KIO 3037/23 WYROK dnia 31 października 2023 r.

Sygn. akt: KIO 3037/23 
 

WYROK 

z dnia 31 

października 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  

−   w składzie: 

Przewodnicząca:      Anna Chudzik 

Protokolantka:  

Wiktoria Ceyrowska   

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  27 

października  2023  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  13  października  2023  r.  przez 

wykonawc

ę Mosty Łódź S.A. z siedzibą w Łodzi, 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Akademię  Wojsk  Lądowych  im.  gen.  Tadeusza 

Kościuszki we Wrocławiu, 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i nakazuje  Zamawiającemu:  unieważnienie  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej,  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  wykonawcy  Mosty 

Łódź S.A. z siedzibą w Łodzi oraz powtórzenie czynności badania i oceny ofert; 

Kosztami  postępowania  obciąża  Akademię  Wojsk  Lądowych  im.  gen.  Tadeusza 

Kościuszki we Wrocławiu i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

Odwołującego tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  23 600  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą 

uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2023  r.  poz.  1605  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  – 

w 

terminie 14 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodnicząca: 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Akademia  Wojsk  Lądowych  im.  gen.  Tadeusza  Kościuszki  we 

Wrocławiu  –  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o udzielenie 

zamówienia pn. Przebudowa i docieplenie budynku koszarowego nr 10 wraz z modernizacją 

infrastruktury technicznej i zagospodarowaniem terenu na 

terenie Akademii Wojsk Lądowych 

we  Wrocławiu.  Wartość  zamówienia  przekracza  progi  unijne.  Ogłoszenie  o  zamówieniu 

zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej odpowiednio pod numerem 

2023/S 111-349125. 

W dniu 13 października 2023 r. wykonawca Mosty Łódź S.A. wniósł odwołanie wobec 

czynności odrzucenia jego oferty bez podania odpowiednich podstaw prawnych i faktycznych 

oraz 

wobec zaniechania odrzucenia ofert, które oferty zostały uznane za ważne, w tym oferty 

najkorzystniejszej. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu:  unieważnienia  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej, 

unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  powtórzenia 

czynności  badania  wyjaśnień  dotyczących  stawki  podatku  VAT,  dokonania  wyboru  oferty 

Odwołującego jako najkorzystniejszej oraz odrzucenia ofert dotychczas uznanych za ważne, 

w  tym  oferty  dotychczas  najkorzystniejszej, 

z  uwagi  na  zastosowanie  w  nich  niewłaściwej 

stawki podatku VAT.  

Odwołujący wskazał, że pismem z 5 października 2023 r. Zamawiający poinformował 

go 

o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  i  odrzuceniu  m.in.  jego  oferty  z  powodu  wyjaśnień 

dotyczących  stawki  podatku  VAT.  W  dniu  30  sierpnia  2023  r.  Zamawiający  wezwał 

Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  zaoferowania  w  ofercie  Odwołującego 

dwóch  stawek  podatku  VAT.  Odwołujący  złożył  stosowne  wyjaśnienia  4  września  2023  r., 

wskazując, że do wyliczenia ceny oferty dla robót budowlanych będących składowymi oferty 

zastosował  dwie  stawki  podatku  od  towarów    i  usług  VAT  w  wysokości  8%  i  23%. 

Odwołujący  wskazał  również,  że  budynek  koszarowy  jest  budynkiem  zbiorowego 

zamieszkania  sklasyfikowanym  według  symbolu  PKOB  1130  i  wypełnia  definicję 

budownictwa mieszkaniowego zawartą w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT oraz że dla przebudowy  

i  docieplenia  budynku  koszarowego  zgodnie  z  art.  41  ust.  12  ustawy  VAT  dla  dostawy, 

budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych 

dotyczących  obiektów  budowlanych  lub  ich  części  zaliczonych  do  budownictwa  objętego 

społecznym  programem  mieszkaniowym  –  stawka  VAT  wynosi  8%.  Jeśli  chodzi 

o zastosowanie 23% stawki, 

Odwołujący zastosował ją do pozostałych robót budowlanych.   

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

Odwołujący  podniósł,  że  pomimo  ww.  wyjaśnień,  Zamawiający  odrzucił  jego  ofertę 

wskazując,  że  „powinno  się  przyjąć  jedną  stawkę  VAT  23%  dla  wszystkich  robót 

budowlanych  z uwagi na to, iż budynek koszarowy jest budynkiem mieszkalnym na terenie 

koszar, i że zgodnie  z ustawą o VAT budynki mieszkalne na terenie koszar, zakłady karne 

i 

poprawcze, areszty śledcze (1130) – są wyłączone z możliwości zastosowania 8 % stawki 

VAT.” Zamawiający nie podał przy tym żadnych konkretnych podstaw prawnych.  

Odwołujący powołał się na przepis art. 253 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, zgodnie z którym 

niezwłocznie  po  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  zamawiający  informuje  o  wykonawcach, 

których  oferty  zostały  odrzucone  podając  szczegółowe  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne. 

Dodatkowo  Zamawiający  powinien  podać  indywidulanie  wobec  każdego  z  wykonawców 

podstawy prawne i faktyczne odrzucenia, a nie tak jedno uzasadnienie faktyczne oraz 

ogólne 

uzasadnienie 

prawne odrzucenia ofert wobec aż sześciu wykonawców. Wynikiem połączenia 

argumentacji  odrzucenia  oferty  dla  sześciu  wykonawców  jest  nie  tylko  opis  sytuacji, 

nieodpowiadającej  stanowi  faktycznemu  wynikającemu  z  wyjaśnień  Odwołującego  oraz 

nielogiczna argumentacja uzasadnienia odrzucenia ofert w

ykonawców, w tym Odwołującego.  

Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający  odrzucając  ofertę  powołał  się  jedynie 

ogólnikowo  na  przepis  art.  41  ust.  12b  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  r.  ustawy  o  podatku 

o 

towarów  i  usług,  w  dodatku  powołując  się  na  nieobowiązującą  ustawę,  tj.  ustawę  DZ.U. 

z 2022 poz. 931 ze zm., 

a nie ustawę obowiązującą  w momencie odrzucania ofert, tj. DZ.U. 

z 2023r.  poz.  1570  t.j.  z  dnia  2023.08.09. 

praz  wskazał,  że  budynki  mieszkalne  na  terenie 

koszar  są  wyłączone  z  preferencyjnej  stawki  podatku  VAT  8%  dla  budowy,  remontu, 

modernizacji,  termomodernizacji,  przebudowy  lub  robót  konserwacyjnych  dotyczących 

obiektów  budowlanych  lub  ich  części  zaliczonych  do  budownictwa  objętego  społecznym 

programem  mieszkaniowym.  Zgodnie  z  przepisem,  na  który  powołał  się  Zamawiający:  „Do 

budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie 

zalicza  się:  1) budynków  mieszkalnych  jednorodzinnych,  których  powierzchnia  użytkowa 

przekracza  300 m2;  2) 

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 

m2.”  

Odwołujący wyjaśnił, że lokale mieszkalne znajdujące się w budynkach koszarowych 

objętych przedmiotem przetargu nie przekraczają powierzchni wskazanych  w ww. przepisie 

oraz  nie  stanowią  budynków  mieszkalnych  jednorodzinnych,  a  ponadto  zgodnie  

z 

interpretacją  samego  Zamawiającego  „budynki  na  terenie  koszar  służące  zbiorowemu 

zakwaterowaniu  żołnierzy  uznawane  są  za  budynki  mieszkalne  i  zastosowanie  znajduje 

stawka  podatku  właściwa  dla  tych  budynków”  –  a  więc  wskazana  przez  samego 

Zamawiającego jedynie ogólna podstawa prawna tj. przepisu art. 41 ust. 12b ustawy z dnia 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

11  marca  2004  r.  dotycząca  odrzucenia  ofert  z  uwagi  na  rzekomy  brak  możliwości 

skorzystania z 8 % stawki podatku VAT 

– jest niewłaściwa.  

Odwołujący  podniósł,  że  budynki  mieszkalne  na  ternie  koszar  wypełniają  definicję 

budownictwa  mieszkaniowego  zawartą  w  przepisie  art.  2  pkt  12  ustawy  o  VAT  oraz 

przesłanki przepisów art. 41 ust. 12  i ust. 12a ww. ustawy. Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy 

s

tawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do:  

dostawy,  budowy,  remontu,  modernizacji,  termomodernizacji,  przebudowy  lub  robót 

konserwacyjnych  dotyczących  obiektów  budowlanych  lub  ich  części  zaliczonych  do 

budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;  

robót konserwacyjnych dotyczących:  

a)   

obiektów  budownictwa  mieszkaniowego  lub  ich  części,  z  wyłączeniem  lokali 

użytkowych,  

b)  lokali  mieszkalnych  w  budynkach  niemieszkalnych  sklasyfikowanych  w  Polskiej 

Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12  

w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.  

Odwołujący  wskazał,  że  zgodnie  z  art.  41  ust.  12a  ustawy  o  VAT:  „Przez 

budownictwo  objęte  społecznym  programem  mieszkaniowym  rozumie  się  obiekty 

budownictwa  mieszkaniowego  lub  ich  części,  z  wyłączeniem  lokali  użytkowych,  lokale 

mieszkalne w 

budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów 

Budowlanych  w  dziale  12,  oraz  obiekty  sklasyfikowane  w  Polskiej  Klasyfikacji  Obiektów 

Budowlanych w klasie ex 1264 - 

wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących 

usługi  zakwaterowania  z  opieką  lekarską  i  pielęgniarską,  zwłaszcza  dla  ludzi  starszych 

i 

niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 

lutego  2015  r.  o  odnawialnych  źródłach  energii  (Dz.  U.  z  2022  r.  poz.  1378,  1383,  2370 

i 

2687), funkcjonalnie z nimi związaną,  z zastrzeżeniem ust. 12b.”  

Odwołujący podniósł, że przepis art. 2 pkt 12 ww. ustawy podatkowej potwierdza, że 

przez  obiekty  budownictwa  mieszkaniowego  rozumie  się  budynki  mieszkalne  stałego 

zamieszkania  sklasyfikowane  w  Polskiej  Klasyfikacji  Obiektów  Budowlanych  w  dziale  11, 

a 

więc  podanej  przez  Odwołującego  w  wyjaśnieniach  klasyfikacji  1130  oraz  cytowanych 

przepisów  art.  41  ust.  12  i  12a  ww.  ustawy.  Ww.  przepisy  potwierdzają  wprost  możliwość 

opodatkowania  ich  preferencyjną  stawką  8%,  a  w  pozostałej  części  robót  stawką  23%. 

Potwierdza  zresztą  to  sam  Zamawiający,  który  w  drugiej  części  pisma  dotyczącego 

odrzucenia  oferty  wyjaśnia  definicję  budynku  mieszkalnego,  która  wprost  koresponduje 

z 

wyjaśnieniami Odwołującego, w pełni je potwierdzając.    

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

Odwołujący  zaprzeczył,  że  Zamawiający  dokonał  wnikliwej  analizy  wyjaśnień 

Odwołującego  podejmując  decyzję  o  odrzuceniu  jego  oferty.  Podniósł,  że  Zamawiający 

wręcz nie dokonał takiej analizy, gdyż jeśli nie zgadzał się z wyjaśnieniami Odwołującego, to 

mógł, a nawet powinien, przed odrzuceniem oferty przedstawić swoją interpretację, prosząc 

Odwołującego  o  szczegółowe  wyjaśnienia.  Odwołujący  zaznaczył,  że  nie  chodziłoby  tu 

o 

niedopuszczalne negocjowanie treści oferty, gdyż Odwołujący nigdy o to nie wnosił ani też 

nie wynikało z treści jego wyjaśnień, że chciał zmiany stawki VAT. Odwołujący podniósł, że 

zgodnie  z  przyjętą  praktyką  i  orzecznictwem,  o  wyjaśnienia  można  zwracać  się  do 

wykonawcy  więcej  niż  raz,  gdyż  istotne  jest,  aby  Zamawiający  był  pewien  swojego 

stanowiska,  podejmując  decyzję  o  odrzuceniu  oferty.  Wbrew  twierdzeniem  Zamawiającego 

brak  pogłębiania  wyjaśnień  w  zakresie  stawki  podatku  VAT  należy  traktować  jako  brak 

zachowania  należytej  staranności  oraz  brak  zachowania  zasad  uczciwej  konkurencji 

i 

równego traktowania wykonawców, a także zasady przejrzystości. 

