Sygn. akt: KIO 694/23
POSTANOWIENIE
z dnia 21 marca 2023 roku
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Ewa Sikorska
Członkowie: Robert Skrzeszewski
Krzysztof Sroczyński
po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2023 roku w Warszawie, na posiedzeniu niejawnym bez
udziału stron, odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13
marca 2023 r.
przez wykonawcę Skanska Spółkę akcyjną w Warszawie w postępowaniu
prowadzon
ym przez zamawiającego – Skarb Państwa – Sąd Apelacyjny w Warszawie,
Prokuratura Okręgowa Warszawa-Praga w Warszawie, w imieniu i na rzecz których, jako
zamawiający działa: Sąd Apelacyjny w Warszawie
postanawia
1. umorzyć postępowanie odwoławcze,
2. nakazać Urzędowi Zamówień Publicznych zwrot z rachunku bankowego na rzecz
wykonawcy Skanska
Spółki akcyjnej w Warszawie kwoty 20 000 zł 00 gr (słownie:
dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy), stanowiącej równowartość uiszczonego wpisu.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia
11 września 2019 r. –
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1710 ze zm.), na niniejsze
postanowienie, w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia, przysługuje skarga, za
pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
…………………………….
Członkowie:
…………………………….
.………………
Sygn. akt KIO 694/23
Uzasadnienie
Zamawiający – Skarb Państwa – Sąd Apelacyjny w Warszawie, Prokuratura
Okręgowa Warszawa-Praga w Warszawie, w imieniu i na rzecz których, jako zamawiający
działa: Sąd Apelacyjny w Warszawie – działając na podstawie przepisów ustawy dnia 11
września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1710 ze zm. [ustawa
P.z.p.]), prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem
jest budowa budynku dla Sądu Rejonowego w Legionowie i Prokuratury Rejonowej w
Legionowie przy ul. Jana III Sobieskiego 47 i 47A z koniecznymi rozbiórkami wraz z
zagospodarowaniem terenu i niezbędną infrastrukturą.
W dniu 13 marca 2023 roku wykonawca Skanska
Spółka akcyjna w Warszawie (dalej:
odwołujący) wniósł odwołanie wobec treści dokumentów zamówienia, które zostały
ukształtowane w sposób naruszający przepisy ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz
innych powszechnie
obowiązujących przepisów prawa, w tym Kodeksu cywilnego.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu:
1) Naruszenie art. 433 pkt 4 i art. 99 ust.1 ustawy P.z.p.
poprzez ukształtowanie postanowień
umownych w sposób przewidujący ograniczenie zakresu rzeczowego przedmiotu umowy
bez wskazania wielkości lub zakresu ograniczenia, co stanowi klauzulę abuzywną, o której
mowa w przepisie art. 433 pkt 4 ustawy P.z.p.
, a także jest to niejednoznaczny opis
pr
zedmiotu zamówienia, gdyż wykonawca nie ma wiedzy, jaki będzie zakres robót do
wykonania
, ma bowiem tylko wiedzę, co do ograniczenia zakresu rzeczowego, ale nie wie, o
jaki zakres.
2) a) Naruszenie art. 439 ust.1 i 2 ustawy P.z.p.
poprzez uzależnienie możliwości waloryzacji
w przypadku realizowania przez wykonawcę robót w terminach określonych w Umowie,
podczas gdy przepisy te nie zawierają żadnych ograniczeń w zakresie określenia
waloryzacji, co więcej są przepisami bezwzględnie obowiązującymi, które nakazują
określenie postanowień waloryzacyjnych w przypadku, gdy przedmiotem umowy są roboty
budowlane i umowa zawarta jest na okres 6 m-cy, a
zatem nie zawierają żadnych
dodatkowych ograniczeń,
2) b) Naruszenie art. 439 ust. 5 ustawy P.z.p.
poprzez nałożenie na wykonawcę obowiązku
zmiany wynagrodzenia podwykonawcom w sytuacji zmiany wynagrodzenia wykonawcy bez
uzależnienia tej zmiany od zakresu umowy podwykonawczej, co jest obowiązkiem
nadmiernym i wykraczającym poza dyspozycje tego przepisu, gdyż przepis ten stanowi, iż
wykonawca ma obowiązek zmiany wynagrodzenia podwykonawcy, tylko w sytuacji, gdy
umowa,
którą zawarł z podwykonawcą odpowiada zakresowi zmiany wynagrodzenia
wykonawcy.
