KIO 2467/17 WYROK dnia 7 grudnia 2017 r.

Sygn. akt KIO 2467/17 

WYROK 

z dnia 7 grudnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: Lubomira Matczuk-Mazuś 

Protokolant:         

Adam Skowroński 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2017 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  23  listopada  2017  r.  przez  wykonawcę: 

Lafrentz Polska S

p. z o.o., ul. Zbąszyńska 29, 60-359 Poznań 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  Generalna  Dyrekcja  Dróg 

Krajowych  i  Autostrad, 

prowadzącym  postępowanie  jest  Generalna  Dyrekcja  Dróg 

Krajowych 

i Autostrad Oddział w Poznaniu, ul. Siemiradzkiego 5a, 60-763 Poznań 

przy udziale wykonawców: 

A. AECOM Polska Sp. z o.o., ul. Puławska 2, 02-566 Warszawa 

B. JPL Projekt Sp. z o.o., Al. 

Niepodległości 58, 02-626 Warszawa  

zgłaszających przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie; 

kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę:  Lafrentz  Polska  Sp.  z  o.o.,  ul.  Zbąszyńska 

359 Poznań, i:  

.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15 000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę:  Lafrentz 

Polska S

p. z o.o., ul. Zbąszyńska 29, 60-359 Poznań  tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od  wykonawcy:  Lafrentz  Polska Sp.  z  o.o.,  ul.  Zbąszyńska 29,  60-359 

Poznań,  na  rzecz  zamawiającego:  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad, 

prowadzącym postępowanie jest Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział 

w  Poznaniu,  ul.  Siemiradzkiego  5a,  60-

763  Poznań  kwotę  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy 

tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  20

04  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1579, z późn. zm.) na wyrok  – w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Poznaniu. 

Przewodniczący: ……………………….. 

Sygn. akt KIO 2467/17 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający – Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Poznaniu 

–  prowadzi  w  trybie  przetargu  ograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  pn. 

„Opracowanie  projektowe  dla  budowy  drogi  ekspresowej  S11  na  odcinku 

Szczecinek-

Piła”,  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych,  zwanej  dalej  „ustawa  Pzp”,  „ustawa”  lub  „Pzp”.  Numer  referencyjny:  O.PO.D-

O

głoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 27 

października 2015 r. nr 2015/S 208-378033. 

Odwołujący – wykonawca: Lafrentz Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu – wniósł 

odwołanie wskazując, że wobec wszczęcia postępowania w dniu 22 października 2015 r., jak 

również  niezakończenia  go  przed  wejściem  w  życie  ustawy  nowelizującej,  w  sprawie  będą 

miały  zastosowanie  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  -  tekst  jednolity  wszedł  

w życie w dniu 1 lipca 2015 r. i obowiązywał do dnia 17 listopada 2015 r. (Dz.U.2013.907), 

co jest zgodne z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy  - Prawo 

zamówień  publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.U.2016.1020):  „Do  postępowań  

o  udzielenie  za

mówienia  publicznego  wszczętych  i  niezakończonych  przed  dniem  wejścia 

wżycie  niniejszej  ustawy  oraz  do  odwołań  i  skarg  do  sądu  dotyczących  tych  postępowań 

stos

uje się przepisy dotychczasowe.”  

P

rzytoczone  w  odwołaniu  wyroki  Krajowej  Izby  Odwoławczej  zostały  wydane  

w oparciu o tożsamy stan prawny. 

O

dwołujący  na  podstawie  art.  180  ust.  1  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo 

zamówień publicznych (Dz.U.2013.907), wniósł odwołanie wobec czynności Zamawiającego:  

1) wyboru jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy: AECOM Polska Sp. z o.o., zwanej dalej 

„AECOM”, pomimo że oferta ta podlega odrzuceniu,  

zaniechania czynności odrzucenia oferty AECOM, do której Zamawiający obowiązany jest 

na podstawie 

przepisów Pzp, pomimo że oferta zawiera rażąco niską cenę w rozumieniu 

przepisów Pzp,  

zaniechania czynności odrzucenia oferty wykonawcy: JPL Project Sp. z o.o., zwanej dalej 

„JPL”,  do  której  Zamawiający  obowiązany  jest  na  podstawie  przepisów  Pzp,  pomimo  że 

oferta zawiera rażąco niską cenę w rozumieniu przepisów Pzp, 

zaniechania odrzucenia oferty JPL, do której Zamawiający obowiązany jest na podstawie 

przepisów Pzp, pomimo że oferta ta jest niezgodna z SIWZ. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów Pzp:  

1.  art.  91  ust.  1  przez  dokonanie  wyboru  oferty  AECOM  jako  oferty  najkorzystniejszej, 

podczas, gdy oferta podlega odrzuceniu,  

2.  art.  90  ust.  1  w  zw.  z  art.  89  ust. 

1  pkt  4  przez  zaniechanie  zwrócenia  się  do  AECOM  

o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących  wyliczenia  ceny  lub 

kosztu, podczas gdy treść oferty powinna budzić wątpliwości Zamawiającego w zakresie 

zaoferowania  ceny  rażąco  niskiej  oraz  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia 

przez  AECOM  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub 

wyni

kającymi z odrębnych przepisów,  

3. naruszenie art. 90 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 

1 pkt 4 przez zaniechanie zwrócenia się do 

JPL  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących  wyliczenia  ceny  lub 

kosztu,  podczas  gdy  treść  oferty  powinna  budzić  wątpliwości  Zamawiającego  co  do 

zaoferowania ceny rażąco niskiej, a także możliwości wykonania przedmiotu zamówienia 

przez  JPL  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub  wynikającymi  

z odrębnych przepisów,  

4.  art.  89  ust.  1  pkt  2 

przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  JPL,  podczas  gdy  jej  treść  nie 

odpowiad

a treści SIWZ,  

5.  art.  91  ust.  1  w  zw.  z  art.  2  pkt  5 

przez  wybór  oferty  złożonej  przez  AECOM  jako 

najkorzyst

niejszej w postępowaniu, pomimo że to oferta złożona przez Odwołującego jest 

najkorzystniejszą w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 5,  

6.  art.  7  ust.  3  w  zw.  z  art.  91  ust.  1 

przez  naruszenie  obowiązku  udzielania  zamówienia 

wyłącznie  wykonawcy  wybranemu  zgodnie  z  przepisami  ustawy  Pzp,  polegające  na 

dokonaniu  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  AECOM,  którego  oferta  nie  powinna  zostać 

zakwalifikowana jako najkorzystniejsz

a, ponieważ podlega odrzuceniu;  

7.  art.  7  ust.  1  i  3 

przez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  sprzeczny  z  zasadami 

uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.   

Interes  prawny 

we  wniesieniu  odwołania.  Odwołujący  wskazał:  posiada  interes 

prawny 

w  rozstrzygnięciu  odwołania.  Z  uwagi  na  naruszenie  przepisów  prawa,  oferta 

Odwołującego  nie  została  wybrana  jako  oferta  najkorzystniejsza,  pomimo  faktu  że  stanowi 

ofertę  najkorzystniejszą  spośród  ofert  niepodlegających  odrzuceniu.  W  wyniku  czynności 

Zamawiającego, Odwołujący został pozbawiony możliwości uzyskania zamówienia. 

Naruszenie 

przepisów  Pzp,  miało  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania,  a  było 

skutkiem  zaniechań  i  czynności  podejmowanych  przez  Zamawiającego.  W  przypadku 

uwzględnienia  zarzutów  Odwołującego  i  odrzucenia  ofert  AECOM  oraz  JPL,  oferta 

Odwołującego okaże się ofertą najkorzystniejszą.  

Odwołujący wniósł na podstawie art. 180 ust. 1 w zw. z art. 192 ust. 3 pkt 1 Pzp, o:  

A. merytoryczne  rozpoznanie 

przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  odwołania  i  uwzględnienie  

w całości 

oraz 

nakazanie Zamawiającemu: 

B. 

unieważnienia czynności polegającej na wyborze oferty AECOM jako najkorzystniejszej;  

C. 

ponowienia czynności badania i oceny złożonych ofert;  

D. 

wezwania AECOM i JPL do złożenia wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny;  

E. 

podjęcia  czynności  polegającej  na  odrzuceniu  oferty  AECOM  z  uwagi  na  zaoferowanie 

rażąco niskiej ceny;  

F. 

podjęcia czynności  polegającej  na  odrzuceniu oferty  JPL jako zawierającej  rażąco  niską 

cenę oraz niezgodnej z treścią SIWZ; 

G. 

dokonania czynności wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Pon

adto Odwołujący wniósł, o:  

H. 

przeprowadzenie  dowodów  z  dokumentów  powołanych  w  treści  odwołania,  w  tym 

znajdujących  się  w  aktach  postępowania,  jak  i  dokumentów  przedstawionych  na 

rozprawie, na okoliczności przedstawione i wskazane w odwołaniu;  

I. 

obciążenie  Zamawiającego  kosztami  postępowania  odwoławczego,  w  tym  kosztami 

zastępstwa prawnego. 

Uzasadnienie  

I.  W  dniu  13  listopada  2017  r. 

Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyborze 

oferty wykonawcy AECOM jako najkorzystniejszej.  

Dowód: zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej oferty z dnia 13.11.2017 r. 

 - w aktach sprawy  

A/ 

Odwołujący  wskazał:  z  treści  SIWZ,  w  tym  w  szczególności  z  pkt  8.5  SIWZ 

dotyczącego  opisu  sposobu  obliczenia  ceny  oferty  wynika,  że  cena  oferty  powinna 

obejmować  całkowity  koszt  wykonania  przedmiotu  zamówienia,  w  tym  również  wszelkie 

koszty  towarzyszące,  których  Zamawiający  nie  ujął  wprost  w  Tabeli  Elementów 

Rozliczeniowych  i  Wykazie  Terminów  Płatności.  Ponadto,  każdy  wykonawca  winien 

uwzględnić  w  ofercie  wszelkie  koszty  ponoszone  w  związku  z  wykonywaniem  zamówienia  

w  postaci  m.in.  kosztów  pośrednich,  bezpośrednich,  podatków,  kosztów  organizacji  robót,  

a także powinien uwzględnić wszelkie ryzyka i zysk wykonawcy. 

C

eny ryczałtowe określone przez wykonawców, nie będą zmieniane w toku realizacji 

zamówienia  (za  wyjątkiem  przypadków  opisanych  w  umowie).  Wskazał  wyrok  KIO  z  5 

października  2016  r.,  sygn.  akt  KIO  1777/16:  „Nawet  przy  cenie  ryczałtowej  oferta  musi 

spełnić  warunki  poprawności  określone  w  art.  89  ust.  1  p.z.p.,  a  więc  m.in.  być  zgodna  

z  wymaganiami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  nie  zawierać  błędów  

w obliczeni

u ceny czy ceny rażąco niskiej.” 

Dowód: SIWZ - w aktach sprawy  

a/ 

Odnosząc powyższe  opisy  SIWZ  do  oferty  AECOM,  w  szczególności  Formularza 

Tabeli Elementów Rozliczeniowych oraz Formularza 1.2. - Tabeli Elementów Płatności, 

Odwołujący  stwierdził,  że  oferta  zawiera  cenę  rażąco  niską,  a  w  konsekwencji  powinna 

podlegać odrzuceniu. Podniósł, że w poz. 5.2.1. Formularza 1.1. AECOM dotyczącego ceny 

jednostkowej  wyko

nania  wierceń,  AECOM  wskazała,  że  wykona  usługę  za  cenę 

jednostkową  10,00  zł  dla  próbek  kategorii  A  (głębokość  wierceń  do  25  m  oraz  głębokość 

wierceń ponad 25 m). Doświadczenie Odwołującego, a także znajomość stawek rynkowych 

usług,  pozwala  na  przyjęcie,  że  wykonanie  usługi  wiercenia  za  cenę  wskazaną  przez 

AECOM,  jest  obiektywnie  niemożliwe,  a  cena  ta  jest  ceną  rażąco  niską.  Odwołujący 

podkreślił,  że  cena  rynkowa  wykonania  odwiertów  oscyluje  w  granicach  niemal 

dziesięciokrotnej wartości podanej przez AECOM. Ponadto, przyjęcie tak niskiej kwoty w tym 

zakresie, rodzi ryzyko, 

że nie będzie ona nawet wystarczająca celem wykonania odwiertów, 

nie  mówiąc  o  dodatkowych  kosztach,  jakie  przewiduje  SIWZ.  Wskazał  wyrok  KIO  z  7 

listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2003/16: 

„Brak zysku z realizacji zamówienia stanowi jeden 

z aspektów rzutujących na ocenę oferty w płaszczyźnie rażąco niskiej ceny.”   

