych 

(w  tym  w  zakresie  projektów  obsługiwanych  całodobowo),  Przystępujący  posiada  unikalną 

wiedzę i narzędzia pozwalające mu na przygotowanie oferty wyróżniającej się zarówno pod 

względem  ceny  jak  i  jakości  świadczonych  usług.  Zdobyte  przez  lata  know-how  bez 

wątpienia pozwala na przygotowanie oferty konkurencyjnej wobec pozostałych wykonawców, 

szczególnie  mając  na  względzie  posiadane  przez  Przystępującego  doświadczenie  w 

zakresie  optymalizacji  pracy,  wypracowane  metody  zarządzania  personelem  z 

uwzględnieniem  spełniania  szczegółowych  warunków  stawianych  przez  klientów 

Przystępującego  oraz  mechanizmy  zapewnienia  świadczenia  usług  na  wymaganym  przez 

klientów Przystępującego poziomie. 

Stawka maksymalna wskazana przez Przystępującego wynosiła 70,79 zł brutto, a po 

waloryzacji  73,95  zł  brutto.  Zgodnie  z  założeniami  realizowania  umów  wykonawczych, 

wykonawcy  są  ograniczeni  maksymalną  wskazaną  przez  nich  stawką.  Nie  oznacza  to 

jednak,  że  są  zobligowani  do  jej  zastosowania.  Potwierdzeniem  mogą  być  inne  ceny 

proponowane  przez  Przystępującego,  które  nie  były  cenami  maksymalnymi.  Przystępujący 

każdorazowo dokonuje rzetelnej analizy kosztów realizacji usług na rzecz Zamawiającego z 

jednoczesnym uwzględnieniem marży uzyskiwanej z danego projektu oraz aktualnej sytuacji 

rynkowej.  Powoływanie  się  przez  Odwołującego  na  konieczność  zwiększenia  cen  przez 

Przystępującego w obliczu zmieniających się realiów rynkowych powinno zostać uznane za 

co  najmniej  nadmiarowe.  Oferowane  przez  CCP  ceny,  poza  kosztami 

świadczonych usług, 

zawierają  również  zaplanowaną  marżę.  Brak  wzrostu  cen  poszczególnych  usług  nie  jest 

przesłanką  do  stwierdzenia,  że  oferowane  ceny  są  rażąco  niskie,  może  natomiast 

wskazywać na zmniejszenie marży lub zmniejszenie kosztów np. poprzez ich optymalizację. 

Uznać  także  należy,  że  konieczność  wzrostu  cen  po  stronie  danego  wykonawcy  wcale  nie 

przesądza o konieczności podnoszenia cen przez pozostałych wykonawców, rynkowości cen 

usług  innych  wykonawców,  a  szczególnie  o  tak  podkreślanej  przez  Odwołującego 

konieczności  zaoferowania  przez  nich  maksymalnej  dopuszczalnej  w  rzeczonym 

postępowaniu stawki. 

Przystępujący  wskazał  ponadto,  że  subiektywne  przeświadczenia  innych 

wykonawców oraz ich podejście do konieczności podejmowania decyzji dotyczących zmiany 

cen dotychczasowych w żadnym razie nie mogą stanowić podstawy do żądania stosowania 

przez  pozostałych  wykonawców  tożsamych  modeli  biznesowych  (opartych  o  drastyczny 

wzrost cen) do modelu przedstawionego przez Odwołującego. 

Sygn. akt KIO 207/22 

Przystępujący za niezasadny uznał również zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 1 w 

zw. z art. 7 ust. 1 Pzp oraz zarzut ewentualn

y dotyczący naruszenia art. 7 ust. 1 w zw. z art. 

93 ust. 1 pkt. 7 w zw. z art. 146 ust. 6 Pzp 

Podkreślił,  że  wskazana  aplikacja  Pirios  nie  została  do  dnia  złożenia  odwołania  u 

niego 

wdrożona.  Co  więcej  Przystępujący  realizował  testy  aplikacji  wyłącznie  na  części 

swojego  zespołu.  Okoliczności  te  wskazują,  że  Przystępujący  nie  zna  pełnych  możliwości 

działania aplikacji ani też nie był w stanie ocenić jak pełne wdrożenie aplikacji może wpłynąć 

na  pracę  całego  zespołu  projektowego.  Testy  rozpoczęły  się  6  grudnia  2021  r.,  a  oferta 

Przystępującego została złożona 16 grudnia 2021 r. Przystępujący nie miał więc możliwości 

aby  dostatecznie  poznać  możliwości  aplikacji  i  tym  samym  nie  mógł  ocenić  jej  realnego 

wpływu  na  prowadzenie  projektu  oraz  jego  rentowność.  Na  dzień  złożenia  oferty 

Przystępujący  nie  miał  również  potwierdzenia,  że  aplikacja  będzie  mogła  być 

wykorzystywana w całym okresie realizacji umowy wykonawczej. Tym samym Przystępujący 

nie  mógł  w  żaden  sposób  odnieść  faktu  korzystania  z  aplikacji  Pirios  do  jej  wpływu  na 

możliwą do zaoferowania przez Przystępującego cenę. 

Co  więcej,  zasada  równego  traktowania  wykonawców  wymaga  jednakowego 

traktowania oferentów pod względem stawianych im w postępowaniu wymagań (dotyczących 

warunków  podmiotowych  oraz  odnoszących  się  do  przedmiotu  zamówienia),  a  także 

stosowania jednakowych zasad  na  etapie późniejszej  weryfikacji  ich spełniania.  Biorąc  pod 

uwagę  okoliczności  faktyczne  stwierdzić  należy,  że  zarówno  wymagania  stawiane  przez 

Zamawiającego  jak  i  weryfikacja  ich  spełnienia była  oparta  na  tych  samych  zasadach,  a  w 

szczególności  w  żadnym  razie  nie  wykazane  zostało  aby  Zamawiający  poczytywał 

przeprowadzenie  testów  aplikacji  Pirios  jako  okoliczności  działającą  na  korzyść 

Przystępującego czy też motywującą zaoferowaną przez Przystępującego cenę. Korzystanie 

z tej aplikacji nie było także wymogiem stawianym przez Zamawiającego. 

