KIO 1817/18 WYROK dnia 24 września 2018 r.

Sygn. akt: KIO 1817/18 

WYROK 

z dnia 

24 września 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Katarzyna Brzeska 

Protokolant:   

Adam Skowroński  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

19  września  2018  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  d

o  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  10  września  2018  r.  przez 

wykonawcę Asseco Poland S. A. z siedzibą w Rzeszowie w postępowaniu prowadzonym 

przez 

Zamawiającego: Bibliotekę Narodową z siedzibą w Warszawie  

przy  udziale  wykonawcy  DXC  Technology  Pol

ska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

zgłaszającego przystąpienie po stronie Odwołującego  

orzeka: 

1.  Umarza  po

stępowanie  odwoławcze  co  do  zarzutów  III,  VI,  IX,  X,  z  uwagi  na 

uwzględnienie przez Zamawiającego niniejszych zarzutów; 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  co  do  zarzutów  II,  IV,  V,  XI,  z  uwagi  na 

wycofanie przez Odwołującego niniejszych zarzutów; 

W pozostałym zakresie odwołanie oddala. 

Kosztami postępowania obciąża  Odwołującego: wykonawcę  Asseco Poland  S.  A.  z 

siedzibą w Rzeszowie i: 

1)  zalicza  w  poczet 

kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr. 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  wykonawcę  

Asseco Poland S. A. z siedzibą w Rzeszowie tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  Odwołującego:  wykonawcy  Asseco  Poland  S.  A.  z  siedzibą  w 

Rzeszowie  na  rzecz 

Zamawiającego:  Biblioteki  Narodowej  z  siedzibą  w 

Warszawie 

kwotę  3.600,00  zł  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero 

groszy), 

stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2017  r.,  poz.  1579)

na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

…………………… 

Sygn. akt KIO 1817/18 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawia

jący  –  Biblioteka  Narodowa  z  siedzibą  w  Warszawie  prowadzi  w   trybie 

przetargu  nieograniczonego,  na podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  z  2017  r.,  poz.  1579)  (zwanej  dalej  również  „ustawą  Pzp”), 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  pn.:  „Usługa  rozwoju  oprogramowania,  wdrożenie 

nowej  architektury  i  funkcji  Repozytorium  Cyfrowego  Biblioteki  Narodowej  oraz  rozbudowa 

interfejsów Polona.pl i e-ISBN”.  

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na 

podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.  

Wykonawca 

Asseco  Poland  S.  A.  z  siedzibą  w  Rzeszowie  (zwany  dalej: 

„Odwołującym”)  w  dniu  10  września  2018  r.  (data  wpływu  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej)  złożył  odwołanie  na  postanowienia  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia (zwaną dalej również: „SIWZ), zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 

1, art. 29 ust. 1 i 2 

ustawy Pzp a także art. 36 ust. 1 pkt 3, 4, 16 ustawy Pzp oraz art. 41 pkt 4 

ustawy Pzp oraz art. 14 i art. 139 ustawy Pzp w zw. Z art. 353 (1) kc. 

Odwołujący wniósł o 

uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu dokonania modyfikacji SIWZ, poprzez 

zm

ianę zaskarżonych zapisów SIWZ w sposób określony w odwołaniu.  

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, w tym w szczególności treść ogłoszenia o zamówieniu oraz 

postanowienia  SIWZ, 

jak  również  oświadczenia  i  stanowiska  stron  oraz  uczestnika 

postępowania  złożone  w trakcie  rozprawy,  skład  orzekający  Izby  ustalił  i  zważył,  co 

następuje:  

Odwołanie,  wobec  nie  stwierdzenia  na  posiedzeniu  niejawnym  braków  formalnych 

oraz w związku z uiszczeniem przez Odwołującego wpisu, podlega rozpoznaniu.  

Ponadto  Izba  us

taliła,  że  Odwołujący  przekazał  Zamawiającemu  kopię  niniejszego 

odwołania.  

Izba  stwie

rdziła,  że  Odwołujący  legitymuje  się  uprawnieniem  do  korzystania  

ze środków ochrony prawnej, o których stanowi przepis art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.  

Następnie Izba ustaliła, że do niniejszego postępowania po stronie Odwołującego w 

terminie  przewidzianym  w  ustawie  Pzp  zgłosił  przystąpienie  wykonawca  DXC  Technology 

Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie.  Izba  uznała  za  skuteczne  przystąpienie 

wykonawcy 

DXC  Technology  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Odwołującego.  

Krajowa Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  zakresie  zarzutów  nr  III,  VI,  IX,  X  umorzyła  niniejsze 

postępowanie  z  uwagi  na  uwzględnienie  przez  Zamawiającego  zarzutów  odwołania.  W 

zakresie  zarzutów  o  nr  II,  IV,  V,  XI  Izba  umorzyła  postępowanie  odwoławcze  z  uwagi  na 

wycofanie  przez  Odwołującego  zarzutów.  Do  merytorycznego  rozpoznania  pozostały  trzy 

zarzuty, z których – wobec zgromadzonego materiału dowodowego -  Izba uznała, że zarzuty 

te są niezasadne, oddalając w tej części odwołanie.  

Odnosząc  się  do  zarzutu  dotyczącego  terminu  realizacji  zamówienia  –  zarzut  ten 

podlega  oddaleniu.  W  ocenie  O

dwołującego  Zamawiający  nie  określił  czasu  realizacji 

przedmiotu umowy, naruszając tym samym przepisy art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, art. 29 ust. 1 

ustawy  Pzp  oraz  art.  36  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp.  W  ocenie  Izby  zarzut  postawiony  przez 

Odwołującego nie  potwierdził  się.  Niewątpliwie  Zamawiający  w  dokumentacji  postępowania 

określił  termin  wykonania  zamówienia.  W  rozdziale  IV  SIWZ  został  wskazany  termin 

wykonania zamówienia, tj.,  od  dnia zawarcia  umowy  do  dnia 15 grudnia 2019  r.,  w  tym  do 

dnia 30 

września 2019 r. – dla produktów projektu OMNIS oraz do dnia 15 grudnia 2019 r. – 

dla  produktów  projektu  Patrimonium.  Zamawiający  zatem  określił  termin  końcowy  datą 

dz

ienną,  termin  początkowy  to  zawarcie  umowy  z  wybranym  w  wyniku  postępowania 

wykonawcą,  którego  oferta  zostanie  najwyżej  oceniona  według  ustalonych  kryteriów  oceny 

ofert.  Argumentacja  Odwołującego,  która  pojawiła  się  w  toku  postępowania  odwoławczego 

wskazywała –  w  przypadku  późniejszego podpisania umowy  z  wybranym  wykonawcą  –  na 

nierealność  tego  terminu,  wobec  opisanego  przez  Zamawiającego  opisu  przedmiotu 

zamówienia.  W  ocenie  Izby  trudno  zgodzić  się  z  Odwołującym  przypisującym 

Zamawiającemu  naruszenie  wskazanych  w  odwołaniu  przepisów,  a  biorąc  pod  uwagę 

określony  termin wykonania zamówienia trudno też  zgodzić  się,  aby  wykazano nierealność 

tego terminu, skoro termin ostateczny to 15 grudzień 2019 r. Zatem trudno zgodzić się, aby – 

wobec  tak  zakreślonego  terminu  –  wykazano  nierealność  terminu  oznaczonego  w 

specyfikacji  przez  Zamawiającego.  Odwołujący  także  nie  wykazał,  że  wskazanym  terminie 

nierealne będzie wykonanie opisanego przedmiotu zamówienia.  

Odnosząc  się  do  zarzutu  nr  VII  –  dotyczącego  postanowień  gwarancyjnych,  tu 

również  Izba  oddaliła  niniejszy  zarzut.  Zgodzić  należało  się  z  Zamawiającym,  że  w  świetle 

postanowień  SIWZ,  wykonawca  nie  będzie  odpowiadał  za  każdą  wadę,  tylko  za  wadę 

powodującą  niezgodność  z  OPZ.  Zgodzić  należało  się  z  Zamawiającym,  że  Odwołujący  w 

sposób  wybiórczy  powoływał  się  na  postanowienia  umowne  odnoszące  się  do  gwarancji 

(postanowienia    14.6  oraz  innych  postanowień  wzoru  umowy).    Zauważyć  należy,  że 

Zamawiający  dokonał  zmian  postanowień  SIWZ  poprzez  wskazanie definicji  wady.  Zgodzić 

również  należało  się  z  Zamawiającym,  że  przedmiotem  postępowania  nie  jest  usługa 

utrzym

ania systemu, z tego właśnie powodu Zamawiający nie wprowadzić definicji usługi do 

swojego słowniczka. Zamawiający dokonał rozróżnienia na sytuacje, które mogą się pojawić 

(tj., 

nieprawidłowego  działania  oprogramowania  na  etapie  realizacji  przedmiotu  umowy)  od 

sytuacji  ujawnienia  wady  w  okresie gwarancji.  Trudno również  zgodzić  się  z  Odwołującym, 

że postanowienie to w takim kształcie uniemożliwia wykonanie wyceny oferty.  

Co  do  zarzutu  nr  VIII 

–  kody  źródłowe,  zarzut  ten  również  podlega  oddaleniu.  Izba 

prz

ychyliła  się  do  stanowiska  Zamawiającego,  że  funkcjonalność  RCBN  została  przez 

Zamawiającego opisana w SIWZ. Odnosząc się do argumentacji Odwołującego dotyczącego 

kodu  źródłowego  Polony  –  kody  te,  zgodnie  ze  stanowiskiem  Zamawiającego  zostaną 

udostępnione  wykonawcy  na  etapie  realizacji  umowy.  Trudno  zgodzić  się  z  Odwołującym, 

aby  brak  wiedzy  na  temat  tego  kodu  na  tym  etapie  postępowania  stanowił  utrudnienie  w 

skonstruowaniu  oferty,  w  szczególności  że  funkcjonalność  Polony  jest  ogólnie  dostępna  i 

wykonawcy  m

ogą  się  z  nią  zapoznać  (celem  dokonania  wyceny  składanej  oferty)  czemu 

Odwołujący nie zaprzeczył, nie składając w tym zakresie żadnych wniosków dowodowych.  

W przypadku zarzutu nr IV 

– zarzut ten został przez Odwołującego wycofany w toku 

rozprawy, wobec tego 

również w tym przypadku Izba umorzyła postępowanie na podstawie 

art. 187 ust. 8 ustawy Pzp.  

Odnosząc się jeszcze do kwestii umorzenia postępowania odwoławczego w sentencji 

wydanego w tej sprawie wyroku - 

wobec uwzględnienia zarzutów przez Zamawiającego oraz 

wycofania  niektórych  zarzutów  przez  Odwołującego  -  w  niniejszej  sprawie  Odwołujący  w 

złożonym  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołaniu  postawił  jedenaście  zarzutów.  Cztery 

zarzuty  zostały  przez  Zamawiającego  uwzględnione  przed  otwarciem  rozprawy  –  na 

posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron  i  uczestników  postępowania,  cztery  zarzuty  zaś 

zostały  przez  Odwołującego  wycofane.  Do  merytorycznego  rozpoznania  na  rozprawę 

skierowano 

trzy  zarzuty,  które  Krajowa  Izba  Odwoławcza  oddaliła,  przedstawiając  powyżej 

ar

gumentację w niniejszej sprawie.  

Wątpliwości  jakie  mogły  pojawić  się  –  wobec  częściowego  uwzględnienia  zarzutów 

przez  Zamawiającego,  częściowego  wycofania  zarzutów  przez  Odwołującego  oraz 

częściowo  merytorycznego  rozpoznania  zarzutów  przez  Izbę,  sprowadzają  się  do  pytania, 

czy  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wobec  tak  zaistniałego  stanu  rzeczy  zobowiązana  była  w 

sentencji  wydanego  wyroku  do  umorzenia  postępowania  odwoławczego  –  w  zakresie 

zarzutów  uwzględnionych  przez  Zamawiającego  przed  otwarciem  rozprawy  –  czy  też 

powinna  oddalić  odwołanie  w  tej  części.  W  konsekwencji  powstaje  pytanie  jak  powinna 

brzmieć  sentencja  wyroku  i  czy  powinna  być  ona  wyczerpująca  w  swej  treści  –  co  do 

zarzutów  uwzględnionych  przez  Zamawiającego,  przed  otwarciem  rozprawy?  Czy  Krajowa 

Izba 

Odwoławcza  w  tym  zakresie  zobowiązana  jest  do  umorzenia  postępowania 

odwoławczego  w  części,  czy  też  sentencja  w  tym  zakresie  powinna  brzmieć  „oddala 

odwołanie”  - w zakresie zarzutów przez Zamawiającego uwzględnionych? 

Aby udzielić odpowiedzi na to pytanie w pierwszej kolejności należy przeanalizować 

przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej również zwanej: „ustawą Pzp”), w tym 

w szczególności przepisy art. 186 ust. 2, art. 186 ust. 3a, art. 186 ust. 4, art. 198 ust. 2 pkt 5, 

art.  187  ust.  8  ustawy  Pzp. 

I  tak  cytując  przywołane  przepisy  należy  przede  wszystkim 

zwrócić uwagę na treść art. 186 ust. 2 ustawy Pzp oraz art. 186 ust. 3a ustawy Pzp.  

Zgodnie  z  art.  186  ust.  2  ustawy  Pzp 

w  przypadku  uwzględnienia  przez 

zamawiającego  w  całości  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu    Izba  może  umorzyć 

postępowanie  na  posiedzeniu  niejawnym  bez  obecności  stron  oraz  uczestników 

postępowania odwoławczego, którzy przystąpili do postępowania po stronie wykonawcy, pod 

warunkiem,  że  w  postępowaniu  odwoławczym  po  stronie  zamawiającego  nie  przystąpił  w 

terminie  żaden  wykonawca.  W  takim    przypadku  zamawiający  wykonuje,  powtarza  lub 

unieważnia  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  zgodnie  z  żądaniem 

zawartym w odwołaniu.  

Zgodnie  zaś  ust.  3a  ww.  przepisu  ustawy,  w  przypadku  uwzględnienia  przez 

zamawiającego  części  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu  i  wycofania  pozostałych 

zarzutów przez odwołującego, Izba może umorzyć postępowanie na posiedzeniu niejawnym 

bez  obecności  stron  oraz  uczestników  postępowania  odwoławczego,  którzy  przystąpili  do 

postępowania po stronie wykonawcy, pod warunkiem, że w postępowaniu odwoławczym po 

stronie  zamawiającego  nie  przystąpił  w  terminie  żaden  wykonawca  albo  wykonawca,  który 

przystąpił  po  stronie  zamawiającego  nie  wniósł  sprzeciwu  wobec  uwzględnienia  części 

zarzutów. W takim przypadku zamawiający wykonuje, powtarza lub unieważnia czynności w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  zgodnie  z  żądaniem  zawartym  w  odwołaniu  w 

zakresie uwzględnionych zarzutów.  

Dodatkowo  zgodnie  z  art.  186  ust.  4  ustawy  Pzp 

jeżeli  uczestnik  postępowania 

odwoławczego,  który  przystąpił  do  postępowania  po  stronie  zamawiającego,  wniesie 

sprzeciw  wobec  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu  w  całości  albo  w 

części,  gdy  odwołujący  nie  wycofa  pozostałych  zarzutów  odwołania,  Izba  rozpoznaje 

odwołanie.  

Z przywołanych powyżej  przepisów  wypływają następujące wnioski.  Po pierwsze  na 

gruncie  znowelizowanych  przepisów  ustawy  Pzp  -  nowelizacją  z  dnia  22  czerwca  2016  r.- 

zamawiający  uprawniony  jest  do  częściowego  uwzględnienia  zarzutów  odwołania,  co  jest 

bezsporne.  

Po  drugie  uwzględnienie  całości  zarzutów  wniesionego  odwołania  przez 

Zamawiającego,  zgodnie  z  art.  186  ustawy  Pzp  może  nastąpić  przed  otwarciem  rozprawy 

np. na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron i uczestników postępowania – wtedy to Izba 

umarza 

postępowanie  odwoławcze.  Z  powyższego  wynika  zatem,  że  zamawiający 

uprawniony jest do uwzględnienia wszystkich zarzutów odwołania na posiedzeniu niejawnym 

z udziałem stron i uczestników postępowania, a skutkiem takiego uwzględnienia, w sytuacji 

gdy do postępowania nie przystąpił w terminie żaden wykonawca po stronie zamawiającego, 

bądź  gdy  nie  wniósł  sprzeciwu,  wobec  uwzględnienia  zarzutów  odwołania  -  jest  umorzenie 

postępowania  odwoławczego,  poprzez  wydanie  stosownego  postanowienia.  W  ocenie  Izby 

skoro  ustawodawca  wprost  - 

nowelizacją  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  -  dopuścił  możliwość 

częściowego uwzględnienia zarzutów odwołania – to uwzględnienie takie analogicznie może 

mieć  miejsce  również  na  posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron  i  jego  uczestników.  W 

konsekwencji 

zgodnie  z  zasadą  a  majori  ad  minus,  skoro  Izba  –  wobec  uwzględnienia 

całości  zarzutów  odwołania  na  posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron  i  uczestników 

postepowania 

– umarza takie postępowanie, to tym bardziej skutkiem uwzględnienia części 

zarzutów  odwołania  przed  otwarciem  rozprawy  musi  być  częściowe  umorzenie 

postępowania  odwoławczego,  które  będzie  miało  swoje  odzwierciedlenie  w  sentencji 

wydanego  orzeczenia,  poprzez  zamieszczenie  w  nim  stosownego  postanowienia 

umarzającego postępowanie odwoławcze w części.  

W  ocenie  Izby  wobec  uwzględnienia  przez  Zamawiającego  części  zarzutów 

odwołania  sentencja  wydanego  w  tej  sprawie  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  wyroku  nie 

może być sentencją oddalającą takie zarzuty. Ponadto sentencja powinna być wyczerpująca 

w swej treści i odzwierciedlać rzeczywisty stan sprawy.  Niewątpliwie sentencja - wydanego 

przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  orzeczenia  -  skierowana  jest  do  stron  i  uczestników 

postępowania odwoławczego, w tym do zamawiającego,  który zgodnie z przepisem art. 186 

ust. 

2 ustawy Pzp zobowiązany jest  - w przypadku uwzględnienia zarzutów odwołania  - do 

wykonania,  powtórzenia  lub  unieważnienia  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia, zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu. W przypadku wydania orzeczenia 

oddalającego  zarzuty  uwzględnione  w  części  przez  Zamawiającego  na  posiedzeniu 

niejawnym  z  udziałem  stron  i  uczestników  –  na  zamawiającym  nie  będzie  spoczywał 

obowiązek  wykonania  jakichkolwiek  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego, z uwagi na brzmienie w tej części sentencji „oddala odwołanie”.  

Ponadto 

– co również jest istotne - należy zwrócić uwagę na treść przepisu art. 189 

ust. 2 pkt 5 ustawy Pzp. Zgodnie z tym przepisem Izba odrzuca odwołanie, jeśli stwierdzi, że 

odwołanie dotyczy czynności, którą zamawiający wykonał zgodnie z treścią wyroku Izby lub 

sądu,  lub  w  przypadku  uwzględnienia  zarzutów  w  odwołaniu,  którą  wykonał  zgodnie  z 

żądaniem  zawartym  w  odwołaniu.  W  konsekwencji  wykonawca  -  którego  zarzuty  w  części 

zostały  przez  zamawiającego  uwzględnione,  a które to  Izba  oddaliła w  sentencji  wydanego 

orzeczenia   

–  pozbawiony  będzie  możliwości  dochodzenia  swoich  praw  w  sytuacji,  gdy 

zamawiający  nie  wykona,  nie  powtórzy,  czy  też  nie  unieważni  czynności,  do  których  byłby 

zobowiązany  –  w  przypadku  umorzenia  w  części  postępowania  odwoławczego,  gdyż  jak 

wskazano  powyżej  sentencja  oddalająca  nie  będzie  zobowiązywała  zamawiającego  do 

wykonania jakichkolwiek czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.  

Stanowisko  Izby  w  tym  zakresie  wydaje  się  być  tym  bardziej  zasadne,  z  uwagi  na 

brzmienie  art.  187  ust.  8  ustawy  Pzp.  Zgodnie  z  tym  przepisem 

odwołujący  może  cofnąć 

odwołanie  do  czasu  zamknięcia  rozprawy,  w  takim  przypadku  Izba  umarza  postępowanie 

odwoławcze. Jak wskazano powyżej skoro wykonawca może cofnąć wniesione odwołanie, to 

tym  bardziej  uprawniony  jest  do  wycofania  części  zarzutów.  Zatem  Ustawodawca 

zobowiązuje  Izbę,  w  przypadku  wycofania  zarzutów  –  zarówno  na  posiedzeniu  jak  i  na 

rozprawie 

–  do  umorzenia  postępowania  odwoławczego.  Logicznym  jest,  że  zobowiązuje 

Izbę  również  do  umorzenia  postępowania  odwoławczego,  w  przypadku  wycofania  części 

zarzutów wniesionego odwołania. Zatem powyższe potwierdza, że Ustawodawca dopuszcza 

sytuacje  w  których  może  dojść  do  wydania  postanowienia  umarzającego  postępowanie 

odwoławcze w części zarzutów wycofanych przez wykonawcę w toku postępowania.  

Drugą  niezmiernie  istotną  kwestią  dla  rozstrzygnięcia  –  jak  ma  brzmieć  sentencja 

wydanego  wyroku 

–  w  przypadku  częściowego  uwzględnienia  zarzutów,  częściowego 

wycofania  oraz  częściowo  merytorycznego  rozpoznania  zarzutów  przez  Izbę  –  jest 

udzielenie  odpowiedzi, 

czy  możliwym  jest  zawarcie  w  wydanym  wyroku  (rozstrzygnięciu 

merytorycznym)  postanowienia  o  umorzeniu  postępowania  odwoławczego  w  części.  W 

ocenie  Izby  wydane  orzeczenie  w  części  może  przybrać  charakter  merytoryczny,  w  części 

zaś  formalny  poprzez  umorzenie  postępowania  odwoławczego  –  jak  ma  to  miejsce  w 

niniejszej  sprawie.  Orzeczenie  o  charakterze  formalnym  w  tym  przypadku  będzie 

postanowieniem. 

O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w  wyroku  Izby  jest 

postanowieniem  przesądził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  8  grudnia  2005  r.  III  CZP  109/05 

(OSN  2006/11/182).  Analogiczna  sytuacja  ma  zatem  miejsce  w  przypadku  umorzenia 

postępowania  w  treści  wyroku.  Rozstrzygniecie  co  zarzutów  uwzględnionych  i  wycofanych 

będzie  rozstrzygnięciem  formalnym  –  postanowieniem.  Z  uwagi  zatem  na  zbieg  w  jednym 

orzeczeniu  rozstrzygnięcia  o  charakterze  merytorycznym  i  formalnym  -  co  ma  miejsce  w 

przypadku  postanowienia  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  -  całe  orzeczenie  musi 

zatem 

przybrać postać wyroku. Nie oznacza to jednak, że postanowieniu o kosztach czy też 

postanowieniu  umarzającemu  postępowanie  odwoławcze  zawartemu  w  rozstrzygnięciu 

merytorycznym,  jakim  jest  wyrok  odbierany  jest  charakter  i  walor  tego  rozstrzygnięcia.  Jak 

zgodnie przyjmuje się w literaturze o charakterze orzeczenia decyduje nie jego postać, lecz 

treść. Weryfikacja  postaci  orzeczenia  należy  do  sądu,  który  powinien  traktować  orzeczenie 

zgodnie  z  jego  funkcją  wynikającą  z  treści.  Jeżeli  rozstrzygnięcie  o  pewnych  kwestiach 

zapada  w  wyroku,  a  dla  innych  kwestii  właściwa  jest  postać  postanowienia  (np.  co  do 

kosztów), postanowienie nie traci swego charakteru i odrębności, pomimo zamieszczenia go 

w wyroku (A. Góra – Błaszczykowska, Postanowienia…, 2002, s.10 i n.; i m. in. T. Eraciński 

(w:) Kodeks postępowania cywilnego…, t.2, red. T. Eraciński, s. 110). Wobec powyższego, w 

związku  z  faktem,  że  w  części  Zamawiający  uwzględnił  zarzuty  odwołania  –  a  po  stronie 

Zamawiającego nie przystąpił w terminie żaden wykonawca – postępowanie odwoławcze w 

tym zakresie stosownie do art. 186 

ust. 4a w zw. z art. 186 ust. 6 pkt 4 ustawy Pzp należało 

umorzyć.  Dodatkowo  co  należy  jeszcze  raz  podkreślić  –  wobec  uwzględnienia  w  części 

zarzutów  odwołania oraz  braku  przystępującego  po  stronie Zamawiającego  –  Zamawiający 

zobowiązany jest do wykonania, powtórzenia lub unieważnienia czynności w postępowaniu o 

udzielenie zamówienia zgodnie z  żądaniem  zawartym  w  odwołaniu,  co w  ocenie Izby  musi 

mieć  odzwierciedlenie  w  sentencji  orzeczenia.  Wydanie  postanowienia  w  wyroku 

rozpoznającym  sprawę merytorycznie,  jest  konieczne  także  dla  oceny  formalnej  przyszłych 

odwołań  w  kontekście  uregulowania  art.  189  ust.  2  pkt  4  i  pkt  5  ustawy  Pzp.  Mając  to  na 

uwadze  Izb

a  umorzyła  w  części  postepowanie  odwoławcze  w  zakresie  uwzględnionych 

zarzutów,  analogicznie  postąpiła  również  w  przypadku  zarzutów  wycofanych  przez 

Odwołującego zgodnie z art. 187 ust. 8 ustawy Pzp. 

Niewątpliwie  zatem  rozstrzyganie  odwołania  w  części,  której  nie  dotyczy  już  spór 

pomiędzy  stronami  jest  bezcelowe.  Dlatego  też  Ustawodawca  wprowadził  do  ustawy  Pzp 

instytucję  umorzenia  postępowania  odwoławczego  w  przypadku  uwzględnienia  zarzutów 

odwołania.  Izba  nie  może  zatem  wydać  w  tej  części  rozstrzygnięcia  o  charakterze 

merytorycznym

,  nie  może  też  przemilczeć  niniejszej  kwestii  w  sentencji  orzeczenia.    W 

oceni

e Izby informacja o częściowym umorzeniu postępowania odwoławczego musi znaleźć 

odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, co analogicznie potwierdza  również uchwała Sądu 

Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CZP 111/15.  

Co  do  konieczności  zamieszczenia w  sentencji  wyroku  informacji  o  częściowym 

umorzeniu  postępowania  odwoławczego  podzielono  identyczne  stanowisko  przedstawione 

m. in. w wyroku KIO z 26 października 2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 1922/16, 

wyroku KIO z 16 grudnia 2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 2138/16, wyroku KIO z 

28  grudnia  2016  r.  wydanym  w  sprawie o  sygn.  akt  KIO  2357/16, wyroku  KIO  z  dnia  17 

stycznia 2017 r. wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 17/17, KIO 24/17. 

Wobec powyższego, orzeczono jak na wstępie.  

O  koszta

ch  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp 

oraz rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (Dz. 

U. Nr 41, poz. 238 z późn. zm.), tj. stosownie do wyniku postępowania. 

Przewodniczący: 

…………………….