KIO 3349/22 WYROK dnia 29 grudnia 2022 r.

Sygn. akt: KIO 3349/22 
 

WYROK 

z dnia 29 grudnia 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Jolanta Markowska 

Protokolant:   

Wiktoria Ceyrowska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 grudnia 2022 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  14  grudnia  2022  r.  przez  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o zamówienie: Konsorcjum: ECOABC Sp. z o.o., ECO CLEAN 

ENERGY  S.A.,  ul.  Przemysłowa  7,  97-400  Bełchatów  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez  zamawiającego:  Szpital  Specjalistyczny  im.  Jędrzeja  Śniadeckiego  w  Nowym 

Sączu,  

ul. Młyńska 10, 33-300 Nowy Sącz,  

przy  udziale  wykonawc

ów  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  -

Konsorcjum: 

REMONDIS  Medison  Sp.  z  o.o.,  RAF-EKOLOGIA  Sp.  z  o.o.,  ul.  Puszkina  41,  42-530 

Dąbrowa Górnicza zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie 

zamawiającego, 

orzeka: 

1.  o

ddala odwołanie,  

2.  k

osztami postępowania odwoławczego obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się 

o  zamówienie:  Konsorcjum:  ECOABC  Sp.  z  o.o.,  ECO  CLEAN  ENERGY  S.A.,  

ul. Przemysłowa 7, 97-400 Bełchatów, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie:  Konsorcjum:  ECOABC  Sp.  z  o.o., 

ECO  CLEAN  ENERGY  S.A.,  ul.  Przemysłowa  7,  97-400  Bełchatów  tytułem 

wpisu od odwołania, 

zasądza kwotę 4 198 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące sto dziewięćdziesiąt osiem 

złotych  zero  groszy)  od  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie: 

Konsorcjum:  ECOABC  Sp.  z  o.o.,  ECO  CLEAN  ENERGY  S.A.,  

ul.  Przemysłowa  7,  97-400  Bełchatów  na  rzecz  zamawiającego:  Szpital 

Specjalistyczny 

im. Jędrzeja Śniadeckiego w Nowym Sączu, ul. Młyńska 10, 

300  Nowy  Sącz  stanowiącą  koszty  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika i dojazdu na posiedzenie. 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019r. - Prawo 

Zamówień  Publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2022  r.  poz.  1710  ze  zm.),  na  niniejszy  wyrok  -  w 

terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………………  

Sygn. akt: KIO 3349/22 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający,  Szpital  Specjalistyczny  im.  Jędrzeja  Śniadeckiego  w  Nowym  Sączu, 

prowadzi 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego 

na  podstawie  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1710 ze zm.) w przedmiocie: 

Usługa gospodarowania 

odpadami 

powstającymi na terenie Szpitala Specjalistycznego im. J. Śniadeckiego w Nowym 

Sączu  (odbiór,  transport  i  unieszkodliwienie  odpadów)”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

opublikowane w 

Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod nr 2022/S 199-564756 w dniu 

11 października 2022 r.  

W  dniu  7  grudnia  2022  r. 

Zamawiający  przekazał  wykonawcom  informację  o 

czynności wyboru oferty złożonej przez Konsorcjum: Remondis Medison Sp. z o.o. i RAF – 

EKOLOGIA Sp. z o.o. jako najkorzystniejszej. 

Wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  zamówienie  -  Konsorcjum  ECO  -  ABC  Sp.  z 

o.o.  i  ECO  CLEAN  ENERGY  S.A. 

wnieśli  odwołanie  wobec  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej

.  Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  przepisów  ustawy  Pzp, 

tj.  art.  226  ust.  1  pkt  5  Pzp  w  zw.  z  art.  20  ust.  3  i  5-6  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o 

odpadach 

– poprzez brak odrzucenia oferty złożonej przez Konsorcjum Remondis Medison 

Sp.  z  o.o.  i  RAF 

–  EKOLOGIA  Sp.  z  o.o.,  pomimo  iż  treść  oferty  ww.  Konsorcjum  jest 

niezgodna z warunkami zamówienia. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:  

1) unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Konsorcjum 

Remondis Medison Sp. z o.o. i RAF 

– EKOLOGIA Sp. z o.o.;  

2)  dokonania  ponownej oceny  ofert  i  wyboru 

oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej w 

przedmiotowym postępowaniu oraz odrzucenie oferty złożonej przez Konsorcjum Remondis 

Medison Sp. z o.o. i RAF 

– EKOLOGIA Sp. z o.o.;  

zasądzenia na rzecz Odwołującego kosztów postepowania.  

Odwołujący  wskazał,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  gospodarowania  odpadami 

powstającymi  na  terenie  Szpitala  Specjalistycznego  im.  J.  Śniadeckiego  w  Nowym  Sączu 

(odbiór,  transport  i  unieszkodliwienie  odpadów)”.  Zgodnie  z  informacjami  zawartymi  w 

formularzu  cenowym  w  zakres  przedmiotu  zamówienia  wchodzą  m.in.  zakaźne  odpady 

medyczne.  