Dowody: SIWZ, oferta AECOM - w aktach sprawy 

Z  czynności  Zamawiającego  na  etapie  badania  ofert  wynika,  że  nie  powziął  on 

wątpliwości co do możliwości  wykonania przez AECOM zamówienia zgodnie z  określonymi 

wymaganiami  i  w  konsekwencji  nie  zwrócił  się  do  AECOM  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym 

złożenie  dowodów,  dotyczących  wyliczenia  ceny  jednostkowej.  Czynności  Zamawiającego 

Odwołujący ocenił jako sprzeczne z treścią SIWZ, a także art. 90 ust. 1 oraz art. 89 ust. 1 pkt 

4 Pzp

, co skutkowało kolejnymi naruszeniami. 

Odwołujący  powołując  się  na  z  art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp,  wskazał  wyrok  KIO  z  13 

kwietnia  2017  r.,  sygn.  akt  KIO  624/17: 

„Art. 89 ust. 1 pkt 4 p.z.p. odnosi cenę do wartości 

przedmiotu  zamówienia  -  ma  to  być  „cena  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia”.  Tym  samym,  to  realna,  rynkowa  wartość  danego  zamówienia  jest  punktem 

odniesienia  dla  oceny  /  ustalenia  ceny  tego  typu.  Cena  rażąco  niska  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia będzie ceną odbiegającą od jego rzeczywistej wartości, a rzeczona 

różnica  nie  będzie  uzasadniona  obiektywnymi  względami  pozwalającymi  danemu 

wykonawcy 

bez  strat  i  finansowania  wykonania  zamówienia  z  innych  źródeł  niż 

wynagrodzenie umowne, zamówienie to wykonać. Reasumując, cena rażąco niska jest więc 

ceną  nierealistyczną,  nieadekwatną  do  zakresu  i  kosztów  prac  składających  się  na  dany 

przedmiot  zamówienia,  zakładającą  wykonanie  zamówienia  poniżej  jego  rzeczywistych 

kosztów i w takim sensie nie jest ceną rynkową, tzn. generalnie nie występuje na rynku, na 

którym  ceny wyznaczane są m.in.  poprzez  ogólną  sytuację gospodarczą panującą  w  danej 

branży  i  jej  otoczeniu  biznesowym,  postęp  technologiczno-organizacyjny  oraz  obecność  i 

funkcjonowanie uczciwej konkurencji podmiotów racjonalnie na nim działających.”  

Stanowisko 

Izby  w  powyższym  zakresie  uznał  za  zasadne,  ponieważ  każdy 

wykonawca  składający  ofertę  powinien  wycenić  każdą  z  pozycji  w  sposób  realny, 

zapewniający wykonanie zamówienia za cenę jednostkową wskazaną w danej pozycji oferty. 

Stosowania powyższych zasad wymagał także Zamawiający. 

Analizując  treść  oferty  AECOM,  nie  zgodził  się,  że  ma  on  faktyczną  możliwość 

wykonania  odwiertów  za  cenę  jednostkową  10,00  zł  za  mb  odwiertu.  Pozycja  ta  powinna 

budzić wątpliwości Zamawiającego, jako przedstawiająca cenę rażąco niską. Wskazał wyrok 

KIO  z  23  marca  2017  r.,  sygn.  akt  KIO  431/17: 

„Przepis  art.  89  ust.  1  pkt  4  p.z.p. 

zobowiązuje  zamawiającego  do  odrzucenia  oferty,  jeżeli  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę 

lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia. W jednym i drugim przypadku odrzucenie 

oferty następuje wówczas, gdy jej cena lub koszt są rażąco niskie (nieadekwatne, nierealne, 

za  które  nie  można  wykonać  zamówienia)  w  odniesieniu  do  przedmiotu  zamówienia.”  

Kolejno, Izba uznała, że „Rażąco niska cena, to cena oferty odbiegająca swoją wartością in 

minus  od  rynkowej  wartości  przedmiotu  zamówienia  (...).”  -  wyrok  z  19  stycznia  2017  r., 

sygn.  akt  KIO  22/17, 

jak  również  „Oferowanie  cen  na  nierealnie  niskim  poziomie,  który 

świadczy  o  ich  oderwaniu  od  jakichkolwiek  realiów  rynkowych,  wyłącznie  po  to  aby 

wykorzystując  matematyczne  zależności  otrzymać  najwyższą  punktację  narusza  dobre 

obyczaje kupieckie.” - wyrok z 14 listopada 2016 r. sygn. akt KIO 2038/17.  

Zgodził się ze stanowiskiem KIO w uchwale z 8 listopada 2016 r., sygn. akt KIO/KD 

„Ustawa Prawo zamówień publicznych nie definiuje pojęcia “rażąco niskiej ceny”. Nie 

definiują  pojęcia  rażąco  niskiej  ceny  także  przepisy  dyrektyw  unijnych  będące  

u  podstaw  przedmiotowej  regulacji.  Przepisy  P

rawa  zamówień  publicznych  nie  wskazują 

nawet,  jakimi  kryteriami  powinien  kierować  się  zamawiający  przy  dokonywaniu  badania 

wstępnego  czy  taka  sytuacja  w  konkretnym  postępowaniu  zachodzi.  Wydaje  się  więc,  że 

wobec  braku  ustawowego  zdefiniowania  pojęcia  “cena  rażąco  niska“  zamawiający  winien 

przede wszystkim porównać taką ”podejrzaną” cenę ofertową do cen innych ofert złożonych  

w postępowaniu.”  

Odwołujący odniósł się do swojej oferty, w której pozycję 5.2.1.1. wycenił dla wierceń 

dla próbek kategorii A o głębokości wierceń do 25 m na cenę jednostkową 100,00 zł za mb 

odwiertu, a dla wierceń o głębokości ponad 25 m - 120,00 zł za mb odwiertu. Wskazał, że po 

dokonaniu  analizy  ofert 

pozostałych  wykonawców  wywnioskował,  że  ta  pozycja  została 

wyceniona w podobny do Odwołującego sposób. Zatem, taki sposób przygotowania wyceny 

przez  Odwołującego  potwierdza  argumentację,  że  realne  ceny  rynkowe  wykonania 

odwiertów  w  sposób  znaczący  odbiegają  od  ceny  zaoferowanej  przez  AECOM  czyniąc  ją 

rażąco  niską.  Ponadto,  cena  jednostkowa  zaoferowana  przez  AECOM  za  wykonanie 

odwiertu o głębokości ponad 25 m, stanowi jedynie 9% średniej ceny zaproponowanej przez 

pozostałych wykonawców. 

Dowód: oferta Odwołującego - w aktach sprawy 

Średnia  cena  jednostkowa  całościowego  wykonania  odwiertów  o  głębokości 

mniejszej niż 25 m wynosiła 581 007,20 zł, a wartość maksymalna 1 219 212,00 zł, podczas 

gdy  AECOM  zaoferował  wykonanie  tej  usługi  za  cenę  67  734,00  zł.  Kolejno,  średnia  cena 

jednostkowa  całościowego  wykonania  odwiertów  o  głębokości  ponad  25  m  wynosiła  135 

744,31  zł,  a  wartość  maksymalna  358  620,00  zł,  podczas  gdy  AECOM  zaoferował 

w

ykonanie  tej  usługi  za  cenę  11  954,00  zł.  Takie  skalkulowanie  ceny  jednostkowej  przez 

AECOM skutkuje powstaniem obiektywnych wątpliwości co do prawidłowości przygotowanej 

w  tym  zakresie  oferty,  wobec  czego  na  Zamawiającym  ciążył  obowiązek  zastosowania 

procedury 

określonej w art. 90 ust. 1 Pzp. Zasadnym wydaje się twierdzenie, że AECOM nie 

uwzględnił  w  ofercie  wszelkich  kosztów  ponoszonych  w  związku  z  wykonywaniem 

zamówienia w tym m.in. kosztów pośrednich, bezpośrednich, podatków, kosztów organizacji 

robót, a także wszelkich ryzyk i zysku AECOM. 

Dowód: oferta AECOM - w aktach sprawy 

Z

asadny pozostaje zarzut Odwołującego dotyczący naruszenia art. art. 90 ust. 1 Pzp, 

zgodnie  z  którym,  jeżeli  zaoferowana  cena  wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku  do 

przedmiotu  zamówienia  i  budzi  wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania 

przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub 

wynikającymi z odrębnych przepisów, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, w tym 

złożenie  dowodów,  dotyczących  wyliczenia  ceny  lub  kosztu.  Spełnione  zostały  przesłanki 

obligujące  Zamawiającego  do  wezwania  AECOM  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie 

zaproponowanej  ceny.  Z  art.  90  ust.  1  Pzp  wynika

,  aby  zamawiający  zobowiązany  był 

wszcząć  procedurę  wyjaśnień,  cena  zaoferowana  przez  wykonawcę  musi  się  wydawać 

rażąco niska. Zamawiający analizując treść oferty złożonej przez wykonawcę, każdorazowo 

winien  zweryfikować,  czy  zarówno  cena  całkowita,  jak  i  ceny  jednostkowe,  nie  wydają  się 

być cenami rażąco niskimi - wyrok KIO z 27 lipca 2017 r., sygn. akt KIO 1448/17: „Artykuł 90 

ust. 1 p.z.p. pozwala zamawiającemu na  zwrócenie się do wykonawcy  z prośbą o złożenie 

wyjaśnień dotyczących elementów składowych ceny.”  

P

odkreślił,  że  sformułowanie  ”budzą  wątpliwości"  wskazuje  na  wrażenie 

zamawiającego  charakteryzujące  się  dużym  stopniem  subiektywności.  Ustawa  w  tym 

zakresie  nie  wskazuje  żadnych  przesłanek  uzasadniających  konieczność  wezwania 

wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień.  Zamawiający  może  powziąć  wątpliwości  w  oparciu  

o  szereg  czynników,  w  tym  doświadczenie  nabyte  przy  udzielaniu  tego  rodzaju  usług, 

znajomość  cen  obowiązujących na  rynku,  ceny  innych ofert  złożonych  w  postępowaniu itp. 

Przy 

powzięciu jakichkolwiek wątpliwości  zamawiający zobowiązany jest następnie wezwać 

wykonawcę do złożenia stosownych wyjaśnień w tym zakresie, co również wynika z literalnej 

wykładni art. 90 ust. 1 Pzp - „zamawiający zwraca się” - wyrok KIO z 25 lipca 2017 r., sygn. 

akt  KIO  1336/17: 

„Wyjaśnienia kierowane  do wykonawcy  na  podstawie art.  90  ust.  1  p.z.p. 

nie są li tylko formalnym aspektem procedury udzielania zamówienia publicznego - a zatem 

powinny  one  zmierzać  do  uzyskania  realnych  wyników  tej  procedury.  Celem  procedury 

opartej na podstawie art. 90 ust. 1 p.z.p. jest uzyskanie potwier

dzenia realności ceny, nie zaś 

”wciągnięcie”  wykonawcy  w  formalną  pułapkę  skutkującą  odrzuceniem  jego  oferty  ze 

względu na wypełnienie się hipotezy normy prawnej uregulowanej w treści przepisu art. 90 

ust. 3 p.z.p.”  

Kluczowy  jest  wyrok  Izby  z  14  lipca  2017  r.,  sygn.  akt  KIO  1318/17: 

„Regulacja 

zawarta  w  art.  90  ust.  1  p.z.p

.  stanowi  generalną  zasadę  wskazującą  na  podstawę 

wystąpienia  przez  zamawiającego  do  konkretnego  wykonawcy  z  żądaniem  udzielenia 

wyjaśnień  co  do  podejrzenia  rażąco  niskiej  ceny  lub  kosztu.  Zamawiający  może  wezwać 

wykonawcę  również  w  każdej  innej  sytuacji,  w  której  wysokość  ceny  lub  kosztu  oferty,  

a nawet jedynie ich istotne części składowe budzą jego wątpliwości, mimo iż cena całkowita 

lub koszt nie jest niższa niż szczególny ustawowy limit.”  

