KIO 3383/23 WYROK dnia 27 listopada 2023 r.

Sygn. akt: KIO 3383/23 
 

WYROK 

z dnia 27 listopada 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Jolanta Markowska 

Protokolant:   

Tomasz Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  24  listopada  2023  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  10  listopada  2023  r.  przez 

wykonawcę: Berm Sp. z o.o. Sp. k., ul. Postępu 17a, 02-676 Warszawa, w postępowaniu 

prowadzonym  przez  zamawiającego:  Centrum  Koordynacji  Projektów  Środowiskowych 

działające  jako  Pełnomocnik  Centrum  Informacyjnego  Lasów  Państwowych,  ul. 

Kolejowa 5/7, 01-217 Warszawa,  

orzeka: 

oddala odwołanie, 

2.  k

osztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  wykonawcę:  Berm  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.,  

ul. Postępu 17a, 02-676 Warszawa, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę: 

wykonawcę: Berm Sp. z o.o. Sp. k., ul. Postępu 17a, 02-676 Warszawa tytułem 

wpisu od odwołania, 

zasądza kwotę 4 102 zł 50 gr (słownie: cztery tysiące sto dwa złote pięćdziesiąt 

groszy)  od  wykonawcy:  Berm 

Sp.  z  o.o.  Sp.  k.,  ul.  Postępu  17a,  02-676 

Warszawa  na  rzecz 

zamawiającego:  Centrum  Koordynacji  Projektów 

Środowiskowych  działające  jako  Pełnomocnik  Centrum  Informacyjnego 

Lasów Państwowych, ul. Kolejowa 5/7, 01-217 Warszawa, stanowiącą koszty 

poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika, noclegu. 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019r. - Prawo 

Zamówień Publicznych (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 1605), na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

…………………………  

Sygn. akt: KIO 3383/23 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający,  Centrum  Koordynacji  Projektów  Środowiskowych  (CKPŚ)  działające 

jako  Pełnomocnik  Centrum  Informacyjnego  Lasów  Państwowych  (CILP),  prowadzi 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego w 

przedmiocie:  „Zaprojektowanie,  wykonanie  i  obsługa  logistyczna  mobilnej  ekspozycji 

edukacyjno-

promocyjnej  w  formie  roadshow”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  z  dnia  11  kwietnia  2023  r.  pod 

numerem 2023/S 071-216595. 

Wykonawca BERM  Sp. z  o.o.  Sp.k.  z  siedzibą w  Warszawie,  na  podstawie art.  505 

ust. 1, art. 513 pkt 1 i 2 w zw. z art. 515 ust. I pkt I lit. a) ustawy z dnia 11 września 2019 r. - 

Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2023  r.,  poz.  1605  ze  zm.),  dalej  zwanej  „Pzp" 

wniósł odwołanie wobec: 

czynności  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania  z  powodu  „nienależycie 

wykonanego, z przyczyn leżących po stronie Odwołującego, w znacznym stopniu i zakresie, 

istotnego zobowiązania wynikającego z umów w sprawie zamówienia publicznego zawartych 

z Ministrem Sprawiedliwości, tj. umowy z dnia 29 maja 2020 r. nr 7/W/ 220 oraz immanentnie 

związanej  z  nią  umowy  oznaczonej  jako  Zamówienie  z  dnia  12.11.2020  r.  (DIRS-

Xl.2420.45.2020),  co  doprowadziło  do  odstąpienia  od  umowy  z  dnia  29  maja  2020  r.  nr 

7/W/220  oraz  naliczenia  wykonawcy  BERM  kar  umownych”  ewentualnie  zaniechania 

wezwania  Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  oświadczenia  o  niepodleganiu 

wykluczenia  z  postępowania  na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp,  jak  i  zaniechania 

zwrócenia  się  do  Ministerstwa  Sprawiedliwości  o  przedstawienie  informacji  i  dokumentów 

istotnych dla oceny braku podstaw wykluczenia, 

czynności odrzucenia oferty Odwołującego i unieważnienia postępowania, 

zaniechania  wyboru  oferty  złożonej  przez  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej  w 

postępowaniu. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a)  Pzp w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp oraz art. 109 ust. 3  

Pzp oraz art. 253 ust. 1 (w tym pkt 1 i pkt 2) Pzp w zw. z art. 16 Pzp, art. 111 pkt 4 Pzp, a 

także art. 255 pkt 2 Pzp oraz art. 8 ust. 1 Pzp w zw. z art. 6 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. 

Kodeks cywilny, przez błędne uznanie, że Odwołujący podlega wykluczeniu z postępowania 

(a  oferta  Odwołującego  odrzuceniu),  pomimo  niespełnienia  przesłanki  wykluczenia 

Odwołującego  z  postępowania z  art.  109 ust.  1  pkt  7 Pzp (i  przesłanki  odrzucenia oferty z 

art.  226  ust.  1  pkt  2  lit.  a)  Pzp),  na  skutek  przeprowadzenia  przez  Zamawiającego 

nieprawidłowej,  niepełnej  analizy,  pozbawionej  samodzielnej  weryfikacji  istotnych 

okoliczności  i  bezstronnej  ich  oceny,  zwieńczonej  błędnymi  wnioskami  oraz  mimo 

niewykazania przez  Zamawiającego  (pomimo  spoczywającego  na  nim ciężaru dowodu),  że 

Odwołujący  -  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie  -  w  znacznym  stopniu  lub  zakresie  nie 

wykonał  lub  nienależycie  wykonał  albo  długotrwale  nienależycie  wykonywał  istotne 

zobowiązanie  wynikające  z  wcześniejszej  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  co 

doprowadziło  do  odstąpienia  od  umowy  oraz  odszkodowania  (nałożenia  kar  umownych),  a 

także  poprzez  zaniechanie,  po  raz  kolejny,  poddania  analizie  czy  ewentualne  wykluczenie 

Odwołującego  byłoby  zgodne  z  zasadą  proporcjonalności  (tzn.  czy  wykluczenie  byłoby 

oczywiście  niewspółmierne/nieproporcjonalne),  co  skutkowało  błędnym  wykluczeniem 

Odwołującego  i  w  konsekwencji  odrzuceniem  jego  oferty  oraz  unieważnieniem 

postępowania,  jak  i  przez  nieprawidłowe,  niepełne  uzasadnienie  informacji  o  czynności 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  (w  tym  uzasadnienie  wykluczenia  z  postępowania), 

ewentualnie 

2)  z  ostrożności  -  na  wypadek  nieuwzględnienia  zarzutów  dotyczących  braku  podstaw  do 

wykluczenia Odwołującego z postępowania - art. 128 ust. 4 Pzp w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 7  

Pzp w zw. z art. 109 ust. 3 Pzp w zw. z art. 16 Pzp oraz art. 128 ust. 5 Pzp w zw. z art. 109 

ust. 1 pkt 7 Pzp w zw. z art. 109 ust. 3 Pzp w zw. z art. 16 Pzp, przez zaniechanie wezwania 

Odwołującego do złożenia wyjaśnień w zakresie oświadczenia o niepodleganiu wykluczeniu 

z  postępowania  na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  i  zaniechanie  umożliwienia 

Odwołującemu  przedstawienia  argumentacji  w  postępowaniu,  wyłączającej  możliwość 

wykluczenia Odwołującego z postępowania, w sytuacji dysponowania przez Zamawiającego 

wybranymi  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości  dokumentami  i  informacjami  pochodzącymi 

od  Ministerstwa  Sprawiedliwości,  które  nie  pozwalały  na  dokonanie  rzetelnej  i  bezstronnej 

oceny  zaistnienia  przesłanek  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania,  w  tym  z 

uwzględnieniem zasady proporcjonalności i które wymagałyby komentarza Odwołującego w 

postaci argumentacji i dokumentów, jak i poprzez zaniechanie zwrócenia się do Ministerstwa 

Sprawiedliwości  o  przedstawienie  informacji  i  dokumentów  istotnych  dla  oceny  braku 

podstaw  wykluczenia  (materiał,  jakim  dysponował  Zamawiający,  mógł  być  zakwalifikowany 

jako wywołujący wątpliwości w kontekście możliwości zastosowania przesłanki wykluczenia z 

postępowania,  chociażby  w  kontekście  podkreślanego  przez  Odwołującego  braku  pełnej 

dokumentacji,  w  tym  nieotrzymania  przez  Zamawiającego  od  Ministerstwa  Sprawiedliwości 

właściwego protokołu dotyczącego umowy, od której odstąpiło Ministerstwo Sprawiedliwości 

czy  też  podkreślanych przez Odwołującego  przyczyn problemów  dotyczących  konferencji  z 

dnia 13 listopada 2020 r.). 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości i nakazanie Zamawiającemu: 

a) 

unieważnienia czynności unieważnienia postępowania, 

b) 

unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  i  wykluczenia 

Odwołującego z postępowania, 

c) 

powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert  oraz  ewentualnie  wezwania 

Odwołującego do złożenia wyjaśnień w zakresie oświadczenia o niepodleganiu wykluczeniu 

z  postępowania  na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  i  zwrócenia  się  do  Ministerstwa 

Sprawiedliwości  o  przedstawienie  informacji  i  dokumentów  istotnych  dla  oceny  braku 

podstaw wykluczenia, 

d) 

wyboru  oferty  złożonej  przez  Odwołującego  jako  oferty  najkorzystniejszej  w 

postępowaniu; 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  z  dokumentów  znajdujących  się  w  aktach 

postępowania,  dowodów  z  dokumentów  dołączonych  do  odwołania,  a  także  ewentualnych 

dodatkowych dowodów, w tym dowodów z dokumentów, przedłożonych na rozprawie, w celu 

wykazania okoliczności wskazanych lub wynikających z treści odwołania; 

obciążenie Zamawiającego kosztami postępowania według norm prawem przewidzianych, 

w tym kosztami zastępstwa przed Krajową Izbą Odwoławczą. 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  jest  przedsiębiorcą  prowadzącym  działalność  w  zakresie 

objętym  przedmiotem  zamówienia i  złożył  ofertę,  która  stanowiła ofertę  najkorzystniejszą  w 

postępowaniu. Odwołujący wskazał, że w następstwie ww. czynności i zaniechań czynności 

przez  Zamawiającego  wymaganych  przepisami  ustawy  Pzp,  Odwołujący  może  ponieść 

szkodę majątkową, polegającą na braku możliwości wyboru złożonej przez niego oferty jako 

najkorzystniejszej  w  postępowaniu,  a  w  konsekwencji  polegającą  na  nieuzyskaniu 

zamówienia,  pomimo,  że  złożona  przez  niego  oferta jest  w  pełni  zgodna  z  SWZ,  a  także  - 

najkorzystniejsza  w  ramach  ukształtowanych  przez  Zamawiającego  kryteriów  oceny  ofert. 

Jedynie  wadliwa  decyzja  Zamawiającego  polegająca  na  wykluczeniu  Odwołującego  i 

odrzuceniu  jego  oferty  (oraz  unieważnieniu  postępowania),  uniemożliwia  tenże  wybór. 

Dodatkowo, Odwołujący wskazał, że poniósł już znaczne koszty związane z przygotowaniem 

przedmiotu  zamówienia,  o  których  informował  Zamawiającego  pismem  z  dnia  1  września 

2023  r.,  z

atem,  tylko i  wyłącznie wniesienie odwołania od  wskazanych powyżej  czynności  i 

zaniechań  może  doprowadzić  do  odzyskania  równowartości  poniesionych  kosztów  w 

wynagrodzeniu z realizacji zamówienia objętego postępowaniem. 

Odwołujący podniósł, że w informacji o wyniku postępowania z dnia 23 czerwca 2023 

r.  Zamawiający  poinformował  o  wyborze  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej  w 

postępowaniu.  Oferta  drugiego  z  wykonawców  podlegała  odrzuceniu  z  uwagi  na 

niezgodność z SWZ. Z uwagi na krótki termin realizacji przedmiotu zamówienia Odwołujący 

niezwłocznie podjął działania przygotowawcze w celu zapewnienia terminowej i prawidłowej 

realizacji zamówienia. Odwołujący zawarł umowy z podwykonawcami wskazanymi w swojej 

ofercie  w  przedmiocie  najmu,  transportu  i  obsługi  naczepy  oraz  projektowania  i 

wykonania/produkcji  poszczególnych  elementów  wystawy  i  przystąpił  do  przygotowania 

realizacji  przyszłej  umowy  z  Zamawiającym.  Do  chwili  obecnej  Odwołujący  poniósł  koszty 

związane  z  realizacją  przyszłej  umowy  w  wysokości  ponad  1  000  000,00  złotych  brutto,  o 

czym informował Zamawiającego. 

Pomimo  jednak 

informacji  ze  strony  Zamawiającego  o  zamiarze  zawarcia  z 

Odwołującym umowy, niespodziewanie w dniu 4 sierpnia 2023 r. Zamawiający poinformował 

o  unieważnieniu  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  w  celu  ponownego  dokonania 

czynności badania i oceny ofert, w związku z powzięciem informacji mogących mieć istotny 

wpływ na czynność wyboru wykonawcy. Następnie Zamawiający, nie wyjaśniając powziętych 

informacji  z  Odwołującym,  w  szczególności  nie  wzywając  go  do  złożenia  wyjaśnień  w 

zakresie  przesłanki  wykluczenia  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp,  w  dniu  28  września  2023  r. 

poinformował  Odwołującego  o  unieważnieniu  postępowania,  z  powodu  konieczności 

odrzucenia wszystkich ofert. Zamawiający wskazał w piśmie doręczonym Odwołującemu, że 

odrzuca ofertę Odwołującego oraz wyklucza go z postępowania, gdyż w szczególności: 

Ministerstwo  Sprawiedliwości  w  wyniku  przeprowadzonego  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  pn.  „Świadczenie  obsługi  technicznej  nagłośnienia  konferencji 

organizowanych  przez  Zamawiającego  we  wskazanych  miejscach  na  terenie  Warszawy” 

zawarło w dniu 29 maja 2020 r. z Odwołującym umowę, której przedmiotem była realizacja 

ww. przedmiotu zamówienia; 

z  dokumentów  przekazanych  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości  wynika,  że 

Ministerstwo  odstąpiło  od  zawartej  z  Odwołującym  umowy  z  winy  wykonawcy  ze  skutkiem 

natychmiastowym oraz naliczyło kary umowne; 

ponadto,  w  dniu  28  maja  2021  r.,  Ministerstwo  Sprawiedliwości  wniosło  do  Sądu 

Okręgowego  w  Warszawie  pozew  o  zapłatę  przez  Odwołującego  kwoty  jakoby  należnej  z 

tytułu naliczonych kar umownych; 

Odwołujący  do  chwili  obecnej  nie  zapłacił  naliczonych  kar  umownych  oraz  nie 

zapadło  orzeczenie  kończące  sprawę  wszczętą  pozwem  z  dnia  28  maja  2021  r.  przed 

Sądem Okręgowym w Warszawie; 

Odwołujący  mając  wiedzę  o  odstąpieniu  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości  od 

umowy  z  winy  Wykonawcy,  wraz  z  naliczeniem  kar  umownych,  winien  ujawnić  ten  fakt,  w 

celu dokonania procedury samooczyszczenia. 

Z uwagi na powyższe, Odwołujący złożył odwołanie do KIO od czynności i zaniechań 

Zamawiającego z dnia 28 września 2023 r., w tym od czynności wykluczenia Odwołującego z 

postępowania,  odrzucenia  jego  oferty  w  związku  z  odstąpieniem  przez  Ministerstwo 

Sprawiedliwości  od  umowy  z  dnia  29  maja  2020  r.  oraz  nałożeniem  kar  umownych,  jak  i 

czynności  unieważnienia  postępowania.  Odwołanie  zostało  zarejestrowane  pod  sygn.  akt: 

KIO 2993/23. 

Zamawiający  w  dniu  13  października  2023  r.  poinformował  Odwołującego  o 

unieważnieniu  czynności  unieważnienia  postępowania  i  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego,  powołując  się  na  to, że  Zamawiający  z  naruszeniem  przepisów  ustawy  Pzp 

poinformował  wykonawców  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  i  unieważnieniu 

postępowania.  W  dniu  19  października  2023  r.  w  odpowiedzi  na  pytanie  Odwołującego 

Zamawiający  wskazał,  że  unieważnienie  obejmuje  również  wykluczenie  Odwołującego  z 

postępowania. Potwierdził to w piśmie z dnia 20 października 2023 r. Wobec unieważnienia 

przez Zamawiającego ww. czynności Krajowa Izba Odwoławcza, postanowieniem z dnia 24 

października 2023 r., umorzyła postępowanie odwoławcze na podstawie art. 568 pkt 2 Pzp. 

Zamawiający,  po  unieważnieniu  swoich  czynności,  do  dnia  31  października  2023  r. 

nie  podjął  w  stosunku  do  Odwołującego  jakichkolwiek  czynności,  w  tym  nie  wezwał 

Odwołującego do złożenia wyjaśnień.  

