KIO 1674/17 WYROK dnia 25 sierpnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 1674/17 

WYROK 

  z dnia 25 sierpnia 2017 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  −   w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Chudzik 

Protokolant:    

Adam Skowroński  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  22  sierpnia  2017  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  10  sierpnia  2017  r.  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Strabag  Sp.  z  o.o. 

z siedzibą  w  Pruszkowie,  Strabag  AG  z  siedzibą  w  Spittal  an  der  Drau,  Strabag  MML 

z siedzibą w Budapeszcie, Ed. Zueblin AG z siedzibą w Stuttgarcie, 

w postępowaniu prowadzonym przez Warszawski Uniwersytet Medyczny, 

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Warbud S.A. 

z  siedzibą w  Warszawie,  BATEG  SAS  z  siedzibą w  Velizy  Villacoublay,    zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie; 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:  Strabag  Sp.  z  o.o.,  Strabag  AG,  Strabag  MML,  Ed.  Zueblin  AG  i  zalicza 

w poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr  (słownie: 

dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  tytułem  wpisu 

od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  –  w  terminie 

7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący:      ………………. 

Sygn. akt: KIO 1674/17 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  −  Warszawski  Uniwersytet  Medyczny  −  prowadzi  w trybie  przetargu 

ograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Budowa 

Uniwersyteckiego Centrum Stomatologicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. 

W  dniu  10  sierpnia  2017  r.  Konsorcjum:  Strabag  Sp.  z  o.o.,    Strabag  AG,  Strabag 

MML,  Ed.  Zueblin  AG  wniosło  odwołanie  wobec  odrzucenia  oferty  tego  Konsorcjum. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  przepisów,  art.  89  ust.  1  pkt  2  i 6  ustawy 

Pzp. 

Odwołujący  wskazał,  że  odrzucając  jego  ofertę  Zamawiający  wskazał  następujące 

okoliczności: 

− 

naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp – zaproponowane w ofercie rozwiązanie nie 

odpowiada  rozwiązaniu  technicznemu  określonemu  w  dokumentacji  projektowej,  gdyż 

zamawiający  nie  wymagał  wykonania  instalacji  gazów  medycznych  a  Strabag 

zaoferował  wykonanie  instalacji  gazów  medycznych.  Zaproponowane  przez  Strabag 

rozwiązanie podnosi koszt eksploatacji; 

− 

naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp  –  w  postępowaniu  mamy  do  czynienia 

z jednolitym  przedmiotem  zamówienia  i  brak  jest  podstaw  do  rozdzielania  przedmiotu 

ś

wiadczenia  na  świadczenia  cząstkowe.  Brak  możliwości  rozdzielania  na  świadczenia 

cząstkowe  w  tym  również  oddzielania  instalacji  gazów  medycznych  od  całości 

zamówienia powoduje brak możliwości zastosowania rożnych stawek podatku VAT. 

Odnosząc  się  do  pierwszej  ze  wskazanych  okoliczności  Odwołujący  podniósł,  że 

zasadniczym  argumentem  Zamawiającego  wskazującym  na  to,  że  w  SIWZ  nie  została 

przewidziana  do  wykonania  instalacja  gazów  medycznych,  są  wyjaśnienia  projektanta 

zawarte w piśmie z 14 lipca 2017 r., w którym projektant wskazał, że: 

− 

instalacja  sprężonego  powietrza  do  unitów  dentystycznych  jest  powietrzem 

stomatologicznym w klasie czystości zgodnie z normą ISO/TS 22595-2:2008(E) i nie jest 

instalacją sprężonego powietrza gazów medycznych, 

− 

instalacja posiada certyfikat CE lecz nie należy jej traktować jako wyrób medyczny. 

Dodatkowo  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  Zamawiający  wskazał,  że  instalacja 

sprężonego  powietrza  ma  być  wykonana  zgodnie  z  normami  PN-EN  13348,  PN-EN  737-2, 

PN-EN 737-4, a w dokumentacji nie jest wymieniona norma PN-EN ISO 7396-1, co oznacza, 

ż

e nie jest to instalacja gazów medycznych.  

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  pismem  z  12  lipca  2017  r  zwrócił  się  do 

projektanta z pytaniem, czy zaprojektowano kompletny system instalacji gazów medycznych 

sprężonego powietrza" i czy zaprojektowany system należy traktować jako wyrób medyczny 

wymagający  certyfikatu  CE.  Zdaniem  Odwołującego  powyższe  oznacza,  że  albo 

Zamawiający  był  przekonany,  że  zamówienie  obejmuje  instalację  gazów  medycznych 

i oczekiwał  jedynie  potwierdzenia  tego  przez  projektanta,  albo  nie  był  przekonany  czy 

zamówiona  przez  niego  instalacja  jest  instalacją  gazów  medycznych  i  nie  był  w  stanie 

jednoznacznie ocenić tego co zostało zaprojektowane na podstawie dokumentacji załączonej 

do  SIWZ.  Przyjmując  pierwszy  wariant  oznacza  to,  że  Zamawiający  był  przekonany,  że 

zamówienie obejmuje instalację gazów medycznych, a tym samym oferenci, w tym Strabag, 

w  pełni  byli  uprawnieni  do  przyjęcia,  że  przedmiotem  zamówienia  objęte  jest  wykonanie 

instalacji  gazów  medycznych  sprężonego  powietrza.  Potwierdzeniem,  że  zamawiający  był 

przekonany,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  objęta  instalacja  gazów  medycznych  jest 

odpowiedź Zamawiającego na pytanie 18 z 23 maja 2017 r.: 

Pytanie:  Zgodnie  z  opisem  technicznym  projektu  wykonawczego  instalacji  sprężonego 

powietrza  wraz  z  odciągiem  gazów  medycznych  i  centralnego  systemu  ssącego  cyt. 

"Końcowymi  elementami  systemów  rurociągowych  dla  gazów  medycznych  będą  punkty 

odciągu  gazów  anestetycznych  zamontowane  w  podtynkowych  tablicach  poboru  gazu.” 

W związku  z  faktem,  że  jest  to  specjalistyczny  element  wyposażenia  obiektu,  który  nie 

zostały  ujęty  w  przedmiarze  robót  zwracamy  się  z  prośbą  o  potwierdzenie,  że  dostawa, 

montaż  i  podłączenie  instalacji  do  podtynkowych  tablic  poboru  gazu  nie  jest  przedmiotem 

toczącego się postępowania przetargowego i Oferent nie jest zobowiązany do uwzględnienia 

tego zakresu w Ofercie? 

Odpowiedź: W zakresie dostawy i montażu Generalnego Wykonawcy są podtynkowe tablice 

poborów gazów. Zostały ujęte w poz. 45.d.3 przedmiarów inwestorskich SP, CSS iOGM. 