Zakaźne  odpady  medyczne  powinny  być  unieszkodliwiane  zgodnie  z  zasadami 

wyrażonymi w art. 20 ust. 3 i 5-6 ustawy o odpadach, tj. unieszkodliwianie odpadów powinno 

następować na obszarze tego samego województwa, na którym odpady zostały wytworzone.  

Art.  20  ust.  3  ustawy  o  odpadach  ustala  zasadę  regionalizacji,  zgodnie  z  którą 

zakazuje  się  unieszkodliwiania  zakaźnych  odpadów  medycznych  i  zakaźnych  odpadów 

weterynaryjnych 

— poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Wyjątki od 

powyższej zasady przewidują ust. 5-6 art. 20 ustawy o odpadach, zgodnie z którymi można 

nie stosować ustalonej w art. 20 ust. 3 zasady regionalizacji w następujących sytuacjach:  

a)  jeżeli  odległość  od  miejsca  wytwarzania  odpadów  do  miejsca  stosowania 

położonego  na  obszarze  innego  województwa  jest  mniejsza  niż  odległość  do  miejsca 

stosowania położonego na obszarze tego samego województwa;  

b)  na  obszarze  województwa  innego  niż  to,  na  którym  zostały  wytworzone,  w  najbliżej 

położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na 

obszarze  danego  województwa  lub  gdy  istniejące  instalacje  nie  mają  wolnych  mocy 

przerobowych.  

Zgodnie  z  rozdziałem  IV  pkt  4  lit.  h  SWZ,  wykonawca  zobowiązał  się  zrealizować 

niniejsze  zamówienie  zgodnie  z  opisem  zawartym  w  SWZ  i  umowie  oraz  zgodnie  z 

wymogami wynikającymi z obowiązujących przepisów prawa w tym w szczególności: ustawy 

z  dnia  14  grudnia  2012 roku  o  odpadach (t.j.  D

z. U. z 2022r., poz.699 z późn. zm.) wraz z 

aktami  wykonawczymi  do  ustawy.  W  pkt  IV  pkt  4  lit.  d  SWZ  Zamawiający  wskazał 

dodatkowo,  że  wykonawca  winien  dysponować  instalacją  do  unieszkodliwiania  zakaźnych 

odpadów medycznych zgodnie z zapisami ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r o odpadach.  

Zasada  bliskości  została  wyrażona  w  przepisach  ustawy  o  odpadach,  a  zatem  w 

akcie  prawa  powszechnie  obowiązującego  (art.  87  ust.  1  Konstytucji  RP).  Z  kolei  organy 

władzy  publicznej  działają  na  podstawie  i  w  granicach  prawa  (art.  6  Konstytucji  RP).  W 

związku  z  tym,  zasada  bliskości  ma  charakter  bezwzględnie  obowiązujący.  Jakakolwiek 

działalność podejmowana na zlecenie lub w imieniu Zamawiającego nie może abstrahować 

od  zasady  bliskości  w  gospodarowaniu  odpadami  funkcjonującej  na  gruncie  prawa 

polskiego. Przeciwna interpretacja, wskazująca na względność obowiązywania i stosowania 

zasady  bliskości,  powodowałaby,  że  przepis  art.  20  ust.  2  ww.  ustawy  o  odpadach  byłby 

regulacją częściowo nieobowiązującą, a to podważałoby zasadę racjonalnego ustawodawcy, 

który nie ustanawia przepisów martwych, nieistotnych lub zbędnych.  

W orzecznictwie sądów administracyjnych nie budzi wątpliwości, że zasada bliskości 

wyznacza  pewien  wymagany,  a  czasami  też  oczekiwany  kierunek  działań  dotyczących 

postępowania z odpadami. Zasada ta ustala przede wszystkim reguły i wzory postępowania 

w  gospodarce  odpadami,  których  przestrzeganie  jest  dla adresatów  prawnie obowiązujące, 

niezależnie od tego, jaki jest zasięg przedmiotowy i podmiotowy norm prawnych tworzących 

jej  treść  oraz  zakres  i  forma  sankcji,  które  służą  ochronie  jej  przestrzegania.  Żaden  z 

przepisów  prawa  polskiego,  w  szczególności  art.  20  ww.  ustawy  o  odpadach,  nie  wyłącza 

stosowania zasady bliskości w gospodarowaniu odpadami. Unormowania kształtujące treści i 

zakres  zasady  bliskości  mają  charakter  bezwzględnie  obowiązujący  dla  wszystkich 

podmiotów prowadzących i organizujących gospodarowanie odpadami.  

