KIO 2664/24 WYROK Warszawa, dnia 19 sierpnia 2024 r.

Sygn. akt: KIO 2664/24 

WYROK 

Warszawa, dnia 19 sierpnia 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodnicząca:   Katarzyna Poprawa 

Protokolant:          Klaudia Kwadrans 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  14  sierpnia  2024  roku  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  29  lipca  2024  roku  przez 

Odwołującego  wykonawcę:  Werfen  Polska  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  

z siedzibą w Warszawie w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego: Państwowy 

Instytut Medyczny MSWIA w Warszawie 

przy  udziale  Uczestnika  po  stronie  Zamawiającego:  wykonawcy  Sysmex  Polska  Spółka  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  w  postępowaniu  o  sygn.  

akt KIO 2664/24 

po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie 

kosztami  postępowania  obciąża  Odwołującego  wykonawcę:  Werfen  Polska  Spółka  

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie i:  

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego: 

Werfen Polska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie 

tytułem  wpisu  od  odwołania  oraz  kwotę  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy)  poniesioną  przez  Zamawiającego:  Państwowy 

Instytut Medyczny MSWIA w Warszawie tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, 

zasądza  od  Odwołującego 

Werfen  Polska  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz  Zamawiającego 

Państwowego Instytutu Medycznego MSWIA w Warszawie kwotę 3 600 zł 00 gr 

(słownie:  trzy  tysiące  sześćset    złotych  zero  groszy)  poniesioną  przez 
Zamawiającego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika. 

Na  orzeczenie 

–  w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  

za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie – 

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodnicząca: 

………………………………. 

Sygn. akt: KIO 2664/24 

Uzasadnienie 

Zamawiający  -  Państwowy  Instytut  Medyczny  MSWiA  w  Warszawie  prowadzi 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  zadanie  np.:  „Zakup  i  sukcesywną 

dostawę  odczynników  wraz  z  dzierżawą  aparatów  dla  Państwowego  Instytutu  Medycznego 

MSWiA  w  Warszawie

,  nr  postępowania:  IMMSWiA-2375/20/03/02/2024,  zwane  dalej 

„Postępowaniem”.  Postępowanie  prowadzone  jest  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

zgodnie z ustawą z dnia 11 września 2019 roku Prawo zamówień publicznych (tj. Dz.U. z 2023 

poz. 

1605 z późn. zm.) zwanej dalej: „Pzp” lub „ustawą Pzp”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało 

opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr 218316-2024 w dniu 12 kwietnia 

2024 roku.  

W 

dniu 29 lipca 2024 roku do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej zostało wniesione 

odwołanie przez wykonawcę Werfen Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (zwanego dalej 

„Odwołującym”)  od  niezgodnych  z  przepisami  Pzp  czynności  i  zaniechań  Zamawiającego  

w przedmiotowym 

postępowaniu w zakresie Zadanie nr 3 np.: „Zakup i sukcesywna dostawa 

odczynników koagulologicznych wraz z dzierżawą dwóch aparatów. 

Odwołanie dotyczy następujących czynności i zaniechań Zamawiającego: 

1.  wyboru oferty Sysmex Polska Sp. z o.o. jako najkorzystniejszej, 

zaniechania  dokonania  przez  Zamawiającego  prawidłowego  zbadania  oferty  Werfen 

Polska Sp. z o.o. 

odrzucenia oferty Werfen Polska Sp. z o.o., która to oferta była najkorzystniejsza według 

kryteriów wskazanych w SWZ (21.1 i 2 SWZ), 

4.  zaniechania wyboru oferty Werfen Polska Sp. z o.o. 

Powyższym  czynnościom  i  zaniechaniom  Zamawiającego  Odwołujący  zarzucił  naruszenie 

następujących przepisów Pzp, które miało wpływ na wynik przedmiotowego postępowania: 

1.  art.  16  ust.  1  Pzp  (sprostowany  na  rozprawie  jako  art.  16  pkt  1)

,  tj.  zasady  równego 

traktowania  wykonawców  oraz  prowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego w sposób nie gwarantujący zachowania zasad uczciwej konkurencji, 

2. art. 16 ust. 2 Pzp (sprostowany na rozprawie jako art. 16 pkt 2

),, tj. zasady przejrzystości 

poprzez  sprecyzowanie  przedmiotu  zamówienia  na  etapie  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej, 

3.  art.  223  ust.  1  Pzp

,  tj.  obowiązku  badania  i  oceny  oferty  oraz  żądania  wyjaśnień  

od  wykonawców  poprzez  dokonanie  błędnej  interpretacji  wyjaśnień  Werfen  Polska  

Sp. z o.o. z dnia 21 czerwca 2024 r., a w konsekwencji dokonanie oceny zgodności oferty 

złożonej przez Werfen Polska Sp. z o.o. jako niezgodnej z SWZ, 

4.  art. 226 ust. 1 pkt. 5 Pzp

, tj. obowiązku odrzucenia oferty niezgodnej z SWZ, w związku  

z  bezzasadnym  odrzuceniem  oferty  złożonej  przez  Werfen  Polska  Sp.  z  o.o.,  która  

to oferta była zgodna z wymaganiami wskazanymi w SWZ, 

art. 223 ust.2 pkt 3 tj. braku poprawienia innych omyłek w ofercie Werfen, nie ingerujących 

w  istotny  sposób  w  treść  oferty,  poprzez  zmianę  ilości  zaoferowanych  opakowań  

z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dodatkowych działań 

art. 239 ust. 1 i 2 PZP, tj. obowiązku wybrania oferty najkorzystniejszej poprzez wybranie 

oferty, która nie była ofertą najkorzystniejszą biorąc pod uwagę kryteria wskazane w SWZ 

oraz niewybranie oferty Werfen Polska Sp. z o.o.  

