KIO 1448/17 WYROK dnia 27 lipca 2017 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

Sygn. akt: KIO 1448/17 

WYROK 

z dnia 27 lipca 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Luiza Łamejko 

Protokolant:             Łukasz Listkiewicz 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  27  lipca  2017  r.  w Warszawie  odwołania  wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  14  lipca  2017  r.

  przez  wykonawcę 

„WIDROG”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Piotrkowska  276,  Budynek  A,  90-361  Łódź  w  postępowaniu 

prowadzonym  przez  zamawiającego 

Miasto  Łódź  –  Zarząd  Dróg  i  Transportu,  

ul. Piotrkowska 173, 90-447 Łódź  

przy  udziale 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

Masdrog  Sp.  z  o.o.  i  M.K.,  ul.  Nawrot  144,  90-029  Łódź  zgłaszających  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego  

orzeka: 

1.  oddala odwołanie, 

2.  kosztami postępowania obciąża wykonawcę 

„WIDROG” Sp. z o.o., ul. Piotrkowska 276, 

Budynek A, 90-361 Łódź i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

20  000  zł  00  gr  (słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawcę 

„WIDROG”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Piotrkowska  276,  Budynek  A,  90-361  Łódź 

tytułem wpisu od odwołania.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Łodzi.

Przewodniczący:      …………………… 


Sygn. akt: KIO 1448/17 

U z a s a d n i e n i e 

Miasto  Łódź  –  Zarząd  Dróg  i  Transportu  (dalej:  „zamawiający”)  prowadzi  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na 

„Remonty  dróg  o  nawierzchniach  twardych  na  terenie  Miasta  Łodzi  pozostających  we 

władaniu  Gminy  Łódź  w  latach  2017  -  2019  -  z  podziałem  na  4  Rejony”.  Postępowanie  to 

prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień 

publicznych  (Dz.U.  z  2015  poz.  2164  ze  zm.),  zwanej  dalej:  „ustawa  Pzp”.  Ogłoszenie  

o zamówieniu zostało opublikowane w dniu 14 lutego 2017 r. w Dzienniku Urzędowym Unii 

Europejskiej pod pozycją 2017/S 031-055341.  

W dniu 14 lipca 2017 r. wykonawca „WIDROG” Sp. z o.o. (dalej: „odwołujący”) wniósł 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  wobec  czynności  zamawiającego  

w postaci odrzucenia oferty odwołującego w toku ww. postępowania. 

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  art.  7  ust.  1,  art.  89  ust.  1,  art.  90 

ust.  3  oraz  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  odrzucenie  oferty  odwołującego,  oraz 

dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej niezgodnie z przepisami ustawy.  

Odwołujący  nie  zgodził  się  z  decyzją  zamawiającego  o  odrzuceniu  oferty  złożonej 

przez  odwołującego  na  podstawie  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp.  Zdaniem  odwołującego, 

zamawiający  dopuścił  się  naruszenia  przepisów  ustawy  Pzp  i  dokonał  czynności  z  nią 

sprzecznej.  W  wyniku  tej  czynności  odrzucona  została  oferta  odwołującego,  zaś  za 

najkorzystniejszą  uznana  została  oferta  innego  wykonawcy  zawierająca  znacznie  wyższą 

cenę.  Konsekwencją  jest  zatem,  jak  zaznaczył  odwołujący,  nie  tylko  naruszenie  interesów 

majątkowych odwołującego, ale też naruszenie interesu publicznego. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  w  toku  postępowania  pomiędzy  zamawiającym  

a odwołującym doszło do różnicy poglądów na temat skutków prawnych pomyłki pisarskiej, 

jakiej  dopuścił  się  odwołujący  w  treści  swojej  oferty.  Zdaniem  odwołującego,  omyłka,  jakiej 

dopuścił się odwołujący w treści oferty, powinna zostać potraktowana jako oczywista omyłka 

pisarska  w  rozumieniu  art.  87  ust.  2  ustawy  Pzp.  To  z  kolei,  w  przypadku  przyjęcia 

stanowiska  odwołującego  -  w  konsekwencji  -  powinno  skutkować  dokonaniem  przez 

zamawiającego  poprawienia  oferty  zgodnie  ze  stanowiskiem  odwołującego,  tj.  zgodnie  

z treścią art. 87 ust. 2 ustawy Pzp. Ewentualnie, w razie wątpliwości, zamawiający powinien 

zwrócić  się  do  odwołującego  o  złożenie  wyjaśnień  co  do  treści  złożonej  oferty,  tj.  postąpić 

zgodnie  z  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  nie  zaś  wezwać  odwołującego  do  wyjaśnienia  rażąco 


niskiej  ceny,  gdyż  ta  nie  byłaby  rażąco  niska  w  rozumieniu  ustawy  Pzp  oraz  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia,  gdyby  zamawiający  przyjął  do  wiadomości  wyjaśnienia 

odwołującego.  Odwołujący  podkreślił,  że  gdyby  zamawiający  przyjął  wyjaśnienia 

odwołującego zaprezentowane w pismach z dnia 10 kwietnia 2017 r. oraz 10 maja 2017 r., 

nie  uznałby  ceny  zaoferowanej  przez  odwołującego  za  rażąco  niską.  Jak  stwierdził 

odwołujący,  nie  mógł  on  wyjaśnić  zamawiającemu  swej  rażąco  niskiej  ceny,  gdyż  -  w  jego 

głębokim  przekonaniu  -  takiej  nie  zaoferował  i  nie  mógł  przez  złożenie  wyjaśnień 

usankcjonować  tego  poglądu.  W  konsekwencji  wszystkich  zdarzeń,  nie  powinno  dojść  do 

odrzucenia  oferty  odwołującego,  która  -  jako  zawierająca  najniższą  cenę  -  powinna  zostać 

uznana za najkorzystniejszą.  

Odwołujący  wskazał,  że  w  formularzu  ofertowym  nr  2b  -  część  druga,  w  poz.  1, 

istotnie omyłkowo wpisał w kolumnie nr 6 (cena jednostkowa netto w złotych) kwotę 25,00 zł, 

podczas  gdy  prawidłową  wartością  jest  kwota  525,00  zł.  Omyłkowo  pominięto  zatem 

pierwszą  cyfrę.  Odwołujący  zauważył,  że  powyższe  zostało  wyjaśnione  pismem 

odwołującego z dnia 10 kwietnia 2017 r. Dowodem na pomyłkę, jak wskazał odwołujący, jest 

to,  iż  przemnożenie  prawidłowej  kwoty  525,00  przez  podaną  w  kolumnie  nr  5  ilość  600  Mg 

daje wynik 315.000,00 zł podany w kolumnie nr 7. Dokonanie zaś czynności odwrotnej, czyli 

podzielenie  kwoty  końcowej  315.000,00  zł  przez  wcześniejsze  pozycje  600  lub  25,00  nie 

daje już tego wyniku. Powyższe, zdaniem odwołującego, wyraźnie świadczy to o dokonanej 

pomyłce.  Jak  podkreślił  odwołujący,  to  kwota  końcowa  315.000,00  zł  jest  istotna  z  punktu 

widzenia całej kwoty zamówienia. 

