KIO 159/19 POSTANOWIENIE dnia 6 lutego 2019 r.

Sygn. akt: KIO 159/19 

POSTANOWIENIE 

z dnia 6 lutego 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym be

z udziału stron oraz uczestników postępowania 

odwoławczego  w  dniu  6  lutego  2019  r.  w  Warszawie  odwołania  wniesionego  do  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 stycznia 2019 r. przez wykonawcę Vendi Servis sp. z 

o.o. w Łodzi 

w postępowaniu prowadzonym przez Szpital Ogólny w Wysokiem Mazowieckiem 

postanawia: 

1. od

rzuca odwołanie, 

2. k

osztami postępowania obciąża wykonawcę Vendi Servis sp. z o.o. w Łodzi i zalicza w 

poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7.500 zł 00 gr (słownie: siedmiu tysięcy 

pięciuset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Vendi Servis sp. z o.o. w Łodzi 

tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejsze  postanowienie  -  

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Łomży. 

Przewodniczący:      …………….……… 

Sygn. akt: KIO 159/19 

U z a s a d n i e n i e 

Ustalono,  że  Szpital  Ogólny  w  Wysokiem  Mazowieckiem,  zwany  dalej  także 

„zamawiającym”,  wszczął  i  prowadzi  postępowanie, którego przedmiotem jest  „świadczenie 

usług w zakresie żywienia szpitalnego w systemie cateringowym”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych 

z dnia 24 stycznia 2019 r. pod poz. 506295-N-2019.  

W dniu 29 stycznia 2019 r. wykonawca 

Vendi Servis sp. z o.o. w Łodzi (zwany dalej 

„odwołującym”)  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby Odwoławczej  odwołanie  wobec  czynności 

opisu warunków udziału w postępowaniu. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 22 ust. 1a w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3) ustawy Pzp 

przez określenie warunku udziału 

w  postępowaniu  w  zakresie  potencjału  technicznego  polegającego  na  dysponowaniu 

kuchnią,  w  której  przygotowywane  będą  posiłki  dla  zamawiającego  w  odległości  do  30 

km  licząc  od  granic  administracyjnych  miast,  tj.  pomiędzy  miastem,  w  którym 

sporządzane  będą  posiłki,  a  miejscem  ich  przeznaczenia,  co  jest  określeniem 

nieproporcjonalnym do przedmiotu zamówienia i uniemożliwiającym ocenę minimalnych 

zd

olności  wykonawcy  do  należytego  wykonania  zamówienia,  co  jest  określeniem 

dyskryminującym  w  stosunku  do  innych  wykonawców  zdolnych  do  należytego 

wykonania  zamówienia,  ale  nieposiadających  kuchni  zlokalizowanej  zgodnie  z  tym 

wymaganiem; 

2)  art. 22 ust. 1a w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3) ustawy Pzp w zw. z art. 138o ust. 2 ustawy 

Pzp  przez  określenie  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  potencjału 

technicznego  polegającego  na  dysponowaniu  kuchnią,  w  której  przygotowywane  będą 

posiłki  dla  zamawiającego  w  odległości  do  30  km  licząc  od  granic  administracyjnych 

miast,  tj.  pomiędzy  miastem,  w  którym  sporządzane  będą  posiłki,  a  miejscem  ich 

przeznaczenia,  co  jest  określeniem  nieproporcjonalnym  do  przedmiotu  zamówienia  i 

uniemożliwiającym  ocenę  minimalnych zdolności  wykonawcy  do  należytego wykonania 

zamówienia,  co jest  określeniem  dyskryminującym  w  stosunku  do  innych  wykonawców 

zdolnych  do  należytego  wykonania  zamówienia,  ale  nieposiadających  kuchni 

zlokalizowanej zgodnie: z tym wymaganiem; 

3)  art.  138o  ust.  2  ustawy  Pzp 

przez  określenie  warunku  udziału  w  postępowaniu  w 

zakresie  potencjału  technicznego  polegającego  na  dysponowaniu  kuchnią,  w  której 

przygotowywane będą posiłki dla zamawiającego w odległości do 30 km licząc od granic 

administracyjnych  miast,  tj.  pomiędzy  miastem,  w  którym  sporządzane  będą  posiłki,  a 

miejscem  ich  przeznaczenia,  co  jest  określeniem  nieproporcjonalnym  do  przedmiotu 

zamówienia  i  uniemożliwiającym  ocenę  minimalnych  zdolności  wykonawcy  do 

należytego  wykonania  zamówienia,  a  nadto  jest  określeniem  dyskryminującym  w 

stosunku  do  innych  w

ykonawców  zdolnych  do  należytego  wykonania  zamówienia,  ale 

nieposiadających kuchni zlokalizowanej zgodnie z tym wymaganiem; 

4)  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp 

przez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  uniemożliwiający 

zachowanie  u

czciwej  konkurencji  i  z  naruszeniem  zasady  równego  traktowania 

w

ykonawców. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

wykreślenia pkt 1.3 Sekcji III ogłoszenia o zamówieniu oraz pkt 2 ppkt 3) w rozdziale V 

Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: SIWZ); 

ewentualnie  zmianę w  pkt  1.3 Sekcji  III  ogłoszenia o zamówieniu oraz  pkt  2 ppkt  3)  w 

rozdziale V SIWZ poprzez zmianę wartości „30 km” na wartość „50 km”. 

K

rajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje: 

Przedmiotem zamówienia jest  świadczenie usług w zakresie żywienia szpitalnego w 

systemie cateringowym, sklasyfikowane pod kodami 

Wspólnego Słownika Zamówień (CPV) 

Usługi przygotowywania posiłków; 55.52.12.00-0-Usługi dowożenia posiłków. 

Usługi te zostały wymienione w załączniku nr XIV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i 

Rady  nr  2014/24/UE,  a  zatem,  zgodnie  z  art. 

138  h  ustawy  Pzp,  są  tzw.  „usługami 

społecznymi i innymi szczególnymi usługami”. 

Szacunkowa  wartość  zamówienia  wynosiła  809.680,00  zł  netto  (pismo 

zamawiającego  z  dnia  31  stycznia  2019  r.  w  aktach  sprawy),  a  zatem  nie  przekraczała 

wyrażonej  w  złotych  równowartości  kwoty  750.000  euro,  określonej  w  art.  138  g  ust.  1 

ustawy Pzp. 

Biorąc  powyższe  ustalenia  pod  uwagę,  Izba  uznała,  że  złożone  odwołanie  podlega 

odrzuce

niu  na  podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  1  ustawy  Pzp,  bowiem  w  sprawie  nie  mają 

zastosowania przepisy ustawy. 

Izba zauważa, że uregulowania dotyczące udzielania zamówień na usługi społeczne i 

inne szczególne usługi zostały wyodrębnione w ustawie Pzp w dziale III rozdziale 6 ustawy. 

Przedmiotem  zamówienia  na  usługi  społeczne  są  usługi  wymienione  w  załączniku  XIV  do 

dyrektywy 2014/24/UE oraz załączniku XVII do dyrektywy 2014/25/UE, zgodnie z dyspozycją 

art.  138h  ustawy  pzp.  W  ramach  tego  rodzaju  zamówień  ustawodawca  przewidział  niejako 

dwie procedury w zależności od wartości udzielanego zamówienia.  

