KIO 2622/22 WYROK dnia 18 października 2022 r.

Sygn. akt: KIO 2622/22 

WYROK 

z dnia 18 

października 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Protokolant:            

Tomasz Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

14  października  2022  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  3  października  2022  r.  przez 

wykonawc

ów wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia DIMARK S.A. z siedzibą 

w Złotkowie oraz ANGLOSEC sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Przedsiębiorstwo  Państwowe  „Porty  Lotnicze”  z 

siedzibą w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy  P.  S.

,  prowadzącego  w  Płocku  działalność  gospodarczą  pod 

firmą  Savicon,  P.  S.,  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie zamawi

ającego 

orzeka: 

umarza postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutów dotyczących oceny przez 

zamawiającego oświadczenia złożonego przez wykonawcę P. S., prowadzącego w 

Płocku  działalność  gospodarczą pod  firmą  Savicon,  P.  S.,  mającego  potwierdzać 

sp

ełnienie  wymogu,  opisanego  w  pkt  6.24  szczegółowego  opisu  przedmiotu 

zamówienia, stanowiącego część SWZ, 

w pozostałym zakresie oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  DIMARK  S.A.  z  siedzibą  w  Złotkowie  oraz  ANGLOSEC  sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Warszawie i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

00  zł  00  gr  (słownie:  piętnastu  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  DIMARK  S.A.  z 

siedzibą  w  Złotkowie  oraz  ANGLOSEC  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  tytułem 

wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia 

11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Sygn. akt: KIO 2622/22 

U z a s a d n i e n i e 

Przedsiębiorstwo Państwowe „Porty  Lotnicze”  z  siedzibą  w  Warszawie, zwane  dalej 

„zamawiającym”,  prowadzi  postępowanie o udzielenie zamówienia na  podstawie przepisów 

ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 

1710  ze  zm.)

,  zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”  lub  „Pzp”,  którego  przedmiotem  jest  zakup  i 

instalację  4  szt.  urządzeń  EDS  (Explosive  Detection  System)  Standardu  3  do  Sortowni  1 

(Strefa AB) wraz z integracją z systemem BHS. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 25 lipca 2022 roku nr 2022/S 141-404781. 

Wobec  czynności  i  zaniechań  zamawiającego  w  ww.  postępowaniu  w  dniu  3 

października  2022 r.  do Prezesa  Krajowej  Izby Odwoławczej  wnieśli  odwołanie  wykonawcy 

wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia DIMARK S.A. z siedzibą w Złotkowie oraz 

ANGLOSEC sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, zwani dalej „odwołującym”. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art.  226  ust.  1  pkt  7  Pzp  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy  P.  S., 

prowadzącego  w  Płocku  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Savicon,  P.  S.,  zwanego 

dalej „przystępującym” lub „SAVICON”, w sytuacji, gdy oferta SAVICON została złożona w 

warunkach  czynu  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993 

roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, 

b)  art.  226  ust.  1  pkt  5  Pzp  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  SAVICON  w  sytuacji,  gdy 

treść oferty SAVICON jest niezgodna z warunkami zamówienia, 

c)  art.  227  ust.  1  Pzp  przez  wystosowanie  przez  z

amawiającego  zaproszeń  do  udziału  w 

aukcji  elektronicznej,  w  sytuacji  gdy  w  p

ostępowaniu  złożona  została  tylko  jedna  oferta 

niepodlegająca odrzuceniu. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

powtórzenia czynności obejmującej przeprowadzenie badania i oceny ofert złożonych w 

postępowaniu, 

2)  odrzucenia oferty SAVICON, 

unieważnienia czynności zaproszenia do udziału w aukcji elektronicznej i unieważnienia 

samej aukcji elektronicznej oraz 

jej wyników. 

W  uza

sadnieniu  odwołania  odwołujący  wskazał,  że  za  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w 

rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  roku  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (t.j. 

Dz. U. z 2022 roku, poz. 1233, z późn. zm.), zwanej dalej ZNKU, może być zatem uznane 

także  działanie  niewymienione  w  art.  5–17g  ZNKU,  jeżeli  tylko  odpowiada  wymaganiom 

wskazanym  w  ogólnym  określeniu  czynu  nieuczciwej  konkurencji,  tj.  w  art.  3  ust.  1  ZNKU. 

Odwołujący  wskazał,  że  jako  czyn  nieuczciwej  konkurencji  może  być  uznana  praktyka 

manipulowania ceną oferty, np. poprzez określanie cen jednostkowych w taki sposób, że ich 

część  określana  jest  na  poziomie  rażąco  niskim,  w  oderwaniu  od  rzeczywistych  kosztów  i 

nakładów koniecznych do realizacji wyodrębnionej części zamówienia, a część cen jest bez 

uzasadnienia zawyżana, by zrekompensować zaniżenie innych. 

Odwołujący wskazał, że brak obiektywnego uzasadnienia dla dokonywania takiej operacji 

wskazuje,  że  jedynym  jej  celem  jest  zamierzona  optymalizacja  wyceny  przedmiotu 

zamówienia,  która  pozwala  na  uzyskanie  przewagi  nad  innymi  wykonawcami  przez 

odmienne,  od  określonego  w  dokumentach  zamówienia,  jego  rozliczenie,  np.  otrzymanie 

części wynagrodzenia za wykonanie zamówienia na wcześniejszym etapie jego realizacji. 

Odwołujący  wskazał,  że  oferta  SAVICON  opiewała  na  łączną  kwotę  46.617.000,00  zł 

brutto, z czego aż 11.188.080,00 zł brutto przewidziano za wykonanie Etapu 1. Odwołujący 

przypomniał,  że  Etap  1  obejmuje  wykonanie  i  uzgodnienie  Dokumentacji  Projektowej 

„systemu  EDS”.  Argumentował,  że  standardowo przyjmuje  się,  że  wykonanie  dokumentacji 

projektowej  inwestycji  budowlanych  i  okołobudowlanych  to  3%  wartości  inwestycji. 

Odwołujący  wskazał,  że  tak  wykonanie  Dokumentacji  Projektowej  „systemu  EDS”  wycenił 

chociażby on, mający wieloletnie doświadczenie w realizacji analogicznych przedsięwzięć. W 

ofercie SAVICON wynagrodzenie to stanowi aż 24% ceny całkowitej. 

Oferta Odwołującego: 

cena całkowita: 46 493 998,77 zł brutto, 

cena za Dokumentację Projektową: 1.394.820,00 zł brutto, 

- udzia

ł ceny Dokumentacji Projektowej w cenie całkowitej: 3%. 

Oferta SAVICON: 

cena całkowita: 46.617.000,00 zł brutto, 

cena za Dokumentację Projektową: 11.188.080,00 zł brutto, 

udział ceny Dokumentacji Projektowej w cenie całkowitej: 24%. 

Zdaniem  odw

ołującego,  jedynym  uzasadnieniem  dokonania  przez  SAVICON  wyżej 

wskazanej manipulacji  ceną oferty  jest  zamiar  otrzymania znaczącej  części  wynagrodzenia 

za wykonanie zamówienia na wcześniejszym etapie jego realizacji. 

