KIO 1182/17 WYROK dnia 23 czerwca 2017 r.

Sygn. akt: KIO 1182/17 

WYROK 

z dnia 23 czerwca 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Izabela Kuciak 

Protokolant:             Edyta Paziewska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  23  czerwca  2017  r.  w  W.  odwołania  wniesionego  do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 9 czerwca 2017 r. przez wykonawcę: H.S.P. Sp. 

z  o.o.,  (...)  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  M.P.W.K.  w  m.  st.  W. 

S.A., (...) 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami postępowania obciąża wykonawcę: H.S.P. Sp. z o.o., (...), i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę: 

H.S.P. Sp. z o.o., (...), tytułem wpisu od odwołania. 

zasądza  od  wykonawcy:  H.S.P.  Sp.  z  o.o.,  (...)  na  rzecz  zamawiającego: 

M.P.W.K.  w  m.  st.  W.  S.A.,  (...)  kwotę  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący: ……………………… 

Sygn. akt: KIO 1182/17  

Uzasadnienie 

Zamawiający  prowadzi,  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Zadanie  IV.1  Budowa  Kolektora  Lindego  Bis”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w 

dniu 31 maja 2017 r. pod numerem (...) 

W  przedmiotowym  postępowaniu  Odwołujący  wniósł  odwołanie  wobec  postanowień 

SIWZ:  Część  III  SIWZ  -  Program  Funkcjonalno-Użytkowy  (PFU),  Tom  II  Opis  wymagań 

Zamawiającego w stosunku do przedmiotu Zamówienia, sekcja 3. Wymagania dla rozwiązań 

techniczno-technologicznych, punkt 3.1 Budowa kolektora ogólnospławnego, podpunkt 3.1.1. 

Technologia budowy kolektora i materiały, str. 19 – 21: „Zamawiający wymaga, aby materiał 

(rury wbudowywane metodą mikrotunelingu), z którego właściwości fizycznych, chemicznych 

i  pozostałych  parametrów  pod  wpływem  wilgoci  i  pozostałych  czynników  środowiska  pracy 

przewodu. Jako wypełniacz dopuszczony jest wyłącznie piasek kwarcowy. 

warstwa zewnętrzna, ochronna o grubości min. 1 mm z żywicy z włóknem szklanym. 

włókno szklane użyte do każdej z warstw typu E-CR zgodnie z normą; 

długotrwała sztywność obwodowa rur, nie może być mniejsza niż 70% wartości sztywności 

obwodowej krótkoterminowej w trakcie eksploatacji tj: 50 lat. 

nie  dopuszcza  się  występowania  jakichkolwiek  przestrzeni  wolnych  we  wszystkich 

warstwach. 

Rury  muszą  posiadać  konstrukcję  samonośną,  o  sztywności  obwodowej  zabezpieczającej 

przed nienormową i niezgodną z PFU deformacją ścian na wskutek czynników zewnętrznych 

w trakcie składowania, transportu i montażu; 

Minimalne wymagania dla rur żelbetowych: 

Minimalna  grubość  wewnętrznej  warstwy  ścieralnej  z  PEHD  (warstwy  zabezpieczającej) 

powinna wynosić co najmniej 4 mm. 

Wewnętrzna  warstwa  zabezpieczająca  powinna  zostać  wbudowana  w  trakcie  procesu 

produkcyjnego  rury  w  miejscu  jej  produkcji.  Wymagane  jest  by  wewnętrzna  warstwa 

zabezpieczająca  połączona  była  z  konstrukcją  rury  połączeniem  natury  chemicznej  oraz 

połączeniem mechanicznym za pomocą zakotwienia. 

Po  montażu  rurociągów,  sąsiadujące  ze  sobą  złącza  warstwy  zabezpieczającej  muszą 

zostać  połączone  za  pomocą  spawu.  Nie  dopuszcza  się  pozostawiania  szczelin  w 

wewnętrznej  warstwie  zabezpieczającej,  które  umożliwiłyby  kontakt  ścieków  z  materiałem 

konstrukcyjnym rurociągu. Łączenie warstw zabezpieczających poszczególnych rur wykonać 

w  specjalnie  przygotowanych  bruzdach  tak,  by  poszczególne  elementy  łączenia  (spaw  + 

materiał  do  wykonania  połączenia)  nie  ograniczały  światła  rury  (maksymalne  możliwe 

zlicowanie połączenia z sąsiadującą powierzchnią wewn.). 

Beton  konstrukcyjny  rur  klasy  minimum  C40/50,  o  wysokiej  odporności  chemicznej  na 

korozję, klasa ekspozycji XA3. 

Zastosowane domieszki i dodatki do betonu nie mogą wchodzić w reakcję z substancjami 

zawartymi w ściekach, a także nie będą wrażliwe na wilgoć i czynniki środowiska kanalizacji 

ogólnospławnej,  tj.  nie  będą  zmieniały  swoich  właściwości  fizycznych,  chemicznych  i 

pozostałych  parametrów  pod  wpływem  wilgoci  i  pozostałych  czynników  środowiska  pracy 

przewodu." 

Odwołujący  na  tle  powołanych  postanowień  SIWZ  zarzucił  Zamawiającemu 

naruszenie art. 29 ust. 2 ustawy Pzp poprzez sporządzenie opisu przedmiotu zamówienia w 

sposób utrudniający konkurencję. 

W związku z powyższym wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany SIWZ 

poprzez  dodanie  do  ww.  postanowień  zdania:  „Alternatywnie  dopuszcza  się  rury wykonane 

zgodnie  z  normą  PN-ISO  25780:2013-05  Systemy  przewodów  rurowych  z  tworzyw 

sztucznych  do  ciśnieniowego  i  bezciśnieniowego  przesyłania  wody,  nawadniania, 

odwadniania,  kanalizacji  deszczowej  i  sanitarnej,  bez  dodatkowych  ograniczeń  z 

ewentualnym uwzględnieniem, w przypadku wystąpienia szczególnych warunków specjalnej, 

wolnej od włókna szklanego warstwy wewnętrznej z żywicy poliuretanowej o grubości 2 mm 

naniesionej  w  trakcie  ciągłego  procesu  odlewania,  które  pod  względem  odporności  na 

ś

cieranie  przewyższają  inne  materiały  stosowane  na  rynku  do  tego  typu  zastosowań”,  co 

pozwoli,  zdaniem  Odwołującego,  dopuścić  standardową  rurę  przeciskową  z  wewnętrzną 

warstwą wykonaną z żywicy poliestrowej, ewentualnie poliuretanowej. 

W  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  Odwołujący  podał,  że  z  cytowanych 

postanowień  SIWZ  wynika,  iż  odnośnie  rur  wbudowywanych  metodą  mikrotunelingu,  z 

których  wykonany  zostanie  kolektor  wprowadzono  wymóg,  aby  były  one  albo  rurami  GRP 

albo  rurami  żelbetowymi  z  wewnętrzną  wykładziną  PE,  przy  czym  w  obu  przypadkach 

pojawia  się  szereg  surowych  wymagań,  np.  warstwa  wewnętrzna  w  obu  przypadkach 

powinna mieć grubość minimum 4 mm, a jako wypełniacz rury GRP dopuszczono wyłącznie 

piasek kwarcowy. 

Wprowadzenie  takiego  wymogu  narusza,  zdaniem  Odwołującego,  art.  29  ust.  2 

ustawy  Pzp,  który  zakazuje  opisywania  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  mógłby 

utrudniać uczciwą konkurencję. 