W związku z powyższym postępowanie Zamawiającego nie mogło i nie doprowadziło 

do faworyzowania Przystępującego, a tym samym nie doszło do naruszenia zasad uczciwej 

konkurencji,  które  w  ocenie  Odwołującego  spowodowały  naruszenie  zasady  równego 

traktowania  wykonawców.  Tym  samym,  zarzut  postawiony  przez  Odwołującego  należy 

uznać za bezzasadny i nieudowodniony 

W  piśmie  procesowym  z  dnia  15  lutego  2022r.  Odwołujący  złożył  dowody  wraz  z 

wnioskiem  o  ich  dopuszczenie  i  wskazał,  że  wynika  z  nich,  iż  Przystępujący  zadeklarował 

gotowość  do  przeprowadzenia  testów,  co  potwierdza,  iż  Przystępujący  jest  już  gotowy 

świadczyć  usługę  w  ramach  przedmiotowej  umowy  wykonawczej  na  systemie 

Zamawiającego.  Niniejsze  wynika  z  okoliczności,  iż  jak  przekazywali  Odwołującemu 

Sygn. akt KIO 207/22 

przedstawiciele  Zamawiającego,  w  tym  m.in.  A.  M.  harmonogram  wdrażania  systemu 

wygląda następująco: 

pierwszym etapem, który powinien zostać zrealizowany jest zestawienie łącza 

typu site-to-

site pomiędzy lokalizacją wykonawcy a wskazaną lokalizacją Zamawiającego; 

kolejny  etap  polega  na  odblokowaniu  ruchu  sieciowe

go  pomiędzy 

infrastrukturą  IT  wykonawcy  i  Zamawiającego  w  niezbędnym  do  realizacji  przedmiotu 

zamówienia zakresie, 

dopiero  na  ostatnim  etapie  dochodzi  do  przeprowadzenia  testów 

uruchomieniowych  systemu  w  lokalizacji  w  której  będzie  świadczona  usługa  i  szkolenia  z 

funkcjonalności,  które  oferuje  system  Contact  Center,  a  także  przeprowadzenie  testów 

preprodukcyjnych. 

W  związku  z  powyższym,  mimo  tego,  że  Zamawiający  w  ramach  odpowiedzi  na 

wniosek 

Odwołującego 

unikał 

przedstawienia 

rzeczywistego 

obrazu 

sytuacji 

Przystępującego,  to  i  tak  przyznał,  że  Przystępujący  jest  co  najmniej  na  ostatnim  etapie 

wdrożenia systemu. Jednocześnie na pytanie Odwołującego, czy Przystępujący może użyć 

systemu  Pirios  w  ramach  przedmiotowej  umowy  wykonawczej  Zamawiający  nie  udzielił 

odpowiedzi.  Dodatkowo  Zamawiający  nie  zaprzeczył,  że  ten  system  może  zostać  użyty 

przez Przystępującego w ramach umowy wykonawczej. 

Odwołujący podkreślił, że nie miał i do dziś nie ma wdrożonego systemu Pirios przez 

Zamawiającego, mimo tego, że Odwołujący od początku wyrażał chęć oraz zainteresowanie 

wdrożeniem  tego  systemu.  Jednocześnie  należy  podkreślić,  że  Odwołujący  był  w  pełnym 

zakresie  przygotowany,  także  na  płaszczyźnie  technicznej  do  wdrożenia  przedmiotowego 

systemu.  W  szczególności  Odwołujący  był  gotowy  i  chętny,  aby  Zamawiający  wdrożył 

system  przed  końcem  2021  roku.  Jednakże  tak  się  nie  stało  z  przyczyn  niezależnych  od 

Odwołującego,  a  leżących  po  stronie  Zamawiającego.  Taki  stan  rzeczy  potwierdzają  m.in. 

następujące dowody: 

wiadomość  mailowa  skierowana  przez  D.  S.  do  przedstawiciela 

Zamawiającego - Ł. G. z dnia 30 lipca 2021 roku, godz. 8:59; 

wiadomość mailowa przedstawiciela Odwołującego - M. P. z dnia 23 listopada 

2020 roku, godz. 13:39 skierowana do przedstawiciela Zamawiającego - Ł. C. oraz P. J. oraz 

odpowiedź w/w przedstawiciela Zamawiającego z dnia 24 listopada 2020 roku, godz. 9:16. 

Odwołujący  podkreślił  również,  że  Zamawiający  miał  przez  długi  czas  istotne 

problemy techniczne z rozpoczęciem wdrażania systemu Pirios w organizacji Odwołującego, 

jednakże  przyczyna  tego  tkwiła  w  błędach  i  niedopatrzeniach  oraz  problemach  strony 

zamawiającej.  De  facto  Zamawiający  zgłosił  gotowość  techniczną  po  jego  stronie  do 

Sygn. akt KIO 207/22 

rozpoczęcia  wdrożenia  systemu  firmy  Pirios  dopiero  w  ostatnich  dniach  (24  stycznia  2022 

roku). Potwierdza to m.in.: 

treść wiadomości mailowej pracownika Zamawiającego - Ł. R. skierowana do 

innego pracownika 

Ł. G. z dnia 23 stycznia 2022 roku, godz. 18:58, a także 

wiadomość  Ł.  G.  z  dnia  24  stycznia  2022  roku,  godz.  8:13,  skierowana  do 

przedstawiciela Odwołującego D. S.. 

Dopiero w ramach wyżej wskazanych wiadomości Zamawiający poinformował, że jest 

gotowy  do  rozpoczęcia  wdrożenia  przedmiotowego  systemu  u  Odwołującego.  Wcześniej 

Odwołujący  nie  otrzymał  takiej  wiadomości.  Do  tego  czasu,  jak  zostało  to  już  wskazane 

Zamawiający  zmagał  się  z  własnymi  problemami  technicznymi,  za  które  Odwołujący  nie 

mógł odpowiadać. Potwierdzają to m.in. następujące dowody: 

notatka służbowa informatyka D. S. z dnia 3 listopada 2021r.; 

notatka służbowa informatyka D. S. z dnia 10 sierpnia 2021r.; 

notatka służbowa informatyka D. S. z dnia 9 października 2021 r. 

