KIO 2003/16 WYROK dnia 7 listopada 2016 r.

Sygn. akt: KIO 2003/16 

WYROK 

z dnia 7 listopada 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Daniel Konicz 

Protokolant:            

Łukasz Listkiewicz 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  4  listopada  2016  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 

21 października 2016 r. przez 

Odwołującego  –  wykonawcę  P.L.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  P.L. 

MIXON  z  siedzibą  w Żaganiu,  w postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  –  15 

Wojskowy Oddział Gospodarczy w Szczecinie, przy udziale wykonawcy EKOTON sp. z o.o. 

z siedzibą w Szczecinie, 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po 

stronie Zamawiającego, 

orzeka: 

1.  oddala odwołanie, 

2.  kosztami postępowania obciąża Odwołującego i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000,00 zł 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych 00/100) uiszczoną przez Odwołującego tytułem 

wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  w  łącznej  wysokości 

4.275,08 zł  (słownie:  cztery  tysiące  dwieście  siedemdziesiąt  pięć  złotych  08/100) 

tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika  i  kosztów  związanych  z  dojazdem  na 

wyznaczone posiedzenie i rozprawę. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz.U.2015.2164 j.t. ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Szczecinie. 

Przewodniczący:  

………………………………………. 

Sygn. akt KIO 2003/16 

Uzasadnienie 

15  Wojskowy  Oddział  Gospodarczy  w  Szczecinie  (dalej: „Zamawiający”)  prowadzi 

w trybie  przetargu  nieograniczonego,  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29 stycznia 

2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.2015.2164  j.t.  ze  zm.),  zwanej  dalej  „Pzp”, 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  z  podziałem  na  części  pn.: 

„Usługi sprzątania  pomieszczeń  wewnętrznych  budynków,  zewnętrznych  powierzchni 

utwardzonych  oraz  utrzymania  terenów  zielonych  w  Jednostkach,  Instytucjach  i  obiektach 

wojskowych  położonych  w  rejonie  odpowiedzialności  15  Wojskowego  Oddziału 

Gospodarczego w Szczecinie” (znak sprawy 28-ZP-04-16), zwane dalej: „Postępowaniem”. 

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym 

Unii Europejskiej w dniu 20 kwietnia 2016 r. pod nr 2016/S 077-137253.  

W  dniu  12  października  2016  r.  Zamawiający  poinformował  wykonawców  biorących 

udział  w  Postępowaniu  o  wyborze  w  części  II  zamówienia  oferty  wykonawcy  EKOTON  

sp. z o.o. z siedzibą w Szczecinie (dalej „Wykonawca E”). 

W dniu 21 października 2016 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (dalej: „Izba” 

lub „KIO”) wpłynęło odwołanie wykonawcy P.L. prowadzącego działalność gospodarczą pod 

firmą P.L. MIXON z siedzibą w Żaganiu (dalej „Odwołujący”), w którym, w zakresie części II 

zamówienia, zarzucono Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  naruszenie  zasad  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz 

równego traktowania wykonawców, 

2.  art.  8  ust.  3  Pzp  w  zw.  z  art.  11  pkt.  4  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r. 

o zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (Dz.U.2003.153.1503  j.t.  ze  zm.), 

zwanej dalej „Znk”, przez ujawnienie informacji zawartych w piśmie z dnia 11 lipca 

2016  r.  (wyjaśnienia  dotyczące  rażąco  niskiej  ceny)  pomimo  zastrzeżeń 

Odwołującego, 

3.  art.  90  ust.  3  Pzp  przez  uznanie  złożonych  przez  Odwołującego  wyjaśnień  jako 

niewystarczających i potwierdzających rażąco niską cenę, 

4.  art.  89  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  2  i  3  Pzp  przez  odrzucenie  oferty 

Odwołującego jako zawierającej rażąco niską cenę, 

5.  art.  89  ust.  1  pkt  6  Pzp  przez  odrzucenie  oferty  Odwołującego  jako  zawierającej 

błędy w obliczeniu ceny, 

6.  art.  91  ust.  1  Pzp  przez  wadliwy  wybór  oferty  Wykonawcy  E  jako 

najkorzystniejszej. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  unieważnienia odrzucenia jego oferty, 

2.  unieważnienia oceny ofert i wyboru oferty Wykonawcy E, 

3.  przeprowadzenia ponownego badania i oceny ofert, 

4.  powtórnego wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Odwołujący  stwierdził,  że  ma  interes  w  złożeniu  odwołania,  ponieważ  w  razie  jego 

uwzględnienia oferta będzie ofertą najkorzystniejszą. 

W  uzasadnieniu  wskazano,  że  wyrokiem  z  dnia  15  września  2016  r.  (sygn.  akt 

KIO 1624/16) 

Izba 

uwzględniła 

poprzednie 

odwołanie 

wniesione 

Odwołującego, 

który zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  przepisów  art.  7  ust.  1,  art.  90  ust.  1  i  2,  art.  89 

ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 oraz art. 91 ust. 1 Pzp. w zakresie części II zamówienia. 

Izba  nakazała  unieważnienie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  w  części  II  zamówienia, 

unieważnienie  odrzucenia  oferty  Odwołującego  w  zakresie  tej  części  zamówienia  oraz 

powtórzenie badania i oceny ofert. 

Po  przeprowadzeniu  nakazanych  w  wyroku  czynności,  w  dniu  12  października 

2016 r., Zamawiający poinformował Odwołującego, że na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. 

z  art.  90  ust  2  i  3  oraz  art.  89  ust.  1  pkt  6  Pzp,  ponownie  odrzucił  jego  ofertę  uznając, 

ż

e zaoferowana cena ma charakter rażąco niski, oferta zawiera błędy w obliczeniu ceny i nie 

gwarantuje należytego wykonania zamówienia oraz poinformował, że dokonał wyboru oferty 

Wykonawcy E jako najkorzystniejszej w części II zamówienia. 

Odwołujący,  w  ustosunkowaniu  do  uzasadnienia  podstawy  odrzucenia  jego  oferty, 

podał że Zamawiający dokonując powtórnej analizy oferty Odwołującego oparł swoją tezę o 

argumenty  przedstawione  na  rozprawie  przed  Izbą  w  dniu  13  września  2016  r.  przez 

Wykonawcę E, który wówczas miał status przystępującego po stronie Zamawiającego. 

Zamawiający  w  zawiadomieniu  o  wyniku  Postępowania  informuje,  że  „jest 

zobowiązany  do  ponownej  analizy  przedłożonych  przez  Odwołującego  wyjaśnień,  w  tym  w 

szczególności  w  kontekście  podnoszonych  przez  innego  wykonawcę  zarzutów  w  toku 

postępowania odwoławczego”. 

Odwołujący wskazał, że w dniu 11 lipca 2016 r. złożył na wezwanie Zamawiającego, 

wyjaśnienia dotyczące rażąco niskiej ceny opatrzone klauzulą, że informacje w nich zawarte 

stanowią  tajemnicę  firmy  i  nie  mogą  być  ujawnione  innym  osobom  poza  komisją 

przetargową.  W  wyjaśnieniach  Odwołujący  podał  m.in.  informacje  stanowiące  tajemnicę 

firmy,  a  dotyczące  wielkości  planowanego  zatrudnienia,  charakteru  zatrudnienia, 

planowanych stawek wynagrodzenia, rodzaju i ilości wyposażenia techniczno-maszynowego, 

stawek za motogodziny  pracy sprzętu, dane o lokalizacji bazy materiałowo-sprzętowej oraz 

informacje  o  serwisie  technicznym,  a  więc  informacje  organizacyjne  przedsiębiorstwa, 

techniczne, technologiczne oraz posiadające wartość gospodarczą, czym wypełnił przesłanki 

oznaczone  w  art.  11  ust.  4  Znk.  Tymczasem,  co  dla  Odwołującego  jest  zaskakujące, 

Wykonawca E posiadał kopię złożonych wyjaśnień i w trakcie rozprawy w dniu 13 września 

2016  r.  przeprowadzał  na  jego  podstawie  wywód  o  rzekomym  błędnym  sposobie  kalkulacji 

ceny przez Odwołującego.  

Argumentacja  Wykonawcy  E  z  rozprawy  w  dniu  13  września  2016  r.  stanowi, 

w ocenie Odwołującego, podstawę uzasadnienia zarzutów Zamawiającego przedstawionego 

w  zawiadomieniu  o  wyniku  Postępowania.  W  trakcie  rozprawy  Wykonawca  E  przyznał, 

ż

e wyjaśnienia  Odwołującego  dotyczące  rażąco  niskiej  ceny  otrzymał  od  Zamawiającego, 

czym w sposób nieuprawniony naruszył przepisy art. 8 ust. 3 Pzp w zw. z art. 11 ust. 4 Znk. 