Odwołujący  podkreślił,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  powinien  obejmować  cechy 

techniczne i jakościowe istotne ze względu na funkcję przedmiotu zamówienia. W niniejszej 

sprawie, jak zauważył Odwołujący, Zamawiający opisał przedmiot zamówienia w ten sposób, 

ż

e  specyfikacja/opis  możliwego  do  zastosowania  materiału  -  w  tym  przypadku  rury 

wykonanej  z  żywicy  poliestrowej  wzmacnianej  włóknem  szklanym  (GRP)  -  nie  odpowiada 

ż

adnej znanej na polskim, czy światowym rynku rurze produkowanej z tych surowców. 

Zgodnie  z  wymaganiami  Zamawiającego,  jak  podał  Odwołujący,  rura  GRP  powinna 

posiadać wewnętrzną warstwę wykonaną z żywicy poliuretanowej z dodatkiem pigmentów o 

grubości minimum 4 mm, a jako wypełniacz dopuszczono wyłącznie piasek kwarcowy. 

Powyższe  stanowi,  zdaniem  Odwołującego,  niczym  nieuzasadnione  obostrzenie  w 

stosunku  do  normy  PN-ISO  25780:2013-05.  Zgodnie  z  tą  normą, jak  podał  Odwołujący,  do 

produkcji  rur  kanalizacyjnych  dopuszczalne  jest  użycie  dowolnego  włókna,  całkowicie 

wystarczające  jest  wykonanie  warstwy  wewnętrznej  rury kanalizacyjnej  o  grubości  1 mm, a 

ponadto  dopuszczalne  jest  użycie  jako  wypełniacza  węglanu  wapnia  (CaCo

),  którego 

zwyczajowo  używa  Odwołujący  do  produkcji,  co  pozwala  na  obniżenie  kosztów  produkcji 

przy jednoczesnym zachowaniu dobrej jakości. 

W  przypadku  Odwołującego,  jak  podał,  wiodącego  światowego  producenta  rur  z 

ż

ywic  wzmacnianych  włóknem  szklanym,  wyprodukowanie  rury  zgodnie  ze  specyfikacją 

Zamawiającego jest technicznie skomplikowane i nieuzasadnione ekonomiczne, a rury takie 

nie  były  jeszcze  dostarczane  na  żaden  znany  projekt  na  świecie.  Reasumując, Odwołujący 

stwierdził, że materiał GRP jest opisany w sposób, który go dyskwalifikuje. 

Europejskie  normy  (w  tym  przypadku  norma  PN-ISO  25780:2013-05  pt.:  Systemy 

przewodów  rurowych  z  tworzyw  sztucznych  do  ciśnieniowego  i  bezciśnieniowego 

przesyłania  wody,  nawadniania

  odwadniania,  kanalizacji  deszczowej  i  sanitarnej  /  Systemy 

termoutwardzalnych tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem szklanym (GRP), na bazie 

nienasyconej żywicy poliestrowej (UP) / Rury z połączeniami elastycznymi przeznaczone do 

instalowania  z  wykorzystaniem  technik  przeciskania),  dotyczące  rur  do  przeciskania,  jak 

zauważył  Odwołujący,  nakładają  na  producenta  wymóg  przeprowadzania  całego  szeregu 

badań  i  testów  dla  wyrobu  gotowego,  spełnienia  wielu  wymagań  fizykochemicznych,  a 

przede  wszystkim  uzyskania  parametrów  mechanicznych,  pozostawiając  producentowi  jako 

podmiotowi  z  bogatą  wiedzą  fachową  oraz  doświadczeniem  sposób,  w  jaki  parametry  te 

uzyskuje, oczywiście przy zachowaniu akceptowalnej trwałości rozwiązania oraz różnorakim, 

dodatkowym odpornościom materiału. 

Dodatkowo,  jak  podał  Odwołujący,  europejska  specyfikacja  techniczna  CEN  TS 

14632  (Systemy  przewodów  rurowych  z  tworzyw  sztucznych  do  ciśnieniowego  i 

bezciśnieniowego przesyłania wody odwadniania i kanalizacji / Systemy termoutwardzalnych 

tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem szklanym (GRP), na bazie nienasyconej żywicy 

poliestrowej (UP) / Wytyczne dla oceny zgodności) jako obowiązujący dokument, dotyczący 

oceny  zgodności  rur  GRP,  nakłada  na  producentów  obowiązki  wykonania  takiej  oceny 

zgodnie z wymaganiami norm produktowych. 

Jako  możliwe  do  zastosowania  przez  uczestników  postępowania  przetargowego 

wskazano dwie technologie rurowe - rury GRP oraz rury żelbetowe z wewnętrzną wykładziną 

PE.  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  materiały  te  technicznie  plasują  się  na  zdecydowanie 

różnych  poziomach  zaawansowania  technologicznego,  a  różnica  ich  cen  powoduje 

praktycznie wykluczenie z postępowania przetargowego rur z żywic. 

Budzi zdziwienie Odwołującego taki sposób opisu przedmiotu zamówienia, gdzie dla 

rur  GRP  tworzy  się  sztuczne,  a  zarazem  bardzo  wysokie  oczekiwania  w  stosunku  do 

obowiązujących  norm  w  tym  zakresie,  choć  według  ekspertów  wiadomo,  że  standardowe 

rury  podatne  GRP  charakteryzują  się  zdecydowanie  lepszymi  właściwościami  i  cechami 

użytkowymi, szczególnie istotnymi przy pracach z użyciem technologii bezwykopowej. 

W  przypadku  pozostawienia  zapisów  PFU  w  niniejszym  postępowaniu  w  obecnej 

formie oraz mając na uwadze powyższe, zdaniem Odwołującego, uczestnicy przetargu będą 

mieli do wyboru tylko jednego producenta rur, legitymującego się potencjałem produkcyjnym, 

pozwalającym  na  dostarczenie  wymaganych  ilości  materiałów  w  ramach  czasowych, 

ustalonych  przez  Zamawiającego.  Stanowi  to,  w  ocenie  Odwołującego,  rażące  zakłócenie 

zasady wolnej konkurencji, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp i powoduje wzrost ceny, 

narażając  Zamawiającego  na  nieakceptowane  koszty,  zaś  dostawcy  pozwala  wykorzystać 

pozycję monopolistyczną. 

Zdaniem Odwołującego, powoływanie się na określony składnik rury, z pominięciem, 

np.  technologii  produkcji,  jest  niezrozumiałe.  Ten  sam  surowiec,  jak  zauważył  Odwołujący, 

może  mieć  zupełnie  inny  wpływ  na  jakość  rury  w  zależności  od  stosowanej  technologii.  Z 

punktu  widzenia  Zamawiającego  (oraz  obowiązujących  norm),  w  ocenie  Odwołującego, 

istotna  jest  wyłącznie  jakość  wyrobu  finalnego,  a  nie  jej  skład  surowcowy,  czy  technologia 

wykonania. 

Odwołujący podkreślił, że Zamawiający może opisać przedmiot zamówienia zgodnie 

z  jego  zobiektywizowanym  interesem.  Opis  przedmiotu  zamówienia  poprzez  wskazanie 

specyficznych cech rur nie może jednak być arbitralny. Jeżeli Zamawiający  zdecydował się 

spośród  rur,  spełniających  wszystkie  wymagania  niezbędne  do  wykonania  zamówienia, 

wybrać  jakieś  szczególne,  to  powinien  był  uzasadnić,  zdaniem  Odwołującego,  z  jakich 

obiektywnych  względów  można  użyć  tylko  tych  produktów.  W  niniejszym  przypadku,  w 

ocenie Odwołującego, żadne takie obiektywne okoliczności nie występują. 

