KIO 663/23 POSTANOWIENIE dnia 20 marca 2023 r.

Stan prawny na dzień: 28.04.2023

Sygn. akt: KIO 663/23 

POSTANOWIENIE 

z dnia 20 marca 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Maksym Smorczewski 

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym 

bez  udziału  stron  postępowania  odwoławczego 

w dniu  20  marca  2023  r.  w  Warszawie 

odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  w  dniu  8  marca  2023  r.  przez  wykonawcę  M.  G.,  prowadzącego  działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  ELGOMAR  M.  G.,  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Szkołę 

Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie z siedzibą w Warszawie 

postanawia: 

odrzuca odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  M.  G.,  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod 

nazwą ELGOMAR M. G., i do kosztów postępowania odwoławczego zalicza kwotę 7 500 

zł  (słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych)  uiszczoną  przez  M.  G.,  prowadzącego 

działalność gospodarczą pod nazwą ELGOMAR M. G., tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  art.  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia 

11  września 2019  r.  Prawo 

zamówień publicznych (tj. Dz.U. z 2022 r. poz. 1710 z późn. zm.) na niniejsze postanowienie 

w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………..


Sygn. akt: KIO 663/23 

Uzasadnienie 

W  dniu  8  marca  2023 

r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wykonawcy  M.  G.

,  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  ELGOMAR  M.  G. 

(dalej jako „Odwołujący”) na czynność wyboru oferty dokonaną w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia  publicznego  pod  nazwą:  „Sukcesywna  dostawa  materiałów  budowlanych  i 

konstrukcyjnych  dla  Szkoły  Główniej  Gospodarstwa  Wiejskiego  w  Warszawie”  (dalej  jako 

„Postępowanie”)  prowadzonym  przez  zamawiającego  Szkołę  Główną  Gospodarstwa 

Wiejskiego w Warszawie z siedzibą w Warszawie (dalej jako „Zamawiający”). 

Zamawiający  wniósł  o  odrzucenie  odwołania,  podnosząc,  że  „odwołanie  podlega 

odrzuceniu na podstawie 

art. 528 pkt 2 ustawy, ze względu na wniesienie go przez podmiot 

nieuprawniony, który nie ma interesu we wniesieniu niniejszego odwołania” „Odwołujący nie 

ma  możliwości  uzyskania  niniejszego  zamówienia  z  uwagi  na  fakt,  że  jego  oferta  została 

odrzucona na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy 

(…) Odwołujący w odwołaniu nie stawia 

zarzutów  dotyczących  czynności  odrzucenia  jego  oferty  jako  najkorzystniejszej  (które  i  tak, 

mając  na  uwadze  wykonane  już  czynności  w  postępowaniu  należałoby  poczytać  jako 

spóźnione).  Odwołujący  podnosi  jedynie  zarzuty  odnośnie  niezgodności  treści  oferty 

wykonawcą konkurencyjnym. Niemniej nawet gdyby uwzględnić w tym zakresie odwołanie, 

to  Odwołujący  nie  miałby  możliwości  uzyskania  przedmiotowego  zamówienia,  z  uwagi  na 

wcześniejszą  czynność  odrzucenia  jego  oferty  jako  niezgodnej  z  warunkami  zamówienia  i 

ew. konieczność unieważnienia przedmiotowego postępowania”. 

Podzielając  stanowisko  Zamawiającego  Izba  stwierdziła,  że  odwołanie  podlegało 

odrzuceniu na podstawie art. 528 pkt 2) ustawy z dnia 11 

września 2019 r. Prawo zamówień 

publicznych (dalej jako „Pzp”), zgodnie z którym „Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że 

odwołanie zostało wniesione przez podmiot nieuprawniony”. 

Stosownie  do  art.  505  ust.  1  Pzp

,  „  środki  ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym 

dziale przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu oraz innemu podmiotowi, jeżeli ma lub 

miał interes w uzyskaniu zamówienia lub nagrody w konkursie oraz poniósł lub może ponieść 

szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy”,  zaś  art.  505  ust.  2 

Pzp  stano

wi, iż „środki ochrony prawnej wobec ogłoszenia wszczynającego postępowanie o 

udzielenie zamówienia lub ogłoszenia o konkursie oraz dokumentów zamówienia przysługują 


również organizacjom wpisanym na listę, o której mowa w art. 469 pkt 15, oraz Rzecznikowi 

Małych i Średnich Przedsiębiorców”. 

W  świetle  powyższych  przepisów  należy  uznać,  że  podmiot,  któremu  nie  przysługują 

na ich podstawie środki ochrony prawnej, jest podmiotem nieuprawnionym w rozumieniu art. 

