KIO 1187/17 WYROK dnia 26 czerwca 2017 roku

Sygn. akt: KIO 1187/17 

WYROK 

z dnia 26 czerwca 2017 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Katarzyna Prowadzisz 

Protokolant:             Sylwia Muniak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie,  w  Warszawie,  w  dniu  23  czerwca  2017  roku  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  12  czerwca  2017  roku  przez 

wykonawcę P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N.  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  Zakład  Usług  Komunalnych  spółka  

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. 

orzeka: 

1.  Umarza postępowanie odwoławcze w zakresie: 

- zarzutu dotyczącego opisu przedmiotu zamówienia zawartego w Załącznik nr 7 do 

SWIZ – Wzór opisu parametrów technicznych w punkcie 8,  

- zarzutu dotyczącego opisu przedmiotu zamówienia zawartego w Załącznik nr 7 do 

SWIZ – Wzór opisu parametrów technicznych w punkcie 12. 

2.  Oddala odwołanie. 

3.  Kosztami 

postępowania 

obciąża 

wykonawcę 

P. 

spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Narwi  i: 

3.1 zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  P. 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  N.  tytułem  wpisu  od 

odwołania, 

3.2 zasądza od wykonawcy P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N. 

na  rzecz  Zamawiającego  Zakładu  Usług  Komunalnych  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  P.  kwotę    3  617  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  siedemnaście    złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania 

odwoławczego  poniesione  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika  i  opłaty  skarbowej 

od udzielonego pełnomocnictwa. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2013  r.,  poz.  907  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Lublinie.  

Przewodniczący:      ………………………………. 

Sygn. akt: KIO  1187/17 

U Z A S A D N I E N I E 

Zamawiający - Zakład Usług Komunalnych spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 

z  siedzibą  w  P.  -  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  

w  trybie  przetargu  nieograniczonego  pod  nazwą  Zakup  i  dostawa  fabrycznie  nowego 

mobilnego rozdrabniacza do odpadów komunalnych.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  zamieszczone  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 7 czerwca 2017 roku pod numerem … 

W  dniu  2  czerwca  2017  roku  tj.  w  dniu  przekazania  Urzędowi  Publikacji  Unii 

Europejskiej  ogłoszenia  do  publikacji  Zamawiający  zamieścił  przekazane  ogłoszenie  o 

zamówieniu w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie oraz na stronie internetowej. 

Zamawiający  w dniu publikacji ogłoszenia o  zamówieniu, tj. 7 czerwca  2017 roku zamieścił 

na  stronie  internetowej  Zamawiającego  opublikowane  ogłoszenie  o  zamówieniu  oraz 

Specyfikację Istotnych Warunków Zamówienia  

12  czerwca  2017  roku  działając  na  podstawie  art.  180  ust.  1  i  4  ustawy  z  dnia  29 

stycznia  2004  roku  -  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2015  roku,  poz.  2164;  dalej: 

„Pzp”    lub  „ustawa”)  Odwołujący  -  Pronar  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z 

siedzibą  w  N.  -  wniósł  odwołanie  od  niezgodnej  z  przepisami  ustawy  czynności 

Zamawiającego polegającej na sformułowaniu Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia 

(dalej: SIWZ) oraz Ogłoszenia o  zamówieniu  w  przedmiotowym postępowaniu o udzielenie 

zamówienia publicznego z naruszeniem prawa.  

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  art.  7  ust.  1  i  3,  art.  22  ust.  1,  art. 

29, art. 91 ust 1, 2 i 3 ustawy. 

Odwołujący 

wnosi 

o 

uwzględnienie 

niniejszego 

odwołania 

i 

nakazanie 

Zamawiającemu  dokonania  modyfikacji  SIWZ  oraz  ogłoszenia  o  zamówieniu  w  zakresie 

wskazanym  w  dowołaniu,  przez  zmianę  wskazanych  postanowień  SIWZ  i  ogłoszenia  o 

zamówieniu  w  sposób  określony  w  dalszej  treści,  ewentualnie  o  unieważnienie 

postępowania jako dotkniętego wadą uniemożliwiającej zawarcie ważnej umowy w sprawie 

zamówienia publicznego. 

Odwołujący wskazał, że posiada interes we wniesieniu odwołania, gdyż wskazane w 

odwołaniu niezgodne z prawem postanowienia SIWZ i ogłoszenia o zamówieniu powodują, 

ż

e  Odwołujący  nie  ma  możliwość  złożenia  oferty  i  tym  samym  utraci  szansę  na  uzyskanie 

zamówienia.  Odwołujący  może  zatem  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez 

Zamawiającego  przepisów  ustawy  wskazanych  w  odwołaniu.  Gdyby  nie  sprzeczność  z 

prawem  objętych  odwołaniem  postanowieniem  SIWZ  i  ogłoszenia  o  zamówieniu, 

Odwołujący  mógłby  złożyć  ofertę,  uzyskać  zamówienie  i  następnie  należycie  realizować 

zamówienie.  Ustalenie  przez  Zamawiającego  treści  SIWZ  uniemożliwia  Odwołującemu 

udział w postępowaniu. Ponadto w wyniku w/w naruszeń może dojść do następczego  

Odwołujący następująco uzasadnił przedstawione w odwołaniu zarzuty. 

W dniu 2 czerwca 2017 r. Zamawiający na swojej stronie internetowej opublikował treść 

SIWZ.  

W  opisie  przedmiotu  zamówienia  Zamawiający  zawarł  postanowienie,  że  pożądany  przez 

niego rozdrabniacz  będzie  używany  do  odpadów komunalnych  w  celu  ich  rozdrobnienia  do 

frakcji 0-300 mm oraz opcjonalnie 0-150mm (SIWZ Załącznik nr 7 - Wzór opisu parametrów 

technicznych). 

Odwołujący wskazał, że rozdrabnianie odpadów komunalnych wedle powyższych wymagań 

Zamawiającego  może  być  prowadzone  za  pomocą  maszyn  co  najmniej  8  producentów 

ś

wiatowych  (P.,  H.,  A.,  K.,  L.,  T.,  F.,  H.,  D.).  Maszyny  rozdrabniające  powyższych 

producentów różnią się jedną cechą - posiadają jeden lub dwa wały rozdrabniające. Zasady 

działania  maszyn  są  jednak  takie  same.  Pomimo  jednak  powyższego  SIWZ  opracowany 

przez  Zamawiającego  prowadzi  do  uprzywilejowania  jedynie  producentów  mobilnych 

rozdrabniaczy do odpadów, stosujący rozwiązanie jednego wała rozdrabniającego.  

Odwołujący  podniósł,  że  kolejne  kryterium  zawężające  opisane  w  SIWZ  prowadzi  do 

zapewnienia udziału  w zamówieniu jednemu producentowi rozdrabniaczy jednowałowych tj. 

firmie D., oferującemu urządzenie pod nazwą: DW 3060. 

Według  ustawy  oraz  szerokiego  orzecznictwa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  przedmiot 

zamówienia musi być opisany w sposób jak najbardziej ogólny, dostępny dla wielu oferentów 

bez  znamion  nieuczciwej konkurencji. Oczywistym jest fakt,  iż  w  myśl  SIWZ przygotowanej 

przez  Zamawiającego  - wymaganiom  technicznym  postawionym  urządzeniu  sprostać może 

tyłka  jedna  maszyna  jednego  producenta  na  świecie.  Zapisy  techniczne  zarówno  samego 

wału  rozdrabniającego,  oraz  przenośników  z  urobkiem  świadczą  o  chęci  wyboru 

zamówienia,  którego  przedmiotem  będzie  jedna  konkretna  maszyna,  bez  jakichkolwiek 

opcjonalnych zastosowań. Przygotowana przez Zamawiającego SIWZ nie została oparta na 

zasadzie potrzeb a na zasadzie wskazania na jedyną konkretną maszynę. Zamawiający nie 

zastosował nawet rozwiązań równoważnych. 

Odwołujący podniósł: 

1)  W  treści  Załącznika  Nr  7  do  SIWZ  w  pkt  6.  Zamawiający  podaje:  „Komora 

rozdrabniająca powinna: - być wyposażona w jeden wał rozdrabniający oraz grzebień 

rozdrabniający,  który  usytuowany  jest  wzdłuż  osi  maszyny  i  stanowią  podstawę 

rozdrabniania Odpadów” 

gdzie  zdaniem  Odwołującego  wymóg  ten,  aby  umożliwiał  udział  w  postępowaniu  szerokiej 

liczbie  dostawców  maszyn  rozdrabniających  odpady,  bez  faworyzowania  jednych 

producentów, powinien brzmieć: 

„Komora  rozdrabniająca  powinna:  -  być  wyposażona  w  jeden  lub  dwa  wały  rozdrabniające 

oraz  grzebienie  rozdrabniające,  które  usytuowane  są  wzdłuż  osi  maszyny  i  stanowią 

podstawę rozdrabniania Odpadów” 

Odwołujący  w  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  wskazał,  że  Zamawiający  stawiając  jako 

wymógł  przetargu  maszynę  wyposażona  w  jeden  wał  rozdrabniający,  dyskryminuje 

producentów  maszyn  rozdrabniających  dwuwałowych.  Maszyny  posiadające  komorę 

roboczą  wyposażoną  w  dwa  wały  są  bardziej  odpowiednie  do  rozdrabniania  odpadów 

komunalnych  (takie  zamierza  rozdrabniać  Zamawiający).  Maszyna  dwu  wałowa  posiada 

przewagę  nad  jedno  wałową  wskazaną  w  SIWZ,  ponieważ  jest  w  stanie  zastąpić 

rozdrabniarkę  do  worków.  Coś  czego  nie  do  końca  jest  w  stanie  zrobić  maszyna  jedno 

wałów,  bo  worki  zatrzymują  się  na  grzebieniu  rozdrabniającym,  skutecznie  przerywając 

pracę  maszyny.  Dlatego  zapis  o  komorze  rozdrabniającej  wyposażonej  w  jeden  wał  jest 

ukierunkowany  na  producentów  maszyn  jednowałowych  i  krzywdzący  innych  producentów 

rozdrabniaczy.  Ponadto  do  odpadów  jakie  zamierza  rozdrabniać  Zamawiający  nadaje  się 

bardziej maszyna dwuwałowa. 

2)  W treści Załącznika Nr 7 do SIWZ w pkt 7. Zamawiający podaje: „Wał rozdrabniający 

powinien: - mieć długość co najmniej 3000 mm, - posiadać średnice co najmniej 600 

mm, - prędkość obrotowa wału do 40obr./min., - być wyposażone w rewers oraz łatwo 

wymienne  noże  rozdrabniające,  które  powinny  być  łączone  do  wału  za  pomocą 

połączeń śrubowych. ” 

gdzie  zdaniem  Odwołującego  zapis  ten,  aby  umożliwiał  udział  w  postępowaniu  szerokiej 

liczbie  dostawców  maszyn  rozdrabniających  odpady,  bez  faworyzowania  jednych 

producentów, powinien brzmieć: 

„Wał lub dwa wały rozdrabniające położone równolegle powinien: - mieć długość co najmniej 

od  1500mm  do  3500  mm,  -  posiadać  średnice  co  najmniej  od  600  mm  do  800  mm,  - 

prędkość  obrotowa  wału  do  40obr./min.,  -  być  wyposażone  w  rewers  oraz  łatwo  wymienne 

lub przystosowane do regeneracji noże rozdrabniające.” 

W  maszynach  posiadających  komorę  rozdrabniającą  wyposażoną  w  2  wały  sumaryczna 

długość wałów rozdrabniających często przekracza 3000mm.  