Zdaniem  Odwołującego,  ograniczenie  rodzaju  rur  wyłącznie  do  spełniających 

specyficzne wymagania SIWZ nie jest uzasadnione ze względu na parametry użytkowe oraz 

obiektywne  potrzeby  Zamawiającego  i  jednocześnie  ogranicza  możliwości  wykorzystania 

produktów  dostępnych  na  rynku,  składania  optymalnych  ofert  i  może  doprowadzić  do 

uniemożliwienia wykonawcom udziału w postępowaniu. Krajowa Izba Odwoławcza, jak podał 

Odwołujący,  w  wielu  swoich  orzeczeniach  jednoznacznie  wskazała,  że  praktyki  takie  są 

niedopuszczalne: 

1)  uchwała KIO z dnia 25 marca 2016 r., sygn. akt: KIO/KD 19/16: 

„Przejawem  naruszenia  zasady  uczciwej  konkurencji  jest  nie  tylko  opisanie  przedmiotu 

zamówienia  z  użyciem  oznaczeń  wskazujących  na  konkretnego  producenta  lud  konkretny 

produkt  albo  z  użyciem  parametrów  wskazujących  na  konkretnego  producenta,  dostawcę 

albo  konkretny  wyrób,  ale  także  określenie  na  tyle  rygorystycznych  wymagań  co  do 

parametrów  technicznych,  które  nie  są  uzasadnione  obiektywnymi  potrzebami 

zamawiającego  i  które  uniemożliwiają  udział  niektórym  wykonawcom  w  postępowaniu, 

ograniczając w ten sposób krąg podmiotów zdolnych do wykonania zamówienia.” 

2)  wyrok KIO z dnia 13 stycznia 2009 r., sygn. akt: KIO/UZP 1502/08: 

„1. Dyskryminacja wykonawców może wynikać z użycia przy opisie przedmiotu zamówienia 

oznaczeń  konkretnego  producenta  lub  konkretnego  produktu  (dyskryminacja  bezpośrednia) 

lub  posługiwania  się  parametrami  wskazującymi  na  konkretnego  producenta  lub  konkretny 

produkt  (dyskryminacja  pośrednia).  Jako  formę  dyskryminacji  pośredniej  przyjmuje  się 

również ustalanie wymagań na tyle rygorystycznych, że nie jest to uzasadnione potrzebami 

zamawiającego,  a  jednocześnie  ograniczający  krąg  wykonawców  zdolnych  do  wykonania 

zamówienia. 

2. Wystarczającym jest uprawdopodobnienie utrudnienia konkurencji przy opisie przedmiotu 

zamówienia. Tym samym Zamawiający powinien skutecznie udowodnić, że więcej niż jeden 

produkt spełnia parametry wyznaczone w specyfikacji.” (LEX nr 486612) 

3)  wyrok KIO z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt: KIO/UZP 2/09: 

„1.  Swoboda  Zamawiającego  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  nie  może  prowadzić  do 

nieuzasadnionego  ograniczenia  kręgu  potencjalnych  wykonawców.  W  sytuacji  określenia 

wymagań  odnoszących  się  do  potrzeb  Zamawiającego,  mogących  ograniczać  krąg 

potencjalnych  wykonawców,  Zamawiający  winien  wykazać,  że  wyłącznie  produkt  o 

parametrach  przez  niego  określonych  umożliwia  mu  realizację  celu

  założonego  w 

postępowaniu o zamówienie publiczne. 

2.  Zakazane  jest  formułowanie  warunków  postępowania  uniemożliwiających  swobodny 

dostęp do udziału w postępowaniu w celu złożenia oferty. Oznacza to konieczność eliminacji 

z  opisu  przedmiotu  zamówienia  wszelkich  sformułowań,  które  mogłyby  eliminować 

konkretnych wykonawców, uniemożliwiając im złożenie oferty lub powodowałyby sytuację, w 

której  jeden  z  zainteresowanych  wykonawców  byłby  bardziej  uprzywilejowany  od 

pozostałych.” (LEX nr 486499) 

Odwołujący  podniósł,  że  ustawa  Pzp  zakazuje  takiego  sporządzania  opisu 

przedmiotu  zamówienia,  aby  mógł  on  naruszać  uczciwą  konkurencję.  W  orzecznictwie 

wypracowano stanowisko, jak podkreślił Odwołujący, że dla stwierdzenia naruszenia ustawy 

Pzp  wystarczającym  jest  wskazanie  możliwości  utrudniania  w  ten  sposób  uczciwej 

konkurencji.  Wykonawca  nie  musi  natomiast  udowodnić,  że  określenia  zawarte  w 

specyfikacji  rzeczywiście  tę  uczciwą  konkurencję  uniemożliwiają  (wyrok  z  dnia  30  grudnia 

2008 r., sygn. akt: KIO/UZP 1463/08).  

W  niniejszej  sprawie,  zdaniem  Odwołującego,  Zamawiający  opisał  przedmiot 

zamówienia 

w 

sposób 

arbitralny, 

narzucając 

warunki 

nieuzasadnione 

jego 

zobiektywizowanym  interesem.  Powyższe  działanie  w  sposób  jednoznaczny  utrudniło 

uczciwą  konkurencję.  Nie  ulega  zatem  wątpliwości,  w  ocenie  Odwołującego,  że  opis 

przedmiotu zamówienia narusza art. 29 ust. 2 ustawy Pzp. 

Podsumowując Odwołujący stwierdził, że: 

• 

Zamawiający  wprowadził  do  opisu  przedmiotu  zamówienia  wymóg  odnośnie  rur,  z 

których  wykonany  zostanie  kolektor,  aby  były  one  albo  rurami  GRP  albo  rurami 

ż

elbetowymi  z  wewnętrzną  wykładziną  PE,  przy  czym  w  obu  przypadkach  pojawia 

się  szereg  surowych  wymagań,  np.  warstwa  wewnętrzna  w  obu  przypadkach 

powinna  mieć  grubość  minimum  4  mm,  a  jako  wypełniacz  rury  GRP  dopuszczono 

wyłącznie piasek kwarcowy, 

• 

wprowadzenie  ww.  wymagań  nie  jest  uzasadnione  żadnymi  szczególnymi 

uwarunkowaniami i potrzebami Zamawiającego, 

• 

ww. 

wymagania 

utrudniają 

konkurencję, 

eliminując 

część 

potencjalnych 

wykonawców, 

• 

przedmiot  zamówienia  powinien  być  opisany  przez  wskazanie  cech  technicznych  i 

jakościowych istotnych ze względu na funkcję przedmiotu zamówienia. 