Jak  wynika  z  powyższego  Odwołujący  pozostawał  w  gotowości  do  wdrożenia  i 

natychmiastowo podejmował niezbędne działania pozwalające na wdrożenie systemu. Tym 

samym wdrożenie systemu Call Center firmy Pirios było uzależnione wyłącznie od działań i 

decyzji Zamawiającego. W tym czasie Odwołujący pozostawał przygotowany do wdrożenia, 

co potwierdzają nie tylko w/w dowody, ale również następujący dowód:  

1) wiadomość mailowa D. S. z dnia 30 marca 2021 roku, godz. 10:52. 

W  ramach  przedmiotowej  wiadomości  informatyk  Odwołującego  poinformował  o 

wykonaniu obowiązków po  stronie  Odwołującego w  zakresie związanym  z  przygotowaniem 

się do wdrożenia systemu Zamawiającego i to już w marcu 2021 r. 

W  kontekście  dowodów  w  postaci  korespondencji  i  notatek  odpowiednio 

prowadzonych i sporządzanych przez Pana D. S. to należy nadmienić, że jest to wiarygodny 

materiał dowodowy, bowiem D. S. jako informatyk został wskazany przez Odwołującego jako 

osoba  odpowiedzialna  za  kwestie  techniczne  związane  m.in.  z  wdrożeniem  systemu  Call 

Center firmy Pirios. Niniejsze potwierdza m.in.: 

wiadomość mailowa Ł. G. - przedstawiciela Zamawiającego z dnia 15 grudnia 

2020 roku, godz. 14:48; 

oraz odpowiedź przedstawicielki Odwołującego - N. D. z dnia 15 grudnia 2020 

roku, godz. 15:12. 

Z  przedmiotowych  wiadomości  mailowych  jednoznacznie  wynika,  że  D.  S. 

odpowiadał za kontakt i ustalenia z Zamawiającym związane z wdrożeniem systemu Pirios u 

Odwołującego. 

Sygn. akt KIO 207/22 

Z  wszystkich  wyżej  przytoczonych  wiadomości  mailowych  oraz  innych  dowodów 

zgromadzanych  w  aktach  sprawy  wynika,  że  Odwołujący  był  zainteresowany  wdrożeniem 

systemu  Pirios  w  jego  organizacji,  a  także,  że  Odwołujący  aktywnie  współpracował  z 

Za

mawiającym  w  celu  wprowadzenia  tego  systemu  u  Odwołującego,  spełniając  przy  tym 

wszystkie  wymogi  Zamawiającego  w  stopniu  zapewniającym  wdrożenie  systemu  Pirios  u 

Odwołującego  przed  zakończeniem  roku  2021.  System  Pirios  jest  bardzo  istotnym  dla 

Przystępującego  udogodnieniem  organizacyjnym,  technicznym,  a  także  na  płaszczyźnie 

finansowej oraz bezpieczeństwa. Tym samym rozwiązanie to daje przewagę konkurencyjną 

Przystępującemu. Potwierdzają, to m.in. następujące dowody: 

wiadomość  mailowa  z  dnia  23  listopada  2020  roku,  godz.  12:25 

przedstawiciela Odwołującego — M. P. skierowana do przedstawiciela Zamawiającego — Ł. 

C.

, a także 

wiadomość mailowa przedstawiciela Zamawiającego Ł. C. z dnia 23 listopada 

2020 roku, godz. 13:34. 

Odwołujący  wskazał,  że  z  przedmiotowych  wiadomości  wynika,  że  wdrożenie 

systemu  firmy  Pirios  pozwala  m.in.  na  uzyskanie  adresów  korespondencyjnych  w  plikach 

przekazywanych  przez  FTP.  Jak  wynika  z  wyżej  przywołanej  wiadomości  Pana  Ł.  C. 

wykonawca  korzystający  z  własnego  systemu  Call  Center  (vide:  Odwołujący)  nie ma takiej 

możliwości,  co  jest  bardzo  uciążliwe  i  wymaga  dodatkowego  wysiłku  po  stronie 

Odwołującego.  Przystępujący  tego  czynić  nie  musi  bowiem  korzysta  z  udogodnień  sytemu 

Zamawiającego.  Poza  tym  Zamawiający  wdrażając  system  w  organizacji  Przystępującego 

nie tylko poniósł na rzecz Przystępującego istotne nakłady na wdrożenie tego systemu, ale 

również  odpowiada  za  funkcjonowanie,  w  tym  wsparcie  technicznie  oraz  funkcjonowanie. 

Potwierdza to m.in. treść 3 ust. 1 pkt. 12 umowy ramowej,  zgodnie, z którym Zamawiający 

odpowiada za administrowanie oraz zarzadzanie systemem Contact Center 

Zamawiającego 

w zakresie generowania, konfiguracji 

oraz zasilania danymi klientów kampanii wychodzącej. 

Poza  tym,  zgodnie  z  2  ust.  1  pkt,  13  umowy  ramowej, 

Zamawiający  w  stosunku  do 

Przystępującego  ma  obowiązek  zapewnienia  sprawności  systemu  Contact  Center  firmy 

Pirios;  a  w  przypadku 

niedostępności  systemu  zapewnienia  w  ciągu  4  godzin  roboczych 

instalacji  rezerwowej 

pozwalającej  na realizacje przedmiotu  umowy przez Przystępującego.  

Wobec  tego,  że  z  powodu  decyzji  Zamawiającego  u  Odwołującego  nie  został  wdrożony 

system  firmy  Pirios,  to 

Zamawiający  ma  wyżej  wskazane  obowiązki  tylko  względem 

Przystępującego.  W  przypadku  sytuacji  Odwołującego  to  on  samodzielnie,  na  swój  koszt  i 

ryzyko  odpowiada  za  funkcjonowanie,  integralność  i  bezpieczeństwo  swojego  systemu. 