„W  konsekwencji  wykonawca może  podnieść  zarzut  naruszenia  art.  90  ust.  1  p.z.p. 

także  w  sytuacji,  gdy  cena  kwestionowanej  oferty  nie  przekracza  ustawowych  progów  

i udowodnić przesłanki, że w okolicznościach danej sprawy cena oferty wydawała się rażąco 

niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budziła  uzasadnione  wątpliwości  co  do 

możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez 

zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych  przepisów,  przez  co  zaktualizował  się  po 

stronie  zamawiającego  obowiązek  uruchomienia  procedury  wyjaśniającej.”  -  wyrok  KIO  z  9 

czerwca 2017 r., sygn. akt KIO 1024/17. 

Z

arzut Odwołującego należy uznać za w pełni uzasadniony. 

Odwołujący,  podkreślił  ponownie,  że  w  Formularzu  1.1.  poz.  5.2.1.1.  AECOM  zaoferował 

cenę  rażąco  niską,  co  powinno  budzić  wątpliwości  Zamawiającego.  Tym  niemniej 

Zamawiający  zaniechał  dokonania  czynności,  do  których  obliguje  go  ustawa  Pzp,  co 

skutkowało wyborem oferty AECOM jako najkorzystniejszej.  

Odwołujący  zaznaczył,  że  Sąd  Okręgowy  w  Warszawie  orzekł  w  wyroku  z  dnia  14 

marca 2017 r., sygn. akt XXIII Ga 967/16: 

„W tym miejscu należy wyjaśnić, iż to nie skarżący 

(na etapie przed KIO - 

odwołujący) mają wykazywać, to oferta konkurenta jest rażąco niska, 

lecz  odwr

otnie  to  oferent  musi  wykazać,  że  jego  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny. 

Ciężar dowodu spoczywa na barkach tego, który oferuje i rozpoczyna od momentu żądania 

wyjaśnień przez Zamawiającego i nie ulega on modyfikacji na etapie postępowania zarówno 

odwoławczego jak i skargowego. (...)“ 

b/  Zaprezentowana  argumentacja  dotyc

ząca  kwestii  związanych  z  oceną 

Zamawiającego,  czy  cena  oferty  jest  ceną  rażąco  niską,  w  tym  czy  rażąco  niską  jest 

konkretna  cena  jednostkowa,  pozostaje  aktualna  i  ma  analogiczne  zastosowanie  

w  przypadku  ceny  ofertowej  zaproponowanej  przez  w

ykonawcę  JPL.  Odwołujący  podniósł, 

że  poszczególne  ceny  jednostkowe  ujęte  w  ofercie  JPL  obiektywnie  budzą  wątpliwości  

w zakresie ich realności i rzetelności przyjętej kalkulacji. 

Odwołujący  wskazał,  że  uzasadnione  wątpliwości  budzi  wycena  oferty  JPL  ujęta  

w  Formularzu  1.1.  - 

Tabela  Elementów  Rozliczeniowych  poz.  2  Studium  Techniczno- 

Ekonomiczno-

Środowiskowe (dalej „STEŚ”), a także inne, wskazane niżej ceny jednostkowe.  

D

okonując  analizy  poszczególnych  cen  jednostkowych  ujętych  w  formularzu  stwierdził,  że 

rażąco niskie ceny stanowią elementy: 1.  Studium  korytarzowe  -  część  ogólna  (poz.  1.1 

TER formularz 1.1) - 

22% średniej wszystkich ofert,  2. Studium korytarzowe (suma poz. 1.1-

1.5 TER formularz 1.1) - 

38% średniej wszystkich ofert, 3. STEŚ część ogólna (poz. 2.1 TER 

formularz  1.1)  - 

6%  średniej  wszystkich  ofert,    4.  STEŚ-Cześć  techniczna  -  drogowa  (poz. 

2.5 TER formularz 1.1)  - 

37% średniej wszystkich ofert,  5. STEŚ-pozostałe elementy (poz. 

2.11 TER formularz 1.1) - 

21% średniej wszystkich ofert, 6. KP część ogólna (poz. 4.2 TER 

formularz 1.1) - 

13% średniej wszystkich ofert. 

P

rzedstawił  porównanie  (liczby  porządkowe  odpowiadające  przedstawionemu 

punktowaniu):  

L.p. 

Średnia wszystkich ofert – Cena zaoferowana przez JPL: 1. 224 777,78 zł - 50 000,00 

zł, 2. 448 624,67 zł - 170 000,00 zł, 3. 377 718,22 zł - 21 200,00 zł, 4. 540 555,56 zł - 200 

000,00 zł, 5. 71 111,11 zł - 15 000,00 zł, 6. 314 444,44 zł - 40 000,00 zł 

Porównując  ceny  jednostkowe  zaoferowane  przez  JPL  zauważył,  że  w  sposób 

zn

aczący  odbiegają  one  od  cen  jednostkowych  zaoferowanych  przez  pozostałych 

wykonawców. Uznał, że nie można dokonać skutecznego założenia, że JPL posiada środki 

(m.in.  określone  zaangażowanie  personelu)  umożliwiające  mu  wykonanie  zamówienia  

w  cenie  tak 

niskiej  w  stosunku  do  cen  pozostałych  oferentów.  Szczególnej  uwagi  wymaga 

pozycja  dotycząca  pozycji  2.1  STEŚ  -  część  ogólna  za  cenę  ryczałtową  21  200  zł  oraz 

pozycje  1.1-

1.5  STUDIUM  KORYTARZOWE  za  łączną  cenę  ryczałtową  170  000  zł, 

ponieważ  wykonanie  prac  projektowych  w  tym  zakresie  za  cenę  jednostkową  zaoferowaną 

przez  JPL  jest  nierealne  przy  w

zięciu  pod  uwagę  cen  rynkowych.  Uzasadnia  to  cena 

jednostkowa zaproponowana przez Odwołującego, który wycenił te pozycje odpowiednio na 

500 000 zł (ponad dwadzieścia trzykrotnie wyżej) i 615 000 zł (ponad trzy i półkrotnie wyżej).  

Zaznaczył,  że  cena  jednostkowa  wykonania  STEŚ  -  część  ogólna  zaoferowana  przez 

wykonawcę  SAFAGE  wynosiła  aż  820  000,00  zł,  przedstawiała  więc  wartość  ponad 

trzydzieści  osiem  razy  wyższą  niż  cena  JPL,  a  cena  wykonania  STUDIUM 

KORYTARZOWEGO (poz. 1.1-

1.5) przez wykonawcę MP- MOSTY wynosiła aż 990 000,00 

zł, a więc przedstawia wartość ponad pięć i pół razy wyższą niż cena JPL. 

Dowody: oferty SAFAGE i MP-Mosty - w aktach sprawy 

Odwołujący  podtrzymał,  że  takie  skalkulowanie  cen  jednostkowych  przez  JPL 

skutkuje  powstaniem  obiektywnych  wątpliwości  co  do  prawidłowości  przygotowanej  w  tym 

zakresie  oferty,  wobec  czego  na  Zamawiającym  ciążył  obowiązek  zastosowania  procedury 

określonej w art. 90 ust. 1 Pzp. Jednocześnie zasadnym wydaje się twierdzenie, że JPL nie 

uwzględnił  w  ofercie  wszelkich  kosztów  ponoszonych  w  związku  z  wykonywaniem 

zamówienia w tym m.in. kosztów pośrednich, bezpośrednich, podatków, kosztów organizacji 

robót, a także wszelkich ryzyk i zysku JPL, czego wymagał Zamawiający.  

Odwołujący zaznaczył również, że JPL oświadczył, że część przedmiotu zamówienia 

wykona  przy  pomocy  podwykonawców.  Zasadnym  jest  więc  wskazanie,  że  poszczególne 

pozycje  ryczałtowe  wskazane  w  Formularzu  1.1.  do  oferty  powinny  uwzględniać  wszelkie 

możliwe  ryzyka  związane  z  powierzeniem  wykonywania  tych  prac  podwykonawcom. 

Odwołujący podkreślił, że JPL powinien w szczególności ująć w danej pozycji jednostkowej 

koszt  wykonania  prac  przez  podwykonawcę,  zysk  należny  JPL  (co  wynika  bezpośrednio  

z treści SIWZ), ryzyko rozwiązania umowy podwykonawczej, koszt związany z pozyskaniem 

kolejnego  podwykonawcy  i  dodatkowe  koszty  z  tym  związane  i  inne  koszty  pośrednie  

i bezpośrednie wykonania prac przez podwykonawcę. Analizując treść oferty JPL pod kątem 

powyższych  okoliczności  można  przyjąć,  że  JPL  założeń  takich  nie  poczynił,  a  więc 

zasadnym  jest  przypuszczenie,  że  JPL  zamierza  pokrywać  część  kosztów  związanych  

z realizacją zamówienia w ramach subsydiowania skrośnego. Odwołujący podnosi, że takie 

działania JPL stanowić mogą czyn nieuczciwej konkurencji, ponieważ żaden wykonawca nie 

jest uprawniony do pokrywania kosztów zamówienia z przychodów pozyskiwanych z innych 

umów. 

Zaoferowane  przez  JPL  ceny  należy  wobec  powyższego  uznać  za  rażąco  niskie, 

nieadekwatne,  nierealne,  za  które  nie  można  wykonać  zamówienia  we  wskazanych 

zakresach. Jednocześnie, ceny oferowane przez JPL odbiegają swoją wartością in minus od 

rynkowej  wartości  przedmiotu  zamówienia,  a  także  są  nierealnie  niskim  poziomie,  który 

świadczy o ich oderwaniu od jakichkolwiek realiów rynkowych.  

Wob

ec  powyższego  Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający  dopuścił  się  naruszenia 

art. 90 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp 

przez niewezwanie JPL do złożenia wyjaśnień  

w  zakresie 

rażąco niskiej ceny, podczas gdy cena ofertowa JPL budzi znaczne wątpliwości 

co  do  jej  rzetelnego  skalkulowania.  Równocześnie,  w  przypadku  uwzględnienia  odwołania 

Odwołującego  i  nakazania  Zamawiającemu  wezwania  JPL  do  złożenia  stosownych 

wyj

aśnień, należy mieć na uwadze, że wyjaśnienia składane w trybie art. 90 ust. 1 Pzp winny 

charakteryzować  się  dużym  stopniem  szczegółowości  i  być  oparte  na  realnych, 

weryfikowalnych  wartościach  i  okolicznościach.  Celem  zastosowania  procedury  określonej  

w art. 90 ust. 1 Pzp 

nie jest bowiem złożenie przez wykonawcę jakichkolwiek wyjaśnień, lecz 

takich,  które  w  sposób  niebudzący  wątpliwości  pozwalają  na  obiektywną  ocenę,  że 

zaoferowana cena nie jest ceną rażąco niską. 

B/ 

Niezależnie od rażąco niskiej ceny zaoferowanej przez AECOM oraz JPL, oferta 

JPL jest niezgodna z treścią SIWZ, a w konsekwencji powinna ulec odrzuceniu. 

Tytułem  wstępu,  Odwołujący  przedstawił  stanowisko  co  do  pojęć:  treść  SIWZ,  treść 

oferty: 

zarówno  treść  SIWZ,  jak  i  treść  oferty  stanowią  merytoryczne  postanowienia 

oświadczeń woli odpowiednio: zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu 

zamówienia  precyzuje,  jakiego  świadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie 

zamówienia  publicznego  oraz  wykonawcy,  który  zobowiązuje  się  do  wykonania  tego 

świadczenia w razie wyboru złożonej przez niego oferty jako najkorzystniejszej. Wobec tego 

-  co  do  zasady  - 

porównanie  zaoferowanego  przez  wykonawcę  świadczenia  z  opisem 

przedmiotu  zamówienia,  sposobem  i  terminem  jego  realizacji,  wymaganymi  przez 

zamawiającego,  przesądza  o  tym,  czy  treść  złożonej  oferty  odpowiada  treści  SIWZ  -  jest  

z  nią  zgodna.  Jednocześnie  nie  tylko  treść  wynikająca  explicite  ze  złożonej  oferty,  ale 

również  nieskonkretyzowanie  jej  treści  przez  wykonawcę  w  sposób  lub  w  zakresie 

wymaganym p

rzez zamawiającego, może być podstawą do stwierdzenia niezgodności oferty 

z treścią SIWZ, gdyż niedopuszczalne jest precyzowanie i poprawianie treści złożonej oferty, 

w  szczególności  z  uwagi  za  naczelne  zasady  równego  traktowania  wykonawców  

i zachowania u

czciwej konkurencji. Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować 

podstawę odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp musi być możliwe uchwycenie na czym 

konkretnie  taka  niezgodność  polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  

z  konkretnie  wskazanymi,  skwantyfikowanymi  i  ustalonymi  jednoznacznie  postanowieniami 

SIWZ. - wyrok KIO z 1 sierpnia 2017 r., sygn. akt KIO 1463/17. 