W  niniejszej  sprawie  z  racji  braku  szczególnych  uwarunkowań  i  potrzeb 

Zamawiającego  zasadne  jest,  zdaniem  Odwołującego,  dopuszczenie  standardowej  rury 

przeciskowej  z  wewnętrzną  warstwą  wykonaną  z  żywicy  poliestrowej  lub  ewentualnie 

poliuretanowej. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje: 

Z „Wytycznych do opracowania dokumentacji technicznych oraz budowy przewodów i 

przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych oraz przepompowni kanalizacyjnych” wynika, że 

Zamawiający dopuścił: 

1)  „polimerobeton  –  rury  posiadające  odporność  na  agresywność  środowiska 

chemicznego w zakresie ph 1÷10, zgodnie z normami [15] i [16]; 

2)  GRP  –  rury  z  tworzywa  sztucznego  (żywica)  wzmocnionego  włóknem  szklanym, 

zgodnie  z  normą  [17],  sztywność  obwodowa  nie  mniejsza  niż  SN  10  kN/m

;  dla 

kanałów o średnicy ≥ 1 m należy stosować rury równoważne rurom przeciskowym, o 

sztywności obwodowej SN ≥ 40 kN/m

3)  żelbet  –  rury  żelbetowe,  łączone  na  uszczelki,  zgodnie  z  normą  [20]  –  dla  kanałów 

ogólnospławnych  z  betonu  klasy  minimum  C  40/50,  o  wysokiej  odporności 

chemicznej  na  korozję  z  fabrycznie  wykonaną  powłoką  wewnętrzną  z  PE,  PP  lub 

ż

ywic  epoksydowych.  Zaleca  się  do  stosowania  dla  kanałów  przełazowych  w 

trudnych  warunkach  gruntowo-wodnych,  głęboko  posadowionych,  przy  wysokim 

poziomie zwierciadła wody gruntowej;” 

W  Części  III  SIWZ  –  Program  Funkcjonalno-Użytkowy,  Tom  II  Opis  wymagań 

Zamawiającego w stosunku do przedmiotu Zamówienia, sekcja 3. Wymagania dla rozwiązań 

techniczno-technologicznych, punkt 3.1 Budowa kolektora ogólnospławnego, podpunkt 3.1.1 

Technologia  budowy  kolektora  i  materiały.  (str.  19-21),  Zamawiający  zawarł  następujące 

postanowienia: 

 „Zamawiający wymaga, aby materiał (rury wbudowywane metodą mikrotunelingu), z 

którego wykonany zostanie kolektor spełniał wymagania nie gorsze niż: 

Wytyczne ogólne: 

- Maksymalna wartość współczynnika szorstkości k-0,1 mm; 

- Wymaga  się,  aby  maksymalne  wytarcie  warstwy  ścieralnej,  zbadane  przez  niezależną 

jednostkę  badawczą  zgodnie  z    metodologią  raportu  technicznego  CEN/TR    15729  lub 

odpowiednią inną normą dającą pełną porównywalność wyników, nie przekraczało 0,2 mm 

po  100.000  cykli  lub  0,5  mm  po  200  000  cykli.  Niezależna  jednostka  badawcza  będzie 

posiadała akredytację dla wykonywania badań zgodnie z CEN/TR 15729 lub ekwiwalentną 

normą.  Wykonawca  przedstawi  pozytywne  wyniki  badań  dla  trzech  różnych  średnic  rur. 

Zamawiający  dopuszcza  na  etapie  przetargu  przedstawienie  oświadczenia  producenta  o 

spełnieniu  wskazanych  wymogów  pod  warunkiem  przestawienia  pozytywnych  wyników 

badań na etapie zatwierdzania wniosku materiałowego; 

- Łączniki/tuleje łączące rury należy wykonać ze stali nierdzewnej; 

- Wykonawca  zmagazynuje i  zabezpieczy min. 5 rur (długości min. 3 m)  z dostaw na teren 

budowy na okres min. 10 lat. Procedura składowania i zabezpieczenia rur podlegać będzie 

akceptacji Zamawiającego i Inżyniera Kontraktu. 

Wytyczne szczegółowe: 

Minimalne wymagania dla rur GRP: 

- warstwa wewnętrzna wykonana z żywicy poliuretanowej z dodatkiem pigmentów o grubości 

minimum 4 mm; 

- warstwa  zaporowa  (włókno  szklane,  żywica  pełniąca  funkcję  spoiwa,  bez  wypełniaczy)  o 

grubości co najmniej 5 mm; 

- warstwa  strukturalna,  nośna  (mieszanina  włókna  szklanego,  żywicy  pełniącej  funkcję 

spoiwa oraz wypełniacza, zastosowanie wypełniacza nie jest obligatoryjne). Wypełniacz nie 

może  wchodzić  w  reakcję  z  substancjami  zawartymi  w  ściekach,  a  także  nie  będzie 

wrażliwy na wilgoć i czynniki środowiska kanalizacji ogólnospławnej, tj. nie będzie zmieniał 

swoich  właściwości  fizycznych,  chemicznych  i  pozostałych  parametrów  pod  wpływem 

wilgoci i pozostałych czynników środowiska pracy przewodu. Jako wypełniacz dopuszczony 

jest wyłącznie piasek kwarcowy. 

- warstwa centralna z żywicy pełniąca funkcję spoiwa z wypełniaczem. Wypełniacz nie może 

wchodzić w reakcję z substancjami zawartymi w ściekach, a także nie będzie wrażliwy na 

wilgoć  i  czynniki  środowiska  kanalizacji  ogólnospławnej,  tj.  nie  będzie  zmieniał  swoich 

właściwości  fizycznych,  chemicznych  i  pozostałych  parametrów  pod  wpływem  wilgoci  i 

pozostałych  czynników  środowiska  pracy  przewodu.  Jako  wypełniacz  dopuszczony  jest 

wyłącznie piasek kwarcowy. 

- warstwa zewnętrzna, ochronna o grubości min. 1 mm z żywicy z włóknem szklanym. 

- włókno szklane użyte do każdej z warstw typu E-CR zgodnie z normą; 

- długotrwała sztywność obwodowa rur, nie może być mniejsza niż 70% wartości sztywności 

obwodowej krótkoterminowej w trakcie eksploatacji tj. 50 lat. 

- nie  dopuszcza  się  występowania  jakichkolwiek  przestrzeni  wolnych  we  wszystkich 

warstwach. 

Rury  muszą  posiadać  konstrukcję  samonośną,  o  sztywności  obwodowej  zabezpieczającej 

przed nienormową i niezgodną z PFU deformacją ścian na wskutek czynników zewnętrznych 

w trakcie składowania, transportu i montażu; 

Minimalne wymagania dla rur żelbetowych: 

- Minimalna  grubość  wewnętrznej  warstwy  ścieralnej  z  PEHD  (warstwy  zabezpieczającej) 

powinna wynosić co najmniej 4 mm. 

- Wewnętrzna  warstwa  zabezpieczająca  powinna  zostać  wbudowana  w  trakcie  procesu 

produkcyjnego  rury  w  miejscu  jej  produkcji.  Wymagane  jest  by  wewnętrzna  warstwa 

zabezpieczająca  połączona  była  z  konstrukcją  rury  połączeniem  natury  chemicznej  oraz 

połączeniem mechanicznym za pomocą zakotwienia. 

-  Po  montażu  rurociągów,  sąsiadujące  ze  sobą  złącza  warstwy  zabezpieczającej  muszą 

zostać  połączone  za  pomocą  spawu.  Nie  dopuszcza  się  pozostawiania  szczelin  w 

wewnętrznej  warstwie  zabezpieczającej,  które  umożliwiłyby  kontakt  ścieków  z  materiałem 

konstrukcyjnym  rurociągu.  Łączenie  warstw  zabezpieczających  poszczególnych  rur 

wykonać  w  specjalnie  przygotowanych  bruzdach  tak,  by  poszczególne  elementy  łączenia 

(spaw  +  materiał  do  wykonania  połączenia)  nie  ograniczały  światła  rury  (maksymalne 

możliwe zlicowanie połączenia z sąsiadującą powierzchnią wew.). 

- Beton  konstrukcyjny  rur  klasy  minimum  C40/50,  o  wysokiej  odporności  chemicznej  na 

korozję, klasa ekspozycji XA3. 

- Zastosowane domieszki i dodatki do betonu nie mogą wchodzić w reakcję z substancjami 

zawartymi  w  ściekach,  a  także  nie  będą  wrażliwe  na  wilgoć  i  czynniki  środowiska 

kanalizacji  ogólnospławnej,  tj.  nie  będą  zmieniały  swoich  właściwości  fizycznych, 

chemicznych  i  pozostałych  parametrów  pod  wpływem  wilgoci  i  pozostałych  czynników 

ś

rodowiska pracy przewodu.”  

