KIO 3042/23 WYROK dnia 31 października 2023 r.

Stan prawny na dzień: 08.12.2023

Sygn. akt: KIO 3042/23 
 

WYROK 

z dnia 31 

października 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Protokolant:   

Oskar Oksiński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  Warszawie  w  dniu  27 

października  2023  r.  odwołania 

wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  16  października  2023  r.  przez 

Odwołującego 

K. 

W. 

prowadzącego 

działalność 

gospodarczą 

pod 

firmą 

Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe EcoTech K. W., ul. Tadeusza Kościuszki 65c, 28-

130 Stopnica, 

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Gminę Szczucin, ul. 

Wolności 3, 33-230 Szczucin 3 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

2.  Kos

ztami postępowania odwoławczego obciąża Odwołującego – K. W. (Przedsiębiorstwo 

Usługowo-Handlowe EcoTech K. W.) i: 

zalicza w  poczet  kosztów  postępowania odwoławczego kwotę  15.000  zł  00  gr. (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego tytułem wpisu od 

odwołania oraz kwotę 3.600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) 

tytułem kosztów Zamawiającego; 

zasądza od Odwołującego na rzecz Zamawiającego – Gminy Szczucin kwotę 3.600 zł 00 

gr. 

(słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów 

poniesi

onych w związku z wynagrodzeniem pełnomocnika. 


Stosownie  do  art.  580  ust.  1  ustawy  z  dnia  11  wr

ześnia  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. 2023 r., poz. 1605 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do S

ądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 


Sygn. akt: KIO 3042/23 
 

U z a s a d n i e n i e 

W  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  –  Gminę  Szczucin,  w  trybie 

podstawowym  na 

zamówienie  obejmujące  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych na terenie gminy Szczucin w roku 

2024  (sygn.  po

stępowania:  GK.271.1.2023),  ogłoszonym  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej  w  dniu  02.08.2023  r.,  2023/S  147-468906,  wobec  czynn

ości  polegającej  na 

ponownym unieważnieniu postępowania, wniesione zostało w dniu 16.10.2023 r. do Prezesa 

Kra

jowej Izby Odwoławczej odwołanie Wykonawcy K. W. (P.U.H. EcoTech K. W.). 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

- art. 552 w zw. z art. 559 ust. 2 oraz w zw. z art. 554 ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy Pzp poprzez 

unieważnienie postępowania z powodu braku możliwości zwiększenia kwoty przeznaczonej 

na  sfinansowanie  zamówienia  do  ceny  najkorzystniejszej  oferty,  w  sytuacji  kiedy  Krajowa 

Izba  Od

woławcza  nakazała  w  ramach  powtórzonych  czynności  rozważenie  zwiększenia 

kwoty środków, które zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie powyższego zamówienia, do 

ceny  oferty  Odwołującego,  przy  uwzględnieniu  faktu,  że  w  uchwale  budżetowej 

przeznaczono na system g

ospodarowania odpadami komunalnymi w 2024 r. kwotę 2,52 mln 

z

ł; 

-  art.  255  ust.  3  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  Pop

rzez  unieważnienie  postępowania  z  powodu 

braku  środków  (braku  możliwości  zwiększenia  kwoty  przeznaczonej  na  sfinansowanie 

zamówienia  do  ceny  najkorzystniejszej  oferty)  gdy  tymczasem  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

nakazała,  a  w  ramach  powtórzonych  czynności  rozważenie  zwiększenia  kwoty  środków, 

które  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  powyższego  zamówienia,  do  ceny  oferty 

Odwołującego, przy uwzględnieniu faktu, że w uchwale budżetowej przeznaczono na system 

gos

podarowania odpadami komunalnymi w 2024 r. kwotę 2,52 mln zł; 

-  wykonanie  wyroku  K

IO  2723/23  opierając  się  jedynie  na  sentencji,  a  nie  na  faktycznych 

przesłankach i motywach wskazanych w treści orzeczenia, które stają się podstawą wyroku. 

O

dwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  w  ramach  powtórzonych  czynności 

rozważenie  zwiększenia  kwoty  środków,  które  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

powyższego  zamówienia,  do  ceny  oferty  Odwołującego,  przy  uwzględnieniu  faktu,  że  w 

uchwale  budżetowej  przeznaczono  na  system  gospodarowania  odpadami  komunalnymi  w 

2024 r. kwotę 2,52 mln zł.  

