KIO 1670/17 WYROK dnia 31 sierpnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 1670/17 

WYROK 

z dnia 31 sierpnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Andrzej Niwicki  

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 28 sierpnia 

2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  8  sierpnia  2017  r.  przez  wykonawcę  S.      

Sp. z o.o., (...),  

w postępowaniu prowadzonym przez Tramwaje Śląskie S.A., (...), 

przy udziale: 

A.  wykonawcy  M.  P.  Sp.  z  o.o.,  (...)

,  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

B.  wykonawcy  P.  S.  P.  B.  S.A.,  (...)

,  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

C.  wykonawcy S. P. Sp. z o.o., (...)

, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego. 

orzeka: 

Oddala odwołanie.  

kosztami postępowania obciąża wykonawcę  S. Sp. z o.o., (...) i: 

2.1  zalicza   

w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę S. sp. z 

o.o. z siedzibą w W. tytułem wpisu od odwołania. 

.  zasądza  od  S.  sp. z  o.o.  z  siedzibą w W. na  rzecz  zamawiającego  Tramwaje 

Śląskie  S.A.  z  siedzibą  w  C.  kwotę  kwotę  3 992  zł  37  gr  (słownie  trzy  tysiące 

dziewięćset  dziewięćdziesiąt  dwa  złote  37  groszy)  stanowiącą  poniesione  koszty 

postępowania z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika (3 600 zł), kosztów dojazdu (350 

zł 55 gr) i kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictw 41 zł 82 gr.). 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zmianami) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego  w Katowicach. 

Przewodniczący: 

………………………………  

Sygn. akt: KIO 1670/17 

Uzasadnienie 

Zamawiający: Tramwaje Śląskie S.A.  z siedzibą w C. prowadzi postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego  pod  nazwą  Zakup  wagonów  tramwajowych  wieloczłonowych, 

niskopodłogowych,  Numer  referencyjny:  UE/JRP/B/454/2017,  opublikowanego  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 29 lipca 2017 pod numerem 2017/S 144-297809.  

Odwołujący:  S.  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  W.  wniósł  odwołanie  wobec  czynności  podjętych 

przez Zamawiającego, a polegających na sporządzeniu SIWZ w sposób niezgodny z PZP, w 

szczególności  sporządzeniu  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  utrudniający  uczciwą 

konkurencję,  faworyzujący  wybranych  uczestników  rynku,  a  zatem  niezgodny  z  zasadą 

uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. 

Odwołujący  zarzuca  Zamawiającemu naruszenie przepisów  ustawy  PZP  w  zakresie  art.  29 

ust. 1, 2 PZP, art. 7 ust. 1 PZP poprzez sporządzenie opisu w sposób naruszający uczciwą 

k

onkurencję,  nieuzasadniony  potrzebami  zamawiającego,  uniemożliwiający  złożenie  oferty 

przez podmioty mogące zrealizować zamówienie.  

Odwołujący  wnosi  o  nakazanie  Zamawiającemu  zmianę  SIWZ  w  sposób  wskazany  w 

uzasadnieniu odwołania. 

Odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  gdyż  jest  jednym  z  wykonawców, 

mogących  zrealizować  Zamówienie.  Treści  SIWZ  uniemożliwiają  Odwołującemu  złożenie 

oferty, co 

naraża go na wymierną szkodę polegającą na utracie szans biznesowych. 

UZASADNIENIE 1.  Naruszenie  art.  29 

ust.  1,  2  PZP,  art.  7  ust.  1  PZP  w  następujących 

częściach SIWZ: Rozdział III SIWZ  - OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA, pkt. 1, Załącznik 

nr 1 a i 1b do SIWZ 

Zamawiający  określił  2  typy  tramwaju  poprzez  podanie  ich  wymiarów  zewnętrznych  ([...]  o 

długości minimalnej 22m nie więcej niż 25m [...] oraz [...] długości minimalnej 30m nie więcej 

niż  32m  [...])  gdzie  w  załącznikach  1a  i  1b  do  SIWZ  w  zapisach  odpowiednio  punktu  „3. 

Podstawowe parametry tramwaju” zdefiniował ten wymiar jako „długość mierzona pomiędzy 

czołem ściany przedniej i tylnej (bez sprzęgów i zderzaków)”. 

Dodatkowo wskazuje, 

że w treści SIWZ, przewidziano, że „pojemność znamionowa nie mniej 

niż  155  pasażerów,  w  tym  minimum  38  miejsc  siedzących  stałych”  lub  „pojemność 

znamionowa nie mniej niż 200 pasażerów, w tym minimum 72 miejsca siedzące stałe”. (Zał. 

1a i 1b do SIWZ pkt. 3 Podstawowe parametry tramwaju, tiret 4). 

Z  uwagi  na  wym

agania  dotyczące  pojemności  tramwaju  zupełnie  niezrozumiałe  i 

nieuzasadnione  rzeczywistymi  potrzebami  zamawiającego  jest  określenie  długości 

minimalnej  tj.  22m  nie  więcej  niż  25m  oraz  30m  nie  więcej  niż  32m  w  tramwajach 

wymaganych przez Zamawiającego. 

P

ojemność znamionową można uzyskać właściwym zagospodarowaniem wnętrza tramwaju 

przy  wymiarach  zewnętrznych  mniejszych  niż  określił  Zamawiający.  Niedopuszczenie 

pojazdów  krótszych  niż  wedle  opisu  Zamawiającego  ogranicza  konkurencję  lub  wymusza 

sztuczne wydłużanie pojazdu.  

Dodatkowo Zamawiający  wymaga by zaoferowane pojazdy nie były prototypami, czyli  żeby 

zaoferowane tramwaje były pojazdami już wprowadzonymi do eksploatacji. 

W  ocenie  Odwołującego  powyższy  wymóg  w  zakresie  minimalnej  długości  tramwajów  nie 

znajduje  uzasadnienia  ani  w  technicznym,  ani  w  funkcjonalnym  uregulowaniu  potrzeb 

Zamawiającego,  nie  jest  też  uzasadniony  istniejącą  u  Zamawiającego  infrastrukturą.  Takie 

postanowienia  SIWZ  nie  można  uzasadnić  obiektywnymi  okolicznościami.  Wymóg  ten 

ogranicza  w  sposób  niezasadny  konkurencję  i  uniemożliwia  m.in.  Odwołującemu  złożenie 

oferty. 

Zamawiający w ocenie Odwołującego naruszył art. 29 ust. 2 PZP oraz art. 7 ust. 1 PZP. 

Wnosi o: 

usunięcie  z  treści  SIWZ  i  załączników  do  SIWZ  wymogów  w  zakresie  długości 

minimalnej wagonów tramwajów. 

Naruszenie art. 29 ust. 1, 2 PZP, art. 7 ust. 1 PZP w następujących częściach SIWZ: 

Rozdział III SIWZ - OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA, pkt 1, Załącznik nr 1 a do SIWZ 

Zamawiający ograniczył maksymalną długość tramwaju opisanego w Zał. nr 1 a do SIWZ, do 

25m [...] gdzie w zał. 1a do SIWZ w pkt „3. Podstawowe parametry tramwaju" zdefiniował ten 

wymiar  j

ako  „długość  mierzona  pomiędzy  czołem  ściany  przedniej  i  tylnej  (bez  sprzęgów  i 

zderzaków)”. 