Zdaniem  odwołującego,  powyższa  omyłka,  wobec  dokładnego  wskazania  stawki 

jednostkowej  netto  oraz  złożenia  precyzyjnych  wyjaśnień,  mogła  być  poprawiona  przez 

zamawiającego  w  sposób  wskazany  przez  odwołującego  w  oparciu  o  powołane  wyżej 

przepisy  ustawy  Pzp.  Ewentualnie,  zamawiający  mógł  i  powinien  był  zwrócić  się  

o  wyjaśnienie  powstałej  wątpliwości.  Jak  wskazał  odwołujący,  pismem  z  dnia  10  kwietnia 

2017  r.  odwołujący  wyjaśnił  powstałą  omyłkę  oraz  podtrzymał  swoją  końcową  wartość 

zamówienia brutto podaną w pkt 5 oferty (2.101.675,61 zł). Pismem z dnia 10 maja 2017 r. 

odwołujący wzmocnił złożone wyjaśnienia dodatkową argumentacją prawną i ekonomiczną. 

Tymczasem,  jak  zauważył  odwołujący,  zamawiający  dokonał  poprawienia  oferty 

odwołującego  wbrew  jego  wyjaśnieniom,  w  wyniku  czego  pismami  z  dnia  5  maja  2017  r. 

wezwał  odwołującego  do  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny.  Odwołujący,  jak  stwierdził,  nie 

mógł  wyjaśnić  zamawiającemu  rażąco  niskiej  ceny,  gdyż  jego  zdaniem  rażąco  niskiej  ceny 

nie  zaoferował  i  nie  mógł  przez  złożenie  zamawiającemu  wyjaśnień  usankcjonować  jego 

poglądu w tym zakresie. Odwołujący zaznaczył, że nie można jednak uznać, że odwołujący 

nie złożył  wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, co stało się powodem odrzucenia jego 


oferty,  bowiem  pismem  z  dnia  10  maja  2017  r.,  wystosowanym  w  ślad  za  poprzednim 

pismem  z  dnia  10  kwietnia  2017  r.,  odwołujący  dokładnie  wyjaśnił,  z  jakiego  powodu  nie 

może złożyć zamawiającemu wyjaśnień dotyczących rażąco niskiej ceny. Oświadczył, iż nie 

jest  możliwe  złożenie  wyjaśnień  oczekiwanych  przez  zamawiającego,  które  znalazłyby 

odniesienie  do  korekty  cenowej  dokonanej  przez  zamawiającego.  Korekta  ta  była  bowiem  

w  sposób  oczywisty  sprzeczna  z  intencją  oraz  stanowiskiem  wykonawcy,  który  nie  popiera 

oferty  w  kształcie,  w  jakim  kształtuje  się  ona  po  korekcie  dokonanej  przez  zamawiającego. 

Powyższe powoduje, iż nie można powiedzieć, że wezwanie zamawiającego pozostało bez 

odpowiedzi. Nie było zatem, w ocenie odwołującego, podstaw do odrzucenia oferty. 

Odwołujący  podkreślił,  że  to  odwołujący  z  własnej  inicjatywy,  po  stwierdzeniu 

oczywistej  omyłki,  jakiej  się  dopuścił,  i  bez  wezwania  ze  strony  zamawiającego,  zgłosił  ten 

fakt zamawiającemu. Uczynił to pismem z dnia 10 kwietnia 2017 r. Podtrzymał jednak w tym 

piśmie  wysokość  swojej  oferty.  Zamawiający  tymczasem  zupełnie  zignorował  pismo 

odwołującego,  pozostawiając  je  bez  odpowiedzi.  Następnie  zamawiający  wezwał 

odwołującego  do  dokonania  korekty  błędu  rachunkowego,  wbrew  wcześniejszemu 

wyraźnemu  stanowisku  odwołującego.  Pismem  z  dnia  10  maja  2017  r.  odwołujący  dalej 

podkreślał i uzasadniał fakt swojej omyłki, co jednak nadal pozostawało i do końca pozostało 

bez  uznania  ze  strony  zamawiającego.  Nie  zmienia  to  jednak  faktu,  iż  inicjatywa  należała  

w tym względzie do odwołującego. 

Odwołujący  nie  podzielił  stanowiska  zamawiającego,  że  opisana  wyżej  zmiana  ceny 

jednostkowej  stanowiłaby  złamanie  zasady  zakazu  negocjacji  z  wykonawcami.  Była  to 

bowiem  nie  zmiana  stawki,  a  zwyczajna  omyłka,  której  konsekwencje  regulują  przepisy 

ustawy. Wystarczyłoby tylko podzielić łączną cenę danej pozycji przez liczbę Mg i okazałoby 

się,  że  stawka  jednostkowa  jest  podana  w  sposób  oczywiście  błędny.  Odwołujący  wyjaśnił 

też, iż cena jednostkowa 25,00 zł jest ceną absolutnie nierealną, nawet nie nierynkową, lecz 

zupełnie  nierealną.  Już  samo  to,  zdaniem  odwołującego,  powinno  poprzeć  stanowisko  

o  oczywistej  omyłce.  Odwołujący  nie  podzielił  również  poglądu  zamawiającego,  że 

uwzględnienie  stanowiska  wykonawcy  stanowiłoby  złamanie  zasad  uczciwej  konkurencji. 

Odwołujący  podkreślił,  że  po  otwarciu  ofert  odwołujący  poznał  tylko  łączne  ceny  ofert 

konkurencyjnych,  natomiast  nie  występował  o  udostępnienie  dokumentacji  szczegółowej, 

zawierającej stawki jednostkowe ofert konkurencyjnych. 

W  ocenie  odwołującego,  opisana  powyżej  omyłka  może  być  potraktowana  jako 

oczywista, co znajduje potwierdzenie w tezach z piśmiennictwa oraz w orzecznictwie na tle 

omawianych przepisów. Przyjęcie zaś wyjaśnień odwołującego spowodowałoby z pewnością 

zupełnie inny wynik oceny złożonych ofert. 


Odwołujący  argumentował,  że  ustawa  nie  zawiera  definicji  oczywistej  omyłki 

pisarskiej.  Wskazał,  że  pojęcie  to  było  wielokrotnie  definiowane  w  orzecznictwie  sądów  

i  Krajowej  Izby  Odwoławczej.  Oczywistą  omyłką  pisarską,  zdaniem  choćby  Sądu 

Okręgowego  w  Gdańsku  (vide  wyrok  SO  w  Gdańsku  z  dnia  27  czerwca  2008  r.,  sygn.  akt  

XII  Ga  206/08)  jest  niezamierzona  niedokładność  nasuwająca  się  każdemu,  bez 

przeprowadzania dodatkowych ustaleń. Może to być błąd literowy, widoczne niezamierzone 

opuszczenie  wyrazu,  czy  inny  błąd,  wynikający  z  przeoczenia  lub  innej  wady  procesu 

myślowo-redakcyjnego, a niespowodowany uchybieniem merytorycznym. Oczywistą omyłką 

pisarską jest nie tylko taka omyłka, która wynika z treści formularza ofertowego, ale również 

taka,  którą  można  zidentyfikować  na  podstawie  porównania  pozostałych  dokumentów 

stanowiących  treść  oferty  (podobnie  wyrok  KIO  z  10  kwietnia  2008  r.,  sygn.  akt  

KIO/UZP 265/08). Odwołujący podał także, że w wyroku z dnia 31 stycznia 2014 r. Krajowa 

Izba Odwoławcza uznała za omyłkę pisarską w rozumieniu art. 87 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp za 

niezamierzone, wyraźne opuszczenie w danym dokumencie jednego, a nawet kilku wyrazów. 

