Analiza potrzeb i wymagań w nowej ustawie Pzp to obowiązek, który od 1 stycznia 2021 r. poprzedza część postępowań o zamówienia publiczne. Ta nowa czynność ma w założeniu zwiększyć skuteczność i efektywność udzielanych zamówień publicznych. Dodatkowo ma przyczynić się do lepszego i skuteczniejszego przygotowania procesu udzielenia zamówienia. Analiza potrzeb i wymagań w nowej ustawie Pzp jest obowiązkowa w określonych przypadkach. Sprawdź, kiedy musisz ją przeprowadzić i jak w praktyce tego dokonać. Skorzystaj także z gotowego wzoru Analiza potrzeb i wymagań w nowej ustawie Pzp.
Wpisany w art. 83 ust. 1 nowej ustawy Pzp obowiązek przygotowania analizy potrzeb i wymagań dotyczy zamawiających publicznych, którymi są:
1) jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 869, 1622 i 1649);
2) inne, niż określone w pkt 1, państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej;
3) inne, niż określone w pkt 1, osoby prawne, utworzone w szczególnym celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym, niemających charakteru przemysłowego ani handlowego, jeżeli podmioty, o których mowa w tym przepisie oraz w pkt 1 i 2, pojedynczo lub wspólnie, bezpośrednio lub pośrednio przez inny podmiot:
a) finansują je w ponad 50% lub
b) posiadają ponad połowę udziałów albo akcji lub
c) sprawują nadzór nad organem zarządzającym lub
d) mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego;
4) związki podmiotów, o których mowa w pkt 1 lub 2, lub podmiotów, o których mowa w pkt 3.
Zamawiający sektorowi
Nowa ustawa Pzp oprócz zamawiających publicznych wyróżnia również zamawiających sektorowych i subsydiowanych. Zamawiający sektorowi to podmioty, którymi są:
1) zamawiający publiczni w zakresie, w jakim wykonują jeden z rodzajów działalności sektorowej, o której mowa w art. 5 ust. 4 ustawy Pzp;
2) inne, niż określone w pkt 1, podmioty, które wykonują jeden z rodzajów działalności sektorowej, o której mowa w art. 5 ust. 4 ustawy Pzp, oraz na których zamawiający publiczni, pojedynczo lub wspólnie, bezpośrednio lub pośrednio przez inny podmiot wywierają dominujący wpływ, w szczególności:
a) posiadają ponad połowę udziałów albo akcji lub
b) posiadają ponad połowę głosów wynikających z udziałów albo akcji lub
c) mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego;
3) inne, niż określone w pkt 1 i 2, podmioty, które wykonują jeden z rodzajów działalności sektorowej, o której mowa w ust. 4, jeżeli działalność ta jest wykonywana na podstawie praw szczególnych lub wyłącznych.
Pamiętać trzeba, że: „(...) W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 nowej ustawy Pzp zamawiający publiczni mogą być jednocześnie zaliczani do zamawiających sektorowych, jeżeli wykonują jeden z rodzajów działalności określonej w art. 5 ust. 4 tej ustawy. Przynależność tych podmiotów do zamawiających sektorowych nie będzie dotyczyła całej działalności jednostki, lecz jedynie zakresu prowadzonej przez nią działalności sektorowej.
Zatem każdy zamawiający publiczny prowadzący działalność w zakresie gospodarki wodnej, energii elektrycznej, gazu i energii cieplnej, usług transportowych, portów, przystani i portów lotniczych, usług pocztowych oraz wydobycia paliw – spełniającą kryteria określone w art. 5 ust. 4 nowej ustawy Pzp – będzie w rozumieniu ustawy Pzp kwalifikowany jako zamawiający sektorowy (...)” – tak Urząd Zamówień Publicznych w odpowiedzi na pytanie: „Czy zamawiający publiczni mogą być jednocześnie zamawiającymi sektorowymi?”.