Dodatkowo w SIWZ przewidziano, że „pojemność znamionowa nie mniej niż 155 pasażerów, 

w  tym  minimum  38  miejsc  siedzących  stałych".  (Zał.1a  do  SIWZ  pkt.  3  Podstawowe 

parametry tramwaju, tiret 4) 

Z  uwagi  na  wymagania  dotyczące  pojemności  tramwaju  zupełnie  niezrozumiałe  i 

nieuzasadnione  rzeczywistymi  potrzebami  i  możliwościami  zamawiającego  jest  określenie 

długości  maksymalnej  tramwaju  do  25  m,  skoro  w  tym  samym  postępowaniu  Zamawiający 

wskazuje, że na jego sieci mogą być eksploatowane pojazdy o długości do 32 m. 

Stosowanie  krótszych  pojazdów  można  uzasadniać  chęcią  ograniczenia  masy  pojazdu  i  w 

konsekwencji chęcią ograniczenia kosztów energii zużytej na cele trakcyjne,  jednak wydaje 

się,  że  dla  Zamawiającego  ma  to  drugorzędne  znaczenie,  ponieważ  Zamawiający  nie 

wymagał  określenia  stopnia  sprawności  pojazdu  ani  nie  zawarł  w  kryteriach  oceny  ofert 

żadnych odniesień do energooszczędności pojazdów. 

W ocenie Odwołującego powyższy wymóg w zakresie maksymalnej długości tramwajów nie 

znajduje  uzasadnienia  ani  w  technicznym,  ani  w  funkcjonalnym  uregulowaniu  potrzeb 

Zamawiającego.  Wymóg  ten  ogranicza  w  sposób  niezasadny  konkurencję  i  uniemożliwia 

m.in. Odwołującemu złożenie oferty. 

Wskazujemy,  że  zasada  uczciwej  konkurencji  jest  nadrzędną  zasadą  udzielania  zamówień 

publicznych.  Gdyby  Zamawiający  w  istocie  uznał  że  energooszczędność  stanowi  ważne 

kryterium może uwzględnić tę przesłankę w kryteriach oceny ofert. Natomiast zmiana opisu 

przedmiotu  zamówienia w  zakresie długości maksymalnej  wagonu  opisanego  w  Załączniku 

nr  1a  do  SIWZ,  poszerzy  niewątpliwie  krąg  wykonawców  mogących  zrealizować  niniejsze 

zamówienie, który przez obecne zapisy SIWZ jest ograniczony. 

Dodatkowo Zamawiający  wymaga by zaoferowane pojazdy nie były prototypami, czyli  żeby 

zaoferowane tramwaje były pojazdami już wprowadzonymi do eksploatacji. 

W ocenie Odwołującego powyższy wymóg w zakresie maksymalnej długości tramwajów nie 

znajduje  uzasadnienia  ani  w  technicznym,  ani  w  funkcjonalnym  uregulowaniu  potrzeb 

Zamawiającego,  a  także  nie  jest  uzasadniony  możliwościami  wykorzystania  tramwajów  o 

długości  do  32  metrów  w  istniejącej  u  Zamawiającego  infrastrukturze.  Takie  postanowienia 

SIWZ nie można uzasadnić żadnymi obiektywnymi okolicznościami. Wymóg ten ogranicza w 

sposób  niezasadny  konkurencję  i  uniemożliwia  m.in.  Odwołującemu  złożenie  oferty. 

Zamawiający, w ocenie Odwołującego, naruszył art. 29 ust. 1, 2 PZP oraz art. 7 ust. 1 PZP. 

Z uwagi na powyższe Odwołujący wnosi o: 

dopuszczenie  w  SIWZ  i  Załącznikach  do  SIWZ  w  miejsce  obecnie  istniejącego 

ograniczenia długości maksymalnej wagonów tramwajów, opisanych jako „nie więcej niż 25 

m" następującego opisu: „nie więcej niż 29 m”. 

Naruszenie art. 29 ust. 1, 2 PZP, art. 7 ust

. 1 PZP w następujących częściach SIWZ: 

W Załączniku 1 a i 1 b d SIWZ punkt 5 (Wózki napędowe i toczne) ppkt. 5.1 Zamawiający 

określił: 

„Wagon  musi  posiadać  obrotowe  wózki  napędowe  (wózki  o  nieograniczonym  względem 

pudła obrocie w zakresie pokonywanych łuków torowych występujących u Zamawiającego) o 

wszystkich  obrotowych  osiach  kl

asycznych,  posiadające  odsprężynowanie  I  stopnia 

pomiędzy  zestawem  kołowym,  a  konstrukcją  wózka  oraz  odsprężynowanie  II  stopnia 

pomiędzy  wózkiem  i  pudłem,  nie  licząc  elastyczności  kół.  Każda  oś  wózka  napędowego 

powinna  być  napędzana  silnikiem  prądu  przemiennego  chłodzonym  powietrzem  z 

przewietrzaniem  własnym,  pośrednim.  Nie  dopuszcza  się  umieszczenia  układów 

napędowych na zewnątrz ram wózków i kół." 

P

owyżej  wymagane  rozwiązania  konstrukcyjne  wózków  były  stosowane  w  przeszłości. 

Zgodnie z wiedzą odwołującego powyższe rozwiązania stosowano 18 lat temu i od ponad 15 

lat  nie  są  stosowane  przez  producentów.  Obecnie,  zgodnie  z  wiedzą  Odwołującego,  tylko 

jeden  producent  tramwajów  może  zaoferować  pojazd  bazujący  na  opisanej  konstrukcji 

wskrzeszając produkcję tramwajów wycofanych z oferty produktowej. 

Zamawiający określił wymóg zastosowania obrotowego wózka pod pudłem wagonu. Zgodne 

z  wiedzą  Odwołującego,  w  nowoczesnych  tramwajach  stosowane  są  różne  rozwiązania 

połączeń  podatnych  między  ramą  wózka,  a  pudłem  wagonu,  np.  wózki  wychylne.  Obecnie 

stosowane,  nowoczesne  rozwiązania  połączeń  podatnych  między  ramą  wózka,  a  pudłem 

wagonu nie są rozwiązaniem gorszym od wymaganego w SIWZ, a wręcz przeciwnie poprzez 

wykorzystanie  łączników  metalowo-gumowych  zamiast  klasycznego  czopa  skrętu  pozwala 

na eliminację elementów ciernych co przekłada się na mniejsze zużycie elementów pojazdu, 

a w konsekwencji na niższe koszty eksploatacyjne ponoszone przez Zamawiającego. 

Zastosowanie  osi  klasycznych  skutkuje  powstaniem  dużych  sił  między  kołami  i  szynami 

podczas  pokonywania  ciasnych  łuków,  co  przekłada  się  na  szybsze  zużycie  zestawów 

kołowych  oraz  zwiększone  zużycie  elementów  infrastruktury.  Fakt  ten  wnika  z  podstaw 

fizycznych  przekazywania  momentów  trakcyjnych  pary  koło-szyna.  Aby  zmniejszyć  koszty 

eksploatacji  tramwaju  i  zwiększyć  żywotność  jego  elementów  producenci  stosują  osie 

portalowe sprzężone mechanicznie lub z niezależnie osadzonymi kołami. 

