KIO 2237/18 WYROK dnia 16 listopada 2018 roku

Sygn. akt: KIO 2237/18 

WYROK 

z dnia 16 listopada 2018 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:      Marzena Teresa Ordysińska 

Protokolant:          Dominik Haczykowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  13  listopada 

2018  roku  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 października 2018 roku przez 

wykonawcę  WhyNotTravel  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  spółka 

komandytowa w Kielnarowej 

w postępowaniu prowadzonym zamawiającego - Polskie Sieci 

Elektroenergetyczne 

spółka akcyjna w Konstancinie-Jeziornie 

przy udziale wykonawcy Business Travel Club 

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 

w  Warszawie, 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

U

względnia 

odwołanie 

i 

nakazuje 

zamawiającemu 

Polskim 

Sieciom 

Elektroenergetycznym spółka akcyjna w Konstancinie-Jeziornie unieważnienie czynności 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i 

czynności  odrzucenia  oferty  wykonawcy  WhyNotTravel 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  spółka  komandytowa  w  Kielnarowej  oraz 

ponowienie  czynności  badania  i  oceny  ofert  z  uwzględnieniem  oferty  wykonawcy 

WhyNotTravel  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  spółka  komandytowa 

w Kielnarowej,  jako  niezawie

rającej  błędu  w  obliczeniu  ceny.  Pozostałe  zarzuty  uznaje  za 

niepotwierdzone. 

K

osztami postępowania obciąża zamawiającego Polskie Sieci Elektroenergetyczne 

spółka akcyjna w Konstancinie-Jeziornie: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15 000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

WhyNotTravel 

spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością 

spółka 

komandytowa w Kielnarowej 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  zamawiającego  Polskich  Sieci  Elektroenergetycznych  spółka 

akcyjna w Konstancinie-Jeziornie na rzecz wykonawcy 

WhyNotTravel spółka 

z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w Kielnarowej kwotę 

600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy) 

stanowi

ącą koszty postępowanie odwoławczego z tytułu wpisu od odwołania oraz 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986) na niniejszy wyrok  w terminie 

7 dni od dnia jego doręczenia 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:  …………………………………............ 

Sygn. akt KIO 2237/18 

U z a s a d n i e n i e 

I. 

Polskie  Sieci  Elektroenergetyczne  spółka  akcyjna  w  Konstancinie-Jeziornie  (zwana  dalej 

Zamawiającym),  prowadzi  postępowanie  na  wykonanie  zamówienia  publicznego 

pn. 

„Świadczenie usług logistycznych obsługi podróży służbowych w PSE S.A”. 

Postępowanie  prowadzone  jest  w trybie  przetargu  nieograniczonego  na  podstawie 

ustawy  z dnia  29 

stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.,  poz. 

1986, dalej: Prawo zamówień publicznych albo ustawa Pzp). 

W  dniu  29  października  2018  r.  wykonawca  WhyNotTravel  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością spółka komandytowa w Kielnarowej (dalej: Odwołujący) wniósł odwołanie, 

w 

którym zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:  

a. 

art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, ze względu na odrzucenie oferty Odwołującego mimo, iż 

nie zawiera błędu w obliczaniu ceny; 

b. 

art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp w związku z art. 3 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2017 

r. o dystrybucji ubezpieczeń poprzez zaniechanie odrzucenia oferty BTC, pomimo, iż jest 

ona niezgodna 

z ustawą. 

c. 

art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  Wykonawcy  BTC 

z 

Postępowania,  pomimo  iż  złożył  on  wprowadzające  w  błąd  oświadczenia,  które  mogą 

mieć wpływ na wynik Postępowania. 

Odwołujący uzasadnił swoje zarzuty następująco: 

Naruszenie art 89 ust. 1 pkt 6  - 

odrzucenie oferty Odwołującego mimo, iż nie zawiera błędu 

w obliczaniu ceny. 

Odwołujący podnosił, że w opisie kolumny „i" Zamawiający wskazał, „Stawka podatku 

VAT [w%] zastosowana do obliczenia ceny z podatkiem VAT wartości opłaty transakcyjnych." 