Stanowisko Izby 


Do  rozpoznania  odwołań  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst 

jednolity Dz. U. z 2022 r., poz. 1710 ze zm.).    

Roz

poznając  odwołanie  Izba  miała  na  uwadze  stan  faktyczny  ustalony  w  oparciu  o 

dokumentac

ję  postępowania  złożoną  do  akt  sprawy,  w  tym  uzasadnienie  decyzji  o 

unieważnieniu  postępowania  oraz  pozostałe  dowody  przeprowadzone  na  rozprawie,  jak  i 

stanowiska i wyjaśnienia stron.  

Izba us

taliła i zważyła. 

Stanowiąca  przedmiot  zarzutu  czynność  unieważnienia  postępowania  dokonana  została  w 

ramach  nakazanych  wyrokiem  KIO 

z  dnia  29.09.2023  r.  czynności  unieważnienia 

postępowania, a w ramach powtórzonych czynności rozważenie zwiększenia kwoty środków, 

które  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  powyższego  zamówienia,  do  ceny  oferty 

Odwołującego, przy uwzględnieniu faktu, że w uchwale budżetowej przeznaczono na system 

gospodarowania  odpadami  komunalnymi  w  2024  r.  kwot

ę  2,52  mln  zł.  (sygn.  akt  KIO 

Zamawiaj

ący  oszacował  wartość  zamówienia  na  kwotę  netto  1.903.086,08  zł  (brutto 

2.055.332,96 zł). W uzasadnieniu oszacowania wartości zamówienia, Zamawiający wskazał 

na pro

gnozę w ilości odbieranych odpadów, uwzględniającą zmianę w roku 2022 w stosunku 

do roku 2021.  

Na 

sfinansowanie zamówienia Zamawiający przeznaczył kwotę 1.830.000 zł brutto. Kwotę tą 

Zamawiający  wskazał  na  otwarciu  ofert  w  dniu  05.09.2023  r.  W  postępowaniu  złożone 

zostały trzy oferty. Oferta Odwołującego (najtańsza) opiewa na kwotę brutto 2.156.843,26 zł 

brutto. 

Po  wyroku  Izby,  Zamawiający  w  dniu  4.10.2023  r.  poinformował  wykonawców  o 

unieważnieniu czynności unieważnienia postępowania. 

Z

amawiający w dniu 5.10.2023. r. ponownie unieważnił postępowanie na podstawie art. 255 

ust.  3  Ustawy.  W 

uzasadnieniu  wskazał,  iż  rozważył  możliwość  zwiększenia  kwoty  na 

sfinansowanie zamówienia, tak jak nakazała to Izba wyrokiem i uznał, iż nie jest to możliwe. 

Zamawiający  wskazał,  iż  wbrew  wyrokowi  KIO,  nie  podjął  jeszcze  uchwały  budżetowej  na 

rok 2024. 

Na 

rozprawie  Zamawiający  wyjaśniał,  iż  kwota  wskazana  w  uzasadnieniu  wyroku  KIO,  tj. 

2,52  mln 

–  wynikała  z  poprzedniej  uchwały  budżetowej  na  rok  2023  r.,  która  dotyczy 

wydatków na rok 2023 r.  


Planując  przyszły  budżet  Zamawiający  założył  niższą  kwotę,  co  zostało  uwzględnione  w 

analizie 

założeń  do  budżetu  na  2024  r.,  w  którym  Zamawiający  zamierza  przystąpić  do 

realizacji zadania inwest

ycyjnego, jakim ma być budowa punktu selektywnej zbiórki odpadów 

komunalnych,  co  ma  pozwolić  na  zmianę  sposobu  wydatkowania  środków  budżetowych  w 

kolejnych  latach.  Stworzenie 

i  prowadzenie  własnego  PSZOK  pozwoli  ograniczyć  zakres 

zamówienia  obecnie  realizowanego  przez  wykonawców  w  tym  elemencie.  Zamawiający 

złożył  dowód  w  postaci  analizy  założeń  do  budżetu  na  2024  r.  sporządzonej  przez 

kierownika  referatu  do  spraw  rolnictwa  i  ochrony 

środowiska, w którym przewidziano kwotę 

0,5 mln zł na prace przygotowawcze do stworzenia punktu selektywnej zbiórki odpadów, w 

ramach zadania inwestycyjnego. 

Izba oddaliła odwołanie. 