Powyższe  rozwiązania  nie  są  gorsze  od  wymaganych  przez  Zamawiającego,  a  wręcz 

przeciwnie,  jak  wskazano  powyżej,  korzystnie  wpływają  na  proces  eksploatacji  pojazdu  i 

ponoszonych z tego tytułu kosztów. Powyższy wymóg stoi w sprzeczności z zapisem punktu 

1.1 Załącznika 1 a i 1 b do SIWZ „o nowoczesnej konstrukcji”. 

Również  wymóg  zastosowania  układu  napędowego  wewnątrz  ramy  wózka  oraz  między 

kołami jest nieuzasadniony i stoi w sprzeczności z zapisem punktu 1.1 Załącznika 1 a i 1 b 

do  SIWZ  „o  nowoczesnej  konstrukcji”,  ponieważ  taka  konfiguracja  układu  napędowego 

uniemożliwia  zastosowanie  niskiej  podłogi  nad  obszarem  wózka.  W  tym  miejscu 

wskazujemy, że jednym z kryteriów oceny ofert jest udział długości niskiej podłogi (patrz pkt. 

5.3  SIW

Z)  co  rozumiemy,  że  jest  dość  istotną  cechą  tramwaju,  według  Zamawiającego. 

Tymczasem  zgodnie  z  SIWZ  zastosowanie  wyższej  podłogi  nad  układem  napędowym  , 

wymaganym w SIWZ, powoduje, że obszar niskiej podłogi jest ograniczony do powierzchni 

między wózkami napędowymi. 

We wszystkich nowoczesnych tramwa

jach stosowane są układy napędowe zabudowane na 

zewnątrz  ramy  wózka  po  zewnętrznej  stronie  kół.  Rozwiązane  takie  pozwala  na 

uproszczenie  procedur  naprawczych  i  pozwala  na  zmniejszenie  sił  wywołanych  masą 

nieresorowaną. 

Z  powyższego  wynika,  że  obecnie  stosowane  układy  napędowe  zabudowane  na  zewnątrz 

ramy  wózka  nie  są  rozwiązaniami  gorszymi  niż  wymagany  w  SIWZ  układ  napędowy 

wewnątrz  ramy  wózka  oraz  między  kołami.  Przeciwnie,  rozwiązania  takie  pozwalają  na 

ograniczenie kosztów eksploatacji tramwajów. 

W ocenie 

Odwołującego, jak wykazano uprzednio, powyższe wymogi w zakresie konstrukcji 

wózka  nie  znajdują  żadnego  uzasadnienia  ani  w  technicznym,  ani  w  funkcjonalnym 

uregulowaniu  potrzeb  Zamawiającego.  Takie  postanowienia  SIWZ  nie  można  uzasadnić 

żadnymi  obiektywnymi  okolicznościami.  Wymóg  ten  ogranicza  w  sposób  niezasadny 

konkurencję i uniemożliwia m.in. Odwołującemu złożenie oferty. 

Zamawiający, w ocenie Odwołującego, naruszył art. 29 ust. 1, 2 PZP oraz art. 7 ust. 1 PZP. 

W związku z powyższym wnosi o zmianę dotychczasowego pkt. 5.1. w Załączniku 1a oraz 

1b poprzez dopuszczenie również nowoczesnych rozwiązań konstrukcji wózka i wskazanie, 

że:  

„Wagon  musi  posiadać  wózki  napędowe  zamocowane  do  pudła  w  sposób  podatny 

(wózki  o  nieograniczonym  względem  pudła  obrocie  lub  wychyleniu  w  zakresie 

pokonywanych  łuków  torowych  występujących  u  Zamawiającego),  posiadające 

odsprężynowanie  I  stopnia  pomiędzy  zestawem  kołowym,  a  konstrukcją  wózka  oraz 

odsprężynowanie  II  stopnia  pomiędzy  ramą  wózka  i  pudłem,  nie  licząc  elastyczności  kół. 

Wszystkie koła wózka napędowego powinny być napędzane za pomocą układu napędowego 

wykorzystującego  silniki  prądu  przemiennego  chłodzone  powietrzem  z  przewietrzaniem 

własnym, pośrednim. ” 

Zamawiający w złożonej odpowiedzi wniósł o oddalenie odwołania. 

Stwierdził, że zarzuty odwołania jako bezzasadne powinny zostać w całości oddalone. 

W  ocenie  zamawiającego  z  treści  odwołania  nie  wynika  na  czym,  w  ocenie  odwołującego 

polega  naruszenie  konkurencji,  poza  wielokrotnym  podkreśleniem  w  treści  odwołania,  iż 

zakwestionowane  zapisy  siwz  uniemożliwiają  odwołującemu  złożenie  oferty.  Wobec  braku 

dowodów  na  potwierdzenie  zarzutów,  zamawiający  domniemuje,    iż  wykonawca  nie  jest  w 

stanie zaoferować zamawiającemu tramwajów spełniających postawione wymagania. 

Zamawiaj

ący stwierdził, że w orzecznictwie KIO wskazywano, iż naruszenie zasady uczciwej 

konkurencji  i  wynikającej  z  art.  29  ust.  2  ustawy  pzp  ma  miejsce  wtedy,  gdy  zamawiający 

opisuje  przedmiot  zamówienia  w  sposób  wskazujący  na  konkretnego  producenta  lub 

konkretn

y  produkt,  a  także określenie na  tyle rygorystycznych wymagań  co  do  parametrów 

technicznych,  które  nie  znajdują  uzasadnienia  w  obiektywnych  potrzebach  zmawiającego  i 

które  uniemożliwiają  udział  niektórym  wykonawcom  w  postępowaniu.  Jednocześnie  w 

orzecznict

wie podkreśla się, iż właściwie każdy opis przedmiotu zamówienia niesie za sobą 

ograniczenie  konkurencji  pośrednio  lub  bezpośrednio  preferując  jednych  wykonawców  i 

dyskryminując  innych.  To  jednak  nie  oznacza,  że  naruszono  zasadę  z  art.  7  ust.  1  ustawy 

pzp. 

W  zamówieniach  publicznych  nie  ma  konkurencyjności  absolutnej  –  zawsze 

ograniczenie  konkurencji  w  jakimś  stopniu  występuje.  Jednym  z  najbardziej  adekwatnych 

sposobów oceny dopuszczalności stopnia danego ograniczenia konkurencji jest kwalifikacja 

powyższego  w  odniesieniu  do  „uzasadnionych  potrzeb  zamawiającego”.  Kategoria  ta 

umożliwia,  z  uwzględnieniem  specyfiki  zamówienia  i  zamawiającego,  przeprowadzenie 

pełnej  oceny  względów,  którymi  zamawiający  kierował  się  przyjmując  określony  kształt  i 

zakres przedmiot

u zamówienia.  

Potrzeby zamawiające stanowią jak najbardziej racjonalną kategorię służącą ocenie danego 

ograniczenia  konkurencji  wynikającego  z  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Zamawiający  jako 

gospodarz  postępowania  określa  zakres  przedmiotowy  i  podmiotowy,  charakteryzujący  cel, 

jaki  zamierza  osiągnąć  tj,  mający  zaspokoić  jego  uzasadnione  potrzeby.  Inne  podmioty  jak 

wykonawcy  czy  organy  orzekające  lub  kontrolujące  przestrzeganie  przepisów  pzp  nie  są 

uprawnione  do  narzucania  zamawiającemu  konkretnego  określenia  jego  potrzeb  oraz 

sposobu  ich  opisania  czy  zapewnienia  realizacji  w  siwz,  z  drugiej  strony  należy  również 

odmówić  zamawiającemu  prawa  do  zupełnie  dowolnego  kształtowania  wymagań 

specyfikacji,  które  mogą  doprowadzić  do  nadmiernego  ograniczenia  konkurencji  w  stopniu 

wykraczającym ponad uzasadnione potrzeby zamawiającego. Tym samym, dla stwierdzenia 

naruszenia  art.  7  ust.  1  ustawy,  w  konkretnych  okolicznościach  i  warunkach  danego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  należy  zbadać  zarówno  faktyczny  stopień 

ogr

aniczenia konkurencji, przyczyny wprowadzenia ograniczeń przez zamawiającego, jak ich 

skutki dla wykonawców obecnych na rynku, a także proporcjonalny, wzajemny stosunek tych 

zmiennych.  

Ponadto  w  przypadku  podniesienia  przez  odwołującego  zarzutu  naruszenia  przez 

zamawiającego  zasady  uczciwej  konkurencji  przez  niezgodne  z  tą  zasadą  opisanie 

przedmiotu  zamówienia,  to  na  wykonawcy  zgodnie  z  ogólną  zasadą  płynącą  z  art.  6  kc 

spoczywa ciężar dowodu, iż naruszenie zasady uczciwej konkurencji nastąpiło. 

Zamawiający zauważa, że zarzuty naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 są zarzutami 

poważnymi,  gdyż  naruszenie  zasad  w  nich  zawartych  czyni  w  zasadzie  wadliwym  całe 

późniejsze  postepowanie.  Odwołujący  decydując  się  na  postawienie  tych  zarzutów  ma 

obowiązek  udowodnienia  swoich  twierdzeń,  a  w  zakresie  art.  29  ust.  2  ustawy  obowiązek 

uprawdopodobnienia możliwości utrudnienia uczciwej konkurencji. 

Z  treści  odwołania  w  sprawie  rozpatrywanej  wynika,  iż  w  prowadzonym  postępowaniu, 

odwołujący wg swojej oceny nie jest wstanie złożyć oferty, gdyż opis przedmiotu zamówienia 

nie  odpowiada  gamie  produktów  oferowanych  przez  niego.  Nie  wykazał  on,  iż  nie 

funkcjonują  na  rynku  inne  podmioty,  które  są  w  stanie  taką  ofertę  złożyć,  Nie  wykazano 

zatem,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  narusza  zasadę  uczciwej  konkurencji  poprzez 

uniemożliwienie złożenia ofert w postępowaniu przez innych producentów tramwajów.  

Zauważa,  że  do  niniejszego  postępowania  przystąpiło  po  jego  stronie  trzech  producentów, 

natomiast  żaden  nie  zdecydował  się  na  przystąpienie  do  postepowania  po  stronie 

odwołującego, co wskazuje, iż na tynku producentów funkcjonują co najmniej trzy podmioty 

zdolne do złożenia oferty i realizacji zamówienia. Wg wiedzy zamawiającego nie są to jedyne 

podmioty, które mogą realnie ubiegać się o udzielenie przedmiotowego zamówienia.  

Stwierdził, że 8 lutego 2017 r. inny zamawiający – Tramwaje Warszawski sp. z o.o. wszczął 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na  zakup  tramwajów  jednokierunkowych  i 

dwukierunkowych, wieloczłonowych całkowicie niskopodłogowych, w którym warunki udziału 

w postępowaniu zostały określone na podobnym poziomie. M. in. określono warunki długości 

tramwaju  (dwukierunkowy  dł.  Nie  mniejsza  niż  30  m  nie  większa  niż  33  m  /…/, 

jednokierunkowy  o  długości  nie  mniejszej  niż  30  m  i  nie  większej  niż  33  m  /…/, 

jednokierunkowy  o  długości  nie  mniejszej  niż  20  m  i  nie  większej  niż  24  m)  z  opisanymi 

zdolnościami przewozowymi dla każdego  z trzech typów tramwaju. 

W  postępowaniu  tym  również  określono,  że  konstrukcja  tramwaju  ma  się  opierać  na 

wózkach  klasycznych  (obrotowych).  Oferty  złożyło  pięciu  wykonawców,  w  tym  trzech  nie 

będących przystępującymi w niniejszym postępowaniu odwoławczym.  

Powyższe  ma  wskazywać  na  szeroki  krąg  potencjalnych  wykonawców,  a  także  fakt 

dopuszczenia do udzi

ału podmiotów spoza Unii Europejskiej pozwala na zachowanie zasady 

uczciwej konkurencji. 

Zamawiający  zauważa,  że  żaden  zapis  siwz  nie  wyłącza  hipotetycznie  możliwości 

odwołującego  do  złożenia  oferty  i  stwierdza,  że  nie  jest  tak  jak  wskazuje  odwołujący,  że 

postawiono  wymóg,  aby  zaoferowane  pojazdy  nie  były  prototypami,  czyli  żeby  były 

pojazdami już wprowadzonymi do eksploatacji.  

Zgodnie  z  pkt.  2.3.  zał.  1a  oraz  1b  do  siwz  wymaga  się  wyłącznie,  aby  zastosowane 

rozwiązania techniczne (w szczególności zespoły  napędowe i jezdne) nie były prototypami; 

warunek  tym  samym  nie  dotyczy  całych  tramwajów,  które  będą  zgodnie  ze  specyfiką 

wymagań  produkowane na  potrzeby  zamawiającego.  Powyższe jest  zgodne z  powszechną 

praktyką; tramwaje projektowane i wykonywane są na bazie już dostępnych dla producenta 

rozwiązań pod konkretne wymagania postawione w OPZ. W ocenie zamawiającego nie ma 

przeszkód,  aby  wykonawca  bazując  na  dostępnych  mu  rozwiązaniach  technicznych  mógł 

wziąć udział w postępowaniu. Wskazuje także, że dokumentacja postępowania, w tym opis 

przedmiotu  zamówienia  była  przedmiotem  kontroli  instytucji  zarządzającej,  która  nie 

dopatrzyła się w dokumentacji postanowień, które naruszałyby zasadę uczciwej konkurencji.  

Z  ostrożności,  na  wypadek  uznania,  iż  sformułowany  opis  przedmiotu  zamówienia  (opz) 

narusza  zasadę  uczciwej  konkurencji  zamawiający  wskazuje,  że  wymagania  opisu  są 

podyktowane wyłącznie uzasadnionymi potrzebami zamawiającego. 