Wybrana  oferta  złożona  przez  Konsorcjum  Remondis  Medison  Sp.  z  o.o.  i  RAF  – 

EKOLOGIA Sp. z o.o. nie gwarantuje dochowania ustawowego wymogu, nałożonego ustawą 

o  odpadach.  Konsorcj

um  oświadczyło  w  formularzu  ofertowym,  że  będzie  unieszkodliwiało 

odpady  w  Jedliczach  (ul.  Trzecieskiego  14,  38-460  Jedlicze),  tj. 

na  terenie  województwa 

podkarpackiego.  

Tymczasem Odwołujący posiada instalację do unieszkodliwiania odpadów na terenie 

wojew

ództwa małopolskiego tj. województwa, na którym są wytwarzane odpady. Odwołujący 

oświadczył,  że  odpady  będą  unieszkodliwiane  w  instalacji  do  unieszkodliwiania  odpadów. 

przy ul. Dymarek 7 w Krakowie.  

Miejsce  wytwarzania  odpadów  znajduje  się  w  województwie  małopolskim  w  Nowym 

Sączu.  W  przedmiotowym  postępowaniu  Zamawiający  nie  musi  korzystać  w  wyjątku 

przewidzianego  w  art.  20  ust.  6  ustawy  o  odpadach,  który  zezwala  na  unieszkodliwianie 

odpadów  poza  województwem,  w  którym  odpady  zostały  wytworzone,  jeżeli  na  terenie 

województwa nie ma instalacji do unieszkodliwiania odpadów. Nie ulega żadnej wątpliwości, 

że  Kraków  jest  położony  na  terenie  tego  samego  województwa  (małopolskie),  na  którym 

wytwarzane  są  zakaźne  odpady  medyczne  (fakt  powszechnie  znany).  Zamawiający  ma 

zatem  faktyczną  możliwość  unieszkodliwiania  odpadów  na  terenie  tego  samego 

województwa, na którym odpady zostały wytworzone.  

Odwołujący przywołał treść wyroku KIO z dnia 9 lutego 2015 r., sygn. akt KIO 173/15, 

w 

którym Krajowa Izba Odwoławcza jednoznacznie wskazała, że wyjątek określony w art. 20 

ust.  5  i  6  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o  odpadach  dotyczy  tylko  przypadku  braku 

instalacji  do  unieszkodliwiania  tych  odpadów  na  obszarze  danego  województwa  lub  gdy 

istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych. Również w przywoływanym przez 

Konsorcjum w toku postępowaniu wyroku dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie o sygn. akt KIO 

3534/21, Izba stwierdziła, że wynikająca z art. 20 ust. 3 pkt 2 w zw. z ust. 6 zd. 1 ustawy z 

2012  r.  o  odpadach  zasada 

bliskości,  powinna  być  tak  interpretowana,  aby  nie  wykluczać 

konkurencji.  Nie  negowano  przy  tym

,  że  w  pierwszej  kolejności  odpady  powinny  być 

unieszkodliwiane na obszarze województwa, na którym zostały wytworzone. Stan faktyczny 

sprawy był zupełnie odmienny od sytuacji, która ma miejsce w niniejszej sprawie, dlatego nie 

można  bezrefleksyjnie  odnosić  ww.  wyroku  do  niniejszej  sprawy.  Podobnie  w  sprawie  KIO 

Odwołujący  podkreślił,  że  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  Zamawiający  wprost 

odwołał  się  do  przepisów  ustawy  o  odpadach,  co  pozwala  na  jednoznaczną  ocenę,  że  w 

ramach przesłanek tej ustawy należy badać ofertę złożoną w postępowaniu (tak wyrok KIO z 

dnia 21 września 2021 r., sygn. akt KIO 2521/21).  

W 

przedmiotowym postępowaniu Zamawiający zignorował zasadę bliskości i dokonał 

oceny  ofert  z  całkowitym  pominięciem  bezwzględnie  obowiązujących  przepisów  ustawy  o 

odpadach. Stanowisko co do konieczności przestrzegania zasady bliskości wyraziła Krajowa 

Izba  Odwoławcza  również  w  wyroku  z  dnia  13  stycznia  2020  r.,  sygn.  akt  KIO  2641/19 

wskazując,  że  „w  ocenie  Izby  interpretacja  art.  20  ust.  6  ustawy  o  odpadach  prowadzi  do 

jednoznacznego.  wniosku,  że  zakaźne  odpady  medyczne  i  weterynaryjne  powinny  być 

unieszkodliwione  w  spalarni  położonej  najbliżej  miejsca  ich  wytworzenia.  Ustawodawca 

posługując  się  zwrotem  „w  najbliżej  położonej  instalacji"  nie  pozostawił  wątpliwości 

interpretacyjnych w tej kwestii. Nie ma tu mowy o czasie dojazdu do spalarni odpadów, ani 

klasie  dróg  do  niej  prowadzących.  Priorytet  najkrótszej  odległości  do  miejsca  utylizacji 

odpadów wynika również z art. 20 ust. 5 ustawy o odpadach. W tej sytuacji Izba uznała, że 

stanowisko Zamawiającego było nieprawidłowe. Nie ma podstaw do rozszerzającej wykładni 

art. 20 ust. 6 zd. drugie ustawy o odpadach. 

