KIO 2448/24 WYROK Warszawa, dnia 7 sierpnia 2024 r.

Sygn. akt: KIO 2448/24 

WYROK  

Warszawa, dnia 7 sierpnia 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodnicząca: 

Elżbieta Dobrenko 

Protokolantka: 

Klaudia Kwadrans 

po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

w dniu 12 lipca 2024 r. przez wykonawcę Foxytech Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 

z siedzibą w Świdnicy  

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego  – Tauron Dystrybucja Spółka Akcyjna  

z siedzibą w Krakowie 

przy  udziale  uczestnika  po  stronie  odwołującego  –  wykonawcy  ZPA  Smart  Energy  a.s.  

z siedzibą w Trutnov Sredni-Predmesti oraz 

przy  udziale  uczestnika po  stronie  zamawiającego  –  Shenzen  Kaifa Technology  (Chengdu) 

Co., Ltd. 

orzeka: 

1.  Uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutu nr 2 i nakazuje Zamawiającemu – unieważnienie 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  wykonawcy  Shenzen  Kaifa  Technology 

(Chengdu) Co., Ltd. w części 1, 2 oraz 3 Postępowania i wezwanie ww. wykonawcy, na 

podstawie art. 128 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, do złożenia zaświadczenia 

o niekaralności Pana L.K.Y. , wydanego przez właściwy organ, powtórzenie badania i oceny 

ofert. 

2.  W pozostałym zakresie oddala odwołanie. 

3.  Kosztami  postępowania  obciąża  Odwołującego  w  ¾  oraz  uczestnika  postępowania 

Shenzen  Kaifa  Technology  (Chengdu)  Co.,  Ltd.  w  ¼  i  zalicza  w  poczet  kosztów 

postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych 00 

groszy), uiszczoną przez wykonawcę Foxytech Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 

z siedzibą w Świdnicy tytułem wpisu od odwołania, kwotę 3 600 zł 00 (słownie: trzy tysiące 

sześćset  złotych  00  groszy),  poniesioną  przez  ww.  wykonawcę  tytułem  wynagrodzenia 

pełnomocnika,  kwotę  3 600  zł  00  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  00  groszy), 

poniesioną przez uczestnika postępowania Shenzen Kaifa Technology (Chengdu) Co., Ltd. 

tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.  

4.  Zasądza od uczestnika postępowania Shenzen Kaifa Technology (Chengdu) Co., Ltd. na 

rzecz  wykonawcy  Foxytech  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  

w  Świdnicy  kwotę  1  950,00  zł  (słownie:  jeden  tysiąc  dziewięćset  pięćdziesiąt  złotych  00 

groszy). 

Na  orzeczenie  -  w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  

za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie - 

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodnicząca: 

………………………….. 

Sygn. akt KIO 2448/24 

U z a s a d n i e n i e  

Zamawiający Tauron Dystrybucja Spółka Akcyjna z siedzibą w Krakowie, dalej: „Zamawiający” 

prowadzi, na podstawie ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, 

dalej: „ustawa Pzp” postępowanie o udzielenie zamówienia pn.: „Dostawa fabrycznie nowych 

Liczników  Zdalnego  Odczytu  bezpośrednich  działających  w  technologii  GSM/LTE  dla 

TAURON Dystrybucja S.A. Oddział Wałbrzych na lata 2024 – 2025”, nr referencyjny: PZP/TD-

CN/06665/2023”, dalej: „Postępowanie”. 

Ogłoszenie o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  

w dniu 25 września 2023 r. pod numerem 576542-2023. 

W  dniu  12  lipca  2024  r.  wykonawca  Foxytech  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  

z siedzibą w Świdnicy, dalej: „Odwołujący” wniósł odwołanie od: 

1. niezgodnych z przepisami ustawy czynności Zamawiającego podjętych w postępowaniu o 

udzielenie zamówienia polegających na: 

1.1.  dokonaniu  wyboru  oferty  złożonej  przez  Wykonawcę  Shenzhen  Kaifa  Technology 

(Chengdu) Co., Ltd. z siedzibą w Chengdu („Kaifa”) jako najkorzystniejszej w zakresie części 

(zadania) nr 1 (pomimo że oferta Kaifa powinna podlegać odrzuceniu); 

1.2.  dokonaniu  wyboru  oferty  złożonej  przez  Wykonawcę  Shenzhen  Kaifa  Technology 

(Chengdu) Co., Ltd. z siedzibą w Chengdu („Kaifa”) jako najkorzystniejszej w zakresie części 

(zadania) nr 2 (pomimo że oferta Kaifa powinna podlegać odrzuceniu); 

1.3.  dokonaniu  wyboru  oferty  złożonej  przez  Wykonawcę  Shenzhen  Kaifa  Technology 

(Chengdu) Co., Ltd. z siedzibą w Chengdu („Kaifa”) jako najkorzystniejszej w zakresie części 

(zadania) nr 3 (pomimo że oferta Kaifa powinna podlegać odrzuceniu); 

2.  niezgodnych  z  przepisami  ustawy  zaniechań  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia, do których Zamawiający był obowiązany na podstawie ustawy polegających na: 

2.1.  zaniechaniu  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Wykonawcę  Kaifa  w  zakresie  części 

(zadania) nr 1 (pomimo że oferta Kaifa powinna podlegać odrzuceniu); 

2.2.  zaniechaniu  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Wykonawcę  Kaifa  w  zakresie  części 

(zadania) nr 2 (pomimo że oferta Kaifa powinna podlegać odrzuceniu); 

2.3.  zaniechaniu  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Wykonawcę  Kaifa  w  zakresie  części 

(zadania) nr 3 (pomimo że oferta Kaifa powinna podlegać odrzuceniu); 

2.4. zaniechaniu dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej, tj. przedstawiającej najwyższą 

liczbę  punktów  według  kryteriów  oceny  ofert  spośród  ofert  niepodlegających  odrzuceniu  

w zakresie części (zadań) nr 1; 

2.5. zaniechaniu dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej, tj. przedstawiającej najwyższą 

liczbę  punktów  według  kryteriów  oceny  ofert  spośród  ofert  niepodlegających  odrzuceniu  

w  zakresie  części  (zadania)  nr  2,  tj.  oferty  Odwołującego  (pomimo  tego,  że  oferta 

Odwołującego była najkorzystniejsza); 

2.6. zaniechaniu dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej, tj. przedstawiającej najwyższą 

liczbę  punktów  według  kryteriów  oceny  ofert  spośród  ofert  niepodlegających  odrzuceniu  

w zakresie części (zadania) nr 3. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  iż  prowadząc  Postępowanie  naruszył  następujące 

przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych: 

1. art. 226 ust. 1 pkt 2) lit c) PZP w zw. z art. 63 ust. 1 PZP w zw. z art. 99 § 1 KC w zw. z art. 

8 PZP poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Wykonawcy Kaifa w zakresie zadania nr 1, 2  

i  3,  w  związku  z  nieprzedłożeniem  dokumentów  potwierdzających  umocowanie  S.Z.  do 

reprezentacji Wykonawcy Kaifa pomimo wezwania Zamawiającego zgodnie z art. 128 ust. 1 

pkt 1 PZP; 

2. art. 226 ust. 1 pkt 2 lit c) PZP w zw. z art. 108 ust. 1 pkt 1) i 2) PZP w zw. z art. 109 ust.  

1 pkt 2) lit. a) i b) oraz pkt 3) PZP poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Kaifa w zakresie 

zadania nr 1, 2 i 3, pomimo niezłożenia przez Wykonawcę Kaifa w przewidzianym terminie 

dokumentów  wymaganych  przez  Zamawiającego,  w  tym  środków  dowodowych 

potwierdzających  brak  podstaw  wykluczenia  oraz  środków  dowodowych  potwierdzających 

spełnienie warunków udziału w postępowaniu; 

3. art. 226 ust. 1 pkt 2) lit a) w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 8) i 10) PZP w zw. z art. 109 ust. 2 PZP 

poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Kaifa w zakresie części (zadania) nr 1, 2 i 4, pomimo 

wystąpienia przesłanek wykluczenia, względnie art. 128 ust. 1 PZP w zw. z art. 110 ust. 2 PZP 

poprzez zaniechanie wezwania Wykonawcy Kaifa do przedstawienia podmiotowych środków 

dowodowych  wykazujących,  że  w  stosunku  do  Wykonawcy  nie  zachodzą  podstawy 

wykluczenia z postępowania; 

4. art. 462 ust. 5 PZP w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 5) PZP w zw. z art. 462 ust. 3 PZP poprzez 

zaniechanie  przez  Zamawiającego  zbadania  czy  wobec  podwykonawcy  zgłoszonego  przez 

Kaifa nie zachodzą podstawy wykluczenia. 

Odwołujący  wskazał,  ze  naruszenie  ww.  przepisów  miało  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania,  ponieważ  doprowadziło  do  bezpodstawnego  wyboru  oferty  Kaifa  jako 

najkorzystniejszej w zakresie zadań nr 1, nr 2 i nr 3, mimo że w rzeczywistości oferta ta winna 

podlegać odrzuceniu, zaś jako najkorzystniejsza co najmniej w zakresie zadania 2 powinna 

zostać wybrana oferta Odwołującego. 

Odwołujący wniósł o: 

1) merytoryczne rozpoznanie oraz uwzględnienie odwołania przez Krajową Izbę Odwoławczą, 

2) nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności Zamawiającego polegających na: 

a. dokonaniu wyboru oferty złożonej przez Wykonawcę Kaifa jako najkorzystniejszej w części  

(zadania) nr 1; 

b. dokonaniu wyboru oferty złożonej przez Wykonawcę Kaifa jako najkorzystniejszej w części  

(zadania) nr 2; 

c. dokonaniu wyboru oferty złożonej przez Wykonawcę Kaifa jako najkorzystniejszej w części  

(zadania) nr 3;  

3) nakazanie Zamawiającemu dokonania następujących czynności w Postepowaniu:  

a. unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty dla części (zadań) nr 1, 2 i 3; 

b. odrzucenie oferty złożonej przez Wykonawcę Kaifa w zakresie części (zadania) nr 1; 

c. odrzucenie oferty złożonej przez Wykonawcę Kaifa w zakresie części (zadania) nr 2; 

d. odrzucenie oferty złożonej przez Wykonawcę Kaifa w zakresie części (zadania) nr 3; 

e. powtórzenia czynności oceny ofert złożonych w Postępowaniu;  

4) dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentów wskazanych w treści odwołania 

lub do niego załączonych na fakty w nim wskazane; 

5)  zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  się  kosztów  postępowania 

odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa przed Krajową Izbą Odwoławczą według złożonej 

na rozprawie faktury. 

W uzasadnieniu odwołania w zakresie zarzutu nr 1, Odwołujący wskazał, że jak wynika z treści 

art.  57  PZP,  w  ustawie  zostały  przewidziane  dwie  grupy  okoliczności  warunkujących 

dopuszczenie  wykonawcy  do  ubiegania  się  o  udzielenie  zamówienia.  Pierwszą  grupą  są 

okoliczności,  których  zaistnienie  w  stosunku  do  wykonawcy  powoduje  konieczność 

wykluczenia go z postępowania (tzw. podstawy wykluczenia wskazane w art. 108 i 109 PZP).  

Drugą  grupą,  której  dotyczy  komentowany  przepis,  są  warunki  udziału  w  postępowaniu,  

a zatem okoliczności związane z posiadanymi przez wykonawcę zdolnościami pozwalającymi 

mu  na  należyte  wykonanie  zamówienia.  Wykonawca,  aby  mógł  ubiegać  się  o  udzielenie 

zamówienia, musi wykazać, że posiada zdolności do wykonania zamówienia co najmniej na 

poziomie określonym przez zamawiającego. 

Jak wynika z dokumentów Postępowania, Kaifa na etapie składania ofert przedłożyła kopię 

pełnomocnictwa datowanego na dzień 12 września 2022 r. udzielonego przez Shangyun Mo 

dla S.Z. z notarialnym poświadczeniem zgodności z oryginałem. 

Dowód: Pełnomocnictwo dla pana S.Z. (Załącznik nr 10). 

Termin na składanie ofert upłynął w dniu 31 października 2023 r. Pismem z dnia 18 kwietnia 

2024 r. Zamawiający zwrócił się do Kaify do  złożenia oświadczeń  i dokumentów, o których 

mowa w pkt 3.3.8. SWZ w zakresie zadania nr 1, nr 2 i nr 3. Termin na złożenie wyjaśnień  

i żądanych dokumentów określono na dzień 6 maja 2024 r., godz. 12:00.  

Dowód: wezwanie do złożenia oświadczeń i dokumentów (Załącznik nr 19) 

Kaifa  nie  wykonała  zobowiązania  Zamawiającego,  w  szczególności  nie  przedstawiła 

pełnomocnictwa w wymaganej przepisami prawa formie. 

Następnie, pismem z dnia 18 czerwca 2024 r. Zamawiający ponownie zwrócił się do Kaify do 

złożenia pełnomocnictwa w prawidłowej formie wykazującego umocowanie do złożenia oferty 

w imieniu Kaify.  

Dowód: wezwanie do złożenia pełnomocnictwa (Załącznik nr 20) 

Kaifa przedłożyła nowe pełnomocnictwo – udzielone przez Shangyun Mo dla S.Z. datowane 

na dzień 6 czerwca 2024 r. w prawidłowej formie.  