Kolejno  odwołujący  podniósł,  że  dodatkowym  argumentem  uzasadniającym  złożenie 

przez  SAVICON  oferty  w  warunkach  czynu  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  ustawy  z 

dnia 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jest posłużenie się przez 

SAVICON 

w 

p

ostępowaniu 

plikiem 

pod 

nazwą: 

„D11.a_oswiadczenie_o_dostepnosci_czesci_4xRTT”.  Odwołujący  wskazał,  że  zgodnie 

bowiem  z  art.  14  ust.  1 

ZNKW:  „Czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  rozpowszechnianie 

nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wiadomości o swoim lub innym przedsiębiorcy 

albo prze

dsiębiorstwie, w celu przysporzenia korzyści lub wyrządzenia szkody”. Odwołujący 

podniósł, 

że 

SAVICON 

załączył 

do 

swojej 

oferty 

plik 

pod 

nazwą: 

„D11.a_oswiadczenie_o_dostepnosci_czesci_4xRTT”,  próbując  wprowadzić  w  błąd 

Zamawiającego  co  do  spełniania  przez  zaoferowane  przez  SAVICON  urządzenia  wymogu 

określonego  w  pkt  6.24  szczegółowego  opisu  przedmiotu  Zamówienia,  mówiącego  o 

dostępności  części  zamiennych  przez  minimum  10  lat  od  daty  odbioru  systemu  przez 

z

amawiającego. 

Odwołujący argumentował, że  punkt 6.24 szczegółowego opisu przedmiotu zamówienia 

wskazywał  na  konieczność  posiadania  dokumentu  wystawionego  przez  producenta 

urządzeń EDS potwierdzającego spełnienie następującego wymagania: „Dostępność części 

zamiennych  przez  minimum  10  lat  od  daty  odbioru  sys

temu  przez  Zamawiającego”. 

Tymczasem  treść  pliku  pod  nazwą:  „D11.a_oswiadczenie_o_dostepnosci_czesci_4xRTT” 

załączonego  do  oferty  SAVICON  stanowi,  że  „(…)  części  zamienne  będą  dostępne  przez 

minimum  10  lat  od  daty  dostawy  systemów”,  co  nie  stanowi  wypełnienia  wymogu 

określonego  w  punkcie  6.24  szczegółowego  opisu  przedmiotu  zamówienia  (10  lat  od  daty 

odbioru systemu przez z

amawiającego). 

Odwołujący podniósł ponadto, że treść wskazanego wyżej pliku nie posiada odniesienia 

do  p

ostępowania,  a  zatem  nie  można  potwierdzić  jego  relewantności  dla  spełnienia 

wymogów zakreślonych przez zamawiającego. Nie jest jasne też kto podpisał oświadczenie 

zawarte  w  przedmiotowym  pliku  i  jakie  jest  umocowanie  tej  osoby  do  reprezentowania 

producenta urządzeń EDS. 

Zdaniem odwołującego, warto przyjrzeć się także samej istocie i właściwościom pliku pod 

nazwą: 

„D11.a_oswiadczenie_o_dostepnosci_czesci_4xRTT”. 

Według 

odwołującego 

SAVICON przedłożył go zamawiającemu próbując wprowadzić zamawiającego w błąd, iż plik 

ten będzie potwierdzał spełnienie wymogów udziału w postępowaniu. Tymczasem otwierając 

właściwości pliku pod nazwą: „D11.a_oswiadczenie_o_dostepnosci_czesci_4xRTT” ukazuje 

się  informacja,  że  plik  załączony  do  oferty  SAVICON  został  utworzony  dnia  29  maja  2018 

roku  o  godz.  13:25:06

.  Zdaniem  odwołującego  nie  został  więc  sporządzony  na  potrzeby 

p

ostępowania i wykazania przez SAVICON spełniania wymogu punktu 6.24 szczegółowego 

opisu przedmiotu Zamówienia. Co więcej, plik ten został opatrzony podpisem Pana P. S. co 

miało mu zapewne nadać walor „zgodności z oryginałem”. Z właściwości pliku wskazanych 

powyżej  jednoznacznie  widać  jednak,  że  plik  ten  nie  jest  obrazem  (skanem)  oryginalnego 

dokumentu posiadanego przez SAVICON. 

Odwołujący podniósł, że z informacji posiadanych 

przez  niego  wynika, 

że  SAVICON  nigdy  nie  posiadał  i  nie  posiada  oryginału  dokumentu, 

którego obraz (skan) załączył do swojej oferty. 

Odwołujący  podniósł, że  plikiem, który  SAVICON  dołączył  do swojej  oferty, Odwołujący 

dysponował  już  w  2018  roku  składając  ofertę  w  przetargu  na  lotnisko  w  Kairze  (Egipt). 

Wówczas  udostępniono  Odwołującemu  plik  pod  nazwą:  „Annex  K  Service  life  and  Parts 

Warranty  Confirmation  Letter”.  Zdaniem  odwołującego  analiza  właściwości  tego  pliku  oraz 

treści  zawartego  w  pliku  obrazu  i  porównanie  ich  z  treścią  i  właściwościami  pliku 

załączonego do oferty SAVICON, nie pozostawia wątpliwości, że są to tożsame pliki. 

W  dalszej  części  odwołania,  uzasadniając  zarzut  złożenia  oferty,  której  treść  jest 

niezgodna  z  warunkami  z

amówienia,  odwołujący  podniósł,  że  zgodnie  z  punktem  VII 

podpunkt  1)  litera  e)  specyfikac

ji  warunków  zamówienia,  zwanej  dalej  SWZ,  wraz  z 

formularzem  oferty  SAVICON  zobowiązany  był  do  złożenia  następującego  dokumentu: 

„Projekt  wstępny  montażu  urządzeń  EDS  w  sortowni  SORT1  w  strefie  AB  Terminala  A 

opracowany  w  oparciu  o  operat  geodezyjny  oraz  rzut  antresoli  (podestu  technicznego) 

stanowiące załączniki nr 7 i 8 do SWZ.” Projekt należy wykonać w oparciu o proponowane 

do  późniejszej  dostawy  4  jednakowego  typu  i  modelu  urządzenia  EDS  spełniające 

wymagania  Zamawiającego  opisane  w  OPZ.  Zaproponowane  urządzenia  nie  mogą  być 

prototypami. 

Odwołujący  podniósł,  że  w  oparciu  o  przedłożony  przez  SAVICON  projekt  wstępny 

montażu  EDS  oraz  operat  geodezyjny  udostępniony  przez  Zamawiającego  można 

jed

noznacznie  stwierdzić,  że  nie  jest  fizycznie  możliwe  zainstalowanie  urządzeń  EDS 

produkcji  RAPISCAN  model  RTT110  w  przestrzeni,  którą  w  projekcie  wstępnym  montażu 

EDS SAVICON przyjął na potrzeby montażu przedmiotowych urządzeń (istniejąca antresola) 

oraz  p

rzy  zachowaniu  wymogów  postępowania  w  sprawie  udzielenia  zamówienia. 

