KIO 1317/18 WYROK dnia 20 lipca 2018 r.

Sygn. akt: KIO 1317/18 

WYROK 

 z dnia 20 lipca 2018 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Katarzyna Odrzywolska 

Członkowie:   

Aneta Mlącka 

Marzena Ordysińska 

Protokolant:  

Marcin Jakóbczyk 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lipca 2018 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  5  lipca  2018  r.  przez  wykonawcę:  S.  J. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  S.  J.  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno- 

Handlowo- 

Usługowe ELEKTROPAKS 21-010 Łęczna, ul. Kolonia Łuszczów 95  

w 

postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego: Tauron Dystrybucja S.A. Oddział we 

Wrocławiu  53-314  Wrocław,  ul.  Powstańców  Śląskich  20  w  trybie  negocjacji  

z  ogłoszeniem  pn.:  Opracowanie  projektu  wykonawczego,  budowa  i  zasilanie  stacji 

elektroenergetycznej  R-107  Kurkowa  liniami  kablowymi  110,  20,  10  kV  wraz  

z infrastrukturą techniczną 

przy  udziale  wykonawcy  ELFEKO  S.A.  81-061  Gdynia,  ul.  Hutnicza  20A, 

zgłaszającego 

swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego  

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  w  wysokości  20  000  zł  00  gr  (słownie:  dwadzieścia  tysięcy 

złotych  i  zero  groszy)  obciąża  Odwołującego  –  S.  J.  prowadzącego  działalność 

gospodarczą pod firmą S. J. Przedsiębiorstwo Produkcyjno- Handlowo- Usługowe 

ELEKTROPAKS 21-

010 Łęczna, ul. Kolonia Łuszczów 95, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  kwotę  20  000  zł  00  gr  (słownie: 

dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  S.  J. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  S.  J.  Przedsiębiorstwo 

Produkcyjno-  Handlowo- 

Usługowe  ELEKTROPAKS  21-010  Łęczna,  ul. 

Kolonia Łuszczów 95 tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.  j.  Dz.  U.  z  24  sierpnia  2017  r.,  poz.  1579  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia  - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.  

Przewodniczący:      …………………………… 

Członkowie:   

…………………………… 

…………………………… 

Sygn. akt: KIO 1317/18 

U z a s a d n i e n i e 

Postępowanie  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  prowadzone  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  pn. 

„Opracowanie  projektu  wykonawczego,  budowa  i  zasilanie  stacji 

elektroenergetycznej  R-

107  Kurkowa  liniami  kablowymi  110,20,10  kV  wraz  z  infrastrukturą 

techniczną”,  znak  sprawy  2017/TD-OWR/TD-OWR/02032/L  (dalej  „Postępowanie”  lub 

„Zamówienie”)  zostało  wszczęte  ogłoszeniem  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  nr 

2017/S  108-218633  z  dnia  8  czerwca  2017  r.  przez 

Tauron Dystrybucja S.A.  Oddział we 

Wrocławiu 53-314 Wrocław, ul. Powstańców Śląskich 20 (zwane dalej: „zamawiającym”).  

W dniu 5 lipca 2018 r. wykonawca: S. J. 

prowadzący działalność gospodarczą pod 

firmą  S.  J.  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-  Handlowo-  Usługowe  ELEKTROPAKS  21-

010 Łęczna, ul. Kolonia Łuszczów 95 (zwany dalej „odwołującym”) wniósł odwołanie wobec 

niezgodnych z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t.j. 

Dz. 

U. 

z 

sierpnia 

r., 

poz. 

ze 

zm.)  

– dalej „ustawa Pzp” czynności zamawiającego, podjętych w Postępowaniu, polegających na 

wyborze  oferty  ELFEKO  S.A.  81-061  Gdynia,  ul.  Hutnicza  20A 

pomimo,  że  oferta  ta  jako 

sprzeczna  z  treścią  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (dalej  „SIWZ”)  winna 

zosta

ć przez zamawiającego odrzucona. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu obrazę następujących przepisów: 

art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  zmianę  treści  oferty  oraz  prowadzenie  negocjacji  

z wykonawcą; 

2)  art. 89 ust. 1 pkt. 1 i 

pkt 2 ustawy Pzp poprzez nie odrzucenie oferty niezgodnej z ustawą 

i treścią SIWZ; 

3)  art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji; 

art.  7  ust.  1  i  ust.  3  ustawy  Pzp  w  ten  sposób,  że  przygotowanie  i  przeprowadzenie 

pos

tępowania  powoduje  niezachowanie  zasad  uczciwej  konkurencji  oraz  nierówne 

traktowanie wykonawców; 

art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  poprzez  niewykluczenie  wykonawcy,  który  w  wyniku 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd 

z

amawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia; 

art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  nie  wezwanie  wykonawcy  do  uzupełnienia 

dokumentów mimo, że zamawiający ma taki obowiązek. 

Wskazując  powyższe  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości 

poprzez nakazanie zamawiającemu, w trybie art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp: 

unieważnienia wyboru oferty ELFEKO S.A.; 

powtórzenie czynności oceny merytorycznej dokumentów i oświadczeń potwierdzających 

spełnienie warunków udziału w niniejszym postępowaniu; 

odrzucenie  oferty  ELFEKO  S.A.,  która  jest  sprzeczna  z  treścią  SIWZ  i  ustawą  Pzp  

i powinna zostać odrzucona przez zamawiającego jako oferta nie spełniająca wymogów 

określonych przez zamawiającego w SIWZ i ustawie, względnie wezwanie ELFEKO S.A. 

do uzupełnienia dokumentów; 

wybór  oferty  odwołującego  jako  spełniającej  warunki  SIWZ  i  najkorzystniejszej  spośród 

nie odrzuconych ofert na podstawie kryteriów oceny ofert, określonych w SIWZ. 

oraz o zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego zwrotu kosztów postępowania, 

w tym kosztów zastępstwa procesowego przed Krajową Izbą Odwoławczą. 

Podnosząc  powyższe  odwołujący  wskazał,  że  zamawiający,  pismem  z  dnia  

25  czerwca  2018  r.,  poinformował  odwołującego  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  

w  postępowaniu  tj.  ELFEKO  S.A.  Z  takim  rozstrzygnięciem  odwołujący  nie  zgadza  się  

z poniżej opisanych powodów: 

I. 

W ofercie ELFEKO S.A. w wykazie podstawowych urządzeń stanowiącym załącznik nr 2 

do  SIWZ  zastosowano  roz

wiązanie  produkcji  SIEMENS  Sp.  z  o.o.  Do  oferty  został 

załączony  schemat  gazowy  rozdzielnicy  110  kV,  który  miał  wykazać,  że  urządzenie 

produkcji Siemens Sp. z o.o. spełnia wymogi SIWZ. Analiza tego urządzenia wskazuje, 

że  nie  spełnia  ono  wymogów  postawionych  w  SIWZ,  ponieważ  w  samym  schemacie 

gazowym  zaproponowano  przekładniki  o  parametrach  niezgodnych  z  wymaganymi 

przez  Inwestora.  Wymagania  Inwestora  (według  Aneksu  nr  1  do  wytycznych)  w  tym 

zakresie były następujące: 

Pkt  4: 

W  pkt  5.2.„Wytycznych”  w  zapisach  o  wyposażeniu  rozdzielni  110  kV  ppkt.  a) 

wprowadza  się  zapis:  „przekładniki  prądowe  składające  się  z  5  rdzeni  prądowych  

o  przekładni  500-1000/5/5/5/5/5  A,  z  których  jeden  rdzeń  klasy  0,2S  FS5  wydzielony 

będzie  dla  pomiaru  energii,  jeden  rdzeń  klasy  0,5  wydzielony  będzie  dla  pomiarów 

lokalnych, pozostałe klasy 5P20 przeznaczone będą dla zabezpieczeń". 

Pkt  5: 

W  pkt  5.2.„Wytycznych"  w  zapisach  o  wyposażeniu  rozdzielni  110  kV  ppkt.  b) 

wprowadza  się  zapis:  „4-rdzeniowe  przekładniki  prądowe  123  kV  o  przekładni 

400/5/5/5/5/  A  z  których  jeden  rdzeń  klasy  0,2S  FS5  wydzielony  będzie  dla  pomiaru 

energii, pozostałe klasy 5P20 przeznaczone będą dla zabezpieczeń” 

Natomiast  w  ofercie  ELFEKO  S.A.  są  wskazane  przekładniki  prądowe  5  rdzeniowe, 

które  mają  dwa  rdzenie  0,2S  i  trzy  rdzenie  5P20.  Ponadto  przekładniki  prądowe  4 

rdzeniowe są o przekładni 200-400/5/5/5/5 A. 

Przekładniki  oferowane  przez  ELFEKO  S.A.  nie  spełniają  powyższych  wymagań. 

Wskazać  również  należy,  że  przedmiotowe  schematy  są  przygotowane  i  podpisane 

przez  E

LFEKO  S.A.,  a  nie  przez  Siemens  Sp.  z  o.o.,  która  według  oferty  jest 

producentem  tego  urządzenia.  Jest  to  bardzo istotny  błąd  oferty  albowiem rozdzielnice 

stanowią około 30% całego zamówienia. 

II.    W  wytycznych  budowy  stacji  110/20/10  kV  R-107  Kurkowa,  na 

str.  20  jest  zapis,  że 

rozdzielnica  powinna  posiadać  przedział  szyn  zbiorczych,  a  na  str.  21  jest  wymóg  że 

konstrukcja powinna być łukoochronna. Zamawiający wymaga bowiem, aby dla „ochrony 

personelu  obsługującego  (przed  skutkami  łuku)  rozdzielnia  powinna  mieć  konstrukcję 

łukochronną” (pkt. 7.1.1. Rozdzielnica w izolacji SF6). 

Wskazana  przez  ELFEKO  S.A.  w  ofercie  rozdzielnica  nie  spełnia  warunku 

łukoochronności  ponieważ  jeden  z  jej  przedziałów  (przedział  szyn  zbiorczych)  nie  ma 

odporności łukowej z tyłu rozdzielnicy. Przedział szyn zbiorczych załącznik Rysunek: Rzut 

przyziemia,  przedstawia  usytuowanie  rozdzielnicy  NXPLUS  (rozdzielnica  SN),  gdzie 

widoczny  jest  korytarz  od  tyłu  rozdzielnicy.  W  danych  producenta  (według  karty 

katalogowej  proponowanej  rozdzielnic

y  SN  NXPLUS)  pojawia  się  parametr  Klasyfikacji 

IAC 

AFL  25/1s  gdzie  Zamawiający  zażądał  AFLR.  Oznacza  to,  że  zaproponowana 

rozdzielnica  nie  spełnia  wymogów  SIWZ  ponieważ  nie  ma  łukoochronności  z  tyłu 

urządzenia.  Brak  określenia  odporności  łukowej  z  tyłu  rozdzielnicy  stwarza 

niebezpieczeństwo  dla  życia  i  zdrowia  osób  tam  się  znajdujących  podczas  zwarcia 

łukowego. 

Ponadto w dokumencie Wytyczne budowy stacji 110/20/10 kV R-

107 Wrocław Kurkowa, 

gdzie  Zamawiający  we  wstępie  zaznaczył,  że  to  opracowanie  określa  zakres  budowy 

stacji  110/20/10  kV  R-

107  Kurkowa  oraz  wskazał  ten  dokument  jako  podstawę  

do  przygotowania  oferty  na  kompleksową  budowę  stacji  110/20/10  kV  Wrocław 

Kurkowa,  Zamawiający  wskazuje,  że  „dopuszcza  się  ustawienie  rozdzielnic  SN  

w  dowolnej  odległości  od  ściany  rozdzielni  z  zachowaniem  wymaganych  wymiarów 

przestrzeni  eksploatacyjnej  oraz  minimalnych  szerokości  przejść  i  wyjść  awaryjnych 

(zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  i  wymaganiami TAURON  Dystrybucja  S.A.)  (...) 

(pkt. 7. Rozdzielnia 20 kV i 10 kV). 

ELFEKO  S.A.  zaoferowało  dwie  rozdzielnice  średniego  napięcia,  w  izolacji  SF6,  

w  obudowie  metalowej,  produkcji  SIEMENS  typu  NXPLUS  C  o  kwalifikacji  odporności  

na  łuk  wewnętrzny  IAC  A  FL  25  kA/1  s.  Zgodnie  z  aktualną  normą  PN-EN  60271-

200:2012  Wysoko

napięciowa  aparatura  rozdzielcza  i  sterownicza  -  Część  200: 

Rozdzielnice  prądu  przemiennego  w  osłonach  metalowych  na  napięcie  znamionowe 

powyżej 1 kV do 52 kV włącznie, oznaczenie klas IAC jest następujące: 

Accessibility Type A: restricted to authorized personnel only. 

Accessibility Type B: unrestricted accessibility, including that of the general public. 

Accessibility  Type  C:  restricted  by  installation  out  of  reach  and  above  a  general  public 

area. 

F  for front side 

L  for lateral side 

R  for rear side 

co w tłumaczeniu oznacza: 

Dostępność typ A: ograniczony wyłącznie do upoważnionego personelu,  

Dostępność typ B: nieograniczona dostępność, w tym dla ogółu społeczeństwa, 

Dostępność  typ  C:  ograniczony  dostęp  przez  instalację  poza  zasięgiem  i  powyżej 

ogólnego obszaru publicznego F dla strony przedniej L dla strony bocznej R dla strony 

tylnej. 

Zatem  ELFEKO  S.A.  zaoferowało  rozdzielnicę  o  klasie  AFL,  czyli  dostępną  tylko  dla 

upoważnionego  personelu  i  posiadającą  odporność  na  łuk  wewnętrzny  dla  strony 

przedniej  i  bocz

nej.  Rozdzielnica  nie  posiada  odporności  na  łuk  wewnętrzny  od  strony 

tylnej 

przez  co,  aby  zapewnić  bezpieczeństwo  personelowi,  musi  być  ustawiona  tylną 

częścią rozdzielnicy bezpośrednio przy ścianie rozdzielni. 

Równocześnie  ELFEKO  S.A.  w  Koncepcji  budowy  stacji  110/20/10  kV  Kurkowa  

we Wrocławiu w pkt. 1.3. wskazuje, że schemat oraz rzut rozdzielnicy przedstawiony jest 

na  załączonych  rysunkach.  ELFEKO  S.A.  wyraźnie  wskazuje,  że  to  właśnie  rzut 

oferowanej  rozdzielnicy  znajduje  się  na  rysunkach  załączonych  do  koncepcji.  

Na załączonym do oferty rysunku została wskazana rozdzielnica SN jako wolnostojąca. 

Zamawiający  prowadził  negocjacje  z  ELFEKO  S.A.  co  w  konsekwencji  doprowadziło  

do zmiany treści oferty tego wykonawcy, co jest niezgodne z art. 87 ustawy Pzp. Takie 

działanie stanowi również naruszenie konkurencji i nierówne traktowanie wykonawców. 

Oferowana  przez  ELFEKO  S.A.  rozdzielnica,  zarówno  110  kV  i  SN,  nie  spełnia 

wymaganych  parametrów,  co  powoduje  konieczność  odrzucenia  oferty  jako  nie 

spełniającej  wymogów  SIWZ.  Zgodnie  z  wyrokami  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

niezgodności  w  ofercie  wykonawcy  jednoznacznie  wymagają  reakcji  Zamawiającego 

polegającej  na  wykluczeniu  wykonawcy  ELFEKO  S.A.  i  odrzuceniu  jego  oferty,  biorąc 

zwłaszcza pod uwagę fakt, że zagrożone jest bezpieczeństwo życia i zdrowia. 

III. 

W  SIWZ,  w  pkt  4.2.2  Szczegółowy  opis  sposobu  przygotowania  oferty  w  ppkt.  4.2.2.2. 

Zamawiający  wymaga  aby  oferta  sporządzona  była  w  języku  polskim.  ELFEKO  S.A.  

w ofercie umieściło kartę katalogową kabla typu YAKXS 1x3Q0RMC w języku angielskim 

bez  tłumaczenia  na  język  polski,  co  jest  sprzeczne  z  wymaganiami  zamawiającego.  

Brak  tłumaczenia  skutkuje  odrzuceniem  oferty  względnie  powoduje  konieczność 

wezwania do uzupełnienia dokumentu. 

IV. 

W SIWZ w pkt 4.2.1.7 zamawiający  wymaga  aby do „Wykazu podstawowych urządzeń 

do  wyposażenia  i  podłączenia  stacji  R-107  Kurkowa”  dołączyć  karty  katalogowe 

urządzeń wskazanych w ww. Wykazie, natomiast ELFEKO S A. w ofercie umieściło jako 

kartę  katalogową  zamieściło  ulotkę  „Rozdzielnice  w  izolacji  gazowej  do  145  kV  40  kA 

3150  A  seria  8DN8”  zawierającą  tylko  charakterystykę  korzyści  z  doświadczenia  

i  elastyczności  dzięki  budowie  modułowej.  Nie  ma  w  tym  dokumencie:  danych 

technicznych,  wymiarów  gabarytowych,  zgodności  z  normami,  opisu  typowych  pól,  itd. 

Zamieszczona  ulotka  nie  spełnia  wymagań  dla  karty  katalogowej  wymaganej  przez 

Zamawiającego  znajdujących  się  w  pkt  4.2  i  4.2.1.  i  4.2.1.7  SIWZ  dla  etapu  składania 

ofert ostateczny. 

Biorąc pod uwagę powyższe niezgodności w ofercie ELFEKO S.A., wykonawca ten powinien 

zostać  wykluczony,  ponieważ  inne  działanie  spowodowałoby  nierówne  traktowanie 

wykonawców, co z kolei powoduje naruszenia art. 7 ustawy Pzp. Jednocześnie zgodnie z art. 

87 ust. ustawy Pzp niedopuszczalna jest zmiana treści oferty. 

Zamawiający w dniu 5 lipca 2018 r., zgodnie z dyspozycją  art. 185 ust. 1 ustawy Pzp, 

poinformował  o  wniesieniu  odwołania,  przekazując  za  pomocą  poczty  elektronicznej  kopię 

odwołania  wykonawcom  uczestniczącym  w  postępowaniu,  oraz  wezwał  uczestników 

postępowania  do  wzięcia  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym.  Termin  na  zgłoszenie 

przystąpienia, zgodnie z art. 185 ust. 2 ustawy Pzp, upłynął w dniu  9 lipca 2018 r. (dzień 8 

lipca 2018 r. wypadał w niedzielę a zatem, zgodnie z art. 185 ust. 8 ustawy Pzp jeżeli koniec 

termin

u  do  wykonania  czynności  przypada  na  sobotę  lub  dzień  ustawowo  wolny  od  pracy, 

termin upływa dnia następnego po dniu lub dniach wolnych od pracy).  

Do  postępowania  odwoławczego,  w  dniu  9  lipca  2018  r.,  przystąpił  wykonawca 

ELFEKO  S.A.  81-061  Gdynia,  ul.  Hutnicza  20A 

(dalej  „przystępujący”),  zgłaszając  swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego.  

Zamawiający  w  dniu  16  lipca  2018  r.,  przed  otwarciem  posiedzenia  wyznaczonego  

na dzień 17 lipca 2018 r., złożył odpowiedź na odwołanie w której wniósł o jego oddalenie.  

W zakresie dotyczącym niezgodności oferty złożonej przez przystępującego z treścią 

SIWZ wskazał, że: 

Przystępujący  zaoferował  przekładniki  prądowe  o  przekładni  500-1000/5/5/5/5/5  A  

i  pięciu  rdzeniach,  w  tym  dwa  o  klasie  0,2S  FS5  i  trzy  o  klasie  5P20.  Ponieważ 

przekładnik  (rdzeń  przekładnika)  klasy  0,2S  FS5  spełnia  wymagania  jak  dla  klasy  0,5. 

Zamawiający  dopuścił  możliwość  zastosowania  przekładników  prądowych  o  polach 

liniowych 110 kV o parametrach lepszych niż określone w SIWZ a zatem przystępujący 

oferując produkt lepszy, spełnił wymagania minimalne określone przez zamawiającego. 

Przystępujący  zaoferował  w  polach  transformatorowych  rozdzielnicy  GIS  110  kV 

przekładniki  prądowe  123  kV  o  przekładni  20-400/5/5/5/5  i    czterech  rdzeniach,  w  tym 

jeden  o  klasie  0,2  FS5  i  trzy  o  klasie  5P20  a  zatem  spełniające  wymagania 

zamawiającego,  gdyż  oferowane  przekładniki  posiadają  wymagane  cztery  rdzenie  

i  posiadają  uzwojenie  pierwotne,  które  mają  możliwość  załączenia  na  wymagany  prąd 

400A.  Zastosowanie  w  tym  rozwiązaniu  uzwojenia  pierwotnego  przełączalnego  

(o  zakresie  200 

–  400  A)  jest  dodatkową funkcją,  niewymaganą  przez  zamawiającego, 

ale  tez  nie  ograniczającą  podstawowego  wymagania  w  postaci  zastosowania 

przekładnika prądowego 110 V i prądzie pierwotnym 400A. 

Nietrafiony  jest  również  zarzut  odwołującego,  że  oferowana  przez  przystępującego 

rozdzielnica  nie  spełnia  wymogu  w  postaci  łukoochronności  rozdzielni.  Jego  zdaniem 

odwołujący  błędnie  sugeruje,  że  zamawiający  żądał  rozdzielnicy  SN  z  odpornością  

na  łuk  wewnętrzny  wg  klasyfikacji  IAC:  AFLR.    Wymogi  dotyczące  łukoochronności 

dotyczą  bowiem  rozdzielni  a  ta  jest  czym  innym  niż  rozdzielnica.  Podnosił  również,  

że  wymóg  łukoochronności  rozdzielni  można  uzyskać  na  wiele  sposobów,  o  czym 

stanowią  obowiązujące  Polskie  Normy.  Te  kwestie  ustalane  będą  pomiędzy 

zamawiającym  a  wybranym  wykonawcą  na  etapie  wykonywania  poszczególnych 

projektów  wykonawczych,  których  zamawiający,  zgodnie  z  SIWZ,  nie  żądał  na  etapie 

składania ofert ostatecznych. 

Zamawiający  wzywał  przystępującego,  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  do  złożenia 

wyjaśnień  w  zakresie  czy  rozdzielnica  SN  typu  NXPlusC,  którą  zamieścił  on  w  swojej 

ofercie,  spełnia  wymogi  łukoochronności.  W  odpowiedzi  na  pytanie  zamawiającego 

przystępujący  wyjaśnił,  że  zastosowana  przez  niego  rozdzielnica  spełnia  wymóg 

odporności na łuk wewnętrzny wg klasyfikacji IAC: AFL.   

W  zakresie  w  jakim  odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  art.  87  ust.  1 

ustawy  Pzp  poprzez  prowadzenie  negocjacji  z  przys

tępującym,  w  wyniku  której  dokonano 

zmiany  treści  jego  oferty  zamawiający  wyjaśnił,  że  korespondencja  prowadzona  pomiędzy 

nim a przystępującym miała jedynie na celu wyjaśnienie treści oferty ostatecznej w zakresie 

parametrów technicznych rozdzielnicy SN typu NXPlusC produkcji Siemens Sp. z o.o. Z kolei 

z

ałączony  do  oferty  ostatecznej  rysunek  –  Rzut  przyziemia  miał  jedynie  na  celu  pokazanie 

głównych  zmian  konstrukcyjnych  budynku,  które  będą  wymagały  wykonania  projektu 

zamiennego,  nie  zaś  rozplanowaniu  lokalizacji  jakichkolwiek  urządzeń  w  budynku,  w  tym 

rozdzielnicy SN.  

Odnosząc  się  do  zarzutu,  że  przystępujący  nie  spełnił  wymagań  SIWZ  albowiem  

do  oferty  ostatecznej  dołączył  kartę  katalogową  kabla  typu  YAKXS  1x300RMC  w  języku 

angielskim  zauważył,  że  odrzucenie  oferty  może  nastąpić  jedynie  w  przypadkach  gdy 

niezgodność  oferty  z  treścią  SIWZ  ma  charakter  istotny  i  nieusuwalny.  Tymczasem  wraz  

z  pismem  z  dnia  12  lipca  2018  r.  przystępujący  złożył  kartę  katalogową  kabla  w  języku 

polskim a komisja przetargowa pot

wierdziła jego zgodność z SIWZ. ponadto zauważył, że dla 

oceny czy kabel ten spełnia parametry opisane w SIWZ nie było konieczne uzyskanie karty 

katalogowej w języku polskim. Istotne dane techniczne opisane są parametrami i symbolami 

technicznymi  w  ogólnie  obowiązującej  skali  miar  SI  i  przyjętej  symbolice,  pozostałe  opisy 

mają  znaczenie  drugorzędne  albowiem  nie  wpływają  na  ocenę  oferty  w  zakresie  w  jakim 

parametry te są istotne dla zamawiającego. 

W  zakresie  w  jakim  odwołujący  zarzucił,  że  przystępujący  nie  dołączył  do  oferty 

ostatecznej karty katalogowej dla rozdzielnicy  w izolacji gazowej a jedynie ulotkę zauważył, 

że zamawiający  w  SIWZ  nie sprecyzował  co rozumie  pod  pojęciem karty katalogowej. Tym 

samym  za  taką  należy  uznać  dokument  w  którym  zostały  zaprezentowane  wszystkie  dane 

urządzenia,  a  przede  wszystkim  jego  rodzaj  i  charakter,  które  były  niezbędne  do  ustalenia 

przez zamawiającego czy rozdzielnica spełnia wymagania określone w SIWZ. 

K

rajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, 

na 

podstawie 

zebra

nego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w szcz

ególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, postanowieniami SIWZ, 

korespondencją prowadzoną pomiędzy zamawiającym a wykonawcami, po zapoznaniu 

się  z  odwołaniem,  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  też  stanowisk  stron  złożonych 

ustnie do protokołu w toku rozprawy ustaliła i zważyła, co następuje.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  

o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Jed

nocześnie Izba stwierdziła, że odwołującemu przysługiwało prawo do skorzystania 

ze  środka  ochrony  prawnej,  gdyż  wypełniono  materialnoprawną  przesłankę  interesu  

w uzyskaniu zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp kwalifikowaną możliwością 

poniesienia  szkody, 

będącej  konsekwencją  zaskarżonej  w  odwołaniu  czynności.  Wnoszący 

odwołanie jest wykonawcą w rozumieniu art. 2 pkt 11 ustawy Pzp i ubiega się o udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Oferta  odwołującego,  zgodnie  z  kryteriami  oceny  ofert,  byłaby 

ofertą  najkorzystniejszą  w  sytuacji,  gdyby  oferta  przystępującego  została  odrzucona  jako 

niezgodna  z  treścią  SIWZ.  W  wyniku  czynności  zamawiającego  odwołujący  został  zatem 

pozbawiony możliwości uzyskania niniejszego zamówienia. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  

o  zamówienie  publiczne,  nadesłanej  przez  zamawiającego  do  akt  sprawy  w  kopii 

potwierdzonej  za  zgod

ność  z  oryginałem,  w  tym  w  szczególności  z  treści  ogłoszenia  

o  zamówieniu,  treści  SIWZ,  oferty  ostatecznej  przystępującego  złożonej  w  postępowaniu, 

treści  pism  kierowanych  do  przystępującego  w  postępowaniu  oraz  odpowiedzi  na  nie  oraz 

dopuściła i przeprowadziła dowody zgłoszone przez strony i uczestnika postępowania. 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje. 

Izba,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w  szczególności 

powyższe  ustalenia  oraz  zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszła  

do  przekonania,  iż  sformułowane  przez  odwołującego  zarzuty  nie  znajdują  oparcia  

w  ustalonym  stanie  faktycznym  i  prawnym,  a  tym  samym  rozpoznawane  odwołanie  nie 

zasługuje na uwzględnienie. 

Odnośnie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy pzp poprzez nie odrzucenie 

oferty  przystępującego,  jako  niezgodnej  z  ustawą  i  treścią  SIWZ  –  Izba  uznała  zarzut  

za niezasadny 

Na wstępie należy zauważyć, że postępowanie przed Krajową Izbą Odwoławczą jest 

postępowaniem kontradyktoryjnym. Z jego istoty wynika, że spór toczą Strony postępowania  

i  to  one  mają  obowiązek  przedstawiania  dowodów,  z  których  wywodzą  określone  skutki 

prawne.  Ponadto,  zgodnie  z  art.  14  ustawy  Pzp 

do  czynności  podejmowanych  przez 

zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego stosuje 

się  przepisy  ustawy  z  dnia  23  kwietnia  1964  roku  -  Kodeks  cywilny  (dalej  „KC”),  jeżeli 

przepisy  ustawy  Pzp 

nie  stanowią  inaczej.  Zgodnie  z  art.  6  KC  ciężar  udowodnienia  faktu 

spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne.  Przepis  ten  wyraża  dwie 

ogólne  reguły,  a  mianowicie  wymaganie  udowodnienia  powoływanego  przez  stronę  faktu, 

powodującego powstanie określonych skutków prawnych oraz usytuowanie ciężaru dowodu 

danego faktu po stronie osoby, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Reguła ta z kolei 

znajduje swoje odzwierciedlenie w przepisie regulującym zasady prowadzenia postępowania 

odwoławczego  przez  Krajową  Izbą  Odwoławczą  tj.  w  art.  190  ust.  1  ustawy  Pzp,  zgodnie  

z  którym  to  Strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać 

dowody  dla  stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Na te  zasady  zwracały 

również  uwagę w  swoich wyrokach  sądy  powszechne  tak  np.  Sąd  Okręgowy  w Warszawie  

V 

Wydział Cywilny Odwoławczy, w Wyroku z dnia 8 kwietnia 2008 r. (sygn. akt V Ca 571/08) 

stwierdzając, że kontradyktoryjny charakter postępowania odwoławczego przed Krajową Izbą 

O

dwoławczą  pozostawia  inicjatywę  dowodową  stronom,  nie  nakładając  na  Izbę  obowiązku 

ustalenia  prawdy  materialnej,  podobnie 

Sąd  Okręgowy  w  Katowicach  XIX  Wydział 

Gospodarczy Odwoławczy w Wyroku z 19 marca 2008 r. (sygn. akt XIX Ga 92/08) stwierdza, 

że  w  postępowaniu  odwoławczym  przed  KIO  to  strony  postępowania,  a  nie  Izba  winna 

poszukiwać  i  wykazać  dowody  na  poparcie  swoich  twierdzeń.  Przenosząc  to  na  realia 

niniejszej  sprawy  należy  stwierdzić,  że  rolą  odwołującego  jest  przedstawienie  argumentów 

wskazujących,  że  oferta  przystępującego  winna  być  uznana  za  niezgodną  z  treścią  SIWZ  

i jako taka odrzucona, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy Pzp.  

Odwołujący  podnosił,  że  oferta  przystępującego  jest  niezgodna  z  wymaganiami,  

a  n

iezgodności  tej  upatrywał  między  innymi  w  tym,  iż  wykonawca  ten  w  swojej  ofercie 

zaoferował  urządzenie  produkcji  Siemens  Sp.  z  o.o.  o  parametrach  innych,  niż  

te sprecyzowane w SIWZ. Izba ustaliła, że zamawiający w załączniku nr 4 do SIWZ  – Opis 

przedmio

tu zamówienia, załącznik nr 2 – dokumentacja wymienił w pkt V. Wytyczne Budowy 

Stacji 110/20/10 kV R-

107 Wrocław Kurkowa wraz z Aneksem nr 1 (dalej „Wytyczne budowy 

s

tacji”).  Zgodnie z  tym  dokumentem  w  pkt  5 (Rozdzielnia  wysokiego napięcia 110 kV)  ppkt 

5.2.  (Obwody  pierwotne  110  kV)

,  w  części  opisującej  wyposażenie  rozdzielni  znalazły  

się  następujące  zapisy:  w  literze  a)  „przekładniki  prądowe  składające  się  z  5  rdzeni 

prądowych  o  przekładni  500-1000/5/5/5/5/5  A,  z  których  jeden  rdzeń  klasy  0,2S  FS5 

wydzielony  będzie  dla  pomiaru  energii,  jeden  rdzeń  klasy  0,5  wydzielony  będzie  dla 

pomiarów  lokalnych,  pozostałe  klasy  5P20  przeznaczone  będą  dla  zabezpieczeń”;  litera  b) 

zaś  miała  następujące  brzmienie:  „4-rdzeniowe  przekładniki  prądowe  123  kV  o  przekładni 

400/5/5/5/5/ A z których jeden rdzeń klasy 0,2S FS5 wydzielony będzie dla pomiaru energii, 

pozostałe  klasy  5P20  przeznaczone  będą  dla  zabezpieczeń”.  Zgodnie  z  SIWZ  (Etap 

składania  ofert  ostatecznych)  Zamawiający,  w  Rozdziale  4  –  Postępowanie,  pkt  4.2.  Opis 

sposobu  przygotowania  oferty  ppkt  4.2.1  zawartość  oferty,  zażądał  aby  wykonawcy 

składający  ofertę  przedłożyli  prawidłowo  wypełnioną  i  podpisaną  tabelę  „Wykazu 

podstawowych  urządzeń  do  wyposażenia  i  podłączenia  stacji  R107  Kurkowa”  (wg  wzoru  

w  załączniku  nr  2  do  SIWZ)”  wraz  z  kartami  katalogowymi  urządzeń  wskazanych  w  ww. 

Wykazie.  Przystępujący,  wraz  z  ofertą,  przedłożył  tabelę  oraz  wskazał  w  niej,  iż  zaoferuje 

rozdzielnicę  110  kV  produkcji  Siemens  Sp.  z  o.o.  Z  załączonego  do  oferty  schematu 

gazowego  rozdzielnicy  110  kV  wynika,  że  urządzenie  zaoferowane  przez  przystępującego 

dla 

przekładników  prądowych  składających  się  z  5  rdzeni  prądowych  o  przekładni  

1000/5/5/5/5/5  A,  posiadają  dwa  rdzenie  (zamiast  jednego)  klasy  0,2S  FS5  pozostałe 

zaś  klasy  5P20,  natomiast  dla  przekładników  prądowych  składających  się  z  4  rdzeni 

zastosowano 

przekładnię  200-400/5/5/5/5/  A  (zamiast  przekładni  400/5/5/5/5/  A). 

Zamaw

iający i przystępujący wskazywali, że zmiana opisywanych wyżej parametrów nie jest 

równoznaczna  z  tym,  iż  zaoferowana rozdzielnica 110 kV  produkcji  Siemens Sp.  z  o.o.  nie 

spełnia  wymagań  SIWZ.  Parametry  oferowanego  urządzenia  są  bowiem  lepsze  w  tym 

znaczen

iu,  że  oprócz  spełniania  wymogów  podstawowych  opisanych  przez  zamawiającego 

posiada ono funkcje dodatkowe, wprawdzie nie sprecyzowane w Wytycznych budowy stacji, 

ale bez wpływu na parametry podstawowe.  

I  tak  zamiana 

przekładnika  klasy  0,5  na  przekładnik  klasy  0,2S  FS5  jest  w  istocie  zmianą 

polegającą na zastosowaniu przekładnika o parametrach lepszych w tym znaczeniu, że obok 

spełniania wymagań jak dla przekładnika 0,5 przekładnik klasy 0,2S FS5 charakteryzuje się 

tym,  że  uzyskane  pomiary  są  o  większej  dokładności.  Z  przedłożonego  przez 

przystępującego  na  rozprawie  dowodu  –  opinii    wystawionej  przez  Instytut  Energetyki  

Instytut Badawczy wynika, iż zgodnie z definicją klasy dokładności przekładnik o klasie 0,2 

dopuszcza mniejsze błędy pomiarowe niż przekładnik klasy 0,5. Zatem klasa dokładności 0,2 

zapewnia  dokładność  pomiaru  wyższą,  niż  klasa  0,5,  bez  wpływu  na  inne  parametry 

urządzenia. 

W  zakresie  natomiast  w  jakim 

dla  przekładników  prądowych  składających  się  z  4  rdzeni 

zastosowano 

przekładnię  200-400/5/5/5/5/  A  (zamiast  przekładni  400/5/5/5/5/  A)  zmiana  

ta  sprowadza  się  do  zastosowania  uzwojenia  pierwotnego  przełączalnego.  Również  

t

o  rozwiązanie  przewiduje  wprawdzie  funkcję  dodatkową,  nie  przewidzianą  przez 

zamawiającego  w  SIWZ,  nie  ograniczając  jednak  możliwości  zastosowania  przekładnika 

prądowego  110  kV  o  prądzie  pierwotnym  400A  a  zatem  o  takim,  jaki  był  wymagany  przez 

zamawiającego, pozostając bez wpływu na inne parametry urządzenia. 

W  ocenie  Izby  samo  zastosowanie  parametrów  urządzenia  innych  niż  wskazane 

przez  zamawiającego  w  SIWZ  nie  dowodzi,  że  nie  spełnia  ono  wymagań  opisywanych  

w  SIWZ  i  może  być  jak  takie  podstawą  dla  uznania,  że  oferta  taka  podlega  odrzuceniu. 

Należy  bowiem  wskazać,  że zastosowanie dyspozycji  art.  89 ust.  1 pkt 2 ustawy  Pzp,  jako 

podstawy  odrzucenia  oferty  wykonawcy,  co  znalazło  szerokie  omówienie  w  doktrynie, 

orzecznictwie sądów okręgowych i Izby może mieć miejsce tylko w przypadku, gdy rzeczona 

niezgodność  treści  oferty  z  SIWZ  ma  charakter  zasadniczy  i  nieusuwalny  (ze  względu  

na zastrzeżenie obowiązku poprawienia oferty wynikające z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp).  

Powinna  ona 

dotyczyć  sfery  niezgodności  zobowiązania  zamawianego  w  SIWZ  

oraz  zobowiązania  oferowanego  w  ofercie  lub  polegać  na  sporządzeniu  i  przedstawieniu 

of

erty w sposób niezgodny z wymaganiami SIWZ (z zaznaczeniem, iż chodzi tu o wymagania 

SIWZ  dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i  potwierdzenia  zobowiązania/  świadczenia 

ofertowego,  a  więc wymagania,  co do  treści  oferty,  a nie wymagania co do  jej formy, które 

również tradycyjnie są pomieszczane w SIWZ). Istotnym przy tym jest aby możliwe było nie 

tylko wskazanie ale też wykazanie na czym konkretnie niezgodność ta polega - co konkretnie 

w  ofercie  nie  jest  zgodne  i  w  jaki  sposób  z  konkretnie  wskazanymi,  skwantyfikowanymi  

i  ustalonymi  fragmentami  czy  normami  SIWZ,  ewentualnie  uzupełniającymi  treść  SIWZ 

modyfikacjami,  wyjaśnieniami  i  odpowiedziami  zamawiającego.  Dla  uznania  oferty  

za  niezgodną  z  SIWZ  i  odrzucenia  jej  na  podstawie cytowanego  przepisu  ustawy  Pzp 

konieczne jest wykazanie ponad wszelką wątpliwość, że oferowany przedmiot nie odpowiada 

treści  SIWZ.  Nie  jest  w  takim  wypadku  wystarczające  zasianie  wątpliwości  co  do  cech 

przedmiotu, 

czy  też  jego  zgodności  z  dokumentacją.  Powyższe  wymaga  zidentyfikowania  

w sposób niezbity przedmiotu oferty, jako niezgodnego z treścią SIWZ. 

W ocenie Izby odwołujący, w toku postępowania nie zdołał wykazać, że zaoferowane 

przez  przystępującego  urządzenie  produkcji  Siemens  Sp.  z  o.o.,  które  zaproponował  

w  swojej  ofercie  nie 

spełniało  wymagań  SIWZ.  Odwołujący  na  potwierdzenie  swojej 

argumentacji  nie  przedstawił  podczas  rozprawy  żadnych  dowodów  argumentując  jedynie,  

że o niezgodności z treścią SIWZ świadczy, że parametry urządzenia były inne niż opisane 

przez  zamawiającego.  Tymczasem  jak  wynika  ze  stanowiska  zamawiającego,  co  zostało 

poparte  dowodem w postaci opinii przedłożonej na rozprawie przez przystępującego, sama 

niezgodność co do opisanych parametrów nie świadczy w tym przypadku o braku spełniania 

wymagań ile o zaoferowaniu rozwiązania, które spełniając wymagania podstawowe,  oferuje 

dodatkowe  funkcjonalności  (większą  dokładność  pomiarów  czy  zastosowanie  uzwojenia 

pierwotnego  przełączalnego).  Odwołujący,  w  toku  rozprawy,  nie  przedstawił  żadnych 

dowodów,  że  taka  zmiana  parametrów  urządzenia  powoduje,  że  nie  spełnia  ono  wymagań 

opisanych  w  SIWZ,  nie  przedstawił  też  żadnej  argumentacji  wskazującej,  że  twierdzenia 

zamawiającego są niezgodne z prawdą. 

Odwołujący  wskazywał  również  na  niezgodność  oferowanego  urządzenia  

– rozdzielnicy produkcji Siemens Sp. z o.o. z treścią SIWZ z tego powodu iż, jego zdaniem, 

nie  spełnia  ona  wymogu,  że  jej  konstrukcja  powinna  być  łukoochronna.  Wywodził,  

że  rozdzielnica  nie  spełnia  wymogu  łukoochronności  albowiem  jeden  z  jej  przedziałów 

(przedzia

ł  szyn  zbiorczych)  nie  ma  odporności  łukowej  z  tyłu  rozdzielnicy  (zgodnie  z  kartą 

katalogową tego urządzenia rozdzielnica spełnia parametr łukoochronności jedynie od strony 

przedniej  i  bocznej 

–  AFL),  tymczasem  zamawiający  zażądał  aby  wykonawca  zaoferował 

urządzenie o klasie AFLR. Z przytaczanych przez odwołującego zapisów SIWZ  – Wytyczne 

budowy stacji wynika, że zamawiający w pkt 7. Rozdzielnia 20 kV i 10 kV, ppkt 7.1 – Wymogi 

dla  rozdzielni  SN,  ppkt  7.1.1.  Rozdzielnica  w  izolacji  SF6  zawarł  następujące  wymaganie: 

„Rozdzielnia  winna  być  trójfazowa  w  obudowie  metalowej.  Dla  ochrony  personelu 

obsługującego  (przed  skutkami  łuku)  rozdzielnia  powinna  mieć  konstrukcję  łukoochronną”. 

Zamawiający argumentował, że zarzut odwołującego nie zasługuje na uwzględnienie choćby 

z  tego  powodu,  że  wymóg  w  zakresie  łukoochronności  został  postawiony  w  stosunku  

do  rozdzielni  (pomieszczenie  wraz  z  zainstalowanymi  w  nim  urządzeniami),  nie  zaś 

rozdzielnicy  a  odwołujący  upatruje  tej  niezgodności  w  parametrach  samej  rozdzielnicy. 

Wp

rawdzie  zamawiający  w  dokumentacji  przetargowej  nie  wprowadził  definicji  tych  pojęć, 

jednakże  wiele  zapisów  SIWZ  wyraźnie  wskazywało  na  rozróżnienie  pomiędzy  rozdzielnią  

a rozdzielnicą (tak np. na str. 21 wytycznych budowy rozdzielni znalazł się zapis: „Dopuszcza 

się  ustawienie  rozdzielnic  SN  w  dowolnej  odległości  od  ściany  rozdzielni  z  zachowaniem 

wymaganych  wymiarów  przestrzeni  eksploatacyjnej  oraz  minimalnych  szerokości  przejść  

i  wyjść  awaryjnych”).  W  tym  zakresie  Izba  podziela  stanowisko  zamawiającego,  iż  z  treści 

SIWZ, 

w  szczególności  z  zapisów  zawartych  w  Wytycznych  budowy  rozdzielni  wynika,  

że pojęcia rozdzielni i rozdzielnicy należy rozumieć w znaczeniu jakie zostało przedstawione 

w  p

iśmie procesowym  zamawiającego.  Nie można  zatem  utożsamiać  wymagań stawianych 

rozdzielni 

z  wymaganiami  odnoszącymi  się  do  rozdzielnicy  a  zamawiający  w  żadnym  

z dokumentów przekazywanych wykonawcom w toku postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego nie definiował klasy odporności na łuk wewnętrzny dla rozdzielnicy SN.  

Ponadto,  nawet  gdyby  uznać,  jak  twierdzi  odwołujący,  że  powyższe  pojęcia  te  były 

stosowane  w  SIWZ  wymiennie 

i  nie  było  jasne  dla  odwołującego  do  czego  wymaganie  

to  odnosić,  Izba  zwraca  uwagę,  że  zarzut  odwołującego  w  zakresie  niezgodności  z  treścią 

SIWZ polega na tym, że zamawiający zażądał rozdzielnicy o odporności AFLR, podczas gdy 

przystępujący  zaoferował  rozdzielnicę  klasy  AFL.  Takie  stanowisko  Odwołującego  stanowi 

nadinterpretację  postanowień  SIWZ.  Zamawiający  wymagał  aby  rozdzielnia  miała 

konst

rukcję  łukoochronną,  nie  określał  natomiast  wymagań  co  do  klasy  łukoochronności.  

Nie  ulega  wątpliwości  (fakt  niesporny),  że  zaoferowane  urządzenie  produkcji  Siemens  

Sp. z o.o. taki wymóg spełnia albowiem posiada klasyfikację odporności na łuk wewnętrzny 

IAC AFL 25 kA 1s. Oznaczenie to wskazuje, że spełniony został wymóg łukoochronności dla 

rozdzielnicy  od  strony  przedniej  i  bocznej,  jedynie  strona  tylna  pozbawiona  jest 

łukoochronności. Nie oznacza to jednak, że nie jest możliwe zastosowanie tego urządzenia, 

albowiem  możliwe  jest  ich  takie  usytuowanie  w  rozdzielni  aby  zapewnić  bezpieczeństwo 

osób zajmujących się obsługą rozdzielni. Odwołujący podczas rozprawy nie zakwestionował, 

że rozdzielnica którą zaproponował  w swojej ofercie przystępujący nie może być  ustawiona 

jako przyścienna czy też, że nie są możliwe inne rozwiązania takie jak np. zamontowanie ich 

jako odsunięte  od  ściany  i  zabudowanie przestrzeni  pomiędzy  rozdzielnicą a ścianą.  Swoje 

stanowisko  odnośnie  niezgodności  co  do  treści  SIWZ  opierał  jedynie  na  twierdzeniu,  

że  zaoferowane  urządzenie  nie  charakteryzuje  się  klasą  odporności  na  łuk  wewnętrzny  

wg  klasyfikacji  IAC:  AFL  zamiast  AFLR,  tymczasem  wymaganie  takie  nie  znalazło  się  

w dokumentacji przetargowej. 

Kolejna  kwestia  podnoszona  przez  odwołującego,  dotycząca  niezgodności  oferty  

z  treścią  SIWZ  dotyczy  braku  załączenia  przez  przystępującego  karty  katalogowej  dla 

rozdzielnicy  w  izolacji  gazowej.  Z

amawiający  w  Rozdziale  4  –  Postępowanie,  pkt  4.2.  Opis 

sposobu  przygotowania  oferty  ppkt  4.2.1  zawar

tość  oferty,  zażądał  aby  wykonawcy 

składający  ofertę  załączyli  Wykaz  podstawowych  urządzeń  oraz  karty  katalogowe  tych 

urządzeń.  W  ocenie  odwołującego  załączony  dokument  dotyczący  rozdzielnicy  w  izolacji 

gazowej  do  145  kV  40  kA  3150A  seria  8DN8  produkcji  Si

emens  Sp.  z  o.o.  nie  jest  kartą 

katalogową  a  jedynie  ulotką.  Tym  samym  nie  spełnia  wymagań  zamawiającego  opisanych  

w SIWZ, co powinno skutkować odrzuceniem złożonej przez przystępującego oferty.  

W  tym  zakr

esie  Izba  również  uznała  zarzut  odwołującego  za  nieuzasadniony  

i  nie  mający  oparcia  w  wymaganiach  SIWZ.  W  pierwszej  kolejności  należy  zauważyć,  

że  zamawiający  nie  opisał  w  treści  dokumentacji  przetargowej  jaką  zawartość  winna  mieć 

załączona  do  Wykazu  podstawowych  urządzeń  karta  katalogowa.  Nie  istnieje  również 

przepis prawa powszechnie obowiązującego, który wprowadzałby definicję karty katalogowej 

i określał jej niezbędne, kluczowe elementy. Nie ulega wątpliwości, że celem żądania ich było 

potwierdzenie  czy  oferowane  urządzenia  spełniają  wymagania  SIWZ.  Tym  samym  należy 

uznać, że każdy dokument, w tym dołączony przez przystępującego, który prezentuje samo 

urządzenie,  wskazuje  jego  typ,  model,  producenta  i  opisuje  dany  model  w  sposób 

umożliwiający  potwierdzenie,  że  spełnione  zostały  wymagania  zamawiającego,  będzie 

dokumentem, który może być uznany za kartę katalogową tego urządzenia. 

Mając  powyższe  na  uwadze  Izba  nie  znalazła  podstaw  do  uwzględnienia  zarzutu 

skierowanego  wobec  oferty  przystępującego.  W  ocenie  Izby  odwołujący  nie  podołał 

ciążącemu na  nim  obowiązkowi  wykazania,  że oferta  przystępującego nie odpowiada treści 

SIWZ. 

Nie doszło tym samym, w ocenie Izby, do naruszenie art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp  

w  ten  sposób,  że  w  wyniku zaniechania zamawiającego polegającego  na braku  odrzucenia 

oferty  złożonej  przez  przystępującego,  nie  zostały  zachowane  zasady  uczciwej  konkurencji 

oraz równego traktowania wykonawców. 

Izba uznała za niezasadny zarzut naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy pzp poprzez zmianę treści 

oferty oraz prowadzenie negocjacji 

z przystępującym 

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy Pzp w toku badania i oceny ofert zamawiający może 

żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  ich  treści.  Niedopuszczalne  jest  jednak 

prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty 

oraz, 

z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany  w jej treści. Zasada ta 

ma  na  celu  realizację  zasady  zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców wyrażonej w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

W  niniejszym  postępowaniu  zamawiający  skorzystał  z  przysługującego  mu 

uprawnienia,  wzywając  przystępującego  pismem  z  dnia  28  maja  2018  r.  do  złożenia 

wyjaśnień  w  zakresie  czy  oferowana  przez  tego  wykonawcę  rozdzielnica  SN  produkcji 

Siemens  Sp.  z  o.o.  spełnia  wymóg  łukoochronności  rozdzielnicy  w  jej  ustawieniu 

wolnostojącym.  Wskazywał  przy  tym,  że  zgodnie  z  załączonym  do  oferty  ostatecznej 

rysunkiem „Rzut przyziemia” rozdzielnica została usytuowana jako wolnostojąca, tymczasem 

z  karty  katalogowej  tego  urządzenia  wynika,  że  klasa  odporności  na  łuk  wewnętrzny 

oferowanej  rozdzielnicy  SN  to  AFL 

a  zatem  nie  został  spełniony  wymóg  łukoochronności  

z tyłu rozdzielnicy. W odpowiedzi na powyższe przystępujący wyjaśnił, odpowiadając pismem 

z dnia 4 czerwca 2018 r., że oferowane urządzenie spełnia wymagania łukoochronności przy 

jej ustawieniu wolnostojącym, na okoliczność czego załączył certyfikat zgodności wystawiony 

przez  Instytut  Energetyki  z  Warszawy.  Wyjaśnił  jednocześnie,  że  oferowana  rozdzielnica 

może zostać ustawiona jako wolnostojąca lub przyścienna. W uzupełnieniu wcześniejszego 

stanowiska,  w  piśmie  kierowanym  do  zamawiającego  w  dniu  6  czerwca  2018  r.  stwierdził,  

że  oferowane  urządzenie  będzie  w  wykonaniu  przyściennym.  Dodatkowo  nadmienił,  

że  załączony  do  oferty  rysunek  pn.  „Rzut  przyziemia”  nie  miał  na  celu  wskazanie 

usytuowania  rozdzielnicy  lub  też  prezentować  rozmieszczenie  jakichkolwiek  urządzeń  

w  budynku,  ale  miał  na  celu  pokazanie  zmian  konstrukcyjnych  budynku,  które  będą 

wymagały  projektu  zamiennego.  Odwołujący  podnosił,  że  powyższa  korespondencja 

pomiędzy  zamawiającym  a  przystępującym stanowiła niedozwolone przepisami ustawy  Pzp 

negocjacje dotyczące treści złożonej przez tego wykonawcę oferty.  

W  ocenie  Izby  zarz

uty  dotyczące  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów 

dotyczących  art.  87  ust.  1  Pzp,  poprzez  prowadzenie  negocjacji  zamawiającego  

z  p

rzystępującym  nie  zasługiwały  na  uwzględnienie.  Mając  na  uwadze  zgromadzony  

w sprawie materiał dowodowy, Izba uznała, że skierowane przez zamawiającego wezwanie 

do złożenia wyjaśnień, wynikało, jak przyznał zamawiający z informacji (pisma) odwołującego 

z  którego  wynikało,  że  oferowane  przez  przystępującego  urządzenie  nie  spełnia  wymagań 

łukoochronności i nie miało na celu uzupełnienie czy też zmianę treści oferty (np. w zakresie 

oferowanego  urządzenia)  a  jedynie  weryfikację  informacji  uzyskanych  od  odwołującego. 

Powyższe  potwierdzały,  zdaniem  Izby,  zarówno  wyjaśnienia  przystępującego  udzielone  

w  pismach  z  dnia  4  czerwca  2018  r.  oraz  6  czerwca  2018  r., 

jak  i  sama  treść  wezwania 

z

amawiającego.  

Kluczo

we  znaczenie  dla  oceny  czy  doszło  do  naruszenia  przepisu  art.  87  ust.  1 

ustawy  Pzp  poprzez  prowadzenie  negocjacji  dotyczących  treści  złożonej  przez 

przystępującego  oferty,  ma  ustalenie  jaki  był  charakter  dokumentu  załączonego  przez 

przystępującego  do  oferty  pn.  „Rzut  przyziemia”  i  co  było  celem  żądania  go  przez 

zamawiającego.  W  tym  miejscu  należy  wskazać,  że  zamawiający  w  Rozdziale  4  

–  Postępowanie,  pkt  4.2.  Opis  sposobu  przygotowania  oferty  ppkt  4.2.1  zawartość  oferty, 

zażądał  aby  wykonawcy  składający  ofertę  załączyli  do  niej  Koncepcję  budowy  stacji  R-107 

Kurkowa (w raz z jej powiązaniem z siecią WN i SN). Zamawiający w żadnym miejscu SIWZ 

nie wskazał  jaki  jest  cel żądania tego  dokumentu  ani też  nie opisał  elementów  jakie  należy  

w niej zaw

rzeć. Jednakże należy zauważyć, że zamawiający będąc wprawdzie w posiadaniu 

projektu budowalnego 

i i ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę stacji R-107 Kurkowa, 

dopuścił jednocześnie możliwość zmiany projektu budowlanego już na etapie budowy stacji. 

Zgodnie  z  pkt  I.1.  str

.  3  Wytycznych  budowy  stacji  zamawiający  dopuścił  wykonanie 

zamiennego  projektu  budowalnego  i  uzyskanie  zamiennego  prawomocnego  pozwolenia  

na  budowę  zaznaczając,  że  koszty  z  tym  związane  poniesie  wykonawca.  Przystępujący  

w  swojej  ofercie  ostateczne

j  zadeklarował  wykonanie  projektu  budowalnego  zamiennego. 

Jednocześnie  załączył  do  niej  koncepcję  (opracowaną  na  podstawie  projektu  budowlanego 

będącego  w  dyspozycji  zamawiającego)  celem  pokazania  na  rysunku  tych  zmian 

konstrukcyjnych, 

które przewiduje dokonać w celu dostosowania budynku do wymagań SIWZ 

w  zakresie  budowy  kablowni  pod  pomieszczeniem  rozdzielnicy  110  kV  i  umieszczeniem 

stanowisk transformatorów  mocy  w  budynku.  Zmiany  te,  pokazane w  koncepcji,  oznaczone 

zostały  kolorem  niebieskim  i  miały  na  celu  jedynie  (bo  taka  jest  rola  koncepcji)  wskazanie 

jednego  z  możliwych  rozwiązań  projektowych  w  tym  zakresie.  Nie  ulega  wątpliwości,  

że uszczegółowienie wymagań nastąpi na etapie wykonania samego projektu budowalnego 

zamiennego,  z  wykonaniem  którego  związana  jest  konieczność  dodatkowych  uzgodnień  

a  w  rezultacie  uzyskanie  pozwolenia  na  budowę.  Należy  się  zgodzić  z  zamawiającym,  

że nieistotne z punktu widzenia celu jakiemu służyć miała koncepcja był fakt rozmieszczenia 

elementów  takich  jak  rozdzielnica  110  kV  i  rozdzielnica  SN,  albowiem  to  zostanie  ustalone  

na etapie wykonania projektu budowlanego zamiennego. Tym samym nie sposób zgodzić się 

z  odwołującym,  że  ewentualna  zmiana  w  zakresie  ich  usytuowania  prowadziła  do  zmiany 

treści złożonej przez przystępującego oferty ostatecznej.  

W  zakresie  podnoszonych  przez  odwołującego  zarzutów  naruszenia  art.  3  ust.  1  ustawy  

z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy 

Pzp  poprzez  niewykluczenie  wykonawcy,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa 

przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ 

na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

oraz  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  nie  wezwanie  wy

konawcy  do  uzupełnienia 

dokumentów  mimo,  że  zamawiający  ma  taki  obowiązek  –  Izba  przedstawia  wspólną 

argumentację 

Na  wstępie  należy  wskazać,  że  dokonywana  kontrola    poprawności  działania 

zamawiającego,  w  ramach środków  ochrony  prawnej  ma miejsce  w  zakresie wyznaczonym 

treścią  zarzutów  odwołania  i  dotyczy  ich  zgodności  z  przepisami  ustawy  Pzp.  Zakres 

rozstrzygnięcia  -  zgodnie  z  art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp  wyznacza  treść  odwołania  

tj. 

kwestionowana  w  nim  czynność  a  przede  wszystkim  podniesione  przez  odwołującego 

zarzuty.  Zgodnie  z  treścią  tego  przepisu,  Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie 

były zawarte w odwołaniu. Ponadto, zgodnie z treścią art. 180 ust. 3 ustawy Pzp odwołanie 

powinno wskazywać czynność lub zaniechanie czynności zamawiającego, której zarzuca się 

niezgodność z przepisami ustawy Pzp, zawierać zwięzłe przedstawienie zarzutów, określać 

żądanie  oraz  wskazywać  okoliczności  faktyczne  i  prawne  uzasadniające  wniesienie 

odwołania. Określone w tym przepisie wymogi konstrukcyjne odwołania przesądzają, że treść 

zarzutu  nie  jest  ograniczona  wyłącznie  do  twierdzeń  zawartych  w  petitum  odwołania  ale 

winna 

również wskazywać na okoliczności faktyczne zawarte w dalszej jego treści. Jest to o 

tyle istotne, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej i sądów 

powszechnych,  wskazuje 

się  na  potrzebę  ścisłego  odczytywania  treści  zarzutów,  w  tym 

przede  wszystkim  niedopuszczalność  wykraczania  poza  ich  treść  (tak  np.  w  Wyroku  Sądu 

Okręgowego w Rzeszowie z dnia 18 kwietnia 2012 r. sygn. akt I Ca 117/12). W orzecznictwie 

Krajowej Izby Odwoławczej również ugruntowany jest pogląd, że o prawidłowości konstrukcji 

zarzutu  odwołania  nie  może  przesądzać  kwalifikacja  prawna  zaskarżonej  czynności, 

ponieważ ostatecznie to do Izby należy subsumpcja stanu faktycznego pod określoną normę 

prawną,  natomiast  kluczowe  znaczenie  ma  podanie  w  treści  odwołania  uzasadnienia 

faktycznego,  wyczerpującego  i  zawierającego  argumentację  pozwalającą  na  ocenę 

poprawności  czynności  zamawiającego,  które  kwestionuje  odwołujący.  Przenosząc 

powyższe  na  realia  rozpoznawanej  sprawy  Izba  zauważa,  że  w  części  odwołania 

zawierającej  uzasadnienie  faktyczne,  w  którym  zawarta  jest  argumentacja  odwołującego  

w  zakresie  wskazanych  w  petitum  powyższych  zarzutów,  brak  jest  wskazania  przyczyn  dla 

których  odwołujący  uznał,  że  zamawiający  naruszył  wymienione  wyżej  przepisy  ustawy, 

jakich  czynności  z  którymi  się  nie  zgadza  dokonał  zamawiający  czy  też  jakich  ewentualnie 

czynności  zamawiający  zaniechał,  co  stanowiło  podstawę  nieuwzględnienia  wskazanych 

przez odwołującego przepisów. 

W  związku  z  powyższym,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  

w sentencji.   

Zgodnie  bowiem  z  treścią  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp  Izba  uwzględnia  odwołanie, 

jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ 

na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Brak potwierdzenia zarzutów wskazanych 

w  odwołaniu  powoduje,  iż  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  nie  została  wypełniona 

hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. z dnia 7 maja 2018 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 972),   

w ty

m w szczególności  §  5 ust. 4. 

Przewodniczący:    …………………………… 

Członkowie:   

…………………………… 

……………………………