Istotne jest przy tym, żeby w wyniku poprawienia oczywistej omyłki pisarskiej nie zmieniła się 

treść oferty rozumianej jako treść oświadczenia woli wykonawcy. Odwołujący jest zdania, że 

niniejsza sprawa opiera się na stanie faktycznym odpowiadającym powyższym orzeczeniom. 

Odwołujący  zwrócił  też  uwagę,  że  w  orzecznictwie  podnoszono,  iż  nie  każde 

pominięcie wyceny pozycji kosztorysu lub błąd przy redagowaniu oferty powinno skutkować 

koniecznością  odrzucenia  oferty.  Uzupełnienie  brakującej  pozycji,  poprzez  jej  dopisanie, 

możliwe  byłoby  wtedy,  gdy  na  podstawie  danych  zawartych  w  kosztorysie  dałoby  się 

wyliczyć  zarówno  cenę  jednostkową,  jak  i  wartość  tej  pozycji  (vide  wyrok  KIO  sygn.  akt 

2152/11,  wyrok  KIO  z  5  listopada  2010  r.,  sygn.  akt  KIO  2288/10,  wyrok  KIO  z  4  sierpnia 

2010  r.,  sygn.  akt  KIO/UZP  1532/10).  Odwołujący  stwierdził,  że  w  przypadku  oferty 

odwołującego, biorąc pod uwagę wyjaśnienia zawarte w piśmie z dnia 10 kwietnia br., cenę 

jednostkową  można  było  łatwo  wyliczyć  nie  zmieniając  kwoty  oferty.  Odwołujący  wyraził 

przekonanie,  że  zamawiający  miał  wystarczające  dane  do  prawidłowego  ustalenia  ceny 

jednostkowej w oparciu o informacje zawarte w ofercie. Odwołujący przywołał również wyrok 

Sądu  Okręgowego  w  Katowicach  z  dnia  1  marca  2010  r.,  sygn.  akt  XIX  Ga  18/10,  wyrok 

Sądu  Okręgowego  w  Gdańsku  z  dnia  4  lutego  2009  r.,  sygn.  akt  XII  Ga  13/09,  wyrok  

KIO z dnia 7 maja 2012 r., sygn. akt KIO 842/12, KIO 849/12, a także opinię UZP pt. „Omyłki  

i  błędy  w  ofertach  wykonawców  -  analiza  na  przykładzie  orzecznictwa  Sądów  Okręgowych  

i Krajowej Izby Odwoławczej”.  

W  ocenie  odwołującego,  gdyby  zamawiający  potraktował  omyłkę  wykonawcy  jako 

omyłkę  o  charakterze  oczywistym,  do  czego  w  pełni  istniały  podstawy,  oferta  zostałaby 

poprawiona  w  sposób  sugerowany  przez  odwołującego,  z  korzyścią  dla  niego  oraz  dla 


interesu  ogólnego.  Ewentualnie,  dla  zachowania  konkurencyjności  oraz  równości  praw 

uczestników  postępowania,  zamawiający  mógłby  zwrócić  się  do  wykonawcy  o  wyjaśnienie 

treści  oferty,  do  czego  także  istnieją  podstawy  ustawowe.  Zdaniem  odwołującego, 

przywołane  wyżej  orzeczenia  oraz  tezy  z  piśmiennictwa  doskonale  pasują  do  stanu 

faktycznego niniejszej sprawy.  

Odnosząc się do zarzutu zawartego w końcowej części pisma zamawiającego z dnia 

7  lipca  2017  r.,  jakoby  odwołujący  nie  złożył  w  ogóle  wyjaśnień  w  przypadku  pozycji 

formularza  ofertowego  wymienionych  szczegółowo  w  piśmie  zamawiającego,  co  skutkować 

miało odrzuceniem oferty na podstawie art. 90 ust 3 ustawy Pzp odwołujący stwierdził, że już 

z samej treści pisma odwołującego z dnia 10 maja 2017 r. wynika, iż stanowi ono odpowiedź 

na oba pisma zamawiającego wzywające do złożenia wyjaśnień. Wynika to z użycia zwrotu 

cyt.  „W  odpowiedzi  na  Państwa  pisma  z  dnia  5  maja  br.”  zawartego  w  początkowej  części 

pisma.  Ponadto,  w  opinii  odwołującego,  zamawiający  nie  był  uprawniony  do  żądania 

wyjaśnień dotyczących rażąco niskiej ceny w odniesieniu do poszczególnych - dość licznych 

-  pozycji  jednostkowych  oferowanej  ceny.  Zdaniem  odwołującego,  żądanie  wyjaśnień 

dotyczących  rażąco  niskiej  ceny  dotyczyć  może  tylko  całości  wartości  zamówienia,  nie  zaś 

cen jednostkowych. Odwołujący zauważył, że z uwagi na okoliczność, że pozostałe pozycje 

kosztorysu  ofertowego  nie  były  przez  zamawiającego  kwestionowane,  tylko  pierwsza 

pozycja,  nie  było  podstaw  do  składania  wyjaśnień  w  pozostałym  zakresie.  Powyższe 

potwierdza,  zdaniem  odwołującego,  orzeczenie  KIO  z  dnia  19  lutego  2014  r.,  sygn.  akt  

KIO 219/2014, KIO 221/2014.  

Dodatkowo,  odwołujący  podniósł,  że  gdyby  zamawiający  uwzględnił  wyjaśnienia 

odwołującego  zawarte  w  jego  powołanych  pismach,  wówczas  jego  oferta  nie  byłaby  niższa  

o  41,76%  w  stosunku  do  wartości  zamówienia,  a  zatem  nie  podlegałaby  obowiązkowi 

wyjaśnienia rażąco niskiej ceny w oparciu o art. 90 ust. 1a ustawy Pzp. Odwołujący wyraził 

pogląd,  że  skoro  odwołujący  pismem  z  dnia  10  kwietnia  2017  r.  podtrzymał  swoją  cenę 

ofertową  w  wysokości  brutto  2.101.675,61  zł,  oznacza  to,  iż  udzielił  odpowiedzi  na  pytania 

zamawiającego  odnośnie  swojej  oferowanej  ceny.  Na  poszczególne  zaś  pozycje 

jednostkowe  nie  musiał  udzielać  odpowiedzi,  z  powodów  wskazanych  w  powołanych  wyżej 

orzeczeniach  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  a  także  z  tego  powodu,  że  oferta  odwołującego 

nie była niższa o więcej niż 30% od wartości zamówienia. 

Konkludując  odwołujący  podniósł,  że  gdyby  jego  wyjaśnienia  dotyczące  oczywistej 

omyłki  w  treści  jednej  tylko  pozycji  oferty  (co  znamienne  -  bez  wpływu  na  łączną  kwotę 

ofertową)  zostały  przez  zamawiającego  przyjęte,  to  cena  ofertowa  utrzymana  zostałaby  

w  wysokości  2.101.675,61  zł.  Odrzucenie  zaś  oferty  oznacza  -  biorąc  pod  uwagę  ofertę 

wybraną - zwiększenie ceny o 842 tyś. zł, co jest różnicą ogromną w stosunku do wartości 


zamówienia.  Tak  więc  odrzucenie  oferty  odwołującego  jest  rażąco  niekorzystne  dla 

zamawiającego i dla szeroko rozumianego interesu publicznego. 

Odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania, 

nakazanie rozpatrzenia oferty odwołującego, 

powtórzenie czynności oceny ofert, 

powtórzenie wyboru oferty najkorzystniejszej, 

zwrot kosztów uczestnictwa w postępowaniu odwoławczym. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosili  

w  dniu  17  lipca  2017  r.  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia: 

Masdrog Sp. z o.o. i M.K..  

W dniu 25 lipca 2017 r. zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł 

o oddalenie odwołania. 

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska.  

Izba dokonała następujących ustaleń: 

Zgodnie z pkt 16.1. Tomu I specyfikacji istotnych warunków zamówienia cenę oferty 

należało obliczyć na formularzu cenowym stanowiącym odpowiednio: Formularz nr 2a – dla 

części 1, Formularz nr 2b – dla części 2, Formularz nr 2c – dla części 3, Formularz nr 2d – 

dla części 4, a następnie cenę oferty należało wpisać na formularzu oferty – Formularz Nr 1 

liczbowo.  Jak  wskazał  zamawiający  w  pkt  16.4  Tomu  I  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia,  cenę  oferty  stanowiła  wartość  brutto  określona  w  ostatniej  pozycji  formularza 

cenowego. Zamawiający wskazał również w pkt 16.5 Tomu I specyfikacji istotnych warunków 

zamówienia,  że  podstawą  płatności  będzie  cena  jednostkowa,  skalkulowana  przez 

wykonawcę  za  jednostkę  obmiarową  dla  każdej  pozycji  wyszczególnionej  w  formularzu 

cenowym.  

Szacunkowa  wartość  zamówienia  została  ustalona  przez  zamawiającego  na  kwotę 

11 707 314,70  zł,  co  stanowi  równowartość  2 804 214,40  euro,  w  tym  Część  2  na  kwotę 

2 902 438,51  zł,  co  stanowi  równowartość  695 211,50  euro  (pkt  2  ppkt  4  Protokołu 

postępowania o udzielenie zamówienia w trybie przetargu nieograniczonego).  

W ramach Części 2 zamówienia zostały złożone dwie oferty: 


-  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Masdrog  Sp.  z  o.o.  

i M.K. – 2 944 142,76 zł, 

- Widrog Sp. z o.o. – 2 101 675,61 zł. 

W  pozycji  1  Formularza  nr  2b  odwołujący  w  kolumnie  4  wskazał  jednostkę  miary 

„Mg”, w kolumnie 5 ilość wskazał „600”, w kolumnie 6 „Cena jedn. netto (zł)” wskazał 25,00, 

zaś  w  kolumnie  7  „Wartość  robót  netto  zł  (kol.  5x6)”  wskazał  315 000,00.  W  pozycji  

39    Wartość  robót  ogółem  –  netto  (suma  pozycji  1-38)  odwołujący  wskazał  kwotę  

1 708 679,36 zł, w poz. 40 Podatek VAT – 23% kwotę 392 996,25 zł, zaś w poz. 41 Wartość 

robót brutto (wartość pozycji 39+40) kwotę 2 101 675,61 zł. 

Pismem  z  dnia  10  kwietnia  2017  r.  odwołujący  poinformował  zamawiającego,  iż 

pozycji 1 Formularza cenowego nr 2b popełnił oczywistą omyłkę pisarską, która polega „na 

wpisaniu  w  kolumnie  nr 6  (cena jednostkowa  netto  w  złotych)  kwoty  25,00  zł,  podczas  gdy 

prawidłową wartością jest kwota 525,00 zł (omyłkowo pominięto pierwszą cyfrę)”. Dowodem 

na  powyższe,  jak  wskazał  odwołujący,  jest  fakt,  że  przemnożenie  prawidłowej  kwoty  

525,00  zł  przez  podaną  w  kolumnie  nr  5  ilość  600  Mg  daje  wynik  315 000,00  zł  podany  

w kolumnie nr 7. Odwołujący wniósł o uwzględnienie przedmiotowego wyjaśnienia i przyjęcie 

powyższego  jako  oczywistą  omyłkę  pisarską.  Odwołujący  zauważył  ponadto,  że  podana 

stawka  jednostkowa  25,00  zł  jest  „w  oczywisty  sposób  odbiegająca  od  cen  rynkowych,  

a  podanie  prawidłowej  wartości  w  kolumnie  nr  7  nie  może  budzić  wątpliwości  co  do 

rzeczywistych  intencji  oferenta.”.  Odwołujący  zapewnił  również,  że  w  pełni  podtrzymuje 

podaną  w  pkt.  5  oferty  łączną  wartość  zamówienia  brutto  (2 101 675,61  zł).  Odwołujący  

w  załączeniu  do  przedmiotowego  pisma  przedłożył  poprawioną  treść  formularza  cenowego 

nr 2b.  

W  piśmie  z  dnia  5  maja  2017  r.  (znak:  ZDiT-DZ.3321.3.2017)  skierowanym  do 

odwołującego  zamawiający  stwierdził,  że  odwołujący  błędnie  podał  wartość  robót  netto  w 

kolumnie  7  formularza  cenowego.  Zamawiający  zwrócił  uwagę,  że  zgodnie  z  treścią 

formularza, wartość robót netto należało obliczyć przez przemnożenie ilości robót (kolumna 

5)  z  podaną  przez  wykonawcę  ceną  jednostkową  netto  (kolumna  6)  załączonego  do  oferty 

formularza cenowego. Powstała omyłka rachunkowa polega, jak stwierdził zamawiający, na 

uzyskaniu  błędnego  wyniku  wskutek  przeprowadzenia  działania  matematycznego  wartość 

podanych  w  kolumnach  5  i  6  pozycji  1.  Zamawiający  poinformował  o  poprawieniu  omyłki 

rachunkowej w pozycji 1 formularza cenowego dla części 2 (Formularz nr 2b) w ten sposób, 

ż

e w kolumnie 7 wskazał wartość 15 000,00 zł. Konsekwencją poprawienia ww. omyłki była, 

jak  stwierdził  zamawiający,  poprawa  pozycji  39,  40  i  41  przedstawiających  podsumowanie 

wszystkich pozycji formularza cenowego – Formularza nr 2b, które otrzymały treść: 


Poz. 39 Wartość robót ogółem – netto (suma pozycji 1-38) – 1 408 679,36, 

Poz. 40 Podatek VAT – 23% - 323 996,25, 

Poz. 41 Wartość robót brutto (wartość pozycji 39+40) – 1 732 675,61.  

Konsekwentnie,  zamawiający  poinformował  odwołującego  o  poprawieniu  również  pkt  5 

Formularza oferty (Formularz nr 1).  

