KIO 1805/18 WYROK dnia 21 września 2018 r.

Sygn. akt: KIO 1805/18 

WYROK 

 z dnia 21 

września 2018 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Bartosz Stankiewicz 

Protokolant: 

Klaudia Ceyrowska   

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  19 

września  2018  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  w  dniu  10  września  2018  r.  przez 

wykonawc

ę  Linde  Gaz  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakowie  przy  ul.  Prof.  Michała 

Życzkowskiego  17  (31-864  Kraków)  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Uniwersytecki 

Szpital Dziecięcy w Krakowie z siedzibą przy ul. Wielickiej 265 (30-663 Kraków) 

przy  udziale  wykonawcy  Air  Liquide  Polska  Sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  w  Krakowie  przy  ul. 

Jasnogórskiej  9  (31-358  Kraków),  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

1. Oddala 

odwołanie; 

Kosztami postępowania obciąża  wykonawcę  Linde Gaz Polska Sp. z  o.o.  z  siedzibą  w 

Krakowie  i  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000,00  zł 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  tego  wykonawcę  tytułem 

wpisu od odwołania.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  P

rawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego we Krakowie. 

Przewodniczący:      ……………………………. 

Sygn. akt: KIO 1805/18 

U z a s a d n i e n i e 

Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie zwany dalej „zamawiającym” prowadzi w 

t

rybie przetargu nieograniczonego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 

r. Prawo zamówień publicznych (t.j. - Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm.), zwanej dalej „Pzp”, 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę gazów technicznych, gazów 

medycznych  wraz  z  dzierżawą  urządzeń  do  podaży  tlenku  azotu  oraz  zbiorników  na  tlen 

ciekły (nr sprawy: EZP-271-2-34/2018), zwane dalej: „postępowaniem.  

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 19 maja 2018 r. pod nr 2018/S 095-215335.  

W  dniu  10 

września  2018  r.  wykonawca  Linde  Gaz  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Krakowie  zwany  dal

ej  „odwołującym”  wniósł  odwołanie  w  którym  wskazał,  że  zamawiający 

naruszył następujące przepisy: 

1.  art. 7 ust. 1 Pzp poprzez 

przeprowadzenie postępowania w sposób naruszający zasadę 

uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców,  przejrzystości  oraz 

p

roporcjonalności tj. poprzez bezzasadne wykluczenie odwołującego, co ogranicza krąg 

podmiotów uprawnionych do ubiegania się o udzielenie zamówienia w postępowaniu; 

2.  art. 24 ust. 1 pkt 12) w zw. z art. 26 ust. 3 oraz 26 ust. 4 Pzp poprzez 

wadliwe przyjęcie, 

że odwołujący nie wykazał spełnienia warunków udziału w postępowaniu lub nie wykazał 

braku podstaw do wykluczenia; 

3.  art.  89  ust  1  pkt  5)  Pzp  poprzez 

odrzucenie  oferty  pomimo,  że  brak  było  podstaw  do 

stwierdzenia naruszenia art.24 ust. 1 pkt 12) Pzp; 

oraz in

ne przepisy wymienione lub wynikających z uzasadnienia odwołania

W związku z postawionymi zarzutami odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania w całości; 

2)  uchylenie 

decyzji 

z

amawiającego  o  wyłączeniu  odwołującego  i  nakazanie 

z

amawiającemu  powtórzenie  czynności  badania  ofert  a  w  szczególności  uznanie,  że 

o

dwołujący złożył ofertę spełniającą wszelkie wymagania stawiane przez Ustawę i brak 

jest podstaw do wykluczenia o

dwołującego; 

równe traktowanie wszystkich wykonawców ubiegających się o to zamówienie publiczne 

w sposób zachowujący zasady uczciwej konkurencji. 

Odwołujący  podał,  że  legitymuje  się  interesem  w  uzyskaniu  zamówienia  będącego 

przedmiotem p

ostępowania, gdyż jest jednym z wykonawców zainteresowanych udziałem w 

p

ostępowaniu,  który  ma  prawo  złożyć  w  nim  ofertę.  Jednocześnie  odrzucenie  oferty  przez 

z

amawiającego  będące  skutkiem  decyzji  o  wykluczeniu,  wobec  której  wnosi  odwołanie 

naraża  odwołującego  na  szkodę  z  powodu  niemożności  uzyskania  odpłatnego  zamówienia 

publicznego. 

Odwołujący  wskazał,  że  pani  E.  S.  jest  obywatelem  amerykańskim.  Prawo 

amerykańskie nie zawiera wymogu określonego miejsca zamieszkania. Na podstawie  art. 6 

ustawy  z  dnia  4  lutego  2011  r.  Prawo  prywatne  międzynarodowe  „Prawo  właściwe 

stosowane  na  podstawie  przepisów  ustawy  niniejszej  obejmuje  także  przepisy  prawa 

publicznego,  które  według  tego  prawa  znajdują  zastosowanie  do  danego  stosunku 

prawnego

”.  W  jego  ocenie  przypadku  pani  E.  S.  takim  prawem  jest  prawo  Stanów 

Zjednoczonych Ameryki Północnej. Polski system prawa w art. 3 ust 1 ustawy z dnia 4 lutego 

2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe przewiduje sytuację, w której osoba nie ma stałego 

miejsca  zamieszkania,  tak  więc  w  rozumieniu  prawa  polskiego  dopuszczalna  jest  sytuacja 

braku  miejsca  zamieszkania  osoby  fizycz

nej.  Oznacza  to,  że  nie  da  się  wypełnić  wymogu 

wypełnienia  pola  „miejsce  zamieszkania”  w  formularzu  „zapytanie  o  udzielenie  informacji  o 

osobie

”  kierowanego  do  Ministerstwa  Sprawiedliwości  Biura  Informacyjnego  Krajowego 

R

ejestru Karnego. Wobec faktu, że funkcję członka rady nadzorczej Linde Gaz Polska sp. z 

o. o. Pani E. S. 

wypełnia w Polsce, dołączony dokument dotyczący Pani E. S. odnosi się do 

miejsca,  w  którym  znajduje  się miejsce jej  zwykłego  pobytu,  o  czym  świadczy  wystawienie 

pr

zez  Ministerstwo  Sprawiedliwości  -  Biuro  Informacyjne  Krajowego  Rejestru  Karnego 

zaświadczenia zalegającego w aktach sprawy. Powyższe potwierdza, że wymóg określony w 

art. 25 ust 1 pkt 1 -3 P

zp został przez odwołującego wypełniony. 

Dodatkowo, z najdalej id

ącej ostrożności procesowej, wobec niemożności wskazania 

miejsca  zamieszkania  z  powodów  opisanych  powyżej,  odwołujący  dołączył  dokument 

oświadczenia złożonego przed notariuszem o treści zgodnej z wymogami stawianymi przez 

art. 

25  Pzp.  Zapisu  znajdującego  się  w  treści  dokumentu  z  dnia  23  lipca  2018  nie  można 

traktować jako oświadczenia o miejscu zamieszkania  pani  E.  S.,  po  pierwsze  wobec faktu, 

że zgodnie z obowiązującym panią E. S. porządkiem prawnym nie da się w stosunku do niej 

użyć skutecznie pojęcia „miejsce zamieszkania”, a po drugie, wobec faktu, że złożone przez 

panią E. S. oświadczenie nie zawiera wskazania jej miejsca zamieszkania. W szczególności 

za takie wskazanie nie może być traktowany zapis pochodzący od notariusza odbierającego 

oświadczenie o treści „jak podaje zamieszkała w...”. 

Chybiony jest 

także zdaniem odwołującego wywód zamawiającego jakoby odwołujący 

w  przypadku  pani  E.  S. 

winien  złożyć  dokument  wystawiony  przez  Federalne  Biuro 

Sprawiedliwości, gdyż jak sam zamawiający argumentuje, taki dokument byłby wymagany w 

stosunku do osób mających miejsce zamieszkania na terenie Republiki Federalnej Niemiec. 

Wobec faktu, że taka przesłanka nie jest spełniona w przypadku  pani E. S. wymóg ten nie 

jest zasadny. 

W  ocenie  odwołującego  nie  jest  także  zasadny  wywód  zamawiającego  dotyczący 

wadliwości oświadczenia złożonego przez panią E. S. przed notariuszem w Rzeczypospolitej 

Polskiej.  Zarzut  ten  mógłby  się  utrzymać  jedynie  w  przypadku  wykazania  przez 

z

amawiającego,  że  pani  E.  S.  ma  miejsce  zamieszkania  poza  Rzeczpospolitą  Polską, 

natomiast  wobec  przytoczonej  powyżej  argumentacji  kryterium  miejsca  zamieszkania  w 

ogóle nie ma zastosowania w przypadku pani E. S., tak więc oświadczenie zostało złożone 

przed  notariuszem  kraju,  w  którym  toczy  się  postępowanie  w  ramach  którego  takie 

oświadczenie  jest  wymagane.  Odwołujący  przedstawił  swoje  stanowisko  w  odpowiedzi  na 

wezwania  z

amawiającego  otrzymane  w  trybie  art.  26  ust.  3  oraz  26  ust.  4  Pzp  wykazując 

brak podstaw do wykluczenia i spełnienie przez  niego wymogów sformułowanych w  art. 25 

Pzp.  Naruszenia  art.  26  ust.  3  oraz  26  ust.  4,  art.  89  ust.  1  pkt  5  Pz

p  były  skutkiem 

naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp. 

W  konkluzji  odwołujący  wskazał,  że  decyzja  zamawiającego  bezzasadnie  ogranicza 

krąg  podmiotów  uprawnionych  do  ubiegania  się  o  udzielenie  zamówienia  w  postępowaniu, 

co stanowi naruszenie zasad uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców oraz 

przejrzystości  wyrażanych  w  art.  7  ust.  1  Pzp.  Wskazał  także,  iż  to  właśnie  interes  i  cel 

zamawiającego miał na uwadze, gdyż racjonalnym wydaje się dopuszczenie jak największej 

liczby  w

ykonawców  do  złożenia  ofert  w  postępowaniu,  co  w  konsekwencji  prowadzi  do 

uzyskania  konkurencyjn

ej  ceny  produktów  i  obniżenia  wydatków  środków  publicznych  jest 

przede wszystkim obowiązkiem zamawiającego w świetle art.7 ust. 1 Pzp. 

W dniu 13 

września 2018 r. przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie 

zamawiającego zgłosił wykonawca Air Liquide Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie. 

Na posiedzeniu w dniu 19 września 2018 r. zamawiający złożył  oryginał odpowiedzi 

na odwołani, w której wniósł o oddalenie odwołania w całości oraz zasądzenie na jego rzecz 

kosztów postępowania.  

Krajowa  Izba  Odw

oławcza,  uwzględniając  dokumentację  postępowania,  dokumenty 

zgromadzone  w  aktach  sprawy  i  wyjaśnienia  złożone  na  rozprawie  przez  strony, 

us

taliła i zważyła, co następuje. 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  Pzp 

przes

łanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu zamówienia, 

a  naruszenie  przez  z

amawiającego  przepisów  Pzp  może  spowodować  poniesienie  przez 

niego 

szkody  polegającej  na  utracie  możliwości  uzyskania  zamówienia.  Nie  została 

wypełniona  także  żadna  z  przesłanek  ustawowych  skutkujących  odrzuceniem  odwołania, 

wynikających z art. 189 ust. 2 Pzp. 

Wykonawca  Air  Liquide  Polska  Sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  w  Krakowie  (zwany  dalej 

„przystępującym”)  stosownie  do  wymogów  art.  185  ust.  2  i  3  Pzp  skutecznie  przystąpił  do 

postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego.  Odwołujący  na  posiedzeniu 

niejawnym wskazał, że nie otrzymał informacji o zgłoszonym przystąpieniu. Izba ustaliła, że 

przystępujący  wysłał  ww.  informacje  na  dwa  adresy  poczty  elektronicznej  w  tym  na  adres 

odwołującego podany jako kontaktowy na jego stronie internetowej. Zgodnie z art. 185 ust. 2 

zd.  2  Pzp  zgłoszenie  przystąpienia  doręcza  się  Prezesowi  Izby  w  postaci  papierowej  albo 

elektronicznej  opatrzonej  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym,  a  jego  kopi

ę 

zamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie. Aby uczynić zadość ostatniemu z 

podanych  wyżej  wymagań,  analogicznie  do  przypadku  przekazywania  kopii  odwołania, 

wystarczy przesłać kopię przystąpienia za pomocą środków komunikacji elektronicznej (czyli 

drogą elektroniczną, faksem). W przywołanym powyżej przepisie ustawodawca uregulował w 

sposób  odmienny  obowiązek  wykonawcy  zgłaszającego  przystąpienie  w  odniesieniu  do 

Prezesa  Izby  i  do  s

tron  postępowania  odwoławczego  –  Prezesowi  Izby  należy  bowiem 

doręczyć  zgłoszenie  przystąpienia  w  określonej  tym  przepisem  formie,  natomiast 

z

amawiającemu  i  odwołującemu  kopia  tegoż  zgłoszenia  ma  być  jedynie  przesłana.  Tym 

samym  ustawodawca  nie  wymaga  od  w

ykonawcy  zgłaszającego  przystąpienie,  aby  w 

term

inie  3  dni  od  doręczenia  mu  kopii  odwołania  umożliwił  on  stronom  postępowania 

odwoławczego zapoznanie się z treścią zgłoszenia przystąpienia. Ma on jedynie obowiązek 

w  tym  terminie  przesłać  im  jego  kopię,  innymi  słowy  nadać  ją  za  pomocą  dopuszczonego 

przep

isami  sposobu  przesyłania  informacji,  chociażby  faksem  lub  drogą  elektroniczną.  W 

ocenie Izby przystępujący uczynił zadość obowiązkom nałożonym na niego w art. 185 ust. 2 

Pzp,  a  odwołujący  na  okoliczność  ich  niespełnienia  poprzestał  wyłącznie  na  słownych 

deklaracjach  przez  co 

nie  uprawdopodobnił,  iż  nie  otrzymał  pisma  ze  zgłoszeniem 

przystąpienia i w związku z tym nie mógł zapoznać się z jego treścią. 

Ponadto  na  posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron  i  uczestnika  postępowania 

odwołujący  stwierdził,  że  w  okolicznościach  przedmiotowej  sprawy  występuje  luka  prawna 

powstała  w  związku  ze  stosowaniem  przepisów  ustawy  z  dnia  4  lutego  2011  r.  Prawo 

prywatne  międzynarodowe,  a  Pzp.  W  jego  ocenie  ze  stanowiska  zamawiającego  i 

p

rzystępującego  wynikało,  że  w  przedmiotowej  sprawie  powinno  być  zastosowane  prawo 

polskie.  W  związku  z  tym,  że  jego  zdaniem  Izba  nie  była  uprawniona  do  interpretacji 

przedmiotowej  luki  prawnej, 

wniósł  o  zwrócenie  się  do  właściwego  organu  o  dokonanie 

interpretacji  przepisów  prawa  w  tym  zakresie.  Wniósł  przy  tym  o  zawieszenie 

przedmiotowego  postepowania  do  momentu  uzyskania  odpowiedzi,  w  związku  z  powstałą 

luką. 

Izba  oddaliła  wnioski  odwołującego  w  powyżej  wskazanym  zakresie  uznając,  że 

przepisy  Pzp  oraz  wydanego  na  jej  podstawie  rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  z  dnia  26 

lipca  2016  r. 

w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od 

wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  (Dz.  U.  z  2016  r.  poz.  1136) 

szczególnie w § 7 oraz § 8 w sposób kompleksowy regulują kwestie składania dokumentów 

przez wykonawców mających siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w odniesieniu 

do os

ób mających miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Ponadto 

ustalony  przez  Izbę  stan  faktyczny  oraz  złożone  w  postępowaniu  dokumenty  dały  pełny 

obraz  sprawy  oraz  pozwalały  na  rozstrzygnięcie  sporu  przez  co  nie  zachodzi  potrzeba 

zawieszenia  postępowania  odwoławczego.  Na  marginesie  należy  także  wskazać,  że 

odwołujący  nie  sprecyzował  swojego  wniosku,  poprzestając  na  ogólnych  twierdzeniach, 

które nie mogły być podstawą uwzględnienia wniosku. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  o 

zamówienie  publiczne,  nadesłanej  przez  zamawiającego  do  akt  sprawy  w  kopii 

potwierdzonej za zgodność z oryginałem pismem z dnia 13 września 2018 r. oraz załączniki 

do odwołania oraz odpowiedzi na odwołanie. 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów 

podniesionych w odwołaniu Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Zamawiający  w  rozdziale  VI  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (dalej 

zwanej:  „SIWZ”)  wymagał  złożenia  przez  wykonawcę,  którego  oferta  została  najwyżej 

oceniona m. in. aktualnej informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie określonym w 

art. 24 ust. 1 pkt 

13, 14 i 21 Pzp, wystawionej nie wcześniej niż 6 miesięcy przed upływem 

terminu składania ofert w postepowaniu. 

Pismem  z  dnia  17  lipca  2018  r.  zamawiający  w  trybie  art.  26  ust.  1  Pzp  wezwał 

odwołującego  do  złożenia  dokumentów  wskazanych  w  rozdziale  VI  SIWZ  w  tym  ww. 

informacji.  Do  upływu  wyznaczonego  terminu  odwołujący  złożył  wymagane  przez 

zamawiającego  dokumenty  w  tym  oświadczenie  pani  E.  S.,  urzędującego  członka  organu 

nadzoru złożone w dniu 23 lipca 2018 r. przed notariuszem w zakresie określonym w art. 24 

ust.  1  pkt  13,  14  i  21  Pzp. 

Do  przedmiotowego oświadczenia  została  dołączona  adnotacja 

notarialna  z  dnia  24  sierpnia  2018  r.  potwierdzona  podpisem  przez  notariusza, 

z  której 

wynika  m.  in.,  że  ww.  osoba  jest  obywatelką  Stanów  Zjednoczonych  Ameryki  oraz  jest 

zamieszkała  na  terenie  Republiki  Federalnej  Niemiec  (w  tym  dokumencie  wskazany  został 

dokładny  adres,  a  w  stosunku  do  tego  adresu  został  podany  zwrot  „jak  oświadczyła 

zamieszkała”). 

Na  podstawie  przeprowadzonych  czynności  badania  złożonych  przez  odwołującego 

dokumentów,  zamawiający  stwierdził,  że  ww.  oświadczenie  zostało  złożone  z  naruszeniem 

przepisów  rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  z  dnia  26  lipca  2016  r.  w  sprawie  rodzajów 

dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia  (Dz.  U.  z  2016  r.  poz.  1136)  –  zwanego  dalej:  „rozporządzeniem”.  W 

konsekwencji  zamawiający  pismem  z  dnia  27  lipca  2018  r.  wezwał  odwołującego  w  trybie 

określonym w art. 26 ust. 3 Pzp do uzupełnienia dokumentu potwierdzającego brak podstaw 

do  wykluczenia. 

Zamawiający  w  swoim  piśmie  podał,  że  zgodnie  z  dyspozycją  §  8  ust.  1 

rozporządzenia,  wykonawca  mający  siedzibę  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej  w 

odniesieniu  do 

osoby  mającej  miejsce  zamieszkania  poza  terytorium  Rzeczypospolitej 

Polskiej, której dotyczy dokument, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia zobowiązany 

jest złożyć dokument wskazany w jego § 7 ust. 1 pkt 1. Natomiast odwołujący w związku ze 

złożonym  oświadczeniem  oraz  załączoną  adnotacja  notarialną,  z  której  wynika  adres 

zamieszkania  wskazanej  w  niej  osoby  nie  był  uprawniony  do  składania  oświadczenia 

wskazanego w § 8 ust. 1 zd. 2 rozporządzenia, gdyż przepis zawarty w § 8 rozporządzenia 

dopuszcza  możliwość  złożenia  oświadczenia  jedynie  w  sytuacji,  gdy  w  państwo,  w  którym 

miejsce  zamieszkania  ma  osoba,  której  dokument  miał  dotyczyć  nie  wydaje  dokumentu 

wymienionego  w  §  7  ust.  1  pkt  1.  Zamawiający  ustalił  także,  ze  na  terytorium  Republiki 

Federalnej  Niemiec  prowadzone  są  odpowiednie  rejestry  oraz  wydawane  są  stosowne 

dokumenty  stąd  oświadczenie  złożone  przez  odwołującego  zostało  złożone  z  naruszeniem 

dyspozycji  przepisu § 8 ust.  1  rozporządzenia.  Odwołujący  przekazał  odpowiedź  pismem  z 

dnia 1 sierpnia 

2018 r. w którym zawarł swoje stanowisko i załączył informacje z Krajowego 

Rejestru Karnego wobec powyżej wskazanej osoby, wystawioną w dniu 21 czerwca 2018 r., 

która  nie  została  opatrzona  klauzulą  notyfikacyjną  Europejskiego  Systemu  Przekazywania 

Informacji z Rejestrów Karnych – ECRIS.  

Następnie  zamawiający  pismem  z  dnia  22  sierpnia  2018  r.  wezwał  odwołującego  w 

trybie art. 26 ust. 4 Pzp do złożenia wyjaśnień dotyczących miejsca zamieszkania pani E. S.. 

Odwołujący  odpowiedział  pismem  z  dnia  24  sierpnia  2018  r.  wyjaśniając,  że  porządek 

prawny  państwa,  którego  obywatelstwo  posiada  ta  pani  nie  przewiduje  instytucji  miejsca 

zamieszkania w rozumieniu prawa polskiego, stąd nie sposób tego miejsca ustalić. 

Po  zakończeniu  ww.  korespondencji  zamawiający  wykluczył  odwołującego  z 

postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp o czym poinformował go pismem z dnia 

29 sierpnia 2018 r.  

W ocenie Izby ustalenia zamawiającego były prawidłowe, a jego czynność w zakresie 

wykluczenia odwołującego nie naruszała przepisów Pzp. 

Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy miało oświadczenie z 

dnia  23  lipca 

2018 r. wraz z adnotacją notarialną z dnia 24 lipca 2018 r., z której wyraźnie 

wynika,  że  pani  E.  S.  posiada  miejsce  zamieszkania  na  terytorium  Republiki  Federalnej 

Niemiec. Warto wskazać, że przedmiotowy dokument pochodził od samego odwołującego i 

zamawiający  nie  uzyskał  go  ani  nie  dokonał  ustalania  informacji  w  nim  zawartych  na 

podstawie  nieoficjalnych  czy  niepotwierdzonych  działań.  Ponadto  w  ww.  adnotacji  zawarte 

zostało wyraźne stwierdzenie notariusza, że pani E. S. złożyła wobec niego oświadczenie o 

miejscu  zamieszkania,  wskazując  dokładny  adres.  Przedmiotowa  adnotacja  w  ocenie  Izby 

odnosiła się do złożonego oświadczenia, a nie ustalenia z dokumentu. W związku z tym Izba 

uznała, że zamawiający nie mógł zlekceważyć przedmiotowego dokumentu szczególnie, że 

notariusz w zakresie swoich uprawnień działa jako osoba zaufania publicznego, a czynności 

notarialne  dokonane  przez  notariusza  zgodnie  z  prawem  mają  charakter  dokumentu 

urzędowego.  Tym  samym  zamawiający  słusznie  próbował  wyjaśnić  przedmiotową  sprawę 

korzystając  z  dyspozycji  art.  26  ust.  3  i  4  Pzp,  dając  odwołującemu  możliwość  odniesienia 

się i wyjaśnienia sytuacji.  

Izba 

uznała także, że w trakcie wyjaśnień i uzupełnienia dokumentów odwołujący nie 

przedstawił  żadnego  dowodu  (np.  w  postaci  oświadczenia  pani  E.  S.),  który  pozwoliłby 

powziąć  wątpliwości  co  do  prawidłowości  wskazania  jej  miejsca  zamieszkania  w  adnotacji 

notarialnej.  W  związku  z  tym  jeżeli  ww.  osoba  dla  celów  złożenia  oświadczenia  przed 

notariuszem  działającym  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej  potrafiła  wskazać  swoje 

miejsce  zamieszkania  to  argumentacj

ę  odwołującego  zmierzającą  do  twierdzenia,  że  nie 

mogła  ona  uzyskać  odpowiedniego  dokumentu  na  skutek  braku  posiadania  miejsca 

zamieszkania należy uznać za całkowicie gołosłowną. Ponadto odwołujący nie udowodnił w 

żaden  sposób,  że  w  Stanach  Zjednoczonych  Ameryki  nie  wydaje  się  dokumentu 

potwierdzającego fakt niekaralności.  

Mając  powyższe  na  uwadze  w  ocenie  Izby  nie  znalazły  potwierdzenia  zarzuty 

postawione odwołaniu. 

W  związku  z  powyższym,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  Pzp,  orzeczono  jak  w 

sentencji. 

Zgodnie  z  treścią  art.  192  ust.  2  Pzp  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Brak  potwierdzenia  zarzutów  wskazanych  w 

odwołaniu  powoduje,  iż  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  nie  została  wypełniona 

hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 Pzp. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania  z  uwzględnieniem  postanowień  rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238) zmienionego rozporządzeniem Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  9  stycznia  2017  r.  zmieniającego  rozporządzenie  w  sprawie  wysokości  i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2017 r., poz. 47), w tym w szczególności § 

5 ust. 4. 

Przewodniczący:      …………………………….