Następnie  Odwołujący  zakwestionował  argumentację  Zamawiającego  dotyczącą 

błędów  polegających  na  nieuwzględnieniu  przez  Odwołującego  co  najmniej  w  części 

skalkulowanych elementów cenowych należnego podatku od towarów i usług (VAT). 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  Zamawiający  przytacza  wyliczenia  dotyczące  wysokości 

kosztów  zatrudnienia  jakie  poniesie  Odwołujący  w  związku  z  zatrudnieniem  osób, 

przy uwzględnieniu  wszystkich  poczynionych  założeń  odnośnie  płacy  minimalnej  oraz 

dofinansowania  z  PFRON  w  całym  okresie  zamówienia.  Zamawiający  przy  tym  stwierdza, 

ż

e „Kluczowym  elementem  wpływającym  na  cenę  za  realizację  zamówienia  są  koszty 

osobowe  personelu  skierowanego  do  jego  wykonania”  i  zarzuca  Odwołującemu,  że  koszty 

zatrudnienia  nie  zostały  powiększone  o  należny  VAT  jaki  Odwołujący  zobowiązany  będzie 

ponieść  w  związku  z  zatrudnieniem,  stwierdzając,  jakoby  „Pełne  koszty  zatrudnienia  osób, 

przy uwzględnieniu wskazanych założeń w całym okresie realizacji zamówienia wyniosą: (...) 

373.509,60  zł.  Taką  też  wartość  wskazał  w  swoich  wyjaśnieniach  wykonawca. 

Wyraźnie widać,  że  element  ten  nie  został  natomiast  powiększony  o  należny  podatek  VAT 

jaki wykonawca zobowiązany będzie ponieść w związku z realizacją usługi.”. 

W  kontekście  powyższego  Odwołujący  podał,  że  podatek  od  towarów  i  usług, 

zwany podatkiem 

od 

wartości 

dodanej, 

jest 

specyficznym 

typem 

pośredniego, 

powszechnego podatku obrotowego, który obciąża ostatecznego nabywcę towaru i zawarty 

jest  w  jego  cenie  zakupu.  Wyróżnia  się  on  tym,  że  jest  podatkiem  wielofazowym, 

czyli obciąża  przyrost  wartości  w  każdej  fazie  obrotu  gospodarczego.  Podatek  ten  nakłada 

się na każdą transakcję sprzedaży w procesie produkcji i dystrybucji. Ogólna kwota podatku 

nie zależy od liczby faz obrotu, ale właśnie od „wartości dodanej” powstającej w każdej fazie 

działalności  gospodarczej.  Opodatkowanie  zależy  zatem  od  wysokości  kwoty  wartości 

dodanej  i  stawki  podatku.  VAT  nie  jest  elementem  kosztów.  Każdy  podatnik  – 

uczestnik obrotu 

gospodarczego 

– 

nalicza 

podatek 

w 

momencie 

sprzedaży 

(podatek należny)  i  pomniejsza  tę  kwotę  o  podatek  zapłacony  w  poprzedniej  fazie 

(podatek naliczony). Ekonomiczny ciężar podatku ponosi ostateczny konsument. 

Do czynności opodatkowanych należą: 

1.  odpłatna dostawa towarów oraz usług na terytorium kraju, 

2.  eksport towarów oraz ich import na terytorium kraju, 

3.  wewnątrz wspólnotowa dostawa oraz nabycie towarów. 

Odwołujący  odniósł  się  również  do  pojęcia  kosztów  pracy  stwierdzając,  

ż

e  Główny  Urząd  Statystyczny  (GUS)  interpretuje  je  jako  „sumę  wynagrodzeń  brutto 

i pozostałych  wydatków,  w  tym  także  podatku  dochodowego  i  składek  na:  ubezpieczenia 

społeczne,  Fundusz  Pracy  i  Fundusz  Gwarantowanych  Świadczeń  Pracowniczych, 

poniesionych  przez  pracodawcę  w  celu  pozyskania,  utrzymania,  przekwalifikowania 

i doskonalenia  kadr.”.  Pojęcie  kosztów  pracy  zastępowane  jest  określeniami  takimi  jak 

„koszty  osobowe”,  „koszty  zatrudnienia”,  „koszty  siły  roboczej”  oraz  jako  „koszty  czynnika 

ludzkiego”. 

Jak widać z definicji VAT i kosztów pracy koszt jaki Odwołujący poniesie w  związku 

z zatrudnieniem  pracowników  nie  ma  żadnego  związku  z  podatkiem  od  towarów  i  usług, 

czyli ze  sprzedażą  czy  nabyciem  towarów  lub  usług  i  nie  może  być  w  żadnym  wypadku 

obciążony podatkiem. 

Odwołujący  stwierdził,  że  koszt  zatrudnienia  pracownika  pracującego  w  pełnym 

wymiarze  czasu  pracy  na  podstawie  umowy  o  pracę  wyniesie  pracodawcę  2.231,28  zł 

(1.850,00 zł + 381,28 zł), a składa się na to: 

1.  wynagrodzenie brutto – 1.850,00 zł, 

2.  ubezpieczenie emerytalne (9,76%) – 180,56 zł, 

3.  ubezpieczenie rentowe (6,50%) – 120,25 zł, 

4.  ubezpieczenie wypadkowe (1,80%) – 33,30 zł, 

5.  fundusz pracy (2,45%) – 45,33 zł, 

6.  fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych (0,10%) – 1,85 zł. 

Przy  zastosowaniu  podstawowych  kosztów  uzyskania  przychodu  i  kwoty 

zmniejszającej podatek wynagrodzenie netto od kwoty 1.850,00 zł brutto wynosi 1.355,69 zł. 

Całkowity koszt zatrudnienia pracownika, który poniesie Odwołujący razem z wypłatą netto, 

podatkiem,  składkami  ZUS  wynosi  2.231,29  zł  i  jest  to  kwota  którą  przyjął  Odwołujący  do 

swoich obliczeń w wyjaśnieniach z dnia 11 lipca 2016 r. 

W  ocenie  Odwołującego  kuriozalnym  wydaje  się  zarzut  Zamawiającego  dotyczący 

powiększenia  kosztów  osobowych  jakie  poniesie  Odwołujący  w  związku  z  zatrudnieniem 

pracowników  o  VAT  ze  względu  na  rodzaj  realizacji  umowy  (powierzchnie  wewnętrzne, 

tereny  zewnętrzne).  Zamawiający  stwierdza,  że  „Uwzględniając  więc  należny  podatek 

w wysokości 23%, wartość tej pozycji kosztowej powinna wynieść 459.416,81 zł brutto” oraz 

„Wykonawca  także  w  tym  wypadku  nie  uwzględnił  należytego  podatku  od  towarów  i  usług 

hory  w  tym  wypadku  wynosi  8%”.  Zamawiający  w  piśmie  zarzuca,  że  koszt  osobowy  przy 

zatrudnieniu pracowników powinien być zwiększony o VAT w sytuacji, gdy: 

1.  Odwołujący  zatrudni  pracowników  do  realizacji  umowy  na  powierzchniach 

wewnętrznych  i  wówczas  wartość  brutto  wynagrodzenia  należy  dodatkowo 

powiększyć  o  23%  VAT,  zatem  wynosić  będzie  459.416,81  zł  brutto,  a  nie  jak 

podaje Odwołujący – 373.509,60 zł brutto, 

2.  Odwołujący  zatrudni  pracowników  do  realizacji  umowy  na  powierzchniach 

zewnętrznych  utwardzonych  i  zielonych  i  wówczas  wartość  brutto  wynagrodzenia 

należy  dodatkowo  powiększyć  o  8%  VAT,  zatem  wyniesie  ona  144.102,63  zł 

brutto, a nie jak podaje Odwołujący – 133.428,34 zł brutto. 

Reasumując,  zarzut  Zamawiającego  dotyczący  nienaliczenia  przez  Odwołującego 

dodatkowego 

VAT 

do 

wynagrodzeń 

pracowników 

jest 

całkowicie 

niezgodny 

z obowiązującym  prawem.  Dodatkowo,  rozgraniczając  ten  podatek  ze  względu  na  rodzaj 

wykonywanej  usługi  (sprzątanie  wewnętrzne  23%,  czy  tereny  zewnętrzne  8%), 

Zamawiający w sposób oczywisty sam podważa wiarygodność swoich zarzutów. 

Zdaniem  Odwołującego  zupełnie  pozbawiony  podstaw  prawnych  oraz  logiki  jest 

również  zarzut  Zamawiającego  mówiący  o  braku  naliczenia  zysku  od  wynagrodzenia 

pracowników  na  zakładanym  poziomie  10%.  Zamawiający  twierdzi,  że  „Należy  dodać, 

ż

e podany  przez  wykonawcę  koszt  nie  uwzględnia  również  zysku,  który  gdyby  przyjąć, 

ż

e powinien  wynieść  zgodnie  z  założeniem  wykonawcy  10%,  zwiększyłby  tę  pozycję 

kosztową do wysokości 505.358,49 zł brutto”.  

W  związku  z  tym  koszt  jaki  poniesie  Odwołujący  z  tytułu  zatrudnienia  pracowników 

powinien według zamawiającego wynosić: 

1.  dla  pracowników  zatrudnionych  do  realizacji  umowy  (powierzchnie  wewnętrzne) 

powinien  wynosić  wraz  należnym  według  Zamawiającego  podatkiem  (23%) 

i zyskiem  (10%)  505.358,49  zł  brutto,  a  nie  jak  podaje  Odwołujący  373.509,60  zł 

brutto, 

2.  dla  pracowników  zatrudnionych  do  realizacji  umowy  (tereny  zewnętrzne 

utwardzone  i  zielone)  powinien  wynosić  wraz  należnym  według  Zamawiającego 

podatkiem  VAT  (8%)  i  zyskiem  (10%)  158.512,89  zł  brutto,  a  nie  jak  podaje 

Odwołujący 133.428,34 zł brutto. 