Przepis ten powinien być rozumiany ściśle. Tym 

samym,  oferta  była  niezgodna  z  ustawą  (art.  89  ust.  1  pkt  1  Pzp)  i  nie  odpowiadała 

wymogom  SIWZ  w  zakresie  obowiązku  realizacji  świadczenia  w  sposób  zgodny  z  m.  in. 

ustawą o odpadach”.  

Mając na uwadze powyższe, a nade wszystko biorąc pod uwagę fakt, że Odwołujący 

zaoferował unieszkodliwianie zakaźnych odpadów medycznych na terenie spalarni położonej 

w  tym  samym  województwie,  w  którym  odpady  są  wytwarzane  (małopolskie),  wybór  oferty 

Remondis  Medison  Sp.  z  o.o.  i  RAF 

–  EKOLOGIA  Sp.  z  o.o.  jest  niezgodny  z  przepisami 

ustawy  Pzp  oraz  ustawy  o  odpadach.  Zamawiający  wbrew  obowiązującym  przepisom 

zamierza bowiem unieszkodliwiać odpady na terenie województwa podkarpackiego.  

Wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  zamówienie  -  Konsorcjum:  REMONDIS 

Medison  Sp.  z  o.o.,  RAF-

EKOLOGIA  Sp.  z  o.o.  zgłosili  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego, wnosząc o oddalenie odwołania.  

Zamawiający,  pismem  z  dnia  28  grudnia  2022  r.  złożył  odpowiedź  na  odwołanie. 

Wniósł  o  oddalenie  odwołania  w  całości  i  przyznanie  od  Odwołującego  na  rzecz 

Zamawiającego zwrotu kosztów postępowania wg norm przepisanych.  

Zamawiający wyjaśnił, że wszczął postępowanie w dniu 14 października 2022 roku, w 

trybie  przetargu  nieograniczonego  na  podstawie  ustawy  z  dnia  11.09.2019  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2022  r.  poz.  1710  ze  zm),  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami prawa, w tym w szczególności przepisami ustawy z dnia 14 grudnia 2012 roku o 

odpadach  (t.j.  Dz.  U.  z  2022r.  poz.699  ze  zm.)  wraz  z  aktami  wykonawczymi  oraz 

pozostałymi  przepisami  prawa,  które  zostały  ściśle  określone  w  Rozdziale  IV  Specyfikacji 

Warunków Zamówienia: Opis Przedmiotu Zamówienia pkt 4, ppkt h.  

Zamawiający  wskazał,  iż  postępowanie  było  przygotowane  i  prowadzone  w  sposób 

zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe  traktowanie  wykonawców 

zgodnie z zasadami określonymi w art.16 Pzp.  

Zamawiający  w  Formularzu  Ofertowym  w  części  III  „Miejsce  unieszkodliwienia 

odpadów  medycznych”

dodał  podpunkt  odnośnie  wskazania  odległości  miejsca 

unieszkodliwiania  odpadów  medycznych  od  siedziby  wytwarzania  odpadów

tj

siedziby 

Zamawiającego,  co również stanowi  istotny element  nie tylko  ze względów  ekonomicznych 

ale  również  i  bezpieczeństwa  sanitarnego,  co  jest  swoistego  rodzaju  wskazówką  dla 

Zamawiającego i jest również brane pod uwagę przy wyborze ofert przez Zamawiającego ze 

wskazanych powyżej względów.  

Odwołanie  w  niniejszej  sprawie  koncentruje  się  na  interpretacji  przepisów  ustawy  o 

odpadach

,  a  konkretnie  reguł,  jakie  ustawa  przewiduje  w  odniesieniu  do  unieszkodliwiania 

zakaźnych  odpadów  medycznych  wskazanych  w  art.  20  ust.  3,  5  i  6,  a  które  jako  zasadę 

przewidują,  iż  zakaźne  odpady  medyczne  powinny  być  unieszkodliwiane  na  obszarze tego 

samego  województwa,  na  którym  zostały  wytworzone,  względnie  poza  obszarem  tego 

województwa, ale najbliżej miejsca ich wytwarzania w określonych ustawą sytuacjach.  

I  tak  art.  20  ust.  3  ww.  ustawy  o  odpadach 

ustala  zasadę  regionalizacji,  zgodnie  z 

którą zakazuje się unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów 

weterynaryjnych  poza  obszarem  województwa,  na  którym  zostały  wytworzone.  Wyjątki  od 

powyższej zasady przewidują ust. 5-6 art. 20 ustawy o odpadach, zgodnie z którymi można 

nie  sto

sować  ustalonej  w  art.  20  ust.  3  ustawy  zasady  regionalizacji  w  następujących 

sytuacjach:  

a) jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego na 

obszarze  innego  województwa  jest  mniejsza  niż  odległość  do  miejsca  stosowania 

położonego na obszarze tego samego województwa;  

b)  na  obszarze  województwa  innego  niż  to,  na  którym  zostały  wytworzone,  w  najbliżej 

położonej  instalacji,  w  przypadku  braku  instalacji  do  unieszkodliwiania  tych  odpadów  na 

obszarze danego województwa lub  

c) 

gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.  

Zamawiający oświadczył, że nie kwestionuje wskazanych powyżej przepisów, jednak 

nie  podziela  stanowiska  Odwołującego  odnośnie  tego  iż  zasada  bliskości  ma  charakter 

bezwzględnie  obowiązujący  i  jakakolwiek  działalność  podejmowana  na  zlecenie  lub  w 

imieniu  Zamawiającego  nie  może  abstrahować  od  zasady  bliskości  gospodarowania 

odpadami. Nie należy tutaj zapominać

iż sam ustawodawca przewidział wskazane powyżej 

odstępstwa, które są dopuszczalnym wyjątkiem od reguły i winny być należycie stosowane w 

praktyce.  

Dlatego też Zamawiający, dokonując wyboru oferty najkorzystniejszej, tj. Konsorcjum 

REMONDIS  Medison  Sp.  z  o.o.,  RAF-

EKOLOGIA  Sp.  z  o.o.,  miał  na  względzie  nie  tylko 

obowiązujące  przepisy  prawa,  które  skrupulatnie  stosował

ale  również  istniejące 

orzecznictwo,  które  jest  swoistego  rodzaju  dopełnieniem  i  wskazówką  przy  interpretacji 

przepisów  prawa  i  swój  wybór  oparł  o  interpretację  przepisów  ustawy,  wydaną  przez 

Departament  Gospoda

rki  Odpadami  Ministerstwa Środowiska DGOgt-022/34/51714/13/Msk 

oraz stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej, wyrażone w wyroku o sygn. KIO 3534/21.  

Zamawiający wyjaśnił, że zdaje sobie sprawę z tego, iż interpretacja komentowanych 

przepisów, a zwłaszcza relacji art. 20 ust. 6 ww. ustawy o odpadach w stosunku do ust. 5 i 

rozumienie  „odpowiedniości”  stosowania  reguły  z  ust.  5  w  odniesieniu  do  zakaźnych 

odpadów medycznych jest zagadnieniem kontrowersyjnym, skutkującym przyjęciem różnych, 

wzajemnie  wykluczających  się  stanowisk  w  orzecznictwie  KIO,  jednak  w  ocenie 

Zamawiającego  i  w  oparciu  o  doktrynę  nauki  prawa,  w  sytuacji  zastosowania  przez 

ustawodawcę  reguły  „odpowiedniego”  zastosowania  jednego  przepisu  wobec  drugiego,  nie 

można  ograniczać  interpretacji  takich  przepisów  li  tylko  do  ich  literalnego  brzmienia,  ale 

należy  brać  pod  uwagę dalsze  reguły  interpretacyjne  w  oparciu  o  celowość  i  systemowość 

rozwiązania, jego ratio legis.  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  w  ocenie  Zamawiającego,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

najtrafniej  i  najpełniej  oceniła  przedmiotowe  zagadnienie  i  stosunek  komentowanych 

przepisów,  w  tym  zwłaszcza  zakres  odpowiedniego  stosowania  w  jednym  z  najnowszych 

wyroków, wydanym dnia 22 grudnia 2021 r., w sprawie o sygn. akt KIO 3534/21. 

Przyjęcie  stanowiska  prezentowanego  przez  Odwołującego  sprowadzałoby  się  do 

naruszenia,  albo  wręcz  likwidacji  (w  wielu  województwach  nie  funkcjonują  obok  siebie 

spalarnie  odpadów,  które mogłyby  w  tym  zakresie  konkurować)  jednej  z  naczelnych  zasad 

zamówień publicznych, tj. zasady konkurencyjności. Biorąc pod uwagę cel, jaki przyświecał 

ustawodawcy w formułowaniu komentowanych przepisów, z pewnością nie można dojść do 

wniosku,  że  intencją  ustawodawcy  było  całkowite  likwidowanie  zasady  konkurencyjności  w 

tym zakresie. Celem wprowadzenia tych regulacji była troska o bezpieczeństwo sanitarne, tj. 

troska  o  jak  najszybsze  unieszkodliwianie  tych  odpadów,  w  tym  przewożenie  ich  na  jak 

najbliższą  odległość,  aby  minimalizować  ryzyko  przenoszenia  chórów  zakaźnych  od  tych 

materiałów.  Uwzględniając  racjonalność  ustawodawcy  i  cel  regulacji  tych  przepisów  dojść 

można  do  jedynych  racjonalnych  wniosków,  że  w  takich  sytuacjach  ustawodawca  z 

oczywistych  względów  dopuszcza  likwidację  odpadów  w  spalarni  położonej  w  bliskości 

szpitala,  choć  w  sąsiednim  województwie.  Przeciwnej  interpretacji  nie  można  bronić  nawet 

koniecznością  ewidencji  odpadów,  gdyż  system  ich  ewidencji  zapewnia  absolutnie  takie 

samo  ich  bezpieczeństwo  bez  względu  czy  trafią  do  spalarni  na  terenie  tego  samego 

województwa  czy  też  nie.  Taka  interpretacja  byłaby  też  z  rażącą  niekorzyścią  dla  szpitali, 

które  -  gdyby  ją  przyjąć  -  zmuszone  byłyby  ponosić  nawet  kilkukrotnie  większe  koszty 

unieszkodliwiania  odpadów  (ich  transportu)  tylko  dlatego,  że  musiałyby  je  wywozić  do 

instalacji  znajdujących  się  w  ramach  tego  samego  województwa  choć  kilkaset,  czy 

kilkadziesiąt  kilometrów  dalej,  co  także  czyni  ją  absurdalną.  Powyższe  stanowisko  jest 

również jednoznaczne zawarte w wyroku z dnia 9 stycznia 2020 roku sygn. akt KIO 2622/19. 

W  powyższym  orzeczeniu  Izba  wyraźnie  podkreśliła  -  co  dobitnie  obrazuje  użycie  łącznika 

„lub”,  że  dopuszczalnym  wyjątkiem  od  zasady  unieszkodliwiania  odpadów  na  terenie  tego 

samego  województwa  jest  także  sama  zasada  bliskości  -  niezależnie  od  przesłanki  nie 

istnienia instalacji na terenie województwa lub braku mocy przerobowych instalacji położonej 

w ramach województwa.  

Zamawiający,  mając  na  względzie  powyższe  oraz  obowiązujące  przepisy  prawa  i 

orzecznictwo,  zachowując  jednocześnie  rzetelność  w  ocenie  ofert,  zgodne  z  kryterium 

wyboru określonym w SWZ i zgodnie z naczelną zasada konkurencyjności, a także kierując 

się  dbałością  o  finanse  publiczne,  jak  również  odnosząc  się  do  wartości  określających 

odległość  miejsca  unieszkodliwiania  odpadów  medycznych  od  siedziby  Zamawiającego, 

gdzie  Konsorcjum  REMONDIS  Medison  Sp.  z  o.o.,  RAF-EKOLOGIA  Sp.  z  o.o. 

określiło 

wartość  84,5  km,  co  jest  odległością  znacznie  mniejszą  niż  odległość  wskazana  przez 

Odwołującego  (tj.95,5km),  dokonał  tym  samym  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  zgodnie  z 

kryteriami określonymi w SWZ.  

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  uwzględniając  dokumentację  postępowania,  dokumenty 

zgro

madzone w aktach sprawy i wyjaśnienia złożone przez strony i uczestnika postępowania 

odwoławczego, ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  wykazał  posiadanie  legitymacji  uprawniającej  do 

wniesienia odwołania, stosownie do dyspozycji art. 505 ust. 1 Pzp.  

Wykonawcy wspólnie ubiegający się o zamówienie - Konsorcjum Remondis Medison 

Sp.  z  o.o.  i  RAF 

–  EKOLOGIA  Sp.  z  o.o.  skutecznie  przystąpili  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego, stosownie do wymogów art. 525 ust. 1-3 Pzp. 

Izba  stwierdziła  niezasadność  zarzutu  -  naruszenia  przepisów  art.  226  ust.  1  pkt  5 

Pzp  w  zw.  z  art.  20  ust.  3  i  5-6  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o  odpadach,  przez 

zaniechanie 

odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Konsorcjum  Remondis  Medison  Sp.  z  o.o., 

RAF 

–  EKOLOGIA  Sp.  z  o.o.,  pomimo  iż  treść  tej  oferty  jest  niezgodna  z  warunkami 

zamówienia,  gdyż  zakaźne  odpady  medyczne  powinny  być  unieszkodliwiane  zgodnie  z 

zasadami  wyrażonymi  w  art.  20  ust.  3  i  5-6  ustawy  o  odpadach,  tj.  unieszkodliwianie 

odpadów  powinno następować na  obszarze  tego  samego  województwa, na  którym  odpady 

zostały wytworzone.  

Przedmiotem  zamówienia  jest  gospodarowanie  odpadami  powstającymi  na  terenie 

Szpitala  Specjalistycznego  im.  J.  Śniadeckiego  w  Nowym  Sączu  (odbiór,  transport  i 

unieszkodliwienie odpadów)”, w tym m.in. zakaźnymi odpadami medycznymi. 

Zamawiający  w  Rozdziale  IV  Specyfikacji  Warunków  Zamówienia,  Opis  Przedmiotu 

Zamówienia  pkt  4,  lit.  h  zobowiązał  wykonawców  do  realizacji  niniejszego  zamówienia 

zgodnie  z  opisem  zawartym  w  SWZ  i  umowie  oraz  zgodnie  z  wymogami  wynikającymi  z 

obowiązujących  przepisów  prawa  w  tym  w  szczególności:  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012 

roku o odpadach (t.j. Dz. U. z 2022r., poz.699 z późn. zm.) wraz z aktami wykonawczymi do 

ustawy.  

Zgodnie  z  rozdziałem  IV  pkt  4  lit.  d  SWZ,  Zamawiający  zawarł  postanowienie,  że 

wykonawca  winien  dysponować  instalacją  do  unieszkodliwiania  zakaźnych  odpadów 

medycznych zgodnie z zapisami ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r o odpadach.  

Ponadto,  w 

Formularzu Ofertowym  w  części  III  „Miejsce  unieszkodliwienia odpadów 

medycznych

”,  Zamawiający  wymagał,  aby  wykonawcy  wskazali  odległość  miejsca 

unieszkodliwiania  odpadów  medycznych  od  miejsca  wytwarzania  odpadów

tj

siedziby 

Zamawiającego.  

Miejsce  wytwarzania  odpadów  znajduje  się  w  województwie małopolskim  w  Nowym 

Sączu. Konsorcjum REMONDIS Medison Sp. z o.o., RAF-EKOLOGIA Sp. z o.o. oświadczyło 

w formularzu ofertowym, że będzie unieszkodliwiało odpady w Jedliczach (ul. Trzecieskiego 

14,  38-460  Jedlicze),  tj. 

na  terenie  województwa  podkarpackiego.  Odwołujący  wskazał 

natomiast 

instalację do unieszkodliwiania odpadów na terenie  województwa małopolskiego, 

na  którym  są  wytwarzane  odpady  (ul.  Dymarek  7  w  Krakowie).  Konsorcjum  REMONDIS 

Medison Sp. z o.o., RAF-

EKOLOGIA Sp. z o.o. podało w formularzu ofertowym wartość 84,5 

km, tj. odległość mniejszą niż odległość wskazana przez Odwołującego (tj.95,5km).  

W  ocenie  Izby,  k

luczowe  znaczenie  dla  rozstrzygnięcia  zarzutów  odwołania  ma 

interpretacja  

przepisów ww. ustawy o odpadach w zakresie reguł, jakie ustawa przewiduje w 

odniesieniu  do  unieszkodliwiania  zakaźnych  odpadów  medycznych,  o  których  mowa  w  art. 

20 ust. 3, 5 i 6 ww. ustawy o odpadach. 

W powyższym zakresie Izba zważyła, co następuje: 

Przepis art. 20 ust. 3 ww. ustawy 

o odpadach określa zasadę regionalizacji, zgodnie z 

którą zakazuje się unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów 

weterynaryjnych poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone.  

Od powyższej zasady ww. ustawa przewiduje w art. 20 ust. 5 i 6 wyjątki określające 

przesłanki,  których  spełnienie  zwalnia  z  obowiązku  stosowania  zasady  regionalizacji 

ustalonej w art. 20 ust. 3 ww. ustawy o odpadach.  

Ust.  5 

Komunalne  osady  ściekowe mogą  być  stosowane na  obszarze województwa 

innego  niż  to,  na  którym  zostały  wytworzone,  jeżeli  odległość  od  miejsca  wytwarzania 

odpadów do miejsca stosowania położonego na obszarze innego województwa jest mniejsza 

niż odległość do miejsca stosowania położonego na obszarze tego samego województwa. 

Ust. 6 W przypadku 

unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych 

odpadów weterynaryjnych, przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.  

Dopuszcza  się  unieszkodliwienie  zakaźnych  odpadów  medycznych  i  zakaźnych 

odpadów  weterynaryjnych  na  obszarze  województwa  innego  niż  to,  na  którym  zostały 

wytworzone,  w  najbliżej  położonej  instalacji,  w  przypadku  braku  instalacji  do 

unieszkodliwiania  tych  odpadów  na  obszarze  danego  województwa  lub  gdy  istniejące 

instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych. 

Jak  wynika  z  treści  wskazanych  wyżej  przepisów,  można  nie  stosować  zasady 

regionalizacji, w następujących trzech przypadkach: 

a) jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego na 

obszarze  innego  województwa  jest  mniejsza  niż  odległość  do  miejsca  stosowania 

położonego na obszarze tego samego województwa;  

b)  na  obszarze  województwa  innego  niż  to,  na  którym  zostały  wytworzone,  w  najbliżej 

położonej  instalacji,  w  przypadku  braku  instalacji  do  unieszkodliwiania  tych  odpadów  na 

obszarze danego województwa; lub  

c) gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.  