Dowód: Nowe pełnomocnictwo dla pana S.Z. (Załącznik nr 19); 

Odwołujący  wskazał,  że  na  podstawie  art.  16  pkt  1  PZP,  Zamawiający  przygotowuje  

i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie 

uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. Należy to zatem do obowiązków 

Zamawiającego,  aby  zarówno  przygotowanie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  jak  

i jego przeprowadzenie zapewniło równe traktowanie wszystkich wykonawców, którzy będą 

chcieli przystąpić do danego zamówienia publicznego. Zasadę tę stosuje się do postępowania 

o udzielenie zamówienia, a także do konkursu. Odwołujący podkreślił, że równe traktowanie 

wykonawców jest istotnym elementem zachowania zasady uczciwej konkurencji, która z kolei 

wiąże  się  z  określeniem  proporcjonalnych  wymagań,  a  jej  instrumentem  jest  przejrzystość 

(transparentność) postępowania. Orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej wskazuje na to, 

że  zasada  równego  traktowania  jest  naruszana  najczęściej  na  etapie  początkowym  – 

kwalifikacji  podmiotowej,  kiedy  następuje  warunkowanie  dopuszczenia  do  udziału 

w postępowaniu zdolnych do jego realizacji wykonawców. 

Jak  wynika  z  art.  63  ust.  1  PZP:  W  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  lub  konkursie  

o wartości równej lub przekraczającej progi unijne ofertę, wniosek o dopuszczenie do udziału 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub w konkursie, wniosek, o którym mowa w art. 371 

ust.  3,  oraz  oświadczenie,  o  którym  mowa  w  art.  125  ust.  1,  składa  się,  pod  rygorem 

nieważności, w formie elektronicznej. 

Pierwotnie  złożone  przez  Kaifę  pełnomocnictwo  nie  spełniało  ww.  wymogu,  bowiem  Kaifa 

przedłożyła kopię pełnomocnictwa poświadczoną za zgodność z oryginałem przez notariusza, 

podczas  gdy  art.  63  ust.  1  PZP  wymaga  –  pod  rygorem  nieważności  –  zachowania  formy 

elektronicznej.  

Zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2024 r. wydanego  

w sprawie o sygn. XXIII Zs 52/24 (dotyczącego niniejszego Postępowania), pełnomocnictwo 

powinno  mieć  tę  samą  formę,  która  jest  wymagana  do  złożenia  oferty  w  postępowaniu  

o udzieleniu zamówienia publicznego, tj. formę elektroniczną. Tym samym, niedopuszczalne 

jest wykazanie umocowania w oparciu o uwierzytelniony elektronicznie przez notariusza odpis 

(kopię) pełnomocnictwa mającego formę pisemną. Powyższe jednoznacznie stanowi zarówno 

o nieważności przedłożonego przez Kaifę dokumentu, a w konsekwencji także o nieważności 

w zakresie złożenia oferty w Postępowaniu przez nieumocowany do tego podmiot.  

Odwołujący  wskazał,  że  w  świetle  przywołanego  przez  Odwołującego  orzeczenia  Sądu 

Okręgowego, potwierdzenie czynności pełnomocnika nie może zostać dokonane wstecz. Kaifa 

–  pomimo  wezwania  Zamawiającego  –  nie  uzupełniła  braku  formalnego  poprzez  złożenie 

pełnomocnictwa  w  sposób,  który  umożliwiałby  przyjęcie,  że  S.Z.  był  umocowany  do 

dokonywania czynności w imieniu Kaify przed dniem 6 czerwca 2024 r.  

Odwołujący podkreślił, że jak wynika wprost z treści przepisu ustawy, popartego stanowiskami 

doktryny  i  bogatym  orzecznictwem:  „brak  wykazania  spełniania  warunków  udziału  

w  postępowaniu,  (…)  będzie  skutkował  –  odpowiednio  do  trybu  i  etapu  postępowania  – 

odrzuceniem  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  (…),  odrzuceniem  ofert 

wstępnych  lub  podlegających  negocjacjom  (…)  lub  odrzuceniem  oferty  (…),  tak: 

Prawo 

zamówień publicznych. Komentarz red. Marzena Jaworska, Dorota Grześkowiak-Stojek, Julia Jarnicka, 

Agnieszka Matusiak, Warszawa 2021.

Zamawiający zobligowany był zatem do odrzucenia oferty Kaifa w zakresie części 1, 2 i 3 jako 

złożonej  przez  wykonawcę  niespełniającego  warunków  udziału  w  postępowaniu,  czego 

bezprawnie zaniechał. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  nr  2  odwołania,  Odwołujący  wskazał,  że  Kaifa  na  wezwanie 

Zamawiającego  przedstawiła  przedmiotowe  środki  dowodowe,  w  tym  zaświadczenia  

o niekaralności członków Wykonawcy.  

Zgodnie zaś z dokumentami przedłożonymi przez Kaifę, L.K.Y.  nie jest obywatelem Chin, co 

wynika  wprost  z  treści  przedstawionego  zaświadczenia.  Jego  numer  paszportu  składa  się 

bowiem z 8 cyfr, a nie zaś z 9 cyfr jak ma to miejsce w paszportach obywateli Chin.  

Dowód: Zaświadczenie o niekaralności (Załącznik nr 12), Informacja o oznaczeniu chińskich  

paszportów wraz z tłumaczeniem (Załącznik nr 15 i 16). 

Zaświadczenie o niekaralności L.K.Y.  zostało wystawione przez posterunek Policji Xiyuan.  

Zgodnie  zaś  z  art.  5  Okólnika  Ministerstwa  Bezpieczeństwa  Publicznego  w  sprawie 

postępowania z zapytaniami do rejestrów karnych przez organy bezpieczeństwa publicznego: 

Obywatele  chińscy  ubiegający  się  o  przeprowadzenie  dochodzenia  są  przyjmowani  przez 

posterunek policji bezpieczeństwa publicznego w miejscu rejestracji gospodarstwa domowego 

lub  zamieszkania;  cudzoziemcy  ubiegający  się  o  przeprowadzenie  dochodzenia,  którzy 

przebywali w Chinach przez 180 dni lub dłużej, są przyjmowaniu przez wydział administracji 

bezpieczeństwa  publicznego  na  poziomie  powiatu  lub  wyższym  w  miejscu  zamieszkania;  

w  przypadku  powierzenia  innej  osobie  przeprowadzenia  dochodzenia  jest  przyjmowane  

w  miejscu  rejestracji  gospodarstwa  domowego  lub  zamieszkania  osoby,  której  powierzono 

dochodzenie.  Wniosek  o  wszczęcie  postępowania  przygotowawczego  przez  jednostkę 

przyjmuje  komisariat  Policji  bezpieczeństwa  publicznego  w  miejscu  jej  pobytu.  Jeśli 

przedmiotem  postępowania  jest  cudzoziemiec,  wniosek  jest  przyjmowany  przez  wydział 

administracji  bezpieczeństwa  publicznego  na  poziomie  powiatu  lub  wyższym  w  miejscu 

zamieszkania jednostki.  

Dowód: Okólnik Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w sprawie wydawania przepisów 

dotyczących postępowania z zapytaniami do rejestrów karnych przez organy bezpieczeństwa 

publicznego wraz z tłumaczeniem (Załącznik nr 13 i 14). 

Odwołujący  wskazał,  że  z  powyższego  wynika,  że  po  pierwsze  –  zaświadczenie  

o  niekaralności  dla  L.K.Y.    zostało  wystawione  przez  niewłaściwy  organ,  a  po  drugie 

Wykonawca  winien  uzyskać  przedmiotowe  zaświadczenie  o  niekaralności  cudzoziemca 

(osoby niebędącej obywatelem Chin) wyłącznie od urzędu imigracyjnego. 

W związku z brakiem obywatelstwa chińskiego, Policja nie była uprawniona do wystawienia 

dla  L.K.Y.    zaświadczenia  o  niekaralności,  zaś  Kaifa  była  zobowiązana  do  przedstawienia 

dokumentu wystawionego przez Wydział Administracji Bezpieczeństwa Publicznego.  

W  konsekwencji,  Kaifa  nie  spełniła  wymogów  określonych  przez  Zamawiającego  w  SWZ, 

zgodnie z którym w zakresie braku podstaw wykluczenia z art. 108 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 PZP oraz 

art. 109 ust. 1 pkt 2 lit. a i b oraz pkt 3 PZP Wykonawca mający siedzibę zamieszkania poza 

terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej  powinien  przedstawić  równoważny  dokument  wydany 

przez właściwy organ sądowy lub administracyjny kraju, w którym  Wykonawca ma siedzibę 

lub miejsce zamieszkania.  

Odwołujący  uznał,  że  Kaifa  nie  przedstawiła  Zamawiającemu  dokumentów  i  zaświadczeń 

spełniających kryteria wskazane w SWZ (pkt 3.6. i następne), a zatem oferta przedstawiona 

przez  Wykonawcę  podlega  wykluczeniu.  Co  więcej,  działanie  Kaifa,  tj.  przedstawienie 

dokumentu  wystawionego  przez  nieuprawniony  do  tego  organ  może  nosić  znamiona 

wprowadzenia Zamawiającego w błąd (art. 109 ust. 1 pkt 8 PZP). 

Odwołujący  poddał  pod  wątpliwość  prawdziwość  przedstawionego  przez  Kaifę  dokumentu  

z  uwagi  na  odwzorowanie  pieczęci  Policji  wskazując,  że  na  podstawie  prostej  weryfikacji 

wzrokowej można zauważyć, że kąt, rozmiar i część, której brakuje w pieczęci są identyczne. 

Wobec  powyższego,  zdaniem  Odwołującego  zasadne  jest  zwrócenie  się  do  biegłego 

grafologa  celem  dokonania  badania  identyfikacyjnego  pieczęci  znajdujących  się  na 

przedstawionych przez Kaifę zaświadczeniach o niekaralności.  

Nadto, zgodnie z art. 126 ust. 1 PZP: Zamawiający przed wyborem najkorzystniejszej oferty 

wzywa wykonawcę, którego oferta została najwyżej oceniona, do złożenia w wyznaczonym 

terminie,  nie  krótszym  niż  10  dni,  aktualnych  na  dzień  złożenia  podmiotowych  środków 

dowodowych. 

Z  treści  przedłożonych  przez  Kaife  dokumentów  wynika,  że  zaświadczenie  o  niekaralności 

dotyczące G. C.zostało wystawione w dniu 11 stycznia 2024 r. Zaświadczenie to jest ważne 

przez okres 3 miesięcy od daty wydania, a zatem do 11 kwietnia 2024 r., wobec czego w chwili 

jego składania nie było ono ważne i aktualne. 

Kaifa przedłożyła w dniu 16 kwietnia 2024 r. nowe zaświadczenie, które było aktualne na dzień 

jego  złożenia,  ale  zaświadczenie  to  obejmowało  niekaralność  G.  C.jedynie  w  okresie  od  1 

stycznia 2024 r. do 15 kwietnia 2024 r. 

Z uwagi na powyższe, Kaifa nie sprostała wymogom stawianym przez Zamawiającego w SWZ 

i nie udowodniła niewystąpienia przesłanki braku wykluczenia z Postępowania.  

W odniesieniu do zarzutu nr 3 odwołania, Odwołujący wskazał, że wykonawca w Jednolitym 

europejskim dokumencie zamówienia („JEDZ”) złożył oświadczenie, zgodnie z którym winien 

jest wprowadzenia w błąd, zatajenia informacji lub niemożności przedstawienia wymaganych 

dokumentów lub uzyskania poufnych informacji na temat przedmiotowego postępowania.  

W tej sytuacji, chcąc uniknąć wykluczenia z Postępowania Wykonawca zobowiązany był do 

przedstawienia  przedmiotowych  środków  dowodowych  oraz  złożenia  Zamawiającemu 

wyjaśnień (art. 110 ust. 2 PZP).  

W ramach wyjaśnień zawartych w JEDZ, Kaifa ograniczyła się wyłącznie do wskazania, że  

w  postępowaniu  nr  PZP/TD-CN/07682/2021  prowadzonym  przez  Zamawiającego  została 

wykluczona z postępowania na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 8 PZP, bowiem w wyniku rażącego 

niedbalstwa wprowadziła Zamawiającego w błąd przy przedstawieniu informacji, że spełnia 

warunki udziału w postępowaniu w odniesieniu do zadania 3 i 4.  

Wykonawca  w  swoich  wyjaśnieniach  ograniczył  się  jedynie  do  oświadczenia,  że  w  ramach 

innego  postępowania  przeprowadził  procedurę  samooczyszczenia,  jednak  wbrew  literalnej 

treści art. 110 ust. 2 PZP w żaden sposób tego nie wykazał.  

W sytuacji, w której Wykonawca przeszedł pozytywnie procedurę samooczyszczenia w innym  

postępowaniu – przystępując do nowego postępowania zobowiązany jest do przedstawienia 

przedmiotowych środków dowodowych na potwierdzenie, iż nie podlega on wykluczeniu.  

Kaifa  zaniechała  przekazania  takich  środków,  zaś  Zamawiający  zaniechał  wezwania 

Wykonawcy  do  przedłożenia  wyjaśnień  i  dowodów  mających  na  celu  potwierdzenie,  iż  nie 

podlega on wykluczeniu z postępowania.  

W odniesieniu do zarzutu nr 4 odwołania, Odwołujący wskazał, że Kaifa w JEDZ oświadczyła, 

że  w  wykonaniu  zamówienia  zamierza  zlecić  osobom  trzecim  podwykonawstwo  części 

zamówienia.  

Zgodnie z art. 109 ust. 1 pkt 5 PZP: Z postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający 

może  wykluczyć  wykonawcę:  który  w  sposób  zawiniony  poważnie  naruszył  obowiązki 

zawodowe,  co  podważa  jego  uczciwość,  w  szczególności  gdy  wykonawca  w  wyniku 

zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał 

zamówienie, co zamawiający jest w stanie wykazać za pomocą stosownych dowodów. 

Zamawiający  określił  w  SWZ,  że  Wykonawca,  który  zamierza  zlecić  osobom  trzecim 

podwykonawstwo  części  zamówienia  –  zobowiązany  jest  złożyć  JEDZ  dotyczący  tych 

podmiotów celem wykazania, że podwykonawca spełnia warunki udziału w postępowaniu oraz 

brak jest podstaw do wykluczenia.  

Zgodnie  z  JEDZ  przedstawionym  przez  Wykonawcę,  a  odnoszącym  się  do  podwykonawcy 

Zakład  Systemów  Komputerowych  ZSK  sp.  z  o.o.,  podmiot  ten  znajdował  się  w  sytuacji,  

w której wcześniejsza umowa z podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie 

koncesji została rozwiązana przed czasem lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź 

inne porównywalne sankcje w związku z wcześniejszą umową.  

Dowód: JEDZ podwykonawcy (Załącznik nr 18). 

Wykonawca oświadczył, że na podwykonawcę nałożono kary umowne w ramach umowy nr 

IXA/685/PG/PS/22  realizowanej  dla  Województwa  Małopolskiego  na  dostawę  sprzętu 

komputerowego.  

Kary  te  zostały  nałożone  z  tytułu  zwłoki  w  zgłoszeniu  dostawy  do  odbioru  i  czterodniowym 

przekroczeniem terminu realizacji umowy. W sprawie zawarto ugodę pozasądową, w wyniku 

której naliczone kary umowne zostały zredukowane, wobec czego zdaniem Wykonawcy nie 

ziściły  się  przesłanki  dotyczące  możliwości  ewentualnego  wykluczenia  Wykonawcy,  a  tym 

samym nie zaszła konieczność zastosowania procedury samooczyszczenia.  

Wobec złożonego oświadczenia – Wykonawca zaniechał jakiejkolwiek inicjatywy dowodowej, 

choć  ciężar  dowodu  w  zakresie  wykazania,  że  podwykonawca  nie  podlega  wykluczeniu 

spoczywał na nim.  

Jak wynika z art. 462 ust. 2 i 3 PZP: Zamawiający może żądać wskazania przez wykonawcę, 

w ofercie, części zamówienia, których wykonanie zamierza powierzyć podwykonawcom, oraz 

podania nazw ewentualnych podwykonawców, jeżeli są już znani. W przypadku zamówień na 

roboty  budowlane  oraz  usługi,  które  mają  być  wykonane  w  miejscu  podlegającym 

bezpośredniemu nadzorowi zamawiającego, zamawiający żąda, aby przed przystąpieniem do 

wykonania  zamówienia  wykonawca  podał  nazwy,  dane  kontaktowe  oraz  przedstawicieli, 

podwykonawców zaangażowanych w takie roboty budowlane lub usługi, jeżeli są już znani. 

Wykonawca zawiadamia zamawiającego o wszelkich zmianach w odniesieniu do informacji,  

o  których  mowa  w  zdaniu  pierwszym,  w  trakcie  realizacji  zamówienia,  a  także  przekazuje 

wymagane  informacje  na  temat  nowych  podwykonawców,  którym  w  późniejszym  okresie 

zamierza powierzyć realizację robót budowlanych lub usług. 

Zamawiający  zaś  był  wówczas  zobowiązany  do  weryfikacji,  czy  nie  zachodzą  wobec 

podwykonawcy  niebędącego  podmiotem  udostępniającym  zasoby  podstawy  wykluczenia,  

o których mowa w art. 108 i art. 109 PZP, o ile przewidział to w dokumentach zamówienia, 

jednakże zaniechał wezwania Wykonawcy do przedstawienia oświadczenia, o którym mowa 

w  art.  125  ust.  1  PZP  lub  podmiotowych  środków  dowodowych  dotyczących  tego 

podwykonawcy, choć w ocenie Odwołującego istniały ku temu podstawy. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy,  na  podstawie  zgromadzonego  w  sprawie  materiału 

dowodowego oraz stanowisk Stron 

zawartych w odwołaniu i odpowiedzi na odwołanie, 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  ustaliła,  iż  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

odwołania,  a  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych  i  mogło  zostać  rozpoznane 

merytorycznie. 

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  wykazał  interes  w  korzystaniu  ze  środków  ochrony  prawnej. 

Wykonawca  jest  podmiotem,  który  złożył  ofertę  w  postępowaniu  i  jest  zainteresowany 

uzyskaniem zamówienia.  

Do postępowania odwoławczego przystąpienie po stronie Odwołującego zgłosił wykonawca 

ZPA  Smart  Energy  a.s.  z  siedzibą  w  Trutnov  Sredni-Predmesti,  dalej:  „Przystępujący  ZPA 

Smart Energy” natomiast po stronie zamawiającego – Shenzen Kaifa Technology (Chengdu) 

Co., Ltd., dalej: „Przystępujący Shenzen Kaifa Technology” lub „Przystępujący”. 

Zgłoszenia spełniały warunki określone w art. 525 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba  zaliczyła  do  materiału  dowodowego  sprawy  dokumenty  pochodzące  z  akt  sprawy 

odwoławczej, dołączone do odwołania oraz złożone podczas rozprawy w dniu 2 sierpnia 2024 

r.  

Na  podstawie  przekazanej  dokumentacji  postępowania  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający 

prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia pn.: „Dostawa fabrycznie nowych Liczników 

Zdalnego  Odczytu  bezpośrednich  działających  w  technologii  GSM/LTE  dla  TAURON 

Dystrybucja  S.A.  Oddział  Wałbrzych  na  lata  2024  –  2025”,  nr  referencyjny:  PZP/TD-

CN/06665/2023”. 

Zamówienie zostało podzielone na 3 części, nazwane przez Zamawiającego zadaniami. 

1.  Zadanie  nr  1  obejmowało  dostawę  66  800  szt.  fabrycznie  nowych  Liczników  Zdalnego 

Odczytu  bezpośrednich  1  fazowych  działających  w  technologii  GSM/LTE  oraz  20  400  szt. 

anten zewnętrznych;  

2.  Zadanie  nr  2  –  dostawę  66  800  szt.  fabrycznie  nowych  Liczników  Zdalnego  Odczytu 

bezpośrednich  1  fazowych  działających  w  technologii  GSM/LTE  oraz  20  400  szt.  anten 

zewnętrznych;  

3.  Zadanie  nr  3  –  dostawę  71  800  szt.  fabrycznie  nowych  Liczników  Zdalnego  Odczytu 

bezpośrednich  3  fazowych  działających  w  technologii  GSM  /  LTE  oraz  21  540  szt.  anten 

zewnętrznych.  

W  dniu  18  kwietnia  2024  r.  Zamawiający  poinformował  o  unieważnieniu  wyboru  oferty 

Shenzhen Star Instrument Co. Ltd jako najkorzystniejszej w Postępowaniu i przystąpieniu do 

ponownego badania i oceny ofert.  

Zgodnie  informacją  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  z  dnia  02  lipca  2024  r.,  oferta 

Przystępującego  Shenzen  Kaifa  Technology  została  wybrana  jako  najkorzystniejsza  we 

wszystkich częściach.  

W dniu 12 lipca 2024 r. od 

powyższej czynności odwołanie wniósł wykonawca Foxytech Spółka 

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Świdnicy. 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  –  piśmie  z  26  lipca  2024  r.,  Zamawiający  oświadczył,  że 

uwzględnia w całości zarzuty przedstawione w odwołaniu. 

W piśmie z 29 lipca 2024 r. Przystępujący  Shenzen Kaifa Technology wniósł sprzeciw wobec 

uwzględnienia przez Zamawiającego zarzutów przedstawionych w odwołaniu w całości.  

W  piśmie  z  1  sierpnia  2024  r.  Przystępujący  Shenzen  Kaifa  Technology  przedstawił  swoje 

stanowisko 

i wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie kosztów postępowania.  

Odnosząc się do zarzutu nr 1 odwołania Przystępujący Shenzen Kaifa Technology wskazał, 

iż w jego ocenie jest niezasadny i powinien podlegać oddaleniu. Okolicznością niesporną jest, 

że  w  imieniu  Przystępującego  ofertę  podpisał  pan  S.Z.    i  do  oferty  zostało  dołączone 

pełnomocnictwo w formie pisemnej z dnia 12 września 2022 r. 

Następnie,  w  wyniku  wezwania  przez  Zamawiającego,  Przystępujący  przedłożył  kolejne 

pełnomocnictwo,  w  formie  elektronicznej,  datowane  na  dzień  6  czerwca  2024  r.  

W pełnomocnictwie tym przedstawiciel Wykonawcy, pan Shangyun Mo, potwierdził czynności 

wykonane przez pana S.Z.  

w postępowaniu przed datą udzielenia nowego pełnomocnictwa. 

Okolicznością  sporną  natomiast  było,  czy  Przystępujący  mógł  skutecznie  złożyć 

pełnomocnictwo we właściwej formie (elektronicznej) z datą późniejszą niż data złożenia oferty 

z jednoczesnym potwierdzeniem czynności wykonanych bez pełnomocnictwa. 

Przystępujący podkreślił, iż zdaniem Odwołującego nie jest to możliwe, więc oferta powinna 

podlegać odrzuceniu. Jednak w odwołaniu brak jest w istocie uzasadnienia prawnego takiego 

stanowiska,  bowiem 

Odwołujący  na  poparcie  swojego  twierdzenia  przywołał  jedynie  wyrok 

Sądu  Okręgowego  z  dnia  13.06.2024r.  (XXIII  Zs  52/24):  „W  świetle  przywołanego  przez 

Odwołującego  orzeczenia  Sądu  Okręgowego,  potwierdzenie  czynności  pełnomocnika  nie 

może zostać dokonane wstecz”.  

Przystępujący  wskazał,  że  przywołany  wyrok  nie  odnosił  się  do  możliwości  bądź  jej  braku 

sanowania  czynności  wykonanych  bez  umocowania.  Kwestią  podlegającą  rozstrzygnięciu 

przez Sąd Okręgowy była ocena, czy dla ważności oferty konieczne jest pełnomocnictwo w tej 

samej  (elektronicznej)  formie  co  oferta.  Na  marg

inesie  Przystępujący  wskazał,  że 

potwierdzenie  czynności  z  istoty  swej  może  się  odbywać  wyłącznie  „wstecz”,  czyli  

w odniesieniu do czynności mających miejsce przed momentem ich potwierdzenia.  

Obecnie  złożone  przez  Przystępującego  pełnomocnictwo  jest  w  formie  elektronicznej,  czyli 

takiej,  jaka  w  ocenie  Sądu  Okręgowego  jest  wymagana.  Jednocześnie,  co  istotne,  

w  pełnomocnictwie  elektronicznym,  przedstawiciel  Przystępującego,  pan  S.  M.,  potwierdził 

czynności pełnomocnika, które zostały wykonane przed datą udzielenia pełnomocnictwa, czyli 

przed datą 6 czerwca 2024 r. 

Potwierdzenie czynności prawnych wykonanych bez umocowania (falsus procurator), zostało 

uregulowane  w  art.  103  i  104  k.c.  W  myśl  art.  103  §  1  k.c.  jeżeli  zawierający  umowę  jako 

pełnomocnik nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres, ważność umowy zależy od jej 

potwierdzenia  przez  osobę,  w  której  imieniu  umowa  została  zawarta.  Z  kolei  art.  104  k.c. 

stanowi, iż jednostronna czynność prawna dokonana w cudzym imieniu bez umocowania lub 

z  przekroczeniem  jego  zakresu  jest  nieważna.  Jednakże,  gdy  ten,  komu  zostało  złożone 

oświadczenie woli w cudzym imieniu, zgodził się na działanie bez umocowania, stosuje się 

odpowiednio przepisy o zawarciu umowy bez umocowania. 

Przystępujący  wskazał,  że  do  oferty  składanej  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego należy stosować art. 103 k.c. Wynika to stąd, iż przepisy Pzp nie regulują odrębnie 

sytuacji  wykonywania  czynności  przez  osobę  nie  posiadającą  umocowania  (fałszywego 

pełnomocnika).  Pomocniczo  stosuje  się  więc  kodeks  cywilny  z  mocy  art.  63  ust.  1  pzp. 

Z

astosowanie znajdzie art. 103 k.c. (który odnosi się do umów), a nie art. 104 k.c. (który odnosi 

się do jednostronnych czynności prawnych), ponieważ złożenie oferty jest elementem szeregu 

czynności  prawnych  zmierzających  i  skutkujących  zawarciem  umowy.  Stanowisko  takie 

znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym. „Według art. 103 § 1 k.c. strona, w której 

imieniu inna osoba zawarła umowę bez umocowania lub z przekroczeniem jego granic, może 

tę  umowę  potwierdzić,  umowa  ta  jest  więc  dotknięta  tylko  sankcją  bezskuteczności 

zawieszonej  (por.  uchwała  składu  siedmiu  sędziów  Sądu  Najwyższego  z  dnia  14  września 

2007  r.,  III  CZP  31/07).  Tak  ujęta  sankcja  wprowadza  wprawdzie  niepewność  w  stosunki 

prawne kontrahenta tej strony, wprowadzenie w stosunki prawne kontrahenta tej strony stanu 

niepewności przez dopuszczenie potwierdzenia umowy ma jednak usprawiedliwienie w tym, 

że  zawarł  on  umowę  z  osobą  działającą  bez  umocowania  lub  z  jego  przekroczeniem 

dobrowolnie,  mając  możliwość  sprawdzenia  umocowania  tej  osoby.  Analogicznie  rzecz  się 

przedstawia  w  razie  dokonania  bez  umocowania  lub  z  jego  przekroczeniem  jednostronnej 

czynności prawnej wobec innej osoby, gdy ta osoba zgodziła się na działanie bez umocowania 

(art.  104  zdanie  drugie  k.c.).  Natomiast  jednostronna  czynność  prawna  dokonana  przez 

rzekomego  pełnomocnika  lub  z  przekroczeniem  granic  umocowania  jest  według  art.  104 

zdanie pierwsze k.c. bezwzględnie nieważna, wobec czego nie może być potwierdzona przez 

osobę, w której imieniu została podjęta. Jednostronne czynności prawne dotyczą z reguły nie 

tylko autora czynności, ale i innych osób, dlatego ustawodawca dopuszczając jednostronne 

czynności prawne jednocześnie zapewnił stabilność ich skutków prawnych, tak aby sytuacja 

prawna osób trzecich, kształtowana bez ich udziału, była od początku jednoznaczna.  

Środkiem  służącym  do  osiągnięcia  tego  celu  jest  właśnie  przewidziana  w  art.  104  zdanie 

pierwsze  k.c.  nieważność  bezwzględna  jednostronnej  czynności  prawnej  dokonanej  przez 

rzekomego  pełnomocnika  lub  z  przekroczeniem  granic  umocowania,  wykluczająca  jej 

potwierdzenie  przez  osobę,  w  której  imieniu  została  ona  podjęta  (por.  postanowienie  Sądu 

Najwyższego z dnia 18 listopada 2005 r., IV CZ 112/05). Za jednostronną czynność prawną  

i tym samym przedmiot regulacji przewidzianej w art. 104 zdanie pierwsze k.c. nie może być 

oczywiście uznana oferta, ani jej przyjęcie; są to tylko składniki czynności prawnej, jaką jest 

dopiero 

umowa, do której, w razie gdy składające się na nią oświadczenie jest złożone przez 

osobę nie mającą umocowania lub przekraczającą jego granice, ma zastosowanie art. 103 k.c. 

(…). Tak samo do oświadczenia wyrażonego w piśmie z dnia 30 marca 2009 r. powinien mieć 

zastosowanie nie art. 104 zdanie pierwsze k.c., lecz 

art. 103 k.c. Choć bowiem oświadczenie 

to nie jest ofertą, ani innym składnikiem umowy, to jednak zostało złożone w odpowiedzi na 

ofertę, a wynikający z niego sprzeciw wobec przedłużenia dzierżawy w sposób i na warunkach 

przewidzianych w § 3 ust. 1 umowy stron został ściśle zespolony z propozycją zawarcia umowy 

dzierżawy na nowych warunkach, tj. z zaproszeniem do jej negocjowania. Do złożenia tego 

oświadczenia doszło zatem w takich okolicznościach, w których, tak jak to zakłada art. 103 

k.c.,  chodziło  o  zawarcie  umowy,  a  strona  podejmująca  związane  z  tym  działania,  czyli 

pozwana,  miała  możliwość  sprawdzenia  umocowania  osoby  reprezentującej  drugą  stronę 

(powódkę).”, wyrok SN z 23.01.2014 r., II CSK 190/13, LEX nr 1459158. 

Przystępujący wskazał, że z powyższego wyroku Sądu Najwyższego wprost wynika, że art. 

103 k.c. znajduje zastosowanie nie tylko explicite do umów, ale również do czynności, które 

są ściśle zespolone z zawarciem umowy. Oferta jest czynnością stanowiącą składnik umowy, 

w  tym  również  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Oferta  składana  jest  na 

zaproszenie do składania ofert (ogłoszenie o przetargu), zawiera istotne elementy umowne,  

a  jej  wybór  przez  zamawiającego  prowadzi  do  nawiązania  stosunku  umownego, 

potwierdzonego pisemnym dokum

entem umowy. Podobne stanowisko zajął Sąd Apelacyjny 

w Białymstoku w wyroku z 18.02.2015 r. (I ACa 741/14, LEX nr 1661128). 

Przystępujący dodał, że na uwagę zasługuje również stanowisko wyrażone przez Naczelny 

Sąd  Administracyjny  w  wyroku  z  17.05.2022  r.,  (III  OSK  981/21,  LEX  nr  3347576),  

w odniesieniu do czynności w postępowaniu administracyjnym: „twierdzić należy, że w myśl 

art. 33 § 1 k.p.a. pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna posiadająca zdolność do 

czynności  prawnych.  Pełnomocnictwo  powinno  być  udzielone  na  piśmie  lub  zgłoszone  do 

protokołu  (§  2).  Pełnomocnik  dołącza  do  akt  oryginał  lub  urzędowo  poświadczony  odpis 

pełnomocnictwa. Adwokat lub radca prawny oraz rzecznik patentowy może sam uwierzytelnić 

odpis udzielonego mu pełnomocnictwa (§ 3). Z uwagi na to, iż uregulowania prawne w zakresie 

pełnomocnictwa zawarte w k.p.a. nie są kompletne, przy wyjaśnianiu sytuacji odnoszącej się 

do  tej  instytucji  należy  posiłkowo  stosować  zasady  wyrażone  w  Kodeksie  cywilnym. 

Podkreślenia  wymaga  fakt,  iż  zwięzłość  przepisów  k.p.a.  dotyczących  pełnomocnictw 

wskazuje  na  to,  że  zamiarem  ustawodawcy  nie  było  sformalizowanie  wymagań  co  do 

ustanowienia  pełnomocnika  (por.  wyrok  NSA  z  dnia  4  lipca  2006  r.  II  OSK  941/05,  Lex  nr 

275483). W myśl art. 103 § 1 Kodeksu cywilnego jeżeli zawierający umowę jako pełnomocnik 

nie ma umocowania, albo przekroczy jego zakres, ważność umowy zależy od jej potwierdzenia 

przez osobę, w której imieniu umowa została zawarta.  

Z treści przytoczonego powyżej przepisu wynika, że ważność  czynności, w sytuacjach tam 

wskazanych, zależy od potwierdzenia jej przez mocodawcę. Posiłkowe stosowanie przepisów 

kodeksu  cywilnego  w  postępowaniu  administracyjnym,  w  zakresie  dotyczącym 

pełnomocnictwa,  ma  na  celu  rozwiązanie  sytuacji,  które  nie  zostały  objęte  regulacją 

wynikającą z przepisów k.p.a.” 

Przystępujący  wskazał  dalej,  że  jakkolwiek  do  czynności  w  postępowaniu  o  udzielnie 

zamówienia  publicznego  nie  stosuje  się  kodeksu  postępowania  administracyjnego,  jednak 

argumentacja wskazana przez NSA może zostać odniesiona per analogiam do postępowań 

regulowanych przez Pzp.  

Przystępujący  zwrócił  uwagę  na  orzecznictwo  Krajowej  Izby  Odwoławczej.  W  wyroku 

r.  Izba  potwierdziła  możliwość  uzupełnienia  pełnomocnictwa  z  datą  późniejszą: 

„Gdyby  przyjąć  stanowisko  Odwołującego  o  obowiązku  uzupełnienia  pełnomocnictwa,  ale  

w  taki  sposób,  że  wystawienie  pełnomocnictwa  ma  nastąpić  w  terminie  (z  datą)  nie 

późniejszym, niż upływ terminu składania ofert, wówczas przepis art. 26 ust. 3 p.z.p. nie miałby 

sensu, a wykonawcy zobowiązywani byliby do wystawiania dokumentów z datą wsteczną, co 

jest  niedozwolone  i  niemożliwe  do  spełnienia.  A  zatem  w  tym  zakresie  przepis  art.  26  ust.  

3  ustawy  p.z.p.  w  przypadkach  objętych  jego  dyspozycją  (a  taki  przypadek  w  ocenie  Izby 

zachodzi w niniejszej sprawie) jest regulacją szczególną w stosunku do przepisów ogólnych.” 

Przystępujący wskazał, że pogląd ten zachowuje aktualność również w odniesieniu do ustawy 

Prawo zamówień publicznych z dnia 11 września 2019 r. 

Podobnie  orzekła  Izba  w  wyroku  z  dnia  9.08.2019  r.,  „Izba  podkreśla,  że  prawidłowe 

pełnomocnictwo  przedłożone  na  wezwanie  zamawiającego  winno  potwierdzać  istnienie 

umocowania  do  dokonania  danej  czynności  na  dzień  jej  dokonania.  Zatem  możliwe  jest 

przedłożenie pełnomocnictwa z datą adekwatną do daty dokonania czynności, a także z datą  

późniejszą,  jeżeli  z  treści  pełnomocnictwa  wynika,  iż  pełnomocnik  był  umocowany  do 

dokonania czynności w chwili jej dokonania np. w chwili złożenia oferty. Tymczasem z treści 

uzupełnionego przez odwołujących pełnomocnictwa nie wynika upoważnienie do podpisania 

w imieniu odwołujących przez panią H. K. w dniu 25 czerwca 2019 r., a następnie do złożenia 

w dniu 26 czerwca 2019 r. oferty. Odwołujący nie potwierdzili również czynności pani H. K., 

polegającej  na  podpisaniu  i  złożeniu  oferty  w  prowadzonym  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, która to została dokonana przed datą wystawienia uzupełnionego 

pełnomocnictwa.”  

Podobne  stanowisko  Izba  zaprezentowała  w  wyrokach  w  sprawach  KIO  703/24  z  dnia 

31.03.2022  r.  oraz  KIO  279/23  z  dnia  15.02.2023  r. 

Powyższe  pozostaje  w  zgodzie  

z prezentowanym powszechnie przez KIO poglądem, iż nadmierny formalizm postępowań stoi 

w sprzeczności z celem prawa zamówień publicznych. 

Przystępujący podkreślił, że w kwestionowanym przez Odwołującego pełnomocnictwie z dnia 

r.  Przystępujący  (reprezentowany  przez  pana  S.  M.),  upoważnił  pana  S.Z.  do 

reprezentowania Przystępującego w postępowaniach o udzielenie zamówień  

publicznych  (w  tym  zamówień  klasycznych  i  zamówień  sektorowych),  prowadzonych  na 

podstawie ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. poz. 2019 

ze  zm. 

–  dalej  ustawy  Pzp),  oraz  w  trakcie  realizacji  umów  zawartych  w  wyniku  tych 

post

ępowań.  Pełnomocnictwo  w  szczególności  obejmuje  upoważnienie  sporządzania, 

podpisywania, składania, dokonywania zmian i wycofywania ofert (w tym na elektronicznych 

platformach zakupowych). Jednocześnie Przystępujący potwierdził czynności pełnomocnika, 

które  zostały  wykonane  przed  datą  udzielenia  niniejszego  pełnomocnictwa  na  podstawie 

pełnomocnictwa udzielonego w formie papierowej. 

Z  ostrożności  Przystępujący  podniósł,  że  nawet,  gdyby  złożenie  oferty  oceniać  jako 

jednostronną  czynność  prawną  (z  czym  się  Przystępujący  nie  zgadza,  w  ślad  za 

orzecznictwem SN i NSA), to i tak możliwe jest potwierdzenie czynności dokonanych przed 

udzieleniem pełnomocnictwa w prawidłowej formie. Art. 104 k.c. stanowi bowiem, iż w sytuacji, 

gdy ten, komu zostało złożone oświadczenie woli w cudzym imieniu, zgodził się na działanie 

bez  umocowania,  stosuje  się  odpowiednio  przepisy  o  zawarciu  umowy  bez  umocowania. 

Zamawiający  dokonał  wyboru  oferty  Przystępującego  jako  najkorzystniejszej,  czyli  wyraził 

zgodę  na  działanie  pana  S.Z.  pomimo  późniejszej  daty  pełnomocnictwa.  W  takiej  sytuacji 

zastosowanie znajduje potwierdzenie z art. 103 k.c. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  Przystępujący  podkreślił,  że  skutecznie  uzupełnił 

pełnomocnictwo we właściwej formie ze skutkiem na dzień złożenia oferty. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  nr  2  odwołania,  Przystępujący  wskazał,  że  zaświadczenie  

o niekaralności L.K.Y.  zostało wystawione przez posterunek Policji Xiyuan, co jest prawidłowe, 

a przy tym bezsprzecznie potwierdza niekaralność tej osoby. Wskazanie przez Odwołującego, 

że  przedmiotowe  zaświadczenie  powinien  wystawić  Wydział  Administracji  Bezpieczeństwa 

Publicznego na poziomie powiatu lub wyżej nie jest poparte żadnymi dowodami, a stanowi 

jedynie oświadczenie własne Odwołującego. Odwołujący nie przywołał nawet w tym zakresie 

żadnych podstaw prawnych przepisów obowiązujących w Chinach. Przystępujący wskazał, iż 

dowodem nie może być załączony do odwołania okólnik MBP,  gdyż: 

a) okólnik ten mówi, gdzie powinien zostać złożony wniosek o wydanie zaświadczenia, a nie 

kto to zaświadczenie wydaje. Ponieważ ciężar dowodu leży po stronie Odwołującego powinien 

on  przedstawić  dokument,  z  którego  wynika,  że  zaświadczenie  wydane  przez  posterunek 

policji jest nieważne. Przedstawiony dowód tego jednoznacznie nie potwierdza. 

b) okólnik zawiera następującą treść (cytat dosłowny z tłumaczenia Odwołującego art. 5):  

„Zgodnie z rzeczywistymi lokalnymi pracami i potrzebą wygodnych usług, każdy region może 

zwiększyć  liczbę  jednostek  przyjmujących  zapytania,  a  także  może  przyjąć  przetwarzanie 

online,  przetwarzanie  samoobsługowe  i  inne  sposoby  przeprowadzania  zapytań  o  rejestry 

karne”. Przystępujący wskazał, iż okólnik dopuszcza (a na pewno nie wyklucza), uzyskanie 

zaświadczenia  inną  drogą  niż  tylko  za  pośrednictwem  powiatowego  wydziału  administracji 

bezpieczeństwa publicznego. 

Przystępujący  w  dobrej  wierze  złożył  wniosek  na  posterunku  policji,  a  tenże  wydał 

zaświadczenie. Przystępujący dodał, że gdyby ta droga była nieprawidłowa, to posterunek nie  

powinien  przyjąć  wniosku  tylko  skierować  „petenta”  do  odpowiedniej  instytucji.  Dla 

postępowania  istotna  jest  treść  zaświadczenia  (potwierdzenie  niekaralności),  a  nie  sposób 

jego uzyskania. 

Przystępujący  wskazał,  że  zupełnie  niezrozumiały  jest  argument  wskazany  pkt  

28  uzasadnienia  odwołania,  gdyż  w  treści  okólnika  MBP  nie  ma  żadnej  wzmianki  jakoby 

„Wykonawca  winien  uzyskać  przedmiotowe  zaświadczenie  o  niekaralności  cudzoziemca 

(osoby  niebędącej  obywatelem  Chin)  wyłącznie  od  urzędu  imigracyjnego.”  Dokument  ten  

w żadnym jego miejscu nie wspomina o urzędzie imigracyjnym. 

Z  ostrożności  procesowej  Przystępujący  wskazał,  iż  w  przypadku,  gdyby  zarzut  ten  został 

uwzględniony,  to  Zamawiający  nie  może  automatycznie  odrzucić  oferty  KAIFA,  a  winien  

w  takim  przypadku  uprzednio  wezwać  Przystępującego  do  przedłożenia  uzupełnienia 

zaświadczenia  o  niekaralności  Pana  L.K.Y.  ,  gdyż  dokument  ten  był  składany  tylko  raz  na 

pierwsze wezwanie. 

Przystępujący  podkreślił,  że  Odwołujący  nie  przedstawił  też  żadnych  dowodów  ani  nie 

uzasadnia  zarzutu,  jakoby  działanie  KAIFA,  tj.  przedstawienie  dokumentu  wystawionego 

rzekomo  przez  nieuprawniony  do  tego  organ  mogło  nosić  znamiona  wprowadzenia 

Zamawiającego w błąd.  

W  ocenie 

Przystępującego  zarzut  naruszenia  art.  109  ust.  1  pkt  8)  Pzp  należy  uznać  za 

nieudowodniony. 

Przystępujący podnosił, iż w wyroku Sądu Zamówień Publicznych z dnia 10 sierpnia 2022 r. 

(sygn. akt XXIII Zs 86/22), wskazano że zasadą jest, iż ciężar dowodu w zakresie podstaw  

odwołania spoczywa na Odwołującym. Pomimo, iż w ustawie pzp brak jest odpowiednika art. 

6 k.c., który wprowadza ogólną regułę rozkładu ciężaru dowodu w postepowaniu cywilnym, 

jednak zasada wyrażona w tym przepisie ma na tyle uniwersalny charakter, że nie tylko może, 

ale  i  powinna  znaleźć  zastosowanie  również  w  postępowaniu  odwoławczym.  Zgodne  z  art.  

6  k.c.  ciężar  udowodnienia  faktu  spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego  wywodzi  skutki 

prawne. Procesowym odpowiednikiem tego przepisu jest art. 232 k.c., który nakłada na strony 

obowiązki procesowe stanowiące wyraz reguły rozkładu ciężaru dowodu mające zapewnić jej 

realizacje.  W  tym  zakresie  w  ustawie  P

zp  znalazł  się  art.  534,  zgodnie  z  którym  strony  

i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia 

faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne  (ust.  1),  Izba  może  z  urzędu  dopuścić  dowód 

niewskazany przez stronę (ust. 2). Przepis ten w oczywisty sposób stanowi odpowiednik art. 

232 k.p.c. Ponadto, gdy okoliczności będące podstawą odwołania nie znajdują potwierdzenia 

w  przeprowadzonym  przed  KIO  postępowaniu  dowodowym,  skutkować  to  powinno 

oddaleniem  odwołania.  Na  Odwołującym  spoczywa  ciężar  wykazania  okoliczności 

faktycznych będących podstawą odwołania i uzasadniających jego wnioski, gdyż on wywodzi 

z okoliczności podnoszonych w odwołaniu korzystne dla siebie skutki prawne, opierając na 

nich  żądanie  odwołania,  a  co  za  tym  idzie  oczywistym  jest,  że  okoliczności  te  powinien 

wykazać właśnie Odwołujący, czemu w niniejszym przypadku nie sprostał. 

Przystępujący  zauważył,  iż  poddanie  pod  wątpliwość  prawdziwość  przedstawionego  przez 

KAIFĘ  dokumentu  z  uwagi  na  odwzorowanie  pieczęci  Policji  jest  niczym  nieuzasadnione  

i  w  żadnej  mierze  nie  udokumentowane.  Przystępujący  wniósł  o  oddalenie  wniosku  

o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Odwołujący nie uwiarygodnił w żaden sposób 

swoich twierdzeń a przeprowadzanie dowodu z opinii biegłego przyczyni się do niepotrzebnej 

przewlekłości sprawy. 

Odnosząc  się  do  kwestii  związanych  z  zaświadczeniem  o  niekaralności  Pani  G.  C. 

Przystępujący wskazał, iż jeden ze złożonych na wezwanie dokumentów został wystawiony  

w dniu 11 stycznia 2024 

r. Zaświadczenie to zgodnie z jego treścią jest ważne przez okres  

3 miesięcy od daty wydania, a zatem do 11 kwietnia 2024 r. Przystępujący podkreślił jednak, 

że w odpowiedzi na skierowane przez Zamawiającego wezwanie przedłożył również drugie 

zaświadczenie weryfikowane w dniu 16 kwietnia  2024 r., które było aktualne na dzień jego 

złożenia. Obejmuje niekaralność Pani G. C. w okresie od 1 stycznia 2024 r. do 15 kwietnia 

2024 r. 

Wskazać  należy,  iż  podane  okresy  w  dwóch  zaświadczeniach  na  siebie  zachodzą,  więc 

oczywiste jest, że osoba Pani G.C. jest niekarana od dnia urodzin do dnia 15.04.2024 r. 

Przystępujący  wskazał,  że  sprostał  wymogom  stawianym  przez  Zamawiającego  w  SWZ 

i udowodnił brak wystąpienia przesłanek do wykluczenia z postępowania. 

Z ostrożności procesowej Przystępujący wskazuje, iż w przypadku, gdyby zarzut ten został 

uwzględniony,  to  Zamawiający  nie  może  automatycznie  odrzucić  oferty  KAIFA,  a  winien 

w  takim  przypadku  uprzednio  wezwać  Przystępującego  do  przedłożenia  uzupełnienia 

zaświadczenia  o  niekaralności  Pani  G.  C.,  gdyż  dokument  ten  był  składany  tylko  raz  na 

pierwsze wezwanie. 

W odniesieniu do zarzutu nr 3 odwołania Przystępujący wskazał, że zarzut ten jest bezzasadny 

ponieważ w Jednolitym europejskim dokumencie zamówienia („JEDZ”) złożył oświadczenie, 

zgodnie  z  którym  winien  był  wprowadzenia  w  błąd,  zatajenia  informacji  lub  niemożności 

przedstawienia  wymaganych  dokumentów  lub  uzyskania  poufnych  informacji  na  temat 

przedmiotowe

go postępowania. 

Niemniej  Przystępujący  nie  zobowiązany  był  do  przedstawienia  przedmiotowych  środków 

dowodowych  oraz  złożenia  Zamawiającemu  wyjaśnień  (art.  110  ust.  2  Pzp),  gdyż  są  one  

w posiadaniu Zamawiającego. 

Przystępujący  podkreślił,  iż  w  ramach  wyjaśnień  zawartych  w  JEDZ,  Przystępujący 

oświadczył:  „Wykonawca  Shenzhen  Kaifa  Technology  (Chengdu)  Co.,  Ltd.  (dalej  KFCD)  

w  Części  III  Sekcja  C  dokumentu  JEDZ  na  pytanie  „Czy  wykonawca  znalazł  się  w  jednej  

z  poniższych  sytuacji:  a)  był  winny  poważnego  wprowadzenia  w  błąd  przy  dostarczaniu 

informacji wymaganych do weryfikacji braku podstaw wykluczenia lub do weryfikacji spełnienia  

kryteriów  kwalifikacji”  udzielił  odpowiedzi  twierdzącej  „TAK”  ze  względu  na  fakt,  iż 

w postępowaniu nr PZP/TD-CN/07682/2021 prowadzonym przez TAURON Dystrybucja S.A. 

w  2022  roku  został  wykluczony  z  postępowania  na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  8  gdyż 

(zgodnie z wyrokiem KIO 918/22) w wyniku rażącego niedbalstwa wprowadził Zamawiającego 

w  b

łąd  przy  przedstawianiu  informacji,  że  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  

w  odniesieniu  do  zadania  3  i  4. 

Wykonawca  KFCD  przeprowadził  procedurę 

samooczyszczenia  i  złożył  dokumenty  z  tym  związane  do  Zamawiającego  w  maju  2022, 

jeszcze  w  trakcie  postępowania.  W  ramach  tej  procedury  Wykonawca  spełnił  wszystkie 

przesłanki określone w art. 110 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień 

publicznych  (dalej  PZP)  p

ozwalające  uznać  przez  Zamawiającego,  że  podjęte  przez 

wykonawcę czynności są wystarczające do wykazania jego rzetelności, uwzględniając wagę  

i  szczególne  okoliczności  czynu  wykonawcy,  a  tym  samym  wykazania,  że  wykonawca  nie 

podlega wykluczeniu w okoliczn

ościach określonych w art. 109 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp. 

Zamawiający TAURON Dystrybucja S.A. (który występował w tej roli również w postępowaniu 

PZP/TDCN/07682/2021) posiada pełną dokumentację procedury samooczyszczenia w aktach 

przywołanego postępowania, którą przyjął i uznać należy, iż ocenił pozytywnie, gdyż wybrał 

Wykonawcę  w  pozostałych  dwóch  częściach  zamówienia,  a  następnie  podpisał  stosowne 

umowy na ich realizację. W konsekwencji uznać należy, iż na podstawie art. 127 ust. 2 Pzp 

wykonawca nie jest zobowiązany do złożenia tej dokumentacji w niniejszym postępowaniu. 

Jednocześnie  Wykonawca  (KFCD),  potwierdza  prawidłowość  i  aktualność  wszystkich 

dokumentów złożonych w procedurze samooczyszczenia, a zarazem gotów jest przedłożyć 

ich kopie potwierdzone za zgodność z oryginałem w przypadku wyrażenia takiej woli przez 

Zamawiającego.” 

Przystępujący  wskazał,  że  składając  oświadczenie  w  JEDZ  wykazał  jednoznacznie,  że  nie 

podlega  wykluczeniu,  czym  spełnił  wymaganie  wynikające  z  treści  art.  110  ust.  2  Pzp. 

Przystępujący przystępując do nowego postępowania nie jest zobowiązany do przedstawienia 

przedmiotowych środków dowodowych na potwierdzenie, iż nie podlega on wykluczeniu, tym 

bardziej  że  dokumenty  te  są  w  posiadaniu  Zamawiającego,  co  wskazano  w  oświadczeniu 

zawartym w JEDZ. 

Z ostrożności Przystępujący podniósł, iż w przypadku, gdyby zarzut ten został uwzględniony, 

to Zamawiający nie może automatycznie odrzucić oferty KAIFA, a winien w takim przypadku 

uprzednio wezwać Przystępującego do przedłożenia wyjaśnień i dowodów mających na celu 

potwierdzenie, iż nie podlega on wykluczeniu z postępowania. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  nr  4  odwołania,  Przystępujący  wskazał,  że  powyższy  zarzut  jest 

nietrafiony i podkreślił, że faktycznie KAIFA w JEDZ oświadczyła, że w wykonaniu zamówienia 

zamierza zlecić osobom trzecim podwykonawstwo części zamówienia. Bezspornym jest też, 

iż Podwykonawca w złożonym wraz z ofertą JEDZ oświadczył, że: „Na wykonawcę zostały 

nałożone  kary  umowne,  w  ramach  umowy  nr  IXA/685/PG/PS/22  realizowanej  dla 

Województwa Małopolskiego na dostawę sprzętu komputerowego, przy czym należy zastrzec, 

iż  Zamawiający  nie  poniósł  żadnej  szkody  z  tytułu  niezawinionej  przez  Wykonawcę  zwłoki  

w  realizacji  zamówienia.  Kary  zostały  nałożone  z  tytułu  zwłoki  w  zgłoszeniu  dostawy  do 

odbioru  i  czterodniowym  przekroczeniem  terminu  realizacji  umowy,  jednak  nie  są  one 

odszkodowaniem  w  rozumieniu  przepisów  Kodeksu  Cywilnego.  Ponieważ  nieterminowe 

zgłoszenie i wykonanie umowy było spowodowane wynikającym z wystąpienia siły wyższej 

(epidemia COVID, wojna w Ukrainie) opóźnieniem dostaw przez producenta to uznać należy, 

iż nieterminowe wykonanie umowy nastąpiło z przyczyn nie leżących po stronie Wykonawcy  

i  od  niego  niezależnych,  a  przy  tym  niezawinionych.  Ponadto,  co  należy  podkreślić, 

zakończenie realizacji umowy (podpisanie protokołu końcowego), nastąpiło zaledwie  cztery 

dni po wymaganym terminie jej wykonania, a tym samym naruszenie zobowiązań umownych 

nie było znaczące i Zamawiający nie poniósł z tego tytułu żadnej szkody. Wykonawca wystąpił 

do Zamawiającego z wnioskiem o polubowne rozwiązanie sytuacji w drodze mediacji, której 

skutkiem było zawarcie zatwierdzonej sądownie ugody uwzględniającej okoliczności sprawy, 

w  wyniku  której  naliczone  kary  umowne  zostały  zredukowane  o  ponad  85%.  W  zaistniałej 

sytuacji  nie  ziściły  się  jakiekolwiek  przesłanki  dotyczące  możliwości  ewentualnego 

wykluczenia Wykonawcy na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 5) lub pkt 7) ustawy Prawo zamówień 

publicznych, 

a  tym  samym  nie  zaszła  konieczność  zastosowania  procedury 

samooczyszczenia.” 

W związku z powyższym zarówno KAIFA, jak i jej Podwykonawca, nie była zobowiązana do 

złożenia jakichkolwiek dowodów potwierdzających, że wskazany Podwykonawca nie podlega 

wykluczeniu, gdyż przesłanki wykluczenia nie ziściły się w tym przypadku. 

Przystępujący  podniósł,  iż  według  art.  109  ust.  1  pkt  5)  pzp  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia Zamawiający może wykluczyć Wykonawcę, który w sposób zawiniony poważnie 

naruszył obowiązki zawodowe, co podważa jego uczciwość, w szczególności, gdy Wykonawca 

w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  nie  wykonał  lub  nienależycie 

wykonał  zamówienie,  co  zamawiający  jest  w  stanie  wykazać  za  pomocą  stosownych 

dowodów.  Naruszenie  obowiązków  zawodowych  musi  być  zawinione  i  poważne.  Zwykle 

naruszenie 

obowiązków  zawodowych  jest  zawinione  i  poważne,  jeżeli  zachowanie  danego 

Wykonawcy wykazuje zamiar uchybienia lub stosunkowo poważne niedbalstwo z jego strony. 

W  konsekwencji  zapłata  kar  umownych,  z  przyczyn  niezawinionych  przez  Wykonawcę  nie 

może być uznane za zawinione i poważne naruszenie obowiązków zawodowych.  

Przystępujący  wskazał,  że  w  komentarzu  do  ustawy  pzp,  pod  redakcją  Huberta  Nowaka  

i Mateusza Winiarza, wydanym przez Urząd Zamówień Publicznych w Warszawie w 2021 r., 

do  art.  109  ust.  1  pkt  5)  pzp  wskazano:  „(…)  Tym  samym  jakiekolwiek  nieprawidłowe, 

niedokładne  lub  niskie  jakościowo  wykonanie  umowy  lub  jej  części  może  ewentualnie 

wykazywać niższe kompetencje zawodowe danego wykonawcy, lecz nie jest automatycznie 

równoważne z poważnym naruszeniem obowiązków zawodowych.” 

Przystępujący wskazał, iż zgodnie z art. 109 ust. 3 pzp w przypadku wystąpienia podstawy 

wykluczenia  określonej  w  art.  109  ust.  1  pkt  5)  pzp  Zamawiający  może  nie  wykluczyć 

Wykonawcy, jeżeli wykluczenie byłoby w oczywisty sposób nieproporcjonalne, a jak wynika  

z oświadczenia Podwykonawcy zawartego w złożonym przez niego JEDZ, kara umowna nie 

była przez niego zawiniona, gdyż wynikała z okoliczności od niego niezależnych, a poza tym 

była nieznaczna. 

Przystępujący  zauważył  również,  iż  Zamawiający  nie  przewidział  podstaw  do  wykluczenia  

w oparciu o art. 109 ust. 1 pkt 7) P

zp, przewidującego możliwość wykluczenia z postępowania 

Wykonawcy, który z przyczyn leżących po jego stronie w znacznym stopniu lub zakresie nie 

wykonał  lub  nienależycie  wykonał  albo  długotrwale  nienależycie  wykonywał  istotne 

zobowiązanie  wynikające  z  wcześniejszej  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  lub 

umowy  koncesji,  co  doprowadziło  do  wypowiedzenia  lub  odstąpienia  od  umowy, 

odszk

odowania,  wykonania  zastępczego  lub  realizacji  uprawnień  z  tytułu  rękojmi  za  wady. 

Natomiast nawet w przypadku jego przewidzenia, w opisanym stanie faktycznym, przesłanki 

w  nim  opisane  nie  stanowiłyby  podstawy  do  uznania  Podwykonawcy  za  podmiot,  wobec 

którego  ziściły  się  przesłanki  wykluczenia,  a  w  konsekwencji,  że  ofertę  Przystępującego 

należałoby odrzucić. 

Przystępujący wskazał na wyrok z dnia 9 listopada 2023 r. Sądu Okręgowego w Warszawie 

XXIII  Wydział  Gospodarczy  Odwoławczy  i  Zamówień,  sygn.  akt  XXIII  Zs  89/23,  w  którym 

poruszono  kwestie  dotyczące  tego  co  wpisywać  w  JEDZ  w  przypadku  wielu  drobnych  kar 

umownych  płaconych  w  różnych  umowach.  W  uzasadnieniu  przywołanego  rozstrzygnięcia 

Sąd wskazał między innymi: „W tym kontekście słusznie więc argumentował zamawiający, iż 

bezpodstawne było twierdzenie skarżącego, jakoby (...) był zobowiązany do podania w JEDZ 

lub  dodatkowo  dołączonym  piśmie,  wszystkich  informacji,  całej  historii  zawartych  umów  

i  dopiero  zamawiający  po  zbadaniu  tej  historii  będzie  mógł  dokonać  oceny  przyczyn 

rozwiązania umów i stwierdzić, czy zachodzą przesłanki do wykluczenia tego wykonawcy. 

Takie oczekiwanie skarżącego jest sprzeczne z funkcją dokumentu JEDZ, który służy tylko do 

oceny  wykonawcy  pod  kątem  przesłanek  wykluczenia  znajdujących  się  w  PZP 

(http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20040190177), nie innych.”  

Przystępujący wskazał, że pomimo, że przywołane orzeczenie dotyczy art. 109 ust. 1 pkt 7) 

P

zp, niemniej w pełni odnosi się ono również do art. 109 ust. 1 pkt 5) Pzp. 

Przystępujący z ostrożności podniósł, iż w przypadku gdyby zarzut ten został uwzględniony, 

to Zamawiający nie może automatycznie odrzucić oferty KAIFA, a winien w takim przypadku 

uprzednio wezwać Przystępującego do przedłożenia wyjaśnień i dowodów mających na celu 

potwierdzenie,  iż  wskazany  w  ofercie  Podwykonawca  nie  podlega  on  wykluczeniu  

z postępowania. 

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia oraz zgromadzony materiał dowodowy, Izba uznała, że 

odwołanie  podlegało  uwzględnieniu  w  zakresie  zarzutu  nr  2  odwołania  oraz  oddaleniu  

w zakresie pozostałych zarzutów.  

Zarzut nr 1 odwołania 

Zgodnie z art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy Pzp, 

Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli została 

złożona przez wykonawcę, który nie złożył w przewidzianym terminie oświadczenia, o którym 

mowa  w  art.  125  ust.  1,  lub  podmiotowego  środka  dowodowego,  potwierdzających  brak 

podstaw  wykluczenia  lub  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu,  przedmiotowego 

środka dowodowego, lub innych dokumentów lub oświadczeń. 

Stosowanie  do  art.  63  ust.  1  ustawy  Pzp,  w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  lub 

konkursie o wartości równej lub przekraczającej progi unijne ofertę, wniosek o dopuszczenie 

do udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub w konkursie, wniosek, o którym mowa 

w art. 371 ust. 3, oraz oświadczenie, o którym mowa w art. 125 ust. 1, składa się, pod rygorem 

nieważności, w formie elektronicznej. 

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest 

szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej 

samej formie. 

Zgodnie  z  brzmieniem  art.  8  ust.  1  ustawy  Pzp,  do 

czynności  podejmowanych  przez 

zamawiającego,  wykonawców  oraz  uczestników  konkursu  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia i konkursie oraz do umów w sprawach zamówień publicznych stosuje się przepisy 

ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360, 2337 i 2339 

oraz z 2023 r. poz. 326), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. 

P

omiędzy stronami i uczestnikiem postępowania odwoławczego nie było sporne, że do oferty 

podpisanej  przez  pana  S.Z.   

zostało  dołączone  pełnomocnictwo  w  formie  pisemnej,  a 

następnie,  ze  na  wezwanie  Zamawiającego  Przystępujący  przedłożył  pełnomocnictwo  

w  formie  elektronicznej 

opatrzone  datą  6  czerwca  2024  r.,  w  którym  pan  S.  M.  potwierdził 

czynności dokonane przez pana S.Z. .  

Odwołujący  w  zarzucie  nr  1  odwołania  podnosił  fakt,  że  Przystępujący  pomimo  wezwania 

Zamawiającego, nie uzupełnił braku formalnego poprzez złożenia pełnomocnictwa w sposób, 

który  umożliwiłby  przyjęcie,  że  S.Z.    był  umocowany  do  dokonywania  czynności  

w imieniu 

Przystępującego przed dniem 6 czerwca 2024 r.   

Izba wskazuje, że uznała stanowisko Przystępującego, zgodnie z którym do oferty składanej 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego należy stosować art. 103 § 1 Kodeksu 

cywilnego, zgodnie z którym, jeżeli zawierający umowę jako pełnomocnik nie ma umocowania 

albo  przekroczy  jego  zakres,  ważność  umowy  zależy  od  jej  potwierdzenia  przez  osobę, 

w której imieniu umowa została zawarta, za prawidłowe. 

Jak 

wynika 

z 

orzecznictwa 

Sądu  Najwyższego  (wyrok  Sądu  Najwyższego  

z 23 stycznia 2013 r., sygn. akt II CSK 190/13), oferta

, ani jej przyjęcie nie może być uznana 

za jednostronną czynność prawną, oferta jest składnikiem czynności prawnej, jaką jest dopiero 

umowa, 

do której, w razie gdy składające się na nią oświadczenie jest złożone przez osobę 

niemającą umocowania lub przekraczającą jego granice, ma zastosowanie art. 103 k.c. 

Izba  podziela 

również  stanowisko  wyrażona  w  orzeczeniach  Krajowej  Izby  Odwoławczej, 

zgodnie z którym: „za prawidłowe należy uznać tylko pełnomocnictwo z datą adekwatną dla 

daty  dokonania  czynności,  ale  również  z  datą  późniejszą,  jeżeli  potwierdza  istnienie 

umocowania do dokonania danej czynności na dzień jej dokonania, tj. z jego treści wynika, że 

pełnomocnik był umocowany do dokonania czynności”, tak: wyrok Krajowej Izby Odwoławczej 

z 31 marca 2022 r., sygn. akt KIO 703/22 oraz z 15 lutego 2023 r., sygn. akt KIO 279/23.  

Izba ustaliła, że Przystępujący, po wezwaniu Zamawiającego z dnia 18 czerwca 2024 r., złożył 

pełnomocnictwo  w formie elektronicznej z  datą  6 czerwca 2024 r., w którym przedstawiciel 

Przystępującego  –  pan  S.  M.  potwierdził  czynność  dokonaną  przez  pana  S.Z.    w 

Postępowaniu.  Wobec  powyższego,  pełnomocnictwo  z  dnia  6  czerwca  2024  r.  

w  którym  potwierdzona  została  czynność  dokonana  w  Postępowaniu  przed  tą  datą  należy 

uznać za prawidłowe.  