Uwzgl

ędniając podstawę czynności unieważnienia postępowania, punktem odniesienia do jej 

oce

ny są okoliczności faktyczne ustalone w oparciu o dokumentację postępowania, które nie 

budziły  sporu,  tak  co  do  szacowanej  wartości  zamówienia,  kwoty  środków,  jakie 

Zamaw

iający zamierza przeznaczyć na jego sfinansowanie, jak również wysokość złożonych 

w p

ostępowaniu ofert. Same te okoliczności nie budziłyby wątpliwości w zakresie ustalenia, 

czy zachodziła podstawa do unieważnienia postępowania z art. 255 pkt 3 Ustawy. Kwestią 

sporną  było  natomiast  stwierdzenie,  czy  Zamawiający  w  zakresie,  w  jakim  przepis  Ustawy 

wskazuje  na  możliwość  zwiększenia  kwoty  do  ceny  lub  kosztu  najkorzystniejszej  oferty, 

zobowiązany  był  taką  analizę  przeprowadzić  uwzględniając  możliwe  wpływy  do  budżetu  z 

tytułu  wpłat  od  mieszkańców  (tzw.  opłaty  śmieciowej)  w  roku  2024  i  zwiększyć  środki 

pierwotnie  założone  do  wydatkowania  do  wysokości  odpowiadającej  cenie  zaoferowanej 

przez Odwołującego.   

Odwołujący  wskazywał,  iż  decyzja  o  zwiększeniu  kwoty  na  sfinansowanie  zamówienia  nie 

wymaga  podjęcia  uchwały  budżetowej  na  2024  rok,  co  w  uzasadnieniu  unieważnienia 

post

ępowania  zostało  przez  Zamawiającego  podniesione.  Zdaniem  Odwołującego,  w  celu 

ustalenia  koszt

ów  zamówienia,  tj.  wydatków  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów 

wystarczającymi  były  dane  o  ilości  mieszkańców  i  stawkach  opłaty  śmieciowej,  uchwalanej 

przez Radę Gminy. Zmniejszenie stawki w uchwale Rady Gminy jest dopuszczalne tylko w 

sytuacji  kiedy  zawarta  umowa 

zakłada  niższą  kwotę,  niż  wynikająca  z  dotychczasowych 

stawek. 

Zwiększanie  kwoty  środków  do  wysokości  oferty  pozwoli  Zamawiającemu  na 

podpisanie  umowy

,  która  będzie  generowała  niższe  koszty,  niż  wynikające  z  obecnych 

wpływów od mieszkańców i pozwalałoby to dopiero obniżyć stawkę. 

Z  dru

giej  strony  Zamawiający  na  rozprawie  wskazał  na  odmienne  założenia  co  do 

prognozowanych  wydatków  na  zagospodarowanie  i  odbiór  odpadów  komunalnych  i  chęci 


obniżenia tych kosztów zarówno przez stworzenie własnego PSZOK, do którego miałyby być 

kierowane o

dpady już od 2025 r., jak również dążenia do obniżenia stawek dla mieszkańców 

wnoszących opłatę śmieciową.   

Art 6r ustawy ucpg stanowi

, że: 

•  środki z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi nie mogą być wykorzystane 

na cele niezwiązane z pokrywaniem kosztów funkcjonowania systemu gospodarowania 

odpadami komunalnymi (ust. 1aa); 

•  z  pobranych  opłat  za  gospodarowanie  odpadami  komunalnymi  gmina  pokrywa  koszty 

funkcjonowania  systemu  gospodarowania  odpadami  komunalnymi, 

które  obejmują 

koszty:  1)  odbierania,  transportu,  zbiera

nia,  odzysku  i  unieszkodliwiania  odpadów 

komunalnych; 

2)  tworzenia  i  utrzymania  punktów  selektywnego  zbierania  odpadów 

komunalnych; 

3)  obsługi  administracyjnej  tego  systemu;  4)  edukacji  ekologicznej  w  

zakresie prawidłowego postępowania z odpadami komunalnymi (ust. 2); 

•  z  pobranych  opłat  za  gospodarowanie  odpadami  komunalnymi  gmina  może  pokryć 

koszty  wyposażenia  nieruchomości  w  pojemniki  lub  worki  do  zbierania  odpadów 

komunalnych oraz koszty u

trzymywania pojemników w odpowiednim stanie sanitarnym, 

porządkowym i technicznym (ust. 2a); 

•  z  pobranych  opłat  za  gospodarowanie  odpadami  komunalnymi  gmina  może  pokryć 

koszty  utworzenia  i  utr

zymania  punktów  napraw  i  ponownego  użycia  produktów  lub 

części produktów niebędących odpadami (ust. 2aa); 

•  z  pobranych  opłat  za  gospodarowanie  odpadami  komunalnymi  gmina  może  pokryć 

koszty usunięcia odpadów komunalnych z miejsc nieprzeznaczonych do ich składowania 

i  magazynowania w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (ust. 2b). 

