KIO 2529/18 WYROK dnia 21 grudnia 2018 r.

Sygn. akt: KIO 2529/18 
 

WYROK 

  z dnia 21 grudnia 2018 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  



w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Chudzik 

 Protokolant:    

Marcin Jakóbczyk  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 

2018 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  7  grudnia  2018  r.  przez  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: ALSTAL Grupa Budowlana Sp. z o.o. 

Sp. k. z siedzibą w Jacewie, ALSTAL Property Sp. z o.o. z siedzibą w Jacewie, 

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Powiat  Starogardzki  –  Zarząd  Powiatu 

Starogardzkiego, 

przy  udziale 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  ILHO  PL 

S.A. 

z  siedzibą  w  Warszawie,  ANCHOR  pbw  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Choroszczy, 

zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

orzeka:  

Uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  dotyczącego  niewykazania  przez 

Przystępującego  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  określonego  w  rozdz.  IV 

pkt  1.1  SIWZ  i  nakazuje  Zamawia

jącemu:  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  i  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  wezwanie 

Przystępującego  –  w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  –  do  uzupełnienia  dokumentów 

potwierdzających spełnianie ww. warunku; 

2.  W pozo

stałym zakresie odwołanie oddala; 

Kosztami postępowania obciąża Powiat Starogardzki – Zarząd Powiatu Starogardzkiego 

i: 

3.1.  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  23 600  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą 

uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1986 

z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  –  w terminie 

dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.  

Przewodniczący:      …………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający 



  Powiat  Starogardzki 

–  Zarząd  Powiatu  Starogardzkiego 



  prowadzi 

w 

trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn. 

Rozbudowa,  przebudowa  i  doposażenie  Kociewskiego  Centrum  Zdrowia  Sp.  z  o.o. 

w 

Starogardzie Gdańskim oraz podniesienie kwalifikacji kadry medycznej celem zwiększenia 

dostępności specjalistycznych usług zdrowotnych w zakresie chorób cywilizacyjnych. 

W dniu  7 grudnia  2018  r.  Konsorcjum:  ALSTAL Grupa  Budowlana  Sp.  z  o.o.  Sp. k., 

ALSTAL  Property  Sp.  z  o.o.  wniosło  odwołanie  wobec  wyboru  oferty  Konsorcjum  ILHO  PL 

S.A.,  ANCHOR  pbw  Sp.  z  o.o.  w  zakresie  części  I  zamówienia  i  zaniechania  wykluczenia 

tego Konsorcjum z postępowania oraz odrzucenia jego oferty.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów: 

1)  art. 89 ust. 1 pkt 7b w zw. z art. 45 ust. 3 i 6 oraz art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp poprzez 

jego  niezastosow

anie  i  bezzasadne  uznanie  przez  Zamawiającego,  że  wadium 

wniesione  przez  Konsorcjum  ILHO  w  formie  gwarancji  bankowej  spełnia  wymagania 

wynikające z SIWZ oraz przepisów ustawy Pzp,  

2)  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp  poprzez  jego  niezastosowanie,  w  sytuacji  gdy 

Konsorcjum  ILHO  w  złożonym  Wykazie  robót  budowlanych  przedstawiło  informacje 

wprowadzające Zamawiającego w błąd, 

art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  poprzez  jego  niezastosowanie  i  błędne  uznanie,  że 

Konsorcjum  ILHO  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności 

technicznej i zawodowej. 

ewentualnie, na wypadek nieuwzględnienia zarzutu nr 2 i 3 – art. 26 ust. 3 ustawy Pzp 

poprzez zaniechanie wezwania Konsorcjum ILHO do uzupełnienia dokumentów, 

5)  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  oraz  art.  26  ust.  3  w  zw.  z  art.  7  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  wykluczenia  Konsorcjum  ILHO  z  Postępowania  oraz  bezpodstawne 

wezwanie Konsorcjum do wyjaśnienia złożonych dokumentów w zakresie wykazu osób 

skierowanych do realizacji zamówienia. 

Zarzut dotyczący zaniechania odrzucenia oferty Konsorcjum ILHO z uwagi na nieprawidłowe 

wniesienie wadium 

Odwołujący podniósł, że Zamawiający zaniechał odrzucenia oferty Konsorcjum ILHO 

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp,  mimo  że  Konsorcjum  nie  wniosło  wadium, 

które prawidłowo zabezpiecza jego ofertę, a tym samym nie sprostało wymaganiu rozdz. XII 

pkt 1 SIWZ oraz przepisom art. 45 ust. 3 i 6 ustawy Pzp. 

Odwołujący  podkreślił,  że  prawidłowe  wniesienie  wadium  w  postępowaniu 

o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  ma  niezwykle  istotne  znaczenie,  a  nieprawidłowości 

w 

tym  zakresie  skutkują  koniecznością  odrzucenia  oferty.  Wadium  zabezpiecza  bowiem

interesy zamawiającego przez cały okres związania wykonawcy ofertą i daje zamawiającemu 

rękojmię  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Wskazał,  że  gwarancja 

ubezpieczeniowa lub  bankowa, jako dokument wadialny,  na którego treść  zamawiający  nie 

ma  wpływu,  ma  realnie  zabezpieczać  roszczenia  finansowe  zamawiającego,  a  wadium 

wniesione  w  tej  formie  musi  mieć  taką  samą  płynność  jak  wadium  wniesione  w  pieniądzu. 

Stąd  należy  przyjąć,  że  dochodzenie  roszczenia  z  tytułu  zapłaty  wadium  nie  może  być 

utrudnione. 

Odwołujący  podniósł,  że  z  dokumentu  gwarancji  bankowej  złożonej  przez 

Konsorcjum  ILHO  wynika,  że  gwarancja  została  wystawiona  wyłącznie  na  zlecenie 

wykonawcy ILHO PL S.A. w 

związku z zamiarem złożenia przez Wykonawcę oferty udziału. 

Zgodnie z definicją zamieszczoną w treści gwarancji jako Wykonawcę należy rozumieć ILHO 

PL S.A. Jednocześnie w treści dokumentu gwarancji nie znajdują się jakiekolwiek informacje 

mogące  wskazywać  na  działanie  wykonawcy  ILHO  PL  S.A.  w  imieniu  i  na  rzecz  całego 

Konsorcjum. Przeciwnie, postanowienia gwarancji wadialnej złożonej wraz z ofertą wskazują, 

że ILHO PL S.A. zamierzał samodzielnie złożyć ofertę w postępowaniu, a gwarant przyjął na 

siebie  odpowiedzialność  względem  Zamawiającego  za  zaniechania  poczynione  wyłącznie 

przez wykonawcę ILHO PL S.A. 

Zdaniem  Odwołującego,  przyjęcie  przez  Zamawiającego  gwarancji  wystawionej 

wyłącznie  na  jednego  z  konsorcjantów  niewątpliwie  wiąże  się  z  ryzykiem  odmowy  wypłaty 

kwoty wadium przez gwaranta. Wynika to faktu, że gwarancja zabezpiecza w postępowaniu 

jedynie obowiązki konkretnego wykonawcy, a nie całego konsorcjum. Istotne jest również, że 

z treści gwarancji nie wynika, aby ILHO PL S.A. miał złożyć ofertę w ramach  konsorcjum, co 

tym  bardziej  potwierdza,  że  gwarant  mógłby  odmówić  wypłaty  środków  z  gwarancji 

dołączonej  do  oferty  Konsorcjum  w  sytuacji  wystąpienia  jednej  z  okoliczności  określonych 

w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp. Z

amawiający nie tylko wówczas narażony jest na ryzyko, że 

dochodzenie  roszczenia  z  tytułu  zapłaty  wadium  będzie  utrudnione,  ale  także  że realizacja 

tego roszczenia będzie całkowicie niemożliwa. Ponadto treść dołączonej do oferty gwarancji 

wskazuje,  że  zabezpiecza  ona  ofertę  ILHO  PL  S.A.,  który  nie  złożył  oferty,  a  zatem  nie 

posiada  statusu  wykonawcy  w  rozumieniu  ustawy  Pzp.  Taki  status  posiada  jedynie 

Konsorcjum,  którego  oferta  nie  została  zabezpieczona  wadium.  Gwarancja  wadialna 

zabezpieczająca  ofertę  Konsorcjum  mogłaby  być  wystawiona  na  zlecenie  ILHO  PL  S.A., 

jednak z jej treści powinno wynikać, że obejmuje ona ofertę Konsorcjum, a nie jedynie ofertę 

ILHO PL S.A. 

Odwołujący stwierdził, że w orzecznictwie sądów powszechnych i KIO w wyjątkowych 

wypadkach  dopu

szczono  zabezpieczenie  oferty  gwarancją  wadialną,  w  której  nie 

wymieniono  wszystkich  członków  konsorcjum,  gwarancja  taka  była  jednak  wystawiana  na 

zlecenie  lidera  konsorcjum,  a  więc  podmiotu  upoważnionego  do  uzyskania  na  rzecz 

konsorcjum  gwarancji  wadialne

j  i  wniesienia  wadium  w  imieniu  całego  konsorcjum.  Stan 

faktyczny  niniejszego  postępowania  kształtuje  się  jednak  zgoła  odmiennie,  bowiem 

gwarancja  wadialna,  załączona  do  oferty  Konsorcjum,  nie  została  wystawiona  na  rzecz 

i 

zlecenie  pełnomocnika  konsorcjum  (którym  jest  Vasyl  Kvet),  a  na  rzecz  spółki  ILHO  PL 

S.A.,  która  nie  posiadała  pełnomocnictwa  ani  do  uzyskania  gwarancji  wadialnej  na  rzecz 

całego Konsorcjum, ani do wniesienia wadium w imieniu Konsorcjum.  