Odwołujący powołał się na udzieloną przez Zamawiającego odpowiedź na pytanie nr 

Pytanie: 

Jaki  podatek  VAT  należy  uwzględnić  w  postepowaniu?  23%  czy  8  %?  Wykonawca  wnosi  

o 

jednoznaczne wskazanie poprawnej wartości. Budynki zamieszkania zbiorowego kalkuluje 

się  w oparciu o 8 % VAT natomiast zakres PZT 23 %. W trosce o dobro przetargu wnosimy  

o  jednoznaczne  narzucenie  przez  Inwestora  wymaganych  podatków  VAT,  aby  uniknąć 

sytuacji,  w której kilku oferentów złoży oferty bazując na innym podatku.  

Odpowiedź: 

Zamawiający  wyjaśnia,  że  stawkę  podatku  VAT  Wykonawca  dobierze  według 

obowiązujących przepisów na dzień składania ofert oraz stosownie dla poszczególnych robót 

budowlanych. 

Odwołujący zaznaczył, że Zamawiający przeniósł na wykonawcę obowiązek ustalenia 

stawki podatku VAT i wbrew twierdzeniom Zamawiającego ważna jest intencja towarzysząca 

wykonawcy przy ustaleniu tej stawki, 

gdyż to przede wszystkim on ponosi odpowiedzialność 

karno-

skarbową za stosowanie wbrew prawu stawek podatku VAT.    

Odwołujący powołał się na stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, zgodnie 

z  którym:  „Remont  koszarów,  które  są  zakwalifikowane  jako  budynek  zbiorowego 

zamieszkania  i  wypełniają  definicję  budownictwa  mieszkaniowego,  można  objąć  8-proc. 

stawką VAT.”(https://podatki.gazetaprawna.pl/artykuly/512793,remont-w-koszarach-z-8-proc-

vat.html). 

Według  poznańskiej  izby  o  ile  budynek  koszarowy  jest  budynkiem  zbiorowego 

zamieszkania  sklasyfikowanym  według  symbolu  PKOB  1130,  wypełnia  definicję 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

budownictwa mieszkaniowego zawartą w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT (Dz.U. z 2004 r. nr 54, 

poz.  535  z  późn.  zm.),  to  roboty  budowlane  i  budowlano-montażowe,  remonty  i  roboty 

konserwacyjne  wykonywane  w  tym  budynku  opodatkowane  były  w  2010  r.  7%  stawką 

podatku, a w 2011 r. 8% 

stawką podatku.  Przy czym, dla zastosowania w 2011 r. obniżonej 

stawki,  usługi  wykonywane  przez  podatnika w  budynkach  koszarowych  muszą mieścić 

się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, tj. dostawa, budowa, 

remont,  modernizacja,  termomodernizacja 

lub  przebudowa  obiektów  budowlanych  lub  ich 

części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym.   

Odwołujący  podkreślił,  że  w  oparciu  o  stawkę  8%  VAT  dla  kategorii  1130,  w  tym 

budynków  mieszkalnych  w  koszarach,  działa  cały  rynek  budowlany  w  Polsce,  więc 

odrzucone  winny  być  oferty  wszystkich  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty  z  jedna  stawką 

VAT  23%,  a  nie  oferta  O

dwołującego.  Ponadto  sam  Zamawiający  przyznał,  że  budynki, 

w 

których  zakwaterowani  są  żołnierze  na  czas  pełnienia  służby  wojskowej  są  budynkami 

mieszkalnymi.   

Odwołujący  zaznaczył,  że  w  tym  roku  Zamawiający  rozstrzygnął  już  postępowanie 

i 

podpisał umowę na Przebudowę i docieplenie budynku koszarowego nr 2 Akademii Wojsk 

Lądowych imienia gen. Tadeusza Kościuszki wraz z modernizacją infrastruktury technicznej 

i zagospodarowaniem  terenu

.  Wybrany  w  tym  postępowaniu  Przedsiębiorstwa  Budowlano-

Konserwatorskie CASTELLUM Sp.  z o.o. 

zastosował w ofercie dwie stawki VAT (8% i 23%) 

i 

na  podstawie  tej  oferty  realizowana  jest  według  tych  stawek  aktualnie  umowa.  Powstaje 

więc  uzasadnione  pytanie,  dlaczego  Zamawiający  raz  przyjmuje  dwie  stawki  VAT  dla  tych 

samych  robót,  a  raz  nie,  tym  bardziej  że  był  proszony  w  ramach  pytań  dotyczących 

przedmiotowego postępowania przetargowego o podanie stawki VAT, a mimo to uznał, że to 

na  w

ykonawcy  ciąży  obowiązek  jej  należytego  ustalenia.  Zdaniem  Odwołującego  takie 

zachowanie Zamawiającego wskazuje, że świadomie chce on wykorzystać pewne narzędzia 

proceduralne o negatywnym charakterze dla efektywności prowadzonego postępowania, aby 

np.  nie  poprawiać  ofert.  Ponadto  stanowi  to  naruszenie  podstawowych  zasady  uczciwej 

konkurencji  i 

równego  traktowania  wykonawców  oraz  zasady  przejrzystości  prowadzonego 

postępowania przetargowego.  

N

a  podstawie  dokumentacji  przedmiotowego  postępowania  oraz  biorąc  pod 

uwagę stanowiska stron, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba ustaliła, że Odwołujący spełnia określone w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp przesłanki 

korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  tj.  ma  interes  w uzyskaniu  zamówienia, 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

a 

naruszenie  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp  może  spowodować  poniesienie 

przez niego 

szkody polegającej na nieuzyskaniu zamówienia. 