Wobec powyższego, na podstawie art. 554 ust. 3 pkt 1 lit. a i b Pzp, Odwołujący wniósł o: 

unieważnienie wyboru oferty wniesionej przez Sysmex Polska Sp. z o.o., 

zobowiązanie Zamawiającego do ponownego badania i oceny ofert, 

nakazanie Zamawiającemu dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej, tj. złożonej przez 

Werfen Polska Sp. z o.o., 

zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Werfen Polska Sp. z o.o. kosztów postępowania 

odwoławczego. 

Odwołujący wskazał, ze posiada interes we wniesieniu odwołania, bowiem złożył ofertę 

odpowiadającą  SWZ  na  kwotę  1  351  551,57  zł  brutto.  W  sytuacji  wadliwości  czynności 

Zamawiającego,  poprzez  unieważnienie  czynności  dokonanych  z  naruszeniem  Pzp  

i niewybranie oferty Sysmex Polska Sp. z o.o. jako nie będącej ofertą najkorzystniejszej, oferta 

Werfen  Polska  Sp.  z  o.o.  będzie  ofertą  najkorzystniejszą,  niepodlegającą  odrzuceniu  

i spełniającą wymogi SWZ, mieszczącą się w przeznaczonym na sfinansowanie zamówienia 

budżecie  Zamawiającego.  Powoduje  to  uznanie,  że  powinna  ona  zostać  wybrana  przez 

Zamawiającego jako najkorzystniejsza. 

Odwołujący przedstawił następujący stan faktyczny. 

Dnia 12 kwietnia 2024 r. Państwowy Instytut Medyczny MSWiA w Warszawie ogłosił przetarg, 

którego  przedmiotem  był  zakup  oraz  sukcesywna  dostawa  odczynników  wraz  z  dzierżawą 

aparatów, wyznaczając przy tym termin składania ofert na dzień 17 maja 2024r. Termin ten 

został następnie wydłużony do dnia 24 maja 2024 r. 

Pismem z dnia 19 lipca 2024 r. Zamawiający poinformował Werfen Polska Sp. z o.o. (dalej 

jako „Werfen”) o dokonaniu wyboru oferty Sysmex Polska Sp. z o.o. jako najkorzystniejszej 

oferty w przedmiotowym postępowaniu oraz o odrzuceniu oferty złożonej przez Werfen. 

Oferta Sysmex Polska Sp. z o.o. została oceniona jako najkorzystniejsza i uzyskała 84 pkt 

wyniku końcowego oceny oferty, natomiast oferta Werfen została odrzucona uzyskując 0 pkt 

wyniku końcowego oceny oferty. 

Jako przyczynę odrzucenia Werfen Zamawiający wskazał brak zgodności oferty z wymogami 

SWZ w postaci braku wystarczającej ilości materiałów kontrolnych do przeprowadzenia przez 

Zamawiającego  codziennej  kontroli  na  dwóch  poziomach  dla  wskazanych  parametrów.  

We 

wzorze oferty elektronicznej będącej załącznikiem nr 1 do SWZ w wierszu 43, kolumnie C, 

Zamawiający wskazał, iż kontrole dla wybranych parametrów mają być wykonywane na dwóch 

poziomach, w ilości odpowiedniej do prowadzenia codziennej kontroli. 

Zamawiający  w  ogłoszeniu  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  stwierdził,  iż  „Wykonawca 

powinien  zaoferować  ilości  pozwalające  na  wykonanie  1460  kontroli  na  każdym  z  dwóch 

poziomów”, uznając przy tym, że liczba fiolek zaoferowanych przez Werfen byłaby zbytmała 

do wykonania niezbędnych ilości kontroli na dwóch poziomach.  

Stanowisko to 

według Odwołującego jest nieuzasadnione. 

Werfen  zaoferował  odpowiednią  ilość  kontroli  wymaganą  przez  Zamawiającego  w  SWZ  

do wykonania codziennej kontroli na dwóch poziomach (prawidłowym i patologicznym). 

Kluczową  kwestią  w  zrozumieniu  prawidłowości  ilości  zaoferowanych  przez  Werfen 

materiałów  kontrolnych  jest  stabilność  tych  materiałów  (termin  ich  trwałości),  tj.  możliwości  

ich wykorzystania po otwarciu fiolki danego materiału kontrolnego. Zaznaczyć przy tym należy,  

iż  każda  fiolka  materiału  kontrolnego  zawiera  ilość  materiału  umożliwiającego  wykonanie 

kilkukrotne  kompletu  kontroli  dla  wskazanych  parametrów  w  ciągu  24  h  od  momentu  

jej  otwarcia.  Okres  trwałości  materiałów  kontrolnych  zaoferowanych  przez  Werfen  od  ich 

otwarcia  wynosi  24h.  W  związku  z  powyższym,  Zamawiający  błędnie  przyjmuje,  że  jeśli 

kontrola  jest  wykonywana  codziennie  to  należy  codziennie  otworzyć  nową  fiolkę  kontroli. 