Argumentacja  Zamawiającego  jest  całkowicie  błędna.  Zysku  w  żaden  sposób  nie 

można  doliczyć  do  kosztów  jakie  poniesie  Odwołujący  z  tytułu  zatrudnienia,  gdyż  sam  fakt 

zatrudnienia pracowników nie generuje żadnego zysku. Zysk generuje dopiero wykonywana 

przez pracowników usługa lub sprzedaż. 

Dalej  Zamawiający  zarzuca  Odwołującemu,  że  „W  zakresie  pozostałych  pozycji 

kosztowych  wykonawca  wskazał  jedynie  na  wysokość  kosztów  tych  pozycji.  Nie  wyjaśnił 

natomiast, czy zawierają one należny podatek od towarów i usług. W ocenie Zamawiającego 

niewłaściwy sposób podejścia do kalkulacji ceny w zakresie kosztów personelu wskazuje na 

jednakową metodę stosowaną przy każdej pozycji cenotwórczej”. 

Odwołujący  stwierdził,  że  w  piśmie  z  dnia  11  lipca  2016  r.  dotyczącym  wyjaśnień 

rażąco niskiej ceny podał najważniejsze elementy cenotwórcze mające wpływ na wysokość 

oferty, tj. 

1.  koszty osobowe, 

2.  koszt wyposażenia pracowników w sprzęt podręczny i środki chemiczne, 

3.  koszt wyposażenia obiektów w środki higieniczne, 

4.  koszt pracy sprzętu i maszyn, 

5.  pozostałe (pranie firan, cięcie żywopłotów, pasy ppoż., czyszczenie rynien, itd.). 

Przedstawiając  wyjaśnienia  Odwołujący  wyliczył  wartości  dla  poszczególnych 

elementów cenotwórczych, a wynik swoich obliczeń wyraźnie zaznaczył jako wartość brutto. 

Skoro  zatem  suma  składników  jest  wartością  brutto,  to  poszczególne  składniki  też  muszą 

być podane brutto.  

Podobnie,  Odwołujący  nie  może  posiłkować  się  wartościami  innymi  niż  brutto, 

ponieważ  poszczególne  elementy  w  ramach  jednego  składnika  cenotwórczego, 

np. wyposażenia pracownika w sprzęt podręczny i środki chemiczne, obarczone są różnymi 

stawkami  VAT,  np.  środek  do  mycia  podłóg  23%,  a  rękawiczki  lateksowe  8%. 

Odwołujący musi  podawać  wszystkie  wartości  w  jednakowych  jednostkach  (czyli  brutto), 

aby móc  je  wszystkie  zsumować  zgodnie  z  zasadami  działań  na  tych  samych  wielkościach 

fizycznych  (działania  na  tych  samych  jednostkach  np.  na  wartościach  brutto,  netto,  kg,  m, 

itd.) i podać Zamawiającemu końcową wartość brutto. 

Zasadę działania tylko w wartościach brutto Zamawiający ustalił nakazując w pkt 12.2 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (SIWZ),  aby  cenę  oferty  obliczyć,  jako  sumę 

iloczynów  poszczególnych  rodzajów  powierzchni  i  jednostkowych  cen  ryczałtowych  (np.  za 

1 m

 sprzątania, koszenia trawy, itd.), wg. załączonego Formularza cenowego (załączniki A, 

B,  C,  D,  E  dla  poszczególnych  części  zamówienia)  do  SIWZ,  którą  należy  obliczyć 

z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku”. 

Formularz  cenowy  wskazany  przez  Zamawiającego  wymagał  podania  zarówno  cen 

jednostkowych, jak i wyliczonych na ich podstawie wartości za poszczególne rodzaje usługi 

tylko  brutto.  Wątpliwości,  że  Odwołujący  nagle  zacznie  podawać  wartości  netto  bez 

należnego podatku są nieuprawnione. 

Odwołujący  stwierdził,  że  nie  może  zgodzić  się  z  zarzutem  Zamawiającego, 

ż

e elementy cenotwórcze takie jak: 

1.  transport personelu, 

2.  transport sprzętu, 

3.  wywóz zanieczyszczeń, 

4.  koszt odzieży bhp, 

5.  koszt dostawy towarów, 

6.  amortyzacja sprzętu, 

zwiększą  ostateczną  cenę  zamówienia.  Odwołujący  wykazał,  że  ich  wartość  ma  niewielkie, 

wręcz pomijalne w stosunku do całości przedmiotu zamówienia. Podobne stanowisko zajęła 

również Izba w wyroku z dnia 15 września 2016 r. stwierdzając, że „w ocenie Izby elementy 

te  nie  mogą  mieć  rozstrzygającego  znaczenia  i  same  w  sobie  przesądzać  o  zaoferowaniu 

rażąco niskiej ceny”. 

Odwołujący  zakwestionował  również  zarzut  braku  wskazania  zysku.  Zamawiający 

stwierdził  bowiem,  że  „Mając  na  uwadze  powyższe  wyliczenia,  w  tym  w  szczególności  nie 

osiągnięcie przez wykonawcę zysku na przedmiotowym zamówieniu...”. 

Na  wezwanie  Zamawiającego,  który  miał  wątpliwości  w  stosunku  do  zaoferowanej 

ceny, Odwołujący złożył wyjaśnienia potwierdzające, że jest w stanie zrealizować przedmiot 

umowy za zaoferowaną kwotę oaz osiągnie zysk. 

Ś

wiadczą o tym następujące działania matematyczne: 

1.  wartość oferty Odwołującego (W) – 781.162,06 zł brutto, 

2.  koszty Odwołującego (pow. wewn. – Kw) – 439.509,60 zł brutto, 

3.  koszty Odwołującego (pow. zewn. i zielone – Kz) – 272.223,36 zł brutto, 

4.  razem koszty Odwołującego (Ko = Kw + Kz) – 711.732,96 zł brutto,  

wobec czego zysk (Z) wynosi: Z = W – Ko, tj. 69,429,10 zł brutto. 

Odwołujący  wykazał  w  ten  sposób,  że  osiągnie  zysk  na  poziomie  ok.  10%  wartości 

przedmiotu  zamówienia  określona  w  formularzu  cenowym.  Zarzut  Zamawiającego  w  tym 

względzie  jest  błędny.  Niewłaściwe,  sprzeczne  z  obowiązującym  prawem  rozumowanie 

przez  Zamawiającego  definicji  kosztów  jakie  Odwołujący  będzie  musiał  ponieść  w  związku 

z wykonaniem  zamówienia  powoduje  to,  że  wnioski  w  postaci  braku  zysku, 

które Zamawiający wyciąga są również niewłaściwe. 

Ponadto w zawiadomieniu o rozstrzygnięciu Postępowania Zamawiający bezzasadnie 

podniósł, że oferta Odwołującego podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp, 

ponieważ zawiera błędy w obliczeniu ceny. 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  jego  oferta  została  sporządzona  w  oparciu  o  formularz 

cenowy (załącznik B do SIWZ), stanowiący integralną część oferty, i wyliczona zgodnie z pkt 

12.2  i  12.4.  SIWZ  (sposób  obliczenia  ceny  oferty)  mówiące  o  tym,  że  cena  oferty  ma  być 

przedstawiona  w  wartości  brutto,  zgodnie  z  ustawą  o  cenach.  Zarzut  Zamawiającego 

mówiący,  że  oferta  Odwołującego  zawiera  błędy  w  obliczeniu  ceny  jest  nieuprawniony 

i bezzasadny. 

W  podsumowaniu  zarzutów  odwołania  Odwołujący  wskazał,  że  nie  wszystkie 

elementy  cenotwórcze  wskazane  w  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej  ceny  są  objęte  podatkiem 

od towarów i usług (koszty osobowe – tylko podatek dochodowy i składki ZUS), a pozostałe 

Odwołujący  podał  jako  wartości  brutto  czyli  już  z  należnym  VAT.  Z kolei  zarzut  rzekomego 

błędu w obliczeniu ceny wydaje się oderwany od rzeczywistości. 

Z  ostrożności  Odwołujący  powołał  się  na  wyrok  KIO  z  dnia  15  września  2016  r. 

(sygn. akt  KIO1624/16), w  którym,  w  uzasadnieniu  dotyczącym  kwestii  rażąco  niskiej  ceny, 

zawarto następującą opinię: „Dodatkowo wskazać należy, że złożone wyjaśnienia w kwestii 

potwierdzenia  przez  nie  realności  ceny  należy  oceniać  w  kontekście  okoliczności 

przedmiotowego  postępowania.  Trzeba  mieć  na  uwadze,  że  cena  oferty  jest  wyższa  od 

wartości szacunkowej części 2 zamówienia powiększonej o podatek VAT oraz od kwoty jaką 

Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia.  Co  więcej,  cena  oferty, 

która została przez Zamawiającego uznana za prawidłową i wybrana jako najkorzystniejsza 

jest  zaledwie  o  9.980,63  zł  wyższa  od  ceny  oferty  Odwołującego.  Podkreślić  należy, 

ż

e Zamawiający  udzielając  w  dniu  13  maja  2016  r.  wyjaśnień  do  SIWZ  poinformował; 

ż

e Zamawiający  w  pracach  nad  szacunkiem  zamówienia  kierował  się  zapisami  art.  32-34 

ustawy  Pzp  i  ustalił  je  z  należytą  starannością.  Skoro  więc  Zamawiający  prawidłowo 

oszacował  wartość  zamówienia,  to  należy  założyć,  że  jest  ona  odzwierciedleniem  cen 

rynkowych,  zatem  trudno  oczekiwać  od  Wykonawcy  wskazania  bardzo  szczegółowych 

okoliczności bo brak jest podstaw, żeby zakładać, że cena oferty została w jakiś wyjątkowy 

sposób obniżona.”. 