2)c) Naruszenie przepisu art. 439 ust. 2 pkt 1 oraz 439 u
st. 1, gdyż uzależnienie możliwości
waloryzacji od łącznego spełnienia przesłanek, w tym punktu 4 czyni waloryzację w istocie
niemożliwą do spełnienia, czy też możliwą tylko w sytuacji, gdy zawarcie umowy nastąpi po
upływie 180 dni od upływu terminu składania ofert, a zatem w każdym innym przypadku, jako
niemożliwą do zaistnienia.
3) naruszenie art. 8 ust. 1 ustawy P.z.p.
w związku z art. 5 Kodeksu cywilnego oraz art. 395
§ 1 Kodeksu cywilnego poprzez ukształtowanie terminu na odstąpienie od Umowy w sposób
pozostawiający wykonawcę w niepewności, niezgodnie z funkcją gwarancyjną terminu na
odstąpienie od umowy, co narusza zasady współżycia społecznego.
4) naruszenie art. 433 pkt 3 ustawy P.z.p.
z uwagi na to, że projektowane postanowienia
umowne przewidują odpowiedzialność wykonawcy za okoliczności, za które wyłączną
odpowiedzialność ponosi zamawiający, to jest uzgodnienie formy graficznej dokumentacji
powykonawczej innych wykonawców, dlatego nie powinien tym obciążać generalnego
wykonawcy i naliczać kar umownych w tym zakresie, jeśli będzie się to łączyło z odmową
odbioru końcowego.
5) naruszenie art. 99 ust.1 ustawy P.z.p. poprzez nieprecyzyjne opisanie przedmiotu
zamówienia, w szczególności poprzez niespójności pomiędzy OPZ a wzorem Umowy, co
powoduje, że wykonawcy nie znają wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć
wpływ na sporządzenie oferty.
6) naruszenie art. 8 ust.1 ustawy P.z.p.
w związku z art. 5 kc, poprzez ukształtowanie
postanowień w ten sposób, że każda zmiana umowy powyżej 10 dni nie będzie skutkowała
zmianą umowy, nawet jeśli tych zmian będzie kilka i będą miały wpływ na końcowy termin
realizacji umowy, co będzie skutkowało wpływem na datę w protokole odbioru końcowym
sprzeczną z datą umowy czy też aneksów do umowy, co będzie stawiało wykonawcę w
niekorzystnym świetle.
W związku z powyższym odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu dokonania
zmiany treści SWZ w sposób wskazany w uzasadnieniu odwołania.
W odpowiedzi na odwołanie z dnia 20 marca 2023 roku, zamawiający oświadczył, że
uwzg
lędnia zarzuty przedstawione w odwołaniu.
Do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego nie zgłosił przystąpienia
żaden wykonawca.
Izba zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła, że wobec uwzględnienia przez zamawiającego w całości zarzutów
podnies
ionych w odwołaniu i braku zgłoszenia przystąpień po stronie zamawiającego,
postępowanie odwoławcze należało umorzyć na podstawie art. 522 ust. 1 ustawy P.z.p.
Zgodnie z art. 522 ust. 1 in fine
ustawy P.z.p., w przypadku uwzględnienia przez
zamawiającego w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu, zamawiający wykonuje,
powtarza lub unieważnia czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia zgodnie z
żądaniem zawartym w odwołaniu.
Wobec powyższego, postanowiono jak w sentencji.
Orzekając o kosztach postępowania Izba wzięła pod uwagę treść § 9 ust. 1 pkt 2 lit. a
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie wysokości
szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. 2020 r., poz. 2437), z którego
wynika, że jeżeli zamawiający uwzględnił w całości zarzuty przedstawione w odwołaniu
przed otwarciem rozprawy, a
do postępowania odwoławczego nie przystąpił żaden
wykonawca po stronie zamawiaj
ącego, Izba orzeka o dokonaniu zwrotu odwołującemu z
rachunku Urzędu kwoty uiszczonej tytułem wpisu od odwołania.
Przewodniczący …….…………………..
Członkowie:
………………………….
………………………….