Po  pierwsze  ustawodawca  wskazał,  że  przepisy  rozdziału  6  ustawy  stosuje  się  do 

zamówień  na  usługi  społeczne,  których  wartość  jest  równa  lub  przekracza  wyrażoną  w 

złotych  równowartość  kwoty:  1)  750  000  euro  –  w  przypadku  zamówień  innych  niż 

zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, 2) 1 000 

000 euro 

– w przypadkach zamówień sektorowych. W takim przypadku, zgodnie z art. 138l 

ustawy  P

zp postępowanie o udzielenie zamówienia na usługi społeczne jest prowadzone z 

zastosowaniem  przepisów  działu  I  rozdziału  2a,  działu  2a,  działu  II  rozdziału  5,  działu  V 

rozdziału 3 oraz działu VI, a przepisy art. 22-22d, art. 24, art. 29-30b oraz art. 32-35 stosuje 

się odpowiednio. 

A  contrario,  z  art.  138  g  ustawy  Pzp  wynika,  że  w  razie  nieosiągnięcia  ww.  progu 

kwotowego  przepisów  rozdziału  6  ustawy  Pzp  nie  stosuje  się.  Tym  samym  nie  stosuje  się 

także  znajdującego  się  wszak  w  rozdziale  6  przepisu  art.  138  l  ustawy  Pzp,  który  zawiera 

odwołanie  do  działu  VI  ustawy  (środki  ochrony  prawnej),  przyznającego  wykonawcy  prawo 

do  wniesienia  odwołania.  W  szczególności  zaś  nie  znajduje  zastosowania  art.  180  ust.  2 

ustawy  Pzp.  Odmienna  interpretacja  przepisów  ustawy  Pzp  byłaby  zatem  interpretacją 

contra legem.  

Jednocześnie,  w  przypadku  gdy  wartość  zamówienia  na  usługi  społeczne  jest 

mniejsza  od  wymienionych  wyżej  kwot,  zamawiający  może  udzielić  zamówienia  stosując 

wyłącznie  przepisy  art.  138o  ust.  2-4  ustawy  Pzp.  W  takim  przypadku  zamawiający  jest 

zobowiązany udzielić zamówienia w sposób przejrzysty, obiektywny i niedyskryminujący (art. 

138o  ust.  2  ustawy  Pzp).  Ponadto,  zamieszcza  na  swojej  stronie  Biuletynu  Informacji 

Publicznej,  a  jeżeli  nie  ma  strony  podmiotowej  Biuletynu  Informacji  Publicznej,  na  stronie 

internetowej,  ogłoszenie  o  zamówieniu,  które  zawiera  informacje  niezbędne  z  uwagi  na 

okoliczności jego udzielenia w szczególności: 1) termin składania ofert uwzględniający czas 

niezbędny  do  przygotowania  i  złożenia  oferty,  2)  opis  przedmiotu  zamówienia  oraz 

określenie wielkości lub zakresu zamówienia, 3) kryteria oceny ofert (ust. 3 art. 138o ustawy 

Pzp).  Niezwłocznie  po  udzieleniu  zamówienia  zamawiający  jest  zobligowany  zamieścić  na 

stronie  podmiotowej  Biuletynu  Informa

cji  Publicznej,  a  jeżeli  nie  ma  strony  podmiotowej 

Biuletynu Informacji Publicznej na stronie internetowej, informację o udzieleniu zamówienia, 

podając  nazwę  albo  imię  i  nazwisko  podmiotu,  z  którym  zawarł  umowę  w  sprawie 

zamówienia  publicznego.  W  razie  nieudzielenia  zamówienia  zamawiający  niezwłocznie 

zamieszcza  na  stronie  podmiotowej  Biuletynu  Informacji  Publicznej,  a  jeżeli  nie  ma  strony 

podmiotowej  Biuletynu  Informacji  Publicznej  na  stro

nie  internetowej,  informację  o 

nieudzieleniu zamówienia (ust. 4 art. 138o ustawy Pzp). 

W  ocenie  Izby  uregulowania  zawarte  w  art.  138o  ustawy  Pzp  stanowią  odrębną  i 

kompleksową  procedurę  udzielania  zamówienia  na  usługi  społeczne  o  wartości  poniżej 

progu

, na co wskazuje analiza treści oraz chronologia przywołanych przepisów.  

W  tej  sytuacji,  z

amawiający  jest  uprawniony  do  samodzielnego  ustalenia  i  opisania 

szczegółowej procedury, w ramach której udzieli zamówienia na usługi społeczne o wartości 

mniejszej  niż  wskazana  w  art.  138g  ust.  1  ustawy  Pzp,  mając  na  względzie  co  najmniej 

minimalne  wymagania  opisane  w  art.  138o  ust.  2-4  ustawy  Pzp,  to  jest  zachowanie  zasad 

przejrzystości, obiektywności i niedyskryminacji wykonawców.  

Zauważenia  również  wymaga,  że  procedura  udzielania  zamówień  publicznych  na 

usługi  społeczne  w  oparciu  o  art.  138o  ustawy  Pzp,  tworzona  jest  przez  samego 

zamawiającego,  tym  samym  nie  jest  procedurą  opartą  na  ustawie  Prawo  zamówień 

publicznych, choć zamawiający uprawniony jest do zastosowania instytucji przewidzianych w 

ustawie,  jednak  owa  procedura  stosowana  p

rzez  zamawiającego  nie  będzie  procedurą 

określoną ustawą - a jedynie procedurą własną zamawiającego. Tym samym zamawiającego 

nie wiążą inne przepisy ustawy, w tym również przepisy odnoszące się do środków ochrony 

prawnej.  

Podkreślenia  wymaga,  że  ustawodawca  nie  odsyła  w  artykule  138o  ustawy  Pzp  do 

stosowania przepisów działu VI ustawy Pzp (środki ochrony prawnej), tak jak ma to miejsce 

w  przypadku  zamówień  o  wartości  równej  lub  przekraczającej  wyrażoną  w  złotych 

równowartość  kwoty  750  000  euro  –  w  przypadku  zamówień  innych  niż  zamówienia 

sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa oraz 1 000 000 euro 

– w przypadku zamówień sektorowych (w tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie 

z art. 138l ustawy Pzp). Ustawodawca nie odsyła także do treści art. 180 ust. 2 ustawy Pzp, 

zakreślającego  katalog  czynności,  od  których  przysługuje  odwołanie  w  postępowaniach 

poniżej progów.  

W konsekwenc

ji wykonawcy ubiegającemu się o zamówienie, o którym mowa w art. 

138o ustawy Pzp, nie przysługuje odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej.  

Zgodnie  z  dyspozycją  art.  180  ust.  1  ustawy  Pzp  Izba  rozstrzyga  spory  dokonując 

oceny czynności, do których zamawiający był zobowiązany na podstawie ustawy, nie zaś w 

oparciu  o  postanowienia  ogłoszenia  stanowiącego  uregulowania  własne  zamawiającego, 

nawet jeśli stanowią pośrednio odzwierciedlenie instytucji przewidzianych ustawą. Pamiętać 

należy, że Krajowa Izba Odwoławcza może rozstrzygać spory pomiędzy stronami wyłącznie 

w granicach art. 180 ust. 1 ustawy, zatem Izba nie posiada kognicji w zakresie czynności czy 

zaniechań zamawiającego w sytuacji, gdy te czynności nie mają oparcia w ustawie.  

Tym  samym  Izba  nie  może  rozpoznawać  odwołań  opartych  na  wzorcu  stworzonym 

wyłącznie  przez  zamawiającego.  Ustawa  Pzp  zawiera  bowiem  wzorce  uniwersalne,  które 

muszą  znaleźć  odzwierciedlenie  w  każdym  postępowaniu,  podczas  gdy  zamawiający 

związany jest jedynie trzema podstawowymi zasadami, a pozostałe elementy postępowania 

może  ukształtować  w  sposób  dowolny.  Można  sobie  wyobrazić  sytuację,  w  której 

zamawiający  w  sposób  odmienny  niż  zakłada  ustawa  Pzp  ureguluje  sposób  rozstrzygania 

sporów w postępowaniu.  

Izba  podkreśla  również,  że przepisy  rozporządzenia Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia 

15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r., 

poz. 972; dalej rozporządzenie), nie regulują wysokości wpisu od odwołania w postępowaniu 

na  usługi  społeczne  o wartości  poniżej  progów, co potwierdza intencje  ustawodawcy,  że  w 

takich przypadkach odwołanie nie przysługuje. 

Dostrzeżenia  wymaga,  że  przytoczone  uregulowanie  w  prawie  krajowym  nie  jest 

przypadkowe. Jak bowiem wynika z motywu 115 dyrektywy nr 2014/24/UE z dnia 26 lutego 

2014  r.  w  sprawie  zamówień  publicznych,  uchylającej  dyrektywę  2004/18/WE  prawodawca 

unijny  uważa,  że  takie  zamówienia  jak  w  przedmiotowej  sprawie  (a  więc  usługi 

prz

ygotowywania  posiłków,  usługi  restauracyjne  o  mniejszej  wartości)  pozostają  poza  jego 

uwagą,  gdyż  nie  mają  charakteru  transgranicznego.  Usługi  hotelowe  i  restauracyjne 

zazwyczaj  świadczone  są  wyłącznie  przez  podmioty  znajdujące  się  w  konkretnym  miejscu 

świadczenia tych usług, mają zatem również ograniczony wymiar transgraniczny. W związku 

z  tym  usługi  te powinny  być objęte  łagodniejszym reżimem  dopiero  od progu równego  750 

000  EUR.  Duże  zamówienia  na  usługi  hotelowe  i  restauracyjne  powyżej  tego  progu  mogą 

b

yć  przedmiotem  zainteresowania  różnych  wykonawców,  takich  jak  biura  podróży  i  inni 

pośrednicy, również w ujęciu transgranicznym. 

Dostrzeżenia  wymaga  także,  że  Krajowa  Izba  Odwoławcza  nie  może  –  wbrew 

wyraźnemu  brzmieniu  ustawy  Pzp  -  domniemywać  swych  kompetencji,  biorąc  pod  uwagę 

fakt,  że  właściwość  Izby  jest  wyjątkiem  od  zasady  sprawowania  wymiaru  sprawiedliwości 

przez organy o charakterze sądowym.  

Izba stwierdziła, że przedmiotowe odwołanie podlega zatem odrzuceniu w oparciu o 

art. 189 ust. 2 pkt 1 ustaw

y Pzp, jako że w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy. 

Skład  orzekający  w  tym  zakresie  podziela  identyczne  stanowisko  już  wielokrotnie 

prezentowane przez Krajową Izbę Odwoławczą  m.in. w postanowieniach: z dnia 4 stycznia 

2018 r., sygn. akt KIO 2697/17, z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 638/18, z dnia 25 

maja  2018  r.,  sygn.  akt  KIO  973/18,  z  12  czerwca  2018  r.  sygn.  akt  KIO  1051/18,  3 

października 2018 r., sygn. akt KIO 1933/18, z 9 października 2018 r. sygn. akt KIO 1917/18, 

z 

29  października  2018r.,  sygn.  akt  KIO  1917/18,  z  6  listopada  2018  r.  sygn.  akt  KIO 

2249/18, z 21 listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2356/18.  

O  braku  możliwości  korzystania  ze  środka  ochrony  prawnej  jakim  jest  odwołanie  w 

postępowaniach prowadzonych na podstawie art. 138 o ustawy Pzp wypowiedzieli się także 

Prezes Urzędu Zamówień Publicznych a także przedstawiciele doktryny i piśmiennictwa.  

1.  opinia  prawna 

Prezesa  Urzędu  Zamówień  Publicznych  zamieszczona  na  stronie 

internetowej 

https://www.uzp.gov.pl/baza-wiedzy/interpretacja-przepisow/pytania-i-

odpowiedzi-dotyczace-nowelizacji-ustawy-prawo-zamowien-publicznych/uslugi-spoleczne-i-

inne-szczegolne-uslugi 

Procedura  udzielania  zamówień  publicznych  na  usługi  społeczne  w  oparciu  o  art.  138o 

ustawy  Pzp,  tj.  zamówień,  których  wartość  nie  przekracza  750  000  euro  –  w  przypadku 

zamówień  innych  niż  zamówienia  sektorowe  lub  zamówienia  w  dziedzinach  obronności  i 

bezpieczeństwa  lub  1  000  000  euro  –  w  przypadku  zamówień  sektorowych,  tworzona  jest 

przez samego zamawiającego. 

Zamawiający zobowiązany jest w tym zakresie jedynie do uwzględnienia norm zawartych w 

art. 138o ust. 2

–4 znowelizowanej ustawy Pzp, które to przepisy nie przewidują odesłania do 

stosowania przepisów działu VI ustawy Pzp, tak jak to jest w przypadku zamówień na usługi 

s

połeczne i inne szczególne usługi o wartościach przekraczających kwoty, o których mowa w 

art.  138g  ustawy  Pzp.  Uwzględniając  powyższe,  uznać  należy,  że  wykonawcy 

uczestniczącemu  w  takim  postępowaniu  nie  przysługuje  odwołanie  do  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.  W  przypadku  postępowań  prowadzonych  w  oparciu  o  art.  138o  ustawy  Pzp 

zamawiającego  nie  wiążą  przepisy  ustawy  Pzp,  z  wyjątkiem  reguł  wskazanych  w  ust.  2-4 

powyższego artykułu, a co za tym idzie zasadnym wydaje się twierdzenie, że wykonawca nie 

ma możliwości  skorzystania  ze  środków  odwoławczych  przewidzianych  w  dziale  VI  ustawy 

Pzp. 

Dopuszczalność  odwołań.  Przedmiotowa  kwestia  może  budzić  spore  wątpliwości,  choć 

zdaniem  autorki  interpretacja  przepisów  PrZamPubl  nie  pozwala  na  przyjęcie  tezy  o 

dopuszczalności odwołań w postępowaniach na usługi społeczne o wartości poniżej progów 

unijnych.  Argumenty  wskazujące  na  zasadność  dopuszczalności  odwołań,  choć  w  dużej 

mierze  zasadne,  nie  powinny  prowadzić  do  wykładni  przepisów  contra  legem,  a  raczej 

skutkować  odpowiednimi  zmianami  w  prawie.  (Marzena  Jaworska,  Prawo  Zamówień 

Publicznych.  Komentarz,  Wydawnictwo  C.H.  Beck  wydanie  1,  Warszawa  2018,  Komentarz 

do art. 138o PZP 

za pośrednictwem Legalis 11187289). 

Z

e  względu  na  ograniczony  zakres  stosowania  przepisów  pzp  w  ramach  postępowań  na 

usługi społeczne o wartości poniżej kwot wskazanych w przepisach art. 138g ust. 1 i 2 pzp 

podjęcie  przez  KIO  kontroli  czynności  podmiotu  zamawiającego  byłoby  utrudnione  a  wręcz 

niemożliwe.  Izba  ocenia  bowiem  czynności  i  zaniechania  podmiotu  zamawiającego  w 

odniesieniu  do  skonkretyzowanych  w  przepisach  nakazów  i  zakazów  –  nie  ma  przy  tym 

uprawnień  do  wypełniania  zasad  prawa  (jak  Trybunał  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej) 

określonymi i nowymi treściami. Izba jest sądem faktów i ocenia te fakty przez pryzmat norm 

o  charakterze  ius  cogens,  które  to  normy  muszą  oznaczać  ściśle  określone  wzorce 

postępowania.  Tym  samym  analiza  przepisów  rozdziału  6  zawartego  w  dziale  III  pzp 

