KIO 1557/17 POSTANOWIENIE dnia 7 sierpnia 2017 roku

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

KIO 1557/17 

Sygn. akt KIO 1557/17 

POSTANOWIENIE 

 z dnia 7 sierpnia 2017 roku  

Krajowa Izba Odwoławcza  w składzie:   

Przewodniczący:  Klaudia Szczytowska-Maziarz 

Protokolant: 

Mateusz Zientak

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron  i  uczestników  postępowania 

odwoławczego  w  dniu  7  sierpnia  2017  roku  przez  wykonawcę 

P.  M.  –  S. 

J. 

P. 

spółka 

jawna 

siedzibą 

W. 

(…), 

ul. 

(…) 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego 

Skarb  Państwa  –  Wojskowy 

Ośrodek 

Farmacji 

Techniki 

Medycznej 

C. 

C. 

(…),  

ul. (…) 

przy 

udziale

wykonawcy 

P. 

I.-H. 

V. 

spółka  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  P.  (…),  ul.  (…),  zgłaszającego  swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego  

postanawia: 

1.  odrzuca odwołanie, 

2.  kosztami postępowania obciąża wykonawcę i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę

  15  000  zł  00  gr  (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę

  P.  M.-S. 

J. P. spółka jawna z siedzibą w W. (…), ul. (…) tytułem wpisu od odwołania,  

zasądza 

od 

wykonawcy 

P. 

M.-S. 

J. 

P. 

spółka 

jawna 

siedzibą  

w W. (…), ul. (…)  na rzecz Skarbu Państwa – Wojskowego Ośrodka Farmacji i Techniki 

Medycznej 

C. 

C. 

(…),  

ul.  (…)  kwotę  3  600  zł  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą 

koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejsze postanowienie – 


KIO 1557/17 

w terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 


KIO 1557/17 

U z a s a d n i e n i e 

W  dniu  28  lipca  2017  r.  (pismem  z  tego  samego  dnia)  wykonawca  P.  

M.-S.  J.  P.  spółka  jawna  z  W.  (dalej  „odwołujący”)  złożył,  w  odniesieniu  do  zadania  nr  1, 

odwołanie 

od 

czynności 

Skarbu 

Państwa 

– 

Wojskowego 

Ośrodka 

Farmacji  

i  Techniki  Medycznej  z  C.  (dalej  „zamawiający”)  z  dnia  19  lipca  2017  r.,  polegającej  na 

odrzuceniu oferty odwołującego.  

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów  ustawy  

z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze 

zm.) [dalej „ustawa Pzp”]: 

1.  art.  7  ust.  1  i  3,  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp,  poprzez  odrzucenie  oferty 

odwołującego mimo, iż oferta ta nie zawiera błędu w obliczeniu ceny lub kosztu, 

2.  art.  7  ust.  1  i  3,  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  poprzez  zaniechanie  wezwania 

odwołującego do wyjaśnień. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  zamawiającemu 

powtórzenia czynności badania i oceny ofert. 

Skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje. 

Odwołanie zostało podpisane przez wspólnika J.P.. 

Jako załączniki do odwołania wskazano: 

•  odpis KRS odwołującego, 

•  kopia dowodu uiszczenia wpisu, 

•  dowód przekazania kopii odwołania zamawiającemu. 

Zostały one załączone do odwołania. 

Odwołujący nie był wzywany do usunięcia braków formalnych odwołania. 

Pismem  z  dnia  7  sierpnia  2017  r.  zamawiający  złożył  wniosek  o  odrzucenie 

odwołania  na  podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  7)  ustawy  Pzp,  a  nadto  na  podstawie  art.  189  

ust. 2 pkt 4) i 5) ustawy Pzp. 