Dodatkowo, 

według odwołującego, nie jest możliwe zainstalowanie urządzeń EDS produkcji 

RAPISCAN  model  RTT110  w  przestrzeni,  którą  w  projekcie  wstępnym  montażu  EDS 

SAVICON przyjął na potrzeby montażu przedmiotowych urządzeń (istniejąca antresola) przy 

z

achowaniu wymogów określonych przez producenta tych urządzeń. 

Odwołujący  wskazał  także,  że  SAVICON  nie  wykazał  posiadania  dokumentu,  który 

spełniałby wymogi  punktu 6.24 szczegółowego opisu przedmiotu  zamówienia definiującego 

konieczność  posiadania  dokumentu  wystawionego  przez  producenta  urządzeń  EDS 

potwierdzającego  spełnienie  następującego  wymagania:  „Dostępność  części  zamiennych 

przez  minimum  10  lat  od  daty  odbioru  systemu  przez  Zamawiającego”,  co  zostało  w 

szczegółach opisane powyżej. 

Zamawiający w trakcie posiedzenia Izby w dniu 14 października 2022 r., przed otwarciem 

rozprawy  oświadczył,  że  uwzględnia  częściowo odwołanie  w  zakresie  zarzutu  dotyczącego 

niezgodności oferty przystępującego z dokumentami zamówienia w części dotyczącej tego, 

że  urządzenia  oferowane  przez  przystępującego  nie  mieszczą  się  w  przestrzeni,  którą  w 

projekcie  wstępnym  przystępujący  przyjął  na  potrzeby  montażu  przedmiotowych  urządzeń 

(pkt  5  uzasadnienia  odwołania).  W  pozostałym  zakresie  wniósł  o  oddalenie  odwołania.  W 

trakcie rozprawy przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił  przystąpienie 

wykonawca

 P. S.i, prowadzący w Płocku działalność gospodarczą pod firmą Savicon, P. S. . 

Złożył  sprzeciw  wobec  częściowego  uwzględnienia  przez  zamawiającego  odwołania  w 

zakresie 

zarzutu  dot.  niezgodności  jego  oferty  z  dokumentami  zamówienia  w  części 

dot

yczącej tego, że urządzenia oferowane przez niego nie mieszczą się w przestrzeni, którą 

w  projekcie  wstępnym  przyjął  na  potrzeby  montażu  przedmiotowych  urządzeń  (pkt  5 

uzasadnienia odwołania). Wniósł o oddalenie odwołania.  

W  trakcie  rozprawy  w  dniu  14  października  2022  r.  odwołujący  oświadczył,  że  cofa 

częściowo  odwołanie  w  zakresie  zarzutów  dotyczących  oceny  przez  zamawiającego 

oświadczenia złożonego przez przystępującego, mającego potwierdzać spełnienie wymogu, 

opisanego  w 

pkt  6.24  szczegółowego  opisu  przedmiotu  zamówienia,  stanowiącego  część 

SWZ. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia  specyfikacji  warunków 

zamówienia  (SWZ),  wyjaśnienia  treści  SWZ,  modyfikacje  SWZ,  informację  z  otwarcia 

ofert,  ofert

y  wykonawców,  zaproszenie  wykonawców  do  udziału  w  aukcji 

elektronicznej, 

załączniki  do  pism  procesowych  odwołującego  i  przystępującego,  jak 

również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia,  stanowiska  i  dokumenty  złożone  przez 

strony 

i  uczestnika  postępowania  w  trakcie  posiedzenia  i  rozprawy,  Krajowa  Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Art. 16 ustawy Pzp stanowi, że Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie 

o udzielenie zamówienia w sposób: 

1) zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców; 

2) przejrzysty; 

3) proporcjonalny. 

Art. 22

6 ust. 1 ustawy Pzp stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli: 

jej treść jest niezgodna z warunkami zamówienia; 

została złożona w warunkach czynu nieuczciwej konkurencji w rozumieniu ustawy z dnia 

16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 

Zgodnie  z  art.  3  ust.  1  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji (t.j. Dz. U. z 2022 roku, poz. 1233, z późn. zm.), czynem nieuczciwej konkurencji 

jest  działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub  narusza 

interes innego przedsiębiorcy lub klienta. 

Art.  227  ust.  1  Pzp  stanowi,  że  W  przypadku  postępowań  o  udzielenie  zamówienia 

prowadzonych w trybie przetargu nieograniczonego, przetargu ograniczonego lub negocjacji 

z  ogłoszeniem,  zamawiający  może  przewidzieć  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu,  że  wybór 

najkorzystniejszej  oferty  zostanie  poprzedzony  aukcją  elektroniczną,  jeżeli  warunki 

zamówienia,  w  szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  są  określone  w  dokumentach 

zamówienia w sposób precyzyjny i świadczenia mogą być sklasyfikowane za pomocą metod 

automatycznej oceny oraz złożono co najmniej 2 oferty niepodlegające odrzuceniu. 

Art. 239 ust. 1 

ustawy Pzp stanowi, że zamawiający wybiera najkorzystniejszą ofertę 

na 

podstawie kryteriów oceny ofert określonych w dokumentach zamówienia. 

Ustalono,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  zakup  i  instalacja  4  szt.  urządzeń  EDS 

(Explosive  Detection  System)  co  najmniej  normy  3.1  do  Sortowni  1  (Strefa  AB)  wraz  z 

integracją z systemem BHS”. 

Ustalono  ponadto,  że  w  rozdziale  VII  SWZ  (Wykaz  oświadczeń  lub  dokumentów) 

zamawiający wskazał. 

1. Wraz z podpisanym kwalifikowanym podpisem elektronicznym przez osoby upoważnione 

Formularzem „Oferta” (wzór stanowi Załącznik nr 1 do SWZ) Wykonawca zobowiązany jest 

dostarczyć: 

e)  Projekt  wstępny  montażu  urządzeń  EDS  w  sortowni  SORT1  w  strefie  AB  Terminala  A 

opracowany  w  oparciu  o  operat  geodezyjny  oraz  rzut  antresoli  (podestu  technicznego) 

stanowiące załączniki nr 7 i 8 do SWZ. Projekt należy wykonać w oparciu o proponowane do 

późniejszej dostawy 4 jednakowego typu i modelu urządzenia EDS spełniające wymagania 

Zamawiającego opisane w OPZ. Zaproponowane urządzenia nie mogą być prototypami. 

Ustalono także, że do upływu terminu składania ofert do zamawiającego wpłynęły oferty: 

przystępującego, 

odwołującego, 

3)  wykonawcy Nuctech Warsaw Company Limited Sp. z o.o. 

Przystępujący  w  formularzu  ofertowym  oświadczył,  że  oferuje  wykonanie  przedmiotu 

zamówienia za cenę netto 37 900 000 zł, tj. brutto: 46 617 000 zł, w tym: 

a) Wynagrodzenie za Etap 1, które wynosi:9 096 000 netto PLN; 

b) Wynagrodzenie za Etap 4, które wynosi 379 000 netto PLN; 

c) Wynagrodzenie za Etap 7, które wynosi: 379 000 netto PLN; 

d) Wynagrodzenie za Etap 8, kt

óre wynosi: 379 000 netto PLN; 

e) Wynagrodzenie za Etap 2, Etap 3, Etap 5 i Etap 6 które wynosi 27 667 000 netto PLN 

(pkt 1 formularza ofertowego przystępującego, w aktach sprawy na nośniku elektronicznym 

przekazanym przez zamawiającego). 