Wobec powyższego zarzut naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 2 lit c ustawy Pzp w zw. z art. 63 ust. 

ustawy Pzp w zw. z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy Pzp dotyczący 

zaniechania  odrzucenia  oferty  Wykonawcy  KAIFA  w  zakresie  zadania  nr  1,  2,  3 

w związku  

z  nieprzedłożeniem  dokumentów  potwierdzających  umocowanie  S.Z.    do  reprezentowania 

wykonawcy KAIFA nie potwierdził się.  

Izba 

wskazuje, że przywoływane przez Odwołującego, jak i Przystępującego, stanowisko Sądu 

Okręgowego w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych, 

zawartego  w  uzasadnieniu  wyroku  z  dnia  13  czerwca  2024  r.,  jako  istotne  dla  rozpoznania 

odwołania w zakresie zarzutu nr 1 dotyczyło formy pełnomocnictwa, jaka jest wymagana do 

złożenia  oferty  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  nie  obejmowało 

natomiast  

zagadnienia podnoszonego w zarzucie nr 1 odwołania, tj. możliwości potwierdzenia 

czynności pełnomocnika dokonane przed datą udzielonego pełnomocnictwa. 

Wobec 

powyższych okoliczności, zarzut nr 1 odwołania podlegał oddaleniu.  

Zarzut nr 2 odwołania 

Zgodnie  z  art.  226  ust. 1  pkt  2  lit  c ustawy  Pzp, 

Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli została 

złożona przez wykonawcę, który nie złożył w przewidzianym terminie oświadczenia, o którym 

mowa  w  art.  125  ust.  1,  lub  podmiotowego  środka  dowodowego,  potwierdzających  brak 

podstaw  wykluczenia  lub  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu,  przedmiotowego 

środka dowodowego, lub innych dokumentów lub oświadczeń. 

Stosownie  do 

treści  art.  108  ust.  1  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp,  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia wyklucza się wykonawcę: 

1) będącego osobą fizyczną, którego prawomocnie skazano za przestępstwo: 

a) udziału w zorganizowanej grupie przestępczej albo związku mającym na celu popełnienie 

przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, o którym mowa w art. 258 Kodeksu karnego, 

b) handlu ludźmi, o którym mowa w art. 189a Kodeksu karnego, 

c) o którym mowa w art. 228-230a, art. 250a Kodeksu karnego, w art. 46-48 ustawy z dnia  

25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. z 2022 r. poz. 1599 i 2185) lub w art. 54 ust. 1-4 ustawy 

z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia 

żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 826), 

d)  finansowania  przestępstwa  o  charakterze  terrorystycznym,  o  którym  mowa  w  art.  165a 

Kodeksu karnego, lub przestępstwo udaremniania lub utrudniania stwierdzenia przestępnego 

pochodzenia pieniędzy lub ukrywania ich pochodzenia, o którym mowa w art. 299 Kodeksu 

karnego, 

e) o charakterze terrorystycznym, o którym mowa w art. 115 § 20 Kodeksu karnego, lub mające 

na celu popełnienie tego przestępstwa, 

f) powierzenia wykonywania pracy małoletniemu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 9 ust. 

2  ustawy  z  dnia  15  czerwca  2012  r.  o  skutkach  powierzania  wykonywania  pracy 

cudzoziemcom  przebywającym  wbrew  przepisom  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej 

(Dz.U. z 2021 r. poz. 1745), 

g)  przeciwko  obrotowi  gospodarczemu,  o  których  mowa  w  art.  296-307  Kodeksu  karnego, 

przestępstwo oszustwa, o którym mowa w art. 286 Kodeksu karnego, przestępstwo przeciwko 

wiarygodności  dokumentów,  o  których  mowa  w  art.  270-277d  Kodeksu  karnego,  lub 

przest

ępstwo skarbowe, 

h) o którym mowa w art. 9 ust. 1 i 3 lub art. 10 ustawy z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach 

powierzania  wykonywania  pracy  cudzoziemcom  przebywającym  wbrew  przepisom  

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 

lub za odpowiedni czyn zabroniony określony w przepisach prawa obcego; 

2) jeżeli urzędującego członka jego organu zarządzającego lub nadzorczego, wspólnika spółki 

w  spółce  jawnej  lub  partnerskiej  albo  komplementariusza  w  spółce  komandytowej  lub 

komandytowo-

akcyjnej lub prokurenta prawomocnie skazano za przestępstwo, o którym mowa 

w pkt 1. 

Stosownie do art. 109 ust. 1 pkt 2 lit. a i b ustawy Pzp, z 

postępowania o udzielenie zamówienia 

zamawiający może wykluczyć wykonawcę: 

2)  który  naruszył  obowiązki  w  dziedzinie  ochrony  środowiska,  prawa  socjalnego  lub  prawa 

pracy: 

a) będącego osobą fizyczną skazanego prawomocnie za przestępstwo przeciwko środowisku, 

o którym mowa w rozdziale XXII Kodeksu karnego lub za przestępstwo przeciwko prawom 

osób wykonujących pracę zarobkową, o którym mowa w rozdziale XXVIII Kodeksu karnego, 

lub za odpowiedni czyn zabroniony określony w przepisach prawa obcego, 

b)  będącego  osobą  fizyczną  prawomocnie  ukaranego  za  wykroczenie  przeciwko  prawom 

pracownika  lub  wykroczenie  przeciwko  środowisku,  jeżeli  za  jego  popełnienie  wymierzono 

karę aresztu, ograniczenia wolności lub karę grzywny. 

Zgodnie  z  art.  109  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp, 

jeżeli  urzędującego  członka  jego  organu 

zarządzającego  lub  nadzorczego,  wspólnika  spółki  w  spółce  jawnej  lub  partnerskiej  albo 

komplementariusza  w  spółce  komandytowej  lub  komandytowo-akcyjnej  lub  prokurenta 

prawomocnie skazano za przestępstwo lub ukarano za wykroczenie, o którym mowa w pkt  

2 lit. a lub b. 

Zamawiający wymagał, aby wykonawcy, którzy mają siedzibę lub miejsce zamieszkania poza 

terytorium  Rzeczpospolitej 

Polskiej,  zamiast  dokumentów,  o  których  mowa  w  informacji  

z Krajowego Rejestru Karnego

, o której mowa w 3.5.1 – składa informację z odpowiedniego 

rejestru

,  takiego  jak  rejestr  sądowy,  albo,  w  przypadku  braku  takiego  rejestru,  inny 

równoważny  dokument  wydany  przez  właściwy  organ  sądowy  lub  administracyjny  kraju,  

w którym Wykonawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, w zakresie art. 108 ust. 1 pkt 1, 

2 i 4, art. 109 ust. 1 pkt 2 lit. a i b oraz pkt 3 Pzp, zgodnie z 

Rozdziałem 3, pkt 3.6.1. SWZ.    

Przystępujący, na wezwanie Zamawiającego, złożył zaświadczenie o niekaralności członków 

organów Przystępującego. 

Zaświadczenie o niekaralności pana L.K.Y. , który nie jest obywatelem Chin, zostało wydane 

przez posterunek Policji Xiyuan.  

Jak  wynika 

ze  stanowisk  zarówno  Odwołującego,  jak  i  Przystępującego,  potwierdzonych  

w  opiniach  prawnych:  z  dnia  23  lipca  2024  r. 

oraz  1 sierpnia 2024 r., które Izba  uznała za 

uzupełnienie  stanowisk  stron  i  uczestnika  postępowania  odwoławczego,  zgodnie  z  art.  

5 Przepisów dotyczących prowadzenia przez organy bezpieczeństwa publicznego dochodzeń 

w sprawie karalności, wydanych przez Ministerstwo  Bezpieczeństwa Publicznego Chińskiej 

Republiki  Ludowej,  departament  odpowiedzialny  za  przetwarzanie 

zapytań  cudzoziemców 

przebywających  w  Chinach  przez  okres  180  dni  (włącznie)  lub  dłużej  jest  jasno  określony  

w następujący sposób: w przypadku cudzoziemców zapytania są rozpatrywane przez wydział 

administracji ds. wjazdów i wyjazdów służb bezpieczeństwa publicznego na szczeblu powiatu, 

w którym mieszkają lub wyższym, z opinii z dnia 1 sierpnia wynika, że zgodnie z art. 5 ust.  

1 i 3 Zasad dla organów bezpieczeństwa publicznego w zakresie prowadzenia dochodzeń w 

sprawach karnych, wniosek o zapytanie cudzoziemca, kt

óry przebywał w Chinach dłużej niż 

180  dni  (włącznie),  powinien  zostać  przyjęty  przez  centrum  zarządzania  imigracją  biura 

bezpieczeństwa  publicznego  na  poziomie  powiatu  lub  wyższym  dla  miejsca  zamieszkania, 

jednak  władze  lokalne  praktyki  pracy  i  potrzebę  dogodnych  usług,  zwiększyć  liczbę 

upoważnionych podmiotów do przyjmowania zapytań od wyżej wymienionego cudzoziemca.  

Uwzględniając  różnice  w  tłumaczeniu  opinii  prawnych,  wydanych  przez  kancelarie  prawne, 

Izba  uznała,  że  organem  właściwym  do  wydania  zaświadczenia  o  niekaralności  członków 

organów  Przystępującego  powinien  być  organ  bezpieczeństwa  publicznego  na  poziomie 

powiatu lub wyższym miejsca zamieszkania cudzoziemca.  

Z  opinii  prawnej

,  przedstawionej  przez  Przystępującego,  wynika,  że  władze  lokalne  mogą 

zwiększyć liczbę upoważnionych podmiotów do przyjmowania zapytań od cudzoziemców, co 

oznacza, jak wynika z opinii prawnej z 1 sierpnia 2024 r., 

że posterunek policji Xiyuan miałby 

uprawnienia  do  wydania 

zaświadczenia  o  niekaralności  pana  L.K.Y.  ,  gdyby  został 

upoważniony  przez  nadrzędne  biuro  bezpieczeństwa  publicznego.  Jednakże,  co  również 

wynika  z  ww.  opinii, 

takie  upoważnienie  nie  zostało  potwierdzone  przez  posterunek  policji 

Xiyuan.  

Wobec  powyższego,  w  ocenie  Izby,  zaświadczenie  o  niekaralności  pana  L.K.Y.    zostało 

wydane przez niewłaściwy organ.  

Wobec powyższego, zarzut nr 2 odwołania w powyższym zakresie potwierdził się.  Jednak, 

w ocenie Izby, skutkiem naruszenia 

przez Zamawiającego przepisu art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. c 

ustawy  Pzp  nie 

jest  konieczność  odrzucenia  oferty  Przystępującego,  lecz  zgodnie  z  art.  

128  ust.  1  ustawy  Pzp, 

wezwanie  wykonawcy  do  złożenia  poprawionego  dokumentu  

w wyznaczonym 

przez Zamawiającego terminie.  

Odwołujący w ramach zarzutu nr 2 odwołania podniósł również, że przedstawienie dokumentu 

wystawionego  przez  nieuprawniony  organ 

może  nosić  znamiona  wprowadzenia 

Zamawiającego w błąd (art. 109 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp). Jednakże, w ocenie Izby, Odwołujący 

w żaden sposób nie wykazał, że przesłanki wykluczenia Przystępującego na podstawie art. 

109 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp zaistniały.  

Zgodnie  z  art.  109  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp,  z 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

zamawiający  może  wykluczyć  wykonawcę,  który  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub 

rażącego niedbalstwa wprowadził zamawiającego w błąd przy przedstawianiu informacji, że 

nie  podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  lub  kryteria  selekcji,  

co mogło mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu  

o  udzielenie  zamówienia,  lub  który  zataił  te  informacje  lub  nie  jest  w  stanie  przedstawić 

wymaganych podmiotowych środków dowodowych. 

Przepis  art.  109  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp  znajdzie  zastosowanie 

wyłącznie  wówczas,  jeżeli 

podanie nieprawdziwych i

nformacji było celowym (zamierzonym) działaniem wykonawcy lub 

jest  skutkiem  rażącego  niedbalstwa.  Sformułowanie  „zamierzone  działanie"  wymaga 

wykazania, że jest to świadome zachowanie podmiotu, zmierzające do wywołania określonych 

skutków prawnych. 

Wykonawca  będzie  podlegał  wykluczeniu,  jeżeli  informacje  nieprawdziwe  będzie  podawał  

w wyniku działania zamierzonego lub rażącego niedbalstwa. Konieczne jest zatem ustalenie, 

że wykonawca działał umyślnie, czyli z zamiarem wprowadzenia zamawiającego w błąd lub 

też  co  prawda  nieumyślnie,  jednak  z  naruszeniem  w  sposób  rażący  standardu  wymaganej 

ostrożności. 

Wykluczenie  wykonawcy 

może  nastąpić  w  sytuacji  wykazania  zaistnienia  przesłanki 

wykluczenia na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp, 

jednak Odwołujący nie sprostał 

powyższemu obowiązkowi. 

