KIO 1794/17 POSTANOWIENIE dnia września 2017 r.

KIO 1794/17 

Sygn. akt: KIO 1794/17 

POSTANOWIENIE 

z dnia 

4 września 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:     Klaudia Szczytowska-Maziarz 

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron oraz uczestników postępowania 

odwoławczego w dniu 4 września 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej  w dniu 28 sierpnia 2017 r. przez wykonawcę:  FBSERWIS S.A.  

w 

Warszawie 

ul. 

Stawki 

w 

postępowaniu 

prowadzonym  

przez  zamawiającego:  Zarząd  Infrastruktury  Komunalnej  i  Transportu  w  Krakowie  

(31-586), ul. Centralna 53 

przy udziale wykonawcy: ZUE S.A. w Krakowie (30-048), ul. Kazimierza 

Czapińskiego 3, 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego 

postanawia: 

odrzuca odwołanie, 

kosztami postępowania obciąża wykonawcę: FBSERWIS S.A. w Warszawie (01-040), 

ul.  Stawki  40  i  zalicza 

w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  

15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawcę: FBSERWIS S.A. w Warszawie (01-040), ul. Stawki 40 tytułem wpisu od 

odwołania. 

KIO 1794/17 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zam

ówień 

publicznych  (Dz.  U.  z  2017  r.  poz.  1579)  na  niniejsze  postanowienie 

– w  terminie 7  dni  od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Krakowie. 

Przewodniczący:      ………………………… 

KIO 1794/17 

U z a s a d n i e n i e 

W  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  „Utrzymanie  urządzeń 

oświetlenia  ulicznego  i  iluminacji  obiektów  Gminy  Miejskiej  Kraków  z  podziałem  na  cztery 

rejony"  (znak  sprawy:  18/111/2017), 

prowadzonym  przez  Zarząd  Infrastruktury  Komunalnej  

i  Transportu  w  Krakowie  (31-

586  Kraków)  [dalej:  „zamawiający"]  FBSERWIS  S.A.                         

040 Warszawa) [dalej „odwołujący” albo „obecny odwołujący”] w dniu 28 sierpnia 2017 r. 

wniósł odwołanie. 

W dniu 1 września 2017 r. Prezesowi Izby zgłoszenie przystąpienia do postępowania 

odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  (na  wezwanie  zamawiającego  z  dnia 

29  sierpnia  2017  r.) 

doręczyło  ZUE  S.A.  z  Krakowa  (30-048)  [dalej  „przystępujący”  albo 

„ZUE”]. 

Ustalona  przez  z

amawiającego  wartość  zamówienia,  zgodnie  z  informacją  zawartą  

w 

piśmie  zamawiającego  z  dnia  30  sierpnia  2017  r.,  przekraczała  kwoty  określone  

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) [dalej „ustawa Pzp”].  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej (2017/S 065-122529) w dniu 1 kwietnia 2017 r. 

Jak ustaliła Izba na podstawie dokumentów zebranych w sprawie, w tym dokumentów 

przekazanych przez z

amawiającego w dniu 4 września 2017 r. (w odpowiedzi na wezwanie 

Prezesa  Izby  z  dnia  30  sierpnia  2017  r.) 

i  poświadczonych  za  zgodność  z  oryginałem, 

uwzględniając także akta postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt KIO 1431/17 

tak 

odwołujący, jak i przystępujący złożyli zamawiającemu (jako jedyni) oferty. 

Z

amawiający,  pismem  z  dnia  30  czerwca  2017  r.  poinformował  wykonawców  

o wynikach postępowania przetargowego, tj. iż oferta złożona przez obecnego odwołującego 

została uznana za najkorzystniejszą. Ocenie została poddana także oferta przystępującego. 

Z tak dokonanym wybor

em nie zgodził się przystępujący i wniósł odwołanie (sprawa  

o  sygn.  akt  KIO  1431/17),  zarzucając  zamawiającemu  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

złożonej przez obecnego odwołującego. 

Obecny odwołujący zgłosił przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie 

z

amawiającego i uzyskał status uczestnika postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. 

akt KIO 1431/17. 

Na  mocy  wyroku  Izby  z  dnia  28  lipca  2017  r.  wydanego  w  sprawie  o  sygn.  akt  

KIO  1431/17  Izba  u

względnił  odwołanie  „w  zakresie  zarzutu  dotyczącego  zaniechania 

KIO 1794/17 

odrzucenia oferty FBSerwis S.A. z uwagi na rażąco niską cenę” i nakazała zamawiającemu: 

„unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, odrzucenie oferty FBSerwis S.A. 

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  oraz  powtórzenie  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej

”. 

Zamawiający, pismem z dnia 18 sierpnia 2017 r. przekazał odwołującemu informację 

o uznaniu za najkorzys

tniejszą oferty złożonej przez przystępującego, a także o odrzuceniu 

oferty  złożonej  przez  odwołującego:  „została  odrzucona  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4 

ustawy  Pzp,  ponieważ  zawiera  rażąco  niską  cenę  lub  koszt  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia.” 

O

dwołujący  wniósł  rozpoznawane  odwołanie  wobec  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  oraz  wobec  zaniechania  wykl

uczenia  z  postępowania  wykonawcy  ZUE,  

a  nadto  wobec  zaniechania  dostatecznego  uzasadnienia  decyzji  o  odrzuceniu  oferty 

odwołującego. 

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów  ustawy                    

Pzp: 

1.  art. 24 ust. 1 pkt 18, 

poprzez zaniechanie wykluczenia ZUE z postępowania pomimo, 

iż wykonawca ten bezprawnie pozyskał informacje poufne, mogące dać mu przewagę  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  gdyż  nie  będąc  do  tego  uprawnionym 

powziął  on  wiedzę  na  temat  informacji  zawartych  w  części  oferty  odwołującego 

skutecznie  zastrzeżonej  jako  zawierająca  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  tj.  w  wykazie 

osób  dedykowanych  do  realizacji  zamówienia,  a  także  w  przedstawionych 

zamawiającemu na  podstawie art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  wyjaśnieniach  dotyczących 

elementów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny,  które  to  informacji  mogły  mu 

dać (i dały) przewagę w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, bowiem 

zostały wykorzystane do skonstruowania zarzutów i wniesienia odwołania w sprawie 

KIO 1431/17, 

2.  art.  92  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  8  ust.  1-3  oraz  w  zw.  z  art.  7  ust.  1,  poprzez 

zaniechanie  przekazania  odwołującemu  w  zawiadomieniu  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  informacji  o  powodach  odrzucenia  oferty  oraz  podania 

uzasadnienia faktyczneg

o i prawnego w sposób pozwalający na ustalenie, dlaczego 

oferta odwołującego została uznana za ofertę zawierającą rażąco niską cenę. 

Odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania w całości, 

nakazanie zamawiającemu unieważnienie decyzji o wyborze oferty najkorzystniejszej  

w postępowaniu, 

nakazanie zamawiającemu wykluczenie ZUE z postępowania, 

KIO 1794/17 

nakazanie  zamawiającemu  uzasadnienia  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  odwołującego, 

poprzez wskazanie okoliczności, na podstawie których zamawiający uznał, że oferta 

odwołującego zawiera cenę rażąco niską. 

a także o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów  

W ocenie Izby odwołanie to, jako wniesione przez podmiot nieuprawniony, podlegało 

odrzuceniu na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 2) ustawy Pzp. 

Zgodnie  z  art.  179  ustawy  Pzp  środki  ochrony  prawnej  określone  w  ustawie  Pzp,  

w  tym  odwołanie,  przysługują  wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu 

podmiotowi,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub 

może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  niniejszej 

ustawy, z tym zastrzeżeniem, że wobec ogłoszenia o zamówieniu oraz specyfikacji istotnych 

warunków  zamówienia  przysługują  one  również  organizacjom  wpisanym  na  listę,  

o  której  mowa  w  art.  154  pkt  5  ustawy  Pzp  –  tym  samym  tylko  podmioty  wskazane  

w  tym  przepisie  mogą  zostać  uznane  za  uprawnione  do  wniesienia  odwołania,  

stąd  a  contrario  podmioty  niezaliczające  się  do  tego  grona,  uznane  muszą  zostać  

za  nieuprawnione  do  wniesienia  odwołania,  a  wniesione  przez  nie  odwołanie  musi  zostać 

odrzucone na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 2) ustawy Pzp. 