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Przedmiotem  zamówienia  jest  robota  budowlana  polegająca  na  przebudowie 

i 

dociepleniu  budynku  koszarowego  nr  10    wraz  z  modernizacją  infrastruktury  technicznej 

i 

zagospodarowaniem  terenu  na  terenie  Akademii  Wojsk  Lądowych  we  Wrocławiu  (pkt  4.1 

SWZ). 

W dniu 18 lipca 2023 r. Zamawiający udzielił następujących wyjaśnień do treści SWZ: 

Pytanie nr 30: 

Jaki  podatek  VAT  należy  uwzględnić  w  postepowaniu?  23%  czy  8  %?  Wykonawca  wnosi 

o 

jednoznaczne wskazanie poprawnej wartości. Budynki zamieszkania zbiorowego kalkuluje 

się w oparciu o 8 % VAT natomiast zakres PZT 23 %. W trosce o dobro przetargu wnosimy 

o 

jednoznaczne  narzucenie  przez  Inwestora  wymaganych  podatków  VAT,  aby  uniknąć 

sytuacji, w której kilku oferentów złoży oferty bazując na innym podatku.  

Odpowiedź: 

Zamawiający  wyjaśnia,  że  stawkę  podatku  VAT  Wykonawca  dobierze  według 

obowiązujących przepisów na dzień składania ofert oraz stosownie dla poszczególnych robót 

budowlanych. 

Odwołujący  w  formularzu  ofertowym  podał  następującą  cenę  za  wykonanie 

przedmiotu zamówienia: 1) Netto 13 793 413,27 zł, 2)  

VAT 8 %  tj.  1  061 160,32  zł,  VAT 

23 % tj. 121 

649,14 zł, 3) Brutto 14 976 222,73 zł. 

Pismem z 30 sierpnia 2023 r. Zamawiający skierował do Odwołującego następujące 

wezwanie 

do wyjaśnienia treści oferty: 

W  ofercie  z  dnia  18.08.2023  roku  Wykonawca  do  wyliczenia  ceny  oferty  dla  robót 

budowlanych 

będących  składowymi  oferty  zastosował  dwie  stawki  podatku  od  towarów  i 

usług (VAT) w wysokości 8% i 23%.  

Pełnomocnik  Zamawiającego,  zwraca  się  z  prośbą  o  wyjaśnienie  treści  oferty  w  zakresie 

zastosowania przez Wykonawcę dwóch stawek podatku od towarów i usług (VAT) tj. stawki 

8%  i  23%.  Pełnomocnik  Zamawiającego  wskazuje,  że  w  pełni  uznaje  fakt,  że  to  na 

Wykonawcy jako podatniku spoczywa obowiązek naliczenia odpowiedniej wartości VAT oraz 

–  jako  płatniku  –  odprowadzeniu  jej  do  odpowiednich  organów  podatkowych.  Niemniej, 

w 

szczególności  z  uwagi  na  fakt,  że  w  przedmiotowym  postępowaniu  Wykonawcy  złożyli 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

oferty  z  różnymi  stawkami  VAT,  Zamawiający  postanowił  wezwać  Wykonawcę  do  złożenia 

wyjaśnień w przedmiotowym zakresie. 

W odpowiedzi na powyższe wezwanie Odwołujący udzielił następujących wyjaśnień: 

(…)  Wykonawca  do  wyliczenia  ceny  oferty  dla  robót  budowlanych  będących  składowymi 

oferty zastosował dwie stawki podatku od towarów i usług VAT w wysokości 8% i 23%.  

Budynek  koszarowy  jest  budynkiem  zbiorowego  zamieszkania  sklasyfikowanym  według 

symbolu PKOB 1130 i wypełnia definicję budownictwa mieszkaniowego zawartą w art. 2 pkt 

12 ustawy o VAT (Dz.U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 z późn. Zm.)  

Wyjaśniamy,  iż  przebudowa  i  docieplenie  budynku  koszarowego  zgodnie  z  art.  41  ust.  12 

ustawy  VAT (Dz.U.  z  2004  r.  nr  54,  poz.  535 z późn.  Zm.)  dla dostawy,  budowy, remontu, 

modernizacji,  termomodernizacji,  przebudowy  lub  robót  konserwacyjnych  dotyczących 

obiektów  budowlanych  lub  ich  części  zaliczonych  do  budownictwa  objętego  społecznym 

programem mieszkaniowym stawka VAT wynosi 8%.  

Jeśli  chodzi  o  zastosowanie  23%  stawki  VAT  Wykonawca  zastosował  ją  do  pozostałych 

robót budowlanych. 

Pismem  z  5  października  2023  r.  Zamawiający  poinformował  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego  oraz  ofert  pięciu  innych  wykonawców  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  10 

ustawy  Pzp.  Zamawiający  w  odniesieniu  do  wszystkich  sześciu  ofert  przedstawił  zbiorcze 

uzasadnienie, w którym wskazał: 

(…)  Oferty  wyżej  wymienionych  Wykonawców,  zostały  przez  Zamawiającego  odrzucone, 

z 

uwagi na zastosowanie przez Wykonawców niewłaściwej stawki podatku VAT w złożonych 

ofertach.  Zastosowanie  przez  Wykonawcę  niewłaściwej  stawki  VAT  stanowi  błąd  w 

obliczeniu  ceny  i  nie  podlega  poprawieniu.  Wykonawcy  zastosowali  nieprawidłową  stawkę 

VAT  do  wyliczenia  ceny  oferty  tj.,  stawkę  8%  i  23%  dla  robót  budowlanych  będących 

przedmiotem zamówienia.  

Wykonawcy  winni  zastosować  23%  stawkę  VAT,  dla  wszystkich  robot  budowlanych, 

będących  przedmiotem  zamówienia  w  budynku  koszarowym  nr  10,  z  uwagi  na  fakt,  że 

budynek ten jest budynkiem mieszkalnym na terenie koszar.  