Skład  orzekający  uznał,  iż  samo  założenie  Odwołującego  o  konieczności  uwzględnienia 

wysokości  wpływów  do  budżetu  z  tytułu  obecnie  wnoszonych  opłat,  nie  jest  rozstrzygające 

dla ustalenia, czy Zamawiaj

ący może i zobowiązany jest do zwiększenia kwoty środków, jaką 

zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  ogłaszając  przetarg.  Zamawiający 

prowadzi  postępowanie  w  oparciu  o  przepisy  Ustawy,  które  w  zakresie  związanym  z 

przesłanką  unieważnienia  postępowania,  wskazaną  w  art.  255  pkt  3  Ustawy,  pozostawiają 

decyzji  zamawiającego  zwiększenie  środków  na  sfinansowanie  zamówienia.  Ustawa  nie 

wprowadza żadnego mechanizmu weryfikacji tej decyzji, w szczególności przez konieczność 

uzasadnienia  odmowy 

zwiększenia  środków  i  jej  zakomunikowania  wykonawcom  w 

procedurze  przetargowej.  W  szer

egu  orzeczeń  podkreśla  się  charakter  uprawnienia,  jaki 

przysługuje zamawiającemu do poszukiwania dodatkowych środków, które pokryłyby różnicę 

pomiędzy  kwotą,  jaką  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  a  ceną 

zaoferow

aną  w  przetargu.  Tak  chociażby  w  wyroku  z  dnia  26.10.2022  r.,  sygn.  akt  KIO 


,  w  którym  ujęto  ten  wątek  argumentując,  iż  Przepis  ten  wyraźnie  wskazuje  na 

możliwość  zwiększenia  kwoty  przeznaczonej  na  sfinansowanie  zamówienia,  zatem 

ustawodawca decyzję w tym zakresie pozostawił wyłącznie zamawiającemu. Nie nakłada on 

również  na  zamawiającego  obowiązku  zwiększenia  kwoty  przeznaczonej  na  sfinansowanie 

zamówienia.  Ewentualne  zwiększenie  kwoty,  którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie zamówienia do ceny lub kosztu najkorzystniejszej oferty jest uprawnieniem, a 

nie  obowiązkiem  zamawiającego  (tak  również  wyrok  KIO  z  14  marca  2014  r.,  KIO  392/14 

oraz  wyrok  KIO  z  16  sierpnia  2016  r.,  KIO  1413/16).  Przy  czym  Zamawiający  ma  pełną 

autonomię  co  do  podjęcia  decyzji  o  poszukiwaniu  dodatkowych  środków  na  realizację 

zamówienia.  Odmowa  zwiększenia  kwoty  nie  może  stanowić  podstawy  jakichkolwiek 

roszczeń i nie stanowi uzasadnionej podstawy do kwestionowania czynności unieważnienia 

przedmiotowego postępowania (wyrok KIO z 22.01.2019 r. sygn. akt KIO 2608/18). 

S

kład  orzekający  podziela  prezentowane  powyżej  stanowisko,  co  prowadzi  do  wniosku,  iż 

zapis  ustawowy  o  możliwości  zwiększenia  kwoty  na  sfinansowanie  zamówienia,  należy 

interpretować, jako warunek pozwalający odstąpić od konsekwencji w postaci unieważnienia 

postępowania  przy  przekroczeniu  kwoty,  jaką  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia,  a  która  jest  podawana  do  wiadomości  wykonawców  najpóźniej 

przed  otwarciem  ofert.  Ani  wykonawca,  an

i  Krajowa  Izba  Odwoławcza  nie  ma  narzędzi  do 

„zmuszenia”  zamawiającego,  do  poszukiwania  dodatkowych  środków,  czy  też  zmiany 

pierwotnych 

założeń  budżetowych.  Ponadto,  ocenie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  nie 

podlega

ją  mechanizmy  budżetowania  i  prognozowania  wydatków,  do  czego  faktycznie 

sprowadzałoby się rozstrzygnięcie w przedmiocie twierdzenia o możliwości podjęcia decyzji 

o  zabezpieczeniu  większej  kwoty  środków  na  podstawie  możliwych  wpływów  do  budżetu  z 

tytułu  opłat,  jakie  będą  wnoszone  przez  mieszkańców  w  roku  2024.  Izba  nie  jest  również 

organem,  w  którego  kompetencji  leży  ocena  dopuszczalności  realizacji  zadania 

inwestycyjnego  i  jego  finansowania.  J

ednocześnie  nie  można  tracić  z  pola  widzenia,  iż 

Zamawiający  może  planować  wprowadzenie  zmian  w  zakresie  gospodarki  odpadami 

komunalnymi, 

co leży w jego wyłącznej kompetencji.  