Zgodnie  z  art.  2  pkt  11  ustawy  Pzp  przez  wykonawcę  należy  rozumieć  osobę 

fizyczną,  osobę  prawną  albo  jednostkę  organizacyjną  nieposiadającą  osobowości  prawnej, 

która  ubiega  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  złożyła  ofertę  lub  zawarła  umowę  

w sprawie zamówienia publicznego. Zgodnie z art. 23 ust. 3 ustawy Pzp przepisy dotyczące 

wykonawcy stosuje się odpowiednio do wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia. 

Jak  wynika  z  art.  2  pkt  11  ustawy  Pzp,  status  wykonawcy  wiąże  się  z  czynnym 

uczestnictwem  w  kolejnych  etapach  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  czy  też  

z realizacją samego zamówienia. W rozpoznawanej sprawie odwołujący złożył ofertę, zatem 

n

iewątpliwym  jest,  że  status  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

prowadzonym 

przez 

z

amawiającego 

odwołujący 

posiadał. 

Niemniej 

jednak,  

w  wyniku  czynności  podjętych  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  przez 

z

amawiającego,  odwołujący  status  aktywnego  uczestnika  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia utracił. 

Tak  jak  oczywistym  jest,  że  wykonawcy  wykluczeni  z  postępowania  prowadzonego  

w  trybie  przetargu  ograniczonego  na  pierwszym  jego  etapie,  nie  mogą  być  uznawani  za 

wykonawców  czynnie  uczestniczących  w  tym  postępowaniu  na  jego  kolejnym  etapie,  

tj. składania ofert, tak też podmiot, którego oferta została przez zamawiającego odrzucona,  

a czynność ta nie została zaskarżona w odpowiednim terminie, również nie może za takiego 

KIO 1794/17 

czy

nnego  uczestnika  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  (wykonawcę)  być  uważany. 

Podmioty  te,  mimo,  że  na  wcześniejszych  etapach  były  wykonawcami  uczestniczącymi  

w  postępowaniu,  to  w  omawianych  tu  przypadkach,  za  wykonawców  uznane  już  być  nie 

mogą  –  utraciły  one  bowiem  ten  status  na  skutek  określonych  czynności  podjętych  przez 

z

amawiającego  i  niezaskarżenia  tych  czynności  w  przepisanym  prawem  terminie.  Są  one 

wykonawcami  jedynie  w  ujęciu  historycznym,  w  zamkniętych  ramach  czasowych,  których 

cezurą końcową jest skuteczne (niezaskarżalne) ich wykluczenie z udziału w postępowaniu 

lub  odrzucenie  złożonej  przez  nich  oferty.  Tak  m.in.  Izba  w  sprawie  KIO  2288/13,  czy  też 
sprawie KIO  1500/13 gdzie  wskazano,  że:  „W  postanowieniu  z  19  marca 2012  r.  sygn.  akt  

IX Ga 39/

12 (niepubl.) Sąd Okręgowy w L. wskazał, że w pierwszej kolejności Krajowa Izba 

Odwoławcza  winna  ocenić,  czy  odwołanie  zostało  wniesione  przez  podmiot  do  tego 

uprawniony.  Izba  zważyła,  że  odwołujący  nie  kwestionuje  czynności  wykluczenia  go  

z  postępowania.  Czynność  wykluczenia  wywiera  zatem  skutki  prawne,  które  -  wobec  

nie  wniesienia  skargi  do  Sądu  Okręgowego  na  wyrok  Izby  z  10  czerwca  2013  r.  -  mają 

charakter  nieodwracalny.  Odwołujący  nie  jest  już  uczestnikiem  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  zatem  odwołanie,  jako  wniesione  przez  podmiot  nieuprawniony  podlega 

odrzuceniu na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 2 P.z.p. Prezentowana wykładnia przywołanego 

przepisu,  mającego  zastosowanie  nie  tylko  do  złożenia  odwołania  przez  niewłaściwie 

umocowanego pełnomocnika odwołującego, ale również do okoliczności, w których podmiot 

korzystający  ze  środków  ochrony  prawnej  nie  może  uczestniczyć  w  postępowaniu 

odwoławczym,  gdyż  sam  jest  podmiotem  do  tego  nieuprawnionym,  została  podniesiona  

w  doktryni

e  (vide:  J.  Jerzykowski  (w:)  M.  Stachowiak,  J.  Jerzykowski,  W.  Dzierżanowski, 

Prawo zamówień publicznych. Komentarz, LEX, 2010, wyd. IV). Pogląd, iż niedopuszczalne 

jest  korzystanie  ze  środków  ochrony  prawnej  przez  wykonawcę,  który  został  skutecznie 

wykluc

zony  z  udziału  w  postępowaniu,  a  tym  samym  utracił  status  uczestnika  tego 

postępowania,  znalazł również potwierdzenie w postanowieniu Sądu Okręgowego W. w W.  

z  dnia  9  października  2008  r.  sygn.  akt  IV  Ca  521/08  (niepubl.).  W  uzasadnieniu  tego 

postanowieni

a Sąd Okręgowy stwierdził, że odwołanie wniesione przez taki podmiot podlega 

odrzuceniu, jako wniesione przez podmiot nieuprawniony. Analogiczny pogląd wywiedziony 

został także w postanowieniu Izby z dnia 18 września 2009 r. (sygn. akt KIO/UZP 1176/09) 

ora

z  z  dnia  5  kwietnia  2011  r.,  (sygn.  akt:  KIO  842/11,  KIO  844/11),  w  których  Izba  

za  nieuprawniony  uznała  podmiot,  któremu  nie  służy  przymiot  wykonawcy  na  etapie 

postępowania o udzielenie zamówienia, na którym zostaje złożony środek ochrony prawnej.” 

W  ocenie  Izby  s

ytuację  tę  należy  zrównać  z  przypadkiem,  w  którym  oferta  złożona  

przez  wykonawcę  biorącego  udział  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  została  

przez  z

amawiającego  odrzucona  na  skutek  wykonania wyroku Izby.  Z tym  tylko wyjątkiem, 

KIO 1794/17 

że w takim przypadku nie jest konieczny upływ terminu na wniesienie odwołania, ponieważ 

z

godnie z art. 185 ust. 6 ustawy Pzp odwołujący oraz wykonawca wezwany zgodnie z ust. 1 

tegoż  artykułu  do  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego,  nie  mogą  następnie 

korzystać  ze  środków  ochrony  prawnej  wobec  czynności  zamawiającego  wykonanych 

zgodnie  z  wyrokiem  Izby.  Tym  samym  ustawa  Pzp  w  sposób  wyraźny  wyłącza  możliwość 

odwoływania  się  wobec  czynności  dokonanych  przez  zamawiającego  w  wykonaniu  wyroku 

Izby.  Czynność  taka  nie  może  zostać  podważona  na  drodze  wniesienia  do  Prezesa  Izby 

kolejnego  odwołania  wobec  tej  właśnie  czynności.  Już  z  samego  faktu  jej  dokonania  

w  wykonaniu wyroku Izby nakazującego jej podjęcie staje się ona niezaskarżalna. Stąd też  

z  chwilą  realizacji  przez  zamawiającego  takiej  czynności  (wykluczenia  wykonawcy  lub 

odrzucenia  złożonej  przez  niego  oferty),  podmiot,  do  którego  czynność  ta  

bezpośrednio  się  odnosi,  traci  status  aktywnego  wykonawcy  –  przestaje  on  z  tą  chwilą 

czynnie uczestniczyć w postępowaniu o udzielenie zamówienia.  

Faktem  jest,  że  wyrok  Izby,  stanowiący  podstawę  jej  dokonania,  może  zostać 

zaskarżony  przez  strony  i  uczestników  postępowania  odwoławczego,  w  którym  był  on 

wydany 

(tak też się stało w przedmiotowym stanie faktycznym, co oświadczył odwołujący – 

pkt 3 

„Uzasadnienie interesu we wniesieniu odwołania” str. 8 i 9 odwołania), jednakże samej 

czynności  zamawiającego,  o  której  tu  mowa,  podmioty  wezwane  do  przystąpienia  do 

postępowania odwoławczego kwestionować już nie mogą.  

Co  istotne  i  wymag

ające  podkreślenia,  przepisy  ustawy  Pzp  nie  nakazują 

za

mawiającemu  powstrzymania  się  z  podejmowaniem  jakichkolwiek  działań  do  czasu 

ostatecznego  rozstrzygnięcia  skargi  przez  sąd  okręgowy,  czy  choćby  do  upływu  terminu  

na  wniesienie  takiej  skargi.  Wręcz  przeciwnie,  możliwym  jest  nie  tylko  podjęcie  dalszych 

działań w postępowaniu o udzielenie zamówienia, ale nawet podpisanie umowy wieńczącej 

to postępowanie (art. 183 ust. 1 ustawy Pzp). Aby możliwym było podpisanie samej umowy, 

z

amawiający  może  być  zmuszony  do  dokonania  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  

a  co  za  tym  idzie,  wcześniejszego  przeprowadzenia  badania  i  oceny  ofert  złożonych  mu  

w  postępowaniu.  W  takim  przypadku  jest  on  zatem  zobowiązany  również  do  odrzucenia 

ofert,  które  zgodnie  z  przepisami  ustawy  Pzp  winny  zostać  odrzucone.  Wszystkie  te 

czynności zamawiający jest władny podejmować niezależnie od toczącego się postępowania 

skargowego. Tym samym sama tylko możliwość zaskarżenia wyroku Izby, nie może wpływać 

na  ocenę  prawidłowości  działań  podejmowanych  w  postępowaniu  po  wydaniu  wyroku  

przez Izbę – postępowanie skargowe nie zawiesza skuteczności czynności podejmowanych 

przez  z

amawiającego,  czy  to  w  wykonaniu  wyroku  Izby,  czy  to  innych,  koniecznych  

do zamknięcia postępowania i ewentualnego podpisania umowy. 

KIO 1794/17 

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  uznała,  że  wykonawca,  którego  oferta  została 

odrzucona  w  wykonaniu  wyroku  Izby 

nie  został  wyposażony  w  uprawnienie  do 

kwestionowania  tej  czynności  na  drodze  wniesienia  nowego  odwołania.  Został  on  zatem 

pozbawiony,  z  moc

y  prawa  (zgodnie  z  przepisem  art.  185  ust.  6  ustawy  Pzp)  możliwości 

odwołania się wobec czynności, której konsekwencją jest pozbawienie go statusu aktywnego 

uczestnika  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  –  wykonawcy  uczestniczącego  w  tym 

postępowaniu.  Co  wymaga  dodatkowego  podkreślenia,  statusu  czynnego  uczestnika  – 

wykonawcy,  podmiot  ten  jest  pozbawiany  nie  w  wyniku  zapadłego  orzeczenia  Izby  (które 

mogło  i  zostało  zaskarżone  do  sądu  okręgowego),  ale  w  wyniku  późniejszej  czynności 

z

amawiającego stanowiącej wykonanie tegoż wyroku Izby. I to właśnie ta czynność jest taką, 

wobec której odwołania, zgodnie z art. 185 ust. 6 ustawy Pzp, wnieść już temu podmiotowi 

nie  wolno.  Konsekwencją  takiego  stanu  jest  to,  że  począwszy  od  czynności  dokonanej  

w  wykonaniu  wyrok

u  Izby  został  on  również  pozbawiony  uprawnienia  do  wnoszenia 

jakichkolwiek  innych  odwołań  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  w  których 

dotychczas  uczestniczył  jako  wykonawca  –  nie  posiada  on  już  bowiem  aktywnego  statusu 

wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia prowadzonego przez zamawiającego. 

Stąd  też  każde  wniesione  przez  niego  odwołanie,  nie  tylko  zmierzające  do  podważenia 

czynności  odrzuconej  przez  niego  oferty  dokonanej  w  wykonaniu  wyroku  Izby,  ale  każdej 

innej  podjętej  równocześnie  z  tą  czynnością  lub  już  po  niej,  winno  zostać  odrzucone,  jako 

wniesione przez podmiot nieuprawniony. 

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  uznała,  że  odwołujący,  którego  oferta  została 

właśnie w wykonaniu wyroku Izby (KIO 1431/17) odrzucona przez zamawiającego, nie mogło 

na  obecnym  etapie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zostać  uznane  za  podmiot 

uprawniony  do  wniesienia  odwołania.  Skoro  nie  było  ono  uprawnione  do  wnoszenia 

odwołania  wobec  czynności,  której  dokonanie  wyłączyło  je  z  grona  podmiotów  czynnie 

b

iorących udział  w  postępowaniu  o udzielenie zamówienia,  nie mogło  ono  tym  samym (nie 

będąc  wykonawcą  czynnie  uczestniczącym  w  tym  etapie  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia)  kwestionować  również  innych  decyzji  zamawiającego  podejmowanych  po 

odrzuceniu złożonej przez odwołującego oferty. 

Zauważyć przy tym należy, że odwołujący nie mógł zostać w rozpoznawanej sprawie 

uznane za „inny podmiot”, o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, albowiem pojęcie to 

odnoszone  jest,  jak  to  zauważyła  Izba  w  orzeczeniu  KIO  529/14,  do  innych  przypadków: 

„Takim  podmiotem  -  jak  w  niniejszej  sprawie  -  będzie  przedsiębiorca,  który  mógłby  być 

potencjalnym  uczestnikiem  postępowania  konkurencyjnego  (prowadzonego  w  jednym  

z  trybów  określonych  ustawą),  ale  wobec  wszczęcia  postępowania,  w  trybie  zamówienia  

z wolnej ręki na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy P.z.p., z naruszeniem - zdaniem 

KIO 1794/17 

Odwołującego  -  tego  przepisu,  uniemożliwił  mu  wzięcie  udziału  w  postępowaniu  

w  charakterze  wykonawcy.  Zdaniem  Izby,  potencjalnemu  podmiotowi,  mo

gącemu  wykonać 

zamówienie  i  wyrażającemu  taką  chęć  nie  można  a  prori  odmówić  interesu  we  wnoszeniu 

odwołania  w  koniunkcji  z  utratą  możliwości  uzyskania  zamówienia  (możliwość  poniesienia 

szkody), będącej wynikiem nieprawidłowo zastosowanego trybu udzielenia zamówienia”. 

Ponadto, w ocenie Izby, niewłaściwym byłoby przyjęcie, że podmiot, który  w  wyniku 

czynności  podjętych  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  i  wypływających  z  tego 

konsekwencji  utracił  status  wykonawcy,  mógł  następnie  wnosić  odwołania  jako  „inny 

podmiot

”,  o  którym  mowa  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp.  Jeśli  bowiem  dany  podmiot 

skutecznie  do  pewnego  etapu  ubiegał  się  o  udzielenie  zamówienia  –  czynnie  uczestniczył  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  (tak  jak  w  rozpoznawanym  przypadku,  

gdzie od

wołujący złożył ofertę), a następnie został statusu wykonawcy pozbawiony (złożona 

przez niego 

oferta została odrzucona przez zamawiającego w wyniku orzeczenia wydanego 

przez Izbę), to nie sposób uznać, że  odwołujący mógłby zostać uznany w takim przypadku 

z

a inny podmiot, w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Pojęcie to odnosi się bowiem do 

podmiotów,  które  nigdy  statusu  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  do 

którego odnosi się wnoszone przez nie odwołanie, nie miały i nie mogły go uzyskać z uwagi 

na naruszenie przez z

amawiającego przepisów ustawy Pzp.  

W rozpoznawanej sprawie 

sytuacja taka nie miała miejsca. 

Prezen

tując  powyższą  argumentację,  Izba  w  pełni  podzieliła  zapatrywania  Izby  

wyrażone w orzeczeniu zapadłym sprawie o sygn. akt KIO 631/15. 

Kierując  się tak  poczynionymi  ustaleniami,  Izba  uznała,  iż  rozpoznawane  odwołanie 

podlega, (z przyczyn formalnych) odrzuceniu na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 2) ustawy Pzp. 

B

adanie  istnienia  po  stronie  odwołującego  interesu  we  wniesieniu  odwołania 

(przesłanka materialna) est w tych okolicznościach zbędne. 

Uwzględniając powyższe, Izba orzekła jak w sentencji. 

KIO 1794/17 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10  

ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o  przepisy  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  

z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  

oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  

(Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.). 

Przewodniczący:      ……………………………