S

twierdził,  że  oferta  JPL  nie  spełnia  wymogów  SIWZ,  a  w  konsekwencji  powinna 

zostać  odrzucona.  W  Formularzu  1.2.  (Tabela  Terminów  i  Płatności)  JPL  określił  datę 

wykonania  Koncepcji  Programowej  wraz  z  opracowaniami  geologiczno-

inżynierskimi  na  50 

miesięcy  liczoną  od  podpisania  umowy.  Analogiczny  termin  wykonania  prac  (50  miesięcy) 

został  przez  JPL  wskazany  również  w  kontekście  wykonania  Dokumentacji  geologiczno-

inżynierskiej  wraz  z  projektem  robót  geologicznych.  Na  wykonanie  przedmiotu  zamówienia  

w łącznym terminie 50 miesięcy składa się realizacja prac na etapie I, II i III.  

Zgodnie  z  pkt  7.1  Opisu  p

rzedmiotu  zamówienia  (dalej  OPZ)  na  deklarowany  czas 

etapu 3 składają się:  1. KP - max 12 miesięcy od uzyskania ostatecznej DŚU,  2. procedury 

odbioru KP - 

1 miesiąc, 3. ZOPI dla KP - 2 miesiące, 4. KOPI dla KP - 2 miesiące. 

Dowód: OPZ - w aktach sprawy 

W 

Formularzu 1.2, przy uwzględnieniu OPZ, należało wskazać jako „datę wykonania 

1  liczoną  od  podpisania  umowy  /m-ce/”  rozumianą  jako  datę  wykonania  poszczególnych 

opracowań  projektowych  wraz  z  ich  odbiorem  przez  Zamawiającego,  datę  wykonania 

opracowań  przed  ZOPI.  Zadeklarowany  przez  JPL  w  wierszach  4.1  -  5.3  Formularza  1.2. 

termin  50  miesięcy,  nie  jest  zgodny  z  wymaganiami  SIWZ,  gdyż  nie  uwzględnia  czasu  na 

ZOPI  i  KOPI. 

Odwołujący  wskazał  w  swojej  ofercie  w  4.1  -  5.3  Formularza  1.2.  termin  46 

miesięcy  (50  miesięcy  -  2  miesiące  ZOPI  dla  KP  -  2 miesiące  KOPI  dla KP).  Analogicznie 

termin  ten  został  wyliczony  przez  AECOM,  w  pkt  4.1  -  5.3  Formularza  1.2.  wyraźnie 

wskazała termin 46 miesięcy.  

Dowody: oferty JPL, Odwołującego, AECOM - w aktach sprawy 

Odwołujący  stwierdził,  że  oferta  JPL  nie  spełnia  wymagań  SIWZ,  a  więc  powinna 

podlegać odrzuceniu zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. „Treść SIWZ, o której stanowi art. 89 

ust.  1  pkt  2  p.z.p.,  to  opis  potrzeb 

i  wymagań  zamawiającego,  w  szczególności  co  do 

zakresu,  il

ości,  jakości,  warunków  realizacji  i  innych  elementów  istotnych  dla  wykonania 

zamówienia. Powołany przepis nie ogranicza podstaw odrzucenia oferty tylko do przypadku 

jej niezgodności z opisem przedmiotu zamówienia co zakresu, ilości i jakości w oderwaniu od 

warunków  realizacji  i  innych  aspektów  wykonania  umowy,  które  zamawiający  uznaje  za 

istotne.” - wyrok KIO z 7 sierpnia 2017 r., sygn. akt KIO 1548/17.  

W

ady oferty w zakresie terminu wykonania zamówienia powodują niezgodności oferty 

z SIWZ, ta niezgodność odnosi się do OPZ. Termin wykonania zamówienia (w tym terminy 

wykonania poszczególnych prac), miał istotne znaczenie, skoro został podniesiony do rangi 

kryterium  wyboru  najkorzystniejszej  oferty. 

Szerokie  rozumienie  pojęcia  treść  SIWZ  jest 

uzasadnione  wob

ec rosnącej rangi  i  szerokiego  zastosowania kryterium  oceny  ofert  innych 

niż  cena.  W  doktrynie  i  orzecznictwie  ugruntowany  jest  już  pogląd,  że  w  zakresie 

zastosowania  przes

łanki  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  mieści  się  również  sporządzenie  oferty  

w inny spos

ób, niż żądał tego zamawiający, o ile niezgodność taka dotyczy elementów treści 

oferty w aspekcie formalnym i materialnym (vide przykładowo wyrok z 26 października 2016 

r. KIO 1990/16). Nie może więc być wątpliwości co do tego, że wady oferty w odniesieniu do 

treści  wpływających  na  ocenę  oferty  w  przyjętych  kryteriach  powodują  niezgodność  treści 

oferty  z  treścią  SIWZ.  Zatem,  „obowiązek  odrzucenia  oferty  wykonawcy  z  powodu  jej 

niezgodności z treścią SIWZ aktualizuje się w sytuacji, gdy oferta nie odpowiada wymogom 

zamawiającego,  ale  tylko  w  aspekcie  przedmiotu  zamówienia.  Określenie  zakresu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  odmienny  od  oczekiwań  zamawiającego,  skalkulowanie 

ceny  z  pominięciem  wytycznych  zamawiającego,  może  być,  jak  wskazuje  się  

w orzecznictwie, 

podstawą stwierdzenia niezgodności oferty z treścią SIWZ (art. 89 ust. 1 pkt 

2 p.z.p.)” - wyrok KIO z 24 maja 2017 r. sygn. akt KIO 954/17.  

Z  daleko  idącej  ostrożności  Odwołujący  wskazał,  że  nie  można  zastosować  art.  87 

ust.  2  pkt  3  Pzp. 

Zgodnie  z  poglądami  doktryny  i  KIO,  zamawiający  poprawia  

w  ofercie  inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ,  niepowodujące  istotnych 

zmian  w  treści  oferty.  Wskazał,  cytując  obszerny  fragment  uzasadnienia  w  zakresie 

poprawienia  omyłki  -  wyrok  KIO  z  13  czerwca  2017  r.,  sygn.  akt  KIO  1088/17,  dodatkowo 

wyrok z 22 sierpnia 2017 r., sygn. akt KIO 1571/17, KIO 1615/17.  

Odwołujący  podkreślił,  że  przesłanki  uprawniające  Zamawiającego  do  ewentualnej 

poprawy omyłki pisarskiej. (?) 

C/ 

W związku z nieprawidłowościami po stronie Zamawiającego, zasadny wydaje się 

również zarzut naruszenia art. 91 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt 5 Pzp przez wybór oferty złożonej 

przez AECOM jako najkorzystniejszej, pomimo 

że to oferta złożona przez Odwołującego jest 

najkorzystniejszą  w  rozumieniu  przepisu  art.  2  pkt  5  Pzp.  Odwołujący  wypełnił  wszelkie 

wymogi  SIWZ  w  zakresie  wymaganym  przez  Zamawiającego,  a  oferta  Odwołującego  jest 

ofertą  najkorzystniejszą  jako  niezawierająca  ceny  rażąco  niskiej,  jak  w  przypadku  ofert 

AECOM  oraz  JPL.  Ponadto,  Odwołujący  -  w  przeciwieństwie  do  JPL  -  nie  złożył  oferty 

sprzecznej  z  SIWZ.  Zatem,  wybór  oferty  wykonawcy,  którego  oferta  jest  najkorzystniejsza 

jest  warunkiem  sine  qua  non 

realizacji  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców.  Szczególnie  wybór  oferty  winien  być  dokonywany  stricte  według  zasad 

przewidzianych w SIWZ - 

na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji (art. 

91  ust.  1  w  zw.  z  art.  91  ust.  2d  Pzp) 

– wyrok KIO 2342/16.  Również zgodnie z wyrokiem 

KIO  z  29  kwietnia  204  r.,  sygn.  akt  KIO  693/14,  KIO  694/14 

„Zasada  równego  traktowania 

wykonawców  wskazuje  na  obowiązek  jednakowego  traktowania  wykonawców  bez  ulg  

i  przywilejów  zaś  zasada  zachowania  uczciwej  konkurencji  związana  jest  z  obowiązkami 

jakie  nakłada  ustawodawca  na  zamawiającego  w  czasie  przygotowania  i  przeprowadzenia 

postępowania o udzielnie zamówienia w tym dokonania rzetelnej oceny ofert”.  

Odwołujący  podkreślił  słuszność  zarzutów  powodującą,  że  odwołanie  zasługuje  

w  pełni  na  uwzględnienie.  Oferta  Odwołującego  spełnia  wszystkie  wymogi  wskazane  

w SIWZ, a także w przypadku bezzasadnego nieodrzucenia ofert AECOM i JPL, stanowiłaby 

ofertę najkorzystniejszą. 

Biorąc  pod  uwagę  wymienione  okoliczności  uznał,  że  interes  prawny  Odwołującego 

doz

nał uszczerbku, w związku z czym wniósł jak na wstępie. 

Wykonawca  AECOM  Polska  Sp.  z  o.o.

,  uczestnik  postępowania  odwoławczego,  

zwany  dalej 

„AECOM”,  w  „Piśmie  procesowym  przystępującego  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego”, z dnia 7 grudnia 2017 r., złożonym na rozprawie, 

wniósł o: 

1. oddalenie w całości odwołania Lafrentz Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu z dnia 23 

listopada 2017 r. oraz  

2. przeprowadzenie dowodów wskazanych w treści pisma procesowego oraz w załączonych 

wyjaśnieniach  dotyczących  ceny  oferty  AECOM  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w 

Warszawie, zwaną dalej: „AECOM”, wraz z załączonymi do ww. wyjaśnień dowodami, 

potwierdzającymi,  że  cena  oferty  AECOM  nie  wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku  do 

p

rzedmiotu  zamówienia  oraz,  nie  powinna  budzić  wątpliwości  Zamawiającego  co  do 

możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi przez 

Zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów.  

l.  W  pierwszej  kolejności  AECOM  zauważył,  że  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  zostało  wszczęte  w  dniu  22  października  2015  r.  wysłaniem 

ogłoszenia o zamówieniu do publikacji w Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej (które zostało 

opublikowane w dniu 27 października 2015 r. pod numerem 2015/S 208-378033). 

Mając na uwadze:  

przepis  przejściowy  art. 16 ust.  1  ustawy  z  dnia 22  czerwca 2016 r. o zmianie ustawy  –   

Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1020),  

w  myśl  którego:  „Do  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wszczętych  

i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz do odwołań i skarg 

dotyczących tych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe”, jak również 

przepis przejściowy art. 220 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień 

publicznych,  zwanej 

dalej „ustawy  Pzp”,  w  świetle  którego  „Do postępowań  o  udzielenie 

zamówienia  wszczętych  przed  dniem  wejścia  w  życie  ustawy  oraz  postępowań 

odwoławczych i kontroli, które ich dotyczą, stosuje się przepisy dotychczasowe”, 

zarówno w postępowaniu o udzielenie przedmiotowego zamówienia publicznego, jak również 

w postępowaniu odwoławczym mają zastosowanie przepisy obowiązujące w okresie od dnia 

1 lipca 2015 r. do 17 listopada 2015 r

. określone w tekście jednolitym - Dz. U. z 2013 r. poz. 

907, z późn. zm. 

Podkreślił, że przepis dotyczący kwestii rażąco niskiej ceny, tj. art. 90 ust. 1 ustawy 

Pzp,  różnił  się  zdecydowanie  w  zakresie  mającym  kluczowe  znaczenie  dla  rozpoznania 

niniejszej sprawy od obecnego brzmienia tego przepisu.   

Stosownie do brzmienia art. 90 ust. 1 ustawy Pzp na dzień wszczęcia postępowania: 

„jeżeli  cena  oferty  wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzi 

wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  

z wymaganiami określonym przez zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów, 

(...), zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, w tym złożenie dowodów, dotyczących 

elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny, w szczególności w zakresie (...)”. 

Natomiast  w  świetle  obecnego  brzmienia  przepisu  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp:  „jeżeli 

zaoferowana  cena  lub  koszt,  lub  ich  istotne  części  składowe,  wydają  się  rażąco  niskie  

w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzą wątpliwości zamawiającego co do możliwości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez 

zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych  przepisów,  zamawiający  zwraca  się  

o udzielenie wyjaśnień, w tym złożenie dowodów, dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu”.  

Z zestawienia jednoznacznie wynika, że przyczyną wszczęcia procedury wyjaśnienia 

rażąco  niskiej  ceny  na  gruncie  przepisów  mających  zastosowanie  sprawie,  mogło  być 

wyłącznie  zachodzenie wątpliwości,  że cena oferty  wydaje się  rażąco  niska  w  stosunku do 

przedmiotu  zamówienia.  Natomiast  przesłanką  wszczęcia  procedury  z  art.  90  ust.  1  nie 

stanowiło,  inaczej  niż  obecnie,  że  istotne  części  składowe  zaoferowanej  ceny  ofertowej 

wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

W  związku  z  powyższym,  AECOM  zdecydowanie  kwestionuje  stanowisko 

Odwołującego  wyrażone  na  s.  2  odwołania,  że:  „jednocześnie  Odwołujący  wskazuje,  iż 

przytoczone  w  niniejszym  odwołaniu  wyroki  Krajowej  Izby  Odwoławczej  zostały  wydane  

w  oparciu  o  tożsamy  stan  prawny”.  Przywołane  w  odwołaniu  wyroki  z  2017  r.  czy  nawet  

z  2016  r.  zostały  bowiem  wydane  na  podstawie  odmiennego  stanu  prawnego,  w  którym  –  

w  świetle  literalnego  brzmienia  przepisu  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  –  konieczność 

wszczynania  procedury  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  oferty  nie  zachodziła,  gdy  tylko 

istotne  części  składowe  zaoferowanej  ceny  wydawały  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia.  

Il.  Powyższe  zastrzeżenie  prawne  ma  szczególne  znacznie  w  okolicznościach 

sprawy, gdyż Odwołujący kwestionuje wyłącznie 2 pozycje z oferty ACECOM, tj. określonych 

w  Formularzu  1.1  „TABELI  ELEMENTÓW  ROZLICZENIOWYCH”  w  pkt  5  „Dokumentacja 

geologiczno-

inżynierska wraz z projektem robót geologicznych": 

1.  pkt  5.2.1.1.1 

–  „wiercenia  dla  próbek  kategorii  A,  głębokość  wiercenia  do  25  m”  –  10 

złotych  netto  za  metr  bieżący,  co  przy  podanej  przez  Zamawiającego  ilość  wierceń:  6 

773,4 mb wycenione zostało przez AECOM na wartość 67 734,00 złotych netto, oraz  

2.  pkt 5.2.1.1.1 

– „wiercenia dla próbek kategorii A, głębokość wiercenia ponad 25 m” – 10  

złotych  netto  za  metr  bieżący,  co  przy  podanej  przez  Zamawiającego  ilość  wierceń:  1 

195,4 mb wycenione zostało przez AECOM na wartość 11 954,00 złotych netto. 

Tym  samym,  zarzuty  Odwołującego,  oparte  na  twierdzeniu,  że  2  pozycje 

kosztorysowe z oferty AECOM są zaniżone, nie mają żadnego umocowania w przepisie art. 

90 ust. 1 ustawy Pzp, mającym zastosowanie w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie 

zamówienia publicznego oraz w niniejszym postępowaniu odwoławczym.  

III.  Zdaniem  AECOM,  Odwołujący  nie  formułuje  skutecznie  zarzutu  pod  adresem 

całkowitej  ceny  oferty  AECOM  za  realizację  przedmiotowego  zamówienia  publicznego  na: 

„wykonanie opracowań projektowych dla drogi ekspresowej S11 na odcinku Szczecinek-Piła” 

wynoszącej razem: 8 263 067,43 złotych brutto. Podkreślił, że nie jest skutecznym: 

sformułowaniem  zarzutu przez  Odwołującego  poprzez  stwierdzenie (jedyne  stwierdzenie 

w  treści  odwołania  odnoszące  się  do  całkowitej  ceny  ofertowej  AECOM),  że: 

„Jednocześnie  zasadnym  wydaje  się  twierdzenie,  że  AECOM  nie  uwzględnił  w  ofercie 

wszelkich  kosztów  ponoszonych  w  związku  z  wykonaniem  zamówienia  w  tym  m.in. 

kosztów  pośrednich,    bezpośrednich  podatków,  kosztów  organizacji  robót,  w  także 

wszelkich r

yzyk i zysku AECOM” – por. s. 8 akapit 2 od dołu odwołania, jak również  

przywołanie  wyroku  sądowego,  z  którego  wynika,  że:  „to  nie  skarżący  (na  etapie  przed 

KIO odwołujący) ma wykazywać, że oferta konkurenta jest rażąco niska, lecz odwrotnie to 

oferent 

musi wykazać, że jego oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny”. 

Po  pierwsze,  Odwołujący  nie  przywołuje  żadnych  okoliczności  faktycznych,  które 

mogłyby  wskazywać,  że  cena  całkowita  oferty  AECOM  mogłaby  budzić  jakiekolwiek 

wątpliwości  w  zakresie  je  realności,  w  szczególności  pokrycia  wszystkich  niezbędnych 

kosztów, jak również zapewniania zysku AECOM.  

Po  drugie,  należy  przywołać  dwa  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wydane  na 

podstawie  art.  190  ust.  1

a  ustawy  Pzp,  w  brzmieniu  mającym  zastosowanie  w  niniejszej 

sprawie (które nie uległo zmianie od daty dodania przepisu art. 190 ust. 1a do ustawy Pzp, 

ustawą  z  dnia  29  sierpnia  2014  r.  (Dz.  U.  z  2014  r.  poz.  1232),  zmieniającą  

w  powyższym  zakresie  ustawę  Pzp  od  dnia  19  października  2014  r.),  z  których  wynika 

jednoznacznie, że:  

„wprowadzenie  przepisu  art.  190  ust.  1a  pkt  1  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym  ciężar 

dowodu,  że  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny  spoczywa  na  wykonawcy,  który  ją 

złożył, jeśli jest stroną albo uczestnikiem postępowania odwołującego, nie zwalania strony 

odwołującej  z  obowiązku  wykazania  i  udowodnienia  okoliczności,  które  czyni  podstawą 

swoich  zarzutów. W sytuacji, gdy to odwołujący twierdzi o zaistnieniu wątpliwości, co do 

ceny  ofer

ty  konkurenta,  gdy  twierdzi,  że  cena  konkurenta  jest  rażąco  niska  (nawet  bez 

zbadania  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp)  i  domaga  się  wykonania  czynności,  które 

wywodzi 

z  powyższych  twierdzeń  –  to  odwołujący  jest  stroną  obowiązaną  do 

udowodnienia swoich r

acji, zgodnie z klasycznym rozkładem ciężaru dowodowego” (por. 

wyrok KIO z 13 kwietnia 2016 r. (sygn. akt KIO 447/16) oraz  

„regulacja  art.  190  ust.  1a  ustawy  Pzp  wprowadza  szczególny  rozkład  ciężaru  dowodu  

w toku postępowania odwoławczego w odniesieniu do rażąco niskiej ceny oferty, musi być 

odczytany  w  powiązaniu  z  poprzedzającym  art.  190  ust.  1  ustawy  Pzp,  a  także  

z uwzględnieniem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp. W konsekwencji, o ile dowody na mocy art. 

190 ust. 1 ustawy Pzp, odwołujący może przedstawić aż do zamknięcia rozprawy, o tyle 

okoliczności,  z  których  chce  wywodzić  skutki  prawne  musi  uprzednio  zawrzeć  

w  odwołaniu,  pod  rygorem  ich  nieuwzględnienia  przez  Izbę  z  uwagi  na  art.  190  ust.  7 

ustawy  Pzp.  Należy  bowiem  rozgraniczyć  okoliczności  faktyczne  konstytuujące  zarzut, 

czyli  określone  twierdzenie  o  faktach,  z  których  wywodzone  są  skutki  prawne,  od 

dowodów na ich poparcie.” (por. wyrok KIO z 29 grudnia 2015 r. (sygn. akt KIO 2720/15). 

Powyższe  wyroki  Krajowej  Izby  Odwoławczej  znajdują  potwierdzenie  również  

w najnowszym orzecznictwie KIO, m.in.:  

„jakkolwiek  w  postępowaniu  odwoławczym  ciężar  wykazania  prawidłowości  ceny, 

stosownie  do  art.  190  ust.  1

a  pkt  1  ustawy  Pzp  spoczywa  na  wykonawcy,  który  złożył 

ofertę,  to  taki  rozkład  ciężaru  dowodu  nie  zwalnia  odwołującego  z  aktywności  

w postępowaniu odwoławczym. Przepisu art. 190 ust. 1a ustawy Pzp nie można rozumieć 

w ten sposób, że wykonawca kwestionujący inną ofertę może poprzestać na gołosłownym 

zanegowaniu  prawidłowości  ceny  tej  oferty,  bez  choćby  uprawdopodobnienia  własnych 

twierdzeń  czy  poparcia  ich  szczególnymi  danymi  i  obliczeniami.”  (por.  wyrok  KIO  z  14 

marca 2017 r. (sygn. akt KIO 373/17) 

„przepisu art. 190 ust. 1a ustawy Pzp nie można rozumieć w ten sposób, że wykonawca 

kwestionujący inną ofertę może poprzestać na gołosłownym zanegowaniu prawidłowości 

ceny  tej  oferty,  bez  choćby  uprawdopodobnienia  własnych  twierdzeń  czy  ich  poparcia 

merytorycznymi obliczeniami. Dodatkowo podk

reślenia wymaga, że również w przypadku 

„odwróconego”  ciężaru  dowodu  Izba  rozpoznaje  sprawę  w  granicach  okoliczności 

faktycznych  podniesionych  przez  Odwołującego,  nie  dokonuje  natomiast  generalnej 

oceny  złożonych  wyjaśnień  w  oderwaniu  od  zakresu  faktycznego  zarzutów  odwołania. 

(por. wyrok KIO z 11 lipca 2017 r. (sygn. akt 1309/17). 

W  świetle  powyższych  wyroków  Krajowej  Izby  Odwoławczej  nie  może  budzić 

wątpliwości, że Odwołujący:  

poprzestał wyłącznie na gołosłownym zanegowaniu ceny całkowitej oferty AECOM,  

nawet nie próbował uprawdopodobnić twierdzeń w zakresie wątpliwości dotyczących ceny 

całkowitej oferty AECOM jakimikolwiek danymi lub obliczeniami,  

nie wskazał, że niskie koszty realizacji zamówienia w zakresie 2 pozycji kosztorysowych 

dot.  ro

bót  geologicznych  polegających  na  wierceniu  dla  próbek  kategorii  A  w  zakresie 

głębokości  wierceń  do  25  m  oraz  ponad  25  m  będą  miały  jakiekolwiek    negatywne 

przełożenie na cenę całkowitą oferty AECOM, w szczególności na zaniżenie wartość ceny 

całkowitej oferty AECOM, w taki sposób, że może ona wydawać się ceną rażąco niską lub 

budzić wątpliwości Zamawiającego,  

przede  wszystkim  nie  przedstawił  żadnych  okoliczności  faktycznych,  a  tym  samym  nie 

sformułował skutecznie zarzutów pod adresem ceny całkowitej oferty AECOM. 

Z  powyższych  względów,  należy  uznać,  że  2  zarzut  odwołania:  „naruszenia  art.  90 

ust. 1 ustawy PZP w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy PZP poprzez  zaniechanie zwrócenia 

się przez AECOM o udzielenie wyjaśnień, w tym złożenia dowodów, dotyczących wyliczenia 

ceny  lub  kosztu,  podczas  gdy  treść  oferty  powinna  budzić  wątpliwości  Zamawiającego  

w  zakresie  zaoferowania  rażąco  niskiej  ceny  oraz  możliwości  wykonania  przedmiotu 

zamówienia  przez  AECOM  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  Zamawiającego  lub 

wynikaj

ącymi  z  odrębnych  przepisów”,  nie  został  oparty  o  żadne  okoliczności  faktyczne,  

z których wynikałoby, że całkowita cena oferty AECOM może wydawać się rażąco niska lub 

budzić  wątpliwości  Zamawiającego,  a  tym  samym  nie  został  postawiony  skutecznie,  co 

powinno skutkować jego oddaleniem.  