Zamawiający  w  pisemnej  odpowiedzi  na  odwołanie  wniósł  o  jego  oddalenie 

przedstawiając następującą argumentację na poparcie tego wniosku. 

W  wyniku  rozstrzygnięcia  KIO  z  dnia  15  września  2016r.  w  sprawie  o  sygn.  akt 

uwzględniającego 

odwołanie 

wniesione 

przez 

Odwołującego, 

Zamawiający zobowiązany 

został 

do 

unieważnienia 

czynności 

wyboru 

oferty 

najkorzystniejszej  w  części  II  zamówienia,  unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  w  zakresie  ww.  części  oraz  powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert. 

Zamawiający wykonał czynności nakazane przez Izbę, w szczególności dokonał ponownego 

badania  oferty  Odwołującego  i  w  dniu  12  października  2016 r.  ponownej  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej oferty w części II zamówienia. 

Oferta  złożona  przez  Odwołującego  raz  jeszcze  została  odrzucona  z  uwagi  na 

potwierdzenie zaoferowania ceny rażąco niskiej oraz błędy w obliczaniu ceny. 

Zamawiający  podtrzymał  argumentację  zawartą  w  uzasadnieniu  faktycznym 

odrzucenia oferty, natomiast w kwestii nieuprawnionego ujawnienia treści wyjaśnień rażąco 

niskiej ceny oferty Odwołującego stwierdził, że  zarzut ten jest spóźniony  i nie powinien być 

przez Izbę rozpatrywany. 

Podał, że zgodnie z art. 182 ust. 3 pkt 1 Pzp, termin na wniesienie odwołania wynosi 

10  dni  od  dnia,  w  którym  powzięto  lub  przy  zachowaniu  należytej  staranności  można  było 

powziąć  wiadomość  o  okolicznościach  stanowiących  podstawę  jego  wniesienia. 

Odwołujący w  treści  odwołania  potwierdził,  że  o  ujawnieniu  zastrzeżonych  informacji 

dowiedział  się  w  dniu  13  września  2016  r.  i  od  tego  momentu  rozpoczął  bieg  termin  na 

wniesienie 

odwołania 

od 

czynności, 

którą 

Odwołujący 

obecnie 

kwestionuje. 

Zamawiający podkreślił,  że  termin  na  wniesienie  odwołania  ma  charakter  zawity,  a  jego 

upływ  powoduje  wygaśnięcie  prawa  do  skutecznego  kwestionowania  określonej  czynności. 

W tym zakresie termin upłynął bezskutecznie w  dniu 23  września 2016 r. Jako że przepisy 

Pzp  nie  przewidują  częściowego  odrzucenia  odwołania,  w  tym  zakresie  zarzut  należy 

pozostawić bez rozpoznania. 

Z  ostrożności  Zamawiający  podkreślił,  że  ujawnienie  informacji  zastrzeżonych  przez 

Odwołującego nastąpiło w wyniku bezskutecznego ich zastrzeżenia. 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest  co  do  zasady  jawne, 

a wyłączenie  jawności  może  odbywać  się  tylko  w  zakresie  przewidzianym  w  Pzp. 

Zamawiający przytoczył przepis art. 8 ust. 3 Pzp i wskazał, że dla skuteczności wyłączenia 

jawności  informacji konieczne  jest  jej  zastrzeżenie  w  terminie  składania  ofert  lub  wniosków 

o dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  oraz  wykazanie,  że  informacje  stanowią 

tajemnicę przedsiębiorstwa.  

Zamawiający przytoczył następnie przepis art. 11 ust. 4 Znk i wyjaśnił, że Odwołujący 

zawarł  w  zastrzeżonych  wyjaśnieniach  odpowiednią  klauzulę  poufności,  przy  czym  nie 

wykazał  skuteczności  ich  zastrzeżenia,  tj.  przesłanek  wynikających  z  art.  11  ust.  4  Znk, 

czym faktycznie zrezygnował z zachowania ich w poufności.  

Na  marginesie  Zamawiający  zaznaczył,  że  zastrzeżone  informacje  nie  miały 

szczególnej wartości dla Odwołującego, który sam dokonał ich ujawnienia zawierając szereg 

z  nich  w  treści  odwołania  z  dnia  1  września  2016  r.  Wskazał  w  nim  na  wysokość 

wynagrodzenia  oraz  rodzaj  stosunku  jaki  zawrze  z  osobami  zatrudnionymi  do  realizacji 

zamówienia,  informacje  o  dodatkowym  sprzęcie,  a  nawet  jego  rodzaju  (których  nie  zawarł 

w swoich wyjaśnieniach dotyczących ceny), posiadaniu bazy materiałowo-sprzętowej oraz jej 

lokalizacji.  Powinien  przy  tym  mieć  świadomość,  że  w  związku  z  obowiązkiem 

Zamawiającego  wynikającym  z  art.  185  ust.  1  Pzp  odwołanie  to  trafi  do  pozostałych 

wykonawców uczestniczących w postępowaniu, a tym samym uzyskają oni informacje jakie 

rzekomo  dla  Odwołującego  mają  szczególną  wartość.  Ujawniając  te  informacje  potwierdził 

jedynie,  że  jego  działania  nie  zmierzają  do  zachowania  informacji  w  poufności,  a  więc  nie 

może być mowy o informacjach stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. 

W  zakresie  zarzutu  nieuzasadnionego  odrzucenia  oferty  Odwołującego  jako 

zawierającej  rażąco  niską  cenę  Zamawiający  wskazał,  że  w  art.  2  pkt  1  Pzp  ustawodawca 

zawarł definicję ceny przez odesłanie do art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 2014 

r.  o  informowaniu  o  cenach  towarów  i  usług  (Dz.U.2014.915).  Z  treści  przywołanych 

przepisów  wynika,  że  cena  jest  wartością  wyrażoną  w  jednostkach  pieniężnych, 

którą kupujący  jest  obowiązany  zapłacić  przedsiębiorcy  za  towar  lub  usługę  powiększoną 

o należny  podatek  od  towarów  i  usług  oraz  podatek  akcyzowy,  jeżeli  na  podstawie 

odrębnych przepisów sprzedaż towaru lub usługi podlega obciążeniu takim podatkiem. 

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2016.710 j.t. ze 

zm.), zwana dalej „Ustawą”, w art. 5 ust. 1 pkt 1, stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od 

towarów  i  usług  podlegają  odpłatna  dostawa  towarów  i  odpłatne  świadczenie  usług  na 

terytorium  kraju.  Usługą  w  rozumieniu  Ustawy  jest  natomiast  każde  świadczenie  na  rzecz 

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, 

które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy, w tym również (art. 8 ust. 1 

Ustawy): 

1.  przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, 

w jakiej dokonano czynności prawnej, 

2.  zobowiązanie  do  powstrzymania  się  od  dokonania  czynności  lub  do  tolerowania 

czynności lub sytuacji, 

3.  świadczenie  usług  zgodnie  z  nakazem  organu  władzy  publicznej  lub  podmiotu 

działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. 

Zamawiający stwierdził, że ponieważ mamy do czynienia z zamówieniem publicznym, 

a więc z umową odpłatną (zob. art. 2 pkt 13 Pzp), której przedmiotem jest świadczenie usług 

sprzątania,  nie  ulega  wątpliwości,  że  cena  w  ofertach  wykonawców  ubiegających  się 

o przedmiotowe zamówienie musi obejmować podatek od towarów i usług, natomiast sposób 

wyliczenia  wartości  podatku  musi  być  zgodny  z  Ustawą.  Istotne  dla  wartości  podatku  jest 

więc podstawa opodatkowania oraz właściwa stawka podatku. 

Zamawiający  wyjaśnił,  że  Odwołujący  kwestionuje  objęcie  podatkiem  kosztów 

zatrudnienia oraz w sposób specyficzny traktuje pozostałe koszty składające się na usługę. 

Skoro  usługą  jest  każde  świadczenie  niebędące  dostawą  towarów,  to  świadczenie 

polegające  na  sprzątaniu  powierzchni  wewnętrznych  oraz  zewnętrznych  z  całą  pewnością 

należy  uznać  za  usługę.  Usługa  ta  składa  się  z  szeregu  kosztów  jakie  wykonawca 

zobowiązany  jest  ponieść  w  celu  należytego  jej  wykonania.  Są  nimi  m.in.  koszty  związane 

z zatrudnieniem  pracowników,  użyciem  sprzętu,  jego  konserwacją  lub  zakupem 

odpowiednich  materiałów  niezbędnych  do  wykonania  usługi.  Suma  tych  kosztów  wraz 

z zyskiem  stanowi  podstawę  opodatkowania,  od  której  należy  obliczyć  należny  VAT. 

Zgodnie bowiem z art.29a ust. 1 Ustawy, podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, 

art.30a  –  30c,  art.  32,  art.  119  oraz  art.  120  ust.  4  i  5,  jest  wszystko,  co  stanowi  zapłatę, 

którą dokonujący  dostawy  towarów  lub  usługodawca  otrzymał  lub  ma  otrzymać  z  tytułu 

sprzedaży od nabywcy,  usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, 

subwencjami  i  innymi  dopłatami  o  podobnym  charakterze  mającymi  bezpośredni  wpływ  na 

cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.  