Przystępujący  oświadczył  także,  że  oferowane  przez  niego  urządzenia  to:  RTT110, 

Rapiscan  (pkt  2  ww.  formularza  ofertowego). 

Do  oferty  przystępujący  załączył  Projekt 

wstępny montażu urządzeń EDS.  

Odwołujący  w  formularzu  ofertowym  oświadczył,  że  oferuje  wykonanie  przedmiotu 

zam

ówienia za cenę netto 37 799 999,00 zł, tj. brutto: 46 493 998,77 zł, w tym: 

a) Wynagrodzenie za Etap 1, które wynosi:: 1 134 000,00 netto PLN; 

b) Wynagrodzenie za Etap 4, które wynosi 70 000,00 netto PLN; 

c) Wynagrodzenie za Etap 7, które wynosi: 50 000,00 netto PLN; 

d) Wynagrodzenie za Etap 8, które wynosi: 150 000,00 netto PLN; 

e) Wynagrodzenie za Etap 2, Etap 3, Etap 5 i Etap 6 które wynosi 36 395 999,00 netto 

PLN. 

(pkt  1  formularza  ofertowego  odwołującego,  w  aktach  sprawy  na  nośniku  elektronicznym 

prze

kazanym przez zamawiającego). 

Wykonawca  Nuctech  Warsaw  Company  Limited  Sp.  z  o.o.  w  formularzu  ofertowym 

oświadczył,  że  oferuje  wykonanie  przedmiotu  zamówienia  za  cenę  netto  33.000.000  zł,  tj. 

brutto: 40,590,000 zł, w tym: 

a) Wynagrodzenie za Etap 1, 

które wynosi:: 3.300.000 netto PLN; 

b) Wynagrodzenie za Etap 4, które wynosi 50.000 netto PLN; 

c) Wynagrodzenie za Etap 7, które wynosi: 50.000 netto PLN; 

d) Wynagrodzenie za Etap 8, które wynosi: 50.000 netto PLN; 

e) Wynagrodzenie za Etap 2, Etap 3, Etap 

5 i Etap 6 które wynosi 29.550.000 netto PLN 

(pkt  1  formularza  ofertowego  ww.  wykonawcy

, w aktach sprawy na nośniku elektronicznym 

przekazanym przez zamawiającego). 

Następnie  ustalono,  że  pismem  z  21  września  2022  r.,  zamawiający  zaprosił 

odwołującego i przystępującego do udziału w aukcji elektronicznej.  

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  działając  na  podstawie  art.  520  ust.  1  ustawy  Pzp  i  art. 

568 pkt 1 ustawy Pzp, postanowiła umorzyć postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutów 

dotyczących  oceny  przez  zamawiającego  oświadczenia  złożonego  przez  przystępującego, 

mającego  potwierdzać  spełnienie  wymogu,  opisanego  w  pkt  6.24  szczegółowego  opisu 

przedmiotu zamówienia, stanowiącego część SWZ. 

Zgodnie  z  art.  520  ust. 1  ustawy  Pzp, 

odwołujący może cofnąć odwołanie do czasu 

zamknięcia rozprawy.  Stosownie do  art.  568  pkt  1 ustawy  Pzp,  Izba  umarza  postępowanie 

odwoławcze, w formie postanowienia, w przypadku cofnięcia odwołania. 

Odwołujący  w  trakcie  rozprawy  w  dniu  14  października  2022  r.  oświadczył,  że  cofa 

odwołanie w ww. części. W przywołanym przepisie art. 520 ust. 1 ustawy Pzp ustawodawca 

przyznał odwołującemu prawo do cofnięcia w całości środka ochrony prawnej. Skoro zatem 

wykonawca  może  cofnąć  odwołanie  w  całości,  to  na  zasadzie  wnioskowania  a  maiori  ad 

minus,  należy  uznać,  że  odwołujący  może  zrezygnować  z  popierania  jedynie  części 

odwołania.  W  orzecznictwie  Izby  nie  jest  kwestionowana  możliwość  skutecznego  cofnięcia 

odwołania  w  części.  Odwołujący  oświadczył,  że  nie  popiera  już  odwołania  w  ww.  zakresie, 

wobec powyższego postępowanie odwoławcze w  tej  części  podlegało  umorzeniu.  Dostrzec 

należy,  że  Izba  związana  jest  oświadczeniem  odwołującego  o  cofnięciu  części  odwołania, 

czego skutkiem wynikającym wprost z art. 568 pkt 1 ustawy Pzp ustawy Pzp jest obowiązek 

umorzenia przez Izbę postępowania odwoławczego w zakresie wycofanych zarzutów. 

Rozstrzyganie  w  przedm

iocie  zarzutów,  które  okazały  się  niesporne  jest  bezcelowe. 

Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  umorzeniu  postępowania  odwoławczego 

musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. W art. 559 ust. 

2  ustawy  Pzp,  określającym  w  sposób  wyczerpujący  elementy  treści  uzasadnienia  wyroku 

wydanego  przez  Izbę,  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości  zamieszczenia  w 

uzasadnieniu wyroku jakiegokolwiek rozstrzygnięcia. 

Izba postanowiła oddalić wniosek przystępującego o odrzucenie odwołania na podstawie 

art. 528 pkt 2 ustawy Pzp, z

awarty w piśmie procesowym z dnia 14 października 2022 r. W 

uzasadnieniu  wniosku  przy

stępujący  podniósł,  że  po  stronie  odwołującego  nie  istnieje 

jakikolwiek  interes  prawny  w  kwestionowaniu  czynności  zaskarżonych  w  odwołaniu. 

Wskazywał, że pomimo zaproszenia przystępującego do aukcji elektronicznej, zamawiający 

nie  dokonał  jeszcze  oceny  jego  oferty,  jak  i  oceny  oferty  odwołującego.  Zdaniem 

przystępującego, w świetle zastosowanej przez zamawiającego procedury odwróconej oraz 

braku  w  protokole  informacji  o  przeprowadzeniu  oceny  ofert, 

czynności  zaskarżone  w 

odwołaniu  należy  uznać  za  nieistniejące,  nie  mogące  wyrządzić  szkody  odwołującemu,  a 

samo odwołanie jest przedwczesne.  

W tym  zakresie przystępujący  powołał  się na zakwalifikowanie jako  przedwczesne jego 

własnego  odwołania,  które  zostało  oddalone  przez  Izbę  wyrokiem  z  dnia  10  października 

22 r., wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 2488/22. Argumentował, że sytuacja, w której 

odwołanie  w  analizowanej  sprawie  zostałoby  rozpoznane  merytorycznie  i  uwzględnione 

mogłoby  doprowadzić  do  sytuacji,  w  której  mógłby  zostać  pozbawiony  prawa  do 

merytoryczn

ego  rozpoznania  zarzutów  podniesionych  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2488/22, 

która  to  ocena  została  przesunięta  przez  skład  orzekający  Izby  w  tamtej  sprawie  do  czasu 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej.  Ewentualnie  przystępujący  wniósł  o  odroczenie  rozprawy 

do  c

zasu  uzyskania  prawomocności  przez  wyrok  Izby  z  dnia  10  października  2022  r., 

wydany w sprawie sygn. akt KIO 2488/22. 