W maszynach dwu wałowych podczas rozdrabniania rewers następuje automatycznie dzięki 

czemu  nie  dochodzi  do  owijania  wałów  rozdrabnianym  materiałem,  co  jest  częstym 

problemem maszyn jednowałowych.  

Konstrukcja wałów maszyn dwuwałowych umożliwia ich łatwą regenerację, ale uniemożliwia 

wymianę  noży  przez  dokręcanie  ich  do  wału.  Wymaganie  o  nożach  dokręcanych  do  wału 

wskazuje  jednoznacznie  typ  maszyn.  Maszyny  rozdrabniające  na  całym  świecie  posiadają 

tylko dwie możliwość naprawy noży rozdrabniających - albo przez wymianę noży lub poprzez 

ich  regenerację  tj.  napawanie.  Zastosowanie  tylko  jednej  metody  naprawy  noży  (wymiana) 

powoduje  ograniczenie  konkurencji.  Producenci  stosujący  wały  z  nożami  regenerowanymi 

przez  napawanie  nie  mogą  wziąć  udziału  w  zamówieniu.  Ponadto  noże  wymienne  przy 

maszynie  jednowałowej  i  rewersie  wymuszonym,  a  nie  automatycznym  znacznie  szybciej 

zużywają  się,  niż  w  maszynie  dwuwałowej  z  rewersem  automatycznym  załączanym 

systemowa  pod  obciążeniem.  W  związku  z  powyższym  zasadna  jest  zmiana  treści  zapisu 

SIWZ jak wskazuje Odwołujący. 

3)  W  treści  Załącznika  Nr  7  do  SIWZ  w  pkt  8.  Zamawiający  podaje:  „Przeniesienie 

napędu 

na 

wal 

za 

pomocą 

przekładni 

zębatej 

z 

zabezpieczeniem 

przeciwprzeciążeniowym lub hydraulicznie po obydwu stronach wału. " 

gdzie  zdaniem  Odwołującego  wymóg  ten,  aby  umożliwiał  udział  w  postępowaniu  szerokiej 

liczbie  dostawców  maszyn  rozdrabniających  odpady,  bez  faworyzowania  jednych 

producentów, powinien brzmieć: 

„Przeniesienie  napędu  na  wał  za  pomocą  przekładni  zębatej  z  zabezpieczeniem 

przeciwprzeciążeniowym łub napęd hydrauliczny.” 

Odwołujący  w  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  wskazał,  że  w  żaden  sposób  nie  można 

uznać  tych  rozwiązań  za  równoważne.  Jednemu  oferentowi  pozwala  się  na  zaoferowanie 

napędu  z  jednej  strony  wału  rozdrabniającego,  a  innym  narzuca  się  konieczność 

zapewnienia napędu z dwóch stron, które to rozwiązanie zwiększa wydajność maszyny, ale 

równocześnie jest droższe w produkcji i pozbawia wykonawcę realnych szans konkurowania 

w  tym  przetargu.  Stosowanie  napędu  hydraulicznego  można  uzasadniać  konstrukcją 

maszyny,  gdzie  ze  względów  ergonomicznych  i  ekonomicznych  maszyna  dwuwałowa 

skonstruowana jest w oparciu o pracę poszczególnych podzespołów hydraulicznych (pomp, 

przekładni)  napędzanych  z  silnika  wysokoprężnego.  To  rozwiązanie  jest  bardzie 

ekonomiczne  w  eksploatacji  i  serwisie  maszyny.  W  związku  z  powyższym  zasadna  jest 

zmiana treści zapisu SIWZ jak wskazuje Odwołujący. 

4)  W treści Załącznika Nr 7 do SIWZ w pkt. 12, Zamawiający podaje: 

„Przenośnik dolny, umieszczony pod wałem rozdrabniającym, powinien: 

− 

mieć długość co najmniej 3000 mm i szerokość co najmniej 1000 mm, 

− 

umożliwiać włączenie rewersu taśmy w czasie pracy maszyny, 

− 

mieć możliwość bezstopniowego regulowania prędkości podajnika” 

gdzie  zdaniem  Odwołującego  wymóg  ten,  aby  umożliwiał  udział  w  postępowaniu  szerokiej 

liczbie  dostawców  maszyn  rozdrabniających  odpady,  bez  faworyzowania  jednych 

producentów, powinien brzmieć: 

„Przenośnik dolny, umieszczony pod wałem rozdrabniającym, powinien:  

− 

umożliwiać, włączenie rewersu taśmy w czasie pracy maszyny, 

− 

mieć możliwość bezstopniowego regulowania prędkości podajnika” 

Odwołujący w uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, że długość podajnika pod komorą 

rozdrabniającą (pod wałami) nie jest istotnym parametrem. Przenośnik pod wałami powinien 

spełniać swoje zadanie czyli odprowadzać rozdrobniony materiał i jego długość nie ma na to 

ż

adnego wpływu. Poza tym długość podajnika jest uzależniona od długości wału (wymógł z 

punkt  7  załącznika  nr  7  SIWZ).  Maszyny  w  układzie  dwu  wałowym  posiadają  dwa  wały 

umieszczone obok siebie. Z tego też względu posiadają krótszą komorę rozdrabniającą i nie 

wymagają  stosowania  tak  długiego  podajnika  pod  komorą  roboczą  jak  maszyny 

jednowałowe.  Jest  to  kolejny  parametr  który  jednoznacznie  ukierunkowuje  na  maszyny 

jednowałowe  i  nie  ma  żadnego  wpływu  na  końcowy  efekt  rozdrabniania  materiału.  W 

związku z powyższym zasadna jest zmiana treści zapisu SIWZ jak wskazuje Odwołujący. 

5)  W treści SIWZ pkt 18 Warunki udziału w postępowaniu ppkt 4) zdolności technicznej 

lub  zawodowej  Zamawiający  wymaga:  „wykonania  co  najmniej  dwóch  dostaw 

związanej  z dostawą urządzenia wyposażonego  w silnik wysokoprężny o mocy min. 

300"kW" i o długości wału rozdrabniającegcTco najmniej'3000 mm. i wartości Brutto 

jednostkowej  dostawy  wynoszącej  minimum  L500.000,00  PLN  w  okresie  nie 

dłuższym  jak  3  lata  licząc  do  momentu  złożenia  oferty,  a  jeżeli  okres  prowadzenia 

działalności jest krótszy - w tym okresie.” 

gdzie  zdaniem  Odwołującego  zapis  ten,  aby  umożliwiał  udział  w  postępowaniu  szerokiej 

liczbie  dostawców  maszyn  rozdrabniających  odpady,  bez  faworyzowania  jednych 

producentów, powinien brzmieć:  

„wykonania  co  najmniej  jednej  dostawy  związanej  z  dostawą  urządzenia  wyposażonego  

w  silnik  wysokoprężny  o  mocy  min.  298  kW  i  wał  lub  dwa  wały  rozdrabniające  położone 

równolegle  powinien:  -  mieć  długość  co  najmniej  od  1500  mm  do  3500  mm,  -  posiadać 

ś

rednice  co  najmniej  od  600  mm  do  800  mm,  i  wartości  brutto  jednostkowej  dostawy 

wynoszącej  minimum  1.000.000,00  PLN  w  okresie  nie  dłuższym  jak  3  lata  licząc  

do  momentu  złożenia  oferty,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy  -  w  tym 

okresie.” 

Odwołujący  w  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  wskazał,  że  jest  czołowym  producentem 

Polskim maszyn do recyklingu odpadów. Funkcjonalność maszyn została poparta nagrodami 

przyznanymi  przez  Międzynarodowe  Targi  P.  w  ramach  targów:  „P.-E.  2016”.  Maszyny 

produkcji  Odwołującego,  są  znacznie  tańsze,  niż  maszyny  producentów  zagranicznych  -  w 

tym  przypadku  niemieckich  producentów.  Różnice  w  kosztach  zatrudnienia  pozwalają 

wyprodukować  maszynę  tańszą  i  nie  ustępującą  jakością  oraz  funkcjonalnością  wobec 

maszyn  zagranicznych  producentów.  Dotychczasowa  sprzedaż  Odwołującego  w  Polsce, 

maszyn  równoważnych  do  tych  opisanych  w  SIWZ,  wynosiła  brutto  od 1 070  000  do  1 300 

000  zł  (różnice  w  zależności  od  dodatkowego  wyposażenia.).  Podanie  wartość  1 500 000 

zł/brutto jako referenci potwierdzających należyte wykonanie jest blokadą dla Odwołującego 

do  wzięcia  udziału  w  zamówieniu.  Odwołujący  podniósł  również,  że  wysoka  wartość 

zamówienia  nie  jest  gwarancją  jego  należytego  wykonania.  Zawężanie  referencji  do 

zwiększonych  kwot  zakupu  i  jasne  wskazywanie  na  zakup  drogich  maszyn,  eliminuje 

Odwołującego  z  udziału  w  zamówieniu.  Ponadto  w  tym  przypadku  Zamawiający  od  razu 

zamierza  wydać  znacznie  więcej  środków finansowych  z  dotacji funduszy  europejskich,  nie 

zwracając  uwagi  na  zasady  racjonalnego  wydatkowania  środków.  Szczególnie  wydatkując 

ś

rodki z dotacji należy kierować się zasadą swobodnego dostępu do zamówień publicznych. 

Zamawiający  w  związku  z  powyższym  wymaganiem  SIWZ,  naruszył  naczelną  zasadę 

równego  traktowania  stron  i  uczciwej  konkurencji  zawartej  w  ustawie  oraz  Dyrektywie 

2004/18/WE,  a  szczególności  art.  2  mówiący  o  równym  i  niedyskryminacyjnym  traktowaniu 

oferentów. Zamawiający powyższym wprowadza faktycznie dodatkowe kryterium zgodności 

z  SIWZ  i  doprowadza,  iż  tak  sformowane  postanowienie  dopuszcza  nielicznych  oferentów. 

Zdaniem  oferenta  oczekiwania  Zamawiającego  w  tym  zakresie  wychodzą  poza  zakres 

dostawy. Dostawą bowiem jest objęta jedna sztuka mobilnego rozdrabniacza. Tym samym w 

ocenie  oferenta  wymaganie  wykazania  dwóch  dostaw  urządzenia  jest  zdaniem  oferenta 

ograniczaniem konkurencji, a przez to klauzulą niedopuszczalną. 

Zgodnie  przepisem  art.  22  ust  1  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004r.  Prawo  zamówień 

publicznych,  o  udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  spełniają 

warunki dotyczące między innymi posiadania wiedzy i doświadczenia. Jednocześnie w ust. 4 

art.  22  ustawodawca  zaznaczył,  że  cyt:  Opis  sposobu  dokonywania  oceny  spełniania 

warunków o których mowa w ust. 1 powinien być związany z przedmiotem zamówienia oraz 

proporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia.  W  związku  z  powyższym  zasadna  jest  zmiana 

treści SIWZ jak wskazuje Odwołujący.  

Wskazana  przez  Odwołującego  zmiana  jest  konsekwencją  powyższych  wniosków  

w zakresie dopuszczenia do zamówienia producentów maszyn dwuwałowych. 

Reasumując  powyższe,  Odwołujący  podniósł,  że  formułowanie  opisu  zamówienia  w 

SIWZ  przez  Zamawiającego,  w  zakresie  wymagań  wskazanych  dla  urządzeń 

równoważnych,  narusza  zasadę  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania 

wykonawców.  Stawianie  nierównych  wymagań  w  stosunku  do  produktów  równoważnych  w 

porównaniu  z  produktem  oryginalnym  przesądza  o  tym,  że  oferta  obejmująca  produkt 

równoważny nie będzie ofertą porównywalną, co poruszone zostało m.in. w wyroku Zespołu 

Arbitrów z 14 października 2015 r., sygn. akt. UZP/ZO/0-2881/05. 