W  ocenie  Zamawiającego  nie  można  tym  samym  zgodzić  się  ze  stanowiskiem 

Odwołującego,  że  koszty  zatrudnienia  nie  podlegają  uwzględnieniu  przy  obliczaniu 

należnego  VAT  od  świadczonej  usługi.  Koszty  te  stanowią  element  usługi,  bez  którego  nie 

byłoby możliwe jej wykonanie, a żaden przepis Ustawy nie zwalnia z obciążenia podatkiem 

w tym zakresie. 

Drugim  istotnym,  obok  podstawy  opodatkowania,  elementem  wpływającym  na 

wysokość podatku, a zarazem na cenę oferty, jest stawka podatkowa, która w tym wypadku, 

w zależności od rodzaju usługi, wynosi 23% lub 8%. Niezależnie od elementów składających 

się  na  usługę,  ten  sam  rodzaj  kosztu  może  być  obciążony  różną  stawką  podatkową. 

Stawka podatkowa  dotyczy  bowiem  w  tym  wypadku  usługi,  a  nie  jej  poszczególnych 

elementów.  W  tym  przypadku  tak  jest  m.in.  w  zakresie  kosztów  zatrudnienia  personelu. 

Gdyby  Odwołujący  uwzględnił  VAT  w  zakresie  kosztów  zatrudnienia  zaoferowana  cena 

byłaby istotnie wyższa i wpłynęłaby na klasyfikację ofert. 

Odnosząc  się  do  pozostałych  pozycji  kosztowych  składających  się  na  usługę 

Zamawiający podał,  że  badając wyjaśnienia  zwrócił uwagę, że  w każdej z nich Odwołujący 

posługuje  się  sformułowaniem  kosztu.  Podsumowując  każdą  pozycję  także  wskazał  na 

całościowy koszt wynikający z danej pozycji, w tym m.in. koszty środków, koszty sprzątania 

pokoi gościnnych, koszty pracy maszyn, koszty utrzymania trawników itd. Suma wszystkich 

kosztów  wraz  z  wynagrodzeniem  pracowników  została  określona  jako  wartość  brutto. 

W żadnym  miejscu  wyjaśnień  Odwołujący  nie  wskazał,  na  uwzględnienie  podatku  od 

towarów i usług. 

Zdaniem Zamawiającego kosztem jest wszystko to, co wykonawca zobowiązany jest 

ponieść  w  celu  wykonania  usługi,  bez  zysku  i  podatku  za  tą  usługę.  Skoro  Odwołujący 

posługuje  się  pojęciem  „kosztów”  dla  poszczególnych  elementów,  a  następnie  dokonując 

podsumowania  nie  uwzględnia  należnego  podatku  od  wartości  dodanej,  to  należało  uznać, 

ż

e  bezpodstawnie  przyjął,  że  suma  kosztów  stanowi  wartość  brutto  usługi. 

Odwołujący właściwie  definiuje  VAT  jako  podatek  powszechny,  wielofazowy,  od  tzw. 

wartości  dodanej,  nakładany  na  każdą  transakcje  sprzedaży  w  procesie  produkcji 

i dystrybucji  lub  każde  świadczenie  usług.  Sam  jednak  postępuje  odmiennie, 

nie uwzględniając podatku na etapie świadczenia usługi. Poniesienie podatku w fazie obrotu 

związanej z zakupem materiałów nie zwalnia Odwołującego od jego uwzględnienia także na 

kolejnym etapie, tj. świadczenia usługi. Wysokość podatku może być wówczas pomniejszona 

o  wartość  podatku  naliczonego,  przy  czym  to  Odwołujący  zobowiązany  był  do  wskazania 

zakresu  i  wysokości  zmniejszenia  VAT  w  związku  z  jego  poniesieniem  w  poprzedniej  fazie 

obrotu. Zamawiający podkreślił, że nie ma pełnej wiedzy jakie środki Odwołujący faktycznie 

zamierza  zakupić  dla  należytego  wykonania  usługi,  jaka  jest  ich  wartość  w  stosunku  do 

pozostałych 

kosztów 

oraz 

po 

jakich 

cenach 

ś

rodki 

te 

będą 

nabywane. 

Szczegółowe wyliczenie w tym zakresie powinno być przedmiotem wyjaśnień Odwołującego, 

na  którym  to  ciąży  w  tym  wypadku  ciężar  dowodu.  W  ocenie  Zamawiającego  wyciąganie 

wniosku,  na  podstawie  wartości  całkowitej  brutto  za  świadczenie  usług  sprzątania 

powierzchni wewnętrznych oraz zewnętrznych, o wartościach brutto każdej pozycji kosztowej 

jest  zbyt  daleko  idące  i  nie  wynika  z  treści  wyjaśnień.  Odwołujący  niesłusznie  uznaje,  

ż

e  w  tych  pozycjach  podatek  poniesiony  wcześniej  zwalnia  go  w  całości  z  uwzględnienia 

podatku  na  etapie  wykonywania  usługi.  Podobnie  jak  w  przypadku  kosztów  zatrudnienia, 

Odwołujący  powinien  był  w  związku  z  tym  powiększyć  koszty  o  należny  VAT,  

co w konsekwencji przełożyłoby się na ostateczną cenę usługi. 

Nie bez wpływu na cenę pozostają także inne koszty, które – zdaniem Odwołującego 

–  mają  niewielkie,  wręcz  pomijalne  znaczenie.  Izba  w  wyroku  z  dnia  15  września  2016  r. 

(sygn.  akt  KIO  1624/16)  stwierdziła  wprawdzie,  że  koszty  te  „nie  mogą  mieć 

rozstrzygającego znaczenia i same w sobie przesądzać o zaoferowaniu rażąco niskiej ceny”, 

ale  z  całą  pewnością  nie  wynika  z  tego,  że  pozostają  one  bez  wpływu  na  cenę.  Są  one 

jednym  z  elementów  świadczonej  usługi  i  muszą  znaleźć  pokrycie  w  kosztach. 

Niewątpliwie koszty  te  nie  zostały  wykazane  w  wyjaśnieniach,  a  co  za  tym  idzie 

uwzględnione w cenie oferty, czemu Izba nie zaprzeczyła w przywołanym wyżej wyroku. 

Zamawiający  zwrócił  również  uwagę,  że  zysk  nie  jest  wartością  brutto,  jak  należy 

wnioskować  z  treści  wyjaśnień  Odwołującego  oraz  treści  odwołania.  Zysk  także  podlega 

powiększeniu o wartość VAT. Choć ma to w tym wypadku drugorzędne znaczenie, to także 

wskazuje na niewłaściwe podejście do kalkulacji ceny. 

Zamawiający  stwierdził,  że  przytoczona  powyżej  argumentacja,  a  w  szczególności 

nieuprawnione  uznanie  przez  Odwołującego,  że  koszty  zatrudnienia  nie  stanowią  części 

usługi,  od  której  należy  wyliczyć  VAT,  świadczą  o  błędach  w  obliczaniu  ceny. 

Odwołujący pozostaje  w  błędnym  przeświadczeniu,  że  podatek  ten  nie  jest  należny  od 

wartości całości kosztów wraz z planowanym zyskiem, lecz jedynie od ich części.  

W 

ocenie 

Zamawiającego 

kalkulacja 

ceny 

oferty 

Odwołującego, 

nieuwzględniająca wszystkich  składników,  w  szczególności  należnego  podatku  od  towarów 

i usług,  nie  może  być  uznana  za  cenę  odzwierciedlającą  realia  rynkowe.  Trudno  bowiem 

przyjmować,  że  podmioty  działające  na  rynku  nie  uwzględniają  należnych  podatków, 

a następnie  ponoszą  z  tego  tytułu  określone  konsekwencje  prowadzące  do  wykonania 

umowy poniżej kosztów wytworzenia świadczenia będącego przedmiotem umowy. 

W  uzasadnieniu  faktycznym  odrzucenia  Zamawiający  wskazał  na  wyraźną 

dysproporcję pomiędzy  ceną zaoferowaną, a ceną faktyczną, jaka wiąże się z  wykonaniem 

przez  Odwołującego  zamówienia.  Wynika  z  niej,  że  w  przypadku  prawidłowo 

przeprowadzonej kalkulacji, oferta Odwołującego nie zostałaby uznana za najkorzystniejszą. 

Podkreślił, że sam fakt ustalenia wartości zamówienia  z należytą starannością na poziomie 

niższym  niż  złożone  w  Postępowaniu  oferty  nie  może  sam  w  sobie  stanowić  podstawy 

uznania zaoferowanych przez wykonawców cen za nie mających charakteru rażąco niskiej. 

Ustawodawca  ustalił  dwa  obligatoryjne  kryteria,  w  których  takie  podejrzenie  występuje. 

Jednym  z  nich  jest  odbieganie  ceny  oferty  od  średniej  arytmetycznej  wszystkich  złożonych 

ofert, jak miało to miejsce w tym wypadku. Ocena jednak czy mamy do czynienia z taką ceną 

dokonywana jest przede  wszystkim na podstawie  wyjaśnień  wraz  z  załączeniem dowodów. 