Ponadto,  jak  wynika  z 

§  2  ust.  2  pkt.  22  umowy  ramowej  w  przypadku  posiadania  przez 

Przystępującego  systemu wdrożonego  przez  Zamawiającego  nie jest  on  w  przeciwieństwie 

Sygn. akt KIO 207/22 

do  Odwołującego  zobowiązany  do  rejestrowania  wszystkich  rozmów  telefonicznych 

przeprowadzonych  z  klientami  oraz  potencjalnymi  klientami  Zamawiającego.  Niniejsze 

również  stanowi  ułatwienie  dla  Przystępującego,  z  którego  Odwołujący  nie  ma  prawa 

s

korzystać. 

Odwołujący końcowo podkreślił, że wdrożenie przez Zamawiającego na swój koszt i 

ryzyko  systemu  Call  Center  w  organizacji  Przystępującego,  powoduje  po  stronie 

Przystępującego  obniżenie  kosztów  wykonania  usługi  na  rzecz  Zamawiającego,  ponieważ 

nie  musi  on 

ponosić  płatności  za  połączenia  telefoniczne  wykonywane  w  celu  realizacji 

umowy  wykonawczej. 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  miesięczne  koszty  wykonania  połączeń 

telefonicznych w ramach umowy realizacyjnej wahają się na poziomie kliku tysięcy złotych. 

Tak

i stopień przysporzenia uzyskał Przystępujący. Potwierdza to m.in. następujący dowód: 

1) faktura VAT nr 2112310106604 z dnia 3 stycznia 2022 roku opiewająca na kwotę 

7.692,91  zł  dotycząca  kosztów  połączeń  poniesionych  przez  Odwołującego  za  realizację 

umowy 

wykonawczej na rzecz Zamawiającego w okresie grudnia 2021 roku; 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  jak  również  oświadczenia, 

stanowiska  stron  oraz  dowody 

złożone  w  trakcie  rozprawy,  ustaliła  i  zważyła,  co 

następuje: 

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. 

Mając  na  uwadze  treść  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Przepisy 

wprowadzające  ustawę  -  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2019  poz.  2020),  do 

postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań  toczących  się  wskutek  wniesienia  skargi  do 

sądu, o których mowa w ustawie uchylanej w art. 89, wszczętych po dniu 31 grudnia 2020 r., 

dotyczących  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  wszczętych  przed  dniem  1  stycznia 

2021r.

,  stosuje  się  przepisy  ustawy,  o  której  mowa  w art.  1,  Izba  do  postępowania 

odwoławczego w przedmiotowej sprawie zastosowała przepisy Pzp z 2019r. Do rozpoznania 

odwołania  zastosowanie  natomiast  znajdowały  przepisy  Pzp  obowiązujące  w  dacie 

wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia.    

Izba dopuściła do udziału w postępowaniu wykonawcę CALL CENTER Poland S.A. z 

siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie Zamawiającego, stwierdzając, iż spełnione zostały przesłanki, o których mowa w art. 

525 ust. 1-2 Pzp z 2019r.  

Sygn. akt KIO 207/22 

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  posiada  interes  we  wniesienia  odwołania  wynikający  z 

art.  505  Pzp  z  2019r.  Izba  stwierdziła także,  iż  nie  została  wypełniona żadna  z  przesłanek 

skutkujących  odrzuceniem  odwołania  na  podstawie art.  528  Pzp  z  2019r.  i  skierowała 

sprawę na rozprawę. 

Izba  ustaliła,  że  stan  faktyczny  sprawy  przywołany  w  odwołaniu  i  w  odpowiedzi  na 

odwołanie nie jest sporny pomiędzy stronami i ustalony został w sposób właściwy. 

Izba w składzie orzekającym za niezasadny uznała zarzut dotyczący naruszenia art. 

89 ust. 1 pkt 2 Pzp w zw. z pkt. 3 lit. t) ppkt. 4 SIWZ. Przypomnieć należy, że w powyższym 

punkcie  Zamawiający  postanowił,  że  „oferta  może  podlegać  odrzuceniu  jeśli  w  okresie 

ostatnich  6 

miesięcy  od  terminu  składania  ofert  Wykonawca  podczas  realizacji  którejś  z 

Umów  Wykonawczych  nie  zrealizował  przynajmniej  jednego  z  celów  jakościowych  i/  lub 

ilościowych". Odwołujący jako uzasadnienie zarzutu wskazał, że z posiadanych przez niego 

informacj

i  wynika,  że  CCP  w  istotnym  zakresie  nie  zrealizował  celów  jakościowych  oraz 

ilościowych  w  ramach  umów  wykonawczych  realizowanych  na  rzecz  Zamawiającego,  w 

szczególności w ostatnim kwartale 2021 r. 

Uwzględniając  powyższe  skład  orzekający  stwierdził,  że  powyższy  zarzut  został 

sformułowany  w  sposób  wadliwy.  Odwołujący  ograniczył  się  do  gołosłownego  i 

pozbawionego  jakiegokolwiek  wywodu  stwierdzenia,  że  Przystępujący  w  istotnym  zakresie 

nie  zrealizował  celów  jakościowych  i  ilościowych.  Z  treści  odwołania  nie  wynika  w  żaden 

sposób  na  jakich  okolicznościach  faktycznych  Odwołujący  oparł  powyższe  twierdzenie. 

Podkreślić natomiast należy, że zakres rozstrzygnięcia Izby, zgodnie z art. 555 Pzp z 2019r., 

wyznacza  treść  odwołania  -  kwestionowana  w  nim  czynność,  oraz  przede  wszystkim 

podniesione zarzuty. Zgodnie z treścią tego przepisu, Izba nie może orzekać co do zarzutów, 

które nie były zawarte w odwołaniu. Zatem zarzuty odwołania muszą być skonkretyzowane, 

a  Izba  nie  może  wyznaczać  ich  granic  z  zastępstwie  Odwołującego.  Niewystarczające  jest 

określenie  w  odwołaniu  czynności  lub  zaniechania  Zamawiającego  i  wskazanie  kwalifikacji 

prawnej,  treść  i  zakres  zarzutu  wyznaczają  bowiem  okoliczności  faktyczne,  w  których 

Odwołujący upatruje niezgodności z przepisami ustawy. Zgodnie z treścią art. 516 ust. 1 pkt 

7-10  Pzp  z  2019r.