Pismem z dnia 5 maja 2017 r. skierowanym do odwołującego zamawiający działając 

na podstawie art. 90 ust. 1 i 1a ustawy Pzp wezwał wykonawcę do złożenia wyjaśnień, w tym 

złożenia  dowodów,  dotyczących  wyliczenia  ceny.  Zamawiający  wskazał  przy  tym,  że  cena 

oferty  odwołującego  na  część  2  zamówienia,  po  dokonaniu  poprawy  oczywistych  omyłek 

rachunkowych,  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych  ich  dokonania,  oraz  jej 

istotne  części  składowe,  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i 

budzą  wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia 

zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego, ponieważ jest niższa o 41,76 % 

od wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług. Zamawiający 

stwierdził,  że  przedłożone  wyjaśnienia  powinny  zawierać  „uzasadnienie  kalkulacji  kosztów 

dokonanej przez Wykonawcę wraz z ich opisaniem, z uwzględnieniem zakresu rzeczowego 

przedmiotowego  zamówienia,  jego  specyfiki  i  zabezpieczeniem  prawidłowej  ich  realizacji 

oraz  warunków  rynkowych  realizacji  zamówienia.  Wykonawca  winien  podać  wielkości 

przyjętych do wyceny robót czynników cenotwórczych takich jak koszt robocizny, materiałów, 

łącznie  z  kosztami  ich  zakupu,  pracy  sprzętu  i  transportu,  wskaźniki  narzutów  kosztów 

pośrednich  oraz  wskaźniki  planowanego  zysku.”.  Dowody  potwierdzające  realność 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  za  zaoferowaną  cenę  powinny  zawierać  szczegółową 

kalkulację kosztów  ceny  całkowitej  oferty.  Zamawiający  w  wystosowanym  do  odwołującego 

wezwaniu wymagał, aby wyjaśnienia i złożone dowody dotyczyły w szczególności pozycji 1, 

2, 3, 6, 17, 20, 21, 22, 23, 27, 28, 30 formularza cenowego. Zamawiający stwierdził, że ceny 

zaoferowane  przez  odwołującego  w  ww.  pozycjach  „budzą  szczególne  wątpliwości 

Zamawiającego co do możliwości ich wykonania zgodnie z wymaganiami określonymi przez 

Zamawiającego”.  Zamawiający  podkreślił  przy  tym,  że  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie 

zawiera rażąco niskiej ceny spoczywa na  wykonawcy. Ponadto zamawiający poinformował, 

ż

e zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy Pzp odrzuci ofertę, jeżeli wykonawca nie udzieli wyjaśnień 

lub  jeżeli  dokonana  ocena  wyjaśnień  wraz  ze  złożonymi  dowodami  potwierdzi,  że  oferta 

zawiera rażąco niską cenę. 

W  odpowiedzi  na  ww.  pisma  zamawiającego  odwołujący  pismem  z  dnia  10  maja 

2017  r.  wyjaśnił,  że  „Nie  jest  możliwe  złożenie  wyjaśnień  oczekiwanych  przez 

Zamawiającego,  które  znalazłyby  odniesienie  do  korekty  cenowej  dokonanej  przez 


Zamawiającego.  Korekta  ta  jest  bowiem  w  sposób  oczywisty  sprzeczna  z  intencją  oraz 

stanowiskiem  oferenta,  który  nie  popiera  oferty  w  kształcie,  w  jakim  kształtuje  się  ona  po 

korekcie  dokonanej  przez  Zamawiającego.”.  Odwołujący  wskazał,  że  „Zgodnie  

z  orzecznictwem  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  punktem  odniesienia  przy  ocenie 

dopuszczalności dokonania poprawy złożonej oferty jest odniesienie dokonanej poprawy do 

całości  oferowanego  przez  wykonawcę  świadczenia.  Okoliczność,  że  zmiana  miałaby 

dotyczyć  elementów  przedmiotowo  istotnych  umowy  (essentialia  negotii)  lub  elementów 

uznanych  za  istotne  przez  zamawiającego,  a  nawet  fakt,  że  skutkiem  dokonanej  poprawy 

miałaby  być  zmiana  ceny  oferty,  nie  stanowi  okoliczności  uniemożliwiających  dokonanie 

poprawy na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych. Znaczenie 

ma bowiem, czy poprawienie omyłki w sposób istotny zmienia treść oferty w znaczeniu treści 

oświadczenia woli wykonawcy, a nie, czy tkwi w jej istotnych postanowieniach. Zamawiający 

jest  zobowiązany  poprawić  omyłkę  w  szczególności  wtedy,  gdy  sposób,  w  jaki  ma  być 

dokonana  poprawa,  wynika  z  innych  elementów  składających  się  na  ofertę,  przy  czym  nie 

jest wykluczone, że w pewnych okolicznościach poprawienie omyłki będzie miało miejsce po 

uzyskaniu  od  wykonawcy  stosownych  wyjaśnień  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy.”.  Zdaniem 

odwołującego,  za  takie  wyjaśnienia  należy  uznać  pismo  odwołującego  z  dnia  10  kwietnia 

2017  r.  Odwołujący  zwrócił  ponadto  uwagę  na  przyjętą  w  orzecznictwie  definicję  omyłki 

pisarskiej.  Zdaniem  odwołującego,  wyjaśnienia  z  dnia  10  kwietnia  2017  r.  wskazują 

precyzyjnie,  w  której  pozycji  formularza  ofertowego  wkradł  się  błąd,  oraz  jak  powinno 

przedstawiać  się  prawidłowe  wyliczenie  kwoty  ofertowej,  zawierają  też  uzasadnienie  dla 

poparcie zajętego stanowiska. W ocenie odwołującego, wyjaśnienia te są wystarczające do 

przyjęcia stanowiska o oczywistej omyłce pisarskiej odwołującego oraz rzeczywistych intencji 

cenowych, jakie wynikają ze złożonej oferty. Odwołujący zwrócił również uwagę na fakt, że 

„przyjęcie przez Zamawiającego ceny jednostkowej asfaltu lanego w  wysokości 25,00 zł  za 

tonę  nie  da  się  pogodzić  z  jakimikolwiek  realiami  rynkowymi.  Cena  taka  po  prostu  nie 

występuje na rynku.”. Odwołujący oświadczył, że najniższą ofertę, jaką odwołujący otrzymał 

na  tego  rodzaju  asortyment  była  cena  300,00  zł  za  tonę.  Na  poparcie  tej  argumentacji 

odwołujący  wskazał  na  pkt.  7-9  oferty,  które  dotyczą  tego  samego  asortymentu,  gdzie 

występuje  cena  37,00  zł  za  m²,  co  daje  cenę  370,00  zł  za  tonę.  W  opinii  odwołującego, 

przyjęcie  przez  Zamawiającego  stawki  25,00  zł  stanowi  rażące  pokrzywdzenie  wykonawcy 

wbrew  wszelkim  zasadom  rynkowym.  Odwołujący  podkreślił,  że  cenę  jednostkową  można 

łatwo  wyliczyć  nie  zmieniając  kwoty  oferty.  Zdaniem  odwołującego,  zamawiający  miał 

wystarczające  dane  do  prawidłowego  ustalenia  ceny  jednostkowej  w  oparciu  o  informacje 

zawarte  w  ofercie.  Odwołujący  podniósł  ponadto,  że  „Przyjęcie  stanowiska  oferenta 

pozwoliłoby na określenie rzeczywistej ceny ofertowej, która byłaby realna i nie wymagałaby 

wyjaśnień  w  sposób,  jakiego  oczekuje  teraz  Zamawiający.  Ponieważ  intencja  oferenta  jest 


inna,  nie  może  on  wyjaśnić  treści  oferty  po  korekcie,  która  jest  sprzeczna  z  jego 

rzeczywistymi intencjami.”.   