Odwołujący wskazał, że jego zdaniem żądanie urządzenia z jednym wałem rozdrabniającym 

jest  żądaniem  produktu  droższego  o  mniejszej  funkcjonalności,  niż  produktu  z  dwoma 

wałami rozdrabniającymi. Odwołujący chciałby, aby równoważność traktowania wykonawców 

przez  Zamawiającego  była  określona  dopuszczeniem  do  zamówienia  producentów 

stosujących  rozwiązanie  dwóch  wałów  rozdrabniających.  Maszyny  te  spełniają  pożądaną 

przez Zamawiającego funkcję, rozdrabniania odpadów,  

- dowód w załączeniu opisy maszyn producentów: T., H., P., D. 

Zamawiający postawił nierówne  warunki uczestnictwa  zdając sobie sprawę, że na rynku są 

też  producenci  posiadający  w  swojej  ofercie  urządzenia  wyposażone  w  dwa  wały 

rozdrabniające.  Zamawiający  nie  wykazał  żadnego  uzasadnienia  funkcjonalnego  

i  technicznego  dla  postawionego  wymagania  wobec  urządzenia  —  jednego  wału 

rozdrabniającego. Odwołujący stoi na stanowisku, że naruszenie zasad uczciwej konkurencji 

i równego traktowania wykonawców przez Zamawiającego nastąpiło na skutek zastosowania 

przez  niego  nieuzasadnionych  wymogów  technicznych  i  konstrukcyjnych  prowadzących  do 

wyeliminowania z możliwości wzięcia udziału w zamówieniu innych oferentów.    

Mając na uwadze powyższe w ocenie Odwołującego przedmiotowe odwołanie uznać należy 

za w pełni uzasadnione i konieczne. Wpis został uiszczony przelewem na rachunek bankowy 

UZP.  Treści  odwołania  została  przekazana  Zamawiającemu  w  dniu  12  czerwca  2017  r. 

drogą faksu (potwierdzenie wysłania). 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  postępowania  na  podstawie 

zebranego  materiału  w  sprawie  oraz  oświadczeń  i  stanowisk  Stron  Krajowa  Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  

art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych  (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164; dalej: 

„Pzp”  lub  „ustawa”),  skutkujących  odrzuceniem  odwołania.  Odwołanie  zostało  złożone  

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  12  czerwca  2017  roku  wobec  czynności 

Zamawiającego  z  dnia  7  czerwca  2017  roku  –  treści  postanowień  SWIZ  oraz  została 

przekazana w ustawowym terminie kopia odwołania Zamawiającemu, co Strony potwierdziły 

na posiedzeniu z ich udziałem.  

Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy Prawo 

zamówień publicznych – Środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes  

w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy  -  to  jest  posiadania  interesu  

w uzyskaniu danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody. 

Przy  rozpoznawaniu  przedmiotowej  sprawy  skład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę 

dokumentację  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  przedmiotowej  sprawie,  a  także 

stanowiska i oświadczenia Stron złożone ustnie do protokołu.  

Zamawiający  złożył  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  przed  otwarciem 

posiedzenia z udziałem stron pismo, z dnia 23 czerwca 2017 roku Odpowiedź na odwołanie, 

wnosząc  o  oddalenie  odwołania  w  całości;  do  ww.  pisma  załączone  zostały  dowody 

wskazane  w  piśmie  –  Izba  dopuściła  dowody  zawnioskowane  przez  Zamawiającego  

i załączone do odpowiedzi na odwołanie.  

Izba  dopuściła  dowody  przedstawione  przez  Odwołującego,  a  załączone  

do odwołania. W tym miejscu Izba wskazuje, że zgodnie z Rozporządzeniem Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  22  marca  2010  roku  w  sprawie  regulaminu  postępowania  przy 

rozpoznawaniu  odwołań  (tekst  jednolity  Dz.  U.  z  23  lipca  2014  roku  poz.964  ze  zmianami)  

§  19  ust.  3  wszystkie  dokumenty  przedstawia  się  w  języku  polskim,  a  jeżeli  zostały 

sporządzone w języku obcym, strona oraz uczestnik postępowania odwoławczego, który się 

na nie powołuje, przedstawia ich tłumaczenie na język polski. W uzasadnionych przypadkach 

skład  orzekający  może  żądać  przedstawienia  tłumaczenia  dokumentu  na  język  polski 

poświadczonego  przez  tłumacza  przysięgłego.  Dowody  –  dokumenty  techniczne  dotyczące 

rozdrabniacza  VB850DK  nie  zostały  złożone  w  prawidłowy  sposób,  to  znaczy  wraz  z 

tłumaczeniem  na  język  polski,  tym  samym  Izba  nie  brała  ich  pod  uwagę  przy  rozpoznaniu 

odwołania. 

Izba  dopuściła  dowody  zawnioskowane  przez  Odwołującego  i  załączone  do  pisma  

z dnia 22 czerwca 2017 roku Pismo Odwołującego, z wyłączeniem tych dokumentów, które 

nie zostały złożone wraz z tłumaczeniem na język polski.   

Izba  dopuściła  zawnioskowane  i  złożone  w  trakcie  rozprawy  przez  Odwołującego  

do akt sprawy: opracowanie własne zestawienia parametrów technicznych różnych maszyn 

oraz listy referencyjne i potwierdzenia przeprowadzonych testów maszyn.  

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

I. 

Izba umorzyła postępowanie odwoławcze w zakresie: 

- zarzutu dotyczącego opisu przedmiotu zamówienia zawartego w Załącznik nr 7 do SWIZ – 

Wzór opisu parametrów technicznych w punkcie 8,  

- zarzutu dotyczącego opisu przedmiotu zamówienia zawartego w Załącznik nr 7 do SWIZ – 

Wzór opisu parametrów technicznych w punkcie 12. 

Zamawiający w omawianym zakresie uwzględnił zarzuty odwołania (uwzględnienie zarzutów 

odwołania w części) co podniósł w złożonym piśmie procesowym jak również oświadczył na 

posiedzeniu z udziałem stron postępowania. W przedmiotowym postepowaniu odwoławczym 

nie  zostało  wniesione  żadne  zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego. 

Dlatego  też  Izba  umorzyła  postępowanie  w  zakresie  wyżej  wymienionych  zarzutów 

odwołania, które zostały wprost uwzględnione przez Zamawiającego.  

Izba  wskazuje,  że  zgodnie  z  art.  186  ust.  4  ustawy  jeżeli  uczestnik  postępowania 

odwoławczego,  który  przystąpił  do  postępowania  po  stronie  Zamawiającego,  wniesie 

sprzeciw  wobec  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu  w  całości  albo  

w  części,  gdy  Odwołujący  nie  wycofa  pozostałych  zarzutów  odwołania,  Izba  rozpoznaje 

odwołanie.  Izba  wskazuje  w  tym  miejscu,  że  rozstrzyganie  odwołania  w  części,  której  nie 

dotyczy  już  spór  pomiędzy  stronami  –  w  wyniku  uwzględnienia  zarzutów  odwołania  przez 

Zamawiającego 

uwzględniając, 

ż

e 

nie 

zostały 

zgłoszone 

ż

adne 

przystąpienia 

do postępowania odwoławczego -  jest niecelowe.  

Izba  podkreśla,  że  jednocześnie  informacja  o  częściowym  umorzeniu  postępowania 

odwoławczego musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. 

Ustawodawca  w  art.  196  ust.  4  ustawy,  w  sposób  wyczerpujący  określił  elementy  treści 

uzasadnienia  wyroku  wydanego  przez  Izbę  i  stwierdzić  należy,  że  katalog  ten  nie  zawiera 

informacji  dotyczącej  możliwości  zamieszczenia  w  uzasadnieniu  wyroku  jakiegokolwiek 

rozstrzygnięcia. W tym miejscu Izba odwołuje się do Uchwały Sądu Najwyższego z dnia 17 

lutego  2016  r.  sygn.  akt  III  CZP  111/15,  w  której  Sąd  Najwyższy  wskazał,  że  wadliwą  jest 

praktyka  Izby  orzekania  w  uzasadnieniu  wyroku,  a  nie  w  jego  sentencji  o  części  zarzutów  

i żądań zawartych  w odwołaniu. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały podniósł również, 

ż

e  Izba,  uznając  część  zarzutów  i  żądań  za  zasadne,  a  część  za  pozbawione  podstaw, 

powinna  dać  temu  wyraz  w  części  rozstrzygającej  wyroku  (sentencji),  a  nie  w  jego 

uzasadnieniu.  Nie  można  stanowiska  wyrażonego  przez  Sąd  Najwyższy  pominąć  

w  przypadku,  gdy  postępowanie  zostaje  umorzone  w  części  z  uwagi  na  uwzględnienie 

poszczególnych zarzutów odwołania. Izba wskazuje, że takie stanowisko prezentowane jest 

w orzeczeniach Krajowej Izby Odwoławczej, w których w sentencji wyroku zamieszczane jest 

rozstrzygnięcie  w  zakresie  częściowego  umorzenia  postępowania  odwoławczego.  Tym 

samym,  zgodnie  z  argumentacją  Sądu  Najwyższego,  w  sentencji  wyroku  zawarte  zostają 

wszystkie rozstrzygnięcia co do zarzutów odwołania.   

Podkreślenie wymaga również, że w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej stanowisko to 

również nie jest odosobnione, czemu wraz dano np.: w  wyroku Krajowej Izby Odwoławczej  

z 26 października 2016 r. o sygn. akt KIO 1922/16, wyroku Krajowej Izby Odwoławczej  z 16 

grudnia 2016 r. o sygn. akt KIO 2138/16, wyroku Krajowej Izby Odwoławczej  z 28 grudnia 

2016  r.  o  sygn.  akt  KIO  2357/16,  oraz  w  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  17 

stycznia 2017 roku o sygn. akt KIO 17/17 i KIO 24/17, wyrok Krajowej Izby Odwoławczej  z 

dnia 10 stycznia 2017 roku o sygn. akt KIO 172/17, wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 

8 czerwca 2017 roku o sygn. akt KIO 888/17. 

II. 

Izba 

poddała 

pozostałe 

zarzuty 

odwołania 

pod 

rozpoznanie. 

Zgodnie  

z brzmieniem przepisu art. 192 ust 2 ustawy Prawo zamówień publicznych Izba uwzględnia 

odwołanie,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć 

istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Izba  dokonawszy  oceny 

podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów  biorąc  pod  uwagę  stanowiska  Stron  przedstawione  

na rozprawie odwołania nie uwzględniła.   

III. 

Na  wstępie  Izba  działając  zgodnie  z  art.  196  ust.  4  ustawy,  podaje  podstawy  prawne  

z  przytoczeniem  przepisów  prawa  odnośnie  rozstrzygnięcia  zarzutów  odwołania 

podnoszonych przez Odwołującego: 

Art. 7 ust. 1 ustawy - Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie 

zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie 

wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości.  

Art.  7  ust.  3  ustawy  -  Zamówienia  udziela  się  wyłącznie  wykonawcy  wybranemu  zgodnie  z 

przepisami ustawy. 

Art.  29  ust.  1  ustawy  -  Przedmiot  zamówienia  opisuje  się  w  sposób  jednoznaczny  i 

wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniając 

wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty.  

Art. 29 ust. 2 ustawy - Przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby 

utrudniać uczciwą konkurencję.  