Zamawiający,  czyniąc  zadość  wyrażonej  w  art.  7  ust.  1  Pzp  zasadzie  uczciwej  konkurencji 

oraz  równego  traktowania  wykonawców,  zobowiązany  jest  w  sposób  obiektywny  zbadać 

wyjaśnienia, a nie przyjmować a priori, że są one prawidłowe i samo ich złożenie prowadzi 

do  wniosku,  że  zaoferowana  cena  nie  ma  charakteru  rażąco  niskiej.  Z  tego  też  względu 

zarzut  naruszenia  art.  7 ust.  1  Pzp  (choć  nie  został  powiązany  z  żadnym  innym  przepisem 

oraz nie zawiera uzasadnienia faktycznego) Zamawiający uznał za nieuzasadniony. 

Do  postępowania  odwoławczego  przystąpienie  po  stronie  Zamawiającego  zgłosił 

Wykonawca E, wnosząc o oddalenie odwołania. 

W  piśmie  procesowym  z  dnia  4  listopada  2016  r.  uzasadnił  powyższy  wniosek 

w następujący sposób. 

W odniesieniu do zarzutu naruszenia przez Zamawiającego przepisu art. 8 ust. 3 Pzp 

zgłaszający przystąpienie stwierdził, że jest on chybiony, ponieważ Odwołujący nie wykazał 

aby  informacje  zawarte  w  wyjaśnieniach  faktycznie  stanowiły  tajemnicę  przedsiębiorstwa. 

Odwołujący  nie  dowiódł,  by  informacje  o  wysokości  planowanego  zatrudnienia, 

planowanych stawkach,  czy  inne  informacje  organizacyjne  posiadały  jakąkolwiek  wartość 

gospodarczą, ani by podjął niezbędne działania w celu zachowania poufności tych informacji. 

W  tej  sytuacji  Zamawiający  słusznie  uznał,  iż  informacje  zawarte  w  wyjaśnieniach 

Odwołującego  nie  stanowią  tajemnicy  przedsiębiorstwa,  zaś  zastrzeżenie  ich  poufności 

przez Odwołującego na podstawie art. 8 ust. 3 Pzp było nieskuteczne.  

Niezależnie od powyższego Wykonawca E stwierdził, że zarzut jest spóźniony. Podał, 

ż

e  w  braku  obowiązku  informowania  wykonawców  o  wynikach  weryfikacji  zastrzeżenia 

tajemnicy przedsiębiorstwa (braku obowiązku przesłania informacji o wynikach tej czynności 

–  art.  182  ust.  1  pkt  1-2  Pzp),  zgodnie  z  art.  182  ust.  3  pkt  1  Pzp,  odwołanie  wnosi  się 

w terminie  10  dni  od  dnia,  w  którym  powzięto  lub  przy  zachowaniu  należytej  staranności 

można było powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia. 

Skoro  zatem  odwołujący,  jak  przyznaje,  powziął  wiadomość  o  tym,  że  Zamawiający 

udostępnił  treść  wyjaśnień  Odwołującego  dotyczących  rażąco  niskiej  ceny  już  w  terminie 

poprzedniej  rozprawy  przed  KIO  (sygn.  akt  KIO  1624/16),  tj.  w  dniu  13  września  2016  r., 

to termin  na  zaskarżenie  tej  czynności  upłynął  już  w  dniu  23  września  2016  r.  i  odwołanie 

w zakresie  zarzutu  naruszenia  art.  8  ust.  3  Pzp  nie  może  być  przedmiotem  rozpoznania 

przed Izbą. 

W związku  z  zarzutem  naruszenia  przepisu  art.  90  ust.  3  Pzp Wykonawca  E  podał, 

ż

e jak wskazano w pierwszym orzeczeniu wydanym w toku Postępowania „W punkcie XII.3 

SIWZ  Zamawiający  postanowił,  że  wykonawca  powinien  uwzględnić  wszystkie  koszty 

związane ze świadczeniem usług w tym: 

•  koszty 

osobowe 

i 

administracyjne 

(zatrudnienie 

personelu, 

prowadzenie dokumentacji, itp.), 

•  koszt ubezpieczeń, wzrostu płacy minimalnej, opodatkowania umów, itd. oraz inne 

niewyszczególnione  wyżej  koszty,  które  przewiduje  ponieść  Wykonawca 

w związku  z  realizacją  zamówienia,  jak  również  wszelkie  inne  składniki 

cenotwórcze,  wynikające  z  zakresu  zlecenia  oraz  obowiązujących  przepisów 

prawa,  w  tym  prawa  lokalnego.  Wykonawca  powinien  również  uwzględnić 

ewentualne  ryzyko,  związane  nieprzewidzianymi  okolicznościami  przy  realizacji 

zamówienia,  które  mogą  i  powinny  być  brane  pod  uwagę  przez  profesjonalistę 

realizującego zamówienie.”. 

Zdaniem  zgłaszającego  przystąpienie  Odwołujący  zdaje  się  nie  dostrzegać,  że  o  ile 

koszty  pracownicze  (rozumiane  jako  kwota  przysługująca  pracownikowi  do  wypłaty  – 

w gotówce, na podany numer konta bankowego) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od 

wartości  dodanej,  to  w  przypadku  wyjaśnień  dotyczących  rażąco  niskiej  ceny  koszty  te 

zostały  wymienione  jako  jedna  ze  składowych  ceny  stanowiącej  wynagrodzenie 

Odwołującego  za  usługę  stanowiącą  przedmiot  zamówienia,  obok  pozostałych  kosztów 

takich  jak  koszty  zakupu  materiałów  koniecznych  do  wykonania  usługi  czy  eksploatacji 

urządzeń. 

Usługa 

sprzątania, 

będąca 

przedmiotem 

ś

wiadczenia 

Odwołującego, 

jest opodatkowana  VAT  w  stawce  8%  (gdy  dotyczy  powierzchni  zewnętrznych,  co  wynika 

z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 i w zw. z poz. 174 i 176 załącznika nr 3 do Ustawy) 

i 23% (gdy dotyczy powierzchni wewnętrznych, co wynika z tego, że usługi takie nie zostały 

wymienione  w  treści  Ustawy,  jak  i  przepisów  wykonawczych  do  niej,  jako  czynności 

podlegające  opodatkowaniu  stawkami  obniżonymi  lub  zwolnione  od  podatku,  a  zatem 

podlegają  opodatkowaniu  zasadniczą  (podstawową)  stawką  VAT  w  wysokości  23%, 

zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 Ustawy). 

Zdaniem  Wykonawcy  E  Odwołujący  zdaje  się  nie  mieć  tego  świadomości,  albo  – 

co bardziej  prawdopodobne  –  pozoruje  brak  takiej  świadomości,  posługując  się 

sformułowaniem  „brutto”,  które  odnosi  raz  do  należności  publicznoprawnych  z  tytułu 

zatrudnienia  pracownika,  a  innym  razem  do  podatku  od towarów  i  usług  VAT.  Należy  mieć 

bowiem na uwadze, że wyjaśnienia złożone przez Odwołującego miały dotyczyć elementów 

oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny,  elementem  tym  zaś  jest  również  VAT, 

którym objąć  należy  całą  sprzedawaną  usługę  sprzątania,  w  tym  również  zapewnienie 

pracowników  do  wykonywania  tej  usługi,  co  Odwołujący  określa  jako  koszty  pracy, 

czy koszty zatrudnienia pracownika.  

Odwołujący  wprost  przyznaje,  że  w  tym  zakresie  nie  uwzględnił  jako  elementu 

cenowego  należnego  VAT,  a  pozostałe  Odwołujący  podał  jako  wartości  brutto  czyli  już 

z należnym  podatkiem,  co  stanowi  błąd  w  ustaleniu  kosztów  i  obliczeniu  ceny  oferty. 

Usługa sprzątania nie jest bowiem z podatku od towarów i usług zwolniona, a właśnie stawkę 

„zwolnioną”  zastosował  do  tej  części  swojej  oferty  Odwołujący,  tj.  w  zakresie  sprzedaży  tej 

części usługi, która dotyczy wartości kosztów zatrudnienia pracowników powiększonej o 10% 

zysk. 

Powyższe w sposób istotny wpływa na wysokość zaoferowanej ceny, jak to wykazał 

Zamawiający w uzasadnieniu zawiadomienia o wyniku Postępowania z dnia 12 października 

2016  r.  W  przypadku,  gdyby  Odwołujący  w  należyty  sposób  powiększył  koszt  oferowanej 

przez siebie usługi o VAT, to cena oferty uległaby podwyższeniu. Powyższe wynika z faktu, 

ż

e  w  wyjaśnieniach  z  dnia  11  lipca  2016  r.  Odwołujący  podał  wartość  ponoszonych  przez 

siebie  wszystkich  kosztów  na  poziomie  711.732,96  złotych  „brutto”,  tj.  przy  zastosowaniu 

częściowo 23%, a częściowo 8% stawki podatku od towarów i usług. 