Odwołujący  przywołał  pogląd  przedstawiany  w  orzecznictwie Izby,  zgodnie z którym 

gwarancja wadialna złożona przez jednego z członków konsorcjum, który dodatkowo nie był 

w dniu jej wystawienia prawidłowo umocowany do działania w imieniu i na rzecz konsorcjum 

nie może być interpretowana w sposób rozszerzający przez odwołanie się do art. 23 ust. 1 

i 

2 ustawy Pzp. Wskazał również, że wadium, jako dokument niezawierający w sobie treści 

oferty, a jedynie służący jej zabezpieczeniu, nie może być sanowany w drodze uzupełnienia 

czy wyjaśnień. Zamawiający ocenia bowiem prawidłowość wniesienia wadium na podstawie 

dokumentu dołączonego do oferty. Z kolei, w razie stwierdzenia, że wadium nie zabezpiecza 

oferty  w  wymagany  sposób,  Zamawiający  nie  ma  możliwości  opierania  się  na  odmiennych 

twierdzeniach  wykonawcy,  czy  na  in

nych dokumentach, które nie zostały na tę okoliczność 

przedłożone  przed  upływem  terminu  otwarcia  ofert,  a  jednocześnie  ma  obowiązek  ofertę 

taką odrzucić. 

Zarzuty wprowadzenia Zamawiającego w błąd w oraz niespełnienia przez Konsorcjum ILHO 

warunków udziału w postępowaniu 

Odwołujący przywołał treść przepisów art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp i wskazał, 

że  zamierzone działanie wykonawcy ma miejsce wtedy, kiedy wykonawca ma świadomość, 

że  nie  spełnia  jednego  z  warunków  udziału  w  postępowaniu,  a  pomimo  tego  składa 

wprowadzające w błąd oświadczenie, że ten warunek spełnia. Z kolei, przypadek rażącego 

lub  zwykłego  niedbalstwa,  zachodzi  przykładowo  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  –  jako 

profesjonalista 

–  oświadcza,  że  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu,  wskazując  na 

doświadczenie osób, którymi  dysponuje,  bez  zweryfikowania,  czy  rzeczywiście podmiot ten 

spełnia  ww.  warunki.  Odwołujący  stwierdził,  że  w  świetle  orzecznictwa  KIO,  dla 

wprowadzenia zamawiającego w błąd nie musi wystąpić skutek polegający na powstaniu po 

stronie  zamawiającego  mylnego  wyobrażenie  o  faktach,  na  skutek  przedstawionych  przez 

wykonawcę informacji. Uznaje się za wystarczające, jeśli takie wyobrażenie mogło powstać. 

Odwołujący  podkreślił,  że  określone  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp 

wpro

wadzenie  Zamawiającego  błąd  powoduje,  że  wykonawca  podlega  wykluczeniu  bez 

możliwości uzupełnienia czy wyjaśnienia wprowadzających w błąd informacji. 

Informacje przedstawione w Wykazie robót budowlanych 

Odwołujący wskazał, że zgodnie z rozdz. IV pkt 1.1. SIWZ, Wykonawca zobowiązany 

był  wykazać  wykonaniem  w  okresie  ostatnich  pięciu  lat  przed  upływem  terminu  składania 

ofert  (...)  minimum  2  robót  budowlanych  polegających  na  budowie  lub/i  przebudowie 

budynku  (...)  o  wartości  roboty  nie  mniejszej  niż  10.000.000,00  zł  brutto  (...)  każda. 

Wykonawca  w  złożonym  JEDZ  oświadczył,  że  spełnia  wszystkie  warunki  udziału 

w 

postępowaniu,  a  w  odpowiedzi  na  wezwanie  w  trybie  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp  złożył 

Wykaz robót budowlanych dla części 1, w której wskazał realizację dwóch zamówień, które 

rzekomo mają potwierdzać spełnienie powyższego warunku Zamawiającego.  

Odwołujący  podał,  że  Konsorcjum  ILHO  w poz.  1  Wykazu  robót  budowlanych 

oświadczyło, że wykonywało inwestycję Rozbudowa Szpitala Powiatowego w Sejnach w celu 

podniesien

ia  standardu  świadczonych  usług  wraz  z dostawą  i  montażem  urządzeń 

medycznych  i  wyposażenia  na  rzecz  Samodzielnego  Publicznego  Zakładu  Opieki 

Zdrowotnej  w  Sejnach.  Zgodnie  z  treścią  wykazu  wartość  robót  wynosiła  12.675.519,00  zł 

brutto. Z przedstawionych r

eferencji z 27 listopada 2015 r. wynika, że powyższą inwestycję 

realizowało  konsorcjum  w  składzie:  ANCHOR  pbw  sp.  z  o.o.  oraz  KALDO  G.  K.  .  Z  treści 

referencji nie wynika, które roboty budowlane zostały zrealizowane przez ANCHOR. W celu 

zwery

fikowania  zakresu  prac  wykonanych  przez  ANCHOR,  Odwołujący  zwrócił  się  do 

Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Sejnach o przekazanie informacji 

na temat zakresu prac wykonywanych przez konsorcjantów przy realizacji wyżej opisanego 

zamówienia.  W odpowiedzi  na  powyższy  wniosek,  pismem  z  30  listopada  2018  r. 

Samodzielny  Publiczny  Zakład  Opieki  Zdrowotnej  w Sejnach wskazał,  że zgodnie  z  wiedzą 

zamawiającego  roboty  budowlane  wykonał  członek  tego  konsorcjum  –  KALDO,  natomiast 

lider 

–  ANCHOR  zrealizował  dostawę  sprzętu.  Co  prawda  w  treści  powyższego  pisma, 

zamawiający  wskazywał  na  udział  ANCHOR  jako  lidera  konsorcjum  przy  wykonywaniu 

czynności faktycznych i prawnych w trakcie procesu inwestycyjnego, tym niemniej czynności 

te  nie  polegały  na  wykonywaniu  robót  budowlanych. W  konsekwencji  należy  stwierdzić,  że 

realnie  ANCHOR  wykonał  jedynie  dostawy  sprzętu,  które  były  objęte  przedmiotem 

zamówienia.  Zgodnie  natomiast  z  przedstawionymi  referencjami,  wartość  tych  dostaw 

wynosiła 1.605.519,00 zł. 

Zdaniem  O

dwołującego  Konsorcjum,  a  na  pewno  członek  Konsorcjum  –  ANCHOR, 

zdawali  sobie  sprawę  z  tego,  jakie  prace  ANCHOR  wykonał  na  rzecz  Samodzielnego 

Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Sejnach, oraz że zakres zrealizowanych prac nie 

jest  wystarczający  dla  wykazania  spełnienia  warunku  udziału  przedstawionego  w  SIWZ. 

Wykonawca  jednak,  celem  wykazania  spełnienia  warunków  udziału,  przedstawił  powyższą 

inwestycję  uznając,  że  zakres  zrealizowanych  przez  ANCHOR  prac  obejmuje  wykonanie 

robót  budowlanych  o  wartości  powyżej  10.000.000,00  zł.  Takie  twierdzenie  jest 

nieuprawnione, gdyż to konsorcjant KALDO może wykazać się wykonaniem takiego zakresu 

robót  budowlanych.  ANCHOR  nie  może  uznawać  jako  własne  doświadczenia  zdobytego 

w 

ramach konsorcjum z KALDO. Każdy z konsorcjantów może powoływać się na wykonane 

prace w związku z realizacją umów w ramach większej grupy wykonawców, w takim zakresie 

w jakim realnie wykonywał pewne prace. W konsekwencji, ANCHOR może powoływać się na 

realizację  wyżej  wskazanej  inwestycji  jedynie  w  zakresie  w  jakim  wykonywał  on  dostawy 

sprzętu, gdyż wykonanie robót budowlanych nie leżało w jego gestii. Odwołujący powołał się 

na  wyrok  Trybunału  Sprawiedliwości  UE  z  dnia  4  maja  2017  r.  w  sprawie  C-387/14 

Esaprojekt

, w którym Trybunał stwierdził, że gdy wykonawca polega na doświadczeniu grupy 

wykonawców,  której  był  członkiem,  doświadczenie  to  należy  oceniać  w  zależności  od 

konkretnego  zakresu  udziału  tego  wykonawcy,  a  więc  jego  faktycznego  wkładu 

w 

prowadzenie  działań,  które  były  wymagane  od  tej  grupy  w  ramach  danego  zamówienia 

publicznego. 

Wobec  powyższego  Odwołujący  stwierdził,  że  Konsorcjum  ILHO  przedstawiło 

Zamawiającemu  w  Wykazie  robót  budowlanych  doświadczenie,  którego  ANCHOR  nie 

posiada. Takie działanie należy traktować jako wprowadzenie Zamawiającego w błąd, które 

miało  na  celu  jedynie  wykazanie  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu,  pomimo 

wiedzy,  że  ANCHOR  nie  wykonał  prac  deklarowanych  w  Wykazie  robót  budowlanych. 

Zdaniem  Odwołującego  powyższe  należy  zakwalifikować  jako  zamierzone  działanie 

(ewentualnie  rażące  niedbalstwo),  co  skutkować  powinno  wykluczeniem  wykonawcy  na 

podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp. 