W dniu 7 lipca 2017 r. zamawiający poinformował wykonawców o wyborze w Części 

2  zamówienia  jako  najkorzystniejszej  oferty  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o udzielenie zamówienia: Masdrog Sp. z o.o. i M.K., oraz o odrzuceniu oferty odwołującego 

na  podstawie  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  z  uwagi  na  nie  udzielenie  przez  odwołującego 

wyjaśnień,  w  tym  nie  złożenie  dowodów,  dotyczących  wyliczenia  ceny.  Zamawiający 

stwierdził,  że  sugerowany  przez  odwołującego  sposób  poprawy  popełnionej  omyłki  byłby 

rodzajem  negocjowania  zaoferowanej  ceny,  co  jest  sprzeczne  z  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp. 

Powodowałoby  to  również,  zdaniem  zamawiającego,  naruszenie  zasady  równego 

traktowania  wykonawców,  bowiem  pozwoliłoby  odwołującemu  na  korzystne  ukształtowanie 

ceny jednostkowej już po otwarciu ofert, a więc w sytuacji, w której wykonawca już zapoznał 

się z cenami proponowanymi przez innych wykonawców. Zamawiający uznał, że z uwagi na 

okoliczność,  że  za  podstawę  płatności  przyjęto  cenę  jednostkową  skalkulowaną  przez 

wykonawcę  za  jednostkę  obmiarową  dla  każdej  pozycji  formularza  cenowego,  takie 

postępowanie  naruszałoby  zasadę  równego  traktowania  wykonawców,  określoną  w  art.  7 

ust.  1  ustawy  Pzp.  Zamawiający  stwierdził,  że  błąd  popełniony  przez  odwołującego  w 

złożonym  formularzu  cenowym  jest  wynikiem  popełnienia  oczywistej  omyłki  rachunkowej. 

Jak  zauważył  zamawiający,  dokładnie  i  czytelnie  określono  sposób  obliczenia  ceny  w 

kolumnie  7  przez  przemnożenie  wartości  kolumny  5  i  kolumny  6.  Poprawiony  przez 

odwołującego 

błąd 

mógł 

zostać 

poprawiony 

jedynie 

przez 

wpisanie  

w  kolumnie  7  wyniku  iloczynu  ilości  i  zaoferowanej  ceny  jednostkowej  netto.  W  związku  

z powyższym, zamawiający działając na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp dokonał 

poprawy oczywistych omyłek rachunkowych z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych 

dokonanych  poprawek.  Zamawiający  argumentował  ponadto,  że  odwołujący  nie  złożył 

wyjaśnień  dotyczących  wyliczenia  ceny  oferty  oraz  jej  istotnych  części  składowych. 

Zamawiający zwrócił uwagę, że w piśmie z dnia 10 maja 2017 r. odwołujący „wyraził jedynie 

swoją opinie co do kwestii prawidłowości dokonanej przez Zamawiającego poprawy omyłek 

rachunkowych  wraz  z  ich  konsekwencjami.  Wyjaśnienia,  zawarte  w  w/w  piśmie,  nie 

zawierają  wskazanych  w  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  wyjaśnień  i  nie  przedstawiają 

wytłumaczenia sposobu wyliczenia ceny oferty, jak również jej istotnych części składowych – 

nie  tylko  poz.  1  ale  również  poz.  2,  3,  6,  17,  20,  21,  22,  23,  27,  28,  30  formularza 

cenowego.”.  Zamawiający  podkreślił,  że  „O  ile  Wykonawca,  pismem  z  dnia  10.05.2017  r. 

przedstawił  swoje  stanowisko  co  do  sposobu  dokonania  poprawy  omyłki  w  poz.  1  w/w 

Formularza i poinformował Zamawiającego o swoich uwagach, o tyle w przypadku poz. 2, 3, 

6, 17, 20, 21, 22, 23, 27, 28, 30 formularza cenowego nie złożył w ogóle wyjaśnień, których 


żą

dał Zamawiający. Ceny jednostkowe określone przez Wykonawcę w pozycjach 2, 3, 6, 17, 

20,  21,  22,  23,  27,  28,  30  nie  stanowią  elementu  spornego,  mimo  to  Wykonawca  nie 

przedstawił  Zamawiającemu,  w  jaki  sposób  wyliczył  ich  wartość  tak,  by  udowodnić 

możliwość wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z określonymi przez Zamawiającego 

wymogami.  W  zakresie  braku  udzielenia  wyjaśnień  co  do  tych  pozycji,  które  nie  były 

przedmiotem  działań  Zamawiającego,  nie  ma  dla  zaniechania  Wykonawcy  żadnego 

uzasadnienia.”.  

Krajowa 

Izba 

Odwoławcza, 

rozpoznając 

złożone 

odwołanie 

na 

rozprawie  

i  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy  w  sprawie,  w  tym  w  szczególności  treść 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia wraz z załącznikami, treść oferty złożonej przez 

odwołującego,  treść  pisma  odwołującego  z  dnia  10  kwietnia  2017  r.,  treść  pisma 

zamawiającego  z  dnia  5  maja  2017  r.,  treść  wezwania  zamawiającego  skierowanego  do 

odwołującego w dniu 5 maja 2017 r., treść pisma odwołującego z dnia 10 maja 2017 r., treść 

informacji z dnia 7 lipca 2017 r. o wyborze oferty najkorzystniejszej w Części 2 zamówienia 

oraz  o  odrzuceniu  oferty  złożonej  przez  odwołującego,  jak  również  stanowiska  stron  

i  uczestnika  postępowania  zaprezentowane  na  piśmie  i  ustnie  do  protokołu  posiedzenia  

i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje. 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  legitymuje  się  interesem  we  wniesieniu  środka 

ochrony prawnej, o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Zakres zarzutów, w sytuacji 

ich  potwierdzenia  się,  wskazuje  na  pozbawienie  odwołującego  możliwości  uzyskania 

zamówienia  i  jego  realizacji,  narażając  go  tym  samym  na  poniesienie  w  tym  zakresie 

wymiernej szkody. 

Izba  ustaliła,  że  rozpoznawane  przez  Izbę  odwołanie  dotyczy  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  które  zostało  wszczęte  po  dniu  28  lipca  2016  r.,  

tj. po dniu wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – 

Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1020). 

Rozpoznając  odwołanie  w  granicach  podniesionych  zarzutów  Izba  uznała,  że  nie 

podlega ono uwzględnieniu. 

Izba  nie  zgodziła  się  z  twierdzeniem  zamawiającego,  iż  za  spóźniony  należy  uznać 

zarzut  nieprawidłowego  poprawienia  przez  zamawiającego  omyłki  popełnionej  w  ofercie 

odwołującego. Zamawiający  w odpowiedzi na odwołanie stwierdził, że odwołujący powinien 

był skorzystać z prawa do wniesienia środka ochrony prawnej wobec czynności poprawienia 


omyłki rachunkowej, o której to czynności otrzymał informację pismem z dnia 5 maja 2017 r. 