Zgodnie z ustawą o VAT, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakłady karne i poprawcze, 

areszty  śledcze  (1130),  są  wyłączone  z  możliwości  zastosowanie  8%  stawki  dla  robót 

budowlanych.  

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów 

i 

usług  (Dz.  U.  2022  poz.  931 ze zm.)  budynki mieszkalne  na terenie koszar  są  wyłączone 

z 

możliwości  zastosowania  preferencyjnej  8%  stawki  VAT  dla  budowy,  remontu, 

modernizacji,  termomodernizacji,  przebudowy  lub  robot  konserwacyjnych  dotyczących 

obiektów  budowlanych  lub  ich  części  zaliczanych  do  budownictwa  objętego  społecznym 

programem mieszkaniowym.  

Zamawiający informuje, że budynek koszarowy będący przedmiotem postępowania nie jest 

obiektem sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264, 

aby Wykonawcy mogli zastosować preferencyjną stawkę VAT do wyliczenia ceny oferty.  

Wykonawcy  składając  oferty  w  przedmiotowym  postępowaniu  zastosowali  8%  i  23%  oraz 

tylko  23%  stawkę  VAT  dla  poszczególnych  elementów  cenotwórczych  oferty.  W  związku 

z 

zaistnieniem  wątpliwości  w  zakresie  zastosowania  przez  Wykonawców  w  ofertach  stawki 

podatku  VAT  w  wysokości  8%  i  23%  oraz  tylko  23%  dla  wykonania  robót  budowlanych, 

Zamawiający  na  podstawie  art.  223  ust.  1  ustawy  Pzp,  zwrócił  się  do  Wykonawców  o 

złożenie  wyjaśnień  w  powyższym  zakresie.  Udzielając  odpowiedzi  na  ww.  wezwanie 

Wykonawcy  oświadczyli,  iż  zastosowali  8%  i  23%  stawkę  VAT  na  podstawie  przepisów 

wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług wskazując, że zastosowanie 8% stawki 

VAT jest możliwe na podstawie art. 41, ust. 1 i ust. 2, a w szczególności z art. 41 ust. 12.1) 

tejże  ustawy.  Stawkę  8%  stosuje  się  do  dostaw,  budowy,  remontu,  modernizacji, 

termomodernizacji,  przebudowy  lub  robót  konserwacyjnych  dotyczących  obiektów 

budowlanych  lub  ich  części  zaliczanych  do  budynków  objętych  społecznym  programem 

mieszkaniowym.  Z  kolei  w  art.  12a,  ustawy  o  VAT  wskazuje,  że  przez  budynek  objęty 

społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego 

lub  ich  części,  z wyłączeniem  lokali  użytkowych,  lokale  mieszkalne  w  budynkach 

niemieszkalnych  sklasyfikowanych  w  Polskiej  Klasyfikacji  Obiektów  Budowlanych  w  dziale 

12,  oraz  obiekty  sklasyfikowane  w  Polskiej  Klasyfikacji  Obiektów  Budowlanych  w  klasie  ex 

Przyjęcie przez Wykonawców błędnej stawki VAT, wypełnia dyspozycję art. 226 ust. 1 pkt 10 

ustawy  Pzp  stanowiącą,  iż  Zamawiający  odrzuca  ofertę  jeżeli  zawiera  błąd  w  obliczeniu 

ceny. 

(…)  Zatem  niewłaściwe  zastosowanie  przez  Wykonawcę  stawki  podatku  VAT  nie 

podlega poprawie.  

Jednocześnie  należy  zauważyć,  że  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

w 

tym  prowadzone  w  trybie  art.  132  Ustawy  Pzp,  prowadzone  jest  między  podmiotami 

profesjonalnymi,  co  stawia  zasadnym  oczekiwanie,  że  składana  przez  Wykonawcę  oferta 

i 

zawierające  się  w  niej  dokumenty,  będą  odpowiadały  wymaganiom  stawianym  w  SWZ. 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

Cechy  obrotu  profesjonalnego  jakim  jest  postępowanie  o  zamówienie,  wymagają  przy  tym 

zachowania  dokładności  Wykonawców  w  przedkładanych  dokumentach.  Wobec  tego 

Zamawiający  odrzuca  ofertę  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  10)  ustawy  Pzp,  z  uwagi  na 

okoliczności złożenia przez niego w ramach formularza ofertowego niewłaściwej stawki VAT. 

Poprzedzając  decyzję  o  odrzuceniu  oferty  Zamawiający  dokonał  wnikliwej  analizy  stanu 

faktycznego.  Chcąc  szanować  oferty,  należało  ustalić  faktyczną  ich  treść,  lecz  w  każdym 

przypadku  prowadzi  to  do  zmiany  oświadczenia  woli  i  ukształtowania  oferty  na  nowo. 

Zamawiający  nie  jest  zatem  uprawniony  do  wzywania  Wykonawców  w  takim  przypadku, 

gdyż narusza to naczelną zasadę równego traktowania Wykonawców oraz zasadę uczciwej 

konkurencji,  oferty  złożone  w  postępowaniu  muszą  być  porównywalne,  a  więc  obliczone 

z 

zastosowaniem  tych  samych  reguł  (przy  zastosowaniu  tej  samej  stawki  podatku  VAT). 