,  odwołanie  powinno  zawierać  wskazanie  czynności  lub  zaniechania 

czynności  zamawiającego,  której  zarzuca  się  niezgodność  z  przepisami  ustawy,  lub 

wskazanie  zaniechania  przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  lub 

zorganizowania  konkursu  na  podstawie  ustawy,  zwięzłe  przedstawienie  zarzutów,  żądanie 

co  do  sposobu  rozstrzygnięcia  odwołania  oraz  wskazanie  okoliczności  faktycznych  i 

prawnych uzasadniających wniesienie odwołania oraz dowodów na poparcie przytoczonych 

Sygn. akt KIO 207/22 

okoliczności.  Powyższe  oznacza,  że  odwołanie powinno  konkretyzować  postawiony  zarzut, 

zawierać  wskazanie okoliczności  faktycznych,  które  uzasadniają stawianie Zamawiającemu 

wy  artykułowanych  w  odwołaniu  zastrzeżeń.  Jak  wskazano  w  uzasadnieniu  wyroku  Sądu 

Okręgowego  w  Gliwicach  z  29  czerwca  2009  r.  sygn.  akt.  X  Ga  110/09,  o  tym  jakie 

twierdzenia  lub  zarzuty  podnosi  strona  w  postępowaniu  nie  przesądza  proponowana  przez 

nią  kwalifikacja  prawna,  ale  okoliczności  faktyczne  wskazane  przez  tę  stronę.  Jeśli  więc 

strona  nie  odwołuje  się  do  konkretnych  okoliczności  faktycznych,  to  skład  orzekający  nie 

może  samodzielnie  ich  wprowadzić  do  postępowania  tylko  dlatego,  że  można  je 

przyporządkować  określonej,  wskazanej  w  odwołaniu  kwalifikacji  prawnej.  W  powyższym 

wyroku  Sąd  Okręgowy  wskazał,  że  granice  rozpoznania  sprawy  przez  zarówno  KIO,  jak  i 

Sąd,  są  ściśle  określone  przez  zarzuty  odwołania,  oparte  na  konkretnej  i  precyzyjnej 

podstawie  faktycznej. 

Reasumując,  jak  słusznie  wskazano  w  wyroku  z  dnia  18  stycznia 

2019r., sygn. akt KIO 2711/18, 

odwołanie nie może mieć charakteru blankietowego. Powinno 

konkretyzować  zarzuty,  nakierowane  na  uwzględnienie  odpowiadających  im  żądań, 

wskazywać  okoliczności  faktyczne  i  prawne,  które  pozwalają  na  dokonanie  oceny 

zasadno

ści  tych  zarzutów.  Odwołanie  powinno  wyrażać  zastrzeżenia  wobec  dokonanych 

przez Zamawiającego czynności lub zaniechań, co oznacza, że niewystarczające jest ogólne 

twierdzenie  o  wystąpieniu  określonego  rodzaju  nieprawidłowości,  ale  konieczne  jest 

określenie  ich  zakresu  faktycznego.  Oznacza  to  zatem  obowiązek  odniesienia  się  do 

elementów  stanu  faktycznego,  w  taki  sposób,  który  pozwoli  na  uznanie,  że  podniesione 

zostały  konkretne  zarzuty  wobec  tych  czynności  lub  zaniechań  przypisanych 

Zamawiającemu.  Natomiast  ogólne  stwierdzenia,  jakie  podniósł  w  niniejszej  sprawie 

Odwołujący,  nie  może  być  traktowane  jako  prawidłowo  sformułowany  zarzut.  Sposób 

skonstruowania 

zarzutu,  czyli  brak  wskazania  jakichkolwiek  okoliczności  na  poparcie 

ogólnego twierdzenia Odwołującego, uniemożliwiał składowi orzekającemu dokonanie oceny 

jego 

zasadności, co skutkowało jego oddaleniem. Ponadto odnosząc się do dokonanej przez 

Odwołującego  wykładni  wskazanego  wyżej  postanowienia  SIWZ,  wskazać  należy,  że 

postanowienia  SIWZ  w  obecnym  brzmieni

u  były  Odwołującemu  znane  od  momentu 

przesłania  mu  ich  wraz  z  zaproszeniem  do  składania  oferty  w  dniu  13  grudnia  2021  r.  W 

konsekwencji  Izba  za  spóźnione,  a  więc  nie  podlegające  rozstrzyganiu,  uznała  zarzuty 

Odwołującego co do wykładni pkt 3 lit. „t” ppkt 4 SIWZ, sprowadzające się do ustalania jego 

odpowiedniego brzmienia, które byłoby odmienne od literalnego i jednoznacznego zapisu. 

Odnosząc  się  do  zarzutu  dotyczącego  zaniechania  wezwania  Przystępującego  do 

złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny,  Izba  stwierdziła  po  pierwsze,  że  

w  okolicznościach  sporu,  nie  zachodzą  ustawowe  przesłanki  obligatoryjnego  wezwania  do 

Sygn. akt KIO 207/22 

wyjaśnienia rażąco niskiej ceny z art. 90 ust. 1a Pzp. Natomiast art. 90 ust. 1 Pzp ustanawia 

obowiązek  Zamawiającego  zwrócenia  się  do  wykonawcy  o  udzielenie  wyjaśnień  oraz 

złożenie dowodów, dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu, jeżeli cena lub koszt oferty, lub 

ich istotne części składowe w opinii zamawiającego, wydają się rażąco niskie w stosunku do 

przedmiotu  zamówienia  i  budzą  jego  wątpliwości  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu 

zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  sformułowanymi  przez  Zamawiającego  lub 

wynikającymi  z  odrębnych  przepisów.  Norma  zawarta  w  tym  przepisie  stanowi  generalną 

zasadę  wskazującą  na  podstawę  wystąpienia  przez  zamawiającego  do  wykonawcy  z 

żądaniem udzielenia wyjaśnień co do podejrzenia rażąco niskiej ceny lub kosztu. Przepis ten 

nie  określa  sztywnych  reguł,  dających  podstawę  do  wystąpienia  z  takim  żądaniem  do 

wykonawcy  lecz  daje  taką  sposobność  również  wówczas  gdy  zamawiający  poweźmie  lub 

powinien  powziąć  wątpliwości  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  za 

zaoferowaną  cenę,  także  w  sytuacji,  w  której  wysokość  ceny  lub  kosztu  oferty,  a  nawet 

jedynie ich istotne części składowe budzą wątpliwości, mimo iż cena całkowita lub koszt nie 

jest  niższa  od  wartości  zamówienia  lub  średniej  arytmetycznej  cen  złożonych  ofert.  W 

zakresie istotnych części zamówienia ważne jest, aby te części miały znaczenie dla całości 

wyceny  przedmiotu  zamówienia  lub  które  stanowią  przedmiot  odrębnego  wynagrodzenia 

przy wynagrodzeniu kosztorysowym. Celem procedury wyjaśniania, o której mowa w art. 90 

ust. 1  Pzp

, jest bowiem definitywne rozstrzygnięcie czy dana oferta podlega odrzuceniu na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp. O tym, cz

y cena lub koszt oferty są rzeczywiście rażąco 

niskie,  rozstrzyga  zamawiający  w  odniesieniu  do  konkretnego  przypadku,  w  oparciu  o 

posiadane  materiały,  w  szczególności  wyjaśnienia  wykonawcy  i  załączone  przez  niego 

dokumenty,  oceniane  w  kontekście  właściwości  przedmiotu  zamówienia  będącego 

przedmiotem  postępowania.  Stanowisko  to  potwierdził  Sąd  Okręgowy  w  Katowicach  w 

wyroku z dnia 21 czerwca 2010 r. (sygn. akt XIX Ga 175/10). 

Podkreślić  również  należy,  że  w  rozstrzyganej  sprawie  ciężar  dowodu,  że  nastąpiło 

r

ażące  zaniżenie  stawki  zaoferowanej  przez  Przystępującego  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia, spoczywa na wykonawcy, który ze swoich twierdzeń wywodzi skutek prawny w 

postaci  obowiązku  zamawiającego  odrzucenia  ofert  konkurentów  (art.  6  KC  w  zw.  z  art.  8 

ust.  1  Pzp  z  2019r.,  art.  534  ust.  1  Pzp  z  2019r.).  Zgodnie  z  art.  534  ust.  1  Pzp  z  2019r. 

strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki 

prawne.  Ciężar  dowodu  rozumieć  należy  jako  obarczenie  strony  procesu  obowiązkiem 

przekonania  sądu  (w  tym  przypadku  Krajowej  Izby  Odwoławczej)  dowodami  o  słuszności 

swoich  twierdzeń  oraz  konsekwencjami  zaniechania  realizacji  tego  obowiązku,  lub  jego 

nieskuteczności.  Tą  konsekwencją  jest  zazwyczaj  niekorzystny  dla  strony  wynik 

postępowania. Postępowanie przed Krajową Izbą Odwoławczą toczy się kontradyktoryjnie, a 

Sygn. akt KIO 207/22 

w  postępowaniu  o  charakterze  spornym  to  strony  obowiązane  są  przedstawiać  dowody  a 

organ  orzekający  nie  ma  obowiązku  zastępowania  stron  w  jego  wypełnianiu  W  przypadku 

zarzutu 

zaniechania badania ceny oferty lub istotnej części składowej oferty ciężar dowodu 

nie  jest  przenoszony  na  zasadach  ustalonych  w  art.  537  Pzp  z  2019r.  w  odniesieniu  do 

badania  ceny  oferty,  po  udzieleniu  wyjaśnień,  i  nie  obciąża  wykonawcy,  którego  oferta 

mi

ałaby być badana, ani zamawiającego, lecz w całości spoczywa na odwołującym (tak m.in. 

wyrok Izby w sprawie o sygn. akt KIO 1024/17). Wyjaśnianie ceny oferty lub ceny elementów 

oferty  nie  jest  czynnością  dokonywaną  ze  względów  czysto  formalnych,  ale  ma  na  celu 

ochronę  zamawiającego  przed  nienależytym  wykonaniem  zamówienia  w  przyszłości  z 

powodu niedoszacowania ceny oferty przez wykonawcę. Stąd od wykonawcy podnoszącego 

zarzut należałoby oczekiwać wykazania, że wadliwe wycenienie ceny realizacji zamówienia 

m

oże  mieć  negatywny  skutek  dla  wykonania  umowy  biorąc  pod  uwagę  wymagania 

Z

amawiającego stawiane przedmiotowi zamówienia w SIWZ.  

Uwzględniając  powyższe  Izba  w  składzie  orzekającym,  za  prawidłowe  uznała 

porównywanie  przez  Zamawiającego,  cen  zaoferowanych  w  tym  postępowaniu  z  cenami 

zaoferowanymi  mu  przez 

wykonawców  w  innych  postępowaniach  o tożsamym  przedmiocie 

realizowanych  w  ramach  zawartej  umowy  ramowej  i 

w konsekwencji wyciągniecie wniosku, 

iż  cenę  zaoferowaną  przez  Przystępującego  można  uznać  za  realną.  W  ocenie  Izby  za 

powyższym  uznaniem  przemawiał  również fakt,  że  cena  zaoferowana  przez  Odwołującego 

było tylko o 6% wyższa od tej zaoferowanej przez Przystępującego. 

Skład orzekający Izby stwierdził ponadto, że Odwołujący nie spełnił swoich powinności 

dowodowych. 