Odwołujący, co najwyżej postawił zarzut i przedstawił okoliczności faktyczne, że cena 

2  pozycji  kosztorysowych  budzi  wątpliwości  Odwołującego.  Odwołujący  nie  podjął  jednak 

nawet  próby  wykazywania,  że  powyższe  pozycje  stanowią  istotne  części  składowe  oferty, 

czy  też  mogą  przekładać  się  na  wątpliwości  w  zakresie  możliwości  wystąpienia  rażąco 

niskiej ceny w cenie całkowitej oferty AECOM. 

Z  uwagi  na  powyżej  zacytowane  brzmienie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  mającego 

zastosow

anie w niniejszej sprawie oraz orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej, które było 

wydawane na gruncie przepisu w brzmieniu obowiązującym do dnia 27 lipca 2016 r, należy 

uznać, że powyżej zacytowany zarzut z odwołania nie został postawiony skutecznie.  

Na  p

otwierdzenie  powyższego  należy  przywołać  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  

z dnia 19 kwietnia 2013 r. (sygn. akt KIO 791/13), w świetle którego: „przepisy ustawy PZP 

odnoszące się do badania ceny oferty oraz art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy PZP odwołują się do 

ceny, a nie 

jej elementów. Kwestionowanie poszczególnych cen jednostkowych, czy cen za 

niektóre  elementy  przedmiotu  zamówienia,  może  odnieść  skutek,  o  ile  zostanie  wykazane, 

że podważane ceny cząstkowe determinują cenę całej oferty.” . 

Tożsame stanowisko zostało zaprezentowane w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej  

z dnia 18 czerwca 2013 r. (KIO 1338/13), stosownie do którego: „Przepisy art. 89 ust. 1 pkt 4 

oraz art. 90 ust. 3 ustawy Pzp stanowią literalnie, że przedmiotem rażąco niskiej ceny może 

być oferta, która zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. Chodzi 

bowiem o odniesienie ceny do ca

łego przedmiotu zamówienia nie zaś do niektórych pozycji, 

np.  do  ceny  jednostkowej  brutto  za  1  Mg  odpadów  komunalnych  zmieszanych.  Nie  ma 

możliwości wezwania w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, a w konsekwencji oceny wyjaśnień 

na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy Pzp tylko w kontekście ceny jednostkowej.”  

IV. 

Należy podkreślić, że na gruncie obowiązującego w 2015 r. przepisu art. 90 ust. 1 

ustawy Pzp ugruntowane było orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej, z którego wynikało, 

że  „o  rażąco  niskiej  cenie  nie  decydują  poszczególne  ceny  jednostkowe,  lecz  cena  jako 

wartość całkowita”, np. wyrok KIO z 16 stycznia 2015 r. (sygn. akt KIO 2634/14). 

Przekonujących argumentów za przyjęciem powyższej interpretacji dostarczało sama 

brzmienie  przepisu  art.  90  ust.  1  Pzp,  zgodnie  z  którą  obowiązek  zwrócenia  się  do 

wykonawcy  o  wyjaśnienie  w  zakresie  elementów  oferty  materializuje  się  w  sytuacji,  gdy 

„cena  oferty  wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia”.  Podobnie 

zresztą ustawodawca wypowiada się wskazując przestanki odrzucenia oferty z ceną rażąco 

niską, na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp.   

Wskazanie  przez  ustawodawcę  na  przedmiot  zamówienia  jako  punkt  odniesienia 

można  odczytywać  bowiem  jako  wymóg  skonfrontowania  go  z  ceną  końcową,  jedynie  ta 

bowiem  pozostaje  w  porównywalnej  relacji  z  przedmiotem  zamówienia.  Izba  podkreślała  

w  wielu orzeczeniach,  że przez  przedmiot  zamówienia rozumieć  należy  pełen  zakres robót  

i  właśnie  ta  wartość,  powiększona  o  podatek  VAT,  winna  stać  się  przedmiotem  analizy  

w kontekście wystąpienia rażąco niskiej ceny (np. wyrok z dnia 10 stycznia 2013 r. sygn. KIO 

2841/12; wyrok z dnia 18 stycznia 2013 r., sygn. KIO 7/13 czy wyrok z dnia 21 stycznia 2013 

r., sygn. KIO 2835/12). 

Na  potwierdzenie  powyższego  należy  przywołać  następujące  wyroki  Krajowej  Izby 

Odwoławczej:  

„Prowadzenie  wyjaśnień  w  przedmiocie  rażąco  niskiej  ceny  w  odniesieniu  jedynie  do 

dwóch  cen  jednostkowych  spośród  wielu,  składających  się  na  ostateczną  cenę  oferty 

prowadzi  do  fałszywych  wniosków,  rażąco  niska  cena  jednostkowa  nie  stanowi  bowiem  

o  rażąco  niskiej  cenie  oferty,  a  ponadto  wypaczałoby  to  instytucję  ”rażąco  niskiej  ceny 

oferty”,  która  przedmiotem  oceny  czyni  cenę  oferty,  a  nie  ceny  jej  elementów 

składowych.” (por. wyrok KIO z 15 stycznia 2014 r. (sygn. akt KIO 3021/13).  

„Zróżnicowane ceny jednostkowe nie stanowią uzasadnienia, by na ich podstawie uznać, 

że  łączna  cena  oferty  nosi  znamiona  ceny  rażąco  niskiej  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia.  Przepis  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  stanowi  o  cenie,  nie  zaś  o  jej 

poszczególnych częściach, elementach, czy pozycjach składowych. Gdyby nawet uznać, 

że jakaś cena jednostkowa jest zaniżona, to fakt ten nie czyni ceny oferty rażąco niską.” 

(por. wyrok KIO z 5 maja 2014 r. (sygn. akt 686/14). 

„(1) Przy badaniu rażąco niskiej ceny należy brać, co do zasady, pod uwagę całość ceny, 

a  nie  opierać  się  jedynie  na  niektórych  jednostkowych  kosztach.  Tym  samym,  choć 

zaniżenie  określonych  elementów  kosztorysowych,  jako  argument  za  twierdzeniem  

o rażąco niskiej cenie, nie powinien być a limine odrzucany, to jednak niesporne jest, że 

podstawą jest ocena ceny ofertowej, jako całości.  

(2)  Przesądzenie  o  zaoferowaniu  rażąco  niskiej  ceny  oferty,  bądź  przesądzenie  

o  zaistnieniu  podstaw  do  wszczęcia  procedury  wyjaśniającej  z  art.  90  ust.  1  p.z.p.,  nie 

może osadzać się jedynie na niższej wycenie kilku czy kilkunastu pozycji kosztorysowych, 

spośród  setek  tego  rodzaju  pozycji  zawartych  w  kosztorysie  ofertowym.  Wnioskowanie  

o  całej  cenie  oferty  oparte  na  wąskim  zakresie  wyselekcjonowanych  pozycji,  w  dodatku 

przy uwzględnieniu możliwości dojścia do różnych wniosków w zależności od przyjętego 

zakresu  i  metodyki  porównywania  cen,  uznano  za  działanie  nieuprawnione  i  nie 

przedstawiające  w  sposób  obiektywny  rzeczywistego  obrazu  i  cech  ceny  oferty.”  (por. 

wyrok KIO z 15 maja 2015 r. (sygn. akt KIO 876/15). 

„Badania rażąco niskiej ceny oferty dokonuje się w stosunku do przedmiotu zamówienia,  

a  nie  do  wyodrębnionej  jego  części,  czy  pozycji  składowych,  a  tym  bardziej  nie  

w  odniesieniu  do  poszczególnych  pozycji  formularza  cenowego.”  (por.  wyrok  KIO  z  23 

kwietnia 2013 r. (sygn. akt KIO 848/13).  

Zdaniem  AECOM  powyżej  zacytowane  wyroki  w  pełni  wpisują  się  w  okoliczności 

sprawy  będącej  przedmiotem  niniejszego  postępowania  odwoławczego.  Ze  wszystkich 

bowiem  przy

wołanych  powyżej  orzeczeń  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wynika  jasno,  że 

sytuacją  prowadzącą  do  fałszywych  wniosków  byłoby  formułowanie  wątpliwości  odnośnie 

ceny  oferty  jedynie  na  podstawie  2  pozycji  kosztorysowych  (jak  to  czyni  Odwołujący  

w stosunku do oferty AECOM).  

V.  AECOM 

podkreślił,  że  wymaganiem,  które    postawił  Zamawiający  w  zakresie 

wypełnienia „TABELI ELEMENTÓW ROZLICZENIOWYCH” Formularz 1.1 w zakresie pozycji 

– 5 było ich wycenienie w ramach widełek procentowych określonych w ostatniej kolumnie 

tego formula

rza, zatytułowanej: „Limit min – max”. 

Nie  może  budzić  wątpliwości,  że  AECOM  w  swojej  ofercie  zastosował  się  do 

postawionego  przez  Zamawiającego  wymagania,  aby  wycena  pozycji  5:  „Dokumentacja 

geologiczno-

inżynierska  wraz  z  projektem  robót  geologicznych”,  której  elementem  są 

pozycje 

– 5.2.1.1.1 i 5.2.1.1.1 dot. „wierceń dla próbek kategorii A – głębokość wierceń do 25 

m i głębokość wierceń ponad 25 m”  mieściła się w przedziale od 30 – 60% ceny ofertowej 

netto.  

Wartość pozycji 5 w ofercie AECOM  wynosi 3 211 587,50 złotych i stanowi 49,89% 

ceny ofertowej netto, a więc wynosi prawie 50% wartości ceny ofertowej netto. 

Jeżeli rzeczywiście doszłoby, do mogącego budzić wątpliwości zaniżenia ceny oferty 

AECOM  w  zakresie  2  pozycji  kosztorysowych  kwestion

owanych  przez  Odwołującego,  to 

również wartość wyceny prac w całej pozycji 5 powinna być istotnie zaniżona w stosunku do 

ceny całkowitej oferty netto, a więc lokować się w okolicach 30% ceny ofertowej netto, a nie 

jak w przypadku oferty AECOM w okolicach 50% ceny ofertowej netto.  

VI. 

Również  podkreślił,  że  ceny  kwestionowanych  przez  Odwołującego  pozycji 

zostały uwzględnione przez AECOM na podstawie oferty otrzymanej od podwykonawcy.   

O wiarygodności tej ofert świadczą, w szczególności następujące okoliczności:  

oferta  ta  obejmuje  nie  tylko  pozycje  zakwestionowane  przez  Odwołującego,  ale  również 

kompleksowe  wykonanie  prac  dotyczących  ogólnie  robót  geologicznych,  dokumentacji 

geologiczno-

inżynierskiej, geotechnicznych, hydrologicznych itd.  

2.  oferta  podw

ykonawcza  odnosi  się  ściśle  do  przedmiotowego  zamówienia  w  zakresie 

wykonania  badań  geologiczno  /  geotechnicznych  wraz  z  opracowaniem  kompletu 

dokumentacji dla drogi ekspresowej S11 

na odcinku Piła – Szczecinek  

przedmiotowa  oferta  jest  ważna  do  końca  bieżącego  roku,  co  umożliwia  skuteczne 

zawarcie przez AECOM z przedmiotowym podwykonawcą umowy podwykonawczej  

oferta  ta  została  złożona  przez  doświadczoną  i  rzetelną  firmę,  która  wywiązuje  się  

z  zaciągniętych  zobowiązań,  o  czym  świadczą:  wykaz  dużych  projektów  liniowych 

zrealizowanych przez tego podwykonawcę oraz liczne referencje potwierdzające należyte 

wykonywanie przez tego podwykonawcę zleconych prac. 

