KIO 1276/17 WYROK dnia 5 lipca 2017 r.

Sygn. akt: KIO 1276/17 

WYROK 

z dnia 5 lipca 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Izabela Kuciak 

Protokolant:             Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  22  czerwca  2017  r.  przez  wykonawcę: 

Remondis  sp.  z  o.o.,  ul.  Zawodzie  16,  02-981 Warszawa  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez zamawiającego: Gmina Miasto Płock, Stary Rynek 1, 09-400 Płock 

przy  udziale  wykonawcy:  SUEZ  Płocka  Gospodarka  Komunalna  Sp.  z  o.o.,  ul. 

Przemysłowa  31,  09-400  Płock,  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami postępowania obciąża  wykonawcę: Remondis sp. z o.o., ul. Zawodzie 

16, 02-981 Warszawa , i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę: 

Remondis  sp.  z  o.o.,  ul.  Zawodzie  16,  02-981  Warszawa,  tytułem  wpisu  od 

odwołania. 

zasądza  od  wykonawcy:  Remondis  sp.  z  o.o.,  ul.  Zawodzie  16,  02-981 

Warszawa  na rzecz  zamawiającego:  Gmina  Miasto  Płock,  Stary  Rynek  1,  09-

400  Płock  kwotę  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero 

groszy),  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Płocku.  

Przewodniczący: ……………………… 

Sygn. akt: KIO 1276/17  

Uzasadnienie 

Zamawiający  prowadzi,  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest    „odbiór  odpadów 

komunalnych  z  nieruchomości  położonych  na  terenie  Gminy  Miasto  Płock  –  sektor  III”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z 

dnia 20 kwietnia 2017 r. pod numerem 2017/S 036-065266. 

W  przedmiotowym  postępowaniu  Odwołujący  wniósł  odwołanie  wobec  czynności 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  złożonej  przez  Przystępującego  oraz  zaniechania 

wykluczenia tego Wykonawcy i odrzucenia jego oferty. Odwołujący wskazując na powyższe 

sformułował następujące zarzuty naruszenia przepisów prawa: 

1)  art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia Przystępującego, 

który  w  celu  uzyskania  zamówienia,  złożył  nieprawdziwe  oświadczenie  w 

postępowaniu  w  zakresie  możliwości  spełniania  warunków  w  postępowaniu, 

odnoszących się w szczególności do dysponowania odpowiednimi zasobami ludzkimi 

(kadrą) przy realizacji zamówienia publicznego, jak również przedstawił rażąco niską 

cenę; 

2)  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  Przystępującego 

jako  niespełniającego  warunków  udziału  w  postępowaniu,  jako  że  przedstawione 

przez  tego  wykonawcę  dokumenty  zawierają  rażąco  niską  cenę,  jak  również  nie 

wskazują  na  istnienie  odpowiedniego  potencjału  kadrowego,  niezbędnego  do 

możliwości realizacji zamówienia; 

3)  art.  87  ust.  1  w  zw.  z  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wezwania 

Przystępującego do wyjaśnień w razie ujawnienia okoliczności wskazujących na fakt 

ś

wiadomego,  rażącego  zaniżenia  ceny  przez  Przystępującego,  jak  również  na  fakt 

niedysponowania wystarczającym potencjałem kadrowym przez Przystępującego do 

realizacji zamówienia; 

4)  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

Przystępującego jako nieodpowiadającej treści SIWZ; 

5)  art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp w zw. z art. 14, 10 i 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 

r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (daje  „u.z.n.k.”)  poprzez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty  Przystępującego,  której  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej 

konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji; 

6)  art.  89  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

Przystępującego, podlegającego wykluczeniu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 i pkt 

17 ustawy Pzp; 

7)  art.  89  ust.  1  pkt  7d  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

Przystępującego, której przyjęcie naruszać będzie bezpieczeństwo publiczne; 

8)  art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp w zw. z art. 3, art. 14 ust. 1 i ust. 2 ustawy Pzp w zw. z 

art.  387  k.c.  z  uwagi  na  pierwotną  niemożliwość  świadczenia  zaoferowanego  przez 

Przystępującego. 

Odwołujący  podniósł  również,  że  do  niniejszego  zamówienia  stosuje  się 

bezpośrednio  przepisy  Dyrektywy  2014/24/UE  oraz  prawa  pierwotnego,  w  tym  Traktatu  o 

Funkcjonowaniu  Unii  Europejskiej  z  tej  przyczyny,  że  wartość  zamówienia  przekracza  tzw. 

„progi  unijne”.  Powyższe  oznacza,  jak  podkreślił  Odwołujący,  konieczność  zapewnienia 

prowadzenia  postępowania  zgodnie  z  wytycznymi  zawartymi  w  Dyrektywie,  w  tym  takiej 

wykładni  prawa  krajowego,  która  zapewni  efektywne  stosowanie  prawa  unijnego  (wyrok 

TSUE 14/83). 

Z  uwagi  na  powyższe,  Odwołujący  wskazał  na  poniższe  naruszenia  Dyrektywy 

Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień 

publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE: 

9)  art.  42  ust.  6  i  art.  44  (w  szczególności  ust.  2)  Dyrektywy,  zgodnie  z  którymi 

wykonawca  ma  obowiązek  dowiedzenia,  że  „wykonywane  przez  niego  roboty 

budowlane,  dostawy  lub  usługi  spełniają  wymogi  lub  kryteria  określone  w 

specyfikacjach  technicznych,  kryteriach  udzielenia  zamówienia  lub  warunkach 

realizacji  zamówienia”  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Przystępującego, 

której możliwości wykonania zgodnie z SIWZ wykonawca nie udowodnił; 

10) art. 69 ust. 1 Dyrektywy poprzez niewezwanie Przystępującego do wyjaśnień w razie 

wyjścia  na  jaw  okoliczności  wskazujących  na fakt  świadomego, rażącego  zaniżenia 

ceny  przez  Przystępującego,  jak  również  na  fakt  niedysponowania  przez 

Przystępującego wystarczającym potencjałem kadrowym do realizacji zamówienia. 

W związku z powyższym Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie 

czynności  unieważnienia  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  wykluczenia  Przystępującego  z 

postępowania  i  odrzucenia  jego  oferty  oraz  wyboru  oferty  Odwołującego  jako 

najkorzystniejszej. 

W  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  Odwołujący  podniósł,  że  przedstawione  przez 

Przystępującego  informacje  w  ofercie, m.  in.  z  uwagi  na  publiczne  oświadczenie  dokonane 

na ramach Gazety Wyborczej - Płock z dnia 19 czerwca 2017 r. (Dz. / Nr 140) w artykule pt.: 

„SUEZ ZATRUDNI...”, dalej „publiczne oświadczenie”: 

a)  są  nieprawdziwe  co  do  możliwości  wykonania  zamówienia  publicznego,  w 

szczególności  co  do  posiadania  przez  Przystępującego  odpowiedniego  potencjału 

kadrowego, 

b)  potwierdzają  zaoferowanie  rażąco  niskiej  ceny,  która  została  zaproponowana  przez 

Przystępującego wyłącznie w celu wygrania postępowania przetargowego. 

Odwołujący  podał,  że  zgodnie  z  publicznym  oświadczeniem  prezesa  zarządu 

Przystępującego  K.  I.:  „Do  Miejskiego  Urzędu  Pracy  zgłosiliśmy  zapotrzebowanie  na  30 

nowych  pracowników,  kierowców  z  uprawnieniami  na  samochody  ciężarowe  i  pracowników 

fizycznych”.  Kontekst  wypowiedzi,  jak  twierdzi  Odwołujący,  dotyczył  postępowania  o 

udzielenie  przedmiotowego  zamówienia  publicznego.  Okoliczność  ta  wskazuje,  zdaniem 

Odwołującego,  iż  Przystępujący  nie  dysponuje  odpowiednim  potencjałem  kadrowym,  dzięki 

któremu  byłby  zdolny  do  wykonania  zamówienia  publicznego.  Obowiązek  zatrudnienia 

nowych  pracowników  przemawia  więc  za  wnioskiem,  w  ocenie  Odwołującego,  zgodnie  z 

którym wykonawca ten powinien zostać wykluczony z postępowania.  