Zamawiający  wskazuje,  że  przedmiotowe  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  zostało  poprzedzone  opracowaniem  studium  wykonalności  oraz  szczegółową 

analizą  potrzeb  zamawiającego  związanych  z  realizacją  projektu,  w  skład  którego  wchodzi 

przedmioto

we  zamówienie.  Wskazał  na  cel  swojej  działalności,  jakim  jest  zaspokajanie 

potrzeb  w  zakresie  transportu  zbiorowego  mieszkańców  miast,  gmin,  strukturę 

organizacyjną,  długość  obsługiwanej  infrastruktury  liniowej  (torowej),  założenia  polityki 

taborowej,  tym 

plany  zakupu  nowych  tramwajów  z  uwzględnieniem  zakupu  8  wagonów    o 

długości  30  –  32  m,  27  wagonów  o  długości  22  –  25  m  i  10  wagonów  jednoczłonowych  o 

długości minimalnej 13,5 m.  

Ilość  oraz  długości  poszczególnych  tramwajów  została  podyktowana  przeprowadzonymi 

badaniami w zakresie obciążenia infrastruktury, oczekiwań mieszkańców, a w konsekwencji 

przewidywanymi  potokami  pasażerskimi  na  poszczególnych  liniach  obsługiwanych  przez 

zamawiającego,  tak,  aby  opz  w  sposób  jak  najbardziej  adekwatny  był  dostosowany  do 

zdefiniowanych  potrzeb  zamawiającego,  a  długość  tramwajów  była  powiązana  z  planami 

przewozowymi oraz oczekiwaniami organizatora komunikacji oraz średnią ilością pasażerów, 

która korzysta z linii tramwajowych, na których mają być wykorzystywane tramwaje. 

Tym samym, w ocenie zamawiającego niezrozumiałe jest wskazywanie przez odwołującego, 

że posiada on większą wiedzę na temat uzasadnionych potrzeb zamawiającego w zakresie 

realizowanego przez niego zamówienia na zakup taboru tramwajowego.  

W  zakresie  zarzut

u  naruszenia  art.  29  ust.  1,  2,  art.  7  ust.  1  przez  określenie  minimalnej 

długości  tramwaju  zamawiający  wskazał  na  fakt  braku  dowodów  w  odwołaniu  na  poparcie 

zarzutu. Przypomniał, że zgodnie z opz oczekuje on dostawy odpowiednio: 

Tramwaju 

średniego o długości 22 – 25 m z określona pojemnością znamionową, 

Tramwaju długiego od długości 30 – 32 m z określoną pojemnością znamionową.  

Zamawiający  wskazał,  że  kwestia  warunków  technicznych  dla  tramwajów  reguluje 

rozporządzenie  Ministra  Infrastruktury  z  dnia  2  marca  2011  r.  w  sprawie  warunków 

technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 

2011 r., Nr. 65, poz. 344), które określają dopuszczalną ilość miejsc w tramwaju zgodnie z 

warunkiem  określonym  w  §  23  pkt  14  która  została  określona  jako  suma  liczby  miejsc  do 

siedzenie  i  do  stania,  przy  założeniu,  że  0,2  m2  powierzchni  przypada  na  jedną  osobę 

stojącą;  przy  czym  do  obliczenia  przyjmuje  się  powierzchnię  dostępną  dla  osób  stojących. 

Tym  samym  pojemność  znamionowa  tramwaju  jest  m.in.  uzależniona  od  jego  długości  i 

szerokości. 

W 

ocenie 

zamawiającego 

uwzględniając 

wymagania 

normatywne 

rozporządzenia,  nie jest  możliwe  osiągnięcie  wymaganej  przez  zamawiającego  pojemności 

znamionowej tramwajów, a jeżeli nawet byłoby to możliwe, co jak podkreśla zamawiający nie 

zostało  wykazane  przez  wykonawcę,  to  takie  ograniczenie  długości  tramwaju  przy 

zachowaniu  tej  samej  pojemności  znamionowej  odbyłoby  się  z  ograniczeniem  komfortu 

pasażera  a  tym  samym  z  naruszeniem  jednego  z  celów  projektu,  którym  jest  zwiększenie 

komfortu  pasażerów  oraz  zachęceni  ich  do  korzystania  z  transportu  tramwajowego 

/elektromobilności/. 

W  zakresie  zarzutu  naruszenia  art.  29  ust.  1,  2,  art.  7  ust.  1    ustawy  pzp 

przez  określenie 

maksymalnej  długości  tramwaju  średniego  (22-25  m)  zamawiający  podkreśla,  wbrew 

twierdzeniom odwołującego, że zużycie energii na cele trakcyjne ma dla niego znaczenie, na 

co  wskazał  w  opz  wpisując  wymóg  niskiego  jednostkowego  zużycia  energii  elektrycznej  i 

małych kosztach utrzymania bieżącego. 

Podkreślił,  że  świadomie,  biorąc  pod  uwagę  zakładaną  pojemność  tramwajów,  ich 

funkcjonalność i wymagania z rozporządzenia w zakresie normatywów ich budowy, a w tym 

powierzchni  przypadającej  na  jednego  pasażera  przekładające  się  na  racjonalne 

zagospodarowanie  powi

erzchni  tramwaju  jak  również  wymagań  w  zakresie  skrajni 

kinematycznej  i  skrajni  budowli  (PN-K-92008:1998  i  PN-K-

92009:1998)  ograniczył 

dopuszczalne  gabaryty  i  połączył  optymalność  zużycia  energii,  ich  funkcjonalność  i 

wydatkowanie  środków  finansowych.  Powyższe  wynikało  z  wiedzy  zamawiającego,  że 

wzrost  długości  wagonu,  a  przez  to  jego  wielkość  przekłada  się  na  wzrost  kosztów 

wytworzenia,  a  w  konsekwencji  cenę  zakupu  jak  i  zużycie  eksploatacyjne  infrastruktury 

liniowej.  Zamawiający  bazując  na  swoich  wieloletnich  doświadczeniach  eksploatacji 

wagonów  niskopodłogowych  o  długości  24  m  i  pojemności  164  osób  nie  musi  tak  jak  to 

próbuje  sugerować  odwołujący  łączyć  uzyskania  z  góry  założonych  parametrów 

funkcjonalno-

użytkowych  i  efektów  z  koniecznością  ich  oceniania  w  formie kryteriów  oceny 

ofert. Wymóg postawiony w opz tramwajom, jako tramwajom o niskim zużyciu energii może 

zostać  spełniony  właśnie  przez  określenie  długości  maksymalnej  tramwaju  wynikającej  z 

oczekiwań  zamawiającego  co  do  jego  pojemności  znamionowej.  Jest  niezasadne 

technicznie, funkcjonalnie i ekonomicznie żądanie zmiany długości tramwaju z 25 m na 29 m 

skutkujące wzrostem ceny zakupu i kosztów życia produktu. 