Opisując jednak wyżej wymienione koszty Odwołujący używał sformułowania „brutto” 

w różnym znaczeniu: 

1.  w  przypadku  kosztów  pracowniczych  rozumiał  to  sformułowanie  jako  koszty 

uwzględniające: 

ubezpieczenie 

emerytalne, 

ubezpieczenie 

rentowe, 

ubezpieczenie wypadkowe, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń 

Pracowniczych  oraz  pomniejszenie  z  tytułu  pomocy  publicznej  –  PFRON;  były  to 

zatem  koszty  brutto  w  stosunku  do  kwoty  wynagrodzenia  wypłacanego 

pracownikowi  w  kwocie  „netto”,  co  pozostaje  bez  znaczenia  dla  wyjaśnienia  czy 

zaoferowano  rażąco  niską  cenę,  albowiem  ta  rozpatrywana  jest  jako  cena 

wytworzenia  usługi  powiększona  o  zysk  i  wartość  VAT  i  sprzedania 

Zamawiającemu,  co  daje  łącznie  ofertową  cenę  brutto,  którą  Zamawiający 

obowiązany jest zapłacić za wykonanie usługi, 

2.  w  przypadku  pozostałych  kosztów,  takich  jak  zakup  środków  chemicznych, 

ś

rodków  higienicznych,  sprzątania  pokoi  gościnnych,  prania  firan,  odśnieżania, 

zamiatania, 

koszenia 

trawników, 

koszenia 

terenów 

zielonych, 

pozostałych kosztów,  Odwołujący  używał  sformułowania:  „brutto”  w  znaczeniu 

odnoszonym  do  stawki  podatku  od  towarów  i  usług  w  odpowiedniej  stawce  8% 

albo 23%. 

W  ocenie  Wykonawcy  E  treść  odwołania  sugeruje,  że  Odwołujący  jednak  rozumie, 

ż

e zarówno  koszty  osobowe  (zatrudnienia  personelu),  jak  i  koszty  materiałów  (urządzeń, 

materiałów eksploatacyjnych) są takimi samymi „elementami cenotwórczymi”, czyli kosztami, 

które  trzeba  ponieść  aby  sprzedać  usługę,  a  które  należy  dopiero  powiększyć  o  zysk 

i zaoferować w cenie powiększonej jeszcze o podatek od towarów i usług. 

Powyższe  w  sposób  istotny  wpływa  na  wysokość  zaoferowanej  ceny.  Mając  na 

uwadze fakt, iż Odwołujący ustalił cenę oferty w wysokości 781.162,06 zł brutto uznać należy 

–  w  świetle  złożonych  przez  Odwołującego  wyjaśnień  –  że  nie  jest  możliwe  przyjęcie, 

by Odwołujący wykazał możliwość wykonania przedmiotowego zamówienia za zaoferowaną 

cenę  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  Zamawiającego  lub  wynikającymi 

z odrębnych  przepisów  (w  tym  przepisów  podatkowych).  Wyjaśnienia  złożone  przez 

Odwołującego  –  przez  to,  że  ujawniają,  że  Odwołujący  nie  przewidział  należnego 

opodatkowania oferowanych przez siebie usług – nie tylko nie potwierdzają, że podana przez 

Odwołującego  cena  nie  jest  rażąco  niska,  a  wręcz  potwierdzają,  że  Odwołujący  przy 

opodatkowaniu  swojej  usługi  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  nie  jest  w  stanie  jej 

wykonać  za  cenę  określoną  w  ofercie. Tym  samym  uznać  należy,  iż  słusznie  Zamawiający 

ocenił  wyjaśnienia  Odwołującego  jako  potwierdzające,  że  oferta  Odwołującego  zawiera 

rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  zawierające  błąd  w  obliczeniu 

ceny, a tym samym zastosował w sposób poprawny art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 

Pzp. 

Z  powyższych  względów  słuszne  jest  również  odrzucenie  oferty  Odwołującego  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  6  Pzp,  tj.  jako  zawierającą  błędy  w  obliczeniu  ceny. 

Zdaniem Wykonawcy  E  jeżeli  Zamawiający,  opisując  w  SIWZ  sposób  obliczania  ceny, 

nie zawarł  żadnych  wskazań  dotyczących  stawki  VAT,  wówczas  oferta  zawierająca  stawkę 

niezgodną z zobowiązującymi przepisami podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 

6  Pzp.  Wyjaśnienia  Odwołującego  w  sposób  dobitny  wskazują  na  to,  że  założył  on, 

ż

e oferowana przez niego usługa sprzątania co najmniej w części jest zwolniona z podatku, 

co 

stanowi 

stawkę 

niezgodną 

z 

obowiązującymi 

przepisami 

podatkowymi,  

a co w konsekwencji stanowi podstawę do odrzucenia oferty Odwołującego zgodnie z art. 89 

ust. 1 pkt 6 Pzp. 

Wobec powyższego nie można również zgodzić się z Odwołującym, by Zamawiający 

wybierając  ofertę  Wykonawcy  E  naruszył  art.  91  ust.  1  Pzp.  Oferta  ta  stanowiła  bowiem 

najkorzystniejszą ofertę niepodlegającą odrzuceniu. 

Wykonawca E załączył do pisma procesowego kalkulację ceny oferty Odwołującego 

opartą  o  założenia  przyjęte  przez  Odwołującego  w  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej  ceny, 

mającą  potwierdzać  nieprawidłowy  sposób  rozumowania  obowiązku  podatkowego 

obciążającego usługę stanowiącą przedmiot zamówienia. 

Na  rozprawie  strony  i  uczestnik  postępowania  odwoławczego  podtrzymali 

przedstawioną powyżej argumentację. 

Zamawiający  wniósł  o  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z  treści  faktur  VAT 

wystawionych  przez  Odwołującego  w  związku  z  realizacją  na  rzecz  Zamawiającego  usługi 

tożsamej  z  usługą  objętą  przedmiotem  zamówienia,  na  okoliczność  nieuprawnionego 

niedoliczenia  podatku  od  kosztów  ponoszonych  przez  Odwołującego  w  związku 

z zatrudnianiem pracowników dedykowanych realizacji zamówienia. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  Izba,  uwzględniając  zgromadzony  materiał 

dowodowy  omówiony  w  dalszej  części  uzasadnienia,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia i stanowiska stron i Wykonawcy E zawarte w odwołaniu, odpowiedzi na 

odwołanie i piśmie procesowym Wykonawcy E, a także wyrażone ustnie na rozprawie 

i odnotowane w protokole, ustaliła i zważyła, co następuje. 

Izba  postanowiła  dopuścić  Wykonawcę  E  (dalej  również  „Przystępujący”) 

w charakterze przystępującego po stronie Zamawiającego stwierdzając, że spełnione zostały 

przesłanki, o których mowa w przepisie art. 185 ust. 2 Pzp. 

Skład  orzekający  uznał,  że  Odwołujący  jest  legitymowany,  zgodnie  z  przepisem 

art. 179 ust. 1 Pzp, do wniesienia odwołania. 

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody  z  treści  SIWZ,  oferty  Odwołującego, 

wezwania  do  wyjaśnienia  elementów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny  oferty 

(pismo Zamawiającego z dnia 5 lipca 2016 r.) wraz z odpowiedzią – pismem Odwołującego 

z dnia  11  lipca  2016  r.,  zawiadomienia  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty, 

kalkulacji załączonej  do  pisma  procesowego  Przystępującego  oraz  dowodów  w  postaci 

faktur VAT przedstawionych przez Zamawiającego na rozprawie. 

Na tej podstawie ustalono, że stan faktyczny nie był sporny pomiędzy stronami i nie 

wymaga odrębnego omówienia. 

Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Odnosząc  się  w  pierwszeństwie  do  zarzutu  naruszenia  art.  8  ust.  3  Pzp  w  zw.  

z  art.  11  ust.  4  Znk  skład  orzekający  podziela  zapatrywanie  Zamawiającego 

i Przystępującego w kwestii przekroczenia terminu na jego podniesienie. Nie ulega bowiem 

wątpliwości,  że  Odwołujący  posiadał  wiedzę  o  fakcie  ujawnienia  Przystępującemu 

zastrzeżonych  informacji  zawartych  w  treści  złożonych  Zamawiającemu  wyjaśnień 

z pewnością w dacie rozprawy, która miała miejsce w dniu 13 września 2016 r., w uprzednio 

prowadzonym  postępowaniu  odwoławczym  (sygn.  akt  KIO  1624/16).  W  konsekwencji, 

biorąc pod uwagę przepis art. 182 ust. 3 pkt 1 Pzp, upływ terminu na wniesienie odwołania 

w tym zakresie miał miejsce z końcem dnia 23 września 2016 r. W konsekwencji omawiany 

zarzut  odwołania  pozostawić  należało  bez  rozpoznania,  bez  konieczności  merytorycznego 

odnoszenia się do argumentacji stron i uczestnika postępowania odwoławczego. 

Nie potwierdził się zarzut naruszenia przepisów art. 90 ust. 3 Pzp oraz art. 89 ust. 1 

pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  2  i  3  Pzp,  jakkolwiek  samodzielną  podstawą  odrzucenia  oferty 

Odwołującego stanowić powinien w istocie przepis art. 90 ust. 3 Pzp. 

Odnosząc  się  do  zasadniczej  w  omawianym  aspekcie  kwestii  skład  orzekający 

doszedł  do  przekonania,  że  stanowisko  Odwołującego  wynikało  z  niedostrzeżenia 

okoliczności,  zgodnie  z  którą  koszt  wynagrodzenia  pracowników  realizujących  czynności 

składające  się  na  przedmiot  zamówienia  wyrażony  powinien  być  kwotą  brutto,  

tj. z uwzględnieniem właściwej stawki podatku od towarów i usług. 

Izba zwraca uwagę, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy opodatkowaniu 

podlega  m.in.  odpłatne  świadczenie  usług  na  terytorium  kraju  w  rozumieniu  art.  8  Ustawy. 