W  ocenie  Odwołującego,  opisane  powyżej  działanie  Konsorcjum  ILHO  wyczerpuje 

również  przesłankę  wykluczenia  z  postępowania  określoną  w  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy 

Pzp,  gdyż  było  ono  wynikiem  lekkomyślności  lub  niedbalstwa,  a  konsekwencją  było 

wprowadzenie  Zamawiającego  w  błąd,  mające  wpływ  na  wynik  postępowania.  W  sytuacji 

bowiem  realnej  deklaracji  Konsorcjum  co  do  zakresu  wykonanych  prac  przez  ANCHOR,  tj. 

dostawy  sprzętu,  w  ramach  realizacji  inwestycji  dla  Samodzielnego  Publicznego  Zakładu 

Opieki  Zdrowotnej  w  Sejnach,  Zamawiający  powinien  uznać,  że  wykonawca  nie  spełnia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  i  wezwać  Konsorcjum  do  uzupełnienia.  Jednak

wykonawca przedstawił Zamawiającemu nieprawdziwe dane co do swojego doświadczenia, 

co  doprowadziło  do  wprowadzenia  Zamawiającego  w  błąd  i  w  dalszej  kolejności 

nieprawidłową ocenę podmiotową wykonawcy. 

Odwołujący  podniósł  również  oparty  na  tych  samych  okolicznościach  faktycznych 

zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp oraz zarzut ewentualny naruszenia art. 26 

ust. 3 ustawy Pzp. Stwierdził, że Konsorcjum ILHO podlega wykluczeniu również ze względu 

na to, że nie wykazało spełnienia warunków udziału w postępowaniu określonych w rozdz. IV 

pkt  1.1  SIWZ.  Wskazał,  że  w  zakresie  spełnienia  powyższego  warunku  udziału 

w 

postępowaniu wykonawca był już wezwany w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp (wezwanie 

Zamawiającego  z  15  listopada  2018  r.),  w  związku  z  Zamawiający  nie  jest  uprawniony  do 

ponownego wezwania do uzupełnienia dokumentów.  

Z ostrożności procesowej Odwołujący podniósł, że w sytuacji uznania przez Izbę, że 

nie wystąpiły przesłanki wykluczenia Konsorcjum ILHO na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 

oraz  pkt  12  ustawy  Pzp,  wykonawca  powinien  zostać  wezwany  do  uzupełnienia  Wykazu 

robót  budowlanych  poprzez  określenie  doświadczenia  potwierdzającego  spełnienie  wyżej 

określonego warunku udziału. Zaniechanie takiego wezwania stanowi naruszenie art. 26 ust. 

3 ustawy Pzp. 

Jednocześnie  Odwołujący  stwierdził,  mając  na  względzie,  że  druga  inwestycja 

wskazana  w  Wykazie  robót  budowlanych  (Rozbudowa  Szpitala  Ogólnego  w  Wysokiem 

Mazowieckim) była również wykonywana przez ANCHOR w konsorcjum z innym podmiotem, 

w  ocenie  Odwołującego,  zasadne  byłoby  zweryfikowanie  zakresu  robót  wykonanych  przez 

ANCHOR  w  ramach  inwestycji.  Istnieje  bowiem  prawdopodobieństwo,  że  ANCHOR 

ponownie powołuje się na doświadczenie w realizacji robót, których nie wykonał. 

Informacje prze

dstawione w Wykazie osób 

Odwołujący  wskazał,  że  zgodnie  z  rozdz.  IV  pkt  2  ppkt  c)SIWZ  celem  spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej, 

Zamawiający  oczekiwał,  że  wykonawcy  będą  dysponować  m.in.  osobą  na  stanowisko 

kierownika  robót  w  specjalności  instalacyjnej  w  zakresie  sieci,  instalacji  i  urządzeń 

elektrycznych i elektroenergetycznych. Osoba na powyższe stanowisko miała między innymi 

posiadać  uprawnienia  bez  ograniczeń  do  pełnienia  samodzielnych  funkcji  technicznych 

w 

budownictwie zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Konsorcjum ILHO 

na  wezwanie  w  trybie  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp  o  Wykaz  osób  skierowanych  przez 

Wykonawcę  do  realizacji  zamówienia.  Na  stanowisko  Kierowania  robót  w  specjalności 

in

stalacyjnej  w  zakresie sieci  i  urządzeń  elektrycznych i  elektroenergetycznych Konsorcjum 

wskazało pana A. G. . Zgodnie ze złożonym oświadczeniem osoba ta

miała między innymi 

posiadać  uprawnienia  do  pełnienia  samodzielnych  funkcji  technicznych  w  budownictwie 

zgodnie  z  ustawą  z  dnia  7  lipca  1994  r.  Prawo  budowlane.  Do  Wykazu  osób  Konsorcjum 

dołączyło  informacje  na  temat  posiadanych  przez  pana  A.  G.  uprawnień:  Stwierdzenie 

posiadania przygotowania zawodowego z 11 listopada 

1988 r. oraz aktualne zaświadczenie 

o  przynależności  do  Polskiej  Izby  Inżynierów  Budownictwa.  W  wyniku  analizy  tych 

dokumentów,  Zamawiający  doszedł  do  przekonania,  że uprawnienia posiadane przez  pana 

A.  G. 

są  uprawnieniami  ograniczonymi,  które  nie  pozwalają  na  pełnienie  samodzielnych 

funkcji  technicznych.  W 

konsekwencji  powyższego  Zamawiający  pismem  z  15  listopada 

2018  r.  wezwał  Konsorcjum  do  złożenia  wyjaśnień.  Wykonawca  nie  kwestionował 

zasadności wezwania i w odpowiedzi złożył nowy Wykaz osób, w którym na wyżej wskazane 

stanowisko wskazał inną osobę, pana A. M. .  

W  ocenie  Odwołującego  opisane  powyżej  działanie  Zamawiającego  było 

nieprawidłowe,  a  Konsorcjum  ILHO  powinno  zostać  wykluczone  z  postępowania  na 

podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 17 ustawy Pzp. 

Odwołujący  podniósł,  że  niezrozumiała  jest  podstawa  wezwania  Konsorcjum  do 

wyjaśnienia  treści  oferty,  w  sytuacji,  w  której  Zamawiający  posiadał  wiedzę,  że  informacje 

wskazane  w  pierwotnym  Wykazie  osób  nie  są  prawidłowe.  Konsorcjum  wprowadziło 

Zamawiającego  w  błąd  co  do  posiadanych  przez  pana  A.  G.  uprawnień.  Wykonawca  jako 

podmiot  profesjonalny  powinien  zdawać  sobie  sprawę  jakie  uprawnienia  posiadają  osoby, 

którymi  dysponuje  do  realizacji  zamówienia  i  czy  osoby  te  posiadają  uprawnienia  do 

pełnienia  samodzielnych  funkcji  technicznych  w  danej  specjalności.  Należy  również 

podkreślić, że pan A. G. nieposiadający wyższego wykształcenia (tytułu inżyniera) zgodnie z 

obowiązującymi  w  czasie  nabywania  uprawnień  budowlanych  nie  mógł  uzyskać  takich 

uprawnień  bez  ograniczeń.  W  ocenie  Odwołującego,  Konsorcjum  jednak  celowo  wskazało 

pana  A.  G.  w 

pierwotnym  Wykazie  osób,  mimo  że  było  (albo  powinno  być)  świadome,  że 

osoba  ta  nie  posiada  uprawnienia  do  wykonywania  samodzielnych  funkcji  technicznych,  a 

jego  uprawnienia  budowlane  są  de  facto  ograniczone.  Jest  to  podstawowa  wiedza,  jaką 

podmiot  wykonujący  profesjonalnie  roboty  budowlane  powinien  posiadać  na  temat  swoich 

pracowników albo innych osób, które zamierza skierować do realizacji danej inwestycji. Tym 

samym, bezpodstawne byłoby twierdzenie, że wykonawca omyłkowo wskazał taką osobę. 

Zdaniem  Odwołującego,  oświadczenie  złożone  przez  Konsorcjum  jest  oczywiście 

nieprawdziwe,  a  celem  wykonawc

y  było  wprowadzenie  Zamawiającego  w  błąd  co  do 

spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu.  W  związku  z  powyższym  spełnione  zostały

okoliczności  wykluczenia  Konsorcjum  z  Postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16 

ustawy Pzp. 

W ocenie Odwołującego, zostały spełnione również przesłanki wykluczenia określone 

w art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. Nie można bowiem zaprzeczyć, że informacje dotyczące 

uprawnień  wprowadziły  Zamawiającego  w  błąd  co  do  spełnienia  przez  Konsorcjum 

warunków  udziału  w  postępowaniu.  Działanie  Konsorcjum  mogło  mieć  wpływ  na  wynik 

postępowania, bowiem Zamawiający mógł przeoczyć informację dotyczącą uprawnień pana 

A.  G. 

i  dokonać  wyboru  oferty  wykonawcy,  który  nie  spełnia  warunków  udziału  w 

postępowaniu.  Odwołujący  podkreślił,  że  wykonawca  powinien  wiedzieć,  jaki  rodzaj 

uprawnień  posiada  osoba  wyznaczona  przez  niego  do  realizacji  zamówienia.  Zaniechanie 

weryfikacji  takiej  informacji  jest  co  najmniej  rażącym  niedbalstwem.  Tym  bardziej  zatem 

można stwierdzić, że działanie Konsorcjum było wynikiem lekkomyślności lub niedbalstwa. 

Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający,  zamiast  wykluczyć  Konsorcjum  ILHO 

z 

postępowania,  skierował  wezwanie  do  wyjaśnienia  treści  Wykazu  osób.  W  ocenie 

Odwołującego  takie  wezwanie  było  bezpodstawne,  gdyż  już  na  dzień  wezwania  istniały 

przesłanki  do  stwierdzenia,  że  w  pierwotnym  wykazie  osób  złożonym  przez  Konsorcjum 

znajdują  się  informacje  nieprawdziwe,  wprowadzające  w  błąd.  Nawet  jeśli  Zamawiający 

chciał uzyskać więcej informacji na temat uprawnień pana A. G., to po dokonaniu zmiany w 

Wykazie  osób  Zamawiający  uzyskał  potwierdzenie,  że  dotychczasowa  osoba  nie  spełnia 

wymagań określonych w SIWZ, a przedstawione w pierwotnym Wykazie osób informacje są 

nieprawdziwe. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty,  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  wykluczenie 

Konsorcjum  ILHO  z  postępowania  i  odrzucenie  jego  oferty  oraz  dokonanie  wyboru  oferty 

Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Na  podstawie  dokument

acji  przedmiotowego  postępowania  oraz  biorąc  pod 

uwagę stanowiska stron i dowody przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, 

co następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy 

Pzp  przesłanki  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  tj.  ma  interes  w uzyskaniu 

zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować 

poniesienie przez niego szkody polegającej na nieuzyskaniu zamówienia.  

Z

arzut dotyczący zaniechania odrzucenia oferty Konsorcjum ILHO z uwagi na nieprawidłowe 

wniesienie wadium 

Zarzut jest niezasadny. 

Izba  ustaliła,  że  w  punkcie  XII  SIWZ  Zamawiający  określił  wymagania  dotyczące 

wadium,  nie  ustanawiając  zasad  wnoszenia  wadium  w  formie  gwarancji  bankowej  lub 

ubezpieczeniowej  w  przypadku  oferty  składanej  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających 

się o udzielenie zamówienia. 

Przystępujący  wniósł  wadium  w  formie  gwarancji  bankowej  wystawionej  17 

października  2018  r.  przez  Bank  Millennium.  W  treści  gwarancji  podano,  że  została 

wystawiona  na  rzecz  Powiatu  Starogardzkiego 

–  Zarządu  Powiatu  Starogardzkiego 

(zwanego  Beneficjentem),  na  zlecenie  ILHO  PL  S.A.  (zwanego  Wykonawcą).  W  gwarancji 

wskazano: 

W związku z zamiarem złożenia przez Wykonawcę oferty udziału (dalej: „Oferta”) 

w  ogłoszonym  przez  Beneficjenta  na  dzień  17  października  2018  r.  przetargu 

nieograniczonym  (…)  my,  Bank  Millennium  (…)  na  zlecenie  Wykonawcy,  udzielamy 

niniejszej gwarancji (dalej: „Gwarancja”) i zobowiązujemy się nieodwołalnie i bezwarunkowo 

do  zapłaty  każdej  kwoty  do  łącznej  maksymalnej  wysokości  PLN  350.000,00  (słownie: 

złotych polskich trzysta pięćdziesiąt tysięcy, 00/100), w terminie 7 (siedmiu) dni roboczych po 

otrzymaniu przez Gwaranta: 

pierwszego  pisemnego  żądania  zapłaty  złożonego  przez  Beneficjenta,  zawierającego 

żądaną  kwotę  i  numer  rachunku,  na  który  kwota  ta  ma  zostać  przekazana  (dalej: 

„Żądanie zapłaty) oraz  

pisemnego 

oświadczenia 

Beneficjenta 

(dalej: 

„Oświadczenie 

Beneficjenta” 

stwierdzającego, że wystąpiła co najmniej jedna z okoliczności wymienionych w art. 46 

ust. 4a lub ust. 5 ustawy Prawo Zamówień Publicznych z dnia 29 stycznia 2004 r. (dalej: 

„Ustawa”), tj.: 

a) 

wykonawca w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3 i 3a Ustawy, 

z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  nie  złożył  oświadczeń  lub  dokumentów 

potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1,  oświadczenia, 

o 

którym mowa w art. 25a ust. 1, pełnomocnictw lub nie wyraził zgody na poprawienie 

omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 Ustawy, co spowodowało brak możliwości 

wybrania oferty złożonej przez wykonawcę jako najkorzystniejszej, 

b) 

pomimo  iż  Oferta  Wykonawcy  została  wybrana,  wystąpiła  jedna  z  poniższych 

okoliczności:  



  Wykonawca 

odmówił  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  na 

warunkach określonych w Ofercie, 



  Wykonawca n

ie wniósł wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, 



zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego stało się niemożliwe z przyczyn 

leżących po stronie Wykonawcy.  

Ponadto  w  gwarancji  określono  formę  zgłoszenia  żądania  zapłaty,  termin  ważności 

gwarancji oraz przyczyny jej wygaśnięcia. 

Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp,  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli 

wadium  nie  zostało  wniesione  lub  zostało  wniesione  w  sposób  nieprawidłowy,  jeżeli 

zamawiaj

ący żądał wniesienia wadium. 

Istotą sporu w tym zakresie jest kwestia prawidłowości wadium wniesionego w formie 

gwarancji  bankowej  na  zlecenie  podmiotu,  który  nie  złożył  oferty  samodzielnie,  ale 

w 

konsorcjum  z  innym  podmiotem,  w  sytuacji gdy  z  treści  gwarancji  nie wynika objęcie nią 

oferty wspólnej. 

W  orzecznictwie  Izby 

oraz  sądów  okręgowych  prezentowane  były  rozbieżne 

stanowiska dotyczące skuteczności takiej gwarancji wadialnej. Z jednej strony wyrażany był 

pogląd  o prawidłowości  takiej  gwarancji,  oparty  w  szczególności  na  następujących  tezach: 

istnieniu  solidarnej  odpowiedzialności  członków  konsorcjum,  wynikającym  z  art.  23  ust.  3 

ustawy  Pzp  obowiązku  stosowania  przepisów  dotyczących  wykonawcy  do  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o udzielenie  zamówienia  oraz  na  bezwarunkowym  charakterze 

gwarancji  wadialnej.  Z  drugiej  strony 

wyrażano  pogląd,  że  gwarancja  taka  naraża 

zamawiającego  na  odmowę  wypłaty  sumy  gwarancyjnej,  z  uwagi  na  takie  okoliczności,  jak 

abstrakcyjny  charakter  gwarancji,  oznaczający,  że  sposób  ukształtowania  i  treść  stosunku 

prawnego  podstawowego  nie  mają  wpływu  na  zakres  odpowiedzialności  gwaranta,  brak 

solidarnej  odpowiedzialności  członków  konsorcjum  na  etapie  postępowania  o udzielenie 

zamówienia publicznego oraz fakt, że art. 23 ust. 3 ustawy Pzp odnosi się jedynie do relacji 

między zamawiającym a wykonawcami. Prezentując ten pogląd Izba podkreślała ponadto, że 

bez  znaczenia  dla  prawidłowości  gwarancji  jest  okoliczność,  czy  jeden  z  konsorcjantów 

działał  jako  pełnomocnik  całego  konsorcjum,  jeżeli  fakt  działania  na  rzecz  konsorcjum  nie 

został ujawniony w treści gwarancji. 

Konsekwencją powyższej rozbieżności w orzecznictwie Izby oraz sądów okręgowych 

było  wniesienie  przez  Prezesa  Urzędu  Zamówień  Publicznych  skargi  kasacyjnej  na  wyrok 

Sądu Okręgowego w Gdańsku, który przyjął drugi z przedstawionych wyżej poglądów. Sąd 

Najwyższy  w  wyroku  z  15  lutego  2018  r.  sygn.  akt  IV  CSK  86/17  uwzględnił  skargę 

kasacyjną,  przedstawiając  następujące  stanowisko:  (…)  decydujące  znaczenie  dla 

określenia  zakresu  zobowiązania  Gwaranta  ma  całościowa  wykładnia  Gwarancji  (art.  65 

k.c.),  w  tym  zwłaszcza  wykładnia  określonych  w  niej  "warunków"  i  formalnych  przesłanek 

zapłaty. Już z tego względu teza Sądu o naruszeniu art. 24 ust. 2 pkt 2 p.z.p. nie może być - 

jako przedwczesna 

– uznana za prawidłową, a wyrok podlegał uchyleniu. (…) Sąd Okręgowy 

błędnie  ocenił,  iż  obciążające  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  obowiązki,  które  zabezpiecza  wadium,  nie  mają  charakteru  solidarnego. 