Otwarcie jednej fiolki danego dnia zdecydowanie daje możliwość następczego jej użycia przez 

kolejne 24 godziny, także godziny przypadające na dzień następny, co niewątpliwie pozwala 

na dokonanie wymaganej zapisami SWZ codziennej kontroli. Używanie kolejnej fiolki materiału 

kontrolnego, podczas gdy otwarty pozostaje materiał w jego okresie trwałości, należy uznać 

za nieuzasadnione i generujące zbędne koszty po stronie Zamawiającego. 

Zamawiający uzasadniając odrzucenie oferty Werfen podniósł, iż dokonując kalkulacji ilości 

materiałów kontrolnych Werfen narzucił niejako Zamawiającemu, w jakich godzinach kontrola 

ma  być  wykonywana.  Jednakże  Zamawiający  w  zapisach  SWZ  wskazał,  tylko  iż  kontrola 

będzie  wykonywana  codziennie  na  dwóch  poziomach,  a  więc  już  jednorazowe  wykonanie 

kontroli  w  ciągu  każdego  dnia  trwania  umowy  spełnia  taki  wymóg.  Zakładając  dyscyplinę 

finansową  Zamawiającego,  do  której  zgodnie  z  przepisami  prawa  jest  on  zobowiązany, 

Zamawiający  winien  dążyć  do  maksymalnego  wykorzystania  zakupionych  materiałów 

kontrolnych,  aniżeli  zakładać  wykorzystanie  zaledwie  125μl  materiału  (potrzebnych  

do  wykonania  kontroli  codziennie  oznaczanych  parametrów)  z  1000  μl  znajdujących  

się w fiolce. 

Werfen w dniu 21czerwca 

2024, w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego z dn. 18 czerwca 

2024  do  wyjaśnień  treści  oferty,  przedstawił  obszerne  informacje,  z  których  wynika,  

że  zaoferowana  ilość  po  110  opakowań  materiału  kontrolnego  wystarczy  na  wykonanie 

założonych oznaczeń kontrolnych. Ilość ta uwzględnia także sytuacje, w których Zamawiający 

nie użyje ponownie otwartej fiolki. 

Podkreślenia  wymaga  fakt,  iż  Werfen  brał  już  udział  w  przetargu  organizowanym  przez 

Zamawiającego  w  2015  oraz  w  2020  r.  (zamówienia  zostały  zrealizowane  przez  Werfen 

prawidłowo), o tożsamym opisie przedmiotu zamówienia, w których to przetargach jego oferta 

została  uznana  za  najkorzystniejszą.  Wówczas  Werfen  przyjął  tę  samą  metodykę 

oszacowania ilości materiałów kontrolnych (dla parametrów wykonywanych i kontrolowanych 

codziennie  możliwość  wykonania  oznaczeń  kontrolnych  w  dniu  otwarcia  fiolki,  jak  i  w  dniu 

n

astępnym). 

Sytuacja  ta  wskazuje  na  niekonsekwencję  Zamawiającego  w  procedurach  stosowanych  

w strukturach swojej działalności. 

Odwołujący wskazuje, że niedookreślenie znaczenia poszczególnych zapisów SWZ oraz jego 

załączników nie może prowadzić do dowolnej ich interpretacji. Zgodnie bowiem z przyjętą linią 

orzeczniczą  „Również  w  orzecznictwie  krajowym  konsekwentnie  podkreśla  się,  

że stwierdzenie wątpliwości czy niespójności co do treści dokumentów zamówienia powinno 

prowadzić do ich interpretacji na korzyść wykonawcy i nie może pociągać za sobą dla niego 

negatywnych  skutków,  zwłaszcza  skutków  polegających  na  odrzuceniu  oferty.  Zasadą  jest,  

że wykonawcy nie powinni ponosić negatywnych konsekwencji wynikających z niedochowania 

przez  zamawiającego  należytej  staranności  przy  kształtowaniu  treści  dokumentów 

zamówienia.” (Wyrok KIO z dnia 17 marca 2023 r. o sygn. KIO 613/23), „(…) to powszechnie 

p

rzyjętą  w  praktyce  zamówień  publicznych  zasadą  jest  interpretacja  wszelkich  niejasności, 

dwuznaczności i niezgodności w dokumentach postępowania na korzyść wykonawcy” (Wyrok 

KIO z dnia 12 sierpnia 2021 r., sygn. akt 2020/21). 

Gdyby  Zamawiający  jasno  określił,  że  wymaga  by  codziennie  wykonywano  badania 

kontrolne z nowej fiolki materiału kontrolnego, Wykonawca policzyłby w ofercie po 1461 fiolek 

każdego z kwestionowanych materiałów (uwzględniając rok przestępny, umieścił by w ofercie 

o 1 opakowanie więcej niż policzył Zamawiający i firma Sysmex Polska), a jego oferta i tak 

byłaby  najkorzystniejsza  i  cenowo  i  jakościowo.  Niestety  takiego  jasnego  wymogu  nie  było 

sprecyzowanego  w  pierwotnym  SWZ,  a  pojawił  się  on  dopiero  w  uzasadnieniu  odrzucenia 

oferty Werfen. 