Usługa  będąca  przedmiotem  zamówienia  została  przez  Zamawiającego  szczegółowo 

opisana  w  SIWZ  przez  scharakteryzowanie  czynności  niezbędnych  do  jej  wykonywania 

(załącznik  nr  1  i  2),  czemu  towarzyszyło  wskazanie,  że  wykonawca  ma  obowiązek 

uwzględnienia  wszelkich kosztów związanych z realizacją przedmiotu zamówienia (vide pkt 

12.3  SIWZ),  a  zatem,  w  uproszczeniu,  z  wykonywaniem  czynności  opisanych  we 

wspomnianych  załącznikach  do  SIWZ.  Ponadto,  z  przepisu  art.  15  ust.  1  Ustawy  wynika, 

ż

e podatnikiem jest m.in. osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w rozumieniu 

ust. 2 tego przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.  

W  świetle  powyższego  nasuwają  się  dwa  wnioski  –  po  pierwsze  –  że  Odwołujący 

należy  do  kategorii  podatników,  po  drugie,  że  świadczy  usługi  podlegające,  co  do  zasady, 

opodatkowaniu. 

W konsekwencji można przyjąć, że zapatrywanie Odwołującego o braku konieczności 

uwzględnienia podatku od towarów i usług od kosztu jakim są wynagrodzenia pracowników 

realizujących  usługę  stanowiącą  przedmiot  zamówienia  opiera  się  na  nieporozumieniu. 

Odwołujący błędnie założył, że koszty jakie w związku z zatrudnieniem pracowników ponosi 

jako  pracodawca  (wynagrodzenie  z  narzutami  w  postaci  różnego  rodzaju  składek) 

wyczerpują  koszty  osobowe  związane  ze  świadczeniem  usługi  stanowiącej  przedmiot 

zamówienia,  w  skład  której  wchodzi  również  wynagrodzenie  należne  jego  pracownikom. 

Skład  orzekający  nie  kwestionuje  przedstawionych  przez  Odwołującego  w  wyjaśnieniach 

z dnia  11  lipca  2016  r.  i  w  odwołaniu  wyliczeń  dotyczących  wysokości  przewidzianych  dla 

jego  pracowników  wynagrodzeń,  ani  wyliczeń  kosztów  obciążających  pracodawcę, 

wyjaśnia jednak,  że  wbrew  zapatrywaniom  Odwołującego,  nie  są  to  kwoty  brutto 

w kontekście ceny za usługę, której wykonanie zaoferował Zamawiającemu składając ofertę 

w Postępowaniu.  

Analiza  złożonych  przez  Odwołującego  wyjaśnień,  w  których  przedstawił  kalkulację 

ceny  oferty  w  rozbiciu  na  koszty  osobowe  (wynagrodzenia  pracowników)  i  pozostałe, 

dotyczące  ogólnie  zakupu  wyposażenia  i  pracy  sprzętu,  uprawnia  wniosek,  że  Odwołujący 

posługuje  się  pojęciem  „kwoty  brutto”  w  dwóch  różnych  znaczeniach,  w  zależności  od 

kategorii  kosztów  –  po  pierwsze  –  w  przypadku  kosztów  osobowych,  jako  kwoty 

wynagrodzenia 

pracownika 

powiększonego 

o 

wspomniane 

powyżej 

daniny, 

bez uwzględnienia  VAT,  po  drugie  –  w  odniesieniu  do  pozostałych  kosztów,  jako  kwoty 

z uwzględnieniem  podatku  od  towarów  i  usług.  Odwołujący  nie  zastosował  się  zatem  do 

przewidzianego  w  postanowieniach  SIWZ  opisu  sposobu  obliczenia  ceny  oferty, 

który przewidywał 

m.in. 

obowiązek 

uwzględnienia 

kosztów 

osobowych 

(zatrudnienia personelu)  i  kosztów  opodatkowania  umów  (pkt  12.3  tiret  ósme  i  dziewiąte 

SIWZ). 

Powyższe 

potwierdza 

zasadność 

stanowiska 

Zamawiającego 

wyrażonego 

w uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  że  w  zakresie  kosztów  osobowych 

nieuwzględnienie  VAT  spowodowało  niedoszacowanie  ceny  oferty  o  kwotę  przekraczającą 

wysokość  deklarowanego  na  poziomie  10%  zysku  z  realizacji  zamówienia,  abstrahując 

w tym  miejscu  od  okoliczności,  że  na  rozprawie  Odwołujący  zaprzeczył  złożonej 

w wyjaśnieniach deklaracji odnośnie wysokości tego składnika ceny, podważając tym samym 

wiarygodność przedstawionych Zamawiającemu kalkulacji.  

Skład  orzekający  uznał,  że  zaprzeczeniem  argumentacji  Odwołującego  odnośnie 

braku  obowiązku  opodatkowania  VAT  kosztów  osobowych  była  treść  wystawianych 

Zamawiającemu  faktur  za  realizację  tożsamych  usług  które  zostały  złożone  na  rozprawie. 

Wynika z nich, że opodatkowana jest usługa jako całość, a zatem także w części dotyczącej 

kosztów osobowych, a nie jej poszczególne elementy. 

Izba  nie  podziela  natomiast  zapatrywań  Zamawiającego  odnośnie  nieprawidłowości 

wyjaśnień Odwołującego w zakresie pozostałych pozycji kosztowych. Jakkolwiek Odwołujący 

w  odniesieniu  do  poszczególnych  rodzajów  kosztów  (innych  niż  osobowe)  nie  wskazywał, 

czy są to kwoty brutto, tym niemniej zarówno w zakresie kosztów całkowitych realizacji usługi 

na  powierzchniach  zewnętrznych,  jak  również  zewnętrznych  i  zielonych  oraz  całkowitych 

kosztów wskazał, że są to kwoty brutto. W tej kwestii Zamawiający – poza sformułowaniem 

przypuszczenia  o  istnieniu  błędu  w  tej  części  kalkulacji  ceny  oferty  Odwołującego 

(opartego na  stwierdzonym  błędzie  w  kalkulacji  kosztów  osobowych)  –  nie  przedstawił 

wiarygodnej  argumentacji  na  poparcie  tego  wniosku.  O  ile  bowiem  stwierdzenie 

nieuwzględnienia  podatku  od  towarów  i  usług  możliwe  było  na  podstawie  treści  wyjaśnień 

(Odwołujący  wskazał  w  nich  kwotę  odpowiadającą  minimalnemu  wynagrodzeniu  za  pracę 

z narzutami),  o  tyle  wniosku  takiego  nie  sposób  było  wyciągnąć  w  odniesieniu  do 

pozostałych  kosztów.  Zdaniem  Izby  nieprawidłowość  kalkulacji  ceny  oferty  Odwołującego 

wynika jedynie ze zsumowania tych kosztów (uwzględniających VAT) z kosztami osobowymi 

(nieuwzględniających  VAT)  i,  po  uwzględnieniu  zysku,  określenia  tak  wyliczonej  ceny 

mianem  „brutto”.  Powyższe  nie  wpływa  jednak  negatywnie  na  ocenę  prawidłowości  decyzji 

Zamawiającego. 

Odnosząc  się  wreszcie  do  wspomnianego  wcześniej  zysku  z  realizacji  zamówienia 

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  zawarł  w  wyjaśnieniach  deklarację,  że  osiągnie  go  na 

poziomie  10%.  Jak  wskazano  powyżej  przedstawiona  przez  Odwołującego  na  rozprawie 

argumentacja,  zgodnie  z  którą  nie  jest  w  istocie  wiadome  na  jakim  poziomie  wskaźnik  ten 

miałby  zostać  przez  niego  osiągnięty,  podważa  wiarygodność  wcześniejszych  pisemnych 

wyjaśnień  i  zawartych  w  nich  obliczeń.  Przypomnieć  należy,  że  brak  zysku  z  realizacji 

zamówienia  stanowi  jeden  z  aspektów  rzutujących  na  ocenę  oferty  w  płaszczyźnie  rażąco 

niskiej  ceny.  W  przedmiotowej  sprawie  Odwołujący  nie  doszacował  ceny  oferty  o  kwotę 

podatku od towarów i usług od kosztów osobowych składających się na realizację usługi i nie 

przedstawił  argumentów  uprawniających  stwierdzenie,  że  pomimo  wystąpienia  tej 

okoliczności będzie w stanie należycie zrealizować zamówienie i osiągnąć z tego tytułu zysk. 

W powyższych okolicznościach Izba uznała, że oferta Odwołującego zawiera również 

błąd  w  obliczeniu  ceny,  wobec  czego  Zamawiający  prawidłowo  przywołał  w  podstawach 

odrzucenia oferty Odwołującego przepis art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp. Odwołujący kalkulując cenę 

oferty przyjął bowiem nieprawidłowe założenia dotyczące ujętych w niej kosztów osobowych. 

Reasumując,  skład  orzekający  nie  stwierdził  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów  wskazanych  w  petitum  odwołania,  wobec  czego  orzekł,  jak  w  pkt  1  sentencji 

wyroku. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  (pkt  2  sentencji  wyroku)  orzeczono 

stosownie do jego wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz  w  oparciu o przepisy 

§ 5  ust.  3  pkt  1  w  zw.  z § 3  pkt  2  lit.  a  i  b  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia 

15 marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów 

kosztów 

w 

postępowaniu 

odwoławczym 

i sposobu 

ich 

rozliczania 

(Dz.U.2010.41.238).  

Przewodniczący:  

……………………………………….