Odwołujący wskazał, że zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 26 lutego 2013 r., sygn. akt: 

KIO  297/13,  KIO  300/13:  „Konieczność  realnego  dysponowania  w  danym  postępowaniu 

zasobami  niezbędnymi  do  realizacji  zamówienia,  wyrażonymi  w  treści  warunków  udziału 

opracowanych  na  użytek  konkretnego  postępowania  dotyczy  nie  tylko  tych  zasobów,  które 

udostępnione  zostały  przez  podmioty  trzecie,  ale  także  tych,  które  są  w  dyspozycji 

wykonawcy”. Ponadto, jak podał Odwołujący, Izba wskazała, iż „wymowa tych orzeczeń jest 

jednoznaczna:  posłużenie  się  zdolnościami  innych  podmiotów  jest  dopuszczalne,  pod 

warunkiem  jednak  że  ma  ono  charakter  realnego  -  że  udostępnione  zasoby  pozostają  w 

dyspozycji wykonawcy

 w celu realizacji zamówienia”. Analogiczne stanowisko KIO zajęła, jak 

podkreślił Odwołujący, w wyroku z dnia 21 czerwca 2010 r., sygn. akt: KIO 1125/10.  

Z  powyższych  wyroków  w  sposób  bezsporny  wynika,  zdaniem  Odwołującego,  iż 

Przystępujący  powinien  dysponować  odpowiednim  potencjałem  kadrowym  już  w  chwili 

wyboru  jego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Oferta  bowiem  jest  potwierdzeniem  pewnego 

stanu  rzeczy,  jak  zauważył  Odwołujący,  który  musi  być  realnie  odzwierciedlony  w 

rzeczywistości.  W  przeciwnym  wypadku,  jak  podkreślił  Odwołujący,  istniałaby  możliwość 

wyboru  wykonawców,  którzy  de  facto  nie  spełnialiby  warunków  postępowania 

przetargowego,  lecz  powoływaliby  się,  iż  warunki  te  spełnią  w  przyszłości.  Sytuacja  ta  jest 

niedopuszczalna, zdaniem Odwołującego, w szczególności z uwagi na zasadę przejrzystości 

zamówień publicznych z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Powyższa okoliczność powinna skutkować, 

w  ocenie  Odwołującego,  wykluczeniem  z  postępowania  wykonawcy,  który  nie  spełnia 

wymagań  określonych  w  SIWZ,  jak  również  oferta  Przystępującego  nie  powinna  zostać 

wybrana jako najkorzystniejsza.  

W podobnym tonie, jak podał Odwołujący, wypowiada się KIO w orzeczeniu z dnia 8 

lipca 2016 r., sygn. akt: KIO 1144/16: „Wykonawca ubiegający się o udzielenie zamówienia 

zobowiązany jest wykazać dysponowanie potencjałem podmiotu trzeciego w trakcie realizacji 

przedmiotu  zamówienia,  a  dysponowanie  to  ma  mieć  rzeczywisty  charakter.

  Realność 

udostępnienia  zasobów  podmiotu  trzeciego  należy  odnosić  do  poszczególnych  sytuacji  i 

konkretnego zamówienia, należy oceniać ją w odniesieniu do konkretnego przypadku takiego 

udostępnienia”.  Skoro  dysponowanie  przez  wykonawcę  potencjałem  podmiotu  trzeciego 

musi  mieć  charakter  rzeczywisty,  to  tym  bardziej,  zdaniem  Odwołującego,  wykonawca 

powinien dysponować własnym potencjałem w sposób realny. 

Powyższe  wskazuje  także,  w  ocenie  Odwołującego,  na  pierwotną  niemożność 

ś

wiadczenia usług przez Przystępującego, co stanowi wypełnienie dyspozycji z art. 387 k.c. 

Skoro  Przystępujący  wskazuje  w  oświadczeniu  publicznym,  iż  wymagane  jest 

dodatkowe  zatrudnienie  osób,  to  zdaniem  Odwołującego  oznacza  to,  że  podał  informacje 

nieprawdziwe, iż jest w posiadaniu odpowiedniego potencjału. Okoliczność ta przemawia za 

tym, zdaniem Odwołującego, by Przystępujący został wykluczony z postępowania. Również 

przyznanie  się  przez  prezesa  zarządu  Przystępującego  K.  I.  do  tego,  iż  stawki  specjalnie 

zostały  zaniżone,  wskazuje,  w  ocenie  Odwołującego,  na  podawanie  nierzetelnych  danych. 

Odwołujący  zwrócił uwagę, że na pytanie dziennikarza: „Jak to się stało,  że obniżyła swoje 

stawki nawet o parę milionów  złotych?” prezes  zarządu Przystępującego odpowiedział:  „Bo 

chcieliśmy  wygrać”  i  wyjaśnił,  iż  „Po  pierwszej  przetargowej  turze  długo  wszystko 

analizowaliśmy.  Wiedzieliśmy,  że  wymogi  techniczne,  np.  utworzenie  punktów  selektywnej 

zbiórki  odpadów  komunalnych  czy  posiadanie  pojazdów  z  silnikami  spełniającymi 

europejskie  standardy  ekologiczne,  mogą  spełniać  także  nasi  konkurenci,  spodziewaliśmy 

się też, i słusznie, jak się okazało,  że dojdą nowi gracze na płockim rynku. Postanowiliśmy 

więc zawalczyć ceną, która stanowi 60% oceny. I się udało”.  

Powyższa  wypowiedź,  zdaniem  Odwołującego,  nie  tylko  wskazuje  na  nierzetelność 

podanych informacji, zawartych  w ofercie Odwołującego, lecz również na celowe  i umyślne 

zaniżenie ceny przez tego Wykonawcę. Wypowiedź tego rodzaju, jak podkreślił Odwołujący, 

powinna zmusić Zamawiającego do refleksji, który powinien zwrócić się do Przystępującego 

o wyjaśnienia. Takich aktywności, jak wskazał Odwołujący, w niniejszym postępowaniu brak.  

Odwołujący wskazał, że zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 28 marca 2017 r., sygn. akt: 

KIO  466/17:  „Orzecznictwo  i  doktryna

 dopuszcza możliwość  zwrócenia  się do wykonawcy, 

który  złożył  wyjaśnienia  niepotwierdzające,  że  zaoferowana  cena  jest  cena  rażąco  niska  o 

dalsze  wyjaśnienia  kosztów,  czy  założeń  przyjętych  do  kalkulacji,  które  wzbudziły 

wątpliwości  zamawiającego. Dążenie do wyjaśnienia wątpliwych informacji w wyjaśnieniach 

przystępującego  służy  interesowi  zamawiającego,  który  żądając  dalszych  wyjaśnień 

uzyskuje lepszą możliwość weryfikacji założonych kosztów i zapewnia sobie ocenę realności 

wykonania  zamówienia  zgodnie  z  jego  przedmiotem,  ale  także  zapobiega  eliminacji  z 

postępowania wykonawcy korzystniejszego pod względem ekonomicznym”. 

 To  na  instytucji  zamawiającej,  jak  podkreślił  Odwołujący,  jako  gospodarzu 

postępowania,  spoczywa  obowiązek  dbania  o  prawidłowość  przeprowadzenia  procedur  w 

sposób rzetelny i  zgodny  z prawem. Powyższy  wyrok wskazuje, zdaniem Odwołującego, iż 

zamawiający  może  zwrócić  się  o  wyjaśnienia  w  każdym  stadium  postępowania,  także  po 

dokonanej czynności wyboru ofert.  

W tym miejscu Odwołujący przytoczył tezy z orzeczenia KIO z dnia 24 stycznia 2017 

r., sygn. akt: KIO 40/17: „Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że Zamawiający zdaje sobie 

sprawę,  iż  popełnił  błąd,  poprzez  dokonanie  wyboru  oferty  bez  uprzedniego  dokonania 

czynności  jej  zbadania  w  zakresie  spełnienia  wszystkich  warunków  SIWZ.  Wbrew  jednak 

twierdzeniu  Zamawiającego,  błąd  ten  nie  jest  nieusuwalny.  Jeśli  nawet  była  to  wada 

polegająca na wyborze błędnej oferty, to w ocenie Izby, nie była to wada, której nie można 

usunąć.  Zamawiający  ma  bowiem  możliwość  naprawienia  błędu.  Jest  uprawniony  do 

unieważnienia  z własnej inicjatywy wyboru oferty najkorzystniejszej, dokonywania badania i 

oceny ofert, gdy tylko stwierdzi, iż uprzednio popełnił błąd, wybierając ofertę z naruszeniem 

przepisów ustawy”.  

