KIO 322/18 WYROK dnia 8 marca 2018r. Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: Przewodnicząca: Dagmara Gałczewska-Romek Danuta Dziubińska Emilia Garbala Protokolant: Piotr Cegłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2018r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 22 lutego 2018 r. przez wykonawcę PayPro S. A.,

Stan prawny na dzień: 20.06.2018

Sygn. akt: KIO 322/18 

WYROK 

z dnia 8 marca 2018r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodnicząca:      Dagmara Gałczewska-Romek 

Danuta Dziubińska 

Emilia Garbala 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2018r. w Warszawie 

odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  22  lutego  2018  r.  przez  wykonawcę  PayPro  S.  A.,                       

ul.  Kanclerska  15,  60-

327  Poznań  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Ministerstwo 

Sprawiedliwości, Al. Ujazdowskie 11, 00-567 Warszawa, 

przy  udziale  wykonawcy  DOTPAY  Sp.  z  o.o.,  ul.  Wielicka  72,  30-

552  Kraków

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. 

orzeka: 

1. oddala 

odwołanie. 

2. k

osztami postępowania obciąża PayPro S. A., ul. Kanclerska 15, 60-327 Poznań i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7  500  zł  00  gr 

(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy), uiszczoną przez PayPro S. A.,                       

ul. Kanclerska 15, 60-327 Pozn

 tytułem wpisu od odwołania. 


Stosownie  do  art. 

56  ustawy  z  dnia  21  października  2016r.  o  umowie  koncesji  na  roboty 

budowlane i usługi (Dz.U. 2016, poz. 1920) oraz art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 

2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579 ze zm.)  na niniejszy 

wyrok  - 

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………..……… 

…………………..… 

…………………….. 


Sygn. akt: KIO 322/18 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  -  Ministerstwo  Sprawiedliwości  -  prowadzi  postępowanie  o  zawarcie 

umowy  koncesji  na  świadczenie  usług  operatora  płatności,  to  jest  usług  polegających  na 

obsłudze  realizacji  płatności  uiszczanych  w  systemie  teleinformatycznym

Ministerstwa 

Sprawiedliwości  obsługującym  płatności.  Postępowanie  jest  prowadzone  w  oparciu                         

o  przepisy  ustawy  z  dnia  21  października  2016r.  o  umowie  koncesji  na  roboty  budowlane                 

i  u

sługi  (Dz.U.  2016r.,  poz.  1920)  –  dalej  ustawa  o  koncesji.  Ogłoszenie  o  zamówieniu 

zostało  opublikowane  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych  z  dnia  20  listopada  2017r.  pod 

poz. 1100000068-N-2017.  

W  dniu  22  lutego  2018r.  Odwołujący  -  PayPro  S.A.  -  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  odwołanie  od  niezgodnej  z  przepisami  ustawy  czynności  Zamawiającego 

podj

ętej  w  postępowaniu  o  zawarcie  umowy  koncesji  oraz  od  zaniechania  czynności,  do 

których  Zamawiający  był  obowiązany  na  podstawie  ustawy.  Odwołujący  wniósł  odwołanie 

od: 

czynności  wyboru  w  dniu  12  lutego  2018  roku  oferty  spółki  Dotpay  Sp.  z.  o.o.                         

z  sied

zibą  w  Krakowie  (dalej  „Dotpay")  jako  oferty  najkorzystniejszej,  zarzucając 

naruszenie  przepisów  Ustawy  i  postanowień  Opisu  Warunków  Koncesji  (dalej 

„OWK") stanowiących o wykluczeniu wykonawcy oraz tych przepisów i postanowień o 

dopuszczaniu i odrzuceniu ofert, a to wskutek:  

a. 

zaniechania czynności wykluczenia Dotpay, 

b.  zaniechania 

czynności  niedopuszczenia  oferty  Dotpay  do  oceny  i  zaniechanie 

czynności jej odrzucenia, 

zaniechania  czynności  wykluczenia  Dotpay,  do  której  to  czynności  Zamawiający  był 

zobowiązany,  zarzucając,  że  Dotpay  nie  przedstawił  wymaganych  dokumentów 

potwierdzających  brak  podstaw  wykluczenia,  a  to  skutek  nie  przedstawienia 

wszystkich  wymaganych  zgodnie  z  przepisami  ustawy  i  postanowieniami  OWK 

informacji z Krajowego Rejestru Karnego, 

zaniechania  czynności  wyjaśniających  czy  oferta  Dotpay  nie  zawiera  rażąco  niskiej 

ceny lub nie stanowi czynu nieuczciwej konkurenci w rozumieniu przepisów ustawy z 

dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (dalej uznk), 

4.  zanie

chania  czynności  niedopuszczenia  oferty  Dotpay  do  oceny  i  zaniechania 

czynności  jej  odrzucenia,  do  których  to  czynności  Zamawiający  był  zobowiązany, 

zarzucając, że: 


a. 

złożenie  tej  oferty  przez  Dotpay  stanowiło  czyn  nieuczciwej  konkurencji                          

w rozumieniu uznk, 

b. 

zaoferowana przez Dotpay wysokość prowizji – opłaty minimalnej, stanowi rażąco 

niską cenę, 

c. 

treść  oferty  Dotpay  jest  niezgodna  z  treścią  pkt  8  ust.  1  i  2  OWK,  albowiem 

Pożytkami Dotpay jako wykonawcy, związanymi z realizacją umowy koncesji nie 

byłyby tylko i wyłącznie Prowizje, 

d. 

treść  oferty  Dotpay  jest  niezgodna  z  pkt  6.1  ust.  2  ppkt  2  OWK,  albowiem  do 

oferty  Dotpay  nie  załączył  wszystkich  wymaganych  zgodnie  z  OWK  Informacji  z 

Krajowego Rejestru Karnego. 

czynności  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego  decyzji  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  oferty,  zarzucając  nienależyte  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne 

tego wyboru.  

Na podstawie art. 190 ust. 1 Pzp w zw. z art. 54 ust. 2 ustawy o koncesji Odwołujący wniósł 

o  dopuszczenie  i  przeprowa

dzenie  dowodów  z  dokumentów  powołanych  w  treści 

uzasadnienia,  na 

okoliczności  tam  wskazane.  Na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  3  Pzp  w  zw.                       

z art. 54 ust. 2 ustawy o koncesji 

Odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie  odwołania  albowiem  powyższe  naruszenia  miały  istotny  wpływ  na 

wynik  postępowania,  gdyż  w  przypadku  wykluczenia  Dotpay  lub  odrzucenia  oferty 

Dotpay,  oferta  Dotpay  nie  mogłaby  zostać  uznana  za  najkorzystniejszą,                               

a   

w konsekwencji najkorzystniejszą byłaby oferta Odwołującego, przy czym: 

a. 

jeśli umowa koncesji nie zostanie zawarta - Odwołujący wniósł aby Izba nakazała 

wykonanie  ponownie  czynności  oceny  oferty  Dotpay  i  nakazała  wykluczenie 

Dotpay  lub  odrzucenie 

oferty  Dotpay  oraz  nakazała  następnie  wykonanie 

czy

nności 

wyboru 

oferty 

najkorzystniejszej 

poprzez 

wybranie 

jako 

najkorzystniejszej oferty PayPro S.A., 

b. 

jeśli umowa koncesji zostanie zawarta a zachodziła będzie jedna z przesłanek, o 

których  mowa  w  art.  146  ust.  1  Pzp,  w  szczególności,  jeśli  umowa  koncesji 

z

ostanie  zawarta  wbrew  zakazowi,  o  którym  mowa  w  art.  183  ust.  1  Pzp 

Odwołujący wniósł o: 

unieważnienie  umowy  koncesji  –  jeśli  mimo  zawarcia  umowy,  Dotpay  nie 

przystąpi jeszcze do świadczenia usług objętych umową koncesji, albo 

unieważnienie  umowy  koncesji  w  zakresie  zobowiązań  niewykonanych  –  jeśli 

Dotpay  przystąpi  już  do  świadczenia  usług  objętych  umową  koncesji,  oraz  o 

nałożenie kary finansowej. 

obciążenie  Zamawiającego  kosztami  postępowania  odwoławczego  według  norm 

przepisanych,  w  tym  zasądzenie  od  niego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów 


postępowania odwoławczego według norm przepisanych, a w przypadku zgłoszenia 

po  stronie  Odwołującego  udziału  profesjonalnego  pełnomocnika  –  o  uwzględnienie 

kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.  