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła,  w  zakresie  wnioskowanym  przez  Odwołującego, 

dowód  z  normy  międzynarodowej  ISO  25780  „Systemy  przewodów  rurowych  z  tworzyw 

sztucznych  do  ciśnieniowego  i  bezciśnieniowego  przesyłania  wody,  nawadniania, 

odwadniania  lub  kanalizacji.  Termoutwardzalne  tworzywa  sztuczne  wzmocnione  włóknem 

szklanym  (GRP),  na  bazie  nienasyconej  żywicy  pliestrowej  (UP)  –  Rury  z  połączeniami 

elastycznymi przeznaczone do instalowania  z wykorzystaniem technik przecisku”  w oparciu 

o pkt 4.6 ustalając, że jeżeli nie określono inaczej właściwości długotrwałe należy oznaczać 

dla  50  lat.  Natomiast  w  pkt  5.3  wskazano,  że:  „Dla  rur  przeznaczonych  do  ścieków 

septycznych lub przesyłania ścieków korozyjnych, producent powinien określić odporność na 

korozję naprężeniową poprzez testowanie produktu zgodnie z metodami badania, o których 

mowa w ISO 10467 lub przez podobne badania produktu, zgodnie z ISO 10647 o strukturze 

ś

cianki,  która  daje  równoważne  lub  wyższe  odkształcenie  podczas  poddawania  ugięciu  na 

ś

rednicy w środowisku korozyjnym, w obszarach o podobnej kompozycji materiału.” 

Izba dopuściła i przeprowadziła dowód z oferty H.B. sp. z o.o. z siedzibą w O. z dnia 

20 marca 2017 r. oraz dowód z oferty P.V. P.k. S.A. z siedzibą w K. z dnia 28 lutego 2017 r. 

ustalając, że obaj producenci oferują rury z  wykładziną  PEHD o grubości 4 mm. Natomiast 

producent  T.G.  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  N.  oferuje  rury  polimerobetonowe  (oferta  nr  TGG 

026/02/2017  z  dnia  15  lutego  2017  r.).  Przedmiotowe  dowody  Izba  przeprowadziła  na 

okoliczność,  że  na  rynku  występują  producenci,  którzy  mogą  wykonać  i  mają  w  swojej 

ofercie  rury,  spełniające  wymagania  Zamawiającego.  Jednocześnie  na  podstawie  ulotki 

produktowej  rur  GRP,  produkowanych  przez  Odwołującego,  ustalono,  że  wykładzina  rury 

może być wykonana z poliuretanu o grubości od 1 do 10 mm (ulotka produktowa „Systemy 

rur o wysokiej odporności na ścieranie”). 

Iza  dopuściła  i  przeprowadziła  dowód  z  Aprobaty  technicznej  ITB  AT-15-8608/2013, 

wydanej  przez  Instytut  Techniki  Budowlanej  dla  rur  i  kształtek,  produkowanych  przez 

Odwołującego, z  żywic  poliestrowych  wzmocnionych  włóknem szklanym wraz  z  łącznikami, 

ustalając, że warstwa wewnętrzna może mieć grubość min. 1 mm (str. 3, lit. e

), nadto z pkt 3 

ppkt  3.1  (str.  10)  wynika,  że  jako  wypełniacz  może  być  stosowany  piasek  kwarcowy. 

Przedmiotowy dowód przeprowadzono na okoliczność, że Odwołujący może spełnić wymogi 

Zamawiającego  odnośnie  wymaganej  warstwy  wewnętrznej  i  wypełniacza.  Ustalone 

okoliczności  potwierdza  również  ulotka  produktowa,  dotycząca  rur  GRP  produkowanych 

przez Odwołującego.  

Iza  dopuściła  i  przeprowadziła  dowód  z  Aprobaty  technicznej  ITB  AT-15-9222/2014, 

wydanej  przez  Instytut  Techniki  Budowlanej  dla  rur  i  łączników  AMIJACK,  produkowanych 

przez  A.P.  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  G.,  z  żywic  poliestrowych  wzmocnionych  włóknem 

szklanym  do  budowy  i  renowacji  sieci  kanalizacyjnych,  ustalając,  że  warstwa  wewnętrzna 

może mieć grubość min. 1 mm (str. 3, lit. s

), nadto z pkt 3 ppkt 3.1 (str. 5) wynika, że jako 

wypełniacz  może  być  stosowany  piasek  kwarcowy.  Powyższy  dowód  przeprowadzono  na 

okoliczność,  że  na  rynku  istnieją  producenci  rur  GRP,  inni  niż  Odwołujący,  którzy  również 

spełniają kwestionowane przez Odwołującego wymagania. 

Izba dopuściła i przeprowadziła dowód z dokumentacji zdjęciowej przedłożonej przez Zamawiającego na okoliczno

okresach  czasu.  Widoczne  tam  są  spękania  warstwy  wewnętrznej  (zdjęcia  nr  1  i  2),  na 

zdjęciu nr 3 zauważa się wycieranie dna, zaś zdjęcia kolejne obrazują, iż przed spękaniem 

warstwa podcieka cieczą, co powoduje odspojenie warstwy wewnętrznej. 

Izba  oddaliła  wniosek  dowodowy  o  przeprowadzenie  dowodu  z  zrzutu  ze  strony 

internetowej  http://www.  wloknocyrkonowe.pl/wlokna.html  na  okoliczność  właściwości  szkła 

ECR uznając, że dokonanie ustaleń w tym przedmiocie nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia 

przedmiotowego sporu, bowiem spór zawisły między stronami kwestii tej nie dotyczy.  

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje: 

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

W  pierwszej  kolejności  dostrzec  należy,  że  jak  wynika  z  petitum  odwołania, 

Odwołujący zakwestionował określone postanowienia SIWZ, stanowiące element treści PFU, 

które zakreśla wskazując strony PFU oraz cytując, ale w sposób niepełny, powołane strony, 

w  świetle  przepisu  art.  29  ust.  2  ustawy  Pzp.  Zdaniem  Izby,  taki  sposób  sformułowania 

zarzutu,  przy  braku  uzasadnienia  faktycznego  dla  sformułowanego  zarzutu  wobec 

wszystkich  kwestionowanych  postanowień,  jest  nieprawidłowy.  Zarzut  stanowi  bowiem,  na 

gruncie  Prawa  zamówień  publicznych,  co  zostało  przesądzone  w  orzecznictwie,  substrat 

okoliczności faktycznych i prawnych, w granicach którego orzeka Izba (art. 180 ust. 3 ustawy 

Pzp w zw. z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp).  

Oznacza to, że skoro w cytowanej treści PFU Odwołujący przytacza wiele wymogów, 

które  jak  się  wydaje,  poprzez  właśnie  przywołanie  w  petitum  odwołania  kwestionuje,  to 

jednak, skoro nie podjął się przedstawienia uzasadnienia faktycznego dla większości z nich, 

to mając na względzie powyższe, w ogóle nie może być mowy o zarzucie sformułowanym w 

tym  zakresie.  Z  tych  względów  Izba  rozpozna  odwołanie  w  granicach  zarzutów  poprawnie 

wyartykułowanych, a mianowicie, dotyczących warstwy wewnętrznej rury (materiał, grubość, 

wypełniacz). 