W  dniu  31  października 2023  r.  Zamawiający  poinformował  o  wyniku  postępowania, 

tj. o „unieważnieniu przedmiotowego postępowania na podstawie art. 255 pkt 2 ustawy Pzp, 

gdyż  wszystkie  złożone  w  postępowaniu  oferty  podlegają  odrzuceniu”.  Zamawiający 

przekazał  jednocześnie  Odwołującemu  „zawiadomienie  o  unieważnieniu  postępowania”, 

zawierające  „informację  o  odrzuconych  ofertach  oraz  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne 

odrzucenia ofert”. 

W odniesieniu do oferty Odwołującego Zamawiający wskazał w szczególności, że: 

a) 

w Rozdziale VII pkt 3 ppkt 3 SWZ przewidział fakultatywną przesłankę wykluczenia z 

postępowania z art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp; 

b) 

wykonawcy zobligowani byli złożyć wraz z ofertą oświadczenie JEDZ o niepodleganiu 

wykluczeniu oraz spełnieniu warunków w postępowaniu; 

c) 

Odwołujący  w  części  lit.  C  wiersz  siódmy  oświadczenia  JEDZ  wskazał,  że  nie 

zachodzi  wobec  niego  przesłanka  wykluczenia  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  albowiem  udzielił 

odpowiedzi przeczącej na pytanie dotyczące wcześniejszego rozwiązania umowy/nałożenia 

odszkodowania lub innych porównywalnych sankcji w związku z tą umową; 

d) 

w  świetle  informacji  uzyskanych  od  Ministra  Sprawiedliwości  unieważnił  czynność 

wyboru  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej  w  Postępowaniu,  odrzucił  ofertę 

Odwołującego  i  unieważnił  Postępowanie,  niemniej  wobec  zakwestionowania  czynności 

przez  Odwołującego  podjął  decyzję  o  unieważnieniu  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  i  unieważnienia  Postępowania,  jak  i  ponownie  przystąpił  do  badania  oferty 

Odwołującego, po to, aby ponownie uznać za zasadne odrzucenie oferty Odwołującego na 

podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy Pzp, z uwagi na spełnienie przesłanki z art. 109 

ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp; 

e) 

ziszczenie się przesłanki wykluczenia Odwołującego z Postępowania „związane jest z 

nienależy5,'m  wykonaniem  przez  wykonawcę  BERM  umów  w  sprawie  zamówienia 

publicznego zawartych z Ministrem Sprawiedliwości”; 

f) 

w  odpowiedzi  na  zapytanie  Zamawiającego  Dyrektor  Biura  Finansów  Ministerstwa 

Sprawiedliwości  wskazał,  że  „Ministerstwo  Sprawiedliwości  w  wyniku  przeprowadzonego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  pn.  „Świadczenie  obsługi  technicznej  nagłośnienia 

konferencji  organizowanych  przez  Zamawiającego  we  wskazanych  miejscach  na  terenie 

Warszawy” zawarło w dniu 29 maja 2020 r. ze spółką Berm Sp. z o.o. Sp.k. umowę na kwotę 

369 000,00 złotych brutto, której przedmiotem była realizacja ww. przedmiotu zamówienia. W 

dniu  30  listopada  2020  r.  Ministerstwo  Sprawiedliwości  odstąpiło  od  ww.  umowy  a 

wykonawcy została naliczona kara umowna w wysokości 110 700,00 zł."; 

g) 

Ministerstwo  Sprawiedliwości  zawiadomiło  o  ww.  fakcie  Prezesów  Sądów 

Apelacyjnych,  jak  i  wniosło  pozew  o  zapłatę  kwoty  90.870,19  zł  do  Sądu  Okręgowego  w 

Warszawie; 

h) 

z treści oświadczenia Dyrektora Biura Finansów Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 

30  listopada  2020  r.  wynika,  że  wykonawca  BERM  w  istotny  sposób  naruszył  swoje 

obowiązki  umowne  określone  w  umowie  z  dnia  29  maja  2020  r.  nr  7/W/220,  dotyczącej 

świadczenia  obsługi  technicznej  nagłośnienia  spotkań,  narad,  odpraw,  konferencji  itp. 

organizowanych  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości  poprzez  nienależyte  "konanie 

zamówienia  w  dniu  13  listopada  2020  r.,  opisanego  w  załączniku  nr  1  do  tej  umowy  w 

zakresie „Nagrywania przebiegu konferencji, spotkań na nośniki danych (np. płyta CD, DVD, 

karta  pamięci,  pendrive,  dysk  zewnętrzny...”,  a  przejawy  owego  nienależytego  wykonania 

zobowiązania zostały szczegółowo opisane w protokole odbioru, datowanym na 19 listopada 

2020 r.; 

i) 

Zamawiający  zwrócił  się  pismem  z  dnia  11  sierpnia  2023  r.  do  Ministra 

Sprawiedliwości z prośbą m.in. o wskazanie okoliczności, które przemawiałyby za uznaniem, 

że  nienależyte  wykonanie  umowy  wynikało  z  przyczyn  leżących  po  stronie  Odwołującego, 

jak i o udostępnienie protokołu z dnia 19 listopada 2020 r.; 

j) 

Ministerstwo  Sprawiedliwości,  pismem  z  dnia  8  września  2019  r.,  przesłało  m.in. 

„kopię  protokołu  odbioru  z  dnia  19.11.2020  r.  potwierdzającego,  że  BERM  nienależycie 

wykonał  usługę  obsługi  technicznej  wideokonferencji  zorganizowanej  przez  Ministerstwo 

Sprawiedliwości,  realizowaną  na  podstawie  Zamówienia  z  dnia  12.11.2020  r. 

(DIRSxi.2420.45.2020),”  co  przejawiało  się  we  wskazanych  w  tym  protokole 

nieprawidłowościach; 

k) 

Pełnomocnik  Zamawiającego  ustalił,  że  Odwołujący  -  wbrew  złożonemu 

oświadczeniu  w  JEDZ  -  znalazł  się  w  sytuacji,  w  której  „wcześniejsza  umowa  w  sprawie 

zamówienia  publicznego  została  rozwiązana  przed  czasem,  a  nadto,  w  której  w  związku  z 

umową  nałożono  odszkodowanie  umowne.  Zdarzenia  te  były  następstwem  licznych, 

istotnych 

uchybień  wykonawcy  BERM  w  trakcie  obsługi  wideokonferencji  dotyczącej 

konfiskaty 

rozszerzonej, organizowanej przez Ministerstwo Sprawiedliwości"; 

l) 

„wiedzę  o  ww.  okolicznościach  Pełnomocnik  Zamawiającego  za  pośrednictwem 

Zamawiającego  uzyskał  od  Ministra  Sprawiedliwości,  a  nie  od  wykonawcy  BERM,  który 

zgodnie  z  zawartym  w  oświadczeniu  JEDZ  pouczeniem,  powinien  był  wskazać  w 

oświadczeniu JEDZ,  że doszło do  odstąpienia  przez Ministra  Sprawiedliwości  od  umowy  w 

sprawie zamówienia publicznego oraz naliczenia kar umownych i przedstawić własną optykę 

zaistniałego  stanu  faktycznego.  Wykonawca  BERM  jednakże  poprzestał  na  złożeniu 

niezgodnego  z  rzeczywistością  oświadczenia,  czym  podważył  swoją  wiarygodność 

powodując,  że  Zamawiający  zdecydował  się  skorzystać  z  regulacji  art.  128  ust,  5  ustawy 

PZP i zwrócił się o udzielenie wyjaśnień niezbędnych dla dokonania oceny istnienia podstaw 

wkluczenia wykonawcy BERM, bezpośrednio do Ministra Sprawiedliwości”; 

m) 

doszło  do  kumulatywnego  ziszczenia  się  przesłanek  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy 

Pzp; n)  

„uchybienia  w  zakresie  realizacji  przez  wykonawcę  BERM  zobowiązania 

realizowanego 

na rzecz Ministra Sprawiedliwości było następstwem okoliczności leżących po 

stronie  wykonawcy  BERM,  związanych  z  niewłaściwą  obsługą  wybranej  przez  tego 

wykonawcę aplikacji do przeprowadzenia wideokonferencji i niepoinformowania prelegentów 

o 

zasadach  korzystania  z  aplikacji,  pomimo  wcześniejszej  wiążącej  deklaracji  w  zakresie 

przekazania poradnika technicznego"; 

o) 

„liczba oraz rodzaj wadliwości zaistniałych w trakcie obsługi przez wykonawcę BERM 

konferencji  w  dniu 13.11.2020 r.  przemawiają za  uznaniem,  że  niewykonanie zobowiązania 

umownego  nastąpiło  w  znacznym  stopniu  -  stwierdzono  bowiem  istotne  wady  w  rejestracji 

wystąpień,  które  uniemożliwiły  wykonanie  pełnej  transkrypcji  wszystkich  wystąpień 

wygłoszonych  w  trakcie  konferencji,  a  w  konsekwencji  opracowanie  publikacji 

pokonferencyjnej  rzetelnie  oddającej  jej  przebieg  i  zawierającej  pełną  treść 

zaprezentowanych wystąpień. Nie sposób pominąć również uszczerbku wizerunkowego, jaki 

wystąpił  w  związku  z  blisko  sześciominutowym  transmitowaniem  jedynie  obrazu,  a  nie 

obrazu  i  dźwięku  w  czasie  wystąpienia  otwierającego  konferencję,  wygłaszanego  przez 

Ministra Sprawiedliwości”; 

p) 

Odwołujący  „z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie  w  znacznym  stopniu  i  zakresie 

nienależycie  wykonał  istotne  zobowiązanie  wynikające  z  umów  w  sprawie  zamówienia 

publicznego  zawartych  z  Ministrem  Sprawiedliwości,  tj.  umowy  z  dnia  29  maja  2020  r.  nr 

7/W/220  oraz  immanentnie  związanej  z  nią  umowy  oznaczanej  jako  Zamówienie  z  dnia 

12.11.2020 r. (DIRS- 

XI.2420.45.2020), co doprowadziło do odstąpienia od umowy z dnia 29 

maja 2020 r. nr 7/W/220 oraz naliczenia wykonawcy BERM kar umownych

”. 

1. Zarzut naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) Pzp w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp oraz art. 

109 ust. 3 Pzp oraz art. 253 ust. 1 (w tym pkt 1 i pkt 2) Pzp w zw. z art. 16 Pzp, art. 111 pkt 4 

Pzp, a także art. 255 pkt 2 Pzp oraz art. 8 ust. 1 Pzp w zw. z art. 6 ustawy z dnia 23 kwietnia 

1964 r. Kodeks cywilny. 

Odwołujący  potwierdził,  że  w  Specyfikacji  Warunków  Zamówienia  Zamawiający 

przewidział w Rozdz. VII ust. 3 pkt 3, że wykluczy z postępowania o udzielenie zamówienia 

wykonawcę,  na  podstawie  okoliczności  wskazanych  w  art.  109  ust.  1  pkt  4,  5  i  7  Pzp. 

Zamawiający  nie  miał  jednak  podstaw  do  wykluczenia Odwołującego  z  postępowania,  jako 

że nie została spełniona wobec Odwołującego przesłanka z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. 

Odwołujący wskazał, że przesłanki wykluczenia z postępowania, uregulowane w art. 

108  i  109  Pzp  muszą  być  ściśle  interpretowane,  co  implikuje  zakaz  dokonywania  ich 

rozszerzającej wykładni. Nadto, przesłanka wykluczenia z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp wymaga 

dla  jej  zastosowania  kumulatywnego  zaistnienia  kilku  elementów  -  brak  jednego  z  nich 

wyłącza  możliwość  uznania,  że  przesłanka  wykluczenia  została  spełniona.  Dodatkowo, 

wobec  skutków  wykluczenia  to  na  zamawiającym  leży  ciężar  dowodu  -  ciężar  wykazania 

spełnienia  wszystkich  elementów  przesłanki  wykluczenia.  (wyrok  z  dnia  28  marca  2022  r., 

sygn.  akt  KIO  665/22). 

Przesłanka  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  stanowi  transpozycję  do 

polskiego  porządku  prawnego  art.  57  ust.  4  lit.  g)  dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i 

Rady  2014/24/UE  z  dnia  26  lutego  2014  r.  w  sprawie  zamówień  publicznych,  uchylającej 

dyrektywę  2004/18/WE,  zgodnie  z  którym:  „instytucje  zamawiające  mogą  wykluczyć  lub 

zostać zobowiązane przez państwa członkowskie do wykluczenia z udziału w postępowaniu 

o ud

zielenie zamówienia każdego wykonawcy znajdującego się w którejkolwiek z poniższych 

sytuacji:  g)  jeżeli  wykonawca  wykazywał  znaczące  lub  uporczywe  niedociągnięcia  w 

spełnieniu  istotnego  wymogu  w  ramach  wcześniejszej  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, wcześniejszej umowy z podmiotem zamawiającym lub wcześniejszą umową w 

sprawie  koncesji,  które  doprowadziły  do  wcześniejszego  rozwiązania  tej  wcześniejszej 

umowy, odszkodowań lub innych porównywalnych sankcji”. Oznacza to, że przy wykładni art. 

109  ust.  1  p

kt  7  Pzp  nie  sposób  abstrahować  od  konieczności  dokonywania  prounijnej 

wykładni art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. Ustawodawca unijny operuje pojęciami „znaczącego lub 

uporczywego  niedociągnięcia”  dotyczącego  „istotnego  wymogu”.  Z  tego  też  powodu 

każdorazowo  należy  ocenić,  czy  zarzucane  zachowanie  może  być  uznane  choćby  za 

znaczące lub uporczywe niedociągnięcie dotyczące istotnego wymogu. Nie sposób przy tym 

pomijać,  że  w  motywie  101  dyrektywy  wskazano,  że  „stosując  fakultatywne  podstawy 

wykluczenia,  instytucje  zam

awiające  powinny  zwracać  szczególną  uwagę  na  zasadę 

proporcjonalności. Drobne nieprawidłowości powinny jedynie w wyjątkowych okolicznościach 

prowadzić  do  wykluczenia  wykonawcy.  Powtarzające  się  przypadki  drobnych 

nieprawidłowości  mogą  jednak  wzbudzić  wątpliwości  co  do  wiarygodności  wykonawcy,  co 

może uzasadniać jego wkluczenie.” 

Odwołujący  wskazał,  że  w  wyroku  z  dnia  19  czerwca  2019  r.,  w  sprawie  C-41/18 

Trybunał  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  podkreślił,  że  uprawnienie,  jakim  dysponuje 

każda instytucja zamawiająca w zakresie wykluczenia oferenta z postępowania o udzielenie 

zamówienia,  ma  w  szczególności  na  celu  umożliwienie  jej  oceny  uczciwości  i  rzetelności 

każdego z oferentów, o czym świadczy art. 57 ust. 4 lit. c) i g), a także motyw 101 dyrektywy 

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 3 października 2019 r., 

C-

267/18,  wskazał,  że:  „instytucja  zamawiająca  nie  jest  automatycznie  związana  oceną 

dokonaną  w  ramach  wcześniejszego  zamówienia  publicznego  przez  inną  instytucję 

zamawiającą,  w  szczególności  w  celu  umożliwienia  jej  zwrócenia  szczególnej  uwagi  na 

zasadę  proporcjonalności  w  chwili  stosowania  fakultatywnych  podstaw  wykluczenia  (zob. 

podobnie  wyrok  z  dnia  19  czerwca  2019  r.,  Meca,  C41/18,  EU:C:2019:507,  pkt  30,  32). 

Zasada  ta  wymaga  bowiem,  aby  instytucja  zamawiająca  sama  zbadała  i  oceniła  stan 

faktyczny.  (...)  Do  instytucji  zamawiającej  należy  bowiem  dokonanie  własnej  oceny 

zachowania  wykonawcy,  którego  dotyczy  rozwiązanie  umowy  w  sprawie  wcześniejszego 

zamówienia publicznego. W tym względzie instytucja ta musi zbadać z należytą starannością 

i  bezstronnością  na  podstawie  wszystkich  istotnych  elementów,  w  szczególności  decyzji  o 

rozwiązaniu umowy, z uwzględnieniem zasady proporcjonalności, czy ów wykonawca jest jej 

zdaniem 

odpowiedzialny  za  znaczące  lub  uporczywe  niedociągnięcia  popełnione  przy 

wykonywaniu 

zobowiązania  ciążącego  na  nim  w  ramach  wspomnianego  zamówienia, 

ponieważ rzeczone uchybienia mogą spowodować utratę zaufania do danego wykonawcy.” 

KIO  w  wyroku  z  dnia  20  grudnia  2021  r.  sygn.  akt  KIO  3298/21,  KIO  3307  /  21 

podkreśliła z  kolei, że  omawiana przesłanka  „dotyczy  w  ocenie Izby  sytuacji  podlegających 

każdorazowej  ocenie.  Innymi  słowy  nie  ma  jednej  słusznej  miary  według  której  należy 

stosować  omawiany  przepis,  należy  dokonywać  oceny  okoliczności  danego  przypadku.  W 

takich  sytuacjach  zasadnym  jest  wcześniejsze  wszechstronne  zbadanie  sprawy  przez 

Zamawiającego  w  celu  ustalenia  czy  możemy  mówić  o  wystąpieniu  "przyczyn  leżących  po 

jego (tj. wykonawcy - przyp. Izby) stronie". 

Odwołujący  podniósł,  że  ze  sporządzonego  przez  Zamawiającego  uzasadnienia 

wykluczenia Odwołującego i odrzucenia jego oferty oraz unieważnienia postępowania z dnia 

31  października  2023  r.  wynika,  że  Zamawiający,  mimo  wcześniejszego  unieważnienia 

swoich  czynności,  podejmując  kolejny  raz  decyzję  o  wykluczeniu  Odwołującego,  oparł  się 

ponownie  wyłącznie  na  informacjach  i  dokumentach  otrzymanych  od  Ministerstwa 

Sprawiedliwości, nie poddając ich jakiejkolwiek analizie. w tym, nie uwzględniając w żadnej 

mierze informacji i dokumentów, jakie uzyskał w związku ze złożeniem przez Odwołującego 

odwołania  z  dnia  9  października  2023  r.  Zamawiający  nie  wskazał  na  żadnym  etapie 

postępowania ani w toku postępowania przed Krajową izbą Odwoławczą w sprawie o sygn. 

akt  KIO  2993/23  dlaczego  „po  zapoznaniu  się  z  treścią  odwołania  wniesionego  przez 

wykonawcę BERM podjął decyzję o unieważnieniu czynności odrzucenia oferty BERM oraz 

unieważnienia  Postępowania  i  przystąpił  do  ponownego  badania  oferty  BERM.”  Skoro 

zarzuty odwołania z dnia 9 października 2023 r. wniesionego przez Odwołującego dotyczyły 

braku  podstaw  wykluczenia  ewentualnie  zaniechania  wezwania  Odwołującego  do  złożenia 

wyjaśnień,  a  Zamawiający  ponownie  wykluczył  Odwołującego,  można  było  domniemywać, 

że  powodem  faktycznego  uznania  odwołania,  był  brak  wezwania  Odwołującego  do 

wyjaśnień,  w  związku  z  informacjami  przekazanymi  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości.  Z 

zawiadomienia  o  unieważnieniu  postępowania  z  dnia  31  października  2023  r.  wynika 

jednoznacznie,  że  Zamawiający  przy  podejmowaniu  decyzji  o  wykluczeniu  Odwołującego 

ponownie  oparł  się  wyłącznie  na  dokumentach  i  informacjach  przekazanych  przez 

Ministerstwo 

Sprawiedliwości. 

Zdaniem Odwołującego, oczywistym jest, że przekazane Zamawiającemu informacje i 

dokumenty  zawierają  jednostronne  argumenty  Ministerstwa  Sprawiedliwości  i  nie  opisują 

wszystkich istotnych okoliczności, które poprzedziły odstąpienie od umowy z Odwołującym i 

naliczenie kar umownych, a które to okoliczności Zamawiający zobligowany był poznać, aby 

samodzielnie  ocenić,  czy  wobec  Odwołującego  zachodzi  przesłanka  wykluczenia,  o  której 

mowa  w  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp,  jak  i  ewentualnie,  czy  mimo  zaistnienia  tej  przesłanki 

wykluczenia istnieje podstawa do zastosowania art. 109 ust. 3 Pzp. Odwołujący przedstawił 

twierdzenia  i  dowody  podważające  twierdzenia  Ministerstwa  Sprawiedliwości,  w  związku  z 

czym, 

zgodna  z  prawem  analiza  sprawy  wymagała  odniesienia  się  do  tych  argumentów  i 

wytłumaczenia, z jakiego powodu twierdzenia Odwołującego jakoby nie są trafne. 

W  doktrynie  wskazuje  się,  że  każda  instytucja  zamawiająca  w  stanie  faktycznym 

konkretnej  sprawy  ma  swobodę  oceny  okoliczności,  które  mogą  stanowić  podstawę  do 

wykluczenia wykonawcy z postępowania, a co za tym idzie - może samodzielnie decydować, 

czy  w  jej  ocenie  wykonawca  jest  rzetelny  i  wiarygodny.  Uprawnienie  to  stanowi  realizację 

zasady  proporcjonalności,  którą  należy  bezwzględnie  stosować  w  chwili  podejmowania 

decyzji  o  zastosowaniu  fakultatywnej  podstawy  wykluczenia  wykonawcy.  Instytucje 

zamawiające  w  przypadku  przesłanek  fakultatywnego  wykluczenia  powinny  bezwzględnie 

mieć  na  uwadze  zasadę  proporcjonalności,  która  oznacza  w  szczególności,  że  przed 

podjęciem  decyzji  o  wykluczeniu  wykonawcy  instytucja  taka  uwzględnia  charakter 

popełnionych nieprawidłowości lub powtarzanie nieprawidłowości. Dopiero po szczegółowym 

rozpoznaniu wszystkich okoliczności podejmuje decyzję o wykluczeniu z postępowania (tak 

Gawrońska-Baran  Andrzela  w:  Gawrońska-Baran  Andrzela  i  in.,  Prawo  zamówień 

publicznych.  Komentarz  aktualizowany,  LEX  2023).  Decyzja  o  wykluczeniu  opierać  się 

powinna na własnej ocenie zamawiającego m.in. ze względu na konieczność zastosowania 

zasady  proporcjonalności  i  wzięcia  pod  uwagę  ewentualnego  drobnego  charakteru 

popełnionych nieprawidłowości lub powtarzania drobnych nieprawidłowości. Zasadne wydaje 

się  w  tej  sytuacji  przyjęcie  za  wzorcowe  zwrócenie  się  do  wykonawcy  o  przedstawienie 

wyjaśnień co do stanu faktycznego sprawy (Małgorzata Stachowiak w: W. Dzierżanowski, Ł. 

Jaźwiński,  J.  Jerzykowski,  M.  Kittel,  M.  Stachowiak,  Prawo  zamówień  publicznych. 

Komentarz, Wolters Kluwer 2021). 

Z  informacji  o  wyniku  postępowania  oraz  zawiadomienia  o  unieważnieniu 

postępowania wynika, że Zamawiający w dalszym ciągu, mimo samodzielnego uprzedniego 

unieważnienia czynności z dnia 28 września 2023 r., nie przeprowadził prawidłowej, pełnej i 

samodzielnej  analizy.  Wskazał  wprawdzie  -  odmiennie  od  uzasadnienia  wykluczenia 

Odwołującego  z  postępowania  z  dnia  28  września  2023  r.  jakie  to  nieprawidłowości 

doprowadziły  w  ocenie  Ministerstwa  Sprawiedliwości  do  odstąpienia  od  umowy  zawartej 

przez  Odwołującego  w  celu  realizacji  zamówienia  publicznego,  niemniej  nie  poddał  ich 

ocenie  przez  pryzmat  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  (nie  zweryfikował  ich  nawet  pod  kątem 

przekazanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości dokumentów, tj. czy informacje te mają w 

nich  pokrycie  - 

dla  przykładu,  Zamawiający  powołał  się  na  pozew  -  nie  będąc  w  jego 

posiadaniu,  czy  też  powołał  się  na  protokół  z  dnia  19  listopada  2020  r.,  który  przecież  nie 

dotyczył umowy w sprawie zamówienia   publicznego, od której odstąpiono, a dodatkowego 

zamówienia). Zamawiający nie przedstawił argumentów, z powodu których uznał informacje 

uzyskane  od  Ministerstwa  Sprawiedliwości  za  wypełniające  przesłankę  wykluczenia  z  art. 

109 ust.  1 pkt  7 Pzp, jak  i  z jakiego powodu nie miał  do  nich zastosowania art.  109 ust.  3 

Pzp.  Nie  przedstawił  argumentacji,  dla  której  uznał  elementy  stanu  faktycznego  za 

spełniające kumulatywnie elementy składające się na przesłankę wykluczenia z art. 109 ust. 

l pkt 7 Pzp. 

W  analizowanej  sprawie  Odwołujący,  po  uprzednim  unieważnieniu  czynności  z  dnia 

28  września  2023  r.  oraz  powtórzeniu  przez  Zamawiającego  tych  czynności  w  dniu  31 

października  2023  r.,  w  dalszym  ciągu  nie  ma  możliwości  wdania  się  w  polemikę  z  oceną 

Zamawiającego co do wystąpienia przesłanek wykluczenia na podstawie art. 109 ust 1 pkt 7 

Pzp, bowiem w piśmie informującym o wyniku postępowania oraz w piśmie o unieważnieniu 

postępowania  taka  ocena,  poza  zacytowaniem  fragmentów  pism  Ministerstwa 

Sprawiedliwości,  nie  została  zaprezentowana.  Zamawiający  wprawdzie  wskazał  jakie 

konkretnie  dokumenty  były  przedmiotem  jego  analizy,  niemniej  całkowicie  pominął  przy 

analizie  informacje  i  dokumenty  przedstawione  przez  Odwołującego  w  odwołaniu  z  dnia  9 

października 2023 r. Zamawiający zacytował, wbrew obowiązkowi samodzielnej oceny stanu 

faktycznego przez pryzmat art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp, ustalenia, jakie poczyniło Ministerstwo 

Sprawiedliwości  i  wnioski,  jakie  Ministerstwo  Sprawiedliwości  wywiodło  w  opisywanym 

przezeń  stanie  faktycznym.  Zamawiający,  poza  ogólnym  odwołaniem  się  do  przesłanki 

wykluczenia, nie przedstawił argumentów świadczących o prawidłowej analizie okoliczności 

z  punktu  widzenia  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp,  mając  szczególnie  na  uwadze  zasadę 

proporcjonalności,  do  której  stosowania  Zamawiającego  obliguje  art.  109  ust.  3  Pzp.  Co 

zdumiewające, w uzasadnieniu czynności wykluczenia Odwołującego, odrzucenia jego oferty 

i  unieważnienia  postępowania  Zamawiający  powołał  się  w  pkt.  12  na  okoliczność 

poinformowania Prezesów Sądów Apelacyjnych przez Ministerstwo Sprawiedliwości o fakcie 

odstąpienia  od  umowy,  jakby  miało  to jakiekolwiek  znaczenie  dla  możliwości  zastosowania 

przesłanki wykluczenia z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp (a przecież nie miało żadnego). 

Powyżej  opisany  sposób  uzasadnienia  informacji  o  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  i  wykluczenia  z  postępowania  czyni  zasadnym  zarzut  naruszenia  m.in.  art. 

253  ust.  1  (w  tym  pkt  1  i  pkt  2)  Pzp.  Informacja  o  czynności  odrzucenia  winna  zawierać 

uzasadnienie  prawne  i  faktyczne.  Zamawiający  wprawdzie  wskazał  -  odmiennie  od 

uzasadnienia czynności z 28 września 2023 r. argumenty prezentowane przez Ministerstwo 

Sprawiedliwości,  niemniej  nie  odniósł  się  do  argumentacji,  twierdzeń  i  dowodów,  jakie 

otrzymał  od  Odwołującego  wraz  z  odwołaniem,  w  tym  w  zakresie  nieprzedstawienia  przez 

Ministerstwo Sprawiedliwości właściwego protokołu odbioru (co dowodzi nieprzeprowadzenia 

prawidłowej,  pełnej  analizy).  Zamawiający  nie  wskazał  z  jakiego  powodu  uznał  informacje 

otrzymane  od  Ministerstwa  Sprawiedliwości  jako  uzasadniające  zastosowanie  przesłanki 

wykluczenia z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. Zamawiający nie wskazał w sposób pełny z jakiego 

powodu  uznał,  że  wszystkie  przesłanki  z  art  109  ust.  1  pkt  7  ziściły  się  w  niniejszym 

przypadku  (w  szczególności  nie  wskazał  dlaczego  podnoszone  przez  Ministerstwo 

Sprawiedliwości  naruszenie  obowiązków  nastąpiło  jakoby  z  przyczyn  leżących  po  stronie 

Odwołującego).  Zamawiający  w  uzasadnieniu  czynności  z  dnia  31  października  2023  r. 

powołał się na naruszenie obowiązków z „umów” w sprawie zamówienia publicznego (mimo 

uzyskania  od  Odwołującego  informacji,  że  tylko  jedna  z  umów  była  umową  w  sprawie 

zamówienia  publicznego).  Zamawiający  ponownie  nie  wskazał  z  jakiego  powodu 

wykluczenie  i  odrzucenie  oferty  Odwołującego  jest  jakoby  zgodne  z  zasadą 

proporcjonalności.  

Pomimo  ponowienia  czynności  badania  i  oceny  ofert,  Zamawiający  nie  wezwał 

Odwołującego  do  jakichkolwiek  wyjaśnień.  Tymczasem  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  określa 

przesłanki, które muszą zaistnieć łącznie, aby wykluczenie na podstawie tego przepisu było 

możliwe.  

Odwołujący  odwołał  się do  wyroku  Sądu Okręgowego w  Warszawie z  dnia 20  maja 

2022  r., sygn.  akt  XXIII Zs 22/22,  w  którym  wskazano,  że  „(...)  nie każde też uchybienie w 

realizacji  umowy  stanowi  przesłankę  wykluczenia,  ale  takie,  które  ma  charakter 

kwalifikowany (podkr. wł). Muszą być to takie uchybienia, które zasadniczo zmieniają jakość 

przedmiotu zamówienia lub w ogóle uniemożliwiają osiągnięcie celu, w jakim została zawarta 

umowa. W konsekwencji wymagana 

jest ich ocena, a także odniesienie się do stwierdzonych 

nieprawidłowości do konkretnego przedmiotu zamówienia, jego zakresu i specyfiki. (...) Tym 

samym,  w  ocenie  Sądu  Okręgowego  nie  zasługuje  na  aprobatę  argumentacja  skarżącego 

zmierzająca do uznania, iż sam fakt mających miejsce nieprawidłowości oraz odstąpienia od 

umowy  i  naliczenia  kar  umownych  przesądza  o  dopuszczalności  zakwalifikowania  tychże 

nieprawidłowości, jako poważnego naruszenia obowiązków zawodowych oraz niewykonania 

lub nienależytego wykonania istotnego zobowiązania w znacznym stopniu.” Nadto, w świetle 

opinii  UZP  pt.  „Kara  umowna  w  kontekście  przesłanki  wykluczenia  wykonawcy  z  powodu 

nieprawidłowości w realizacji wcześniejszych umów a sposób wypełnienia JEDZ” wskazano, 

że  z  uwagi  na  sankcyjny  charakter  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp,  którego  skutkiem  jest 

pozbawienie  wykonawcy  możliwości  ubiegania  się  o  zamówienie,  wszystkie  określone  w 

przepisie przesłanki muszą wystąpić łącznie i muszą być interpretowane ściśle. 

J

eżeli  Zamawiający,  po  przeanalizowaniu  wszystkich  okoliczności  sprawy,  uznałby 

błędnie,  że  w  analizowanym  przypadku  wystąpiły  wszystkie  przesłanki,  o  których  mowa  w 

art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp, powinien był rozważyć, czy mimo tego wykluczenie w konkretnym 

postępowaniu nie byłoby w sposób oczywisty nieproporcjonalne (art. 109 ust. 3 Pzp).   

Odwołujący  wskazał  na  okoliczności,  w  jakich  doszło  do  odstąpienia  przez 

Ministerstwo  Sprawiedliwości  od  umowy  zawartej  z  Odwołującym.  Wyjaśnił,  że  w  dniu  9 

sierpnia 2021 r. wniósł do Sądu Okręgowego w Warszawie odpowiedź na pozew, wnosząc o 

oddalenie  powództwa  Ministerstwa  Sprawiedliwości,  nie  zgadzając  się  z  zasadnością 

odstąpienia, jak i zasadnością naliczenia kar umownych.  

Odwołujący wyjaśnił, że po przeprowadzeniu postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego  w  dniu  29  maja  2020  r.  zawarł  z  Ministerstwem  Sprawiedliwości  umowę  nr 

7/WL/2020, której przedmiotem było świadczenie obsługi technicznej nagłośnienia spotkań, 

narad,  odpraw,  konferencji  itp.,  organizowanych  przez  zamawiającego  we  wskazanych 

miejscach i godzinach na terenie miasta stołecznego Warszawy. Zgodnie z jej treścią usługi 

miały  być  realizowane  przez  Odwołującego  na  podstawie  jednostkowych  zleceń, 

określających  w  szczególności  zakres  usługi  objętej  zleceniem,  godzinę  rozpoczęcia  oraz 

planowaną  godzinę  zakończenia  konferencji,  miejsce  świadczenia  usługi,  jak  i  inne 

informacje  niezbędne  do  prawidłowego  wykonania  zlecenia.  Odwołujący  załączył  kopię 

Umowy nr 7/WL/2020 wraz z załącznikami. 

Jednym  z  ww.  jednostkowych  zleceń  Ministerstwa  Sprawiedliwości  w  ramach 

realizacji  ww.  Umowy  było  przygotowanie  obsługi  technicznej  nagłośnienia  konferencji  pt. 

„Konfiskata rozszerzona”, jaka miała odbyć się w dniu 13 listopada 2020 r.  

W  związku  z  zamiarem  przeprowadzenia  Konferencji,  Ministerstwo  Sprawiedliwości 

złożyło  Odwołującemu  w  dniu  12  listopada  2020  r.  dodatkowe  zamówienie  nr 

DIRS.XI.2420.45.2020,  którego  przedmiotem  było  przygotowanie  i  zapewnienie  zaplecza 

technicznego  wraz  z  niezbędnym  oprogramowaniem  dot.  organizacji  Konferencji  w  dniu 13 

listopada  2020  r.  Zamówienie  to  nie  było  zamówieniem  publicznym,  umowa  ta  nie  była 

„umową  w  sprawie  zamówienia  publicznego”,  o  której  mowa  w  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp. 

Zamawiający  pominął  tę  okoliczność,  co  dowodzi  nie  tylko  tego,  że  nie  przeprowadził 

prawidłowej  analizy  przed  zastosowaniem  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp,  ale  także  tego,  że 

uzasadnienie czynności z dnia 31 października 2023 r. jest wadliwe. Zamówienie nie zostało 

złożone  w  oparciu  o  Umowę  –  lecz niezależnie od  niej.  Umowa nie regulowała zasad jego 

realizacji. Niemniej zarówno zlecenie, jak i zamówienie były ze sobą niewątpliwie powiązane 

realizacja dodatkowego zamówienia wpływała na realizację Zlecenia. Bezspornie dotyczyły 

one tej samej Konferencji, organizowanej w dniu 13 listopada 2020 r. 

Na  etapie  przygotowywania  się  Odwołującego  do  realizacji  Konferencji,  w  tym  w 

czasie  trwania  prób  dotyczących  realizacji  Konferencji,  ale  również  w  dniu  Konferencji, 

Ministerstwo  Sprawiedliwości  przekazywało  przez  swoich  pracowników  informację 

Odwołującemu, że wszyscy prelegenci biorący udział w Konferencji winni i będą posługiwać 

się  językiem  angielskim  lub  włoskim  (w  przypadku  jednej  osoby  -  tylko j.  włoski). Takie też 

było ustalenie stron. 

Informacja  o  prelegentach  mających  uczestniczyć  i  wygłosić  przemówienia  została 

przekazana Odwołującemu w drodze korespondencji e-mail w dniu 9 listopada 2020 r. (Pan 

Minister Sprawiedliwości nie został wskazany przez Ministerstwo Sprawiedliwości jako osoba 

wygłaszająca  przemówienie).  Na  etapie  przygotowań  do  Konferencji  brak  było  również 

informacji  potwierdzającej,  że  czynny  udział  w  Konferencji  będzie  brał  Pan  Minister 

Sprawiedliwości.  Odwołujący  załączył  wydruk  wiadomości  email  Pana  M.  B.  z  dnia  5 

listopada  2020  r.  oraz  z  dnia  12  listopada  2020  r.  (załącznik  do  Odwołania);  wydruk 

wiadomości email do Pana M. B. z dnia 9 listopada 2020 r.  

W  dniu  poprzedzającym  Konferencję  Ministerstwo  Sprawiedliwości  przekazało 

Odwołującemu  informację,  że  będzie  brał  w  niej  udział  i  zabierał  głos  Pan  Minister 

Sprawiedliwości, sygnalizując jedynie, że „potrzebuje pomocy. w języku angielskim, który ma 

być głównym językiem konferencji”.  Dowodzi  to, po  pierwsze, faktu,  że język  angielski miał 

być językiem  wiodącym  Konferencji,  jak  i  tego,  że  w  dniu  poprzedzającym  Konferencję  nie 

przekazano  Odwołującemu  informacji  o  tym,  że  Pan  Minister  Sprawiedliwości  będzie 

prz

emawiał  w  języku  polskim.  Informacja  o  tym,  że  wystąpienie  Pana  Ministra 

Sprawiedliwości wygłoszone zostanie nie w języku angielskim, a w języku polskim (a zatem 

wbrew  wcześniejszym  ustaleniom  stron)  została  przekazana  Odwołującemu  przez 

Ministerstwo Sprawiedliwości na godzinę przed rozpoczęciem Konferencji, a zatem niemalże 

przed samym wejściem „na żywo”, czyli w momencie, w którym cały sprzęt i oprogramowanie 

zostało skonfigurowane na język angielski, a w przypadku jednej osoby - na język włoski. 

Odwołujący poinformował Ministerstwo Sprawiedliwości i zastrzegł, że wprowadzenie 

zmiany  na  tak  późnym  etapie  może  wywołać  komplikacje  i  nieprawidłowości  -  albowiem 

sprzęt  został  inaczej  ustawiony  i  w  tak  krótkim  czasie  nie  będzie  możliwe  poprawne  jego 

przekonfigurowanie.  Ministerstwo  Sprawiedliwości  otrzymało  zatem  wyraźną  informację  od 

Odwołującego, że zmiana treści świadczenia w zakresie języka, w jakim będzie wygłaszane 

przemówienie  Pana  Ministra  Sprawiedliwości,  może  negatywnie  wpłynąć  na  należytą 

realizację  przez  Odwołującego  swoich  obowiązków  związanych  z  organizacją  Konferencji. 

Mimo otrzymania tych informacji Ministerstwo Sprawiedliwości  nie wycofało się ze swojego 

żądania.  W  konsekwencji,  wobec  stanowczego  stanowiska  ze  strony  Ministerstwa 

Sprawiedliwości, mimo uprzedniego poinformowania o potencjalnych negatywnych skutkach 

zmian,  Odwołujący  podjął  próbę  rekonfiguracji  sprzętu,  co  ostatecznie  doprowadziło  do 

wystąpienia  nieprawidłowości  na  gruncie  realizacji  zlecenia  z  Umowy  (dotyczącego 

Konferencji), jak i samego Zamówienia. 

Odwołujący wskazał, że konfiguracja sprzętu nie jest czynnością, którą można, nawet 

mimo  dołożenia  profesjonalnej  należytej  staranności,  wykonać  w  tak  krótkim  czasie.  To 

wymagało  bowiem  wprowadzenia  szeregu  zmian  technicznych  w  sposobie  realizacji 

z

amówienia  w  stosunku  do  działań  planowanych  na  etapie  montażu.  W  szczególności, 

problematyczne  było  wykonanie  w  tak  krótkim  czasie  przepięcia  sygnału  wychodzącego  z 

sali,  w  której  odbywała  się  Konferencja,  bezpośrednio  do  komputera  streamingowego,  z 

pominięciem  kabiny  tłumaczy.  Odwołujący  natychmiast  przystąpił  do  wprowadzania 

wszelkich niezbędnych modyfikacji w działaniu systemu, nie miał jednak czasu na wykonanie 

jakiejkolwiek próby w tym zakresie. Dodatkową przeszkodą była okoliczność, że system był 

konfigurowany  przez  osobę,  która  w  przeddzień  Konferencji  zmuszona  była  poddać  się 

kwarantannie  związanej  z  COVID-19  i  nie  mogła  tym  samym  uczestniczyć  zarówno  w 

próbach,  jak  i  w  samej  Konferencji.  Niewątpliwie  stanowiło  to  okoliczność  niezależną  od 

Odwołującego (przezeń niezawinioną),  która nie ułatwiła realizacji  przez niego obowiązków 

umownych. 

Ostatecznie,  fakt  wprowadzenia  zmian  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości 

doprowadził  do  wystąpienia  pewnych  nieprawidłowości  w  świadczeniu  usług  przez 

Odwołującego. 

Konferencja  odbyła  się  w  dniu  13  listopada  2020  r.  w  siedzibie  Ministerstwa 

Sprawiedliwości  przy  Al.  Róż  w  Warszawie.  Po  wykonaniu  zlecenia  opartego  o  Umowę 

zamawiający  sporządził  i  podpisał  protokół  odbioru  usługi  z  dnia  13  listopada  2020  r., 

stwierdzający  nienależyte  wykonanie  usługi  objętej  przedmiotem  Umowy,  przedstawiający 

pewne  rzekome  zastrzeżenia  co  do  należytego  jej  wykonania  przez  Odwołującego.  Wedle 

wiedzy Odwołującego, Zamawiający nie dysponował tym protokołem w dacie podejmowania 

decyzji  o  wykluczeniu  Odwołującego  z  postępowania/odrzuceniu  jego  oferty  -  zarówno  w 

dniu 28 września 2023 r., jak i w dniu 31 października 2023 r. (nie stanowi on załącznika do 

protokołu postępowania udostępnionego Odwołującemu). Oznacza to, że Zamawiający oparł 

się na niewłaściwym protokole. 

Ministerstwo  Sprawiedliwości  złożyło  oświadczenie  o  odstąpieniu  od  Umowy  z  dnia 

30 listopada 2020 r., powołując się na okoliczności wskazane w protokole. 

W  związku  z  nienależytym  -  w  ocenie  Ministerstwa  Sprawiedliwości  -  wykonaniem 

przez  Odwołującego  usługi  dotyczącej  obsługi  technicznej  Konferencji  w  części  dotyczącej 

nagrania z przebiegu ww. Konferencji i ujawnionych w jego ocenie braków w nagraniu ścieżki 

dźwiękowej  w  języku  angielskim  i  rejestracji  całości  lub  części  wystąpień  niektórych  osób 

zabierających głos, zamawiający naliczył na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 Umowy karę umowną 

w  wysokości  12.204,31  złotych.  Drugą  karę  umowną,  w  wysokości  110.700,00  złotych 

Ministerstwo  Sprawiedliwości  naliczyło  w  oparciu  o  §  6  ust.  1  pkt  3  Umowy,  w  związku  z 

odstąpieniem od Umowy, pismem z dnia 14 grudnia 2020 r. znak BA-111-252.13.2020. 

W reakcji na otrzymane pisma Odwołujący złożył Ministerstwu Sprawiedliwości pismo 

z  dnia  24  grudnia  2020  r.  kwestionujące  zastrzeżenia  Ministerstwa  co  do  realizacji 

Konferencji. 

Możliwość nałożenia kary, jak i  odstąpienia od  Umowy  była uzależniona od  niezachowania 

należytej staranności przez wykonawcę, co nie miało miejsca. Nieprawidłowości stwierdzone 

w  protokole,  jak  i  w  protokole  znajdującym  się  w  aktach  postępowania,  bądź  nie  miały 

miejsca,  bądź  wystąpiły  mimo  dołożenia  przez  Odwołującego  należytej  profesjonalnej 

staranności. Zamawiający nie wyjaśnił z jakiego powodu uznał, że zarzucane Odwołującemu 

naruszenie  obowiązków  nastąpiło  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  w  tym  pominął 

argumentację  Odwołującego  wskazującą  na  przyczyny  leżące  po  stronie  Ministerstwa 

Sprawiedliwości. 

Powyższe  okoliczności  zostały  wskazane  w  protokole  znajdującym  się  w  aktach 

p

ostępowania  (na  który  powołał  się  Zamawiający  w  uzasadnieniu  czynności  z  dnia  31 

października  2023  r.),  który  dotyczy  zamówienia  z  dnia  12  listopada  2020  r.  (DIRS-

XI.2420.45.2020),  nie  zaś  zlecenia  udzielonego  na  podstawie  Umowy.  Zatem,  już  ta 

okoliczność  dowodzi,  że  Zamawiający  nie  przeprowadził  właściwej,  prawidłowej  analizy 

przed podjęciem decyzji o wykluczeniu Odwołującego i odrzuceniu jego oferty. Zamawiający 

nie  był  uprawniony  do  podjęcia  skarżonych  czynności  w  postępowaniu  skoro  już  na 

podstawie  udostępnionego  mu  dokumentu  oczywiste  było,  że  nie  dotyczy  Umowy,  a 

z

amówienia  nr  DIRS-XI.2420.45.2020.  Zamawiający  miał  świadomość  tej  okoliczności  (w 

związku  z  lekturą  odwołania  z  dnia  9  października  2023  r.),  a  mimo  to  ponowił  czynności 

wykluczenia  Odwołującego  i  odrzucenia  jego  oferty  w  dniu  31  października  2023  r.  bez 

uprzedniego  zwrócenia  się  do  Odwołującego  czy  Ministerstwa  Sprawiedliwości  o 

przekazanie właściwego protokołu. 

Odwołujący  podkreślił  także,  że  od  dnia  zawarcia  Umowy  zrealizował  na  rzecz 

Ministerstwa  Sprawiedliwości  -  poza  realizacją  zlecenia  dot.  organizacji  Konferencji  -  31 

zleceń jednostkowych złożonych w oparciu o Umowę. Każde z nich zostało wykonane przez 

Odwołującego  w  należyty  sposób,  o  czym  świadczy  przykładowa  korespondencja 

prowadzona  pomiędzy  Ministerstwem  Sprawiedliwości  a  Odwołującym,  faktury  wystawione 

przez  Odwołującego  w  związku  z  realizacją  ww.  zleceń  jednostkowych  oraz  potwierdzenia 

zapłaty należności objętych tymi fakturami przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Ministerstwo 

Sprawiedliwości nie miało przed dniem 13 listopada 2020 r. jakichkolwiek zastrzeżeń co do 

sposobu  realizacji  Umowy  przez  Odwołującego.  Ministerstwo  Sprawiedliwości  nie  miało 

również  zastrzeżeń  w  przedmiocie  sposobu  realizacji  przez  Odwołującego  zleceń 

udzielonych  na  podstawie  Umowy  po  13  listopada 

2020  r.  (Odwołujący  zrealizował  po  tym 

dniu 

5 zleceń na rzecz Ministerstwa Sprawiedliwości). Trudno zatem uznać, aby nienależyte 

(zdaniem Ministerstwa Sprawiedliwości) wykonanie pewnych czynności w ramach jednego z 

łącznie  37  realizowanych  na  postawie  Umowy  zleceń,  stanowiło  znaczące  co  do  zakresu 

naruszenie zobowiązań umownych. Z tego też powodu stwierdzenie przez Zamawiającego, 

jakoby  „liczba  oraz  rodzaj  wadliwości”  miały  uzasadniać  twierdzenie,  że  nastąpiły  one  „w 

znacznym  stopniu”  jest  nieuprawniona.  Zamawiający  nie  wytłumaczył  z  jakiego  powodu 

uznał, że liczba i rodzaj wadliwości dotyczących konferencji było tożsame z „niewykonaniem 

zobowiązania w znacznym stopniu", że doszło do naruszenia istotnego zobowiązania.  

Zamawiający  nie  poddał  analizie  zasadności  wykluczenia  z  punktu  widzenia  m.in. 

następujących okoliczności:  

1. wysokości kary umownej za jakoby nienależyte wykonanie Zlecenia - 12.204,31 zł 

(co przy całkowitej wartości Umowy stanowiło niewielki %),  

2. jednostkowego, jednorazowego charakteru zaistniałego problemu (wynikającego z 

jednego zdarzenia),  

3. podjęcia przez Odwołującego działań mających na celu wyeliminowanie problemu 

niezwłocznie  po  otrzymaniu  informacji  w  tym  względzie  od  osoby  odpowiedzialnej  za 

streaming.  O  wadliwości  czynności  Zamawiającego  świadczy  chociażby  fakt  braku 

pozyskania  informacji  o  ilości  wszystkich  zrealizowanych  przez  Odwołującego  zleceń  na 

rzecz  Ministerstwa  Sprawiedliwości  na  podstawie  Umowy.  Informacja  ta  miała  istotne 

znaczenie dla oceny zakresu naruszeń Umowy, tj. jednej z przesłanek wykluczenia z art. 109 

ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp. Powyższe świadczy o braku przeprowadzenia prawidłowej analizy, 

jak i o niewłaściwym uzasadnieniu czynności przez Zamawiającego. 

Nadto, co do stopnia naruszenia zobowiązań umownych, które - co należy podkreślić 

miały miejsce wyłącznie w przypadku realizacji jednego z 37 zleceń na rzecz Ministerstwa 

Sprawiedliwości,  należy  zauważyć,  że  nieprawidłowości  w  nagraniu  ścieżki  dźwiękowej  w 

języku  angielskim  zostały  odnotowane  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości  w  przypadku 

wystąpień  4  z  15  prelegentów.  Co  jednak  istotne,  z  treści  wiadomości  e-mail  z  dnia  18 

listopada  2020  r.  załączonej  do  niniejszego  Odwołania  wynika,  że  Ministerstwo 

Sprawiedliwości  dysponuje  całym  nagraniem  inauguracji  Konferencji,  co  podważa  tezę  o 

poniesieniu  szkody  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości  i  braku  możliwości  skorzystania  z 

materiałów powstałych w ramach Konferencji. Ministerstwo Sprawiedliwości mogło i może w 

rzeczywistości  wykorzystać  materiały  powstałe  w  ramach  Konferencji.  W  tym  kontekście 

nieuprawniona  jest  teza  Zamawiającego  zawarta  w  uzasadnieniu  czynności  z  dnia  31 

października  2023  r.,  jakoby  Ministerstwo  Sprawiedliwości  nie  mogło  wykonać  pełnej 

transkrypcji wystąpień wygłoszonych w trakcie konferencji. Odwołujący załączył jako dowód 

wydruk 

wiadomości  e-mail  Pani  S.  K.-P.,  Zastępcy  Dyrektora  Biura  Komunikacji  i  Promocji 

Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 18 listopada 2020 r. 

W  okolicznościach  opisanej  sprawy  Ministerstwo  Sprawiedliwości  nie  było 

uprawnione zarówno do nałożenia kary umownej za nienależyte wykonanie Zlecenia, jak i w 

związku  z  odstąpieniem  od  Umowy.  Ministerstwo  Sprawiedliwości  nie  było  uprawnione 

również  do  złożenia  oświadczenia  o  odstąpieniu  od  Umowy.  Z  kolei  nawet  gdyby  błędnie 

uznać,  że  takie  uprawnienie  się  zaktualizowało,  to  Ministerstwo  Sprawiedliwości  złożyło 

oświadczenie  nieskutecznie,  albowiem  z  uchybieniem  zastrzeżonego  w  Umowie  14-

dniowego  terminu  do  jego  złożenia  (oświadczenie  o  odstąpieniu  datowane  jest  na  30 

listopada 2020 r. i zostało złożone Odwołującemu - doręczone przesyłką poleconą dopiero w 

dniu  7  grudnia  2020  r.,  podczas  gdy  nieprawidłowości  stanowiące  w  ocenie  Ministerstwa 

Sprawiedliwości podstawę do odstąpienia od umowy zostały stwierdzone protokołem z dnia 

13 listopada 2020 r.).  

Zamawiający  w  ogóle  nie  odniósł  się  w  uzasadnieniu  czynności  z  dnia  31 

października 2023 r. do tych okoliczności, nie wspominając już o obowiązku wykazania tych 

okoliczności  ciążącym  na  Zamawiającym.  Zamawiający  nie  przeanalizował,  czy  na  gruncie 

Umowy możliwe było nałożenie kar umownych, jak i odstąpienie od Umowy, w szczególności 

nie  przeanalizował,  czy  Odwołujący  w  sposób  istotny  naruszał  postanowienia  Umowy.  Z 

niewiadomych względów w uzasadnieniu czynności z dnia 31 października 2023 r. podniósł 

zagadnienie kary umownej z tytułu odstąpienia od Umowy, w sytuacji gdy na gruncie art. 109 

ust. 

pkt 

Pzp 

relewantna  jest 

jedynie  kara 

umowna 

związana 

z 

niewykonaniem/nienależytym  wykonaniem  obowiązku,  a  nie  kara  umowna  z  tytułu 

odstąpienia od umowy. Oznacza to, że Zamawiający nie zdołał wykazać zatem kolejnego już 

elementu przesłanki wykluczenia z postępowania z art. 109 ust 1 pkt 7 Pzp. 

Zamawiający  pominął,  że  przesłanka  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  ma  zastosowanie 

jedynie do umów w sprawie zamówienia publicznego. O braku przeprowadzenia analizy w tej 

mierze  świadczy  choćby  to,  że  w  uzasadnieniu  czynności  z  dnia  31  października  2023  r. 

Zamawiający przyjął, że Odwołujący nienależycie wykonał istotne zobowiązanie z „umów w 

sprawie zamówienia publicznego” - nie dostrzegł on zatem, że była tylko jedna taka umowa. 

W  świetle  opisanych  powyżej  okoliczności,  należy  uznać,  że  mimo  dołożenia 

należytej  staranności  przez  Odwołującego  nie  udało  się  zapobiec  nieprawidłowościom 

wskazanym  w  protokole.  Nie  sposób  jest  zatem  uznać,  aby  nieprawidłowości  wyniknęły  z 

okoliczności, za które Odwołujący ponosi odpowiedzialność.  

Mając  na  uwadze  powyższą  argumentację,  należy  uznać,  że  okoliczności,  w  jakich 

doszło  do  odstąpienia  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości  od  Umowy  zawartej  z 

Odwołującym,  nie  pozwalają  na  przyjęcie,  że  w  związku  z  analizowaną  sytuacją  ziściły  się 

wobec Odwołującego przesłanki wykluczenia, o których mowa w art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. 

Wykluczenie  O

dwołującego  z  postępowania,  skutkujące  odrzuceniem  jego  oferty  i 

unieważnieniem  postępowania,  stanowiło  także  o  naruszeniu  zasady  proporcjonalności,  do 

której stosowania Zamawiającego obliguje art. 109 ust. 3  Pzp. 

Odwołujący  wskazał,  że  przez  cały  okres  realizacji  Umowy  należycie  wykonywał 

wszystkie  swoje  obowiązki,  a  pewne  nieprawidłowości,  które  były  skutkiem  decyzji 

Ministerstwa  Sprawiedliwości,  zaistniały  jedynie  w  odniesieniu  do  jednej  realizacji  - 

Konferencji  w  dniu  13  listopada  2020  r.  Zatem, 

nawet  gdyby  całkowicie  błędnie  przyjąć 

zaistnienie co do zasady przesłanki wykluczenia z postępowania z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp 

czyniłoby  to  koniecznym  odstąpienie  od  wykluczenia  z  postępowania,  biorąc  pod  uwagę 

obowiązującą  Zamawiającego  zasadę  proporcjonalności,  w  tym  wagę  zaistniałych 

nieprawidłowości.  Problem  miał  charakter  jednorazowy,  zaś  Odwołujący  podjął  działania 

mające  na  celu  jego  usunięcie  niezwłocznie  po  otrzymaniu  informacji  o  jego  powstaniu. 

Waga  zaistniałych  nieprawidłowości,  zwłaszcza  w  kontekście  braku  poniesienia  przez 

Ministerstwo  Sprawiedliwości  realnej  szkody,  stanowi  powód  do  stawiania  przez 

Odwołującego  w  sporze  przed  sądem  cywilnym  z  Ministerstwem  Sprawiedliwości 

ewentualnego  zarzutu  braku  miarkowania  kary  umownej  (zarzut  postawiony  z  ostrożności 

procesowej  - 

Odwołujący  kwestionuje  z  całości  prawo  Ministerstwa  Sprawiedliwości  do 

naliczenia jakiejkolwiek kary umownej). 

Okoliczności  realizacji  wszystkich  zleceń  świadczonych  na  postawie  Umowy, 

oceniane  łącznie,  a  nie  jedynie  przez  pryzmat  nieprawidłowości  zaistniałych  w  czasie 

Konferencji  (niezawinionych  przez  Odwołującego),  świadczą  o  wysokiej  jakości  usług, 

rzetelności  i  profesjonalizmie  Odwołującego.  Odwołujący  w  pełni  zaspokajał  interes 

Ministerstwa Sprawiedliwości mimo niezwykle krótkich terminów wyznaczanych na realizację 

poszczególnych zleceń (zgodnie z § 3 Umowy, pilne konferencje winny być realizowane do 

1,5  godzin

y  od  chwili  przekazania  Odwołującemu  zlecenia).  Odwołujący  niejednokrotnie 

działał  pod  presją  czasu,  kiedy  na  prośbę  Ministerstwa  Sprawiedliwości  przygotowywał 

konferencję w czasie krótszym niż ww. wskazane 1,5 godziny, zdając sobie sprawę z pilności 

spraw  ogłaszanych  na  konferencjach.  To  z  kolei  było  możliwe  dzięki  odpowiedniemu 

doświadczeniu  i  kadrze Odwołującego,  ale  wynikało  również  z  chęci  zaspokojenia  interesu 

Ministerstwa  Sprawiedliwości  w  sposób  wykraczający  nawet  poza  pierwotnie  przyjęty 

obowiązek. 

Niewątpliwie  okolicznością  istotną  w  analizowanym  zakresie  jest  fakt,  że  przedmiot 

zamówienia  w  postępowaniu  ma  zgoła  inny  charakter,  niż  zlecenia  realizowane  na  rzecz 

Ministerstwa Sprawiedliwości, zatem oczywistym jest, że ewentualne nieprawidłowości, które 

pojawiły  się  w  toku  Konferencji,  z  pewnością  nie  zaistnieją  w  toku  świadczenia  usług  na 

rzecz  Zamawiającego.  Co więcej, jak  była  mowa  na  wstępie, Odwołujący  przedsięwziął  już 

szereg  czynności  zmierzających  bezpośrednio  do  realizacji  zamówienia  na  rzecz 

Zamawiającego,  ponosząc  istotne  koszty,  co  świadczy  o  jego  rzetelności  i  daje  gwarancję 

należytego wykonania zamówienia. 

Finalnie, należy wskazać za ww. opinią UZP, że kierując się wymogami przejrzystości 

postępowania,  w  oświadczeniu  składanym  na  formularzu  JEDZ  wykonawca  powinien 

poinformować  zamawiającego  o  uprzednich  nieprawidłowościach  w  realizacji  umów,  przy 

czym 

informacja ta powinna być skorelowana z przesłanką wykluczenia z art. 109 ust. 1 pkt 

7 ustawy Pzp 

(tj. wykluczenie z przyczyn leżących po stronie wykonawcy, który w znacznym 

stopniu  lub  zakresie  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał  albo  długotrwale  nienależycie 

wykonywał istotne zobowiązanie wynikające z wcześniejszej umowy w sprawie zamówienia 

publicznego lub umowy koncesji). Skoro oświadczenie składane jest w związku z przesłanką 

wykluczenia  określoną  w  ww.  przepisie,  to  uwzględniając  treść  przepisu,  w  przywołanej 

wyżej części formularza JEDZ nie wskazuje się umów, przy których realizacji wystąpiły inne 

niż określone w art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp okoliczności. 

Skoro  Odwołujący  kwestionuje  w  całości,  jakoby  przy  realizacji  zamówienia 

publicznego  na  rzecz  Ministerstwa  Sprawiedliwości  w  znacznym  stopniu  lub  zakresie 

nienależycie  wykonał  istotne  zobowiązanie  wynikające  z  łączącej  Odwołującego  z  tym 

zamawiającym  umowy,  z  przyczyn  leżących  po  stronie  Odwołującego,  zatem  nie  miał 

powodu do zaznaczania odpowiedzi twierdzącej w formularzu JEDZ w zakresie odpowiedzi 

na  pytanie, 

czy  znajdował  się  w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie 

zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub 

wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą  umową.  Tym  samym,  oświadczenie  Odwołującego  nie  było  -  jak  sugeruje 

Zamawiający w zawiadomieniu o unieważnieniu postępowania - niezgodne z rzeczywistością 

i nie podważyło jego wiarygodności. 

W  uzasadnieniu  czynności  z  dnia  31  października  2023  r.  Zamawiający  nie  odniósł 

się  do  obowiązującej  go  zasady  proporcjonalności  i  nie  wyjaśnił,  z  jakiego  powodu 

wykluczenie nie byłoby niewspółmierne/nieproporcjonalne w niniejszym przypadku.  

2. Zarzut naruszenia art. 128 ust. 4 Pzp w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp w zw. z art. 109 ust. 

3 Pzp w zw. z art. 16 Pzp oraz art. 128 ust. 5 Pzp w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp w zw. z 

art. 109 ust. 3 Pzp w zw. z art. 16 Pzp. 

Bezspornym jest, że Zamawiający, podejmując decyzję o wykluczeniu Odwołującego 

z  p

ostępowania,  oparł  się  na  dokumentach  i  informacjach  pozyskanych  z  Ministerstwa 

Sprawiedliwości, mimo że Odwołujący wskazał argumenty i dowody przeczące twierdzeniom 

Ministerstwa Sprawiedliwości. 

W 

ocenie  Odwołującego,  przedstawione  w  niniejszym  odwołaniu  okoliczności, 

twierdzenia  i  dowody  stanowią  podstawę  do  uznania,  że  wobec  Odwołującego  nie 

zachodziła  przesłanka  wykluczenia,  o której  mowa  w  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp,  co  stanowi 

wystarczającą  podstawę  do  nakazania  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności 

unieważnienia postępowania, odrzucenia oferty Odwołującego i wykluczenia Odwołującego z 

p

ostępowania  oraz  dokonania  wyboru  przez  Zamawiającego  oferty  Odwołującego  jako 

najkorzystniejszej.  

Z 

ostrożności  procesowej,  na  wypadek  nieuwzględnienia  powyższych  zarzutów 

dotyczących  braku  podstaw  do  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania,  w  ocenie 

Odwołującego, Zamawiający naruszył art. 128 ust. 4 Pzp w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp w 

zw. z art. 109 ust. 3 Pzp w zw. z art. 16 Pzp oraz art. 128 ust. 5 Pzp zw. z art. 109 ust. 1 pkt 7 

Pzp w zw. z art. 109 ust. 3 Pzp w zw. z art. 16 Pzp. 

Odwołujący potwierdził, że w złożonym podmiotowym środku dowodowym w postaci 

Jednolitego  Dokumentu  Zamówienia  (JEDZ)  nie  wykazał,  jakoby  zachodziły  wobec  niego 

jakiekolwiek przesłanki wykluczenia. 

Skoro  w  toku  p

ostępowania  Zamawiający  powziął  informacje  o  potencjalnym 

zaistnieniu wobec Odwołującego przesłanki wykluczenia, o której mowa w art. 109 ust. 1 pkt 

7  Pzp,  to  powinien  był  -  celem  zgromadzenia  kompletnego  materiału  dowodowego  oraz 

przeprowadzenia prawidłowej, pełnej, bezstronnej i rzetelnej analizy - wezwać Odwołującego 

do wyjaśnień w tym zakresie, dając mu jednocześnie możliwość wytłumaczenia pozornej, w 

ocenie 

Odwołującego, 

rozbieżności 

między 

przekazanymi 

przez 

Ministerstwo 

Sprawiedliwości informacjami, a oświadczeniem JEDZ złożonym przez Odwołującego. 

Odwołujący  podkreślił,  że  możliwość  przedstawienia  przez  Odwołującego  „własnej 

optyki zaistniałego stanu faktycznego” nie wyczerpuje się wraz z momentem złożenia przez 

Odwołującego oświadczenia JEDZ i nie musi nastąpić wyłącznie z jego inicjatywy, zwłaszcza 

w  sytuacji,  w  której,  według  Odwołującego,  nie  zachodzą  w  stosunku  do  niego  przesłanki 

wykluczenia. 

Mając  na  uwadze,  że  ciężar  wykazania  spełnienia  wobec  wykonawcy  przesłanki 

wy

kluczenia z  art.  109 ust.  1  pkt  7  Pzp  spoczywa na  Zamawiającym, powinien  on  wezwać 

Odwołującego  do  wyjaśnienia  ewentualnych  rozbieżności  między  oświadczeniem  JEDZ,  a 

pozyskanymi przez Zamawiającego informacjami. Nieuzyskanie wyjaśnień od Odwołującego, 

czyni  ustalenia  Zamawiającego  niepełnymi,  wybiórczymi  i  nieobiektywnymi.  Wątpliwości 

Zamawiającego  co  do  zasadności  odstąpienia  od  Umowy  przez  Ministerstwo 

Sprawiedliwości  powinna  wzbudzić  nawet  informacja  o  pozostawaniu  z  Odwołującym  w 

sporze co do prawidłowości odstąpienia od umowy i wymierzenia kar umownych.  

Zamawiający  winien  był  zwrócić  się  do  Odwołującego  z  wnioskiem  o  wyjaśnienie  w 

oparciu  o  art.  128  ust.  4  Pzp.  Wniosek  taki  wypływa  również  z  zasad  prowadzenia 

postępowania,  określonych  w  art.  16  Pzp,  zgodnie  z  którym  zamawiający  przygotowuje  i 

przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób:  1)  zapewniający 

zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe  traktowanie  wykonawców;  2)  przejrzysty;  3) 

proporcjonalny.  Zamawiający  winien  umożliwić  Odwołującemu  zajęcie  stanowiska  w 

p

ostępowaniu  przed  podjęciem  decyzji  co  do  wykluczenia.  Co  więcej,  Zamawiający  miał 

obowiązek  zwrócenia  się  do  Odwołującego  z  wyjaśnieniem  w  szczególności  zagadnienia 

protokołu odbioru (skoro nie uzyskał od Ministerstwa Sprawiedliwości właściwego protokołu). 

Dodatkowo,  Zamawiający  naruszył  art.  128  ust.  5  Pzp  w  zw.  z  art.  109  ust.  1  pkt  7 

Pzp  w  zw.  z  art.  109  ust.  3  Pzp  w  zw.  z  art.  16  Pzp, 

albowiem  winien  był  zwrócić  się  do 

Ministerstwa Sprawiedliwości o przedstawienie informacji i dokumentów istotnych dla oceny 

braku  podstaw  wykluczenia  w  kontekście  podnoszonych  przez  Odwołującego  twierdzeń,  w 

tym  dotyczących  protokołu,  czy  też  przyczyn  leżących  po  stronie  Ministerstwa 

Sprawiedliwości. 

Materiał, jakim dysponował Zamawiający, mógł być potencjalnie zakwalifikowany jako 

wywołujący  wątpliwości  w  kontekście  możliwości  zastosowania  przesłanki  wykluczenia  z 

p

ostępowania,  chociażby  w  kontekście  podkreślanego  przez  Odwołującego  braku  pełnej 

dokumentacji,  w  tym  nieotrzymania  przez  Zamawiającego  od  Ministerstwa  Sprawiedliwości 

właściwego protokołu dotyczącego umowy, od której odstąpiło Ministerstwo Sprawiedliwości 

czy też podkreślanych przez Odwołującego przyczyn problemów dotyczących konferencji w 

dniu 13 listopada 2023 r. 

Gdyby Zamawiający wezwał Odwołującego do złożenia wyjaśnień w ww. zakresie (a 

Ministerstwo  Sprawiedliwości  w  trybie  art.  128  ust.  5  Pzp)  uzyskałby  pełne  informacje 

wskazujące  na  brak  podstaw  do  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania  i  odrzucenia 

jego oferty, jak i unieważnienia postępowania. 

Odwołujący załączył do odwołania m.in.: 

kopi

ę odpowiedzi na pozew z dnia 9 sierpnia 2021 r. wraz z załączonymi dowodami, 

pismo Odwołującego z dnia 1 września 2023 r. wraz z załącznikami, 

umow

ę nr 7 /WL/2020 wraz z załącznikami, 

wydruk  wiadomości  e-mail  Pana  M.  B.  z  dnia  5  listopada  2020  r.  oraz  z  dnia  12 

listopada 2020 r., 

pismo Odwołującego z dnia 24 grudnia 2020 r. do Ministerstwa Sprawiedliwości, 

wydruk  z  wiadomości  e-mail  Pani  S.  K.-P.,  Zastępcy  Dyrektora  Biura  Komunikacji  i 

Promocji Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 18 listopada 2020 r., 

odwołanie z dnia 9 października 2023 r., 

postanowienie Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 24 października 2023 r. 

Pismem  z  dnia  24  listopada  2023r.  Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie. 

Wniósł o oddalenie odwołania w całości. 

Zamawiający wyjaśnił, że w dniu 31 października 2023 r. poinformował wykonawców 

biorących udział w postępowaniu o czynności unieważnienia postępowania na podstawie art. 

255 pkt 2 Pzp. W przedmiotowym postępowaniu oferty złożyło bowiem dwóch wykonawców,  

w stosunku do których zaistniały przesłanki uzasadniające odrzucenie oferty. W piśmie z dnia 

31  października  2023  r.  Zamawiający  poinformował  Odwołującego  o  odrzuceniu  złożonej 

przez  niego  oferty,  podając  uzasadnienie  faktyczne    i  prawne  przedmiotowej  decyzji. 

Zdaniem  Zamawiającego,  odwołanie  wniesione  przez  Odwołującego  winno  podlegać 

oddaleniu w całości.  

 ZARZUT NR 1  

Zamawiający wskazał,  że zgodnie z treścią pkt 3 ppkt  3  zawartego w  Rozdziale VII 

Specyfikacji  Warunków  Zamówienia  zastosowanie  w  postępowaniu  ma  fakultatywna 

przesłanka wykluczenia określona w art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp.  

W  ocenie  Zamawiającego,  ze  zgromadzonych  w  toku  postępowania  przez 

Zamawiającego  informacji,    w  szczególności  w  świetle  informacji  przekazanych  przez 

Ministerstwo  Sprawiedliwości,  wobec  Odwołującego  ziściła  się  fakultatywna  przesłanka 

wykluczenia  określona    w  art.  109  ust.  1pkt  7  Pzp.  Podstawą  faktyczną  wykluczenia 

Odwołującego jest nienależyte wykonanie przez Odwołującego umów w sprawie zamówienia 

publicznego zawartych z Ministerstwem Sprawiedliwości.  

Zamawiający  wyjaśnił,  że  pismem  z  dnia  21.07.2023  r.  zwrócił  się  do  Ministerstwa 

Sprawiedliwości  o  udzielenie  informacji  o  współpracy  z  Odwołującym,  w  szczególności 

prosząc  o  „informacje  nt.  ewentualnych  nieprawidłowości,  które  mogły  się  pojawić  podczas 

realizacji  zadań  powierzonych  ww.  firmie  oraz  ewentualnego  naliczenia  kar  umownych  w 

związku z zawartą umową”.  

W  odpowiedzi  na  przedmiotową  korespondencję  Dyrektor  Biura  Finansów 

Ministerstwa  Sprawiedliwości  wskazał,  że  „Ministerstwo  Sprawiedliwości  w  wyniku 

przeprowadzonego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  pn.  „Świadczenie  obsługi 

technicznej nagłośnienia konferencji organizowanych przez Zamawiającego we wskazanych 

miejscach na terenie Warszawy” zawarło w dniu 29 maja 2020 r. ze spółką Berm Sp. z o.o. 

Sp.k.  umowę  na  kwotę  369  000,00  złotych  brutto,  której  przedmiotem  była  realizacja  ww. 

przedmiotu zamówienia. W dniu 30 listopada 2020 r. Ministerstwo Sprawiedliwości odstąpiło 

od  ww.  umowy  a  wykonawcy  została  naliczona kara  umowna  w  wysokości  110  700,00  zł.”  

Jednocześnie,  z  informacji  pozyskanej  z  Ministerstwa  Sprawiedliwości  wynika,  że  przed 

Sądem  Okręgowym  w  Warszawie  zawisła  sprawa,  w  której  Ministerstwo  Sprawiedliwości 

dochodzi  od  Odwołującego  zapłaty  kwoty  90  870,19  zł  należnej  z  tytułu  naliczonych  kar 

umownych. Z 

treści oświadczenia o odstąpieniu od umowy złożonego Odwołującemu przez 

Dyrektora  Biura  Finansów  Ministerstwa  Sprawiedliwości  z  dnia  30.11.2020  r.  wynika,  że 

Odwołujący w istotny sposób naruszył swoje obowiązki umowne określone w umowie z dnia 

29  maja  2020  r.  nr  7/W/220,  dotyczącej  świadczenia  obsługi  technicznej  nagłośnienia 

spotkań, narad, odpraw, konferencji itp. organizowanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości 

poprzez nienależyte wykonanie zamówienia w dniu 13.11.2020 r., opisanego w załączniku nr 

1  do  tej  umowy  w  zakresie  „Nagrywania  przebiegu  konferencji,  spotkań  na  nośniki  danych  

(np.  płyta  CD,  DVD,  karta  pamięci,  pendrive,  dysk  zewnętrzny…”,  a  przejawy  owego 

nienależytego  wykonania  zobowiązania  zostały  szczegółowo  opisane  w  protokole  odbioru, 

datowanym na 19.11.2020 r.   

Mając  na  uwadze  treść  pisma  Dyrektora  Biura  Finansów  Ministerstwa  Sprawiedliwości    z 

dnia  28.07.2023  r.,  Zamawiający,  pismem  z  dnia  11.08.2023  r.  zwrócił  się  do  Ministerstwa 

Sprawiedliwości z prośbą m.in. o wskazanie, jakie okoliczności przemawiały za uznaniem, że 

nienależyte  wykonanie  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  wynikło  z  przyczyn 

leżących  po  stronie  Odwołującego,  udostępnienie  protokołu  odbioru  z  dnia  19.11.2020  r., 

udzielenie informacji czy Odwołujący ostatecznie zapłacił naliczone kary umowne.  

Ministerstwo  Sprawiedliwości  udzieliło  informacji,  że  Odwołujący  nie  uiścił 

naliczonych  mu  kar  umownych.  Do  ww.  pisma  załączono  kopię  protokołu  odbioru    z  dnia 

19.11.2020  r.  potwierdzającego,  że  Odwołujący  nienależycie  wykonał  usługę  obsługi 

technicznej  wideokonferencji  zorganizowanej  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości, 

realizowaną  na  podstawie  zamówienia  z  dnia  12.11.2020  r.  (DIRSXI.2420.45.2020),  co 

przejawiało się w:  

braku  dźwięku  kierowanego  do  streamingu  przez  ponad  6  minut  od  momentu 

rozpoczęcia  wideokonferencji  (transmitowany  był  jedynie  obraz)  w  czasie  wystąpienia 

Ministra Sprawiedliwości,   

nieprzekazaniu  prelegentom  przez  BERM  instrukcji  obsługi  aplikacji,  używanej    w 

czasie  wideokonferencji,  która  godnie  z  ustaleniami  poczynionymi  przez  Ministerstwo 

Sprawiedliwości  i  BERM  miała  zostać  przekazana  9.11.2020  r.  i  nie  poinformowaniu 

prelegentów  o  niemożności  korzystania  z  tłumaczeń  poprzez  przeglądarkę  internetową  i 

konieczności zainstalowania w tym celu aplikacji na komputerze,  

wadliwości nagrań wystąpień prelegentów w języku angielskim, które miały stanowić 

podstawę  do  transkrypcji,  niezbędnej  dla  opracowania  materiałów  pokonferencyjnych 

(wydania publikacji w formie książki) polegających na:  

braku  rejestracji  wystąpienia  p.  L.  R.  S.,  co  całkowicie  uniemożliwia  wykonanie 

transkrypcji i ujęcie wystąpienia w publikacji pokonferencyjnej,  

jedynie  częściowej  rejestracji  wystąpienia  p.  W.  d.  Z.  (brak  pierwszej  części 

wystąpienia),  co  uniemożliwia  wykonanie  pełnej  transkrypcji  i  ujęcie  zasadniczej  części 

wystąpienia w publikacji pokonferencyjnej,  

niezachowaniu ciągłości rejestracji wystąpienia p. S. K., co skutkuje niekompletnością 

zarejestrowanego  wystąpienia,  uniemożliwiając  wykonanie  transkrypcji  pełnej  treści 

wystąpienia i ujęcia jej w publikacji pokonferencyjnej,  

jedynie częściowej rejestracji wystąpienia p. R. A.  wygłoszonego w języku włoskim i 

częściowego  nałożenia  na  nie  tłumaczenia  symultanicznego  na  język  angielski,  co 

uniemożliwia  wykonanie  pełnej  transkrypcji  i  ujęcie  zasadniczej  części  wystąpienia  w 

publikacji pokonferencyjnej.  

W  oparciu  o  całokształt  korespondencji  prowadzonej  z  Ministerstwem 

Sprawiedliwości  Zamawiający  ustalił,  że  wbrew  treści  oświadczenia  złożonego  w  Części  III 

lit.  C  wiersz  siódmy  oświadczenia  JEDZ,  Odwołujący  znalazł  się  w  sytuacji,  w  której 

wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego została rozwiązana przed czasem 

a  nadto,  w  której  w  związku  z  umową  nałożono  odszkodowanie  umowne    (w  postaci 

naliczonych  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości  kar  umownych).  Zdarzenia  te  były 

następstwem licznych, istotnych uchybień Odwołującego w trakcie obsługi wideokonferencji 

dotyczącej konfiskaty rozszerzonej, organizowanej przez Ministerstwo Sprawiedliwości (które 

to  wadliwości  przywołano  powyżej,  w  oparciu  o  treść  protokołu  odbioru  uzyskanego  przez 

Zamawiającego z Ministerstwa Sprawiedliwości).   

Zamawiający  podkreślił,  że  wiedzę  o  ww.  okolicznościach  uzyskał    od  Ministerstwa 

Sprawiedliwości, a nie od Odwołującego, który zgodnie z zawartym  w oświadczeniu JEDZ 

pouczeniem, powinien był wskazać w oświadczeniu JEDZ, że Ministerstwo Sprawiedliwości 

odstąpiło od  umowy  w  sprawie zamówienia publicznego  oraz  naliczyło Odwołującemu kary 

umowne.  Zasadność  takiego  stanowiska  Zamawiającego  znajduje  potwierdzenie  w 

uzasadnieniu  wyroku  KIO  z  dnia  14  marca  2022  r.,  KIO  449/22.  Podobnie  wyrok  SO  w 

Warszawie z dnia 23 sierpnia 2019 r. sygn. akt XXIII Ga 469/19).   

Odwołujący  poprzestał  zatem  na  złożeniu  niezgodnego  z  rzeczywistością 

oświadczenia,  czym  nie  tylko  podważył  swoją  wiarygodność,  powodując,  że  Zamawiający 

zdecydował się skorzystać z regulacji art. 128 ust. 5 Pzp i zwrócił się o udzielenie wyjaśnień 

niezbędnych  dla  dokonania  oceny  istnienia  podstaw  wykluczenia  Odwołującego, 

bezpośrednio  do  Ministerstwa  Sprawiedliwości,  ale  również  uniemożliwił  sobie  złożenie 

ewentualnego skutecznego samooczyszczenia.   

Stan  faktyczny  ustalony  przez  Zamawiającego  jednoznacznie  potwierdza,  że  w 

postępowaniu  spełniły  się  przesłanki  uzasadniające  odrzucenie  oferty  Odwołującego  z 

powodu  kumulatywnego  spełnienia  się  okoliczności  powodujących  wykluczenie  z 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  opisanych  przez  ustawodawcę  w  art. 

109 ust. 1 pkt 7 Pzp.   

Zamawiający  podniósł,  że  norma  wywiedziona  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  nakazuje 

wykluczenie wykonawcy, który, z przyczyn leżących po jego stronie, w znacznym stopniu lub 

zakresie  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał  albo  długotrwale  nienależycie  wykonywał 

istotne zobowiązanie wynikające z wcześniejszej umowy w sprawie zamówienia publicznego 

lub  umowy  koncesji,  co  doprowadziło  do  wypowiedzenia  lub  odstąpienia  od  umowy, 

odszkodowania, wykonania zastępczego lub realizacji uprawnień z tytułu rękojmi za wady.   

Zamawiający przywołał orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej, w którym wskazuje 

się, że: „

Ocena stopnia nienależytego wykonania umowy w sprawie zamówienia publicznego 

nie  może  być  dokonywana  wyłącznie  przez  pryzmat  wartości,  czy  też  zakresu  przedmiotu 

zamówienia,  który  został  niewykonany  albo  nienależycie  wykonany.  Przy  ocenie  należy 

wziąć  pod  uwagę  także  okoliczności,  wskazane  w  dyrektywie  2014/24/UE  uchylającej 

dyrektywę 2004/18/WE, w tym wystąpienie poważnych braków w odniesieniu do spełnienia 

istotnych wymogów określonych w umowie, które mogą wystąpić w postaci niedostarczenia 

produktu,  znaczących  wad  dostarczonego  produktu,  powodujących  ich  niezdatność  do 

użytku  zgodnie  z  przeznaczeniem.”  (wyrok  KIO  z  30.03.2023  r.,  KIO  746/23,.  Odnotować 

także należy, że w przytoczonym wyroku Izba wskazał, iż: „Stopień nienależytego wykonania 

zobowiązania  jest  niewątpliwie  znaczący,  jeżeli  zachowanie  wykonawcy  wykazuje  na 

poważne  niedbalstwo,  polegające  na  znacznym  odchyleniu  się  od  wzorca  należytej 

staranności.”

W  rozpatrywanym  stanie  faktycznym  uchybienia  w  zakresie  realizacji  przez 

Odwołującego  zobowiązania  realizowanego  na  rzecz  Ministerstwa  Sprawiedliwości  było 

następstwem  okoliczności  leżących  wyłącznie  po  stronie  Odwołującego,  związanych  z 

niewłaściwą  obsługą  wybranej  przez  tego  wykonawcę  aplikacji  do  przeprowadzenia 

wideokonferencji  i  niepoinformowania  prelegentów  o  zasadach  korzystania  z  aplikacji, 

pomimo wcześniejszej wiążącej deklaracji w zakresie przekazania poradnika technicznego.  

Opisane  okoliczności  faktyczne  jednoznacznie  potwierdzają  także,  że  działania 

Odwołującego  w  toku  realizacji  umowy  z  Ministerstwem  Sprawiedliwości  wskazywały  na 

poważne  niedbalstwo,  polegające  na  realizacji  Konferencji  z  dnia  13.11.2020  r.  w  sposób 

odbiegający  od  wzorca  należytej  staranności.  Liczba  oraz  rodzaj  wadliwości  zaistniałych  w 

trakcie  obsługi  przez  Odwołującego  ww.  Konferencji  przemawiają  za  uznaniem,  że 

niewykonanie  zobowiązania  umownego  nastąpiło  w  znacznym  stopniu  –  stwierdzono 

bowiem  istotne  wady  w  rejestracji  wystąpień,  które  uniemożliwiły  wykonanie  pełnej 

transkrypcji  wszystkich  wystąpień  wygłoszonych  w  trakcie  konferencji,  a  w  konsekwencji 

brak  możliwości  opracowania  publikacji  pokonferencyjnej  rzetelnie  oddającej  jej  przebieg  i 

zawierającej  pełną  treść  zaprezentowanych  wystąpień.  Nie  sposób  pominąć  również 

uszczerbku  wizerunkowego,  jaki  wystąpił  w  związku  z  blisko  sześciominutowym 

transmitowaniem jedynie obrazu, a nie obrazu i dźwięku w czasie wystąpienia otwierającego 

konferencję,  wygłaszanego  przez  Ministra  Sprawiedliwości.  Powyższe  zaś  skutkowało 

nienależytym  wykonaniem  przez  Odwołującego  istotnego  zobowiązania  wynikającego  z 

uprzednio zawartej umowy z Ministerstwem Sprawiedliwości.  

Sposób  realizacji  przez  Odwołującego  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego 

zawartej z Ministerstwem Sprawiedliwości doprowadził w konsekwencji do odstąpienia od tej 

umowy przez Ministerstwo Sprawiedliwości oraz naliczenia kar umownych.   

Podjęcie przez Zamawiającego decyzji o odrzuceniu oferty Odwołującego z uwagi na 

zaistnienie w stosunku do niego przesłanki wykluczenia opisanej w art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp 

jest  zatem  zasadne  w  świetle  literalnej  treści  tego  przepisu.  Jednocześnie  decyzja 

Zamawiającego  znajduje  potwierdzenie  w  poglądach  prezentowanych  w  orzecznictwie  KIO 

(wyrok  KIO  z  31.03.2023  r.,  KIO  719/23,  LEX  nr  3529833.).  W  przedmiotowym 

postępowaniu,  doszło  bowiem  do  kumulatywnego  spełnienia  wszystkich  przesłanek 

warunkujących wykluczenie Odwołującego z postępowania na podstawie  art. 109 ust. 1 pkt 

7 Pzp.  

Zamawiający  zauważył,  że  w  prowadzonym  postępowaniu  w  stosunku  do 

Odwołującego  nie  znajdował  zastosowania  przepis  art.  109  ust.  3  Pzp  pozwalający  na 

niewykluczanie 

wykonawcy, 

jeżeli 

wykluczenie 

byłoby 

w 

sposób 

oczywisty 

nieproporcjonalne.  W 

ocenie  Zamawiającego,  nie  zaistniała  okoliczność  polegająca  na 

oczywistej  nieproporcjonalności  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania.  Okoliczności 

faktyczne związane z nienależytą realizacją przez Odwołującego zawartej umowy w sprawie 

zamówienia  publicznego  z  Ministerstwem  Sprawiedliwości  dowodzą,  że  zastosowanie  w 

stosunku do Odwołującego sankcji wykluczenia było zasadne.   

Z  uwagi  na  powyższe  argumenty  przesądzające  za  zasadnością  odrzucenia  oferty 

złożonej  przez  Odwołującego,  a  także  mając  na  względzie  fakt  skutecznego  odrzucenia 

przez  Zamawiającego  oferty  drugiego  z  wykonawców  biorących  udział  w  postępowaniu, 

zasadne jest 

unieważnienie przez Zamawiającego postępowania na podstawie art. 255 pkt 2 

Pzp.  ZARZUT NR 2  

Zamawiający  nie  zgodził  się  z  zarzutem  istnienia  po  stronie  Zamawiającego 

obowiązku  przeprowadzenia  postępowania  wyjaśniającego  dotyczącego  nienależytego 

wykonania przez Odwołującego świadczeń realizowanych na rzecz Ministra Sprawiedliwości. 

Zarzut  ten  stanowi  próbę  przeniesienia  na  Zamawiającego  odpowiedzialności  za 

okoliczności,  za  które  wyłączną  odpowiedzialność  ponosi  sam  Odwołujący,  tj.  za  zatajenie 

(jak  się  wydaje  celowe)  faktu  odstąpienia  od  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego 

przez Ministra Sprawiedliwości.  

Zamawiający  podkreślił,  że  to  Odwołujący  podjął  decyzję  co  do  sposobu 

ukształtowania treści oświadczenia JEDZ i nieujawniania w nim, że w przeszłości doszło do 

rozwiązania  z  Odwołującym  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  To  Odwołujący 

zdecydował  o  niekorzystaniu  z  instytucji  samooczyszczenia,  nie  pozostawiając 

Zamawiającemu  możliwości  podjęcia  innej  decyzji,  aniżeli  wykluczenia  Odwołującego  i 

odrzucenia złożonej przez niego oferty.  Artykułowane w treści odwołania zastrzeżenia co do 

zaniechania  przez  Zamawiającego  przeprowadzenia  postępowania  wyjaśniającego  w 

sytuacji uprzedniego nieskorzystania z możliwości samodzielnej notyfikacji o odstąpieniu od 

umowy przez Ministra Sprawiedliwości jawią się, zdaniem Zamawiającego, jako nadużycie.   

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  uwzględniając  dokumentację  postępowania,  dokumenty 

zgromadzone  w  aktach  sprawy  i  wyjaśnienia  złożone  przez  strony  postępowania 

odwoławczego, ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  wykazał  posiadanie  legitymacji  uprawniającej  do 

wniesienia odwołania, stosownie do przesłanek określonych w art. 505 ust. 1 Pzp.  

Izba 

stwierdziła niezasadność zarzutu naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) Pzp w zw. 

z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp oraz art. 109 ust. 3 Pzp oraz art. 253 ust. 1 pkt 1 i 2 Pzp w zw. z 

art. 16 Pzp, art. 111 pkt 4 Pzp

, a także art. 255 pkt 2 Pzp oraz art. 8 ust. 1 Pzp w zw. z art. 6 

ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, po

przez uznanie, że Odwołujący podlega 

wykluczeniu  z  p

ostępowania  (a  oferta  Odwołującego  odrzuceniu,  pomimo  niespełnienia 

przesłanki  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  i  w 

konsekwencji 

przesłanki odrzucenia oferty  na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) Pzp, na 

skutek  przeprowadzenia  przez  Zamawiającego  nieprawidłowej,  niepełnej  analizy, 

pozbawionej  samodzielnej  weryfikacji  istotnych  okoliczności  i  bezstronnej  ich  oceny, 

zwieńczonej  błędnymi  wnioskami  oraz  mimo  niewykazania  przez  Zamawiającego,  że 

Odwołujący  -  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie  -  w  znacznym  stopniu  lub  zakresie  nie 

wykonał  lub  nienależycie  wykonał  albo  długotrwale  nienależycie  wykonywał  istotne 

zobowiązanie  wynikające  z  wcześniejszej  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  co 

doprowadziło  do  odstąpienia  od  umowy  oraz  odszkodowania  (nałożenia  kar  umownych),  a 

także  poprzez  zaniechanie  poddania  analizie,  czy  ewentualne  wykluczenie  Odwołującego 

byłoby  zgodne  z  zasadą  proporcjonalności,  co  skutkowało  błędnym  wykluczeniem 

Odwołującego  i  w  konsekwencji  odrzuceniem  jego  oferty  oraz  unieważnieniem 

p

ostępowania,  jak  i  przez  nieprawidłowe,  niepełne  uzasadnienie  informacji  o  czynności 

odrzucenia oferty Odwołującego. 

W  danym  stanie  faktycznym 

Izba  nie  stwierdziła  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów ustawy Pzp wskazanych powyżej. 

W 

pierwszej kolejności należy zauważyć, że przedmiotem odwołania są czynności (i 

zaniechania dokonania czynności) Zamawiającego z dnia 31 października 2023 r. W dniu 31 

października  2023  r.  Zamawiający  poinformował  na  platformie  zakupowej  o  wyniku 

prowadzonego 

postępowania,  tj.  o  „unieważnieniu  przedmiotowego  postępowania  na 

podstawie  art.  255  pkt  2  ustawy  Pzp,  gdyż  wszystkie  złożone  w  postępowaniu  oferty 

podlegają  odrzuceniu”.  Zamawiający  przekazał  Odwołującemu  „zawiadomienie  o 

unieważnieniu  postępowania”,  zawierające  „informację  o  odrzuconych  ofertach  oraz 

uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  odrzucenia  ofert”.  W  odniesieniu  do  oferty  Odwołującego 

Zamawiający wskazał podstawę prawną odrzucenia oferty - art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a Pzp, z 

uwagi  na  spełnienie  przesłanki  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  oraz  szczegółowe  uzasadnienie 

faktyczne. 

Zgodnie  z  art.  253  ust. 1    pkt  1  i  2  Pzp,  n

iezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej 

oferty  zamawiający  informuje  równocześnie  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty,  o 

wykonawcach, których oferty zostały odrzucone – podając uzasadnienie faktyczne i prawne.  

W  świetle  art.  253  ust.1  i  2  Pzp,  przekazane  przez  Zamawiającego  Odwołującemu 

informacje 

w  dniu  31  października  2023  r.  spełniają  wymogi  ww.  przepisów.  Zarówno 

uzasadnienie  prawne,  jak  i  faktyczne  ww. 

decyzji  Zamawiającego  zostały  sformułowane  w 

sposób  jasny  i  czytelny,  pozwalający  na  odniesienie  się  przez  wykonawcę  w  treści  środka 

ochrony  prawnej,  tj.  wniesionego  odwołania  do  argumentów  wskazanych  przez 

Zamawiającego  w  uzasadnieniu  prawnym,  jak  i  faktycznym.  Odwołujący  prawidłowo 

skorzystał  ze  środka  ochrony  prawnej.  Sam  fakt,  że  Odwołujący  nie  zgadza  się  z 

argumentacją  przedstawioną  przez  Zamawiającego  nie  stanowi  o  nieprawidłowości 

uzasadnienia  decyzji  Zamawiającego.    Zamawiający  w  uzasadnieniu  swojej  decyzji  nie 

odniósł  się  do  argumentacji,  twierdzeń  i  dowodów,  które  przedstawił  Odwołujący  wraz  z 

wcześniej  wniesionym  odwołaniem,  jednak  należy  zauważyć,  że  informacje  te  zostały 

przekazane  Zamawiającemu  w  ramach  postępowania  odwoławczego,  które  zakończyło  się 

postanowieniem  o  umorzeniu  tego 

postępowania.  Podkreślić  należy,  że  Odwołujący 

przedstawił  dowody  w  niniejszej  sprawie  nie  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

prowadzonym  przez  Zamawiającego,  lecz  dopiero  po  wykluczeniu  z  postępowania,  w 

zainicjowanym 

przez wykonawcę postępowaniu odwoławczym, jako załączniki do odwołania. 

Odwołujący nie przedstawił tych informacji w dokumencie JEDZ, w którym wykonawca miał 

obowiązek je przedstawić.  

W

skazać należy, że w niniejszej sprawie bezsporne jest, że w Specyfikacji Warunków 

Zamówienia  Zamawiający  przewidział  w  Rozdziale  VII  ust.  3  pkt  3  fakultatywne  przesłanki 

wykluczenia wykonawcy, 

informując wykonawców, że wykluczy z postępowania o udzielenie 

zamówienia wykonawcę na podstawie okoliczności wskazanych w art. 109 ust. 1 pkt 4, 5 i 7 

Pzp

, tj. tzw. fakultatywnych przesłanek wykluczenia wykonawcy z postępowania o udzielenie 

zamówienia publicznego.  

Zgodnie  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp,  z 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

zamawiający  może  wykluczyć  wykonawcę  który,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  w 

znacznym  stopniu  lub  zakresie  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał  albo  długotrwale 

nienależycie wykonywał istotne zobowiązanie wynikające z wcześniejszej umowy w sprawie 

zamówienia  publicznego  lub  umowy  koncesji,  co  doprowadziło  do  wypowiedzenia  lub 

odstąpienia  od  umowy,  odszkodowania,  wykonania  zastępczego  lub  realizacji  uprawnień  z 

tytułu rękojmi za wady. 

Zgodnie  natomiast  z  art.  226  ust.  1  pkt  2  lit.  a)  Pzp.  z

amawiający  odrzuca  ofertę, 

jeżeli została złożona przez wykonawcę podlegającego wykluczeniu z postępowania. 

Odwołujący w części lit. C wiersz siódmy oświadczenia JEDZ złożonego wraz z ofertą 

oświadczył,  że  nie  wystąpiły  w  stosunku  do  niego  okoliczności  określone  w  treści  pytania 

dotyczącego  wcześniejszego  rozwiązania  umowy/nałożenia  odszkodowania  lub  innych 

porównywalnych sankcji w związku z tą umową. 

Jak  samodzielnie 

ustalił  w  toku  postępowania  Zamawiający,  wbrew  treści  ww. 

oświadczenia  złożonego  w  Części  III  lit.  C  wiersz  siódmy  JEDZ,  Odwołujący  znalazł  się  w 

sytuacji,  w  której  zawarta  przez  niego  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  zamówienia 

publicznego  została  rozwiązana  przed  czasem,  a  nadto,  w  której  w  związku  z  umową 

nałożono  odszkodowanie  umowne  (w  postaci  naliczonych  przez  Ministerstwo 

Sprawiedliwości  kar  umownych).  Zdarzenia  te  były  następstwem  nienależytego  wykonania 

usługi obsługi wideokonferencji, organizowanej przez Ministerstwo Sprawiedliwości.  

Wiedzę  o  powyższych  okolicznościach  Zamawiający  uzyskał  bezpośrednio  od 

zamawiającego  -  Ministerstwa  Sprawiedliwości,  co  wynikało  z  faktu,  że  Odwołujący,  który 

zgodnie  z  zawartym  w  oświadczeniu  JEDZ  pouczeniem,  powinien  był  wskazać  w 

oświadczeniu JEDZ, że Ministerstwo Sprawiedliwości odstąpiło od umowy zawartej z nim w 

sprawie  zamówienia  publicznego  oraz  naliczyło  z  tego  tytułu  kary  umowne,  oświadczył  w 

sposób  nieodpowiadający  rzeczywistości,  że  okoliczności  o  takim  charakterze  nie  miały 

miejsca  w  jego  przypadku. 

Odwołujący  złożył  zatem  niezgodne  z  rzeczywistością 

oświadczenie,  czym  istotnie  podważył  swoją  wiarygodność  w  prowadzonym  przez 

Zamawiającego  postępowaniu.  Z dokonanych  w  niniejszej  sprawie ustaleń  wynika  bowiem, 

że  Odwołujący zawarł  w  dniu  29  maja  2020  r.  z  Ministerstwem  Sprawiedliwości  Umowę  nr 

7/WL/2020 

opiewającą  na  kwotę  369  000,00  złotych  brutto,  której  przedmiotem  była 

realizacja 

zamówienia  pn.  „Świadczenie  obsługi  technicznej  nagłośnienia  konferencji 

organizowanych przez Zamawiającego we wskazanych miejscach na terenie Warszawy”. W 

dniu  30  listopada  2020  r.  Ministerstwo  Sprawiedliwości  odstąpiło  od  ww.  Umowy,  a 

Odwołującemu została naliczona kara umowna w wysokości 110 700,00 zł. 

W  związku  z  zamiarem  przeprowadzenia  Konferencji  pt.  „Konfiskata  rozszerzona”, 

jaka  miała  odbyć  się  w  dniu  13  listopada  2020  r.,  Ministerstwo  Sprawiedliwości  złożyło 

Odwołującemu w dniu 12 listopada 2020 r. dodatkowe zamówienie nr DIRS.XI.2420.45.2020, 

którego  przedmiotem  było  przygotowanie  i  zapewnienie  zaplecza  technicznego  wraz  z 

niezbędnym  oprogramowaniem  dot.  organizacji  Konferencji  w  dniu  13  listopada  2020  r.  Po 

wykonaniu  zlecenia  zamawiający  sporządził  i  podpisał  protokół  odbioru  usługi  z  dnia  13 

listopada 2020 r., stwierdzający nienależyte wykonanie usługi, przedstawiający zastrzeżenia 

co  do  należytego  jej  wykonania  przez  Odwołującego.  Ministerstwo  Sprawiedliwości  złożyło 

Odwołującemu  oświadczenie  o  odstąpieniu  od  ww.  Umowy  z  dnia  30  listopada  2020  r.  

W  związku  z  nienależytym  -  w  ocenie  Ministerstwa  Sprawiedliwości  -  wykonaniem  przez 

Odwołującego  usługi  dotyczącej  obsługi  technicznej  Konferencji  w  części  dotyczącej 

nagrania z przebiegu ww. Konferencji i ujawnionych w jego ocenie braków w nagraniu ścieżki 

dźwiękowej  w  języku  angielskim  i  rejestracji  całości  lub  części  wystąpień  niektórych  osób 

zabierających głos, zamawiający naliczył wykonawcy na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 Umowy 

karę umowną w wysokości 12.204,31 złotych. Drugą karę umowną, w wysokości 110.700,00 

złotych  Ministerstwo  Sprawiedliwości  naliczyło  w  oparciu  o  §  6  ust.  1  pkt  3  Umowy,  w 

związku  z  odstąpieniem  od  Umowy,  pismem  z  dnia  14  grudnia  2020  r.  znak  BA-111-

Odwołujący złożył Ministerstwu Sprawiedliwości pismo z dnia 24 grudnia 2020 

r. kwestionujące zastrzeżenia Ministerstwa co do realizacji Umowy. 

Na  wstępie  należy  zauważyć,  że  nieuprawnione  jest  twierdzenie  Odwołującego,  że 

s

koro  Odwołujący  kwestionuje  w  całości,  jakoby  przy  realizacji  zamówienia  publicznego  na 

rzecz  Ministerstwa  Sprawiedliwości  w  znacznym  stopniu  lub  zakresie  nienależycie  wykonał 

istotne  zobowiązanie  wynikające  z  łączącej  Odwołującego  z  tym  zamawiającym  umowy,  z 

przyczyn  leżących  po  stronie  Odwołującego,  to  nie  był  on  zobowiązany  do  zaznaczania 

odpowiedzi twierdzącej w formularzu JEDZ w zakresie odpowiedzi na pytanie, czy znajdował 

się  w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego, 

wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub  wcześniejsza  umowa  w  sprawie 

koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie 

bądź inne porównywalne sankcje w związku z tą wcześniejszą umową.  

Podkreślić należy, że pytanie zawarte w formularzu JEDZ, na które wykonawca musi 

udzielić rzetelnej odpowiedzi, dotyczy potwierdzenia lub zaprzeczenia zaistnieniu w stosunku 

do  tego  wykonawcy  obiektywnych 

faktów,  zdarzeń  mających  miejsce  w  przeszłości  w  toku 

realizacji przez tego wykonawcę innych zamówień. 

Odpowiedź  udzielona  przez  wykonawcę  na  to  pytanie  powinna  być  uczciwa  i 

rzetelna.  Opis  zdarzeń  dokonany  przez  wykonawcę  w  JEDZ  powinien  umożliwiać 

zamawiającemu dokonanie oceny, czy okoliczności, które wystąpiły w toku realizacji innych 

zamówień  przez  tego  wykonawcę  były  na  tyle  istotne  oraz  wpływają  na  wiarygodność 

wykonawcy, że uzasadniają wykluczenie go z danego postępowania w oparciu o art. 109 ust. 

1  pkt  7  Pzp.  Ocena  taka 

z  pewnością  nie  jest  możliwa  w  przypadku,  gdy  wykonawca  nie 

informuje zamawiającego w oświadczeniu JEDZ o zaistnieniu okoliczności, przytoczonych w 

treści  pytania zawartego  w  JEDZ,  a  wręcz  zaprzecza  wystąpieniu rzeczonych  okoliczności. 

Podkreślić też należy, że udzielenie przez wykonawcę pozytywnej odpowiedzi na omawiane 

pytanie  zawarte  w  JEDZ  nie  powoduje  automatycznego  wykluczenia  wykonawcy  z 

postępowania,  ponieważ  wykluczenie  następuje  dopiero  w  wyniku  oceny  przez 

Zamawiającego  całokształtu  danej  sytuacji  faktycznej  w  kontekście  przesłanek  określonych 

w art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp.  

W  świetle  powyższego,  nie  ulega  wątpliwości,  że  nawet  jeśli  dany  wykonawca  sam 

nie  uznaje  się  za  spełniającego  przesłanki  wykluczenia,  to  spoczywa  na  nim  bezwzględny 

o

bowiązek  powiadomienia  zamawiającego  w  JEDZ,  że  w  stosunku  do  tego  wykonawcy 

wystąpiły  okoliczności,  o  których  mowa  w  treści  pytania.  Jest  to  obwiązek  notyfikowania 

zamawiającemu  obiektywnych  faktów,  które  miały  miejsce  w  toku  realizacji  innego 

zamówienia  przez  wykonawcę,  czyli  wystąpienia  określonych  obiektywnych  zdarzeń,  które 

następnie  podlegają  ocenie  zamawiającego.  Pytanie  nie  dotyczy  bowiem  oceny  takich 

zdarzeń przez wykonawcę w kontekście zaistnienia przesłanek wykluczenia z postępowania, 

ale notyfikacji obiektywnych faktów. 

Potwierdzenie  tego  stanowisk

a  zostało  jednoznacznie  wyrażone  w  wyroku  Sądu 

Okręgowego  w  Warszawie z  dnia 23  sierpnia 2019 r.  sygn.  akt  XXIII  Ga 469/19,  w  którym 

Sąd  wskazał  m.in.,  że  to  wykonawca  „musiał  być  transparentny  w  tym  zakresie  i 

„zaoferować"  Zamawiającemu  pełną  informację  o  dotychczasowych  doświadczeniach  w 

zakresie realizowanych umów, jeśli umowy te zakończyły się przed czasem, nałożeniem na 

wykonawcę odszkodowania lub inną podobną sankcją" (tak wyrok z dnia 23 sierpnia 2019 r. 

sygn.  akt  XXIII  Ga  469/19).  Transparentne  i  rzetelne  udzielenie  pozytywnej  odpowiedzi  na 

pytanie  JEDZ

,  jeśli  dane  okoliczności  miały  miejsce,  otwiera  zamawiającemu  drogę  do 

rzetelnego  zbadania 

zdolności  podmiotowych  wykonawcy  co  do  okoliczności,  które  mogą 

mieć  znaczenie  w  kontekście  podstawy  wykluczenia,  natomiast  wykonawcy  umożliwia 

uwiarygodnienie swojej postawy jako profesjonalnego wykonawcy, który pomimo zaistnienia 

pewnych trudności z realizacją zamówienia w przeszłości, działa w sposób odpowiedzialny i 

wiarygodny,  aby  tym  samym  przekonać  zamawiającego,  że  gwarantuje pełne  zdolności  do 

prawidłowej realizacji zamówienia. 

Wbrew  oświadczeniu  złożonemu  przez Odwołującego  w  JEDZ,  obiektywne  fakty  są 

zatem  inne,  bowiem  Umowa 

realizowana  przez  Odwołującego  na  rzecz  Ministerstwa 

Sprawiedliwości  została  rozwiązana  z  przyczyn  leżących  po  stronie  wykonawcy  i  została 

naliczona  znacznej  wysokości  kara  umowna  z  tytułu  nienależytego  wykonania  umowy  w 

sprawie zamówienia publicznego. 

O

koliczności,  w jakich doszło do  odstąpienia przez Ministerstwo Sprawiedliwości  od 

Umowy zawartej z Odwołującym, pozwoliły na przyjęcie przez Zamawiającego, że w związku 

z  analizowaną  sytuacją  ziściły  się  wobec  Odwołującego  przesłanki  wykluczenia,  o  których 

mowa w art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. Z informacji uzyskanych z 

Ministerstwa Sprawiedliwości z 

dnia 30 listopada 2020 r. wynika, że Odwołujący w istotny sposób naruszył swoje obowiązki 

umowne  określone  w  Umowie  z  dnia  29  maja  2020  r.  nr  7/W/220,  dotyczącej  świadczenia 

obsługi  technicznej  nagłośnienia  spotkań,  narad,  odpraw,  konferencji  itp.  organizowanych 

przez Ministerstwo Sprawiedliwości,  poprzez  nienależyte  wykonanie zamówienia w  dniu 13 

listopada  2020  r.,  opisanego  w  załączniku  nr  1  do  tej  umowy,  a  przejawy  nienależytego 

wykonania  zobowiązania  zostały  szczegółowo  opisane  w  protokole  odbioru  z  dnia  19 

listopada  2020  r.  W  oparciu  o  informacje  uz

yskane  od  Ministerstwa  Sprawiedliwości 

Zamawiający ustalił w sposób niewątpliwy, że Odwołujący - wbrew złożonemu oświadczeniu 

w  JEDZ  - 

znalazł  się  w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  zamówienia 

publicznego  została  rozwiązana  przed  czasem,  a  ponadto,  w  której  w  związku  z  zawartą 

umową nałożono kary umowne. Odwołujący, zgodnie z prawdą i stosownie do zawartego w 

oświadczeniu JEDZ pouczenia,  powinien  był  wskazać  w  oświadczeniu JEDZ,  że doszło  do 

odstąpienia przez Ministra Sprawiedliwości od Umowy w sprawie zamówienia publicznego i 

naliczenia  kar  umownych  oraz 

przedstawić  Zamawiającemu  zaistniały  stan  faktyczny. 

Odwołujący złożył jednak w JEDZ niezgodne z rzeczywistością oświadczenie, czym istotnie 

podważył  swoją  wiarygodność  wobec  Zamawiającego  w  prowadzonym  postępowaniu, 

bowiem Umowa 

w sprawie zamówienia publicznego zawarta z Ministrem Sprawiedliwości, tj. 

umowa  z  dnia  29  maja  2020  r.  nr  7/W/220 

z  związku  z  realizowanym  przez  wykonawcę 

Zamówieniem  z  dnia  12.11.2020  r.  DIRS-  XI.2420.45.2020),  została  przedwcześnie 

rozwiązana, co doprowadziło do naliczenia wykonawcy kar umownych. 

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Izby,  Zamawiający prawidłowo w tej sytuacji 

skorzystał  z  możliwości  uregulowanej  w  art.  128  ust.  5  Pzp,  i  zwrócił  się  bezpośrednio  do 

Ministerstwa  Sprawiedliwości  o  udzielenie  wyjaśnień  niezbędnych  dla  dokonania  oceny 

okoliczności,  mogących  stanowić  podstawę  wykluczenia  Odwołującego  z  prowadzonego 

postępowania.  

Wskazać  należy  również,  że  zamawiający  ma  swobodę  oceny  okoliczności,  które 

mogą  stanowić  podstawę  do  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania,  może  samodzielnie 

decydować,  czy  wykonawca  jest  rzetelny  i  wiarygodny.  Przed  podjęciem  decyzji  o 

wykluczeniu wykonawcy 

zamawiający uwzględnia charakter popełnionych nieprawidłowości. 

Uzasadnione  jest  w  tej  sytuacji 

zwrócenie  się  do  wykonawcy  o  przedstawienie  wyjaśnień, 

jednak z

amawiający może nie skorzystać z tego uprawnienia w przypadku, gdy wykonawca 

nie  działa  w  pełni  transparentnie  i  nie  informuje  zamawiającego  o  ważnych,  wręcz 

kluczowych  okol

icznościach  z  punktu  widzenia  wymogów  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  co  do  weryfikacji  podmiotowej  wykonawcy.  W  przedmiotowym 

postępowaniu  Zamawiający  przy  podejmowaniu  decyzji  o  wykluczeniu  Odwołującego  mógł 

zatem  op

rzeć  się  na  dokumentach  i  informacjach  przekazanych  przez  Ministerstwo 

Sprawiedliwości, ponieważ Odwołujący żadnych informacji na temat tej sprawy  nie podał w 

JEDZ,  wręcz  zaprzeczył  aby  okoliczności  te  miały  miejsce.  Odwołujący,  którego  należy 

traktować  jako  profesjonalistę,  samodzielnie  podjął  decyzję  nieujawniania  w  JEDZ,  że  w 

przeszłości  doszło  do  rozwiązania  z  Odwołującym  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego

,  rezygnując  tym  samym  z  możliwości  skorzystania  z  instytucji 

samooczyszczenia  oraz  w  konsekwencji 

nie  pozostawiając  Zamawiającemu  możliwości 

podjęcia  innej  decyzji,  aniżeli  decyzji  o  w  wykluczeniu  Odwołującego  z  postępowania  i 

odrzuceniu złożonej przez niego oferty. W tych okolicznościach, w ocenie Izby, Zamawiający 

nie naruszył art. 109 ust. 3  Pzp, zgodnie z którym, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 

pkt  1

–5  lub  7,  zamawiający  może  nie  wykluczać  wykonawcy,  jeżeli  wykluczenie  byłoby  w 

sposób  oczywisty  nieproporcjonalne,  w  szczególności  gdy  kwota  zaległych  podatków  lub 

składek na ubezpieczenie społeczne jest niewielka albo sytuacja ekonomiczna lub finansowa 

wykonawcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, jest wystarczająca do wykonania zamówienia. W 

danym 

stanie  faktycznym  nie  zaistniała  okoliczność  polegająca  na  oczywistej 

nieproporcjonalności wykluczenia Odwołującego z postępowania (art. 109 ust. 3 Pzp). 

Zarzut  naruszenia  art.  111  pkt  4  Pzp, 

zgodnie  z  którym  wykluczenie  wykonawcy 

następuje w przypadkach, o których mowa w art. 108 ust. 1 pkt 5, art. 109 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 

9, na okres 3 lat od zaistnienia zdarzenia 

będącego podstawą wykluczenia nie został przez 

Odwołującego  uzasadniony,  co  potwierdza  treść  odwołania.  Izba  uznała,  że  zarzut  ten  jest 

niezasadny,  jako  że  został  podniesiony  jedynie  blankietowo,  bez  należytego  uzasadnienia 

faktycznego.  

Za niezasadny Izba uznała zarzut naruszenia art. 128 ust. 4 Pzp w zw. z art. 109 ust. 

1 pkt 7 Pzp w zw. z art. 109 ust. 3 Pzp w zw. z art. 16 Pzp oraz art. 128 ust. 5 Pzp w zw. z 

art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp w zw. z art. 109 ust. 3 Pzp w zw. z art. 16 Pzp.  

Izba  stwierdziła,  że  Zamawiający  nie  ma  obowiązku  wezwania  wykonawcy  do 

złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  oświadczenia  o  niepodleganiu  wykluczeniu  z  postępowania 

na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  w  sytuacji

,  gdy  wykonawca  składa  oświadczenie  o 

jednoznacznej  treści,  które  dodatkowo  nie  odpowiada  obiektywnej  sytuacji  faktycznej, 

mającej  istotne  znaczenie  dla  weryfikacji  podmiotowej  tego  wykonawcy  przez 

zamawiającego.  

Zamawiający, podejmując decyzję o wykluczeniu Odwołującego z postępowania oparł 

się na dokumentach i informacjach pozyskanych z Ministerstwa Sprawiedliwości, zgodnie z 

uprawnieniem,  które  wynika  wprost  z  przepisów  ustawy  Pzp.  Nie  sposób  uznać,  że 

Zamawiający  powinien  był  wezwać  Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień,  pomimo  tego  że 

wykonawca  nie  dopełnia  swoich  obowiązków,  przede  wszystkim  w  zakresie  rzetelności  i 

profesjonalizmu  przy  składaniu  oświadczeń  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego.  Tymczasem  Odwołujący  pomija  w  uzasadnieniu  zarzutów  odwołania  własne 

działanie wprowadzające w błąd Zamawiającego, a jednocześnie zauważa jedynie obowiązki 

Zamawiającego.  

Z

e  zgromadzonych  w  toku  postępowania  przez  Zamawiającego  informacji,  w 

szczególności w świetle informacji przekazanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości, wobec 

Odwołującego  ziściła  się  fakultatywna  przesłanka  wykluczenia  określona    w  art.  109  ust.  1 

pkt  7  Pzp

.  W  oparciu  o  całokształt  korespondencji  prowadzonej  z  Ministerstwem 

Sprawiedliwości  Zamawiający  ustalił,  że  wbrew  treści  oświadczenia  złożonego  w  Części  III 

lit.  C  wiersz  siódmy  oświadczenia  JEDZ,  Odwołujący  znalazł  się  w  sytuacji,  w  której 

wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego została rozwiązana przed czasem 

a  nadto,  w  której  w  związku  z  umową  nałożono  odszkodowanie  umowne    (w  postaci 

naliczonych  przez  Ministerstwo  Sprawiedliwości  kar  umownych).  Sposób  realizacji  przez 

Odwołującego  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  zawartej  z  Ministerstwem 

Sprawiedliwości  doprowadził  w  konsekwencji  do  odstąpienia  od  tej  umowy  przez 

Ministerstwo Sprawiedliwości oraz naliczenia kar umownych.  

Reasumując,  Izba  stwierdziła,  że  Zamawiający,  po  przeanalizowaniu  okoliczności 

sprawy, 

prawidłowo  uznał,  że  wystąpiły  przesłanki,  o których  mowa  w  art.  109  ust.  1  pkt  7 

Pzp.  

W  konsekwencji,  brak  jest  podstaw  do  stwierdzenia  naruszenia 

przez  Zamawiającego  art. 

226  ust.  1  pkt2  lit.  a)  Pzp, 

przez  odrzucenie  oferty  Odwołującego  oraz  ostatecznie 

unieważnienie postępowania na podstawie art. 255 pkt 2 Pzp z uwagi na odrzucenie oferty 

złożonej  przez  Odwołującego,  a  także  mając  na  względzie  fakt  skutecznego  odrzucenia 

przez  Zamawiającego  oferty  drugiego  z  wykonawców  biorących  udział  w  postępowaniu. 

Stosownie  bowiem  do  dyspozycji  art.  255  ust.  1  pkt  2  Pzp,  z

amawiający  unieważnia 

postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli wszystkie złożone wnioski o dopuszczenie do 

udziału w postępowaniu albo oferty podlegały odrzuceniu.  

Na  marginesie  i  jedynie  dodatkowo  Izba  wskazuje,  że  fakt,  iż  Odwołujący  poniósł 

znaczne 

koszty  związane  z  przygotowaniem  przedmiotu  zamówienia  przed  podpisaniem 

umowy w sprawie zamówienia publicznego, nie może mieć znaczenia prawnego dla wyniku 

sprawy  gdyż   jest  następstwem  wyłącznie samodzielnej  decyzji  wykonawcy.  Żaden przepis 

ustawy  Pzp  nie  nakłada  na  wykonawcę  przed  zawarciem  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego  jakichkolwiek  obowiązków  związanych  z  przygotowaniem  realizacji  przedmiotu 

zamówienia. Jeśli wykonawca podejmuje takie działania, to wyłącznie na własne ryzyko.   

Uwzględniając  powyższy  stan  rzeczy,  ustalony  w  toku  postępowania,  Izba  orzekła, 

jak w sentencji, na podstawie art. 553 Pzp. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 557 i art. 575 ustawy 

z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 ze 

zm.) oraz § 5 pkt 1 i 2 oraz § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 

grudnia  2020  r. 

w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2020 r. 

Przewodniczący: 

…………………………