Nawet jednak, jeśli zaistniały rozbieżności w interpretacji SWZ między Zamawiającym 

a Odwołującym, to jak czytamy w wyroku KIO z dn. 9 listopada 2018 r (sygn. KIO 2165/18), 

w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego dotyczących sukcesywnych dostaw 

zestawów  odczynnikowych  do  badań  diagnostycznych  błędy  w  ilości  zaoferowanych 

opakowań odczynników, kalibratorów czy materiałów kontrolnych i zużywalnych zdarzają się 

bard

zo  często.  Kwestia  tego,  w  jaki  sposób  kwalifikować  tego  rodzaju  błędy  –  czy  jako 

p

odstawę odrzucenia oferty, czy jako omyłkę podlegająca poprawie w trybie art. 87 ust.2 pkt 

3 ustawy Pzp (obecnie art.223 ust. 2 pkt 3 -

przypis Odwołującego) – była zatem wielokrotnie 

przedmiotem rozważań Krajowej Izby Odwoławczej (Izba lub KIO) Wynikiem tych rozważań 

było  uznanie  przez  Izbę,  że  niedoszacowanie  ilości  zaoferowanych  opakowań  danego 

produktu  stanowi  omyłkę  polegającą  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ  podlegającą  poprawie 

przez zamawiającego w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp” (obecnie art. 223 ust 2 pkt 3 – 

przypis Odwołującego) (sygn. akt, KIO 2246/17) ”. 

Tak  więc,  jeśli  nawet  Zamawiający  odmiennie  niż  Odwołujący  interpretował  termin 

„codziennego  wykonywania  kontroli”  (jako  możliwość  jej  wykonywania  bez  żadnych 

ograniczeń czasowych), to ustalił przecież konkretną ilość opakowań w ofercie Odwołującego, 

spełniającą tak rozumiane przez niego wymogi SWZ - po 146 opak. kontroli Normal Control 

Assayed i Low Abnormal Control Assayed) i powinien poprawić ofertę w trybie art. 223 ust.2 

pkt  3  oraz  zawiadomić  Odwołującego  o  wprowadzeniu  poprawek.  (zwiększenie  ilości 

op

akowań  wskazanych  materiałów  wraz  ze  zmianą  ceny  oferty).  Oferowany  asortyment 

materiałów  nie  uległby  zmianie,  a  oferta  firmy  Werfen  zwiększyłaby  wtedy  swoją  wartość 

zaledwie o 0,81% wartości brutto, a więc poprawa nie miałaby istotnego charakteru dla całości 

oferty. 

Zgodnie z art. 239 ust. 1 Pzp

, Zamawiający ma obowiązek wyboru oferty spełniającej 

warunki  SWZ,  która  to  jest  najkorzystniejsza.  Zgodnie  z  poglądem  doktryny  zaznaczam,  

iż  „Najkorzystniejsza  oferta  to  oferta  przedstawiająca  najkorzystniejszy  stosunek  jakości  

do  ceny  lub  kosztu  lub  oferta  z  najniższą  ceną  lub  kosztem.  W  tych  okolicznościach 

zamawiający powinien stosować zasady wynikające z art. 17 ust. 1 dotyczące efektywności 

ekonomicznej. Zamawiający opisuje kryteria oceny ofert w sposób jednoznaczny i zrozumiały. 

Kryteria oceny ofert i ich opis nie mogą pozostawiać zamawiającemu nieograniczonej swobody 

wyboru  najkorzystniejszej  oferty  oraz  umożliwiają  weryfikację  i  porównanie  poziomu 

oferowanego  wykonania  przedmiotu  zamówienia  na  podstawie  informacji  przedstawianych  

w ofertach.” (Komentarz do Ustawy Prawo Zamówień Publicznych pub. Granecki/Granecka 

2024, wyd. 2). 

W  dniu  2  sierpnia  2024  roku  d

o  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiaj

ącego  przystąpił  wykonawca  Sysmex  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

wnosząc o oddalenie odwołania. 

W 

dniu 13 sierpnia 2024 roku Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której 

wniósł  o  oddalenie  odwołania  w  całości,  przedstawiając  stosowną  argumentację  

na potwierdzenie zasadności prezentowanego stanowiska. 

W  dniu  14  sierpnia  2024  roku  podczas  posiedzenia  z  udziałem  Stron  i  Uczestnika 

postępowania  odwoławczego,  Odwołujący  złożył  pismo  procesowe,  stanowiące  replikę  

na odpowiedź na odwołania. Do pisma procesowego zostały załączone następujące dowody:  

Zestawienie  trzech  umów  z  formularzami  ofert  zawartych  pomiędzy  Zamawiającym 

Odwołującym na dostawę odczynników koagulologicznych wraz z dzierżawą aparatów:  

nr 78/FS/2020 z 5 marca 2020 r; nr 271/FS/2015 z 24 listopada 2015 r; nr 47/FS/2011  

z dnia 18 kwietnia 2011 r. 

Zestawienie  wybranych  SWZ  od  wybranych  zamawiających  w  zakresie  analogicznych 

przedmiotów zamówień, 

opracowanie  własne  –  punktacja  dla  oferty  Odwołującego  zgodnie  z  treścią  punktacji 

wskazaną w kryterium oceny ofert. 

Na  posiedzeniu  Zamawiający  złożył  dowód  w  postaci  „Karty  kontroli  odtwarzalności”  

z dnia 5 sierpnia 2024 r. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  oraz  Uczestnika  postępowania 

odwoławczego,  na  podstawie  zgromadzonego  w  sprawie  materiału  dowodowego  

oraz  oświadczeń  i  stanowisk  Stron  złożonych  pisemnie  oraz  ustnie  do  protokołu, 

Krajowa Izba 

Odwoławcza ustaliła co następuje: 

Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których stanowi art. 528 

ustawy Prawo zamówień publicznych  (t.j. Dz. U. z 2023 roku, poz. 1605 ze zm.) skutkujących 

odrzuceniem odwołania. Odwołanie zostało wniesione do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

w dniu 29 lipca 

2024 roku wobec czynności Zamawiającego z dnia 19 lipca 2024 roku. 