Izba  nie  uwzględniła  zawartego  w  stanowisku  Odwołującego  twierdzenia  o  zasadności  

zwrócenia  się  do  biegłego  grafologa  celem  dokonania  badania  identyfikacyjnego  pieczęci 

znajdujących  się  na  zaświadczeniach  o  niekaralności,  ponieważ  Odwołujący  nie  wykazał 

zasadności  przeprowadzenia  dowodu  z  opinii  biegłego  grafologa  w  celu  potwierdzenia 

prawdziwości  przedstawionego  przez  Przystępującego  z  uwagi  na  odwzorowanie  pieczęci 

Policji, a zarzut nr 2 

opierał się o twierdzenie, że zaświadczenie o niekaralności pana L.K.Y.  

zostało wydane przez niewłaściwy organ.  

Odwołujący nie podtrzymał na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2024 r. powyższego twierdzenia.  

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, zarzut nr 2 podlegał uwzględnieniu. 

Natomiast jeśli chodzi o zaświadczenia  o niekaralności pani G.C., to w ocenie Izby nie było 

wątpliwości,  że  Przystępujący  wykazał  brak  przesłanek  wykluczenia  z  Postępowania, 

przedstawiając zaświadczenie o niekaralności pani G. C.. W ocenie Izby, nie ma znaczenia 

fakt, iż w Postępowaniu zostały złożone 2 takie dokumenty - zaświadczenia o niekaralności. 

Odwołujący nie przedstawił dowodów na odparcie twierdzeń Przystępującego w powyższym 

zakresie. 

Zarzut nr 3 odwołania 

Zgodnie z art. 226  ust.  1 pkt 2 lit a  ustawy Pzp, 

Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli została 

złożona przez wykonawcę podlegającego wykluczeniu z postępowania. 

Stosownie do art. 109 ust. 1 pkt 8 i pkt 10 ustawy Pzp, z 

postępowania o udzielenie zamówienia 

zamawiający może wykluczyć wykonawcę: 

który  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził 

zamawiającego w błąd przy przedstawianiu informacji, że nie podlega wykluczeniu, spełnia 

warunki udziału w postępowaniu lub kryteria selekcji, co mogło mieć istotny wpływ na decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia, lub który zataił 

te  informacje  lub  nie  jest  w  stanie  przedstawić  wymaganych  podmiotowych  środków 

dowodowych; 

10)  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  

w  błąd,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  

w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Stosowanie  do  art.  109  ust.  2  ustawy  Pzp,  j

eżeli  zamawiający  przewiduje  wykluczenie 

wykonawcy na podstawie ust. 1, wskazuje podstawy wykluczenia w ogłoszeniu o zamówieniu 

lub dokumentach zamówienia.  

Stosownie  do  treści  art.  128  ust.  1  ustawy  Pzp,  jeżeli  wykonawca  nie  złożył  oświadczenia,  

o którym mowa w art. 125 ust. 1, podmiotowych środków dowodowych, innych dokumentów 

lub  oświadczeń  składanych  w  postępowaniu  lub  są  one  niekompletne  lub  zawierają  błędy, 

zamawiający wzywa wykonawcę odpowiednio do ich złożenia, poprawienia lub uzupełnienia 

w wyznaczonym terminie, chyba że: 

wniosek  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  albo  oferta  wykonawcy  podlegają 

odrzuceniu bez względu na ich złożenie, uzupełnienie lub poprawienie lub 

zachodzą przesłanki unieważnienia postępowania. 

Na  podstawie  art.  110  ust.  2  ustawy  Pzp,  wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu  

w okolicznościach określonych w art. 108 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 lub art. 109 ust. 1 pkt 2-5 i 7-10, 

jeżeli udowodni zamawiającemu, że spełnił łącznie następujące przesłanki: 

1)  naprawił  lub  zobowiązał  się  do  naprawienia  szkody  wyrządzonej  przestępstwem, 

wykroczeniem lub swoim nieprawidłowym postępowaniem, w tym poprzez zadośćuczynienie 

pieniężne; 

2) wyczerpująco wyjaśnił fakty i okoliczności związane z przestępstwem, wykroczeniem lub 

swoim nieprawidłowym postępowaniem oraz spowodowanymi przez nie szkodami, aktywnie 

współpracując  odpowiednio  z  właściwymi  organami,  w  tym  organami  ścigania,  lub 

zamawiającym; 

3) podjął konkretne środki techniczne, organizacyjne i kadrowe, odpowiednie dla zapobiegania 

dalszym przestępstwom, wykroczeniom lub nieprawidłowemu postępowaniu, w szczególności: 

a) zerwał wszelkie powiązania z osobami lub podmiotami odpowiedzialnymi za nieprawidłowe 

postępowanie wykonawcy, 

b) zreorganizował personel, 

c) wdrożył system sprawozdawczości i kontroli, 

d)  utworzył  struktury  audytu  wewnętrznego  do  monitorowania  przestrzegania  przepisów, 

wewnętrznych regulacji lub standardów, 

e)  wprowadził  wewnętrzne  regulacje  dotyczące  odpowiedzialności  i  odszkodowań  za 

nieprzestrzeganie przepisów, wewnętrznych regulacji lub standardów. 

Odwołujący  w  związku  z  zarzutem  nr  3  odwołania  podniósł,  że  Zamawiający  zaniechał 

wezwania  Przystępującego  przedłożenia  wyjaśnień  i  dowodów  mających  na  celu 

potwierdzenie, że nie podlega on wykluczenia z Postępowania z uwagi na fakt, iż w Jednolitym 

Dokumencie  Zamówienia  wykonawca  złożył  oświadczenie,  iż  winien  jest  wprowadzenia  

w  błąd,  zatajenia  informacji  lub  niemożności  przedstawienia  wymaganych  dokumentów  lub 

uzyskanych poufnych informacji na temat 

przedmiotowego postępowania.  

Odwołujący  wskazał,  że  w  powyższej  sytuacji  wykonawca,  aby  uniknąć  wykluczenia  

z Postępowania zobowiązany był do przedstawienia przedmiotowych środków dowodowych 

oraz złożenia wyjaśnień, natomiast Przystępujący ograniczył się wyłącznie do wskazania, że 

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego został wykluczony z postępowania na 

podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp,  ponieważ  w  wyniku  rażącego  niedbalstwa 

wprowadził Zamawiającego w błąd przy przedstawianiu informacji, że spełnia warunki udziału 

w postępowaniu w odniesieniu do zadania 3 i 4 oraz do oświadczenia, że w ramach innego 

postępowania przeprowadził procedurę samooczyszczenia, jednak w żaden sposób tego nie 

wykazał. 

Odnosząc  się  do  okoliczności  podniesionych  przez  Odwołującego  w  ramach  powyższego 

zarzutu, Przystępujący wskazał, że składając oświadczenie w JEDZ wykazał jednoznacznie, 

że nie podlega wykluczeniu, a pełną dokumentację dotyczącą procedury samooczyszczenia 

posiada 

Zamawiający – Tauron Dystrybucja S.A., którą to okoliczność Przystępujący wskazał 

również w JEDZ.  

Izba  zgodziła  się  z  Przystępującym,  iż  w  sytuacji,  gdy  Zamawiający  posiada  pełną 

dokumentację dotyczącą procedury samooczyszczenia, to na zasadzie art. 127 ust. 2 ustawy 

Pzp, 

wzywanie  Przystępującego  do  złożenia  podmiotowych  środków  dowodowych,  które 

Zamawiający  posiada,  a  wykonawca  wskaże  te  środki  oraz  potwierdzi  ich  prawidłowość  

i 

aktualność (Przystępujący powyższe potwierdził, co wynika z JEDZ Przystępującego), byłoby 

bezzasadne. 

Wobec powyższego, zarzut nr 3 odwołania podlegał oddaleniu.  

Zarzut nr 4 odwołania 

Zgodnie z art. 462 ust. 3 ustawy Pzp, w 

przypadku zamówień na roboty budowlane oraz usługi, 

które  mają  być  wykonane  w  miejscu  podlegającym  bezpośredniemu  nadzorowi 

zamawiającego,  zamawiający  żąda,  aby  przed  przystąpieniem  do  wykonania  zamówienia 

wykonawca  podał  nazwy,  dane  kontaktowe  oraz  przedstawicieli,  podwykonawców 

zaangażowanych  w  takie  roboty  budowlane  lub  usługi,  jeżeli  są  już  znani.  Wykonawca 

zawiadamia  zamaw

iającego  o  wszelkich  zmianach  w  odniesieniu  do  informacji,  o  których 

mowa  w  zdaniu  pierwszym

, w trakcie realizacji zamówienia, a także przekazuje wymagane 

informacje  na  temat  nowych  podwykonawców,  którym  w  późniejszym  okresie  zamierza 

powierzyć realizację robót budowlanych lub usług. 

Art. 

462 ust. 5 ustawy Pzp stanowi, iż  w  przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3 oraz ust. 

4  pkt  1,  zamawiający  może  badać,  czy  nie  zachodzą  wobec  podwykonawcy  niebędącego 

podmiotem udostępniającym zasoby podstawy wykluczenia, o których mowa w art. 108 i art. 

109, o ile przewidział to w dokumentach zamówienia. Wykonawca na żądanie zamawiającego 

przedstawia oświadczenie, o którym mowa w art. 125 ust. 1, lub podmiotowe środki dowodowe 

dotyczące tego podwykonawcy. 

Stosowanie  do  art.  109  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp,  z 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

zamawiający  może  wykluczyć  wykonawcę,  który  w  sposób  zawiniony  poważnie  naruszył 

obowiązki zawodowe, co podważa jego uczciwość, w szczególności gdy wykonawca w wyniku 

zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał 

zamówienie, co zamawiający jest w stanie wykazać za pomocą stosownych dowodów. 

Zgodnie z ppkt 3.3.4 w Rozdziale 3 SWZ

, wykonawca, który zamierza powierzyć wykonanie 

części zamówienia podwykonawcom w celu wykazania braku istnienia wobec nich podstaw 

wykluczenia  z  udziału  w  Postępowaniu,  składa  JEDZ  dotyczące  podwykonawców  (zgodnie  

z art. 462 ust. 5 Pzp). 

Przystępujący złożył JEDZ, w którym  wskazał, że podwykonawca  znajdował się w sytuacji,  

w której wcześniejsza umowa z podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie 

koncesji 

została rozwiązana przed czasem lub w której nałożone zostało odszkodowanie lub 

inne porównywalne sankcje w związku z wcześniejszą umową. Wykonawca oświadczył, że na 

podwykonawcę  zostały  nałożone  kary  umowne  w  ramach  umowy  realizowanej  dla 

Województwa  Małopolskiego  na  dostawę  sprzętu  komputerowego.  Kary  nałożono  z  tytułu 

zwłoki w zgłoszeniu dostawy  do odbioru i czterodniowym przekroczeniem terminu realizacji 

umowy

,  w  sprawie  zawarto  ugodę  pozasądową,  w  wyniku  której  naliczone  kary  umowne 

zostały zredukowane.  

Odwołujący podniósł, że Przystępujący zaniechał przedstawieniu dowodów w celu wykazania, 

że podwykonawca nie podlega wykluczeniu.  

W  ocenie  Izby,  Odwołujący  nie  uzasadnił  powstania  zobowiązania  Zamawiającego  do 

weryfikacji,  czy  wobec  podwykonawcy 

nie  będącego  podmiotem  udostępniającym  zasoby 

zachodzą podstawy do wykluczenia, o których mowa w art. 108 i 109 ustawy Pzp, mając na 

uwadze brzmienie przepisu art. 109 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp

, w wystarczającym do uznania, 

że takie zobowiązanie powstało, zakresie.  

Odwołujący podniósł w uzasadnieniu zarzutu nr 4 odwołania, że Zamawiający zobowiązany 

był  do  weryfikacji  podstaw  wykluczenia  podwykonawcy  oraz  przywołał  tylko  niektóre  

z 

okoliczności dotyczących sytuacji podwykonawcy, podniesionych w JEDZ.  

Jak słusznie podniósł Przystępujący naruszenie obowiązków zawodowych musi być zawinione 

i  poważne,  zwykle  naruszenie  obowiązków  zawodowych  jest  zawinione  i  poważne,  jeżeli 

zachowanie  danego  Wykonawcy  wykazuje  zamiar  uchybienia  lub  stosunkowo  poważane 

niedbalstwo z jego strony.  

Zgodnie ze stanowiskiem Przystępującego, zarówno sam Przystępujący, jak i podwykonawca 

nie  byli 

zobowiązani  do  przedstawienia  jakichkolwiek  dowodów  potwierdzających,  że 

podwykonawca podlega 

wykluczeniu, ponieważ przesłanki wykluczenia nie ziściły się w tym 

przypadku. 

Odwołujący, nie przedstawił, zgodnie z art. 535 ustawy Pzp, dowodów na odparcie twierdzeń 

strony przeciwnej.   

Wobec powyższego, zarzut nr 4 odwołania podlegał oddaleniu. 

O kosztach postępowania Izba orzekła, na podstawie, na podstawie art. 557 oraz  art. 574,  

art. 

575 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 7 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 5 pkt 1 oraz § 5 pkt 

2b) 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. 2020 r. poz. 2437). 

Kosztami  postępowania  odwoławczego,  stosowanie  do  wyniku  postępowania 

odwoławczego,  zostali  obciążeni  w  ¾  Odwołujący  oraz  w  ¼  Przystępujący,  który  wniósł 

sprzeciw.  

Wobec powyższego orzeczono, jak w sentencji. 

Przewodnicząca: