KIO 1573/17 KIO 1584/17 WYROK dnia 4 września 2017 r.

Sygn. akt: KIO 1573/17 
 

       KIO 1584/17 

WYROK 

z dnia 4 września 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Protokolant:   

Edyta Paziewska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 18, 23, 28 i 30 sierpnia 2017 r. odwołań wniesionych 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej: 

A)  w  dniu  31  lipca  2017  r.  przez  wykonawcę 

A.P.  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  (...) 

(sygn. akt KIO 1573/17); 

B)  w  dniu  31  lipca  2017  r.  przez  wykonawcy 

C.P.  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  (...) 

(sygn. akt KIO 1584/17); 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego 

Agencję  Restrukturyzacji  i 

Modernizacji  Rolnictwa  z  siedzibą  w  Warszawie  przy  Al.  Jana  Pawła  II  nr  70  (00-175 

Warszawa) 

przy udziale 

Wykonawcy 

S.  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  (...)  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  1573/17  i  KIO  1584/17  po  stronie 

Zamawiającego 

Wykonawcy 

C.P.  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  (...)  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 1573/17 po stronie Zamawiającego 

Wykonawcy 

A.P.  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  (...)  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 1584/17 po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

A.  Oddala odwołanie wniesione przez A. P. S.A. (sygn. akt KIO 1573/17); 

B.  Oddala odwołanie wniesione przez C.P. S.A. (sygn. akt KIO 1584/17); 

2.  Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Wykonawców: A. P. S.A. oraz C.P. S.A. 

w sprawach połączonych o sygn. akt KIO 1573/17 oraz sygn. akt KIO 1584/17 i:

2.1 zalicza  w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

30.000 zł 00 gr. (słownie: 

trzydzieści  tysięcy  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Wykonawców:  A.  P.  S.A.  z 

siedzibą w R. (sygn. akt KIO 1573/17), C.P. S.A. z siedzibą w K. (sygn. akt KIO 1584/17), 

tytułem wpisów od odwołań;

2.2 zasądza od Wykonawców: A. P. S.A. z siedzibą w  R. oraz C.P. S.A. z siedzibą  w K. na 

rzecz  Wykonawcy  –  S.  S.A.  (w  sprawach  połączonych  o  sygn.  akt  KIO  1573/17  i  KIO 

1584/17)  kwotę 

2.214  zł  00  gr.  (słownie:  dwa  tysiące  dwieście  czternaście  złotych  zero 

groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  stron  poniesionych  w  związku  z  wynagrodzeniem 

pełnomocnika, w tym:

2.2.1  od A. P. S.A. (sygn. akt KIO 1573/17) kwotę 

1.107 zł 00 gr. (słownie: jeden tysiąc 

sto siedem złotych zero groszy); 

2.2.2  od C.P. S.A. (sygn. akt KIO 1584/17) kwotę 

1.107 zł 00 gr. (słownie: jeden tysiąc 

sto siedem złotych zero groszy).

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Sygn. akt: KIO 1573/17 
 

       KIO 1584/17 

U z a s a d n i e n i e 

W  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  –  Agencję  Restrukturyzacji  i 

Modernizacji  Rolnictwa,  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  budowę,  wdrożenie  i 

dostarczenie  licencji  stosu  technologicznego  systemu  Hurtowni  Danych  wraz  z  usługami 

utrzymania i modyfikacji systemu oraz asysty technicznej dostarczonych licencji na okres 36 

miesięcy  (nr  postępowania:  bPi7P.2610.27.2016),  ogłoszonym  w  Dzienniku  Urzędowym 

Wspólnot  Europejskich  2017/S  043-078188  w  dniu  2  marca  2017  r.,  wobec  czynności 

badania, oceny ofert i wyboru oferty najkorzystniejszej (S. S.A.), zostały wniesione w dniu 31 

lipca  2017  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołania  wykonawców:  A.  P.  S.A. 

(sygn. akt KIO 1573/17), C.P. S.A. (sygn. akt KIO 1584/17). 

O czynnościach Zamawiającego Wykonawcy zostali poinformowani w dniu 20 lipca 2017 r. w 

zawiadomieniu o wyborze oferty najkorzystniejszej. 

I. 

Sygn. akt KIO 1573/17 

W  odwołaniu  oznaczonym  sygnaturą  akt  KIO  1573/17  Odwołujący  –  A.  P.  S.A.  (dalej  jako 

Odwołujący A.) zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1)  Art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  poprzez  odrzucenie  oferty  złożonej  przez  A.  pomimo,  iż 

treść oferty jest zgodna z treścią siwz; 

2)  Z ostrożności procesowej naruszenie art. 87 ust. 2 lit. c) ustawy Pzp poprzez zaniechanie 

poprawienia  innej  omyłki  polegającej  na  niezgodności  oferty  z  siwz,  niepowodującej 

istotnej zmiany w treści oferty; 

3)  Art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  90  ust.  2  i  3  ustawy  Pzp  poprzez 

odrzucenie  oferty  A.  pomimo,  iż  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia; 

4)  Z ostrożności, art. 90 ust. 2 ustawy Pzp poprzez zaniechanie dokonania  szczegółowego 

wezwania  do  złożenia  wyjaśnień  przez  A.  w  odniesieniu  do  elementów  mających  wpływ 

na  wysokość  ceny,  a  w  szczególności  w  odniesieniu  do  żądania  dowodów  w  postaci 

umów o pracę zatrudnionych do realizacji przedmiotowego zamówienia specjalistów; 

5)  Art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  90  ust.  2  i  3  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  S.  S.A.  pomimo,  iż  oferta  zawiera  rażąco 

niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia; 

6)  Art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  prowadzenie 

postępowania w sposób niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego 

traktowania  wykonawców  przez  dokonanie  wyboru  oferty  złożonej  przez  S.  S.A.,  jako 

najkorzystniejszej  w  sytuacji,  gdy  oferta  ta  podlega  odrzuceniu,  a  wybrana  powinna  być 

oferta Odwołującego.  

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  dokonania  ponownego  badania  i  oceny  ofert 

wraz  z  wyjaśnieniami  dotyczącymi  elementów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny, 

odrzucenia oferty S. S.A. i dokonania wyboru oferty Odwołującego.   

Zamawiający odrzucił ofertę A., jako niezgodną z treścią siwz, która dotyczyć ma: 

a)  oprogramowania,  które  nie  jest  oprogramowaniem  standardowym  „z  półki”,  w  części 

dotyczącej  Hurtowni  Danych  oraz  Systemu  BI  (poz.  1-5  wykazu,  str.  57  oferty). 

Rozumienie  pojęcia  „oprogramowanie  standardowe”,  jakie  przyjął  Zamawiający  nie 

bazuje na treści siwz, ale zostało ukształtowane na etapie oceny ofert. W uzasadnieniu 

odrzucenia  oferty  Zamawiający  przywołał  zapisy  siwz  (wzór  umowy,  §  2  ust.  1  pkt  26) 

oraz  odpowiedź  na  pytanie  nr  5  z  dnia  23.03.3017  r.,  które  definiują  „oprogramowanie 

standardowe”.  Zgodnie  z  wzorem  umowy  oznacza  ono  oprogramowanie  na  bazie 

którego zostanie wykonany na rzecz Zamawiającego system informatyczny, dodatkowo 

doprecyzowane  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  5,  w  którym  Zamawiający  wskazał,  iż  jest 

ono rozumiane jako oprogramowanie z półki (COTS akronim od angielskiego Commedal 

Off-The-Shelf Software), tj. oprogramowanie stanowiące produkt wytworzony na szeroki 

rynek,  dla  dużej  liczby  klientów,  które  jest  dostarczane  wielu  klientom  w  identycznej 

postaci,  przy  czym  Zamawiający  nie  wprowadza  wymagania  co  do  liczby 

autoryzowanych  partnerów  producenta  w  zakresie  tego  oprogramowania  jak  i  liczby 

wdrożeń  rozwiązania.  Zamawiający  nie  wprowadza  wymagania  aby  wszystkie 

komponent zaoferowanego oprogramowania pochodziły od jednego producenta. 

Nowymi wymogami, jakie miał sformułować Zamawiający przy odrzuceniu oferty wynikać 

mają  z  tłumaczenia  angielskiego  zwrotu  COTS,  z  którego  jednoznacznie  wynika,  że 

oprogramowanie  standardowe  jest  to  oprogramowanie  komercyjne  z  półki  sklepowej, 

znaczy  istniejące,  nieprojektowane  specjalnie.  Zamawiający  dalej,  nawiązując  do 

udzielonej  odpowiedzi,  dookreśla  informacje,  których  wcześniej  nie  wskazał,  co 

następuje po słowach: „a tym samym posiada co najmniej”. Zamawiający odnosi się do 

powszechnej  dostępności  dokumentacji  (np.  na  portalu  internetowym  producenta)  oraz 

szkoleń 

dla 

użytkowników, 

architektów/projektantów 

oraz 

administratorów 

oprogramowania,  których  to  wymagań  nie  wskazywał  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  5. 

Inaczej Zamawiający definiował „oprogramowanie standardowe” w innym postępowaniu 

(DZP-2618-1/2015), którego opis Odwołujący przywołał, a które zawierało między innymi 

te  elementy,  o  które  obecnie  Zamawiający  próbuje  rozszerzyć  definicję,  na  potrzeby 

uzasadnienia decyzji o odrzuceniu oferty Odwołującego.   

b)  braku odesłania do strony internetowej w wyjaśnieniach A. z dnia 5 i 19 czerwca 2017 r., 

w których potwierdziło, że oferowane oprogramowanie spełnia wymagania zdefiniowane 

w siwz, ale nie załączyło nowej dokumentacji ani nie odesłało Zamawiającego do strony 

internetowej  (gdzie  Zamawiający  mógłby  sprawdzić  samodzielnie  wymagana). 

Odwołujący  wskazał,  iż  składane  wyjaśnienia  dotyczyły  zapisów  oferty,  o  które 

dopytywał  się  Zamawiający  i  nie  ma  związku  pomiędzy  treścią  wezwania,  a  tym  że  A. 

nie  wskazało  linku  do  strony  internetowej  z  dokumentacją  oprogramowania 

standardowego. Zamawiający pomija treść oferty oraz wyjaśnień, a domyślnie oczekuje 

wskazania strony internetowej, na której znajduje się szczegółowa dokumentacja; 

c)  niedozwolonej zmiany treści oferty (doprecyzowaniu, uszczegółowieniu, uzupełnieniu) w 

odniesieniu  do  wymagania WR41  i WR  42.  A. w  piśmie  z  19.06.2017  r.,  odpowiadając 

na  pytanie  nr  2  (str.  6  i  7)  odnosiło  się  do  załączonych  i  wymaganych  dokumentów 

(umowy  licencyjnej,  umowy  ATiK  wraz  z  załącznikami),  które  nie  zawierają  wszystkich 

funkcjonalności produktów, a jedynie ich ogólną  charakterystykę. Do oferty Odwołujący 

nie  dołączył  pełnej  dokumentacji  oprogramowania,  na  bazie  której  Zamawiający  mógł 

samodzielnie 

zweryfikować 

wymagane 

parametry, 

gdyż 

takiego 

wymagania 

Zamawiający  nie  postawił  w  siwz.  Stawianie  zarzutu  na  tej  podstawie,  że  wykonawca 

wezwany w trybie art. 87 ust. 1 ustawy po raz kolejny potwierdził, że oferta jest zgodna z 

siwz, jest bezzasadny; 

d)  zaoferowaniu  w  poz.  1  wykazu  (str.  57  oferty)  frameworku  do  tworzenia  i  wdrażania 

oprogramowania na platformie JAVA za pomocą którego można budować aplikacje - w 

miejsce  oprogramowania  standardowego.  Ustaleniom  Zamawiającego  mają  przeczyć 

wyjaśnienia  A.  z  dnia  5.06.2017  r.  (str.  9)  czytane  w  całości.  Wskazywać  mają  na  to: 

pakiety komponentów funkcjonalnych (tiret trzeci), wpisane do wzoru umowy licencyjnej 

moduły (oznaczenia 1.1, 1.2, 1.3) i gotowe komponenty funkcjonalne (oznaczenia 1.1.1-

1.1.7), zapisy wzoru umowy – rozumienie oprogramowania standardowego (§ 1 pkt 26); 

e)  brak  zaoferowania  dostarczenia  licencji.  Ustalenie  to  stoi  w  sprzeczności  z  treścią 

wyjaśnień  z  dnia  5.06.2017  r.  (str.  9),  w  których  A.  wskazało,  iż  oprogramowanie 

standardowe,  to  między  innymi  pakiet  komponentów  funkcjonalnych  dostarczających 

gotowe  funkcjonalności  (…)  Funkcjonalności  te  objęte  zostały  umową  licencyjną 

zaoferowaną  przez  A.  (str.  77  oferty),  a  opis  funkcjonalności  modułów  znajduje  się  na 

stronach 78-81 oferty. Uwzględniając powyższe, zarzut o niespełnianiu WA.6 i WA.7 jest 

bezzasadny,  gdyż  oferta  uwzględnia  dostarczenie  licencji  na  gotowe  oprogramowanie 

standardowe wraz z graficznym interfejsem użytkownika. Oprogramowanie Standardowe 

A.  „dostarcza  gotowe  funkcjonalności”  –  funkcjonalności  dostępne  po  uruchomieniu 

danego modułu  dla  zalogowanych  użytkowników.  Moduł  oprogramowanie  z  graficznym 

interfejsem użytkownika do budowy aplikacji w oparciu o Oprogramowanie Standardowe 

nie  jest  niezbędny  dla  wytwarzania  oprogramowania  dedykowanego,  a  jedynie  ułatwia 

pracę.  Sposób  utrzymania,  rozwoju  systemu  i  oprogramowania  bez  tego  modułu  jest 

opisany w dokumentacji Oprogramowania Standardowego A. (fragment dokumentacji – 

w  załączniku  nr  do  odwołania,  rozdział  1).  Wymagania  WA.6  i  WA.7  są  oczywiście 

spełnione  bez  wskazywanego  modułu  oprogramowania  z  graficznym  interfejsem 

użytkownika; 

f)  oprogramowanie  z  poz.  1-5  wykazu  (str.  57  oferty)  stanowić  ma  „dedykowane  dla 

Zamawiającego”, a nie „standardowe”, co Zamawiający ustalił w oparciu o wyjaśnienia z 

5.06.2017 r., w której A. wskazywało na Framework, a zatem posiadane funkcjonalności 

nie  są  standardowymi  spełniającymi  wymagania  i  mają  być  dopiero  wytworzone  po 

podpisaniu umowy w wersji dedykowanej Zamawiającemu, co jest niezgodne z siwz, w 

szczególności  definicją  Oprogramowania  Standardowego  typu  COTS.  Odwołujący 

potwierdził, iż system zostanie wykonany na bazie Oprogramowania Standardowego ale 

nie poprzez samą instalację, ale poprzez tzw. kustomizację (dostosowanie do wymagań 

z  swiz).  Zamawiający  w  siwz  nie  określił,  które  wymagania  mają  być  spełnione  jakim 

Oprogramowaniem  Standardowym,  ani  żeby  całe  Oprogramowanie  Standardowe 

pochodziło od jednego dostawcy (wtedy unikałby integracji). 

Kolejną  podstawa  odrzucenia  oferty  A.,  jako  niezgodnej  z  siwz,  dotyczy  wartości  brutto 

Usługi Modyfikacji. 

Z  uwagi  na  odrębne  zasady  rozliczania  budowy,  wdrożenia  i  dostarczenia  licencji  stosu 

technologicznego  systemu  Hurtowni  Danych,  Usługi  ATiK,  Usługi  Utrzymania  i  Usługi 

Modyfikacji, Zamawiający w ogłoszeniu (sekcja II.2.4) oraz siwz (rozdział I.1 pkt 3) zastrzegł, 

iż  każda  z  nich  jest  usługą  odrębną  o  określonym  zakresie  i  realnej  wartości,  co  powinno 

znaleźć odzwierciedlenie w formularzu oferty. Zamawiający wskazał, iż wartość brutto Usługi 

Modyfikacji  musi  stanowić  minimum  58%  ceny  oferty.  Realizacja  Usług  Modyfikacji  będzie 

wynikała  z  bieżących  potrzeb  Zamawiającego.  Zamawiający  odrzucił  ofertę  A.,  gdyż 

proporcja ta wynosi 57,9958%, co stanowi wartość mniejszą od 58%. 

W ocenie Odwołującego Zamawiający powinien zastosować zasadę zaokrągleń ustanowioną 

w  odniesieniu  do  obliczenia  ceny  oferty,  tj.  zaokrąglenia  ceny  w  formularzu  ofertowym  do 

dwóch  miejsc  po  przecinku  (poniżej  5  należy  końcówkę  pominąć,  powyżej  i  równe  należy 

zaokrąglić  w  górę),  zgodnie  z  którą  wartość  brutto  Usługi  Modyfikacji  stanowi  58%  ceny 

oferty.  

Zamawiający nie mógł odrzucić oferty, gdy niezgodność z treścią siwz jest w istocie omyłką 

określoną  w  art.  87  ust.  2  lit.  c  ustawy  Pzp  polegającą  na  niezgodności  oferty  z  siwz, 

niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Omyłka  nie  ma  istotnego  charakteru  – 

wartość,  która  powinna  zostać  „przesunięta”  do  Usług  Modyfikacji  jest  na  poziomie  500  zł 

brutto. 

Zarzut  niezasadnego  odrzucenia  oferty  A.  ze  względu  na  fakt,  że  ta  zawiera  rażąco  niską 

cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Zamawiający odrzuciło ofertę A., której łączna cena wyniosła 11.163 tyś zł. i była droższa od 

oferty  wybranej  S.  (7.988  tyś  zł.).  Wartość  kolejnych  pięciu  ofert  wyniosła  powyżej  12  mln 

złotych  (dwie  oferty),  powyżej  14  mln  złotych  (jedna  oferta)  i  15  mln  zł.  (dwie  oferty). 

Zamawiający  odrzucił  pięć  droższych  od  oferty  S.  ofert  (powyżej  14  i  15  mln  złotych)  oraz 

ofertę A., oceniając wyjaśnienia tych wykonawców jako niewiarygodne, ale jednocześnie za 

wiarygodne uznał wyjaśnienia S..  

W  odniesieniu  do  wyjaśnień  A.  Zamawiający  wytknął  brak  informacji  na  temat 

pracochłonności  poszczególnych  usług  i  specjalistów,  jak  również  rodzaju  specjalistów  i 

kosztów  osobowych  specjalistów  mających  brać  udział  w  realizacji  danych  usług. 

Zamawiający  uznał,  iż  Wykonawca  ograniczył  się  do  gołosłownych  twierdzeń,  że  średni 

koszt pracownika wynosi daną wartość, a swe wyjaśnienia ukierunkował na przedstawieniu 

podziału  kosztów  pomiędzy  swymi  jednostkami  organizacyjnymi  (Pionami)  a  nie  na 

wyjaśnieniu  ceny  oferty.  Wykonawca  w  wyjaśnieniach  nie  przedstawił  dowodów 

odnoszących się do konkretnych osób, które miałyby brać udział przy realizacji zamówienia. 

Za taki dowód nie można uznać oświadczenia własnego Wykonawcy dotyczącego średniego 

kosztu pracy w jednostce organizacyjnej Wykonawcy. Odwołujący zakwestionował wezwanie 

Zamawiającego,  w  którym  nie  sprecyzował  jakich  konkretnie  dowodów  oczekiwał,  a 

Wykonawca  przedstawił  dowody  odnoszące  się  do  uśrednionych  zarobków  osób  w  dwóch 

działach,  które  będą  realizowały  przedmowie  zamówienie.  Zamawiający  odrzucając  ofertę 

wskazał  faktycznie  na  oczekiwanie  przedstawienia  umów  o  pracę,  co  stanowiło  nadmierne 

żą

danie,  ukierunkowane  na  naruszenie  przez  wykonawców  przepisów  o  ochronie  danych 

osobowych (komunikat GIODO). Zamawiający pominął zasadniczą kwestię, czy uśredniona 

wartość  za  osobę  w  każdym  z  poszczególnych  działów,  w  jego  ocenie  budzi  uzasadnione 

wątpliwości co do jej realności. 

Zarzut zaniechania odrzucenia oferty S. ze względu na rażąco niską cenę. 

W ocenie Odwołującego niedoszacowaniu wartości grup zadań: „Zaprojektowanie, instalacja, 

konfiguracja, budowa i wdrożenie Systemu Informatycznego (SI)” – 580 000 zł. Zamawiający 

określił skład osobowy zespołu (łącznie 26 osób), w skład którego mogły być uwzględnione 

osoby  o  minimum  3  letnim  doświadczeniu  w  realizacji  systemów  informatycznych  klasy 

Bussines  Intelligence  z  hurtownią  danych  (Kierownik  Projektu  z  minimum  5  letnim  

doświadczeniem). Rozkładając zaangażowanie tych osób  zgodnie z procesem wytwórczym 

oprogramowania,  średnio  przez  cały  okres  realizacji  tej  grupy  zadań  powinno  być 

zaangażowanych  w  pełnym  wymiarze  minimum  11-12  osób  miesięcznie.  Odwołujący 

wyliczył  uśredniony 

koszt  roboczodnia  zespołu  specjalistów 

o  zróżnicowanych 

kompetencjach  w  wysokości  528  zł.  netto,  co  daje  66  zł  za  godzinę.  Wykonawca  S. 

zobowiązał się do realizacji tego zadania maksymalnie 7-8 osobami miesięcznie. Przyjmując 

nawet  najniższe  wynagrodzenie  koszty  tej  usługi  zostały  niedoszacowane,  a  cena 

uniemożliwia  sfinansowanie  prac  w  ramach  tej  grupy  zadań.  Za  tą  grupę  zadań  pozostali 

wykonawcy  oszacowali  koszty  na  poziomie  pomiędzy  1  mln  złotych,  a  dwoma  milionami 

złotych (uśredniona wartość to 1.267.404,32 zł). Do oszacowania złożoności tych zadań A. w 

swoich  wyjaśnieniach  przyjął  obiektywną  metodę  określania  złożoności  oprogramowania 

zgodnie z normą ISO/IEC 14143, tj. metodę IFPUG, którą Zamawiający wymaga w realizacji 

SI (do zwymiarowania SI i wymiarowania modyfikacji SI na etapie rozwoju). Również jednym 

z  elementów  ceny  ofertowej  jest  cena  za  realizację jednego  punktu funkcyjnego IFPUG. W 

swoich  wyjaśnieniach  A.  oszacowało  tą  metodą  ilość  roboczodni.  S.  za  kwotę  588  zł.  netto 

ma  możliwość  zrealizowania  maksymalnie  1090  dni  roboczych  dla  tej  grupy  zadań,  co 

stanowi 61,5% rzetelnie oszacowanej złożoności przez A.. Cena Wykonawcy S. stanowi od 

około 40% do około 50% minimalnej, niezbędnej ceny do realizacji tej grupy zadań, co czyni 

cenę  oferty  rażąco  niską  i  jest  niedoszacowana  o  około  590 000  zł.  Biorąc  pod  uwagę,  że 

wyjaśnienia  S.  zostały  objęte  tajemnicą  przedsiębiorstwa  Odwołujący  stawiając  zarzut 

rażąco  niskiej  ceny  bazował  na  pewnych  założeniach.  Koszt  budowy  systemu  jest 

nieadekwatnie  niski  do  zakresu  jaki  wynika  z  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Na  tę  wartość 

składają  się  cena  roboczogodziny  pracowników  przemnożona  przez  wyliczoną 

pracochłonność.       