Zużycie  energii  elektrycznej  na  cele  trakcyjne  ma  priorytetowe  znaczenie  dla 

zamawiającego,  który  w  2012  roku  dokonał  zakupu  specjalistycznych  urządzeń,  które 

prowadzą stały i nieprzerwany monitoring zużycia energii na cele trakcyjne dla każdego typu 

posiadanego taboru 

na całej sieci. 

Ponadto  zamawiający  wskazuje,  że  zamówienie  określonej  długości  tramwajów  poza 

zapewnieniem  prawidłowej  realizacji  celów  przewozowych podyktowane  jest możliwościami 

w  zakresie zaplecza technicznego dla posiadanego taboru.  Zamawiający  posiada zaplecze 

techniczne  w  dwóch  rejonach  dla tramwajów  o długości maks.  32 m,  a  dwóch  pozostałych 

zaplecze techniczne dostosowane zostało do tramwajów o maksymalnej długości 24 – 25 m. 

Tym  samym  zamówienie  27  tramwajów  o  długości  dłuższej  niż  zakładana  w  siwz 

maksymalna długość 25 m skutkowałoby ograniczeniem możliwości wykorzystania zaplecza 

wyłącznie do tramwajów krótkich.  

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  wymogów  dot.  wózków  napędowych  i  tocznych 

zamawiający  wskazuje,  że  w  odwołaniu  kwestionowany  jest  zapis  siwz  określający  wymóg 

zastosowania  w  obu  typach  tramwajów  obrotowych  wózków  napędowych  o  obrotowych 

osiach  klasycznych  wskazując,  że  są  rozwiązania  stosowane  w  przeszłości  obecnie  nie 

stosowane.  Zamawiający  stwierdza,  że rozwiązania oczekiwane w  tym  zakresie stosowane 

są  z  powodzeniem  w  sposób  nieprzerwany  w  trakcji  tramwajowej  u  wielu  przewoźników  w 

Europie, w tym w Polsce. 

Stwierdza,  że  rozwiązania  tego  typu  przeżywają  swój  renesans  wypierając  rozwiązania 

zamienne.  Jak  potwierdziła  praktyka  odstępstwo  od  klasycznych  rozwiązań  skutkuje 

przyspieszonym  zużyciem  nawierzchni  stalowej  infrastruktury  liniowej  jak  i  obręczy  kół 

tramwajowych. 

Skrętne  wózki  są  wręcz  wymagane  dla  zachowania  wymaganego  kąta 

nabiegu  koła  na  szynę  wszędzie  tam,  gdzie  geometria  torowisk  wymusza  łuki  o  małych 

promieniach.  Klasyczne  wózki  napędowe  są  wyposażone  w  elementy  elastyczne  tłumiące 

drgania  i  wpływające  na  komfort  pasażerów,  w  niczym  nieustępujące,  a  nawet 

przewyższając  inne  konstrukcje  wózków.  Wózki  obrotowe  zwane  klasycznymi,  jako  jedyne 

umożliwiają  montaż  napędu  tramwaju  tj.  silnika  wraz  z  przekładnią  w  ich  wnętrzu, 

pozwalając,  jak  to  potwierdza kilkunastoletnie doświadczenie  zamawiającego  eksploatować 

bezawaryjnie  ten  ważny  węzeł  konstrukcyjny,  a  który  cechuje  się  około  milionowym 

bezawaryjnym przebiegiem w eksploatowanych w spółce wagonach. 

Ponadto  mon

taż  napędu  tramwaju  tj.  silnika  wraz  z  przekładnią  we  wnętrzu  wózka 

podyktowane jest również zabezpieczeniem napędu przed uszkodzeniem w trakcie kolizji lub 

wypadków  drogowych.  Zamawiający  wskazuje,  iż  ilość  zdarzeń  z  innymi  użytkownikami 

ruchu  drogowego  statystycznie  wynosi  ok.  500  rocznie,  tym  samym  zastosowanie,  tak  jak 

chciałby  odwołujący,  napędu  na  zewnątrz  ramy  wózka  skutkowałoby  zwiększeniem 

podatności  układu  napędowego  na  uszkodzenie  w  czasie  kolizji  i  wypadków,  a  w 

konsekwencji zwiększyło koszt użytkowania tramwajów, jak również wiązałoby się z częstym 

wyłączeniem tramwajów z eksploatacji w związku z koniecznością prowadzenia napraw. 

Wózek to podzespół, którego konstrukcja ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo ruchu i 

funkcjonowanie  układu  pojazd-tor  oraz  na  zużycie  kół  będące  podstawowym  parametrem 

pozwalającym  na  określenie  trwałości  cząstkowej  tramwaju  i  właściwy  dobór  procesów 

eksploatacyjnych 

zapewniając  tym  samym  prawidłowy  przebieg  eksploatacji.  Z  badań 

eksploatacyjnych  wynika,  że  intensywność  zużycia  obręczy  limituje  długość  interwału 

obsługowo-naprawczego obejmującego reprofilację obręczy kół tramwaju.  

Zalety  eksploatacyjne  klasycznych  wózków  obrotowych,  stawiające  je  wyże  w  stosunku  do 

rozwiązań  alternatywnych,  potwierdzone  praktyką  jak  i  rozważaniami  teoretycznymi 

spowodowały,  iż  są wymagane w  obecnie w  zamawianych tramwajach  przeznaczonych do 

P., K., C.(2), W., E., L., M., K.(2). 

Wymóg  zastosowania  wózków  obrotowych  w  wagonach  jest  konsekwentnie  przyjętym 

rozwiązaniem zamawiającego stosowanym w nabywanych środkach transportu. Wymóg taki 

stosował w poprzednich postepowaniach. 

Zamawiający podkreśla, że rozwiązania oparte o klasyczne wózki skrętne nigdy przez żaden 

autorytet trakcji tramwajowej i kolejowej nie zostały ocenione jako przestarzałe i mogące być 

zastąpione  rozwiązaniami  innymi,  nowymi  z  równie  dobrymi  efektami  techniczno-

eksploatacyjnymi.  Na  poparcie  wskazał  publikację  Bartosza  Firlika  i  Bartosza  Czechyry  pt. 

„Konsekwencje  polityki  taborowej  w  aspekcie  prowadzonych  prac  badawczych  pojazdów  i 

infrastruktury  tramwajowej”  przedstawioną  na  konferencji  w  kwietniu  2016  r.  dot.  polityki 

taborowej.  

W  konsekwencji  zamawiający  stwierdza,  że  po  pierwsze  wymóg  zastosowania  wózków 

obrotowych podyktowany został warunkami infrastruktury i koniecznością zabezpieczenia jej 

prawidłowej eksploatacji oraz w celu zapewnienia optymalnej współpracy wózka z torem. Po 

drugie  zastosowanie  tego  wymogu  nie  narusza zasad  uczciwej  konkurencji,  gdyż  na  rynku 

funkcjonują  podmioty  zdolne  wykonać  zamówienie,  a  ich  ilość  zapewnia  uczciwa 

konkurencję między wykonawcami funkcjonującymi na polskim i europejskim rynku.  

P

rzystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego zgłosili: S. P. sp. z 

o.o. z siedzibą w S., M. P. sp. z o.o. z siedzibą w P. oraz P. S. P. B. S.A. z siedzibą w B. 

wnosząc o oddalenie odwołania.  