Zanim Izba przejdzie do rozstrzygnięcia podniesionego zarzutu, należy poczynić kilka 

uwag  ogólnych,  dotyczących  stosowania  przepisu  art.  29  ust.  2  ustawy  Pzp,  które 

wybrzmiały w orzecznictwie i które Izba w tym składzie podziela. Zgodnie z przepisem art. 29 

ust.  2  ustawy  Pzp  nie  można  opisywać  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  może 

utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Zakaz  ten  oznacza,  że  nieuprawnione  jest  dokonywanie 

opisu  przedmiotu  zamówienia  nie  tylko  takiego,  który  utrudnia  uczciwą  konkurencję  w  ten 

sposób,  że  wskazuje  na  konkretny  produkt,  ale  i  takiego,  który  potencjalnie  mógłby 

negatywnie wpłynąć na konkurencję na rynku.  

„Jednakże  zakaz  opisywania  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  mógłby 

utrudniać  uczciwą  konkurencję  nie  oznacza  konieczności  nabycia  przez  zamawiającego 

dostaw,  usług  czy  robót  budowlanych  nieodpowiadających  jego  potrzebom,  zarówno  co  do 

jakości,  funkcjonalności  czy  wymaganych  parametrów  technicznych,  po  to  tylko  żeby 

dopuścić  możliwość  ofertowania  przez  wszystkich  wykonawców  i  odnośnie  wszystkich 

produktów znajdujących się w ich ofercie. Oznacza jedynie, iż zamawiający winien dopuścić 

konkurencję między  wykonawcami  mogącymi  spełnić  postawione wymogi  w  odniesieniu  do 

przedmiotu zamówienia bez ograniczania dostępu do niego. Stąd bardzo istotną czynnością 

zamawiającego  jest  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  przez  wskazanie  tych  jego 

cech, które mają dla zamawiającego kluczowe znaczenie” (wyrok KIO z dnia 16 lipca 2015 r., 

sygn. akt: KIO 1416/15).  

„Zamawiający  jest  uprawniony  do  wprowadzenia  wymogów,  które  zawężają  krąg 

potencjalnych wykonawców. Zawężenie to nie może mieć na celu preferowania określonego 

wykonawcy,  ale  uzyskanie  produktu  jak  najbardziej  odpowiadającego  potrzebom 

zamawiającego.  Jednocześnie  zamawiający  nie  jest  zobowiązany  do  takiego  formułowania 

wymagań, aby umożliwić wszystkim wykonawcom funkcjonującym na rynku złożenie oferty. 

Okoliczność,  że  wykonawca  nie  posiada  w  swojej  ofercie  sprzętu,  który  pozwoliłby  mu  na 

wzięcie  udziału  w  postępowaniu  z  powodu  niespełniania  określonych  parametrów  nie 

przesądza o tym,  że  zamawiający narusza  zasady uczciwej konkurencji” (wyrok KIO z dnia 

23 stycznia 2015 r., sygn. akt: KIO 43/15). 

„Zamawiający dokonując opisu przedmiotu zamówienia nie ma obowiązku opisywania 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  najbardziej  dogodny  dla  ewentualnych  wykonawców. 

Prawie  nigdy  nie  jest  możliwe  opisanie  przedmiotu  zamówienia  tak,  aby  odpowiadał 

wszystkim  zainteresowanym  wykonawcom.  Warunkiem  prawidłowego  przeprowadzenia 

postępowania jest w takim przypadku wyeliminowanie sytuacji, w których dokonuje się opisu 

przedmiotu zamówienia w sposób uniemożliwiający udział w postępowaniu bez uzasadnienia 

w  obiektywnych  potrzebach  i  interesach  zamawiającego  oraz  w  sytuacji,  w  której  dochodzi 

do  zamierzonego  przez  zamawiającego  uprzywilejowania  określonej  grupy  wykonawców” 

(wyrok KIO z dnia 24 stycznia 2017 r., sygn. akt: KIO 67/17). 

„Działając  w  granicach  określonych  przepisami  prawa,  zamawiający,  ma  prawo 

sprecyzować przedmiot zamówienia o określonych minimalnych standardach jakościowych i 

technicznych oraz wymagać, aby przedmiot zamówienia był zrealizowany w jakości wyższej, 

niż  standardowa,  lub  o  podwyższonych  parametrach,  o  ile  jest  w  stanie  takie  wymagania 

usprawiedliwić  obiektywnymi  okolicznościami”  (wyrok  z  dnia  7  listopada  2016  r.,  sygn.  akt: 

„Zamawiający  nie  ma  obowiązku,  by  tworzyć  opis  przedmiotu  zamówienia 

dopasowany  do  sytuacji  przedsiębiorcy,  który  jest  zainteresowany  kolejnym  kontraktem, 

jeżeli produkt tego przedsiębiorcy nie odpowiada uzasadnionym potrzebom zamawiającego, 

które  w  danym  postępowaniu  występują,  w  tym  nie  pozwolą  na  osiągnięcie  wszystkich 

celów, jakim to postępowanie ma służyć” (wyrok z dnia 7 czerwca 2016 r., sygn. akt: 870/16). 

„Restrykcyjne  wymogi  stawiane  przedmiotowi  zamówienia  nie  uzasadniają  per  se 

twierdzenia  o  naruszeniu  przez  zamawiającego  reguł  wynikających  z  art.  29  Pzp,  o  ile 

znajdują  oparcie  w  jego  uzasadnionych  potrzebach”  (wyrok  KIO  z  dnia  29  marca  2016  r., 

sygn. akt: KIO 340/17, KIO 341/17). 

Izba stwierdziła, że dla stwierdzenia naruszenia art. 29 ust. 2 ustawy Pzp wystarcza 

wprawdzie  zaistnienie  możliwości  utrudnienia  konkurencji.  Jednakże  wykazanie  możliwości 

naruszenia  uczciwej  konkurencji  nie  może  ograniczyć  się  do  twierdzeń  wykonawcy, 

przesuwając  w  ten  sposób  cały  ciężar  dowodzenia  wyłącznie  na  zamawiającego,  przy 

założeniu,  iż  jeśli  nie  udowodni  on  tezy  przeciwnej,  należy  uznać  daną  okoliczność  za 

wystarczająco 

wykazaną. 

Przeczy 

to 

zarówno 

kontradyktoryjnemu 

charakterowi 

postępowania  odwoławczego,  jak  i  rozkładowi  ciężaru  dowodu  (art.  6  k.c.  w  zw.  z  art.  14 

ustawy Pzp), a i brzmienie art. 29 ust. 2 ustawy Pzp nie uprawnia do takiego wniosku. Biorąc 

powyższe pod uwagę, w analizowanej sprawie to odwołujący powinien udowodnić możliwość 

utrudnienia uczciwej konkurencji przez kwestionowane postanowienia SIWZ odnosząc się do 

opisu przedmiotu zamówienia” (wyrok KIO z dnia 16 lipca 2015 r., sygn. akt: KIO 1416/15). 

„Choć przyjmuje się, że w odniesieniu do naruszenia art. 29 ust. 2 Pzp wystarczające 

jest  wykazanie  możliwości  ograniczenia  konkurencji,  nie  zwalnia  to  z  obowiązku 

udowodnienia,  że  taka  sytuacja  zachodzi  w  konkretnej  sprawie”  (wyrok  KIO  z  dnia  23 

stycznia 2015 r., sygn. akt: KIO 43/15). 