Powyższe  oświadczenie  publiczne  stanowi  przesłankę  i  okoliczność,  po  zaistnieniu 

której  Zamawiający  powinien,  w  ocenie  Odwołującego,  podjąć  się  refleksji  na  temat 

możliwości podania przez Przystępującego rażąco niskiej ceny. Zakres wyjaśnień, zdaniem 

Odwołującego,  powinien  również  odnosić  się  do  możliwości  technicznych  (kadrowych), 

posiadanych przez Przystępującego.  

Powyższe  wskazuje,  w  opinii  Odwołującego,  na  błędy  postępowania,  które  powinny 

skutkować  nie  tylko  unieważnieniem  wyboru  oferty  Przystępującego  i  wykluczeniem  tego 

Wykonawcy  z  postępowania,  lecz  również  ponowną  oceną  złożonych  w  postępowaniu 

innych ofert. 

Podane przez Przystępującego, nieodpowiadające prawdzie informacje, jak podkreślił 

Odwołujący,  nie  znajdują  swojego  odzwierciedlenia  w  rzeczywistości.  Postępowanie  tego 

typu, zdaniem Odwołującego, jest czynnością wprowadzającą w błąd inne podmioty. 

Działanie  Przystępującego,  zapewnianie  o  właściwościach  oferowanych  usług, 

wskazuje, w ocenie Odwołującego, na stosowanie praktyk niekonkurencyjnych, polegających 

m.in. na: 

• 

nieuczciwym  oznaczaniu  własnych  usług  (ich  zakresu),  w  tym  w  zakresie 

posiadanych przez siebie zasobów ludzkich niezbędnych do realizacji zamówienia, 

• 

rozpowszechnianie nieprawdziwych wiadomości w zakresie właściwości oferowanych 

przez  siebie  cen  usług,  które  są  rażąco  niskie  oraz  naruszają  uczciwe  praktyki 

rynkowe. 

Odwołujący  podniósł,  że  zaoferowanie  przez  Przystępującego  świadczenia  usług  o 

tak  niskiej  cenie,  jak  również  przy  braku  posiadania  odpowiedniej  kadry  do  jego 

prawidłowego  wykonania  zamówienia,  skutkować  może,  zdaniem  Odwołującego, 

negatywnymi  konsekwencjami  na  rynku  gospodarki  odpadami  w  Płocku.  Okoliczność 

prawidłowego  utrzymania  porządku  i  czystości  na  terenie  jednostek  samorządu 

terytorialnego  stanowi,  jak  podniósł  Odwołujący,  główny  cel  i  zadanie  podmiotów 

publicznych.  W  związku  z  tym  ustawodawca,  jak  zauważył  Odwołujący,  położył  nacisk  na 

doniosłość  gospodarki  odpadami,  której  zachwianie  może  doprowadzić  do  zalegania 

odpadów. Wskazane wątpliwości, zdaniem Odwołującego, mogą przynieść też niekorzystne 

rezultaty,  których  adresatami  będą  w  szczególności  mieszkańcy.  Okoliczność  ta,  w  opinii 

Odwołującego,  może  być  rozważana  pod  kątem  bezpieczeństwa  publicznego,  albowiem 

zachowanie czystości i  w rezultacie niedopuszczanie do rozpowszechniania się skutków jej 

braku związane jest z zagadnieniem bezpieczeństwa obywateli. 

Dalej  Odwołujący  podniósł,  iż  Zamawiający  prowadząc  postępowanie  dokonał 

naruszenia przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 

1987) oraz przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w 

gminach (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 250). 

Odwołujący  zauważył,  że  SIWZ  nakłada  na  wykonawców  obowiązek  przekazania 

całego  strumienia  odpadów  odebranych  z  terenu  Gminy  Miasta  Płock  (w  tym  również 

odpadów zbieranych selektywnie) do instalacji posiadającej status RIPOK. Zgodnie z treścią 

ogłoszenia  o  zamówieniu,  jak  podał  Odwołujący,  wykonawca  zobowiązany  jest  do 

przekazania wszystkich odpadów komunalnych odebranych z nieruchomości położonych na 

terenie miasta Płocka do Przedsiębiorstwa Gospodarowania Odpadami w Płocku Sp. z o.o. z 

siedzibą  w  Płocku,  zakład  położony  w  Kobiernikach  42  (Sekcja  II:  Przedmiot,  punkt  II.1.4 

ogłoszenia o zamówieniu). Na powyższe wskazuje również, jak zauważył Odwołujący, treść 

§ 2 wzoru umowy, zgodnie z którym przedmiotem umowy jest odbiór odpadów komunalnych 

zgromadzonych w pojemnikach i workach na terenach nieruchomości położonych na terenie 

Gminy - Miasto Płock i przekazanie ich do Przedsiębiorstwa Gospodarowania Odpadami w 

Płocku Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku, zakład położony w Kobiernikach 42. 

Tym  samym,  co  podkreślił  Odwołujący,  w  przedmiotowym  postępowaniu 

Zamawiający  zobowiązał  wykonawców  do  przekazania  całego  strumienia  odpadów  do 

Przedsiębiorstwa  Gospodarowania  Odpadami  w  Płocku  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Płocku 

(instalacja  posiadająca  status  RIPOK),  tj.  zobowiązał  wykonawców  do  przekazania  do 

RIPOK  również  odpadów  zbieranych  selektywnie  (wraz  ze  zmieszanymi  odpadami 

komunalnymi  i  odpadami  zielonymi).  Powyższe  działanie  Zamawiającego,  zdaniem 

Odwołującego,  jest  niezgodne  z  obowiązującym  stanem  prawnym,  bowiem  instalacje 

posiadające status RIPOK przeznaczone są do prowadzenia działalności jedynie w zakresie 

przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych i odpadów zielonych. 

Odwołujący  podał,  że  zgodnie  z  art.  35  ust.  6  ustawy  o  odpadach  regionalną 

instalacją  do  przetwarzania  odpadów  komunalnych  (RIPOK)  jest  zakład  zagospodarowania 

odpadów, o mocy przerobowej  wystarczającej do przyjmowania i przetwarzania odpadów  z 

obszaru  zamieszkanego  co  najmniej  przez  120  tys.  mieszkańców,  spełniający  wymagania 

najlepszej dostępnej techniki, o której mowa w art. 207 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - 

Prawo  ochrony  środowiska,  lub  technologii,  o  której  mowa  w  art.  143  tej  ustawy,  w  tym 

wykorzystujący nowe dostępne technologie przetwarzania odpadów lub zapewniający: 

1)  mechaniczno-biologiczne  przetwarzanie  zmieszanych  odpadów  komunalnych  i 

wydzielanie ze zmieszanych odpadów komunalnych frakcji nadających się w całości 

lub w części do odzysku, lub 

2)  przetwarzanie  selektywnie  zebranych  odpadów  zielonych  i  innych  bioodpadów  oraz 

wytwarzanie  z  nich  produktu  o  właściwościach  nawozowych  lub  środków 

wspomagających  uprawę  roślin,  spełniających  wymagania  określone  w  przepisach 

odrębnych, lub materiału po procesie kompostowania lub fermentacji dopuszczonego 

do  odzysku  w  procesie  odzysku  R10,  spełniającego  wymagania  określone  w 

przepisach wydanych na podstawie art. 30 ust. 4, lub 

3)  składowanie  odpadów  powstających  w  procesie  mechaniczno-biologicznego 

przetwarzania  zmieszanych  odpadów  komunalnych  oraz  pozostałości  z  sortowania 

odpadów komunalnych o pojemności pozwalającej na przyjmowanie przez okres nie 

krótszy  niż  15  lat  odpadów  w  ilości  nie  mniejszej  niż  powstająca  w  instalacji  do 

mechaniczno-biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych. 

Powyższą  regulację,  jak  zauważył  Odwołujący,  uzupełnia  art.  91  ust.  1  ustawy  o 

utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach,  zgodnie  z  którym  prowadzący  regionalną 

instalację  do  przetwarzania  odpadów  komunalnych,  w  granicach  posiadanych  mocy 

przerobowych,  jest  obowiązany  zawrzeć  umowę  na  zagospodarowanie  zmieszanych 

odpadów  komunalnych  i  odpadów  zielonych  ze  wszystkimi  podmiotami  odbierającymi 

odpady  komunalne  od  właścicieli  nieruchomości,  którzy  wykonują  swoją  działalność  w 

ramach  regionu  gospodarki  odpadami  komunalnymi  lub  z  gminą  organizującą  odbieranie 

odpadów komunalnych, wchodzącą w skład regionu gospodarki odpadami komunalnymi. 

Z  powyższych  przepisów  wynika,  w  ocenie  Odwołującego,  iż  instalacje  posiadające 

status  RIPOK  przeznaczone  są  do  prowadzenia  działalności  w  zakresie  przetwarzania 

dwóch frakcji odpadów, tj.: zmieszanych odpadów komunalnych i odpadów zielonych. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje: 

Zgodnie  z  rozdziałem  VI  SIWZ  „o  zamówienie  publiczne  mogą  ubiegać  się 

Wykonawcy  spełniający  warunki,  o  których  mowa  w  art.  22  ust.  1  ustawy  Pzp  tj.  nie 

podlegają wykluczeniu i spełniają następujące warunki udziału w postępowaniu w zakresie: 

1.  kompetencji lub uprawnień do prowadzenia określonej działalności  zawodowej, o ile 

wynika to z odrębnych przepisów: 

Warunek zostanie spełniony, jeżeli Wykonawca wykaże, że posiada wpis do: 

a)  rejestru  działalności  regulowanej  prowadzonej  przez  Prezydenta  Miasta  Płocka, 

zgodnie z przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 

2016 r., poz. 250 ze zmianami), 

b)  rejestru firm, o którym mowa w art. 49 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach 

(Dz. U. z 2013, poz. 21 ze zm.) oraz w art. 116 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o 

zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1688 ze zm.), 

c)  rejestru, o którym mowa w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach 

(Dz. U. z 2013 r., poz. 21 ze  zm.) lub posiadania zezwolenia na transport odpadów, 

wydanego  przez  właściwy  organ  na  podstawie  art.  28  ust.  1  ustawy  z  dnia  27 

kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r., Nr 185, poz. 1243 ze zm.). 

2.  sytuacji  ekonomicznej  lub  finansowej  (Zamawiający  nie  określa  szczegółowo 

spełnienia warunku) 

3.  zdolności technicznej lub zawodowej: 

Warunek zostanie spełniony, jeżeli Wykonawca wykaże, 

a)  że  wykonał  w  okresie  ostatnich  trzech  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a 

jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie  usługę  lub  usługi 

odbioru  odpadów  komunalnych  z  nieruchomości  wykonane  w  sposób  ciągły  przez 

okres minimum 12 miesięcy o łącznej masie minimum 4 000 Mg. 

b)  że  spełnia  wymogi  określone  w  Rozporządzeniu  Ministra  Środowiska  z  dnia  11 

stycznia 2013 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie odbierania odpadów 

komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  (Dz.  U.  z  2013  r.,  poz.  122)  w  zakresie 

dostosowania baz do wymagań rozporządzenia.” 

W  rozdziale  III  pkt  14  SIWZ  Zamawiający  wskazał:  „Zamawiający  wymaga,  aby 

czynności  w  zakresie  realizacji  zamówienia  określonego  niniejszym  Opisem  Przedmiotu 

Zamówienia były realizowane przez osoby zatrudnione u Wykonawcy lub podwykonawcy na 

umowę o pracę w zakresie wykonywania czynności związanych z: 

- kierowaniem pojazdami, przy pomocy których realizowana jest usługa odbioru odpadów z 

nieruchomości lub przewozu odpadów z PSZOKa, 

- ładowaniem na pojazdy odpadów komunalnych, 

- obsługą Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych”.  

Izba ustaliła, na podstawie artykułu, który ukazał się w Gazecie Wyborczej - Płock w 

dniu  19  czerwca  2017  r.  pt.:  „SUEZ  zatrudni…”,  zawierającego  wywiad  z  K.  I.  –  prezesem 

zarządu  Przystępującego,  że  ww.  wskazał  m.in.,  że:  „Do  Miejskiego  Urzędu  Pracy 

zgłosiliśmy  zapotrzebowanie  na  30  nowych  pracowników,  kierowców  z  uprawnieniami  na 

samochody  ciężarowe  i  pracowników  fizycznych”.  Dalej,  na  pytanie:  „Jak  to  się  stało,  że 

obniżyła  swoje  stawki  nawet  o  parę  milinów  złotych?”,  prezes  zarządu  odpowiedział:  „Bo 

chcieliśmy  wygrać  (…)  Po  pierwszej  przetargowej  turze  długo  wszystko  analizowaliśmy. 

Wiedzieliśmy,  że  wymogi  techniczne,  np.  utworzenie  punktów  selektywnej  zbiórki  odpadów 

komunalnych  czy  posiadanie  pojazdów  z  silnikami  spełniającymi  europejskie  standardy 

ekologiczne, mogą spełniać także nasi konkurenci, spodziewaliśmy się też, i słusznie, jak się 

okazało, że dojdą nowi gracze na płockim rynku. Postanowiliśmy więc zawalczyć ceną, która 

stanowiła 60 proc. oceny. I się udało”. 

Izba  ustaliła  na  podstawie  oświadczenia  osoby  fizycznej  z  dnia  3  lipca  2017  r. 

(objętego poufnością ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa), że ww. osoba stwierdziła, 

iż otrzymała propozycję zatrudnienia ze strony Przystępującego. Przystępujący wskazywał, 

jak  wynika  z  przedmiotowego  oświadczenia,  iż  chce  pozyskać  dodatkowych  pracowników, 

bowiem  nie  ma  wystarczającego  potencjału  kadrowego  do  realizacji  zamówień  na  odbiór 

odpadów komunalnych. 

Izba  oddaliła  wniosek  dowodowy  o  przeprowadzenie  dowodu  z  zrzutu  ze  strony 

internetowej http://www.pgkplock.pl, gdyż dowód ten nie zmierzał do ustalenia okoliczności 

istotnych  dla  rozstrzygnięcia  sprawy.  Na  podstawie  rzeczonego  dowodu  można  jedynie 

ustalić, że Przystępujący prowadzi rekrutację na stanowisko kierowca – ładowacz, który to 

proces  nie  świadczy  o  tym,  że  Przystępujący  nie  spełnia  warunków  udziału  w 

postępowaniu,  niezależnie  od  tego,  że  nie  były  one  sformułowane,  jak  również  nie 

przesądza, iż Przystępujący nie ma możliwości świadczenia usług, będących przedmiotem 

niniejszego zamówienia. 

Izba  oddaliła  wniosek  dowodowy  o  przeprowadzenie  dowodu  ze  Sprawozdania 

Zarządu Spółki z działalności SUEZ Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. za rok 2016 

oraz  z  oświadczenia  Przystępującego  o  stanie  zatrudnienia  na  dzień  30  czerwca  2016  r. 

(pismo z dnia 30 czerwca 2017 r.) uznając, że zaofiarowane dowody pozwalają na ustalenie 

stanu zatrudnienia na określone daty, która to okoliczność nie jest kwestionowana.  

Izba odmówiła przeprowadzenia dowodu z przesłuchania świadków: 

1)  A.  L.  na  okoliczność  przeprowadzenia  wywiadu  z  K.  I.  –  prezesem  zarządu 

Przystępującego,  który  ukazał  się  w  Gazecie  Wyborczej  Płock  w  dniu  19  czerwca 

2017 r. pt.: „SUEZ zatrudni…” oraz na okoliczność twierdzeń tam wskazanych, 

2)  K.  I.  na  okoliczność  twierdzeń  zawartych  w  ww.  artykule,  gdyż  wskazane 

okoliczności  nie  są  sporne  między  stronami  (nie  jest  objęta  sporem  treść  wywiadu),  a 

ponadto, w ocenie Izby, okoliczności te nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Po 

pierwsze  z  tej  przyczyny,  że  Zamawiający  nie  sformułował  warunków  udziału  w 

postępowaniu w zakresie zdolności zawodowej. Po drugie, stwierdzenie ceny rażąco niskiej 

nie jest możliwe na podstawie treści wywiadu. 

Dodatkowo wskazać należy, że przesłuchanie danej osoby w charakterze strony, gdy 

powinna  być  ona  przesłuchana  w  charakterze  świadka  i  odwrotnie,  jak  podkreśla  się  w 

literaturze,  stanowi  uchybienie  procesowe.  Przeprowadzenie  dowodu  z  przesłuchania  stron 

dopuszczalne  jest  wyjątkowo,  gdy  w  świetle  oceny  sądu,  opartej  na  całokształcie 

okoliczności  sprawy,  brak  jest  w  ogóle  innych  środków  dowodowych  albo,  gdy  istniejące 

okazały  się  niewystarczające  do  wyjaśnienia  okoliczności  faktycznych  istotnych  dla 

rozstrzygnięcia sprawy. Nie należy dopuszczać dowodu z przesłuchania stron, jeżeli sąd za 

pomocą  innych  środków  dowodowych  wyrobi  sobie  przekonanie  co  do  stanu  faktycznego  i 

zgłoszonych  przez  strony  żądań.  Sąd  nie  tylko  nie  ma  obowiązku  uwzględnienia  wniosku 

dowodowego,  ale  ewentualne  przeprowadzenie  dowodu  w  takiej  sytuacji  miałoby  charakter 

uchybienia procesowego. Stanowisko to potwierdza orzecznictwo (orzeczenie SN z dnia 17 

listopada  1946  r.,  C  III  719/45,  OSN  1948,  nr  2,  poz.  34,  wyrok  SA  w  Katowicach  z  20 

kwietnia 2016 r., V ACa 701/15, wyrok SA w Gdańsku z 10 marca 2016 r., V ACa 762/15).  

Prezentowane  poglądy  zostały  sformułowane  na  gruncie  przepisu  art.  299  k.p.c.  i 

choć  przepis  ten  nie  ma  zastosowania  do  postępowania  odwoławczego,  to  jednak  wobec 

braku  odpowiedniej  regulacji,  a  jednocześnie  mając  na  względzie  tożsamość  źródeł 

dowodowych,  wydaje  się,  że  poglądy  te  zachowują  aktualność  i  są  adekwatne  na  gruncie 

niniejszej sprawy.  

Przedłożone  przez  Odwołującego  na  rozprawie  opracowania:  „Zestawienie  ofert 

złożonych przez firmę SUEZ Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. w postępowaniach 

o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonych przez Gminę Miasto Płock w 2017 r.”, 

„Zestawienie ofert złożonych przez firmę SUEZ Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. w 

postępowaniach  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzonych  przez  Gminę  Miasto 

Płock w 2016 r. oraz 2017 r.”, „Odbiór odpadów komunalnych z nieruchomości położonych 

na terenie Gminy – Miasto Płock” Izba uznała za stanowisko strony w postępowaniu. 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje: 

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

W  pierwszej  kolejności  wskazać  należy,  że  w  ocenie  Izby,  Odwołujący  posiada 

legitymację  czynną  do  wniesienia  odwołania.  Okoliczność  wskazywana  przez 

Zamawiającego,  że  Odwołujący  nie  uzyskałby  zamówienia,  nawet  w  przypadku,  gdyby 

doszło  do  wykluczenia  Przystępującego  z  postępowania,  bowiem  cena  jego  oferty 

przewyższa kwotę, jaką Zamawiający zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia, nie 

pozbawia  Odwołującego  prawa  do  wniesienia  odwołania.  Przedmiotowa  okoliczność 

mogłaby  stanowić  co  najwyżej  przesłankę  do  unieważnienia  postępowania  na  podstawie 

art.  93  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp.  W  tym  miejscu  dodać  należy,  że  pogląd  ten  znajduje 

akceptację w aktualnym orzecznictwie Izby (wyrok KIO z dnia 3 stycznia 2017 r., sygn. akt: 

KIO 2395/16). 

Zdaniem  Izby,  przesłanki  skutkujące  unieważnieniem  postępowania  nie  mogą  być 

jednocześnie kwalifikowane jako „brak interesu w uzyskaniu danego zamówienia”. Przeczy 

to  bowiem  logicznej  wykładni  i  racjonalności  ustawodawcy.  Trudno  sobie  bowiem 

wyobrazić,  aby  określona  okoliczność  wywoływała  odmienne  skutki.  Co  więcej, 

powstawałoby wtenczas pytanie, jaki skutek w tej sytuacji ma pierwszoplanowe znaczenie i 

kto  o  tym  decyduje.  Z  tych  przyczyn  odmówienie  Odwołującemu  legitymacji  czynnej  do 

wniesienia odwołania (art. 179 ust. 1 ustawy Pzp) nie znajduje uzasadnienia.  

Dodatkowo  należy  zauważyć,  że  z  wyroku  Trybunału  Sprawiedliwości  Unii 

Europejskiej  z  dnia  5 kwietnia  2016 r.  w sprawie  C-689/13  wynika,  że  gdy  w  toku 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  dwóch  oferentów  wnosi  odwołania  zmierzające  do 

ich wzajemnego wykluczenia, to każdy z tych oferentów ma interes w uzyskaniu zamówienia. 

Jak  wskazał  Trybunał  -  powyższy  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  może  przejawiać  się 

również  w  ten  sposób,  iż  jeśli  miałoby  nastąpić  wykluczenie  obu  oferentów  i wszczęcie 

nowego  postępowania  o  udzielenia  zamówienia  publicznego,  to  każdy  z oferentów  mógłby 

wziąć w takim nowym postępowaniu udział i w ten sposób pośrednio otrzymać zamówienie. 

Wskazane  orzeczenie  wywarło  wpływ  na  orzecznictwo  Izby,  które  „interes  w 

uzyskaniu  danego  zamówienia”  obecnie  interpretuje  nieco  szerzej  niż  miało  to  miejsce 

dotychczas.  

Przechodząc do merytorycznej oceny zarzutów wskazać należy, że zarzut naruszenia 

przepisu  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  nie  znalazł  potwierdzenia,  a  nadto  został 

sformułowany wadliwie.  

W  pierwszej  kolejności  zauważyć  należy,  że  zamawiający  uprawniony  jest  do 

sformułowania  warunków  udziału  w  postępowaniu  (art.  22  ust.  1a  ustawy  Pzp).  Warunki 

udziału  w  postępowaniu  mogą  dotyczyć  w  szczególności  zdolności  zawodowej  (art.  22  ust. 

1b  pkt  3  ustawy  Pzp).  Zamawiający  jednocześnie  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu,  SIWZ  lub 

zaproszeniu  do  składnia  ofert  wskazuje  oświadczenia  lub  dokumenty,  które  stanowią 

potwierdzenie  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  (art.  25  ust.  1  pkt  1  ustawy 

Pzp). 

O  udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  spełniają  warunki 

udziału  w  postępowaniu,  o  ile  zostały  one  określone  przez  zamawiającego  w  ogłoszeniu  o 

zamówieniu lub w zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania (art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy 

Pzp).  Zaś  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wyklucza  się  wykonawcę, 

który nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu (art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy 

Pzp).  

Analiza  powołanych  wyżej  przepisów  skłania  do  konstatacji,  że  z  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  należy  wykluczyć  wykonawcę,  który  nie  wykazał 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  sformułowanych  przez  zamawiającego. 

Zatem,  ocena  możliwości  ubiegania  się  o  udzielenie  zamówienia  następuje  w  oparciu  o 

warunki  udziału  w  postępowaniu,  które  przez  zamawiającego  zostały  wyartykułowane. 

Spełniać  bowiem  można  tylko  taki  warunek,  który  został  opisany,  skonkretyzowany.  W 

przypadku  zaś  niesformułowania  warunku  udziału  w  postępowaniu  niemożliwa  jest  ocena 

jego  spełniania,  a  w  konsekwencji  stwierdzenie,  że  wykonawcę  należy  wykluczyć  z 

postępowania z powodu niespełniania warunku udziału w nim.  

W  ocenie  Izby,  czego  Odwołujący  nie  dostrzegł,  z  taką  właśnie  sytuacją  mamy  do 

czynienia w niniejszej sprawie. Zamawiający formułując w rozdziale VI SIWZ warunki udziału 

w  postępowaniu  nie  określił  warunku  w  zakresie  zdolności  zawodowej.  Konsekwentnie,  nie 

wskazał  również  wśród  dokumentów  wymienionych  w  rozdziale  VIII  SIWZ,  jakie  mają 

dostarczyć  wykonawcy  w  celu  potwierdzenia  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu 

tych,  które  wiązałyby  się  ze  zdolnością  zawodową.  Oznacza  to,  że  Zamawiający 

zrezygnował  ze  sformułowania  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  tym  zakresie,  a  zatem 

ocena  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  tym  przedmiocie  przez 

Przystępującego jest niedopuszczalna i niemożliwa.  

Z  tych  przyczyn,  na  obecnym  etapie  postępowania,  Odwołujący  nie  ma  możliwości 

domagania się oceny spełniania warunku udziału w postępowaniu przez Przystępującego w 

zakresie zdolności zawodowej, skoro Zamawiający w tym zakresie nie sformułował żadnych 

wymogów.  Zarówno  ogłoszenie  o  zamówieniu,  jak  i  SIWZ  w  przedmiotowym  zakresie  są 

wiążące  i  z  tych  przyczyn  ocena  wykonawcy  może  następować  wyłącznie  w  oparciu  o 

okoliczności  tam  wskazane.  Jeśli  Odwołujący  uważał,  że  Zamawiający  winien  na  etapie 

oceny  ofert  weryfikować  rzeczoną  zdolność,  to  mógł  skorzystać  z  przysługujących  mu 

ś

rodków  ochrony  prawnej  i  wnieść  odwołanie  (art.  180  ust.  1  w  zw.  z  art.  182  ust.  2  pkt  1 

ustawy  Pzp).  Skoro  zaś  tego  nie  uczynił,  jego  żądanie  oceny  zdolności  zawodowej 

Przystępującego jest absolutnie nieuzasadnione. 

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że gdyby dopuścić do oceny, jakiej domaga się 

Odwołujący, oznaczałoby to konieczność konkretyzacji warunków udziału w postępowaniu w 

oparciu  o  powszechnie  obowiązujące  przepisy  prawa  na  etapie  postępowania 

odwoławczego,  co  stoi  w  sprzeczności  po  pierwsze,  z  uprawnieniem  Zamawiającego  do 

formułowania warunków udziału w postępowaniu, po drugie, z obowiązkiem wyartykułowania 

rzeczonych  warunków  w  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu  i  SIWZ,  po  trzecie,  z  możliwością 

oceny  spełniania  przedmiotowych  warunków  jedynie  w  okolicznościach  ich  sformułowania  i 

w konsekwencji, co prowadziłoby do naruszenia przepisów art. 22 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 1b 

ustawy Pzp. Stąd też czynności Odwołującego nie zasługują na ochronę.  

Dodać  również  należy,  że  Odwołujący  domaga  się  oceny  spełniania  spornego 

warunku  udziału  w  postępowaniu  na  podstawie  dokumentów,  które  nie  były  wskazane  w 

ogłoszeniu  o  zamówieniu  i  SIWZ  i których  wykonawca  nie  ma  obowiązku  przedłożenia,  nie 

widząc przeszkód do oceny w oparciu o dokumenty, które Odwołujący sam wskazuje. Zabieg 

ten  nie  może  spotkać  się  aprobatą,  bowiem  gdyby  to  przyjąć,  doszłoby  do  naruszenia 

przepisu  art.  25  ust.  1  pkt  1  ustawy  Pzp,  który  uprawnienie  dla  określenia  katalogu  tych 

dokumentów  przypisuje  zamawiającemu,  wiążąc  ocenę  spełniania  rzeczonych  warunków  z 

tymi właśnie określonymi przez zamawiającego, a nie przez wykonawcę, dokumentami.  

Wreszcie, powyższe należy uznać za niedopuszczalne mając na uwadze przepis art. 

7 ust. 1 ustawy Pzp, bowiem wykonawcy muszą mieć wiedzę w oparciu, o jakie okoliczności 

i dokumenty oferta będzie oceniania i informacja ta musi pochodzić od zamawiającego, który 

ją  upublicznia  na  określonym  etapie  postępowania.  Zatem,  nie  ma  możliwości,  aby  to  inny 

wykonawca  na  etapie  postępowania  odwoławczego  formułował  katalog  dokumentów  w 

oparciu, o który należy przeprowadzić ocenę innego wykonawcy.  

Z  tych  względów  żądanie  przez  Odwołującego  oceny  zdolności  zawodowej 

wykonawcy nie znajduje uzasadnienia, a w konsekwencji niemożliwe jest stwierdzenie braku 

przedmiotowej  zdolności  i  to  zarówno  z  tej  przyczyny,  że  Zamawiający  nie  wyartykułował 

warunku  udziału  w  postępowaniu  w  tym  przedmiocie,  jak  i  z  tego  powodu,  że  ocenia 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  może  następować  wyłącznie  w  oparciu  o 

dokumenty zawarte w ofercie, czy też złożone na wezwanie zamawiającego (art. 26 ust. 1 – 

3 ustawy Pzp). 

Bez wpływu na powyższą ocenę pozostaje fakt, że Zamawiający w rozdziale III pkt 14 

SIWZ  żądał  wykonywania  określonych  czynności  realizowanych  w  toku  wykonywania 

zamówienia  przez  osoby  zatrudnione  na  podstawie  umowy  o  pracę.  Wskazany  obowiązek 

nie stanowi bowiem warunku udziału w postępowaniu.  

Wskazywane  przez  Odwołującego  orzecznictwo  na  poparcie  tezy,  że  Przystępujący 

nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  jest  nieadekwatne.  Po  pierwsze 

bowiem,  przywołane  orzeczenia  dotyczą  sytuacji,  w  której  warunki  udziału  w  postępowaniu 

zostały sformułowane. Po drugie, prezentuje wywody na temat posługiwania się podmiotem 

trzecim  przez  wykonawcę  w  celu  wykazania  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu, 

co w niniejszej sprawie nie miało miejsca. 

Odwołujący domagał się również stwierdzenia naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy 

Pzp „z powodu zaniechania wykluczenia wykonawcy SUEZ jako niespełniającego warunków 

udziału w postępowaniu, jako że przedstawione przez tego wykonawcę dokumenty zawierają 

rażąco  niską  cenę”.  Powyższy  zarzut  został  sformułowany  wadliwie,  stąd  też  brak  podstaw 

do  jego  uwzględnienia.  Mocą  powołanego  przepisu  należy  wykluczyć  z  postępowania 

wykonawcę,  który  m.in.  nie  spełnia  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Instytucja  rażąco 

niskiej rażąco niskiej ceny nie mieści się w katalogu warunków udziału w postępowaniu (art. 

22  ust.  1b  ustawy  Pzp),  stąd  też  nie  jest  możliwe  wykluczenie  wykonawcy  z  powodu 

zaoferowania  rażąco  niskiej  ceny.  Okoliczność  ta  stanowi  postawę  do  odrzucenia  oferty 

wykonawcy (art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp).  

Stwierdzenie  przez  Przystępującego  w  powołanym  artykule,  że  zgłosił  do  Urzędu 

Pracy  zapotrzebowanie  na  nowych  pracowników,  posiadających  określone  uprawnienia  nie 

stanowi  okoliczności  świadczącej  o  pierwotnej  niemożliwości  świadczenia  usług  przez 

Przystępującego,  a  w  konsekwencji  podstawy  do  odrzucenia  oferty  Przystępującego  w 

ś

wietle art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp w zw. z art. 14 ustawy Pzp (przepis ten nie składa się 

z  ustępów,  wbrew  wskazaniu  Odwołującego)  w  zw.  z  art.  387  k.c.  Z  faktu  prowadzenia 

rekrutacji  przez  przedsiębiorcę  nie  sposób  wyprowadzić  wniosku,  że  to  konkretne 

ś

wiadczenie,  w  tym  przypadku  zamówienie,  będzie  niewykonalne.  Tym  bardziej,  jeśli 

Zamawiający  w  tym  zakresie  nie  określił  potencjału  i  potencjał  ten  może  ulec  zmianie  na 

dzień  rozpoczęcia  realizacji  zamówienia  (zatrudnienie  dodatkowych  osób  czy  też 

przesunięcia  pracowników  pomiędzy  podmiotami  powiązanymi  z  Przystępującym).  Co 

więcej,  okoliczności  rzeczonej  niemożliwości  świadczenia  Odwołujący  nie  wykazał.  Za  taką 

próbę  z  pewnością  nie  można  uznać  wskazanego  twierdzenia  Przystępującego,  jak  i  faktu 

poszukiwania  pracowników  na  stanowisko  kierowca  –  ładowacz.  Powołane  okoliczności  są 

jedynie dowodem na to, że Przystępujący prowadzi rekrutację.  

Analogicznie należy ocenić oświadczenie osoby fizycznej z dnia 3 lipca 2017 r. Jeśli 

nawet  na  wskazany  dzień  Przystępujący  nie  posiada  wystraczającej  ilości  pracowników  do 

realizacji  przedmiotowego  zamówienia,  co  nie  sposób  przyjąć  na  podstawie  jednego 

oświadczenia osoby prywatnej, to tym bardziej Odwołujący nie  wykazał, że tego potencjału 

Przystępujący nie uzyska na dzień realizacji przedmiotowego zamówienia.  

Zdaniem Izby, nie potwierdził się również zarzut naruszenia przepisu art. 24 ust. 1 pkt 

17  ustawy  Pzp.  Skoro  Zamawiający  nie  sformułował  warunków  udziału  w  postępowaniu  w 

przedmiocie  zdolności  zawodowej,  a  w  konsekwencji  wykonawcy  nie  składali  oświadczenia 

na tę okoliczność, to tym samym nie jest możliwe stwierdzenie, że Przystępujący wprowadził 

Zamawiającego  w  błąd,  że  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu.  Na  marginesie  należy 

dodać,  że  wprowadzenie  w  błąd  nie  jest  wystarczające  do  wykluczenia  wykonawcy  z 

postępowania,  konieczne  jest  również  wykazanie,  iż  nastąpiło  to  w  wyniku  zamierzonego 

działania lub rażącego niedbalstwa. Nadto, podstawę prawną do wykluczenia wykonawcy z 

postępowania  z  powodu  wskazanych  okoliczności  stanowi  przepis  art.  24  ust.  1  pkt  16 

ustawy Pzp, a nie jak błędnie wskazał Odwołujący – art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. 

Odwołujący domagał się również wykluczenia Przystępującego, na podstawie art. 24 

ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp, z powodu zaoferowania rażąco niskiej ceny. Jak wskazywano już 

wyżej,  stwierdzenie  rażąco  niskiej  ceny,  niezależnie  od  tego,  że  w  tym  postępowaniu 

Odwołujący nie wykazał, że Przystępujący taką zaoferował, stanowi podstawę do odrzucenia 

oferty (art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp), a nie do wykluczenia wykonawcy z postępowania.  

Twierdzenie  przez  Odwołującego,  że  Przystępujący  zaoferował  rażąco  niską  cenę, 

jak też, że Zamawiający nie  wezwał Przystępującego do złożenia  wyjaśnień  w przedmiocie 

rażąco  niskiej  ceny  jest  wewnętrznie  sprzeczne.  Stwierdzenie  rażąco  niskiej  ceny  jest 

możliwe wyłącznie na podstawie wyjaśnień złożonych przez wykonawcę w tym przedmiocie 

na wezwanie zamawiającego (art. 90 ust. 3 w zw. z art. 90 ust. 1 lub 1a ustawy Pzp). Skoro 

więc  Przystępujący  nie  został  wezwany  do  złożenia  przedmiotowych  wyjaśnień,  to  nie  ma 

podstaw  do  stwierdzenia  rażąco  niskiej  ceny  (nie  ma  substratu  do  oceny).  Zatem,  brak 

wezwania wykonawcy do złożenia wyjaśnień wyklucza możliwość stwierdzenia rażąco niskiej 

ceny. 

Na  marginesie  należy  zauważyć,  że  niezależnie  od  tego,  iż  stwierdzenie  rażąco 

niskiej ceny jest możliwe wyłącznie na postawie wyjaśnień  wykonawcy, a nie na podstawie 

udzielonego  wywiadu,  to  wbrew  twierdzeniom  Odwołującego,  na  podstawie  rzeczonego 

wywiadu  nie  sposób  stwierdzić,  że  Przystępujący  w  tym  postępowaniu  (sektor  III)  celowo  i 

umyślnie  zaniżył  cenę.  Z  chęci  wygrania  przetargu  i  z  faktu  obniżenia  ceny  w  kolejnym 

przetargu  nie  można  wyprowadzić  wniosku,  niezależnie  od  wskazywanych  przeszkód 

formalnych,  że  cena  ma  charakter  rażąco  niski.  Powyższe  stwierdzenie,  zdaniem  Izby, 

wskazuje  na  dopuszczalne  i  usprawiedliwione  zachowania  podmiotów  w  warunkach 

konkurencji. 

Przedmiotowe 

stwierdzenie, 

zdaniem 

Odwołującego, 

powinno 

skłonić 

Zamawiającego do wezwania Przystępującego do złożenia wyjaśnień w przedmiocie rażąco 

niskiej  ceny.  Zdaniem  Izby,  każdy  racjonalny  wykonawca,  w  kolejnym  postępowaniu,  po 

unieważnieniu pierwotnego, znając ofertę konkurencji i posiadając wiedzę, że cena stanowi 

kryterium oceny ofert o wadze 60%, będzie dążył do obniżenia swojej ceny celem uzyskania 

zamówienia  i  powyższe  jest  objawem  walki  konkurencyjnej  występującej  w  danym 

segmencie rynku.  

Odwołujący  zaś  nie  wykazał,  że  cena  zaoferowana  przez  Przystępującego  winna 

budzić  wątpliwości  Zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  zamówienia  i  skłonić 

Zamawiającego do wezwania Przystępującego do złożenia  wyjaśnień  w trybie przepisu art. 

90  ust.  1  ustawy  Pzp.  Zdaniem  Izby,  przedłożone  przez  Odwołującego  opracowania  nie 

stanowią  wystraczającej  podstawy  do  powzięcia  przez  Zamawiającego  wskazanych 

wątpliwości.  

W  pierwszej  kolejności  dostrzec  należy,  że  twierdzenie,  iż  Przystępujący  powinien 

zaoferować cenę przekraczającą 11 mln zł (trzykrotność ceny zaoferowanej w postępowaniu 

w  ubiegłym  roku,  którego  przedmiotem  było  świadczenie  spornej  usługi  przez  rok,  a  w 

badanym  postępowaniu  umowa  zawarta  będzie  na  3  lata)  nie  znajduje  uzasadnienia. 

Powodem  tego  jest  fakt,  że  cena  nie  jest  wartością  stałą,  zmienia  się  w  zależności  od 

warunków, przedmiotu, zakresu. Całkowicie nieuprawione, zdaniem Izby, jest twierdzenie, że 

cenę  kalkuluje  się  w  taki  sam  sposób  dla  okresu  1  roku  i  3  lat,  stąd  też  taki  prosty  zabieg 

rachunkowy  (przeliczenie  ceny  za  trzy  lata),  zastosowany  przez  Odwołującego,  jest 

absolutnie  nie  do  zaakceptowania.  Ponadto,  Odwołujący  pominął,  że  w  postępowaniu 

prowadzonym  w  2016  r.  w  inny  sposób  wykonawcy  kalkulowali  ryzyko,  bowiem  w  tamtym 

postępowaniu usługa była rozliczana ryczałtowo bez określenia limitu odpadów, natomiast w 

niniejszym  postępowaniu  ten  limit  został  określony.  Powyższe,  w  ocenie  Izby,  ma  istotny 

wpływ  na  sposób  kalkulacji  i  tym  samym  na  wysokość  ceny  w  obu  postępowaniach,  a  w 

konsekwencji  różnica  w  cenie  na  poziomie  ponad  4  mln  zł  pomiędzy  ofertami 

Przystępującego złożonymi w 2016 r. i w roku bieżącym nie budzi wątpliwości. 

Okoliczność, że Przystępujący obniżył cenę oferty w tym postępowaniu o ok. 4 mln zł 

względem  oferty,  którą  złożył  ok.  miesiąc  wcześniej  (postępowanie  zostało  unieważnione) 

nie stanowi jeszcze podstawy do wezwania Przystępującego do wyjaśnień w trybie przepisu 

art. 90 ust. 1 ustawy Pzp biorąc pod uwagę fakt, że Odwołujący obniżył cenę o 8 mln zł oraz, 

ż

e  cena  zaoferowana  przez  Przystępującego  jest  adekwatna  do  wartości  szacunkowej 

zamówienia, której Odwołujący skutecznie nie zakwestionował.  

Dodatkowo  należy  zauważyć,  że  sformułowanie  przez  Odwołującego  na  kanwie 

powyższych okoliczności faktycznych zarzutu naruszenia przepisów art. 87 ust. 1 w zw. z art. 

90  ust.  1  ustawy  Pzp  jest  wadliwe.  Przepis  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  stanowi  samodzielną 

podstawę  do  wezwania  wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień  w  przedmiocie  rażąco  niskiej 

ceny,  zaś  przepis  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  dotyczy  wyjaśniania  treści  oferty,  w 

szczególności zaoferowanego świadczenia.  

Za  całkowicie  chybione  należy  również  uznać  zarzut  zaniechania  przez 

Zamawiającego wyjaśnień, na podstawie art. 87 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, w 

zakresie  dysponowania  przez  Przystępującego  odpowiednim  potencjałem  kadrowym.  Po 

pierwsze,  podstawa  prawna  rzeczonego  naruszenia  została  wadliwie  określona.  Powołane 

przepisy dotyczą bowiem wyjaśniania treści oferty i zaoferowanej przez wykonawcę ceny. Po 

drugie, brak podstaw do żądania wyjaśnienia okoliczności, których obowiązku wykazania nie 

miał wykonawca (zdolność zawodowa).  

Zarzut naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp nie znalazł potwierdzenia 

wobec  braku  wskazania  przez  Odwołującego  jakiegokolwiek  uzasadnienia  faktycznego, 

które mogłoby podlegać ocenie w świetle podanego przepisu. 

Zarzut  naruszenia  przepisu  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  14,  10  i  3 

u.z.n.k.  okazał  się  chybiony.  Nie  poddaje  się  ocenie  stwierdzenie,  że  Przystępujący  w 

sposób nieuczciwy oznacza własne usługi. Twierdzenie to dla Izby pozostaje niezrozumiałe, 

bowiem  Odwołujący  nawet  nie  wyjaśnia,  na  czym  rzekome  nieuczciwe  oznaczenie  miałoby 

polegać.  Natomiast  nieprawdziwych  informacji,  które  według  twierdzeń  Odwołującego,  były 

rozpowszechniane przez Przystępującego, Izba nie stwierdziła.  

Co  więcej,  dla  stwierdzenia  czynu  nieuczciwej  konkurencji  nie  jest    wystarczające 

jedynie  wskazanie  czynu  stypizowanego  w  danym  przepisie,  ale  wykazanie  okoliczności 

objętych hipotezą danego przepisu, czemu Odwołujący nie sprostał.   

Stwierdzenie naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp nie było możliwe w 

niniejszym  stanie faktycznym.  Rzeczony  przepis  znajduje  bowiem  zastosowanie  w  sytuacji, 

w której ofertę złoży wykonawca wykluczony z postępowania lub niezaproszony do składania 

ofert.  Opisana  okoliczność  nie  zaktualizuje  się  w  postępowaniu  prowadzonym  w  trybie 

przetargu nieograniczonego, bowiem tutaj nie mamy dwuetapowej oceny (wnioski, oferty), a 

skoro tak, to wskazany zarzut należało uznać za bezprzedmiotowy.  

Odwołujący  łączy  okoliczność  zaoferowania  przez  Przystępującego  niskiej  ceny  i 

braku  posiadania  odpowiedniej  kadry  z  zagrożeniem  bezpieczeństwa  publicznego  (art.  89 

ust. 1 pkt 7d ustawy Pzp). Izba nie podziela tej oceny. Po pierwsze bowiem, Odwołujący nie 

wykazał,  a  nawet  nie  uprawdopodobnił,  że  zaoferowana  przez  Przystępującego  cena  nie 

pozwoli  na  wykonanie  przedmiotowego  zamówienia  i  tym  samym  odpady  będą  zalegać  na 

terenie Gminy – Miasto Płock. Po drugie, brak podstaw do twierdzenia, że Przystępujący nie 

dysponuje  wymaganą  kadrą  do  realizacji  przedmiotowego  zamówienia  (o  czym  była  mowa 

wyżej), a w konsekwencji nie zrealizuje przedmiotowego zamówienia. 

Zarzut,  że  Zamawiający  formułując  treść  ogłoszenia  o  zamówieniu  i  SIWZ  naruszył 

przepisy  ustawy  o  odpadach  oraz  o  utrzymaniu  porządku  i  czystości  w  gminach  jest 

spóźniony i jako taki nie podlega rozpoznaniu (art. 182 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp). Ogłoszenie 

o  zamówieniu  i  SIWZ  zostały  odpowiednio  opublikowane  i  zamieszczone  na  stronie 

internetowej  Zamawiającego  w  dniu  20  kwietnia  2017  r.,  co  oznacza,  iż  rzeczony  zarzut 

powinien  być  zgłoszony  do  dnia  30  kwietnia  2017  r.,  zaś  został  podniesiony  w  odwołaniu 

wniesionym w dniu 22 czerwca 2017 r. 

Powołanie  określonych  przepisów  dyrektywy,  które  zdaniem  Odwołującego,  zostały 

naruszone, nie stanowi wystarczającej podstawy do stwierdzenia ich naruszenia. Powyższe 

wymaga uzasadnienia i wykazania, czego Odwołujący nie uczynił.  

Zarzutu  naruszenia  przepisu  art.  22d  ustawy  Pzp  Izba  nie  objęła  badaniem  z  uwagi 

na  ograniczenia  wynikające  z  przepisu  art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp.  Zgodnie  z  powołanym 

przepisem Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu, tym 

samym zarzut zgłoszony przez Odwołującego w piśmie procesowym z dnia 4 lipca 2017 r., 

co  do  naruszenia  art.  22d  ustawy  Pzp,  nie  podlegał  rozpoznaniu.  Niezależnie  od 

powyższego,  na  marginesie  dodać  należy,  że  brak  byłoby  podstaw  do  stwierdzenia 

przedmiotowego  naruszenia  w  okolicznościach,  w  których  Zamawiający  nie  sformułował 

warunków udziału w postępowaniu. 

Z  analogicznych  powodów  Izba  nie  rozpoznała  zarzutu  naruszenia  art.  15  ust.  1 

u.z.n.k. Ograniczenia wynikające z przepisu art. 192 ust. 7 ustawy Pzp nie dają podstaw do 

weryfikowania  zarzutów  sformułowanych  po  wniesieniu  odwołania.  Rzeczony  zarzut  został 

powołany w piśmie procesowym Odwołującego z dnia 4 lipca 2017 r., a nie w odwołaniu 

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art. 

192 ust. 9 i 10 w zw. z § 3 pkt 1 lit. a oraz pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów 

z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41, 

poz. 238 ze zm.), zaliczając do kosztów postępowania odwoławczego wpis od odwołania w 

wysokości 15.000,00 zł oraz koszty wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego w kwocie 

3.600,00 zł. 

Przewodniczący: ………………………