Dowodem  w  powyższym  zakresie  jest:  umowa  podwykonawcza  oraz  wykaz 

zrealizowanych  projektów,  stanowiące  załączniki  do  wyjaśnień  AECOM  w  zakresie  ceny 

złożonej  oferty,  stanowiące  tajemnicę  przedsiębiorstwa  AECOM,  zastrzeżoną  i  wykazaną  

w załączonych do niniejszego pisma wyjaśnieniach dot. ceny złożonej oferty.  

VII. Z ostrożności procesowej oraz z uwzględnieniem przepisu art. 190 ust. 1a pkt 1 

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, 

z późn. zm.), z którego wynika, że ciężar dowodu, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, 

spoczywa na wykonawcy, który ją złożył, jeżeli jest stroną albo uczestnikiem postępowania 

odwoławczego,  AECOM  w  załączeniu  do  pisma  przedłożył  kompletne  i  szczegółowe 

wyjaśnienia  dotyczące  ceny  całkowitej  złożonej  oferty,  jak  również  poszczególnych  jej 

komponentów, wraz z stosownymi dowodami, w celu wykazania, że: 

nie ma najmniejszych podstaw do formułowania jakichkolwiek wątpliwości, że cena oferty 

AECOM jest rażąco niską ceną,  

cena  oferty  złożonej  przez  AECOM  pokrywa  wszystkie  koszty  i  zapewnia  osiągnięcie 

zysku,  a  więc  nie  stanowi  ceny  rażąco  niskiej,  co  będąc  dowodem  dalej  idącym, 

jednocześnie potwierdza, że nieuzasadnione są wątpliwości formułowane pod adresem jej 

ceny  całkowitej  (w  oparciu  o  wątpliwości  dotyczące  2  pozycji  z  oferty  AECOM),  a  tym 

samym,  że  cena  oferty  AECOM  nie  może  wydawać  się  rażąco  niska  oraz  budzić 

jakichkolwiek wątpliwości Zamawiającego,  

nawet  w  przypadku  uznania  przez  Izbę,  na  podstawie  postępowania  dowodowego 

przeprowadzonego  podczas  rozprawy  odwoławczej,  że koszty  realizacji  prac  w  zakresie 

zakw

estionowanych  2  pozycji  kosztorysowych  okażą  się  wyższe  niż  zakładane  przez 

AECOM,  np.  koszty  te  AECOM  będzie  musiał  ponieść  według  stawek  wskazywanych 

przez  Odwołującego  w  oparciu  o  wskaźniki  cenowe  z  innych  ofert,  to  w  ramach 

przewidzianego w kalkulacji 

cenowej oferty AECOM poziomu zarówno zysku, jak również 

rezerw  na  różnego  rodzaju  ryzyka,  w  szczególności  ryzyko  wzrostu  kosztów  prac 

podwykonawczych,  z  pewnością  powyższe  środki  będą  wystarczające  do 

zrekompensowania  ewentualnych  wyższych  kosztów  w  zakresie  prac  dot.  wierceń  dla 

próbek kategorii A — głębokość wierceń do 25 i ponad 25 m. 

Dowód w powyższym zakresie - wyjaśnienia ceny oferty AECOM wraz z załączonymi 

dowodami,  stanowiącą  tajemnicę  przedsiębiorstwa  AECOM,  zastrzeżoną  i  wykazaną  

w załączonych do niniejszego pisma wyjaśnieniach dot. ceny złożonej oferty.  

W związku z powyższym, wniósł, jak na wstępie. 

Załącznik: Wyjaśnienia AECOM wraz z dowodami, potwierdzającymi, że cena oferty AECOM 

nie jest rażąco niska – zastrzeżone i wykazane, jako tajemnica przedsiębiorstwa AECOM. 

Zamawiający  oraz  wykonawca  JPL  Project  Sp.  z  o.o.,  uczestnik  postępowania 

odwoławczego,  przystępujący  po  stronie  zamawiającego  w  części  odwołania  dotyczącego 

jego oferty, zwa

ny dalej „JPL” – złożyli wyjaśnienia ustnie do protokołu rozprawy. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje. 

Wobec  nie  wystąpienia  przesłanek  do  odrzucenia  odwołania,  Izba  rozpoznała 

odwołanie na rozprawie (art. 189 ust. 4 ustawy Pzp). 

Izba  uznała,  że  odwołujący  spełnia  przesłanki  warunkujące  prawo  wniesienia 

odwołania,  w  rozumieniu  przepisu  art.  179  ust.  1  ustawy.  W  rankingu  ofert,  oferta 

odwołującego  plasuje  się  na  trzeciej  pozycji  po  ofertach  AECOM  i  JPL,  co  powoduje,  że 

wykazanie  podstaw  do  odrzucenia  dwóch  ofert  wskazanych  wykonawców,  oferta 

odwołującego  mogłaby  być  brana  pod  uwagę,  jako  najkorzystniejsza.  Zaś  w  sytuacji 

niepodważenia wyboru oferty AECOM, nawet wykazanie podstaw do odrzucenia oferty JPL, 

jako  nie mające  wpływu  na  wynik  postępowania o  udzielenie zamówienia,  prowadziłoby  do 

oddalenia odwołania (art. 192 ust. 2 ustawy Pzp). 

W

obec  skutecznego  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego, wykonawcy – AECOM Polska Sp. z o.o. w zakresie całego odwołania oraz 

JPL Project Sp. z o.o. w zakresie odwołania dotyczącego jego oferty – stali się uczestnikami 

postępowania odwoławczego (art. 185 ust. 2 i 3 ustawy Pzp). 

Na  podstawie 

akt  sprawy  oraz  postępowania  dowodowego,  przeprowadzonego  na 

rozprawie, Izba uznała, że odwołanie podlega oddaleniu. 

Izba  zaliczyła  do  dowodów:  -akta  sprawy  odwoławczej,  które  zgodnie  z  §  8  ust.  1  

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  22  marca  2010  r.  w  sprawie  regulaminu 

postępowania  przy  rozpoznawaniu  odwołań  (Dz.U.  z  2014  r.  poz.  964,  z  późn.  zm.), 

stanowią odwołanie wraz z załącznikami oraz kopia dokumentacji postępowania o udzielenie 

zamówienia publicznego, a także inne pisma składane w sprawie oraz pisma przekazywane 

pr

zez  Izbę  w  związku  z  wniesionym  odwołaniem;  -załączone  do  pisma  procesowego 

AECOM 

wyjaśnienia  dotyczące  ceny  oferty  z  dowodami  w  postaci  ofert  ze  szczegółową 

kalkulacją ceny oferty podwykonawcy, tabelami elementów rozliczeniowych oraz obszernym 

wykazem  (kilkadziesiąt  pozycji)  zrealizowanych  projektów  liniowych  przez  podwykonawcę, 

stanowiące  załączniki  do  wyjaśnień  AECOM  w  zakresie  kwestionowanej  ceny  oferty,  

z uzasadnionym zastrzeżeniem  tajemnicy przedsiębiorstwa; także - złożone przez AECOM 

zestawienie  cen  ofert 

9.  wykonawców  uczestniczących  w  postępowaniu,  wskazujące:  ceny 

ofert, 

ceny  projektu  robót  geologicznych  tab.  TER  punkt  5.1,  odchylenie  od  średniej 

arytmetycznej w %. 

Dowód  ten,  ad  vocem  do  stanowiska  odwołującego  o  jednostkowej  cenie  oferty 

AECOM, 

miał  stanowić  o  dziesięcioprocentowej  (10%)  wartości  ceny  projektu  robót 

geologicznych  tab.  TER  punkt  5.1  w  ofe

rcie  odwołującego,  do  całkowitej  ceny  jego  oferty;  

z  konkluzją,  że  wg  zasad  porównawczych  przyjętych  w  odwołaniu,  cena  cząstkowa  oferty 

odwołującego również powinna być uznana, a co najmniej badana, jako rażąco niska.  

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  zostało  opublikowane  ogłoszeniem  

o za

mówieniu w dniu 27 października 2015 r. i zgodnie z przepisami ustawy, stanowiskami 

stron  oraz 

uczestników  postępowania  odwoławczego,  odwołanie  rozpoznawane  jest  wg 

przepisów obowiązujących w dacie wszczęcia postępowania.  

Zatem,  niezależnie  od  faktu  respektowania  zasad  interporalnych,  pojawiające  się  

w  odwołaniu odniesienia  do  aktualnego  brzemienia przepisu art.  90  ust.  1 ustawy  Pzp,  np. 

pkt 2, pkt 3 (zarzuty, str. 3 odwołania), wskazujące w treści „wyliczenia ceny lub kosztu”, co 

odpowiada  aktualnemu  brzmieniu  przepisu 

–  nie  są  brane  pod  uwagę.  Ma  to  również 

odniesienie  do  części  uzasadnienia  przedstawiającego  cytaty  z  orzeczeń,  wydanych  na 

podstawie 

aktualnego 

brzmienia 

przepisu 

art. 

ust. 

ustawy 

Pzp, 

np.  

uzasadnienie wyroku z 23 marca 2017 r., sygn. akt KIO 431/17 (str. 7 

odwołania). 

Izba  podzieliła  stanowisko  AECOM,  że  mogą  być  brane  pod  uwagę  orzeczenia 

wydane  w  sprawie  postępowań  wszczętych  pod  rządami  tych  samych  przepisów  ustawy 

Pzp. 

Jednocześnie Izba podzieliła stanowisko odwołującego, przywołujące cytat z wyroku 

z 13 kwietnia 2017 r., sygn. akt KIO 624/17 dotyczącego przepisu art. 89 ust.1 pkt 4 Pzp, że 

przepis 

odnosi  cenę  do  wartości  przedmiotu  zamówienia  -  ma  to  być  „cena  rażąco  niska  

w stos

unku do przedmiotu zamówienia” oraz  przedstawione w uchwale z 8 listopada 2016 

r.,  sygn.  akt  KIO/KD  69/16,  że  ustawa  Pzp  nie  definiuje  pojęcia  “rażąco  niskiej  ceny”.  Nie 

definiują  pojęcia  rażąco  niskiej  ceny  także  przepisy  dyrektyw  unijnych  będące  u  podstaw 

regulacji  ustawy  Pzp.  N

ie  wskazują  nawet,  jakimi  kryteriami  powinien  kierować  się 

zamawiający  przy  dokonywaniu  badania  wstępnego  czy  taka  sytuacja  w  konkretnym 

postępowaniu zachodzi.  

Również  inne  cytowane  orzeczenia,  w  których  wskazano  badanie  ceny  oferty 

wykonawcy  na  podstawie  ustawowych  zasad 

wyrażonych  w  art.  90  ust.  1  ustawy  

w  brzmieniu  odpowiadającym  w  dacie  wszczęcia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  

– odniesienie ceny oferty do przedmiotu zamówienia. 

Trafnie  wskazał  uczestnik  postępowania  odwoławczego  AECOM  podstawy  prawne  

i  wydane  orzecznictwo,    w  zakresie  stosowania  przepisu  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  oraz 

zasady  oceny  ceny  oferty  w  odniesieniu  do  prz

edmiotu  zamówienia,  w  przypadku 

kwestionowania cen jednostkowych.  

Izba podzie

liła stanowisko co do adekwatności zarzutu w rozpoznawanym odwołaniu 

do rozstrz

ygnięcia Izby w wyroku z 15 stycznia 2014 r., sygn. akt KIO 3021/13: „Prowadzenie 

wyjaśnień  w  przedmiocie  rażąco  niskiej  ceny  w  odniesieniu  jedynie  do  dwóch  cen 

jednostkowych  sp

ośród  wielu,  składających  się  na  ostateczną  cenę  oferty  prowadzi  do 

fałszywych wniosków,  rażąco niska cena  jednostkowa  nie stanowi  bowiem  o rażąco  niskiej 

cenie  oferty,  a  ponadto  wypaczałoby  to  instytucję  ”rażąco  niskiej  ceny  oferty”,  która 

przedmiotem oce

ny czyni cenę oferty, a nie ceny jej elementów składowych.”  

Przepis  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  w  brzmieniu  obowiązującym  w  dacie  wszczęcia 

postępowania, stosowany w zakresie wskazanym w treści zarzutów odwołania, stanowił, że  

zamawiający podejmuje czynności wyjaśniające  „jeżeli cena oferty wydaje się rażąco niska 

w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzi wątpliwości zamawiającego co do możliwości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonym  przez 

zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów (...)”. 

Ceny  jednostkowe  czy  wartości  części  zamówienia  nie  zobowiązywały 

zamawiającego  do  czynności,  w  świetle  wskazanego  przepisu,  zwłaszcza,  że  ceny  mimo 

różnic  z  innymi  cenami  w  postępowaniu,  nie  wskazywały  na  taką  konieczność,  biorąc  pod 

uwagę przedmiot zamówienia (prace projektowe) i formę wynagradzania - obmiar i ryczałt.  

Należy  mieć  na  względzie,  że  odwołujący  wnoszący  odwołanie  obciążony  jest 

obowiązkiem  udowodnienia  zarzutów,  zgodnie  z  zasadą  ciężaru  dowodu  (art.  190  ust.  1 

ustawy Pzp). 

Zgodnie z przepisem art. 190 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp - 

Ciężar dowodu, że oferta nie 

zawiera rażąco niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy, który ją złożył, jeżeli jest stroną albo 

uczestnikiem  postępowania  odwoławczego,  co  nie  zwalnia  odwołującego  podnoszącego 

zarzut  rażąco  niskiej  ceny  od  udowodnienia  zarzutu  odwołania  jako  inicjatora  sporu,  na 

podstawie  art.  190  ust.  1  Pzp: 

Strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są 

obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z  których wywodzą skutki prawne. 

Dowody  na  poparcie  swoich  twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej  strony  

i uczestnicy postępowania odwoławczego mogą przedstawiać aż do zamknięcia rozprawy. 

Odwołujący  nie  przedstawił  dowodów,  poza  zamieszczonym  w  odwołaniu 

porównaniem  kwestionowanych  cen  jednostkowych  z  cenami  ofert  innych  wykonawców, 

szczególnie  swojej  oferty,  uznając  je  za  ceny  rynkowe  oraz  procentowym  porównaniem 

wartości cząstkowych pozycji z analogicznymi pozycjami w innych ofertach. 

Przedmiotem zarzutów w ofertach: AECOM są 2 ceny jednostkowe, JPL wartości 6. 

pozycji  w  Formularzu  1.1. 

Zamawiający  oświadczył  na  rozprawie,  że  nie  zwracał  się  do 

żadnego  z  obu  wykonawców  -  uczestników  postępowania  odwoławczego,  gdyż  ceny  ofert 

nie  budziły  żadnych  jego  wątpliwości.  Zgodnie  z  opisem  zamieszczonym  w  SIWZ  wskazał  

w poszczególnych pozycjach cen jednostkowych oraz wartości pozycji, progi procentowe min 

-  max,  w  jakich  powinny 

mieścić  się  ceny  jednostkowe  i  wartości  pozycji  za  poszczególne 

elementy  wykonania 

zamówienia.  W  obu  przypadkach  wskazane  przez  wykonawców  ceny 

jednostkowe 

i  wartości,  podważane  w  odwołaniu, mieściły  się  w  przedziale od  min  do  max  

i oferty w tym zakresie nie podlegały żadnemu kwestionowaniu. 

O

dwołujący pominął tę kwestię w odwołaniu, nie przedstawił odmiennego stanowiska 

wobec  wyjaśnień  zamawiającego,  nie  odniósł  się  też  do  porównawczego  zestawienia  cen 

części  zamówienia  złożonego  przez  AECOM,  z  którego  wynika,  że  w  świetle  oceny  wg 

kryterium porównawczego przyjętego przez odwołującego, oferta odwołującego powinna być 

również zakwalifikowana do ofert z podejrzeniem rażąco niskiej ceny. 

W 

postępowaniu  złożono  9  ofert,  z  cenami  od  8 263 067,43  zł  do  17 988 077,19  zł 

(brutto). 

Ceny ofert wykonawców uczestniczących w sporze, wraz z punktacją na podstawie kryteriów 

oceny  ofert  (cena  80  pkt,  termin 

wykonania  zamówienia  20  pkt),  przedstawiają  się 

następująco: 

AECOM                     8 263 

067,43 zł  - 100,00 pkt łącznie 

JPL                            9 344 

933,00 zł   -  90,63 pkt łącznie 

odwołujący               10 861 326,20 zł  -   80,77 pkt łącznie 

Wykonawcy  wskazali  w  formularzach  ofert  termin  re

alizacji  zamówienia  jednakowo  50 

miesięcy, stąd przyznano każdemu wykonawcy w kryterium termin wykonania po 20 pkt. 

Kwestionowan

e  w  odwołaniu  ceny  jednostkowe  (obmiar)  i  wartości  (ryczałt)  zostały 

zamieszczone w Formularzach 1.1.  

Formularze  1.2. 

Tabela  Elementów  Płatności    –  przedstawiają  przede  wszystkim 

terminy i warunki płatności. 

Formularz 1.1. Formularz Cenowy: T

abela Elementów Rozliczeniowych, to wykazane 

m.in. 

Wyszczególnienie  opracowań,  jednostek  (nazwa  i  ilość),  ceny  jednostkowej  (zł), 

wartość pozycji (netto) (zł), limit min - max.  

I.  

AECOM 

wskazał  w  Formularzu  1.1.  Tabela  Elementów  Rozliczeniowych,  w  poz. 

5.2.1.1.1.  i  w  poz.  5.2.1.1.2.,  zgodnie  z 

podaną  przez  zamawiającego  ilością  jednostek  

w metrach bieżących, ceny jednostkowe dla próbek kategorii A: głębokość wierceń do 25 m  

i głębokość wierceń  ponad 25 m - 10 zł oraz wartość pozycji netto (zł). W ostatniej kolumnie 

Formularza  limit min - max 

wskazano dolny i górny procentowy próg  wartości w stosunku 

do  ceny  ofertowej  netto,  którą  to  wartość  w  tych  progach  należało  zachować  przy 

konstruowaniu ceny oferty. 

Oznaczało  to,  zgodnie  z  wyjaśnieniem  zamawiającego  złożonym  na  rozprawie,  że 

wartości  poszczególnych  części  zamówienia  musiały  być  zawarte  w  podanych  granicach 

procentowych ceny ofertowej netto. 

Dla poz. 5 Formularza Dokumentacja geologiczno-

inżynierska wraz z projektem robót 

geologicznych,  limit  wynosi  30-60%  ceny  ofertowej  netto. 

Wartość  częściowa  pozycji  5  

w  ofercie  AECOM,  to  kwota  3 211 

587,50  zł  stanowiąca  łącznie  w  tej  pozycji  49,89%  ceny 

ofertowej  netto.  Cena  jednostkowa  za 

głębokość  wierceń  do  25  m  i  głębokość  wierceń  

ponad 25 m, m

imo że jest niska w stosunku do przedstawionych cen jednostkowych innych 

ofert, mieści się w przedziale dopuszczonym przez zamawiającego.  

Dowody przedstawione przez AECOM wskazujące wiarygodne ustalenie ceny w tym 

zakresie  na  podstawie  wyceny  podwykonawcy  (oferty)  oraz 

doświadczenie  podwykonawcy 

potwierdzone  dokumentami, 

wskazuje  na  niezasadność  zarzutu  i  żądania odwołującego  do 

nakazania  zamawiającemu  powzięcia  wątpliwości  co  realności  ceny  oferty  w  stosunku  do 

przedmiotu  zamówienia,  wezwanie  do  udzielenia  wyjaśnień,  a  w  konsekwencji  odrzucenie 

oferty jako zawierającej rażąco niska cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

W  świetle  materiału  dowodowego,  brak  jest  podstaw  do  uznania,  że  cena  oferty 

AECOM 

z  powodu  cen  jednostkowych  w  dwóch  pozycjach,  ustalonych  w  sposób 

dopuszczony  przez  z

amawiającego  i  nie  budząca  jego  wątpliwości  co  do  realności,  jest 

rażąco niska lub nosi takie znamiona.  

Izba  podziela  stanowisko  wskazane  m.in.  w  wyroku  z  15  stycznia  2014  r.,  sygn.  akt 

KIO  3021/13  o  bezzasadności  prowadzenia  wyjaśnień  w  sprawie  rażąco  niskiej  ceny  

w  odniesieniu  jedynie  do  dwóch  cen  jednostkowych  spośród  wielu  przedstawionych  

w ofercie. 

Niezasadność zarzutu odwołującego, skutkuje tym, że wybór oferty najkorzystniejszej 

nie został podważony w postępowaniu odwoławczym. 

II. 

Ocena  zarzutów  wobec  oferty  JPL,  niezależnie  od  jej  wyniku,  nie    stanowi 

podstawy do uwzględnienia odwołania.   

W  przedmiocie  ceny  oferty 

–  w  zakresie kwestionowanym  w  odwołaniu  –  przyjętym 

wynagrodzeniem jest ryczałt, nie występują ceny jednostkowe. 

Formularz 1.1. Formularz Cenowy: Tabela Elementów Rozliczeniowych. 

W  poz.  1.  Studium  Korytarzowe  (SK), 

wartość  pozycji  netto  wyniosła  170 000  zł, 

stanowiąc 2,24% ceny ofertowej netto, przy ustalonym limicie 2-7%.  

W  poz.  2  Studium  Techniczno-Ekonomiczno-

Środowiskowe  (STEŚ)  odwołujący 

wskazał 3 pozycje na 11, wartość netto całej pozycji 2 wynosi 1 139 775,00, stanowiąc 15% 

ceny ofertowej netto, przy limicie 15-35%. 

W poz. 4.2. KP Część ogólna, odwołujący wskazał tę pozycję o wartości 40 000 zł, na 

8 pozycji  występujących w tej części oznaczonej - 4 Koncepcja Programowa (KP), wartość 

częściowa w kwestionowanej części wynosi 705 000 zł, stanowiąc w 4 części 20,12% ceny 

ofertowej netto, przy ustalonym limicie 20-40%. 

Ustalenie  składowych  wartości  tworzących  cenę  oferty  (wartość  z  23%  VAT),  

w sposób wymagany przez zamawiającego i wykazane przez zamawiającego na podstawie 

For

mularza  i  wyjaśnień  złożonych  na  rozprawie,  potwierdzenie  wartości  w  granicach 

ustalonych limitów, nie pozwala przyjąć, że zamawiający nie dopełnił obowiązku weryfikacji 

ceny oferty. 

Niezgodność treści oferty  JPL z treścią SIWZ – zarzut niezasadny. Izba przychyla się 

do  ukształtowanego  już  stanowiska,  co  do  treści  oferty  i  treści  SIWZ  w  przypadku 

konieczności zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

W tym przypadku ustalono na rozprawie, potwierdza to dokumentacja postępowania 

o  udzielenie  zamówienia,  że  trzej  wykonawcy  uczestniczący  w  sporze  zaoferowali  

w  formularzach  ofertowych 

jednakowe  terminy  wykonania  zamówienia  –  w  terminie  nie 

dłuższym niż 50 miesięcy (…) – dla oceny w kryterium oceny ofert. W Formularzu 1.2. daty 

wykonania poszczególnych opracowań JPL wskazał w poz. 4 i 5 też 50 miesięcy, w sytuacji, 

gdy  inni  wykonawcy 

–  odwołujący,  AECOM  wskazali  46  miesięcy.  Opis  sposobu  liczenia 

terminów  został  przedstawiony  w  stopce  Formularzu  1.2,  a  jego  znaczenie  informacyjne 

wyjaśnione na rozprawie. Dotyczy zgodności terminu z harmonogramem prac projektowych 

opracowanym  przez  wykonawcę  zgodnie  z  §  5  umowy  (w  terminie  14  dni  po  zawarciu 

umowy).   

W postępowaniu dowodowym nie wykazano niezgodności treści oferty  JPL z treścią 

SIWZ w rozumieniu przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy. 

Na  podstawie  przedstawionyc

h  ustaleń  Izba  nie  uznała  zasadności  zarzutów 

podniesionych w odwołaniu. Orzekła jak w sentencji na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  192  ust.  9  

i  10  ustawy  Pzp  stosownie  do  jego  w

yniku,  z  uwzględnieniem  przepisów  rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41  poz.  238,  z 

późn. zm.). Do kosztów postępowania odwoławczego 

Izba  zaliczyła  wpis  uiszczony  przez  odwołującego  w  kwocie  15  000  zł  oraz  zasądziła  na 

rzecz  zamawiającego  uzasadnione  koszty  postępowania  odwoławczego,  w  wysokości 

określonej na podstawie rachunku przedłożonego do akt sprawy, w kwocie 3 600 zł z tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Przewodniczący:     ………………………………