Drugi wariant natomiast oznaczałby, że Zamawiający nieprawidłowo opisał przedmiot 

zamówienia  (naruszenie  art.  29  ust.  1  ustawy  Pzp),  tj.  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  był 

jednoznaczny  i  ustalenie  rzeczywistego  przedmiotu  zamówienia  wymagało  dodatkowych 

wyjaśnień  projektanta,  które  nie  były  załączone  do  SIWZ  i  które  nie  były  znane  na  etapie 

składania  ofert.  W  takiej  sytuacji  Zamawiający  nie  może  wywodzić  w  stosunku  do

wykonawcy  negatywnych  konsekwencji  i  odrzucić  oferty  wykonawcy  na  podstawie  art.  89 

ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.  

W  ocenie  Odwołującego,  z  projektów  stanowiących  opis  przedmiotu  zamówienia 

jednoznacznie  wynika,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  objęte  wykonanie  instalacji  gazów 

medycznych. Odwołujący wskazał, że w dokumentacji projektowej stanowiącej część zał. nr 

2 do SIWZ opis przedmiotu zamówienia w opisie projektu wykonawczego instalacji sanitarnej 

(pkt  3  Instalacja  odciągów  gazów  medycznych)  wskazano:  że  Wykonawca  ma  wykonać 

instalację  odciągów  gazów  medycznych  w  ramach,  której  ma  wykonać  rurociągi  gazów 

medycznych  (pkt  3.1),  że  wykonawca  ma  wykonać  instalację gazów  medycznych  (pkt  3.3), 

jakie  luty  ma  zrealizować  wykonawca  przy  wykonywaniu  systemów  rurociągowych  gazów 

medycznych  (pkt  3.5),  jak  wykonawca  ma  zrealizować  punkty  poboru  gazów  medycznych 

(pkt  3.10).  Jednocześnie  wykonawca  został  zobowiązany  do  dostarczenia  deklaracji 

zgodności potwierdzającej, że zostały spełnione wymagania, że wykonane zostały rurociągi 

gazów  medycznych.  Odwołujący  podniósł,  że  wbrew  twierdzeniom  Zamawiającego 

w dokumentacji  wymieniona  została  norma  PN-EN  ISO  7396-1  –  w  opisie  projektu 

wykonawczego  instalacji  sanitarnej  w  pkt  3.8  wyraźnie  nakazano  wykonanie  oznakowania 

rurociągu według normy PN-EN ISO 7396-1. 

Odwołujący  wskazał,  że  norma  ta  dotyczy  projektowania  i  wykonywania  instalacji 

gazów medycznych, na co wyraźnie wskazuje zakres jest zastosowania. 

Systemy  rurociągowe  do  gazów  medycznych  -  Cześć  1:  Systemy  rurociągowe  do 

sprężonych gazów medycznych i próżni 

Zakres 

Określono  wymagania  dotyczące  projektowania,  instalacji,  działania,  wydajności, 

dokumentacji,  badań  i  przekazywania  systemów  rurociągowych  do  sprężonych  gazów 

medycznych,  gazów  do  napędu  narzędzi  chirurgicznych  i  próżni  w  pomieszczeniach  opieki 

medycznej,  tak  by  zapewnić  nieprzerwane  dostarczanie  właściwego  gazu  i  zaopatrywanie 

próżni  z  systemu.  Uwzględniono  wymagania  dla  systemów  dostarczających,  systemów 

rozprowadzania  rurociągowego,  systemów  kontroli,  systemów  monitoringu  i  alarmu  oraz 

niezamienności pomiędzy elementami różnych systemów do gazów medycznych. 

Odwołujący  podniósł,  że  dokonując  odrzucenia  oferty  Zamawiający  przywołał 

nieobowiązujące  już  normy  PN  EN  737-2,  która  zastąpiona  została  przez  normę  7396-2 

„Systemy  rurociągowe  gazów  medycznych  Część  2  –  Systemy  wyrzutowe  odprowadzające 

zużyte  gazy  anestetyczne”,  jak  i  PN  EN  737-4  zastąpiona  przez  normę  PN  EN  ISO  9170 

„Punkty  poboru  dla  systemów  rurociągowych  do  gazów  medycznych  –  Część  2:  Punkty 

poboru  do  systemów  odciągu  gazów  anestetycznych”.  Obydwie  wskazane  przez 

Zamawiającego  normy  dotyczą  wykonywania  systemów  rurociągowych  do  gazów 

medycznych: 

Norma PN-EN 737-2 

Systemy  rurociągowe  do  gazów  medycznych  -  Część  2:  Systemy  odprowadzające  odciąg 

gazów anestetycznych - Wymagania podstawowe 

Zakres 

Określono  podstawowe  wymagania  dotyczące  instalacji\  działania,  funkcjonalności, 

dokumentacji,  badań  i  rozruchu  systemów  odprowadzających  służących  do  odciągu  gazów 

anestetycznych  (AGS)  celem  zapewnienia  bezpieczeństwa  pacjenta  i  operatom,  poprzez 

bezpieczne  odprowadzanie  nadmiaru  anestetycznych  gazów  i  oparów  ze  środowiska 

klinicznego. Zdefiniowano 26 terminów 

Norma PN-EN 737-4 

Systemy  rurociągowe  do  gazów  medycznych  -  Część  4;  Punkty  poboru  do  systemów 

odciągu gazów anestetycznych 

Zakres 

Określono  wymagania  i  wymiary  punktów  poboru  przeznaczonych  do  użytku  w  systemach 

odciągu gazów anestetycznych; przeznaczonych do odciągania gazów medycznych i oparów 

ś

rodków anestetycznych. Zdefiniowano 20 terminów 

Zdaniem Odwołującego, Zamawiający powołując się na PN EN 737-2 i PN EN 737-4 

i wskazując  na  to,  że  przedmiot  zamówienia  ma  być  wykonany  zgodnie  z  tymi  normami 

(z określonych materiałów i w określony sposób właściwy dla instalacji gazów medycznych), 

a  jednocześnie  twierdząc,  że  przedmiotem  zamówienia  nie  jest  instalacja  gazów 

medycznych, popada  w  wewnętrzną sprzeczność. Nielogicznym jest twierdzenie, że należy 

wykonać  daną  instalację  w standardzie  instalacji  gazów  medycznych,  a  jednocześnie 

instalacja  ta  nie  ma  być  instalacją  gazów  medycznych.  Zamawiający  popełnia  chyba 

najistotniejszy  w  całej  analizie  błąd  merytoryczny  stwierdzając,  że  instalacja  sprężonego 

powietrza nie służy do dostarczania powietrza medycznego i nie jest wyrobem medycznym. 

Otóż  w  dokumencie  „  PROJEKT  BUDOWLANY  WYKONAWCZY  tom.  2  -TECHNOLOGIA 

w dziale „Gazy medyczne” str. 40 -41 znajdujemy jednoznaczny zapis: 

Zaprojektowano pomieszczenie do sprężania powietrza. 

Gazy i sprężone powietrze używane do celów medycznych nie mogą zawierać (...) Czystość 

i  skład  chemiczny  gazów  i  powietrza  używanego  do  celów  klinicznych  określają  stosowne 

normy: 

Rurociągi z rur miedzianych - wg PN-EN 13348 

Gniazda odciągu gazów poanastetycznych - wg PN-EN 737-2, PN_EN 737-4. (…) 

Stacja sprężarek. 