W

yrok  KIO  nakazujący  powtórzenie  czynności  przez  analizę  możliwości  zwiększenia 

środków  na  sfinansowanie  zamówienia,  nie  jest  w  tej  materii  również  pomocny. 

Uzasadnienie  orzeczenia  nie  zawiera  bowiem  żadnych  konkretnych  wytycznych  poza 

wskazaniem  na 

dotychczas  prowadzoną  gospodarkę  odpadami  finansowaną  z  wpłat  od 

mieszkańców.  Nie  można  również  odmówić  racji  argumentom  Zamawiającego,  iż  celowym 

jest 

wprowadzanie  zmian,  które  pozwolą  obniżyć  koszty  gospodarki,  co  finalnie  może 

prowadzić do obniżenia stawek. Obecny system, w którym wykonawcy mogą wyliczyć, jakim 

budżetem dysponuje zamawiający (znając dane o liczbie mieszkańców i aktualnej wysokości 


stawek 

„śmieciowych”  w  danej  gminie),  może  sprzyjać  oferowaniu  wyższych  ceny, 

mieszczących  się  w  aktualnym  budżecie,  co  przy  wniosku  o  konieczności  zwiększenia 

środków  planowanych  do  wydatkowania,  stawiałoby  zamawiającego  w  sytuacji,  w  której  to 

wykonawcy  dyktowaliby  warunki.  U

dział  w  procedurze  przetargowej  powinien  prowadzić  do 

możliwości  uzyskania  korzystniejszych  dla  zamawiającego  ofert,  czemu  służyć  mają 

mechanizmy  przewidziane  w  Ustawie. 

Obowiązek  podania  przez  zamawiającego  przy 

otwarciu  ofert  informacji 

o  środkach  przeznaczonych  na  sfinansowanie  zamówienia 

gwarantować  ma  przejrzystość  decyzji  zamawiającego.  Dotyczy  to  tak  decyzji  o  wyborze 

oferty  najkorzystniejszej,  jak  i  decyzji  o 

unieważnieniu  postępowania.  Skoro  przetarg  nie 

pozwolił uzyskać oferty mieszczącej się w założonej do finansowania kwocie środków, tylko 

od dec

yzji Zamawiającego może zależeć, czy środki te mogą być zwiększone do wysokości 

złożonej  w  postępowaniu  oferty,  czy  też  koniecznym  stanie  się  powtórzenie  procedury 

przetargowej.  

ocenie składu orzekającego, argumenty podnoszone w odwołaniu nie mogły uzasadniać 

uwzględnienia zarzutów i  żądania nakazania Zamawiającemu ponownej  analizy  możliwości 

zwiększenia kwoty środków przeznaczonych na sfinansowanie zamówienia. Odwołujący nie 

wykazał  naruszenia  przepisu  Ustawy,  tak  co  do  podstawy  prawnej  unieważnienia 

po

stępowania,  jak  i  przepisów  proceduralnych  związanych  z  wykonaniem  wyroku  KIO.  W 

szczególności  należy  wskazać,  iż  Zamawiający  nie  miał  obowiązku  oczekiwania  na 

uzasadnienie  orzeczenia,  a  znając  sentencję  mógł  podjąć  decyzję  co  do  dalszych  losów 

postępowania przetargowego.      

O  kosztach  post

ępowania  orzeczono  stosownie  do  wyniku  na  podstawie  art.  575  Ustawy 

Prawa  za

mówień  publicznych    oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  5  ust.  2  i  §  8  ust.  2  pkt  1 

rozporz

ądzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych 

rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu 

pobierania wpisu od odwo

łania (Dz. U. poz. 2437). Izba zaliczyła do kosztów postępowania 

wpis  or

az  koszty  pełnomocnika  Zamawiającego  wykazane  rachunkiem  złożonym  przed 

zamknięciem rozprawy i obciążyła nimi Odwołującego.  

Przewodniczący: ……………………….