Art. 29 ust. 3 ustawy - Przedmiotu zamówienia nie można opisywać przez wskazanie znaków 

towarowych,  patentów  lub  pochodzenia,  źródła  lub  szczególnego  procesu,  który 

charakteryzuje  produkty  lub  usługi  dostarczane  przez  konkretnego  wykonawcę,  jeżeli 

mogłoby  to  doprowadzić  do  uprzywilejowania  lub  wyeliminowania  niektórych  wykonawców 

lub  produktów,  chyba  że  jest  to  uzasadnione  specyfiką  przedmiotu  zamówienia  i 

zamawiający nie może  opisać przedmiotu  zamówienia  za pomocą dostatecznie dokładnych 

określeń, a wskazaniu takiemu towarzyszą wyrazy „lub równoważny”.  

Art. 29 ust. 3a ustawy - Zamawiający określa w opisie przedmiotu zamówienia na usługi lub 

roboty  budowlane  wymagania  zatrudnienia  przez  wykonawcę  lub  podwykonawcę  na 

podstawie umowy o pracę osób wykonujących wskazane przez zamawiającego czynności w 

zakresie  realizacji  zamówienia,  jeżeli  wykonanie  tych  czynności  polega  na  wykonywaniu 

pracy w sposób określony w art. 22 § 1 ustawy  z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy 

(Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.12)).  

Art.  29  ust.  3b  ustawy  -  Zamawiający  może  określić  w  opisie  przedmiotu  zamówienia 

konieczność przeniesienia praw własności intelektualnej lub udzielenia licencji.  

Art.  29  ust.  4  ustawy  -  Zamawiający  może  określić  w  opisie  przedmiotu  zamówienia 

wymagania  związane  z  realizacją  zamówienia,  które  mogą  obejmować  aspekty 

gospodarcze,  środowiskowe,  społeczne,  związane  z  innowacyjnością  lub  zatrudnieniem,  w 

szczególności dotyczące zatrudnienia:  

1)  bezrobotnych  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  20  kwietnia  2004  r.  o  promocji  zatrudnienia  i 

instytucjach rynku pracy;  

2)  młodocianych,  o  których  mowa  w  przepisach  prawa  pracy,  w  celu  przygotowania 

zawodowego;  

3)  osób  niepełnosprawnych  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  27  sierpnia  1997  r.  o  rehabilitacji 

zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych;  

4) innych osób niż określone w pkt 1, 2 lub 3, o których mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 

2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. z 2011 r. poz. 225 i 1211 oraz z 2015 r. poz. 1220 i 

1567)  lub  we  właściwych  przepisach  państw  członkowskich  Unii  Europejskiej  lub 

Europejskiego Obszaru Gospodarczego.  

Art. 29 ust. 5 ustawy - W przypadku zamówień przeznaczonych do użytku osób fizycznych, 

w  tym  pracowników  zamawiającego,  opis  przedmiotu  zamówienia  sporządza  się  z 

uwzględnieniem  wymagań  w  zakresie  dostępności  dla  osób  niepełnosprawnych  lub 

projektowania z przeznaczeniem dla wszystkich użytkowników. 

Art.  29  ust.  6  ustawy  -  W  przypadku  gdy  wymagania,  o  których  mowa w  ust.  5, wynikają  z 

aktu  prawa  Unii  Europejskiej,  przedmiot  zamówienia,  w  zakresie  projektowania  z 

przeznaczeniem dla wszystkich użytkowników, opisuje się przez odesłanie do tego aktu. 

Art. 22 ust. 1 ustawy - O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się wykonawcy, którzy:  

1) nie podlegają wykluczeniu;  

2)  spełniają  warunki  udziału  w  postępowaniu,  o  ile  zostały  one  określone  przez 

zamawiającego  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  lub  w  zaproszeniu  do  potwierdzenia 

zainteresowania. 

Art. 91 ust. 1 ustawy  - Zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów 

oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.  

Art.  91  ust.  2  ustawy  -  Kryteriami  oceny  ofert  są  cena  lub  koszt  albo  cena  lub  koszt  i  inne 

kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia, w szczególności:  

1) jakość, w tym parametry techniczne, właściwości estetyczne i funkcjonalne;  

2) aspekty społeczne, w tym integracja zawodowa i społeczna osób, o których mowa w art. 

22 ust. 2, dostępność dla osób niepełnosprawnych lub uwzględnianie potrzeb użytkowników;  

3) aspekty środowiskowe, w tym efektywność energetyczna przedmiotu zamówienia;  

4) aspekty innowacyjne;  

5)  organizacja,  kwalifikacje  zawodowe  i  doświadczenie  osób  wyznaczonych  do  realizacji 

zamówienia, jeżeli mogą mieć znaczący wpływ na jakość wykonania zamówienia;  

6) serwis posprzedażny oraz pomoc techniczna, warunki dostawy, takie jak termin dostawy, 

sposób dostawy oraz czas dostawy lub okres realizacji.  

Art. 91 ust. 3 ustawy - Kryteria oceny ofert nie mogą dotyczyć właściwości wykonawcy, a w 

szczególności jego wiarygodności ekonomicznej, technicznej lub finansowej. 

IV. 

Izba  wskazuje,  że  na  podstawie  art.  191  ust.  2  ustawy  wydając  wyrok,  Izba  bierze  

za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Na podstawie art. 190 ust. 1 ustawy 

–  Strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  

do  stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Dowody  na  poparcie  swych 

twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej  strony  i  uczestnicy  postępowania 

odwoławczego  mogą  przedstawiać  aż  do  zamknięcia  rozprawy.  Przepis  ten  nakłada  na 

Strony  postępowania  obowiązek,  który  zarazem  jest  uprawnieniem  Stron,  wykazywania 

dowodów na stwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne.  

Podkreślenia  wymaga  w  tym  miejscu,  że  postępowanie  przed  Izbą  stanowi 

postępowanie  kontradyktoryjne,  czyli  sporne,  a  z  istoty  tego  postępowania  wynika,  że  spór 

toczą  Strony  postępowania  i  to  one  mają  obowiązek  wykazywania  dowodów,  z  których 

wywodzą określone skutki prawne.  

Powołując  w  tym  miejscu  regulację  art.  14  ustawy  do  czynności  podejmowanych 

przez zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego 

stosuje się przepisy ustawy  z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny, jeżeli przepisy 

ustawy nie stanowią inaczej, przechodząc do art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia 

faktu  spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne  należy  wskazać,  iż 

właśnie z tej zasady wynika reguła art. 190 ust 1 ustawy. Przepis art. 6 Kodeksu cywilnego 

wyraża  dwie  ogólne  reguły,  a  mianowicie  wymaganie  udowodnienia  powoływanego  przez 

stronę  faktu,  powodującego  powstanie  określonych  skutków  prawnych  oraz  usytuowanie 

ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z faktu tego wywodzi skutki prawne; ei 

incubit  probatio  qui  dicit  non  qui  negat  (na  tym  ciąży  dowód  kto  twierdzi,  a  nie  na  tym  kto 

zaprzecza). Izba wskazuje, że postępowanie odwoławcze jest odrębnym od postępowania o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  postępowaniem,  które  ma  na  celu  rozstrzygnięcie 

powstałego  pomiędzy  Stronami  sporu.  W  trakcie  postępowania  odwoławczego  to 

Odwołujący  kwestionuje  podjęte  przez  Zamawiającego  decyzje  w  zakresie  oceny  ofert  i 

wykonawców  w  postępowaniu,  nie  zgadza  się  z  podjętymi  czynnościami  lub  zaniechaniem 

określonych działań, tak więc zgodnie z regułą płynącą z art. 190 ustawy to na Odwołującym 

ciąży ciężar dowiedzenia, że stanowisko Zamawiającego jest nieprawidłowe. Izba wskazuje 

w tym miejscu na wyrok Sądu Okręgowego w P. z dnia 19 marca 2009 roku sygn. akt X Ga 

32/09,  w  którym  to  orzeczeniu  Sąd  wskazał  między  innymi  Ciężar  udowodnienia  takiego 

twierdzenia  spoczywa  na  tym  uczestniku  postępowania,  który  przytacza  twierdzenie  o 

istnieniu  danego  faktu,  a  nie  na  uczestniku,  który  twierdzeniu  temu  zaprzecza  (…). 

Aktywność  we  wnioskowaniu  dowodów  winien  wykazywać  zwłaszcza  odwołujący,  gdyż  w 

większości przypadków to on będzie wywodził z faktu skutki prawne.  

Za wyrokiem z dnia 21 stycznia 2012 roku Krajowej Izby Odwoławczej sygn. akt KIO 54/12: 

Zgodnie  z  art.  190  ust.  1  ustawy  p.z.p.  strony  są  obowiązane  wskazywać  dowody  dla 

stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c. 

w  zw.  z  art.  14  ustawy  p.z.p.  spoczywa  na  osobie,  która  z  danego  faktu  wywodzi  skutki 

prawne.  Ciężar  dowodu  rozumieć  należy  z  jednej  strony  jako  obarczenie  strony  procesu 

obowiązkiem przekonania sądu (w tym przypadku Krajowej Izby Odwoławczej) dowodami o 

słuszności  swoich  twierdzeń,  a  z  drugiej  konsekwencjami  zaniechania  realizacji  tego 

obowiązku,  lub  jego  nieskuteczności,  zaś  tą  konsekwencją  jest  zazwyczaj  niekorzystny  dla 

strony wynik postępowania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II 

CSK  293/07).  Postępowanie  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  toczy  się  z  uwzględnieniem 

zasady kontradyktoryjności, zatem to strony obowiązane są przedstawiać dowody a Krajowa 

Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron w jego wypełnianiu 

(wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07, wyrok Sądu 

Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN 406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego 

z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok KIO 1639/11). 

V. 

Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  w  dniu  22  czerwca  2017  roku  dokonał  modyfikacji 

postanowień  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (dalej:  SWIZ).  Zamawiający 

zmodyfikował punkty 8 i 12 Załącznika nr 7 do SWIZ - Wzór opisu parametrów technicznych 

oraz  w  tym  zakresie  uwzględnił  zarzuty  odwołania  (o  czym  mowa  w  punkcie  I  tego 

uzasadnienia). Zamawiający zmodyfikował również postanowienia punktu 13 Załącznika nr 7 

do SWIZ - Wzór opisu parametrów technicznych.  

Zamawiający zmodyfikował również postanowienia punktu 18 podpunkt 4 SWIZ i w miejsce 

dotychczasowego brzmienia warunku udziału w postępowaniu Zamawiający wprowadził:  

„4) zdolności technicznej lub zawodowej Zamawiający wymaga: 

 Wykonania w okresie ostatnich 3 lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres 

prowadzenia  działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie,  co  najmniej  dwóch    dostaw 

rozdrabniaczy  odpadów  komunalnych  o  wartości  brutto  jednostkowej  dostawy  wynoszącej 

minimum 1 200 000,00 PLN.” 

VI. 

W zakresie poszczególnych zarzutów odwołania: 

Zarzut naruszenia art. 29  oraz art. 7 ust. 1 ustawy Izba uznała za niezasadny.  

Określone  w  ustawie  zasady,  w  tym  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców, proporcjonalności  to „szkielet” każdego z postępowań o udzielnie zamówienia 

publicznego  jak  również  całego  systemu  zamówień  publicznych.  Zaznaczyć  jednakże 

należy,  że  kwestia  konkurencji  winna  być  kategorią,  którą  należy  rozpatrywać  

z  uwzględnieniem  danego  rynku,  którego  dotyczy  konkretne  zamówienie  jak  również 

uzasadnionych  potrzeb  Zamawiającego,  czasu  w  jakim  Zamawiający  udziela  zamówienia. 

Niewątpliwe  Zamawiający  mają  prawo  opisując  przedmiot  zamówienia  do  określenia 

wymagań  technicznych  i  jakościowych  uwzględniających  niezbędne  Zamawiającemu 

standardy,  przy  uwzględnieniu  realnych  potrzeb  Zamawiającego.  Sąd  Okręgowy  w  B.  w 

wyrok z dnia 27 maja 2009 roku sygn. akt: II Ca 158/09 wskazał -  Z przepisu art. 7 ust. 1 

pzp  wynika,  że  zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe 

traktowanie  wykonawców.  Zatem  należy  uznać,  że  fundamentalnymi  zasadami 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  są  zasady  uczciwej  konkurencji  oraz 

równego  traktowania  wykonawców.  Stosowanie  tych  zasad  prowadzi  do  realizacji  celu 

określonego  w  pzp  jakim  jest  wybranie  najkorzystniejszej  oferty  spełniającej  potrzeby 

zamawiającego.  Przepis  art.  29  ust.  2  pzp  z  kolei  wprowadza  zakaz  dokonywania  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Jednakże 

zakaz ten nie oznacza konieczności nabycia przez zamawiającego dostaw, usług czy robót 

budowlanych nie odpowiadających jego potrzebom, zarówno co do jakości, funkcjonalności 

czy wymaganych parametrów technicznych, jedynie nakazuje dopuścić konkurencję między 

wykonawcami  mogącymi  spełnić  postawione  wymogi  w  odniesieniu  do  przedmiotu 

zamówienia  bez  ograniczenia  dostępu  do  zamówienia  (tak  Małgorzata  Stachowiak  w  M. 

Stachowiak,  J.  Jerzykowski,  W.  Dzierżanowski,  Prawo  zamówień  publicznych.  Komentarz, 

LEX 2007, wyd. II.).(…)  

Zamawiający  zobowiązany  jest  w  oparciu  o  art.  29  ust.  1  ustawy  do  opisania 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie 

dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniając  wszystkie  wymagania  i  okoliczności 

mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty,  zgodnie  z  ust.  2  przedmiotu  zamówienia  nie 

można  opisywać  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Tym  samym  nie 

można  uznać  za  prawidłową  argumentację  Odwołującego  wskazującą  na  to,  że  przedmiot 

zamówienia  powinien  być  opisany  ogólnie,  jak  najbardziej  ogólnie  co  wynika  z  tego,  

ż

e  powinien  być  dostępny  dla  jak  największej  grupy  wykonawców.  Podkreślić  należy,  

ż

e  postępowanie  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  nie  stanowi  postepowania,  w  którym 

Zamawiający  ma  kupić  cokolwiek,  co  wykonawcy  zechcą  mu  sprzedać.  W  postępowaniu  

o  udzielnie  zamówienia  publicznego,  Zamawiający  jak  każdy  gospodarz  dbający  o  swoje 

potrzeby uprawniony jest do kupna określonych rzeczy, a w ramach tych określonych rzeczy 

nieuprawniona jest taka specyfikacja techniczna, która eliminowałaby w sposób niezasadny 

określone  przedmioty,  a  przez  to  ich  producentów  czy  dystrybutorów.  Podkreślić  należy,  

ż

e konkurencja nie polega na tym, że Zamawiający ma dopuścić możliwość złożenia oferty 

na cokolwiek, lecz ma prawo określić swoje potrzeby. Opis przedmiotu zamówiona powinien 

umożliwiać  wykonawcom  jednakowy  dostęp  do  zamówienia  i  nie  może  powodować 

nieuzasadnionych  przeszkód  w  otwarciu  zamówień  publicznych  na  konkurencję,  co  nie 

oznacza,  że  zasada  konkurencji  ma  prowadzić  do  sytuacji,  w  której  o  zamówienie  muszą 

móc ubiegać się wszyscy wykonawcy. Warto w tym miejscu również wskazać na orzeczenie 

Sądu  Okręgowego  w  G.,  który  w    wyroku  z  dnia  23  stycznia  2009  roku  sygn.  akt  XII  Ga 

431/09 uzasadniał: Podkreślić trzeba, że zakaz przewidziany przepisem art. 29 ust. 2 ustawy 

...  nie  oznacza  konieczności  nabycia  przez  zamawiającego  dostaw,  usług  czy  robót 

budowlanych  nieodpowiadających  jego  potrzebom,  zarówno  co  do  jakości,  funkcjonalności 

czy  wymaganych  parametrów  technicznych,  a  jedynie  nakazuje  dopuścić  konkurencję 

między  wykonawcami  mogącymi  spełnić  postawione  wymogi  w  odniesieniu  do  przedmiotu 

zamówienia  bez  ograniczania  dostępu  do  zamówienia.  Stąd  bardzo  istotną  czynnością 

zamawiającego  jest  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  przez  wskazanie  tych  jego 

cech,  które  mają  dla  zamawiającego  kluczowe  znaczenie.  Zamawiający,  działając  w 

granicach  określonych  przepisami  prawa  ma  prawo  sprecyzować  przedmiot  zamówienia  o 

określonych  minimalnych  standardach  jakościowych  i  technicznych.  Ponadto  nie  jest 

podstawą  do  uznania,  że  przedmiot  zamówienia  został  określony  w  sposób  sprzeczny  z 

zasadami  ustawowymi  to,  że  wypełnienie  wymagań  technicznych  jest  trudne  do  spełnienia 

dla  danego  wykonawcy  (por.  wyrok  Zespołu  Arbitrów  z  dnia  07.02.2005  roku,  sygn.  akt 

UZP/ZO/0-175/05).  (…)  Sąd  Okręgowy  podziela  stanowisko  wyrażone  przez  Krajową  Izbę 

Odwoławczą  w  uzasadnieniu  wyroku  z  dnia  09.X.2008r.,  syg.  akt  KIO//UZP  1024/08, 

zgodnie z którym " (...) Bezspornie Zamawiający ma prawo opisać swoje potrzeby, żądając 

produktu  o  cechach  odpowiadających  jego  potrzebom,  a  w  tym  o  najwyższych  dostępnych 

standardach jakościowych, w oparciu o opinie użytkowników produktów. Rozwój technologii, 

a  w  ślad  za  tym  postąp  w  produkcji  sztucznej  nawierzchni  kolejnych  generacji  daje 

Zamawiającemu  prawo  wymagania  od  wykonawców  dostarczenia  produktu  o  pożądanych 

przez  niego  parametrach  w  nowoczesnej  technologii,  czyli  w  okolicznościach  sprawy, 

nawierzchni ze sztucznej trawy bez wypełnienia. W tym też zakresie Zamawiający kieruje się 

potrzebą  realizowanej  inwestycji,  celowością  i  ekonomiką  wydatkowania  środków 

publicznych  i  wykorzystywaniem  w  przyszłości  obiektu  sportowego.  Nie  można  postawić 

zarzutu  Zamawiającemu  utrudniania  uczciwej  konkurencji  przez  dążenie  do  uzyskania 

boiska  o  parametrach  najlepszych  wg  posiadanej  przez  niego  wiedzy".  W  ocenie  Sądu 

Okręgowego  chybionym  jest  zarzut  skarżącego,  iż  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  w  tej 

konkretnej sprawie Zamawiający zastosował nazbyt wygórowane parametry sztucznej trawy. 

Biorąc pod uwagę charakter inwestycji  zamierzonej przez ... o sztucznej nawierzchni, który 

ma  spełniać  wymagania  odpowiadające  standardom  światowym)  nie  sposób  odmówić  racji 

Zamawiającemu,  iż  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  przez  niego 

wskazany  było  uzasadnione  potrzebami  Zamawiającego  dążącego  do  uzyskania  boiska  o 

parametrach  najlepszych  wg  posiadanej  przez  niego  wiedzy.  Powtórzyć  trzeba,  że  nie  w 

każdym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  mogą  zaoferować  żądany 

przedmiot  zamówienia  wszyscy  wykonawcy  działający  w  danej  branży,  co  nie  jest 

równoznaczne  z  naruszeniem  zasady  uczciwej  konkurencji.  Ograniczona  liczba 

wykonawców  mogących  uczestniczyć  w  postępowaniu,  z  uwagi  na  określony  przedmiot 

zamówienia, nie jest naruszeniem zasady uczciwej konkurencji (por. wyrok Zespołu Arbitrów 

z dnia 27.07.2007 roku, sygn. akt UZP/ZO/0-879/07). Natomiast w wyroku Naczelnego Sadu 

Administracyjnego  z  dnia  4  lutego  2015  roku  sygn.  akt  GSK  2203/13  zostało 

wyartykułowane,  że  Celem  postępowania  jest  nabycie  przez  zamawiającego  rzeczy  (praw, 

usług),  które  odpowiadają  jego  potrzebom.  Zasadnie  podnosi  skarżący,  iż  stosowanie 

zasady  uczciwej  konkurencji  nie  może  prowadzić  do  nabycia  dostaw  czy  usług,  które  nie 

odpowiadają  potrzebom  zamawiającego.  Przez  sformułowanie  potrzeb  zamawiającego  w 

stanie  faktycznym  rozpoznawanej  sprawy  należy,  w  ocenie  Sądu,  rozumieć  nie  tylko 

określenie  rodzaju  urządzeń,  które  zamawiający  zamierza  nabyć  oraz  zasad  serwisu 

gwarancyjnego  tych  urządzeń.  Zmawiający  ma  prawo,  a  jako  jednostka  sektora  finansów 

publicznych  i  obowiązek,  planowania  racjonalnej  pod  względem  finansowym  i  użytkowym 

eksploatacji  urządzeń  również  po  okresie  gwarancyjnym,  w  związku  z  czym  określenie 

przedmiotu zamówienia powinno uwzględniać również ten element.  

Również  Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  swoim  orzecznictwie  konsekwentnie  wskazuje,  że 

granicą  rygoryzmu  przy  formułowaniu  wymagań  w  zakresie  parametrów  technicznych 

zamówienia  są  potrzeby  Zamawiającego,  obiektywie  skonkretyzowane  w  przygotowanym 

przez  Zamawiającego  opisie  przedmiotu  zamówienia.  Konkludując,  Izba  odwołując  się  do 

przedstawionej  argumentacji  przez  jednego  z  uczestników  postępowania  odwoławczego 

wskazującego na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 12 czerwca 2015 roku sygn. akt  

KIO  1107/15,  KIO  1114/15,  w  którym  słusznie  Izba  wskazała,  że  właściwie  każdy  opis 

przedmiotu zamówienia niesie za sobą ograniczenie konkurencji pośrednio lub bezpośrednio 

preferując  jednych  wykonawców  i  dyskryminując  innych.  To  jednak  nie  oznacza,  że 

naruszono zasadę z art. 7 ust. 1 ustawy pzp. 

Izba  wskazuje,  że  w  trakcie  rozprawy  Odwołujący  oświadczył,  że  celem  odwołania 

jest  dopuszczenie  przez  Zamawiającego  rozwiązania  opartego  na  dwuwałowym  układzie 

rozdrabniającym  jednocześnie  wyjaśniając,  że  rozdrabniacz  do  odpadów  dwuwałowy  jest 

innym rozwiązaniem niż rozdrabniacz do odpadów jednowałowy - rozdrabniacz dwuwałowy 

m.in. ma automatyczny  rewers, jest sterowany komputerowo, a także posiada hydrauliczny 

napęd  układu  roboczego.  Izba  zaznacza  i  podkreśla,  że  przedmiotem  postepowania  o 

udzielnie  przedmiotowego  zamówienia  publicznego  nie  jest  dostawa  jakiegokolwiek 

mobilnego  rozdrabniacza  do  odpadów  komunalnych,  lecz  dostawa  jednowałowego 

mobilnego  rozdrabniacza  do  odpadów  komunalnych.  Zamawiający  uwzględniając  część 

zarzutów  w  zakresie  opisu  przedmiotu  zamówienia  –  jak  wskazał  w  trakcie  rozprawy 

Odwołujący  i  co  zobrazował  w  dowodzie  złożonym  na  rozprawie    (1  karta  zawierająca 

zestawienie  technicznych  parametrów  poszczególnych  rozdrabniaczy)  –  dopuścił  szeroką 

konkurencję  pomiędzy  rozdrabniaczami  jednowałowymi,  jednakże  nie  uwzględnił  tego 

zarzutu,  który  w  zasadzie  dla  Odwołującego  jest  kluczowy,  a  mianowicie  możliwość 

zaoferowania rozdrabniacza dwuwałowego.   

W  ocenie  Izby  istotnym  jest  również  dla  rozpoznania  tej  sprawy  fakt,  że  Odwołujący  

w  trakcie  rozprawy  porównał  rozdrabniacze  jedno  i  dwuwałowe  do  najbardziej  obrazowego 

przykładu,  a  mianowicie  samochodów  z  silnikiem  benzynowym  oraz  z  silnikiem  na  olej 

napędowy  –  oba  samochody  będą  mogły  jechać  i  osiągać  określone  wartości  np. 

przyspieszenia,  ale  rozwiązania  techniczne,  dzięki  którym  się  poruszają  są  zupełnie  inne. 

Tak samo inne są rozwiązania mobilnych rozdrabniaczy jednowałowych i dwuwałowych choć 

ich wydajność pracy może być na takim samym poziomie. W tym miejscu Izba zaznacza, że 

nie jest celem tego postępowania rozstrzyganie, które z rozwiązań tzn. rozdrabniacz mobilny 

jednowałowy  czy  rozdrabniacz  mobilny  dwuwałowy  jest  lepszym.  Izba  rozstrzyga  w 

postępowaniu kontradyktoryjnym, czy zostały naruszone przepisy ustawy odnoszące się do 

obowiązku zachowania zasad konkurencyjności przy opisywaniu przedmiotu zamówienia.  

Zamawiający,  zdaniem  Izby,  nie  naruszył  zasad  prawa  zamówień  publicznych  przez 

określenie w SWIZ, a co za tym idzie wymaganie zaoferowania, tylko jednego rozwiązania, 

jednego z dwóch rodzajów rozdrabniaczy mobilnych. Podkreślenia wymaga w tym miejscu, 

ż

e  nie  sposób  zgodzić  się  z  argumentacją  Odwołującego  przedstawioną  na  rozprawie,  że 

konkurencja  zostałaby  zachowana  wtedy,  gdyby  Zamawiający  dopuścił  wszystkie 

rozwiązania istniejące na rynku tj. dwa rozwiązania – mobilne rozdrabniacze jednowałowe i 

mobilne  rozdrabniacze  dwuwałowe.  Odwołujący  w  uzasadnieniu  odwołania  referował  do 

rozwiązań  równoważnych  oraz  opcjonalnych,  które  w  prawie  zamówień  publicznych  mają 

swoje  skonkretyzowane  definicje  i  stanowią  konkretne  instytucje,  które  mogą  być 

wykorzystywane  przez  Zamawiającego  w  prowadzonym  postepowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Jednakże  poza  odniesieniem  się  –  jak  się  wydaje  jedynie 

potocznym  –  do  równoważności  i  opcjonalności  Odwołujący  nie  odnosił  się  do  żadnych 

postanowień SWIZ, ponieważ regulacji w tym zakresie nie było, a Zamawiający nie opisywał 

przedmiotu  zamówienia  przez  padanie  nazwy  własnej  lub  w  inny  sposób  generujący 

konieczność  określenia  parametrów  równoważnych,  jak  również  nie  przewidział  żadnych 

opcji.  

Wskazać należy również, że podnoszona w trakcie rozprawy zarówno przez Zamawiającego 

jak i Odwołującego w pkt 6 załącznika nr 7 do SWIZ - Wzór opisu parametrów technicznych: 

komora  załadunku  powinna:  (…)  posiadać  maksymalną  wysokość  załadunku,  posiadać 

minimalną  szerokości  załadunku  2  800  mm  -  po  pierwsze,  co  należy  uznać  za  kluczowy 

argument,  parametr  ten  nie  był  kwestionowany  przez  Odwołującego.  Po  drugie  w  ocenie 

Izby  nie  sposób  zgodzić  się  z  Odwołującym,  że  parametr  ten  odnosi  się  do  szerokości 

załadunku,  a  nie  szerokości  komory  rozdrabniającej.  Czytając  wskazane  przez 

Zamawiającego wymagania techniczne nie sposób uznać, że wskazane wymaganie dotyczy 

szerokości  załadunku,  czyli  szerokości  odpadów  komunalnych,  które  miałby  być 

rozdrabniane.  Zamawiający  w  tym  postępowaniu  zamawia  mobilny  rozdrabniacz  

do odpadów komunalnych, a nie określa szerokość odpadów. Izba  zwraca również uwagę, 

ż

e  Odwołujący  przedstawiając  argumentację  w  tym  zakresie  wskazał  również,  

ż

e  w  proponowanym  przez  Odwołującego  rozwiązaniu  krótszy  wał  o  długości  1  750  mm,  

a  dokładnie  dwa  wały  tej  długości,  będą  obsługiwane  przez  rynnę  zsypową  hydrauliczna, 

która  będzie  odpowiednio  pracowała.  Tym  samym  wskazał  ponownie  Odwołujący,  

ż

e  rozwiązanie,  którego  dopuszczenia  domaga  się  jest  inne  od  tego,  które  wybrał  i  opisał  

w SWIZ Zamawiający.  

Zamawiający  w  trakcie  rozprawy  wyjaśnił,  że  za  pomocą  mobilnego  rozdrabniacza 

rozdrabniane  będą  odpady  komunalne,  które  są  odpadami  pochodzącymi  z  gospodarstw 

domowych, tym samym mogą to być różne odpady i dlatego uwzględniając własne potrzeby 

Zamawiający zamierza przeznaczyć urządzenie nabyte w ramach przedmiotowej procedury 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  do  rozdrabniania  odpadów  wielkogabarytowych 

głównie np. wersalki, lodówki, szafy. Zamawiający w trakcie rozprawy jak również w piśmie 

procesowym  wskazał,  że  przy  doborze  rodzaju  urządzenia  kierował  się  posiadanym 

doświadczeniem, wewnętrznymi analizami Zamawiającego. Zamawiający wskazał, że wybrał 

rozwiązanie  jednowałowe  rozdrabniacza  z  uwagi  również  na  to,  że  jest  to  rozwiązanie 

bardziej  uniwersalne  i  umożliwia  wykorzystanie  bez  wymiany  wałów  do  rozdrabniania 

różnych  odpadów.  Izba  zaznacza,  że  Odwołujący  nie  kwestionowała  argumentacji 

Zamawiającego  wskazującej  na  konieczność  wymiany  wałów  w  przypadku  rozdrabniania 

różnej frakcji odpadów komunalnych. 

Reasumując  powyższą  część  uzasadnienia  Izba  stwierdza,  że  nie  doszło  do  naruszenia 

przepisów  ustawy  dotyczących  opisu  przedmiotu  zamówienia  i  zasad  prawa  zamówień 

publicznych.  Sam  Odwołujący  stwierdził,  że  w  wyniku  dokonanych  zmian  opisu  przedmiotu 

zamówienia w efekcie uwzględnienia dwóch zarzutów odwołania dopuszczonych do udziału 

w  postepowaniu  jest  co  najmniej  kilku  wykonawców,  którzy  są  w  stanie  zaoferować 

rozwiązanie  jakiego  wymaga  Zamawiający.  Należy  mieć  również  na  uwadze,  

ż

e Zamawiający wskazał, że dokonując szacowania wartości zamówienia co najmniej trzech 

producentów  wskazało,  że  posiada  urządzenia  jakie  przed  modyfikacją  SIWZ  odpowiadały 

wymaganiom  technicznym  Zamawiającego.  Słusznie  również  podnosił  Zamawiający,  

ż

e  Odwołujący  nie  wykazał,  nie  potwierdził  zawartej  w  odwołaniu  tezy  odnośnie  spełnienia 

wymagań  przedmiotowych  tylko  przez  jedno  urządzenie  jednowałowe.  Nadmienić  należy 

również,  że  celem  Odwołującego  była  taka  zmiana  postanowień  SWIZ,  która  doprowadzi  

do dopuszczenia w postępowaniu możliwości oferowania drugiego z istniejących rozwiązań, 

a mianowicie rozdrabniacza dwuwałowego. Izba podkreśla, że fakt, że wykonawca nie może 

złożyć oferty w postępowaniu z uwagi na to, że posiada inny rodzaj urządzenia niż określone 

przez  Zamawiającego,  nie  stanowi  o  tym,  że  Zamawiający  naruszył  przepisy  ustawy  

i  obowiązany  jest  dopuścić  możliwość  złożenia  oferty  przez  każdego  z  wykonawców,  który 

chce  sprzedać  określone  urządzenie  innego  rodzaju.  Nawiązując  do  przykładu 

przedstawionego  przez  Odwołującego,  jeżeli  Odwołujący  chciałby  kupić  samochód  

z  silnikiem  benzynowym  to  poza  zainteresowaniem  Odwołującego  pozostałby  samochody  

z silnikiem na olej napędowy.  

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  długości  wału  rozdrabniającego  jak  również  wymagania 

dotyczącego  noży  rozdrabniających  w  związku  z  nieuwzględnieniem  zarzutu  dotyczącego 

możliwości  zaoferowania  urządzenia  innego  rodzaju  tj.  mobilnego  rozdrabniacza 

dwuwałowego,  z  którym  to  nierozerwalnie  związana  była  w  argumentacji  Odwołującego 

kwestia długości wału rozdrabniającego jak i noży rozdrabniających, Izba uznała, że zarzuty 

te  są  bezprzedmiotowe.  Jedynie  na  marginesie  wskazuje,  że  Zamawiający  argumentował  

w  trakcie  rozprawy  –  czego  nie  kwestionował  Odwołujący  –  że  mobilny  rozdrabniacz 

jednowałowy  nie  ma  noży  napawanych,  natomiast  mobilny  rozdrabniacz  dwuwałowy  

nie ma noży nakręcanych. W tym miejscu pojawił się również argument wskazywany przez 

Zamawiającego,  a  dotyczący  uzasadnienia  wyboru  rodzaju  urządzenia  mobilnego 

rozdrabniacza jednowałowego, mianowicie fakt, że istotne było dla Zamawiającego również 

to,  że  nakręcanie  noży  nie  powoduje  przestoju  tzn.  nie  trzeba  ściągać  wału  

do  naprawy  noży.  W  tym  zakresie  w  wątpliwość  poddał  Odwołujący  uzasadnienie 

Zamawiającego  wskazując,  że  wymiana  noży  zamontowanych  za  pomocą  śrub  wymaga 

również  pracy  osób  uprawnionych  do  tego,  jest  kosztowa  i  wymaga  użycia  spawarki  

w przypadku niemożliwości odkręcenia noża. Izba wskazuje, że niewątpliwie każdy sposób 

wymiany  noży,  czy  to  ich  napawanie  czy  też  przykręcenie  nowych  noży  rozdrabniających 

jest  kosztowane  i  wymaga  pracy  osób  umiejących  dokonywać  tych  czynności,  jednakże 

kluczowy  pozostaje  fakt,  że  w  mobilnych  rozdrabniaczach  jednowałowych  noże 

rozdrabniające są przykręcane 

W zasadzie argumentacja Odwołującego sprowadzała się w rozpoznawanej sprawie 

do  tego,  że  nie  może  on  zaoferować  rozwiązania,  które  posiada  –  tj.  mobilnego 

dwuwałowego  rozdrabniacza  odpadów  komunalnych.  Fakt  posiadania  danego  produktu 

przez  danego  wykonawcę  nie  stanowi  o  tym,  że  dany  Zamawiający  ma  nabyć  ten  produkt 

tylko  dlatego,  ze  wykonawca  go  posiada.  Zamawiający  ma  prawo  opisać  swoje  potrzeby, 

żą

dając  produktu  o  cechach  odpowiadających  jego  potrzebom,  a  w  tym  o  najwyższych 

dostępnych standardach jakościowych, w oparciu o opinie użytkowników produktów (Wyrok 

SO w G. z dnia 23 stycznia 2009 roku sygn. akt XII Ga 431/09) jednocześnie dokonując tego 

z  uwzględnieniem  racjonalnego  planowania  dokonywanych  wydatków  zarówno  pod 

względem finansowym jak i użytkowym (wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 4 

lutego  2015  roku  sygn.  akt  GSK  2203/13).    Zamawiający,  mając  na  uwadze  konieczność 

zabezpieczenia swoich potrzeb na odpowiednim poziomie, uprawniony jest do takiego opisu 

parametrów  zamówienia,  by  jego  realizacja  odpowiadała  zarówno  jego  uzasadnionym 

potrzebom, możliwościom finansowym, nie naruszając przy tym zasady uczciwej konkurencji 

możliwości  złożenia  ofert  przez  wykonawców,  będących  w  stanie  podołać  wymaganiom 

Zamawiającego,  w  sposób  nie  naruszający  równowagi  pomiędzy  dobrem  Zamawiającego  i 

uczestników  postępowania.  Zamawiający  ma  prawo  sprecyzować  przedmiot  zamówienia  w 

oparciu  o  określone  minimalne  standardy  poprzez  wskazanie  parametrów  i  może  opisać 

przedmiot zamówienia w taki sposób, który uzasadnia jego racjonalne i obiektywne potrzeby, 

przy  czym  nie  muszą  być  to  potrzeby  określone  na  poziomie  minimalnym.  (wyrok 

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 października 2015 roku, sygn. akt 

VIII  SA/Wa  311/15).  Zamawiający  dopuścił  szeroko  konkurencję  pomiędzy  podmiotami 

dysponującymi  mobilnymi  jednowałowymi  rozdrabniaczami  odpadów  komunalnych,  na  co 

wskazał  również  sam  Odwołujący.  Nie  sposób  tym  samym  uznać,  aby  Zamawiający 

ograniczał konkurencje w postepowaniu.  

Zarzut naruszenia art. 22 ust. 1  oraz art. 7 ust. 1 ustawy Izba uznała za niezasadny. 

Na  wstępie  Izba  wskazuje,  że  Zamawiający  w  dniu  22  czerwca  2017  roku  zmodyfikował 

postanowienia  punktu  18  podpunkt  4  SWIZ  i  w  miejsce  dotychczasowego  brzmienia: 

„wykonania  co  najmniej  dwóch  dostaw  związanej  z  dostawą  urządzenia  wyposażonego  

w silnik wysokoprężny o mocy min. 300"kW" i o długości wału rozdrabniającego co  najmniej 

3000  mm  i  wartości  brutto  jednostkowej  dostawy  wynoszącej  minimum    1 500  000,00  PLN  

w  okresie  nie  dłuższym  jak  3  lata  licząc  do  momentu  złożenia  oferty,  a  jeżeli  okres 

prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie.”  

Zamawiający wprowadził:  

„Wykonania w okresie ostatnich 3 lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres 

prowadzenia  działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie,  co  najmniej  dwóch  dostaw 

rozdrabniaczy  odpadów  komunalnych  o  wartości  brutto  jednostkowej  dostawy  wynoszącej 

minimum 1 200 000,00 PLN.” 

Zamawiający  dokonał  modyfikacji  w  zakresie  opisu  warunku  udziału  w  postępowaniu,  jak 

sam wskazał, w związku z dokonaną zmianą opisu przedmiotu zamówienia.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  uwzględnia 

odwołanie  w  sytuacji,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  

lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Stosownie  

do  przepisu  art.  191  ust.  2  ustawy,  wydając  wyrok,  Izba  bierze  za  podstawę  stan  rzeczy 

ustalony  w  toku  postępowania.  Izba,  mając  na  uwadze  przywołany  przepis  art.  191  ust.  2 

ustawy,  wzięła pod uwagę stan rzeczy ustalony w toku postępowania, a zatem na moment 

wyrokowania w sprawie. 

Izba  wskazuje,  że  ustawa  de  lege  lata  w  związku  z  wniesieniem  odwołania  nie  nakazuje 

Zamawiającemu  powstrzymania  się  z  dokonywaniem  w  prowadzonym  postępowaniu 

dalszych  czynności,  Zamawiający  może  ich  dokonywać;  w  tym  może  również  wykonywać 

czynności  zgodnie  z  żądaniami  odpowiadającymi  części  zarzutów  odwołania,  co  nie  musi 

oznaczać  i  nie  oznacza  uwzględnienia  zarzutów  odwołania  w  części  czy  całości. 

Zamawiający nie może jedynie do czasu wydania orzeczenia przez Izbę zawrzeć umowy w 

sprawie  zamówienia  publicznego.  Izba  bierze  pod  uwagę  stan  rzeczy  ustalony  w  toku 

postępowania  odwoławczego.  Wynika  z  tego,  że  również  czynności  dokonane  przez 

Zamawiającego  w  prowadzonym  postępowaniu  po  wniesieniu  odwołania  składają  się  na 

stan  rzeczy  ustalony  w  toku  postępowania  odwoławczego,  który  jest  brany  pod  uwagę  z 

urzędu  przy  ustalaniu  wyniku  sprawy  według  reguły  z  art.  192  ust.  2  ustawy.  Jeżeli  nowe 

czynności  spowodowały  usunięcie  objętych  zarzutami  naruszeń  przepisów  ustawy, 

podtrzymane  w  tym  zakresie  odwołanie  podlega  oddaleniu,  z  uwagi  na  brak  wpływu  tych 

naruszeń  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  dacie  wyrokowania. 

Zamawiający  dokonał  zmiany  postanowień  SWIZ  przed  rozpoczęciem  posiedzenia  

z udziałem stron, a po złożeniu odwołania w przedmiotowej sprawie. Izba nie może pominą 

informacji przedstawionych przez Zamawiającego w toku postępowania odwoławczego i nie 

uwzględniać  ustalonego  stanu  rzeczy  przy  wyrokowaniu.  Jednocześnie  należy  zaznaczyć, 

ż

e  Zamawiający  wprowadził  nową  treść  warunku  jakiego  spełnienia  wykazania  wymaga  

od wykonawcy składającego ofertę w postępowaniu, co oznacza, że  wprowadził całe nowe 

postanowienie,  które  wykonawca  może  kwestionować  w  odrębnym  postepowaniu 

odwoławczym.  

Zarzut  naruszenia  art.  91  ust.  1,  2  i  3  ustawy  oraz  wniosek  o  unieważnienie 

przedmiotowego postepowania o udzielenie zamówienia publicznego. 

Izby stwierdziła, że wyspecyfikowane przez Odwołującego na wstępie odwołania naruszenie 

przepisów ustawy art. 91 ust. 1, 2 i 3 nie znajduje uzasadnienia w treści odwołania.  

Izba wskazuje, że w ramach środków ochrony prawnej następuje - w zakresie wyznaczonym 

treścią 

zarzutów 

odwołania 

kontrola 

poprawności 

działania 

Zamawiającego 

(podejmowanych  przez  niego  czynności  w  postępowaniu  bądź  bezprawnych  zaniechań), 

pod względem zgodności z przepisami ustawy. Zakres rozstrzygnięcia – zgodnie z  art. 192 

ust.  7  ustawy  wyznacza  treść  odwołania  –  kwestionowana  w  nim  czynność,  oraz  przede 

wszystkim podniesione zarzuty. Zgodnie z treścią tego przepisu, Izba nie może orzekać co 

do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Zgodnie  z  treścią  art.  180  ust.  3  ustawy 

(analogicznie  stanowi  §  4  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  22  marca  2010  r. 

w  sprawie  regulaminu  postępowania  przy  rozpatrywaniu  odwołań),  odwołanie  powinno 

wskazywać  czynność  lub  zaniechanie  czynności  Zamawiającego,  której  zarzuca  się 

niezgodność  z  przepisami  ustawy,  zawierać  zwięzłe  przedstawienie  zarzutów,  określać 

żą

danie  oraz  wskazywać  okoliczności  faktyczne  i  prawne  uzasadniające  wniesienie 

odwołania.  Tym  samym  należy  podkreślić,  że  właśnie  określone  w  ww.  przepisie  wymogi 

konstrukcyjne  odwołania  przesądzają,  że  treść  zarzutu  nie  jest  ograniczona  wyłącznie  do 

twierdzeń zawartych we wstępnej części odwołania (petitum), a dotyczy również okoliczności 

faktycznych  zawartych  w  sformułowanej  przez  Odwołującego  argumentacji.  Odwołanie 

powinno  wyrażać  zastrzeżenia  wobec  dokonanych  przez  Zamawiającego  czynności  lub 

zaniechań, co oznacza obowiązek zaprezentowania przez Odwołującego nie tylko podstawy 

prawnej takich zastrzeżeń, ale przede wszystkim argumentacji odnoszącej się postulowanej 

oceny. Oznacza to zatem konieczność odniesienia się do elementów stanu faktycznego, jak 

również  podjętych  czynności  lub  zaniechań  Zamawiającego  w  taki  sposób,  który  pozwoli  

na uznanie, że podniesione zostały konkretne zarzuty  wobec tych czynności lub zaniechań 

przypisanych Zamawiającemu. 

Warto  zaznaczyć,  że  z  postawionymi  zarzutami  skorelowane  jest  żądanie,  kierowane  w 

związku z podnoszonymi nieprawidłowościami  w działaniu Zamawiającego. Ono to bowiem 

wyznacza  zakres  rozstrzygnięcia  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  –  w  myśl  §  34  ust.  1 

powołanego  rozporządzenia  w  sprawie  regulaminu  postępowania  przy  rozpatrywaniu 

odwołań,  orzeczenie  wydawane  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą    zawiera,  w  przypadku 

wyroku, rozstrzygnięcie o żądaniach stawianych przez Odwołującego – co po myśli art. 192 

ust.  3  pkt  2)  i  3)  ustawy,  następuje  z  urzędu  –  rozstrzygnięcie  o  karze  finansowej, 

unieważnieniu umowy  w całości bądź  w części,  o skróceniu okresu obowiązywania umowy 

albo  o  stwierdzeniu  naruszenia  przepisów  ustawy.  Powyższe  wskazuje  jednoznacznie,  

ż

e  odwołanie  powinno  konkretyzować  postawiony  zarzut,  zawierać  wskazanie  okoliczności 

faktycznych,  które  uzasadniają  stawianie  Zamawiającemu  wyartykułowanych  w  odwołaniu 

zastrzeżeń.  O  treści  zarzutu  decyduje  przytoczona  podstawa  faktyczna,  wskazane  przez 

danego  Odwołującego  okoliczności  faktyczne,  wskazywane  uzasadnienie,  jak  i  przypisana 

im  kwalifikacja  prawna,  szczególnie,  że  ta  kwalifikacja  prawna  decyduje  o  uwzględnieniu 

żą

dania odwołania.  