(zatytułowanym  „Przepisy  szczególne")  wraz  z  przepisami  odnoszącymi  się  do  środków 

ochrony prawnej nakazuje przyjąć,  że w postępowaniach dotyczących usług społecznych o 

wartości mniejszej niż kwoty wskazane w treści art. 138g ust. 1 pkt 1 i 2 pzp wykonawcom 

nie przysługują środki ochrony prawnej" (Paweł Trojan, Zamówienia społeczne a odwołanie, 

Przetargi Publiczne 2017, Nr 10, s. 54) 

Środki  ochrony  prawnej. W  postępowaniu na  usługi  społeczne  o wartości  niższej  niż  kwoty 

określone  w  art.138g  ust.  1  ZamPublU  wykonawca  nie  ma  możliwości  skorzystania  ze 

środków  odwoławczych  przewidzianych  w  Dziale  VI  ZamPublU  (dr  hab.  Małgorzata 

Sieradzka, 

Prawo  Zamówień  Publicznych.  Komentarz, Wydawnictwo C.H.  Beck wydanie 1, 

Warszawa 2018, Komentarz do art. 138o PZP 

za pośrednictwem Legalis 11187289). 

Artykuł  138o  Pzp  wprowadza  wyjątek  od  stosowania  przepisów  rozdziału  VI  ustawy, 

ponieważ  określa  procedury  dla  zamówień  poniżej  ww.  progów  kwotowych.  Skoro  więc  do 

„dużych”  zamówień  na  usługi  społeczne  na  mocy  art.  138l  Pzp  stosuje  się  przepisy  o 

środkach ochrony prawnej, to a contrario wobec zamówień, o których mowa w art. 138o Pzp, 

trzeba uznać, że środki ochrony prawnej nie znajdą zastosowania. (Piotr Wiśniewski, Spór o 

możliwość  wnoszenia  odwołań  –  opinia  praktyka,  Monitor  Zamówień  Publicznych,  nr  158, 

grudzień 2017 r.). 

Zasady udzie

lania podprogowych zamówień na usługi społeczne (…). Do zamówień tych nie 

ma  obowiązku  stosowania  innych  przepisów  pzp  (przy  tym  nie  przysługują  wykonawcom 

środki odwoławcze określone w dziale VI pzp) (…) Joanna Filipiak, Praktyczne spojrzenie na 

usługi społeczne, Przetargi Publiczne, grudzień 2016, s. 10). 

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie. 

Z  powyższego  przepisu  wynika  zakaz  wydawania  orzeczeń  o  charakterze 

merytorycznym, do jakich zalicza się oddalenie czy uwzględnienia odwołania, w innej formie 

aniżeli  wyrok.  Orzeczenie  Izby  w  rozpatrywanej  sprawie  w  żadnej  części  nie  miało  jednak 

charakteru merytorycznego

, zatem musiało przybrać postać postanowienia. 

W  związku  z  powyższym,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  zd.  2,  art.  189  ust.  2  pkt  1 

orzeczono jak w sentencji.  

Postanowienie  wydano  na  posiedzeniu  niejawnym  na  podstawie  art.  189  ust.  3  zd. 

pierwsze ustawy Pzp. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  oraz  w 

oparciu  o  przepi

sy  §  5  ust.  4  w  zw.  z  §  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z 

dnia 15 marca 2010 

r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (t.  j.  Dz.  U.  z 

2018  r.  poz.  972). 

W  myśl  powołanych  przepisów,  a  także  zgodnie  z  poglądem  jednolicie 

prezentowanym w orzecznictwie tak Izby jak i Sądów Okręgowych, w przypadku odrzucenia 

odwołania  odwołującego  obciąża  się  całością  wniesionego  wpisu,  zgodnie  z  zasadą 

odpowiedzialności  za  wynik  postępowania  wynikającą  z  art.  192  ust.  10  ustawy  Pzp  (por. 

przykładowo wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z 22 listopada 2012 r., sygn. akt XII Ga 

Przewodniczący:      …………………