W ocenie Izby, ust. 6 zdanie drugie nie ogranicza reguły określonej w tym przepisie w 

zdania  pierwszym,  lecz wskazuje  dodatkowo  dwie  szczególne  sytuacje,  w  których możliwe 

jest niesto

sowanie zakazu, o którym mowa w ust. 3 pkt 2. 

Zauważyć  należy,  że  celem  wprowadzenia  tych  regulacji  niewątpliwie  była  troska  o 

zapewnienie 

bezpieczeństwa sanitarnego, tj. troska o jak najszybsze unieszkodliwianie tych 

odpadów,  w  tym  przewożenie  ich  na  jak  najbliższą  odległość,  aby  minimalizować  ryzyko 

zagrożenia  przenoszenia  i  rozprzestrzeniania  chorób  zakaźnych.  Uwzględniając 

racjonalność  ustawodawcy  i  cel  regulacji,  należy  wnioskować,  że  w  takich  sytuacjach 

ustawodawca  z  oczywistych  względów  bezpieczeństwa  sanitarnego  dopuszcza  likwidację 

odpadów w spalarni położonej w bliskości szpitala, choć w sąsiednim województwie.  

W  ocenie  Izby,  zgodnie  z  obowiązującym  prawem,  zakaźne  odpady  medyczne  i 

zakaźne  odpady  weterynaryjne  należy  przekazywać  do  najbliżej  położonych  miejsc 

termicznego przekształcania, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa sanitarnego.  

Powyższe  stanowisko  zostało  jednoznacznie  potwierdzone  w  piśmie  Departamentu 

Gospodarki  Odpadami  Ministerstwa  Środowiska  nr  DGOgt-022/34/51714/13/Msk  z  dnia  23 

grudnia 2013 r. przedstawiającym interpretację przepisów ustawy o odpadach. 

Izba  podziela  stanowisko,  że  przepisy  zawarte  w  rozdziale  3  „zasada  bliskości” 

ustawy o odpadach 

mają charakter bezwzględnie obowiązujący. Jednocześnie przyjęcie, że 

można  nie  stosować  ustalonej  w  art.  20  ust.  3  zasady  regionalizacji,  jeżeli  odległość  od 

miejsca  wytwarzania  odpadów  do  miejsca  stosowania  położonego  na  obszarze  innego 

województwa  jest  mniejsza  niż  odległość  do  miejsca  stosowania  położonego  na  obszarze 

tego samego województwa, nie stanowi odejścia od przepisów, lecz wręcz jest zgodne z tymi 

przepisami i duchem 

całej regulacji, w tym z art. 20 ust. 2, który wskazuje, że „Odpady, które 

nie 

mogą  być  przetworzone  w  miejscu  ich  powstania,  przekazuje  się,  uwzględniając 

hierarchię  sposobów  postępowania  z  odpadami  oraz  najlepszą  dostępną  technikę,  o której 

mowa  w  art.  207  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r. 

–  Prawo  ochrony  środowiska,  lub 

technolog

ię, o której mowa w art. 143 tej ustawy, do najbliżej położonych miejsc, w których 

mogą być przetworzone.”  

Izba nie zgodziła się z poglądem Odwołującego, że w przedmiotowym postępowaniu 

Zamawiający  zignorował  zasadę  bliskości  i  dokonał  oceny  ofert  z  całkowitym  pominięciem 

bezwzględnie obowiązujących przepisów ustawy o odpadach.  

B

iorąc  pod  uwagę  fakt,  że  Konsorcjum  Remondis  Medison  Sp.  z  o.o.,  RAF  – 

EKOLOGIA  Sp.  z  o.o. 

zaoferowało  unieszkodliwianie  zakaźnych  odpadów  medycznych  na 

terenie  spalarni  położonej  w  bliższej  odległości  od  miejsca  wytworzenia  odpadów,  niż 

Odwołujący,  chociaż  w  innym  województwie,  należy  stwierdzić,  że  czynność  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej została dokonana w przedmiotowym postępowaniu prawidłowo, tj. zgodnie 

z wymogami SWZ, przepisami ustawy Pzp oraz ustawy o odpadach.  

Uwzględniając  powyższy  stan  rzeczy,  ustalony  w  toku  postępowania,  Izba  orzekła, 

jak w sentencji, na podstawie art. 553 Pzp. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 557 i art. 575 ustawy 

z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze 

zm.)  oraz  §  5  pkt  1  i  2  oraz  §  8  ust.  2  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  

30  grudnia  2020  r. 

w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2020 r. 

Przewodniczący: 

…………………………