Dla  usługi  Zleceń  Operacyjnych,  S.  wskazała  kwotę  400  zł  netto  za  dzień  roboczy,  ale  jej 

zakres jest inny, gdyż realizuje się prostrze prace w ramach już istniejącego SI, a zatem nie 

jest  wymagany  wyższy  poziom  kompetencji  niż  dla  osób,  które  mają  uzgodnić  system  z 

Zamawiającym, zaprojektować, zbudować i wdrożyć.         

II. 

Sygn. akt KIO 1584/17 

W  odwołaniu  oznaczonym  sygnaturą  akt  KIO  1584/17  Odwołujący  –  C.P.  S.A.  (dalej  jako 

Odwołujący C.) zarzucił Zamawiającemu: 

1.  Zaniechanie  odrzucenia  oferty  Wykonawcy  S.  S.A.  pomimo,  że:  cena  oferty  zawiera 

rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia;  wskutek  dokonania  błędnej 

oceny  złożonych  wyjaśnień  wraz  ze  złożonymi  dowodami  w  trybie  art.  90  ust.  1,  która 

powinna  prowadzić  do  wniosku,  że  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę;  pomimo  faktu,  iż 

założenie  oferty  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji,  czym  naruszone  zostały  przepisy 

art. 89 ust. 1 pkt 4, art. 90 ust. 2 i 3, art. 89 ust.1 pkt 8 Pzp w zw. z art. 7 Pzp; 

2.  Zaniechania  czynności  odrzucenia  oferty  A.  P.  S.A.  na  podstawie  dodatkowych, 

nieuwzględnionych  przez  Zamawiającego  powodów:  tj.:  rażąco  niskiej  ceny;  błędnej 

oceny  złożonych  wyjaśnień  wraz  z  dowodami,  która  powinna  prowadzić  do  wniosku,  że 

oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę;  której  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji, 

czym naruszone zostały odpowiednio art. 89 ust. 1 pkt 4, art. 90 ust. 2 i 3 oraz art. 89 ust. 

1 pkt 3 w zw. z art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp. 

3.  Zaniechania odtajnienia dokumentów, czym naruszono art. 7 ust. 1, w zw. z naruszeniem 

art. 8 ust. 1, 2 i 3 w zw. z naruszeniem art. 96 ust. 3 zdanie drugiej ustawy Pzp poprzez 

zaniechanie  odtajnienia  zastrzeżonych  części  ofert  oraz  dokumentacji  postępowania 

pomimo,  że  informacje  zawarte  w  tych  dokumentach  nie  stanowią  tajemnicy 

przedsiębiorstwa: 

-  wykazu  osób  wyznaczonych  do  realizacji  zamówienia  załączonego  do  oferty  S.  i 

sporządzonego  zgodnie  z  załącznikiem  4a  i  4  do  siwz  (dokument  oceniany  w  kryterium 

oceny ofert oraz potwierdzający spełnienia warunków udziału w postępowaniu); 

-  informacje  zawarte  w  korespondencji  A.  z  Zamawiającym  dotyczące  ceny  oferty  i 

wyjaśnienia  dotyczącego  oferowanego  oprogramowania  standardowego  (w  tym 

wyjaśnienia z 19.06.2017); 

4)  dokonania  niezgodnej  z  przepisami  Ustawy  czynności  wyboru  oferty  S.,  w  sytuacji  gdy 

oferta ta powinna zostać odrzucona, czym naruszono art. 91 ust. 1 Ustawy.   

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

czynności  oceny  ofert  (w  tym  czynności  wyboru  oferty  S.),  dokonanie  ponownej  czynności 

oceny  ofert,  odrzucenie  oferty  S.  S.A.  oraz  oferty  A.  na  podstawie  dodatkowych  powodów, 

odtajnienie  dokumentów/informacji  wskazanych  w  petitum  odwołania,  dokonanie  wyboru 

oferty C., jako najkorzystniejszej. 

W  uzasadnieniu  Odwołujący  wskazał  na  kwotę  środków  przeznaczoną  na  sfinansowanie 

zamówienia  w  wysokości  20 001 276,00  zł  oraz  wysokości  cen  zaoferowane  przez  siedmiu 

wykonawców  (tabela)  i  ich  rozpiętość  od  9.825.633,60  zł.  do  19.670.087,43  zł.  (oferta  C.  – 

14.778.922,32 zł;, oferta A. – 13.731.032,43 zł; oferta S. – 9.825.633,60 zł). Zamawiający w 

wyniku  oceny  ofert  odrzucił  oferty  pięciu  wykonawców  poza  ofertą  S.  i  Odwołującego 

(różnica w punktacji pomiędzy tymi ofertami wystąpiła tylko w kryterium „cena”). 

C.  kwestionuje  cenę  za  roboczodzień  w  wysokości  400,00  zł.,  jako  rażąco  niską.  Analiza 

dokumentów dostępnych, w tym jednostkowe sprawozdanie finansowe za rok obrotowy od 1 

października  2015  r.  do  30  września  2016  r.,  sporządzone  według  Międzynarodowych 

Standardów  Rachunkowości,  sprawozdania  półrocznego  S.  (do  31.03.2017  r.)  wskazuje  na 

wspólne  wnioski,  jakie  płyną  z  kosztów  i  skali  działalności  firmy,  bieżących  kontaktów  czy 

wielkości  zatrudnienia.  Dokonując  przeliczenia  kosztów  pozapłacowych  za  ubiegły  rok 

obrotowy  (81.272.000  PLN)  przez  średnią  liczbę  dni  roboczych  (252)  oraz  liczbę 

pracowników  pionu  produkcji  (677)  Odwołujący  otrzymał  wartość  roboczodnia  równą  476 

PLN.  Jest  to  wysokość  kosztów  w  przeliczeniu  na  roboczodzień,  którą  każdy  pracownik 

produkcyjny  S.  musi  wypracować  aby  pokryć  koszty  pozapłacowe.  Oferując  stawkę 

roboczodnia  400  zł  S.  nie  pokryje  nawet  kosztów  amortyzacji,  zużycia  materiałów,  energii, 

podatków  i  opłat.  Wyliczenie  476  PLN  nie  obejmuje  wszystkich  kosztów  pozapłacowych 

działalności  operacyjnej  i  wymagałoby  wypracowania  w  każdym  roboczodniu  co  najmniej 

1347  PLN,  do  czego  należy  także  doliczyć  koszty  wynagrodzeń  wyliczonych  dla  677 

pracowników  pionu  produkcji.  Realna  stawka  za  roboczodzień  pracownika  S.  powinna 

wynosić minimum 2029 PLN (nie uwzględniając zysku). Tyle bowiem wynosi suma kosztów 

operacyjnych  346 112 000  PLN,  podzielonych  przez  liczbę  pracowników  pionu  produkcji 

(677 osób) i podzielonych przez liczbę dni roboczych w roku. 

Nie mogą być zatem rzetelne wyjaśnienia złożone Zamawiającemu odnośnie wyceny stawki 

roboczodnia. Fakt ich złożenia (ich objętość) wraz z dowodami nie zwalniała Zamawiającego 

od krytycznej oceny tych wyjaśnień, w świetle zasad doświadczenia życiowego, znanych cen 

rynkowych oraz dostępnych publicznie informacji o kosztach tego Wykonawcy. 

Dodatkowym  aspektem,  jaki  wpływa  na  ocenę  wyjaśnień,  w  kontekście  wytycznej  badania 

wyjaśnień  z  uwzględnieniem  indywidualnych  okoliczności  dotyczących  wykonawcy,  jest  zła 

kondycja finansowa S., rzutująca na ocenę realności oferowanej ceny, jak i oceny wyjaśnień. 

Informacje płynące z opinii biegłych rewidentów wskazują, na niepewność, co do zasadności 

przyjęcia  założenia  o  kontynuacji  działalności  spółki  w  dającej  się  przewidzieć  przyszłości 

oraz  że  zachodzi  istotna  niepewność  mogąca  budzić  poważne  wątpliwości  co  do  zdolności 

Spółki  do  kontynuacji  działalności.  Odwołujący  wskazał  również  na  skutki  dotychczasowej 

polityki  ofertowej,  której  efektem  jest  zagrożenie  wykonania  aż  22  kontraktów  publicznych, 

do  czego  doprowadziły  zbyt  optymistyczne  założenia.  Zamawiający  nie  uwzględnił  tych 

okoliczności  w  toku  oceny  wyjaśnień  złożonych  przez  S.  pod  kątem  wykazania,  że 

oferowana  cena  gwarantuje  uczciwy  i  godziwy  zysk  w  kontekście  całościowej  sytuacji 

finansowej w jakiej znajduje się ten Wykonawca. 

Kwestionowana  jest  także  cena  za  Usługę  Utrzymania  –  „2000  zł  usługę”, jako  nierzetelnie 

skalkulowana.  Praktycznie,  identyczną  wycenę  S.  przyjęło  za  poszczególne  usługi,  chociaż 

cele i zakresy każdej z nich zostały przez Zamawiającego sprecyzowane, z uwzględnieniem 

różnego  ich  charakteru  oraz  kompetencji  wymaganych  do  ich  świadczenia.  Zamawiający 

powinien  zatem  wnikliwie  ocenić  wyjaśnienia,  w  szczególności  z  uwzględnieniem 

pracochłonności  poszczególnych  usług.  Przykładowo  Odwołujący  wskazał  na  różnice 

pomiędzy  Usługą  Instalacji  (o  charakterze  technicznym)  oraz  Usługą  Usuwania  Wad 

(większy  zakres),  przy  których  zaoferowano  jednakową  stawkę,  co  ma  świadczyć 

powierzchowności  lub  wadliwości  wyjaśnień,  które  nie  powinny  zostać  uznane  przez 

Zamawiającego.  Właściwe  oszacowanie  pracochłonności  (a  więc  i  kosztu)  świadczenia 

każdej  z  usług  odrębnie  jest  szczególnie  istotne,  gdyż  każda  grupa  usług  może  być  przez 

Zamawiającego  wypowiedziana  zarówno  ze  względu  na  zaistnienie  ściśle  wymienionych 

okoliczności  (po  okresie  12  miesięcy)  bez  podania  przyczyny.  Skompensowanie 

nieoszacowanego  kosztu  świadczenia  jednej  Grupy  Usług  kosztami  innych  Grup  Usług,  po 

wypowiedzeniu świadczenia tej Grupy Usług przez Zamawiającego spowoduje, że będzie on 

do końca umowy ponosić zawyżone koszty świadczenia pozostałych Grup. 

Zarzut  dotyczący  ceny  za  Usługi  Administracji  Systemem  zaoferowanej  w  wysokości  2.700 

zł. nie pokrywa kosztów realizacji usługi i/lub stanowi czyn nieuczciwej konkurencji (jeżeli S. 

planuje pokrycie części kosztów usługi kosztami innych usług). Zgodnie z metodyką przyjętą 

przez  Zamawiającego  (wyliczenia  pracochłonności  przez  przeliczenie  cen  z  oferty  przez 

stawkę  wynagrodzenia  podaną  w  ofercie  za  usługę  zleceń  operacyjnych  –  400  PLN  za 

roboczodzień) przewidywana przez S. pracochłonność wynosi 6,75 dni roboczych, czyli 2 h 

34  min.  dziennie  (przyjmując  średnią  liczbę  dni  roboczych  w  miesiącu  –  21).  Należało  przy 

wyliczeniu  pracochłonność  uwzględnić  dane  pochodzące  z  siwz,  szczególnie  znaczącą 

liczbę kont użytkowników, których bezpośrednio dotyczy omawiana usługa. Pracochłonność 

przyjęta  przez  S.  nie  pozwala  na  obsługę  kont  w  całym  wymiarze  oczekiwanego 

ś

wiadczenia, tj. całego miesiąca, a koszty tej usługi będą musiały być kompensowane z cen 

innych  usług.  Przerzucanie  kosztów  świadczenia  danej  usługi  kosztami  innych  stanowi 

niewątpliwie czyn nieuczciwej konkurencji. 