W  uzas

adnieniu  stawianych  zarzutów,  Odwołujący  wskazał,  że  w  świetle  postanowień 

ustawy  o  koncesji  (art.  32  ust.  1  pkt  2,  32  ust.  1  pkt  5,  35  ust.  2)  oraz  przywołanych  w 

odwołaniu postanowień OWK ( pkt 3.2 ust.1 oraz ust. 2 ppkt 4, pkt 5.1 ust. 1 ppkt 1, pkt 5.1 

ust. 4 ppkt 6, pkt 5.2 ust.1 i ust. 3, pkt 6.1 ust. 14 oraz 3.6 ust. 2) Dotpay jako wykonawca 

polegający  na  zdolnościach  spółki  eCard  S.A.  powinien  był  między  innymi  przedstawić 

informacje  z  Krajowego  Rejestru  Karnego  dotyczące:  1.  Członków  zarządu  spółki  Doptay, 

członków rady nadzorczej spółki Dotpay, członków zarządu spółki eCard S.A., członków rady 

nadzorczej  spółki  eCard  S.A.,  przy  czym  informacje  z  KRK  miały  być  aktualne  na  dzień 

składania ofert.  

Dotpay, składając ofertę przedłożył jedynie informacje z KRK dotyczące członków zarządów 

spółek  Dotpay  i  eCard  S.A.,  nie  przedstawił  natomiast  informacji  z  KRK  dotyczących 

członków  rad  nadzorczych  obu  spółek.  Zamawiający  pismem  z  dnia  19.01.2018r.  wezwał 

Dotpay  do  uzupełnienia  powyższego  braku  oferty  przez  przedstawienie  informacji  z  KRK 

dotyczących członków  rad  nadzorczych spółek Doptpay  i  eCard  S.A. Wykonując  powyższe 

wezwanie,  pismem  z  dnia  25.01.2018r.  Dotpay  przedstawił  informacje  z  KRK  dotyczące 

następujących osób: 

w zakresie rady nadzorczej spółki Dotpay – Ł. W., T. C., S. B. i G. B., 

w zakresie rady nadzorczej spółki eCard S.A. - Ł. W., T. C., S. B. i G. B. 

Dodatkowo  wyjaśnił,  że  Pan  A.  P.  zrezygnował  w  dniu  20.11.2017r.  z  funkcji 

wiceprzewodniczącego  Rady  Nadzorczej  Spółki  Dotpay  oraz  z  funkcji  Członka  Rady 

Nadzorczej Spółki eCard S.A., a na dowód tego przedłożył aktualny odpis z KRS oraz kopię 

rezygnacji.  

Z odpisu aktualnego dotyczącego spółki Dotpay wynika, że ostatni wpis (nr 2) miał miejsce w 

dniu 17.01.2018r. oraz 

że obecnie rada nadzorcza tej spółki składa się z 4 członków, a więc 

do  rady  nadzorczej  nie  wchodzi  obecnie  Pan  A.  P. 

Ze  strony  164  Monitora  Sądowego  i 

Gospodarczego  nr  17/2018  z  dnia  24.01.2018r  wynika,  że  pod  poz.  21604  widnieje 

ogłoszenie o wykreśleniu osoby A. P. Odwołujący, wskazując na powyższe, podniósł jednak, 

że  na  dzień  składania  oferty  A.  P.  był  nadal  ujawniony  w  rejestrze  przedsiębiorców  KRS 

prowadzonym  dla  spółki  Dotpay,  jako  członek  rady  nadzorczej.  Na  dowód  Odwołujący 

załączył: odpis aktualny spółki Dotpay, wydruk strony nr 164 z MSiG nr 17/2018. 

Odwołujący wskazał, że zgodnie z pkt 6.1 ust. 3 pppkt 2 OWK Dotpay miał złożyć informację 

z  KRK  aktua

lną  na  dzień  złożenia  oferty,  to  skoro  w  tym  czasie  w  odpisie  z  KRS  widniała 

osoba  A.  P. 

to  do  oferty  powinna  być  dołączona  informacja  z  KRK  dotycząca  również  tej 


osoby. Z uwagi na to, że Dotpay nie zrobił tego ani w ramach składania ofert ani w ramach 

procedury jej uzupełnienia, to Dotpay powinien być  wykluczony na podstawie art. 32 ust. 1 

pkt 5 ustawy o koncesji w zw. z pkt 6.1 ust. 3 ppkt 2 OWK.  

Z kolei  z  odpisu aktualnego dotyczącego spółki eCard  S.A.  wynika,  że ostatni  wpis  (nr  56) 

miał  miejsce  w  dniu  25.09.2017r.,  a  więc  jeszcze  przed  terminem  składania  ofert  w 

przedmiotowym  postępowaniu.  Wobec  tego  stan  opisany  w  tym  odpisie  jest  stanem 

aktualnym  na  dzień  składania  ofert.  Z  tego  odpisu  wynika,  że  członkiem  rady  nadzorczej 

eCard  S.A.  jest  nadal  A.  P

.  Załączony  przez  Odwołującego  odpis  dotyczący  spółki  eCard 

S.A.  nosi  datę  16.02.2018r,  co  oznacza,  że  stan  wpisów  nie  uległ  zmianie  pomiędzy  datą 

składania  oferty  przez  Dotpay  a  data  jej  uzupełnienia  przez  Dotpay  o  informacje  z  KRK 

dotyczące członków rady nadzorczej. Na dowód Odwołujący załączył: odpis aktualny z KRS 

spółki eCard S.A.. 

Wskazał, że ponieważ zgodnie z pkt 6.1 ust. 3 pppkt 2 OWK Dotpay miał złożyć informację z 

KRK  aktualną  na  dzień  złożenia oferty,  to  skoro  w  odpisie z  KRS  widniała i  nadal  widnieje 

osoba  A.  P.

,  to  do  oferty  powinna  być  dołączona  informacja  z  KRK  dotycząca  również  tej 

osoby. Z uwagi na to, że Dotpay nie zrobił tego ani w ramach składania ofert ani w ramach 

procedury jej uzupełnienia, to Dotpay powinien być  wykluczony na podstawie art. 32 ust. 1 

pkt 5 ustawy o koncesji w zw. z pkt 6.1 ust. 3 ppkt 2 OWK. 

Odnośnie  twierdzenia  Dotpay,  że  A.  P.  nie  był  członkiem  rad  nadzorczych  obu  spółek, 

albowiem  złożył  rezygnację  w  dniu  20.11.2017r,  a  więc  przed  terminem  składania  ofert, 

Odwołujący podkreślił, że fakt złożenia skutecznej rezygnacji przed terminem składania ofert 

nie  został  wykazany.  Podkreślił,  że  z  art.  17  ust.  1  ustawy  o  KRS  wynika  domniemanie 

prawne prawdziwości wpisów do KRS. Z domniemania tego wynika, że A. P. był członkiem 

rady  nadzorczej  spółki  Dotpay  w  dniu  złożenia  oferty  oraz,  że  A.  P.  był  członkiem  rady 

nadzorczej spółki eCard S.A. w dniu złożenia oferty i nadal nim pozostaje.  

Skoro  Dotpay  powyższe  domniemania  podważa,  to  powinien  to  wykazać  w  sposób  nie 

budzący  żadnych wątpliwości.  Zgodnie z  art.  22  ustawy  o KRS  wniosek  o wpis  do  rejestru 

powinien  być  złożony  nie  późnej  niż  w  terminie  7  dni  od  dnia  zdarzenia  uzasadniającego 

dokonanie wpisu, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Dotpay do wyjaśnień z dnia 

25.01.2018r. nie załączył dowodu złożenia do KRS wniosków o zmianę wpisów dotyczących 

A. P. 

(poprzez wykreślenie jego osoby), a tym bardziej nie przedłożył takich wniosków z datą 

przypadającą w terminie do dnia 27.11.2017r. Ponadto okoliczność, że pomimo upływu około 

3  miesięcy,  A.  P.,  nadal  nie  został  wykreślony  z  KRS  spółki  eCard  S.A.  poddaje  w 

wątpliwość skuteczność złożenia rezygnacji, w tym termin jej złożenia.  

Wobec  niezłożenia  informacji  z  KRK  dotyczącej  Pana  A.  P.,  Dotpay  powinien  być 

wykluczony z niniejszego postępowania. Zaniechanie powyższej czynności skutkowało tym, 


że oferta Dotpay została oceniona, a w konsekwencji wybrana jako najkorzystniejsza, co nie 

nastąpiłoby gdyby Dotpay został wykluczony. 

Odnośnie  zarzutu  dotyczącego  zaniechania  niedopuszczenia  oferty  Dotpay  do  oceny  i 

zaniechania  odrzucenia  oferty  Dotpay  oraz  zaniechania  oceny  czy  oferta  nie  zawierała 

rażąco niskiej ceny lub nie stanowiła czynu nieuczciwej konkurencji, Odwołujący wskazując 

na postanowienia pkt 12 ust. 1, 2, 5 oraz 8 OWU, wskazał, że Zamawiający zobowiązany był 

do  niedopuszczenia  do  ocen  oraz  do  odrzucenia  ofert  w  sytuacjach  wyżej  opisanych. 

Odwołujący podniósł, że oferta Dotpay zawierała rażąco niska cenę, a jej złożenie stanowiło 

czyn nieuczciwej konkurencji, 

o którym mowa w art. art. 15 ust. 1 pkt 1 uznk.  

W  tym  zakresie  wskazał,  że  Zamawiający  w  latach  2015-2016  prowadził  postępowanie  o 

udzielenie  kon

cesji  na  analogiczne  usługi  (znak:  DB-IV-370-19/15).  W  postępowaniu  brało 

udział 5 wykonawców. Oferty złożyli między innymi Odwołujący i Dotpay. Oferta PayPro S.A. 

w  zakresie tej Prowizji opiewała na 1 grosz i została odrzucona, jako oferta z rażąco niską 

ceną i niezgodna z warunkami OWK. PayPro S.A. wyjaśniając, że cena nie jest rażąco niska 

podał,  że  treść  OWK  i  projektu  umowy  koncesji,  wskazywała  na  to,  że  Prowizja  jest  tylko 

jednym  z  Pożytków  jakie wykonawca może uzyskiwać ze świadczenia usług,  wobec czego 

PayPro  S.A.  przy  okazji  świadczenia  usług,  nie  pobierając  niedopuszczalnych  opłat  od 

użytkowników  ani  Zamawiającego,  zamierzał  czerpać  pożytki  pośrednie,  które  pozwalałyby 

na  zbilansowanie  oferty.  Takie  tłumaczenie  nie  przekonało  Zamawiającego,  który  wyjaśnił, 

że  Prowizja  jest  jedynym  Pożytkiem  jaki  wykonawca  umowy  koncesji  może  czerpać  w 

związku  z  wykonywaniem  umowy  koncesji,  a  w  tym  kontekście  cena  oferowana  przez 

PayPro S.A. była rażąco niska, gdyż nie pozwała na pokrywanie kosztów świadczenia usługi, 

stanowiąc tym samym czyn nieuczciwej konkurencji, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1) 

UZNK. 

Pozostałe  4  oferty  opiewały  w  zakresie  wysokości  Prowizji  -  opłaty  minimalnej  na 

kwoty  39,  45,  47  i  50  groszy.  Najniższa  i  wobec  tego  wybrana  jako  najkorzystniejsza,  była 

oferta  Dotpay  w  wysokości  39  groszy.  PayPro  nie  zgadzając  się  z  taką  decyzją 

Zamawiającego  wniosło  skargę  do  WSA  w  Warszawie,  która  została  oddalona,  a  obecne 

postępowanie odwoławcze jest na etapie skargi kasacyjnej przed NSA.  

W  niniejszym  post

ępowaniu  Zamawiający,  aby  uniknąć  sporu  jaki  toczy  z  Odwołującym, 

sprecyzował  pojęcia  Pożytków  i  Prowizji  opisane  zawarte  w  OWK  i  projekcie  umowy 

stanowiącym  załącznik  do  OWK.  Odwołujący  przedstawił  tabelaryczne  porównanie 

postanowień OWK w postępowaniu na lata 2015/2016 i obecnym postępowaniu o udzielenie 

koncesji i wskazał, że aktualnie pojęcie Pożytków i Prowizji są równoważne, a więc Prowizja 

jest jedynym Pożytkiem jaki wykonawca może czerpać w związku ze świadczeniem usług.  

PayPro  S.A.,  mając  na  uwadze  doświadczenie  zebrane  w  poprzednim  postępowaniu,  a 

także  zmiany  w  treści  OWK  i  projektu  umowy  koncesji  wskazujące  na  to,  że  w  obecnej 


koncesji  wykonawca  będzie  mógł  czerpać  Pożytki  tylko  z  Prowizji,  złożył  ofertę,  która  nie 

uwzględniała  już  innych  przychodów  (pożytków),  które  wymienił  w  wyjaśnieniach  oferty 

złożonej w poprzednim postępowaniu.  

Oferty  Odwołującego  i  Dotpay  w  niniejszym  postępowaniu  były  identyczne  w  zakresie 

Prowizji  - 

opłaty proporcjonalnej, skoro obie oferty zdobyły w tym kryterium (o wadze 10%) 

taką samą  ilość punktów.  Obie oferty  różniły  się natomiast  w  zakresie wysokości  Prowizji  - 

opłaty minimalnej. Oferta PayPro S.A. opiewała na 39 groszy, a oferta Dotpay opiewała na 

kwotę  19  groszy.  Średnia  arytmetyczna  wszystkich  ofert  w  zakresie  tej  opłaty  minimalnej 

wynosi  więc  29  groszy.  Należy  też  zauważyć,  że  Zamawiający  w  OWK  jako  maksymalną 

wartość tej Prowizji podał kwotę 45 groszy. 

Podkreślił,  że  oferta  Dotpay  w  zakresie  Prowizji  -  opłaty  minimalnej,  była  po  pierwsze  dwa 

razy niższa niż oferta Dotpay złożona w poprzednim postępowaniu, po drugie była dwa razy 

niższa niż oferta Odwołującego w niniejszym postępowaniu, po trzecie była o 34,44% niższa 

od średniej arytmetycznej wszystkich ofert w niniejszym postępowaniu, a po czwarte była aż 

o  57,

77%  niższa  od  wysokości  maksymalnej  oszacowanej  przez  Zamawiającego  w 

niniejszym postępowaniu. 

Odwołujący  wskazał,  że  jakkolwiek  w  postępowaniu  o  udzielenie  koncesji  nie  stosuje  się 

wszystkich przepisów  PZP,  to  zgodnie z  art.  54  ust.  2 Ustawy,  do  rozpoznawania odwołań 

stosuje się odpowiednio przepisy działu VI rozdziału 2 Prawa zamówień publicznych. Zatem 

wśród przepisu PZP stosowanych do rozpoznania niniejszego odwołania stosuje się między 

innymi  przepis  art.  190 ust.  la  PZP,  który  wskazuje  na  to,  że  ciężar  dowodu,  że  oferta  nie 

zawiera rażąco niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy, który ją złożył, jeżeli jest stroną albo 

uczestnikiem postępowania odwoławczego albo na zamawiającym, jeżeli wykonawca, który 

złożył ofertę, nie jest uczestnikiem postępowania. 

Wob

ec  powyższego  w  postępowaniu  o  udzielenie  koncesji  zamawiający  winien  badać  czy 

cena nie jest rażąco niska, zwłaszcza że pojęcie rażąco niskiej ceny jest pokrewne czynowi 

nieuczciwej konkurencji o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1) UZNK. 

O  ile 

Zamawiający  taką  analizę  przeprowadził,  to  nie  uzewnętrznił  tego  faktu  w  żaden 

sposób,  albowiem  ani  nie  wezwał  Dotpay  do  wyjaśnienia  tej  kwestii,  ani  nie  zawarł  w 

uzasadnieniu wyboru, tego że nie traktuje oferty Dotpay jako zawierającej rażąco niską cenę 

i nie stanow

iącą czynu nieuczciwej konkurencji. 

W  ocenie  Odwołującego,  wysokość  pożytków  jakie  Dotpay  jako  potencjalny  wykonawca 

uzyskiwałby z Prowizji - opłaty minimalnej nie pozwoli mu pokryć kosztów świadczenia usług, 

co świadczy o tym że złożenie tej oferty stanowi czyn nieuczciwej konkurencji.  

Wysokość  tej  Prowizji  -  opłaty  minimalnej  miała  wagę  90%,  gdy  tymczasem  wysokość 

Prowizji  - 

opłaty  proporcjonalnej  miała  wagę  10%.  Należy  też  odnotować,  że  wysokość 

opłaty proporcjonalnej nie mogła być wyższa niż 0,01% kwoty transakcji. Więc aby kwota tej 


opłaty była wyższa niż 19 groszy, to wartość transakcji obsługiwanej przez Dotpay musiałaby 

być  wyższa  niż  1900  zł.  Tymczasem  z  załącznika  nr  3  do  odpowiedzi  wyjaśnień 

Zamawiającego  z  dnia  14.12.2017r.  wynika,  że  w  poprzednim  okresie  średnia  wartość 

transakcji  przelewami wynosiła 397,41  zł,  a ich suma  i  ilość  -  53 568 895,66  zł  na  134796 

transakcji, z kolei średnia wartość transakcji kartami wynosiła 954,28 zł, a ich suma i ilość - 

30  588  613,97  zł  na  32054  transakcji.  Zdaniem  Odwołującego  z  powyższego  zestawienia 

wynika  zatem, 

że  rozkład  ruchu  (poprzez  porównanie  sum  wartości  poszczególnych 

rodzajów płatności) wynosi 64% dla przelewów i 36% dla kart płatniczych, natomiast rozkład 

ruchu (poprzez porównanie ich ilości wynosi 81% przelewy i 19% karty. 

Z  zestawienia  wagi  procentowej  obu  Prowizji  oraz  średniej  wysokości  transakcji  wyraźnie 

wynika,  że  zdecydowana  większość  transakcji  podlegała  będzie  opłacie  minimalnej  (skoro 

0,01% od 397,41 zł to 4 gr, a 0,01% od 954,28 zł to 10 gr - a więc w obu przypadkach mniej 

niż opłata minimalna). Oznacza to, że Dotpay pożytki z tytułu wykonywania umowy koncesji 

powinien  przede  wszystkim  uzyskiwać  z  Prowizji  -  opłaty  minimalnej,  a  więc  z  kwoty  19 

groszy  od  każdej  transakcji.  W  ocenie  Odwołującego,  świadczenie  usług  obsługi  płatności 

dokonywanych  przelewami  oraz  kartami 

za  taką  cenę  (19  gr)  nie  pozwala  na  pokrywanie 

kosztów świadczenia usługi. 

Po pierwsze należy podkreślić, że w postępowaniach o udzielenie zamówień publicznych na 

świadczenie usług płatniczych zwykle startują w Polsce te same 4 firmy (kiedyś 5, ale eCard 

S.A. i Dotpay działają obecnie wspólnie), to jest Dotpay (eCard), Blue Media, PayLI i PayPro. 

W  poprzednim  postępowaniu  o  udzielenie  koncesji  tylko  Dotpay  i  PayPro  złożyli  ofertę  z 

opłatą  minimalną  niższą  niż  45  groszy  (a  więc  wysokością  maksymalną  w  niniejszym 

postępowaniu). W powyższym kontekście znamienne jest to, że ani PayU ani Blue Media nie 

złożyły  ofert  w  niniejszym  postępowaniu.  Dowodzi  to  tego,  że  wykonawcy  Ci  zawsze 

sta

rtujący  w  tym  samych  przetargach  co  Odwołujący  i  Dotpay,  uznali,  że  nie  są  w  stanie 

świadczyć usług za cenę na poziomie 45 groszy lub niższym. Po drugie świadczenie usług 

za  cenę  niższą  niż  19  groszy  nie  pozwoli  pokryć  kosztów  świadczenia  usług.  Przy 

płatnościach  z  wykorzystaniem  przelewów  bankowych  typu  Pay-By-Link,  dostawca  usług 

płatniczych  od  każdej  płatności  ponosi  odpłatność  na  rzecz  banków.  Opłaty  te  wynoszą 

obecnie  średnio  (przy  takiej  średniej  wartości  transakcji)  nie  mniej  niż  kilkanaście  groszy. 

Jednakże  aby  wykazać,  że  Dotpay  nie  jest  w  stanie  zarabiać  na  wykonywaniu  umowy 

koncesji  nawet  w  najbardziej  optymistycznych  warunkach,  dla  potrzeby  dalszych  obliczeń 

przyjęto, że opłaty te będą minimalne, a więc że będą wynosić 1 gr od każdej transakcji (to 

jest  analogicznie  jak  opłaty  interchange  pobierane  przez  organizacje  kartowe  od  płatności 

związanych  z  administracją  publiczną).  Przy  takim  optymistycznym  założeniu,  Dotpay  na 

tych transakcjach byłby  w  stanie zarabiać średnio maksymalnie 18 gr  na każdej  transakcji. 

Odwołujący  zastrzegł,  że  wariant  z  kosztem  na  poziomie  1  grosza  jest  w  zasadzie 


nierealistyczny  i  raczej  należałoby  przyjąć  przy  obliczeniach  wartość  10  groszy.  Niemniej 

jednak skoro dalszy wywód wykaże, że nie można zarabiać na wykonywaniu usług objętych 

koncesją  nawet  gdy  ten  koszt  jest  minimalny  (1  gr),  to  oczywiste  staje  się,  że  w  wariancie 

bardziej  realistycznym  (10  gr),  koszty  świadczenia  usług  są  jeszcze  wyższe,  a  tym  samym 

jeszcze  bardziej  przewyższają  dochód  z  Prowizji.  Z  tego  powodu  dalszy  wywód  z 

obliczeniami  matematycznymi  będzie  odwoływał  się  przede  wszystkim  do  wariantu  z  tym 

kosztem na poziomie 1 gr, a więc z maksymalnym możliwym zyskiem na poziomie 18 gr (a 

nie jedynie 9 gr). 

Podstawiając dalej do obliczeń, jedynie w celu matematycznego wykazania 

niemożliwości  zarabiania  na  usłudze jako  całości,  te  same  wartości  i  ilości  transakcji  jak  w 

załączniku  nr  3  do  wyjaśnień  Zamawiającego,  oznaczałoby  to  że  na  134796  transakcjach 

przelewowych Dotpay  uzyskałby  zysk  24  263,28  zł  (134796  *  0,18  zł).  Gdyby  zysk  wynosił 

tylko  9  gr  na  transakcję  (przy  koszcie  10  gr),  to  tak  obliczona  wartość  sumaryczna  zysku 

zamykałaby się kwotą dwa razy mniejszą, tj. 12 131,64 zł.  

Z kolei z tytułu każdej transakcji kartowej akceptant ponosi opłatę akceptanta. Na opłatę tę 

składają  się  następujące  części  składowe:  opłata  interchange,  opłata  systemowa  i  marża 

agenta  rozliczeniowego.  Mając  powyższe  na  uwadze  Prowizja  -  opłata  minimalna  stanowi 

właśnie  opłatę  akceptanta,  a  więc  musi  pozwalać  na  pokrycie  kosztów,  czyli  opłat 

interchange i systemowej, a to co zostanie jest marżą dostawcy tej usługi płatniczej, a więc 

jej  dochodem  (zyskiem). 

W  przypadku  sektora  publicznego,  do  którego  zalicza  się 

Zamawiający, opłata interchange wynosi 0,01% kwoty transakcji, ale maksymalnie 1 grosz. 

Na  dowód  Odwołujący  złożył:  wydruk  ze  strony  internetowej  tabeli  opłat  interchange 

Mastercard  oraz 

wydruk  tabeli  opłat  interchange  Visa  na  okoliczność  wysokości  opłat 

interchange. 

Zatem,  w  ocenie  Odwołującego  z  19  groszy  Prowizji,  Dotpay  co  najmniej  1  grosz  będzie 

musiał  przeznaczać  na  pokrycie  opłaty  interchange.  Z  kolei  opłata  systemowa  jest 

skonstruowana  w  sposób  bardziej  złożony  i  zależna  jest  od  wariantów.  W  załączeniu 

Odwołujący  przedłożył  informację  przygotowaną przez  SIX  Payment  Services Europe S.A., 

która  opisuje  wysokość  tych  opłat  ponoszonych  na  rzecz  organizacji  kartowych,  w  tym  na 

temat  wysokości  opłaty  systemowej.  Zakładając,  że  średnia  wysokość  opłaty  systemowej               

(i to w wariancie optymistycznym) wynosić będzie 0,14 % kwoty transakcji, więc przy średniej 

kwocie  transakcji  wynoszącej  954,28  zł  daje,  to  średnią  wysokość  opłaty  systemowej 

wynoszącą  1,34  zł  od  każdej  transakcji.  Zdaniem  Odwołującego,  jest  to  więc  koszt 

zdecydowanie wyższy niż 18 groszy pozostałe z Prowizji po pokryciu opłaty interchange. Na 

dowód  złożył:  informację  SIX  Payment  Services  Europe  S.A.  z  dnia  19.02.2018r.  oraz 

wydruk  informacji  ze  strony  internetowej 

na  okoliczność  wysokości  opłat  interchange                        

i systemowej. 


Z

daniem Odwołującego z powyższego wynika, że Prowizja nie wystarczy na pokrycie opłaty 

systemowej, 

a tym samym nie wystarczy też na sfinansowanie marży Dotpay, więc Dotpay 

nie tylko nie będzie zarabiać (brak marży), ale nadto będzie musiało dopłacać do tej usługi    

w za

kresie obsługi płatności kartowych, finansując brakującą część opłaty systemowej.  

Odwołujący  stwierdził,  że  koszt  1  transakcji  kartowej  będzie  wynosił  więc  1,35  zł  (0,01  zł 

opłata  interchange  i  1,34  opłata  systemowa). Więc  przy  przychodzie  0,19  zł  na  transakcję, 

daje to 

na każdej transakcji stratę w wysokości 1,16 zł. 

Po

dstawiając  dalej  do  obliczeń,  jedynie  w  celu  matematycznego  wykazania  niemożliwości 

zarabiania na usłudze jako całości, te same wartości i ilości transakcji jak w załączniku nr 3 

do  wyjaśnień  Zamawiającego,  oznaczałoby  to  że  na  32054  transakcji  kartowych  Dotpay 

poniesie  stratę  w  wysokości  37  182,64  zł  (32054  *  1,16  zł).  Dla  przypomnienia  trzeba 

wskazać, że przy takich samych wartościach bazowych z załącznika nr 3, zysk z transakcji 

przelewowych wyniósłby tylko 24 263,28 zł (przy zysku 18 gr/trx) a jedynie 12 131,64 zł (przy 

zysku  9gr/trx).  Więc  wyraźnie  widać,  że  nawet  przy  maksymalnym  możliwym  zysku                        

z transakcji przelewowych, zysk ten nie będzie wyższy niż strata na transakcjach kartowych. 

Więc  w  ujęciu  globalnym,  wykonywanie  umowy  przynosiłoby  jedynie  straty,  co  dowodzi  że 

Prowizja  zaoferowana  przez  Dotpay  była  rażąco  niska  i  stanowiła  wskazany  czyn 

nieuczciwej konkurencji. 

Uzasadniając  dalej  nierentowność  oferty  Dotpay,  Odwołujący  wskazał,  że  nawet  gdyby 

Dotpay  zamierzał  finansować  brakującą  część  opłaty  systemowej,  a  więc  straty  jakie  będą 

generować poszczególne transakcje kartowe, nadwyżkami jakie będzie uzyskiwać z obsługi 

płatności  przelewowych,  to  wtedy  i  tak  byłoby  to  niemożliwe.  Jak  wskazano  wyżej  każda 

transakcja  kartowa  będzie  przynosiła  Dotpay  przychód  0,19  zł,  a  generowała  średni 

minimalny koszt 1,35 zł (0,01 zł opłata interchange i 1,34 opłata systemowa), a więc obsługa 

tych płatności będzie średnio przynosiła Dotpay stratę w wysokości 1,16 zł). 

Z  kolei  każda  transakcja  przelewowa  będzie  przynosiła  zysk  maksymalnie  0,18  zł  (jako 

różnica między prowizją wynoszącą 19 gr i minimalnym hipotetycznym kosztem wynoszącym 

1 gr). 

Zatem, 

aby  zysk  z  transakcji  przelewowych pokrywał  stratę  z  transakcji kartowych,  to na  1 

transakcję  kartową  (strata  116  gr)  powinno  być  wykonane  ponad  6  i  pół  transakcji 

przelewowych  (zysk  6,5*18gr=118gr),  czyli  w  obliczeniach  idealnych  116:18  = 

6,44:1).Tymczasem  mając  na  uwadze,  że  udział  ilości  płatności  kartowych  wynosi  19%,  a 

przelewowych - 

81%, więc oznacza to że na jedną transakcję kartową przypada tylko trochę 

więcej niż 4 transakcje przelewowe - dokładnie stosunek ten wynosi 81:19 = 4,26:1. 

A

ktualna  ilość  transakcji  przelewowych  (i  to  przy  w  zasadzie  nierealnym  założeniu,  że 

przynosiłyby  one  maksymalny  zysk)  nie  pozwana  na  pokrycie  strat  na  transakcjach 

kartowych (i to w wariancie optymistycznym, to jest z niską wysokością opłat systemowych). 


Zdaniem Odwołującego zaoferowana przez Dotpay kwota tej Prowizji - opłaty minimalnej jest 

więc całkowicie nierealna. Jeżeli Zamawiający lub Dotpay twierdzą przeciwnie, to zgodnie z 

rozkładem ciężaru dowodu o którym mowa w art. 190 ust. 1a PZP stosowanym na zasadzie 

art. 54 ust. 2 Ustawy, to Zamawiający lub Dotpay winni wykazać, że Dotpay będzie ponosiło 

koszty świadczenia usług niższe niż średnio 19 groszy. 

W  ocenie  Odwołującego,  Dotpay  złożył  tzw.  ofertę  dumpingową,  a  więc  ofertę                                 

z wynagrodzeniem, 

które nie pozwoli Dotpay na pokrywanie wszystkich kosztów świadczenia 

usług. Można założyć, że złożenie tej oferty miało na celu utrudnienie innym konkurencyjnym 

podmiotom 

dostęp do rynku świadczenia usług płatniczych objętych koncesją. 

Ponieważ  wysokość Prowizji  -  opłaty  minimalnej  zaoferowanej  przez  Dotpay  jest tak  niska, 

że nie pozwala ona  na pokrywanie kosztów  świadczenia usług,  więc uzasadniony  staje  się 

też  zarzut,  że  Dotpay  zamierza  albo  dopłacać  do  świadczenia  usług  -  co  stanowiłoby  czyn 

nieuczciwej konkurencji o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1) UZNK, albo nie zamierzając 

dopłacać do świadczenia usług, w swoim budżecie dla tej usługi przewidział inne przychody 

(Pożytki)  niż  tylko z  Prowizji,  a więc  że postąpił  podobnie jak  Odwołujący  przy  poprzednim 

postępowaniu  koncesyjnym.  Tymczasem  jak  wskazano  powyżej,  Zamawiający  -                            

w  porównaniu  z  poprzednim  postępowaniem  -  zmienił  definicje  związane  z  Pożytkami, 

Prowizjami  i  wynagrodzeniem  za  świadczenie  usług,  wskazując  tym  razem  wyraźnie,  że 

jedynymi  pożytkami  (przychodami)  jakie  wykonawca  umowy  koncesji  może  uzyskiwać                     

w  związku  z  wykonywaniem  umowy  koncesji  mogą  być  wyłącznie  pożytki  z  tytułu  Prowizji. 

Ewentualny  zamiar  Dotpay  w  zakresie  zbilansowania  przychodów  i  kosztów  świadczenia 

usług poprzez uzyskiwanie innych przychodów niż tylko z tytułu Prowizji, stanowiłby zatem o 

sprzeczności oferty z OWK i projektem umowy koncesji stanowiącej załącznik do OWK. 

Z  powyższych  względów  oferta  Dotpay  przewidująca  taką  wysokość  Prowizji  -  opłaty 

m

inimalnej powinna być niedopuszczona co oceny i odrzucona, co miałoby istotny wpływ na  

rozstrzygnięcie wyników postępowania koncesyjnego. 

Odnośnie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  Odwołujący  wskazał,  że  jest  ona 

dotknięta wadami z tego powodu, że w ramach tej czynności ocenie i porównaniu podlegała 

oferta  D

otpay,  który  powinien  być  wykluczony  lub/i  którego  oferta  powinna  być  odrzucona,               

a więc pominięta przy tej ocenie i porównaniu. Oferta podlegająca odrzuceniu nie mogła być 

uznana  za  najkorzystniejszą,  a  tymczasem  tak  właśnie  się  stało.  Gdyby  Zamawiający  nie 

zaniechał  czynności,  do  których  był  zobowiązany  i  wykluczył  Dotpay  lub  odrzucił  ofertę 

Dotpay,  to  wtedy  w  ramach  czynności  wyboru  nie  wybrałby  jako  najkorzystniejszej  oferty 

Dotpay, ale wybrałby ofertą PayPro S.A. 

W  ocenie  Odwołującego  czynność  uzasadnienia  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  jest 

niezgodna  z  przepisami  art.  38  ust.  1  i  ust.  2  pkt  1)  Ustawy  albowiem  uzasadnienie  nie 


spełnia  wymogów  należytego  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego  rozstrzygnięć 

administracyjnych. W szczególności  z  uzasadnienia wyboru oferty  najkorzystniejszej  z  dnia 

12.02.2018r.  nie  wynikają  wszystkie  istotne  okoliczności  faktyczne.  Zamawiający  podał  ile 

punktów  otrzymali  wykonawcy  w  poszczególnych  kryteriach,  ale  nie  wskazał  wysokości 

poszczególnych  Prowizji,  które  oni  zaoferowali,  co  zdecydowanie  utrudniło  weryfikację 

obliczeń  punktowych.  Warto  nadmienić,  że  w  poprzednim  postępowaniu,  w  ramach 

podawania  wyników  i  uzasadnienia  wyboru  ofert,  Zamawiający  podawał  w  tabelarycznym 

zestawieniu ofert nie tylko ilość przyznanych punktów, ale również wysokość zaoferowanych 

Prowizji.  Po  drugie  uzasadnienie  to  nie  zawiera  żadnego  uzasadnienia  oceny  w  zakresie 

tego, 

że  oferta  Dotpay  nie  zawierała  rażąco  niskiej  ceny,  pomimo  że  Prowizja  -  opłata 

minimalna  była  o  ponad  30%  niższa  niż  średnia  arytmetyczna  wysokość  wszystkich  ofert  i 

ponad 30% niższa niż wysokość tej opłaty minimalnej oszacowana przez Zamawiającego. 

Do postępowania odwoławczego zgłosił przystąpienia po stronie Zamawiającego wykonawca 

Dotpay Sp. z o.o. 

Zamawiający złożył do akt sprawy pisemną odpowiedź na odwołanie, wnosząc o oddalenie 

odwołania. 

Na  podstawie  dokumentacji  akt  sprawy  oraz  biorąc  pod  uwagę  stanowiska  stron                 

zaprezentowane w trakcie r

ozprawy, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odw

ołanie podlega oddaleniu.  

Izba  stwierdziła,  że  zgodnie  z  art.  54  ust.1  ustawy  z  dnia  21  października  2016r.                  

o  umowie  koncesji  na  roboty  budowlane  i  usługi  (Dz.U.  2016,  poz.  1920)  (zwanej  dalej 

ustawą  o  umowie  koncesji)  Odwołującemu  przysługuje  prawo  do  wniesienia  odwołania  od 

niezgodnej  z  przepisami  ustawy  czynności  Zamawiającego  podjętej  w  postępowaniu  o 

za

warcie  umowy  koncesji  oraz  od  zaniechania  czynności,  do  których  Zamawiający  był 

obowiązany  na  podstawie  ustawy.  Odwołujący  jako  podmiot  ubiegający  się  o  zawarcie 

umowy  koncesji 

legitymuje się  interesem  oraz wykazał,  że może ponieść  szkodę w  wyniku 

naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy wskazanych w treści odwołania. 

Na  podstawie  art.  54  ust.  1  ustawy  o  umowie  koncesji  do  wnoszenia  i  rozpoznawania 

odwołań  stosuje  się  odpowiednio  przepisy  działu  VI  rozdziału  2  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579 ze zm.)  (zwanej dalej 


ustawą Pzp), z wyjątkiem art. 180 ust. 2 tej ustawy, jeżeli przepisy ustawy o umowie koncesji 

nie stanowią inaczej.  

W zakresie zarzutu dotyczącego braku złożenia informacji z Krajowego Rejestru Karnego dla 

członka Rady Nadzorczej spółki Dotpay sp. z o.o. oraz eCard S.A. Pana A. P. Izba ustaliła, 

co następuje: 

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o umowie 

koncesji z postępowania o zawarcie umowy 

koncesji  zamawiający  wykluczają  wykonawcę,  jeżeli  urzędującego  członka  jego  organu 

zarządzającego  lub  nadzorczego,  wspólnika  spółki  w  spółce jawnej  lub partnerskiej,  spółce 

komandytowej  lub  komandytowo  -  akcyjnej  lub  prokurenta  prawomocnie  skazano  za 

przestępstwo, o których mowa w pkt 1 art. 32 ustawy o umowie koncesji.  

W pkt 6.1 ust. 3 p

pkt 2 Opisu Warunków Koncesji (OWK) Zamawiający wskazał, że w celu 

potwierdzenia  spełniania  przez  wykonawcę  braku  podstaw  do  wykluczenia  z  postępowania 

wykonawca  zobowiązany  jest  złożyć    aktualne  na  dzień  składania  ofert  informacje  z 

Krajowego Rejestru Karnego w zakresie określonym w art. 32 ust. 1 pkt 1, 2 oraz 9 ustawy o 

umowie  koncesji  oraz  w  zakresie  skazania  za  wykroczenia  na  karę  aresztu,  w  zakresie 

określonym  przez  zamawiającego  na  podstawie  art.  32  ust.  2  pkt  5  i  6  ustawy  o  umowie 

koncesji, wystawione nie wcześniej niż 6 miesięcy przed upływem terminu składania ofert.  

W  pkt  5.  1  ust.   

4  OWK  Zamawiający  żądał  od  wykonawcy,  który  polega  na  zdolnościach 

innych  podmiotów  na  zasadach  określonych  w  art.  36  ustawy  o  umowie  koncesji 

przedstawienia w odniesieniu do tych podmiotów dokumentów wymienionych w pkt 6.1 ust. 3 

OWK.  

Niesporn

ym  między  stronami  jest,  że  w  ofercie  wykonawcy  Dotpay  nie  załączono 

dokumentów  Informacji  z  Krajowego  Rejestru  Karnego  dla  członków  Rady  Nadzorczej 

Dotpay  oraz  eCard 

–  podmiotu  trzeciego,  który  na  zasadach  art.  36  ustawy  o  umowie 

koncesji  udostępnił  wykonawcy  swoje  zdolności.  W  wyniku  wezwania  do  uzupełniania, 

wystosowanego  przez  Zamawiającego  dnia  19  stycznia  2018r.  Dotpay  w  dniu  25  stycznia 

2018r. 

uzupełnił dokumenty KRK dla członków Rad Nadzorczych:  

- w zakresie Rady Nadzorczej Dotpay - o dokumenty dla 

Ł. W., T. C., S. B. i G. B., 

- w zakresie rady nadzorczej eCard - o dokumenty dla 

Ł. W., T. C., S. B. i G. B., 

Dodatkowo 

w piśmie z dnia 25 stycznia 2018r. Dotpay wyjaśnił, że Pan A. P., ujawniony  w 

odpisach  KRS  załączonych  od  oferty  zrezygnował  w  dniu  20  listopada  2017r.  z  funkcji 

Wiceprzewodn

iczącego  Rady  Nadzorczej  Dotpay  Sp.  z  o.o.  oraz  z  funkcji  Członka  Rady 

Nadzorczej eCard, 

na dowód czego załączono aktualne odpisy KRS oraz poświadczoną za 

zgodność z oryginałem kopię rezygnacji.  

Z załączonego do pisma z dnia 25 stycznia 2018r. odpisu KRS spółki Dotpay (stan na dzień 

23 stycznia 2018r.), wynika, że rada nadzorcza tej spółki składa się z 4 członków: Ł. W., T. 


C.,  S.  B.  i  G.  B.  i  w 

skład  Rady  Nadzorczej  nie  wchodzi  Pan  A.  P.  Załączony  przez 

Odwołującego odpis KRS spółki eCard (stan na dzień 16 lutego 2018r.) wskazuje, że Pan A. 

P. 

nadal widnieje jako członek Rady Nadzorczej.  

W toku rozpr

awy przed Izbą Przystępujący złożył: rejestry korespondencji przychodzącej do 

obu spółek oraz wydruki z systemu internetowego Poczty Polskiej, za pośrednictwem której 

można  śledzić  przesyłki  pocztowe  na  okoliczność  wykazania  faktu  otrzymania  przez  spółki 

Dotpay oraz eCard rezygnacji Pana A. P.

a z funkcji członka Rady Nadzorczej.  

Zdaniem  Izby,  w  świetle  powyższych  ustaleń  niezasadnym  jest  stanowisko  Odwołującego, 

że  fakt  złożenia  skutecznej  rezygnacji  z  funkcji  członka  rad  nadzorczych  w  spółce  Dotpay 

oraz 

eCard  przed  terminem  składania  ofert  nie  został  skutecznie  wykazany.  Przeciwnie, 

zgro

madzone  w  sprawie  dowody,  w  tym:  oświadczenia  o  rezygnacji  Pana  A.  P.  z  funkcji 

członka  Rady  Nadzorczej  w  spółce  Dotpay  oraz  w  spółce  eCArd,  a  także  rejestry 

korespondencji  przychodz

ącej  obu  spółek,  w  sposób  niebudzący  wątpliwości  wskazują,  że 

złożona  w  dniu  20  listopada  2017r.  przez  Pana  A.  P.  rezygnacja  z  funkcji  członka  rad 

nadzorczych spółek jest prawnie skuteczna i została dokonana przed wyznaczonym na dzień 

21 grudnia 

2017r. terminem składania ofert. 

Izba  podzieliła  stanowisko  Zamawiającego,  że  zmiany  w  rejestrze  przedsiębiorców                        

w  zakre

sie  składu  osobowego  spółek  mają  jedynie  charakter  deklaratoryjny  a  nie 

konstytutywny. 

Oznacza  to,  że  podstawą  do  ustaleń  aktualnego  składu  osobowego  czy  to 

rady  nadzorczej  czy  z

arządu  spółki  są  uchwały  organów  statutowych,  a  rejestr 

przedsiębiorców  nie  musi  prezentować  aktualnego  stanu  składu  osobowego  danej  spółki. 

Zgodnie z art. 202 § ustawy z dnia 15 września 2000r. kodeks spółek handlowych (tj. Dz.U. 

2017r., poz.1577) 

mandat członka zarządu wygasa również wskutek śmierci, rezygnacji albo 

odwołania  ze  składu  zarządu.  Przywołana  regulacja,  zgodnie  z  art.  218§3  Ksh  znajduje 

odpowiednie  zastosowanie  do  wygaśnięcia  mandatu  członka  rady  nadzorczej.  Z  wyżej 

wskazanych  przepisów  wynika,  że  mandat  członka  rady  nadzorczej  wygasa  z  chwilą 

złożenia  rezygnacji,  przy  czym  bez  znaczenia  dla  oceny  jej  skuteczności  jest  podjęcie 

działań, mających na celu dokonanie zmiany wpisu w rejestrze przedsiębiorców, choć należy 

pamiętać,  że  art.  22  ustawy  z  dnia  20  sierpnia  1997r.  o  Krajowym  Rejestrze  Sądowym  (tj. 

Dz.U. 2017r. poz. 700 ze zm.) nakłada obowiązek zgłoszenia wniosku o wpis do rejestru  w 

terminie 7 dni od dnia zdarzenia uzasadn

iającego dokonanie wpisu. 

Podzielić  należy  stanowisko  Zamawiającego,  że  przesłanka  wykluczenia  wykonawcy, 

wynikająca  z  art.  32  ust.  1  pkt  2  ustawy  o  koncesji  odnosi  się  wprost  do  „urzędujących 

członków organu zarządzającego lub nadzorczego”. Skoro Pan A. P. w dniu złożenia oferty 

tj. w dniu 21 grudnia 2017r. nie był już urzędującym członkiem rady nadzorczej zarówno  w 


spółce  Dotpay  oraz  eCard,  to  mimo  iż  figurował  nadal  w  rejestrach  tych  przedsiębiorców, 

brak jest podstaw, aby 

wymagać złożenia informacji z KRK dotyczących osoby Pana A. P.  

N

iezasadnym jest zarzut zaniechania odrzucenia oferty Dotpay z uwagi na rażąco niską 

ceną  jak  także  z  uwagi  to  na,  że  jej  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji                            

w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej 

konkurencji (Dz.U. 2003r., poz. nr 153, poz. 1503 ze zm.) (zwanej dalej uznk). 

W  tym  zakresie  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  przewidział  dwa  kryteria  wyboru 

najkorzystniejszej oferty: wysokości prowizji - opłaty minimalnej - 90%, wysokość prowizji  – 

opłaty proporcjonalnej - 10%.  

Pod pojęciem prowizji minimalnej Zamawiający rozumiał minimalną kwotę, jaką wykonawca 

będzie  uprawniony  do  pobrania  od  użytkownika do  pojedynczej  transakcji,  za  umożliwienie 

użytkownikowi  uiszczenia  płatności  w  formach  płatności  za  pomocą  kart  płatniczych, 

przelewu:  elektronicznego  przelewu  natychmiastowego  tzw.  pay-by-

link  oraz  płatności 

mobilnych.  Zamawiający  wskazał,  że  prowizje  wskazane  przez  wykonawcę  w  ofercie  nie 

mogą  przekroczyć  opłaty  minimalnej  na  poziomie  45  groszy.  Oferty  zawierające  opłaty 

minimalne  przekraczające  tę  wartość  nie  będę  poddane  ocenie,  porównywane  z  innymi 

ofertami i zostaną odrzucone.  

Pod pojęciem prowizji – opłaty proporcjonalnej Zamawiający rozumiał opłatę pobieraną przez 

wykonawcę  od  użytkownika  proporcjonalnie  do  wartości  pojedynczej  transakcji,  za 

umożliwienie  użytkownikowi  uiszczenia  płatności  w  formach  płatności  za  pomocą  kart 

płatniczych,  przelewu:  elektronicznego  przelewu  natychmiastowego  tzw.  pay-by-link  oraz 

płatności mobilnych.  

Zamawiający wskazał, że wykonawca będzie uprawniony do pobrania od każdej pojedynczej 

transakcji  opłaty  proporcjonalnej,  nie  niższej  jednak  niż  opłata  minimalna.  Innymi  słowy,  w 

sytuacji,  gdy  wysokość  opłaty  proporcjonalnej  od  danej  transakcji  będzie  niższa  niż  opłata 

minimalna, to wykonawca jest uprawniony do pobrania opłaty minimalnej. Prowizje wskazane 

ofercie  nie  mogły  przekroczyć  0,0100%.  Oferty  zawierające  opłaty  proporcjonalne 

przekraczające  tę  wartość  nie  będę  poddane  ocenie,  porównywane  z  innymi  ofertami  i 

zostaną odrzucone.  

W  pkt 

12  OWK  Zamawiający  wskazał  warunki  uznania  oferty  za  niespełniającą  wymagań 

Zamawiającego,  skutkujące  odrzuceniem  oferty,  podając m.in.  w  ppkt  8,  że nie dopuści  do 

oceny 

i  porównania  złożonych  ofert  i  dokona  odrzucenia  oferty,  jeżeli  złożenie  oferty 

stanowić  będzie  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  ustawy  z  dnia  16 

kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.  

W pkt 8

. 1 i 8.2 OWK Zamawiający wskazał, że wynagrodzeniem wykonawcy za świadczenie 

usług jest wyłączne prawo do pobierania pożytków z tytułu wykonywania usług związanych z 


obsługą  użytkowników  w  zakresie  określonym  w  umowie  koncesji.  Pożytkami  wykonawcy 

związanymi z realizacją umowy koncesji będą tylko i wyłącznie prowizje.  

W  pkt  1.23  umowy  podano,  że  Pożytki  oznaczają  pożytki  pozyskiwane  z  usług  w  ramach 

obsługi  użytkowników  z  tytułu  prowizji.  Pkt  11.1  Wynagrodzeniem  Koncesjonariusza  za 

świadczenie usług jest wyłączne prawo do pobierania pożytków z tytułu wykonywania usług 

związanych z obsługą użytkowników w zakresie określonym w niniejszej umowie.  

W postępowaniu o zawarcie umowy koncesji oferty złożyło dwóch wykonawców: Dotpay oraz 

PayPro. W zakresie prowizji - 

opłaty proporcjonalnej obie oferty były identyczne, różniły się w 

kryterium prowizji - 

opłaty minimalnej. Oferta PayPro opiewała na 39 groszy, a Dotpay – 19 

groszy.  

Na wstępie, podkreślić należy, że stawiany przez Odwołującego zarzut dotyczący zaniżenia 

wysokości  prowizji  –  opłaty  minimalnej  zaproponowanej  przez  Dotpay  może  być 

rozpatrywany  jedynie  w  kontekście  naruszenia  uczciwej  konkurencji,  bowiem  tę  przesłankę 

a nie przesłankę odrzucenia oferty z uwagi na rażąco niską cenę) zamawiający przewidział                     

w  OWK.  Z  art.  29  ust.  3  pkt  3  ustawy  o  umowie 

koncesji  wynika,  że  opis  postępowania  o 

za

warcie  umowy  koncesji  ma  określać  w  szczególności  warunki,  którym  mają  odpowiadać 

wnioski  

o dopuszczenie do udziału w postępowaniu o zawarcie umowy koncesji i oferta pod 

rygorem  ich  odrzucenia

.  Oznacza  to,  że  do  odrzucenia  oferty  w  postępowaniu  o  zawarcie 

umowy  koncesji  może  dojść  wyłącznie  w  sytuacji  zaistnienia  przesłanki  wskazanej  przez 

Zamawiającego  w  opisie  postępowania  o  zawarcie  umowy  koncesji.  W  analizowanym 

postępowaniu  o  zawarcie  umowy  koncesji  Zamawiający  nie  przewidział  analogicznej  jak                

w art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp 

przesłanki odrzucenia oferty w sytuacji, gdy oferta zawiera rażąco 

niską  cenę  lub  koszt  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Zamawiający  nie  wprowadził 

także  w  opisie  postępowania  o  zawarcie  umowy  koncesji  analogicznej  jak  w  art.  90  ust.  1 

Pzp  procedury 

związanej  z  badaniem  rażąco  niskiej  ceny  oferty.  Z  tych  względów 

nieuzasadnione  jest  twierdzenie  O

dwołującego  co  do  zaniechania  badania  ceny  oferty  w 

oparciu o art. 90 ust. 1 Pzp.  

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Odwołującego, że skoro do rozpoznawania odwołań 

w  postępowaniach  o  zawarcie  umowy  koncesji  stosuje  się  odpowiednio  przepisy  działu  VI 

rozdz. 2 Pzp, w tym przepis art. 190 ust. 1a 

Pzp, który wskazuje na rozkład ciężaru dowodu 

w  zakresie  wykazania  istnienia  ceny  rażąco  niskiej,  to  na  zamawiającym  spoczywa 

obowiązek badania ceny oferty pod kątem ceny rażąco niskiej. Przepis art. 190 ust. 1a Pzp 

będzie  miał  zastosowanie  w  postępowaniu  odwoławczym  dotyczącym  zawarcia  umowy 

koncesji  jedynie  wówczas,  gdy  zamawiający  przewidzi  w  opisie  postępowania  o  zawarcie 


umowy  koncesji  procedurę  badania  ceny  rażąco  niskiej  i  przesłankę  odrzucenia  oferty  z 

uwagi na 

zaoferowanie ceny rażąco niskiej.  

Za

uważyć  należy,  że  przesłankę  odrzucenia  oferty  z  powodu  zaoferowania  ceny  rażąco 

niskiej  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  należy  odróżnić  od  przesłanki  dotyczącej 

złożenia  oferty  stanowiącej  czyn  nieuczciwej  konkurencji.  Przesłanki  te  są  odrębnie 

uregul

owane i nie należy ich utożsamiać. 

Wskazywana  przez  Odwołującego  przesłanka  odrzucenia  oferty,  której  złożenie  stanowi 

czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  art.  15  ust.  1  pkt  1  uznk 

wskazuje,  że  czynem 

nieuczciwej konkurencji jest sprzedaż towarów lub usług poniżej kosztów ich wytworzenia lub 

świadczenia  albo  ich  odsprzedaż  poniżej  kosztów  zakupu  w  celu  eliminacji  innych 

przedsiębiorców. Aby mówić o zaistnienia tej przesłanki musi zostać wykazane, że doszło do 

sprzedaży  usług  poniżej  kosztów  ich  świadczenia  na  skutek  świadomego  działania, 

mającego na celu wyeliminowanie innego przedsiębiorcy z rynku.  

Podkreślenia  wymaga,  że  ciężar  wykazania  tych  przesłanek  w  toku  postępowania  przed 

Izbą,  zgodnie  z  ogólnymi  regułami  rozkładu  ciężaru  dowodu,  wynikającymi  z  art.  6  kc, 

spoczywa na O

dwołującym, który taki zarzut postawił.  

Izba  uznała,  że  w  toku  przeprowadzonego  postępowania  odwoławczego  Odwołujący  nie 

wykazał,  że  wykonawca  Dotpay  dopuścił  się  sprzedaży  usług  poniżej  kosztów  ich 

świadczenia,  a  przede  wszystkim  nie  przedstawiono  żadnych  dowodów  na  okoliczność,  że 

działanie  takie  miało  na  celu  eliminację  innych  wykonawców  a  nie  było  jedynie  normalnym 

przejawem gry konkurencyjnej.  

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Izby uznanie sprzedaży poniżej kosztów własnych 

(sprzedaży ze stratą) za czyn nieuczciwej konkurencji musi być traktowane jako rozwiązanie 

wyjątkowe, w szczególności, jeśli weźmie się pod uwagę swobodę ustalania i różnicowania 

cen  w  gospodarce  wolnorynkowej.  Dlatego  za  nieuczciwą  sprzedaż  poniżej  kosztów 

własnych  ustawodawca  uznał  jedynie  taką  sprzedaż,  która  jest  podejmowana  w  celu 

eliminacji innego przedsiębiorcy, czyli w celu zajęcia jego miejsca na rynku, stworzenia sobie 

warunków  umożliwiających  dyktowanie  cen  lub  innych  warunków  umów.  Nawet  sama 

s

przedaż  poniżej  kosztów  własnych  nie  wystarcza  do  zakwalifikowania  jej  jako  czynu 

nieuczciwej konkurencji - 

konieczne jest wykazanie, że doszło do eliminacji przedsiębiorców 

na skutek świadomego, celowego działania przedsiębiorcy. W analizowanym postępowaniu 

Odwołujący takich okoliczności nie wykazał. 

Przedstawione  w  treści  odwołania  wyliczenia  są  oparte  o  założenia  przyjęte  przez  samego 

Odwołującego  i  odnoszą  się  jedynie  do  jego  własnej  sytuacji  rynkowej  a  nie  sytuacji 

wykonawcy  Dotpay,  który  jak  wyjaśnił  w  toku  rozprawy,  kalkulując  cenę  oferty  uwzględnił 

szereg innych okoliczn

ości, jak choćby przewidywany wzrost liczby płatności przelewowych i 

spadek  płatności  kartami  biznesowymi  czy  też  wzrost  wolumenu  płatności  z  uwagi  na 


wprowadzenie  systemu  e  - 

płatności  także  do  zakupu  elektronicznych  znaków  opłaty 

sądowej czy rozszerzenie świadczenia usług także na Sąd Najwyższy.   

Oceniając  rzetelność kalkulacji  ceny  oferty  należy  mieć także na  uwadze  charakter  umowy 

koncesji  na  usługi,  w  której  odmiennie  niż  w  typowych  postępowaniach  o  zamówienie 

publiczne,  wynagrodzeniem koncesjonariusza jest  wyłącznie prawo  do  wykonywania usług, 

będących  przedmiotem  umowy  lub  prawo  takie  wraz  z  płatnością.  W  analizowanym 

postępowaniu o zawarcie umowy  koncesji  na  świadczenie usług  polegających na  obsłudze 

płatności  w  systemie  e-płatności  Ministerstwa  Sprawiedliwości  wynagrodzeniem 

koncesjonariusza  jest  wyłącznie  prawo  do  wykonywania  usług  i  prawo  do  pobierania 

pożytków  związanych  z  obsługą  użytkowników  a  pożytkami  wykonawcy  są  wyłącznie 

prowizje. 

Taki  sposób  wynagradzania  nieodłącznie  wiąże  się  z  przejęciem  przez 

koncesjonariusza  ryzyka  ekonomicznego  związanego  ze  świadczoną  usługą.  Art.  3  ust.  3  i 

ust.  4  ustawy  o  umowie  koncesji  wprost  wskazuj

ą,  że  w  przypadku  umów  koncesji  to 

ko

ncesjonariusz ponosi w pełnym zakresie ryzyko ekonomiczne związane z wykonywaniem 

usług  i  ryzyko  związane  z  popytem  i  podażą.  Przez  ryzyko  ekonomiczne  rozumie  się 

sytuację, w której w zwykłych warunkach funkcjonowania koncesjonariusz nie ma gwarancji 

odzys

kania  poniesionych  nakładów  związanych  ze  świadczeniem  usług  będących 

przedmiotem  koncesji  oraz  jest  narażony  na  wahania  rynku,  a  w  szczególności  jego 

szacowane  potencjalne  straty  związane  z  wykonywaniem  umowy  koncesji  nie  mogą  być 

jedynie nominalne lub nieistotne.  

Nie  potwierdził  się  zarzut  nienależytego  uzasadnienia  wyboru  oferty.  Zdaniem  Izby 

przekazane  w  dniu  12  lutego  2018r.  zawiadomienie  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty 

zawiera  wszystkie 

niezbędne  informacje  wymagane  art.  38  ust.  1  i  2  ustawy  o  umowie 

ko

ncesji. W zawiadomieniu tym podano nazwę i adres wykonawcy wybranego, uzasadnienie 

wyboru, punktację, jaką otrzymali obaj wykonawcy. Ustawa nie nakłada na Zamawiającego 

obowiązku  podania  wysokości  poszczególnych  prowizji  zaoferowanych  przez  wykonawców 

ani  obowiązku  wyjaśnienia,  dlaczego  Zamawiający  uznał,  że  oferta  wykonawcy  wybranego 

nie zawiera ceny rażąco niskiej.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 

,  §  3  pkt  1  i  §  5  ust.  4  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.                   

w  sprawie  wysokości  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.). 


Przewodniczący:      ………………….…. 

…………………..… 

……………………..