Zdaniem zamawiającego, wobec nie zakwestionowania ww. czynności przez odwołującego, 

uznać  należy,  że  czynność  zamawiającego  funkcjonuje  w  obrocie  jako  poprawna.  Izba 

stwierdziła,  że  odwołujący  jest  uprawniony  do  kwestionowania  na  obecnym  etapie 

postępowania  czynności  poprawienia  przez  zamawiającego  omyłki  popełnionej  w  ofercie 

odwołującego.  Odwołujący  składając  wyjaśnienia  w  dniach  10  kwietnia  2017  r.  i  10  maja 

2017  r.,  w  których  wskazywał  zamawiającemu  na  popełnienie  omyłki  oraz  na  właściwy,  

w  jego  ocenie,  sposób  jej  poprawienia,  mógł  pozostawać  w  przekonaniu,  iż  zamawiający 

wyjaśnienia  te  uwzględni  i  dokona  poprawienia  omyłki  w  sposób  określony  przez 

wykonawcę.  Ostateczną  decyzję  zamawiającego  co  do  sposobu  poprawienia  oferty 

odwołujący  poznał  otrzymując  wynik  postępowania,  tj.  pismem  z  dnia  7  lipca  2017  r.  i  od 

tego momentu należy liczyć termin na jej zakwestionowanie.  

Izba  stwierdziła,  że,  wbrew  stanowisku  zamawiającego,  możliwe  było  poprawienie 

omyłki popełnionej przez odwołującego przez zmianę ceny jednostkowej netto podanej przez 

wykonawcę  dla  pozycji  1  Formularza  cenowego  w  kwocie  25,00  zł  na  525,00  zł. W  ocenie 

Izby,  zarówno  sposób  poprawienia  omyłki  przyjęty  przez  zamawiającego,  jak  i  sposób 

poprawienia  wskazywany  przez  odwołującego,  były  możliwe  do  zastosowania.  Jednak 

wobec  jednoznacznych  oświadczeń  odwołującego  z  dnia  10  kwietnia  2017  r.  i  10  maja  

2017  r.  o  popełnieniu  przez  wykonawcę  omyłki  pisarskiej  polegającej  na  pominięciu 

pierwszej  cyfry  „5”  w  cenie  jednostkowej  zaoferowanej  w  pozycji  1  formularza,  

o niezmienności wartości robót netto w pozycji 1 formularza, jak też o niezmienności ceny za 

realizację  całości  przedmiotu  zamówienia,  zamawiający  powinien  był  przyjąć  sposób 

poprawienia  omyłki  zgodny  z  ww.  oświadczeniami  wykonawcy.  Nie  stały  temu  na 

przeszkodzie określony przez zamawiającego w specyfikacji sposób obliczenia ceny czy też 

okoliczność,  iż  podstawą  płatności  będzie  cena  jednostkowa.  Z  treści  oferty  w  pozycji  1 

formularza  jednoznacznie  wynikało,  iż  odwołujący  musiał  popełnić  omyłkę  pisarską  przez 

wskazanie  niewłaściwej  ceny  jednostkowej,  bądź  też  omyłkę  rachunkową  przez  dokonanie 

niewłaściwych  obliczeń  wartości  robót  w  pozycji  1,  co  skutkowałoby  koniecznością  zmiany 

ceny za realizację całego przedmiotu zamówienia. Zamawiający mógł zatem podjąć dwojaką 

decyzję.  Wobec  oświadczenia  złożonego  przez  wykonawcę  w  dniu  10  kwietnia  2017  r., 

podtrzymanego  w  piśmie  z  dnia  10  maja  2017 r.,  zamawiający  uprawniony  był  do  uznania, 

ż

e  odwołujący  popełnił  omyłkę  pisarską  przez  pominięcie  cyfry  „5”  w  cenie  jednostkowej 

wskazanej dla pozycji 1 formularza. Powyższe było uprawnione zważywszy na okoliczność, 

iż, jak wskazano powyżej, omyłka w cenie jednostkowej była łatwa do zauważenia, możliwa 

do  zidentyfikowania  na  podstawie  porównania  poszczególnych  elementów  pozycji  1 

formularza, wynikała z przeoczenia lub innej wady procesu myślowo-redakcyjnego, nie była 


spowodowana  uchybieniem  merytorycznym,  i  nie  doprowadziła  do  zmiany  oferty  (wobec 

niezmienności  wartości  robót  w  pozycji  1  formularza  i  ceny  za  wykonanie  przedmiotu 

zamówienia  jako  całości).  Izba  zważyła,  że  oceny  oczywistości  omyłki  dokonywać  należy  

z  uwzględnieniem  okoliczności  konkretnego  stanu  faktycznego.  W  przedmiotowym  stanie 

faktycznym  nie  miały  miejsca  niedozwolone  w  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  negocjacje 

zamawiającego z wykonawcą. Poprawienie omyłki w sposób wskazany przez odwołującego 

znajdowało swoje uzasadnienie w treści oferty, a zatem nie doszło do wykreowania nowej jej 

treści.  

Za  niezasadny  Izba  uznała  zarzut  dotyczący  odrzucenia  oferty  złożonej  przez 

odwołującego z uwagi na nie złożenie wyjaśnień dotyczących wyliczenia ceny. Należy mieć 

na  względzie,  że  ustawa  Pzp,  chroniąc  zamawiającego  przed  groźbą  nienależytego 

wykonania  zamówienia  z  powodu  zaniżenia  ceny  nakazuje  zamawiającemu  odrzucenie 

oferty  wykonawcy  w  dwóch  sytuacjach:  gdy  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp 

zamawiający  ustali,  że  zaoferowana  cena  jest  rażąco  niska,  jak  też  w  sytuacji,  gdy 

wykonawca uprzednio wezwany do złożenia wyjaśnień takich wyjaśnień nie złoży, bądź gdy 

wyjaśnienia  te  potwierdzają,  że  cena  jest  rażąco  niska.  Zrównanie  przez  ustawodawcę 

sytuacji  wykonawcy  lekceważącego  wezwanie  zamawiającego  z  rzeczywistym  zaniżeniem 

ceny  oferty  wskazuje  na  doniosłość  obowiązku  złożenia  wyjaśnień.  Zadaniem  wykonawcy, 

który  zostaje  wezwany  przez  zamawiającego  do  złożenia  wyjaśnień  w  trybie  art.  90  ust.  1  

i  1a  ustawy  Pzp  jest  udowodnienie  zamawiającemu,  że  zaoferowana  cena  jest  ceną 

rzeczywistą,  realną,  pokrywającą  wszystkie  niezbędne  koszty,  umożliwiającą  realizację 

przedmiotu zamówienia w sposób prawidłowy. Dla skuteczności wezwania nie jest przy tym 

istotne  czy  zaoferowana  cena  jest  niższa  o  co  najmniej  30%  od  wartości  zamówienia 

powiększonej o podatek VAT czy od średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert. 

Ustawodawca  przy  zaistnieniu  ww.  różnicy  ustanowił  obowiązek  zamawiającego  do 

wezwania  wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień.  Powyższe  nie  wyklucza  jednak  możliwości 

zaistnienia  po  stronie  zamawiającego  wątpliwości  co  do  wysokości  zaoferowanej  przez 

wykonawcę ceny czy jej części składowych w sytuacji, gdy ww. różnica jest mniejsza.  