Tymczasem, co zauważyła zarówno Krajowa Izba Odwoławcza, jak i autorzy Opinii, na którą 

powoływał  się  Zamawiający,  Zamawiający  wprost  wskazał  w  §  7  ust.  2  wzoru  Umowy,  iż: 

„Wykonawca  będzie  obciążać  Zamawiającego  za  wystawienie  polis  ubezpieczeniowych 

zgodnie  z  kwotami,  na  które  wystawione  będą  polisy.  Wystawienie,  zwrot  i  wygaszenie 

ubezpieczeń  dokonywane  będą  bez  dodatkowej  opłaty  transakcyjnej."  Tym  samym, 

Zamawiający  wymagał  od  Wykonawców,  aby  sprzedawali  polisy  ubezpieczeniowe 

Zamawiającemu  bez  doliczania  żadnych  dodatkowych  opłat.  Za  zabronione  należy  uznać 

naliczanie marży lub doliczanie jakichkolwiek opłat, w tym opłat transakcyjnych do kwoty polisy. 

Taką interpretację potwierdza również zdaniem Odwołującego konstrukcja Formularza 

Cenowego  stanowiącego  Załącznik  nr  1  do  Formularza  oferty.  W  zakresie  wiersza  pkt  8 

Formularza Cenowego Zamawiający nie pozwolił na wskazanie stawki opłaty transakcyjnej. 

Zamawiający  postąpił  jednak  niekonsekwentnie  i  pozostawił  w  formularzu  cenowym  pola 

dotyczące  wskazania  stawki  VAT  od  opłaty  transakcyjnej  oraz  sumy  brutto  opłat 

transakcyjnych. Jako stawkę VAT od opłaty transakcyjnej Odwołujący wskazał 23% natomiast, 

jako sumę brutto opłat transakcyjnych Odwołujący wskazał 0. 

Odwołujący zauważał, że stawka podatku VAT w odniesieniu do opłaty transakcyjnej za 

wystawienie polisy ubezpieczeniowej w ogóle nie znajdzie zastosowania przy realizacji umowy 

i nie stanowi o cenie oferty w Postępowaniu. Pole to można było równie dobrze pozostawić 

pustym, gdy

ż nie zawiera ono żadnych istotnych informacji lub oświadczeń. 

Tak więc, w ocenie Odwołującego, w ogóle nie można mówić o błędzie w obliczaniu 

ceny  w  odniesieniu  do  stawki  VAT  w  zakresie  opłaty  transakcyjnej  za  wystawienie  polisy 

ubezpieczeniowej. Wartość ta nie ma żadnego znaczenia i nie jest przydatna w Postępowaniu. 

Ponadto, zdaniem Odwołującego, Zamawiający wciąż nie przedstawia jakiegokolwiek 

argumentu  przemawiającego  za  koniecznością  wskazania  w  kolumnie  „i"  formularza  oferty 

wartości  „zwolniony".  W  treści  Opinii  nieprawidłowo  (inaczej  niż  w  orzeczeniu  KIO  662/18) 

ustalono  stan  faktyczny  i  treść  oferty  Odwołującego,  gdyż  przyjęto,  iż  stawka  za  opłatę 

transakcyjną (23%) odnosi się również do usługi ubezpieczeniowej. Tymczasem, Odwołujący 

na żadnym etapie nie kwestionował i w pełni zgadza się z autorami Opinii, iż do ceny oferty 

w odniesieniu do polis ubezpieczeniowych znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku VAT - 

ta kwestia nie była przedmiotem sporu pomiędzy stronami. 

Należy wskazać, iż w ofercie Odwołującego do wartości polis nie doliczono VAT, o czym 

świadczy  wpisanie  przez  Odwołującego  w  kolumnach  „d”;  „g”;  „k”    dotyczących  polisy 

ubezpieczeniowej jednej i tej samej kwoty: 275 000,00 zł. 

Natomiast  w  odniesieniu  do  możliwości  zastosowania  zwolnienia  do  czynności 

pośrednictwa ubezpieczeniowego w Opinii nie podano żadnych wniosków. Autorzy ograniczyli 

się wyłącznie do przedstawienia dwóch interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT 

w oparciu o „wąską” lub „szeroką” wykładnię pojęcia pośrednictwa ubezpieczeniowego. Przy 

czym, na korzyść Odwołującego na stronie 4 Opinii zauważono: 