W  piśmie  z  dnia  7  sierpnia  2017  r.  zamawiający  oświadczył,  iż  „otrzymał  drogą 

elektroniczną w formie skanu kopię złożonego przez Odwołującego odwołania stanowiącego 

dokument  na  2  stronach  (zał.  Nr  1).  Do  kopii  odwołania  przesłanego  Zamawiającemu  nie 


KIO 1557/17 

zostały  dołączone  załączniki  wymienione  w  odwołaniu  tj.  (…)  Ponadto  odwołanie  nie 

zawierało  podpisu  Odwołującego,  a  także  okoliczności  faktycznych  i  prawnych 

uzasadniających wniesienie odwołania.”   

Na  posiedzeniu  odwołujący  potwierdził,  że  „kopia  przesłanego  do  Zamawiającego 

odwołania nie zawierała podpisu”. 

Wniosek o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 7) ustawy Pzp jest 

zasadny. 

Art. 189 ust. 2 pkt 7) ustawy Pzp brzmi: „Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że: 

(…) 7) odwołujący nie przesłał  zamawiającemu kopii odwołania,  zgodnie  z art. 180 ust. 5.”, 

zaś art. 180 ust. 5 ustawy Pzp brzmi: „Odwołujący przesyła kopię odwołania zamawiającemu 

przed  upływem  terminu do  wniesienia  odwołania  w taki  sposób,  aby mógł  on  zapoznać  się  

z jego treścią przed upływem tego terminu. (…)” 

W  ocenie  składu  orzekającego  Izby  obowiązek  odwołującego,  polegający  na 

przesłaniu  zamawiającemu  kopii  odwołania  o  danej  treści  to  obowiązek  przesłania 

zamawiającemu  wiernego  odtworzenia  oryginału  odwołania,  na  które  składa  się  także 

podpis. 

Podpis  jest  elementem  niezbędnym  odwołania  [§  4  ust.  1  pkt  9  rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu przy rozpoznawaniu 

odwołań  (Dz.  U.  Nr  48,  poz.  280  ze  zm.)].  Może  to  być  podpis  odwołującego  albo  jego 

przedstawiciela  (przedstawicieli),  przy  czym  –  co  warto  podkreślić  –  przepis  art.  187  ust.  3 

ustawy  Pzp  nie  wskazuje  obowiązku  Prezesa  Izby  w  zakresie  dotyczącym  podpisu  do 

wezwania  odwołującego  (pod  rygorem  zwrócenia  odwołania)  do  uzupełnienia  odwołania  

z powodu innego niż „niezłożenie pełnomocnictwa”.  

Skład  orzekający  Izby  podziela  stanowisko  Izby  zaprezentowane  w  przywołanym 

przez  zamawiającego  postanowieniu  z  dnia  26  stycznia  2015  r.  sygn.  akt  KIO  2815/14, 

zgodnie  z  którym:  „Obowiązek  przekazania  kopii  odwołania  ustanawia  art.  180  ust.  5  Pzp. 

Należy  więc  przyjąć,  iż  obowiązek  dotyczy  przekazania  pełnej  kopii  odwołania,  a  wię

zarówno  jego  treści,  jak  i  statuującego  odwołanie  podpisu.  Innymi  słowy  –  podpisanego 

odwołania.  Ustawodawca  nie  posługuje  się  w  tym  przypadku  pojęciem  „odpisu”  pisma 

procesowego,  stosowanym  w  innych  przepisach  dotyczących  procedury  odwoławczej  

(np. § 24 ust. 2 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie 

regulaminu  postępowania  przy  rozpoznawaniu  odwołań,  Dz.  U.  z  2014  r.  poz.  946)  oraz  

w  procedurze  cywilnej,  który  zgodnie  z  ustalonym  orzecznictwem  Sądu  Najwyższego 

stanowi odpis treści pisma i podpisu strony rzeczywiście zawierać nie musi. 

Kopii  tak  rozumianego  odwołania  (treść  +  podpis)  Odwołujący  nie  przekazał  

w  stosownym  terminie  Zamawiającemu.  Plik  Word  zawierający  treść  odwołania,  bez 


KIO 1557/17 

jakichkolwiek  elementów  graficznych  odzwierciedlających  podpis  osoby  je  wnoszącej,  nie 

stanowił pełnej kopii odwołania złożonego do Izby.  

Przepis  art.  180  ust.  5  Pzp  wyraźnie  wskazuje  na  obowiązek  przekazania  kopii 

odwołania, a nie samej treści odwołania.” 

Uwzględniając  powyższe,  stwierdzić  należy,  że  odwołujący  nie  przesłał 

zamawiającemu  kopii  odwołania,  tj.  dokładnego  odtworzenia  oryginalnego  dokumentu 

odwołania przed upływem terminu do jego wniesienia (tj. do 29 lipca 2017 r.). 

Skład  orzekający  Izby  nie  podzielił  natomiast  stanowiska  zamawiającego  co  do 

istnienia  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  z  tego  powodu,  że  zamawiający  nie  otrzymał 

załączników  do  odwołania,  tj.  odpisu  KRS  odwołującego,  kopii  dowodu  uiszczenia  wpisu 

oraz dowodu przekazania kopii odwołania zamawiającemu. 

Skład  orzekający  Izby  zauważa,  że  elementy  niezbędne  odwołania  wskazano  w  §  4 

ust.  1  ww.  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  22  marca  2010  r.  w  sprawie 

regulaminu przy rozpoznawaniu odwołań. O odwołaniu o zawartości jak wskazano w art. 180 

ust. 3 ustawy Pzp oraz w § 4 ust. 1 rozporządzenia mowa w przepisie art. 180 ust. 5 ustawy 

Pzp.  Załączniki,  o  którym  mowa  w  §  4  ust.  1  ww.  rozporządzenia  nie  stanowią  samego 

odwołania. 

Innych  załączników  do  obecnego  odwołania  nie  załączono  –  brak  było  załączników  

o  charakterze  merytorycznym,  których  brak  ograniczałby  możliwość  zamawiającego  co  do 

zajęcia stanowiska. 

Skład  orzekający  Izby  wskazuje  nadto,  iż  odwołujący  nie  był  wzywany  do 

uzupełnienia  braków  formalnych  odwołania,  poprzez  wskazanie  okoliczności  faktycznych  

i prawnych uzasadniających wniesienie odwołania. 

Odwołanie nie zostało zwrócone. 

Treść odwołania jak przekazana do Izby znalazła się w przesłanej do zamawiającego 

korespondencji e-mail z dnia 28 lipca 2017 r. godz. 12:04. 

Art. 189 ust. 2 pkt 4) ustawy Pzp brzmi: „Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że: 

(…)  4)  odwołujący  powołuje  się  na  te  same  okoliczności,  które  były  przedmiotem 

rozstrzygnięcia  przez  Izbę  w  sprawie  innego  odwołania  dotyczącego  tego  samego 

postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego się (…)” 

Wniosek o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 4) ustawy Pzp nie 

jest  zasadny  z  tego  względu,  iż  okoliczności  nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT  dla  torby 

transportowej oferowanej wraz z defibrylatorem zastosowanej przez obecnego odwołującego 

(okoliczność powoływana w obecnym odwołaniu) nie były przedmiotem rozstrzygnięcia Izby 


KIO 1557/17 

(okoliczności  dotyczące  nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT  dla  torby  transportowej 

oferowanej  wraz  z  defibrylatorem  dotyczyły  oferty  innego  wykonawcy,  tj.  K.    P.  i  G.  D., 

prowadzących  działalność  gospodarczą  pod  firmą  M.  H.  spółka  cywilna  K.  P.,  G.  D.  z 

siedzibą  

w  W.,  a  nadto  zostały  złożone  nie  przez  obecnego  odwołującego,  ale  przez  obecnego 

przystępującego. 

Odwołania,  w  którym  jakikolwiek  wykonawca  powoływał  się  na  okoliczność 

nieprawidłowej stawki podatku VAT dla torby transportowej oferowanej wraz z defibrylatorem 

zastosowanej przez obecnego odwołującego do Izby nie wniesiono. W odwołaniu obecnego 

przystępującego  (KIO  1164/17)  nie  zgłoszono  zarzutu  zaniechania  odrzucenia  oferty 

obecnego  odwołującego  z  powodu  zastosowania  nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT  dla 

torby transportowej oferowanej wraz z defibrylatorem, ale zgłoszono zarzut w odniesieniu do 

wykonawcy  K.  P.  i  G.  D.,  prowadzących  działalność  gospodarczą  pod  firmą  M.  H.  spółka 

cywilna 

K. 

P., 

G. 

D. 

z siedzibą w W. oraz w odniesieniu do podmiotu P. sp. z o.o. sp. k. 

Jak  jednak  wskazano  w  uzasadnieniu  wyroku  zapadłego  w  sprawach  połączonych  

o  sygn.  akt  KIO  1164/17  i  KIO  1168/17:  „nie  mógł  być  przedmiotem  rozpoznania  zarzut 

dotyczący  zaniechania  odrzucenia  oferty  P.  sp.  z  o.o.  sp.  k.,  gdyż  taka  spółka  nie  składała 

oferty  w  przedmiotowym  postępowaniu  i  nie  mogły  jej  dotyczyć  czynności  lub  zaniechania 

zamawiającego.  Izba  rozpoznaje  wyłącznie  zarzuty  i  żądania  dotyczące  czynności  lub 

zaniechań  zamawiającego  w  postepowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  tym 

samym  nie  ma  podstaw  do  rozpoznania  odwołania  dotyczącego  zaniechania  czynności, 

która nie była czynnością w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Odwołujący 

jest podmiotem profesjonalnym, a wielokrotne posłużenie się tak określoną nazwą podmiotu 

ocenie 

Izby 

ś

wiadczy 

jego 

przekonaniu, 

ż

wykonawcą  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest  P.  sp.  z  o.o.  sp.k.  Jak  wynika 

nadto  z  dokumentacji  postępowania  taka  spółka  istnieje  i  były  dołączane  do  postępowania 

dokumenty jej dotyczące.” 

Art. 189 ust. 2 pkt 5) ustawy Pzp brzmi: „Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że: 

(…)  5)  odwołanie  dotyczy  czynności,  którą  zamawiający  wykonał  zgodnie  z  treścią  wyroku 

Izby (…)” 

Wniosek o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 5) ustawy Pzp nie 

jest  zasadny  z  tego  względu,  iż  rozstrzygnięcie  Izby  w  wyroku  KIO  1164/17  i  KIO  1168/17  

w  związku  z  zarzutem  zaniechania  odrzucenia  oferty  odwołującego  ze  względu  na 

nieprawidłową stawkę podatku VAT w ogóle nie dotyczyło obecnego odwołującego. 


KIO 1557/17 

Izba  orzekła:  „uwzględnia  odwołanie  wniesione  przez  wykonawcę  Przedsiębiorstwo 

I.-H. 

V. 

spółka 

ograniczoną 

odpowiedzialnością 

siedzibą  

w  P.,  ul.  (…)  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej, unieważnienie czynności odrzucenia oferty złożonej przez wykonawcę P. 

I.-H.  V.  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  P.,  ul.  (…)  i  powtórzenia 

czynności 

badania  

i  oceny  ofert,  w  tym  dokonania  zaniechanej  czynności  odrzucenia  oferty  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  K.  P.  i  G.  D.  prowadzący  działalność 

gospodarczą  pod  firmą  M.  H.  spółka  cywilna  K.  P.,  G.  D.  z  siedzibą  w  W.,  ul.  (…)  na 

podstawie  

art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy z uwagi na zastosowanie stawki preferencyjnej 8% w odniesieniu 

do  dostawy torby  transportowej,  co  stanowi  błąd  w  obliczeniu  ceny,  w  pozostałym  zakresie 

odwołanie oddala (…)” 

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.  


KIO 1557/17 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp czyli stosownie do wyniku postępowania. 

Przewodniczący: 

………………………………