Skład orzekający Izby w analizowanej sprawie nie podzielił stanowiska przystępującego, 

jakoby  zarzuty  obecnego 

odwołania  były  przedwczesne,  a  zaskarżone  czynności 

zamawiającego nieistniejące.  

21  września  2022  r.  zamawiający  zaprosił  przystępującego  do  udziału  w  aukcji 

elektronicznej. Zgodnie z przepisem art. 232 ust. 1 Pzp, 

Zamawiający zaprasza do udziału w 

aukcji  elektronicznej  jednocześnie  wszystkich  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty 

niepodle

gające  odrzuceniu,  przy  użyciu  połączeń  elektronicznych  wskazanych  w 

zaproszeniu. 

Skoro  zamawiający  wystosował  do  przystępującego  zaproszenie  do  udziału  w  aukcji 

elektronicznej, to w myśl ww. przepisu musiało to zostać poprzedzone ustaleniem, że oferta 

prz

ystępującego  jest  ofertą  niepodlegającą  odrzuceniu.  Przedmiotem  zaś  odwołania  było 

zaniechanie przez zamawiającego czynności odrzucenia oferty przystępującego z przyczyn 

wskazanych w jego 

uzasadnieniu. Zarzucane w odwołaniu zaniechania czynności istniały w 

momencie  wniesienia  odwołania.  Okoliczność,  iż  postępowanie  prowadzone  było  z 

zastosowaniem  tzw.  procedury  odwróconej,  w  okolicznościach  danej  sprawy  nie  miało 

znaczenia.  Zgodnie  z  art.  139  ust.  1  ustawy  Pzp, 

Zamawiający  może  najpierw  dokonać 

badania  i  oc

eny  ofert,  a  następnie  dokonać  kwalifikacji  podmiotowej  wykonawcy,  którego 

oferta  została  najwyżej  oceniona,  w  zakresie  braku  podstaw  wykluczenia  oraz  spełniania 

warunków udziału w postępowaniu, o ile taka możliwość została przewidziana w SWZ lub w 

ogłoszeniu  o  zamówieniu.  Dostrzeżenia  wymagało  jednak,  że  przedmiotem  zarzutów 

przedstawionych w analizowanej sprawie 

(w przeciwieństwie do zasadniczej części zarzutów 

odwołania  w  sprawie  KIO  2488/22)  nie  była  kwalifikacja  podmiotowa  przystępującego,  w 

zakresie  braku 

podstaw  do  wykluczenia  ani  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu. 

Przedmiotem  zarzutów  odwołania  były  nieprawidłowości  w  zakresie  badania  i  oceny  oferty 

przystępującego w sferze przedmiotowej. Nie można się było także zgodzić z twierdzeniem, 

jakoby  o  braku  oceny  ofert  w  analizowanej  sprawie  miał  świadczyć  brak  wzmianki  w 

protokole 

o  przeprowadzeniu  oceny  ofert.  Izba  stwierdziła,  że  wzmianka  o  ocenie  ofert 

znajdowała  się  w  pkt  14  protokołu,  gdzie  wymieniono  oferty  odrzucone,  wśród  których 

próżno było szukać oferty przystępującego. Z kolei w pkt 15 protokołu ujawnia się informację 

o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty.  Skoro  wybór  najkorzystniejszej  oferty  następuje  po 

przeprowadzeniu aukcj

i elektronicznej, to oczywistym jest, że ten punkt protokołu nie został 

do  końca  wypełniony.  Wreszcie  o  nieodrzuceniu  oferty  przystępującego  i  dokonanej  w  tym 

przedmiocie ocenie 

świadczył fakt wystosowania przez zamawiającego do tego wykonawcy 

zaproszenia 

do aukcji, które to zaproszenie – jak wynika z przywołanego art. 232 ust. 1 Pzp - 

kierowanie jest wyłącznie do wykonawców, którzy złożyli oferty niepodlegające odrzuceniu.  

Nie  można  było  się  także  z  argumentacją  przystępującego,  że  sytuacja,  w  której 

odwo

łanie  w  analizowanej  sprawie  zostałoby  rozpoznane  merytorycznie  i  uwzględnione 

mogłoby  doprowadzić  do  sytuacji,  w  której  on  mógłby  zostać  pozbawiony  prawa  do 

merytorycznego  rozpoznania  zarzutów  podniesionych  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2488/22. 

Wskazywał, że w tamtej sprawie ocena została przesunięta przez skład orzekający Izby do 

czasu wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Po 

pierwsze podkreślenia wymagało, że orzeczenie wydane w sprawie  o sygn. akt KIO 

2488/22  nie  jest  jeszcze  prawomocne,  skoro  w  swym  piśmie  procesowym  przystępujący 

oświadczył, że nie doręczono mu jeszcze ww. wyroku wraz z uzasadnieniem. Przystępujący 

m

iał zatem prawo do złożenia skargi wobec ww. orzeczenia. 

Po  drugie  nawet  ewentualne  uwzględnienie  odwołania  w  analizowanej  sprawie  nie  jest 

równoznaczne  z  pozbawieniem  obecnego  przystępującego  prawa  do  merytorycznego 

rozpoznania zarzutów podniesionych w sprawie o sygn. akt KIO 2488/22 po wyborze oferty 

najkorzystniejszej.  Jak  wynika  bowiem  z  art.  2a  ust.  2  dyrektywy  2007/66/WE  Parlamentu 

Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 

r. zmieniającej dyrektywy Rady 89/665/EWG i 

92/13/EWG  w  zakresie  poprawy  skuteczności  procedur  odwoławczych  w  dziedzinie 

udzielenia  zamówień  publicznych,  utrata  prawa do  wniesienia  odwołania  musiałaby  wiązać 

się  z  utratą  przez  przystępującego  statusu  tzw.  „zainteresowanego  oferenta”.  W  myśl  zaś 

ww. przepisu „oferentów uważa się za zainteresowanych, jeśli nie zostali jeszcze ostatecznie 

wykluczeni. Wykluczenie ma charakter ostateczny, jeśli zainteresowani oferenci zostali o nim 

powiadomieni  i  jeżeli  zostało  to  uznane  za  zgodne  z  prawem  przez  niezależny  organ 

odwoławczy  lub  nie  może  już  podlegać  procedurze  odwołania”.  Z  powyższego  wynika,  że 

utrata  przez  przystępującego  statusu  „zainteresowanego  oferenta”  mogłaby  być  dopiero 

następstwem  oddalenia  przez  Sąd  Okręgowy  –  Sąd  Zamówień  Publicznych  skargi  na 

ewentualny  wyrok  Izby, 

nakazujący  odrzucenie jego oferty  w  analizowanej  sprawie. O tym, 

jak  rozumieć  pojęcie  „zainteresowanego  oferenta”  i  że  decyzja  o  odrzuceniu  oferty 

kandydata  musi  być  ostateczna,  aby  odmówić  mu  prawa  do  wniesienia  odwołania, 

wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 21 grudnia 2016 r. w sprawie C-

355/15 Technische Gebaudebetreuung i Caverion Osterreich.  