Podkreślić  bowiem  należy,  że  Odwołujący  nie  przedstawił  żadnych  kalkulacji 

czy porównań, z których wynikałoby, że złożona przez Przystępującego cena ma charakter 

nierealny 

i, że za zaoferowaną przez niego cenę nie jest możliwe zrealizowanie zamówienia 

w  sposób  określony  przez  Zamawiającego  w  SIWZ.  Odwołujący  pomimo  wskazania  na 

konkretne okoliczności, które wykonawcy winni uwzględnić przy kalkulowaniu zaoferowanej 

ceny, 

nie  przedstawił  żadnych  wyliczeń  dotyczących  wpływu  powoływanych  przez  niego 

cz

ynników  np.  inflacji  czy  kosztów  wynagrodzeń  na  ceny  zaproponowane  w  tym 

postępowaniu. Podkreślić należy ponadto, że to iż Odwołujący zaoferował stawkę wyższą niż 

Przystępujący,  nie  może  stanowić  argumentu  za  stwierdzeniem,  iż  stawka  zaoferowana 

przez  Przy

stępującego  jest  rażąco  niska.  Podkreślić  bowiem  należy,  że  okolicznością 

notoryjną,  a więc nie wymagającą żadnego  dowodu jest fakt,  że na  każdą  cenę ma wpływ 

cały szereg okoliczności i czynników indywidualnie dotyczących każdego przedsiębiorcy. Tak 

jak ze

stawienie różnych cen nie może stanowić dowodu, że cena jednego przedsiębiorcy jest 

realna, a każda niższa cena jest ceną nierynkową–ponieważ różne podmioty, o różnej historii 

na  rynku,  różnej  wiarygodności  finansowej,  różnych  relacjach  handlowych,  innej  specyfice 

Sygn. akt KIO 207/22 

pracy oraz doświadczeniu, uzyskają różne ceny ofertowe w zakresie oferowanej usługi. Nie 

świadczy  to  natomiast  o  oferowaniu  ceny  rażąco  niskiej,  a  o  prawidłowym  funkcjonowaniu 

konkurencyjnej  gospodarki  rynkowej  i  zawsze  w  na  rynku  konkurencyjnym  z

najdą  się 

podmioty, które oferują wykonanie danej usługi w znacznie wyższej cenie niż ich konkurent. 

Podkreślić  należy,  że  każdy  z  wykonawców  będących  profesjonalistą  kalkuluje  cenę  oferty 

uwzględniając sprzyjające jemu okoliczności i uwzględniając stosowaną przez siebie politykę 

cenową.  Ponadto  nie  sposób podzielić  argumentów Odwołującego  sprowadzających się do 

stwierdzenia,  że  niemożliwe  jest  obniżenie  ceny  przez  innych  wykonawców  poniżej  ceny 

zaoferowanej przez Odwołującego, która w jego ocenie jest ceną najniższą jaką można było 

w tym postępowaniu zaoferować. Jeszcze raz podkreślić należy, że to iż Odwołujący nie jest 

w stanie zaoferować ceny niższej nie oznacza, że inny wykonawca takiej stawki zaoferować 

nie może. Istotne jest również to, że Odwołujący nie wskazał w jaki sposób dokonał kalkulacji 

ceny oraz z jakiego powodu 

cena ta nie może być niższa.  

W  konsekwencji  Izba  uznała,  że  skoro  dokonana  przez  Zamawiającego  ocena 

danych  doprowadziła  do  wniosków,  że  wystąpiły  przesłanki  potwierdzające  prawidłowość 

kalkulacji  w  ofercie  Przystępującego,  to  Zamawiający  nie  miał  obowiązku  wzywania 

Przystępującego  do  wyjaśnień  i  słusznie  po  jego  stronie  nie  powstały  wątpliwości  co  do 

realności ceny oferty. 

Izba 

odnosząc się do złożonych przez Przystępującego dowodów stwierdziła, że skoro 

w  niniejszym  postępowaniu  odwoławczym  przedmiotem  oceny  nie  była  cena  oferty 

Przystępującego,  a  kwestia  zasadności  wezwania  do  wyjaśnienia  tej  ceny,  to  złożone 

dowody  należy  potraktować  ewentualnie  jedynie  w  kategoriach  dodatkowego 

upr

awdopodobnienia,  że  wycena  dokonana  przez  Przystępującego  jest  prawidłowa.  W 

konsekwencji  Izba  oddaliła  wnioski  dowodowe  złożone  przez  Przystępującego  wraz  z 

pismem z dnia 15 lutego 2022r. jako nieprzydatne do rozpoznania niniejszej sprawy. 

Również na uwzględnienie nie zasługiwały zarzuty dotyczące art. 89 ust. 1 pkt. 1 w zw. 

z art. 7 ust. 1 Pzp poprzez bezzasadne zaniechanie przez Zamawiającego odrzucenia oferty 

CCP  mimo  tego,  że  jest  ona  niezgodna  z  ustawą,  bowiem  została  złożona  w  wyniku 

istotnego  narus

zenia  art.  7  ust.  1  Pzp,  w  szczególności  w  wyniku  naruszenia  zasady 

równego  traktowania  wykonawców,  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  przejrzystości 

poprzez bezpodstawne faworyzowanie wykonawcy CPP. 

Izba  w  składzie  orzekającym  uwzględniając  stanowiska  stron  złożone  zarówno  na 

piśmie, jak i do protokołu rozprawy, a także treść dowodów złożonych przez Odwołującego 

wraz  z  pismem  procesowym  z  dnia  15  lutego  2022r.  (wskazanych  wyżej)  oraz  dowodów 

złożonych przez Zamawiającego: 

Sygn. akt KIO 207/22 

-    korespondencja  mailowa 

Ł.  G.  do  D.  S.  z  14.09.2021,  21.09.2021  i  02.11.2021, 

temat: Wdrożenie systemu OCC Plrios  

-  e-mail 

Ł. G. do D. S. z 15.11.2021, temat: Notatka po spotkaniu z 15 listopada  

-  korespondencja mailowa 

Ł. G. do D. S. z okresu 22.11.2021 do 24.01.2022, temat: 

Tevitel - konfiguracja sieci  

notatka służbowa Ł. C. dot. spotkania z 3.11.2021 roku w sprawie konfiguracji sieci i 

planów co do testów systemu Pirios 

stwierdziła,  że  zarzuty  odwołania  w  tym  zakresie  nie  zasługiwały  również  na 

uwzględnienie. 