Podstawy  zarzutu  czynu  nieuczciwej  konkurencji  C.  upatruje  w  zaoferowaniu  stawki 

roboczodnia na poziomie 400 zł, która może świadczyć bądź o skierowaniu do zespołu osób 

o  niższych  kwalifikacjach,  a  zatem  i  najniższym  wynagrodzeniu,  a  zatem  i  najniższym 

wynagrodzeniu,  w  celu  uzyskania  najniższej  ceny,  bądź  sztuczne  dołożeniu  do  osób  o 

wysokich kompetencjach i odpowiednio wysokim wynagrodzeniu, licznych osób o niskich lub 

najniższych  kwalifikacjach,  wyłącznie  w  celu  uzyskania  stosownej  średniej.  W  obu 

sytuacjach stanowi to czyn nieuczciwej konkurencji. 

Argumentacja  Odwołującego  znajduje  oparcie  w  wyroku  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie 

sygn. XXIII Ga 967/16. 

Odwołujący  wywodzi,  iż  złożone  przez  S.  wyjaśnienia  ceny  w  zakresie  stawki  za  dzień 

roboczy  (a  w  konsekwencji  ceny  za  świadczenia  będące  pochodną  tej  stawki)  zostały 

zmanipulowane  i  skonstruowane  w  taki  sposób,  aby  poprzez  sztuczne  operowanie 

liczebnością zespołu i kategoriami kosztów ukryć fakt, że stawka 400 PLN za roboczodzień 

nie pozwala na pokrycie nawet podstawowych kategorii kosztowych, które są niezbędne do 

prowadzenia  działalności.    W  przypadku  S.  średnie  wynagrodzenie  specjalistów  pionów 

produkcji wynosi co najmniej 12 010 PLN miesięcznie (dane ze sprawozdawczości). Nie jest 

zatem  możliwe  skomponowanie  z  tak  wysoko  opłacanych  specjalistów  zespołu,  którego 

dzienna  stawka  wniosłaby  400  PLN  za  roboczodzień.  Wyjaśnienia  winny  odnosić  się  do 

danego zamówienia, wskazując dlaczego wskazany skład osobowy jest wystarczający. 

Albo  zatem  S.  nie  oszacowało  stawki  za  roboczodzień,  czym  dopuściło  się  rażącego 

niedbalstwa w obliczeniu ceny, składając ją na rażąco niskim poziomie, albo też złożyło cenę 

dumpingową  z  premedytacją  zakładając,  że  cena  będzie  poniżej  kosztów  realizacji 

zamówienia,  nie  pozwalając  na  pokrycie  podstawowych  kosztów,  takich  jak  wynagrodzenie 

czy infrastruktura, czym popełniło czyn nieuczciwej konkurencji, odrębnie zdefiniowany w art. 

15 ust. 1 pkt 1 znku, jak również czyn opisany w art. 3 ust. 1 znku. 

S.  kreuje  dla  Zamawiającego  ryzyko  wadliwego  wykonania  zamówienia,  a  także  jego 

przedwczesnego  zakończenia,  bowiem  umowa  na  takich  cenach,  jako  nieopłacalna  dla 

spółki nie będzie profesjonalnie realizowana. Zachodzi też ryzyko, iż będąca pochodną ceny 

za  dzień  roboczy  usługi,  prace  wyceniane  np.  w  punktach  funkcyjnych,  nie  będą 

realizowane,  również  jako  nierentowne  dla  Wykonawcy.  Może  to  prowadzić  do  zawyżania 

oszacowania pracochłonności zamawianych modyfikacji, co może doprowadzić do szybkiego 

wyczerpania 

puli 

przeznaczonej 

na 

modyfikację 

Systemu. 

Skompensowanie 

nieoszacowanego kosztu świadczenia Usług Utrzymania lub Usługi Administracji Systemem 

Informatycznym  kosztami  innych  usług  może  prowadzić  do  Sytuacji,  w  której  po 

wypowiedzeniu  danej  usługi  (Grupy  Usług)  przez  Zamawiającego,  będzie  do  końca  umowy 

prowadzić  do  ponoszenia  zawyżonych  kosztów  świadczenia  pozostałych  usług.  Powyższe 

stanowi o zagrożeniu interesom Zamawiającego.  

Również interesy innych konkurentów w postępowaniu zostały zagrożone. Gdyby cena oferty 

zawierała rzetelną  wycenę, uwzględniającą koszty  wynikające ze sprawozdań finansowych, 

byłaby ona wyższa od oferty Odwołującego. Manipulacja wyjaśnieniami ceny w połączeniu z 

utajnieniem wyjaśnień (co do zasady mogących zawierać dane  wrażliwe), stanowi praktykę 

bezpośrednio  ingerującą  w  proces  udzielania  zamówienia,  negując  sens  i  utrudniając 

uczciwym wykonawcom konkurowanie. 

Zarzut  dotyczący  wyceny  Wdrożenia  –  580 000  PLN  netto  –  poz.  „Zaprojektowanie, 

instalacja, konfiguracja, budowa i  wdrożenie Systemu Informatycznego”. Jeżeli przyjąć jako 

podstawę  obliczenia  kosztu  roboczodnia,  wartość  zaoferowaną  przez  S.  w  pozycji  Usługi 

Zleceń  Operacyjnych,  to  tak  obliczona  cena  jest  rażąco  niska,  gdyż  stawka  400  PLN  za 

roboczodzień  nie  odzwierciedla  kosztów  jakie  Wykonawca  ponosi  w  związku  z 

zapewnieniem  pracownikom  wynagrodzeń,  miejsc  pracy  i  zasobów  do  realizacji  projektu. 

Zamawiający słusznie obliczał pracochłonność Usług Wdrożenia z wykorzystaniem stawki za 

roboczodzień wskazanej przy Usłudze Zleceń Operacyjnych (w odniesieniu do innych ofert). 

Jedyni przy zaniżonej stawce roboczodnia (400 zł) możliwe jest uzyskanie pracochłonności. 

Zestawiając  zaniżony  koszt  roboczodnia  z  wyceną  pozycji  „Zaprojektowanie,  instalacja, 

konfiguracja,  budowa  i  wdrożenie  SI”  (580.000  zł),  szacowana  pracochłonność  jest  na 

poziomie  zbliżonym  do  szacunku  A.,  czy  też  Odwołującego  (dla  S.  1450  roboczodni,  dla 

Odwołującego  –  1186,47  roboczodni),  co  uwzględnia  konieczny  czas  realizacji  pozycji 

wynikający  z  siwz,  tj.  7  miesięcy.  Oznacza  to,  że  w  przypadku  S.  nad  wdrożeniem 

pracowałby  zespół  od  9  do  10  osób,  a  w  przypadku  C.  8  osób.  Pracochłonność  ta  w 

przypadku S. jest jednak pozorna, bowiem jest pochodną zaniżonej stawki dnia roboczego. 

Powyższe  nakazuje  uznać  cenę  wdrożenia  również  za  rażąco  niską,  poniżej  kosztów 

wytworzenia.  Zastosowanie  rzeczywistych  kosztów  roboczodnia  wynikających  ze 

sprawozdania  finansowego  (nie  mniej  niż  2.029  PLN)  powodowałoby  obniżenie 

pracochłonności  do  285,85  roboczodni  dla  wykonania  całego  wdrożenia,  co  jest  wielkością 

nierealistyczną.    

Zarzuty dotyczące oferty A.. 

Analogicznie,  jak  w  przypadku  oceny  wyjaśnień  S.,  Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu 

niewłaściwą ocenę wyjaśnień w zakresie stawki za realizację Usługi Administracji Systemem 

Informatycznym,  która  może  być  wypowiedziana  przez  Zamawiającego  –  2764,00  zł.  W 

ocenie Odwołującego stawka ta jest rażąco niska, nie pozwala na pokrycie kosztów realizacji 

usługi  i  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  (jeżeli  A.  planuje  pokrycie  części  kosztów 

usługi  kosztami  innych  usług).  Odwołujący  dokonał  przeliczenia  pracochłonności  na 

poziomie 4,32 dni roboczych miesięcznie (w przeliczeniu na dzień roboczy – 1 godzina i 39 

minut  dziennie). W  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  A.  Zamawiający  nie  odniósł  się  do  tego 

aspektu.  Wycena  A.  nie  pozwoli  na  obsługę  kont  użytkowników  w  całym  wymiarze 

oczekiwanego czasu świadczenia – tj. całego miesiąca. Skompensowanie nieoszacowanego 

kosztu  innymi  może  prowadzić  do  sytuacji,  w  której  po  wypowiedzeniu  świadczenia  tej 

usługi,  Zamawiający  będzie  do  końca  umowy  ponosić  zawyżone  koszty  świadczenia 

pozostałych usług. Powyższe spełnia przesłankę z art. 3 ust. 1 uznk. 

Zarzut zaniechania odtajnienia dokumentów składających się na ofertę S. i A.. 

O  naruszeniu  przepisów  Ustawy  w  zakresie  zaniechania  odtajnienia  dokumentów 

Odwołujący  dowiedział  się  20  lipca  2017  r.  w  dniu  przekazania  zawiadomienia  o  wyborze 

oferty  najkorzystniejszej.  W  odniesieniu  do  oferty  S.  Odwołujący  zarzut  ten  odniósł  do 

wykazu  osób  wyznaczonych  do  realizacji  zamówienia,  sporządzonego  zgodnie  z 

załącznikiem  4a  do  siwz  (stanowiącego  podstawę  oceny  w  kryterium)  oraz  zgodnie  z 

załącznikiem  nr  4  do  siwz  (złożony  na  potwierdzenie  spełnienia  warunków  udziału  w 

postępowaniu). 

W  odniesieniu  do  oferty  A.  zastrzeżone  zostały  informacje  zawarte  w  korespondencji 

pomiędzy  Zamawiającym  a  A.  dotyczące  ceny  oraz  oferowanego  Oprogramowania 

Standardowego (w tym wyjaśnienia z 19.06.2017 r. oraz wykaz oprogramowania).  

Stanowisko Izby 

Do  rozpoznania  odwołań  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst 

jednolity  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164),  tj.  po  zmianie  dokonanej  ustawą  z  dnia  29  sierpnia 

2014  r.  o  zmianie  ustawy  –  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U  poz.  1232),  zwanej  dalej 

„Ustawą”.    

Rozpoznając  odwołanie  Izba  miała  na  uwadze  stan  faktyczny  ustalony  w  oparciu  o 

dokumentację  postępowania  złożoną  do  akt  sprawy  w  kopii  poświadczonej  za  zgodność  z 

oryginałem  przez  Zamawiającego,  specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (siwz), 

protokół wraz z załącznikami, w tym ofert S. i A..  

Izba ustaliła i zważyła. 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  w  trybie  przetargu  nieograniczonego.  Przedmiot 

zamówienia posiada rozbudowany zakres, który obejmuje: zaprojektowanie systemu zgodnie 

z  wymaganiami  i  wytycznymi  Zamawiającego  oraz  dostawę  systemu  wraz  z 

przeprowadzeniem  warsztatów  dla  użytkowników  systemu  (1),  dostawę  licencji 

oprogramowania  standardowego  (2),  świadczenie  usługi  utrzymaniowych  oraz  ATiK  (3), 

dostawę  modyfikację  systemu  (4).  Zamawiający  w  protokole  postępowania  wskazał,  iż  Ze 

względu  na  rozbudowany  przedmiot  i  charakter  zamówienia  (system  będzie  dopiero 

projektowany  i  budowany)  nie  jest  możliwe,  by  wykonawcy  skalkulowali  i  złożyli  oferty 

częściowe. Technologia, w której zostanie wykonany system będzie znana dopiero z chwilą 

wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  zatem  niemożliwe  jest wydzielenie  części  (…)  ze  względu 

na fakt, że system nie został jeszcze wykonany, a zatem obecnie nie jest możliwe precyzyjne 

oszacowanie wielkości systemu oraz rzeczywistych kosztów jego utrzymania i rozwoju (pkt 2 

druk  ZP-PN).  Zamawiający  w  dniu  14.09.2016  r.  dokonał  ustalenia  wartości  zamówienia 

(potwierdzonej  na  dzień  20.12.2016  r.)  na  kwotę  24.391.800,00  zł  w  oparciu  o  analizę 

przedwdrożeniową oraz dane historyczne. Przed otwarciem ofert Zamawiający podał kwotę, 

jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, w wysokości 20.001.276,00 zł.   

W  formularzu  oferty  Zamawiający  określił  na  potrzeby  wyceny  Usługi  Modyfikacji  ilość 

jednostek – punktów funkcyjnych 7999 (wielkość szacunkowa służąca do porównania ofert. 

Faktyczna  ilość  wykorzystanych  jednostek  będzie  wynikać  z  rzeczywistych  potrzeb 

Zamawiającego. W umowie wskazane zostanie maksymalne wynagrodzenie łączne odrębnie 

dla Usług Modyfikacji i Usług Zleceń Operacyjnych, wynikające z ceny jednostkowej punktu 

funkcyjnego oraz roboczodnia).     

Zamawiający w Rozdział X Opis sposobu obliczenia ceny, pkt 3 wskazał, iż Ceny określone 

w Formularzu Ofertowym muszą być podane i wyliczone w zaokrągleniu do dwóch miejsc po 

przecinku (wg zasady zaokrąglenia: poniżej 5 należy końcówkę pominąć, powyżej i równe 5 

należy zaokrąglić w górę). 

Formularz  Ofertowy  zawiera  osiem  tabel  do  wypełnienia  dla  poszczególnych  usług: 

Zaprojektowanie, Instalacja, konfiguracja, budowa i wdrożenie Systemu Informatycznego (SI) 

w  oparciu  o  Oprogramowanie  Standardowe,  dostarczenie  licencji  Oprogramowania 

Standardowego i przeprowadzenie warsztatów z działania SI (Tabela I); Świadczenie Usługi 

ATiK  przez  okres  36  miesięcy  od  dnia  podpisania  przez  Strony  bez  zastrzeżeń  Protokołu 

Uruchomienia Usług (Tabela II); Świadczenie Usług Utrzymania w okresie 36 miesięcy (bez 

usługi  Integracji  i  Certyfikacji)  –  Tabela  III;  Usługa  Integracji  i  Certyfikacji  (Tabela  IV); 

Zwiększenie  ceny  za  Usługi  Administracji  Środowiskami  oraz  Usługi  Monitorowania 

Dostępności  i  Wydajności  (Tabela  V);  Usługa  Zleceń  Operacyjnych  (Tabela  VI);  Usługa 

Modyfikacji  (Tabela  VII).  Na  łączną  cenę  oferty  składają  się  wyceny  wszystkich  objętych 

tabelami od I do VII Usług. Usługi Utrzymania wyceniane są we wspólnej pozycji nr 3 (tabela 

VIII) jako łączna cena netto z Tabel III, IV, V, VI.  

Zamawiający  w  załączniku  nr  5  do  siwz  –  wzór  umowy  w  definicji  Oprogramowania 

Standardowego  (pkt  26)  wskazał,  iż  oznacza  oprogramowanie,  na  bazie  którego  zostanie 

wykonany na rzecz Zamawiającego System Informatyczny, wskazane w Załączniku nr I.7 do 

Umowy  (na  podstawie  oferty  złożonej  przez  Wykonawcę  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego)  do  czasu  dostarczenia  Końcowego  Wykazu  Oprogramowania 

Standardowego  zgodnie  z  cz.  I  ust.  3  pkt  6)  Załącznika  nr  I.1  do  Umowy  albo 

oprogramowanie,  na  bazie  którego  został  wykonany  na  rzecz  Zamawiającego  System 

Informatyczny, 

wskazane 

w 

Końcowym 

Wykazie 

Oprogramowania. 

Na 

bazie 

oprogramowania  standardowego  wykonany  ma  być  system  informatyczny  Bussines 

Intelligence,  sparametryzowany  i  dostosowany  do  potrzeb  Zamawiającego  umożliwiający 

przekształcanie  danych  z  innych  systemów  informatycznych  Zamawiającego  (Systemów 

dziedzinowych) oraz ich prezentowanie zgodnie z wymaganiami określonymi w Załączniku nr 

I.1  do  Umowy,  stanowiący  integralną  część  Systemu  Informatycznego  (pkt  39).  Na  bazie 

oprogramowania  standardowego  ma  być  również  wykonana  baza  danych  (Hurtownia 

Danych),  sparametryzowana  i  dostosowana  do  potrzeb  Zamawiającego,  umożliwiającą 

analizowanie zawartych w niej danych pochodzących z różnych źródeł i spełniającą warunki 

określone  w  Załączniku  nr  I.1  do  Umowy,  stanowiącą  integralną  część  Systemu 

Informatycznego (pkt 18). 

W  załączniku  nr  I.1  do  wzoru  umowy  w  pkt  2  Opis  budowy  i  wdrożenia  SI  elementem 

zobowiązania Wykonawcy, obok opracowań analitycznych i budowy SI, stanowi dostarczenie 

Oprogramowania  Standardowego  wraz  z  Dokumentacją  Oprogramowania  Standardowego 

oraz  wymaganymi  licencjami  w  liczbie  wynikającej  z  oferty  złożonej  przez  Wykonawcę  w 

postępowaniu przetargowym, a także sporządzonymi w języku polskim ogólnymi warunkami 

licencyjnymi producenta Oprogramowania Standardowego (ppkt 3). 

W piśmie  z  dnia  23.03.2017  r.  Zamawiający  udzielając  odpowiedzi  na  pytanie  nr  5  o  treści 

Czy  Zamawiający  jako  „Oprogramowanie  Standardowe”  rozumie  oprogramowanie  typu 

COTS  „Commercial  off-the-shelf”  przy  założeniu,  że  co  najmniej  10  firm  w  Polsce  jest 

autoryzowanym  partnerem  producenta w  zakresie  tego  oprogramowania a  rozwiązanie  jest 

wdrożone  w  przynajmniej  10  firmach/instytucjach  posiadających  powyżej  1000 

pracowników?  Dodatkowo,  patrząc  na  zakres  wdrożenia,  potrzebę  jego  spójności, 

wydajności  i  bezpieczeństwa  przechowywanych  danych,  prosimy  o  dodanie  wymogu,  aby 

wszystkie komponenty zaoferowanego oprogramowania pochodziły od jednego producenta. 

Zapis taki w znaczny sposób zmniejszy ryzyko nie wykonania przedmiotu umowy w terminie, 

a także zminimalizuje ryzyko niekompatybilności i wystąpienia błędów krytycznych, a w razie 

ich  wystąpienia  znacząco  skróci  czas  ich  usunięcia.  Zamawiający  udzielił  odpowiedzi: 

„Oprogramowanie  Standardowe”  jest  rozumiane  jako  oprogramowanie  z  półki  (COTS 

akronim  od  angielskiego  Commericial  Off-The-Shelf  Software)  tj.  oprogramowanie 

stanowiące  produkt  wytworzony  na  szeroki  rynek,  dla  dużej  liczby  klientów,  które  jest 

dostarczane  wielu  klientom  w  identycznej  postaci,  przy  czym  Zamawiający  nie  wprowadza 

wymagania  co  do  liczby  autoryzowanych  partnerów  producenta  w  zakresie  tego 

oprogramowania jak i liczby wdrożeń rozwiązania. Zamawiający nie wprowadza wymagania 

aby  wszystkie  komponenty  zaoferowanego  oprogramowania  pochodziły  od  jednego 

producenta. 

W  postępowaniu  złożonych  zostało  siedem  ofert  z  cenami  brutto  w  wysokości  od 

9.825.633,60  zł.  (S.  S.A.);  13.731.032,43  zł.  (A.  P.  S.A.);  14.778.922,32  zł  (C.P.  S.A.); 

15.853.347,00 zł. (konsorcjum: A.P.N. P. S.A. i IT. Sp. z o.o.); 18.387.781,43 zł. (D.D.P. Sp. 

z o.o.); 18.846.013,75 zł. (konsorcjum: S.S.P. Sp. z o.o., S. P. Sp. z o.o.); 19.670.087,43 zł. 

(A.P.  S.A.).  Zamawiający  odrzucił  cztery  oferty,  miedzy  innymi  na  tej  podstawie,  że  cena 

zaoferowana jest rażąco niska: A. P. S.A, Konsorcjum A.P.N, D.D.P., Konsorcjum S.. Ofertę 

A.P. S.A. Zamawiający odrzucił, jako niezgodną z treścią siwz. Spośród pozostałych dwóch 

ofert Zamawiający dokonał wyboru jako najkorzystniejszej oferty najtańszej, tj. oferty S. S.A. 

(dalej jako S.).  

S.  złożyło  w  piśmie  z  dnia  05.06.2017  r.  wyjaśnienia  dotyczące  Oprogramowania 

Standardowego (I), dotyczące wymagania WR.23 (II) oraz elementów oferty mających wpływ 

na wysokość ceny (III). Wyjaśnienia dotyczące wysokości ceny Wykonawca objął tajemnicą 

przedsiębiorstwa.  Jedynie  ogólnie,  bez  naruszania  poufności  informacji  przekazanych 

Zamawiającemu  można  wskazać,  że  Wykonawca  odnosił  się  do  pracochłonności  wraz  z 

kosztami  wynagrodzeń  dla  poszczególnych  osób  i  ich  ról  przyjętych  w  zamówieniu. 

Wyjaśnienia  dotyczą  szczegółów  założeń  przyjętych  do  kalkulacji  poszczególnych  usług 

wraz  z  dowodami  (m.in.  ofertami,  umowami),  z  uwzględnieniem  przyjętego  stosu 

technologicznego. 

A.  złożyło  wyjaśnienia  w  piśmie  z  dnia  05.06.2017  r.,  zastrzegając  ich  treść  jako  tajemnicę 

przedsiębiorstwa. 

W uzasadnieniu decyzji o odrzuceniu oferty A. Zamawiający odniósł się do tych elementów, 

które  wskazywały  na  niezgodność  jej  treści  z  wymaganiami  opisanymi  w  siwz  dotyczącymi 

oferowanego,  jako  oprogramowania  standardowego,  tj.  oprogramowania  do  budowy  i 

wdrożenia  Systemu  Informatycznego  (SI),  a  także  braku  zachowaniu  proporcji  ceny  Usługi 

Modyfikacji  do  ceny  oferty,  która  zgodnie  z  ogłoszeniem  o  zamówieniu,  sekcja  II.2.4)  pkt  5 

musi  stanowić  minimum  58%  ceny  oferty.  Ponadto,  Zamawiający  uznał,  iż  oferta  podlega 

odrzuceniu  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  Ustawy  ponieważ  zawiera  rażąco  niską  cenę. 

Zamawiający  ocenił  wyjaśnienia  jako  niewystarczające  i  wskazał  na  brak  przedstawienia  w 

nich  informacji  na  temat  pracochłonności  poszczególnych  usług  (za  wyjątkiem  budowy  i 

wdrożenia  SI),  pracochłonności  danych  specjalistów  przy  realizacji  poszczególnych  usług, 

wskazania  rodzaju  specjalistów,  którzy  będą  brać  udział  w  realizacji  usług  oraz  kosztów 

osobowych danych specjalistów. Zamawiający uznał, iż same twierdzenia Wykonawcy (bez 

przedstawienia dowodów odnoszących się do konkretnych osób) nie były wystarczające aby 

na ich podstawie możliwe było zweryfikowanie zaoferowanej ceny. 

A.  w  załączniku  nr  1  do  formularza  ofertowego  –  Wykaz  Oprogramowani  Standardowego 

zaoferował między innymi oprogramowanie własnej produkcji występujące pod nazwą PUMA 

i Meta Menager (moduły). Informacja o produkcie została pierwotnie zastrzeżona w ofercie, 

jako  stanowiąca  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Dopiero  na  rozprawie  Odwołujący  ujawnił 

nazwy produktów własnych zaoferowane jako oprogramowanie standardowe. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  oba  odwołania  uwzględnił  zarzuty  skierowane  wobec  oceny 

oferty  S.  i  dokonania  jej  wyboru  w  sytuacji,  kiedy  zaoferowania  cena  jest  rażąco  niska.  Na 

posiedzeniu  niejawnym  prowadzonym  z  udziałem  stron  przystępujący  po  stronie 

Zamawiającego  Wykonawca  S.  wniósł  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  w  części  zarzutów 

podniesionych w obu odwołaniach.  

A.  podtrzymało  odwołanie  w  całości.  Odwołujący  C.  na  rozprawie  zdecydował  się  wycofać 

zarzut dotyczący zaniechanie odtajnienia i udostępnienia wykazu osób złożonego w ofercie 

S., a w pozostałym zakresie odwołanie podtrzymał.  

Uwzględniając powyższe Izba zważyła. 

Oba odwołania podlegają oddaleniu. 

Z uwagi na częściową  zbieżność  zarzutów,  w  zakresie dotyczącym oferty S.  i podnoszonej 

podstawy  do  jej  odrzucenia  związanej  z  oceną  wyjaśnień  dotyczących  elementów  ceny 

mających  wpływ  na  jej  wysokość,  w  tej  części  stanowisko  Izby  odniesienie  ma  do  obu 

odwołań i prezentowane jest jako pierwsze.  

Z  uwagi  na  objęcie  klauzulą  tajemnicy  przedsiębiorstwa  informacji  dotyczących  kalkulacji 

ceny ofertowej S., w uzasadnieniu Izba nie dokonała przywołania fragmentów wyjaśnień, ani 

dowodów  przedstawionych  Zamawiającemu  przy  wyjaśnieniach  z  dnia  05.06.2017  r.  W 

części argumenty prezentowane na rozprawie prowadzonej z wyłączeniem jawności w dniu 

30.08.2017  r.  Izba  również  pominęła,  skupiając  się  w  uzasadnieniu  wyłącznie  na  tych 

elementach, których omówienie nie prowadziło do ujawnienia informacji niejawnych.  

Oddalając  oba  odwołania  w  części  zarzutu  zaniechania  odrzucenia  oferty  S.  na  podstawie 

art. 89 ust. 1 pkt 4, art. 90 ust. 2 i 3 Ustawy Izba uznała, iż okoliczności prezentowane przez 

Odwołującego  C.,  dotyczące  sytuacji  finansowej  Spółki  S.  oraz  wypowiedzi  Członków 

Zarządu  tej  Spółki  o  sytuacji  finansowej,  nie  mogły  uzasadniać  potrzeby  zweryfikowania 

wyjaśnień  złożonych  w  trybie  art.  90  ust.  1  Ustawy  w  kontekście  wyników  finansowych 

przedsiębiorcy. Taki sposób oceny  wyjaśnień dotyczących ceny  zaoferowanej  za konkretny 

zakres prac objęty ofertą spotkał się z krytyczną oceną Krajowej Izby Odwoławczej w wyroku 

z  dnia  31  października  2016  r.  (sygn.  akt  KIO  1901/16,  KIO  1903/16  i  KIO  1904/16), 

uwzględniającą  opinię  Prawą  Prezesa  UZP,  którą  Izba  w  całości  podziela.  Przywołując 

fragmenty z uzasadnienia Izba wskazuje, że

 Mając na względzie cel przedmiotowej regulacji 

wydaje  się,  iż  za  ofertę  z rażąco  niską  ceną  można  uznać  ofertę  z  ceną  niewiarygodną, 

nierealistyczną  w porównaniu  do  cen  rynkowych  podobnych  zamówień.  Oznacza  to  cenę 

znacząco  odbiegającą  od  cen  przyjętych,  wskazującą  na  fakt  realizacji  zamówienia  poniżej 

kosztów wytworzenia usługi, dostawy, roboty budowlanej.

Pomimo generalnej adekwatności 

powyższych definicji, występowanie w nich, po pierwsze – nieostrych terminów definiujących 

(takich  jak  „nierealistyczność”,  „niewiarygodność”,  „nieadekwatność”,  „znaczne  odbieganie” 

etc.),  po  drugie  –  terminów  niewyraźnych  (takich  jak  „nieopłacalność”,  „koszt  wytworzenia”, 

„rentowność  na  zadaniu”),  powoduje,  że  mają  one  ograniczoną  przydatność  przy 

rozstrzyganiu  konkretnych  przypadków  wystąpienia  rażąco  niskiej  ceny.  W  szczególności 

powyższe  definicje  nie  wyjaśniają,  jakiego  rodzaju  koszty  przedsiębiorstwa  ma  pokrywać 

cena  ofertowa  ani  nie  wskazują  do  jakich  wskaźników  lub  progów  rentowności  postulat 

opłacalności ceny się odnosi (np. w jakim stopniu  zaoferowana cena ma wpływać na wynik 

finansowy całej jednostki lub jej inne wskaźniki ekonomiczne, chociażby wskaźniki płynności 

finansowej).  Wydaje  się,  że  co  do  zasady  rażąco  niską  będzie  cena  niepokrywająca 

ś

redniego jednostkowego kosztu zmiennego wykonania, czyli pogarszająca wynik finansowy 

przedsiębiorstwa.  Nie  ma  normatywnych  podstaw  do  traktowania  przepisów  ustawy  pzp 

związanych  z  badaniem  ceny  oferty  jako  instrumentu  służącego  z  jednej  strony 

kompleksowej  weryfikacji  kondycji  ekonomicznej  wykonawcy,  a  z  drugiej  zabezpieczeniu 

zamawiającego  przed  niewykonaniem  zamówienia  z  powodu  jego  nieopłacalności  dla 

wykonawcy.  Powyższa  instytucja  rażąco  niskiej  ceny  zabezpiecza  jedynie  pośrednio  oraz 

tylko  na  poziomie  kosztów  wykonawcy  związanych  bezpośrednio  z  wykonaniem  danego 

zamówienia, a na dodatek górną granicę możliwości ich badania ogranicza rynkowa wartość 

przedmiotu  zamówienia. Zawsze konieczne jest bowiem, aby cena oferty była rażąco niska 

w stosunku  do przedmiotu  zamówienia,  a dokładniej  –  jak  wynika  z  przywołanych  powyżej 

wypowiedzi  orzecznictwa  i  opinii  UZP  –  jego  wartości  rynkowej.  W  konsekwencji  wartość 

rynkowa  przedmiotu  zamówienia,  obejmująca  jego  pełny  zakres  i  wszystkie  konieczne 

do jego  wykonania  nakłady  kosztowe,  ustalana  przez  porównanie  cen  występujących 

w danej  branży  dla  określonego  asortymentu,  stanowić  będzie  punkt  odniesienia  dla  ceny 

rażąco niskiej

Przenosząc  powyższe  na  grunt  niniejszej  sprawy  należy  wskazać,  iż  oceny  wyjaśnień 

dotyczących  zaoferowanej  w  postępowaniu  ceny  nie  należało  dokonywać  w  kontekście 

wyników  finansowych  Wykonawcy  za  ostatni  rok  obrotowy,  a  także  pierwszy  kwartał 

bieżącego  okresu  rozliczeniowego,  a  na  tych  danych  Odwołujący  C.  opierał  konstrukcję 

zarzutu,  w  szczególności  kwestionując  cenę  roboczodnia  (400  zł).  Również  Zamawiający 

uwzględniając zarzut zaniechania odrzucenia oferty S. z powodu rażąco niskiej ceny odnosił 

się  w  przeważającej  części  swojej  wypowiedzi  na  rozprawie  do  sytuacji  finansowej,  w  jakie 

znajduje  się  obecnie  Spółka,  prezentując  wnioski  podobne  do  wniosków  C.,  o  potrzebie 

skalkulowania  ceny  oferty  w  taki  sposób,  aby  zapewnić  wyższą  rentowność  dla  tego 

zamówienia i zniwelowania ryzyka niewykonania zamówienia. Zamawiający oraz Odwołujący 

C. prezentując dowody na okoliczność zmiany polityki ofertowej Spółki oraz trudną sytuację 

finansową,  dążyli  do  przekonania,  iż  Wykonawca  powinien  był  dokonać  wyższej  wyceny 

prac,  niż  wynikająca  z  zakresu  rzeczowego  zamówienia  i  nakładów  potrzebnych  do  jego 

wykonania,  tak  aby  wypracować  bezpieczny  zysk,  pozwalający  na  złagodzenie  skutków 

części  nierentownych  zamówień  realizowanych  lub  zrealizowanych.  Takie  założenie  w 

ocenie  Izby  nie  mogło  być  uznane  za  dopuszczalne  na  gruncie  procedury  zmierzającej  do 

wyjaśnienia kalkulacji ceny ofertowej i ustalenia, czy zaoferowana cena nie jest rażąco niska. 

Wnioski  Odwołującego  C.  oraz  Zamawiającego  zmierzały  do  tego  aby  przyjąć,  iż  nawet 

kalkulacja  rynkowa  przedmiotu  zamówienia  potwierdzona  wyjaśnieniami,  w  świetle  sytuacji 

finansowej 

tego 

Wykonawcy, 

miałaby 

prowadzić 

do 

oceny 

wyjaśnień 

jako 

niewystarczających, a tym samym do stwierdzenia zaoferowania rażąco  niskiej ceny. Takie 

wnioski  pomijają  jednak  faktyczny  cel  składanych  wyjaśnień,  jakim  jest  przekonanie 

Zamawiającego  i  wskazanie  na  te  okoliczności  dotyczące  Wykonawcy,  które  pozwalają 

obniżyć  koszty  związane  z  wykonaniem  tego  konkretnego  zamówienia.  Argumentacja 

Odwołującego C. faktycznie zmierzała do przekonania o potrzebie zawyżenia rzeczywistych 

kosztów  związanych  z  tym  zamówieniem.  Należy  stanowczo  podkreślić,  iż  wyjaśnienia 

składane w trybie art. 90 ust. 1 Ustawy nie mają na celu wykazania wpływu zamówienia na 

sytuację finansową Wykonawcy w tym znaczeniu, aby móc stwierdzić, że ewentualne straty 

na  innych  kontraktach  nie  zagrożą  realizacji  tego  zamówienia.  Kondycja  finansowa 

Wykonawca  jest  przedmiotem  badania  pod  kątem  spełnienia  warunku  udziału  w 

postępowaniu i służyć ma ocenie, czy sytuacja Wykonawcy pozwala uznać, iż jest on zdolny 

do  wykonania  zamówienia,  a  więc  że  znajduje  się  w  sytuacji,  która  nie  zagraża  realizacji 

zamówienia. Oceny tej dokonuje się w oparciu o inne dokumenty, niż wyjaśnienia dotyczące 

wysokości  ceny,  wskazane  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu.  Tym  samym,  zasadnicza 

argumentacja  C.,  którą  podzielał  Zamawiający,  nie  mogła  zmieniać  kontekstu  oceny 

wyjaśnień  złożonych  w  trybie  art.  90  ust.  1  Ustawy.  Z  tych  też  przyczyn  Izba  pominęła 

dowody  zgłoszone  na  okoliczność  wykazania  złej  sytuacji  finansowej  Spółki  S.  oraz 

podejmowanych  kroków,  które  mają  umożliwiać  dalsze  funkcjonowanie  na  rynku.  Należy 

zauważyć,  iż  Izba  oceniając  czynności  Zamawiającego  w  postępowaniu  bierze  pod  uwagę 

wyjaśnienia  złożone  w  toku  postępowania  wraz  z  dowodami  (jeżeli  takie  zostały  złożone), 

które Zamawiający miał  możliwość przeanalizować podejmując decyzję  o odrzuceniu oferty 

lub  jej  wyborze.  Tym  samym  Izba  oceniła  wyjaśnienia  pod  kątem  elementów  ceny,  których 

wysokość kwestionowali obaj Odwołujący. 

Odnosząc  się  do  zarzutów  podnoszonych  wobec  przyjętej  przez  S.  stawki  400  zł. 

roboczodnia  za  Usługę  Zleceń  Operacyjnych,  którą  C.  opierał  na  wykazaniu 

niedopuszczalności  przedstawiania  w  wyjaśnieniach  uśrednionej  stawki  wynagrodzenia, 

która ma umożliwić manipulowanie doborem personelu na potrzeby kalkulacji ceny, tracił on 

na  mocy  w  zestawieniu  ze  stanowiskiem  C.  prezentowanym,  jako  przystępujący. W  ocenie 

Izby,  sprzeczność  stanowiska  C.,  który  na  potrzeby  własnego  odwołania  wskazywał  na 

niedopuszczalność posługiwania się  w  wyjaśnieniach uśrednioną wartością wynagrodzenia, 

ale już jako przystępujący po stronie Zamawiającego do odwołania A., w piśmie procesowym 

z  18.08.2017  r.  wskazywał,  iż  Można  było  też  przykładowo  przypisać  poszczególnych 

pracowników  (wraz  z  wymiarem  etatu)  do  poszczególnych  części  formularza  cenowego  i 

podać średnie wynagrodzenie w każdej z grup (str. 6 pisma),

 pozbawia obiektywizmu oceny 

prezentowanej  w  odwołaniu.  Ponadto  analiza  tylko  tej  składowej  ceny  nie  dawała  obrazu 

wyceny prac, gdyż zgodnie z siwz Usługa Zleceń Operacyjnych ujęta w tabeli nr VI składała 

się na cenę Usługi Utrzymania wycenianą w pozycji nr 3 (tabela VIII) jako łączna cena netto 

z  Tabel  III,  IV,  V,  VI.  Również  krytycznie  należało  odnieść  się  do  wywodzenia  ze  stawki 

roboczogodziny  zaniżenia  wyceny  prac  związanych  z  budową  i  wdrożeniem  systemu 

informatycznego  (SI).  Odwołujący  C.  w  oparciu  o  własne  założenie  uznał,  iż  stawka  400  zł 

wskazana  dla  Usług  Zleceń  Operacyjnych,  stanowić  powinna  odniesienie  do  obliczenia 

kosztów  innego  zakresu  prac.  Już  tylko  z  tej  przyczyny,  argumentacja  o  niedoszacowaniu 

pracochłonności  dla  tej części  usługi  była  nieprzekonująca.  Kolejnym  aspektem  wyceny  S., 

do  którego  odnosił  się  Odwołujący  A.  jak  i  Zamawiający  było  podważenie  szacowanej 

pracochłonności dla poszczególnych elementów prac związanych z Usługą zaprojektowania, 

instalacji,  konfiguracji,  budowy  i  wdrożenia  SI,  chociaż  jak  Zamawiający  przyznał  na 

rozprawie,  wytycznych  dla  takiego  szacowania,  nie  zawarł  w  siwz.  Również  uzasadnienie 

jakie  Zamawiający  wskazał  w  protokole  postępowania  (druk  ZP)  w  celu  wyjaśnienia 

przyczyn, dla których nie dopuścił składania ofert częściowych, wskazuje na brak możliwości 

ustalenia  w  sposób  wiążący  dla  każdego  z  wykonawców  pracochłonności,

  ze  względu  na 

fakt,  że  system  nie  został  jeszcze  wykonany,  a  zatem  obecnie  nie  jest  możliwe  precyzyjne 

oszacowanie  wielkości  systemu  oraz  rzeczywistych  kosztów  jego  utrzymania  i  rozwoju.

Powyższe miało ten skutek, że każdy z Wykonawców, kierując się doświadczeniem własnym 

w  realizacji  tego  rodzaju  kontraktów  określał  koszty  pracownicze,  jak  również  szacował 

pracochłonność.  Również  nie  była  przekonująca  argumentacja  A.,  co  do  konieczności 

badania pracochłonności i jej wliczenia metodą punktu funkcyjnego. Przede wszystkim takie 

wytyczne  musiałyby  być  zawarte  w  siwz,  aby  następnie  móc  weryfikować  wyjaśnienia  w 

oparciu  o  ten  element,  a  jak  wskazano  powyżej  Zamawiający  nie  podjął  się  oszacowania 

pracochłonności,  pozostawiając  wykonawcom  skalkulowanie  kosztów.  Wyliczenia  A. 

prezentowane  w  odniesieniu  do  tego  elementu  kalkulacji  wykonania  systemu  SI, 

uwzględniały wycenę punktu funkcyjnego prezentowaną w Tabeli VII dla Usługi Modyfikacji. 

Z uwagi na wiążący wykonawców zapis dotyczący procentowego udziału kosztów tej usługi 

w  całości  ceny  oferty  (minimum  58%),  wycena  punktu  funkcyjnego  musiała  być  w  pewien 

sposób wypadkową kalkulacji pozostałych elementów prac, składających się na cenę oferty 

brutto.

Zasadniczo  w  trakcie  rozprawy,  Zamawiający  prezentował  argumentację  daleko 

wykraczającą  poza  podstawę  faktyczną  zarzutów  związanych  z  oceną  wyjaśnień 

Wykonawcy  S.,  wskazaną  w  odwołaniach.  Miało  to  co  prawda  uzasadnienie  w  tym,  że 

Zamawiający  miał  szerszą  wiedzę  wynikającą  z  treści  wyjaśnień  objętych  tajemnicą 

przedsiębiorstwa,  nie  mogło  to  jednak  prowadzić  do  faktycznego  rozszerzenia  rozpoznania 

zarzutów ponad zakres wynikający z okoliczności faktycznych podniesionych w odwołaniach. 

W ocenie Izby, fakt uwzględnienia zarzutów przez Zamawiającego nie zwalnia Izby z zakazu 

orzekania  poza  podniesiony  zarzut,  tu  w  odniesieniu  do  tych  elementów  wyceny,  na  jakie 

wskazali  obaj  Odwołujący.  Jeżeli  Zamawiający  kieruje  się  inną  perspektywą,  z  uwagi  na 

pełną znajomość wyjaśnień wykonawcy (zastrzeżonych jako tajemnica przedsiębiorstwa), to 

powyższe  może  ewentualnie  stanowić  podstawę  nowych  czynności  w  postępowaniu,  które 

Zamawiający  może  podejmować  do  chwili  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego. Nie można bowiem dopuścić do takiej sytuacji, w której Zamawiający faktycznie 

dopiero  na  etapie  rozprawy,  po  uwzględnieniu  zarzutu  podnosiłby  okoliczności,  które 

mogłyby prowadzić do stwierdzenia wystąpienia podstawy do odrzucenia oferty/wykluczenia 

wykonawcy,  innych  niż  te  na  jakie  wskazali  Odwołujący.  Ocena  wyjaśnień  wprawdzie  musi 

mieć  charakter  kompleksowy,  ale  w  niniejszej  sprawie  Odwołujący  kwestionowali  wybrane 

składniki  ceny  i  tylko  w  tym  zakresie  Izba  mogła  ocenić  zasadność  zarzutu  zaniechania 

odrzucenia oferty S.. 

W  świetle  powyższego  zarzuty  dotyczące  oferty  S.  Izba  pominęła  nowe  okoliczności 

prezentowane przez Zamawiającego na niejawnej części rozprawy i oddaliła w tym zakresie 

oba odwołania. 

W dalszej części, zachowując kolejność spraw połączonych do wspólnego rozpoznania, Izba 

uznała, iż oba odwołania należy oddalić. 

Odwołanie A.. 

Odwołanie  A.  w  zakresie  pozostałych  zarzutów  nie  mogło  prowadzić  do  zmiany  czynności 

odrzucenia tej oferty, dokonanej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Ustawy, jako niezgodnej z 

siwz.  Izba  podzieliła  ocenę  Zamawiającego  w  części  dotyczącej  ustalenia,  że  zaoferowane 

oprogramowanie  produkcji  A.,  składające  się  na  system  SI  nie  jest  Oprogramowaniem 

Standardowym,  jak  również  że  cena  Usługi  Modyfikacji,  mniejsza  niż  58%  stanowi  o 

niezgodności  treści  oferty  z  siwz.  Izba  podzieliła  jedynie  zarzut  dotyczący  oceny  wyjaśnień 

tego  Wykonawcy,  które  doprowadziły  do  uznania  zaoferowanej  ceny  za  rażąco  niską,  co 

jednak  nie  mogło  prowadzić  do  uwzględnienia  odwołania,  gdyż  pozostałe  podstawy 

odrzucenia  oferty  potwierdziły  się.  Tym  samym  naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt  4  Ustawy  nie 

mogło mieć wpływu na wynik postępowania, w którym oferta A. nie mogła być wybrana.  

Odnosząc  się  w  pierwszej  kolejności  do  zarzutu  uwzględnionego  należy  zauważyć,  iż 

wyjaśnienia  Wykonawcy  zostały  przez  Zamawiającego  uznane  za  niedostateczne  przede 

wszystkim  z  uwagi  na  brak  dowodów  potwierdzających  wyliczenie  kosztów,  dla  których 

najistotniejszym  były  koszty  pracy.  Oceny  Zamawiającego  miała  charakter  zero  jedynkowy, 

tj. tam gdzie nie było dowodów uznawał, iż cena jest rażąco niska, niezależnie nawet od jej 

wysokości,  co  doprowadziło  do  sytuacji,  w  której  najtańsza  oferta  została  wybrana  (do 

wyjaśnień  załączone  zostały  dowody).  Chociaż  oceny  wyjaśnień  należy  dokonywać 

indywidualnie  przy  uwzględnieniu  okoliczności  dotyczących  danego  wykonawcy,  to  nie 

można tracić z oczu efektów oceny, które mają prowadzić bądź do uznania ceny za rażąco 

niską, bądź uznania jej za rynkową. Zestawienie cen ofert dla zamówienia o tak dużej skali i 

wartości, zasadniczo podważa wniosek, iż cena oferty A. była rażąco niska. Mieściła się ona 

bowiem  w  średnim  przedziale  cen  zaoferowanych  w  tym  postepowaniu.  Można  również 

wskazać,  iż  porównywanie  ceny  do  szacowanej  wartości  zamówienia  nie  miało  dla  tego 

postępowania decydującego znaczenia, gdyż suma środków, jaką Zamawiający przewidział 

na jego sfinansowanie, była o ok. 20 % niższa od szacunków Zamawiającego. Ponadto, sam 

Zamawiający  w  protokole  postepowania  wskazał,  iż  nie  było  możliwe  prawidłowe 

oszacowanie zakresu prac z uwagi na brak wiedzy co do rozwiązań, jakie będą przyjmowali 

wykonawcy. Tym samym, to oferty jakie złożyli  wykonawcy  wyznaczały  rzeczywisty poziom 

cen możliwych do uzyskania na rynku. W odniesieniu do dwóch ofert droższych, cena oferty 

A.  w  zasadzie  nie  odbiegała  znacząco  i  mieściła  się  w  przedziale  7–  13%.  Dodatkowa 

okoliczność  wskazywana  przez  Przystępującego  C.  była  oparta  na  przeliczeniu 

pracochłonności  Usługi  Administracji  Systemem  Informatycznym  (4,32  dni  roboczych)  i 

zaoferowanej  stawki  2  764,00  zł.,  jako  niewystarczającej  na  obsługę  kont  użytkowników  w 

całym  wymiarze  oczekiwanego  czasu  świadczenia,  tj.  całego  miesiąca.  W  ocenie 

Odwołującego stawka ta jest rażąco niska, nie pozwala na pokrycie kosztów realizacji usługi 

i  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  (jeżeli  A.  planuje  pokrycie  części  kosztów  usługi 

kosztami innych usług). Skompensowanie nieoszacowanego kosztu innymi może prowadzić 

do sytuacji, w której po wypowiedzeniu świadczenia tej usługi, Zamawiający będzie do końca 

umowy ponosić zawyżone koszty świadczenia pozostałych usług. Oddalając w tym zakresie 

zarzut  C.  Izba  miała  na  względzie  szacowaną  przez  Zamawiającego  pracochłonność  na 

poziomie  75  dni  roboczych  w  skali  całego  zamówienia.  Uwzględniając  wyliczoną  przez  C. 

wielkość  4,32  dni  roboczego,  w  skali  całego  zamówienia  A.  przyjęło  pracochłonność  na 

poziomie 155,52 dni, a zatem zarzut Odwołującego C. nie zasługiwał na uwzględnienie.     

Zasadnicza kwestia, która decydowała o wyniku rozstrzygnięcia, dotyczy zgodności oferty A. 

z  siwz  i  ustalenia,  iż  zaoferowane  oprogramowania  PUMA  oraz  Meta  Menadżer  nie  są 

Oprogramowaniem  Standardowym  w  rozumieniu  siwz.  Izba  zajęła  stanowisko  bez 

konieczności  zasięgania  opinii  biegłego,  o  co  wnosił  Odwołujący,  gdyż  rozstrzygnięcie 

sprowadzało się faktycznie do ustalenia zakresu znaczeniowego definicji wskazanej w siwz. 

Sama teza dowodowa została w ten sposób skonstruowana, że Odwołujący oczekiwał, aby 

biegły  ocenił  zgodność  oferty  z  siwz,  nie  wskazując  nawet  na  pełny  zakres  dokumentacji 

oprogramowania,  na  bazie  którego  biegły  mógłby  wydać  opinię.  Faktycznie  bowiem  istota 

spory  sprowadzała  się  do  oceny,  czy  koniecznym  dla  uznania  oprogramowania  za 

Oprogramowanie  Standardowe  było,  aby  dokumentacja  techniczna  istniała  w  momencie 

wniesienia  oferty, tak  aby  możliwe  było  zweryfikowanie  właściwości  oferowanego  produktu. 

Chociaż w opisie Oprogramowania Standardowego (wzór umowy) nie została zamieszczona 

wprost  informacja  o  potrzebie  istnienia  dokumentacji  gotowego  produktu,  który  mógłby  być 

dostarczony  jako  gotowy,  o  posiadanych  znanych  rozwiązaniach,  to  dostarczenie  tej 

dokumentacji  stanowi  istotny  element  przedmiotu  zamówienia  opisany  jako  element 

ś

wiadczenia  wymagany  w  ramach  zawartej  umowy.  Stąd,  nawet  brak  wskazania  w 

odpowiedzi  na  pytanie  nr  5  na  istniejącą  (opublikowaną  i  powszechnie  dostępną) 

dokumentację,  którego  to  elementu  opisu  definicji  oprogramowania  typu  COTS  faktycznie 

pytanie  nie  dotyczyło  nie  oznaczało,  że  możliwe  było  zaoferowanie  oprogramowania,  które 

jest  w  trakcie  opracowywania,  nieznanego  powszechnie  jako  produkt  standardowy.  Na 

rozprawie  Odwołujący  przyznał,  iż  dokumentacja  dotycząca  produktów  A.  została 

udostępniona  w  części  już  po  złożeniu  oferty,  co  zostało  podyktowane  zmianą  strategii 

sprzedaży przyjętą dla tego produktu. Nie można również pominąć oświadczeń A. złożonych 

w  pismach  procesowych,  w  których  przyznała,  iż  oprogramowanie  PUMA  wcześniej  było 

frameworkiem.  Już  samo  zastrzeżenie  jako  tajemnicy  przedsiębiorstwa  nazwy  produktów 

PUMA  oraz  Meta  Menadżer  podważało  możliwość  uznania  ich  za  Oprogramowania 

Standardowe,  dostarczane  w  identycznej  postaci  szerokiemu  gronu  podmiotów.  Wiedza  o 

produktach  standardowych  nie  może  stanowić  tajemnicy  przedsiębiorstwa,  a  jedynym 

uzasadnieniem  dla  takiego  działania,  w  ocenie  Izby,  było  dążenie  do  uniemożliwienia 

wniesienia odwołania przez konkurentów, gdyż zaoferowany produkt nie jest produktem typu 

COTS. Odwołujący dopiero na rozprawie, składając dowody zdecydował o odtajnieniu nazwy 

produktu (rzekomo stanowiącego oprogramowanie standardowe typu COTS).  

Również  kwestia  dotycząca  niezgodności  oferty  A.  z  siwz  i  dotycząca  braku  zachowania 

wymaganego  procentowego  udziału  wartości  brutto  Usługi  Modyfikacji  w  cenie  oferty,  tj. 

minimum 58% ceny oferty, znajdowała uzasadnienie w treści wymagań siwz. Odwołujący A. 

Usługę Modyfikacji wycenił w kwocie 7.963.425,90 zł brutto (Tabela VII), co w odniesieniu do 

ceny  oferty  (13.731.032,43  zł)  stanowi  kwotę  niższą  niż  wymagane  58%  ceny  oferty  (tj. 

7.963.998,8094 zł). Zamawiający wyliczył, iż kwota wskazana w Tabeli VII stanowi faktycznie 

57,9958% ceny oferty. Powyższe, w świetle zapisu zamieszczonego w formularzu oferty przy 

opisie  Tabeli  VII  Zgodnie  z  ogłoszeniem  o  zamówieniu,  Sekcja  II.2.4)  pkt  5,  Cena  brutto 

Usługi  Modyfikacji  musi  stanowić  minimum  58%  ceny  oferty,  wskazywało  na  brak 

zapewnienia  wymaganego  procentowego  parytetu  i  stanowiło  o  niezgodności  oferty  z  siwz. 

Odwołujący  nie  zaprzeczał  faktom,  jednocześnie  wyjaśniając  przyczyny  tej  niezgodności 

zaokrągleniami w przeliczeniu ceny, co może mieć znaczenie na etapie rozliczenia w trakcie 

ś

wiadczenia  usługi.  W  ocenie  Odwołującego,  w  zaistniałej  sytuacji  należało  zastosować 

zasadę zaokrąglenia opisaną w siwz na potrzeby obliczenia ceny (Rozdział X, pkt 3 siwz), a 

Zamawiający powinien dokonać sprostowania niezgodności z siwz na podstawie art. 87 ust. 

2 pkt 3 Ustawy. Odnosząc się do tak opisanej podstawy zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 

2  Izba  uznała,  iż  Zamawiający  w  sposób  zgodny  z  ustalonymi  w  siwz  zasadami  dokonał 

czynności  odrzucenia  oferty  A..  Fakt  istnienia  niezgodności  oferty  jest  oczywisty,  bez 

względu na wyjaśnienia prezentowane przez Odwołującego, gdyż zaoferowana w Tabeli VII 

kwota  7.963.425,90  zł  brutto  była  mniejsza,  niż  kwota  stanowiąca  58%  ceny  oferty  - 

7.963.998,8094  zł.  Zachodziła  zatem  potrzeba  ustalenia,  czy  niezgodność  ta  mogła  być 

usunięta na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Ustawy. Odwołujący z ostrożności formułował taki 

wniosek  odsyłając  do  zasady  zaokrągleń  opisanej  w  rozdziale  X  siwz.  Ceny  określone  w 

Formularzu  Ofertowym muszą  być  podane  i  wyliczone  w  zaokrągleniu  do  dwóch  miejsc  po 

przecinku.  Oddalając  odwołanie  w  tym  zakresie  Izba  podobnie  jak  Zamawiający  uznała,  iż 

zasada  zaokrągleń  nie  odnosiła  się  do  wyliczenia  proporcji  pomiędzy  ceną  oferty  a  ceną 

Usługi  Modyfikacji.  Zasada  ta  miała  jedynie  zastosowanie  do  wyliczenia  ceny  Usługi 

Modyfikacji,  która  miała  być  wskazana  z  dokładnością  do  dwóch  miejsc  po  przecinku  i  tak 

została  przez  Odwołującego  podana  w  formularzu  ofertowym.  Odnosząc  tą  zasadę  na 

wyliczenie  ceny  Usługi  Modyfikacji,  aby  zachować  wymagany  udział  procentowy  58%  do 

ceny  oferty,  cena  w  tabeli  VII  nie  mogła  być  mniejsza  niż  7.963.998,8094  zł,  co  przy 

uwzględnieniu zasady zaokrągleń powinno być podane w kwocie 7.963.998,81 zł. Dopiero tu 

można  byłoby  mówić  o  zastosowaniu  zasady  zaokrąglenia  kwoty  do  dwóch  miejsc  po 

przecinku. To po stronie Odwołującego leżało zachowanie tej proporcji i właściwe wskazanie 

ceny  jednostkowej,  tak  aby  po  przeliczeniu  przez  szacowaną  ilość  jednostek  (7 993)  cena 

brutto  Usługi  Modyfikacji  nie  była  mniejsza  niż  7.963.998,81  zł.  Zamawiający  nie  miał 

możliwości poprawienia samodzielnie ceny oferty w tabeli VII w sposób w jaki prezentował to 

Odwołujący  A.  (przez  zwiększenie  o  0,06  zł  ceny  za  punkt  funkcyjny),  gdyż  faktycznie 

Zamawiający musiałby zmienić cenę jednostkową, a ta stanowić ma podstawę do rozliczenia 

zakresu  prac  podyktowanego  rzeczywistymi  potrzebami  Zamawiającego.  Ponadto,  zmiana 

ceny jednostkowej musiałaby być połączona  ze  zmianą ceny brutto ustalonej dla tej usługi, 

stanowiącej  maksymalne  wynagrodzenie  dla  tego  zakresu  prac,  co  mogłoby  być  już 

kwalifikowane,  jako  prowadzenie  niedozwolonych  negocjacji  w  zakresie  ceny.  Zamawiający 

nie miał faktycznej i prawnej możliwości zmiany oferty Odwołującego A., która prowadziłaby 

do istotnej zmiany treści oferty. Nie chodzi tu o samą kwotę wyliczonej różnicy ceny (572,91 

zł),  ale  o  ingerencję  w  podstawę  wyceny  prac  wskazanych  kwotą  ryczałtową.  Zamawiający 

nie  miał  dostatecznych  wytycznych  z  oferty  do  tego  aby  ustalić  który  ze  składników  ceny 

należy  zmienić,  stąd  stawianie  zarzutu  naruszenia  art.  87  ust.  2  pkt  3  Ustawy  nie  mogło 

odnieść skutku w postaci nakazania przywrócenia do oceny oferty A..

Odwołanie C.. 

Również  odwołanie  C.  w  zakresie  pozostałych  zarzutów  nie  zasługiwało  na  uwzględnienie. 

Odwołujący cofnął zarzut zaniechania odtajnienia wykazu osób w ofercie S..  

Odnośnie  braku  odtajnienia  korespondencji  A.  z  Zamawiającym  dotyczącej  ceny  oferty  i 

wyjaśnienia dotyczącego oferowanego Oprogramowania Standardowego (w tym wyjaśnienia 

z  19.06.2017),  zarzuty  te  nie  mogły  zasadniczo  wpłynąć  na  wynik  postępowania.  Zarzut 

dotyczący bezpodstawnej odmowy udostepnienia części oferty w  zakresie oprogramowania 

typu  COTS  wraz  z  wyjaśnieniami,  potwierdził  się  w  świetle  decyzji  A.  o  odtajnieniu  tej 

informacji na rozprawie. Pozostałe zarzuty kierowane wobec oferty A. Izba oddaliła, gdyż ich 

celem  miało  być  wskazanie  na  dodatkowe  podstawy  do  odrzucenia  tej  oferty,  a  która  to 

czynność została przez Izbę oceniona jako prawidłowa z przyczyn wskazanych powyżej.  

W świetle powyższego oba odwołania Izba oddaliła. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz 

art. 192 ust. 10 w zw. z art. 186 ust. 6 pkt 3 i 4 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu 

o przepisy § 3 i § 5 ust. 3 pkt 2 oraz § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 

marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238. ze 

zm.). Izba zaliczyła do kosztów postępowania wpisy wniesione w sprawach połączonych do 

wspólnego  rozpoznania,  a  także  koszty  wynagrodzenia  pełnomocnika  Przystępującego  w 

obu  sprawach  po  stronie  Zamawiającego,  który  zgłosił  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  w 

części  zarzutów,  w  wysokości  ustalonej  na  podstawie  rachunku  złożonego  przez 

zamknięciem rozprawy i obciążyła nimi Odwołujących.  

Przewodniczący: ……………………….