Przytoczone tezy, wypracowane przez orzecznictwo, nie pozostawiają wątpliwości, że 

zamawiający  jako  gospodarz  postępowania  posiada  uprawnienie  do  zrealizowania  swoich 

potrzeb,  a  nie  interesów  wykonawców  z  danego  segmentu  rynku.  Oczywistym  jest,  że 

Zamawiający  swoje  potrzeby  powinien  określać  w  sposób  racjonalny,  niemniej  jednak  w 

ramach  rzeczonej  racjonalności  mieszczą  się  wymagania  zamawiającego,  wykraczające 

poza produkty najbardziej popularne na rynku czy też o standardowych parametrach. 

Odnosząc  powyższe  do  niniejszego  stanu  faktycznego  w  pierwszej  kolejności 

dostrzec  należy,  co  jest  bezsporne  między  stronami,  że  zamówienie  realizowane  jest  w 

formule  „zaprojektuj  i  wybuduj”,  a  jego  przedmiotem  jest  budowa  kolektora,  a  nie  dostawa 

rur.  Tymczasem  Odwołujący,  jako  producent  rur,  zakwestionował  wyłącznie  określone 

parametry,  dotyczące  rur  właśnie,  twierdząc,  że  powyższe  utrudnia  konkurencję.  Zdaniem 

Izby,  przy  tak  określonym  zamówieniu,  wykazanie  możliwości  zaburzenia  konkurencji  nie 

może  ograniczać  się  wyłącznie  do  zakwestionowania  cech  jednego  z  materiałów,  którego 

należy  użyć  do  budowy  kolektora.  Jeśli  Odwołujący  chciałby  na  tym  poprzestać  musiałby 

wykazać,  że  ten  materiał  stanowi  tak  istotną  część  lub  wartość  zamówienia,  że 

konkurowanie  pomiędzy  wykonawcami  nie  jest  możliwe.  Tymczasem  Odwołujący  temu 

zadaniu  nie  sprostał  i  nie  oponował  również  przeciw  twierdzeniom  Zamawiającego,  że 

wartość rur użytych do realizacji przedmiotowego zamówienia to około 30% wartości całego 

zamówienia. Wydaje się więc, że w tych warunkach pole do uczciwej konkurencji istnieje. 

O powyższym, zdaniem Izby, przesądza również fakt, że Zamawiający dopuścił trzy 

rodzaje  rur  możliwych  do  użycia  (polimerobeton,  żelbetowe  i  GRP),  a  nie  jak  wskazał 

Odwołujący  -  dwa,  oferowanych,  jak  wykazał,  przez  różnych  producentów,  spełniające 

wymagania  Zamawiającego.  Zamawiający  przedstawił  dowody  na  okoliczność,  że  na  rynku 

istnieją  producenci  rur  polomerobetonowych,  żelbetowych  i  GRP,  którzy  są  w  stanie 

dostarczyć  rury  o  wymaganych  przez  Zamawiającego  parametrach.  Twierdzenia 

Odwołującego,  że  wskazani  producenci  nie  prowadzą  działalności  gospodarczej  są 

gołosłowne. W tych  warunkach  nie  sposób mówić,  że  konkurencja  na rynku  w  zakresie  rur 

dopuszczonych przez Zamawiającego nie istnieje. 

W  ocenie  Izby,  Zamawiający  był  uprawiony  do  wskazania  cech  rur,  które  uznał  za 

istotne.  Po  pierwsze,  z  tego  powodu,  że  rury  o  takich  parametrach  występują  na  rynku,  a 

więc  nie  groziło  to  zaburzeniem  konkurencji.  Po  drugie  zaś,  że  miał  do  tego  uzasadniony 

powód. Zamawiający wskazał na niepokojące sygnały, jakie obserwuje, użytkując rury GRP 

o  parametrach,  które  chciałaby  zaoferować  Odwołujący.  Zamawiający  przedłożył 

dokumentację  zdjęciową, która  uwidacznia  spękania  warstwy  wewnętrznej,  wycieranie  dna, 

podciekanie  cieczą,  co  powoduje  odspojenie  warstwy  wewnętrznej  rur.  W  tych 

okolicznościach, trudno odmówić ochrony Zamawiającemu i tym samym prawa do kreowania 

wymogów,  które  jego  interesy  zabezpieczą  w  najwyższy  sposób.  Skoro  bowiem 

Zamawiający  uzyskał  informację  ze  środowiska  naukowego  (Politechnika  Warszawska), 

któremu  zlecił  wykonanie  ekspertyzy  na  tę  okoliczność,  że  problemem  jest  warstwa 

wewnętrzna i wypełniacz, to na tym etapie jest dla Izby oczywiste, że przez wyeliminowanie 

czynników, które mogą powodować korozję rur postanowił w określony sposób ukształtować 

sporne parametry.  

Twierdzenia  przeciwne  Odwołującego  w  tym  przedmiocie  są  niewiarygodne.  Po 

pierwsze, skoro Odwołujący twierdzi, że kolektor, który wybudował jest w idealnym stanie, to 

zastanawiające  jest,  w  jakim  celu  przygotowuje  ekspertyzę  w  tym  zakresie,  z  udziałem 

niezależnych  podmiotów.  Za  absolutnie  nieprzekonujące  należy  uznać  i  to  stanowisko 

Odwołującego, że spękaniu podlega najprawdopodobniej warstwa zewnętrzna, zwiększająca 

estetykę  rur.  Wydaje  się  być  mało  prawdopodobne,  aby  rury  kanalizacyjne  posiadały 

warstwę  dodatkową,  której  celem  miałoby  być  zapewnienie  ich  estetyki.  Co  do  stanowiska 

Odwołującego,  że  widoczne  na  zdjęciu  nr  2  spękania,  w  trakcie  wizji  lokalnej,  można  było 

zetrzeć,  co  oznacza,  że  nie  są  to  spękania,  ale warstwa  grzybów,  Izba  przyjmuje  za  trafne 

spostrzeżenie  Zamawiającego,  że  osad  gromadzi  się  tam  (a  przynajmniej  w  taki  sposób), 

gdzie naruszona jest ciągłość struktury rury. 

Jeśli  idzie  o  powoływaną  przez  Odwołującego  normę  międzynarodową  ISO    25780 

„Systemy przewodów rurowych  z tworzyw sztucznych do ciśnieniowego i bezciśnieniowego 

przesyłania  wody,  nawadniania,  odwadniania  lub  kanalizacji.  Termoutwardzalne  tworzywa 

sztuczne  wzmocnione  włóknem  szklanym  (GRP),  na  bazie  nienasyconej  żywicy  pliestrowej 

(UP)  –  Rury  z  połączeniami  elastycznymi  przeznaczone  do  instalowania  z  wykorzystaniem 

technik  przecisku”,  to  określa  ona  właściwości  dla  ww.  przewodów  rurowych 

wykorzystywanych  w  podany  sposób  i  w  celu  wskazanym  przez  normę,  a  przez  to  określa 

pewne  wymagania  minimalne.  Nie  oznacza  to  jednak,  zdaniem  Izby,  że  Zamawiający  ma 

polegać tylko na tych minimalnych wymaganiach. Jak słusznie wskazuje się w orzecznictwie, 

zamawiający 

jest 

uprawiony 

do 

żą

dania 

ś

wiadczenia 

o 

właściwościach 

ponadstandardowych. Nie stoi temu również na przeszkodzie fakt, że producent właściwości 

długotrwałe  oznaczył  dla  50  lat.  Po  pierwsze  bowiem  oznaczanie  przez  producenta  dla 

wskazanego  okresu  właściwości  długotrwałych  nie  jest  obligatoryjne  (pkt  4.6  powołanej 

normy),  po  drugie,  Odwołujący  nie  wykazał,  dla  przykładu,  że  sam  dla  proponowanych 

parametrów/właściwości  oznaczył  tak  długi  czas.  Odwołujący  nie  wykazał  również,  wbrew 

swoim twierdzeniom, że proponowane przez niego rury są odporne na korozję w środowisku 

pH1, a w każdym razie nie wynika to z pkt 5.3 powołanej normy. 

Nie  potwierdziło  się  również  stanowisko  Odwołującego,  że  rury  GRP  o 

kwestionowanych  przez  Odwołującego  parametrach  nie  znajdzie  się  na  rynku  polskim. 

Zamawiający przedstawił Aprobatę techniczną ITB AT-15-9222/2014, wydaną przez Instytut 

Techniki  Budowlanej  dla  rur  i  łączników  AMIJACK,  produkowanych  przez  A.P.  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  G.,  z  żywic  poliestrowych  wzmocnionych  włóknem  szklanym  do  budowy  i 

renowacji sieci kanalizacyjnych, z której wynika, że dla rur GRP warstwa wewnętrzna może 

mieć  grubość  min.  1  mm  (str.  3,  lit.  s

),  a  jako  wypełniacz  może  być  stosowany  piasek 

kwarcowy (str. 5, pkt 3 ppkt 3.1). 

Co  więcej,  z  Aprobaty  technicznej  ITB  AT-15-8608/2013,  wydanej  przez  Instytut 

Techniki  Budowlanej  dla  rur  i  kształtek,  produkowanych  przez  Odwołującego,  z  żywic 

poliestrowych  wzmocnionych  włóknem  szklanym  wraz  z  łącznikami,  wynika,  że  warstwa 

wewnętrzna  może  mieć  grubość  min.  1  mm  (str.  3,  lit.  e

),  jako  wypełniacz  może  być 

stosowany  piasek  kwarcowy  (str.  10,  pkt  3  ppkt  3.1),  co  potwierdza,  że  Odwołujący  może 

spełnić wymogi Zamawiającego, odnośnie wymaganej warstwy wewnętrznej i wypełniacza. 

Ustalenia  te  zresztą  korespondują  ze  stanowiskiem  Odwołującego,  zawartym  w 

odwołaniu, a mianowicie, że „wyprodukowanie rury zgodnie ze specyfikacją Zamawiającego 

jest technicznie skomplikowane i nieuzasadnione ekonomicznie”  i pokazują jego prawdziwe 

intencje.  Nie  jest  bowiem  tak,  jak  twierdzi  Odwołujący,  że  nie  jest  w  stanie  wyprodukować 

rury  wymaganej  przez  Zamawiającego  i  nikt  nie  jest  w  stanie  tego  rodzaju  rur  GPR 

wyprodukować  (choć  pomija,  że  Zamawiający  dopuścił  również  polmerobeton  i  rury 

ż

elbetowe) tylko, że jest to nieuzasadnione jego interesem ekonomicznym. W istocie bowiem 

Odwołujący  zmierza  do  osiągnięcia  dla  siebie  korzystnego  efektu,  poprzez  zmuszenie 

Zamawiającego,  aby  nabył  rury,  które  ma  w  ofercie,  o  standardowych  parametrach.  I 

jedynym  powodem,  w  ocenie  Izby,  dla  którego  to  czyni,  jest  jego  własny  interes 

ekonomiczny,  a  w  każdym  razie  Odwołujący  nie  wykazał,  że  jest  inaczej.  Twierdzenia  o 

przewadze standardowych rur GRP nad innymi pozostały bowiem gołosłowne, natomiast na 

rozprawie  wybrzmiało,  co  istotne,  że  produkcja  rur  wymaganych  przez  Zamawiającego, 

byłaby dla Odwołującego nieopłacalna. 

Na  tym  tle  podkreślenia  również  wymaga,  że  w  orzecznictwie  w  pełni  akceptowany 

jest  pogląd,  iż  opisu  przedmiotu  zamówienia  można  dokonywać  poprzez  określenie  jego 

parametrów,  co  nie  narusza  przepisu  art.  30  ust.  1  ustawy  Pzp.  Domaganie  się  przez 

Odwołującego wskazania wyłącznie cech technicznych i jakościowych istotnych ze względu 

na funkcję przedmiotu zamówienia, z wyłączeniem kwestionowanych parametrów, pozostaje 

zatem ze wszech miar nieuzasadnione.  

Reasumując  stwierdzić  należy,  że  grubość  warstwy  wewnętrznej  zarówno  dla  rur 

GRP,  jak  i  dla  rur  żelbetowych  została  określona  przez  Zamawiającego  na  jednakowym 

poziomie,  co  nie  wytrzymuje  konfrontacji  z  twierdzeniami  Odwołującego,  że  Zamawiający 

chce  go,  jako  producenta  rur  GRP,  wyeliminować  z  niniejszego  postępowania.  Przekonują 

twierdzenia Zamawiającego, mając oparcie w doświadczeniu życiowym, że grubość warstwy 

wewnętrznej,  która  podlega  wytarciu,  ma  wpływ  na  czas  eksploatacji  rur.  Stąd  też 

postulowane  przez  Odwołującego  obniżenie  grubości  warstwy  wewnętrznej  z  4  mm  na  1-2 

mm jest absolutnie nieuzasadnione.  

Odwołujący  nie  wykazał  również,  że  stosowanie  węglanu  wapnia  jako  wypełniacza 

zamiast  piasku  kwarcowego  jest  równoważne.  Tymczasem,  jak  podał  Zamawiający,  czego 

Odwołujący  skutecznie  nie  zakwestionował,  nie  można  pominąć,  że  węglan  wapnia  w 

kontakcie  ze  ściekami  przechodzi  w  wodorowęglan  wapnia  łatwo  rozpuszczalny  w  wodzie, 

co prowadzi do naruszenia konstrukcji wewnętrznych struktur rur, w konsekwencji powoduje, 

obniżenie parametrów wytrzymałościowych lub nawet ryzyko przerwania struktury rury. 

Jeśli idzie o wymóg, aby warstwa wewnętrzna dla rur GRP była wykonania z żywicy 

poliuretanowej,  to  Odwołujący  kwestionując  ten  wymóg  w  żaden  sposób  nie  wykazał  jego 

nieadekwatności i negatywnego wpływu na konkurencję. W istocie zaniechał jakiegokolwiek 

uzasadnienia  w  tym  zakresie.  Natomiast  przekonuje  stanowisko  Zamawiającego,  czemu 

Odwołujący  nie  zaprzeczył,  że  żywica  poliuretanowa  jest  bardziej  elastyczna  od  żywicy 

poliestrowej, która jest tym samym bardziej podatna na mikrouszkodzenia, co przy zmiennej 

geologii terenu i długości kolektora blisko 4 km ma z pewnością istotne znaczenie. 

Końcowo  wskazać  należy,  że  gdyby  Izba  nie  ograniczyła  rozpoznania  odwołania  do 

trzech  parametrów,  w  świetle  powołanego  zarzutu,  to  kwestionowanie  pozostałych 

parametrów,  w  przypadku,  gdyby  nawet  doszło  do  ich  analizy,  również  nie  mogłoby  się 

powieść,  wobec  braku  uzasadnienia  faktycznego,  a  tym  samym  podstaw  do  ich 

kwestionowania. Zatem, brak substratu do oceny czyniłby te zarzuty bezprzedmiotowymi. 

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art. 

192 ust. 9 i 10 w zw. z § 3 pkt 1 lit. a oraz pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów 

z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41, 

poz. 238 ze zm.), zaliczając do kosztów postępowania odwoławczego wpis od odwołania w 

wysokości 20.000,00 zł oraz koszty wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego w kwocie 

3.600,00 zł. 

Przewodniczący: ………………………