Wniosku  takiego  nie  u

zasadnia  brak  wyraźnej  regulacji  ustawowej  w  tym  względzie  ani 

rozumowanie a  contrario  na  podstawie  art.  141 p.z.p.  Decydujące  znaczenie ma  natomiast 

stwierdzenie,  że  przedmiotem  obowiązków,  których  naruszenie  uzasadnia  zatrzymanie 

wadium  (art.  46  ust.  4a 

i 5 p.z.p.), są świadczenia niepodzielne. Także bowiem wtedy, gdy 

wykonawcy  ubiegają  się  o  udzielenie  zamówienia  wspólnie,  zamówienie  jest  jedno,  jedna 

(wspólna) jest składana przez nich oferta i jako wspólne powinny być postrzegane wszelkie 

obowiązki  związane  z  jej  złożeniem  oraz  wadium.  Jedynie  częściowe  wykonanie  tych 

obowiązków  –  ich  wykonanie  przez  poszczególnych  wykonawców  w  odniesieniu  do  nich 

samych, bez ich wykonania przez pozostałych – nie ma żadnej wartości dla Zamawiającego, 

nie umożliwia bowiem wyboru oferty ani zawarcia umowy. Dlatego też należy uznać, zgodnie 

z art. 380 § 1 k.c., że wykonawcy ubiegający się wspólnie o udzielenie zamówienia ponoszą 

solidarną odpowiedzialność za ich wykonanie. In casu oznacza to, że w razie niewykonania 

któregokolwiek  z  obowiązków  przez  R.  sp.  z  o.o.  odpowiedzialność  z  tego  tytułu  ponosiłby 

także P.B. (...) S.A. W przypadku wniesienia wadium w pieniądzu wyrażałoby się to w tym, 

że  Zamawiający  miałby  podstawę  do  jego  zatrzymania  w  całości,  choćby  bezpośrednią 

przy

czyną zatrzymania były tylko zaniechania R. sp. z o.o. Jeżeli wadium wniesione zostało 

w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej,  o  przesłankach  jego  realizacji  decyduje  –  jak 

wyjaśniono – treść gwarancji. W sytuacji, w której jako dłużnika (zleceniodawcę, dostawcę, 

wykonawcę,  oferenta)  zobowiązanego  do  zaspokojenia  zabezpieczanego  roszczenia 

wskazano  w  gwarancji  jedynie  jednego  z  wykonawców  ubiegających  się  wspólnie 

o 

udzielenie zamówienia, a wskazane w gwarancji przyczyny uzasadniające żądanie zapłaty 

pokrywają się z wymienionymi w art. 46 ust. 4a i 5 p.z.p., decydujące znaczenie dla oceny, 

czy  wadium  wniesiono  prawidłowo,  powinna  mieć  wykładnia  zastrzeżenia  "z  przyczyn 

leżących  po  jego stronie"  (por.  art.  46 ust.  4a  i ust.  5 pkt  3  p.z.p.).  Rozważenia wymaga  – 

w 

świetle  czynników  wskazanych  w  art.  65  k.c.  (zwłaszcza  ustalonych  zwyczajów,  praktyki 

ubezpieczeniowej) 

–  czy  określenie  to  obejmuje  sytuacje,  w  których  przyczyna 

uzasadniająca zatrzymanie wadium tkwi wprawdzie bezpośrednio w zaniechaniu wykonawcy 

pominiętego  w  gwarancji,  jednakże  wykonawca  w  niej  wymieniony  również  ponosi  za  to 

zaniechanie  odpowiedzialność.  Inaczej  mówiąc,  wymaga  rozstrzygnięcia,  czy  pojęcie 

"z 

przyczyn  leżących  po  jego  stronie"  może  być  utożsamione  z  pojęciem  "z  przyczyn,  za 

które  odpowiada".  Ma  to  także  znaczenie  dla  dopuszczalności  złożenia  przez  beneficjenta 

stosownego  oświadczenia  o  tym,  że  zaistniały  przyczyny  aktualizujące  zobowiązanie 

gwaranta 

–  także  wtedy,  gdy  przyczyna  uzasadniająca  zatrzymanie  wadium  tkwi 

bezpośrednio w zaniechaniu wykonawcy pominiętego w gwarancji - a tym samym spełnienia 

formalnej  przesłanki  zapłaty.  W  razie  odpowiedzi  pozytywnej  –  z  zastrzeżeniem 

ewentualnych,  odmiennych  postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  – 

wniesienie  wadium  w  formie  takie

j  gwarancji  ubezpieczeniowej  należałoby  uznać  za 

prawidłowe  i  skuteczne.  Ewentualne  skutki  niepoinformowania  gwaranta  o  tym,  że 

wykonawca  wskazany  w  gwarancji  jako  dłużnik  (zleceniodawca,  oferent  itp.)  był  jedynie 

liderem  konsorcjum  (jednym  z  wykonawców  ubiegających  się  wspólnie  o  udzielenie 

zamówienia),  a  nie  wyłącznym  wykonawcą,  mogłyby  wpływać  tylko  na  stosunek  zlecenia 

gwarancji  i  w  żaden  sposób  nie  oddziaływałyby  na  skuteczność  nieakcesoryjnego 

zobowiązania gwaranta (…). 

Rozstrzygając  przedmiotową  sprawę  Izba  zobowiązana  była  uwzględnić  poglądy 

i 

kierunki  interpretacji  wskazane  przez  Sąd  Najwyższy  w  ramach  kontroli  instancyjnej. 

W 

świetle tez przedstawionych w przywołanym wyroku Sądu Najwyższego – zdaniem Izby – 

wadium wniesione przez Przystępującego należało uznać za prawidłowe. 

Odnosząc  się  do  wytycznych  wskazanych  przez  Sąd  Najwyższy  po  pierwsze 

stwierdzić  należy,  że  Zamawiający  nie  określił  w  SIWZ  szczególnych  obowiązków 

dotyczących  wnoszenia  wadium  w  formie  gwarancji  bankowej  lub  ubezpieczeniowej  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia.  W  związku  z  tym 

skuteczność wniesionego wadium należało ocenić na zasadach ogólnych. 

Za kluczowy dla oceny gwarancji bankowej Przystępującego należy uznać wyrażony 

przez  Sąd  Najwyższy  pogląd  o  niepodzielności  zobowiązań  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia i wynikającej z tego solidarnej odpowiedzialności 

tych  wykonawców  za  zobowiązania  obciążające  ich  w  postępowaniu  przetargowym. 

Przyjmując  za  Sądem  Najwyższym  istnienie  solidarnej  odpowiedzialności  konsorcjantów, 

należy  dojść  do  wniosku,  że  w  razie  niewykonania  przez  któregokolwiek  z  wykonawców 

obowiązków  wynikających  z  ustawy  Pzp,  odpowiedzialność  za  to  ponosiłby  także  drugi 

z 

konsorcjantów,  co  w  konsekwencji  dawałoby  Zamawiającemu  prawo  do  zatrzymania 

wadium,  nawet  gdy  bezpośrednią  podstawą  zatrzymania  były  zaniechania  wykonawcy 

niewymienionego w treści gwarancji.  

Odnosząc  się  do  wskazanej  przez  Sąd  Najwyższy  potrzeby  interpretacji  określenia 

z 

przyczyn  leżących  po  jego  stronie  zgodnie  z  art.  65  k.c.,  zwłaszcza  w  świetle  ustalonych 

zwyczajów,  praktyki  ubezpieczeniowej,  stwierdzić  należy,  że  Odwołujący  nie  wykazał 

w 

postępowaniu  odwoławczym  takich  ustalonych  zwyczajów  czy  powszechnej  praktyki 

gwarantów,  która  potwierdzałaby,  że  w  przypadku  tak  ukształtowanej  gwarancji  wadialnej 

nastąpi  odmowa  wypłaty  sumy  gwarancyjnej.  Nie  jest  wystarczającym  dowodem  na 

powyższą okoliczność złożony przez Odwołującego wydruk z korespondencji mailowej z jego 

brokerem  ubezpieczeniowym,  który  może  potwierdzać  jedynie  wymagania  dotyczące 

gwarancji w relacji między konkretnym brokerem i jego klientem. 

W świetle stanowiska Sądu Najwyższego za niemającą znaczenia dla rozstrzygnięcia 

sprawy 

należy  uznać  kwestię  istnienia  po  stronie  spółki  ILHO  umocowania  do 

reprezentowania Konsorcjum i zawarcia umowy gwarancji. 

Zauważenia wymaga, że pogląd 

przedstawiony  przez  Sąd  Najwyższy  w  żadnej  mierze  nie  odnosi  się  do  kwestii  działania 

wykonawcy  wskazanego  w  gwarancji  w  charakterze  pełnomocnika  konsorcjum.  W  ocenie 

Izby  Przystępujący  nie  wykazał  istnienia  umocowania  po  stronie  spółki  ILHO  (złożone  na 

rozprawie  upoważnienie  do  wniesienia  wadium  nie  zostało  załączone  do  oferty,  a  teza,  że 

spółka ta była pełnomocnikiem Konsorcjum w świetle zawartej umowy Konsorcjum pozostała 

gołosłowna  wobec  nieprzedłożenia  tej  umowy),  nie  mogło  to  jednak  prowadzić  do  uznania 

zasadności  zarzutu.  Podobnie  Przystępujący  nie  wykazał  okoliczności,  na  którą  się 

powoływał,  a dotyczącej  wiedzy  gwaranta,  że zabezpieczona oferta  będzie ofertą wspólną, 

jednak również ta okoliczność nie wpływa na zasadność zarzutów, gdyż  – jak wskazał Sąd 

Najwyższy  –  ewentualne  skutki  niepoinformowania  gwaranta  o  tym,  że  wykonawca 

wskazany  w  gwarancji  jako  dłużnik  nie  był  wyłącznym  wykonawcą,  mogłyby  wpływać  tylko 

na stosunek zlecenia gwarancji i 

ewentualne roszczenia z tego właśnie stosunku. 