W 

przypadku  wystąpienia  w  ofercie  innej  niż  pisarska  i  rachunkowa  omyłka,  powodująca 

niezgodność oferty ze specyfikacją warunków zamówienia (SWZ), niepowodującej istotnych 

zmian w treści oferty, zamawiający musi dokonać poprawienia takiej oferty, w przypadku zaś 

wystąpienia błędu w obliczaniu ceny, Zamawiający musi odrzucić ofertę. (…) 

Podkreślenia  wymaga,  że  Zamawiający  nie  ocenia  jednocześnie  intencji  Wykonawcy,  jaka 

służyła  takiemu  zachowaniu,  jednak  wskazuje,  że  nie  może  jej  przypisać  cechy  omyłki 

pisarskiej  czy  omyłki  rachunkowej  podlegającej  szacowaniu  na  zasadach  nie  stojących 

w 

sprzeczności  z  zasadami  udzielania  zamówień.  W  orzecznictwie  przyjęty  jest  pogląd,  że 

poprawienie w ofercie różnych omyłek (pisarskich, rachunkowych i innych niezgodności), nie 

może  powodować  wytworzenia  zupełnie  odmiennego,  nowego  oświadczenia  woli 

Wykonawcy  w  przedmiocie  oferowania  świadczenia,  czy  dowolnego  wypełnienia  go 

dodatkową treścią, co do których Zamawiający nie posiada żadnych danych i informacji (…) 

Zamawiający  nie  może  wszcząć  procedury  poprawy  czy  wyjaśnienia  treści  oferty,  gdyż 

byłoby to działanie naruszające podstawowe zasady postępowania opisane w art. 16 ustawy 

Pzp.  

Wyjaśnienia i poprawy treści oferty mogą służyć wyłącznie rozwianiu wątpliwości co do tego, 

co już w ofercie zostało przedstawione. Przepis ten natomiast wprost zabrania dokonywania 

jakichkolwiek zmian w treści oferty, a za zmianę taką należy uznać wskazanie dodatkowych 

informacji,  które  prowadzą  do  wykształtowania  oświadczenia  woli  na  nowo  (zwłaszcza 

możliwości wprowadzenia nowego elementu składowego ceny, bądź nowej ceny). (…) 

Dla  rozwiania  wszelkich  wątpliwości  Zamawiający  wskazuje,  iż  przy  ocenie  stawki  VAT 

zwrócił  uwagę,  iż  przedmiot  zamówienia  odnosi  się  do  budynków  w  granicach  koszar 

wojskowych,  a 

dokładniej  dotyczy  budynków  mieszkalnych.  Należy  mieć  na  uwadze,  że 

budynki  koszarowe,  które  w  całości  lub  w  części  służą  zbiorowemu  zakwaterowaniu 

żołnierzy,  a  więc  budynki  składające  się  m.in.  z  pomieszczeń  przeznaczonych  na  cele 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

mieszkalne (na zakwaterowanie w izbach żołnierskich) uznawane są za budynki mieszkalne i 

zastosowanie znajduje stawka podatku przewidziana dla tych budynków.  

Zamawiający zwraca przy tym uwagę, że ustawa z dnia 7 lipca 1994 r, nie zawiera definicji 

budynku  mieszkaniowego.  Nie  zawiera  jej  także  prawo  podatkowe.  W  przypadku  braku 

w 

prawie podatkowym definicji budynku mieszkalnego, należy zastosować przede wszystkim 

wykładnię językową.  Sięgając do  Słownika Języka Polskiego  Wydawnictwo Naukowe  PWN 

2003 r. za "budynek mieszkalny" przyjęto budynek służący, przeznaczony i nadający się do 

mieszkania  czy  zamieszkiwania.  Natomiast  pojęcie  "mieszkać"  oznacza  zajmować  jakieś 

pomieszczenie  i  traktować  je  jako  główne  miejsce  swojego  pobytu,  czyli  przebywać  gdzieś 

stale albo czasowo. Pojęcie zaś "zakwaterować się" to zająć kwaterę, zamieszkać gdzieś na 

określony czas, na czas pobytu w danej miejscowości. Wykładnia językowa pojęcia budynku 

mieszkalnego  przemawia  więc  za  uznaniem  budynków,  w  których  zakwaterowani  są 

żołnierze  na  czas  pełnienia  służby  wojskowej  za  budynek  mieszkalny.  Wykładnie  taką 

analizując analogiczny problem, zastosował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie 

w wyrokach z dnia 16 stycznia 2004 r. sygn. akt III SA 1117/03 i z dnia 16 czerwca 2004 r. 

sygn.  akt  III  SA  487/03  oraz  Naczelny  Sąd  Administracyjny  w  Warszawie  (…)  Znaczenie 

przesądzające dla zaliczenia budynku, w którym zakwaterowani są żołnierze, do budynków o 

charakterze  mieszkalnym,  mają  przepisy  ustawy  z  dnia  22  czerwca  1995  r.  o 

zakwaterowaniu  Sił  Zbrojnych  RP.  Zgodnie  bowiem  z  art.  7  na  zakwaterowanie  zbiorowe 

żołnierzy  przeznacza  się  wspólne  kwatery  stałe,  którymi  zgodnie  z  art.  1a  pkt  4  ustawy  o 

zakwaterowaniu  Sił  Zbrojnych  RP  są  pomieszczenia  mieszkalne  przeznaczone  do 

nieodpłatnego  zakwaterowania  zbiorowego  żołnierzy,  znajdujące  się  w  budynkach 

położonych  na  terenie  zamkniętym  lub  pomieszczenia  jednostek  pływających  Marynarki 

Wojennej.  

Nie może zniknąć z pola widzenia fakt, iż Zamawiającym jest uczelnią wojskową. Ta z kolei, 

zapewnia  m.in.  (1)  miejsce  zakwaterowania  dla  żołnierzy  zawodowych  pełniących  służbę 

wojskową  w  trakcie  kształcenia  w  uczelni  wojskowej,  (2)  żołnierzy  będących  słuchaczami 

szkół  albo  uczestniczących  w  innych formach  szkolenia  w  Siłach  Zbrojnych  nie  wyłączając 

(3) żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową.  

Jak  więc  widać  wspólne  kwatery  przeznaczone  na  zakwaterowanie  żołnierzy  pełniących 

służbę wojskową w różnych formach, zostały określone jako pomieszczenia mieszkalne, przy 

czym podkreślić należy, że okresowość niektórych z form służby wojskowej nie ma wpływu 

na mieszkaniowy charakter pomieszczeń, gdyż są one stale wykorzystywane przez kolejne 

roczniki do służby. 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

Zgodnie  z  art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp  z

amawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli 

zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu. 

Stosownie  do  art.  253  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  n

iezwłocznie  po  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty  zamawiający  informuje  równocześnie  wykonawców,  którzy  złożyli 

oferty,  o 

wykonawcach, których  oferty  zostały  odrzucone  –  podając  uzasadnienie faktyczne 

i prawne. 

Podkreślić  należy,  że  po  pierwsze  –  Zamawiający  ma  obowiązek  wykazania,  że 

zaistniały  okoliczności  uzasadniające  odrzucenie  oferty,  po  drugie  –  wykazanie  to  musi 

nastąpić  w  przekazanej  wykonawcom  informacji  o  odrzuceniu  oferty.  Zasadność  czynności 

odrzucenia  oferty  podlega  ocenie  Izby  w 

kontekście  okoliczności  faktycznych  i  prawnych 

przedstawionych  przez  zamawiającego  w uzasadnieniu  tej  czynności,  Zamawiający  jest 

bowiem  zobowiązany  przepisem  art.  253  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  do  przedstawienia, 

niezwłocznie  po  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego 

swojej  czynności.  Uzasadnienie  to  powinno  wyczerpująco  obrazować,  jakie  przyczyny 

legły u podstaw decyzji zamawiającego, tak aby wykonawca, gdy oceny zamawiającego nie 

podziela,  mógł  się  do  wskazanych  przez  zamawiającego  uchybień  ustosunkować. 

Zamawiający  jest  więc  obciążony  obowiązkiem  wykazania  wszystkich  okoliczności 

faktycznych  i  prawnych  potwierdzających  konieczność  odrzucenia  oferty,  a  wykazanie  to 

powinno  nastąpić  już  w przedstawionym  wykonawcom  wraz  z  informacją  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  uzasadnieniu.  W 

związku  z  powyższym  zasadność  zarzutów  odwołania 

kwestionujących czynność  odrzucenia  oferty może być  oceniana wyłącznie w zakresie  tych 

okoliczności,  które  zostały  przez  zamawiającego  przedstawione  jako  uzasadniające 

odrzucenie oferty.  

Izba  stwierdziła,  że  w  rozpoznawanej  sprawie  Zamawiający  nie  wykazał,  że  oferta 

Odwołującego  zawiera  błąd  w  obliczeniu  ceny  polegający  na  przyjęciu  do  kalkulacji  ceny 

ofertowej nieprawidłowej stawki podatku od towarów i usług. 

Izba podziela stanowisko Zamawiającego, że ustalenie ceny oferty z zastosowaniem 

błędnej stawki podatku VAT stanowi błąd w obliczeniu ceny w rozumieniu art. 226 ust. 1 pkt 

10 ustawy Pzp 

– pogląd taki jest powszechnie przyjmowany w orzecznictwie. Należy również 

zgodzić  się  z  Zamawiającym,  że  błąd  taki  nie  podlega  poprawieniu,  z  tym  jednak 

zastrzeżeniem, że możliwe jest jego poprawienie w sytuacji, gdy prawidłowa stawka podatku 

VAT została wskazana przez Zamawiającego w treści SWZ. Powyższe kwestie nie są jednak 

przedmiotem  sporu  w  rozpoznawanej  sprawie. 

Istotą  sporu  jest  wysokość  stawki  podatku 

VAT 

właściwej dla robót polegających na przebudowie i dociepleniu budynku koszarowego. 

Zamawiający  przedstawił  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  obszerne  wywody  o  tym,  że 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

przyjęcie do obliczenia ceny ofertowej błędnej stawki podatku VAT stanowi błąd w obliczeniu 

ceny oraz że nie jest dopuszczalne poprawienie omyłki w tym zakresie, nie wykazał jednak 

kwestii  mającej  zasadnicze  znaczenie,  tj.  tego,  że  stawka  przyjęta  przez  Odwołującego 

rzeczywiście była nieprawidłowa. 

Zamawiający  oparł  odrzucenie  oferty  Odwołującego  na  tezie,  że  zgodnie  z  ustawą 

o 

VAT,  budynki  mieszkalne  na  terenie  koszar,  zakłady  karne  i  poprawcze,  areszty  śledcze 

(1130), są wyłączone z możliwości zastosowanie 8% stawki dla robót budowlanych. Teza ta  

nie została jednak przez Zamawiającego wykazana, a argumentacja prawna przedstawiona 

na  jej  poparcie  jest  fragmentaryczna  i  nieznajdująca  poparcia  w  treści  przepisów,  na  które 

Zamawiający  się  powołał.  Zamawiający  wskazał,  że  wyłączenie  budynków  koszarowych 

z 

możliwości  zastosowania  stawki  8%  wynika  z  art.  41  ust.  12b  ustawy  o  podatku  od 

towarów i usług. Stwierdzić jednak należy, że przepis ten w ogóle nie odnosi się do rodzajów 

budynk

ów  czy  ich  przeznaczenia,  a  jedynie  określa  powierzchnię  użytkową,  której 

przekroczenie  uniemożliwia  zaliczenie  budynków  do  budownictwa  objętego  społecznym 

programem  mieszkaniowym.  Stanowi  on,  że  co  budownictwa  objętego  społecznym 

programem  mieszkaniowym  określonego  w  ust.  12a  nie  zalicza  się:  1) budynków 

mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2; 2) lokali 

mieszkalnych,  których  powierzchnia  użytkowa  przekracza  150  m2.  Tymczasem  kwestia 

powierzchni  użytkowej  budynku  będącego  przedmiotem  zamówienia  nie  była  w  żadnej 

mierze  podstawą  decyzji  Zamawiającego.  Zamawiający  nie  powołał  żadnej  innej  podstawy 

prawnej,  która  zawierałaby  wyłączenie  budynków  koszarowych  z  budownictwa 

mieszkaniowego objętego stawką preferencyjną. 