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  przekazał  w  ustawowym  terminie  kopię  odwołania 

Zamawiającemu. Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 505 ust 1 ustawy 

– środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują wykonawcy, uczestnikowi 

konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez Zamawiającego 

przepisów  niniejszej  ustawy  -  to  jest  posiadania  interesu  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  

oraz możliwości poniesienia szkody.  

Izba za skuteczne uznała zgłoszenie przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie 

Zamawiającego i dopuściła wykonawcę Sysmex Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie  

do udziału w postępowaniu w charakterze Uczestnika postępowania odwoławczego. 

Izba ustaliła i zważyła:  

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, poczynione ustalenia 

faktyczne  oraz  orzekając  w  granicach  zarzutów  zawartych  w  odwołaniu,  Izba  stwierdziła,               

że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba  wskazuje,  że  rozpoznając  zarzuty  podniesione  w  odwołaniu  ocenia  czynności 

podjęte  przez  Zamawiającego  odpowiadając  na  pytanie,  czy  Zamawiający  poprzez  

ich wykonanie lub zaniechanie czynności do których wykonania był zobowiązany na podstawie 

ustawy  Pz

p,  naruszył  przepisy  prawa  zamówień  publicznych.  W  analizowanym  stanie 

faktycznym w ocenie Izby, Zamawiający nie naruszył przepisów prawa zamówień publicznych 

w zakresie podnoszonym w odwołaniu. 

W pierwszej kolejności Izba odniesie się do zarzutu naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 5 

Pzp, stanowiącego podstawą prawną odrzucenia oferty Odwołującego.  

Zgodnie z treścią art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp, Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść jest 

niezgodna  z  warunkami  zamówienia.  Ustawodawca  zobowiązał  więc  Zamawiającego  

do odrzucenia ofert tych wykonawców, którzy zaoferowali przedmiot zamówienia niezgodny  

z  wymaganiami  określonymi  w  warunkach  zamówienia,  co  do  zakresu,  ilości,  jakości, 

warunków  realizacji,  parametrów  technicznych  i  innych  elementów  istotnych  dla  wykonania 

przedmiotu zamówienia.  

Aby zastosować podstawę odrzucenia oferty z art. 226 ust. 1 pkt 5) Pzp musi być możliwe 

do  uchwycenia  na  czym  konkretnie  polega  niezgodność  oferty,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  

w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie  wskazanymi,  skwantyfikowanymi  i  ustalonymi 

jednoznacznie  postanowieniami  wynikającymi  z  określonych  warunków  zamówienia. 

Odrzuceniu  podlega  zatem  wyłącznie  oferta,  której  treść  jest  niezgodna  z  warunkami 

zamówienia.  Zaznaczenia  wymaga,  że  punktem  wyjścia  dla  ustalenia  zgodności  oferty 

wykonawcy  z  wymaganiami  Zamawiającego  są  postanowienia  w  nich  zawarte,  w  których 

zostały  jasno  i  przejrzyście  wyrażone  oczekiwania  zamawiającego.  Wobec  powyższego,  

w  pierwszej  kolejności  należy  odnieść  się  do  postanowień  w  nich  zawartych,  w  których 

Z

amawiający  określił  stawiane  wykonawcom  wymagania,  z  uwzględnieniem  wszelkich 

modyfikacji treści Specyfikacji Warunków Zamówienia (dalej SWZ). Pamiętać bowiem należy, 

że wykonawca składając ofertę nie może domyślać się co Zamawiający miał na myśli opisując 

przedmiot  zamówienia,  lecz  winien  przygotować  ofertę  w  sposób  spełniający  wszystkie 

warunki  zam

ówienia.  Za  niedopuszczalne  należy  uznać  twierdzenie  o  niezgodności  oferty 

wykonawcy  na  podstawie  niezawartych  w  treści  warunków  zamówienia  wymagań  

lub subiektywnej, rozszerzającej interpretacji ich zapisów jak również dokonanie oceny oferty 

przez  pryzmat 

oczekiwań  nieznajdujących  odzwierciedlenia  w  warunkach  zamówienia. 

Wykonawca  bowiem  przygotowując  swoją  ofertę,  opiera  się  na  dosłownym  brzmieniu 

postanowień w nich zawartych. 

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, wskazać należy, 

że Zamawiający w treści SWZ - wzór oferty elektronicznej będącej załącznikiem nr 1 do SWZ 

w  wierszu  43,  kolumnie  C, 

wskazał,  iż  kontrole  dla  wybranych  parametrów  mają  być 

wykonywane na dwóch poziomach, w ilości odpowiedniej do prowadzenia codziennej kontroli. 

Z  treści  powyższego  wynika  w  sposób  niebudzący  wątpliwości,  że  Zamawiający  określił,  

że  kontrole  będą  prowadzone  codziennie,  bez  dodatkowego  wskazania  informacji  

np. co do 

czasu, ilości, itp. ich przeprowadzania.  

W uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego, Zamawiający wskazał: W praktyce 

oznacza  to,  że  w  sytuacji  terminu  wykonania  zamówienia  wynoszącego  48  miesięcy, 

Wykonawca powinien zaoferować ilości pozwalające na wykonanie 1460 kontroli na każdym 

z  dwóch  poziomów.  Wykonawca  zaoferował  natomiast  po  110  opakowań  dla  każdego 

poziomu. 

W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wskazał, że okres obowiązywania umowy 

wynosi 1460 dni. Odwołujący zaoferował 11 opakowań materiału kontrolnego w fiolkach po 10 

ml  (100  fiolek  w  opakowaniu)  dla  każdego  poziomu,  czyli  łącznie  zaoferował  1100  fiolek 

odczynnika  dla  każdego  poziomu,  a  więc  mniejszą  niż  liczba  dni,  w  których  mogą  być 

wykonywane kontrole. 

Z  udzielonych  przez  Odwołującego  wyjaśnień  treści  oferty  z  dnia  21  czerwca  2024  roku 

(złożonych  w  trybie  art.  223  ust.  1  Pzp)  wynika,  że  ponieważ  trwałość  zaoferowanego 

odczynnika wynosi 24 godziny, to 

Zamawiający może korzystać z jednej otwartej fiolki przez 

dwa dni wykonując z jej zawartości badania (w okresie 24 godzin). 

Jak  wskazuje  dalej  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie:  W  ocenie 

Zamawiającego  możliwość  użycia  odczynnika  w  następnym  dniu  po  otwarciu  fiolki 

teoretycznie istnieje, jednak jedynie przy spełnieniu warunku, aby kolejna kontrola odbyła się 

nie później niż 24 godziny po poprzedniej. Spełnienie tego warunku w całym okresie realizacji 

umowy nie jest możliwe, tak z uwagi na możliwość wystąpienia zdarzeń nieprzewidywalnych, 

powodujących brak możliwości wykonania kontroli w określonej z góry godzinie, jak i z uwagi 

na konieczność zachowania nieprzekraczalnego terminu jej przeprowadzenia. W sytuacji, gdy 

Wykonawca  zaoferował  360  fiolek  odczynnika  mniej  niż  liczba  dni,  w  których  wykonywane 

będą  kontrole,  należy  przyjąć, że  w  przynajmniej  360  dniach  (a  więc w  ¼  okresu  realizacji 

umowy), kontrola będzie musiała być wykonywana najpóźniej w 24 godziny po poprzedniej. 

Oznaczałoby  to  konieczność  wprowadzenia  systemu  zarządzania  wykorzystaniem 

dostępnymi  fiolkami  odczynnika  tak,  by  zaplanować  używanie  fiolek  „nowych”  i  „otwartych” 

oraz  zapewnienie  użycia  fiolki  „otwartej”  nie  później  niż  24h  po  jej  otwarciu.  Zamawiający  

w  żaden  sposób  nie  przewidywał  ani  nie  dopuszczał  w  SWZ  takiej  sytuacji,  żądając 

dostarczenia odczynnika w ilości wystarczającej do przeprowadzenia codziennej kontroli nie 

precyzując  w  jakim  reżimie  czasowym  kontrola  ta  będzie  wykonywana.  Postanowienie 

„codzienna  kontrola”  nie  jest  niejasne,  nieprecyzyjne  czy  dwuznaczne  i  oznacza  kontrolę 

„zdarzającą się co dzień” (por. Słownik Języka Polskiego PWN). Zamawiający ma więc prawo 

przeprowadzać kontrolę w dowolnie wybranym czasie każdego dnia obowiązywania umowy  

i 

zaoferowane przez wykonawcę odczynniki muszą mu na to pozwolić. Warunek ten nie został 

spełniony.  Podkreślić  należy,  że  wykonywanie  kontroli  w  sposób  narzucany  przez 

Odwołującego nie tylko nie jest zgodne z wymaganiami SWZ, ale nie jest również możliwe  

w  praktyce  (prowadzi  do  większego  zużycia  odczynnika  niż  szacuje  to  Odwołujący, 

dodatkowych kosztów oraz do opóźnień w wykonywaniu badań) (…). 

Izba  w  pełni  podziela  stanowisko  Zamawiającego,  uznając  je  za  zasadne.  Wymóg 

dostarczenia  odczynnika  w  ilości  wystarczającej  do  przeprowadzenia  codziennej  kontroli,  

w żaden sposób nie dawał Odwołującemu podstaw do szacowania ilości kontroli, przyjmując 

założenie,  że  Zamawiający  będzie  przeprowadzał  badania  codziennie,  jednak  w  ciągu  24 

godzin od otwarcia fiolki. Takie działanie pozwalałoby na użycie tego samego materiału w dniu 

jego otwarcia, jak i w dniu następnym.  

Sposób  szacowania  ilości  oferowanego  materiału  wynikał,  jak  wskazał  Odwołujący 

podczas rozprawy z dotychczasowego doświadczenia u Zamawiającego. 

W  ocenie  Izby  sposób  szacowania  ilości  oferowanego  materiału  kontrolnego  winien 

jednak opierać się wyłącznie na treści zawartej w dokumentach zamówienia, a ta nie dawała 

podstaw 

do  uznania,  że  Zamawiający  będzie  wykonywał  badania  w  dniu  następnym  

od  otwarcia  fiolki,  w  ciągu  24  godzin  i  w  ten  sposób  wyczerpie  potrzebę  przeprowadzenia 

badań  kontrolnych  wymaganych  w  całym  dniu.  Przyjęcie  takiego  założenia  przez 

Odwołującego było zatem nieuprawnione i nie może podlegać ochronie.  