Izba  nie  zgodziła  się  przy  tym  z  odwołującym,  że  żądanie  wyjaśnień  dotyczących 

rażąco  niskiej  ceny  dotyczyć  może  tylko  wartości  całego  przedmiotu  zamówienia.  Izba 

przychyliła  się  do  stanowiska  zamawiającego,  iż  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  w  brzmieniu 

obowiązującym  dla  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

pozwala  zamawiającemu  na  zwrócenie  się  do  wykonawcy  z  prośbą  o  złożenie  wyjaśnień 

dotyczących  elementów  składowych  ceny.  W  przedmiotowej  sprawie  nabiera  to  o  tyle 

istotnego  znaczenia,  że  podstawą  płatności  będzie  cena  jednostkowa,  skalkulowana  przez 

wykonawcę  za  jednostkę  obmiarową  dla  każdej  pozycji  wyszczególnionej  w  formularzu 


cenowym  (pkt  16.5  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia).  W  stanie  faktycznym 

przedmiotowej  sprawy  zamawiający  pismem  z  dnia  5  maja  2017  r.,  działając  na  podstawie 

art. 90 ust. 1 i 1a ustawy Pzp, wezwał odwołującego do złożenia wyjaśnień, w tym złożenia 

dowodów  dotyczących  wyliczenia  ceny.  Zamawiający  wskazał  przy  tym,  że  przedłożone 

wyjaśnienia  powinny  zawierać  „uzasadnienie  kalkulacji  kosztów  dokonanej  przez 

Wykonawcę wraz z ich opisaniem, z uwzględnieniem zakresu rzeczowego przedmiotowego 

zamówienia,  jego  specyfiki  i  zabezpieczeniem  prawidłowej  ich  realizacji  oraz  warunków 

rynkowych realizacji zamówienia. Wykonawca winien podać wielkości przyjętych do wyceny 

robót  czynników  cenotwórczych  takich  jak  koszt  robocizny,  materiałów,  łącznie  z  kosztami 

ich  zakupu,  pracy  sprzętu  i  transportu,  wskaźniki  narzutów  kosztów  pośrednich  oraz 

wskaźniki planowanego zysku.”. Zamawiający w wystosowanym do odwołującego wezwaniu 

wymagał, aby wyjaśnienia i złożone dowody dotyczyły w szczególności pozycji 1, 2, 3, 6, 17, 

20,  21,  22,  23,  27,  28,  30  formularza  cenowego.  Zamawiający  stwierdził,  że  ceny 

zaoferowane  przez  odwołującego  w  ww.  pozycjach  budzą  szczególne  wątpliwości 

zamawiającego  co  do  możliwości  ich  wykonania  zgodnie  z  wymaganiami  zamawiającego. 

Zamawiający  podkreślił  przy  tym,  że  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie  zawiera  rażąco 

niskiej ceny spoczywa na wykonawcy. Ponadto zamawiający poinformował, że zgodnie z art. 

90  ust.  3  ustawy  Pzp  odrzuci  ofertę,  jeżeli  wykonawca  nie  udzieli  wyjaśnień  lub  jeżeli 

dokonana  ocena  wyjaśnień  wraz  ze  złożonymi  dowodami  potwierdzi,  że  oferta  zawiera 

rażąco  niską  cenę.  W  odpowiedzi  na  ww.  wezwanie,  odwołujący  pismem  z  dnia  10  maja  

2017 r. odniósł się jedynie do sposobu poprawienia omyłki w pozycji 1 formularza ofertowego 

stwierdzając,  że  „Nie  jest możliwe  złożenie  wyjaśnień  oczekiwanych  przez  Zamawiającego, 

które  znalazłyby  odniesienie  do  korekty  cenowej  dokonanej  przez  Zamawiającego.  Korekta 

ta  jest  bowiem  w  sposób  oczywisty  sprzeczna  z  intencją  oraz  stanowiskiem  oferenta, który 

nie  popiera  oferty  w  kształcie,  w  jakim  kształtuje  się  ona  po  korekcie  dokonanej  przez 

Zamawiającego.”. Odwołujący podał również, że „Przyjęcie stanowiska oferenta pozwoliłoby 

na  określenie  rzeczywistej  ceny  ofertowej,  która  byłaby  realna  i  nie  wymagałaby  wyjaśnień  

w  sposób,  jakiego  oczekuje  teraz  Zamawiający.  Ponieważ  intencja  oferenta  jest  inna,  nie 

może  on  wyjaśnić  treści  oferty  po  korekcie,  która  jest  sprzeczna  z  jego  rzeczywistymi 

intencjami.”.  

W ocenie Izby, pomimo braku zgody odwołującego na poprawienie omyłki w sposób, 

w  jaki  uczynił  to  zamawiający,  odwołujący,  podtrzymując  polemikę  ze  sposobem  działania 

zamawiającego,  zobowiązany  był  do  złożenia  wyjaśnień  co  do  wysokości  zaoferowanej 

ceny, albowiem zaprezentowana w piśmie z dnia 10 maja 2017 r. polemika z zamawiającym 

w  żaden  sposób  nie  uzasadnia  braku  wyjaśnień  odwołującego  w  zakresie  ceny  za  cały 

przedmiot  zamówienia,  czy  też  w  zakresie  cen  poszczególnych  pozycji  wskazanych  przez 


zamawiającego.  Dostrzeżenia  wymaga,  że  w  świetle  art.  90  ust.  2  ustawy  Pzp,  obowiązek 

wykazania,  że  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej ceny  spoczywał  na  wykonawcy  wezwanym 

do  złożenia  wyjaśnień,  w  tym  przypadku  na  odwołującym.  Odwołujący  uchylając  się  od 

złożenia wyjaśnień co do elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny nie sprostał 

temu obowiązkowi. Ponieważ odwołujący nie obalił domniemania zaoferowania ceny rażąco 

niskiej  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  należało  stwierdzić,  że  zaoferował 

zamawiającemu  taką  właśnie  cenę.  W  konsekwencji  oferta  odwołującego  powinna  zostać 

przez  zamawiającego  odrzucona  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  3 

ustawy  Pzp,  co  nastąpiło.  Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  ww.  przepisów  należało 

zatem uznać za niezasadny. 

Jednocześnie  należy  wskazać,  że  wobec  stwierdzonej  powyżej  poprawności 

odrzucenia  oferty  odwołującego  z  uwagi  na  nie  złożenie  wyjaśnień  dotyczących  wysokości 

zaoferowanej  ceny,  zasadność  zarzutu  odnoszącego  się  do  sposobu  poprawienie  omyłki  

w  ofercie  odwołującego  pozostaje  bez  wpływu  na  wynik  postępowania.  Zgodnie  z  art.  192 

ust.  2  ustawy  Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  uwzględnia  odwołanie  w  sytuacji,  jeżeli 

stwierdzi  naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na 

wynik postępowania o udzielenie zamówienia, co ze wskazanych wyżej względów nie miało 

miejsca w analizowanej sprawie. 

Z  uwagi  na  powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  

w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp 

oraz  §  5  ust.  4  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  

w    sprawie  wysokości  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.).  

Przewodniczący:      …………………