528  pkt  2)  Pzp.  Podmiot

em  takim  jest  w  szczególności  podmiot,  który  nie  jest  wykonawcą 

w rozumieniu  art.  7  pkt  30)  Pzp

,  zgodnie  z  którym  ilekroć  w  Pzp „jest  mowa  o  wykonawcy 

należy  przez  to  rozumieć  osobę  fizyczną,  osobę  prawną  albo  jednostkę  organizacyjną 

nieposiadającą  osobowości  prawnej,  która  oferuje  na  rynku  wykonanie  robót  budowlanych 

lub  obiektu  budowlanego,  dostawę  produktów  lub  świadczenie  usług  lub  ubiega  się  o 

udzielenie  zamówienia,  złożyła  ofertę  lub  zawarła  umowę  w  sprawie  zamówienia 

publicznego

”. Wobec treści tego przepisu należy przyjąć, że uznawanie danego podmiotu za 

wykonawc

ę  uzależnione  jest  od  etapu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

oraz  od  tego,  czy  podmiot  ten  bierze 

udział  w  przedmiotowym  postępowaniu  na  danym 

etapie; 

przed  upływem  terminu  składania  ofert  w  tym  postępowaniu  wykonawcą  jest  w 

zasadzie  każdy  podmiot,  który  wyraża  wolę  udziału  w  tym  postępowaniu,  a  po  upływie 

terminu składania ofert wykonawcą jest podmiot, które złożył ofertę w tym postępowaniu. 

Z

łożenie  oferty  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  nie  oznacza 

jednak,  że  podmiot,  który  ją  złożył,  do  zakończenia  tego  postępowania  będzie  wykonawcą 

w rozumieniu  art.  7  pkt  30)  Pzp. 

Podmiot  ten  może  przestać  być  wykonawcą  w  ww. 

rozumieniu

,  co  następuje  na  przykład  w  wyniku  zaniechania  zaskarżenia  czynności 

zamawiającego polegającej na odrzuceniu oferty jego oferty (vide wyrok Sądu Okręgowego 

w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2021 r. wydany w sprawie sygn. akt XXIII Zs 10/21). 

Taka  sytuacja  wystąpiła  w  niniejszej  sprawie.  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  w  dniu 

3 marca 2023 r. 

przekazał Odwołującemu dokument zawierający informację o wyborze oferty 

najkorzystniejszej  w  Postępowaniu  oraz  informację  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego. 

terminie określonym w art. 515 ust. 1 pkt 2) lit. b) Pzp. Odwołujący nie wniósł odwołania 

na  czyn

ność  odrzucenia  jego  oferty.  Zarzutów  wobec  tej  czynności  nie  podnosił  także 

odwołaniu  wniesionym  w  niniejszej  sprawie,  wnosząc  wyłącznie  o  nakazanie 

Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, odrzucenia oferty 

wykonawcy,  którego  oferta  została  wybrana  jako  najkorzystniejsza  oraz  unieważnienia 

Postępowania na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5) Pzp. Zaniechanie wniesienia odwołania na 

czynność  odrzucenia  oferty  Odwołującego  spowodowało,  że  w  Postępowaniu  Odwołujący 

ostatecznie przestał być wykonawcą w rozumieniu art. 7 pkt 30) Pzp, a w konsekwencji, iż 

nie  jest  on  podmiotem  wymienionym  art.  505  ust.  1  Pzp,  co 

skutkowało  utratą  możliwości 

skorzystania 

przez Odwołującego ze środków ochrony prawnej. 


W  tym  stanie  rzeczy 

należało  uznać  Odwołującego  za  podmiot  nieuprawniony  do 

wniesienia  odwołania  w  rozumieniu  art.  528  pkt  2)  Pzp,  a  Izba  zobowiązana  była  odrzucić 

od

wołanie na podstawie tego przepisu. 

Zgodnie  z  art.  553  Pzp,  „o  oddaleniu  odwołania  lub  jego  uwzględnieniu  Izba  orzeka 

wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje  postanowienie”.  Stosownie  zaś  do  art. 

529 ust. 1 Pzp, „Izba może odrzucić odwołanie na posiedzeniu niejawnym”.  

Wobec powyższego, Izba na podstawie art. 528 pkt 2) Pzp na posiedzeniu niejawnym 

wydała postanowienie orzekając jak w pkt 1 postanowienia. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na  podstawie  art.  557  i  art.  575 

Pzp oraz § 2 ust. 1 pkt 1), § 5 pkt 1) i § 8 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 

dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania. 

Zgodnie  z  art.  557  Pzp  „w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym  postępowanie 

odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego”, stosownie zaś do art. 

575  Pzp  „strony  oraz  uczestnik  postępowania  odwoławczego  wnoszący  sprzeciw  ponoszą 

koszty  postępowania  odwoławczego  stosownie  do  jego  wyniku”.  Z  §  2  ust.  1  pkt  1)  ww. 

rozporządzenia  wynika,  że  wysokość  wpisu  wnoszonego  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia na dostawy i usługi o wartości mniejszej niż progi unijne, o których mowa w art. 

3  ust.  1  Pzp,  wynosi  7.500  złotych.  Zgodnie  z  §  5  pkt  1)  ww.  rozporządzenia  do  kosztów 

postępowania  odwoławczego  zalicza  się  wpis.  Stosownie  zaś  do  §  8  ust.  1  ww. 

rozporządzenia „w przypadku odrzucenia odwołania przez Izbę koszty ponosi odwołujący”. 

Zgodnie  z  tymi  przepisami  Izba  zobowiązana  była  obciążyć  kosztami  postępowania 

Odwołującego,  zaliczając  do  nich  kwotę  7.500  zł,  którą  Odwołujący  uiścił  tytułem  wpisu  od 

odwołania, o czym orzeczono w pkt 2 postanowienia.  

Przewodniczący: 

…………………………….