Określenie  „codzienny/a”,  jak  wskazał  Zamawiający  nie  jest  niejasne,  nieprecyzyjne 

czy dwuznaczne. Oznacza:

 1. odbywający się, powtarzający się każdego dnia; 2. przypadający 

na każdy dzień, np. codzienna dawka; 3. robiący coś w każdy dzień, np. codzienny konsument; 

4.  wydawany, 

transmitowany  każdego  dnia,  np.  codzienna  gazeta;  5.  typowy  dla  dnia 

powszedniego, zwykły (

https://sjp.pl/codziennie

). W definicji słowa „codzienny/a” nie znajduje 

się ograniczenie godziny lub pory dnia, jak próbuje to przekazać Odwołujący.  

Istotne jest natomiast to, aby dane zdarzenie nastąpiło każdego dnia. 

Izba nie podziel

iła również stanowiska Odwołującego, że sposób opisania przedmiotu 

zamówienia  był  niejednoznaczny  i  nieprecyzyjny.  Brak  pytań  do  SWZ  w  tym  zakresie  nie 

potwierdza  takiego  stanowiska.  Ponadto  dowody  złożone  przez  Odwołującego  w  postaci 

Specyfikacji  Warunków  Zamówienia  od  innych  Zamawiających  w  analogicznych 

postępowaniach,  potwierdziły  właśnie  prawidłowość  i  zasadność  opisania  przedmiotu 

zamówienia w sposób przyjęty przez Zamawiającego w tym postępowaniu.  

W  ocenie  Izby,  to  nie  sposób  opisu  przedmiotu  zamówienia  był  nieprawidłowy,  

a sposób szacowania przez Odwołującego ilości oferowanego materiału kontrolnego, oparty 

nie o postanowienia SWZ, lecz o 

własne, nieuprawnione szacunki. Odwołujący powoływał się 

na  dotychczasowe  doświadczenie  w  realizacji  takich  samych  zamówień,  jednakże  takie 

doświadczenie,  wskazywałoby  na  konieczność  zaoferowania  ilości  materiałów  kontrolnych  

na  poziomie  uzasadnionym  potrzebami  Zamawiającego  z  okresu  poprzedniego  (umowa  

z 2020 r 

zawarta na okres 48 miesięcy), nie tylko w ilości wynikającej z umowy (aneksu do 

umowy), ale również z zamówień składanych na innej podstawie prawnej. 

Izba nie przychyliła się również do stanowiska Odwołującego, że dopiero z informacji 

o odrzuceniu jego oferty, dowiedział się, że winien zaoferować ilość pozwalającą na wykonanie 

1460 kontroli.  

Izba  wskazuje,  że  ilość  pozwalająca  na  wykonanie  1460  kontroli  wynika  z  ilości  dni 

obowiązywania  umowy,  na  którą  Odwołujący  składał  ofertę,  i  nie  jest  to  żadna  nowa 

informacja, która nie wynikała z postanowień SWZ. To, że ilość dni obowiązywania umowy nie 

została wskazana konkretną liczbą, nie oznacza, że Odwołujący nie miał wiedzy ile dni będzie 

obowiązywała umowa, i przez jaki okres czasu potrzeba Zamawiającego w postaci materiału 

kontrolnego 

dla „codziennej kontroli” winna zostać zabezpieczona. Taka informacja wynikała 

choćby z okresu wskazanego ilością 48 miesięcy obowiązywania umowy. 

Wobec powyższego zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie. 

Izba  za  niezasadny  uznała  również  zarzut  naruszenia  art.  223  ust.  2  pkt  3  tj.  braku 

poprawienia innych omyłek w ofercie Werfen, nie ingerujących w istotny sposób w treść oferty, 

poprzez  zmianę  ilości  zaoferowanych  opakowań  z  uwzględnieniem  konsekwencji 

rachunkowych dodatkowych działań. 

Zgodnie z treścią ww. przepisu Zamawiający poprawia w ofercie inne omyłki polegające na 

niezgodności  oferty  z  dokumentami  zamówienia,  niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści 

oferty, niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego została poprawiona.  

Izba  w  tym  zakresie  w  całości  podziela  stanowisko  Zamawiającego  wyrażone  

w odpowiedzi na odwołanie. Zamawiający wyjaśnił, że byłoby to możliwe, gdyby Odwołujący 

w  wyjaśnieniach  wskazał,  iż  zaoferował  omyłkowo  zbyt  małą  liczbę  fiolek  odczynnika. 

Odwołujący w złożonych wyjaśnieniach (tajemnica przedsiębiorstwa) nie powołał się wszakże 

na błąd, lecz wskazał, że dana liczba fiolek została zaoferowana przez Odwołującego celowo, 

w  oparciu  o  przeprowadzone  oszacowanie  potrzeb  Zamawiającego.  W  takiej  sytuacji  nie 

można mówić o omyłce, czyli niedopatrzeniu, niezamierzonym błędzie. W wyroku z dnia 22 

czerwca  2017  r.,  KIO  1083/17;  KIO  1095/17,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  zwróciła  uwagę,  

że  „Orzecznictwo  wydane  w  związku  z  powołanym  przepisem  wypracowało  dyrektywy 

uzdrowienia oferty dotkniętej omyłkami. Przede wszystkim omyłki powinny być niezamierzone 

przez  wykonawcę.”  W  sytuacji,  gdy  niezgodność  z  SWZ  została  przez  Odwołującego 

zamierzon

a, co wprost wynika z jego wyjaśnień a także z treści odwołania, nie ma możliwości 

je

j poprawy przez Zamawiającego jako innej omyłki. 