Ponadto 

argumentacja  Zamawiającego  przedstawiona  w  informacji  o  odrzuceniu 

oferty 

jest wewnętrznie sprzeczna. Zamawiający z jednej strony wskazał, że budynki służące 

zakwaterowaniu  żołnierzy  nie  są  budynkami  mieszkalnymi  podlegającymi  opodatkowaniu 

stawką  8%,  z  drugiej  strony  wprost  wskazał,  że  budynki,  w  których  zakwaterowani  są 

żołnierze,  należy  zakwalifikować  do  budynków  mieszkalnych,  a  okresowość  niektórych  z 

form służby wojskowej nie ma wpływu na mieszkaniowy charakter pomieszczeń, gdyż są one 

stale  wykorzystywane  przez  kolejne  roczniki  do  służby.  Twierdzenia  te  przemawiają  za 

uznaniem  prawidłowości  stawki  zastosowanej  przez  Odwołującego,  nie  zaś  za  uznaniem 

jego oferty za zawierającą błąd w obliczeniu ceny. 

Zamawiający podczas rozprawy próbował uzasadnić odrzucenie oferty Odwołującego 

powołując  dodatkowe  okoliczności,  które  nie  znalazły  się  w  informacji  o  odrzuceniu  oferty, 

w 

związku  z  czym  należy  je  uznać  za  spóźnione,  Odwołujący  bowiem  wnosząc  odwołanie 

nie  dysponował  wiedzą  o takich  powodach  dokonanej  przez  Zamawiającego  oceny. 

Zamawiający twierdził, że zakaz stosowania stawki 8% do budynków koszarowych wynika ze 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

zmienionej  w 

ostatnim  czasie  interpretacji  przepisów  przez  organy  podatkowe.  Wbrew 

twierdzeniom  Zamawiającego  okoliczność  ta  nie  została  jednak  wskazana  w  uzasadnieniu 

odrzucenia oferty 

Odwołującego. Zamawiający nie powołał tam żadnych stanowisk organów 

podatkowych,  które  byłyby  odmienne  od  prezentowanych  wcześniej,  a  które  uzasadniałyby 

odejście  od  stosowanej  przez  tego  Zamawiającego  jeszcze  w  2023  r.  praktyki  – 

Zamawiający  bowiem  w  tym  roku  rozstrzygnął  postępowanie  i  podpisał  umowę  na 

Przebudowę  i  docieplenie  budynku  koszarowego  nr  2  Akademii  Wojsk  Lądowych  imienia 

gen. 

Tadeusza 

Kościuszki 

wraz 

z modernizacją 

infrastruktury 

technicznej 

i 

zagospodarowaniem 

z wykonawcą, który zastosował w ofercie stawki VAT 8 % i 23 % i na 

podstawie  tej  oferty  realizowana  jest  aktualnie  umowa 

(co  jest  okolicznością 

niekwestionowaną przez Zamawiającego). 

Ponadto  Zamawiający  podczas  rozprawy  twierdził,  że  stawka  8%  VAT  może  być 

stosowana  tylko 

w  odniesieniu  do  budynków  będących  miejscem  stałego  zamieszkania, 

podczas gdy budynek zamieszkania zbiorowego przeznaczony jest na okresowy pobyt ludzi. 

Teza  taka  nie  tylko  nie  została  przedstawiona  w uzasadnieniu  odrzucenia  oferty,  ale  jest 

wręcz z tym uzasadnieniem sprzeczna, Zamawiający wskazał w nim bowiem, że okresowość 

zamieszkania nie ma znaczenia z punktu widzenia uznania obiektu za budynek mieszkalny. 

Należy  więc  stwierdzić,  że  odrzucając  ofertę  Odwołującego  bez  przedstawienia 

pełnego  i  przekonującego  uzasadnienia,  wykazującego  podstawy  faktyczne  i  prawne  tego 

odrzucenia, 

Zamawiający naruszył przepisy art. 226 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 253 ust. 

1 pkt  2  ustawy  Pzp

.  W  związku  z  tym  Izba  nakazała  Zamawiającemu  unieważnienie 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  oraz  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert.  Wobec  braków 

dotyczących dokonanej przez Zamawiającego oceny stawek podatku VAT i przedstawionego 

w  tym  zakresie  uzasadnienia, 

rozstrzyganie na obecnym etapie przez Izbę, czy odrzuceniu 

podlegają oferty wykonawców, którzy zastosowali stawkę 23%, czy też oferta Odwołującego, 

jest  na  obecnym  etapie  przedwczesne.  C

zynności  te  powinny  zostać  powtórzone,  a  wyniki 

tej  ponownej  oceny  Zamawiający  powinien  wyczerpująco  przedstawić  w  rozstrzygnięciu 

postępowania.  Izba  stwierdza  natomiast,  że  w  świetle  przedstawionego  dotychczas 

uzasadnienia, odrzucenie oferty Odwołującego było niezasadne. 

Na  koniec  podkreślić  należy,  że  wadliwość  przedstawionego  przez  Zamawiającego 

uzasadnienia odrzucenia oferty 

dotyczy warstwy merytorycznej, nie zaś kwestii formalnej, tj. 

zbiorczego  przedstawienia  argumentacji  w  odniesieniu  do  wszystkich  sześciu  ofert,  które 

Zamawiający odrzucił (na co również wskazywał Odwołujący). W ocenie Izby, w sytuacji gdy 

kilka  ofert  podlega  odrzuceniu  nie  tylko  na  takiej  samej  podstawie  prawnej,  ale  również  na 

takich samych podstawach faktycznych i wszystkie 

twierdzenia Zamawiającego odnoszą się 

Sygn. akt  KIO 3037/23 
 

w  takim  samym  zakresie  do  każdej  z  tych  ofert,  zbiorcze  przedstawienie  uzasadnienia 

można  uznać  za  dopuszczalne.  W  rozpoznawanej  sprawie  jednak  uzasadnienie  to  pod 

względem merytorycznym nie wykazywało prawidłowości czynności Zamawiającego. 

Wobec powyższego orzeczono, jak w sentencji. 

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 557, art. 574 i art. 575 ustawy 

Pzp oraz § 5 pkt 1 i 2 lit. b i § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 

30  grudnia  2020  r.  w 

sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. 

U.  z 

2020  r.  poz.  2437),  stosownie  do  wyniku  postępowania  obciążając  kosztami 

Zamawiającego.  

Przewodnicząca: