KIO 242/23 KIO 305/23 WYROK dnia 17 lutego 2023 r.

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

WYROK 

z dnia 17 lutego 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Protokolant: 

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  14  lutego  2023  r. 

w  Warszawie  odwołań  wniesionych 

do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 26 stycznia i 3 lutego 2023 r.  

przez wykonawc

ów wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 

A. 

Przedsiębiorstwo  Konserwacji  Urządzeń  Wodnych  i  Melioracyjnych  „Pekum” 

sp. z  

o.o.  z  siedzibą  w  Olsztynie,  ILYS  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Sokołowie 

[„Odwołujący A”] – sygn. akt KIO 242/23 

B.  B.T.B.-

Inżynieria  Budownictwo  Instalacje  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Siemianowicach 

Śląskich, HEATCO sp. z o.o. z siedzibą w Katowicach [„Odwołujący B”] – sygn. akt 

KLIO 305/23 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Przebudowa  sieci  cieplnych 

w 

rejonie  ul.  Nowa  Niepodległości  –  etap  B,  w  rejonie  ul.  Żołnierska-Dworcowa,  w  rejonie 

ul. 

Metalowej”  w  ramach  projektu  pn.  „Zmniejszenie  emisyjności  gospodarki  poprzez 

poprawę  efektywności  dystrybucji  ciepła  w  Olsztynie  w  wyniku  przebudowy  sieci  i  węzłów 

ciepłowniczych – etap I” (nr MPEC/PE-EZ/226/22). 

prowadzonym  przez  zamawiającego:  Miejskie  Przedsiębiorstwo  Energetyki  Cieplnej 

sp. z 

o.o. z siedzibą w Olsztynie [„Zamawiający”] 

przy udziale wykonawc

ów wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia zgłaszających 

przystąpienia do postępowania odwoławczego:  

A. 

Przedsiębiorstwo  Konserwacji  Urządzeń  Wodnych  i  Melioracyjnych  „Pekum” 

sp. z 

o.o. z siedzibą w Olsztynie, ILYS sp. z o.o. z siedzibą w Sokołowie – sygn. akt 

KIO 305/23 

– po stronie Odwołującego B  

B.  FOXSAN  sp.  z  o.o. 

z siedzibą w Smolajnach, DMPRI F. W., Smolajny – sygn. akt: 

KIO 242/23, KIO 305/23 

[„Przystępujący”] 

C.  B.T.B.-

Inżynieria  Budownictwo  Instalacje  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Siemianowicach 

Śląskich, HEATCO sp. z o.o. z siedzibą w Katowicach – sygn. akt KIO 242/23 

– po stronie Zamawiającego 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

orzeka: 

Uwzględnia odwołania i nakazuje Zamawiającemu w części III zamówienia: 

1)  u

nieważnienie  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  i  odrzucenia  oferty 

Odwołującego A, 

2)  wezwanie 

O

dwołującego  A  do  uzupełnienia  przedmiotowego  środka 

dowodowego,  o  którym  mowa  w  pkt  6.1.  lit.  a)  SWZ,  w  zakresie  brakującej 

informacji  o  systemie  surowcowym  zastosowanym  do  produkcji  pianki  PUR 

dla 

rur o średnicy większej niż DN 250, 

3)  o

drzucenie  oferty  Przystępującego  z  uwagi  na  wniesienie  wadium  w  sposób 

nieprawidłowy. 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  w  sprawie  sygn.  akt  KIO  242/23  obciąża 

Zamawiającego i: 

zalicza w poczet tych kosztów kwotę 20000 zł 00 gr (słownie: dwadzieścia tysięcy 

złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  A  tytułem  wpisu 

od 

odwołania, 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  A  kwotę  24139  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  cztery  tysiące  sto  trzydzieści  dziewięć  złotych  zero  groszy) 

odpowiadającą  kwocie  uiszczonego  wpisu  oraz  uzasadnionych  kosztów  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika i kosztów dojazdu na wyznaczone posiedzenie. 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  w  sprawie  sygn.  akt  KIO  305/23  obciąża 

Zamawiającego i: 

zalicza w poczet tych kosztów kwotę 20000 zł 00 gr (słownie: dwadzieścia tysięcy 

z

łotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  B  tytułem  wpisu 

od 

odwołania, 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  B  kwotę  23600  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  odpowiadającą 

kwocie  uiszczonego  wpisu  ora

z  uzasadnionych  kosztów  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z  U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 14 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

dni  od 

dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

U z a s a d n i e n i e 

Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej sp. z o.o. z siedzibą w Olsztynie {dalej: 

„Zamawiający”}  prowadzi  na  podstawie  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z  U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) {dalej również: „ustawa 

pzp” lub „pzp”) w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia 

sektorowego  na  roboty  budowlane  pn.  Przebudowa  sieci  cieplnych  w  rejonie  ul.  Nowa 

Niepodległości  –  etap  B,  w  rejonie  ul.  Żołnierska-Dworcowa,  w  rejonie  ul.  Metalowej 

w 

ramach projektu pn. „Zmniejszenie emisyjności gospodarki poprzez poprawę efektywności 

dystrybucji ciepła w Olsztynie w wyniku przebudowy sieci i węzłów ciepłowniczych – etap I” 

(nr MPEC/PE-EZ/226/22). 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  28  października  2022  r.  zostało  opublikowane 

w 

Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr 2022/S_209 pod poz. 598837. 

Wartość tego zamówienia przekracza progi unijne. 

24  stycznia  2023 

r.  Zamawiający  zawiadomił  wykonawców  uczestniczących 

w 

powyższym  postępowaniu  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  we  wszystkich  trzech 

częściach  powyższego  zamówienia  –  w  tym  w  części  I  i  II  oferty  wspólnie  złożonej  przez 

Przedsiębiorstwo  Konserwacji  Urządzeń  Wodnych  i  Melioracyjnych  „Pekum”  sp.  z  o.o. 

z 

siedzibą w Olsztynie i ILYS sp. z o.o. z siedzibą w Sokołowie {dalej: „Konsorcjum Pekum”}, 

a 

w  części III  oferty  złożonej  wspólnie przez  FOXSAN  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Smolajnach, 

DMPRI  F.  W.  ze  Smolajn  {dalej: 

„Konsorcjum  Foxan”  lub  „:Przystępujący”},  a  także  o 

odrzuceniu oferty Konsorcjum Pekum 

w części III zamówienia. 

{KIO 242/23} 

26  stycznia  2023  r.  Konsorcjum  Pekum 

{dalej  również:  „Odwołujący”}  wniósł 

do Prezesa Krajowe

j Izby Odwoławczej odwołanie od rozstrzygnięcia postępowania w części 

III

, w szczególności od odrzucenia jego oferty. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp: 

1.  Art.  226  ust.  1  pkt  2  lit  c 

–  przez  odrzucenie  oferty  Konsorcjum  Pekum  mimo  złożenia 

przez nie przedmiotowych 

środków dowodowych, w tym deklaracji dotyczącej spełnienia 

wymagań  Zamawiającego  oraz  deklaracji  Logstor  International  sp.  z  o.o.  dotyczącej 

stosowanego  systemu  surowcowego  pianki  PUR,  gdzie  wskazan

o,  że  system  BASF 

H2130/10  jest  stosowany  dla  rur  preizolowanych  o  średnicach  DN  200  włącznie,  zaś 

system  Baytherm  stosowany  jest  dla  rur  o  średnicach  DN  250,  a  ponadto  protokół 

z 

badań  pn.  „Identyfikacja  preizolowanej  rury  zespolonej  fi  323/500 mm”  (czyli  dla  rury 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

o 

znacznie  większej  średnicy  niż  wskazana  w  deklaracji)  oraz  złożone  na  wezwanie 

skierowane  w  odniesieniu  do 

części  I  i  II  wyjaśnienia  (że  system  surowcowy  PUR 

Baytherm 41HK01 stosowany jest dla rur o średnicach DN250 i większych, a same rury 

są produkowane z  zastosowaniem  ciągłej metody  produkcji  oraz  posiadają aluminiową 

barierę dyfuzyjną) jednoznacznie wskazują nr to, że przedstawione przedmiotowe środki 

dowodowe potwierdzają wymaganą jakość stosowanych systemów surowcowych. 

2.  Art.  107  ust.  2  lub  4 

–  przez  przyjęcie,  że  złożone  przez  Konsorcjum  Pekum 

przedmiotowe 

środki  dowodowe  nie  pozwalają  na  dokonanie  oceny  stosowanego 

systemu surowcowego dla rury o przekroju DN 350 mm, pomimo 

że w sytuacji złożenia 

dokument

ów i wyjaśnień, o których mowa w poprzednim zarzucie, w zestawieniu choćby 

z  wiedzą  posiadaną  z  urzędu  przez  Zamawiającego  (który  w  innych  postępowaniach 

otrzymywał  w  ramach  zamówienia  rury  z  systemem  surowcowym  Baytherm  41HK01 

o wymaganych 

również  obecnie  średnicach),  mógł  on  wezwać  do  uzupełnienia 

lub 

wyjaśnienia tych złożonych dokumentów. 

3.  Art.  239  ust.  1  i  2 

–  przez  wybór  oferty  Konsorcjum  Foxan,  pomimo  że  w  istocie 

najkorzystniejsza jest oferta Konsorcjum Pekum. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  Uniewa

żnienia odrzucenia oferty Konsorcjum Pekum. 

Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Powtórzenia badania i oceny ofert. 

W ramach uzasadnienia 

Odwołujący zrelacjonował ponadto następujące okoliczności 

dotyczące badania oferty Konsorcjum Pekum przez Zamawiającego.  

Stosownie  do  brzmienia  pkt  6.1 

SWZ  Zamawiający  żąda  wraz  z  ofertą 

przedmiotowych 

środków  dowodowych  na  potwierdzenie  zgodności  oferowanych  urządzeń 

z  

wymaganiami określonymi w STWIOR – Opis przedmiotu zamówienie tj.: 

a) 

deklaracji określającej system surowcowy zastosowany do produkcji pianki PUR (system 

surowcowy powinien być zgodny z systemem wpisanym do Krajowej oceny technicznej), 

b) 

sprawozdania 

z 

badania 

współczynnika 

przewodzenia 

przed 

starzeniem 

przeprowadzonego  przez  akredytowane  laboratorium  badawcze  na  rurze  badanej 

zgodnie  z  normami  PN-EN  ISO  8497  oraz  PN-EN  253  (w

artość  współczynnika 

przewodzenie 

λ50 W/mK ma być podana razem z wynikami badań gęstości, wielkością 

komórek  i  składem  gazu  w  komórkach  oraz  wytrzymałości  na  ściskanie  pianki  PUR 

w odniesieniu do zastosowanego systemu surowcowego), 

c) 

sprawozdania  z  badań  typu  wykonanych  zgodnie  z  normą  PN-EN  489  oferowanych 

złączy mufowych, 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

d)  zestawienia 

materiałów do wykonania sieci z ilością i opisem oferowanych wyrobów. 

Zamawiający  w  ramach  uzasadnienia  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  wskazał,  że  wraz 

z 

nią  w  odniesieniu  do  pkt  6.1.  SWZ  Konsorcjum  złożyło  jedną  deklarację,  zawierającą 

oświadczenie, z którego wynika, że stosowany system surowcowy uzależniony jest średnicy 

rury 

–  w  przypadku  rur  o  średnicach  do  200  DN  włącznie  stosowany  jest  system  BASF 

H2130/10, 

a dla rur o średnicach 250 DN – system Baytherm 41HK01. Z oświadczenia tego 

nie  wynika  zatem, 

jaki  system  stosowany  jest  w  przypadku  rur  o  średnicy  DN  350  mm. 

Tym 

samym  dokument  zawierający  deklarację  jest  błędny  i  jako  taki  nie  podlega 

uzupełnieniu,  gdyż  takie  działanie  jest  możliwe  w  przypadku  niekompletnych  środków 

dowodowych.  Natomiast  kiedy 

środek  jest  kompletny,  ale  jego  treść  jest  niewystarczająca 

dla pozytywnej oceny zgodności oferowanego zamówienia z wymaganiami Zamawiającego, 

uzupełnianie takiego dokumentu jest wykluczone. 

W  organizowanych 

postępowaniach  Zamawiający  z  reguły  dopuszcza  stosowanie 

tożsamego systemu rur i tym samym co najmniej w przypadku części zamówień stosowane 

są  rury  Logstor,  w  tym  identyczne  jak  te,  które  były  wymagane  w  tym  postępowaniu. 

Zamawiający wiedział więc, że w istocie oferowany produkt w zakresie rur 355 mm spełnia 

jego wymogi. 

Ponadto  w 

ogólnodostępnym  katalogu  produktów  Logstor  (https://www.logstor. 

com/media/7307/kingspan-logstor-product-cataloguespecifications-pl.pdf)  wprost  wskazano, 

że izolacja rur produkowanych metodą „axial conti” wykorzystywana jest do produkcji osłon 

fi od  90  do  315  mm;  r

ury  „spiro  conti  stosowane  są  do  płaszczy  o  średnicach  fi  od  355 

do 1200 mm; p

onadto stosowana jest  również metoda „opti”. 

Znana jest 

również Zamawiającemu okoliczność, że na rynku polskim oferowane są 

rury  o  grub

ości  osłony  od  90  do  315  mm,  produkowane  metodą  ciągłą  „axial  conti” 

z 

zastosowaniem systemu surowcowego BASF H2130/10, rury produkowane metodą ciągłą 

„spiro  conti”  o  grubości  osłony  od  355  do  500  mm  oraz  rury  produkowane  metodą  ciągłą 

„opti”  o  średnicach  osłony  od  560  do  1400  mm  (rury  jeszcze  większych  średnicach 

produkowane metodą „spiro”). 

W  ramach  okoliczności  prawnych  w  uzasadnieniu  odwołania  przytoczono  przepisy 

art. 107 ust. 1, 2 i 4 ustawy pzp, tj. że: 

•  jeżeli  zamawiający  żąda  złożenia  przedmiotowych  środków  dowodowych,  wykonawca 

składa je wraz z ofertą (art. 107 ust. 1 pzp); 

•  jeżeli  wykonawca  nie  złożył  przedmiotowych  środków  dowodowych  lub  złożone 

przedmiotowe  środki  dowodowe  są  niekompletne,  zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia 

lub  uzupełnienia  w  wyznaczonym  terminie,  o  ile  przewidział  to  w  ogłoszeniu 

o 

zamówieniu lub dokumentach zamówienia (art. 107 ust. 2 pzp); 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

•  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści 

przedmiotowych środków dowodowych (art. 107 ust. 4 pzp). 

Poza tym w uzasadni

eniu odwołania przywołano wypowiedzi orzecznictwa dotyczące 

stosowania art. 26 ust. 3 i 4 poprzednio obowiązującej ustawy pzp, które Odwołujący uznał 

za adekwatne również w odniesieniu do przepisów art. 107 ust. 2 i 4 ustawy pzp. 

W  tych okolicznościach Odwołujący zarzucił  Zamawiającemu naruszenie przepisów, 

jak na wstępie odwołania, a ponadto wywiódł, co następuje. 

Po  pierwsze,  że  przedmiotowe  środki  dowodowe  winny  być  rozpoznawane 

przez 

Zamawiającego  łącznie,  co  pozwoliłoby  na  wybór  oferty  Konsorcjum  Pekum 

bez 

konieczności stosowania trybów określonych w art. 107 ust. 2 i 4 pzp. 

Po drugie, skoro Zamawiający uznał, że złożona deklaracja potwierdzała tylko jakość 

materiałów co do dwóch pierwszych części, winien co do rury 355 mm objętej częścią trzecią 

przyjąć,  że  Konsorcjum  Pekum  w  ogóle  nie  złożyło  przedmiotowego  środka  dowodowego, 

co 

czyniło  koniecznym  skierowanie  wezwania  do  jego  uzupełnienia,  tym  bardziej  z  uwagi 

na 

treść złożonych przez Konsorcjum Pekum wyjaśnień. 

{KIO 305/23} 

3  lutego  2023  r.  B.T.B.-In

żynieria  Budownictwo  Instalacje  sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w 

Siemianowicach  Śląskich,  HEATCO  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Katowicach,  którzy  wspólnie 

złożyli ofertę na drugą i trzecią część tego zamówienia {dalej również: „Konsorcjum BTB” lub 

„Odwołujący”} wniosły do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie od rozstrzygnięcia 

postępowania w części III. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  następujące naruszenia  przepisów  ustawy pzp 

w części III zamówienia: 

1.  Art. 226 ust. 1 pkt 14 

– przez zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum Foxan, pomimo 

wniesienia wadium w sposób nieprawidłowy. 

2.   Art. 239 ust. 1 

– przez wybór jako najkorzystniejszej oferty Konsorcjum Foxan, pomimo 

że nie została w sposób prawidłowy zabezpieczona wadium. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu w części 

III zamówienia:. 

Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Odrzucenia oferty Konsorcjum Foxan ze względu na wniesienie wadium w sposób 

nieprawidłowy. 

Dokonania  badania  spełniania  warunków  udziału  przez  wykonawcę,  którego  oferta 

zostanie najwyżej oceniona. 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

W ramach uzasadnienia Odwołujący zrelacjonował ponadto następujące okoliczności 

faktyczne dotyczące wadium wniesionego w związku z ofertą Konsorcjum Foxan. 

Brzmienie pkt 24.1. r

ozdziału XXIV SWZ: Wykonawca przystępując do przetargu jest  

zobowiązany  do  wniesienia  wadium  w  wysokości  80  000,00  zł  (słownie:  osiemdziesiąt 

tysięcy złotych 00/100) - w zakresie części nr 3.  

Konsorcjum  FOXAN 

wraz  ze  ofertą  złożyło  gwarancję  ubezpieczeniową  zapłaty 

wadium 

tj. 

dokument 

pn. 

„WADIUM 

(GWARANCJA 

UBEZPIECZENIOWA)

” 

nr 280000198566  z  28.11.2022  r. 

W treści tej gwarancji ubezpieczeniowej jako wykonawcę 

wskazano  wyłącznie  Foxsan  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Smolajnach:  (…)  Ponieważ  FOXSAN 

SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ z siedzibą: 11-040 DOBRE MIASTO, 

SMOLAJNY  4C  (dalej  zwany  „Wykonawcą”)  składa  Ofertę  na  Przebudowa  sieci  cieplnych 

w 

technologii  tradycyjnej  na  sieć  w  technologii  rur  preizolowanych:  Zadanie  3.  –  w  rejonie 

ul. Metalowej 

– Znak sprawy: MPEC/PE-EZ/226/22 (…)  

Z 

treści tej gwarancji nie wynika również, że Foxan złoży ofertę z jakimkolwiek innym 

wykonawcą w ramach konsorcjum, w tym również, że będzie to DMPRI F. W., Smolajny 4C, 

11-040 Dobre Miasto. 

Argumentacja  prawna  uzasadnienia  odwołania  sprowadza  się  do  przytoczenia 

obszernych  fragmentów  uzasadnień  wyroków  [poniżej  przytoczono  akapity  zawierające 

zdania podkreślone lub pogrubione przez Odwołującego] i fragmentu jednego z komentarzy. 

Z uzasadnienia wyroku Izby z 15 czerwca 2020 r. sygn. akt KIO 970/20: 

(…)  

Przypomnieć  w  tym  miejscu  należy,  że  zgodnie  ze  stanowiskiem  Sądu  Najwyższego 

wyrażonym  w  wyroku  Sądu  Najwyższego  z  15  lutego  2018  r.  sygn.  akt  IV  CSK  86/17 

wniesienie  wadium  w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej  można  uznać  za  prawidłowe 

i 

wystarczające  tylko  wtedy,  gdy  stwarza  dla  zamawiającego  podstawę  do  żądania 

od 

gwaranta zapłaty oznaczonej kwoty pieniężnej niezależnie od tego, który z wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  doprowadził  do  ziszczenia  się 

przesłanek określonych w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp. 

(…) 

Zatem  nawet  jeśli  –  jak  w  niniejszej  sprawie  –  członkowie  Konsorcjum  są  zobowiązani 

solidarnie wobec Zamawiającego, to wciąż byłaby to jedynie cecha stosunku podstawowego 

(zamawiający-wykonawcy),  niewpływająca  na  treść  stosunku  gwarancji.  Jeżeli  natomiast 

gwarant  zdecydowałby  się  wziąć  odpowiedzialność  również  za  działania  i  zaniechania 

ewentualnych  i  nieznanych  sobie  konsorcjantów  wykonawców  zlecających  udzielenie 

gwarancji,  musiałoby  to  znaleźć  odzwierciedlenie  w  treści  gwarancji  ubezpieczeniowej. 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

Przejawem  takim  mogłoby  być  wskazanie,  że  przez  wykonawcę  (zlecającego,  według 

terminologii  analizowanej  gwarancji 

„Zobowiązanego”)  należy  rozumieć  nie  tylko  podmioty 

oznaczone  w  tym  dokumencie,  ale  i  wszystkich  wykonawców,  z  którymi  zdecydują 

lub 

zdecydowały  się  one  złożyć  ofertę.  Tymczasem  na  próżno  szukać  w  treści  powyżej 

wskazanej  gwarancji  ubezpieczeniowej  takich  zastrzeżeń  lub  choćby  ujawnienia 

świadomości  gwaranta  co  do  działania  zlecających  również  w  imieniu  innego  podmiotu. 

Przeciwni

e,  podkreślane  jest  wielokrotnie  przejęcie  odpowiedzialności  za  zachowanie 

wyłącznie  „Zobowiązanego”  jako  podmiotu  w  sposób pełny i  kompletny zdefiniowanego już 

w  

komparycji  gwarancji  ubezpieczeniowej.  Nie  zaznaczono  w  tym  miejscu  by  działał  bądź 

zamierza

ł działać także w imieniu i na rzecz innych podmiotów, bądź by uzgodniono objęcie 

działań  i  zaniechań  takich  podmiotów.  Przeciwnie,  z  jej  treści  -  ani  wprost,  ani  w  sposób 

domniemany 

–  nie  wynika  by  rozszerzona  została  odpowiedzialność  gwaranta  poza 

działania Zobowiązanego. 

Podkreślić należy, że ewentualne przyjęcie o objęciu gwarancją także działań lub zaniechań 

podmiotów  niewymienionych  w  treści  gwarancji  istotnie  zwiększyłoby  zakres 

odpowiedzialności  gwaranta.  A  wziąć  pod  rozwagę  należy,  iż  z  praktyki  ubezpieczeniowej 

wynika,  iż  zakres  ponoszonej  przez  gwaranta  odpowiedzialności  jest  każdorazowo 

sprawdzany i ustalany jeszcze przed akceptacją gwarancji, w celu oszacowania ryzyka z tym 

związanego.  Gwarant  udziela  bowiem  gwarancji  w  celu  osiągnięcia  zysku  a  zatem  przede 

wszystkim realizacji własnego celu gospodarczego. Weryfikuje zatem szczegółowo kondycję 

ekonomiczną  wykonawcy,  na  podstawie  czego  decyduje  o  akceptacji  gwarancji  i  kalkuluje 

opłacalność  dokonywanej  z  nim  czynności.  Stąd  zdaniem  Izby  gwarant  w  dokumencie 

gwarancji ubezpieczeniowej precyzyjnie określa, za jakie działania lub zaniechania i jakiego 

podmiotu bierze odpowiedzialność. 

W konsekwencji uznać należy, iż w treści tejże gwarancji znajduje odzwierciedlenie wyłączny 

–  zarówno  podmiotowy,  jak  i  przedmiotowy  –  zakres  odpowiedzialności  gwaranta. 

Oczywistym jest, że w sytuacji, gdy gwarancja wystawiona jest na rzecz wyłącznie niektórych 

członków Konsorcjum ryzyko wystąpienia okoliczności z art. 46 ust. 4a i ust. 5 ustawy Pzp 

może być przecież inne niż gdyby jej treścią objęte było więcej podmiotów. Biorąc powyższe 

pod uwagę, aby uznać złożenie gwarancji ubezpieczeniowej za skuteczne, z przedłożonego 

przez Konsorcjum dokumentu gwarancji powinien w jakikolwiek sposób wynikać obowiązek 

gwaranta zapłaty kwoty zabezpieczonej gwarancją, jeżeli okoliczności z art. 46 ust. 4a i ust 5 

ustawy Pzp dotyczyć będą „Wykonawcy” rozumianego jako wszyscy członkowie konsorcjum, 

które złożyło ofertę. 

Tymczasem  z  treści  przedłożonej  przez  Konsorcjum  gwarancji  ubezpieczeniowej 

okoliczności  takie  w  żaden  sposób  nie  wynikają  i  nie  sposób  ich  na  żadnej  podstawie 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

domniemywać czy uzyskać w drodze wykładni gwarancji. Okoliczności, jakie należy brać pod 

uwagę  przy  dokonywaniu  wykładni  umowy  (co  stosować  należy  i  do  gwarancji)  to  przede 

wszystkim:  zgodny  zamiar  stron  i  cel  umowy,  literalne  brzmienie  spornego  postanowienia 

oraz  całej  umowy,  kontekst  słowny,  w  jakim  postanowienie  to  zostało  użyte  w  umowie, 

a 

nadto  szeroko  rozumiany  kontekst  sytuacyjny  towarzyszący  zawarciu  danej  umowy, 

przykładowo: czynności dokonywane przez strony przed zawarciem umowy, a związane już 

z  jej  zawarciem,  czas,  miejsce,  przedmiot  umowy,  doświadczenie  jej  stron  w  obrocie, 

sytuacja osobista stron, itp. (por. m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 14 września 

2017  r.  sygn.  akt  I  ACa  309/17,  LEX  nr  2402400).  A  jak  już  wyżej  nadmieniono  –  za 

przyjęciem, że gwarant swoją wolą obejmował nie tylko odpowiedzialność za wskazany w jej 

treści  jako  zleceniodawca  podmiot,  ale  także  inne,  współdziałające  z  nim  podmioty  nie 

przemawiają  ani  literalne  brzmienie  gwarancji,  ani  ustalone  zwyczaje,  ani  praktyka 

ubezpieczeniowa, ani żadna inna okoliczność. A z uwagi na powszechnie stosowany przez 

ubezpieczycieli formalizm gwarancji, jakakolwiek interpretacja rozszerzająca nie jest zdaniem 

składu orzekającego Izby dopuszczalna. 

W  ocenie  Izby  konieczne  było  bowiem  wymienienie  w  treści  gwarancji  bądź  wszystkich 

wykonawców, którzy wspólnie ubiegają się o udzielenie zamówienia publicznego (w myśl art. 

23  ust.  1  w  związku  z  ust.  3  ustawy  Pzp),  a  co  najmniej  zasygnalizowanie,  że  strona 

stosunku 

„gwarancyjnego”  działa  także  w  imieniu  i  na  rzecz  innych  uczestników  jako 

wykonawców – którzy wspólnie złożyli lub złożą w postępowaniu przetargowym ofertę – po 

to,  aby  gwarant  mógł  prawidłowo  zidentyfikować,  kto  jest  wykonawcą  w  postępowaniu 

przetargowym. W ten sposób wykluczone zostałyby zaś wszelkie wątpliwości interpretacyjne 

związane  z  ustalaniem  zakresu  zobowiązań  ubezpieczyciela,  a  tym  samym  gwarancja 

spełniłaby  swój  cel,  tj.  zabezpieczyła  interes  finansowy  zamawiającego  (jako  beneficjenta) 

poprzez  wypłatę  mu  określonej  kwoty  pieniężnej  przez  gwaranta  –  zakład  ubezpieczeń 

w 

przypadku,  gdy  zobowiązany  –  zleceniodawca  gwarancji  (lub  inny  podmiot  z  nimi 

powiązany i objęty zakresem gwarancji) nie wywiąże się ze swych powinności. 

(…) 

Z uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z 27 lutego 2019 r. sygn. akt 

XII Ga 555/18: 

W  ocenie  Sądu  Okręgowego  to  „należyte”  i  „dające  pewność”  zabezpieczenie  interesów 

zamawiającego wyznacza i determinuje skuteczność gwarancji wadialnej. Dokonując, zatem 

analizy z uwzględnieniem powyższych kryteriów - dokumentu Gwarancji wadialnej złożonego 

przez  Konsorcjum  (...),  Sąd  Okręgowy  za  KIO  uznał,  że  nie  czynił  on  zadość  obowiązkowi 

skutecznego  wniesienia  wadium

.  Zgodzić  się,  bowiem  należy  z  KIO,  że  treść  Gwarancji 

wadialnej nie pozostawia wątpliwości, iż zakresem ochrony ubezpieczeniowej objęte zostały 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

działania  lub  zaniechania  Zobowiązanego,  którym  jest  wyłącznie  jeden  z  Wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia – Przedsiębiorstwo (...) S. A. z siedzibą 

w  S.  Z  żadnego  postanowienia  Gwarancji  wadialnej  nie  wynika,  że  obejmuje  ona  także 

okoliczności  związane  ze  wspólnym  ubieganiem  się  o  udzielenie  zamówienia  ani  też  nie 

wskazuje drugiego z Wykon

awców wchodzącego w skład Konsorcjum, tj. (...) Spółkę o.o. 

…z treści gwarancji ubezpieczeniowej musi, więc jednoznacznie wynikać, jaki zabezpiecza, 

stosunek  prawny  i  wynikające  z  niego  zobowiązanie.  Tymczasem  literalne  brzmienie 

Gwarancji  wadialnej 

z  14  lipca  2015  r.  pozwala  na  interpretację,  że  stosunek  prawny 

zaistnieje  tylko  i  wyłącznie  pomiędzy  beneficjentem  gwarancji  (Zamawiającym)  Zarządem 

Dróg Wojewódzkich w G. a Zleceniodawcą gwarancji (Zobowiązanym) tj. Przedsiębiorstwem 

(...)  S.A.  Przedmiotowa  Gwarancja  wadialna  wystawiona  de  facto  jedynie  na  zlecenie 

ww. 

Przedsiębiorstwa, nie wywołuje, zatem skutków prawnych wobec Konsorcjum (...), jako 

grupy  wykonawców.  W  konsekwencji  roszczenia  z  tytułu takiej  Gwarancji  powstają  w  razie 

zaistnienia  wymien

ionych  powyżej  okoliczności  (art  46  ustawy  pzp)  dotyczących  wyłącznie 

tego Zobowiązanego, który został imiennie wymieniony i objęty gwarancją. W takiej sytuacji 

zdaniem  Sądu  Okręgowego  zachodzi,  więc  bardzo  poważne  ryzyko,  że  Zamawiający 

z uwagi  na  zawarte 

w  przedmiotowej  Gwarancji  nieścisłości,  co  do  podmiotowego  zakresu 

gwarancji,  może  nie  uzyskać  od  Gwaranta  sumy  gwarancyjnej,  jeżeli  przyczyny 

uruchomienia gwarancji będą leżeć po stronie tylko tego Wykonawcy, który nie został objęty 

tą  Gwarancją.  Sąd  Okręgowy  zwrócił  przy  tym  uwagę  na  powszechnie  znany  i  stosowany 

przez  ubezpieczycieli  formalizm,  co  do  interpretacji  zapisów  umów  ubezpieczeniowych, 

ogólnych  warunków  ubezpieczenia  czy  też  gwarancji.  W  ocenie  Sądu  Okręgowego  bardzo 

wysoce  prawdopodobnym  jest

,  zatem  że  w  przypadku  nie  podpisania  umowy 

z 

zamawiającym z winy wykonawcy nie objętego gwarancją, gwarant może odmówić wypłaty 

sumy  gwarancyjnej  zarzucając,  że  skoro  nie  „gwarantował”  za  takiego  wykonawcę  to  też 

nie 

ziściły  się  przyczyny  do  „uruchomienia  gwarancji”  a  nadto,  że  w  takiej  sytuacji  w  ogóle 

nie 

podjąłby  decyzji  o  wystawieniu  gwarancji,  skoro  wzrasta  ryzyko  odpowiedzialności 

gwaranta, tj. już nie tylko za jednego wykonawcę ale już za dwóch wykonawców. Dlatego też 

zastosowanie  w  tym  przypadku  in

terpretacji  forsowanej  przez  obu  Skarżących  nie  jest 

zdaniem  Sądu  Okręgowego  dopuszczalne,  nie  zabezpiecza  w  sposób  pewny  interesów 

finansowych  Zamawiającego,  dysponującego  przecież  publicznymi  środkami  pieniężnymi. 

Sąd  Okręgowy  odwołuje  się  w  tym  miejscu  do  podobnego  stanowiska  KIO  wyrażonego 

w 

uzasadnieniu  do  wyroków  z  15  września  2014  r.  sygn.  KIO  1785/14  i  7  stycznia  2015  r. 

sygn.  KIO  2694/14,  w  których  uznano,  że  „Wystawca  gwarancji  (ubezpieczyciel)  nie  jest 

zobowiązany  do  rozszerzającej  interpretacji  treści  wystawionej  przez  siebie  gwarancji 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

ubezpieczeniowej.  Ma,  bowiem  prawo  uznać,  że  podmiot  nie  wymieniony  wprost  w  treści 

gwarancji  jest  osobą  trzecią w  stosunku  do  wystawcy  gwarancji,  za działania i  zaniechania 

której gwarant nie ponosi odpowiedzialności. A skoro tak, to gwarant może odmówić wypłaty 

sumy objętej gwarancją w sytuacji, gdy podstawa żądania wypłaty sumy gwarancyjnej będą 

działania lub zaniechania podmiotu nie wymienionego wprost w treści gwarancji”. 

Podsumowując Sąd Okręgowy przyjął, że przedmiotowa Gwarancją wadialna wskazuje tylko 

jednego  z  Wykonawców  wchodzącego  w  rzeczywistości  w  skład  Konsorcjum  (...),  a  tym 

samym  określa  tylko  warunki  wypłaty  sumy  gwarancyjnej  wyłącznie  w  powiązaniu 

z 

działaniem lub zaniechaniem tylko tego konkretnego wykonawcy, tj. Przedsiębiorstwa (...) 

S.A. To z kolei skutkuje uznaniem, że Gwarancja wadialna skuteczna tylko wobec jednego 

z 

członków  Konsorcjum  (...)  nie  zabezpiecza  interesów  Zamawiającego  a  w  konsekwencji, 

że  oferta wspólna Skarżących nie została prawidłowo zabezpieczona wadium, co implikuje 

konieczność ich wykluczenia z postępowania. 

(…) 

S

tanowisko  wyrażone  w  komentarzu  do  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych 

pod 

redakcją Huberta Nowaka oraz Mateusza Winiarza odnośnie treści gwarancji wadialnej 

składanej przez konsorcjum: 

Wniesienie  wadium  w  formie  gwarancji  wadialnej  można  uznać  za  prawidłowe 

i 

wystarczające  tylko  wtedy,  gdy  stwarza  dla  zamawiającego  podstawę  do  żądania 

od 

gwaranta zapłaty oznaczonej kwoty pieniężnej niezależnie od tego, który z wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  doprowadził  do  ziszczenia  się 

przesłanek zatrzymania wadium. 

O tym, czy tak jest w konkretnym przypadku, decyduje treść gwarancji wadialnej, która może 

być  ukształtowana  różnie.  W  przypadku  gwarancji  bankowej  lub  ubezpieczeniowej 

zabezpieczającej  ofertę  konsorcjum  nie  zawsze  wszyscy  współwykonawcy  muszą  być 

konkretnie  wskazani  w  treści  gwarancji.  Wystarczające  jest  rodzajowe  oznaczenie 

współwykonawców.  Przejawem  takim  mogłoby  być  wskazanie,  że  przez  wykonawcę 

(zlecającego)  należy  rozumieć  nie  tylko  podmiot  oznaczony  w  tym  dokumencie, 

ale i 

wszystkich wykonawców, z którymi zdecyduje lub zdecydował się on złożyć ofertę. 

Dopuszczalne  jest  również  wniesienie  wadium  w  postaci  gwarancji,  w  której  jako 

z

leceniodawcę  (wykonawcę)  wskazano  tylko  jednego  ze  współwykonawców,  o  ile  z  treści 

gwarancji  można  wyinterpretować,  że  odpowiedzialność  gwaranta  obejmuje  również 

sytuacje,  w  których  przyczyna  uzasadniająca  zatrzymanie  wadium  tkwi  wprawdzie 

bezpośrednio  w  zaniechaniu  wykonawcy  pominiętego  w  gwarancji,  jednakże  wykonawca 

w 

niej  wymieniony  również  ponosi  za  to  zaniechanie  odpowiedzialność.  Taką  oznaką 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

mogłoby  być  wskazanie  w  treści  gwarancji,  że  „przyczyny  leżące  po  stronie  wykonawcy” 

(art. 98  ust.  6  pkt  1  i  3 

Pzp)  obejmują  również  działania  i  zaniechania  ewentualnych 

i 

nieznanych gwarantowi współwykonawców. 

W  tych  okolicznościach  faktycznych  i  prawnych  Odwołujący  zarzucił,  że  oferta 

Konsorcjum  Foxan 

powinna  podlegać  odrzuceniu  na  podstawie  art.  226  ust  1  pkt  14  pzp, 

jako oferta w

ykonawcy, który wniósł wadium w sposób nieprawidłowy. Natomiast dokonując 

wyboru  oferty  Konsorcjum  Foxan 

jako  najkorzystniejszej  Zamawiający  dopuścił  się 

naruszenia  przepisów  ustawy  pzp,  które  miały  wpływ  na  wynik  postępowania,  a  także 

wpływają  na  możliwość  poniesienia  szkody  przez  Konsorcjum  BTB  i  uzyskania  przez 

nie 

zamówienia. 

{KIO 242/23} 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  z  13  lutego  2023  r.  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie 

odwołania  Konsorcjum  Pekum,  przedstawiając  uzasadnienie  takiego  stanowiska, 

które sprowadza się do następujących twierdzeń. 

Po pierwsze 

– złożona wraz z ofertą jako przedmiotowy środek dowodowy deklaracja 

producenta  określająca  system  surowcowy  zastosowany  do  produkcji  pianki  PUR  zawiera 

w 

swojej  treści  błąd,  który  powoduje,  że  nie  potwierdza  zgodności  oferowanych  urządzeń 

z 

wymaganiami określonymi w SWZ, co pośrednio zostało zresztą także przyznane w treści 

odwołania.  Ściśle  rzecz  biorąc  ten  przedmiotowy  środek  dowodowy  był  w  odniesieniu 

do zadania trzeciego 

częściowo prawidłowy (pozwalał na określenie systemu surowcowego 

dla  rur  o  mniejszych  średnicach),  a  częściowo  błędny,  gdyż  nie  określał  systemu 

surowcowego  stosowanego  dla  rur  o  średnicach  większych  niż  DN  250,  które  mają  być 

zastosowane 

w tej części zamówienia. 

Po  drugie 

–  przepisy  ustawy  pzp,  w  szczególności  art.  107  ust.  2  i  4,  nie  dają 

z

amawiającemu  możliwości  wzywania  wykonawców  do  poprawienia  błędów  zawartych 

w 

złożonych przedmiotowych środkach dowodowych, czy to pod pozorem uzupełnienia, czy 

wyjaśnienia,  co  znajduje  potwierdzenie  w  orzecznictwie  Izby,  a  także  w  piśmiennictwie 

[szeroko przywołanym w odpowiedzi na odwołanie]. Natomiast uczynienie zadość żądaniom 

odwołania prowadziłoby do poprawienia tej oferty w sposób sprzeczny z treścią art. 107 ust. 

2  i  4  pzp  oraz 

z  zasadą  zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców wyrażoną w art. 16 pkt 1 pzp. O ile dodanie po frazie „Baytherm 41HK01 dla 

rur  o  średnicach  DN250”  dopisku  „i  większych”  spowodowałoby,  że  deklaracja  objęłaby 

wszystkie 

materiały  wymagane  w  części  trzeciej,  o  tyle  wymagania  SWZ  ten  środek 

dowodowy 

mógłby  spełniać  również  w  innych  wariantach  poprawienia,  gdyż  od  strony 

technicznej 

możliwe jest stosowanie różnych systemów surowcowych dla rur preizolowanych 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

nawet o tych samych średnicach. Z tego powodu to sam wykonawca musi wiedzieć, jakiego 

rodzaju  materiały  dobiera,  i  umożliwić  Zamawiającemu  obiektywną  weryfikację,  czy  są  to 

materiały zgodne z wymaganiami SWZ. 

Konsorcjum  BTB  i  Konsorcjum  Foxan 

jako  przystępujący  po  stronie  Zamawiającego 

w  swoich  pismach  procesowych  odpowiednio  z 

6  i  7  lutego  2023  r.  wnieśli  również 

o 

oddalenie  odwołania  Konsorcjum  Pekum,  przedstawiając  w  większości  argumentację 

zbieżną z odpowiedzią na odwołanie. 

Natomiast  Izba  nie  wzięła  pod  uwagę  tych  pism  w  zakresie,  w  jakim  prezentują 

stanowisko  sprzeczne  z  Zamawiającym,  w  tym  przede  wszystkim  wykraczają  poza 

uzasadnienie faktyczne i prawne czynności odrzucenia oferty Konsorcjum Pekum, gdyż jak 

wynika  to  wprost  z  art.  525  ust.  4  ustawy  pzp, 

czynności  uczestnika  postępowania 

odwoławczego  nie  mogą  pozostawać  w  sprzeczności  z  czynnościami  i  oświadczeniami 

strony, do której przystąpił. 

{KIO 305/23} 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  z  13  lutego  2023  r.  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie 

odwołania  Konsorcjum  BTB,  przedstawiając  uzasadnienie  takiego  stanowiska, 

które sprowadza się do następujących twierdzeń. 

przepisy p.z.p. nie określają treści gwarancji wadialnej, praktyka rynkowa wykształciła jednak 

elementy,  które  powinna  zawierać  gwarancja  ubezpieczeniowa  wniesiona  jako  wadium  w 

po

stępowaniu by spełniać swój cel, 

Po  pierwsze,  celem  wadium  jest  realne  zabezpieczenie  zatrzymania  przez 

zamawiającego  określonej  sumy  tytułem  swoistej  rekompensaty  za  niewypełnienie 

niektórych obowiązków wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Po drugie, 

przedłożona gwarancja daje pewność wypłaty sumy gwarancyjnej na rzecz 

Zamawiającego  także  w  przypadku,  gdyby  przesłanki  zatrzymania  wadium  dotyczyły 

konsorcjanta;  nie  zawiera  żadnej  treści  pozwalającej  na  ograniczenie  odpowiedzialności 

gwaranta  w  tym  zakresie.  Przeciwnie, 

gwarant  zobowiązał  się  wypłacić  kwotę  gwarancji 

nawet  nie  w  razie  zaistnienia  jednej  z  przesłanek  zatrzymania  wadium,  ale samego 

stwierdzenia w żądaniu Zamawiającego, że jedna z przesłanek zatrzymania wadium została 

spełniona;  stwierdzenie  to  nie  wymaga  nawet  żadnego  uzasadnienia,  co  wprost  zostało 

wskazane w treści gwarancji. 

Po  trzecie, 

Odwołujący  nadinterpretuje  spotykane  w  orzecznictwie  obiekcje  wobec 

wniesienia  wadium  w  postaci  gwarancji,  w  ramach  której  wymieniony  jest  jeden  podmiot 

wchodzący  w skład  konsorcjum  –  ignoruje  fakt,  że  zgodnie  z  uzasadnieniem  wyroku  Sądu 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

Najwyższego  z  dnia  15  lutego  2018  r.  sygn.  akt  IV  CSK  86/17  każdorazowo  należy  badać 

konkretne sformułowanie gwarancji oraz wynikającą z niego rzeczywistą ochronę interesów, 

które ma zabezpieczać wadium, albo brak takiej ochrony. A sposobów realizacji tej ochrony 

jest wiele. 

Po  czwarte, 

można  z  łatwością  wyobrazić  sobie  takie  sformułowania  gwarancji 

ubezpieczeniowej,  w  wypadku  których  fakt  pominięcia  konsorcjantów  mógłby  zagrozić 

możliwości skorzystania z wadium. Jednak do takich sformułowań nie zalicza się jednak to, 

które  zostało  użyte  w  gwarancji  wystawionej  na  potrzeby  przedmiotowego  postępowania 

przez  Sopockie  Towarzystwo  Ubezpieczeń  ERGO  Hestia  S.A.  i  przedłożonej 

Zamawiającemu przez Konsorcjum Foxan. 

Konsorcjum  Foxan  jako  przystępujący  po  stronie  Zamawiającego  w  piśmie 

procesowym  z  13  lutego  2023  r.  również  wniosło  o  oddalenie  odwołania  Konsorcjum  BTB, 

przedstawiając argumentację zbieżną z odpowiedzią na odwołanie. 

{KIO 242/23, KIO 305/23} 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby k

tórekolwiek  z  odwołań  podlegało  w  całości  odrzuceniu  na  podstawie  przesłanek 

określonych w art. 528 pzp i nie zgłaszano w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia 

odwołań  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego w zakresie którejkolwiek ze spraw, Izba skierowała odwołania do rozpoznania 

na  rozprawie,  podczas  której  Strony  i  Przystępujący  podtrzymali  swoje  dotychczasowe 

stanowiska i 

argumentację. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy, 

jak 

również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  wyrażone  ustnie 

na rozprawie i 

odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Z  art

.  505  ust.  1  pzp  wynika,  że  legitymacja  do  wniesienia  odwołania  przysługuje 

wykonawcy,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 

W  ocenie 

Izby  Odwołujący  wykazali,  że  mają  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia w części III, której dotyczą odwołania, gdyż również złożyli ofertę na to zadanie. 

Jednocześnie  mogą  ponieść  szkodę  w  związku  z  zarzucanymi  Zamawiającemu 

naruszeniami  przepisów  ustawy  pzp,  które  dotyczą  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  Pekum 

albo  zaniechania  odrzucenia 

oferty  Przystępującego  Konsorcjum  Foxan,  która  została 

wybrana jako najkorzystniejsza. 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

{KIO 242/23} 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Przywołane  powyżej  za  odwołaniem  okoliczności  dotyczące  badania  oferty 

Konsorcjum Pekum przez Zamawiającego odpowiadają rzeczywistemu stanowi rzeczy, więc 

wystarczające będzie ich uzupełnienie i podsumowanie. 

Prze

dmiotem  tego  zamówienia  jest  wykonanie  robót  budowlanych  polegających 

na 

wymianie istniejących sieci cieplnych wykonanych w systemie tradycyjnym na sieć cieplną 

w technologii rur preizolowanych w Olsztynie, m.in. w rejonie ul. Metalowej 

(którego dotyczy 

część  III  tego  zamówienia),  z  materiałów  wykonawcy,  zgodnie  z  opracowanym  projektem 

budowlanym,  który  stanowi  załącznik  do  SWZ.  Przy  czym  zakres  prac  budowlano-

montażowych  obejmuje:  demontaże  i  prace  rozbiórkowe,  prace  ziemne,  zakup,  dostawę 

i 

montaż  armatury  i  rurociągów,  zagospodarowanie  i  uporządkowanie  terenu,  budowę  sieci 

cieplnych 

[zob. rozdział IV pkt 4.1. i 4.4.1 lit. a) SWZ].  

Z

ałącznik nr 4 do SWZ – Specyfikacja technicznej wykonania i odbioru robót {dalej: 

STWiOR},  pkt  3.  Wymagania  techniczne.  Sieci  cieplne,  w  pkt  3.3.  Izolacja  cieplna 

określa 

wymagania  dla  izolacj

i  poliuretanowej  wszystkich  elementów  (rur  prostych,  kształtek, 

armatury  i  złącz),  w  tym  że musi  być  wykonana  z  zastosowaniem  systemów  surowcowych 

o 

zerowym  oddziaływaniu  na  warstwę  ozonową  (nie  dopuszcza  się  stosowania  systemów 

pienionych za pomocą freonów twardych czy miękkich albo CO

Przede  wszystkim  w  zamieszczonej  w  kolejnym  pkt,  czyli  4.  Tabeli  1. 

następująco 

określono  wymagane  parametry  i  metody  badań  przez  wskazanie  stosownych  norm  [albo 

w

skazano metodę określania wielkości danego przez wskazanie właściwej normy – dot. pkt 

2), 4) i 9) 

poniżej] dla izolacji z pianki PUR: 1) gęstość pozorna ρ – min. 55 kg/m

– PN-EN 

253; 2) g

ęstość pozorna po starzeniu ρ w kg/m

– PN-EN 253; 3) wytrzymałość na ściskanie 

w kierunku  promieniowym  przy  10% 

odkształceniu  σ

–  min.  0,3  MPa  –  PN-EN  253; 

4) w

ytrzymałość na ściskanie w kierunku promieniowym przy 10% odkształceniu po starzeniu 

g

w MPa 

– PN-EN 253; 5) chłonność wody po gotowaniu WA

v

– max 10%m/m – 10 PN-EN 

253; 6) c

hłonność wody po gotowaniu WA

v

– min. 0,75 V

/V

– PN-EN 253; 7) współczynnik 

przewodzenia ciepła przed starzeniem λ

–  max 0,026 W/mK – PN-EN ISO 8497, PN-EN 

253;  8)  s

truktura  komórkowa  (wymiar  komórek)  d  –  max  0,5  mm,  PN-EN  253;  9)  struktura 

komórkowa (wymiar komórek po starzeniu) d w mm – PN-EN 253; 10) struktura komórkowa 

udział komórek zamkniętych) \|/

ośr

– min. 88%v/v – PN-EN 253. 

Jednocześnie  w  ramach  zamieszczonego  w  pkt  3.9.  wykazu  dokumentów 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

wymaganych  przy  składaniu  ofert  wymieniono:  1)  oświadczenie,  że  oferowany  system 

preizolowany  sp

ełnia  wszystkie  aktualne  normy  oraz  wymagania  jakościowe  wymienione 

w STWiOR,  2)  deklaracj

ę  określającą  system  surowcowy  zastosowany  do  produkcji  pianki 

PUR  (

który  powinien  być  zgodny  z  systemem  wpisanym  do  Krajowej  oceny  technicznej), 

3) sprawozdanie 

z 

ba

dania 

współczynnika 

przewodzenia 

przed 

starzeniem 

przeprowadzonego  przez  akredytowane  laboratorium  badawcze  na  rurze  badanej  zgodnie 

z normami  PN-EN  ISO  8497  oraz  PN-EN  253  (przy  czym  w

artość  współczynnika 

przewodzenia  ciepła  ma  być  podana  wraz  z  wynikami  badań  gęstości,  wielkości  komórek, 

składu  gazu  w  komórkach  oraz  wytrzymałości  na  ściskanie  pianki  PUR  z  zastosowanego 

systemu surowcowego)

, 4) sprawozdanie z badań typu wykonanych zgodnie z normą PN-EN 

ISO  8497  oferowanych  złączy  mufowych  zawierające…  [dalej  wskazano,  o  jakie  chodzi 

wyniki badań, co pozostaje poza zakresem rozpoznania niniejszej sprawy]. 

Wy

szczególnienie dokumentów z pkt 3.9. STWiOR zostało powtórzone – z wyjątkiem, 

o  którym  mowa  poniżej  –  w  ramach  zamieszczonej  w  rozdziale  VI  SWZ  informacji 

o 

przedmiotowych środkach dowodowych, które należy złożyć wraz z ofertą, gdzie w pkt 6.1. 

m.in. 

w  lit.  a)  deklaracja,  w  lit.  b)  sprawozdanie  z  badań,  w  lit.  d)  zestawienie  materiałów 

zostały  wskazane  jako  żądane  przez  Zamawiającego,  na  potwierdzenie  zgodności 

oferowanyc

h  urządzeń  [jak  określono  tu  rury  i  elementy  armatury]  z  wymaganiami 

określonymi w STWIOR, przedmiotowe środki dowodowe. 

Co  istotne,  w  pkt  6.5.  SWZ  Zamawiający  zastrzegł,  że  jeżeli  wykonawca  nie  złoży 

przedmiotowych  środków  dowodowych  lub  złożone  przedmiotowe  środki  dowodowe  będą 

niekompletne, wezwie do ich złożenia lub uzupełnienia w wyznaczonym terminie, chyba że 

będzie  to  dotyczyło  potwierdzeniu  zgodności  z  echami  lub  kryteriami  określonymi  w  opisie 

przedmiotu zamówienia. Deklarowany system surowcowy, z którego wykonano piankę PUR, 

nie był przedmiotem oceny w ramach kryteriów oceny ofert. 

Natomiast  oświadczenie  wymienione  jako  pierwsze  w  pkt  3.9.  STWiOR  ostatecznie 

(w 

pkt 2. zestawu nr 5 zmian treści SWZ z 2 grudnia 2022 r.) zostało wprowadzone jako pkt 

15 lit. c Formularza oferty stanowiącego załącznik nr 5 do SWZ. 

Konsorcjum  Pekum  złożyło  ofertę  na  wszystkie  trzy  części  tego  zamówienia, 

co 

wynika  wprost  z  treści  wypełnionego  formularza  oferty,  w  którym  uwzględniono  również 

oświadczenie,  że  oferowany  system  preizolowany  spełnia  wszystkie  aktualne  normy 

oraz 

wymagania jakościowe wymienione w STWiOR [plik nr 1]. 

Niezależnie od powyższego oferta Konsorcjum Pekum co do jej przedmiotu  zawiera 

w  szczególności  poniżej  wymienione  oświadczenia  i  dokumenty,  które  zostały  złożone 

[z 

wyjątkiem  ostatniej  kategorii  wymienionych  poniżej  dokumentów]  bez  przypisania 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

do 

określonej części zamówienia. 

Po pierwsze 

– pięć deklaracji składanych w imieniu producenta Logstor International 

sp. z o.o. z 

siedzibą w Zabrzu {dalej: Logstor International} [plik nr 2], w tym:  

•  pierwsza  –  dotycząca  łącznie  spełniania  wymagań  Zamawiającego  określonych  w  pkt 

3.8.  STWiOR  [a  więc  zarówno  w  odniesieniu  do  rur,  jak  i  armatury]  oraz  sześciu 

wskazanych z nr PN-

EN, złożona w intencji uczynienia zadość pkt 3.9. ppkt 1) STWiOR; 

•  druga  –  dotycząca  stosowanego  systemu  surowcowego  pianki  PUR  [ponieważ 

interpretacja 

jej treści była sporna, dalej zostanie szerzej omówiony], złożona w intencji 

uczynienia zadość pkt 3.9. ppkt 2) STWiOR; 

•  trzecia  –  dotycząca  przewodniości  cieplnej  izolacji  PUR,  złożona  w  intencji  uczynienia 

zadość pkt 3.9. ppkt 3) STWiOR w zw. z Tabelą 1.; 

•  czwarta  i  piąta  –  dotyczące  odpowiednio  złączy  mufowych  i  kolanowych,  złożone 

w 

intencji  uczynienia  zadość  pkt  3.9.  ppkt  4)  STWiOR  [dokumenty  bez  większego 

znaczenia dla tej sprawy] 

Po  drugie 

–  Krajową  Ocenę  Techniczną  ITB-KOT-2017/0187  wydanie  4,  do  której 

odesłano w pierwszej i drugiej deklaracji, jako dokumentu potwierdzającego treść zawartych 

w 

nich oświadczeń [plik nr 8]; 

Po  trzecie 

–  protokoły  z  badań  przeprowadzonych  przez  IMA  Drezno,  do  których 

odesłano  w  trzeciej  deklaracji,  jako  dokumentów  potwierdzających  zawarte  w  niej 

oświadczenie (dokumenty złożone w języku angielskim i polskim): 

•  nr  V384/21.1  „Identyfikacja  preizolowanej  rury  zespolonej  Ø  60  mm/140  mm 

z 

aluminiową  barierą  dyfuzyjną  typu  linia  Conti  wyprodukowanej  przez  LOGSTOR  A/S 

Pianka  systemu  BASF  H2130/10”,  skrócony  tytuł:  „Przewodność  cieplna  (przed 

starzeniem) 

– H2130/10 [pliki nr 10 (ang.) i 11 (pol.)]; 

•  nr  V275/21 „Identyfikacja preizolowanej  rury  zespolonej  φ323/500 mm typu  linia Spiral 

conti  wyprodukowanej  przez  LOGSTOR  AS  Pianka  PUR  systemu  Baytherm  41HK01”, 

skrócony  tytuł:  „Przewodność  cieplna  (przed  starzeniem)  linia  Spiral  conti  –  41HK01” 

[pliki nr 12 (ang.) i 13 (pol.)]. 

Po  czwarte 

–  sprawozdania  z  badań  przeprowadzonych  przez  Veolię  Warszawa, 

w 

tym  trzy  dotyczące  poszczególnych  rodzajów  złączy  mufowych,  do  których  odesłano 

w 

czwartej deklaracji, i jedno dotyczące złączy mufowych kolanowych, do którego odesłano 

w  piątej  deklaracji,  jako  dokumentów  potwierdzających  treść  zawartych w  nich  oświadczeń 

[pliki nr 14-17]. 

Po  piąte  –  trzy  wykazy  materiałów  preizolowanych,  odrębnie  dla  każdego  zadania, 

zawierające tabele, w których podano liczbę szt. dla określonych z nazwy, nr materiałowego 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

i  

nr  poz.  rur,  muf,  zaworów  i  innych  materiałów,  które  mają  być  użyte  do  wykonania  sieci 

cieplnej w technologii preizolowanej w danej lokalizacji [pliki nr 18a, 18b i 18c]. 

Brzmienie 

oświadczenia  zawartego  w  drugiej  z  powyżej  wspomnianych  deklaracji 

producenta  Logstor  International,  które  było  podstawą  faktyczną  decyzji  Zamawiającego 

o odrzuceniu oferty: 

W  nawiązaniu  do  zapisu  Zamawiającego  zawartego  w  Specyfikacji  Technicznej 

Wykonania  i 

Odbioru  Robót  postępowania  MPEC/PE-EZ/226/22  punkt  3.9  ppkt  2, 

LOGSTOR International Sp. z o. o. oświadcza, że rury preizolowane oferowane przez naszą 

firmę produkowane są z zastosowaniem systemów surowcowych pianki PUR: 

BASF H2130/10 dla rur preizolowanych o średnicach do DN200 włącznie 

Baytherm 41HK01 dla rur o średnicach DN250. 

Oferowane rury  produkowane są  z  zastosowaniem  ciągłej  metody  produkcji  oraz  posiadają 

aluminiową barierę dyfuzyjną. 

Systemy  surowcowe,  ciągła  metoda  produkcji  rur  oraz  bariera  dyfuzyjna  wpisane  są 

do Krajowej Oceny Technicznej Nr ITB-KOT-2017/0187 wyd. 4. 

Zamawiający  podjął  decyzję  o  odrzuceniu  oferty  Konsorcjum  Pekum,  gdyż  ustalił, 

że z  oświadczenia  tego  jednak  nie  wynika,  jaki  system  surowcowy  jest  stosowany  dla  rur 

powyżej  DN  250  mm,  a  takie  będą  zgodnie  z  zestawieniem  materiałów  zastosowane  przy 

Zadaniu  3 

–  w  rejonie  ul.  Metalowej  (stosowane  będą  rury  o  średnicy  DN  350  mm). 

W k

onsekwencji Zamawiający uznał, że powyższy (…) dokument w odniesieniu do Zadania 3 

jest błędny, ponieważ nie określa systemu surowcowego zastosowanego do produkcji pianki 

PUR dla części rur preizolowanych stosowanych w tym zadaniu. 

Z  kolei 

całość  uzasadnienia  prawnego  sprowadza  się  do  wyczerpującego 

przedstawienia  interpretacji  art.  107  ust.  7  pzp  jako  przepisu,  który  znajduje  zastosowanie 

do 

sytuacji  niezłożenia  w  ogóle  lub  złożenia  niekompletnego  środka  przedmiotowego, 

natomiast już nie do przypadku, gdy zawiera on błędy – w odróżnieniu od przepisu art. 108 

ust.  1 pzp  dotyczącego podmiotowych środków dowodowych,  które  podlegają uzupełnieniu 

również w takiej sytuacji. 

Tymczasem  przeprowadzona  powyżej  analiza  dokumentów  oferty  złożonej  przez 

Konsorcjum  Pekum  prowadzi  do  wniosku,  że  przedmiotem  tej  oferty  jest  przebudowa  sieci 

cieplnych  we  wszystkich  lokalizacjach 

objętych  tym  zamówieniem  przy  zastosowaniu 

materiałów  konkretnych  producentów,  w  tym  rur  preizolowanych  producenta  Logstor 

International. Rury te p

rodukowane są z zastosowaniem ciągłej metody produkcji, posiadają 

aluminiową barierę  dyfuzyjną,  a także  produkowane są z  zastosowaniem jednego  z  dwóch 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

konkretnie  wskazanych  systemów  surowcowych  pianki  PUR,  z  których  każdy  spełnia 

wymagane parametry techniczne 

opisu przedmiotu zamówienia, co potwierdzają wymagane 

w  tym  zakresie  sprawozdania  z  badań  wykonanych  przez  uprawnione  do  tego  niezależne 

instytucje. 

Przy  czym  z  zarówno  z  tych  dokumentów,  jak  i  dodatkowo  złożonej  Krajowej 

Oceny  Technicznej  wynika,  że  Logstor  International  stosuje  następująco  te  systemy 

surowcowe:  BASF  H2130/10 

dla  rur  preizolowanych  o  średnicy  nominalnej  do  200  mm 

włącznie, natomiast Baytherm 41HK01 dla rur o średnicy nominalnej 250 mm i większych. 

Wobec tego nie tyle nie wiadomo, jaki system surowcowy pianki PUR jest stosowany 

przez Logstor International przy produkcji rur o średnicy DN 350, co informacja ta nie została 

odzwierciedlona w miejscu na to p

rzeznaczonym wg SWZ, czyli w dokumencie zażądanym 

w pkt 6.1. lit. a) SWZ, 

który jest w tym zakresie niekompletny. 

Przy czym gdyby Konsorcjum Pekum zdecydowało się na złożenie tych dokumentów 

odrębnie  dla  każdej  części  zamówienia,  a  także  gdyby  uznać,  że  złożony  wraz  z  ofertą 

dokumenty  dotyczy  dwóch  pierwszych  części,  różnica  sprowadzałaby  się  do  tego, 

że dla części trzeciej wystąpiłby stan niezłożenia dokumentu, o którym mowa w pkt 6.1. lit. a) 

SWZ. 

Niesporne było w sprawie, że gdyby oferta Konsorcjum Pekum nie została odrzucona, 

byłaby ofertą najwyżej ocenioną według kryteriów oceny ofert również w części trzeciej tego 

zamówienia. 

Izba stwierdziła, że odwołanie jest zasadne. 

Art.  226  ust.  1  pkt  5  pzp  nakazuje  z

amawiającemu odrzucenie oferty, jeżeli jej treść 

jest niezgodna z warunkami zamówienia, przez które – według definicji zawartej w art. 7 pkt 

29  pzp 

–  należy  rozumieć  warunki  dotyczące  zamówienia  lub  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  wynikające  w  szczególności  z  opisu  przedmiotu  zamówienia,  wymagań 

związanych  z  realizacją  zamówienia,  kryteriów  oceny  ofert,  wymagań  proceduralnych 

lub 

projektowanych  postanowień  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Ponieważ 

poprzednio obowiązująca ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.) {dalej: „popzp”} zawierała analogiczne uregulowania, 

w  przeważającej  mierze  zachowuje  aktualność  dorobek  doktryny  i  orzecznictwa 

wypracowany  na  tle  stosowania  art.  89  ust.  1  pkt  2  popzp.  Zgodnie  z  tym  przepisem 

zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia,  z  zastrzeżeniem  art.  87  ust.  2  pkt  3  popzp.  Przy  czym  ten  ostatni 

przepis miał niemal identyczne brzmienie jak obecnie obowiązujący art. 223 ust. 1 pkt 3 pzp. 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

Różnice  sprowadzają  się  do  nieistotnych  w  okolicznościach  tej  sprawy  zmian  terminologii, 

wynikających  z  uczynienia obecnie  punktem  odniesienia dokumentów  zamówienia zamiast, 

jak  poprzednio,  samej  specyfikacj

i  istotnych  warunków  zamówienia  {w  skrócie:  „SIWZ”}, 

która z kolei obecnie nazywana jest specyfikacją warunków zamówienia {w skrócie: „SWZ”}. 

Innymi  słowy  na  potrzeby  dalszego  wywodu  „SWZ”  i  „SIWZ”  należy  poczytać 

za 

synonimiczne  określenia  specyfikacji  (istotnych)  warunków  zamówienia  {inaczej 

w 

skrócie:  „specyfikacji”}  jako  zasadniczego  dokumentu  zamówienia  opracowywanego 

przez 

zamawiających na potrzeby prowadzonego postępowania. 

Zarówno  w  obecnym,  jak  i  poprzednim  stanie  prawnym  co  do  zasady  odrzuceniu 

po

dlega  oferta,  której  treść  –  rozumiana  jako  oświadczenie  woli  wykonawcy  (zawartość 

merytoryczna  oferty) 

–  nie  odpowiada  warunkom  zamówienia  w  odniesieniu  do  zakresu, 

rodzaju  lub  sposobu realizacji  przedmiotu  zamówienia.  Innymi słowy  zachodzi  niezgodność 

tr

eści oferty z warunkami zamówienia polegająca na niezgodności zobowiązania wykonawcy 

wyrażonego  w  jego  ofercie  ze  świadczeniem,  którego  zaoferowania  wymagał  zamawiający 

w 

dokumentach  zamówienia.  Stąd  zamawiający  powinien  zweryfikować,  czy  oferowane 

mu robo

ty  budowlane,  dostawy  lub  usługi  odpowiadają  tym  wymaganiom  co  do  rodzaju, 

zakresu,  ilości,  jakości,  warunków  realizacji  i  innych  elementów,  jakie  uznał  za  istotne 

dla 

zaspokojenia  jego  potrzeb,  jeżeli  znalazło  to  odzwierciedlenie  w  ramach  opisu 

przedmiotu 

zamówienia. 

Aby  zapewnić  możliwość  zweryfikowania  zgodności  treści  oferty  z  warunkami 

zamówienia, z jednej strony art. 20 ust. 1 pzp (art. 9 ust. 1 popzp) obliguje zamawiającego, 

aby prowadził całe postępowanie o udzielenie zamówienia w formie pisemnej, w tym art. 133 

ust.  1  pzp  nakazuje  udostępnienie  specyfikacji  (art.  37  ust.  2  popzp),  która  ma  zawierać 

w 

szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  określenie  terminu  wykonania  zamówienia, 

opis sposobu przygotowania oferty, sposób obliczenia ceny oferty, opis kryteriów oceny ofert 

wraz  z  podaniem  wag  tych  kryteriów  i  sposobu  oceny  ofert,  projektowane  postanowienia 

umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  istotne  warunki  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego oraz opis sposobu przygotowania ofert (art. 134 ust. 1 pkt 4, 6, 14, 17, 18, 20; 

art.  36  ust.  1  pkt  3,  4,  10,  12  13  i  16  popzp).  Z  drugiej  strony  art.  63  ust.  1  pzp  zastrzega 

pod 

rygorem  nieważności  dla  oferty  składanej  przez  wykonawcę  w  postępowaniu 

o 

udzielenie  zamówienia  o  wartości  zamówienia  powyżej  progów  unijnych  formę 

elektroniczną (art. 10a ust. 5 popzp, przy czym w jeszcze dawniejszym stanie prawnym była 

to forma pisemna pod rygorem nieważności), a według art. 218 ust. 2 pzp treść takiej oferty 

musi  być  zgodna  z  wymaganiami zamawiającego określonymi  w  dokumentach  zamówienia 

(w art. 82 ust. 3 popzp mowa była o zgodności treści oferty z treścią specyfikacji). 

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjęło  się  stanowisko,  że  rozumienie  terminu  oferta 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem treści oferty będzie 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

świadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  specyfikacji  wymagany 

od 

wykonawcy  zakres  i  sposób  konkretyzacji  oświadczenia  woli,  który  będzie  podstawą 

dla 

oceny zgodności treści złożonej oferty z merytorycznymi wymaganiami opisu przedmiotu 

zamówienia. W szczególności nie budzi wątpliwości a jest istotne dla rozpoznawanej sprawy, 

że  zamawiający  może  wymagać  skonkretyzowania  producenta  i  oznaczenia 

indywidualizującego przedmiot oferty np. przez wymaganie podania producenta, marki, typu 

modelu  itp.  oferowanego  urządzenia.  W  takim  przypadku  należy  uznać  te  informacje  za 

stanowiące elementy treści umowy podmiotowo istotne (accidentalia negotii). 

Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

z  art.  226  ust.  1  pkt  5  pzp  musi  być  możliwe  uchwycenie  na  czym  konkretnie  taka 

niezgodność  polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie 

wskazanymi,  skwantyfikowanymi  i  ustalonymi  jednoznacznie  warunkami  zamówienia. 

Przy czym 

o  ile  art.  223  ust.  1  pzp  (87  ust.  1  popzp)  uprawnia  zamawiającego  w  toku 

badania i oceny ofert do zażądania od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych 

ofert,  o  tyle  zabrania  prowadzenia  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji 

dotyczących złożonej oferty oraz – z zastrzeżeniem ust. 2 (oraz szczególnego trybu dialogu 

konkurencyjnego) 

– dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści. Jednocześnie z art. 223 

ust.  2  pkt  1-3  pzp  (art.  87  ust.  2  pkt  1-3  popzp)  wynika  nakaz  poprawienia 

przez 

zamawiającego w ofercie zarówno oczywistych omyłek pisarskich czy rachunkowych, 

jak i innych omyłek, polegających na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia, jeżeli 

poprawienie  tych  nieoczywistych  omyłek  nie  powoduje  istotnych  zmian  w  treści  oferty. 

W konsekwen

cji nawet wystąpienie stanu niezgodności treści oferty z treścią specyfikacji nie 

zawsze  może  być  podstawą  odrzucenia  oferty,  gdyż  odrzuceniu  podlega  wyłącznie  oferta, 

której treść jest niezgodna z treścią specyfikacji w sposób zasadniczy i nieusuwalny. 

Za

kresem normy prawnej wynikającej z art. 226 ust. 1 pkt 5 pzp objęta jest również 

sytuacja, w której pomimo zadeklarowania przez wykonawcę w ofercie, że jej treść odnośnie 

przedmiotu  świadczenia  jest  zgodna  z  opisem  przedmiotu  zamówienia,  nie  znajduje 

to po

twierdzenia  w  zażądanych  –  na  zasadzie  art.  104  (etykiety),  art.  105  (certyfikaty) 

lub art. 106  (inne  dokumenty)  ustawy  pzp  [przy  czym  ten  ostatni  art.  jest  odpowiednikiem 

regulacji  zawartej  w  art.  25  ust.  2  pkt  2  popz] 

–  przez  zamawiającego  i  składanych 

przez 

wykonawcę – co do zasady wraz z ofertą (o czym z kolei stanowi art. 107 ust. 1 pzp) – 

przedmiotowych środkach dowodowych. 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

W  szczególności  stosownie  do  art.  105  ust.  1  pzp  w  celu  potwierdzenia  zgodności 

oferowanych  robót  budowlanych,  dostaw  lub  usług  z  wymaganiami,  cechami  lub  kryteriami 

określonymi  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  lub  kryteriami  oceny  ofert,  lub  wymaganiami 

związanymi  z  realizacją  zamówienia  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  złożenia 

certyfikatu  wydanego  przez  jednostkę  oceniającą  zgodność  lub  sprawozdania  z  badań 

przeprowadzonych przez tę jednostkę. Z kolei według art. 106 ust. 1 zd. 1 pzp zamawiający 

może  żądać  innych  niż  wskazane  w  art.  104  i  art.  105  przedmiotowych  środków 

dowodowych  na  potwierdzenie,  że  oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane 

spełniają  określone  przez  zamawiającego  wymagania,  cechy  lub  kryteria,  jeżeli  są  one 

niezbędne do przeprowadzenia postępowania. 

Dokumenty 

zaliczane do  przedmiotowych  środków  dowodowych  należy  rozpatrywać 

jako kwalifikowaną formę potwierdzenia zgodności oferowanego świadczenia z wymaganym 

przez  zamawiającego.  Innymi  słowy  zadeklarowana  przez  wykonawcę  treść  oferty  musi 

w 

takim  przypadku  dodatkowo  znaleźć  odzwierciedlenie  w  dokumentach  co  do  zasady 

pochodzących  od  niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu.  W  konsekwencji  brak  takiego 

kwalifikowanego potwierdzenia 

również jest podstawą do odrzucenia oferty jako niezgodnej 

z  

warunkami  zamówienia,  co  przejawiać  się  może  w  aspekcie  zarówno  formalnym  – 

niezgodności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia  takich  dokumentów, 

jak i przede  wszystkim  materialnym 

–  niewykazaniu  zgodności  oferowanego  przedmiotu 

świadczenia  z  opisem  przedmiotu  zamówienia w  zakresie wymagań,  cech  lub  parametrów, 

które miały znaleźć potwierdzenie w tych dokumentach. 

Reasu

mując,  konsekwencją  niezłożenia  dokumentu,  który  będzie  potwierdzał  treść 

oferty 

odnośnie przedmiotu świadczenia, jest konieczność odrzucenia na podstawie art. 226 

ust.  1  pkt  5  ustawy  pzp  oferty 

jako  nieodpowiadającej  merytorycznym  warunkom 

zamówienia,  z  zastrzeżeniem  zastosowania  procedury  uzupełniania  z  art.  107  ust.  2  pzp, 

jeżeli  zamawiający  przewidział  to  w  dokumentach  zamówienia.  Niezależenie  od  tego 

zamawiający  na  podstawie  art.  107  ust.  4  pzp  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień 

dotyczących przedmiotowych środków dowodowych. 

Omówione  powyżej  przepisy  właściwe  dla  Prawa  zamówień  publicznych  nie 

wyłączają  konieczności  dokonywania  wykładni  oświadczenia  woli,  jakim  są  zarówno 

specyfikacja,  jak  i  oferta  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  gdyż  przez 

odesłanie  wynikające  z  art.  8  ust.  1  ustawy  pzp  znajduje tu  zastosowanie  art.  65  Kodeksu 

cywilnego. Zgodnie z przepisem art. 65 § 1 kc oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak 

tego  wymagają  ze  względu  na  okoliczności,  w  których  złożone  zostało,  zasady  współżycia 

społecznego oraz ustalone zwyczaje. Natomiast według przepisu art. 65 § 2 kc w umowach 

należy  raczej  badać,  jaki  był  zgodny  zamiar  stron  i  cel  umowy,  aniżeli  opierać  się  na  jej 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

dosłownym  brzmieniu.  Innymi  słowy  wynikające  z  przepisów  art.  65  Kodeksu  cywilnego 

dyrektywy interpretacyjne jednoznacznie potwierdzają konieczność uwzględnienia kontekstu 

sytuacyjnego  składanego oświadczenia  woli,  a  zatem  uwzględnienia wszystkich  elementów 

istotnych  dla  odkodowania  faktycznego  zamiaru  składającego  oświadczenie  woli.  Jak  to 

trafnie uchwycono w uzasadnieniu wyroku Izby z 10 maja 2011 r. sygn. akt KIO 883/11, art. 

65  kc  daje  podstawy  do  przyjęcia  tzw.  kombinowanej  metody  wykładni  oświadczeń  woli, 

zmierzającej do uwzględnienia w odpowiednim zakresie zarówno rzeczywistej woli podmiotu 

składającego oświadczenie woli, jak i wzbudzonego przez to oświadczenie zaufania innych 

osób.  Z  jednej  więc  strony  określone  znaczenie  przypisuje  się  woli  podmiotu  składającego 

oświadczenie,  z  drugiej  zaś  strony  dąży  się  do  ochrony  interesów  osoby,  która  działa 

w 

zaufaniu  do  ustalonego  przez  siebie  sensu  otrzymanego  oświadczenia  woli,  jeżeli  przy 

jego interpretacji dołożyła należytej staranności. 

W orzecznictwie Izby wielokrotnie podkreślono, że celem postępowania o udzielenie 

z

amówienia  publicznego  nie jest  dokonanie  wyboru  oferty  najbardziej  poprawnej  formalnie, 

lecz dokonanie wyboru oferty z najniższą ceną lub oferty przedstawiającej najkorzystniejszy 

bilans  ceny  i  innych  kryteriów  odnoszących  się  do  przedmiotu  namówienia  (oferty 

najkorzystniejszej ekonomicznie)  [patrz uzasadnienie wyroku Izby z 23 marca 2011 r. sygn. 

akt KIO 522/11]. 

Temu celowi służą instytucje prawne, zarówno poprawianie czy wyjaśnienie 

oferty 

oraz  uzupełnienie  lub  wyjaśnienie  podmiotowych  i  przedmiotowych  środków 

dowodowych,  jak  i  stosowanie  reguł  wykładni  oświadczeń  woli,  które  mają  charakter 

obligatoryjny 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Zaniechanie  podjęcia 

takich 

czynności  należy  uznać  za  działanie  nie  tylko  sprzeczne  z  przepisami  prawa, 

ale i 

nieracjonalne,  gdyż  prowadzi  do  niesłusznego  odrzucenia  najkorzystniejszej  oferty, 

a w konsekwencji  nie  zapewnia  wyboru  oferty  zgodnie  z  podstawowymi  zasadami 

prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia. 

W  okolicznościach tej  sprawy  oznacza  to,  że choć  Odwołujący  nie dołożył  należytej 

staranności przy sporządzaniu oferty, co jednak nie spowodowało, że z kolei przy dołożeniu 

należytej  staranności  przez  Zamawiającego  przy  badaniu  tej  oferty  nie mógł  i  nie  powinien 

odczytać  jej  treść  w  sposób,  który  zrekonstruowano  w  ramach  poczynionych  powyżej 

ustaleń. Gdyby Zamawiający nie zaniechał ustalenia treści oferty na  podstawie całokształtu 

informacji  zawartych  w  złożonych  dokumentach,  nie  miałby  wątpliwości,  że  jego 

obowiązkiem  jest  wezwanie  Odwołującego  do  uzupełnienia  przedmiotowego  środka 

dowodowego  jako 

niekompletnego  w  stosunku  do  treści  oświadczenia  woli  wynikającego 

ze 

złożonej oferty. 

{KIO 305/23} 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Sopockie  Towarzystwo  Ubezpieczeń  ERGO  Hestia  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą 

w Sopocie 

jako „Gwarant” w wystawionej 28 listopada 2022 r., w związku ze złożeniem przez 

Foxan  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Smolajnach  jako  „Wykonawcę”  oferty  w  przedmiotowym 

postępowaniu o udzielenie zamówienia [którego nazwę oraz oznaczenie dokładnie podano], 

w  „Wadium  (Gwarancja  ubezpieczeniowa)”  nr  280000198566  zobowiązało  się  względem 

Zamawiającego  [którego  dokładną  firmę  i  adres  dokładanie  podano],  że  wypłaci  mu  kwotę 

wadium 

[właściwą  kwotę  podano  liczbowo  i  słownie],  bezwarunkowo  i  nieodwołalnie, 

po 

otrzymaniu  pierwszego  pisemnego  żądania,  podpisanego  przez  osoby  uprawnione 

do 

reprezentowania Zamawiającego, bez konieczności jego uzasadnienia, o ile Zamawiający 

stwierdzi w swoim żądaniu, że kwota roszczenia jest mu należna w związku z zaistnieniem, 

co  najmniej  jednego  co  najmniej  jednego  z  warunków  zatrzymania  wadium,  określonego 

w 

ustawie z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych.  

Przy  czym  Gwarant,  określając  okres  ważności  tej  gwarancji  jako  pokrywający  się 

z okrese

m  związania  oferty,  zastrzegł  jednocześnie,  że  wszelkie  roszczenia  powinien 

otrzymać w okresie ważności gwarancji.  

Na  podstawie  treści  powyższej  gwarancji  ani  nie  sposób  stwierdzić,  że  ujawnia  ona 

Zamawiającemu  jako  uprawnionemu  wolę  Gwaranta  objęcia  zaciągniętym  zobowiązaniem 

zabezpieczenia oferty złożonej wspólnie przez Foxan i DMPRI F. W. 

Nic nie wnosi w tym zakresie ani 

złożone wraz z ofertą pełnomocnictwa konsorcjalne 

ani  złożony  na  rozprawie  wypełniony  „Wniosek  o  zawarcie  umowy  o  gwarancję 

ubezpiecz

eniową kontraktową”. 

Z  datowanego  na  23  listopada  2022  r. 

pełnomocnictwa wynika jedynie umocowanie 

Foxanu do „wniesienia wymaganego przez zamawiającego wadium”, co w oczywisty sposób 

nie  odnosi  się  do  tego,  czy korzystając  z  tego  uprawnienia  Foxan  dopilnował,  aby  treść 

gwarancji była prawidłowa. Jednocześnie oczywiste jest, że takie postanowienie umowne nie 

stało  na  przeszkodzie,  a  chronologia  zdarzeń  wręcz  sprzyjała  temu,  aby  wskazać 

w komparycji gwarancji jako 

wykonawców składających ofertę Konsorcjum Foxan. 

Abstrahując  od  braku  możliwości  stwierdzenia,  czy  złożony  na  rozprawie  w  postaci 

wydruku  wniosek  był  podstawą  wydania  tej  konkretnej  gwarancji,  co  prawda  ujawnia  on 

zamiar Foxanu realizacji umowy w sprawie tego zamówienia wspólnie z DMPRI F. W., ale nie 

zawiera  żadnych  innych  danych,  które  pozwalałyby  Gwarantowi  zbadać  kondycję  tego 

podmiotu.  Tymczasem 

działając  według  wzoru  wniosku  Foxan  musiał  podać  szczegółowe 

dane  dotyczące  wielu  aspektów  działalności  gospodarczej,  w  tym  m.in.  odnośnie: 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

dotychczas  z

realizowanych  kontraktów,  kontraktów  w  realizacji,  ewentualnych  roszczeń 

wynikłych  z  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  tych  umów,  udzielonych  poręczeń, 

zaciągniętych  kredytach,  transakcjach  na  rynku  instrumentów  terminowych  i  pochodnych, 

obciążeniach  majątkowych,  zawartych  umowach  leasingu,  struktury  należności  z  tytułu 

dostaw i usług w określonych przedziałach czasowych. 

Reasumując, z powyższego dokumentu wynika jednoznacznie, że gwarancja została 

wystawiona  w  związku  ze  złożeniem  w  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia publicznego  oferty samodzielnie  przez  Foxan.  Jednocześnie  Przystępujący  nie 

wykazał,  aby  okoliczności  towarzyszące  wystawieniu  gwarancji  pozwalały  na  interpretację, 

że  przez  „Wykonawcę”  należy  rozumieć  konsorcjum,  w  którego  skład  wchodzi  Foxan 

i DMPRI F. W., 

które faktycznie złożyło ofertę w tym postępowaniu 

Izba stwierdziła, że odwołanie jest zasadne. 

Zgodnie z art. 226 ust. 1 pkt 14 ustawy pzp z

amawiający odrzuca ofertę, m.in. jeżeli 

wykonawca  nie  wniósł  wadium,  lub  wniósł  w  sposób  nieprawidłowy.  Odpowiednikiem  tego 

przepisu  w  pop

rzednim stanie prawnym był art. art. 24 ust. 2 pkt 2  popzp, który nakazywał 

wyklucz

enie  z  postępowania  wykonawców,  który  nie  wnieśli  wadium  do  upływu  terminu 

składania  ofert.  Przy  czym  nie  budziło  wątpliwości,  że  za  brak  wadium  wypełniający  tak 

określoną przesłankę wykluczenia uznać należy nie tylko fakt niewniesienia wadium w ogóle, 

ale  także  wniesienie  wadium  w  sposób  nieprawidłowy  –  wadium,  które  w  świetle 

zidentyfikowanych  okoliczności  faktycznych  lub  prawnych  nie  będzie  mogło  posłużyć 

do 

zabezpieczenia  roszczeń  zamawiającego  np.  na  skutek  wad  stanowiącej  wadium 

gwarancji ubezpieczeniowej, a w 

konsekwencji nieskuteczności gwarancji. 

W  realiach  niniejszej  sprawy  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia złożyli wadium w formie gwarancji ubezpieczeniowej, która oczywiście jest jedną 

form  wniesienia  wadium  dopuszczoną  przepisami  ustawy.  Gwarancja  ubezpieczeniowa, 

mimo  jej  powszechnego  stosowania  w  obrocie,  nie  doczekała  się  jednak  szczegółowego 

uregulowania  w  prawie  polskim,  w  szczególności  nie  ma  przepisów,  które  obligowałyby  do 

złożenia  gwarancji  ubezpieczeniowej  o  określonej  treści.  Dlatego  też  strony  w  drodze 

umownej  mogą  kształtować  zobowiązania  wynikające  z  umowy  gwarancji,  w  tym  zakres 

odpowiedzialności  gwaranta.  Jednakże  skoro  wykonawcy  wchodzący  w  skład  Konsorcjum 

Foxan 

zdecydowali się na wniesienie wadium w formie gwarancji ubezpieczeniowej, musiała 

ona  spełnić  podstawy  cel  wadium,  jakim  jest  należyte  zabezpieczenie  roszczeń 

Zamawiającego i właśnie ten aspekt wyznacza skuteczność gwarancji wadialnej. 

Przypom

nieć w tym miejscu należy, że zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

wyrażonym  w  wyroku  z  15  lutego  2018  r.  sygn.  akt  IV  CSK  86/17  wniesienie  wadium 

w formie  gwarancji 

ubezpieczeniowej  można  uznać  za  prawidłowe  i  wystarczające  tylko 

wtedy,  gdy  stwarza  dla  zamawiającego  podstawę  do  żądania  od  gwaranta  zapłaty 

oznaczonej  kwoty  pieniężnej  niezależnie  od  tego,  który  z  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  doprowadził  do  ziszczenia  się  przesłanek 

określonych w art. 46 ust. 4a i 5 popzp [obecnie art. 97 ust. 7 pkt 2-4 ustawy pzp]. 

Już  tylko  z  tej  przyczyny  stanowisko,  że  zabezpieczenie  interesów  zamawiającego 

wyłącznie  w  kontekście  działań  Foxanu  jako  lidera  Konsorcjum  Foxan  i  tych  zależnych 

od 

niego jest  wystarczające  dla spełnienia przesłanki  skuteczności  gwarancji  wadialnej,  nie 

znajduje  swojego  uzasadnienia.  Tym  bardziej,  że  SWZ  przewiduje  kategorie  oświadczeń 

lub 

dokumentów dotyczących DMPRI F. W. jak partnera tego konsorcjum, które musiałby być 

podpisane  lub  złożone  (lub  poświadczone  za  zgodność  z  oryginałem)  także  przez  ten 

podmiot  i  nie  mogło  zostać  to  konwalidowane  samodzielnie  przez  Foxan  jako  lidera.  To  z 

kolei  mogło doprowadzić  do  ziszczenia się przesłanek określonych  w  art.  97  ust.  7  pkt  2-4 

pzp

.  Tym  samym  zabezpieczenie  wyłącznie  przed  konsekwencjami  działań  lub zaniechań 

lidera k

onsorcjum nie mogło w pełni zabezpieczać interesów Zamawiającego. 

Przechodząc do dalszych rozważań, przypomnieć należy, że o przesłankach realizacji 

gwarancji  decyduje 

–  jak  to  Sąd  Najwyższy  wyjaśnił  i  podkreślał  –  treść  gwarancji. 

W 

sytuacji,  w  której  jako  dłużnika  (zleceniodawcę,  dostawcę,  wykonawcę,  oferenta  etc.) 

zobowiązanego  do  zaspokojenia  zabezpieczanego  roszczenia  wskazano  w  gwarancji  nie 

wszystkich  wykonawców  ubiegających  się  wspólnie  o  udzielenie  zamówienia,  a  wskazane 

w gwarancji 

przyczyny uzasadniające żądanie zapłaty pokrywają się z wymienionymi w art. 

46  ust.  4a  i  5  po

pzp,  decydujące  znaczenie  dla  oceny,  czy wadium  wniesiono  prawidłowo, 

powinna  mieć  wykładnia  zastrzeżenia  sformułowanego  jako  „z  przyczyn  leżących  po  jego 

stronie" (por. art. 46 ust. 4a i ust. 5 pkt 3 popzp). 

Zgodnie  ze  wskazówkami  Sądu  Najwyższego  w  powyżej  wskazanym  orzeczeniu 

rozważenia wymaga – w świetle czynników wskazanych w art. 65 kc (zwłaszcza ustalonych 

zwyczajów, praktyki ubezpieczeniowej) – czy wyżej wskazane określenie obejmuje sytuacje, 

w  których  przyczyna  uzasadniająca  zatrzymanie  wadium  tkwi  wprawdzie  bezpośrednio 

w zaniechaniu 

wykonawcy pominiętego w gwarancji, jednakże wykonawcy w niej wymienieni 

również ponoszą za to zaniechanie odpowiedzialność. Innymi słowy, czy pojęcie „z przyczyn 

leżących  po  jego  stronie”  może  być  utożsamione  z  pojęciem  „z  przyczyn,  za  które 

odpowiada”. 

Po dokonaniu analizy zgodnie 

z wytycznymi Sądu Najwyższego skład orzekający Izby 

uznał,  że  dokument  złożony  przez  Konsorcjum  Foxan  nie  czynił  zadość  obowiązkowi 

skutecznego wniesienia wadium, gdyż nie spełniał opisanych wyżej wymogów. 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

Dostrzeżenia  wymagało  w  pierwszej  kolejności,  że  konieczność  wypłaty  przez 

gwaranta  kwoty  zabezpieczonej  w  gwarancji  ubezpieczeniowej  składanej  tytułem  wadium 

w 

sytuacjach  wynikających  z  art.  97  ust.  7  pkt  2-4  pzp  nie  może  budzić  wątpliwości. 

W 

szczególności  za  niedopuszczalną  należy  uznać  sytuację,  w  której  wypłata  kwoty 

z 

gwarancji  zależy od  dobrej  woli  gwaranta,  bądź pozostaje  uzależniona od  interpretacji tej 

gwarancji dokonywanej wbrew jej treści. Ponadto obowiązek złożenia prawidłowego wadium 

spoczywa na tym wykonawcy, który chce nim zabezpieczyć swą ofertę. Mając świadomość, 

że  wadliwie  wniesione  wadium  stanowi  przesłankę  dla  wykluczenia  wykonawcy 

z 

postępowania, powinien dbać o swoje interesy i dołożyć wszelkiej staranności by dokument 

został  złożony  prawidłowo.  Jak  wskazuje  się  w  orzecznictwie,  treść  gwarancji  składanych 

tytułem  wadium  powinna  być  jasna,  przejrzysta  i  czytelna  (por.  wyrok  Sądu  Okręgowego 

we 

Wrocławiu z 11 lipca 2013 r. sygn. akt X Ga 189/13). Ponadto ustawa pzp w art. 97 ust. 7 

określa  dopuszczalne  formy  wadium,  z  których  wszystkie  powinny  w  jednakowy  sposób 

zapewniać  zaspokojenie  roszczeń  zamawiającego  i  być  tak  samo  łatwo  egzekwowalne  jak 

wadium  wniesione  w  gotówce.  Powyższe  dotyczy  również  gwarancji  ubezpieczeniowej. 

Z 

treści  gwarancji  musiała  zatem  wynikać konieczność  wypłaty  przez  ubezpieczyciela  kwot 

wymienionych  w  gwarancji  w  sytuacjach,  które  zgodnie  z  art.  97  ust.  7  pkt  2-4  pzp 

uprawniają zamawiającego do zatrzymania wadium. 

W  opisanych  powyżej  realiach  tej  sprawy,  ponieważ  ofertę  w  postępowaniu  złożyło 

dwóch  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  (art.  58  pzp), 

możliwość  zaspokojenia  interesów  Zamawiającego,  tj.  uzyskanie  zagwarantowanej  zapłaty 

wadium  musiało  obejmować  wszystkie  wskazane  działania  lub  zaniechania  „Wykonawcy”, 

rozumianego  w  tym  przypadku  jako 

dwóch  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się 

o udzielenie  tego 

zamówienia,  ewentualnie  w  treści  gwarancji  ubezpieczeniowej  wyraźnie 

lub 

choćby w wystarczającym stopniu zrównane musiały zostać pojęcia „z przyczyn leżących 

po stronie Wykonawcy

” oraz „ z przyczyn, za które Wykonawca odpowiada”. 

W pierwszej kolejności Izba odniosła się jednak do kwestii solidarności zobowiązania 

współkonsorcjantów  względem  zamawiającego,  przyjmując  za  Sądem  Najwyższym, 

że zobowiązanie  to  ma  taki  właśnie,  tj.  solidarny  charakter.  Według  Zamawiającego 

powodować  to  ma  niejako  automatyzm  w  przyjęciu,  że  skoro  podmioty  odpowiadają 

za 

wykonanie  bądź  niewykonanie  zobowiązania  solidarnie,  a  odpowiedzialność 

zleceniodawców  (lidera  i pierwszego  partnera  konsorcjum)  ujawnionych  w  treści  gwarancji 

względem  Zamawiającego  nieodłącznie  wiąże  się  także  z  odpowiedzialnością  za  działania 

trzeciego członka (drugiego partnera) Konsorcjum, winno mieć to odzwierciedlenie w ocenie 

skuteczności udzielonej przez gwaranta gwarancji ubezpieczeniowej zapłaty wadium. 

Zdaniem  składu  orzekającego  Izby  solidarność  współkonsorcjantów  względem 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

Zamawiającego  nie  miała  zasadniczego  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia.  Natomiast  takie 

znaczenie  ma  wyłącznie  okoliczność,  którą  potwierdził  także  i  Sąd  Najwyższy 

w 

przywołanym  powyżej  orzeczeniu,  że  zobowiązanie  gwaranta  jest  zobowiązaniem 

abstrakcyjnym,  tj.  niezależnym  od  istnienia  i  ważności  zobowiązania  podstawowego, 

leżącego  u  podstaw  zaciągnięcia  zobowiązania  z  tytułu  gwarancji  oraz  samodzielnym 

(nieakcesoryjnym),  którego  istnienie  i  zakres  nie  zależy  od  istnienia  i  zakresu  innego 

zobowiązania.  Charakter,  istnienie,  zakres  samodzielnego  zobowiązania  gwaranta  określa 

sama umowa gwarancji ubezpieczeniowej. Abstrakcyjny i nieakcesoryjny charakter gwarancji 

bankowej  potwierdza  regulacja  zawarta  w  ustawie  z  29  sierpnia  1997  r.  Prawo  bankowe 

(t.j. Dz.  U.  z  2012  r. 

ze  zm.).  Zgodnie  z  art.  81  tej  ustawy  gwarancją  bankową  jest 

jednostronne  zobowiązanie  banku-gwaranta,  że  po  spełnieniu  przez  podmiot  uprawniony 

(beneficjenta  gwarancji)  określonych  warunków  zapłaty,  które  mogą  być  stwierdzone 

określonymi  w  tym  zapewnieniu  dokumentami,  jakie  beneficjent  załączy  do  sporządzonego 

we  wskazanej  formie  żądania  zapłaty,  bank  ten  wykona  świadczenie  pieniężne  na  rzecz 

beneficjenta gwarancji - 

bezpośrednio albo za pośrednictwem innego banku. Art. 87 ust. 2 tej 

ustawy  stanowi  natomiast  o  wymagalności  roszczeń  z  tytułu  gwarancji  bankowej,  choćby 

zobowiązanie,  z  którym  gwarancja  była  związana,  już  wygasło.  Uprawnia  to  tym  samym 

stwierdzenie,  iż  ani  sposób  ukształtowania,  ani  treść  stosunku  prawnego  podstawowego 

(zamawiający  -  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia)  nie  mają 

wpływu  na  zakres  odpowiedzialności  gwaranta.  Odpowiedzialność  ta  jest  bowiem 

wyz

naczona  samą  treścią  gwarancji.  Z  pewnością  zaś  rozważania  dotyczące  gwarancji 

bankowej  należy  odnieść  także  i  do  gwarancji  ubezpieczeniowej,  mając  na  względzie 

zarówno podobieństwo jak i charakter oraz cel obu tych instytucji prawnych.  

Tym  samym  gwarant 

zobowiązany  będzie  do  wypłaty  sumy  gwarancyjnej  wyłącznie 

w 

przypadku  zaistnienia  zdarzeń  objętych  samą  treścią  gwarancji,  tak  w  granicach  jej 

przedmiotowego,  jak  i  podmiotowego  zakresu.  Jak  wskazał  Sąd  Najwyższy  w  wyroku  z  7 

stycznia  1997  r.  sygn.  akt  I  C

KN  37/96,  istota  gwarancji  przejawiająca  się  w  odrębności 

przedmiotu  zobowiązania  gwaranta  od  długu  głównego,  przesądza,  że  wyłącznie 

rozstrzygającymi  o  odpowiedzialności  gwaranta  są  postanowienia  zawarte  w  treści 

oświadczenia  (listu  gwarancyjnego)  skierowanego  do  beneficjanta  gwarancji.  Powoływanie 

się  przez  zamawiającego  na  okoliczności  dotyczące  jego  relacji  z  wykonawcami  wspólnie 

ubiegającymi  się  o  udzielenie  zamówienia  nie  będzie  skuteczne  względem  gwaranta. 

W 

efekcie  okoliczność,  że  wskazany  w  treści  gwarancji  podmiot,  którego  działań 

lub 

zaniechań  dotyczyć  miałaby  odpowiedzialność  gwaranta,  byłby  w  ramach  stosunku 

podstawowego 

współdłużnikiem 

solidarnym, 

nie 

mogłaby 

stanowić 

podstawy 

do 

rozszerzenia  odpowiedzialności  gwaranta  na  działania  i  zaniechania  innych  podmiotów, 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

niewymienionych w gwarancji.  

Zatem nawet jeśli – jak w niniejszej sprawie – członkowie Konsorcjum są zobowiązani 

solidarnie wobec Zamawiającego, to wciąż byłaby to jedynie cecha stosunku podstawowego 

(zamawiający-wykonawcy),  niewpływająca  na  treść  stosunku  gwarancji.  Jeżeli  natomiast 

gwarant  zdecydowałby  się  wziąć  odpowiedzialność  również  za  działania  i  zaniechania 

ewentualnych  i  nieznanych  sobie  konsorcjantów  wykonawców  zlecających  udzielenie 

gwarancji,  musiałoby  to  znaleźć  odzwierciedlenie  w  treści  gwarancji  ubezpieczeniowej. 

Przejawem  takim  mogłoby  być  wskazanie,  że  przez  wykonawcę  (zlecającego,  według 

terminologii  analizowanej  gwarancji  „Zobowiązanego”)  należy  rozumieć  nie  tylko  podmioty 

oznaczone  w  tym  dokumencie,  ale  i  wszystkich  w

ykonawców,  z  którymi  zdecydują 

lub 

zdecydowały  się  one  złożyć  ofertę.  Tymczasem  na  próżno  szukać  w  treści  powyżej 

wskazanej 

gwarancji  ubezpieczeniowej  takich  zastrzeżeń  lub  choćby  ujawnienia 

świadomości  gwaranta  co  do  działania  zlecających  również  w  imieniu  innego  podmiotu. 

Przeciwnie,  podkreślane  jest  wielokrotnie  przejęcie  odpowiedzialności  za  zachowanie 

wyłącznie „Wykonawcy”, i leżące po „jego” stronie (nie „podmiotów powiązanych” czy „innych 

współwykonawców”),  jako  podmiotu  w  sposób  pełny  i  kompletny  zdefiniowanego  już 

w komparycji  gwarancji  ubezpieczeniowej

.  Nie  zaznaczono  w  tym  miejscu  by  działał  bądź 

zamierzał działać także w imieniu i na rzecz innych podmiotów, bądź by uzgodniono objęcie 

działań  i  zaniechań  takich  podmiotów  definicją  „przyczyn  leżących  po  stronie 

Zobowiązanego”.  Przeciwnie,  z  jej  treści  –  ani  wprost,  ani  w  sposób  domniemany  –  nie 

wynika  by  rozszerzona  została  odpowiedzialność  gwaranta  także  poza  wprost  wskazane 

w 

niej  „przyczyny  leżące  po  stronie  Zobowiązanego”.  Wyłącznie  zatem  od  dobrej  woli 

gwaranta  bądź  ewentualnie  wykładni  treści  tej  gwarancji,  poczynionej  wbrew  jej  treści, 

uzależnione  byłoby  przyjęcie,  że  obejmowała  także  przyczyny,  za  które  zleceniodawca 

ogólnie „jest odpowiedzialny”.  

Podkreślić  należy,  że  ewentualne  przyjęcie  o  objęciu  gwarancją  także  i  „przyczyn, 

za 

które  Wykonawca  odpowiada”  istotnie zwiększyłoby  zakres  odpowiedzialności  gwaranta. 

A 

wziąć  pod  rozwagę  należy,  iż  z  praktyki  ubezpieczeniowej  wynika,  iż  zakres  ponoszonej 

przez  gwaranta  odpowiedzialności  jest  każdorazowo  sprawdzany  i  ustalany  jeszcze  przed 

akceptacją  gwarancji,  w  celu  oszacowania  ryzyka  z  tym  związanego.  Gwarant  udziela 

bowiem gwarancji w celu osiągnięcia zysku, a zatem przede wszystkim realizacji własnego 

celu  gospodarczego.  Weryfikuje  zatem  szczeg

ółowo  kondycję  ekonomiczną  wykonawcy, 

na 

podstawie  czego  decyduje  o  akceptacji  gwarancji  i  kalkuluje  opłacalność  dokonywanej 

z 

nim czynności. Stąd zdaniem składu orzekającego Izby gwarant w dokumencie gwarancji 

ubezpieczeniowej precyzyjnie określa, za jakie działania lub zaniechania i jakiego podmiotu 

bierze odpowiedzialność. 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

W  konsekwencji  uznać  należy,  iż  w  treści  tejże  gwarancji  znajduje  odzwierciedlenie 

wyłączny – zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy – zakres odpowiedzialności gwaranta. 

Oczywistym  jes

t,  że  w  sytuacji,  gdy  gwarancja  wystawiona  jest  na  rzecz  wyłącznie 

na 

niektórych  członków  konsorcjum  ryzyko  wystąpienia  okoliczności  z  art.  97  ust.  7  pkt 

pzp  może  być  przecież  inne  niż  gdyby  jej  treścią  objęte  było  więcej  podmiotów.  Biorąc 

powyższe  pod  uwagę,  aby  uznać  złożenie  gwarancji  ubezpieczeniowej  za  skuteczne, 

z 

przedłożonego  przez  Konsorcjum  dokumentu  gwarancji  powinien  w  jakikolwiek  sposób 

wynikać  obowiązek  gwaranta  zapłaty  kwoty  zabezpieczonej  gwarancją,  jeżeli  okoliczności 

z art.  97  ust.  7  pkt  2-4  pzp 

dotyczyć  będą  „Wykonawcy"  rozumianego  jako  wszyscy 

członkowie  konsorcjum,  które  złożyło  ofertę,  bądź,  że  dotyczy  warunków  aktualizujących 

odpowiedzialność gwaranta rozumianych szerzej aniżeli „leżących po stronie wykonawcy”. 

Tymczasem  z  treści  przedłożonej  przez  Konsorcjum  gwarancji  ubezpieczeniowej 

okoliczności  takie  w  żaden  sposób  nie  wynikają  i  nie  sposób  ich  na  żadnej  podstawie 

domniemywać czy uzyskać w drodze wykładni gwarancji. Okoliczności, jakie należy brać pod 

uwagę  przy  dokonywaniu  wykładni  umowy  (co  stosować  należy  i  do  gwarancji)  to  przede 

wszystkim:  zgodny  zamiar  stron  i  cel  umowy,  literalne  brzmienie  spornego  postanowienia 

oraz  całej  umowy,  kontekst  słowny,  w  jakim  postanowienie  to  zostało  użyte  w  umowie, 

a nadto  szeroko  rozumiany  kon

tekst  sytuacyjny  towarzyszący  zawarciu  danej  umowy, 

przykładowo: czynności dokonywane przez strony przed zawarciem umowy, a związane już 

z 

jej  zawarciem,  czas,  miejsce,  przedmiot  umowy,  doświadczenie  jej  stron  w  obrocie, 

sytuacja osobista stron, itp. (por. 

m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 14 września 

2017  r.  sygn.  akt  I  ACa  309/17,  LEX  nr  2402400).  A  jak  już  wyżej  nadmieniono  –  za 

przyjęciem, że gwarant swoją wolą obejmował nie tylko odpowiedzialność za wskazany w jej 

treści jako zleceniodawca podmiot, ale także inne, współdziałające z nim podmioty, a także 

inne przesłanki aktualizujące jego odpowiedzialność niż wprost określone „przyczyny leżące 

po  stronie  Wykonawcy

”  nie  przemawiają  ani  literalne  brzmienie  gwarancji,  ani  ustalone 

zwyczaje,  ani  p

raktyka  ubezpieczeniowa,  ani  żadna  inna  okoliczność.  A  z  uwagi 

na powszechnie  stosowany  przez  ubezpieczycieli  formalizm  gwarancji,  jakakolwiek 

interpretacja rozszerzająca nie jest zdaniem składu orzekającego Izby dopuszczalna. 

Prawidłowość  gwarancji  nieobejmującej  wszystkich  członków  konsorcjum  nie  może 

być  również  wywodzona  z  faktu,  że  gwarancja  wadialna  jest  bezwarunkowa  i  płatna 

na 

pierwsze  żądanie.  Bezwarunkowość  nie  oznacza  bowiem,  że  gwarant  ponosi 

odpowiedzialność  za  zdarzenia,  których  nie  objął  ochroną,  w  tym  za  działania 

lub 

zaniechania  podmiotu  niewskazanego  w  treści  gwarancji.  Jak  wskazał  Sąd  Najwyższy 

w 

wyroku  z  25  stycznia  1995  r.  (sygn.  akt  III  CRN  70/94)  wypowiadając  się 

o 

odpowiedzialności  gwaranta  z  gwarancji  bezwarunkowej  i  na  pierwsze  żądanie, 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

odpowiedzialność  ta  nie  jest  nieograniczona  i  nie  może  być  traktowana  w  sposób 

bezwzględny.  W  wyroku  tym  Sąd  stwierdził,  że  bank,  który  udzielił  drugiemu  bankowi 

(kredytodawcy)  gwarancji  bezwarunkowej  i  na  pierwsze  żądanie  może  uchylić  się 

od 

spełnienia  świadczenia,  jeżeli  żądanie  beneficjenta  jest  sprzeczne  z  treścią  gwarancji 

(art. 353

kc)  albo  stanowi  nadużycie  prawa  (art.  5  kc).  Żądanie  wypłaty  z  gwarancji 

w 

związku  z  działaniem  lub  zaniechaniem  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się 

o udzielenie  za

mówienia  w  sytuacji,  gdy  zgodnie  z  treścią  gwarancji  dotyczy  ona  zdarzeń 

związanych z udziałem w postępowaniu niektórych wykonawców, byłoby sprzeczne z treścią 

tej gwarancji. W doktrynie wskazuje się, że gwarant może bronić się względem beneficjenta 

zarzut

ami  wynikającymi  z  treści  gwarancji  {M.  Pyziak-Szafnicka.  Gwarancja  autonomiczna, 

1994  nr  2,  s.  20, A.  Szpunar, 

Zabezpieczenia  osobiste  wierzytelności,  Sopot  1997,  s.  173; 

G.   Tracz,  Umowa  gwarancji

,  Kraków  1998,  s.  261,  Z.  Radwański,  J.  Panowicz-Lipska, 

Z

obowiązania-część  szczegółowa,  Warszawa  2008,  s.  273,  T.  Spyra,  [w:]  F.  Zoil  (red.), 

Prawo  bankowe.  Komentarz.  Tom  I

,  Kraków  2005,  s.  790,  za  Poręczenia  i  gwarancja 

bankowa

, R. Trzaskowski, Instytut Wymiaru Sprawiedliwości, Warszawa 2011, s. 283). 

Z  uwagi 

na  powyższe  skład  orzekający  Izby  nie  mógł  podzielić  stanowiska  

Zamawiającego i Przystępującego, że powyższa gwarancja ubezpieczeniowa wystawiona na 

jednego z 

członków Konsorcjum Foxan zabezpiecza interesy Zamawiającego, a tym samym 

jest  prawidłowa.  Skład  orzekający  Izby  w  pełni  podzielił  zatem  stanowisko  i  argumentację 

Sąd Okręgowego w Gdańsku wyrażone w uzasadnieniu wyroku z 27 lutego 2019 r. sygn. akt 

XII  Ga  555/19  {wydanego,  co  istotne,  po  przywoływanym  przez  Przystępującego  wyroku 

Sądu  Najwyższego},  wskazujące  na  konieczność  objęcia  treścią  gwarancji  wszystkich 

podmiotów  wchodzących  w  skład  konsorcjum,  które  jest  również  ugruntowane  w 

orzecznictwie  {por. 

wyroki  zespołów  arbitrów  z:  25  września  2002  r.  sygn.  akt  UZP/ZO/O-

1221/02, 24 stycznia 2006 sygn. akt UZP/ZO/0-

149/06, wyroki Krajowej Izby Odwoławczej z: 

20  lipca  2010  r.  sygn.  akt  KIO  1408/10,  15  września  2014  r.  sygn.  akt  KIO  1785/14,  7 

stycznia 2015 r. sygn. akt KIO 2694/14, 5 maja 2015 r. sygn. akt KIO 813/15, 22 maja 2015 r. 

sygn. akt KIO 974/15, 1 

lipca 2015 r. sygn. akt KIO 1251/15, 17 września 2015 r. sygn. akt 

KIO  1936/15,  5  lutego  2016  r.  sygn.  akt  KIO  82/16,  8  października  2015  r.  sygn.  akt:  KIO 

2067/15,  2069/15,  2071/15,  2  listopada  2015  r.  sygn.  akt  KIO  2287/15,  wyroki  sądów 

powszechnych: 

Sądu Okręgowego w Katowicach z 24 marca 2005 r. sygn. akt III Ca 39/05, 

Sądu  Okręgowego  w Warszawie  z  10  września  2015  r.  sygn.  akt  XXIII  Ga  1041/15,  Sądu 

Okręgowego  w Gdańsku  sygn.  akt  XII  Ga  697/15).  Pogląd  taki  wyrażany  jest  również  w 

piśmiennictwie  {por.  m.in.  Gwarancja  ubezpieczeniowa  członka  konsorcjum  jako  wadium  w 

postępowaniu  o uzyskanie  przez  konsorcjum  zamówienia  publicznego,  Eugeniusz 

Kowalewski,  Władysław  Wojciech  Mogilski,  Wiadomości  Ubezpieczeniowe  1/2014,  Michał 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

Makowski,  Gwarancja  bankowa  jako  forma  wniesienia  wadium 

–  kontrowersje 

interpretacyjne, PZP 2008, nr 2).  

W  ocenie  składu  orzekającego  Izby  konieczne  było  bowiem  wymienienie  w  treści 

gwarancji  bądź  wszystkich  wykonawców,  którzy  wspólnie  ubiegają  się  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  (w  myśl  art.  58  ust.  1  w  związku  z  ust.  5  pzp),  a  co  najmniej 

zasygnalizowanie,  że  strona  stosunku  „gwarancyjnego”  działa  także  w  imieniu  i  na  rzecz 

innych  uczestników  jako  wykonawców  –  którzy  wspólnie  złożyli  lub  złożą  w  postępowaniu 

przetargowym  ofertę  –  po  to,  aby  gwarant  mógł  prawidłowo  zidentyfikować,  kto  jest 

wykonawcą  w  postępowaniu  przetargowym.  W  ten  sposób  wykluczone  zostałyby  zaś 

wszelkie  wątpliwości  interpretacyjne  związane  z  ustalaniem  zakresu  zobowiązań 

ubezpieczyciela,  a  tym  samym  gwarancja 

spełniłaby  swój  cel,  tj.  zabezpieczyła  interes 

finansowy  zamawiającego  (jako  beneficjenta)  poprzez  wypłatę  mu  określonej  kwoty 

pieniężnej  przez  gwaranta  –  zakład  ubezpieczeń  w  przypadku,  gdy  zobowiązany  – 

zleceniodawca  gwarancji  (lub  inny  podmiot  z  nimi  p

owiązany  i  objęty  zakresem  gwarancji) 

nie wywiąże się ze swych powinności. Tymczasem zdaniem składu orzekającego Izby w tej 

sprawie  zachodzi  bardzo  poważne  ryzyko,  że  Zamawiający  z  uwagi  na  nieścisłości  co  do 

podmiotowego  i  przedmiotowego  zakresu  gwarancji 

nie  uzyskałby  od  gwaranta  sumy 

gwarancyjnej,  jeżeli  przyczyny  uruchomienia  gwarancji  będą  leżeć  po  stronie  tylko  tego 

wykonawcy  należącego  do  konsorcjum,  który  nie  jest  objęty  tą  gwarancją.  A  raz  jeszcze 

zwrócić należało na uwagę, iż sytuację taka nie ma charakteru hipotetycznego.  

Reasumując,  w  warunkach  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  zaktualizowały  się  przesłanki  do  unieważnienia  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  oraz  unieważnienia  czynności  badania  i  oceny  ofert  a  także 

powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  wykluczenia  Konsorcjum  z  tego 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. 

{KIO 242/23, KIO 305/23} 

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  naruszenie  przez  Zamawiającego 

przepisów  objętych  zarzutami  odwołań  miało  wpływ  na  wynik  prowadzonego  przez  niego 

postępowania o udzielenie zamówienia, stąd na podstawie art. 554 ust. 1 pkt 1, ust. 3 pkt 1 

lit. a oraz b ustawy pzp orzeczono, jak w pkt 1. sentencji. 

Poniew

aż Zamawiający w całości przegrał obie sprawy, stosownie do takiego wyniku 

powinien  w  całości  ponieść  koszty,  na  które  złożył  się  uiszczony  przez  Odwołujących  wpis 

oraz  wynagrodzenie  pełnomocników Odwołujących,  stąd  na  podstawie art.  557  ustawy  pzp 

w zw.  z 

§  5  pkt  1  i  2  lit.  b  oraz  §  7  ust.  1  pkt  1  przywołanego  powyżej  rozporządzenia 

Sygn. akt: KIO 242/23 
 

KIO 305/23 

orzeczono, jak w pkt 3. i 4. sentencji. 

Ponadto  na  podstawie  art.  557  ustawy  pzp  w  zw.  z 

§  5  pkt  1  oraz  §  7  ust.  1  pkt  1 

powyższego rozporządzenia w sprawie sygn. akt KIO 242/23 zasądzono wnioskowane przez 

pełnomocnika  Odwołującego  koszty  dojazdu,  z  ograniczeniem  ich  wysokości 

do 

odpowiadającej  wyliczeniu  załączonemu  do  złożonej  faktury  VAT,  czyli  wg  tzw. 

kilometrówki.  Jednocześnie Izba  nie uznała za uzasadnione zasądzanie kosztów  wynikłych 

z 

wyjazdu  pełnomocnika  na  termin  posiedzenia,  który  został  zniesiony,  o  czym  przy 

dołożeniu  należytej  staranności  mógł  powziąć  wiedzę,  podobnie  jak  doliczanie  kwoty  VAT 

do 

kosztów przejazdu.