Strony i uczestnicy postępowania odwoławczego przedstawili w toku rozprawy stanowiska 

Odwołujący  stwierdził,  że  kwestionowane  parametry  nie  są  obiektywnie  uzasadnione  i 

naruszają zasady uczciwej konkurencji. Również wymagania techniczne nie są uzasadnione 

celem funkcjonalnym. Ocenia, że Zamawiający nie dysponuje wystarczającą wiedzą o rynku 

konkurencyjnym i rozwiązaniach technicznych, możliwych od uzyskania. Odnośnie rozmiaru 

pojazdu, wskazuje n

a normę, określającą przestrzeń pasażerską i obliczenie tych wielkości, 

w  zależności  od  tego,  czy  pojazd  jest  całkowicie  niskopodłogowy,  czy  też  zawiera 

przestrzenie  wysokopodłogowe  i  przejścia  miedzy  nimi.  Stwierdza,  że  opracowanym  przez 

niego  rozwiązaniem  jest  pojazd  oparty  na  centralnie  usytuowanym  wózku  i  modułem 

podstawowym  długości  9  m.  Pojazd  jest  całkowicie  niskopodłogowy,  a  jego  długość  jest 

krotnością wymiaru 9 m. Wskazał na walory szeregu parametrów opisywanego rozwiązania, 

w  tym  niska  masa,  nisk

ie  zużycie  energii,  niski  hałas,  komfort  jazdy.  Stwierdził,  że 

Zamawiający nie wskazał uzasadnienia dla żądanych w OPZ długości tramwajów. Zauważył, 

że obecnie Zamawiający eksploatuje także pojazdy dłuższe. 

Podkreślił,  że  w  OPZ  opisano  klasyczny  wózek  i  nie  uwzględniono  innych  nowoczesnych 

rozwiązań,  w  tym  takich,  których  silniki  można  umieścić  na  zewnątrz  wózka.  Podkreślił 

walory  nowoczesnych  układów  napędowych  i  ich  wpływ  na  żywotność  kół  oraz  szyn. 

Przypomniał  negatywne  następstwa  stosowania  osi  sztywnych  (klasycznych).  Opisał 

funkcjonalność przyjętego przez siebie rozwiązania, w tym niższe koszty serwisu i napraw i 

znacznie  wydłużone  okresy  między  przeglądowe,  a  także  łatwiejszy  dostęp  do  silnika  i 

rzadsze  naprawy  torowisk.  Zauważył,  że  proponowane  przez  niego  rozwiązanie  nie 

ogranicza możliwości złożenia ofert przez innych wykonawców.  

Zauważył,  że  podawane  przykłady  z  innych  postępowań,  nie  mają  wpływu  na  ocenę  w 

sprawie,  czy  naruszono  art.  29  i  art.  7  PZP.  Neg

ował  walor  dowodowy  dokumentów, 

złożonych przez Zamawiającego, jako niemających związku z zarzutami odwołania. Ocenił, 

że  Zamawiający  opisał  przedmiot  zamówienia  w  oparciu  o  własne  przyzwyczajenie. 

Podkreślił,  że  nie  jest  w  stanie  złożyć  oferty  na  obecnych  warunkach.  Zauważył,  że  w 

folderach  jego  p

roduktów  potwierdzone  są  deklarowane  parametry  długości,  a  zatem 

niespełniające  wymagań  specyfikacji.  Na  poparcie  stanowiska  cytował  fragmenty  opinii, 

złożonej  przez  Zamawiającego.  Zauważył,  że  w  zestawieniu  zużycia  energii  nie 

uwzględniono  istotnego  elementu  masy  pojazdu,  a  wskazano  jedynie  trzy  różne  długości. 

Stwierdz

ił,  że  proponowane  przez  niego  zmiany  poszerzą  krąg  wykonawców,  mogących 

złożyć 

ofertę 

Zamawiającemu. 

Złożone 

przez 

P. 

zestawienia 

ocenia 

jako 

niereprezentatywne.  Uznaje,  że  ocena  specyfikacji,  dokonana  przez  instytucję  finansującą, 

dotyczyła  aspektów  ekonomicznych  przedsięwzięcia,  a  nie  technicznych,  w  szczególności 

objętych  zarzutami  odwołania.  Podkreśla  rozwojowy  aspekt  przyjmowania  przez 

Zamawiających nowych rozwiązań i nowych technologii. 

Zamawiający  wniósł  o  oddalenie  odwołania.  Podtrzymał  argumenty  przedstawione  w 

odpowiedzi  na  odwołanie.  Stwierdził,  że  Odwołujący  nie  wykazał  naruszenia,  przez 

postanowienia SIWZ, zasady konkurencji. Zauważył, że co najmniej trzech wykonawców jest 

zdol

nych złożyć ofertę i ocenia, że także Odwołujący jest w stanie zaprojektować i wykonać 

tramwaje,  zgodnie  z  opisem  specyfikacji. 

Złożył  wydruki  z  fotografiami,  ze  stron 

Odwołującego.  Stwierdził,  że  OPZ  sporządzono  zgodnie  z  rzeczywistymi  potrzebami,  po 

dokonaniu ich analiz. 

Złożył zestawienie zużycia energii, w związku z długością tramwaju (3 

pozycje). Odnośnie wózka, wskazał na argumentację w pkt 2.3 pisma. Złożył także pisemną 

opinię prywatną, dotyczącą rozwiązania technicznego, proponowanego przez Odwołującego. 

Przedstawił dwa zestawienia, pod nazwą kolizje oraz wypadki, wskazując, że wiele z nich to 

zdarzenia  z  uderzeniem  bocznym  i  uszkodzeniem  wózka,  bez  uszkodzenia  silnika, 

umieszczonego  głębiej.  Stwierdził,  że  zastosowanie  nowych  rozwiązań  technicznych 

powoduje wzrost kosztów eksploatacji, napraw i potrzeby dokonania zmian w infrastrukturze. 

Wskaz

ał na obszar swojego działania i znajomość rynku właściwego. Podkreślił planowane 

oszczędności  zużycia  energii  elektrycznej,  zależne  od  długości  eksploatowanego  pojazdu. 

Podkreślił  zalety  wózków  obrotowych  (klasycznych,  skrętnych),  w  tym  w  ruchu  w  ciasnych 

łukach. Na potwierdzenie cytował opracowania (jak w odpowiedzi na odwołanie). Wskazał na 

zainteresowanie  oczekiwanym  rozwiązaniem  u  wielu  przewoźników,  w  tym,  poza 

wskazanymi w piśmie, także w W., E., L. i M. Wskazał na źródło finasowania zamówienia i 

pozytywną ocenę specyfikacji dokonaną przez instytucję finansującą. Przypomniał przedmiot 

sporu,  którym  są  warunki  OPZ,  a  nie  prezentacja  własnego  produktu  przez  Odwołującego. 

Oceni

ł,  że  Odwołujący  nie  udowodnił  zasadności  zarzutów.  Stwierdził,  że  Odwołujący 

zmierza do zmiany przedmiotu zamówienia przez zunifikowanie dostaw do tramwajów jednej 

długości.  

Przystępujący  M.  podzielił  stanowisko  Zamawiającego.  Wniósł  o  oddalenie  odwołania  i 

zauważył, że Zamawiający ma prawo opisania swoich uzasadnionych potrzeb, co wykazał w 

toku postępowania. 

Przystępujący  S.  podzielił  stanowisko  Zamawiającego.  Zauważył,  że  inni  Zamawiający 

również  stawiają  wymogi  określonej  długości  pojazdów.  Złożył  na  tę  okoliczność 

przykładowe  wyciągi  specyfikacji.  Stwierdził,  że  Odwołujący  oczekuje  od  Zamawiającego 

zunifikowania  długości  tramwaju,  podczas  gdy  przedmiotem  zamówienia  są  tramwaje  o 

dwóch długościach (średnie i długie). Złożył wyciągi z dokumentów z postępowań, w których 

żądano  analogicznego  rozwiązania  w  zakresie  wózków,  a  także  artykuły  prasowe  na  ten 

temat.  Podkreślił,  wskazane wcześniej,  zalety  wózka klasycznego,  a  także bezpieczeństwo 

na zakrętach. 

Przystępujący P. podzielił stanowisko Zamawiającego. Złożył dwie tabele, to jest zestawienie 

postępowań z wymogiem dotyczącym wózków skrętnych (lata 2000-2016) oraz zestawienie 

parametrów  długości  i  pojemności  tramwajów,  zauważając,  że  takie  parametry  mają 

znaczenie  dla  wielu  Zamawiających.  Wskazał  na  ryzyko  wyższych  kosztów  eksploatacji  i 

napraw, przy rozwiązaniu, proponowanym przez Odwołującego. Zauważa jednak, iż każde, z 

omawianych rozwiązań, ma określone zalety jak i wady. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  rozpoznając  złożone  odwołanie  na  rozprawie  

i  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy  w  sprawie,  w  tym  dokumentację 

postępowania,  na  którą  w  szczególności  składają  się  postanowienia  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia,  jak  również  stanowiska  stron  i  przystępujących  do  postępowania 

odwoławczego,  przedstawione  na  piśmie  oraz  do  protokołu  rozprawy,  ustaliła  i  zważyła  co 

następuje. 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  legitymuje  się  interesem  we  wniesieniu  środka  ochrony 

prawnej, o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy pzp. Każdy potencjalny wykonawca ma tak 

rozumiany interes w odniesieniu do postanowień siwz, w tym opisu przedmiotu zamówienia.  

W ocenie składu orzekającego zarzuty odwołania nie zostały udowodnione, a tym samym nie 

potwierdziły się.  

W  szczególności  z  treści  odwołania  nie  wynika  na  czym,  w  ocenie  odwołującego  polega 

naruszenie  konkurencji,  poza  podkreśleniem  w  tej  treści,  iż  zakwestionowane  zapisy  siwz 

uniemożliwiają  odwołującemu  złożenie  oferty  na  dostawę  tramwajów  spełniających 

postawione w specyfikacji  wymagania. 

Jak  wielokrotnie  wskazywano  w  orzecznictwie  KIO  naruszenie  zasady  uczciwej  konkurencji 

wskazanej  w 

art.  29  ust.  2  ustawy  pzp  ma  miejsce  wtedy,  gdy  zamawiający  opisuje 

przedmiot  zamówienia  w  sposób  wskazujący  na  konkretnego  producenta  lub  konkretny 

produkt,  a 

także  określenie  na  tyle  rygorystycznych  wymagań  co  do  parametrów 

technicznych,  które  nie  znajdują  uzasadnienia  w  obiektywnych  potrzebach  zmawiającego  i 

które  uniemożliwiają  udział  niektórym  wykonawcom  w  postępowaniu.  Jest  przy  tym 

naturalne,  że  niemal  każdy  opis  przedmiotu  zamówienia  niesie  za  sobą  ograniczenie 

konkurencji 

polegające na niemożności złożenia oferty przez potencjalnie zainteresowanego 

wykonawcę  z  uwagi  na  niedysponowanie  określoną  technologią,  wymaganym 

doświadczeniem itp. To jednak nie musi oznaczać, że doszło do naruszenia zasady z art. 7 

ust. 1 ustawy pzp.  

Należy  zauważyć,  że  celem  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest 

uzyskanie  przez  zamawiającego,  który  jest  gospodarzem  postępowania,  pożądanego 

przedmiotu  zamówienia  opisanego  zgodnie  z  zasadami  ustawy  z  uwzględnieniem 

uzasadnionych racjonalnych p

otrzeb zamawiającego. 

Ponadto 

należy  przypomnieć,  że  w  przypadku  podniesienia  przez  odwołującego  zarzutu 

naruszenia przez zamawiającego zasady uczciwej konkurencji przez niezgodne z tą zasadą 

opisanie  przedmiotu  zamówienia,  to  na  wykonawcy  zgodnie  z  art.  6  kc.  spoczywa  ciężar 

dowodu, iż naruszenie zasady uczciwej konkurencji nastąpiło. 

Nie  bez  znaczenia  jest  przy  tym  fakt,  że  do  postępowania  odwoławczego  przystąpiło  po 

stronie  zama

wiającego  trzech  producentów,  natomiast  żaden  nie  zdecydował  się  na 

przystąpienie  do  postępowania  po  stronie  odwołującego,  co  może  wskazywać,  że  jedynie 

odwołujący jest zainteresowany zmianą opisu przedmiotu zamówienia. 

Izba  zauważa  i  uznaje  za  wiarygodne  dowody,  iż  kwestionowane  przez  odwołującego 

parametry  w  postaci  wymaganej  długości  tramwaju  i  konstrukcji  tramwaju  opartej  na 

wózkach  klasycznych  (obrotowych)  są  w  szeregu  postępowań  na  analogiczny  przedmiot 

zamówienia  stosowane.  Uzasadnienie  zamawiającego  wskazujące  na  elementy 

ekonomiczne 

(koszty  obsługi,  koszty  napraw,  infrastruktura,  koszt  eksploatacji  pojazdu 

zróżnicowany w zależności od jego długości), jak i techniczne, zasługuje na uwzględnienie. 

Gdyby  nawet  hipotetycznie  przyjąć  tezę,  że  zamawiający  nie  jest  zainteresowany  nowymi 

technologiami konstrukcji i napędu tramwaju, a preferuje rozwiązania znane, nie stanowiłoby 

to naruszenia zasady konkurencji. W istocie jednak spór o wyższości jednych rozwiązań nad 

innymi pozostaje nierozstrzygnięty, a zamawiający wykazał, że opisane przez niego potrzeby 

są uzasadnione.  

W  konsekwencji  w  ocenie  Izby  postawione  i  będące  przedmiotem  zarzutów  odwołania 

wymogi, nie powinny być ocenione jako naruszające zasadę uczciwej konkurencji.  

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy pzp, 

orzeczono jak w sentencji.  

O kosztach skład orzekający Izby orzekł na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy pzp 

oraz § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w 

sp

rawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w 

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania  (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.). 

Przewodniczący: 

………………………………