Podkreślić  należy,  że  Izba  po  pierwsze  uznała,  że  Odwołujący  nie  zdołał  wykazać, 

pomimo ciążącego na nim ciężaru dowodowego, że system Pirios został u Przystępującego 

wdrożony i  wykonawca  ten może  z  niego korzystać  przy realizacji  niniejszego zamówienia. 

Izba dała wiarę twierdzeniom zarówno Przystępującego jak i Zamawiającego, że wdrożenie 

systemu u CCP jest we wstępnej fazie, tj. fazie testowania konfiguracji systemu, a więc CCP 

nie  ma  możliwości  korzystania  z  powyższego  systemu.  Doświadczenie  życiowe  wskazuje 

bowiem,  że  aby  w  pełni  wdrożyć  system  teleinformatyczny  konieczne  jest  zrealizowanie 

wielu etapów, co jest procesem długotrwałym. Powyższe zostało szczegółowo opisane przez 

Zamawiającego  w  odpowiedzi  na  odwołanie.  Izba  uznała  ponadto,  analizując 

korespondencję  mailową  oraz  notatki  służbowe  złożone  zarówno  przez  Zamawiającego  i 

Odwołującego,  że  nie  sposób  uznać,  że  ewentualne  opóźnienie  we  wdrożeniu  systemu 

Pirios  u  Odwołującego  spowodowane  jest  wyłączenie  zaniechaniami  leżącymi  po  stronie 

Zamawiającego. Fakt, że proces wdrążenia jest bardziej zaawansowany u Przystępującego 

nie  może  potwierdzać,  że  Zamawiający  faworyzował  tego  wykonawcę  w  tym  procesie.  Z 

przedłożonych  bowiem  dowodów  wynika  bowiem  jednoznacznie,  iż  Zamawiający 

podejmował  próby  i  dokonywał  czynności  zmierzających  do  wdrożenia  systemu  Pirios  u 

Odwołującego.  Co  więcej  w  notatce  służbowej  złożonej  jako  dowód  przez  Zamawiającego 

pochodzącej z dnia 11 lutego 2022r. wskazano, że w uzgodnieniu z Odwołującym ustalone 

zostało,  że  „w  dniu  03.11.2021  oprócz  wielu  tematów  również  poruszony  został  temat 

przeprowadzenia  testów  nowego  systemu  CC  dla  Partnera.  Wskazane  zostały  terminy 

przeprowadzenia testów nowego systemu CC u Partnerów Al: 

Przeprowadzenie testów u Partnera CCP w miesiącu grudniu 

Przeprowadzenie testów u Partnera Tevitel w miesiącu styczeń 

Termin został zaakceptowany przez przedstawicieli Tevitela. Dodatkowo ze strony Partnera 

była rekomendacja przeprowadzania testów w styczniu, ze względu na chęć maksymalnego 

skupieniu  się  na  realizacji  celów  sprzedażowych  jakie  stały  przed  Partnerem  do  końca 

Sygn. akt KIO 207/22 

grudnia  2021.”.  Jeśli  dla  Odwołującego  kwestia  wdrożenia  systemu  była  tak  bardzo 

kluczowa,  jak  de  facto  przedstawiał  na  rozprawie,  w  kontekście  oferty  składanej                             

w postępowaniu winien w sposób sformalizowany wyartykułować tą kwestie Zamawiającemu 

a nie ograniczać się do mniej lub bardziej niewiążącej korespondencji e-mailowej.  

Izba  uwzględniła  także,  że  z  umowy  ramowej  nie  wynikało,  aby  obowiązkiem 

Zamawiającego  było  równoczesne  wdrożenie  systemu  u  wszystkich  wykonawców,  a  więc 

nie  sposób  uznać,  że  Zamawiający  niezgodnie  z  jej  postanowieniami  dokonywał  procesu 

wdrażania systemu Pirios. 

W konsekwencji skład orzekający Izby stwierdził, że Odwołujący nie zdołał wykazać, 

że  Zamawiający  z  przyczyn  leżących  tylko  po  jego  stronie  pozostawał  w  zwłoce  ze 

wdrożeniem systemu Pirios, a także, że system ten jest już wdrożony u Przystępującego. 

W  związku  z  oddaleniem  zarzutów  odwołania  jako  niezasadnych,  Izba  nie  znalazła 

podstaw do uwzględnienia zarzutu dotyczącego naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp. 

O  kosztach  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  557  i  575  Pzp  w  zw.  z  §  8  ust.  2  pkt  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  (Dz.  U.  z  2020r.  poz.  2437).  Izba  nie  podzieliła 

stanowiska  Odwołującego,  że  z  uwagi  na  fakt,  iż  Odwołujący  złożył  odwołania  w  zakresie 

postępowania  mającego  na celu zawarcie umowy  wykonawczej, której  wartość  wynosi  290 

000,00 zł netto, przy ustalaniu wysokości wpisu należy wziąć pod uwagę właśnie tę wartość. 

Podkreślić należy, że 

stosownie 

do art. 32 ust. 2 Pzp 

wartością umowy ramowej jest łączna 

wartość zamówień, których zamawiający zamierza udzielić w okresie obowiązywania umowy 

ramowej.  

Jak  wynika  z  pisma  Zamawiającego  wartość  umowy  ramowej  w  ramach  której 

Zamawiający  przeprowadził  postępowanie  realizacyjne  wynosi:  63  245  400,00  zł  netto,  a 

więc  przekracza  progi  unijne  określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  3  ust.  3 

Pzp,  w  konsekwencji  czego  uwzględniając  treść  §  2  ust.  1  pkt  2  rozporządzenia  wpis  w 

niniejszej sprawie ustalono na 

15 000 zł. 

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji. 

Przewodnicząca:      …………………………….. 

Sygn. akt KIO 207/22 

Członkowie:   

…………………………… 

…………………………….