Izba  zaznacza,  że  orzecznictwo  sądów  powszechnych  jak  również  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  wskazuje  na  potrzebę  ścisłego  odczytywania  treści  zarzutu,  w  tym  przede 

wszystkim  niedopuszczalność  wykraczania  poza  jego  treść.  Jak  wskazano  w  uzasadnieniu 

wyroku  Sądu  Okręgowego  w  G.  z  29  czerwca  2009  r.  w  spr.  X  Ga  110/09,  „O  tym  jakie 

twierdzenia lub zarzuty podnosi strona w postępowaniu nie przesądza bowiem proponowana 

przez  nią  kwalifikacja  prawna  ale  okoliczności  faktyczne  wskazane  przez  tę  stronę.  Jeśli 

więc strona nie odwołuje się do konkretnych okoliczności faktycznych to skład orzekający nie 

może  samodzielnie  ich  wprowadzić  do  postępowania  tylko  dlatego,  że  można  je 

przyporządkować  określonej,  wskazanej  w  odwołaniu  kwalifikacji  prawnej.”  Na  potrzebę 

ś

cisłego  traktowania  pojęcia  zarzutu  wskazał  również  Sąd  Okręgowy  w  R.  w  uzasadnieniu 

wyroku  z  dnia  18  kwietnia  2012  r.  w  spr.  o  sygn.  I  Ca  117/12:  „W  zakresie  postępowania 

odwoławczego art. 180 ust. 1 i 3 pzp stanowi, że odwołanie które powinno zawierać zwięzłe 

przedstawienie  zarzutów,  przysługuje  wyłącznie  od  niezgodnej  z  przepisami  ustawy 

czynności  zamawiającego  podjętej  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  lub 

zaniechania czynności, do której jest zobowiązany na podstawie ustawy. Natomiast w myśl 

art.  192  ust.  7  pzp  KIO  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w 

odwołaniu.  Z  jednej  strony  zostało  więc  wprowadzone  przedmiotowe  ograniczenie  dla 

odwołującego się w postaci niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego, a z 

drugiej strony dla KIO, które nie może orzekać co do zarzutów niezwartych w odwołaniu. (…) 

Z  analizy  powyższych  przepisów  można  wyciągnąć  dwa  zasadnicze  wnioski  dla  niniejszej 

sprawy.  Po  pierwsze,  zarówno  granice  rozpoznania  sprawy  przez  KIO  jak  i  Sąd  są  ściśle 

określone przez zarzuty odwołania, oparte na konkretnej i precyzyjnej podstawie faktycznej. 

Sąd w postępowaniu toczącym się na skutek wniesienia skargi jest związany podniesionymi 

w odwołaniu zarzutami i wyznaczonymi przez nie granicami zaskarżenia.”  

Zauważyć  należy,  że  zgodnie  z  orzeczeniami  Sadu  Najwyższego  to  nie  podanie  podstawy 

prawnej,  a  uzasadnienie  faktyczne  jest  niezbędne  do  skutecznego  złożenia  środka 

zaskarżenia,  w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego  z 24 marca 2014 roku,  sygn. akt 

III CSK 156/14 czytamy: Oznacza to, że nawet wskazanie jej przez powoda nie jest wiążące 

dla sądu, który w ramach dokonywanej subsumcji jest zobowiązany do oceny roszczenia w 

aspekcie  wszystkich  przepisów  prawnych,  które  powinny  być  zastosowane  jako  mające 

oparcie w ustalonych faktach (por. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 1947 r., 

C III 137/47, OSNC 1948, nr 1, poz. 20, z dnia 2 maja 1957 r., II CR 305/57, OSNC 1958, nr 

3,  poz.  72;  wyrok  z  dnia  15  września  2004  r.,  III  CK  352/03,  niepubl.).  Podanie  błędnej 

podstawy prawnej nie może wywołać negatywnych skutków dla powoda. Zwrócono również 

uwagę w orzecznictwie na to, że wskazanie w pozwie przez profesjonalnego pełnomocnika 

powoda  podstawy  prawnej  żądania,  mimo  braku  takiego  obowiązku,  może  spowodować 

ukierunkowanie  postępowania,  przez  pośrednie  określenie  okoliczności  faktycznych 

uzasadniających  żądanie  (por.  wyrok  Sądu  Najwyższego  z  dnia  23  lutego  1999  r.,  I  CKN 

252/98,  OSNC  1999,  nr  9,  poz.  152).  Ukierunkowanie  to  nie  może  jednak  oznaczać 

formalnego związania sądu podaną podstawą prawną zwłaszcza, gdy okoliczności faktyczne 

mogą  stanowić  oparcie  dla  innej,  adekwatnej  podstawy  prawnej  (por.  wyrok  Sądu 

Najwyższego  z  dnia  28  lutego  2002  r.,  III  CKN  182/01,  niepubl.).  (…)  Niedopuszczalne 

byłoby zasądzenie przez sąd czegokolwiek na podstawie innego stanu faktycznego niż ten, 

który  jest  podstawą  powództwa.  W  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  również 

ugruntowany  jest  pogląd,  że  o  prawidłowości  konstrukcji  zarzutu  odwołania  nie  może 

przesądzać  kwalifikacja  prawna  zaskarżonej  czynności,  ponieważ  ostatecznie  to  do  Izby 

należy  subsumcja  stanu  faktycznego  pod  określoną  normę  prawną,  natomiast  kluczowe 

znaczenie  ma  podanie  w  treści  odwołania  uzasadnienia  faktycznego,  wyczerpującego  

i  zawierającego  argumentację  pozwalającą  na  ocenę  poprawności  zachowań  (czynności, 

zaniechań) Zamawiającego, które kwestionuje we wniesionym odwołaniu Odwołujący.  

Przenosząc powyższe twierdzenia Sądu Najwyższego na realia rozpoznawanej sprawy Izba 

wskazuje,  że  w  części  odwołania  zawierającej  uzasadnienie  faktyczne,  argumentację 

Odwołującego 

brak 

jest 

jakiejkolwiek 

argumentacji, 

stanowiska 

faktycznego 

uzasadniającego podnoszone przez Odwołującego naruszenia art. 91 ust. 1, 2 i 3 ustawy.   

Odwołujący  nie  wskazał  na  czym  miałoby  polegać  naruszenie  wymienionych  wyżej 

przepisów  ustawy,  jakich  czynności  z  którymi  się  nie  zgadza  dokonał  Zamawiający  jak 

również nie wskazał Odwołujący jakich ewentualnie czynności zaniechał Zamawiający.  

Zaznaczając,  że  odwołanie  nie  może  mieć  charakteru  ogólnego,  a  powinno konkretyzować 

zarzuty, nakierowane na uwzględnienie odpowiadających im żądań; wskazywać okoliczności 

faktyczne  i  prawne,  które  pozwalają  na  dokonanie  oceny  zasadności  tych  zarzutów,  

w  rozpoznawanej  sprawie  odwołanie  w  zakresie  wskazanych  naruszeń  przepisów  

nie zawierało wszystkich koniecznych elementów, co zostało wykazane powyżej.  

Izba  wskazuje,  co  wymaga  podkreślenia,  a  co  związane  jest  z  podejmowanymi  w  trakcie 

postępowania  odwoławczego  czynnościami  przez  Strony  postępowania  Odwoławczego,  że 

odwołanie  zawierające  precyzyjne  i  jednoznaczne  zarzuty  pozwala  na  przygotowanie  się 

Stron  postępowania  do  rozprawy  jak  również  może  być  podstawą  do  uwzględnienia 

odwodnia  w  całości  lub  części  przez  Zamawiającego,  a  co  wiąże  się  z  konkretnymi 

czynnościami  procesowymi,  bądź  uwzględnienia  poszczególnych  zarzutów  wniesionego 

odwołania,  co  również  może  oddziaływać  na  sytuację  procesową.  Wskazania  jedynie 

podstawy  prawnej  bez  podania  faktycznej  argumentacji  nie  stanowi  skonkretyzowania 

uchybień,  z  których  Odwołujący  chce  wysnuwać  dla  siebie  korzystne  wnioski.  Podkreślić 

należy, że w orzecznictwie wskazuje się, że postępowanie odwoławcze jest postępowaniem 

kontradyktoryjnym.  Istota  kontradyktoryjności  zawiera  się  natomiast  w  ograniczeniu  roli 

organu/sądu  prowadzącego  postępowanie,  a  pozostawieniu  inicjatywy  w  zakresie 

podejmowanych czynności stronom - uczestnikom postępowania, które zaangażowane są w 

spór.  To  strony  -  uczestnicy  postępowania  wyznaczają  zakres  rozpoznania  sprawy, 

składając  odpowiednie  wnioski  o  charakterze  dyspozytywnym  (na  gruncie  postępowania 

cywilnego  -  pozew,  lub  wniosek  w  postępowaniu  nieprocesowym,  a  w  postępowaniu  przed 

Krajową Izbą Odwoławczą - odwołanie). Ten wniosek rozpoczynający spór między stronami 

wyznacza  zakres  rozstrzygnięcia  postępowania,  zakreśla  jego  ramy,  wskazując  zarazem 

intencje  Odwołującego.  Poznanie  pełnej,  właściwej  treści  zarzutów,  żądań,  okoliczności 

faktycznych  i  prawnych  oraz  załączonych  dowodów  zawartych  w  odwołaniu  złożonym  

w terminie zakreślonym przez prawo, pozwala na prawidłową ocenę zarzutów.  

W rozpoznawanej sprawie nie wiadomym jest z czym nie zgadza się Odwołujący poza tym, 

ż

e wskazuje na naruszenie art. 91 ust. 1, 2 i 3. Brak określenia zarzutów w odwołaniu czyli 

poza  podstawą  prawną  wskazania  stanu  faktycznego  oraz  wskazania  uzasadnienia 

faktycznego  konkretnych  czynności/  zaniechań  Zamawiającego  leżącego  u  podstaw 

wnoszonego  środka  ochrony  prawnej  stanowił  podstawę  nieuwzględnienia  wskazanego 

przez odwołującego naruszenia podstawy prawnej (przepisu). 

W tym miejscu Izba wskazuje, że całą powyższą argumentację należy odnieść także 

do  wskazanego  przez  Zamawiającego  żądania  unieważnienia  postepowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego. Sam fakt niepodania podstawy prawnej jaka miałaby być podstawą 

unieważnienia postepowania o udzielenie zamówienia w przedmiotowej sprawie nie stanowi 

naruszenia  przepisów.  Jednakże  brak  podania  uzasadnienia  faktycznego,  które  zostałoby 

skorelowane z określonym żądaniem nie pozwala uznać, że Odwołujący w zakresie żądania 

unieważnienia  postepowania  jako  dotkniętego  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  ważnej 

umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  określił  zarzut  odwołania.  Tym  samym  brak 

wskazania w odwołaniu stanu faktycznego, uzasadnienia faktycznego podania argumentacji 

faktycznej  z  odniesieniem  do  przesłanek  unieważnienia  postępowania  leżących  u  podstaw 

żą

dania  Odwołującego  we  wnoszonym  odwołaniu  stanowi  podstawę  nieuwzględnienia 

wskazanego przez Odwołującego wniosku.   

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 

9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 

3  pkt  2  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.).  

Przewodniczący:………………………………………………..