W  ocenie  Izby  nie  zaistniały  podstawy  uzasadniające  możliwość  poprawienia  oferty 

Odwołującego  na  podstawie  art.  223  ust.  2  pkt  3  Pzp.  Wyjaśnienia  udzielone  przez 

Odwołującego z dnia 21 czerwca 2024 roku co do ilości zaoferowanego materiału kontrolnego 

jednoznacznie  wskazują,  że  zaoferowana  ilość  jest  świadomą  decyzją  Odwołującego, 

niewynika

jącą  z  błędu  lecz  z  wyliczeń  Odwołującego,  co  do  zabezpieczenia  potrzeb 

Zamawiającego. W wyjaśnieniach, Odwołujący wręcz potwierdził prawidłowość przyjętej ilości 

materia

łu  kontrolnego  -  co  czyni  zarzut  naruszenia  art.  223  ust.  1  Pzp,  poprzez  dokonanie 

błędnej interpretacji wyjaśnień Odwołującego - zupełnie niezrozumiałym.  

Taka informacja wynika również z treści samego odwołania (str. 4 przedostatni akapit).  

Co  więcej,  w  treści  odwołania  Odwołujący  nie  wykazał  żadnych  obiektywnych  okoliczności 

uzasadniających poprawienie innej omyłki w treści oferty Odwołującego, lecz odwołał się do 

orzecznictwa  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  dotyczącego  rozbieżności  w  interpretacji 

postanowień 

SWZ, 

które 

mogą 

prowadzić 

do 

błędów 

w 

ofercie.  

Jednakże,  jak  Izba  wskazała  powyżej,  w  przedmiotowej  sprawie  nie  zaistniały  okoliczności 

niejasnych, nieprecyzyjnych postanowień SWZ.  

W  ocenie  Izby  przywołana  argumentacja  dotycząca  możliwości  poprawienia  treści 

oferty Odwołującego jest wyłącznie strategią procesową Odwołującego, przyjętą na potrzeby 

postępowania  odwoławczego.  Pozbawiona  jest  ona  jakichkolwiek  argumentów  i  podstaw 

faktycznych, 

uzasadniających  możliwość  i  zasadność  jej  przyjęcia  w  stosunku  do  oferty 

Odwołującego.  

W  tych  okolicznościach  nie  można  mówić,  że  Odwołujący  popełnił  inną  omyłkę, 

uzasadniającą możliwość jej poprawienia na podstawie art. 223 ust. 2 pkt 3 Pzp. 

Zarzut 

należało zatem oddalić. 

Izba oddaliła również zarzut dotyczący naruszenia art. 239 ust. 1 i 2 Pzp, tj. obowiązku 

wybrania  oferty  najkorzystniejszej  poprzez  wybranie  oferty,  która  nie  była  ofertą 

najkorzystniejszą biorąc pod uwagę kryteria wskazane w SWZ oraz niewybranie oferty Werfen 

Polska  Sp.  z  o.o.   

Zgodnie  z  treścią  ww.  przepisu  Zamawiający  wybiera  najkorzystniejszą 

ofertę  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  dokumentach  zamówienia. 

Najkorzystniejsza oferta to oferta przedstawiająca najkorzystniejszy stosunek jakości do ceny 

lub kosztu lub oferta z najniższą ceną. 

W treści odwołania, ani również podczas rozprawy, Odwołujący nie przedstawił żadnej 

argumentacji, potwierdzającej, że Zamawiający dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej na 

podstawie  innych  kryteriów,  niż  te  określone  w  treści  dokumentów  zamówienia,  lub  z  ich 

naruszeniem. Natomiast o

ferta Odwołującego, jako niezgodna z warunkami zamówienia nie 

mogła  podlegać  ocenie  w  ramach  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  dokumentach 

zamówienia.  

Wobec powyższego zarzut należało oddalić.  

Za  niezasadne  i  niewykazane  Izba  uznała  również  zarzuty  dotyczące  naruszenia  

art.  16  pkt  1  Pzp

,  tj.  zasady  równego  traktowania  wykonawców  oraz  prowadzenia 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w sposób nie gwarantujący zachowania 

zasad  uczciwej  konkurencji,  oraz  art.  16  pkt.  2  Pzp

,  tj.  zasady  przejrzystości  poprzez 

sprecyzowanie przedmiotu zamówienia na etapie wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Izba  nie  odniosła  się  do  argumentów  podniesionych  przez  Odwołującego  podczas 

rozprawy  dotyczących  treści  oferty  Przystępującego.  Stanowiły  one  rozszerzenie  zarzutów 

odwołania  o  nowe  okoliczności  niezawarte  w  odwołaniu,  co  należy  postrzegać  jako  nowe 

zarzuty. Zgodnie z art. 555 Pzp Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte 

w odwołaniu. 

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.  

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  557  i  575 

ustawy Pzp w zw. z § 5 pkt 1) i 2 b) oraz § 8 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów  

w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania 

oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  

(Dz.U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodnicząca: ………………………………..