Pośrednictwo  w  rozumieniu  ort.  43  ust.  1  pkt  37  ustawy  VAT  może  być,  co  do  zasady 

wykonywane  przez  podmioty  wykonujące  czynności  pośrednictwa  w  sposób  profesjonalny, 

czyli  przez  podmioty  posiadające  status  agentów  ubezpieczeniowych  lub  brokerów.  W  tym 

zakresie należy przywołać interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 

z dnia 7 września 2017 r., znak 0114-KDIP4.4012.316.2017.2.1GO, która w pełni potwierdza 

możliwość  zastosowania  stawki  podstawowej  (23%)  do  opłaty  transakcyjnej  w  zakresie 

pośrednictwa  ubezpieczeniowego,  jeżeli  pośrednictwo  ubezpieczeniowe  ujmować  w  ujęciu 

„wąskim”. 

Tak więc, kwestia możliwości zastosowania zwolnienia z VAT w odniesieniu do opłaty 

transakcyjnej za czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, czyli w wierszu 8, kolumnie „i” 

formularza cenowego nie została w Opinii zdaniem Odwołującego ostatecznie rozstrzygnięta. 

Podsumowując,  w  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający  wciąż  nie  podał  ani  jednego 

argumentu,  który  przemawia  za  uznaniem  stawki  VAT  23%  w  odniesieniu  do  czynności 

pośrednictwa ubezpieczeniowego za nieprawidłowe. Opinia dostarcza argumentów na korzyść 

Odwołującego,  natomiast  odpowiedź  na  zapytanie  skierowane  do  Urzędu  Statystycznego 

w 

Łodzi  nie  ma  żadnego  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia  sprawy.  Jednocześnie  ustalenie 

prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla usług, które nie będą odpłatnie świadczone 

na rzecz Zamawiającego nie ma żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia Postępowania i tym 

bardziej nie może być przyczyną odrzucenia oferty Odwołującego. 

Naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp w związku z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 

15  grudnia  2017  r.  o  dystrybucji  ubezpieczeń  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  BTC, 

pomimo,  iż  jest  ona  niezgodna  z  ustawą  oraz  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  wykluczenia  Wykonawcy  BTC  z  Postępowania,  pomimo  iż  złożył  on 

wprowadzające w błąd oświadczenia, które mogą mieć wpływ na wynik Postępowania. 

Odwołujący  podnosił,  że  Zamawiający  podczas  badania  i  oceny  ofert  nie  jest 

ograniczony  wyłącznie  do  treści  formularza  ofertowego.  Przeciwnie  Zamawiający  powinien 

badać wszystkie informacje, które posiada na temat ofert złożonych w Postępowaniu, w tym 

w 

szczególności powinien brać pod uwagę wszelkie oświadczenia pochodzące bezpośrednio 

od zainteresowanego Wykonawcy. 

Przystępujący  w  Postępowaniu  o  sygn.  akt  KIO  662/18  złożył  m.in.  następujące 

oświadczenia, iż: 

a. Jest agentem ubezpieczeniowym - 

to oświadczenie zostało złożone np. na ostatniej stronie 

przystąpienia w sprawie o sygn. akt KIO 662/18, w celu usunięcia wszelkich wątpliwości, iż BTC 

przysługuje zwolnienie z VAT do usług pośrednictwa ubezpieczeniowego z art. 43 ust. 1 pkt 17 

ustawy o VAT; 

b. 

Jako agent ubezpieczeniowy BTC ma zamiar pośredniczyć pomiędzy Zamawiającym, a AXA 

Towarzystwem  Ubezpieczeń  i  Reasekuracji  S.A.  w  zawieraniu  umów  ubezpieczenia,  także 

nietowarzyszącym bezpośrednio sprzedaży usług turystycznych przez Wykonawcę BTC - takie 

oświadczenie zostało złożone przez Wykonawcę BTC na rozprawie w sprawie o sygn. akt KIO 

662/18 i zostało umieszczone w protokole rozprawy. 

Zgodnie  z  art.  3  ust.  1  pkt  2  ustawy  z  dnia  z  dnia  15  grudnia  2017  r.  o  dystrybucji 

ubezpieczeń  agent  ubezpieczeniowy  oznacza  przedsiębiorcę,  innego  niż  agent  oferujący 

ubezpieczenia  uzupełniające,  wykonującego  działalność  agencyjną  na  podstawie  umowy 

agencyjnej  zawartej  z  zakładem  ubezpieczeń  i  wpisanego  do  rejestru  agentów.  Należy 

zauważyć,  iż  posiadanie  umowy  agencyjnej  oraz  wpis  do  rejestru  agentów  stanowią  łączne 

i 

obligatoryjne  przesłanki,  które  należy  spełnić,  aby  móc  nazywać  się  agentem 

ubezpieczeniowym. Oznaczanie własnego przedsiębiorstwa, jako agenta ubezpieczeniowego 

bez posiadania odpowiednich uprawnień w tym zakresie stanowi przestępstwo zagrożone karą 

pozbawienia  wolności  do  roku  zgodnie  z  art.  90  ust.  1  ustawy  o  dystrybucji  ubezpieczeń. 

Tymczasem  BTC  nie  posiadało  w  momencie  składania  takiego  oświadczenia  wpisu  do 

rejestrów  agentów,  więc  Wykonawcy  BTC  nie  przysługiwało  prawo  nazywania  się  agentem 

ubezpieczeniowym. 

Należy  przy  tym  zauważyć,  iż  oświadczenie  złożone  przez  Wykonawcę  BTC  miało 

uwiarygodnić zwolnienie z VAT, na które Wykonawca ten powoływał się w odniesieniu do stawki 

VAT w Postępowaniu oraz było całkowicie niezgodne z ustawą o dystrybucji ubezpieczeń. 

W  ocenie  Odwołującego  postępowanie  KIO  662/18  stanowiło  część  Postępowania. 

Jednocześnie  Odwołujący  odnosi  ten  zarzut  do  pozostałych  oświadczeń  wskazujących  na 

uprawnienia agenta ubezpieczeniowego 

złożonych przez Wykonawcę BTC w Postępowaniu. 

Uzasadnienie wniosku ewentualnego o nakazanie unieważnienia Postępowania 

W sytuacji przywrócenia oferty Odwołującego do Postępowania, gdyby Izba nie zgodziła 

się  z  koniecznością  odrzucenia  oferty Wykonawcy  BTC  lub  wykluczenia  tego Wykonawcy  z 

Postępowania  w  Postępowaniu  pozostaną  dwie  oferty  posiadające  tę  samą  liczbę  punktów 

wycenione  na  najniższym  możliwym  do  uzyskania  w  poziomie.  W  tej  sytuacji  wzywanie  do 

złożenia  ofert  dodatkowych  jest  całkowicie  zbędne  i  Zamawiający  powinien  unieważnić 

Postępowanie z pominięciem tej czynności. 

W związku z powyższym Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie 

Zamawiającemu: 

d. 

unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; 

e. 

unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego; 

f. 

odrzucenia oferty BTC i wykluczenia Wykonawcy BTC z Postępowania; 

g. 

przeprowadzenia ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty Odwołującego; 

h. 

ewentualnie nakazanie Zamawiającemu unieważnienia Postępowania - w sytuacji, 

gdyby Izba nie zgodziła się z koniecznością odrzucenia oferty BTC. 

Zamawiający nie uwzględnił zarzutów podniesionych w odwołaniu. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  wykonawca 

Business Travel Club spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie, którego oferta 

została uznana przez Zamawiającego za najkorzystniejszą (dalej: Przystępujący). 

II. 

Nie stwierdzono zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 189 ust. 2 Prawa zamówień 

publicznych, wobec czego rozpoznano 

odwołanie na rozprawie.  

Odwołującemu przysługuje prawo do wniesienia odwołania zgodnie z art. 179 ust. 1 

Prawa zamówień publicznych, bowiem ma interes w uzyskaniu danego zamówienia i może 

ponieść szkodę w wyniku ewentualnego naruszenia przez Zamawiającego Prawa zamówień 

publicznych - 

jeżeli podniesione przez niego zarzuty by się potwierdziły – wówczas Odwołujący 

miałby szansę na uzyskanie zamówienia. 

Po zapoznaniu się z dokumentacją postępowania i stanowiskami Stron, Krajowa Izba 

Odwoławcza  zważyła,  co  następuje:  odwołanie  zasługuje  na  uwzględnienie,  choć  nie 

wszystkie zarzuty się potwierdziły. 

Izba ustaliła, co następuje: 

1. Zamawiający w dniu 27 marca 2018 r. odrzucił ofertę Odwołującego na podstawie art. 89 

ust.  1  pkt  6  Prawa  zamówień  publicznych  (błąd  w  obliczaniu  ceny),  wskazując,  że  ,,do 

obliczenia ceny w przedmiotowym postępowaniu zastosowano niewłaściwą stawkę podatku 

VAT”  (w  pozycji  8  formularza  cenowego,  w  kolumnie  „i"  podano  stawkę  podatku  VAT  -  za 

opłatę transakcyjną od polisy ubezpieczeniowej - w wysokości 23%). Opłata transakcyjna od 

polisy ubezpieczeniowej nie była przewidziana (nie było to sporne), wynosiła więc 0 złotych. 

Taką  kwotę  za  opłaty  transakcyjne  (0  złotych)  w  odniesieniu  do  polisy  ubezpieczeniowej 

wskazał i Odwołujący, i Przystępujący. Przystępujący jako stawkę podatku VAT od tejże opłaty 

transakcyjnej  wskazał  ,,zwolniony”.  Zamawiający  uzasadniając  odrzucenie  oferty 

Odwołującego, odwołał się do swojej „dotychczasowej praktyki”, w odniesieniu do stawki  VAT 

za polisy ubezpieczeniowe (nie - 

opłaty transakcyjne).  

2. Odwołujący złożył na odrzucenie swojej oferty odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołanie zostało uwzględnione (wyrok z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 662/18). 

W 

sentencji  Izba  nakazała  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  oraz  czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego,  a  także  ponowienie 

czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty odwołującego. 

3.  W  dniu  17  października  2018  r.  Zamawiający  ponownie  odrzucił  ofertę  Odwołującego, 

podtrzymując  dotychczasowe  stanowisko,  a  dodatkowo  powołując  się  na  pismo  Urzędu 

Statystycznego w Łodzi z 25 września 2018 r., dotyczące usług, które mieszczą się w PKWiU 

74.0.12.0  (usługi  pośrednictwa  komercyjnego  i  wyceny)  oraz  PKWiU  66.22.10.0.  (usługi 

agentów  i  brokerów  ubezpieczeniowych)  oraz  opinię  w  zakresie  stawki  VAT  na  usługi 

logistyczne, 

wydaną  przez  KPMG  Tax  M.M.  sp.k.  Biuro  w  Krakowie  (w  opinii  w  pkt  2.3 

wskazano, że Zamawiający postanowił, że wystawienie polis ubezpieczeniowych nie będzie 

objęte opłatą transakcyjną, i rozważano konsekwencje podatkowe w zależności od tego, czy 

Wykonawca będzie nabywał polisę w własnym imieniu, czy w imieniu Zamawiającego). 

4.  Na  powyższą  czynność  Zamawiającego  Odwołujący  wniósł  odwołanie,  rozpatrywane 

w 

niniejszym postępowaniu odwoławczym. 

Oceniając  tak  ustalony  stan  faktyczny,  Izba  stwierdziła,  że  potwierdził  się  zarzut 

naruszenia 

art 89 ust. 1 pkt 6 Prawa zamówień publicznych (odrzucenie oferty Odwołującego 

mimo, iż nie zawiera błędu w obliczaniu ceny). 

Po pierwsze, Izba stwierdziła, że Zamawiający nadal nie wykazał, że stawka podatku 

VAT  od  opłaty  transakcyjnej  w  odniesieniu  do  polisy  ubezpieczeniowej  (w  kolejnym 

uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego w dniu 17 października 2018 r., że prawidłowa 

st

awka VAT za opłaty transakcyjne za polisy ubezpieczeniowe to ,,zwolniony”). O ile wskazanie 

stawki  VAT  23%  (podstawowej),  nie  musi  być  poparte  żadnymi  argumentami,  to  przy 

powoływaniu  się  na  preferencyjną  stawkę  VAT  albo  zwolnienie  od  tego  podatku  należy  się 

powołać  na  stosowne  przepisy,  które  uprawniają  do  zastosowania  innej,  niż  podstawowa, 

stawki podatku VAT (bądź zwolnienia).  Ani pismo Urzędu Statystycznego, ani opinia KPMG 

nie wyjaśniają, jaka stawka VAT powinna być zastosowana od opłaty transakcyjnej od polisy 

ubezpieczeniowej.  Po  drugie,  opłaty  transakcyjne  od  polis  ubezpieczeniowych  w  tym 

postępowaniu nie będą objęte przyszłą umową. Zamawiający wprost przewidział w § 7 ust. 2 

wzoru  Umowy,  iż:  „Wykonawca  będzie  obciążać  Zamawiającego  za  wystawienie  polis 

ubezpieczeniowych zgodnie z kwotami, na które wystawione będą polisy. Wystawienie, zwrot 

i 

wygaszenie  ubezpieczeń  dokonywane  będą  bez  dodatkowej  opłaty  transakcyjnej."  Obaj 

wykonawcy 

– Odwołujący i Przystępujący w stosownej kolumnie, przewidującej wpisanie opłaty 

transakcyjnej od polis ubezpieczeniowych, wpisali ,,0”. Z kolei w opisie kolumny „i" Zamawiający 

podał, „Stawka podatku VAT [w%] zastosowana do obliczenia ceny z podatkiem VAT wartości 

opłaty  transakcyjnych."  W  tejże  kolumnie  Odwołujący  wpisał  ,,23%”,  a  Przystępujący  - 

,,zwolniony”.  W  takich  okolicznościach  wskazanie  stawki  podatku  VAT  w  ocenie  składu 

orzekającego nie może mieć wpływu na obliczenie ceny. Skoro opłata transakcyjna od polisy 

ubezpieczeniowej nie jest objęta umową, a więc nie jest wskazana w ofercie, to dla obliczenia 

ceny nie ma znaczenia przypisana do tejże opłaty transakcyjnej stawka podatku VAT.  

Potwierdzają to pozostałe wartości liczbowe w formularzach cenowych zarówno Odwołującego, 

jak i Przystępującego – w sumowaniu nie uwzględniano opłat transakcyjnych w odniesieniu do 

polis ubezpieczeniowych. 

Wobec powyższych okoliczności w ocenie składu orzekającego nie zaistniała podstawa 

do  odrzucenia  oferty  Odwołującego  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  6  Prawa  zamówień 

publicznych. 

Zarz

ut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp w związku z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy 

z  dnia  15 grudnia 2017  r.  o  dystrybucji  ubezpieczeń  poprzez  zaniechanie odrzucenia  oferty 

BTC, pomimo, iż jest ona niezgodna z ustawą oraz art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez 

zaniechanie  wykluczenia  Przystępującego  z  postępowania,  pomimo  iż  złożył  on 

wprowadzające w błąd oświadczenia, które mogą mieć wpływ na wynik postępowania nie został 

potwierdzony. 

W ocenie składu orzekającego Odwołujący nie przedstawił żadnych argumentów, które 

miałyby potwierdzić tak sformułowany zarzut. Nie wynika z odwołania, w jaki konkretnie sposób 

oświadczenie  złożone  przez  Przystępującego  na  rozprawie  sygn.  akt  KIO    662/18  miałoby 

wpłynąć  na  wynik postępowania. Jeżeli Odwołujący  wiązał tak postawiony  zarzut  ze stawką 

podatku VAT za opłaty transakcyjne za polisy ubezpieczeniowe, to – jak stwierdzono wyżej – 

nie ma to znaczenia dla ustalenia ceny w 

niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia 

publicznego, nie ma więc wpływu na wynik postępowania. 

Izba rozpatruje odwołanie wyłącznie w zakresie podniesionych w nim zarzutów (art. 192 

ust.  7  Prawa  zamówień  publicznych).  Izba  jest  związana  zarzutami  odwołania,  ale  nie  jego 

żądaniami.  Odwołujący  w odwołaniu  domagał  się m.in.  unieważnienia postępowania,  ale  na 

tym  etapie  postępowania  Izba  nie  stwierdziła  podstaw  do  nakazania  Zamawiającemu 

unieważnienia postępowania. 

Wobec powyższych okoliczności Izba stwierdziła, że doszło do naruszenia art. 89 ust.  

ust.  1  pkt  6  Prawa  zamówień  publicznych,  natomiast  nie  wykazano  w  toku  postępowania 

odwoławczego  naruszenia  pozostałych  przepisów,  podnoszonych  w  odwołaniu,  dlatego 

orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie art. 192 

ust. 9 oraz art. 192 ust. 10 Pr

awa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania  (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.972). 

Przewodniczący: 

………………………………