Z  przyczyn  wskazanych  wcześniej  oddalono  także  wniosek  przystępującego  o 

odroczenie rozprawy. Nie 

zachodziła bowiem żadna ważna przyczyna, dla której orzeczenie 

Izby w analizowanej 

sprawie nie mogło zostać wydane.  

Odwołanie,  w  zakresie  rozpatrywanym  merytorycznie,  nie  zasługiwało  na 

uwzględnienie. 

Chybiony  okazał  się  zarzut  naruszenia  art.  226  ust.  1  pkt  7  Pzp  przez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty 

przystępującego  w  sytuacji,  gdy  oferta  ta  została  złożona  w  warunkach 

czynu  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  roku  o 

zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji,  z  powodu  zawyżenia  przez  przystępującego 

wynagrodzenia  przysługującego  za  wykonanie  etapu  I  (wykonanie  i  uzgodnienie 

Dokumentacji Projektowej „systemu EDS”.)  

Odwołujący  podniósł  w  odwołaniu,  że  standardowo  przyjmuje  się,  że  wykonanie 

dokumentacji  projektowej  inwestycji  budowlanych  i  okołobudowlanych  to  3%  wartości 

inwestycji.  Wskazyw

ał,  że  tak  wykonanie  dokumentacji  projektowej  „systemu  EDS”  wycenił 

on  sam

,  mający  wieloletnie  doświadczenie  w  realizacji  analogicznych  przedsięwzięć. 

Tymczasem w ofercie 

przystępującego wynagrodzenie to stanowiło aż 24% ceny całkowitej i 

zostało rażąco zawyżone. 

Przy  wyrokowaniu  wzięto  pod  uwagę,  że  rzeczywiście  w  orzecznictwie  Izby  i 

piśmiennictwie  przyjmuje  się,  że  jako  czyn  nieuczciwej  konkurencji  może  być  uznana 

praktyka  manipulowania  ceną  oferty,  np.  poprzez  określanie  cen  jednostkowych  w  taki 

sposób,  że  ich  część  określana  jest  na  poziomie  rażąco  niskim,  w  oderwaniu  od 

rzeczywistych  kosztów  i  nakładów  koniecznych  do  realizacji  wyodrębnionej  części 

zamówienia,  a  część  cen  jest  bez  uzasadnienia  zawyżana,  by  zrekompensować  zaniżenie 

innych (tak M. Jawors

ka (red.), Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Warszawa 2022). 

Jednakże uszło uwadze odwołującego, że z taką sytuacją nie mieliśmy do czynienia 

w analizowanej sprawie. 

Po pierwsze, jakkolwiek odwołujący zarzucił, że przystępujący miał 

zawyżyć wartość wynagrodzenia za wykonanie etapu I, to jednak jednocześnie nie zarzucił, 

aby jakakolwiek cz

ęść wynagrodzenia przysługującego przystępującemu za pozostałe etapy 

miała  być  zaniżona.  Nie  było  zatem  sporne,  że  część  wynagrodzenia  przystępującego  za 

wykonanie prz

ez niego pozostałych etapów miała charakter rynkowy. Nie można było zatem 

więc mówić, aby jakakolwiek część kosztów, które będą do poniesienia na etapie wykonania 

pozostałych  etapów,  miała  być  niejako  sztucznie  przeniesiona  do  etapu  I.  Mechanizm 

manipulacj

i  składnikami  ceny,  o  którym  mowa  w  orzecznictwie  Izby  i  piśmiennictwie,  nie 

zaistniał zatem w analizowanej sprawie. 

Niezależnie  od  tego  Izba  wzięła  pod  uwagę  fakt,  że  w  SWZ  zamawiający 

skonstruował  tylko  jedno  kryterium  oceny  ofert  odnoszące  się  do  ceny.  Wynagrodzenie 

wykonawcy  za  wykonanie  etapu  I  praca 

nie  stanowiło  zatem  odrębnego  kryterium  oceny 

ofert.  Ponadto  nie  ulegało  wątpliwości,  że  wynagrodzenie  przysługujące  wykonawcy  za 

wykonanie  przedmiotu  zamówienia  w  tym  postępowaniu  miało  charakter  ryczałtowy,  a  nie 

kosztorysowy.  Istotna  dla  za

mawiającego  była  zatem  wyłącznie  globalna  cena  ofertowa 

brutto.  

Kolejno 

Izba  stwierdziła,  że  także  twierdzenia  odwołującego  o  samym  zawyżeniu 

przez  przystępującego  wartości  etapu  I  pozostały  gołosłowne.  Nie  przedstawiono  Izbie 

żadnych  dowodów  mogących  potwierdzić,  że  w  tego  rodzaju  zamówieniach  wartość 

dokumentacji projektowej 

ma wynosić ok. 3 % wartości całej oferty. Odwołujący nie wykazał 

nawet  ile  kosz

tować  będzie  praca  jego  projektantów  na  etapie  1  kontraktu,  a  ile  wynoszą 

koszty  wykonania  pozostałych  etapów.  Na  tę  okoliczność  nie  złożono  Izbie  żadnych 

dowodów,  np.  ofert  projektantów  odwołującego, statystyk z  innych  podobnych postępowań, 

itp.  

Po 

drugie  odwołujący  nie  dostrzegł,  że  w  pkt  9  swego  formularza  ofertowego 

przystępujący  oświadczył,  że  wykonanie  dokumentacji  projektowej  zamierza  powierzyć 

podmiotowi  Daifuku  Logan  Ltd,  a  wi

ęc  podmiotowi  brytyjskiemu.  Zasady  wiedzy  i 

doświadczenia  życiowego  podpowiadały,  że stawki  wynagrodzenia  projektantów  brytyjskich 

mogą  być  wyższe  niż  stawki  oczekiwanie  przez  ich  polskich  odpowiedników.  Jeśli 

od

wołujący  uważał,  że  stawki  są  zawyżone,  to  powinien  uwzględnić  w  swej  argumentacji 

również ten czynnik, czego nie uczynił.  

Dostrzeżenia  wymagało  również,  że  trzeci  z  wykonawców,  którzy  złożył  ofertę  w 

postępowaniu, to jest Nuctech Warsaw Company Limited sp. z o.o., wycenił wartość etapu I 

na  kwotę  3.300.000  zł  netto,  co  stanowiło  10%    wartości  całości  jego  oferty  netto.  Zatem 

nawet  w  tym  post

ępowaniu  drugi  z  wykonawców,  wyceniający  swą  ofertę  niezależnie  od 

przystępującego, nie przewidział wynagrodzenia za wykonanie dokumentacji projektowej na 

standardowym, wg 

odwołującego, poziomie 3% wartości całej oferty. 

W  swym 

piśmie  procesowym  z  dnia 14  października 2022  r.  odwołujący  dodatkowo 

argumentował,  że  o  zawyżeniu  przez  przystępującego  wartości  dokumentacji  projektowej 

miałyby  świadczyć  stawki  wymienione  w  rozporządzeniu  Ministra  Rozwoju  i  Technologii  z 

dnia  20  grudnia  2021  r. 

w  sprawie  określenia  metod  i  podstaw  sporządzania  kosztorysu 

inwestorskiego,  obliczania  planowanych 

kosztów  prac  projektowych  oraz  planowanych 

kosztów  robót  budowlanych  określonych  w  programie  funkcjonalno-użytkowym. 

Dostrzeżenia  wymagało  jednak,  że  przedmiotem  zamówienia  w  analizowanej  sprawie  były 

dostawy,  a  nie 

roboty  budowlane.  W  tej  sytuacji  odnoszenie  się  do  rozporządzenia 

przywołanego przez odwołującego było bezprzedmiotowe. 

Ch

ybiony 

okazał 

się 

zarzut 

dotyczący 

zaniechania 

odrzucenia 

oferty 

przystępującego, której treść miała być niezgodna z warunkami zamówienia. 

W 

uzasadnieniu  zarzutu  odwołujący  w  odwołaniu  poprzestał  na  sformułowaniu  de 

facto  jednego  zdania: 

W  oparciu  o  przedłożony  przez  SAVICON  projekt  wstępny  montażu 

EDS  oraz  operat  geodezyjny  udostępniony  przez  Zamawiającego  można  jednoznacznie 

stwierdzi

ć, że nie jest fizycznie możliwe zainstalowanie urządzeń EDS produkcji RAPISCAN 

model  RTT110 w  przestrzeni,  którą  w  projekcie wstępnym  montażu  EDS  SAVICON  przyjął 

na potrzeby montażu przedmiotowych urządzeń (istniejąca antresola) oraz przy zachowaniu 

wymog

ów postępowania w sprawie udzielenia Zamówienia. 

Zdaniem  Izby  takie  uzasadnienie  zarzutu 

okazało  się  zbyt  ogólne  i  lakoniczne.  Izba 

podzieliła  stanowisko  przedstawione  w  piśmie  procesowym  przystępującego  z  14 

października 2022 r., że odwołujący nie sprostał obowiązkowi wskazania, na czym miałaby 

polegać (z czego wynikać i jakich wymogów dotyczyć) niezgodność oferty z SWZ. 

Przy

toczone powyżej lakoniczne, ogólne uzasadnienie zarzutu z odwołania należało 

zestawić z tym, co odwołujący oświadczył do protokołu w trakcie rozprawy: 

O

dnośnie zarzutu niezgodności z SWZ wskazuję, że z odpowiedzi na pytanie nr 3 wynikało, 

że  Zamawiający  nie  akceptuje  możliwości  przebudowy,  modyfikacji  istniejącej  konstrukcji 

stropu żelbetowego budynku. Na przekroju LX5 oraz LX6 Przystępujący założył, że dokona 

obniżenia  istniejącej  podłogi  platformy  oraz  pocienienia  grubości  tej  platformy.  Zgodnie  z 

operatem geodezyjnym 

załączonym do SWZ  posadzka znajduje się na poziomie 8 mm od 

poziomu  referencyjnego.  Do  tego należy  dodać  wysokość  2360  mm  (minimalna  wysokość, 

którą  należy  zachować  aby  istniała  możliwość  przejazdów  wózków  pod  antresolę).  Wobec 

powyższego minimalna wysokość, na której będzie wypoziomowana antresola to 2368 mm. 

Na tym poziomie Przystępujący założył położenie belek SHS o wymiarach 80 mm x 80 mm. 

Powyższe  wynika  też  z  tego  załączonego  rysunku  projektu.  Łącznie  daje  to  2448  mm. 

Zgodnie z zaleceniami producenta urządzeń pod urządzeniami powinna być gładka stalowa 

płyta o grubości 5 mm. Kwestię te omówił odwołujący na stronie 8 u dołu swojego pisma z 14 

października.  Powyższe  znajduje  odzwierciedlenie  w  pkt  3.4  1.1  dokumentu  złożonego  w 

charakterze  dowodu  na  posiedzeniu.  Płyty  tej  nie  uwzględniono  w  projekcie  wstępnym 

montażu.  Jeśli  wymiar  5  mm  dodać  do  łącznego  wcześniejszego  wymiaru  2448  mm  to 

otrzymujemy  wymiar  2453  mm.  Zwr

aca  uwagę,  że  strop  w  tym  miejscu  znajduje  się  na 

wysokości  4711  mm.  Powyższe  wynika  z  operatu  geodezyjnego  załączonego  do  OPZ. 

Zatem  prześwit  pomiędzy  dołem  przestrzeni  a  sufitem  (belką  stropową)  wynosi  2258  mm. 

Natomiast  z  dokumentacji  urządzenia  wynika,  że  ma  ono  wysokość  2260  mm.  W  tym 

zakresie  powołuje  się  na  stronę  13  zbożnych  przez  siebie  instrukcji  urządzenia.  Ponadto 

belka stropowa podlega ugięciom normatywnym. Ugięcie to może wynosić przy tej długości 

belki nawet 36 mm. Powo

łuje się na str. 2 złożonej przez siebie ekspertyzy z 13 października 

2022r.  W  operacie  geodezyjnym  ujawniono 

już ugięcie na poziomie 11 mm. Z powyższego 

wynika, 

że  może  nastąpić  jeszcze  25  mm  ugięcia.  Wobec  powyższego  nawet  jeśli 

urządzenie zmieści się w tej przestrzeni, to zostanie ono zmiażdżone przez belkę stropową. 

Sam  producent  narzucił  minimalną  wysokość  pomieszczenia,  w  którym  ma  pracować 

urządzenie jako 2350 mm. Powołuje się na str. 9 swojego pisma procesowego. Powołuje się 

na pkt. 2.1.1 instrukcji przytoczony również na str. 9 swojego pisma. Tymczasem dostępna 

przestrzeń  zmierzona  to  2258  mm  zgodnie  z  projektem  montażu  przygotowanym  przez 

Przystępującego.  Konkludując wskazuje,  że  urządzenie to  nie  zmieści  się tam  fizycznie  jak 

również zgodnie z wymaganiami producenta. 

Przedstawione  na  rozprawie  uzasadnienie  zarzutu  pokaz

ywało  po  pierwsze,  że 

istniała  możliwość  takiego  opisana  przyczyn  ewentualnej  niezgodności  w  uzasadnieniu 

odwołania, czego jednak odwołujący nie uczynił.  

Po  drugie,  d

ostrzeżenia  wymagało,  że  sformułowanie  użyte  w  uzasadnieniu 

odwołania  można  było  rozumieć  choćby  w  ten  sposób,  że  nie  będzie  fizycznej  możliwości 

montażu,  gdyż  nie  ma  dostępu  do  pojazdu  zajmującego  się  montażem.  Można  było  także 

utrzymywać,  że  fizyczna  niemożliwość  montażu  będzie  następstwem  tego,  że  nie  będzie 

możliwości  doprowadzenia  zasilania.  Wreszcie  równie  dobrze  przykładowo  można  byłoby 

utrzymywać,  że  fizyczna  niemożliwość  montażu,  zasygnalizowana  w  odwołaniu,  wynikać 

będzie z tego, że brama wjazdowa jest zbyt niska do wprowadzenia maszyny do bagażowni. 

