Klaudyna Saja-Żwirkowska

W sytuacji, w której zamawiający zawarł umowę w sprawie zamówienia publicznego, zanim rozpatrzono odwołanie, Krajowa Izba Odwoławcza może wydać wyłącznie rozstrzygnięcie oparte na art. 192 ust. 3 pkt 2 lit. a-c ustawy Pzp, czyli unieważnić umowę, nałożyć karę finansową albo orzec o skróceniu okresu obowiązywania umowy. Niedopuszczalne byłoby nakazanie zamawiającemu wykonania lub powtórzenia czynności lub nakazanie unieważnienia czynności zamawiającego (wyrok Sądu Okręgowego w Kielcach z 3 października 2014 r.; sygn. akt VII Ga 150/14)

Formularz cenowy nie może być uzupełniony w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, gdyż przepis ten pozwala jedynie na uzupełnianie dokumentów składanych na potwierdzanie spełniania przez wykonawców warunków udziału w postępowaniu. Wymagania określa zamawiający, a wykonawca ma wskazać produkty, które im odpowiadają. Jeśli tego nie uczyni, to nie wiadomo, co faktycznie zaoferował. Formularz cenowy zawierający zindywidualizowanie oferowanych produktów stanowi merytoryczną treść złożonej przez wykonawcę oferty, a zatem nieuprawnione byłoby wzywanie wykonawcy do uzupełnienia dokumentów (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 5 stycznia 2015 r.; sygn. akt KIO 2662/14)

Odmienność oferty od siwz może przejawiać się w zakresie proponowanego przedmiotu zamówienia, jak też w sposobie jego realizacji. Niezgodność taka ma miejsce w sytuacji, gdy zaoferowany przedmiot dostawy bądź też usługi nie odpowiada opisanemu w specyfikacji przedmiotowi zamówienia co do zakresu, ilości, jakości, warunków realizacji i innych elementów istotnych do wykonania przedmiotu zamówienia w stopniu zaspokajającym oczekiwania i interesy zamawiającego. Jednak aby można było mówić o niezgodności treści oferty z treścią siwz, musi istnieć możliwość przyporządkowania treści siwz, która powinna znaleźć odzwierciedlenie w treści oferty (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 5 stycznia 2015 r.; sygn. akt KIO 2670/14).

Jeżeli zamawiający posiada wiedzę, że informacje wskazane w wykazie złożonym wraz z ofertą nie mają na celu wywołać błędnego wrażenia, a wykonawca jest w stanie spełnić warunki udziału w postępowaniu, nie można mówić o złożeniu nieprawdziwych informacji. Przy ocenie dokumentów uzasadniających ewentualne wykluczenie na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp nie można bowiem pomijać stanu wiedzy zamawiającego (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 27 października 2014 r.; sygn. akt KIO 2106/14)

Należy odrzucić ofertę na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, jeśli niezgodność treści oferty z siwz ma charakter zasadniczy i nieusuwalny. Niezgodność ta powinna dotyczyć sfery i zobowiązania zamawianego w specyfikacji oraz zobowiązania oferowanego w ofercie, tudzież polegać może na sporządzeniu i przedstawieniu oferty w sposób niezgodny z wymaganiami siwz (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 6 października 2014 r.; sygn. akt KIO 1932/14).

Udostępnienie zasobów polegające na doradztwie należy uznać za wystarczające, jeśli z siwz nie wynikają inne wymagania. Podmiot udostępniający swe zasoby nie musi bowiem brać udziału w wykonywaniu zamówienia. Tak orzekła KIO w wyroku z 9 lutego 2015 r. (sygn. akt KIO 166/15)

Zamawiający może opisać przedmiot zamówienia za pomocą znaków towarowych, patentów lub pochodzenia, jeśli nie może go sporządzić za pomocą dostatecznie dokładnych określeń, a wskazaniu takiemu towarzyszą wyrazy „lub równoważny”. Jednak nie jest wystarczające ograniczenie się przez zamawiającego tylko do zamieszczenia sformułowania „lub równoważny” bez jednoczesnego wskazania parametrów, w oparciu o które oceniane będą proponowane rozwiązania (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 2 października 2014 r.; sygn. akt KIO 1931/14)

Ocena braku podstaw do wykluczenia wykonawcy z postępowania kończy się na poziomie urzędujących członków organu zarządzającego osoby prawnej, która jest wykonawcą w postępowaniu. Przepisu art. 24 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp nie można poddawać wykładni, która prowadziłaby do nałożenia na wykonawców pochodzących spoza terytorium Polski, tylko z racji różnic w porządkach prawnych, dalej idących wymagań niż względem wykonawców krajowych (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 3 października 2014 r.; sygn. akt KIO 1928/14).

Zamawiający ma obowiązek niezwłocznie zwrócić wadium wszystkim wykonawcom, których oferta nie została wybrana jako najkorzystniejsza. Forma, w jakiej wadium zostało wniesione przez oferentów, nie ma tutaj znaczenia (wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z 8 października 2014 r.; sygn. akt II Ca 796/14).

Nie można odrzucić oferty wykonawcy w oparciu o domniemanie popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji, gdy takie domniemanie dotyczy czynu popełnionego nie przez wykonawcę, ale ewentualnie przez inny podmiot. Zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp jest możliwe tylko wtedy, gdy zostanie udowodnione, że złożenie oferty przez wykonawcę stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o nieuczciwej konkurencji (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 19 września 2014 r.; sygn. akt KIO 1863/14).