Dostarcza  powietrze  dla  potrzeb  medycznych  oraz  do  napędu  aparatów,  narzędzi 

medycznych i laboratoryjnych.  

Dodatkowo  na  stronie  37  powyższego  dokumentu  opisana  jest  procedura 

„Znieczulenia  pacjenta”,  jedną  z  metod  znieczulania  (sedacja)  jest  metoda  „wziewna” 

realizowana jest poprzez podanie gazu anestetycznego. Gaz anestetyczny przygotowywany 

jest  w  tzw.  Aparacie  do  znieczulenia  (Stanowisko  do  znieczulania  s.  39).  Aparat  taki  jest 

podłączony  do  źródeł:  tlenu,  gazu  anestetycznego  –  podtlenku  azotu  oraz  do  sprężonego 

powietrza. Powietrze używane do tego celu musi spełniać wymagania dla gazu medycznego, 

a więc musi być dostarczane poprzez instalację medyczną będącą wyrobem medycznym. 

W  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający  w  sposób  oczywisty  błędnie  twierdzi,  że 

sprężone  powietrze  będzie  używanie  jedynie  do  unitów  dentystycznych.  Zamawiający  jako 

gazy medyczne wymienia tlen medyczny, podtlenek azotu oraz próżnię i stwierdza, że będą 

one dostarczane z instalacji „mobilnej”. Jednocześnie Zamawiający pomija informację, skąd 

ma  być  podane  sprężone  powietrze  medyczne  potrzebne  do  znieczulenia  pacjenta  i  opis 

sprężarkowni  i  rurociągów,  które  mają  być  wykonane  w  standardzie  instalacji  gazów 

medycznych. 

Odwołujący  podniósł,  że  zaoferowane  przez  niego  rozwiązanie  nie  podnosi  kosztów 

eksploatacji,  gdyż  jest  zgodne  z  SIWZ,  a  koszt  eksploatacji  instalacji  wiąże  się  z  kosztami 

serwisowania  sprężarkowni,  zaś  reszta  instalacji  (rurociągi)  nie  wymagają  szczególnego 

serwisowania. Niezależnie od tego czy instalacja byłaby certyfikowana jako wyrób medyczny 

czy  też  nie,  koszty  serwisowania  samej  sprężarkowni  nie  uległby  zmianie.  Na  dowód  tego 

Odwołujący przedstawił opinię VELDER G. Ro., J. G. Sp. j. z 9 lipca 2017 r. 

Zdaniem  Odwołującego,  wielokrotne  wskazanie  w  opisie  projektu  wykonawczego 

instalacji  sanitarnych,  że  dotyczy  on  wykonania  instalacji  gazów  medycznych  i  rurociągów 

gazów  medycznych,  a  następnie  konieczność  oznaczenia  tych  rurociągów  zgodnie 

z wymaganiami  dla  normy  PN-EN  ISO  7396-1,  jednoznacznie  oznacza,  że  przedmiotem 

zamówienia  było  wykonanie  instalacji  gazów  medycznych,  a  tym  samym  oferta 

Odwołującego była tym samym zgodna SIWZ. 

W  odniesieniu  do  kwestii  błędu  w  obliczeniu  ceny  Odwołujący  podniósł,  że  były 

podstawy do wyodrębnienia w ramach przedmiotu zamówienia instalacji gazów medycznych 

i  zastosowanie  w  tym  zakresie  stawki  8%  podatku  VAT.  Wskazał,  że  Zamawiający  przed 

odrzuceniem oferty analizował kwestię zastosowania stawki 8% VAT, zlecając sporządzenie 

opinii prawnej i analiz. W efekcie tego powstały trzy dokumenty: 

− 

stanowisko Działu Zamówień Publicznych WUM z 14 lipca 2017 r., 

− 

opinia prawna Biura Prawnego WUM z 14 lipca 2017 r., 

− 

analiza ECDDP Sp. z o.o. w Krakowie z 18 lipca 2017 r. 

Odwołujący  podniósł,  że  dwie  pierwsze  opinie  potwierdziły  możliwość  zastosowania 

8% stawki podatku VAT. Trzecia opinia wskazała, że brak jest podstaw do zastosowania 8% 

stawki  podatku  VAT.  Zamawiający  odrzucając  ofertę  STRABAG  oparł  się  na  argumentacji 

zaprezentowanej  w  opinii  ECDDP  Sp.  z  o.o.  i  wskazał,  że  za  koniecznością  zastosowania 

jednolitej stawki 23% podatku VAT przemawiają następujące okoliczności: 

− 

brak  uzasadnienia  dla  wyodrębnienia  jednej  z  instalacji  z  zadania,  gdyż  przedmiotem 

zamówienia jest świadczenie kompleksowe, 

− 

sposób  kalkulacji  wynagrodzenia,  tj.  ustalenie  wynagrodzenia  ryczałtowego  i  brak 

wyodrębnienia wynagrodzenia dla poszczególnych części świadczenia. 

Odnosząc  się  do  powyższego  Odwołujący  wskazał,  że  w  ramach  niniejszego 

postępowania nie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym i istnieje możliwość 

wyodrębnienia instalacji gazów medycznych i potraktowania jej jako świadczenia odrębnego 

opodatkowanego  według  innej  stawki  VAT  niż  stawka  podstawowa.  Podniósł,  że  zgodnie 

z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów 

i usług, dla towarów i usług wymienionych  w  załączniku nr 3 do ustawy, stawka podstawku 

wynosi 8%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W załączniku nr 3 do ustawy w ramach 

grupy towarów, w poz. 105, ustawodawca wskazał wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy 

o  wyrobach  medycznych  dopuszczone  do  obrotu  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej, 

inne  niż  wymienione  w  pozostałych  pozycjach  załącznika.  Bezspornym  jest,  że  instalacja 

gazów  medycznych  jest  wyrobem  medycznym.  Przedmiotem  zamówienia  objęte  jest 

wykonanie  instalacji  gazów  medycznych.  Dodatkowo  podnieś  należy,  że  w  definicji  wyrobu 

medycznego  (art.  2  ust.  1  pkt  38  ustawy  z  dnia  20  maja  2010  r.  o  wyrobach  medycznych) 

ustawodawca wskazał na możliwość stosowania wyrobu samodzielnie lub w połączeniu. 

Odwołujący zakwestionował pogląd, że  przedmiot zamówienia musi być postrzegany 

jako jedno świadczenie, wobec którego zaistniały podstawy do zastosowania konstrukcji tzw. 

ś

wiadczenia  o  kompleksowym  charakterze,  gdzie  instalacja  gazów  medycznych  –  jako 

element poboczny i pomocniczy, niebędący dla Zamawiającego celem samym w sobie, lecz

jedynie  koniecznym  środkiem  do  zrealizowania  całości  zamówienia,  nie  mogąca  też 

funkcjonować  samoistnie  –  powinien  zostać  opodatkowany  stosownie  do  czynności 

podstawowej, tj. według stawki podatku VAT 23%. Odwołujący przywołał wyrok KIO 1882/15, 

w którym Izba wskazała, że w analogicznej sytuacji były podstawy do potraktowania instalacji 

gazów medycznych, jako świadczenia odrębnego, opodatkowanego według innej stawki niż 

stawka podstawowa.