Każda z przywołanych wyżej okoliczności wpisywałaby się w to, że nie jest fizycznie możliwe 

zainstalowanie urządzeń EDS w projektowanej przestrzeni. 

Przypomnienia wymagało, że zgodnie z art. 516 ust. 1 Pzp odwołanie musi zawierać 

m.in.: 

8) zwięzłe przedstawienie zarzutów; 

10)  wskazanie  okoliczności  faktycznych  i  prawnych  uzasadniających  wniesienie  odwołania 

oraz dowodów na poparcie przytoczonych okoliczności. 

Zdaniem  Izby  jednozdaniowe

,  ogólne  uzasadnienie  zarzutu  nie  spełniało  w  sposób 

dostateczny  wymogów  wynikających  z  ww.  przepisów.  Powyższe  uchybienie  odwołującego 

posiadało  także  doniosłe  konsekwencje  procesowe.  W  razie  dopuszczenia  przez  Izbę  do 

rozszerzenia  i  doprecyzowania  zarzutu  w  spos

ób  wskazany  przez  odwołującego  na 

rozprawie,  doszłoby  do  naruszenia  zasady  równości  stron  postępowania  odwoławczego. 

Strona 

przeciwna  musi  przed  rozprawą  wiedzieć,  na  czym  polega  spór,  tak  aby  móc  w 

sposób należyty przygotować się do rozprawy. W szczególności z uwagi na kontradyktoryjny 

charakter  sprawy 

zobowiązana  jest  składać  dowody  na  poparcie  swych  twierdzeń  oraz 

dowody przeciwne.  

Przystępujący w trakcie rozprawy oświadczył, że gdyby miał pewność czego dotyczy 

problem, 

to  być  może  zaoferowałby  Izbie  dowody  na  odparcie  twierdzeń  odwołującego,  w 

postaci  stosownej  opinii 

technicznej,  oświadczenia  producenta  itd.  Przy  prawidłowym 

postawieniu zarzutów miałby możliwość odniesienia się do konkretnego problemu.  

Rolą Izby jest stanie na straży zasady  równości stron postępowania odwoławczego. 

Strona 

przeciwna nie ma obowiązku domyślania się, czego de facto dotyczy spór. Skutkiem 

zaś  nieprawidłowego  postawienia  zarzutów  jest  konieczność  ich  oddalenia.  Próba  zaś 

sformułowania zarzutu prawidłowego, odpowiadającego wymogom z art. 516 ust. 1 pkt 8 i 10 

Pzp, 

podjętą  przez  odwołującego  na  rozprawie  należało  uznać  za  niedopuszczalną  i 

spóźnioną. Zgodnie bowiem z art. 555 Pzp, Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie 

zostały  przedstawione  w  odwołaniu.  Zdaniem  Izby  w  analizowanej  sprawie  ewidentnie 

odwołujący  na  rozprawie  usiłował  poddać  rozpoznaniu  nowy  zarzut.  Jak  wskazano  w 

uzasadnieniu  wyroku  Sądu  Okręgowego  w  Gliwicach  z  29  czerwca  2009  r.  w  spr.  X  Ga 

110/09, „O tym jakie twierdzenia lub zarzuty podnosi strona w postępowaniu nie przesądza 

bowiem  proponowana  przez  nią  kwalifikacja  prawna  ale  okoliczności  faktyczne  wskazane 

przez tę stronę. Jeśli więc strona nie odwołuje się do konkretnych okoliczności faktycznych 

to skład  orzekający  nie może  samodzielnie ich wprowadzić  do  postępowania tylko dlatego, 

że można je przyporządkować określonej, wskazanej w odwołaniu kwalifikacji prawnej.”. 

Wobec 

powyższego 

zarzut 

dotyczący 

zaniechania 

odrzucenia 

oferty 

przystępującego, której treść miała być niezgodna z warunkami zamówienia, o takiej treści, 

w jakiej został on opisany w odwołaniu, podlegał oddaleniu.  

Stosownie  do  art.  553  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.  jedn.  Dz.  U.  z  2022  r.  poz.  1710  ze  zm.), 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie.  Orzec

zenie  Izby,  o  którym  mowa  w  pkt  2  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny,  gdyż  odnosiło  się  do  częściowego  oddalenia  odwołania.  Z  kolei  orzeczenia 

Izby  zawarte  w  pkt  1,  3  s

entencji  miały  charakter  formalny,  gdyż  dotyczyły  odpowiednio 

umorzenia  części  postępowania  odwoławczego  i  kosztów  postępowania,  a  zatem  były 

postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w  wyroku  Izby  jest 

postanowieniem  przesądził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  8  grudnia  2005  r.  III  CZP  109/05 

(OSN  2006/11/182).  Z  powołanego  przepisu  art.  553  ust.  1  ustawy  Pzp  wynika  zakaz 

wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w innej formie aniżeli wyrok. 

Z  uwagi  zatem  na  zbieg  w  jednym  orzecze

niu  rozstrzygnięć  o  charakterze  merytorycznym 

(pkt  2  sentencji)  i  formalnym  (pkt  1,  3 

sentencji),  całe  orzeczenie  musiało  przybrać  postać 

wyroku.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  554  ust.  1  pkt  1  ustawy 

Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, 

które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia, konkursu lub systemu kwalifikowania wykonawców. W analizowanej sprawie, w 

zakresie rozpatrywanym merytorycznie, nie stwierdzono 

zarzucanych naruszeń ustawy Pzp, 

co skutkowało oddaleniem odwołania.  

Wobec  powyższego,  na  podstawie  art.  553  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  w  pkt  2 

sentencji. 

Zgodnie  z  art.  557  ustawy  Pzp,  w  wyroku  oraz 

w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 575 ustawy Pzp, strony oraz uczestnik postępowania odwoławczego wnoszący 

sprzeciw ponoszą koszty postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku. 

Jak  wskazuj

e  się  w  piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów 

postępowania odwoławczego stosownie do wyników postępowania odwoławczego oznacza, 

że  „obowiązuje  w  nim,  analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za 

wynik  procesu,  według  której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę 

„przegrywającą” sprawę (por. art. 98 § 1 k.p.c.)” Jarosław Jerzykowski, Komentarz do art.192 

ustawy - 

Prawo zamówień publicznych, w: Dzierżanowski W., Jerzykowski J., Stachowiak M. 

Prawo zamówień publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

W  analizowanej  sprawie  Izba,  w  zakresie  rozpatrywanym  merytorycznie, 

oddaliła 

odwołanie  w  całości.  Odpowiedzialność  za  wynik  postępowania  ponosił  zatem  odwołujący. 

Na  koszty  postępowania  składał  się  wpis  od  odwołania  uiszczony  przez  odwołującego  w 

kwocie 15.0

00 zł. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono 

stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 557 oraz art. 575 ustawy Pzp oraz w 

oparciu o przepisy 

§ 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 

2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich 

rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 

Przewodniczący:      ………………….…