Zarzut  wprowadzenia Zamawiającego  w  błąd  w oraz  niespełnienia przez Konsorcjum  ILHO 

warunków udziału w postępowaniu (Wykaz robót budowlanych) 

Za  zasadny  Izba  uznała  zarzut  niewykazania  spełniania  warunku  udziału 

w 

postępowaniu  dotyczącego  doświadczenia,  przy  jednoczesnym  nieuwzględnieniu 

zarzutów dotyczących przedstawienia informacji wprowadzających Zamawiającego w błąd. 

Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  w  rozdz.  IV  pkt  1.1  SIWZ  wymagał  od  wykonawców 

wykazania wykonanych w okresie ostatnich pięciu lat przed upływem terminu składania ofert, 

a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie:  minimum  2  robót 

budowlanych  polegające  na  budowie  lub/i  przebudowie  budynku  (wg  Polskiej  Klasyfikacji 

Obiektów  Budowlanych  należącego  do  grupy  126  Ogólnodostępne  obiekty  kulturalne, 

budynki  o  charakterze  edukacyjnym,  budynki  szpitali,  i  zakładów  opieki  medycznej  oraz 

budynki kultury fizycznej) o wartości roboty nie mniejszej niż 10.000.000,00zł brutto (dziesięć 

milionów zł brutto) każda. 

Przystępujący, w odpowiedzi na wezwanie z art. 26 ust. 1 ustawy Pzp, złożył wykaz 

robót, w którym wskazał dwa zadania: 

1)  Rozbudowa  Szpitala  Powiatowego  w  Sejnach  w  celu  podniesienia  standardu 

świadczonych usług wraz z dostawą i montażem urządzeń medycznych i wyposażenia; 

w wykazie podano następujące informacje: odbiorca i miejsce wykonania – Samodzielny 

Publiczny  Zakład  Opieki  Zdrowotnej  w  Sejnach,  wartość  zamówienia  brutto  – 

12.675.519,00 zł, daty wykonania zamówienia: 08.04.2014 – 21.09.2015. 

Rozbudowa Szpitala Ogólnego w Wysokiem Mazowieckiem obejmująca blok operacyjny 

z  trzema  salami  operacyjnymi,  salę  wybudzeń,  centralną  sterylizatornię,  szpitalny 

oddział  ratunkowy,  o  powierzchni  budynku  około  1600  m2;  w  wykazie  podano 

następujące  informacje:  Szpital  Ogólny  w  Wysokiem  Mazowieckiem,  wartość 

zamówienia  brutto  –  12.302.203,02  zł,  daty  wykonania  zamówienia:  28.11.2012  – 

Do wykazu Przystępujący załączył referencje z 27 listopada 2015 r. wystawione przez 

SPZOZ w  Sejnach, w których stwierdzono, że:  Konsorcjum firm ANCHOR PBW Sp.  z o.o. 

(…) i KALDO G. K. (…) zrealizowało w systemie Generalnego Wykonawstwa inwestycję pn. 

„Rozbudowa Szpitala Powiatowego w Sejnach w celu podniesienia standardu świadczonych 

usług”  wraz  z  dostawą  i  montażem  urządzeń  medycznych  i  wyposażenia.  W  piśmie  tym 

zamieszczono  informacje  na  temat  terminu  realizacji  zadania,  powierzchni  i  kubatury  oraz 

rodzajów  wykonanych  robót  i  ich  wartości  oraz  potwierdzono,  że  wykonawca  wywiązał  się 

bardzo  dobrze  z  przyjętych  zadań,  dotrzymując  umownych  terminów  i  zapewniając  bardzo 

dobrą  jakość  robót,  a  powierzone  prace  zostały  wykonane  zgodnie  ze  sztuką  budowlaną  i 

prawidłowo ukończone. 

Odwołujący przedłożył pismo Dyrektora Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki 

Zdrowotnej w Sejnach z 30 listopada 2018 r.

, w którym podano: (…) Konsorcjum firm Anchor 

Sp.  z  o.o.  i  Kaldo  G.  K. 

wykonało  zadanie  inwestycyjne  pn.  Rozbudowa  Szpitala 

Powiatowego w Sejnach w cel

u podniesienia standardu świadczonych usług wraz z dostawą 

i  montażem  urządzeń  medycznych  i wyposażenia.  Liderem  Konsorcjum  był  Anchor  Sp.  z 

o.o., który reprezentował Konsorcjum we wszystkich czynnościach faktycznych i prawnych w 

trakcie procesu inwestycyjnego i w 

okresie gwarancji. Przedstawiciel lidera Konsorcjum brał 

udział  we  wszystkich  naradach  inwestora  z  wykonawcami  i podwykonawcami.  Lider 

Konsorcjum  ponosi  solidarną  odpowiedzialność  wraz  z  członkiem  Konsorcjum  za  należyte 

wykonanie umowy inwestycyjn

ej. Wartość robót wynosiła łącznie 12.675,00 zł brutto. Według 

naszej  wiedzy  roboty  budowlane  wykonał  członek  Konsorcjum  zaś  dostawę  sprzętu 

realizował Lider. 

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp, z postępowania o udzielenie zamówienia 

wyklucza  się  wykonawcę,  który  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu 

lub  nie  został  zaproszony  do  negocjacji  lub  złożenia  ofert  wstępnych  albo  ofert,  lub  nie 

wykazał  braku  podstaw  wykluczenia.  Czynność  wykluczenia  musi  być  jednak  poprzedzona 

procedurą  określoną  w  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  który  stanowi,  że  jeżeli  wykonawca  nie 

złożył  oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  25a  ust.  1,  oświadczeń  lub  dokumentów 

potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1,  lub  innych  dokumentów 

niezbędnych  do  przeprowadzenia  postępowania,  oświadczenia  lub  dokumenty  są 

niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą  wskazane  przez  zamawiającego  wątpliwości, 

zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  do  udzielania 

wyjaśnień w terminie przez siebie wskazanym, chyba że mimo ich złożenia, uzupełnienia lub 

poprawienia lub udzielenia wyjaśnień oferta wykonawcy podlega odrzuceniu albo konieczne 

byłoby unieważnienie postępowania.   

W  ocenie  Izby 

Odwołujący  wykazał,  że  Przystępujący  nieskutecznie  powołał  się  na 

doświadczenie zdobyte przy realizacji zadania dotyczącego SPZOZ w Sejnach.  

W  pierwszej  kolejności  podkreślenia  wymaga,  że  dysponowanie  przez  wykonawcę 

określonym  potencjałem  ma  fundamentalne  znaczenie  z  punktu  widzenia  zapewnienia 

prawidłowego  wykonania  zamówienia.  Aby  wykonawca  dawał  rękojmię  należytej  realizacji 

powierzonego  zadania,  musi  wymagany  potencjał  rzeczywiście 



  a  nie  tylko  formalnie 



posiadać.  W odniesieniu  do  doświadczenia  oznacza  to,  że  musi  to  być  doświadczenie 

faktycznie przez dan

ego wykonawcę nabyte poprzez realizację określonych zadań. Przyjęcie 

stanowiska  przeciwnego  byłoby  tożsame  z  zezwoleniem  na  ukształtowanie  się 

w 

postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego szkodliwej praktyki, dopuszczającej 

fikcję  w wykazywaniu  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  dając  możliwość 

uzyskania zamówień podmiotom, które nie są zdolne do ich właściwej realizacji.

Kwestii 

realności doświadczenia wykazywanego przez  wykonawcę na potwierdzenie 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  poświęcony  został  wyrok  Trybunału 

Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 4 maja 2017 r. w sprawie C-387/14 Esaprojekt, w którym 

Trybunał  wypowiedział  się  m.in.  na  temat  możliwości  i zakresu  powoływania  się  przez 

wykonawcę na zamówienie wykonane przez niego wspólnie z innymi podmiotami. Trybunał 

podkreślił  w  tym  wyroku,  że zdobyte przez  wykonawcę doświadczenie stanowi  szczególnie 

istotne  kryterium  kwalifikacji  podmiotowej  wykonawcy,  gdyż  umożliwia  instytucji 

zamawiającej  sprawdzenie,  zgodnie  z  art.  44  ust.    dyrektywy  2004/18,  predyspozycji 

kandydatów  lub  oferentów  do  realizacji  danego  zamówienia.  Trybunał  stwierdził,  że:  gdy 

wykonawca  polega  na  doświadczeniu  grupy  wykonawców,  której  był  członkiem, 

doświadczenie  to  należy  oceniać  w  zależności  od  konkretnego  zakresu  udziału  tego 

wykonawcy,  a  więc  jego  faktycznego  wkładu  w prowadzenie  działań,  które  były  wymagane 

od  tej  grupy  w  ramach  danego  zamówienia  publicznego.  (…)  wykonawca  nabywa  realne 

doświadczenie nie przez sam fakt bycia członkiem grupy wykonawców i bez względu na to, 

jaki  miał  w  tę  grupę  wkład,  lecz  wyłącznie  poprzez  bezpośredni  udział  w  realizacji 

przynajmniej jednej z części zamówienia, do którego całościowego wykonania zobowiązana 

jest  ta  grupa  wykonawców.  Wynika  z  tego,  że  wykonawca  nie  może  polegać,  do  celów 

wymaganego  przez  instytucję  zamawiającą  doświadczenia,  na  realizacji  świadczeń  przez 

innych  członków  grupy  wykonawców,  w których  realizacji  faktycznie  i  konkretnie  nie  brał 

udziału. W świetle powyższego (…) art. 44 dyrektywy 2004/18 w związku z art. 48 ust. 2 lit. 

a)  tej  dyrektywy  oraz  zasadą  równego  traktowania  wykonawców,  zapisaną  w  art.  2  tej

dyrektywy, należy interpretować w ten sposób, że nie dopuszcza on, by wykonawca biorący 

indywidualnie  udział  w  postępowaniu  o udzielenie  zamówienia  publicznego  polegał  na 

doświadczeniu grupy wykonawców, której był członkiem przy innym zamówieniu publicznym, 

jeżeli faktycznie i konkretnie nie uczestniczył w jego realizacji. Uzasadnienie tego orzeczenia 

nie pozostawia wątpliwości, że wykazywanie doświadczenia nabytego w związku z realizacją 

zamówienia  w  konsorcjum  jest  ograniczone  do  tej  jego  części,  którą  dany  wykonawca 

rzeczywiście wykonywał.  

W  niniejszej  sprawie  przy  ocenie  doświadczenia,  na  które  powołuje  się 

Przystępujący, kluczowe znaczenie ma okoliczność, że stroną umowy dotyczącej rozbudowy 

szpitala w Sejnach nie była samodzielnie spółka ANCHOR, ale konsorcjum, w skład którego 

ta  spółka  wchodziła.  Wobec  powyższego  istotny  jest  zakres  prac  wymagany  przez 

zamawiającego w warunku oraz to, w jakim zakresie ww. spółka rzeczywiście partycypowała 

w wykonywaniu  tych  prac

,  w  pozostałym  bowiem  zakresie 



jakkolwiek  była  stroną  umowy 

i 

odpowiadała  wobec  zamawiającego  za  jej  realizację 



nie  nabywała  doświadczenia 

wynikającego  bezpośrednio  z tych  prac,  które  realizował  inny  podmiot  (partner  w  ramach 

konsorcjum). 

Rozstrzygające  znaczenie  ma  zatem  to,  czy  spółka  ANCHOR  w  ramach 

wskazanej umowy 

rzeczywiście wykonywała roboty budowlane polegające na budowie lub/i 

przebudowie budynku o wartości roboty nie mniejszej niż 10.000.000,00zł brutto. W ocenie 

Izby  na  tak  postanowione  pytanie 

–  w  świetle  przedłożonego  przez  Odwołującego  dowodu 

w postaci pisma Dyrektora SPZOZ w Sejnach 

– należy udzielić odpowiedzi negatywnej.  

Po pierwsze, 

spółka ANCHOR nie była samodzielnym wykonawcą tej umowy, co jest 

okolicznością  bezsporną  i  wprost  wynika  z  przedłożonych  referencji,  wystawionych  na 

podmioty działające w konsorcjum. W kontekście poglądów wyrażonych w wyroku TSUE nie 

ma  więc  podstaw  twierdzić,  że  Przystępujący  nabył  całość  doświadczenia  związanego 

z 

realizacją  tej  umowy.  Zamawiający  natomiast,  mimo  wiedzy  o  wykonaniu  zadania 

referencyjnych w konsorcjum, bezkrytycznie przyjął, że w całości stanowi ono doświadczenie 

Przystępującego  i  potwierdza  spełnianie  przez  niego  warunku  udziału  w postępowaniu. 

Tymczasem ze złożonego przez Odwołującego pisma Dyrektora SPZOZ w Sejnach wynika, 

że  roboty  budowlane  wykonał  członek  Konsorcjum  (KALDO),  natomiast  spółka  ANCHOR 

zrealizowała  dostawę  sprzętu.  Nie  sposób  podzielić  stanowiska  Przystępującego,  który 

stwierdził,  że  ww.  pismo  jest  dokumentem,  z  którego  wynikają  jedynie  przypuszczenia 

niepotwierdzone  żadnym  dokumentem  źródłowym.  Zauważyć  należy,  że  jest  to 

oświadczenie  inwestora  –  podmiotu,  który  jako  strona  umowy  ma  bezpośrednią  wiedzę  na 

temat  z

akresu  zadań  wykonanych  przez  poszczególnych  konsorcjantów,  brak  jest  zatem 

podstaw  do  odmówienia  takiemu  oświadczeniu  wartości  dowodowej,  zwłaszcza  że 

Zamawiający  i  Przystępujący  nie  złożyli  żadnych  dowodów,  na  podstawie  których  można 

byłoby  stwierdzić,  że  spółka  ANCHOR  wykonała  jednak  w  ramach  tego  zadania  roboty 

budowlane. 

Za  dowód  taki  nie  sposób  uznać  przedłożonego  przez  Przystępującego 

oświadczenia spółki  ANCHOR,  stwierdzającego,  że uczestniczyła ona w  wykonaniu całości 

zamówienia, jest to bowiem jedynie oświadczenie uczestnika postępowania odwoławczego, 

niepoparte żadnymi dowodami potwierdzającymi jego prawdziwość. 

Odnosząc  się  do  argumentacji  Zamawiającego,  że  spółka  ANCHOR  jako  lider 

konsorcjum wykonywała we własnym zakresie część prac związanych z  realizacją zadania, 

stwierdzić należy, że teza ta – jeśli chodzi o wykonanie robót budowlanych – nie ma oparcia 

w materiale dowodowym. Natomiast w odniesieniu do twierdzeń o uczestniczeniu tej spółki 

w 

całym procesie inwestycyjnym, nadzorowaniu robót, udziale w naradach i koordynowaniu 

całości  przedsięwzięcia,  zauważyć  należy,  że  warunek  udziału  w  postępowaniu  dotyczył 

wykonania  robót  budowlanych,  a  nie  kierowania  nimi,  nadzorowania  czy  koordynowania. 

Czynności  składające  się  na  kierowanie,  koordynację  czy  zarządzanie  są  niewątpliwie 

związane z realizacją zamówienia, tym niemniej Przystępujący nie wykazał, aby przez udział 

w  tych czynnościach  spółka ANCHOR  nabyła  doświadczenie  w samym  wykonywaniu  robót 

budowlanych.  

Podkreślenia  wymaga,  że  nawet  jeśli  w  ramach  realizacji  zadania  nie  istniał  żaden 

formalny podział rzeczowy zadań, nie stoi to na przeszkodzie ustaleniu faktycznego udziału 

poszczególnych podmiotów w ich wykonaniu. Jeśli nawet umowa konsorcjum, która określa 

wzajemne  prawa  i  obowiązki  współkonsorcjantów,  nie  określała  takiego  podziału  (czego 

jednak  nie  wykazano)

,  to  przecież  na  etapie  realizacji  zamówienia  konkretne  podmioty 

wykonywały  poszczególne  czynności.  Nie  sposób  przyjąć,  że  całość  prac  wykonywali  obaj 

konsorcjanci w 

sposób łączny.  

W  związku  z  powyższym  Izba  stwierdziła,  że  Przystępujący  nie  wykazał  spełniania 

warunku  udziału  w  postępowaniu.  Natomiast  wykluczenie  Przystępującego  z  postępowania 

na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp 

byłoby  przedwczesne,  nie  zostało  bowiem 

poprzedzone  w

ezwaniem  z  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp.  Z  tego  powodu  Izba  nakazała 

Zamawiającemu dokonanie takiego wezwania.  

Izba nie dopatrzyła się zasadności wykluczenia Przystępującego z postępowania na 

podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp. 

Zgodnie  z  art.  2

4  ust.  1  ustawy  Pzp,  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

wyklucza się : 



wykonawcę,  który  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa 

wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega 

wykluczeniu, 

spełnia 

warunki 

udziału 

w 

postępowaniu 

lub 

obiektywne 

i 

niedyskryminacyjne  kryteria,  zwane  dalej  „kryteriami  selekcji”,  lub  który  zataił  te 

informacje lub nie jest w stanie przedstawić wymaganych dokumentów (pkt 16);  



wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje 

wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia (pkt 17); 

W  ocenie  Izby  nie  może  być  mowy  o  przedstawieniu  informacji  wprowadzających 

w 

błąd w sytuacji, gdy wykonawca składa Zamawiającemu dokumenty wprost potwierdzające 

okoliczności,  że  stroną  umowy  referencyjnej  było  konsorcjum,  a  nie  samodzielnie 

Przystępujący.  Co więcej,  Przystępujący  nie  podał  w  treści  wykazu robót  informacji, jakoby 

ich  wykonawcą  była  samodzielnie  spółka  ANCHOR.  Natomiast  zamieszczenie  w  wykazie 

zadania  realizowanego  wspólnie  z  innym  wykonawcą  mogło  być  spowodowane  tym,  że 

Przystępujący  w korzystny  dla  siebie  sposób  zinterpretował  fakt  bycia  spółki  ANCHOR 

stroną  umowy  z  SPZOZ  w  Sejnach.  Niewątpliwie  Przystępujący  błędnie  uznał,  że  ma 

możliwość  powołania  się  na  to  doświadczenie  w  całości,  bez  względu  na  faktyczny  udział 

ww.  spółki  w realizacji  robót  budowlanych,  błąd  ten  należy  jednak  uznać  za  wynikający 

z 

niewłaściwej  interpretacji  prawnej,  w  tym  interpretacji  skutków  orzeczenia  Trybunału 

w 

sprawie  Esaprojekt.  Tym  samym  nie  zostały  spełnione  przesłanki  wykluczenia 

Przystępującego  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp,  które  wymagają 

przypisania  wykonawcy 

zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  (pkt  16)  albo 

lekkomyślności lub niedbalstwa (pkt 17). 

Obok  zakwestionowania  inwestycji  zrealizowanej  na  rzecz  SPZOZ  w  Sejnach 

Odwołujący stwierdził w odwołaniu: (…) mając na względzie, że druga inwestycja wskazana 

przez  Wykonawcę  w  Wykazie  robót  budowlanych  –  „Rozbudowa  Szpitala  Ogólnego 

w 

Wysokiem Mazowieckiem (...)” – była również wykonywana przez ANCHOR w konsorcjum 

z innym podmiotem, w ocenie Odwołującego, zasadne byłoby zweryfikowanie zakresu robót 

wykon

anych przez ANCHOR w ramach inwestycji. Istnieje bowiem prawdopodobieństwo, że 

ANCHOR  ponownie  powołuje  się  na  doświadczenie  w  realizacji  robót,  których  nie wykonał 

Odnosząc  się  do  tego  stwierdzenia  podkreślić  należy,  że  nie  może  być  ono  uznane  za 

prawidłowo  sformułowany  zarzut,  Odwołujący  bowiem  ograniczył  się  do  zasygnalizowania 

wątpliwości  i  prawdopodobieństwa,  pomijając  precyzyjne  sformułowanie  zarzutu 

i przedstawienie 

okoliczności  faktycznych  mających  potwierdzać  jego  zasadność  oraz  nie 

podejmując w tym zakresie jakiejkolwiek inicjatywy dowodowej. Odwołujący nie podjął nawet 

próby  uprawdopodobnienia zasadności  tych twierdzeń  a sama  sygnalizacja wątpliwości  nie 

może być podstawą ustalania przez Izbę z urzędu, czy znajdują one potwierdzenie w stanie 

fakty

cznym.  Postępowanie  odwoławcze  ma  bowiem  charakter  kontradyktoryjny,  a  ciężar 

dowodu co do twierdzeń przedstawionych w odwołaniu spoczywa na Odwołującym. 

Zarzut wprowadzenia Zamawiającego w błąd (Wykaz osób) 

Zarzut jest niezasadny. 

Izba ustaliła, że w rozdz. IV pkt 2 lit. c SIWZ Zamawiający wymagał skierowania przez 

wykonawcę do realizacji zamówienia 1 osoby na stanowisko kierownika robót w specjalności 

instalacyjnej  w  zakresie  sieci,  instalacji  i  urządzeń  elektrycznych  i  elektroenergetycznych 

posiadającej: 



uprawnienia  bez  ograniczeń  do  pełnienia  samodzielnych  funkcji  technicznych 

w 

budownictwie  zgodnie  z  ustawą  z  dnia  7  lipca  1994r.  Prawo  budowlane  (tj.:  Dz.  U. 

z 2013r. poz. 1409 ze zm.);  



aktualny wpis na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego;  



uprawnienia  budowlane  do  kierowania  robotami  budowlanymi  w  specjalności 

instalacyjnej 

w 

zakresie 

sieci, 

instalacji 

i 

urządzeń 

elektrycznych 

i elektroenergetycznych;  



co  najmniej  5-

letnie  doświadczenie,  licząc  od  daty  uzyskania  stosownych  uprawnień 

budowl

anych, w kierowaniu robotami w specjalności instalacji i urządzeń elektrycznych 

i 

elektroenergetycznych w funkcji kierownik robót i/lub kierownika budowy. 

Przystępujący  przedstawił  wykaz  osób,  w  którym  na  stanowisko  kierownika  robót 

wskazał pana A. G. . Przystępujący złożył następujące oświadczenie dotyczące tej osoby: 

a) 

posiada  uprawnienia  do  pełnienia  samodzielnych  funkcji  technicznych  w budownictwie 

zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane TAK/NIE 

b)  posiada  uprawnienia  w  specjal

ności  instalacyjno-inżynieryjnej  w  zakresie  instalacji 

elektrycznych  

c) 

posiada aktualny wpis na listę członków izby samorządu zawodowego TAK/NIE 

d) 

posiada  29  letnie  doświadczenie,  licząc  od  daty  uzyskania  stosownych  uprawnień 

budowlanych, w  kierowaniu  robotam

i w specjalności instalacji i urządzeń elektrycznych 

i 

elektroenergetycznych w funkcji kierownik robót i/lub kierownik budowy 

e)  podstawa dysponowania: umowa zlecenie. 

Do  wykazu  Przystępujący  załączył  dokument  pn.  Stwierdzenie  posiadania 

przygotowania  zawodowego 

do  pełnienia  samodzielnej  funkcji  technicznej  w  budownictwie 

z 

11  listopada  1988  r.,  wydany  przez  Urząd  Miasta  Stołecznego  Warszawy,  stwierdzający, 

że pan A. G. posiada przygotowanie zawodowe do pełnienia samodzielnej funkcji projektanta 

o

raz kierownika budowy i robót w specjalności instalacyjno-inżynieryjnej w zakresie instalacji 

elektrycznych: 1) do sporządzania projektów instalacji elektrycznych o powszechnie znanych 

rozwiązaniach konstrukcyjnych i schematach technicznych, 2) do kierowania, nadzorowania 

i 

kontrolowania  budowy  i  robót,  kierowania  i  kontrolowania  wytwarzania  elementów 

konstrukcyjnych instalacji oraz oceniania i badania stanu technicznego w zakresie instalacji 

elektrycznych o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych. 

W  dniu 

15  listopada  2018  r.  Zamawiający  skierował  do  Przystępującego  pismo  na 

podstawie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  wskazując  w  jego  treści,  że  wzywa  do  złożenia 

wyjaśnień  m.in.  dotyczących  wykazu  osób.  Zamawiający  zwrócił  uwagę,  że  uprawnienia 

budowlane pana A. G. 

nie uprawniają w jego ocenie do wykonywania samodzielnych funkcji 

w  zakresie całej specjalności, lecz wyłącznie w  jej części, nie są zatem uprawnieniami bez 

ograniczeń. 

W  odpowiedzi  na  wezwanie  Przystępujący  złożył  nowy  wykaz  osób,  w  którym  na 

stanowisko  kierownika  robót  w  specjalności  instalacyjnej  w  zakresie  sieci  i  urządzeń 

elektrycznych  i  elektroenergetycznych 

wskazał  pana  A.  M.  .  Posiadanie  wymaganych 

uprawnień  i  przygotowania  zawodowego  tej  osoby  nie  było  przez  Odwołującego 

kwestionowane, istotą zarzutu była natomiast kwestia dopuszczalności uzupełnienia wykazu 

w  związku  z  tym,  że  –  zdaniem  Odwołującego  –  informacje  przedstawione  w  pierwotnym 

wykazie były informacjami wprowadzającymi Zamawiającego w błąd. 

W  oc

enie  Izby  niezasadne  jest  twierdzenie,  że  w  związku  z przedstawieniem 

informacji  dotyczących  pana  A.  G.  Przystępujący  podlegał  wykluczeniu  z postępowania  na 

podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  lub  17  ustawy  Pzp.  W  tym  zakresie  aktualna  pozostaje 

argumentacja przedstawiona przez Izbę w odniesieniu do wykazu robót.  

Przede wszystkim podkreślenia wymaga, że Przystępujący nie złożył w wykazie osób 

oświadczenia,  że  pan  A.  G.  posiada  uprawnienia  do  pełnienia  samodzielnych  funkcji 

technic

znych w budownictwie bez ograniczeń, a jedynie że posiada uprawnienia do pełnienia 

samodzielnych  funkcji  technicznych  w budownictwie

.  Ponadto  Przystępujący  przedłożył 

dokument  Stwierdzenie  posiadania  przygotowania  zawodowego 

do  pełnienia  samodzielnej 

funkcji  technicznej  w  budownictwie,  w 

którym  przedstawiony  jest  zakres  posiadanych 

uprawnień. Nie ma więc podstaw twierdzić, że w przedstawionych dokumentach wykonawca 

podał  nieprawdę  lub  zataił  okoliczności  istotne  dla  oceny  spełniania  warunku  udziału  w 

postępowaniu, tj. że przedstawił informacje wprowadzające Zamawiającego w błąd. Odrębną 

kwestią  jest  natomiast  to,  czy  przedstawione  informacje  potwierdzały  spełnianie  warunku 

udziału  w postępowaniu.  W  rozpoznawanej  sprawie  kwestia  ta  pozostaje  jednak  poza 

zakre

sem  rozstrzygnięcia,  Przystępujący  przedstawił  bowiem  zmieniony  wykaz  osób,  który 

nie  został  zakwestionowany,  należ  więc  stwierdzić,  że  wykazał  spełnianie  warunku  udziału 

w 

postępowaniu dotyczącego dysponowania potencjałem kadrowym.  

Podkreślenia wymaga, że nie jest uprawnione utożsamianie niewykazania spełniania 

warunków  udziału  w  postępowaniu  z  zaistnieniem  podstaw  do  wykluczenia  wykonawcy 

z 

postępowania  określonych  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp.  Wykluczenie  na 

podstawie  tych  przepisów  może  nastąpić  tylko  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  przedstawia 

informacje  prezentujące fałszywy  obraz  okoliczności  istotnych z  punktu widzenia przebiegu 

postępowania  o udzielenie  zamówienia  i  robi  to  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub 

rażącego niedbalstwa  (art.  24  ust.  1 pkt  16  ustawy  Pzp)  albo  w  wyniku  lekkomyślności  lub 

niedbalstwa  (art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp).  W  rozpoznawanej  sprawie  nie  stwierdzono 

wystąpienia tych przesłanek. 

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  3  pkt  1  i  2  lit.  b  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  

(t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 

Przewodniczący:      ……………….