Odwołujący  wskazał, że w dokumentacji projektowej wyraźnie  wyodrębniona została 

część  dokumentacji  dotycząca  wykonania  instalacji  sprężonego  powietrza,  która  jest 

instalacją  gazów  medycznych.  W  ramach  przekazanego  projektu  wykonawczego 

Zamawiający  przekazał  TOM  V  Instalacje  Sanitarne,  w  ramach  którego  w  części  D 

przekazano dokumentację dotyczącą instalacji sprężonego powietrza w tym opisy i rysunki. 

Dokumentacja  została  przekazana  Wykonawcom  w  formie  elektronicznej  na  płycie  CD. 

Kwestia  wyodrębnienia  instalacji  gazów  medycznych  w  dokumentacji  została  potwierdzona 

przez  przedstawicieli  Biura  Inwestycji  Zamawiającego  na  etapie  sporządzania  stanowiska 

przez  Dział  Zamówień  Publicznych  Zamawiającego  (stanowisko  z  14  lipca  2017  r. 

AEZ/362/2017), gdzie wskazano: Biorąc pod uwagę wyjaśnienie Konsorcjum STRABAG (...), 

wyjaśnień  przedstawicieli  Biura  Inwestycji  w  zakresie  potwierdzającym  wyodrębnienie 

w dokumentacji  projektowej  instalacji  gazów  sprężonego  powietrza  (...).  Na  analogicznym 

założeniu  oparta  została  opinia  prawna  Biura  Prawnego  WUM  z  14  lipca  2017  r.,  gdzie 

wskazano,  że  została  opracowana  odrębna  dokumentacja  projektowa,  w  tym  kosztorys 

przedmiarowy  dla  instalacji  gazów  medycznych.  Z  powyższych  dokumentów  wynika,  że 

Zamawiający  potwierdził,  że  instalacja  gazów  medycznych  stanowiła  przedmiot  osobnych 

opracowań projektowych dotyczących przedmiotu zamówienia. 

W ocenie Odwołującego możliwym jest oddzielenie instalacji gazów medycznych od 

budowy  szpitala  i  zrealizowanie  budowy  szpitala  oraz  instalacji  gazów  medycznych 

w ramach osobnych zamówień. Budynek szpitala mógłby zostać wykonany i dopuszczony do 

użytkowania  bez  tej  instalacji.  Instalacji  tych  nie  można  traktować  jak  np.  okna  czy  drzwi, 

gdyż te elementy są konieczne do dopuszczenia budynku do użytkowania. Instalacja gazów 

medycznych  może  być  wykonana  w  dowolnym  czasie  zarówno  w  czasie  budowy  budynku, 

jak i następczo już po jego zrealizowaniu. 

Odwołujący  podniósł,  że  ryczałtowy  charakter  wynagrodzenie  nie  stoi  na 

przeszkodzie  wyodrębnieniu  wynagrodzenia  za  wykonanie  Instalacji  gazów  sprężonego 

powietrza,  gdyż  w  przedmiarach  robót  Zamawiający  wyodrębnił  przedmiar  dotyczący 

instalacji  sprężonego  powietrza  i  centralnego  systemu  ssącego,  która  jest  instalacją  gazów 

medycznych.  Oznacza  to,  źe  ani  wykonawca  ani  Zamawiający  w  ramach  ustalonego 

wynagrodzenia  ryczałtowego  nie  będą  mieli  trudności  z  wyodrębnieniem  wartości 

wynagrodzenia za wykonanie instalacji gazów medycznych. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  oceny 

ofert oraz powtórzenia tej czynności z uwzględnieniem oferty Odwołującego. 

Na  podstawie  dokumentacji  przedmiotowego  postępowania  oraz  biorąc  pod 

uwagę stanowiska stron i dowody przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, 

co następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy 

Pzp  przesłanki  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  tj.  ma  interes  w uzyskaniu 

zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp  może spowodować 

poniesienie przez niego szkody polegającej na nieuzyskaniu zamówienia.  

Postępowanie zostało wszczęte w dniu 26 marca 2016 r., zatem do przedmiotowego 

postępowania  stosuje  się  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  sprzed  zmian 

wprowadzonych  ustawą  z 22 czerwca  2016  r.  o zmianie  ustawy  –  Prawo  zamówień 

publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1020), która weszła w życie 

w dniu 28 lipca 2016 r.  

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Zgodnie z art. 89 ust. 1 ustawy Pzp  zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli: jej treść nie 

odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 

pkt  3  (pkt  2)  oraz  jeżeli  oferta  zawiera  błędy  w  obliczeniu  ceny  (pkt  6).  W  ocenie  Izby 

Odwołujący, na którym w postępowaniu odwoławczym spoczywał obowiązek dowodowy, nie 

wykazał, że wskazane przez Zamawiającego podstawy odrzucenia oferty nie zaistniały. 

Izba ustaliła, że Odwołujący złożył ofertę z ceną 67.849.200 zł brutto (55.390.000,00 

zł  netto,  podatek  VAT  12.459.200,00  zł),  podając  dwie  stawki  podatku  VAT:  23%  i  8%. 

Pismem z 29 czerwca 2017 r. Zamawiający wezwał Odwołującego na podstawie art. 87 ust. 

1 ustawy Pzp do złożenia wyjaśnień, jakiego zakresu robót dotyczy zastosowana 8% stawka 

podatku  VAT  oraz  wskazanie  podstawy  jej  zastosowania.  Odwołujący  wyjaśnił,  że  stawka 

VAT  8%  znajduje  zastosowanie  dla  certyfikowanych  wyrobów  medycznych,  które  są 

oferowane samodzielnie bądź wraz z usługami, w tym robotami budowlanym podlegającymi 

stawce  VAT  23%. Wskazał,  że  w  jego  ofercie  dotyczy  to  wykonania  kompletnego  systemu 

instalacji  gazów  medycznych  sprężonego  powietrza.  Odwołujący  wyjaśnił:  Przyjęliśmy 

wykonanie  tej  instalacji  zgodnie  z  wymaganiami  technicznym,  w  tym  czystości,  dla  gazów 

medycznych  zgodnie  z  normami  PN-EN  ISO  7396-1,  PN-EN  13348  przedstawionymi 

w specyfikacji technicznej.  Zgodnie  z  powyższym ww.  system  instalacji gazów  medycznych 

musi posiadać certyfikat CE jako wyrób medyczny. Według ustawy o wyrobach medycznych 

(…) „System rurociągowy do gazów medycznych” jest wyrobem medycznym klasy IIb, reguła 

2.9.11.12, i jak każdy wyrób medyczny, aby mógł być wprowadzony do używania, z godnie 

z art. 11 ustawy (…) musi być oznaczony  znakiem CE i zgodnie  z  art. 58 ustawy (…) musi 

być zgłoszony do Rejestru Wyrobów Medycznych (…). 

Pismem  z  14  lipca  2017  r.  architekt  (pan  K.  B.) na  prośbę  Zamawiającego  wyjaśnił, 

ż

e  w  dokumentacji  projektowej  zaprojektowana  instalacja  sprężonego  powietrza  do  unitów 

dentystycznych  jest  powietrzem  stomatologicznym  o  klasie  czystości  zgodnie  z  normą 

ISO/TS  22595-2:2008  i  nie  jest  instalacją  sprężonego  powietrza  gazów  medycznych, 

posiada certyfikat CE, lecz nie należy jej traktować jako wyrób medyczny. 

Zamawiający  odrzucił  ofertę  Odwołującego  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  i  6 

ustawy Pzp, przedstawiając następujące uzasadnienie faktyczne: Zgodnie z pkt 4.6.9 Opisu 

przedmiotu  zamówienia  „W  celu  zapewnienia  sprężonego  powietrza  do  unitów 

dentystycznych  w  oparciu  o  dobory  z  Projektu  Wykonawczego,  Generalny  Wykonawca  ma 

wykonać  kompletną  instalację  z  uwzględnieniem  dostawy  i  montażu  zbiorników  wraz 

z odpowiednią  ilością  sprężarek”.  Projekt  Wykonawczy  tom  „Technologia”  jednoznacznie 

przesądza, że gazy medyczne: tlen medyczny, podtlenek azotu (rozdział „Gazy Medyczne”), 

próżnia  (rozdział  „Znieczulanie  pacjenta”)  będą  podawane  z  mobilnej  instalacji,  która  nie 

wchodzi  w  zakres  zlecanych  robót  i  dostaw.  Z  Dokumentacji  projektowej  jednoznacznie 

wynika,  że  projektowana  instalacja  sprężonego  powietrza  służyć  będzie  do  napędu  unitów 

dentystycznych oraz używana będzie do odciągów gazów medycznych i jako taka winna być 

wykonana  zgodnie  z  normami  PN-EN  13348  oraz  PN-EN  737-2,  PN-EN  737-4  oraz 

dokumentacja  ta  nie  wymienia  normy  PN-EN  ISO  7396-1  przywołanej  przez  Wykonawcę 

w złożonym  wyjaśnieniu.  Zamawiający  jednocześnie  wskazuje,  że  zgodnie  z  wyjaśnieniem 

autora  Projektu,  instalacja  sprężonego  powietrza  do  unitów  dentystycznych  została 

zaprojektowana dla powietrza stomatologicznego o klasie czystości zgodnej z normą ISO/TS 

22595-2.2008    i  nie  jest  ona  instalacją  sprężonego  powietrza  gazów  medycznych.  Ponadto 

autor  Projektu  wskazał,  że  instalacja  sprężonego  powietrza  nie  jest  wyrobem  medycznym. 

W świetle powyższego proponowane rozwiązanie nie odpowiada rozwiązaniu technicznemu, 

określonemu w dokumentacji projektowej, a także rozwiązanie to w sposób nieuzasadniony 

merytorycznie,  znacząco podnosi koszt eksploatacji instalacji gazów sprężonego powietrza, 

spełniającej wymagania ustawy o wyrobach medycznych, co uzasadnia odrzucenie oferty na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. W konsekwencji oferta Wykonawcy zawiera błąd 

w  obliczeniu  ceny,  polegający  na  zastosowaniu  preferencyjnej  stawki  VAT  (8%) 

zastosowanej  do  instalacji  sprężonego  powietrza  nie  będącej  wyrobem  medycznym. 

Ponadto  brak  jest  uzasadnienia  dla  wyodrębnienia  jednej  z  instalacji  sanitarnych  z  zadania 

polegającego  na  kompleksowym  wykonaniu  inwestycji  (…)  nawet  jeśli  Wykonawca 

potwierdza  wykonanie  instalacji  wyrobu  medycznego  w  rozumieniu  ustawy  o  wyrobach 

medycznych  i  opodatkowywaniu  tego  świadczenia  stawką  8%  VAT.  Zgodnie  z  SIWZ 

w zakres  zamówienia  wchodzą:  przygotowanie  terenu  pod  budowę,  wybudowanie  obiektu 

wraz  z  instalacjami  wewnętrznymi,  elementami  wyposażenia  medycznego  oraz 

dydaktycznego, 

wykonanie 

przyłączy 

wodno-kanalizacyjnych, 

gazowych, 

zasilania 

energetycznego, 

kanalizacji 

teletechnicznej, 

wykonanie 

zagospodarowania 

terenu 

z elementami małej architektury i zieleni, oświetlenia terenu, drogami i parkingami, uzyskanie 

prawomocnej decyzji „pozwolenia na użytkowanie”. Za jednolitością przedmiotu zamówienia 

(jako usługi budowlanej) dot. budowy przemawia również sposób kalkulacji wynikający z § 18 

ust. 1 ww. wzoru umowy. Zgodnie z tym postanowieniem wynagrodzenie jest ustalane jako 

ryczałt w odniesieniu do całego przedmiotu zamówienia. Przy czym, wynagrodzenie to może 

być wypłacane etapami, w ramach odbiorów częściowych (§ 19 ust. 1). Co również istotne, 

wynagrodzenie  ryczałtowe  ma  obejmować  (…)  wszelkie  koszty  związane  z  realizacją 

projektu budowy wynikające wprost z dokumentacji projektowej oraz koszty wszystkich robót 

niezbędnych  do  prawidłowego  wykonania  przedmiotu  umowy,  a  w  szczególności  koszty 

wszelkich  robót  przygotowawczych,  porządkowych,  zagospodarowania  terenu  budowy  itp. 

Tym  samym,  w  projekcie  umowy  nie  przewiduje  się  naliczania  odrębnego  wynagrodzenia 

w stosunku do jakichkolwiek świadczeń realizowanych w ramach tegoż  zamówienia (np. co 

do  wykonania  instalacji  gazów  medycznych).  Powyższe  wskazuje,  że  nadrzędnym  celem 

analizowanego  zamówienia  będzie  wykonanie  robót  budowlanych  w  postaci  budowy 

Uniwersyteckiego 

Centrum 

Stomatologicznego.  Wszystkie 

ś

wiadczenia 

częściowe 

(cząstkowe)  wykonawcy  (takiej  jak  np.  wykonanie  poszczególnych  instalacji,  przyłączy, 

zagospodarowanie  terenu)  będą  służyły  prawidłowej  realizacji  zamówienia. W  analizowanej 

sprawie brak jest przesłanek do twierdzenia, że świadczenia częściowe (cząstkowe), w tym 

ewentualne  wykonanie  instalacji  gazów  medycznych,  mogłoby  stanowić  cel  sam  w  sobie. 

Wręcz  przeciwnie,  przedstawione  okoliczności  pozwalają  sądzić,  że  realną  wartość 

ekonomiczną  dla  Zamawiającego  będzie  stanowić  wykonanie  całości  kontraktu 

(wybudowanie budynku zgodnie z zamówienie, czyli łącznie z poszczególnymi instalacjami). 

W świetle powyższego wykonanie inwestycji (…) powinno, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy 

z  dnia  11  marca  2004  r.  o  podatku  od  towarów  i  usług  w  całości  zostać  opodatkowane 

podstawową 23% stawką podatku VAT. 

Zgodnie  z  art.  41  ust.  2  w  zw.  z  art.  146a  pkt  2  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  r. 

o podatku  od  towarów  i  usług,  dla  towarów  i  usług  wymienionych  w  załączniku  nr  3  do 

ustawy, stawka podstawku wynosi 8%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W poz. 105 

załącznika nr 3 do ustawy ujęte zostały wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach 

medycznych  dopuszczone  do  obrotu  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej,  inne  niż 

wymienione w pozostałych pozycjach załącznika. 

Rozstrzygając  przedmiotową  sprawę  w  pierwszej  kolejności  należało  ustalić,  czy 

instalacja  sprężonego  powietrza,  którą  należy  wykonać  w  ramach  przedmiotowego 

zamówienia,  jest  instalacją  gazów  medycznych,  tj.  wyrobem  medycznym.  Kwestia  ta  jest 

rozstrzygająca dla ustalenia właściwej stawki podatku VAT i dopiero w przypadku ustalenia, 

ż

e  wykonanie  takiej  instalacji  co  do  zasady  podlega  stawce  preferencyjnej,  należałoby 

ocenić, czy w ramach niniejszego przedmiotu zamówienia wykonanie tej instalacji stanowiło 

ś

wiadczenie  pomocnicze,  które  należy  opodatkować  stawką  właściwą  dla  świadczenia 

głównego,  czy  też  należało  zastosować  stawkę  8%.  W  złożonych  Zamawiającemu 

wyjaśnieniach  Odwołujący  wskazał,  że  zastosował  stawkę  preferencyjną  w  odniesieniu  do 

wykonania kompletnego systemu instalacji gazów medycznych sprężonego powietrza. 

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych 

(t.j.  Dz.  U.  z  2017  r.  poz.  211)  wyrób  medyczny  to  narzędzie,  przyrząd,  urządzenie, 

oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym 

z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach 

diagnostycznych  lub  terapeutycznych  i  niezbędnym  do  jego  właściwego  stosowania, 

przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:  

a) diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,  

b)  diagnozowania,  monitorowania,  leczenia,  łagodzenia  lub  kompensowania  skutków  urazu 

lub upośledzenia,  

c)  badania,  zastępowania  lub  modyfikowania  budowy  anatomicznej  lub  procesu 

fizjologicznego,  

d) regulacji poczęć 

–  który  nie  osiąga  zasadniczego  zamierzonego  działania  w  ciele  lub  na  ciele  ludzkim 

ś

rodkami  farmakologicznymi,  immunologicznymi  lub  metabolicznymi,  lecz  którego  działanie 

może być wspomagane takimi środkami. 

Z całokształtu postanowień dokumentacji projektowej nie sposób wyciągnąć wniosku, 

ż

e  Zamawiający  zaprojektował  i  wymaga  wykonania  instalacji  gazów  medycznych. 

Rozstrzygające  w  tej  kwestii  jest  wskazane  przez  Zamawiającego  przeznaczenie  instalacji 

sprężonego powietrza i określone przez niego parametry instalacji. W ocenie Izby wymagana 

przez  Zamawiającego  instalacja  sprężonego  powietrza  nie  może  być  zakwalifikowana  jako 

wyrób  medyczny  po  pierwsze  dlatego,  że  nie  została  przeznaczona  do  żadnego  z  celów 

wskazanych  w powyższej  definicji.  Zgodnie  z  punktem  II.1.5  ogłoszenia  o  zamówieniu, 

przedmiotem 

zamówienia 

jest 

budowa 

obiektu 

Uniwersyteckiego 

Centrum 

Stomatologicznego  Warszawskiego  Uniwersytetu  Medycznego,  projektowanego  przy  ulicy 

Ż

wirki  i  Wigury  w  Warszawie,  w oparciu  o  przekazaną  w  formie  cyfrowej  dokumentację 

budowlano-wykonawczą,  a  do  obowiązków  Wykonawcy  w  ramach  zadania  należy  m.in. 

doprowadzenie  niezbędnych  mediów  do  ok.  160  unitów  dentystycznych  (nie  będących 

przedmiotem  niniejszego  postępowania),  do  których  należy  doprowadzić  niezbędne  media. 

W  załączniku  nr  2  do  umowy  (Opis  przedmiotu  zamówienia)  pkt  4  (Zakres  robót  objętych 

przedmiotem zamówienia) Zamawiający zawarł m.in. następujące postanowienia: 

−  Pkt  4.6.8:  W  zakresie  Generalnego  Wykonawcy  jest  wykonanie  instalacji  ssącej  dla 

unitów dentystycznych, która poza wykonaniem instalacji rurowej, wymaga montażu pomp 

ssących na stelażu oraz zbiornika separacyjnejgo; 

−  Pkt 4.6.9: W celu zapewnienia sprężonego powietrza do unitów dentystycznych w oparciu 

o  dobory  z  Projektu  Wykonawczego,  Generalny  Wykonawca  ma  wykonać  kompletną 

instalację  z  uwzględnieniem  dostawy  i  montażu  zbiorników  wraz  z  odpowiednią  ilością 

sprężarek. 

Zgodnie  z  projektem  technologicznym  (str.  40)  w  gabinetach  chirurgicznych 

i gabinecie sanacyjnym (2.17, 2.20, 3.17, 3.21, 3.59, 3.62) stosowane będą gazy medyczne: 

tlen  medyczny,  podtlenek  azotu  z  instalacji  mobilnej  (butle  z  gazami  zlokalizowane  będą 

w gabinetach).  Zgodnie  natomiast  z  projektem  wykonawczym  „Instalacje  sanitarne”  (Pkt  2 

„Instalacja  sprężonego  powietrza”,  Ppkt  2  „Opis  projektowanej  instalacji”),  instalację 

sprężonego  powietrza  zgodnie  z  wytycznymi  należy  doprowadzić  do  wszystkich  unitów 

dentystycznych  zlokalizowanych  w  salach  klinicznych  oraz  Laboratorium  Protetyki  zgodnie 

z branżą  technologiczną.  Również  system  próżni  ma  być  przeznaczony  do  obsługi  unitów 

dentystycznych,  co  wynika  z  projektu  wykonawczego  „Instalacje  sanitarne”  pkt  4.1  i 4.2. 

O gazach  medycznych  mowa  jest  wyłącznie  w  punkcie  3  projektu  wykonawczego,  który 

dotyczy  jedynie  odciągów  tych  gazów.  Należy  jednak  mieć  na  względnie  to,  że  przyczyną 

odrzucenia oferty było przyjęcie przez Odwołującego, że należy wykonać „kompletny system 

instalacji gazów medycznych sprężonego powietrza”, co nie znajduje żadnego potwierdzenia 

w dokumentacji  projektowej,  nie  zaś  potraktowanie  jako  wyrobu  medycznego  jedynie 

instalacji  odciągów,  co  do  której  zresztą  Odwołujący  nie  wykazał,  aby  miała  cechy  wyrobu 

medycznego określone w ustawie o wyrobach medycznych oraz we właściwej normie. 

Należy  więc  stwierdzić,  że  przeznaczenie  instalacji  zostało  przez  Zamawiającego 

wyraźnie określone, a wykładnia całości postanowień dokumentacji postępowania nie budzi 

wątpliwości. Zgodnie z opisem przedmiotu zamówienia oraz projektem instalacja sprężonego 

powietrza  i  instalacja  ssąca  mają  służyć  obsłudze  unitów  dentystycznych,  gazy  medyczne 

przeznaczone  do  podawania  pacjentom  zostały  natomiast  przewidziane  jako  instalacja 

mobilna  i  nie  są  objęte  przedmiotem  niniejszego  zamówienia.  Powyższego  wniosku  nie 

zmienia  to,  że  w  projekcie  technologicznym  pojawiły  się  określenia  typu  „gazy  i  sprężone 

powietrze  używane  do  celów  medycznych”,  „powietrze  dla  potrzeb  medycznych  oraz  do 

napędu  aparatów,  narzędzi  medycznych  i  laboratoryjnych”,  zauważyć  bowiem  należy,  że 

bezpośrednią  i  rozstrzygającą  podstawą  wykonania  instalacji  jest  projekt  branżowy,  który 

wskazuje na techniczne, nie zaś medyczne przeznaczenie instalacji. Projekt technologiczny 

natomiast  zawiera  ogólne  wytyczne,  w  tym  dotyczące  aspektów  nieobjętych  przedmiotem 

niniejszego zamówienia. Powyższe potwierdza złożone przez Przystępującego oświadczenie 

projektanta  (pana  K.  B.),  zgodnie  z  którym  (…)  Projekt  Wykonawczy  Uniwersyteckiego 

Centrum  Stomatologicznego Warszawskiego  Uniwersytetu  Medycznego  branża  technologia 

przedstawia  wytyczne  poszczególnych  branż  budowlanych  dla  całości  inwestycji,  w  tym 

również  zakresów  nie  objętych  postępowaniem  przetargowym  (takim  jak  gazy  medyczne, 

dostawa  wyposażenia  medycznego).  Prace  budowlane  powinny  być  realizowane  na 

podstawie  projektów  branżowych,  które  stanowią  opis  przedmiotu  zamówienia.  W  zakresie

instalacji  sanitarnych  zaprojektowano  instalację  sprężonego  powietrza  do  zasilania  unitów 

stomatologicznych,  która  nie  jest  przeznaczona  do  podawania  pacjentom. Instalacje  gazów 

medycznych  zgodnie  z  wytycznymi  technologii  będą  podawane  pacjentom  ze  źródeł 

mobilnych. 

Biorąc  zatem  pod  uwagę,  że  Zamawiający  wprost  określił  przeznaczenie  spornej 

instalacji,  a jednocześnie  projekt  branżowy  nie  zawiera  postanowień  wskazujących  na 

konieczność  wykonania  instalacji  gazów  medycznych  (przeciwnie  –  znajdują  się  tam 

wytyczne,  z  których  wynika  wniosek  przeciwny,  np.  zastosowanie  osuszacza 

kondensacyjnego  –  w  pomieszczeniu  zlokalizowane  będą  dwa  osuszacze  typu 

kondensacyjnego  z systemem  zrzutu  kondensatu  sterowanym  elektronicznie),  należy 

stwierdzić,  że  opis  przedmiot  zamówienia  nie  zawiera  –  jak  twierdził  Odwołujący  –  wad 

wynikających  z  niejednoznaczności  postanowień,  co  nakazywałoby  uznać  ofertę 

Odwołującego  za  prawidłową.  Zauważyć  przy  tym  należy,  że

Odwołujący  powoływał  się  na 

rozbieżności w opisie przedmiotu zamówienia, nie zwracał się jednak na odpowiednim etapie 

postępowania  do  Zamawiającego  o  wyjaśnienie  postanowień  SIWZ  ani  wniósł  wobec  nich 

odwołania. 

Odwołujący  twierdził,  że  zaprojektowana  instalacja  sprężonego  powietrza  jest 

instalacją gazów medycznych, mającą spełniać właściwą dla takiej instalacji normę EN ISO 

7396, która określa szereg wymagań technicznych, nie wykazał jednak, że przekazany przez 

Zamawiającego projekt zapewnia spełnianie tych wymagań.

Przystępujący natomiast przedłożył oświadczenie specjalisty ds. instalacji sanitarnych 

i  mechanicznych  Asmedica  Sp.  z  o.o.,  z  którego  wynika,  że  zaprojektowana  instalacja 

sprężonego  powietrza  nie  odpowiada  przywołanej  normie  ze  względu  na  następujące 

kwestie: 

− 

brak rezerwowego źródła zasilania, 

− 

zaprojektowano  osuszacz  kondensacyjny  (+3

C  punktu  rosy),  który  nie  pozwoli  na 

uzdatnienie  (osuszenie)  powietrza  do  poziomu  co  najmniej  –  40

C  punktu  rosy 

wymagane dla powietrza medycznego, 

− 

brak strefowych zespołów kontrolnych, 

− 

brak sygnalizacji źródeł gazów medycznych. 

Odwołujący,  na  którym  spoczywał  obowiązek  dowodowy,  nie  przedstawił  dowodów, 

z których  wynikałyby  wnioski  przeciwne,  nie  wskazał  też  postanowień  dokumentacji 

projektowej,  które  zapewniałyby  zachowanie  wymogów  normy.  Przykładowo,  w  odniesieniu 

do  osuszacza  kondensacyjnego  stwierdził  jedynie,  że  na  etapie  wykonawstwa  można  go 

zamienić  na  wymagany  przez  normę  osuszacz  adsorpcyjny,  co  jednak  byłoby  zmianą 

projektu wymagającą zgody Zamawiającego. 

W oświadczeniu Asmedica Sp. z o.o. została przywołana określona przez ww. normę 

definicja gazu medycznego, zgodnie z którą jest to gaz lub mieszanina gazów przeznaczona 

przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu: 

− 

diagnozowania,  zapobiegania,  monitorowania,  leczenia  lub  łagodzenia  przebiegu 

choroby, 

− 

badania,  zastępowania  lub  modyfikowania  budowy  anatomicznej  lub  procesu 

fizjologicznego, 

− 

regulacji poczęć. 

Definicja  ta  nie  została  przez  Odwołującego  zakwestionowana.  Tymczasem  w  pkt 

4.6.8  i  4.6.9  Zamawiający  jasno  określił,  że  obowiązkiem  wykonawcy  jest  wykonanie 

instalacji  ssącej  dla  unitów  dentystycznych  oraz  instalacji  sprężonego  powietrza  do  unitów 

dentystycznych.  

Tożsamy wniosek wynika z przedłożonego przez Przystępującego pisma Projektanta 

Instalacji Gazów Medycznych pana K. I. Z opinii tej wynika, że norma zharmonizowana PN-

EN  ISO  7396-1:2016  nie  opisuje  innych  instalacji,  np.  instalacji  zasilających  unity 

stomatologiczne itp., co więcej zakazuje wręcz wykorzystania źródeł gazów medycznych do 

zasilania  innych  urządzeń  mogących  generować  dodatkowy  przepływ  gazu.  Tym  samym 

należy  stwierdzić,  że  nie  istnieje  możliwość  dokonania  oceny  zgodności  wymagań 

zasadniczych  instalacji  zasilającej  unity  stomatologiczne  i  nie  można  uznać  takiej  instalacji 

jako wyrobu medycznego. Dalej z pisma wynika, że zaprojektowana instalacja uniemożliwia 

dokonanie  oceny  zgodności  na  podstawie  normy  7396,  ponieważ  zostały  zaproponowane 

materiały,  półprodukty  i  komponenty,  które  są  wręcz  zakazane  do  używania  w  instalacjach 

gazów  medycznych  wg  ww.  normy.  Do  instalacji  sprężonego  powietrza  i próżni  w 

instalacjach  gazów  medycznych  norma  nakłada  obowiązek  na  wytwórcę  stosowania 

odtłuszczonych  miedzianych  rurociągów  o  stopniu  twardości  min.  R290  wg  normy  ISO 

13348,  które  są  wyrobem  medycznym  klasy  IIa,  natomiast  w  zaprojektowanej  instalacji 

zaproponowano rury stalowe dla sprężonego powietrza oraz rury  z tworzyw sztucznych dla 

próżni. Sposób prowadzenia i oznakowania instalacji także znacząco odbiega od standardów 

przyjętych  w  normie.  Należy  uznać,  że  nie  istnieje  możliwość  na  podstawie  norm 

zharmonizowanych  do  dyrektywy  93/42/EEC  i  norm  równoważnych  dokonania  oceny 

zgodności i oznakowania znakiem CE takiej instalacji. Co nie oznacza, że taka instalacja nie 

mogłaby być wyrobem medycznym po wielu istotnych zmianach w dokumentacji. Należałoby 

w  pierwszej  kolejności  rozdzielić  instalację  zasilającą  unity  stomatologiczne  w  sprężone 

powietrze  i  próżnię  od  instalacji  zasilającej  odciągi  gazów  anestetycznych  opisane  normą 

PN-EN ISO 7396-2:2011. Tym samym powstałyby dwie odrębne instalacje, instalacja gazów 

medycznych  oznakowana  znakiem  CE  zgodna  z  dyrektywą  93/42/EEC  i  instalacja 

techniczna zasilająca w próżnię i sprężone powietrze unity stomatologiczne. Takie instalacja 

muszą  mieć  odrębne  źródła  zasilania,  tj.  sprężarki  powietrza,  które  są  bardzo  istotnym 

kosztem.  Zamawiający  opisał  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący  udostępniając 

dokumentację  techniczną,  jaki  przedmiot  stanowi  dostawę  i  jest  to  instalacja  techniczna 

zasilająca  unity  stomatologiczne  w  sprężone  powietrze  oraz  próżnię  (…).  W  ocenie  Izby 

powyższe  twierdzenia  dotyczące  niespełniania  wymogów  normy  znajdują  potwierdzenie 

w dokumentacji projektowej (projekt wykonawczy – instalacje sanitarne), w której przewiduje 

się następujące wymagania dla rur: 

− 

dla  instalacji  sprężonego  powietrza  przewiduje  się  zastosowanie  rur  i  armatury  ze  stali 

nierdzewnej, 

− 

dla  instalacji  ssącej:  przewody  należy  wykonać  z  PCV  typu  ciężkiego  ze  ścianką  litą. 

Dopuszcza się wykonanie instalacji z rur PEHD. 

Przystępujący  przedłożył  oświadczenie  Cattani  Polska,  z  którego  wynika,  że 

instalacja  sprężonego  powietrza  dla  WUM  zaprojektowanego  przez  firmę  Cattani  SPA 

opartego na kompresorach Cattani art. 010638 nie może być sklasyfikowana jako instalacja 

gazów  medycznych,  gdyż  kompresory  sprężonego  powietrza  nie  posiadają  certyfikatów 

sprzętu  medycznego,  ponadto  wytwarzane  powietrze  jest  gazem  technicznym  (zgodnie 

z obowiązującymi  normami  przewidzianymi/wymaganymi  do  zastosowania  w  stomatologii) 

a nie medycznym. Zgodnie z certyfikatem wydanym przez producenta kompresor typu Blok 

Jet nie jest sprzętem medycznym.  

Podsumowując,  stwierdzić  należy,  że  Przystępujący  przedłożył  szereg  dowodów 

wskazujących  na  niespełnianie  przez  zaprojektowaną  instalację  cech  wyrobu  medycznego. 

Dowody te w ocenie Izby mają oparcie w dokumentacji postępowania. Odwołujący natomiast 

nie  wykazał,  że  instalacja  ma  służyć  celom  opisanym  w  definicji  wyrobu  medycznego  oraz 

nie  przedstawił  żadnych  dowodów,  które  potwierdzałyby,  że  instalacja  zgodna 

z wymaganiami  opisanymi  przez  Zamawiającego  spełnia  wymagania  określone  normą  dla 

instalacji  gazów  medycznych.  Odwołujący  przedstawił  jedynie  dowody  mające  potwierdzać 

dopuszczalność  objęcia  stawką  preferencyjną  instalacji  gazów  medycznych  wykonywanej 

w ramach zamówienia na budowę Uniwersyteckiego Centrum Stomatologicznego, ta kwestia 

nie  wymagała  jednak  oceny  wobec  ustalenia,  że  przedmiot  zamówienia  nie  obejmuje 

wykonania instalacji gazów medycznych, a jedynie gazów technicznych, dla których brak jest 

ustawowej podstawy do zastosowania stawki preferencyjnej. 

W  związku  z  powyższym  należy  stwierdzić,  że  odrzucając  ofertę  Odwołującego 

Zamawiający  nie  naruszył  przepisów  ustawy.  Oferta  ta  zakładała  bowiem  wykonanie 

instalacji  w  sposób  inny,  niż  opisany  w  SIWZ,  a  wykonanie  jej  zgodnie  z   wymaganiami 

Zamawiającego (tj. jako instalacji gazów technicznych) prowadzi do błędu w obliczeniu ceny, 

polegającego na bezzasadnym zastosowaniu preferencyjnej stawki podatku VAT. 

Na marginesie jedynie zauważyć należy, że bez znaczenia dla oceny prawidłowości 

odrzucenia  oferty  jest  kwestia  kosztów  eksploatacji  instalacji  gazów  sprężonego  powietrza, 

rozstrzygające  jest  bowiem,  czy  rozwiązanie,  które  wykonawca  zamierza  wykonać 

odpowiada rozwiązaniu technicznemu określonemu w dokumentacji projektowej. 

Wobec powyższego orzeczono, jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów 

z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41, 

poz. 238).  

Przewodniczący:      ……………….